TidBITS#1199, 11 november 2013

Wil je een nieuwe iPad maar kan je moeilijk kiezen tussen de nieuwe iPad Air en de in aantocht zijnde iPad mini met Retina-beeldscherm? Josh Centers geeft een hands-on indruk van de iPad Air om die beslissing makkelijker te maken. Apple heeft een update uitgebracht voor de app Mail in Mavericks. Josh heeft alle info en Joe Kissell geeft zijn oordeel. Michael Cohen bekijkt problemen met metagegevens in zowel iBooks als beltonen in iTunes, en Adam Engst doet zijn verhaal over de MacTech Conference 2013. Heb je één van de nieuwe iPads en wil je eens tonen wat je er allemaal mee kan? Onze nieuwste episode van FunBITS gaat over Infinity Blade III, dat bij Apples mobiele apparaten het onderste uit de kan haalt. Deze week is er voor TidBITS-leden ook Hoofdstuk 3 van Josh' e-boek in wording, "Take Control of Apple TV", waarin hij het letterlijk heeft over hoe je de Apple TV bestuurt met de Apple Remote, de iOS-app Remote, een infrarood afstandsbediening of een Bluetooth-toetsenbord. Belangrijke software-uitgaves deze week zijn onder andere MacBook Pro Retina EFI Updates 1.2 en 1.3, Marked 2.1, iBooks 1.0.1 en iTunes 11.1.3.
 

Artikelen

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  44 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV]

  door Joe Kissell: [email protected], @joekissell
  12 reacties (Engelstalig)

[vertaling: KB]

door Michael E. Cohen: [email protected] , @Lymond

[vertaling: MSH]

Ik ben niet erg enthousiast over beltonen, maar ik wil wel graag wat aangepaste bij de hand hebben om mijn iOS-apparatuur te personaliseren. Dan weet ik tenminste, als ik omga met andere iPhone-gebruikers, wanneer het de mijne is die nieuwe inkomende e-mail aankondigt en niet die van een ander. Er zijn een aantal eenvoudige manieren om een ​​aangepaste beltoon te maken, maar ik ben geneigd om hiervoor Ambrosia's goedkope iToner te gebruiken.

Dit werkte prima voor mij totdat ik een nieuwe iPad Air ontving en probeerde mijn beltonen erop te synchroniseren. Toen merkte ik dat een aantal van mijn beltonen gewoon niet synchroniseerden op mijn nieuwe lichtgewicht tablet. Na een aantal pogingen activeerde ik de zijbalk in iTunes (Beeld> Toon zijbalk), selecteerde ik mijn iPad, en ik bekeek ik de beltonen waarvan iTunes dacht dat ze op mijn toestel waren. En toen zag ik dat een aantal gemarkeerd werden met een hol cirkelsymbool dat ik nog nooit in iTunes had gezien.

Toen ik door de collectie "Tones" in mijn iTunes-bibliotheek keek, ontdekte ik iets bijzonders over de vermiste beltonen: ieder van de ontbrekende tonen had het genre "Ringtone" toegewezen gekregen, en alle waren gemaakt door iToner. Op gevoel koos ik een van de ontbrekende melodieën, vervolgens Bestand > Info, en klikte ik op het tabblad Info in het venster. Onderaan in het venster selecteerde en verwijderde ik de tekst van het genre-veld. Ik probeerde toen nogmaals een synchronisatie met mijn iPad en de beltoon die ik had ont-genre-d synchroniseerde nu goed.

Op dat moment heb ik niet de moeite genomen om de info te gaan bewerken van een van mijn andere tonen die het genre Ringtone hadden gekregen: ik had diegene gesynchroniseerd die ik bij voorkeur op mijn iPad wilde hebben, de anderen konden wachten.

Echter, na mijn ontdekking bracht Apple iTunes 11.1.3 uit, met onder de verbeteringen onder andere "reparatie van kleinere bugs" van zijn voorganger, versie 11.1.2. iTunes 11.1.2 was de versie die ik had gebruikt die geen tonen wilde synchroniseren als ze een toegewezen genre hadden. Toen ik mijn nieuwe iPad met iTunes 11.1.3 synchroniseerde, gaf geen van mijn beltonen nog problemen, ook niet die met aangepast genre.

Dus als je een iToner-gebruiker bent, of als je graag genres toewijst aan je beltonen, en je merkt dat sommige beltonen op jouw apparaten niet zoals vroeger synchroniseren, dan zijn de synchronisatieoplossingen simpel: ofwel je verwijdert je de toegewezen genres, ofwel, nog beter, je updatet naar iTunes 11.1.3.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

iBooks-metadata onder controle houden

Je hebt ergens anders dan in de recent van naam veranderde iBooks Store van Apple een nagelnieuwe EPUB gedownload, en het bestand staat op je bureaublad in OS X 10.9 Mavericks. Je sleept dat EPUB-bestand naar het iBooks-symbool, het boek wordt geopend, en je leest het met veel plezier. Dan kijk je op een dag naar de weergave Categorieën in iBooks en valt het je op dat de EPUB tot de almaar uitdijende categorie Niet-gecategoriseerd behoort. Dit komt als een verrassing omdat dezelfde EPUB, toen je hem via iTunes van je Mac naar je iPad synchroniseerde, als categorie Fictie meekreeg. Wat is er aan de hand? Waarom is de categorie Niet-gecategoriseerd op je Mac en Fictie op je iPad?

Dit komt door een vreemde bug in iBooks. Het komt allemaal door metadata (ingebedde informatie over je e-boek), en de manier waarop iBooks omgaat met metadata voor EPUB's die niet uit de iBooks Store komen.

(Nu wordt de uitleg een beetje technisch. Als dat je afschrikt, ga dan maar meteen naar het eind van het artikel waar je een manier vindt om deze bug te omzeilen.)

EPUB's en metadata -- Enkele maanden geleden schreef ik een artikel over het beheer van metadata van boeken in iTunes, "Boeken beheren in iTunes: deze roman heeft een lekker ritme", 14 januari 2013. In het artikel had ik het over twee bestanden die bepalen hoe een boek in iBooks wordt weergegeven.

Een EPUB is in feite een .zip-archief in een speciaal formaat met daarin een hele reeks andere bestanden. Eén van de twee bestanden die ik besprak vind je in elke EPUB: het .opf-bestand. Het .opf-bestand bevat onder meer een reeks metadata-verklaringen. Dit zijn stukjes specifieke code met een beschrijving van de EPUB. Eén hiervan (of misschien meer dan één, maar iBooks herkent alleen de eerste) beschrijft het onderwerp van de EPUB. Een verklaring zoals Fiction geeft bijvoorbeeld aan dat de EPUB tot de categorie Fictie behoort. Als alles goed gaat, wordt de EPUB bij het openen in iBooks ingedeeld in de categorie Fictie.

Maar iBooks gebruikt de zuivere metadata in het .opf-bestand niet bij het toewijzen van de EPUB aan een categorie. Het gebruikt hiervoor wel een speciaal bestand ontworpen door Apple voor gebruik in iBooks (en, zoals de naam al doet vermoeden, ook in iTunes). Dit bestand is iTunesMetadata.plist. iTunesMetadata.plist bevat metadata over de EPUB. iBooks gebruikt één item, met de naam "genre", om de EPUB aan een categorie toe te wijzen.

Nu vraag je je misschien af waar die iTunesMetadata.plist vandaan komt, en dat is een goede vraag. Wanneer je een EPUB in de iTunes Store koopt, zit die iTunesMetadata.plist al in de EPUB. Maar voor EPUB's die van ergens anders komen, is er zo geen bestand. Vóór Mavericks maakte iTunes dit bestand aan wanneer je de EPUB aan je boekenbibliotheek in iTunes toevoegde. Het interessante is dat in dit nieuwe tijdperk van iBooks op de Mac, iTunes dit nog altijd doet!

Wanneer je een EPUB toevoegt aan iBooks vanuit een andere bron dan de iBooks Store, dan laat iBooks iTunes in het .opf-bestand van de EPUB kijken, de metadata zo goed mogelijk doorzoeken, en met de gevonden informatie een iTunesMetadata.plist voor de EPUB aanmaken en die met data vullen. Als de EPUB de verklaring Fiction in het .opf-bestand aantreft, dan wordt het item "Fiction" van de verklaring het "genre" in het bestand iTunesMetadata.plist dat iTunes aanmaakt voor de EPUB.

Mooi zo! Behalve dan die bug waar ik het over had. Hier is ze dan: blijkbaar wijst iBooks een nieuw toegevoegde EPUB toe aan een categorie voordat iTunes de kans heeft om het bestand iTunesMetadata.plist aan te maken en deze informatie naar iBooks te sturen. En aangezien de EPUB geen iTunesMetadata.plist heeft, en bijgevolg ook geen "genre"-item, krijgt de EPUB de categorie Niet-gecategoriseerd toegewezen.

Maar wanneer iTunes klaar is met de aanmaak van het bestand iTunesMetadata.plist, dan heeft de EPUB in je iBooks-bibliotheek op de Mac wel het bestand. Wanneer je dan de volgende keer de iBooks-bibliotheek van je Mac met je iPad synchroniseert (en dat doe je via iTunes, dus zelfs als het programma niet was geopend toen je je EPUB toevoegde aan iBooks, kan iTunes het bestand aanmaken wanneer je synchroniseert), dan bevat de EPUB die je naar je iPad synchroniseert het bestand iTunesMetadata.plist, en verschijnt het boek op je iPad in de categorie Fictie.

En dat is de reden waarom je EPUB op je Mac Niet-gecategoriseerd is, maar Fictie op je iPad.

Het alternatief -- Omdat iBooks 1.0 in Mavericks het Toon Info-commando van iTunes mist, heb je niet meer de mogelijkheid het "genre" voor het boek te bewerken om dit op te lossen. Toch is er iets dat je wel kunt doen om iBooks op je Mac de EPUB in de juiste categorie te laten weergeven.

Ten eerste moet je ervoor zorgen dat iTunes actief is. Daarna open je de nieuwe EPUB in iBooks. Dit zorgt ervoor dat iBooks een kopie maakt van de EPUB, die ergens diep in je map ~/Bibliotheek wordt opgeslagen, en dat iTunes een bestand iTunesMetadata.plist voor het boek toevoegt.

Vervolgens sleep je de EPUB uit het Bibliotheek-venster van iBooks naar je bureaublad. Dit zorgt ervoor dat iBooks nog een kopie maakt van de EPUB die hij zojuist gemaakt heeft op je bureaublad. Op dat punt aangekomen heb je drie exemplaren van het boek: het origineel (zonder bestand iTunesMetadata.plist), de kopie in je map ~/Bibliotheek (met zijn nieuwe bestand iTunesMetadata.plist) en een nieuwe kopie op je bureaublad (eveneens met een bestand iTunesMetadata.plist eraan toegevoegd).

Nu komt de grote wisseltruc: Selecteer de EPUB in iBooks (zorg dat je de weergave Alle Boeken voor je hebt) en kies "Bewerken > Verwijderen" (of druk gewoon op de Backspace-toets). iBooks vraagt of je er zeker van bent dat je het boek van je Mac wilt verwijderen. Dat ben je, dus klik je op Verwijderen.

Tenslotte sleep je de kopie van de EPUB die iBooks op je bureaublad heeft gemaakt terug in iBooks. Wanneer je kijkt naar de categorie van de EPUB in iBooks zal deze nu het "genre" tonen in het bestand iTunesMetadata.plist.

(Je zou denken dat je de "genre"-gegevens in het bestand iTunesMetadata.plist van een EPUB rechtstreeks zou kunnen bewerken, met een tekstverwerker als BBEdit of de Property List Editor van Xcode, en daar zou je gelijk in hebben. Helaas is dat lastiger dan gewoon exporteren en weer importeren, omdat iBooks je EPUB's diep wegstopt in de Bibliotheek in je Thuis-map. Je vind ze hier: ~/Bibliotheek/Containers/com.apple.BKAgentService/Data/Documents/iBooks/Books. Echter, iBooks breidt elk EPUB-bestand uit tot een map en geeft die map een unieke benaming van willekeurige tekens, dus veel succes met het uitzoeken welk boek bij welke map hoort!)

Dit is een raar alternatief voor een rare maar ontzettend irritante bug, maar wat doe je er aan? Wachten totdat Apple het Toon Info-commando terugbrengt in iBooks? Dat kan even duren...

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

MacTech Conference 2013: netwerken en lol maken

Het is al bijna een cliché dat online communicatie tot gevolg moet hebben dat conferenties uitsterven. Waarom zou je honderden of duizenden dollars willen besteden aan een dure vlucht en dito hotel, terwijl je ook je collega's kunt benaderen via e-mail, instant messaging of de social media-hype van de dag? Begrijp me niet verkeerd: digitale contacten zijn zeker nuttig, en ik gebruik ze ook.

Er blijft echter een plek voor de traditionele conferentie, en binnen het genre van gerommel met niet zo comfortabele stoelen, authentieke sprekers en het onvermijdbare diner van zalm met rijst, is de MacTech Conference vrij uniek.

De MacTech is vooral bijzonder vanwege de aandacht voor het detail, beginnend bij de dubbelzijdige naamkaartjes zodat je nooit je identiteit kunt verbergen en een obsessieve focus op de prestaties van het wifi-netwerk tot een uitstekende relatie met het hotel dat resulteert in personeelsleden die persoonlijk in de gaten houden of het goed gaat met het serveren van het diner. Sponsors krijgen een luxe behandeling en de organisatoren zijn erg zichtbaar en actief, en het geheel heeft de sfeer van een zomers openluchtfestival.

Weggaan is lastig. Je hebt altijd het gevoel dat je van veel mensen persoonlijk afscheid moet nemen, zoals van de man die altijd een knuffelneushoorn meeneemt zodat hij foto's van dit beest naar het thuisfront kan sturen, de vrouw die IT-ondersteuning doet voor Disney en een speciaal Alice in Wonderland-bureaublad heeft, de man die je bij het ontbijt ontmoette en bleek samen te werken met een oude schoolvriend van je, enzovoort. En vaak eindigt zo'n afscheid met de zin "Tot volgend jaar!"

Dat zou niet verrassend moeten zijn. Ja, MacTech heeft veel sessies voor op Apple gerichte ontwikkelaars, en die worden vooral gegeven door leden van de gemeenschap. Sommige van die presentaties waren een beetje ruw, omdat de conferentie vooral op zoek is naar nieuw bloed, maar de informatie is over het algemeen van hoge kwaliteit en bruikbaar. Er waren goede openings- en sluitingssessies, door Ars Technica-redacteur Jacqui Cheng en de onnavolgbare Andy Ihnatko.

Maar de echte waarde van MacTech zit 'm in het informele netwerkcircuit. Alleen al de maaltijden zijn door Neil Ticktin en de overige mensen van MacTech zo vormgegeven dat ze regelmatig zijn, en het rondlopen aanmoedigen. Ook zitten er veel pauzes direct op de presentaties, zodat er veel discussie mogelijk is. Voor mij en Tonya was de conferentie de moeite waard alleen al vanwege de tijd die we doorgebracht hebben met mensen van eSellerate, het Digital River-bedrijf dat onze boodschappenwagen bij Take Control afhandelt.

Bovenop dat netwerken verspreidt MacTech nog extra 'cement' door middel van de zogenoemde 'special events'. Dit jaar kon je bijvoorbeeld een proefrit maken met een Tesla Model S. Ik mocht in de tweede zitrij samen met Tonya, Andy Ihnatko en Jon Tewes van eSellerate. Ik ben natuurlijk een expert op dit gebied, dus ik doe de suggestie dat je er meteen een koopt. Je zal die 60.000 tot 120.000 dollar toch wel op je rekening hebben staan?

Ook kun je van het uitzicht genieten vanaf de echte brug van de Enterprise-D uit "Star Trek: The Next Generation". Het ding was gerestaureerd door de non-profitorganisatie New Starship, en het is echt geweldig, de eerste stap naar wat het Hollywood Science Fiction Museum moet worden. Uiteindelijk moet de brug worden uitgerust met echte touchscreens zodat kinderen met Star Trek kunnen spelen terwijl ze tegelijkertijd leren over wetenschap en bouwkunde. Een nobel doel, en de oprichter van de organisatie, geen Mac-enthousiasteling, was verrast door de enorme belangstelling.

Weer even terug naar de werkelijkheid: de eerste avond bestond uit een receptie onder de verrassend grote Space Shuttle Endeavor in het California Science Center. Er waren mensen aanwezig die aan de motoren gewerkt hadden en wetenschappers van de Jet Propulsion Laboratory die van alles over het ruimteschip konden vertellen, en ook een film van Wolfgang Fink van het Visual and Autonomous Exploration Systems Research Laboratory. Al met een al een avond om nooit te vergeten, zeker niet voor ruimtegekken. De tweede avond was veel meer down to earth: een bezoek aan In-n-Out burgers, kartracen, muurklimmen, midgetgolf en lasergames. Maar toch veel leuker dan een ongemakkelijke receptie met drankjes en kleine hapjes.

Wij vonden het leuk om ook bij te dragen aan het entertainment. Om de tiende verjaardag van Take Control (zie "Take Control blaast tien kaarsjes uit", van 28 oktober 2013) te vieren met een echt feestje, bedachten Tonya en ik de "Take Control Tech Up", een kennisquiz voor de 350 aanwezigen. Andy Ihnatko deed fantastisch werk als quizmaster, en we hadden vragen gemaakt over alle weetjes uit 23 jaar Apple-watching voor TidBITS, en over onze gehele catalogus van 125 e-boeken.

We begonnen met een selectieronde, waar we iedereen vroegen om op te staan en bij elke vraag een blauwe of rode kaart omhoog te houden, respectievelijk voor het A- of het B-antwoord. Wie het fout had viel af, en moest gaan zitten. Na vijf of tien van zulke vragen bleven er 9 deelnemers over. Zij kwamen het toneel op voor een eliminatieronde met 50 nieuwe vragen, en nu waren het geen meerkeuzevragen meer.

Als een deelnemer het foute antwoord gaf, kreeg een volgende de kans, en vervolgens weer de volgende in de rij. Als niemand het goede antwoord had mocht het publiek mee-roepen. Een goed antwoord, of een antwoord dat veel gelach in het publiek veroorzaakte, leverde een punt op. Na 50 vragen vielen zeven deelnemers af met een troostprijs: gratis toegang tot alle Take Control-titels. Freelance-programmeur Gwynne Raskind en Mac-consultant Allister Banks bleven over voor de finale. Gwynne had tot dan toe de race gedomineerd met een constante stroom goede antwoorden, terwijl Allister extra punten won met lachsalvo's uit het publiek.

Ze gingen ze de eindstrijd aan met nog eens 11 vragen volgens hetzelfde systeem, en uiteindelijk zouden ze weglopen met een nieuwe iPad mini, ofwel (absurde keuze) een heerlijke citroencake. En natuurlijk zouden ze allebei vrije toegang tot de Take Control-bibliotheek winnen. Gwynne zette haar foutloze serie door, en twijfelde ook niet aan haar keuze voor de iPad mini, zodat Allister lekker aan het lezen kon gaan met die heerlijke cake erbij.

Timing was onze voornaamste zorg bij het samenstellen van de vragen. Hadden we genoeg vragen, zou het publiek voldoende betrokken blijven gedurende de hele quiz? Al met al ging het perfect, maar als we het nog eens deden (volgend jaar op MacTech?) dan zouden we beginnen met wat makkelijker vragen, en deze serie steeds iets moeilijker laten worden, want onze eerste vragen sloegen nu iets te snel een gat in het aantal deelnemers. Alles bij elkaar duurde de quiz een uur, wat nog iets korter zou kunnen met wat minder vragen in de eliminatieronde. Wil je zelf een dergelijke Tech Up-quiz opzetten, dan nodig ik je bij dezen uit om naar mij toe te komen met je vragen. Ik zal ze met plezier beantwoorden!

Ik ben op dit moment aan het bekijken hoe ik onze vragen on-line kan zetten, zodat iedereen z'n Apple-kennis kan testen (zonder hulp van Google!). Laat het mij even weten als je een erg goede quiz-site kent.

Al met al was de MacTech Conference opnieuw een hit. Voor mijn verslag over de vorige aflevering van de conferentie, zie "MacTech Conference 2012 opent deuren in je hersenen", van 22 oktober 2012. We zien je graag volgend jaar weer, en de grote vraag is: welk uitstapje kan organisator Neil Ticktin samen met zijn team bedenken, dat nog specialer is dan een bezoek aan de Endeavor?

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

Hoofdstuk 3 van "Take Control of Apple TV" is nu beschikbaar

En daar zijn we weer, met weer een nieuw hoofdstuk in "Take Control of Apple TV". Nu het instellen achter de rug is kan auteur Josh Centers zijn aandacht verleggen naar hoofdstuk 3, "Control Your Apple TV", waarin hij je laat zien op welke manieren je de Apple TV allemaal kunt aansturen. De meest voor de hand liggende keus is uiteraard gebruikmaken van de bijgevoegde Apple Remote, maar Josh behandelt ook de gratis app Remote voor iOS van Apple, het gebruik van een willekeurige infrarood afstandbediening die je toevallig hebt liggen, of zelfs een Bluetooth-toetsenbord.

Waarom zou je überhaupt iets anders dan de Apple Remote wille gebruiken? Zoals Josh al aangeeft is de Apple Remote klein, en raak je hem makkelijk kwijt. Bovendien is het invoeren van tekst, waarbij je door een blok van letters moet scrollen, erg onhandig. De net geüpdatete app Remote maakt het invoeren van tekst een stuk aangenamer, en geeft je directe toegang tot veel commando's. (Je kunt bijvoorbeeld een film pauzeren en weer starten vanaf je iPhone, in plaats van via je televisiescherm.) Maar in de standaard interface van de Apple TV op je Remote zijn de veegcommando's niet altijd even accuraat. Nou kun je op een normale infrarood afstandbediening weer geen tekst intikken, maar afgezien daarvan is het een prima alternatief, vooral als je een aantal ongebruikte toetsen op je afstandbediening hebt die je aan de Apple TV kunt toewijzen. Ik deed het zelf ook. En hoewel het gebruik van een Bluetooth-toetsenbord (of een Mac met Type2Phone, zie "Type2Phone: gebruik je Mac als een toetsenbord voor iOS-apparaten", 10 april 2013) overkill lijkt, werkt het in de praktijk verbazend goed, zeker als je veel zoekt, zoals specifieke video's in de YouTube-app van de Apple TV. En we staan natuurlijk altijd open voor opmerkingen en vragen!

Net als in hoofdstuk 2, "Set Up Your Apple TV", is dit hoofdstuk gratis beschikbaar, maar alleen voor TidBITS-leden. Hoofdstuk 1, "Introducing Apple TV", is vrijelijk beschikbaar, zodat iedereen kan zien waar Josh het allemaal over gaat hebben. Het complete e-boek zal, als het eenmaal gereed is, gewoon te koop zijn in de gebruikelijke formaten PDF, EPUB, en Mobipocket (Kindle).

Deze wijze van publiceren van dit boek terwijl het tot stand komt is één van de manieren waarop wij TidBITS-leden bedanken voor hun steun. Bovendien hopen we dat het degenen die al jaren gratis TidBITS lezen stimuleert om ons te helpen zodat we elke week onze weloverwogen, en professioneel geschreven en geredigeerde artikelen kunnen blijven uitgeven (zie voor meer informatie "TidBITS kan in 2013 je steun goed gebruiken: word lid van ons TidBITS-lidmaatschapsprogramma", 17 december 2012).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

Is de iPad Air geschikt voor jou?

Ik geef toe dat ik sceptisch was toen Steve Jobs in 2010 de iPad voorstelde. Maar na een jaar waarin intrigerende apps van iOS-ontwikkelaars verschenen en met de komst van de iPad 2 (lichter, dunner en sneller dan het oorspronkelijke model) besloot ik om er ook één voor mezelf te kopen.

Mijn geduld werd beloond, want niet alleen wordt mijn iPad 2 nog ondersteund door Apple met iOS 7 maar het model wordt zelfs twee jaar later nog verkocht! In sommige opzichten is de iPad 2 superieur aan de modellen van de derde en vierde generatie. Ondanks het gemis van een Retina-beeldscherm was de iPad 2 lichter, dunner en koeler. Ik leende onlangs een derdegeneratie-iPad van een vriend. Ik was teleurgesteld door de afgegeven hitte en het gewicht. Ondanks het feit dat de iPad 2 de lichtste was van alle grote iPads, was het toch nog zwaarder dan ik wenste, en ik was nooit een fan van het beeldscherm met zijn lage resolutie. Apple heeft nu het tweede probleem opgelost, maar het eerste erger gemaakt.

Het blijkt dat ik niet alleen sta in mijn mening, want niet alleen is Apple de iPad 2 blijven verkopen, ook was de iPad mini (zonder Retina-scherm), die een miniatuurversie is van de iPad 2, een groot verkoopsucces. De iPad mini werd de eerste iPad van mijn vrouw. Voor haar en voor vele anderen kwamen snelheid en beeldschermresolutie op de tweede plaats, na draagbaarheid.

Apple is bij de les, want met de iPad Air heeft de firma een merkwaardige technische krachttoer verwezenlijkt: 1,3 mm (0,05 inch) dunner dan de iPad 2, ongeveer een derde lichter (van 662 naar 469 gram) dan de vierdegeneratie-iPad, 16,2 mm (0,63 inch) smaller dan elke vorige iPad met een 9,7 inch Retina-scherm, en geen verminderde bruikbaarheidsduur van de batterij. Het publiek schijnt dit kleine mirakel wel te lusten: T-Mobile en AT&T verkopen ze als zoete broodjes.

De iPad Air is de iPad waarop ik heb zitten wachten. Maar Apple heeft mijn keuze wel moeilijker gemaakt met een overvloed aan ander lekkers: later deze maand komt er een tweedegeneratie-iPad mini uit met een Retina-beeldscherm. In tegenstelling tot het oorspronkelijke model is deze iPad mini niet gemaakt van overschotjes: hij bevat dezelfde krachtige A7-chip als de iPad Air. Anderzijds is hij ook 23 gram (0,05 pound) zwaarder, 0,3 mm (0,01 inch) dikker en $ 70 duurder dan de oorspronkelijke iPad mini. Dit benadert het gewicht en de prijs van de iPad Air.

Deze gelijkenissen hebben sommige klanten verlamd. De meeste weten reeds of ze één van de nieuwe iPads gaan kopen, maar nog niet welke. Apple heeft de kloof tussen deze twee toestellen wel verkleind. De iPad Air is maar 138 gram (0,3 pound) zwaarder dan de binnenkort te verschijnen iPad mini en beide zijn 7,5 mm (0,3 inch) dik. Is het grotere beeldscherm $ 100 waard met zijn lichtjes grotere afmetingen en gewicht? Ik stond ook voor dit dilemma, en met mijn ervaring opgedaan door enkele dagen te werken met de iPad Air kan ik wellicht helpen om deze beslissing gemakkelijker te maken.

Hoe licht is licht? -- Bij het lezen van de vele besprekingen van de iPad Air is het duidelijk dat niemand kan definiëren wat licht betekent. Wel komt iedereen overeen dat het toestel een haar meer dan 1 pond weegt (469 gram), maar niemand weet welke gevolgen dit heeft dit voor het gebruik van het toestel. Er is tenslotte een groot verschil tussen een schoen van een halve kilogram en een uurwerk van een halve kilogram.

Het eenvoudige antwoord is dat de iPad Air zwaarder aanvoelt dan de eerstegeneratie-iPad mini, maar veel lichter dan de vorige grote iPad. Maar je had dit waarschijnlijk ook al verwacht.

De iPad Air is duidelijk gemakkelijker op te nemen dan de iPad 2. Ik kan hem gemakkelijk met één hand meegrissen. Dat kon ik ook met de iPad 2, maar het gewicht deed me telkens twijfelen of ik de iPad wel zou meenemen. Het antwoord was meestal "nee", maar met de iPad Air merk ik dat het antwoord veel vaker "ja" is.

Om mee te nemen is de iPad Air licht als een veder. Ik begin het gewicht te voelen is als ik hem lange tijd zonder ondersteuning vast moet houden. Toch merk ik dat ik dat veel langer uithoud dan met mijn iPad 2. Bij wijze van test probeerde ik de iPad-versie van het spel Grand Theft Auto III. Met de iPad 2 hield ik het maar een paar minuten uit vooraleer mijn aan RSI lijdende polsen begonnen te protesteren. Maar met de nieuwe iPad Air was het mogelijk om een aantal spelopdrachten te volbrengen (ongeveer 20 á 30 minuten) vooraleer ik een rustpauze moest inlassen.

Bij het lezen in bed, waarbij ik mijn ellebogen op het bed en de iPad op mijn borst laat steunen, is het een verschil van dag en nacht. De iPad Air voelt meer aan als een tijdschrift en minder als een eetbord. Ik kon het gewicht van de iPad 2 nauwelijks verdragen bij het lezen in bed, maar de iPad Air stoort mij hoegenaamd niet. En als de tijd gekomen is om het weg te leggen op het nachtkastje, dan kan ik dat gemakkelijk met één hand, terwijl dat met de iPad 2 veelal een onhandig affaire van twee handen was.

x

Hoe zit het met tekstinvoer? -- Eén van de grootste verschillen tussen de grote iPad en de iPad mini is de manier om tekst in te voeren. Als je met je duimen typt, zoals MacStories' Federico Viticci, dan is de Mac mini duidelijk beter dankzij het lagere gewicht en de met 1,37 inch (34,8 mm) kleinere breedte. Als je echter liever in landschapsmodus typt, dan is de iPad beter door het grotere oppervlak van het toetsenbord.

Dit onderscheid blijft behouden met de nieuwe modellen, maar Apple zet met de iPad Air een stap dichter in de richting van het ontwerp van de iPad mini. De nieuwe iPad Air is 0,64 inch (16,2 mm) dunner dan z'n voorgangers, wat betekent dat typen in portretmodus veel verbeterd is in vergelijking met het initiële ontwerp (de onderstaande afbeelding toont de smallere breedte met de iPad 2 onderaan en daarboven de iPad Air). Ik zou geen volledig artikel willen typen in portretmodus op de iPad Air, maar het is meer dan oké voor e-mail, tekstberichten en zoekopdrachten op internet.

Misschien is mijn favoriete aspect van de nieuwe iPad Air wel het dunnere profiel opzij. Het maakt het typen in portretoriëntatie makkelijker en maakt het bovendien makkelijker om hem op m'n schoot in landschapsoriëntatie te leggen, en ook om hem vast te nemen en vast te houden.

Creatie versus consumptie -- Sedert het ontstaan van de iPad in 2010, heeft men zich onophoudelijk de vraag gesteld of het nu een apparaat is om content te creëren of om te 'consumeren'? Ik wil duidelijk zijn: de iPad is voor beide geschikt. En dat geldt eigenlijk ook voor de iPhone, iets waar niemand het ooit over heeft. Met beide apparaten kan ik foto's nemen, tekst schrijven, muziek componeren, video bewerken, films kijken en boeken lezen. Het enige, puur op consumptie gericht apparaat dat Apple eigenlijk maakt, is de Apple TV.

Nu dit uit de weg is, denk ik toch dat de meeste klanten een iPad kopen met 'consumptie' in het achterhoofd, dus laten we daar maar beginnen. Welke iPad je kiest hangt af van het type media dat je er wil op gaan 'consumeren'. Elke schermgrootte is geschikt voor video. Het grotere scherm van de iPad leent zich beter voor het 'bekijken', maar door de grootte en het gewicht van de iPad mini kan je deze makkelijker in je hand houden wanneer je een twee uur durende film wil bekijken.

Voor lezers komt het erop neer wat je graag leest. De nieuwe iPad mini heeft dezelfde resolutie van 2048 bij 1536 als de grotere Air, wat in theorie een scherpere weergave zou betekenen omdat er 62 meer pixels per inch (ppi) worden afgebeeld. In de praktijk zal je daar, denk ik, weinig van merken. Lees je graag romans, dan denk ik dat de iPad mini voor jou geknipt is, mede doordat hij meer ppi (326) en een kleiner formaat heeft. Lees je echter veel materiaal met afbeeldingen, zoals tijdschriften en strips, dan raad ik de iPad Air aan. Strips en comics op het scherm van de iPad Air zien er geweldig uit.

Gamers zullen beter gediend zijn met een iPad mini, omdat het makkelijker is om die gedurende langere tijd vast te houden, en het kleinere scherm betekent ook dat je met je vingers veel vlotter bij de virtuele bedieningsknoppen zal kunnen. Wanneer de beloofde door iOS7 ondersteunde gamecontrollers beschikbaar zullen komen, zal dit wellicht betekenen dat de iPad Air, ondanks z'n grotere scherm, toch de favoriet van gamers zal worden.

Muziekliefhebbers zullen in de wolken zijn door dit misschien ongekende voordeel: de iPad Air heeft stereo luidsprekers. De eerste iPad ooit die daarover beschikt. Ik ben geen audiofiel, maar ik kan je zeggen dat het fantastisch klinkt. Ik liet Lorde's hitnummer, "Royals" afspelen, en ik kon duidelijk de rijke bastonen onderscheiden in tijdens de intro van het nummer. Het klonk wel nog niet zo goed als mijn Sony MDR-V6 hoofdtelefoon, maar het was in elk geval stukken beter dan de petieterige luidsprekers in mijn MacBook Pro.

Voor hen die niet alleen consumeren maar ook produceren op hun iPad, kunnen het lagere gewicht, dunnere profiel en de snelle A7-processor van de iPad mini de winnaar maken. Als je eerder al 'creëerde' op de iPad, dan kan de iPad Air alleen maar een verbetering voor je zijn.

Voor mij lagen de beperkingen van de iPad om iets gedaan te krijgen nooit bij de hardware, maar bij de software. De A5-chip van de iPad 2 was meer dan krachtig genoeg om tekst te schrijven, op het web te surfen en om wat eenvoudige fotobewerking te doen. Een processor mag nog zo krachtig zijn, ik zal geen SVN-client met alle toeters en bellen of Nisus Writer Pro op m'n iPad kunnen installeren. Maar het zou ontwikkelaars er wel toe kunnen aanzetten om een tabletversie ervan te ontwikkelen. De iPad heeft zeker enkele innovatieve apps zoals Pythonista voor automatisering en Editorial om te schrijven, maar software blijft toch het zwakke punt van de iPad.

Hierover ben ik het eens met John Gruber: totdat de iPad gereedschap heeft met de kracht van het twintig jaar oude BBEdit, kan hij niet mijn belangrijkste werkomgeving zijn. Om er maar over te zwijgen dat voor veel kantoorpersoneel een werkstation uitgesloten is als daar geen spreadsheetsoftware met de kracht van Microsoft Excel op zit. Zeker, Numbers is aardig op de iPad, maar het is geen Excel. Documents to Go is dat evenmin, hoewel het een goede poging is. Spreadsheets zijn voor jou misschien niet belangrijk maar het Amerikaanse bedrijfsleven loopt op Excel en miljoenen mensen verdienen er hun dagelijkse brood mee. Ja het programma is oud, het is lelijk en het gebruik is een kwelling maar het heeft mogelijkheden waar geen andere spreadsheet aan kan tippen.

Maar goed, het is niet onmogelijk voor mij om met de iPad te werken. Ik heb een hele dag doorgebracht met de iPad Air werkend op de sofa. Ik heb gebrowst door krantenkoppen, e-mail verzonden en gelezen, een koppeling naar ExtraBITS verzonden en zelfs het eerste concept van deze review in Nebulous Notes geschreven (zie "Nebulous Notes voor iOS vereenvoudigt Markdown", 25 januari 2013). En ja, zeer waarschijnlijk moet ik omschakelen naar Editoria, maar ik heb al de noodzakelijke macro's gemaakt in Nebulous Notes.

De Smart Cover -- Ik zou nalatig zijn als ik niet de nieuwste Smart Cover zou bespreken, die ik voor $ 39 heb aangeschaft. In tegenstelling tot eerdere ontwerpherhalingen, is hij alleen beschikbaar in polyurethaan kunststof. Als je leer wilt hebben, moet je $ 79 dokken voor de Smart Case, waar ik geen fan van ben. Ja hij beschermt de achterkant van de iPad wat de Smart Cover niet doet, maar hij is even duur als leukere en functionelere toetsenbordbeschermingen. Bovendien is hij moeilijker te verwijderen dan de Smart Cover.

Je zult teleurgesteld zijn dat voor de iPad Air Smart Cover het ontwerp van de iPad mini Smart Cover is overgenomen. Vier panelen zijn gereduceerd tot drie en het metalen scharnier is vervangen door kunststof. Hoewel dit de Smart Cover goedkoper doet aanvoelen, is het in de praktijk een verbetering. Terwijl de oude Smart Cover verbazingwekkend veel gewicht toevoegde is de nieuwe Smart Cover lichter en dunner en dus minder opdringerig. Het metalen scharnier maakte krassen op de zijkant van mijn iPad 2, een ergernis die bij het nieuwe plastic scharnier wordt voorkomen. Het nieuwe ontwerp met drie panelen heeft scherpere hoeken als het in een driehoek is gevouwen, waardoor het makkelijker wordt om op de iPad te typen als ik die op mijn schoot heb.

Ik beveel de iPad Air Smart Cover aan. Het is niet zo opdringerig als voorheen, geeft minder vlekken op je scherm en het wordt (eindelijk) geleverd in zwart polyurethaan. De zwarte Smart Cover met de spacegrijze achterkant ziet er bijzonder mooi uit.

Geen vuiltje aan de Air -- De iPad Air is de beste huidige volmaatse iPad. Anders dan in de twee vorige updates, die ik afgezien van het Retina-beeldscherm niet inspirerend vond, zijn in dit model de meest voorkomende klachten verholpen. Dit is de iPad waar de meesten van ons op gewacht hebben.

Als klap op de vuurpijl zijn er, ondanks de blijkbaar snelle verkoop, nog steeds genoeg op voorraad. De nieuwe iPad mini zal, zoals door Apple-bestuurder Tim Cook is toegegeven (zie "Apples resultaten over vierde kwartaal 2013: opnieuw lagere winsten", 28 oktober 2013), beperkt leverbaar zijn terwijl er ongelooflijk veel vraag naar zal zijn, iets wat je in je achterhoofd moet houden als je er een wilt aanschaffen als kerstgeschenk.

Als je hebt gekozen voor een iPad Air, zul je je misschien afvragen: "Maar welke zal ik aanschaffen?". Persoonlijk heb ik gekozen voor het spacegrijze 32 GB wifi-model. Opslagcapaciteit is een uiterst persoonlijke keuze, maar als je onzeker bent, is 32 GB een veilige keuze. Zelfs met mijn hoog gebruik. Ik bots zelden tegen de limiet. Maar als je lijkt op TidBITS-senior editor Jeff Carlson en van plan bent je iPad voor het zware foto- en videowerk te gebruiken dan is 128 GB geen slechte investering.

Is LTE het waard? Als je de kat uit de boom wilt kijken: dit is het jaar om de extra $ 129 te laten vallen. T-Mobile biedt 200 MB gegevens per maand aan, voor de totale levensduur van de iPad. Volgens sommige berichten hoef je enkel $ 10 voor een simkaart te betalen. Evenmin hoef je een T-Mobile-iPad aan te schaffen, want alle modellen zijn ontgrendeld. Als ik deze weg bewandeld had, dan had ik een Verizon-iPad gekocht en een T-Mobile-simkaart gepakt voor de gratis gegevens. Echter, ik verlaat het huis niet genoeg om de uitgave te rechtvaardigen en binnen mijn iPhone-abonnement kan ik zo nodig een internetverbinding maken via mijn iPhone. Niettemin: een ander punt wat het overwegen waard is, is dat de iPad Air tot 24 uur gebruikt kan worden als een LTE-hotspot.

Uiteindelijk zit je altijd goed, want alle nieuwe iPad-modellen zijn fantastische updates van de Apple-tablet die de markt veranderd heeft. (Maar doe op dit moment geen moeite voor een iPad 2.) Zoals bij de MacBook, komt het neer op je voorkeur voor de schermgrootte. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom Tim Cook denkt dat het een iPad-Kerstmis wordt. Apple heeft dit keer zichzelf overtroffen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

FunBITS: show je nieuwe iPad met Infinity Blade III

Heb je net $ 499 neergeteld voor een nieuwe iPad Air? of wacht je misschien op de nieuwe iPad mini later deze maand? (Kun je niet kiezen tussen deze twee? Lees dan "Is de iPad Air geschikt voor jou?", 6 november 2013.) Maar wie wil er nou een nieuw, duur apparaat kopen zonder iets erop te kunnen laten zien? Niemand zal zeggen: "Kijk! ik heb een nieuwe iPad, moet je die prachtige pdf'jes eens zien!". De gouden standaard voor het tonen van waartoe de mobiele apparaten van Apple allemaal in staat zijn, is al lange tijd de Infinity Blade-serie geweest. En het spel Infinity Blade III (voor $ 6,99 (€ 5,99) in de App Store), dat werd aangekondigd op de iPhone-show van dit jaar, zet deze traditie voort. De trailer geeft je er een voorproefje van in hoeverre de game de grenzen van iOS verlegt.

Als je onbekend bent met de Infinity Blade-serie, hier een korte inleiding: je speelt een grote sterke kerel in volle wapenuitrusting, die met het ene na het andere reuzenmonster de strijd aangaat, en die elk monster in een tweegevecht verslaat, totdat je tegenover een zo goed als onsterfelijke, vol-bewapende tegenstander staat, die je om het spel te winnen ook moet verslaan. Deze ronde kun je ook een vol bewapende dame spelen, die net zo behendig is met het dreunen toedienen aan grote slechteriken.

Nu goed, er zit meer in dan alleen maar dat, veel meer. Maar dat is niet zo erg belangrijk. Meer ter zake: het verhaal is op dit punt een ingewikkelde mix geworden van fantasie en post-apocalyptische sciencefiction. Dit vraagt van je dat je twee voorgaande game-rondes speelt en hele verhalen lezen moet om het te kunnen snappen. En als je erg nieuwsgierig bent over het verloop van het verhaal, dan zijn er altijd een paar hulpvaardige lieden op YouTube die daar een korte samenvatting van gemaakt hebben.

Gelukkig doet het verhaal er niet zo toe, want het spel bestaat vooral uit beelden en het spelelement. In Infinity Blade III loop je voor het grootste deel over een vast pad van de ene vijand naar de volgende en neem je onderweg allerlei spulletjes mee. Anders dan in veel andere games zijn hier geen kleine monstertjes te verslaan, of "trash mobs" zoals spelers van World of Warcraft ze zouden noemen. Alles is groter in de wereld van Infinity Blade.

Kom je eenmaal bij een slechterik, dan begint er een tweegevecht waarbij zorgvuldig getimede gebaren nodig zijn. Omdat alles waartegen je vecht een stuk groter is dan jij, is het de bedoeling dat je de aanvallen van je vijanden ontwijkt, pareert of blokt totdat ze moe en kwetsbaar zijn. Waarna je ze op hun lazer geeft totdat ze weer in actie komen. Hoe beter je weerstand biedt, des te groter is de schade die je kunt aanrichten. Inzepen, uitspoelen, herhalen.

Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat inzepen, uitspoelen en herhalen de kern is van Infinity Blade. Je gaat dood. Vaak. Als je dood gaat bij het vechten met een "normaal" monster dan mag je het opnieuw proberen. Maar als je doodgaat tegen een baas, dan moet je helemaal opnieuw beginnen.

Maar maak je geen zorgen: dat is het hele idee. Bij het verslaan van de slechteriken verzamel je meer kracht en nieuwe spullen die het vechten makkelijker maken. Je verdient ook handigheidspunten met je wapens, zodat je er beter mee wordt. Je houdt deze als je doodgaat en weer tot leven wordt gewekt om verder te vechten. De verwachting is dat het eerste gevecht pittig zal zijn, maar dat je er uiteindelijk na een aantal keren zo doorheen wandelt.

Als je een ervaren speler bent, dan zou je kunnen denken dat dit spel wel heel erg veel lijkt op Nintendo's Punch-Out!!, gemengd met Diablo en een snufje van Shadow of the Colossus. Daarmee zou je gelijk hebben, en als je een fan bent van de klassieke boks-spellen van Nintendo dan zal het spelen met Infinity Blade III je prima bevallen.

Voor degenen die bekend zijn met Infinity Blade: deze derde uitgave breidt het spel flink uit. Daar waar de eerste twee hoofdstukken beperkt waren tot slechts één gebied heeft Infinity Blade III er niet minder dan acht. Daarbovenop kun je nu drankjes en nieuwe wapens fabriceren. Terwijl de eerste twee titels aanvoelden als gepimpte technische demo's, is de derde een compleet uitgewerkt avontuur. Dat vergt dan wel 1,56 GB aan schijfruimte.

Maar voor degenen die de eerste twee titels in de serie al hebben gespeeld is er wellicht niet genoeg nieuws om terug te keren. Zeker, er is veel meer inhoud, maar het spel verloopt identiek aan de eerste twee. Als je het met die afleveringen hebt gehad, dan kun je Infinity Blade III overslaan.

Een bijkomend effect van de flinke uitbreiding van het spel Infinity Blade is dat deel drie je voor alles wil laten betalen. Het was altijd al mogelijk om speelgeld te kopen, maar nu is er een tweede betaalmiddel, battle chips, dat je vergaart door het bereiken van een doel of het volbrengen van een uitdaging. En, natuurlijk, door het in het spel te kopen. In de voorgaande spellen kon je nog steeds ervaringspunten voor nieuwe niveaus verdienen, zelfs als je met je wapens kon omgaan. In deze versie stopt het verkrijgen van ervaringspunten op het moment dat je je wapens machtig bent, dus is er een constante druk om nieuwe te kopen. Alsof dat nog niet erg genoeg is, is er een nieuw handelaar-figuur die zo nu en dan verschijnt met bijzondere spullen die je ter plekke moet kopen, anders verdwijnen ze voor altijd. Ik heb het gevoel dat het spel voortdurend schreeuwt, "KOOP! KOOP NU! KOOP MEER! GEEF ONS JE GELD! KOOP, KOOP, KOOP"

Bah. Luister eens, jongens: als je meer nodig hebt dan $ 6,99 voor Infinity Blade III, vraag dan gewoon meer. Ga niet te weinig rekenen voor een spel van $ 20 om mij vervolgens te achtervolgen om meer geld te geven. Helaas ziet het ernaar uit dat de betaalde app een uitstervend ras is, zoals de maker van Instapaper Marco Arment beweert. Dit soort dingen zullen in de loop van de tijd dus alleen maar erger worden.

Afgezien van deze aanzienlijke irritatie is Infinity Blade III een fantastische demonstratie van de kracht van de A7-chip in de nieuwe iPhones en iPads van Apple. De grafische elementen zijn minstens zo goed als op de vertrekkende generatie spelconsoles. En soms beter, omdat ze zijn geoptimaliseerd voor de hoge resolutie van Apples Retina-beeldschermen. Zelfs sommige spellen voor de nieuwe consoles Xbox One en Playstation 4 zullen worden vertoond in een relatief onscherpe resolutie van 720p.

Ik ben slechts oppervlakkig op het spel ingegaan, maar in langere spelsessies heb ik op mijn iPad Air nooit enige vertraging of opwarming opgemerkt. Terwijl ik te druk ben met het schrijven van "Take Control of Your Apple TV", (om uit te vinden hoe je dat nu kunt lezen, zie "'Take Control of Apple TV' stroomt TidBITS in", 4 november 2013) om in de superhit Grand Theft Auto V te duiken, zie ik mijzelf wel in een paar stille momenten Infinity Blade III uitspelen (waarbij het duidelijk is dat ik moet testen hoe Infinity Blade III werkt via AirPlay naar de Apple TV!). Het is precies het soort spel dat ik leuk vind: een uitgebreid spel dat in korte sprintjes kan worden gespeeld.

Voor een eerste kennismaking met de serie is Infinity Blade III een goede start en een prachtmanier om je vrienden en familie te laten zien wat je nieuwe iPad allemaal kan. Als je een Infinity Blade-veteraan bent dan zou deze derde uitgave kunnen tegenvallen, ware het niet dat de visuele effecten hem toch de moeite waard zouden kunnen maken.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

---

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 11 november 2013

MacBook Pro Retina EFI Updates 1.2 en 1.3 -- Apple heeft twee EFI-firmware-updates uitgebracht die gerichte oplossingen bieden voor specifieke modellen van de onlangs uitgebrachte Macbook Pro met Retina-beeldscherm (zie "Nieuwe modellen MacBook Pro met Retina-scherm dunner, lichter en goedkoper", 22 oktober 2013). EFI Update 1.2 is bedoeld voor de duurste versie van het 15-inch MacBook Pro-model met Nvidia GeForce GT 750M graphics, en lost een zeldzaam probleem op dat de prestaties beperkt van de Nvidia graphics processor na ontwaken of opstarten. EFI Update 1.3 is bedoeld voor 13-inch-modellen om een probleem op te lossen waarbij het ingebouwde toetsenbord en de trackpad mogelijk niet meer reageren. Zoals altijd met firmware-updates, raden we aan te vertrouwen op Software-update om er zeker van te zijn dat je de firmware-update voor jouw specifieke model krijgt, en te zorgen dat je het update proces niet onderbreekt. (Gratis, 5,22/4,64 MB)

Reacties - MacBook Pro Retina EFI Updates 1.2 en 1.3

Marked 2.1 -- Ontwikkelaar Brett Terpstra heeft Marked 2.1 uitgebracht om een aantal problemen op te lossen die wij ontdekten in onze eerste recensie van Marked 2. Zie "Marked 2: een must-have voor Markdown-schrijvers", van 1 november 2013). De belangrijkste toevoeging die deze update met zich meebrengt is de mogelijkheid om woorden te kiezen die genegeerd moeten worden bij gebruik van de functie Visualize Word Repetition. Optie-klik een geselecteerd woord om dit in het actieve document te laten negeren door de functie (die toont welke woorden vaker voorkomen), of gebruik shift-optie-klik om herhaling ervan in ieder document te negeren. Je kunt de lijst van genegeerde woorden beheren in "Preferences > Proofing > Ignore Repeats". Verder kregen de Export- en Keyword Highlight-laden een nieuwe, modernere vormgeving, zonder donker linnen. En tenslotte heeft Terpstra een oplossing gevonden voor een aantal problemen bij het bekijken van Scrivener-documenten, en hij belooft overgebleven Scrivener-problemen binnenkort op te lossen. ($ 11,99 nieuw, gratis update, 22,5 MB, toelichting)

Reacties - Marked 2.1

iBooks 1.0.1 -- Apple bracht een update uit voor iBooks onder OS X 10.9 Mavericks. Versie 1.0.1 heeft de gebruikelijke, niet nader gespecificeerde "probleemoplossingen en verbeteringen van snelheid en stabiliteit". Maar ons is wel opgevallen dat er geen oplossing is voor het probleem met het toekennen van een categorie, een probleem dat we eerder bespraken in "iBooks-metadata onder controle houden" van 6 november 2013. De update is te downloaden via Software-update. (Gratis, 14,7 MB)

iTunes 11.1.3 -- Als je een grote iTunes-bibliotheek hebt die de laatste tijd te vaak draaiende strandballen liet stuiteren, richt iTunes 11.1.3 zich op het oplossen van je narigheid. Apples toelichting belooft dat de update de prestaties verbetert bij het omschakelen tussen weergaven bij grote iTunes-bibliotheken en ook een kwestie fixt met de equalizer. Het blijkt dat ook een probleem met het synchroniseren van bepaalde beltonen (zie "Het geval van de niet-gesynchroniseerde beltonen", 11 november 2013) opgelost is. iTunes 11.1.3 is beschikbaar als directe download van Apples iTunes-webpagina of via Software-update. (gratis, 221 MB)

Reacties - iTunes 11.1.3

---

ExtraBITS, 11 november 2013

ExtraBITS begint deze week met Federico Viticci die nieuwe toetscombinaties in iOS 7 vastlegt. Daarna doet Jeff Carlson in de podcast MacJury een duit in het zakje over de nieuwe iPad Air en brengt Macworld hoe Adam Engst en andere experts hun Macs gebruiken. Nieuws over Apple: het bedrijf heeft beloofd de ontbrekende functionaliteit in het nieuwe iWork-pakket terug te laten keren, een rapport uitgebracht over informatieverzoeken van de overheid en de bouw aangekondigd van een nieuwe fabriek in Arizona die gevoed wordt door zonne-energie.

Nieuwe toetscombinatie in iOS 7 -- In iOS 7 heeft Apple stilletjes nieuwe toetscombinaties toegevoegd aan enkele van zijn apps en gaf het bedrijf ontwikkelaars de mogelijkheid ook hun eigen toetscombinaties toe te voegen. Dus als je een Bluetooth-toetsenbord gebruikt met je iOS 7-apparaat, maak dan een bladwijzer voor deze lijst van toetscombinaties waar Federico Viticci aan werkt. Omdat er geen officiële documentatie van Apple is, komt Viticci erachter door ze te proberen en door inzendingen van lezers. Hij zal de lijst bijwerken als hij er meer achterhaalt.

Reacties

Jeff Carlson voegt zich bij de MacJury om de iPad Air te beoordelen -- Onze eigen Jeff Carlson voegde zich bij gastheer Chuck Joiner en David Chartier van "Finer Things in Tech" op de podcast MacVoices om zijn eerste indrukken van de nieuwe iPad Air te bespreken, inclusief de aankoop-ervaring, de snelheid van het apparaat en de verbeteringen aan de camera.

Reacties

Apple belooft herstel iWork-functionaliteit -- Toen Apple de afgelopen maand zijn iWork-apps grondig reviseerde, waren power users verbolgen over het verlies aan functionaliteit zoals ondersteuning voor AppleScript en eigen aanpassingen aan de knoppenbalk. Als opvallende zet heeft Apple een ondersteuningsdocument uitgegeven waarin herstel binnen de komende zes maanden van veel van deze functies beloofd wordt. Als je werkt met de mogelijkheden die Apple liet vallen, houd dan stand met de vorige iWork-programma's tot de nieuwe verschijnen. Gelukkig wordt in het ondersteuningsdocument van Apple ook uitgelegd hoe je documenten van de nieuwe iWork-bestandsindeling terug laat gaan naar die van iWork '09 om te gebruiken met de oudere versies.

Reacties

Apple rapporteert over overheidsverzoeken om informatie -- Apple heeft een gedetailleerd rapport uitgegeven over overheidsverzoeken om informatie over zijn gebruikers. In de 7 pagina's lange pdf betreurt Apple het dat het, juridisch gezien, niet in staat is het aantal verzoeken aangaande de staatsveiligheid in de Verenigde Staten te rapporteren, maar zegt het bedrijf er alles aan te doen, behalve het voeren van een rechtszaak, om deze informatie vrij te kunnen geven. Apple zegt dat de meeste van deze verzoeken "apparaatverzoeken" zijn in verband met gestolen apparaten, met een totaal van 3.542 in de Verenigde Staten tussen 1 januari 2013 en 30 juni 2013. Apple ontving in dezelfde periode ook 1.000-2.000 "accountverzoeken" van het Amerikaanse opsporingsapparaat, voor zaken als iCloud, iTunes en Game Center. Het bedrijf vermeldt verschillende malen in het rapport dat het niets verdient aan de persoonlijke gegevens van zijn gebruikers, zo weinig als mogelijk opslaat en alles zoveel mogelijk versleutelt.

Reacties

Apple gaat nieuwe fabriek in Arizona openen -- De staat Arizona heeft aangekondigd dat Apple een nieuwe, door zonne-energie gevoede, fabriek gaat bouwen in Mesa, Arizona, waarmee 2.000 banen gemoeid zijn. Dit is onderdeel van Apples inspanning om fabricage weer terug te brengen naar de Verenigde Staten, met de komende Mac Pro als voorhoede, die geassembleerd zal gaan worden in Texas. Apple-toeleverancier GT Advanced Technologies heeft laten weten dat de fabriek in Arizona gebruikt zal worden om industrieel saffier te produceren. Apple gebruikt industrieel saffier om cameralenzen en Touch ID-sensoren te beschermen. Dot voedt geruchten dat het ook gebruik kan gaan worden om toekomstige beeldschermen te beschermen in plaats van het Gorilla Glass van Corning.

Reacties

Hoe Adam Engst en andere experts hun Macs gebruiken -- Op de Macworld ondervroeg voormalige TidBITS-redacteur Lex Friedman Mac-experts zoals TidBITS-uitgever Adam Engst, Instapaper-oprichter Marco Arment, Jim Dalrymple van The Loop, Faith Korpi van de podcast IRL Talk en Daniel Jalkut van Red Sweater Software over hoe zij hun Macs gebruiken. Lees door voor ideeën over hoe je je eigen Mac kan gaan gebruiken en lees over Adams uitgesproken mening over de plaatsing van vensters.

Reacties

---

• Doorzoek alle artikelen in het TidBITS tekstarchief.
• Voor algemene informatie, bezoek de TidBITS website.
• Neem met ons contact op via e-mail.
• Abonneren/opzeggen, via de TidBITS abonnementenpagina.

---

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands