Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1202, 9 december 2013

Deze week gaan we van start met onze jaarlijkse lidmaatschapscampagne. Jullie genereuze bijdragen hebben ons in staat gesteld om jullie meer goede inhoud te bieden dan ooit tevoren, en voor een voorbeeld daarvan moet je maar eens kijken naar Geoff Duncans uitgebreide onderzoek naar wat Edward Snowdens onthullingen over spionage-activiteiten van de NSA kunnen betekenen voor de toekomst van het internet. We zijn ook onze commerciële sponsors dankbaar, en zijn blij een nieuwe te mogen verwelkomen: spelproducent Aspyr Media. In het technische nieuws legt Adam Engst uit hoe Time Machine-back-ups nu werken met de functie AirDisk van de AirPort Extreme, maar alleen voor de nieuwe 802.11ac-modellen. Daarnaast bespreekt Mark Anbinder de verschijning van FileMaker 13. Iets luchtigers is onze opsomming van zeven cadeaugidsen met gadgets die je kunt gebruiken en in FunBITS kijkt Josh Centers naar de iPad-versie van Star Wars: Knights of the Old Republic. Verder kunnen TidBITS-leden deze week het nieuwste hoofdstuk lezen van Josh' "Take Control of Apple TV", dat zich richt op het besturen, kopen, rippen, importeren en beheren van video. Vermeldenswaardige software-uitgaven sinds ons Thanksgiving-reces zijn onder meer Apple Remote Desktop 3.7.1, Sandvox 2.8.7, 1Password 4.1.1, BBEdit 10.5.6 en TextWrangler 4.5.4, ScreenFlow 4.5, Piezo 1.2.3, Airfoil 4.8.2, Fission 2.2, Marked 2.2, Nisus Writer Pro 2.0.7 en Nisus Writer Express 3.4.6, Fantastical 1.3.11, DEVONagent 3.6, DEVONthink en DEVONnote 2.7.2, en KeyCue 7.1.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1202i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Aspyr Media sponsort TidBITS

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: KB]

Graag een hartelijk welkom voor onze nieuwste vaste sponsor, Aspyr Media, een in Austin, Texas gevestigde uitgever van spellen voor Mac en iOS.

Vanaf 1996 is Aspyr steeds een heldere ster geweest in de wereld van spellen voor de Mac. Tot voor kort waren Apple-gebruikers de verwaarloosde stiefkinderen in de wereld van videospellen. Goed verkopende titels werden zelden overgezet naar de Mac, en als dat wel gebeurde duurde het jaren. Aspyr was er voor de Apple-gebruikers in de donkerste dagen door kwaliteitsspellen over te zetten naar de Mac. Nu ik erover nadenk, het eerste Mac spel dat ik zelf ooit heb gekocht was Aspyrs versie van Unreal.

Sindsdien zijn de overzettingen naar Mac van Aspyr nog sneller en beter geworden. Ze brachten BioShock: Infinite voor de Mac uit binnen een paar maanden na de uitgave voor pc, in een foutloze vertaling die prachtig draait op mijn MacBook Pro, bouwjaar 2011. (Lees voor mijn recensie "FunBITS: Lof aan BioShock Infinite voor de Mac", 6 september 2013.) En niet alleen dat, maar ze zijn er op een of andere manier zelfs in geslaagd de nieuwe uitbreiding BioShock Infinite: Burial at Sea voor de Mac op hetzelfde moment uit te brengen als de versies voor pc en spelconsoles.


Aspyr is onlangs ook in de spellenmarkt voor iPhone en iPad gesprongen. Als je een fan van Star Wars bent, probeer dan hun iPad-versie van het klassieke Star Wars: Knights of the Old Republic (onlangs hier besproken, zie "FunBITS: iPad-versie van Star Wars: Knights of the Old Republic", 6 december 2013). Natuurlijk is die ook beschikbaar voor de Mac. Het is zonder twijfel een van de beste role-playing spellen ooit, en nu kun je het spelen vanaf je comfortabele bank. Knights of the Old Republic is een Star Wars-prequel die je niet zal teleurstellen, en heeft een van de beste plotwendingen ooit.


Aspyr biedt ook het spellenoverzicht GameAgent aan, en als je Mac-spellen zoekt moet je hier zeker eens kijken. GameAgent geeft een lijst van alle beschikbare spellen voor de Mac, van om het even welke uitgever, en laat je zelfs filteren welke titels nog worden verkocht. Als je daar een van op je verlanglijst zet krijg je een e-mail als de prijs ervan daalt. Is er nog iemand anders die dat doet?

Een bijzonder handige functie van GameAgent is Mac Match. Als je je hebt aangemeld voor een gratis account laat deze je weten of een spel op jouw Mac gespeeld kan worden. Je kunt de GameAgent-app je hardware laten scannen, of je kunt handmatig aan Mac Match vertellen waar je systeem uit bestaat. Hoe dan ook, het duurt maar een paar minuten, en het neemt de kopzorg weg van het uitzoeken van systeemeisen.

De meesten van mijn TidBITS-collega's hebben niet zoveel ervaring met spellen als ik, maar videospellen maken een belangrijk, en groeiend, deel uit van het Apple-ecosysteem, mede door de voortdurende ondersteuning door Aspyr. Daarom zijn we trots ze nu als sponsor te hebben.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Gebruik Time Machine met het 802.11ac AirPort Extreme-basisstation

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  13 reacties (Engelstalig)

[vertaling: CR]

In bètaversies van Mac OS X 10.5 Leopard introduceerde Apple een functie waarmee je een Time Machine-back-up naar een USB-harde schijf kon maken die verbonden was met een AirPort Extreme. Echter, tegen de tijd dat Leopard op de markt kwam, had Apple de functie verwijderd (zie "Time Machine via AirPort Disk wordt niet ondersteund, zegt Apple", 7 april 2008), en hadden ze zich geconcentreerd op Time Machine-back-ups op de Time Capsule (die nu AirPort Time Capsule heet). Bij daaropvolgende updates van Mac OS X keken we elke keer of de functie weer was geactiveerd, en sommige gebruikers kregen het wel aan de praat, maar Apple hield vol dat een back-up maken naar een Airport-schijf niet werd ondersteund, waardoor we uiteindelijk stopten met hopen.


In feite beweert Apple nog steeds hetzelfde in "AirPort-basisstations: compatibiliteit van Time Machine met harde schijven", en zeggen ze duidelijk :

"Time Machine wordt niet ondersteund bij USB-harde schijven die zijn aangesloten op een AirPort Express- of AirPort Extreme-apparaat".

Maar een stukje toelichting de recente "AirPort Base Station Firmware Update 7.7.2" (21 november 2013) trok mijn aandacht terwijl ik ons stuk hierover aan het editen was (deze update geldt enkel voor de nieuwste 802.11ac base stations gelanceerd in juni 2013). Apple zegt:

"Corrigeert een probleem waarbij een USB-harde schijf aangesloten op een AirPort Extreme niet werd weergegeven als beschikbare schijf voor Time Machine"

En wanneer ik op zoek ging naar bevestiging, vond ik die in Apples document "Mac Basics: Time Machine backs up your Mac", waarin staat:

"Time Machine kan enkel een back up maken naar een externe drive die aangesloten is op een AirPort Extreme 802.11ac-basisstation. Time Machine kan geen back-up maken naar externe drives aangesloten op andere modellen van het AirPort Extreme-basisstation."

Dat is volledig tegenstrijdig met het 5 jaar oude verbod op het sturen van Time Machine-gegevens naar een AirPort-schijf, en die verandering is vrijwel volledig onbekend gebleven sinds juni 2013, ondanks het feit dat hij duidelijk vermeld stond op pagina 13 van de handleiding voor de nieuwe AirPort Extreme. Blijkbaar hebben Mac-gebruikers niet de gewoonte de handleiding te lezen.


In feite heeft iemand dit opgemerkt: wijlen Time Machine-expert James "Pondini" Pond vermeldde het in juni op zijn site. Helaas overleed hij in september 2013 op 70-jarige leeftijd. Hij zal erg gemist worden.

Wat zo interessant is aan een back-up naar een Airport-schijf, in tegenstelling tot een AirPort Time Capsule, is dat je geen twee van elkaar losstaande stukken hardware in één pakket combineert. Als de harde schijf in de AirPort Time Capsule het begeeft, is die moeilijk te vervangen. En als je de draadloze technologie wil upgraden, dan is er geen makkelijke manier om je back-ups over te zetten naar je nieuwe apparaat. Met een AirPort Extreme en een USB-harde schijf heb je meteen meer flexibiliteit.

Ik heb geen nieuw 802.11ac AirPort Extreme-basisstation om de Time Machine-back-ups naar AirPort Disks uit te testen, en alles wat ik heb gelezen geeft aan dat het enkel werkt met de nieuwste hardware, niet met de oudere, platte basisstations. Als je echter over de nodige hardware beschikt en nieuwsgierig genoeg bent, zou ik je aanraden een USB-harde schijf aan te sluiten om te zien of Time Machine een betrouwbare back-up maakt (sinds 10.8 Mountain Lion kon je met Time Machine een back-up maken naar meerdere bestemmingen, afwisselend tussen de verschillende bestemmingen). Laat me in de commentaren weten hoe het verlopen is!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FileMaker 13 krijgt er een nieuw, gepolijst uiterlijk bij voor op het web

  door Mark H. Anbinder: [email protected]

[vertaling: GvH, MSH]

Een aantal van ons, hier bij TidBITS, is al meer dan twintig jaar gebruiker van FileMaker, en dat kunnen we niet zeggen van veel andere softwareproducten. Apple-dochter FileMaker Inc. heeft van hun gelijknamige database-hulpprogramma versie 13 uitgebracht. Deze versie legt sterk de nadruk op mobiele integratie (met de gratis app FileMaker Go voor iOS) plus een totaal opgeknapte wijze van publiceren van de gegevens op het web.

Als ik een vonnis moest vellen, dan zou ik stellen dat het speerpunt van FileMaker 12 de enorme verbetering was van het gereedschap waarmee aantrekkelijke en gemakkelijk te navigeren database-schermen konden worden ontworpen. Van FileMaker 13 is het belangrijkste thema de database overal vandaan toegankelijk te maken.

FileMaker op het web -- Sinds het eerste begin van het wereldwijde web hebben we onze databases daarop willen publiceren. De eerste paar jaren lukte dat alleen met nogal wat creatief programmeren met scripts van WebSTAR of met behulp van andere hulpmiddelen zoals Lasso. Nu FileMaker WebDirect in deze laatste versie de vorige oplossing, Instant Web Publishing, heeft vervangen, heeft FileMaker een totaal nieuw stuk gereedschap om een database voor de web-browser beschikbaar te maken.

Het was de belangrijkste doelstelling bij FileMaker 13 dat de interface op het web zich net als die van de desktop-versie zou laten hanteren, werd mij verteld door Eric Jacobson, senior productmanager van FileMaker. Misschien is wel het spectaculairste voorbeeld hiervan de mogelijkheid om in je webbrowser, beelden en andere informatieblokken in de passende velden in te voegen binnen de layout-module van de database. Hierbij vervalt de noodzaak om eerst een veld te kiezen, dan een 'upload'-knop te drukken en daarna te navigeren naar het bestand dat moet worden ingeladen. Dat zou als een triviale functie kunnen klinken, maar het is er een die door het bedrijf pas afgelopen jaar is toegevoegd aan de desktop-versie van het programma.

Nog beter en nog belangrijker is dat een verandering in de gegevens ergens in een database van FileMaker op hetzelfde moment wordt overgedragen naar, en weergegeven in, de schermen van die database op welk platform dan ook. Wijzig één bestandje in een database, thuis, voordat je naar je werk gaat, en die verandering wordt overal heen doorgezet waar dat bestandje kan worden gezien, of dat nu bekeken wordt op de oorspronkelijke database, via het programma FileMaker Pro op de computer op kantoor, of op een web-browser onderweg, dan wel via een iOS-app in de trein.

Het FileMaker-bedrijf geeft toe dat de ondersteuning van de mobiele web-versie nog een lange weg van verbeteringen te gaan heeft. Officieel worden op dit moment door WebDirect al wel Safari, Chrome en Internet Explorer ondersteund, maar nog niet de mobiele browsers. Het bedrijf zegt dat er geen reden is waarom je de web-versie van een database niet zou kunnen zien met een mobiele browser. Maar tot nog toe hebben ze al hun energie gestopt in het compatibel maken van de desktopbrowsers, plus de ondersteuning van iOS via FileMaker Go. De volledige ondersteuning van de mobiele browsers zal bij een latere versie worden uitgebracht. Daarnaast heeft FileMaker gezegd dat je Firefox van Mozilla kunt gebruiken, waarvan de volledige comptabiliteit overigens niet gegarandeerd wordt.

Gegevens in de hand -- FileMaker Go, de iOS-app voor de iPhone en iPad om FileMaker-databases in te zien en te bewerken, werd afgelopen jaar gratis toen FileMaker 12 uitkwam. Het bedrijf zag de iOS-app terecht niet als een apart product, maar als een wezenlijk middel voor het werken met databases (zie "FileMaker 12 voegt kracht, helderheid en gratis iOS-apps toe", 4 april 2012).

Mobiele lay-outs moeten nog worden ontworpen op het bureaublad. FileMaker Go is niet een op zichzelf staand ontwikkelgereedschap. Maar de database-ontwikkelaars hebben nu een reeks nieuwe kant-en-klare mobiele lay-outs tot hun beschikking, en deze lay-outs kunnen aan een database worden toegevoegd in een aantal eerder ontworpen vormen, zoals de iPad en iPad mini, 3,5-inch iPhone (iPhone-modellen via de iPhone 4S), en 4-inch iPhone (de iPhone 5 en later).

Lay-outs ontworpen voor de iOS-apps zijn zo resolutie-onafhankelijk als mogelijk gemaakt. FileMaker zegt dat tekst altijd zal worden gemaakt op het hoogste resolutieniveau dat mogelijk is op het apparaat dat je gebruikt, en de beelden die zijn opgeslagen in de database zullen bij resoluties worden gemaakt die voldoende zijn voor Retina-schermen, mits er voldoende gegevens aanwezig zijn in het origineel. Aan het andere uiteinde van het spectrum heeft FileMaker ervoor gezorgd dat knoppen, koppelingen en velden in hun mobiele lay-outs groot genoeg zijn en op voldoende afstand van elkaar staan voor vingertoppen, die niet de punctuele nauwkeurigheid hebben van een muis-aanwijzer.

Een handige nieuwe mogelijkheid van de FileMaker Go 13 is geenszins revolutionair, maar wel een leuk gebaar: FileMaker Go kan nu, als hulpmiddel bij het ​​invoeren van gegevens, zowat elk type streepjescode scannen. Bezig met inventariseren? Richt je iPhone- of iPad-camera op een UPC-code, een QR-code of welke gedrukte maar scanbare gegevens die je voor je hebt dan ook.

Andere verbeteringen -- FileMaker 13 mag dan niet zo gericht zijn op ontwerpen als versie 12 was, FileMaker heeft wel nieuwe sjablonen, nieuwe thema's, nieuwe stijlen, en een lay-outgereedschap dat bijzonder aantrekkelijk is: een veldkiezer. In plaats van de velden voor een nieuwe lay-out allemaal tegelijkertijd te kiezen bij het maken ervan, of naderhand stuk voor stuk toe te voegen, kunnen gebruikers nu velden in hun databases opzoeken, zoveel als ze nodig hebben kiezen, en ze rechtstreeks naar een lay-out slepen, volledig met labels en afstandhouders voor het apparaat waar de lay-out voor is bedoeld.

Vooral nu databasetoegang meer en meer buiten de relatieve veiligheid van een bedrijfsnetwerk om verloopt, zoals via het web en mobiele apps, ben ik verheugd om wat extra aandacht te zien voor veilig transport van informatie tussen gebruiker en server. FileMaker Pro 13 Advanced biedt nu AES 256-bit encryptie van begin tot eind, zelfs wanneer je gebruikmaakt van een iOS-app om je database te bekijken of bij te werken.

FileMaker 13 is per direct beschikbaar, zowel via de gewone aankoop als via het maand-licentiemodel volgens de richtlijnen van Adobes controversiële Creative Cloud (zie "Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud", 8 mei 2013). Nieuwe exemplaren van FileMaker Pro 13 kosten $ 329, terwijl FileMaker Pro 13 Advanced $ 549 is en FileMaker Pro 13 Server begint bij $ 1044 voor één aansluiting op ieder moment. Extra aansluitingen kosten $ 180 per stuk, in bundels van vijf. Upgrades kosten $ 179 voor FileMaker Pro 13 en $ 299 voor FileMaker Pro 13 Advanced. Als je meer geïnteresseerd bent in de maandlicentie-aanpak: die kost je $ 9 voor FileMaker Pro en $ 15 voor FileMaker Pro Advanced, en begint voor FileMaker Server bij $ 29 met één aansluiting op ieder moment. Extra aansluitingen kosten elk $ 5 per maand, in bundels van vijf. De FileMaker Go-apps voor iPhone en iPad blijven gratis. Er is een probeerversie voor 30 dagen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Hoofdstuk 6 van "Take Control of Apple TV" is beschikbaar

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: CR]

De bedoeling van de Apple TV is het afspelen van films en TV-series, en dat is wat Josh Centers nu onder de loep neemt in ons gestreamde e-boek "Take Control of Apple TV". Hoofdstuk 6, "Apple TV at the Movies", bekijkt het besturen van de videoweergave (ik schaam mij een beetje over wat ik allemaal heb geleerd in dit kleine stukje), video's kopen en bekijken in de iTunes Store, en video's bekijken vanuit iTunes op je Mac. Maar waar dit hoofdstuk echt boeiend wordt, is in de stap voor stap instructies om dvd's te rippen via HandBrake, metagegevens toe te voegen aan de daaruit resulterende bestanden met iFlicks, en ze vervolgens in iTunes te importeren. Josh heeft het zelfs over hoe je films op meerdere schijfjes kan samenvoegen en hoe je Blu-rayschijven ript, maar houd er wel rekening mee dat het rippen van Blu-rayfilms veel tijd en ook veel schijfruimte in beslag neemt. Tenslotte heeft hij het over twee manieren om die massa aan gegevensbestanden op een externe schijf op te slaan, wat waarschijnlijk nodig zal zijn voor iemand met een kleine SSD-schijf.

Net zoals met hoofdstuk 5, "Master AirPlay", hoofdstuk 4, "Discover What's on Offer", hoofdstuk 3, "Control Your Apple TV" en hoofdstuk 2, "Set Up Your Apple TV", is dit hoofdstuk gratis beschikbaar, maar alleen voor TidBITS-leden. Iedereen is vrij om hoofdstuk 1, "Introducing Apple TV" te lezen, om te zien wat er nog in petto is. Geef alsjeblieft commentaar. We maken nu al aanpassingen op basis van vragen die door lezers werden gesteld! Iedereen zal het volledige e-boek kunnen kopen in in PDF-, EPUB- en Mobipocket- (Kindle-)formattering wanneer het voltooid is, en TidBITS-leden kunnen een korting krijgen van 30 procent op deze en alle andere Take Control-titels.

Het publiceren van de totaliteit van dit boek voor TidBITS-leden terwijl het nog wordt geschreven, is één van de manieren om dank je te zeggen aan de TidBITS-leden voor hun steun. We hopen ook dat het iedereen die TidBITS al jaren gratis leest, zal aanzetten ons te helpen om jullie elke week doordachte, redactioneel professionele artikelen te blijven voorschotelen (voor meer details, zie "Steun TidBITS in 2014 via het TidBITS-lidmaatschapsprogramma", 9 december 2013).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Zeven geschenkengidsen met de slimste gadgets voor 2013

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst, Josh Centers: [email protected], @jcenters
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO]

Het is weer de tijd waarin we elkaar cadeautjes geven, en als je een high-tech-cadeau zoekt voor die speciale vriend of vriendin (of je wilt er één op je verlanglijst zetten), dan kan je een beroep doen op de wijsheid van het internet, te vinden in allerlei publicaties.

Maar deze keer vind je bij TidBITS geen handige tips. Na vele jaren waarin we hier een hele aflevering aan besteedden, was onze laatste keer de "TidBITS Geschenkengids 2010" (6 december 2010). Ook dit jaar hebben we besloten het niet te doen. De technologische mogelijkheden zijn ook dit jaar weer enorm toegenomen. Toch hebben we het gevoel dat de dingen die meestal in geschenkengidsen terecht komen, ook in die van ons, vaak ofwel erg voor de hand liggen (wie wil er geen iPad mini), ofwel behoren tot de categorie telkens weer herhaalde cadeautips. Kortom, we denken niet dat we genoeg toegevoegde waarde kunnen creëren, om zo'n gids de moeite waard te maken.

Tegelijkertijd weten we dat veel van jullie wel op zoek zijn naar goede cadeautips, of naar specifieke hulp bij het kiezen van een digitale camera of e-reader. Om je hierbij toch wat op weg te helpen, vind je hieronder zeven Geek Gift Guides, zeven gidsen met technologische geschenken, die wij je aanraden.

The Wirecutter -- Gewoonlijk focust The Wirecutter op de beste technische snufjes, met een oordeel gebaseerd op uitgebreid onderzoek en urenlang testen, maar hun gift guide 2013 heeft een onverwachte opzet. De apparaten staan op volgorde van prijs, maar het is een zeer eclectische keuze die hier gepresenteerd wordt. The Wirecutter gaat een stuk verder dan de standaard tips die je in al die andere gidsen vindt.

Als je door hun gids scrolt vind je meer dan honderd producten, waaronder baardolie (jawel, dat bestaat), een wereldbol maar dan van Mars, de wereldkaart als prikbord (van kurk), en een Ontwerpstudio van Lego. Een prima plek om ideeën op te doen voor "de moeilijke mensen" op je lijstje.

The Verge -- Dit is eerder een web-app dan een lijst. De Holiday Gift Guide 2013 van The Verge ziet er prachtig uit en het is leuk om er een tijdje doorheen te klikken. De bediening is wel onhandig. Je kan klikken op uitroepteken-symbolen in de speciale verzamelingen ("Cook It Up", "At Play", "On The Street"), of je kan de items in de gewone categorieën langslopen (Apparaten, Audio en Speakers, Eten & drinken, enzovoort). Ieder voorwerp heeft een eigen kaart met wat uitgebreidere informatie, maar dat zijn maar een paar regels meer. En er is een koppeling naar de eigen productpagina. Een aantal items heeft ook een koppeling naar een recensie.


Deze benadering werkt goed in bepaalde categorieën, waar je het gevoel krijgt dat ze het beste product hebben gekozen uit een groot aantal mogelijkheden. Bijvoorbeeld in categorieën als Camera's, of Televisies. In andere categorieën (Boeken, Games en Dvd's) lijken de suggesties volkomen toevallig gekozen. En in categorieën als Spelcomputers, Telefoons, Digitale Televisie-Ontvangers en Tablets, waar minder concurrentie is, lijkt The Verge terug te schrikken van het maken van een keuze, en wordt alles achter elkaar opgesomd.

iMore -- iMore is een Apple-gerichte site, dus het is geen verrassing dat iMore's gift guide zich helemaal richt op Apple-producten. Als je van plan bent een iPhone, iPad, iPod, of Mac cadeau te doen, dan vind je hier een handig overzicht van de voor- en nadelen van elk model.

Natuurlijk leidt deze keuze tot een werkelijk beperkt beeld: je krijgt hier geen bredere blik dan het Apple-assortiment, voor software, accessoires, noch voor randapparatuur.

Engadget -- Technologie-blog Engadget heeft zijn holiday gift guide in een verzameling aparte artikelen opgesplitst, met ieder zijn eigen focus. Zo heb je de artikelen Smartphones, Gaming, E-readers, Cameras, en Household. In elke categorie zijn producten gesorteerd op prijs, van "Op koopjesjacht" tot "Geld speelt geen rol". Overigens vind je er niets onder de $ 100.


Je moet door een behoorlijke lading informatie heen, maar als je iets zoekt in een van de genoemde categorieën kan het de moeite waard zijn. Hier moet je niet zijn voor dat maffe idee waar je zelf nog niet op gekomen was.

CNET -- Van alle gidsen die we bespreken is CNET's gift guide de moeilijkste, en meest verwarrende om doorheen te navigeren. De gids is verdeeld in een aantal categorieën, zoals Smartphones, Gaming, Draagbare Audio, en "Technologie op je lichaam", maar elke categorie heeft weer een aantal subcategorieën. Zo bestaat Draagbare Audio hier uit "Gifts for Mobile Music Lovers", "Wireless Speakers", "Wired Headphones", en "Wireless Headphones". Dat is al verwarrend genoeg, maar bovendien is er een aparte categorie "More Holiday Suggestions", die zowel in een banner bovenaan de pagina als in een zijbalk aan de rechterkant voorkomt, en die items uit alle andere categorieën verzamelt in weer nieuwe verzamelingen met de namen "Editors' Top Picks", "Best Tech Under $50", en "Ultimate Luxuries". Erger nog, als je eenmaal voor zo'n verzameling kiest, zie je de individuele producten in een diaserie langskomen, wat het onmogelijk maakt om producten naast elkaar te vergelijken.


Als je niet afgeschrikt bent door deze vreselijke manier van presenteren, blijkt dat CNET met zijn keuzes prettig verder gaat dan de voor de hand liggende tips. Ze komen met dingen waar je misschien niet op gekomen was, vooral in het goedkope spectrum.

Wired -- CNET biedt tenminste nog een verzamelpagina waar alle producten uit alle categorieën bij elkaar staan. Op Wired vind je dan wel een artikel met de naam Wish List 2013, maar je ziet maar vijf dingen tegelijk, al blijken er na doorklikken behoorlijk veel meer te zijn. Het enige gemeenschappelijke aan deze vijf lijkt de tag "wishlist-2013" te zijn. Als je op een item klikt, krijg je een diaserie te zien, waar je gelukkig doorheen kan klikken met de koppeling "volgende", en met postzegel-afbeeldingen. Verder vind ik de layout gekmakend.

Zonder een handig overzicht van de verschillende producten krijg je geen overzicht van alles wat Wired heeft verzameld. Belangrijke categorieën zijn buitensport-artikelen, dingen die met gezondheid te maken hebben, gerecyclede producten, en de wat voorspelbaardere techniek voor fotografen, voor audiofielen, hondenliefhebbers en autogekken. Vanwege een groot aantal ideeën die buiten de platgetreden paden liggen, is de site zeker de moeite waard, maar wees er wel op voorbereid dat je moeilijk komt waar je wilt zijn.

Boing Boing -- De eclectische redactie van Boing Boing heeft een even eigenwijze gift guide samengesteld, gebaseerd op hun persoonlijke smaak. Er is geen volgorde op prijs, noch op categorie, maar je kunt een filter toepassen op redacteur, als je onder hen je favorieten hebt.

Je vindt in deze handig doorzoekbare lijst van alles wat. Dit vinden wij verreweg de meest leesbare lijst, en hier kan je terecht voor technische hebbedingetjes, maf speelgoed, stripboeken, doe-het-zelf-pakketten, low-tech-gadgets, slimme games en veel, veel meer. Hier vind je zeker een paar perfecte ideeën.

Jullie kennen ongetwijfeld nog veel meer gidsen met technische cadeaus, dus geef ons die tips in een reactie. Welke site moeten wij bekijken?

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Steun TidBITS in 2014 via het TidBITS-lidmaatschapsprogramma

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: LmR, DPF]

Twee jaar geleden sprongen we in het diepe. TidBITS kwam niet voldoende uit de kosten en we hadden hulp nodig om onze staf te betalen om artikelen te produceren en de kosten van het ontwikkelen en onderhouden van onze website en mailinglijsten te dekken. Ons plan was om ons te onderwerpen aan de genade van jullie, onze lezers, de mensen voor wie wij dag in dag uit testen, problemen oplossen, onderzoek doen, schrijven en redigeren.

Gelukkig hebben jullie ons opgevangen via het TidBITS-lidmaatschapsprogramma dat werd aangekondigd in "Steun TidBITS door lid te worden" (12 december 2011). Met de bijdragen van bijna 2.200 TidBITS-lezers in 2012 konden we de publicatie een solide financiële basis geven (voor een samenvatting van vorig jaar, zie "TidBITS kan in 2013 je steun goed gebruiken: word lid van ons TidBITS-lidmaatschapsprogramma", 17 december 2012). In 2013 namen er nog meer mensen aan deel en breidden we uit tot meer dan 2.500. Daar wij geen hulp krijgen van rijke venture capitalists of grote bedrijven zoals veel andere Applenieuws-websites, was jullie directe steun van essentieel belang voor het kunnen blijven leveren van nieuwe en nuttige informatie.

En dat is precies wat we hebben gedaan, zoals je in de TidBITS Index hieronder kan lezen. Vergeleken met dezelfde periode in 2012, hebben we bijna 200 meer artikelen gepubliceerd en 26 meer grote artikelen kunnen aantrekken van externe auteurs dan vorig jaar. Dat was vooral mogelijk doordat we met jullie financiële steun Josh Centers van zijn bedrijfswerkplaats en dagelijks twee uur forenzenbaan weg konden lokken om onze nieuwe hoofdredacteur te worden.

Dit is allemaal leuk en aardig maar het onderstreept wel het belang van continue inkomsten. Ons staat van dienst van 23 jaar geeft aan dat we van de lange adem zijn en als we hiermee door willen blijven gaan, hebben we opnieuw jullie steun nodig.

Zij die zich als eerste als TidBITS-lid hebben opgegeven toen we er in december 2011 mee begonnen, hebben van mij een e-mail ontvangen over een hernieuwing, alsmede een bericht van eSellerate met een herinnering en links voor hen die ervoor hebben gekozen handmatig te hernieuwen en bevestiging voor degene die dit liever automatisch doen. Maar niet iedereen die dit leest is een TidBITS-lid.

Dus als je het regelmatig lezen van TidBITS nuttig en prettig vindt, zou je dan willen helpen? Van de 21.000 mensen die TidBITS via e-mail ontvangen en de 15.000 die geabonneerd zijn via RSS heeft slechts 7% zich opgegeven voor het TidBITS-lidmaatschapsprogramma. En dat is nog exclusief de 123.000 mensen die onze website iedere maand bezoeken. Ik verwacht niet veel van de incidentele bezoekers die één specifiek artikel komen lezen, zoals Joe Kissells "Mail in Mavericks verandert de relatie met Gmail" (22 oktober 2013), dat 169.000 bezoeken genereerde en het recordaantal reacties op 446 bracht. Maar als je regelmatig voordeel hebt bij onze schrijfsels, zoals bijvoorbeeld Alicia Katz-Pollocks "Haal zoveel mogelijk uit Contacten in Mavericks" (15 november 2013), Josh Centers' "Alles over het taggen in de Mavericks-Finder" (14 november 2013) of mijn "Tabs gebruiken in de Mavericks-Finder" (31 oktober 2013), overweeg dan alsjeblieft om mee te doen.

Behalve met dergelijke artikelen, bedanken we alle TidBITS-leden ook met een aantal voordelen, waaronder:

In 2013 hebben we meer Mac-apps aan onze lijst met ledenkorting toegevoegd en publiceerden we twee Take Control-e-boeken hoofdstuksgewijs: Jeff Carlsons "Take Control of Your Digital Photos on a Mac" en Josh' "Take Control of Apple TV" dat nu nog loopt, zodat TidBITS-leden deze lezen konden en becommentariëren voordat het uiteindelijke e-boek gepubliceerd werd.

Je kunt kiezen tussen vijf trappen van jaarlijkse bijdragen: $ 20, $ 50, $ 100, $ 250 en $ 1.000. Ze staan standaard op handmatig vernieuwen maar als je niet ieder jaar met het winkelwagentje wilt prutsen is er een automatische vernieuwingsmogelijkheid. De lidmaatschaps-voordelen zijn dezelfde voor iedere bijdrage met als uitzondering de bovenste trap: de $ 1.000-trap is een levenslang lidmaatschap inclusief een fijn diner met de staf op de Macworld/iWorld in San Francisco of met Tonya en mij als je een keer in Ithaca bent. Echt waar, afgelopen jaar hebben we tijdens de show gedineerd met een paar levenslange leden.

Als je dit wilt, wordt je lidmaatschap erkend op de website in de TidBITS-lidmaatschapslijst en met een appel-icoon naast je reacties. Je kunt je erkenning, naam en URL aanpassen op de Account Info-pagina. Deze pagina bevat ook je lidmaatschapsstatus en verloopdatum, en als het systeem je ooit geen mails meer toestuurt omdat die te vaak teruggekomen zijn, kan je het verzenden hier weer herstellen met één klik.

Nogmaals, als je TidBITS waardevol vindt of ooit eens enorm geholpen bent door onze medewerkers, gewoon omdat je het ze vroeg, word dan TidBITS-lid om ons te helpen het soort artikelen te blijven schrijven dat je iedere week van ons gewend bent te lezen. We zullen je eeuwig dankbaar zijn maar, nog belangrijker, je weet zeker dat ieder artikel dat je leest deels mogelijk is gemaakt door jouw vrijgevigheid. Dank je!

TidBITS Index 2013 - Ik wil afsluiten met een indruk van de dingen die we door het TidBITS-lidmaatschapsprogramma hebben kunnen doen het afgelopen jaar, samen met wat statistieken over de voordelen die het de leden dit jaar gegeven heeft (ook in vergelijking met vorig jaar). Hier komt dus de TidBITS Index 2013!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Zijn we klaar voor een post-Snowden internet?

  door Geoff Duncan: [email protected]
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SD, CC, KB, HV, RAW]

Het is bijna zes maanden geleden dat we onthullingen van Edward Snowden over afluisterpraktijken zagen verschijnen in The Guardian, The Washington Post en andere publicaties. Snowden gaf maar liefst 200.000 geheime documenten door aan journalisten die onthulden dat er ontelbaar veel programma's en operaties in gebruik zijn om inlichtingen te verzamelen over ons digitale leven ongeacht onze locatie, burgerschap, activiteiten of rechtspositie. En het blijft maar komen: bijna elke week krijgen we nieuwe details uit Snowdens voorraad die vele onafhankelijke openbaringen losmaakten. Sommige waren klein grut, maar andere, zoals PRISM, het aftakken van interne netwerkverbindingen bij diensten zoals Google en Yahoo en het verzamelen van wereldwijde plaatsgegevens over het gebruik van mobiele telefoons, zijn ronduit verbazingwekkend.

Het is gemakkelijk om "Snowden schadenfreude" (of misschien "Snowdenfreude?") te hebben. Wie ziet er niet graag eens de gevestigde machten in zijn blote billen staan? Het is ook gemakkelijk om te geloven dat de voortdurende schandalen geen gevolgen hebben voor het gewone volk. Zeg nu zelf, wat kan het je maken dat de NSA weet welke pizza je zaterdag laatstleden online besteld hebt?

De onthullingen hebben duidelijk een impact op het overheidsbeleid en de diplomatie, maar kunnen ook zorgen voor fundamentele veranderingen in de architectuur van het internet. Een ruim aantal landen en firma's opperen openlijk dat een geïsoleerd en afgesloten netwerk bescherming zou bieden voor henzelf en hun mensen tegen spionerende machten.

En dat zou het internet kunnen breken.

Het werkt gewoon -- Het lijkt evident, maar de grote kracht van het internet is zijn interoperabiliteit. Als je een IP-"signaal" te pakken hebt op een van de 40.000+ netwerken, dan kan je eender welke website, app of dienst in de wereld bereiken. Er kunnen natuurlijk praktische beperkingen zijn: de bandbreedte laat te wensen over, het is duur, je toestel is niet compatibel, een website is niet toegankelijk of operationeel, je verbinding is onbetrouwbaar, en zo meer. Maar die fundamentele interoperabiliteit is de hoofdreden waarom het internet het dominante communicatiemedium is geworden voor de mensheid, en dingen mogelijk gemaakt heeft gaande van smartphones tot de Arabische lente.

De onthullingen dit jaar over de massale afluisterpraktijken (en de wettelijke kaders erachter) vormt mogelijk de grootste bedreiging tot nog toe voor de interoperabiliteit van het internet. Tegenwoordige betekent lid zijn van het internet ook dat je onderworpen bent aan toezicht door de Five Eyes (de inlichtingendiensten van Amerika, Groot Brittannië, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland) en bijkomend de gewettigde onderschepping en eigen surveillance van nationale en regionale overheden. Landen kunnen wetten invoeren om het afluisteren toe te laten van communicaties tussen landgenoten of binnen de landsgrenzen (en de meeste landen hebben dit gedaan) maar dezelfde landen beschouwen bijna zeker het afluisteren door de Five Eyes als een inbreuk op hun eigen soevereiniteit. En ze zijn er niet gelukkig mee.

Sloffen naar balkanisering -- De menselijke reactie op een externe bedreiging is voorspelbaar: cirkel de wagens, sluit de poorten, verberg de kinderen en haal de valbrug op. In het extreme geval kan een land het internet blokkeren aan de grens om zo een ommuurde tuin te creëren. Het internet werkt binnen het land, maar vanaf het globale internet is het land niet toegankelijk of zelfs incompatibel. Dit houdt de grootste gevaren van het internet en de Five Eyes buiten.

Slechts weinig landen zijn bereid om de economische schade te riskeren die een afsluiting van het globale internet met zich meebrengt. Een realistischer optie is te vereisen dat internetgiganten zoals Google, Facebook, Yahoo, Amazon en Apple diensten leveren en gegevens opslaan binnen de landsgrenzen, waar ze onderworpen zijn aan de lokale wetten. De spionage van de Five Eyes werkt goed omdat heel veel alledaags internetverkeer doorheen datacentra in Amerika en Europa geleid wordt (omdat daar de grote internetfirma's hun hoofdkwartier hebben) en dus onderworpen zijn aan de lokale wetten. In januari 2013 hadden meer dan 100 landen geen lokale internetbeheerders. Zij deden hiervoor een beroep op buitenlandse diensten. Indien deze landen zouden vereisen dat de grote internetaanbieders hun datacentra in het land zelf zouden plaatsen zou dat betekenen dat lokale trafiek ook lokaal blijft, en dus theoretisch buiten het bereik van de NSA's legale en clandestiene tentakels.

Dit is geen nieuw idee. China eist dat internetondernemingen zich onderwerpen aan de censuur en gegevens-overdrachtregels van de zogenaamde "Grote Firewall". Dit is geen pro-forma eis: China heeft een aantal dissidente bloggers opgesloten, sommigen op basis van gegevens van Yahoo's Chinese dochteronderneming, en in 2010 heeft Google zijn Chinese dochter verhuisd van Beijing naar Hong Kong om te ontsnappen aan de Chinese censuurregels. Hetzelfde jaar hebben landen zoals Indië, Saudi Arabië en Indonesië ermee gedreigd om BlackBerry-diensten te verbieden tenzij er een manier voor hen was om de boodschappen te onderscheppen. BlackBerry is gebleven, maar waarschijnlijk door servers in deze landen te installeren waardoor ze onder toezicht staan zonder de toepassing van internationale wetten. Natuurlijk kan het zijn dat gebruikers zich ongemakkelijk voelen bij wat hun overheden hun al dan niet toelaten binnen de landsgrenzen: volgens de laatste webindex van de World Wide Web Foundation (gesticht door web-uitvinder Sir Tim Berners-Lee), is 30 percent van de landen in de wereld zich aan het inlaten met matig tot uitgebreid blokkeren van online diensten en inhoud die ze gevoelig of verwerpelijk vinden.

Sommige van deze voorbeelden dateren van voor de recente spionageonthullingen. Wie is het volgende land? Laat ons eens kijken naar Brazilië. Brazilië had al eerder nagedacht over een eigen beveiligde e-maildienst (uitgebaat door de post) maar is er nu onder impuls van president Dilma Rousseff ernstig werk van aan het maken: een voorstel om de nationale bandbreedte te verhogen (om het toenemende nationale verkeer aan te kunnen), de verplichting voor internetfirma's om hun datacentra in het land te vestigen en de aanmoediging van netwerkuitbaters om apparatuur te gebruiken die ontwikkeld en gebouwd is in Brazilië.

De notie om netwerkapparatuur te gebruiken die in Brazilië is ontwikkeld kan belangrijk zijn. In de komende twee jaar worden er tot vijf nieuwe glasvezelkabels in gebruik genomen met verbindingen naar Afrika, Europa, Azië en (jawel!) de Verenigde Staten. Dit kan de mogelijkheid bieden aan Brazilië (en haar overzeese partners zoals China en Zuid-Afrika) om de Five Eyes te ontwijken. Als deze verbindingen (en Brazilië's interne infrastructuur) uiteindelijk enkel werken met Braziliaanse apparatuur dan zou dit land wel eens het grootste ommuurde gebied van het internet kunnen worden. Maar Rousseff ziet dit plan als een kans om de waarden te beveiligen die historisch door de Verenigde Staten werden uitgedragen.

"Bij het ontbreken van een recht op privacy kan er geen echte vrijheid van mening of spraak zijn, en daarom ook geen echte democratie", zei ze in een toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Om dit te bevestigen kondigde ze daarna (ironisch genoeg via Twitter) aan dat Brazilië in april 2014 een ICANN-top over internet-privacy en -beveiliging zou houden, en zegde ze af voor een staatsdiner met de Obama's.

Brazilië staat niet alleen in zijn overwegingen om de Five Eyes te ontlopen. In de Europese Unie zijn Frankrijk en Duitsland zeer kritisch geweest over de recente bewakingsonthullingen. De EU-commissaris voor de interne markt, Michel Barnier, heeft om een "Europese datacloud" gevraagd en de EU-commissaris voor Justitie Viviane Reding beschreef de stemming van het Europese Parlement over de data beschermingsregulering als een onafhankelijkheidsverklaring, die van firma's buiten de EU eist om verantwoordelijk te handelen met gebruikersgegevens op straffe van een boete tot een percentage van vijf procent van hun jaarlijkse mondiale inkomsten. Als de lidstaten van de EU deze politiek overnemen dan worden de internetgebruikers gewaarschuwd als hun persoonlijke gegevens de servers verlaten die vallen onder de Europese beschermingswetgeving.

Enige "Email Made In Germany"-diensten die meevaren op de populaire angst voor bewaking door de NSA, doen reeds iets gelijksoortig. Om de inzet te verhogen, doet Deutsche Telekom momenteel een voorstel voor een Duitse nationale infrastructuur voor het internet dat uiteindelijk het hele Schengengebied moet omvatten, zesentwintig Europese landen die onderlinge paspoort- en immigratiecontroles hebben afgeschaft. (Het VK en Ierland doen hier niet aan mee.)

Denk globaal, handel lokaal -- Als balkanisering van het internet de privacy kan beschermen, is dit dan slecht? Op sommige niveaus getuigt het in een land of regio houden van informatie, gegevensverwerking en communicatie van gezond verstand. Moeten we gebruikmaken van een server aan het andere eind van de wereld om een snel bericht naar de andere kant van de stad te sturen? Het is zeker niet efficiënt, puur op de basis van consumptie van hulpbronnen, elektriciteit, netwerkinfrastructuur en complexiteit.

De andere kant van de medaille is dat balkanisering, zelfs met de beste bedoelingen, invloed heeft op de onderlinge uitwisselbaarheid en de communicatieve kracht van het internet. Van firma's te eisen om afzonderlijke voorzieningen aan te bieden in elk land waarin zij opereren is zowel duur als onhandig. Deze kosten kunnen innovatie belemmeren als firma's moeten kiezen tussen het opzetten van een datacentrum in bijvoorbeeld Oostenrijk of het investeren in onderzoek en ontwikkeling.

Soms krijgen internetdiensten hun loyaalste aanhangers op de minst verwachte plekken. Dat zal zeker niet gebeuren met een gebalkaniseerd internet. Herinner je je Orkut nog, het vroege experiment van Google in sociaal netwerken? De meeste mensen weten dat niet maar het was jarenlang enorm populair in Brazilië en India. Google verplaatste het uiteindelijk in zijn geheel naar Brazilië. Net zo is de Canadese chatdienst Plurk er nooit in geslaagd Twitter naar de de kroon te steken, maar werd het zo populair in Taiwan dat het in het begin van 2013 miljoenen accepteerde om daarheen te verhuizen. En wat te denken van de sociale/spellen-dienst van San Francisco Hi5? Die maakt nu deel uit van Tagged maar zijn grootste publiek was altijd in Latijns Amerika.

Kunnen sociale netwerken en moderne apps overleven in een wereld met online grenswachten? Stel je voor dat je een nieuwe gezamenlijke muziek-app of -game van de App Store wil installeren, om daarna te moeten vaststellen dat je hem niet samen gebruiken kunt met je vrienden omdat de app niet goedgekeurd is in hun jurisdictie. Wil je een getagde foto met anderen delen? Misschien kan dat niet omdat het sociale netwerk van jouw voorkeur "het recht om vergeten te worden" niet ondersteunt. Misschien ben je op reis en wil je contact opnemen met je familie via FaceTime, maar is het geblokkeerd omdat Apple de lokale autoriteiten geen toegang gegeven heeft om video-chats af te luisteren. Of misschien kunnen al deze diensten alleen goed werken als je je apparaten hebt geregistreerd, je identiteit hebt geverifieerd en een betaling hebt gedaan aan een ander land. Een globale lappendeken van internetregelingen, elk met zijn eigen bijzonderheden en eisen, ondermijnt snel de vrije uitwisseling van gegevens en informatie waardoor het moderne internet floreert.

Wat misschien het allerbelangrijkst is: landen die besluiten van internetdiensten te eisen dat zij gegevens lokaal hosten en verwerken, zullen de mogelijkheid hebben deze gegevens nauwlettender te monitoren. En te beslissen welke gegevens al dan niet over hun grenzen kunnen gaan en welke zij al dan niet zullen verzamelen. Dit is misschien geen belangrijk punt in democratische landen zoals Brazilië en Duitsland, alhoewel zij werken met hun eigen fijnmazige geheime diensten. Daarentegen kunnen autoritaire staten misschien beslissen om zich meer bezig te houden met interne censuur en bewaking. Verder zullen sommige firma's ervoor kiezen om niet meer in bepaalde landen te opereren (zoals Google in China) vanwege wettelijke eisen, technische complexiteit of de belasting om er dochterondernemingen te vestigen. Wat als er van Facebook en Twitter geëist was met datacentra in Tunesië, Egypte of Yemen te werken onder de duim van de gewezen regeringen van die landen. Zou de Arabische lente hebben plaatsgevonden zonder de buitenterritoriale communicatiekanalen die mogelijk gemaakt zijn door Facebook en Twitter?

Maar hoe zit het dan met de internationale wetgeving? -- Voordat we beginnen met het internet te verdelen in afzonderlijke koninkrijkjes met unieke regels, grensbewaking en toegangseisen, is er dan niet enigszins een wettige remedie voor het in toenemende mate aangetoonde bewakingsregime? Misschien kan geheime VS-wetgeving de NSA toestaan om metagegevens van honderd miljoen Amerikanen te verzamelen, maar hoe kan de VS-wetgeving de NSA wettig toestaan om telefoonregistraties te verzamelen van honderd miljoen Duitse, Franse, Nederlandse, Italiaanse en Spaanse burgers en vele anderen, om nog maar te zwijgen over tientallen wereldleiders? Kunnen deze mensen, of deze naties de Verenigde Staten niet gewoon voor het gerecht dagen?

Het kort antwoord is dat het grootschalige bewakingsregime in vele naties waar individuele gegevens verzameld zijn niet legaal is. De Verenigde Staten kunnen de NSA en andere instellingen de bevoegdheid geven om van andere naties de communicatie te bespioneren binnen de wetgeving van de VS, maar dat heeft geen decriminaliserende invloed op deze handelingen binnen de wetgeving van andere landen. Dus het inofficiële elfde gebod van geheime diensten: "Zorg dat je niet betrapt wordt", is nog steeds waar. Want als ze gepakt worden gaan ze naar de gevangenis.

Het uitvoerige antwoord is veel gecompliceerder. De Verenigde Staten en vele andere landen hebben gegevens-uitwisselingsverdragen en safe-harbor-overeenkomsten die de uitwisseling van communicatie en bedrijfsinformatie toestaan. Dit faciliteert communicatie, financiën en handel over de hele wereld. Zodra die informatie (wettig) in de Verenigde Staten is en verwerkt wordt door de bedrijven en agentschappen van de Verenigde Staten, zijn zij onderworpen aan de wetgeving van de Verenigde Staten en in wezen fair spel voor de geheime diensten. Verder valt internetverkeer dat de Verenigde Staten passeert onder de wetgeving van de Verenigde Staten en mogelijk zelfs als het totaal in het buitenland wordt afgehandeld door Amerikaanse firma's. Schriftelijke bevelen van de Federal Intelligence Surveillance Court (FISA) zijn verzegeld, dus weten we momenteel niet of de Verenigde Staten zijn invloed in het buitenland op deze manier heeft versterkt. Misschien zullen we meer te weten komen door toekomstige openbaringen.

Daarbij komt dat de Verenigde Staten en de Five Eyes een aantal overeenkomsten heeft voor de samenwerking van geheime diensten. De opmerkelijkste is met de Britse GCHQ maar de Five Eyes werken samen met een dozijn bondgenoten variërend van Singapore tot Zweden. Enkele details zijn vrijgegeven maar delen van andere regeringen hebben waarschijnlijk enige kennis gehad van de NSA-activiteiten binnen hun eigen grenzen. Als grootschalige bewaking wordt uitgevoerd met de toestemming van een regering (misschien als een quid pro quo-overeenkomst ["voor wat, hoort wat" - nvdv]) dan zou dit legaal kunnen zijn.

Kan massaal afluisteren worden vervolgd onder internationaal recht? Waarschijnlijk niet. De meeste verdragen die te maken hebben met afluisteren betreffen alleen overheids- en diplomatieke communicatie, niet het massaal verzamelen van commerciële gegevens of privégegevens. Om een voorbeeld te geven: de Weense Conventie over Diplomatieke Relaties van 1961 verbiedt spionage en is de basis voor het moderne concept van "diplomatieke immuniteit". Het is bekrachtigd door 189 landen maar wordt blijkbaar regelmatig genegeerd. Enkele vroege onthullingen door Snowden omvatten het afluisteren door de NSA van communicatie bij de Verenigde Naties, het Atoomenergie Agentschap, de NATO en kantoren van de Europese Unie, vrijwel zeker in overtreding.

Maar hoe zit het dan met de Verenigde Naties? Het Internationaal verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (ICCPR) uit 1966 kent specifieke voorzieningen die de ondertekenaars verbieden om "onwettige en willekeurige inmenging" toe te staan in de privacy van individuen, of dat nou door andere individuen, bedrijven, vreemde mogendheden of de eigen natie gebeurt. Overtredingen van het ICCPR worden behandeld door het Mensenrechtencomité, een quasi-gerechtelijk VN-orgaan van 18 experts dat driemaal per jaar bijeenkomt.

Het ICCPR klinkt hoopgevend, maar zoals gewoonlijk zitten de problemen in de kleine lettertjes. Het ICCPR is door 74 landen geratificeerd, maar de VS deden dat pas in 1992, en hebben opvallend genoeg nog geen wijzigingen aangebracht in hun wetgeving om de bepalingen van het ICCPR te implementeren. (Daarnaast hebben de VS ook de optionele delen van het verdrag die marteling verbieden niet geratificeerd.) In 2006 bepaalde een beoordeling van het Mensenrechtencomité feitelijk dat de VS het verdrag overtreden. Een nieuwe beoordeling staat voor maart 2014 op de rol. De VS en het Verenigd Koninkrijk erkennen ook niet het recht op "individuele klachten" onder het Verdrag, wat betekent dat individuele personen de VS of het VK niet voor het Mensenrechtencomité kunnen dagen. Die mogelijkheid staat overigens wel open voor complete naties (of samenwerkingsverbanden als Latijns Amerika of de EU).

En zelfs voor naties zal het niet eenvoudig zijn om onder het ICCPR een klacht in te dienen tegen de Five Eyes. De paragraaf over privacy in het Verdrag is bijzonder kort, en bevat geen afbakening of juridische aanwijzigingen. Dat wil dus zeggen dat het onderwerp zou worden van interpretatieverschillen die politici, diplomaten en juristen jaren bezig zouden kunnen houden. En noch de VN noch het Mensenrechtencomité staat bekend om slagvaardigheid, zelfs als de leden het verregaand met elkaar eens zijn. De VS en hun bondgenoten houden consequent vol dat hun massa-afluisterprogramma wettelijk gerechtvaardigd is en gericht is op het opsporen van internationale terroristen. En het ICCPR gaat niet over spionage.

Wellicht biedt wijziging van het ICCPR soelaas. Brazilië en Duitsland hebben onlangs een voorstel ingediend waarin het recht op online privacy aan het ICCPR wordt toegevoegd, zodat "de rechten die personen off-line hebben ook on-line gerespecteerd worden, waaronder het recht op privacy", en waarbij "bijzonder indringend" online toezicht het recht op vrijheid van meningsuiting zou schenden. Mocht dit aangenomen worden dan zou digitale privacy een internationaal mensenrecht kunnen worden, net als vrijheid van beweging of vereniging, en het recht op vrijwaarding van discriminatie. De VS hebben reeds hun bezwaren kenbaar gemaakt, en het voorstel biedt een zekere mate van ruimte voor het verzamelen van gevoelige informatie ter bescherming van de openbare veiligheid.

En wat als vastgesteld zou worden dat de VS of de Five Eyes het ICCPR overtreden? Ook al is het verdrag gebaseerd op lovenswaardige idealen, het is de facto een tandeloos verdrag. Het vertrouwt op de bereidheid van individuele naties om hun gedrag te verbeteren. Mocht het Mensenrechtencomité besluiten dat de VS of hun bondgenoten het verdrag overtreden (op zichzelf al onwaarschijnlijk, gezien de economische en diplomatieke druk die de VS kunnen uitoefenen) dan is de enige sanctie die opgelegd kan worden de verplichting om elke drie maanden te rapporteren welke inspanningen zijn gedaan om de problemen op te lossen. Dat is alles. De commissie kan de wetten van de VS niet ongeldig verklaren of wijzigen, financiële sancties opleggen, handelsembargo's afkondigen, of andere maatregelen nemen. Een uitspraak dat de VS of de Five Eyes in overtreding zijn zou zeker beschamend zijn, en zou door tegenstanders ongetwijfeld breed uitgemeten worden, maar dergelijke beschamende onthullingen hebben ook het krijgsgevangenkamp op Guantanamo Bay niet gesloten.

De omslachtigheid van de route via de VN is één van de redenen dat Brazilië, Duitsland en andere landen maatregelen nemen om hun nationale internet-netwerken af te schermen van de NSA. Dat is een veel praktischer oplossing, en één waar ze zelf controle over hebben.

En hoe zit het dan met versleuteling? -- Als balkanisering een ernstige bedreiging kan vormen voor het internet, en er geen realistische juridische of internationale aanpak mogelijk is tegen massale afluisterpraktijken, wat kunnen wij kleine luyden dan doen? De Five Eyes (en hun vrienden) maar accepteren? Erop vertrouwen dat onze onbetekenende levens zich onder hun radar bevinden, dat overheidsorganen nooit hun bevoegdheden zullen misbruiken, en nooit fouten zullen maken die ons direct raken?

Er is het lichtpuntje van versleuteling van gegevens. Hoewel verscheidenen documenten die door Snowden openbaar zijn gemaakt onthullen dat de NSA zich heeft ingespannen om versleutelingsalgoritmen minder veilig te maken en methoden heeft ontwikkeld om versleutelde data agressief te benaderen, laten andere documenten ook zien dat goed geïmplementeerde sterke versleuteling de NSA nog steeds voor een probleem kan plaatsen. En dat was ook te verwachten. Natuurlijk kan de NSA sterke versleuteling kraken, mits ze de beschikking hebben over genoeg tijd en geld, maar dan moeten ze zich ook wel voor de volle honderd procent inzetten: dat gaat zeker niet gebeuren met alle e-mailberichten of tweets die door honderden miljoenen mensen elke dag gegenereerd worden. En dat betekent dat de NSA zich liever bezighoudt met gegevens vóórdat ze versleuteld worden of nadat ze weer ontsleuteld zijn, zoals in de krochten van datacenters.

Internetbedrijven spelen daarop in. Google was al begonnen met het versleutelen van hun interne netwerk voordat Snowden met zijn onthullingen kwam, en heeft daarbij sindsdien een hogere versnelling ingeschakeld. Yahoo claimt dat alle verbindingen in hun datacentra vanaf april 2014 versleuteld zullen zijn. Openbaar gemaakte documenten suggereren dat Microsoft de NSA heeft geholpen bij de toegang tot hun diensten. Nogal ironisch, daar de nieuwe pr-campagne van Microsoft beweert dat Google niet te vertrouwen is met privé-gegevens. Dat neemt niet weg dat Microsoft, hoewel ze recentelijk bekritiseerd zijn omdat ze gegevens onversleuteld lieten, onlangs heeft aangekondigd ambitieuze plannen te hebben om gegevens van gebruikers en hun netwerken voor het einde van 2014 allemaal versleuteld te hebben, waarbij veel van die maatregelen al geïmplementeerd zijn. Dropbox, Facebook, Twitter en verschillende andere spelers hebben belangrijke stappen genomen in het versleutelen van hun interne alsook hun onderlinge communicatie. De EFF houdt een beknopt overzicht bij. Dat neemt niet weg dat de meeste internetbedrijven op enig moment onversleutelde gegevens van, of over, hun gebruikers moeten verwerken: het is nou eenmaal onmogelijk om zoiets als Googles gigantische online advertentie-business (en uitgebreide screening van gebruikers) te draaien en tegelijkertijd alle gegevens over gebruikers altijd versleuteld te houden. Het afschermen van interne dataverbindingen is een mogelijkheid om de NSA weg te houden van het verzamelen van gegevens van internetbedrijven, maar er zijn beslist andere mogelijkheden.

Sterke versleuteling is bovendien voor iedereen beschikbaar: we kunnen onze e-mail versleutelen, VPN's of Tor gebruiken om onze netwerkverbindingen af te schermen, en diensten gebruiken die geen gegevens over ons opslaan. Joe Kissells "Take Control of Your Online Privacy" gaat in op de details en biedt je realistische strategieën om je on-line gegevens privé te houden, maar het richt zich daarbij meer op adverteerders, lokale ongure types, en de grote mediabedrijven, en minder op Big Brother.

Op sloffen naar transparantie -- Versleuteling alleen is geen garantie dat onze gegevens gevrijwaard zullen blijven van de priemende ogen van de NSA, maar mits correct ingezet kan een bredere inzet van sterke versleuteling op zijn minst de zwakke schakels minder vatbaar maken voor aanvallen door de NSA of anderen.

Maar hoe zit het dan met al die andere bugs en lekken die versleuteling en beveiliging vatbaar maken voor aanvallen? Daar is geen simpele oplossing voor, buiten het dichten van de lekken en het maken van betrouwbaardere systeem. De meeste bedrijven doen dit buiten het zicht (als ze het al doen), waarbij ze de details als bedrijfsgeheim behandelen. Maar de internetindustrie als geheel zou gebaat zijn bij transparantie en toezichthouders. Als de individuele bedrijven maar zouden willen meewerken.

In het algemeen zou transparantie betekenen dat bedrijven niet alleen openheid geven over problemen en fouten in hun software en hardware, maar ook over hoe ze hun producten maken, zodat klanten de risico's kunnen begrijpen. Voor hardwaremakers kan dit informatie omvatten over ontwerp, onderdelen, aanvoerlijnen, firmware en fysieke beveiliging in de fabrieken. Voor softwaremakers kan dit gaan over wat voor bibliotheken en gereedschappen ze gebruiken of in licentie geven en details over hoe hun software communiceert. Het idee is om gebruikers (en klanten) niet alleen te laten weten of producten kwetsbaar zijn voor een bepaald probleem (zoals het veelgebruikte CVE-systeem, dat zwakke plekken in de beveiliging catalogiseert), maar ook te laten vaststellen of fabricage- of ontwikkelingsprocessen kwetsbaar zijn voor de tactieken waar de NSA de voorkeur aan lijkt te geven.

Wanneer problemen zich voordoen (en dat gebeurt altijd) kunnen er oplossingen en voorbeeldgevallen beschikbaar worden gesteld aan de hele branche om te worden verfijnd en wellicht geadopteerd als de beste methode. Zo'n proces zal onvermijdelijk lijken op het kat-en-muisspel dat de makers van game-software jarenlang hebben gespeeld met hackers en virusschrijvers, behalve dat het om de wereldwijde internet- en communicatiebranches tegen de NSA en hun partners zou gaan. En net als de strijd tegen malware zou er waarschijnlijk nooit een einde aan komen.

De grote vraag is wie dit allemaal zou moeten regelen. Er is op dit moment geen organisatie die als verzamelaar van digitale beveiligingsbedreigingen fungeert (behalve misschien de NSA) en het is een gigantische taak. Organisaties en structuren als de ISO, het ISA Security Compliance Institute, Common Criteria en het Nationale Instituut voor Standaarden en Technologie (NIST) zouden hierin een rol kunnen spelen (hoewel NIST eraan werkt om het vertrouwen van de computerbeveiligingsgemeenschap terug te winnen na recente berichten dat de NSA een achterdeurtje in een NIST-versleutelingsstandaard had gekregen. (NIST heeft onmiddellijk een onderzoek gestart.) The Internet Engineering Task Force (IETF) lijkt bereid om zich in te zetten voor een lange-termijninspanning om de beveiliging opnieuw te evalueren van vele van de centrale internettechnologieën. Dat is alvast een begin.

De internet-, telecommunicatie- en mobiele branches zouden een voorbeeld moeten nemen aan structuren voor standaarden in andere takken als luchtvaart, gezondheidszorg en veiligheid. Denk bijvoorbeeld aan overheidsinstellingen als de National Transportation Safety Board en bedrijven als Underwriters Laboratories. Standaarden-organisaties en certificatie-agentschappen identificeren risico's, leggen de beste aanpak vast, en ontwikkelen testen en nalevingsprogramma's die bevestigen dat producten aan beveiligingsstandaarden voldoen. NIST heeft een voorlopige cyberbeveiligingsstructuur uitgegeven die focust op kritieke infrastructuur, maar ook een appendix over privacy en burgerrechten bevat.

Telecommunicatiegigant Huawei probeert ook de bal aan het rollen te krijgen voor internationale cyberbeveiligingsstandaarden: Huawei publiceerde onlangs een white paper met details over de eigen interne procedures, en dat is, voor zover ik kan nagaan, een primeur voor de branche. Huawei is 's werelds grootste maker van telecommunicatie-apparatuur, maar is feitelijk uitgesloten van de V.S.-markt door beschuldigingen dat hun apparatuur geheime achterdeurtjes zou kunnen bevatten voor de Chinese overheid. Dus de roep van Huawei voor standaarden is misschien in hun eigen belang, maar de gedeeltelijke paria-status van het bedrijf kan het in staat stellen om een leidende rol te spelen. Tenslotte heeft Huawei, vergeleken met andere bedrijven in de branche, de minste connecties met de Amerikaanse overheid en internetbedrijven die in het centrum van de onthullingen over massasurveillance van dit jaar stonden.

"We zeggen niet dat we alle antwoorden hebben", zei Andy Purdy, directeur beveiliging USA van Huawei, in een telefonisch interview in oktober, "maar we moeten terrein vinden waar we het over eens zijn en we moeten productevaluatie hebben. Die feedback-lus is essentieel voor de wereldwijde branche in het algemeen. We weten dat het moeilijk is (we hebben duizenden toeleveranciers), maar we moeten de lat hoger leggen."

Cyberbeveiligingsstandaarden en certificatie zouden extreem belangrijk kunnen worden als landen als Brazilië en Duitsland (en wie met hun in zee zou willen gaan) zich zouden gaan afscheiden van het wereldwijde internet en de voorkeur zouden geven aan infrastructuur en apparatuur die ontworpen en gemaakt wordt in hun eigen landen.

Maar hoe zit het dan met openheid? -- Een van de sluipende dingen in de legale structuur van het surveillanceregime van de NSA is dat het wordt gedekt door spreekverboden. Amerikaanse bedrijven kunnen worden verplicht om massaal gegevens te overhandigen zonder een woord te zeggen. Op dat moment doen versleuteling, standaarden en datacentrumontwerp er niet meer toe: de NSA krijg alles netjes ingepakt en met een buiging overhandigd. Van andere landen die hun eigen, nationale netwerken opzetten, kan redelijkerwijs verwacht worden dat ze vergelijkbare legale structuren zullen gebruiken om niet alleen gegevens over hun eigen burgers te onderscheppen, maar ook alle andere persoonlijke gegevens die op doorreis naar elders door hun netwerken komen.

Het is een feit dat de Verenigde Staten altijd bezorgd zullen zijn over nationale veiligheid, en dat overheden elkaar altijd zullen bespioneren. Toch zou de voortdurende verontwaardiging over de onthullingen over massasurveillance van dit jaar voor voldoende politieke beweging voor wetswijzigingen kunnen zorgen. De reactie van president Obama op de eerste Snowden-onthulling was om het publiek gerust te stellen dat niemand naar hun telefoongesprekken zat te luisteren en dat alles legaal was. Die houding is sindsdien behoorlijk veranderd: Obama heeft een onderzoekscommissie ingesteld om aanbevelingen te doen (die zouden er op 15 december 2013 moeten zijn) voor veranderingen in de geheime diensten van de V.S., en hij heeft openlijk gepraat over "legitieme ongerustheid" dat de technologie de legale structuren die de activiteiten van de NSA dekken ingehaald heeft. Weinigen verwachten snel grote veranderingen, maar het zou het begin kunnen zijn van een breder hervormingsproces.

Tientallen internetbedrijven (waaronder Apple, Facebook, Microsoft, Twitter en Google) hebben de overheid gevraagd om hen overzichtsinformatie te laten publiceren over de verzoeken aangaande nationale veiligheid die zij ontvangen. (Veel bedrijven, zoals Google, publiceren transparantierapporten over verzoeken van justitie). Apple is nog een stap verder gegaan in hun eigen eerste transparantierapport, waarmee ze het eerste grote technologiebedrijf zijn dat een zogeheten "bevelschriftkanarie" gebruikt voor bevelen om gegevens te overhandigen in het kader van sectie 215 van de PATRIOT-wet. Apple zegt dat het nog nooit zo'n bevel gekregen heeft. Als dat wel gebeurt, dan zou die bewering moeten verdwijnen wanneer Apples volgende rapport uitkomt over zes maanden. Dat is een lange wachttijd, maar het idee achter een bevelschriftkanarie is dat een geheime rechtbankbeslissing wel een bedrijf stil kan laten zwijgen, maar het niet kan verplichten om te liegen. Bevelschriftkanaries zijn nog niet in de rechtbank getest, maar Apple heeft een dikke portemonnee om een rechtszaak te financieren.

Het is ingewikkeld -- Als er een gemakkelijke oplossing zou zijn voor het conflict tussen individuele privacy, persoonlijke en nationale beveiliging en de massasurveillance die door westerse mogendheden wordt uitgevoerd, zouden we die nu wel gevonden hebben. De realiteit is dat deze problemen al jaren bestaan, dat oplossingen onvolledig, lange-termijn en rommelig zullen zijn, en dat het conflict alleen maar toe zal nemen met onze afhankelijkheid van internet en moderne communicatiemiddelen.

Het is een schande. Van een bescheiden begin meer dan vier decennia geleden is het internet geëvolueerd tot wellicht het machtigste wapen van de mensheid om culturele kloven te overbruggen, toegang tot informatie en onderwijs te vergroten, vrijheid van meningsuiting mogelijk te maken, mensenrechten te beschermen en (ondanks de trollen) de menselijke ervaring te verbreden. Laten we hopen dat we het niet vernietigen om onszelf pijn te doen.


FunBITS: iPad-versie van Star Wars: Knights of the Old Republic

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: DPF]

Star Wars: Knights of the Old Republic (meestal KOTOR genoemd) is een van mijn favoriete games. Het verscheen voor het eerst in 2003 op de pc en Xbox, en het verhaal speelt 4.000 jaar voor de eerste Star Wars-trilogie. Je komt middenin een oorlog tussen de goedaardige Galactic Republic en het kwaadaardige Sith Empire terecht.


De iPad-versie van Star Wars: Knights of the Old Republic is overgezet door Aspyr Media en dat hebben ze vrijwel vlekkeloos gedaan. Het blijkt dat een dergelijk 'role-playing game' zich perfect leent voor een aanraakscherm. De grote knoppen op het scherm zijn goed te bedienen, en omdat het bij zo'n spel niet gaat om pure snelheid, is het scherm van de iPad niet beperkend voor de actie.

Als je ervaring hebt met de derde uitgave van Dungeons and Dragons zul je je meteen op je gemak voelen: de bediening is gebaseerd op dat spel. Maar ook als dat niet het geval is zal het allemaal soepel verlopen, omdat KOTOR zelf de mechanische handelingen voor je uitvoert. Je zult echter wel de kenmerken van je spelpersoonlijkheid moeten instellen, en die steeds moeten uitbreiden in een volgend level, maar ook dat kan het spel automatisch doen als je dat fijner vindt.

Je begint in KOTOR met het aanmaken van een spelpersoonlijkheid. Deze wordt vervolgens wakker op een ruimteschip van de Republic, de Endar Spire, die onder vuur ligt van de Sith. Na de ontsnapping reis je door de ruimte waarbij je opdrachten uitvoert, nieuwe vrienden maakt en uiteindelijk een Jedi Knight moet worden. Het moet allemaal uitmonden in een laatste gevecht met de kwaadaardige Darth Malak (met een van de beste plotwendingen die ik ooit gezien heb).

Een van de mooiste kanten van KOTOR is dat de oorspronkelijke charme van de trilogie bewaard is gebleven, met een paar unieke nieuwigheden. Zo is er bijvoorbeeld een spelpersoonlijkheid die duidelijk een vervanger is van Han Solo, die een schip bestuurt dat net zo goed de Millennium Falcon had kunnen heten. Maar ook zijn er kameraden als HK-47, een moordzuchtige, misantropische droide die over mensen spreekt als 'vleeszakken'. Zijn teksten hebben vaak veel donkere humor, dus ook hij is volgens velen ongeëvenaard.

Je kunt je vrij door de wereld van KOTOR bewegen. Of eigenlijk moet ik zeggen: werelden. Door aan de linkerkant van het scherm te slepen kun je rondrennen, de rechterkant is voor het bewegen van de camera. Objecten kun je 'bedienen' door erop te tikken, en als je een vijand tegenkomt, zal de game automatisch pauzeren, zodat je een rij van acties kunt maken. De actie wordt vervolgens realtime uitgevoerd, maar je kunt altijd pauzeren om na te denken over je volgende stap.


De oorspronkelijke game is ontwikkeld door BioWare, en net zoals bij andere games van BioWare, moet je morele beslissingen nemen. Er is een meter waaraan je kunt zien of je persoonlijkheid naar de goede kant of de slechte kant overhelt. Als je slechte dingen doet wordt je ook slechter. Het werkt het beste als je consequent bent, omdat je daar sterk van wordt. 'Goede' karakters zijn bijvoorbeeld beter qua herstellen en bescherming, terwijl 'slechte' karakters beter zijn in schieten en dergelijke. Het bepaalt ook de gereedschappen die je kan gebruiken, en het verloop van het spel. Er zijn meerdere uitkomsten mogelijk. Wil je Darth Malak en de Sith verslaan, of juist zijn plaats overnemen?

Je voert je opdracht niet alleen uit. Er is een maximum van twee kameraden mogelijk, en je zult een aantal van hen tijdens de game ontmoeten. Zij hebben verschillende sterktes en zwaktes, die een aanvulling zijn op je eigen vaardigheden. Het is ook mogelijk om een kameraad handmatig te bedienen.

Als je nog nooit KOTOR hebt gespeeld heb ik wat tips. Onthoud ten eerste dat je spelpersoonlijkheid uiteindelijk een Jedi met een lightsaber wordt. Het is dus verstandig om in het begin van het spel in dat soort wapens te investeren. Het duurt wel een tijdje voordat je toegang hebt tot de lightsabers, maar tot dat moment kun je zwaarden gebruiken. Het begin is daardoor lastiger, en het voelt maf om met een katana af te stormen op een schietende vijand, maar op de langere termijn geeft het je voordelen.

Tweede tip: concentreer je op je gevechts-, overredings- en Force-mogelijkheden. Verknoei geen punten op het gebied van sloten en het hacken van computers, want daar kunnen je kameraden je mee helpen. Het overreden is echter wel belangrijk, omdat je daarmee aan onderdelen komt die anders niet beschikbaar zijn.

Als derde tip vond ik het zelf handig om in de opties de bediening gevoeliger te maken. Die staat standaard nogal laag, waardoor je je duim over het gehele scherm moet bewegen om vooruit te komen. Ik heb zelf voor de hoogste instelling gekozen om mijn handen te sparen.

Laatste tip: bedenk in het begin van het spel al of je 'goed' of 'slecht' wil zijn. Ik ben in dit soort games meestal een braverik, maar de eerste keer dat ik deze game speelde koos ik voor mijn donkere kant, omdat je daarmee een aantal sterke aanvalsmogelijkheden krijgt en, naar mijn mening, een iets betere uitrusting.

Welke insteek je ook kiest, ik denk dat Star Wars: Knights of the Old Republic je uren aan spelplezier zal opleveren. De prijs is $ 9,99, en als je fan bent van Star Wars en afleiding zoekt tijdens de feestdagen, is het echt een aanrader.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 9 december 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: TK, HR, PAB]

Apple Remote Desktop 3.7.1 -- Apple heeft versie 3.7.1 van de Admin- en Client-versie van Apple Remote Desktop uitgebracht. Nieuw zijn de ondersteuning voor OS X 10.9 Mavericks, verbeterde stabiliteit van het op commandoregel gebaseerde hulpprogramma 'kickstart', en een oplossing voor de optie "Schermvullende weergave" in de voorkeuren voor Beheren en observeren. De update verbetert ook de ondersteuning voor Macs met meerdere beeldschermen en meerdere IP-adressen, voegt automatisch kopiëren en plakken tussen lokale en remote computers toe, en verbetert de stabiliteit van schermdeelsessies.

Daarnaast is ook een bug in de remote-desktopbeheersoftware opgelost waarbij de firewall van OS X verbindingen van Remote Desktop blokkeerde. In een ondersteuningspagina merkt Apple op dat als je vroeger de toegang tot Remote Desktop verloor na het updaten naar versie 3.7, de clientcomputer na de installatie van versie 3.7.1 en herstarten automatisch de juiste firewall-regel zou moeten toevoegen. Apple heeft ten slotte de bijbehorende Dashboard-widget van de app ook geüpdatet naar versie 3.7. ($ 79,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update via Software-update (12,9 MB) of als afzonderlijke downloads Admin (19,6 MB) en Client (5 MB))

Reacties - Apple Remote Desktop 3.7.1

Sandvox 2.8.7 -- Karelia heeft Sandvox 2.8 uitgebracht met oplossingen voor lichte incompatibiliteiten met OS X 10.9 Mavericks, evenals een probleem met Site Navigator-symbolen die slechts gedeeltelijk verschenen (vooral onder Mavericks). Het programma voor het maken van websites herstelt ook woordoverloop voor lange sitemenutitels in bepaalde ontwerpen (en submenutitels in alle ontwerpen), lost een uitlijnprobleem in de zijbalk op met Facebook Like-knoppen, lost een probleem op met het halen van mediabestanden die geen afbeelding zijn uit sites, en verbetert de opties voor bestandsnamen voor een betere compatibiliteit bij het overdragen van documenten via oude bestandssystemen. Zoals bij veel van de software-updates met een Mac App Store-versie deze week, verandert het versienummer van Sandvox (2.8.6) niet in de Mac App Store. ($ 79,99 nieuw, gratis update van Karelia of de Mac App Store, 38 MB, toelichting)

Reacties - Sandvox 2.8.7

1Password 4.1.1 -- AgileBits heeft 1Password 4.1.1 uitgebracht met de optie om een bestaand Login-wachtwoord rechtstreeks in de browserextensie te updaten. En wie meer dan één Login voor een site heeft, kan kiezen welke hij wil updaten. De nieuwe versie voegt ook een nieuwe weergaveoptie met meerdere kolommen toe, een afdrukfunctie voor afzonderlijke items of een lijst, de mogelijkheid om in alle velden te zoeken, en lokalisaties voor Nederlands en Afrikaans. Het lost ook een probleem op waarbij het synchroniseren niet automatisch begon na het invoeren van items en een bug waarbij gegenereerde wachtwoorden voor "com.apple.Safari" werden gecreëerd in plaats van voor de actuele website.

De Mac App Store-versie van 1Password zal met dezelfde veranderingen worden geüpdatet naar versie 4.1 (4.1.1 is voor wie het programma bij AgileBits heeft gekocht). Bij het schrijven van dit bericht zit 1Password echter in de Mac App Store nog altijd op versie 4.0.8 (waardoor deze schrijver zich afvraagt waarom hij het ooit een goed idee vond om zijn licentie bij Apple te kopen). ($ 49,99 nieuw met een korting van 25 procent voor TidBITS-leden bij aankoop bij AgileBits, gratis update, 35,6 MB, toelichting)

Reacties - 1Password 4.1.1

BBEdit 10.5.6 en TextWrangler 4.5.4 -- Er zijn nauwelijks functies toegevoegd aan BBEdit 10.5.6, maar Bare Bones Software heeft deze versie van zijn paradepaardje dan weer wel letterlijk volgestopt met meer dan 90 oplossingen voor problemen. Een opmerkelijke verandering is dat onderdelen niet meer in de map Application Support van Stationery hoeven te staan om toch de Finder-optie "Stationery Pad" in te doen schakelen zodat ze in het menu of het palet Stationery van BBEdit verschijnen. De toelichting is zoals gewoonlijk vrolijk en klinkt alsof ze geschreven is door een echte mens. Enkele van onze favoriete pareltjes uit deze update:

Het programma start nu veel sneller op. Klagers die vonden dat BBEdit er lang over deed om op te starten zullen iets anders moeten vinden om over te klagen.

In een Markdown-document wordt een lijst die onmiddellijk wordt voorafgegaan door een horizontale regel ---- of een kop nu als dusdanig herkend. In de documentatie staat dat je een blanco regel voor en na "blokelementen" (zoals lijsten en horizontale regels) moet plaatsen, maar de implementaties bieden allemaal ondersteuning voor dit formaat. #zoalseenEiOntklutsen

Hex Dump is nu verduiveld snel. Graag gedaan.

Bare Bones heeft ook TextWrangler geüpdatet naar versie 4.5.4, met de meeste oplossingen en verbeteringen in BBEdit voor de gratis tekstverwerker. Bij het schrijven van deze post is noch de Mac App Store-versie van BBEdit, noch die van TextWrangler naar de nieuwste versie geüpdatet. ($ 49,99 voor BBEdit, 12,9 MB, toelichting; gratis voor TextWrangler, 9,8 MB, toelichting)

Reacties - BBEdit 10.5.6 and TextWrangler 4.5.4

ScreenFlow 4.5 -- Telestream heeft versie 4.5 van zijn beeldschermopname-app ScreenFlow uitgegeven, met een aantal verbeteringen en een lange lijst van reparaties. De update breidt ondersteuning uit voor het rechtstreeks publiceren van schermopnames naar Dropbox en Google Drive en het delen op Facebook. De Upload Manager verzendt video's nu ook op de achtergrond. Andere veranderingen betreffen de mogelijkheid om overgangen uit te voeren en om favorieten aan te wijzen, de toevoeging van een zoekveld in het Video & Audio filter popover-scherm, de oplossing voor een probleem waardoor aanpassingen verloren gingen in OS X 10.9 Mavericks en de toevoeging van de mogelijkheid om in de media-bibliotheeklijst een bron naar de tijdlijn te sturen door erop te dubbelklikken. ScreenFlow 4.5 vereist nu 10.7 Lion of later. Download voor een compleet overzicht van de nieuwe mogelijkheden de toelichting (pdf) van Telestreams ondersteuningspagina. Wees erop bedacht dat ten tijde van dit schrijven de versie van ScreenFlow in de Mac App Store 4.0.4 is. ($ 99 nieuw van de Telestream website of $ 99,99 van de Mac App Store, 33.8 MB)

Reacties - ScreenFlow 4.5

Piezo 1.2.3 -- Rogue Amoeba heeft Piezo geüpdatet naar de op OS X 10.9 Mavericks werkende versie 1.2.3. Net zoals het gelijktijdig geüpdatete Airfoil 4.8.2, is het audio-opname gedeelte van Piezo 1.2.3 herzien om Mavericks te kunnen ondersteunen, waarbij sommige opnamebronnen zich wat anders zouden kunnen gedragen. (Problemen kun je melden via dit handige formulier.) Bovendien kan Piezo door deze forse onderhuidse ingreep geen audio meer registreren vanuit Safari in Mavericks (maar in een blogbericht van Rogue Amoeba staat dat deze beperking makkelijk kan worden omzeild door audio via Google Chrome of Firefox te laten lopen). Andere veranderingen zijn onder andere compatibiliteit met de instant messaging- en conferencing-app Microsoft Lync, een oplossing voor een probleem met de teller en bestandsnaam op Mavericks en een update die 10.7 Lion en hoger noodzakelijk maakt. Bij het schrijven van dit artikel zat de Mac App Store-versie van Piezo nog steeds vast op 1.2.2. ($ 15 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden indien aangeschaft via Rogue Amoeba, gratis update, 7,2 MB, toelichting)

Reacties - Piezo 1.2.3

Airfoil 4.8.2 -- Rogue Amoeba heeft het audio-transmissieprogramma Airfoil geüpdatet naar de met OS X 10.9 Mavericks compatibele versie 4.8.2, hoewel Mavericks-compatibiliteit voor de Airfoil Video Player nog niet klaar is. (Een blogbericht van Rogue Amoeba geeft meer inzicht in de compatibiliteit van Airfoil Video Player.) Het audio-opnameonderdeel is aangepast voor Mavericks, en Rogue Amoeba waarschuwt dat sommige opnamebronnen kuren zouden kunnen vertonen. (Problemen kunnen worden gemeld via het ondersteuningsformulier.) Deze uitgave vernieuwt ook de component Instant On naar versie 7.1 waarmee systeemaudio-opname en opname vanuit Safari wordt verbeterd, ondersteunt uitgebreide metadata en afstandsbediening van Instacast voor Mac van Vemedio alsmede iTunes Radio, laat Airfoil en App Nap netjes met elkaar samenwerken en repareert een geval waarbij de Airfoil-menubalkicoon bij het opstarten in Mavericks niet verschijnt. ($ 25 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 14,5 MB, toelichting)

Reacties - Airfoil 4.8.2

Fission 2.2 -- Rogue Amoeba heeft Fission 2.2 uitgegeven, met ondersteuning voor het importeren van meer audiobestandsformaten. De audiobewerker kan nu MPEG layer 1 en 2, AIFF-C, Ogg Vorbis, Shorten, RealAudio, Windows Media Audio (WMA), AMR, QDesign Music, WavePack en Monkey's Audio importeren. De update repareert ook verschillende crashes met de Batch Converter, laat bestandsomvang zien met machten van tien (zoals de Mac OS X Finder), verwijdert oude verwijzingen naar importeren van QuickTime en laat nu altijd het startvenster zien bij het opstarten (en als dit venster handmatig wordt gesloten zal Fission het niet heropenen tot de volgende start). ($ 32 nieuw van Rogue Amoeba met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 14,3 MB, toelichting)

Reacties - Fission 2.2

Marked 2.2 -- Brett Terpstra heeft Marked 2.2uitgebracht, en hij noemt het op zijn blog een "nogal grote update". (Lees voor onze bespreking "Marked 2: een must-have voor Markdown-schrijvers", 1 november 2013.) Naast verbeteringen in stabiliteit, snelheid en weergave, zijn er deze veranderingen in de Markdown-previewer: de mogelijkheid om nieuwe lege bestanden te maken en die te openen in je editor, aparte woordtellers/statistieken voor verschillende panels van de voorvertoning CriticMarkup en de mogelijkheid om snel geneste bestanden in een samengesteld document te vinden en te redigeren. (Terpstra belooft om dit laatste binnenkort via een schermopname uit te leggen en te demonstreren.) Andere veranderingen betreffen een update naar versie 4.4 van MultiMarkdown, aanpassingen aan het geheugenmanagement, een oplossing voor een bug waarbij hernoemen of verplaatsen van een bestand resulteerde in een File Type Fail en een reparatie van een crash die plaatsvond wanneer een sessie om woordherhalingen te vinden werd stopgezet. Terpstra heeft ook een Github-bewaarplaats gemaakt waar speciale Marked-stijlen worden gedeeld en hij legt op zijn blog uit hoe je stijlen maakt en gebruikt. ($ 11,99 nieuw, gratis update, 16,2 MB)

Reacties - Marked 2.2

Nisus Writer Pro 2.0.7 en Nisus Writer Express 3.4.6 -- Nisus Software is gekomen met Nisus Writer Pro 2.0.7 en Nisus Writer Express 3.4.6, beide onderhoudsuitgaven die een festijn aan oplossingen bieden. Beide versies van de tekstverwerking-app verpletteren een bug die voor een crash zorgde bij hen die werken met Mac OS X 10.6 Snow Leopard na het plakken van tabelcellen in een toegepaste opsommings-stijl of bij het sluiten van documenten met bepaalde slimme inhoud ["smart content", nvdv]. Taalpictogrammen worden in de achtergrond geladen om een vertraging met 10.9 Mavericks te voorkomen en er is een kwestie opgelost waarbij een crash zou ontstaan bij het bewerken van een formule in de formule-editor MathType. Op het afbrekingsvlak zorgt de update ervoor dat afbrekingspatronen aardig gerespecteerd worden (soms was afbreking voor niet-Engelstalige landen in eerdere uitgaven niet echt goed) en dat zachte afbreekstreepjes succesvol overgezet kunnen woorden naar Microsoft Word. Nisus Writer Pro 2.0.7 verhelpt ook een kwestie met het bijhouden van wijzigingen waarbij onverwacht gedrag ontstond na het overtypen van tekst met een recht aanhalingsteken, die daarna automatisch gecorrigeerd wordt naar een slim aanhalingsteken. Omdat wij dit gerapporteerd hebben zijn we in het bijzonder blij dit zo snel opgelost te zien. (Nisus Writer Pro: $ 79 nieuw, gratis update, 179 MB, toelichting. Nisus Writer Express: $ 45 nieuw, gratis update, 50,9 MB, toelichting.)

Reacties - Nisus Writer Pro 2.0.7 en Nisus Writer Express 3.4.6

Fantastical 1.3.11 -- Flexibits heeft Fantastical 1.3.11 uitgegeven met de toevoeging van een aflooptijd-veld als je de afloopdatum in een taak selecteert. Daarmee zijn dezelfde precieze timingsmogelijkheden van afspraken nu ook beschikbaar voor herinneringen. De agenda-app fixt verder fouten bij het gebruik van iCloud, een kwestie die updaten voorkomt van Outlook-gebeurtenissen, een bug die ervoor zorgde dat Fantastical deels van het scherm afliep bij het gebruik van meer beeldschermen bij OS X 10.9 Mavericks en een potentiële hang bij het creëren van gebeurtenissen met uitnodigingen op Mavericks. ($ 19,99 nieuw, gratis update vanaf Flexibits en de Mac App Store, 11,7 MB, toelichting)

Reacties - Fantastical 1.3.11

DEVONagent 3.6 -- DEVONtechnologies heeft hun drie edities van DEVONagent (Lite, Express en Pro) geüpdatet naar versie 3.6 met nieuwe plug-ins voor het doorzoeken van IEEE Xplore en EUR-Lex, plus verbeterde plug-ins voor het doorzoeken van Blekko, Google Patents Search en de American Chemical Society. In DEVONagent Express en Pro is de maximale grootte van downloads vergroot tot 64 MB, terwijl aan DEVONagent Pro een AppleScript-opdracht is toegevoegd voor het vinden van objecten op een HTML-pagina voor een gespecificeerde scanner. In de Pro-editie is verder de betrouwbaarheid van nieuw toegevoegde gerapporteerde resultaten verbeterd en een nieuwe Ping-Url toegevoegd aan de plug-in API om een eerste verzoek aan een zoekmachine te versturen voorafgaand aan het zoeken (om JavaScript uit te schakelen). Verder zijn de pictogrammen in het "Objects"-venster van de "Search"- en "Browser"-vensters vergroot en is de csv-exportcompatibileit met Snelle weergave gefixt. Op het moment van schrijven stonden alle drie de DEVONagent-edities nog op versie 3.5.2 in de Mac App Store. (Alle updates zijn gratis. DEVONagent Lite, gratis, toelichting; DEVONagent Express, $ 4,95 nieuw, toelichting; DEVONagent Pro, $ 49,95 nieuw met 25 procent korting voor TidBITS-leden, toelichting)

Reacties - DEVONagent 3.6

DEVONthink en DEVONnote 2.7.2 -- DEVONtechnologies heeft alle drie de versies van DEVONthink (Personal, Pro en Pro Office) en DEVONnote geüpdatet naar versie 2.7.2. DEVONnote en alle drie de edities van DEVONthink verkregen betere ondersteuning voor OpenMeta-tagging, een nieuwe knop "New Group" in het "Take Note"-venster (en het "Clip to DEVONthink"-venster in DEVONthink), ondersteuning voor Tags in Mavericks die opgegeven worden via de titelbalk van documenten of via de Bewaar-dialogen, bugfixes voor verschillende situaties waarbij de app bevroor in Mavericks en een tijdelijke oplossing voor een niet meer werkend script, veroorzaakt door Evernote en EvernoteHelper.

Alle drie de edities van DEVONthink kunnen nu afbeeldingen omzetten naar rijke tekstdocumenten (RTFD). Ook kunnen ze pdf-formulieren met ingevoerde gegevens opslaan in Mavericks. Contextuele menu's die verschijnen bij het bekijken van afbeeldingen hebben nu een "Edit"-opdracht. Verder biedt de update een betrouwbaardere postzegel-weergave van QuickTime-films op Mavericks, laat hij de afmetingen van pdf-documenten ook zien in centimeters en inches in plaats van alleen maar in pixels en is de weergave van het "Activity"-venster in schermvullende weergave verbeterd. Aan DEVONthink Pro en Pro Office zijn RSS-feeds zonder links toegevoegd (zoals van Simplenote) en DEVONthink Pro Office heeft nu ondersteuning voor MailTags 4 alsook een "Start/Stop Server"-keuze in het "Tools"-menu. (Alle updates zijn gratis. DEVONthink Pro Office, $ 149,95 nieuw, toelichting; DEVONthink Professional, $ 79,95 new, toelichting; DEVONthink Personal, $ 49,95 nieuw, toelichting; DEVONnote, $ 24,95 nieuw, toelichting; 25 procent korting voor TidBITS-leden op DEVONnote en alle edities van DEVONthink)

Reacties - DEVONthink en DEVONnote 2.7.2

KeyCue 7.1 -- Als vervolg op de recente upgrade naar versie 7.0 (zie "KeyCue 7.0", 10 oktober 2013), heeft Ergonis KeyCue 7.1 uitgebracht met een paar nieuwe functies en verbeteringen. De update heeft nieuwe attributen bij zelf gemaakte thema's (zoals een scheidingslijn tussen menu's en uniforme menu-/submenu-breedtes) en heeft nu een toetscombinatie voor zoeken. De zoekvelden werken correct met Chinese, Japanse en Koreaanse (CJK) invoermethoden en er is een tijdelijke oplossing voor een kwestie die leidde tot onjuiste karakters in plaats van een toetssymbool. (€ 19,99 nieuw met 25 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 3,4 MB, toelichting)

Reacties - KeyCue 7.1


ExtraBITS, 9 december 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: KB, JWB]

We zijn terug van ons korte Thanksgiving-reces (sorry dat we zijn vergeten jullie te waarschuwen voor onze week vrijaf!) met een forse portie ExtraBITS. Google heeft het makkelijker gemaakt Gmail en Google Calendar te verlaten, President Obama heeft onthuld dat het hem niet is toegestaan een iPhone te bezitten, de waarde van professionele harde schijven (voor bedrijfsgebruik) is ter discussie gesteld, en ontwikkelaar Matt Gemmell legt uit waarom een apparaat nooit voor iedereen geschikt is. Apples beperkingen verstikken de mogelijkheden voor Smiles TextExpander touch, er is een nieuwe gids voor mobiele schrijvers, een Esquire-journalist overtrad de regels van Google Glass om te zien wat er zou gebeuren, en we hebben meer achtergrondverhalen van Apple Genius-medewerkers.

Google versimpelt het exporteren van Gmail- en Google Calendar-gegevens -- Maak je je zorgen over hoe je je gegevens uit het Google-imperium kunt meenemen? Google heeft nu Google Calendar export toegevoegd aan Google Takeout, hetgeen je in staat stelt een kopie van al je gegevens van 16 Google-diensten te downloaden. Wat nog belangrijker zal zijn is Gmail export (dat gedurende de volgende maand zal worden uitgerold), in het bijzonder voor hen die er nog steeds moeilijkheden mee hebben dat Apple Mail onder Mavericks niet goed samenwerkt met Gmail. We zouden graag zien dat alle bedrijven met cloud-diensten vergelijkbare opties voor het exporteren van gegevens gaan aanbieden.

Reacties

iPhone niet veilig genoeg voor de president -- President Obama heeft toegegeven dat het hem om veiligheidsredenen niet is toegestaan een iPhone te bezitten. In plaats daarvan gebruikt de president een Blackberry die is uitgerust met geheime encryptie-apparatuur. President Obama stond bekend als een Blackberryfanaat toen hij in 2008 werd verkozen, en moest een gevecht aangaan met de Geheime Dienst om die te mogen houden.

Reacties

Zijn professionele harde schijven hun geld waard? -- Cloud-back-updienst Backblaze heeft nogmaals een studie verricht naar de betrouwbaarheid van harde schijven, waarbij ze deze keer voor consumenten bedoelde harde schijven hebben vergeleken met duurdere professionele schijven. Over een tijdsspanne van drie jaar heeft 4,2 percent van de consumentenschijven het begeven, terwijl 4,6 procent van de professionele schijven er de brui aan gaf. Daarbij moet echter worden opgemerkt dat Backblaze 14.719 consumentenschijven heeft getest tegen 368 professionele schijven, en dat de twee sets voor verschillende doeleinden zijn gebruikt. Hoewel meer gegevens nodig zijn om de betrouwbaarheid op de lange termijn te vergelijken, merkt Backblaze op dat de langere garantieduur het enige duidelijke voordeel is van de professionele schijven.

Reacties

Erkennen van compromissen: er is geen apparaat geschikt voor alle situaties -- In dit artikel, dat oorspronkelijk is verschenen in Jim Dalrymples The Loop Magazine, maakt Matt Gemmell op overtuigende wijze duidelijk dat er zes soorten computerapparatuur zijn voor consumenten (primaire werkcomputer, draagbare computer, tablet, smartphone, spelapparaat, en leesapparaat), en we onszelf niet voor de gek moeten houden door te denken dat één daarvan de beste in alle situaties is of kan zijn. Hoewel financiële of fysieke beperkingen mogelijk op kunstmatige wijze je keuzes beperken, biedt het stuk een bijdetijdse herinnering aan het eeuwenoude adagium over het kiezen van het juiste werktuig voor de klus.

Reacties

Smile worstelt om TextExpander touch acceptabel te maken voor Apple -- Eerst veranderde Apple de manier waarop permanente plakborden werkten in iOS 7, waardoor de integratie werd verbroken tussen Smiles TextExpander touch en de talrijke apps die Smiles tekst-uitbreidingsgereedschap ondersteunden. Vervolgens weigerde Apple een versie van de app die gedeelde snipper-gegevens in reeds lang volbrachte herinneringen opsloeg (niet verrassend - dat was een serieuze hack). Smile heeft nu om het probleem heen gewerkt door in TextExpander touch 2.3 gebruik te maken van x-callback-url, maar het nadeel daarvan is dat je zelf actie moet ondernemen om snipper-gegevens te verzamelen en te updaten in iedere ondersteunde app. Die situatie vat precies de spanning samen tussen Apples drang naar complete beveiliging en de wens van gebruikers dat apps samenwerken.

Reacties

Zoek cadeau-ideeën voor de feestdagen in "The Mobile Writer" -- Onze technische journalist-collega Julio Ojeda-Zapata geeft in zijn nieuwste boek, "The Mobile Writer", antwoord op de vraag of je efficiënt op mobiele apparaten kunt schrijven. Het is momenteel alleen verkrijgbaar voor de Kindle (EPUB en druk volgen nog), maar afgezien daarvan is deze $ 2,99 kostende titel oecumenisch, gezien het feit dat naast de iPad en iPhone die je wel verwachtte ook Android-tablets, Chromebooks en mobiele Windows-apparaten worden behandeld. Het belangrijkste nut van dit boek ligt in deze tijd van het jaar in de aanbevelingen voor accessoires en schrijf-apps voor de tekstueel actieve lieden op je cadeaulijstje.

Reacties

Google Glass: Wat je niet moet doen -- In Esquire beschrijft Google Glass-onderzoeker A. J. Jacobs zijn missie om alles met Google Glass te doen wat zijn Google-agenten hem geadviseerd hadden om vooral niet te doen. Hij gebruikte het controversiële draagapparaat om Moby Dick te lezen, vals te spelen met poker (hij gaf het geld terug) en een vriend te helpen met het andere geslacht te praten.

Reacties

Meer Gonzoverhalen uit de Apple Store -- De onder pseudoniem schrijvende Apple Genius "J. K. Appleseed" is terug bij McSweeney met verhalen afkomstig van collega-Apple Geniussen. Deze korte bloemlezing gaat over een aantrekkelijke "beroepsversierder", een bezoek van een dakloze man op oudejaarsavond, een liedje dat gevangen zit in een usb-kabel en hoe sensationele Apple-verhalen schadelijk kunnen zijn.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands