Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1183, 22 juli 2013

Scholieren denken wel niet aan school tijdens de zomervakantie, maar wij doen dat wel. Pas afgestudeerde David Rabinowitz kijkt terug op de technologie die hij gedurende zijn schooltijd gebruikte en praat met enkele vernieuwers die de iPad integreren in het dagelijkse schoolgebeuren. De grote telefoonoperatoren willen de frequentie waarmee we onze smartphones vernieuwen ingrijpend veranderen, maar is dit de vraagprijs wel waard? Josh Centers onderzoekt en test een nieuwe iOS-annotatie-app van Marco Arment, genaamd Bugshot. Je zal in ExtraBITS lezen hoe Apples Developer Center werd gecompromitteerd door een Turkse veiligheidsonderzoeker, maar Adam Engst neemt een beveiligingsprobleem in de iOS-app Tumblr onder de loep waar waarschijnlijk meer mensen last van hebben. Jeff Carlsons infosoap "Take Control of Your Digital Photos" gaat verder, met deze week advies over hoe (en waarom!) je foto's te beoordelen, quoteren, markeren met een vlag, labelen en verzamelen. Josh sluit af met een artikel over hoe je met je Mac op een spannend avontuur vertrekt in FTL: Faster Than Light. Belangrijke software-uitgaven deze week zijn onder meer MacBook Air (Mid 2013) Software-Update 1.0, TextWrangler 4.5.3, BBEdit 10.5.5, en Logic Pro X 10.0.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1150i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


De iOS-app Tumblr is niet veilig voor sniffers

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: RAW]

Als je Tumblr gebruikt, een populaire iOS-app voor het lezen van microblogs en delen van foto's, dan moet je snel (minimaal) versie 3.4.1 downloaden. Zo vermijd je een beveiligingslek dat een aanvaller in staat stelde om je wachtwoord mee te lezen wanneer je het verstuurt. En natuurlijk moet je daarna je wachtwoord veranderen op Tumblr (en ook op andere sites waar je het gebruikte)!

Wat duidelijk wordt uit de korte verklaring van Tumblr op hun blog, waarin ze zich verontschuldigen voor deze misser, is dat bepaalde versies van de app het wachtwoord onversleuteld verzonden, waarbij iedereen die het wifi-signaal kon onderscheppen (bijvoorbeeld op een publieke hotspot) gemakkelijk je wachtwoord kon zien. Als je je veilig voelt bij het idee dat er in het café waar jij werkt geen ongure types rondhangen, dan is het goed om te bedenken dat zo'n wifi-netwerk waarschijnlijk ook vanaf een aantal plaatsen dichtbij prima te ontvangen is. Nog zorgwekkender is de mogelijkheid dat wifi-sniffingsoftware kan functioneren als geautomatiseerd proces, geïnstalleerd door malware op een geïnfecteerde pc bij de buren.

Ik schets dit donkere scenario niet om paranoia te veroorzaken, maar om het belang aan te geven van slimme beveiligingstips, zoals je ze vindt in Joe Kissells e-boek "Take Control of Your Passwords". In dit specifieke geval, bij Tumblr, heb je nu de kans om te zorgen dat je wachtwoord weer beschermd is: alleen wie nog een oude versie van Tumblr gebruikt, via een draadloos netwerk, moet zich zorgen maken. Meer in het algemeen gesproken, kunnen we er weinig tegen doen als de gebruikersaccounts van een bedrijf gehackt worden. Je kunt eigenlijk alleen gerust zijn als je werkt met sterke wachtwoorden, die je vervolgens ook niet hergebruikt op meerdere websites.

Pas goed op jezelf, daar buiten!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Vernieuw bij T-Mobile of AT&T regelmatig je mobieltje - maar niet voor niks

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: GvH, MSH, LmR]

T-mobile kondigde eerder deze maand een nieuw, betaald, opwaardeerabonnement aan, dat "Jump" heet. Daarmee kun je je smartphone inruilen en iedere zes maanden een nieuwe gesubsidieerde smartphone aanschaffen voor een bedrag van $ 10 per maand. Sinds deze aankondiging is ook AT&T de race aangegaan met hun opwaardeerabonnement dat "Next" heet. Verizon heeft bevestigd dat ze dit in augustus zullen navolgen met een dienst die zij "Edge" noemen.

Deze abonnementen zijn waarschijnlijk niet de moeite waard als je een iPhone-gebruiker bent, omdat Apple elk jaar maar één model uitbrengt. Daarnaast komen de nieuwe versies in twee stappen uit: het ene jaar de iPhone 3G of iPhone 4 en het volgende jaar de iets opgekrikte versies, iPhone 3GS of iPhone 4S. Het is niet moeilijk te gokken dat de volgende iPhone "iPhone 5S" zal gaan heten en dat die geen enorme sprong vooruit zal zijn boven de iPhone 5. Bovendien blijft Apple z'n iOS-apparaten jaren ondersteunen, iets wat niet gewoon is bij Android-apparaten. Het iOS 7, dat later dit jaar uitkomt, zal nog draaien op de iPhone 4, die ruim drie jaar geleden uitkwam. Sommige smartphone-goeroes hebben zich kritisch geuit over Apple vanwege de trage vernieuwingscyclus van hun telefoontjes, maar de meeste gewone mensen willen niet het gevoel krijgen dat hun dure smartphone na een paar maanden al verouderd is.

Jump als speeltje -- Aan de andere kant, als je liever een Android of Windows Phone hebt, waarvan voortdurend nieuwe versies uitkomen, dan kan Jump wel zinvol zijn. Nathan Ingraham van The Verge heeft met de cijfertjes zitten spelen om de besparing precies uit te rekenen. Een Samsung Galaxy S4 kost zonder subsidie $ 579,99. Als je die met een vast abonnement met Jump bij T-Mobile koopt, dan betaal je direct $ 99,99 plus $ 30 per maand voor Jump. Als je dan na zes maanden een nieuw telefoontje neemt, dan heb je over die periode $ 279,99 betaald voor de oorspronkelijke Galaxy S4. En als twee keer in een jaar een nieuw telefoontje neemt, dan betaal je in totaal $ 559,98 voor twee smartphones, wat iets minder is dan de kosten voor een enkel telefoontje zonder subsidie. De truc is natuurlijk dat je de Galaxy S4 niet mag houden. Als je de nieuwe neemt moet je de oude inruilen.

Jump is geen slechte zaak, maar zit in een heel klein hoekje: gadget-enthusiasten met voldoende besteedbaar inkomen en voldoende signaal van het T-Mobile-netwerk, dat niet zo uitgebreid is als dat van Verizon of AT&T. Aan de andere kant werkt Jump ook als verzekering, dus als je al voor $ 8 per maand bij T-Mobile verzekerd bent, zou je net zo goed kunnen overstappen. Volgens mijn ervaring echter, is zo'n verzekering afzetterij: AppleCare+ en Square Trade zijn minder duur, namelijk $ 99 voor een dekking van twee jaar en ze werken vaak beter.

Ik bewonder T-Mobiles inzet voor transparantie en innovatie, maar net als bij veel Amerikanen is er geen T-Mobile service waar dan ook in de buurt van mijn huis. Dus wat T-Mobile ook doet, voor mij het is een totale flop.

Volgende grote zaak - Als je een AT&T-klant bent op zoek naar vaker dan elke twee jaar upgraden, zou je je kunnen laten verleiden door het nieuwe Next-abonnement van het bedrijf. Maar The Verge heeft opnieuw zitten rekenen, en Nilay Patel vatte dat het beste samen met: "Nee nee nee nee nee nee nee'. Next is duurder dan Jump (tussen de $ 15 en $ 50 per maand) en staat slechts één upgrade per jaar toe. Bovendien zitten bij de abonnementen van AT&T, in tegenstelling tot die van T-Mobile, subsidies apart in bij hun servicekosten. Dus zul je meer moeten gaan betalen voor de hardware dan bij T-Mobile, en dan via de servicekosten wederom voor de telefoon gaan betalen, en uiteindelijke mag je die telefoon niet eens houden. Je bent dus beter af met het kopen van een ontgrendelde Galaxy S4 en de AT&T-diensten afzonderlijk.

Waarom worden deze abonnementen zo snel ingevoerd? Zoals Kevin Tofel van GigaOM ontdekte: mensen kiezen niet voor een upgrade van hun smartphones (Stoute gebruikers! Stout!) Dit is een probleem voor de telefoonmaatschappijen die miljarden hebben uitgegeven aan efficiëntere LTE-netwerken. Ze willen hun investeringen terugverdienen, en ook de kosten voor data verlagen. In het geval van AT&T, dat in feite dubbel vraagt voor zijn telefoons, zal Next een melkkoe worden. Als de verhalen kloppen, zal het abonnement van Verizon vergelijkbaar zijn, waardoor je de helft betaalt van een ongesubsidieerd apparaat voordat je een upgrade maakt, dit alles terwijl je dezelfde servicetarieven betaalt als voor de klanten die een gesubsidieerde telefoon kopen.

Over het algemeen zorgen deze ontwikkelingen ervoor dat ik gelukkiger dan ooit ben dat ik een iPhone-klant ben. Mijn eerste smartphone was een Droid, die ik kocht in november 2009. Motorola stopte echter al na een paar maanden met het bijwerken van hun "toonaangevende" toestel. De telefoon waarmee ik de Droid verving, een iPhone 4, zal daarentegen gewoon iOS 7 kunnen draaien en daarmee ondersteuning krijgen tot ergens in 2014. De iPhone 5 waarmee ik die telefoon weer verving zal waarschijnlijk evenzoveel jaren ondersteund worden en ondanks dat ik het toestel af en toe heb laten vallen, zonder hoesje, werkt hij nog en ziet hij er nog geweldig uit (afgezien van enkele kleine krasjes die met name het zwarte model na verloop van tijd krijgt). Apples producten zijn heus niet perfect maar ze verouderen een stuk langzamer en gacieuzer dan de meeste andere consumentenelectronica.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Bugshot brengt beeldannotatie in de stijl van iOS 7 naar de iPhone en iPad

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: HR]

Ontwikkelaar Marco Arment, maker van Instapaper en The Magazine, heeft een nieuwe iOS-app van $ 0,99 uitgegeven genaamd Bugshot. Hij is ontworpen om gebruikers te helpen bij het rapporteren van visuele problemen, zoals bugs, typefouten en ontwerpkwesties. Zelfs als je deze mogelijkheden niet vaak nodig hebt, vind je de app wellicht alleen al vanwege hoe het eruitziet interessant.

Arment ontwierp Bugshot volgens de designtaal van iOS 7, zelfs als je iOS 6 gebruikt. Daardoor ontbreekt het visuele chroom en steunt het programma in plaats daarvan op dunne oranje lijnen tegen een witte achtergrond. Zelfs de deelknop emuleert die van iOS 7.

Bugshot had niet eenvoudiger gekund. Wanneer je de app start vraagt hij om toegang tot je filmrol. Vervolgens laat hij alle afbeeldingen zien die door de app als schermafbeelding zijn herkend. Op die manier hoef je niet iedere afbeelding in je filmrol te filteren.

Wanneer je een afbeelding hebt uitgezocht kun je annoteren met een oranje pijl of een kader. Klik de bijbehorende knop boven aan het scherm en teken met je vinger. Hoe langer je de pijl tekent, des te groter hij wordt. Helaas is er geen tekstannotatie. Wel is er sinds de Bugshot-update 1.1 van 22 juli 2013 een blur-gereedschap om privé-informatie onherkenbaar te maken.


Als je het formaat van een van je pijlen of kaders moet aanpassen kun je gewoon met twee vingers knijpen. Wissen doe je met een dubbeltap.

Als je je afbeelding hebt geannoteerd, klik je de deelknop om hem naar Mail, Twitter, Facebook, de filmrol of een printer te sturen of om hem gewoon te kopiëren. Sinds de update 1.1 kun je je Bugshot-tekeningen ook openen in elke app die afbeeldingen ondersteunt.


Bugshot is niet wereldschokkend, maar wel een leuk en nuttig hulpmiddel voor visuele communicatie. En als je stond te springen om een idee te krijgen van de interface van iOS 7 zonder een ontwikkelaar te moeten worden of het gevaar te lopen dat je apparaat onbruikbaar wordt, dan is Bugshot een goedkope manier om dat te bereiken.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Hoofdstuk 5 van "Take Control of Your Digital Photos" beschikbaar

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: HR]

Het is goed om kritisch te zijn als het gaat om je digitale foto's. Je hebt namelijk een praktische werkwijze nodig die je helpt om makkelijk te bepalen welke foto's je wilt delen, welke nog bewerkt moeten worden en welke moeten worden verborgen of weggegooid. Het beoordelen van je foto's helpt ook om een betere fotograaf te worden omdat je iedere opname kritisch bekijkt om te bepalen wat je goed en fout hebt gedaan. Lees, om erachter te komen wat voor jou werkt, hoofdstuk 5, "Judge Your Photos", van ons gestreamde e-boek (Jeff Carlsons "Take Control of Your Digital Photos") dat nu beschikbaar is op de website van TidBITS.

Jeff legt in dit hoofdstuk uit waarom het belangrijk is dat je een consistent beoordelingssysteem bedenkt dat je snel en makkelijk kunt toepassen op al je foto's. Hij vertelt waarom je in aanvulling op sterbeoordelingen ook labels en vlaggen zou willen toepassen. Vervolgens bekijkt hij de verschillende manieren om met foto's zonder een beoordeling om te gaan. Als je een harde bent dan zou je je kunnen afvragen waarom mensen die niet gewoon weggooien. Maar niet iedereen kan zich ertoe zetten om ruimhartig te wissen, en Jeff geeft een aantal keuzemogelijkheden aan. Jeff doet erg z'n best om algemeen advies te geven maar blijft zich ervan bewust dat zijn specifieke methode niet voor iedereen is. Als jij een beoordelings- en wissysteem hebt dat goed voor jou werkt, deel dat alsjeblieft in de commentaren!

Net zoals hoofdstuk 4, "Best Practices for Importing Photos", hoofdstuk 3, "Choose a Photo-Management Application" en hoofdstuk 2, "Shoot Smarter", is dit hoofdstuk gratis, maar alleen voor TidBITS-leden. Hoofdstuk 1, "A Smart Approach to Photo Management", is voor iedereen beschikbaar om te zien wat Jeffs bedoeling is. Het volledige e-boek zal voor iedereen te koop zijn zodra het klaar is.

Het in zijn geheel publiceren van dit boek voor TidBITS-leden terwijl het wordt geschreven is een van de manieren waarop wij onze leden willen bedanken voor hun ondersteuning. We hopen ook dat het degenen onder jullie die TidBITS al jaren gratis lezen aanmoedigt om ons te helpen met het iedere week blijven publiceren van doordachte, professioneel geschreven en geredigeerde artikelen (voor meer details, zie "TidBITS kan in 2013 je steun goed gebruiken: word lid van ons TidBITS-lidmaatschapsprogramma", 17 december 2012).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


De evolutie van technologie in het klaslokaal

  door David Rabinowitz: [email protected], @david_rab
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV, KB, CC]

De klaslokalen van mijn ouders leken erg op de lokalen waar mijn grootouders hun schooldagen in sleten. Ze stonden beide vol met boeken, potloden, schriften en schoolborden, en welke technologische hulpmiddelen er beschikbaar waren (zoals overheadprojectoren in de jaren '60, en televisie en videorecorders in de jaren '80) werd uitsluitende bepaald door de 'AV Club' [technische nerds die zich met de audiovisuele apparatuur bezighielden - nvdv]. Gelukkig verdwijnen dergelijke voorwerpen langzaam uit klaslokalen, ten gunste van nieuwere, interactieve technologieën. Maar als je al jaren niet meer in een klaslokaal bent geweest, denk je wellicht dat het daarbij (vooral) om bureaucomputers gaat. En hoewel je nog steeds veel bureaucomputers zult vinden, zie je ook steeds geavanceerdere apparaten verschijnen.

Ontwikkelingen in onderwijstechnologie gezien vanuit een persoonlijk perspectief -- Toen ik dit voorjaar afstudeerde aan de Universiteit van Virginia blikte ik terug op mijn (hele) schooltijd en de technologie die ik tegenkwam: om te beginnen bureaucomputers eind jaren negentig, met name Macs met Netscape Navigator in het computerlokaal van mijn lagere school. Die gedateerde machines zijn inmiddels wel vervangen door veel modernere apparaten, en mijn oude school laat zelfs trots weten dat ze voorzien zijn van iPads en laptops.

Wat we feitelijk met die computers deden was overigens weinig spannend. In groep vijf leerden we niet alleen schoonschrijven, maar ook machineschrijven, ook al heb ik daar mijn hele verdere lagere-schooltijd geen gebruik van hoeven maken. Tegenwoordig zijn er veel scholen die alleen nog machineschrijven onderwijzen en schoonschrijven helemaal links laten liggen. En gezien hoe weinig ik nog met pen en papier schrijf, laat staan in schoonschrift, lijkt me dat geen slechte ontwikkeling.

Op de middelbare school werd technologie een belangrijker onderdeel van het onderwijs. Toen mijn tijd op South Lakes High School (Fairfax County, Virginia; van 2005 tot 2009) er bijna op zat, was het resultaat van een renovatie ter waarde van 50 miljoen dollar een school met de nieuwste snufjes. Elk klaslokaal kreeg een digitale LCD-projector, waar de leraar zijn laptop aan kon hangen of die verbonden kon worden met een digitale episcoop om datgene wat zich op dat moment op zijn of haar bureau bevond op een groot scherm te projecteren. Veel lokalen werden ook uitgerust met SMART-schoolborden: interactieve, aanrakingsgevoelige vervangers van klassieke schoolborden, waarmee leraren en leerlingen de geprojecteerde voorwerpen konden manipuleren. Inmiddels zijn SMART-schoolborden bijzonder populair geworden, en elke school in Fairfax County heeft ze inmiddels.

Mijn favoriete herinnering aan de SMART-schoolborden is afkomstig uit de meetkundeles. De leraar behandelde een aantal regels en formules die gelden voor driehoeken en cirkels, en legde uit hoe je een driehoek kunt construeren die precies in een gegeven cirkel past. Om zijn betoog te onderbouwen tekende hij op het bord een driehoek volgens de zojuist geponeerde regels en sleepte die vervolgens in de cirkel. Tot ieders verbazing paste hij precies! Voordat er SMART-schoolborden waren moesten we het doen met de mondelinge uitleg, of had de leraar de driehoek opnieuw moeten tekenen binnen de cirkel.

Hoewel veel leraren de SMART-schoolborden gebruiken, waren ze er niet allemaal over te spreken. Eén van mijn wiskundeleraren gebruikte hem alleen als projectiescherm, en zelfs een keer als een whiteboard. Het gebruik van een echte markeerpen, in plaats van de bijbehorende digitale pen, maakte een vlek op het scherm die er niet meer af ging.

South Lakes High School zit op dit moment op een verhouding van 1 computer per 1,6 leerlingen. Leerlingen kunnen zelfs hun eigen laptops of tabletcomputers meebrengen, als ze daarvoor toestemming van thuis hebben. Laptops vervangen steeds meer bureaucomputers, en er is zelfs een laptop-uitleen. Tegenwoordig nemen aardig wat leerlingen hun eigen laptops of tablets mee, aldus McNeill Bauer, een bovenbouwleerling op South Lakes High School. Hij liet weten dat het per klas en per leraar verschilt hoe intensief de laptops gebruikt worden, en dat "in de geschiedenisles zeker 50 procent van de leerlingen een laptop gebruikt, maar bij de wiskundeles vrijwel niemand". Het was ook mijn ervaring op de universiteit dat een laptop in de klas niet bij alle onderwerpen (of leraren) even handig is.

Zoals ik in een eerder artikel al schreef (zie "De evolutie van e-studieboeken overleven", 5 april 2013), is technologie allang de universiteit binnengedrongen. Vrijwel elke student heeft een laptop, en sommigen brengen nu hun tabletcomputers mee naar college, zoals te verwachten was.

Maar een alledaags apparaatje dat maar weinigen buiten de academische wereld ooit hebben gezien is de iClicker. Deze lijkt op de afstandsbediening van een TV en laat docenten de groep op een directe wijze vragen stellen. De iClicker heeft vijf knoppen die elk gekoppeld zijn aan een antwoord, en als de professor een vraag stelt antwoorden de studenten met de iClicker door op één van de knoppen te drukken. De antwoorden worden opgevangen door een iClicker Base vooraan in het lokaal. Hij gebruikt de 900 MHz-band om interferentie met wifi te voorkomen. Naast het feit dat ze professoren een eenvoudige manier verschaffen om studenten vragen te stellen over het behandelde onderwerp, zijn iClickers ook nog eens een vloek voor luie studenten. Ze vormen namelijk meteen een manier om presentie op te nemen en te bepalen wie er op zit te letten.


De boeiendste technologie die ik op de universiteit heb gebruikt was de functie experiment in een onderwijsbeheersysteem met de naam Aplia. Naast het beheren van het huiswerk via Aplia kon de professor er ook tijdens de les een experiment mee uitvoeren. Omdat het ging over het vak micro-economie, met 600 studenten, was het de perfecte omgeving.

Op een dag vroeg de professor ons onze laptops mee te nemen, om mee te doen met een demonstratie van de effecten van prijsplafonds en bodemprijzen. Via de website van Aplia was iedereen aangewezen als koper òf verkoper in een gesimuleerde markt voor gebruikte studieboeken. Daarnaast had elke student een ander bedrag toegewezen gekregen dat hij of zij het boek waard vond. Na het openen van de virtuele markt kon iedereen vrijelijk bieden en vragen. Het was fascinerend om te zien hoe, in real-time, de aanbod- en vraagcurves zich naar elkaar toe bewogen en uiteindelijk ontmoetten in een evenwicht. De demonstratie toonde aan dat in een gecontroleerde omgeving, als mensen rationeel in hun eigen belang handelen, de markt zich doorgaans voorspelbaar gedraagt. Aplia beschikt ook over andere experimenten, waaronder een die de tragedie van de meent aantoont. Alle experimenten kunnen worden gedemonstreerd op de website van het bedrijf (klik op Go To Demo).


Minder succesvol was een ander programma voor tijdens de les. Dit heet Class Spot en is in wezen een manier om studenten hun scherm met de gehele groep te laten delen, en om samen te werken bij het aansturen van een gedeeld scherm dat de "teaching wall" wordt genoemd. De docent bepaalt wie er op enig moment samen op het scherm kunnen werken, en kan zelfs de teaching wall blokkeren om de controle over de groep terug te krijgen. In theorie is het een prachtig idee, maar het systeem had flink met bugs te kampen en reageerde nogal traag. Nogal ironisch bij het vak Informatica op bovenbouw-niveau. Daar kwam nog bij dat de Class Spot clientsoftware moeilijk te installeren was, en indertijd niet eens compatibel met OS X 10.8 Mountain Lion dat ik draaide op mijn MacBook Air. Na een paar minuten gebruik door degenen van ons die het toch aan de gang kregen sloot de docent het programma af, om verder te gaan met het college. Wij hebben het niet meer gebruikt, maar ik hoop dat toekomstige jaargangen het nog eens proberen met meer succes.

De iPad in het onderwijs -- Een stuk technologie dat zich tijdens mijn schooltijd nog niet had laten zien was de iPad, die de laatste paar jaar flink opgang heeft gemaakt op lagere scholen. Frasier Speirs, een onderwijsadviseur en hoofd IT op de Cedars School of Excellence in Schotland, is een pionier op dit gebied. Hij is ook een Apple Distinguished Educator, en geeft presentaties over het toepassen van technologie in het onderwijs.

Op zijn aanwijzing kocht de Cedars School of Excellence iPads voor alle 120 leerlingen en docenten van de school. Hoewel het een kleine school is had het experiment veelbelovende resultaten. Zelfs zodanig dat de school later iTunes U is gaan gebruiken als digitaal onderwijsplatform, zowel voor het ontwikkelen van hun eigen leergangen als voor gebruik van door anderen ontwikkelde iTunes U-lessen. Hoewel iTunes U oorspronkelijk was geïntegreerd in iTunes, is er nu ook een iTunes U-app voor iOS. Via de iTunes U-app kunnen docenten hun eigen teksten, audio, video, en presentaties distribueren, of materiaal van onderwijzenden van over de hele wereld. iTunes U integreert ook met iBooks voor tekstmateriaal, en stelt leerlingen hiermee in staat belangrijke passages te markeren en notities te maken bij het lesmateriaal.

Volgens Speirs heeft iTunes U "een deel van de leerlingen geholpen hun huiswerk beter te organiseren, en wordt er meer ingeleverd...[en] hebben leerlingen een duidelijke voorkeur voor lessen waar het materiaal een integraal onderdeel van uitmaakt". Hij zei dat het iTunes U-initiatief al met al erg geslaagd is en dat de school het zeer waarschijnlijk met een paar aanpassingen zal voortzetten. Dit aanpassen is bijvoorbeeld het materiaal "meer 'eigen' te maken aan iTunes U, in plaats van simpelweg wat we al hebben aan PDF- en Keynote-bestanden in iTunes U te dumpen".

Het op de markt brengen van de iPad kwam juist op tijd voor Speirs en de Cedars School of Excellence. Maanden voor zijn aankondiging speelden zij met het idee om voor iedereen een iPod touch te kopen. Zij hadden meer computers nodig om in de behoefte aan meer technologie in het klaslokaal te voorzien en zij wilden dat elke leerling de beschikking zou hebben over een computer. De iPad voorzag in de behoefte aan een op leerlingen gerichte computer en paste perfect tussen een iPod touch en een MacBook.

En, ja, Speirs is er stellig over dat de iPad een computer is en is het niet eens met de opmerking dat het alleen maar een apparaat is om inhoud te verslinden. Hij wijst op een aantal toepassingen in zijn school, van het maken van aantekeningen tot het tekenen, die bewijzen dat de iPad gebruikt kan worden voor creatief werken.

Gevraagd naar het algehele succes van het gebruik van de iPad, zegt hij: "Het initiatief is erg succesvol gebleken. Wij zijn nu drie jaar verder en het gaat goed vooruit. We hebben een echte cultuurverandering gezien bij het gebruik van computers in de school. Vroeger was het gebruik van computers of het internet iets bijzonders, nu is het voor ons gemeengoed geworden".

Bradley Chambers, de medebegeleider van Fraser Speirs van de Out of School podcast over het samengaan van technologie en onderwijs en IT-directeur van de Brainerd Baptist School in Tennessee, is ook een voorstander van iPads in het onderwijs. Gezien vanuit het perspectief van de hardware hebben de iPad (en iOS) de drempels voor het gebruik van computers voor de gemiddelde persoon weggeruimd, zegt Chambers. Hij geeft de voorkeur aan de iPad boven de laptops en zegt dat de pc en de Mac ingewikkelde apparaten zijn die snel stukgaan. Ofschoon de Brainerd Baptist School, met 81 iPads voor 305 leerlingen, niet evenveel iPads als leerlingen heeft, zoals de Cedars School for Excellence wel heeft, kan de school ze toch op een interessante en niet vanzelfsprekende manier gebruiken. Bijvoorbeeld: leerlingen in de laagste klas gebruiken ze om rondom de school QR-codes te scannen die dierengeluiden opwekken.

En hoe zit het met de kwetsbaarheid van de iPad? De iPad moet jaren van gebruik en misbruik kunnen doorstaan als men overweegt dat hij vijf maal zoveel kost als een normaal leesboek en ervan uitgaand dat we te maken hebben met lagere scholen. De iPads van de scholen van Speirs doen het inderdaad goed. Feitelijk gebruiken zij nog de oorspronkelijke iPads die al bijna drie jaar oud zijn. Ondanks dat de iPads overhandigd zijn aan de kinderen van de kleuterschool, is het deel dat stukgaat in de school maar drie procent per jaar en de enige bescherming die de iPads hebben is de oorspronkelijke iPad beschermhoes.

Zelfs afgezien van iTunes U, dringt Apple erg aan om de iPad in onderwijs op te nemen door software zoals iBooks Author voor het maken van cursusmateriaal, en technologieën zoals AirPlay om de klassikale leerstof op grote schermen te kunnen weergeven, naar voren te schuiven. En natuurlijk zijn er ontelbare apps die voor het onderwijs ontworpen zijn. Het moeilijkste voor docenten is om uit te zoeken wat waardevol is en wat in het curriculum geïntegreerd kan worden. Wat betreft het beheer: Apple maakt Apple Configurator, een Mac-app die het configureren en het inzetten van iOS-apparaten vergemakkelijkt, door het veranderen van instellingen, het updaten van het OS en het tegelijkertijd installeren van apps bij meer verbonden apparaten te vereenvoudigen.

Maar niet alles wat nodig is, kan opgebracht worden door de private sector. In toenemende mate zijn deze apparaten bijna nutteloos zonder een snelle en betrouwbare internetverbinding, iets dat verre van overal aanwezig is in lagere scholen, in het bijzonder in gebieden met lage inkomens. De Verenigde Staten sporen zoals bekend andere landen aan tot een snelle internettoegang. Om dit tot stand te brengen, onthulde President Obama onlangs het initiatief ConnectedEd, dat het ambitieuze doel heeft om binnen vijf jaar voor 99 procent van de leerlingen een snelle internetverbinding aan te leggen. In dit initiatief zal ook de training van onderwijzers om nieuwe technologie te gebruiken worden ondersteund en worden investeringen uit de private sector gestimuleerd, hoewel enkele details vaag blijven. Toch is het feit dat het Witte Huis aandacht besteedt aan onderwijstechnologie, een goed voorteken van verbetering in scholen waarvan het budget niet heeft voorzien in dat type ondersteuning dat ik gezien heb gedurende mijn lagere-schooltijd of dat voorkomt in die particuliere scholen die Frasier Speirs en Bradley Chambers in dienst hebben.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: FTL: Faster Than Light

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, CR]

FTL: Faster Than Light is een meeslepend ruimte-avontuur voor de Mac waarin je op de loop bent voor een enorme vijandelijke vloot. Je krijgt af te rekenen met beperkte middelen, vijandelijke schepen, indringers, en alle gevaren van de diepe ruimte, op geestdodende verveling na. Deze game heeft bergen prijzen gewonnen, waaronder Best PC Strategy Game van 2012 van IGN en Best Shortform Game van 2012 van PC Gamer, en het was één van de Best Games van 2012 van NPR. Maar hoe goed FTL ook is, het is ook moeilijk, en ik heb hier enkele belangrijke tips die je zullen helpen om lang genoeg in leven te blijven om te genieten van de uitdagingen van de game.

Het verhaal achter FTL stelt niet veel voor, maar elke fan van sciencefiction heeft het toch allemaal al eens gehoord. Je staat aan het hoofd van een sterrenschip van de Federatie, zoals de stereotiepe Federatie uit Star Trek, die belangrijke informatie heeft gekregen in de oorlog tegen een slechte Rebellie die het sterrenstelsel bedreigt. Je missie bestaat uit het "springen" van stelsel naar stelsel tot je het hoofdkwartier van de Federatie bereikt, en dit met de Rebellenvloot op de hielen. Als je een fan bent van Battlestar Galactica, zul je dol zijn op FTL, aangezien het scenario opvallend gelijkend is.

FTL is geen typische ruimtesimulatie. Het is gebaseerd op roguelikes zoals NetHack en Dungeon Crawl Stone Soup. Net zoals bij die games, wordt de content van FTL willekeurig gegenereerd, en betekent verliezen dat je weer vanaf nul moet herbeginnen. In tegenstelling tot de meeste ruimtesimulaties bestuur je de bemanning in je schip handmatig.

Je begint met drie bemanningsleden, die je aan verschillende systemen van het schip kunt toewijzen. Eén bemanningslid moet in de cockpit staan om ergens naartoe te gaan, en je krijgt een bonus wanneer je een bemanningslid aan een ander systeem toewijst, zoals de motoren, verdedigingsschilden en wapens. Hoe langer een bemanningslid een bepaald systeem gebruikt, hoe meer ervaring hij opdoet. De bedoeling is dus om elk bemanningslid bij één systeem te houden en om ze in leven te houden.

Beginnende bemanningsleden geef je best de naam van het systeem waarvoor ze instaan, bijvoorbeeld "Piloot", "Motoren", "Schilden". Op die manier kun je ze het best bij het systeem laten dat ze het best kennen. Als je wilt, kun je je bemanning namen geven van personages uit je favoriete reeksen: "Riker", "Han", "Adama". Ik heb zelfs een speler gezien die zijn bemanning de namen van de Starks uit Game of Thrones had gegeven. (Persoonlijk verkies ik wel Tyrion Lannister aan het roer boven Ned Stark.)


Omdat je de volledige controle hebt over alles dat er gebeurt in het schip, zijn er enkele interessante mogelijkheden. Jij en je bemanning moeten beschadigde systemen repareren, vijandelijke indringers afslaan, branden blussen, en nog veel meer.

FTL is niet voor idioten, zelfs niet in de easy mode van de game, die ik ten zeerste kan aanbevelen voor beginners. Je moet alles op je schip goed in de gaten houden. Is je zuurstofgenerator uitgeschakeld door een vijandelijk schip? Dan moet je zo snel mogelijk een bemanningslid sturen om dit te repareren of het is game over. En zelfs na de reparatie mag je niet vergeten om hem weer in te schakelen. Scheepsbrand? Het goede nieuws is dat je het vuur kunt doven door de luchtsluizen van je schip te openen om de zuurstof uit de kamer te laten, maar als je de deuren vergeet te sluiten, dan verstikt je bemanning ook nog. Ik haat het wanneer dat gebeurt. Gelukkig kun je de game altijd pauzeren om alles even te plannen.

Om alles nog wat spannender te maken, woedt er een voortdurende strijd om beperkte middelen. De enige valuta in de game is Scrap, waarmee je je schip kunt upgraden en repareren, nieuwe componenten of brandstof kunt kopen, en nieuwe bemanningsleden kunt aanwerven. Scraps kun je verdienen bij willekeurige gebeurtenissen en door vijandelijke schepen te verslaan, door ze te vernietigen of tot overgave te dwingen.

Brandstof is ook een bron van spanning. Elke sprong tussen systemen kost één eenheid brandstof. Koop brandstof waar je kunt, omdat dit later in de game moeilijk te vinden is. Als je zonder brandstof komt te zitten, moet je wachten op een toevallig handelsschip of vijandelijk schip. En in het ergste geval kan de Rebellenvloot je inhalen.

Het stelsel van de game is opgedeeld in sectoren, die elk een aantal sterrenstelsel bevatten. Je moet van stelsel naar stelsel springen om naar de volgende sector te gaan. Elk stelsel is een potentiële kans of ondergang. Je kunt een verlaten wrak vinden waarvan je de delen kunt verkopen voor Scrap. Je kunt een winkel vinden waar je voorraden, upgrades, of bemanningsleden kunt kopen. Of je kunt op een vijandelijk schip botsen. Wanneer je door stelsels springt, nadert de vijandelijke vloot van de linkerkant van het scherm, en alle stelsels waar ze voorbijkomen, komen onder hun controle. Als je de wegen kruist met de vloot, zul je moeten vechten, maar je wil ook niet zo snel mogelijk door de stelsels vliegen, aangezien je zo veel mogelijk upgrades wilt kopen.


Gevechten gebeuren in realtime. Je schip verschijnt aan de linkerzijde van het scherm, dat van de vijand aan de rechterzijde. Gelukkig moet je nooit met meer dan één schip tegelijkertijd de strijd aanbinden. In het begin van het spel zijn gevechten redelijk eenvoudig: activeer je wapens, richt op de systemen van het vijandige schip en vernietig ze systematisch. Ik raad aan eerst en vooral de wapensystemen aan te vallen. Eens deze buiten dienst zijn, kan de vijand je romp niet meer beschadigen. Dit soort schade herstellen kost je vele Scraps en dat kan dus je schipupgrades in het gedrang brengen. Een andere tip is het afvuren van je wapens in een salvo omdat dit je kansen om de romp van het vijandige schip te doorboren, vergroot.


Later in het spel zijn er schepen die uitgerust zijn met een teleportatiesysteem dus kan je verwachten dat je schip geënterd wordt. Eens op je schip vallen vijanden je bemanning aan en saboteren ze de systemen. Een enterpartij is één van de moeilijkste uitdagingen voor nieuwe spelers, maar ik heb enkele tips. Vervang eerst en vooral al je deuren door de betere gepantserde deuren. Dit kost slechts 20 Scrap, het vertraagt het vijandelijke vuur en, nog belangrijker, het vertraagt de enterpartij want ze moeten door een deur branden vooraleer ze deze kunnen openen. Ten tweede: pauzeer het spel van zodra je schip geënterd wordt, stuur zoveel mogelijk bemanningsleden naar de ziekenboeg en open vervolgens elke deur op het schip, behalve die van de ziekenboeg, inclusief de luchtsluizen. Dit zal alle zuurstof uit het schip zuigen, behalve die in de ziekenboeg, en zal het energieniveau van je vijand aanzienlijk doen zakken. Tegen de tijd dat ze de deuren van de ziekenboeg open hebben gekregen, zal hun energieniveau laag zijn en zullen ze tegenover een ruimte vol met bemanningsleden staan die constant worden geheeld dankzij de ziekenboeg. Ten derde spaar je best wat Scrap, waarmee je zelf een teleportatiesysteem zal kunnen kopen om de schepen van de vijanden op jouw beurt te enteren.


Het vernietigen van vijandelijke schepen levert vaak Scrap op, maar soms ook wapens, brandstof en extra bemanningsleden. Tenzij het over een schip van de Rebellenvloot gaat. Deze schepen zijn ongelooflijk sterk, en de enige beloning die je krijgt als je er één vernietigt, is één miezerige eenheid brandstof. Het beste wat je kan doen in dat geval is te proberen hun wapens en teleportatiesysteem buiten werking te stellen tot je FTL-motor (Faster Than Light = sneller dan het licht) opgeladen is, en dan te vluchten. Algemeen gezien, als een gevecht de slechte kant voor je opgaat, maak dan gerust de lichtsprong. Ik raad ook aan je motoren zo snel en zo vaak mogelijk te upgraden, omdat je op die manier je FTL-motoren sneller kan doen starten. Je zal dan ook meer aanvallen kunnen ontwijken, wat motoren waardevoller maakt dan schilden die niet beschermen tegen aanvallen met raketten.

Als je bedreven genoeg bent en genoeg geluk hebt om het tot het einde van het spel te brengen, kom je aan in de Last Stand-sector, waar je het vlaggenschip van de rebellen moet vernietigen vooraleer het te dicht bij de basis van de Federatie komt. Of tenminste, dat is wat ik heb gehoord. Ik ben nog niet zo ver geraakt.

FTL is een moeilijk spel. In feite zou FTL "For The Loss" (Voor het verlies) mogen heten, want je zal sterven... en heel vaak. Waar ik echter van hou bij FTL, in tegenstelling tot iets meer lineaire games, is dat de complexiteit en de willekeurigheid kunnen leiden tot potentieel grootse verhalen die je kan delen met anderen. Het FTL-forum staat er bol van. Je teleporteert een enterpartij naar een vijandig schip maar het springt naar lichtsnelheid met jouw bemanning aan boord. Je brandstof raakt op en je slaagt erin je een weg te banen doorheen de Rebellenvloot, tot je een winkel kan bereiken. Of misschien, voor één keer, versla je het vlaggenschip van de rebellen en geraak je levend thuis.

Ik kocht FTL tijdens een recente uitverkoop op Steam, Valves geliefde gamingdienst, voor een luttele $ 2,50. Echter, als je kan, koop het spel dan rechtstreeks bij de ontwikkelaar tijdens een uitverkoop want dan doe je volgens mij een betere zaak. Je krijgt dan een code die je in Steam kan gebruiken, maar je krijgt ook DRM-vrije versies voor Mac OS 10.5 Leopard en later, Windows en Linux (het spel is jammer genoeg nog niet beschikbaar voor iOS). Bovendien gaat er dan een groter deel van de aankoopprijs naar de ontwikkelaars. Afgezien van uitverkopen bedraagt de prijs voor FTL $ 10. Relatief prijzig in de tijd van App Store-modellen, maar nog steeds meer dan de moeite waard, gezien de tientallen uren plezier en vermaak die het spel biedt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 22 juli 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: LmR, JWB]

Software-update voor MacBook Air (medio 2013) 1.0 -- Apple heeft Software-update voor MacBook Air (medio 2013) 1.0 uitgebracht voor de jongste generatie MacBook Air. Het grote nieuws is dat deze het wifi-verbindingsprobleem aanpakt waar vroege kopers melding van deden (zie "New MacBook Air Owners Complaining of Wi-Fi Issues", 21 juni 2013). Het verhelpt ook een knippering in het scherm als je werkt met Adobe Photoshop en een probleem dat het geluidsniveau deed fluctueren tijdens het afspelen van video's. (Gratis, 3,35 MB)

Reacties - Software-update voor MacBook Air (medio 2013) 1.0

TextWrangler 4.5.3 -- Naast de BBEdit 10.5.5 onderhouds-update heeft Bare Bones Software ook een update uitgebracht voor TextWrangler, te weten versie 4.5.3, die veel van dezelfde reparaties en verfijningen bevat. Hoogtepunten onder de bijna 30 verbeteringen zijn dat TextWrangler zichzelf in de Programmamap kan zetten als het wordt opgestart en het daar nog niet staat, de mogelijkheid om de automatisch bewaren-functie uit te schakelen door Command-Control-Shift in te drukken bij het opstarten en verbeterde aanpasbare cursors die er beter uitzien op Retina-schermen. (Gratis van Bare Bones Software en de Mac App Store, 9,8 MB, toelichting)

BBEdit 10.5.5 -- Bare Bones Software heeft BBEdit 10.5.5 uitgebracht, dat geen nieuwe functies biedt maar wel een aantal openstaande incidenten oplost. Zoals altijd bevat de toelichting van die onderhoudende juweeltjes als:

Bug verholpen die interne uitzonderingen veroorzaakte (en daaruit voortvloeiend vreemd gedrag, zoals het uitschakelen van alle menu's) bij het opstarten op sommige systemen. Ik weet niet waarom ze een vlieg heeft doorgeslikt.

Flash Player, jij hebt je laatste crash-log gegenereerd.

Andere hoogtepunten onder de meer dan 30 die genoemd worden zijn onder meer dat BBEdit bij het opstarten voorstelt om zichzelf te verplaatsen naar de map Programma's wanneer het daar al niet geïnstalleerd is, de optie om de automatisch bewaren-functie uit te schakelen bij het starten van de app door Command-Control-Shift ingedrukt te houden en verbeterde aanpasbare cursors die er beter uitzien op Retina-schermen. ($ 44,99 nieuw via Bare Bones of de Mac App Store, gratis update, 12,6 MB, toelichting)

Reacties - BBEdit 10.5.5

Logic Pro X 10.0 -- Apple heeft Logic Pro X 10.0 uitgebracht, waarmee het deze professionele geluidsbewerkings-app voorzien heeft van een glanzendere en donkerdere interface. Onder de nieuwe functies bevinden zich Track Stacks voor het groeperen van gerelateerde tracks, Smart Controls voor het gelijktijdig regelen van meerdere invoeg-parameters, een virtuele slagwerker (beveiligd tegen zelfontbranding!) en Flex Pitch voor de fijnafstemming van toonhoogtes. Samen met de update is Logic Remote voor de iPad uitgebracht, een gratis bijbehorende app om Logic Pro X op afstand te bedienen. Als je je zorgen maakt dat Logic Pro X net zo'n ramp wordt als Final Cut Pro X was bij de initiële lancering, raden wij je aan om de diepgaande bespreking van veteraan Apple-schrijver en gitarist Jim Dalrymple te lezen. Zoals bij alle Mac App Store-apps is er geen upgrade-korting. Als je wilt overstappen vanaf de vorige versie moet je nog steeds het volle pond betalen. ($ 199,99 in de Mac App Store, 650 MB)


Reacties - Logic Pro X 10.0


ExtraBITS, 22 juli 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: PAB, RAW]

In de ExtraBITS van deze week haast Apple zich een beveiligingslek, naar verluidt aan het licht gebracht door beveiligingsonderzoeker Ibrahim Balic te stoppen waardoor het Apple Developer Center al dagen off-line is. En als je zit te wachten totdat Apple weer online komt, waarom luister je niet naar Jeff Carlson op MacVoices, waar hij "Take Control of Your Digital Photos" bespreekt? Mede-"Take Control"-auteur Kirk McElhearn stelt dat Apple DRM zou moeten verwijderen van de iBookstore en Apple zelf wil meer openheid in verzoeken van nationale veiligheid. De NSA is niet de enige spion waar je je zorgen over moet maken. Er kan er eentje in de koffiebar bij jou in de buurt zitten. En ter afronding, App.net heeft een hulpmiddel uitgegeven om het verspreiden van nieuwe blog-artikelen makkelijk te maken.

Aanval sluit Apple Developer Center -- Het Apple Developer Center is off-line sinds donderdag, 18 juli 2013 en na een paar dagen stilte en veel speculatie heeft Apple eindelijk op zondag een e-mail gestuurd naar ontwikkelaars. Hierin wordt uitgelegd dat het bedrijf een insluiping bemerkt had en de ontwikkelaars-website stopgezet had. Apple zegt dat het zijn ontwikkelaars-systeem grondig naziet, de serversoftware updatet en de volledige database opnieuw opbouwt. Het is daarom onduidelijk wanneer het systeem weer beschikbaar is. Ondertussen kunnen ontwikkelaars geen identiteiten, certificaten, of voorzieningenprofielen [beschrijving op welke toestellen een bepaalde app mag draaien - nvdv] krijgen, wat het onmogelijk maakt een app voor testdoeleinden te verspreiden of deze in te dienen bij de App Store. Apple-ontwikkelaarsforums zijn ook off-line.

Reacties

Onderzoeker mogelijk veroorzaker sluiting Apple Developer Center -- De Turkse beveiligingsonderzoeker Ibrahim Balic zegt dat hij een kwetsbaarheid in de beveiliging van het Developer Center aan Apple gemeld heeft, een paar uur voordat Apple de website stopzette. Door de kwetsbaarheid kon Balic de e-mailadressen en echte namen (maar niet de wachtwoorden) van meer dan 100.000 gebruikers benaderen. Balic vertelde aan 9To5Mac dat hij de kwetsbaarheid direct gemeld heeft aan Apple en dat hij van plan is de informatie die hij vergaard heeft te vernietigen.

Reacties

Jeff Carlson bespreekt "Take Control of Your Digital Photos" op MacVoices -- Onze eigen Jeff Carlson nam plaats bij Chuck Joiner van MacVoices om zijn nieuwe boek "Take Control of Your Digital Photos" te bespreken. Jeff en Chuck praatten over het experiment om het boek hoofdstuksgewijs te publiceren voor TidBITS-leden en vervolgden hun gesprek over het kiezen van een fotobeheer-programma voor het importeren van foto's, het toekennen en exporteren van sleutelwoorden, het instellen van slimme albums, het werken met online-diensten, het maken van back-ups van foto's en nog veel meer.

Reacties

Waarom de iBookstore DRM-vrij zou moeten zijn -- Op Macworld stelt auteur Kirk McElhearn dat Apple de DRM zou moeten verwijderen uit de titels in de iBookstore, en haalde hij Steve Jobs' open brief "Gedachten over muziek" uit 2007 aan als een voorbeeld hoe Apple uitgeverijen onder druk kan zetten. De kern van het probleem zit hem erin dat de titels aangeschaft worden in de iBookstore en alleen leesbaar zijn op een iOS-apparaat en niet op een Kindle, een andere e-boeklezer, Android-lezer, Windows-pc, of zelfs een Mac totdat iBooks er komt met OS X 10.9 Mavericks. Maar titels gekocht op een Kindle kunnen gelezen worden in de Kindle-app op bijna al deze platforms. Met als resultaat, zegt McElhearn, dat hij in de regel bij Amazon koopt in plaats van bij Apple. Een strategie die door veel e-boekliefhebbers overgenomen wordt, hoorden wij. Zoals alle "Take Control"-titels, is McElhearns recentste boek, "Take Control of LaunchBar", DRM-vrij.

Reacties

Apple steunt verzoek om verhoogde transparantie nationale veiligheid -- Apple heeft mede een open brief ondertekent, waarin gevraagd wordt naar meer transparantie over de verzoeken van de Amerikaanse regering, betreffende nationale veiligheid. Naast Apple zijn AOL, Dropbox, Facebook, Google, Microsoft, Tumblr, Twitter, Yahoo, Wikimedia Foundation, Y Combinator en vele andere groepen ondertekenaars. Opmerkelijk afwezig van de lijst zijn de grote telecombedrijven, die naar verluidt geweigerd hebben de brief te ondertekenen. De tekenende bedrijven willen toestemming openbaar statistieken te publiceren over verzoeken van de overheid die gerelateerd zijn aan de USA PATRIOT Act, FISA, en verordeningen via National Security Letters. De brief is geadresseerd aan president Obama, de directeur van de National Intelligence James Clapper, de leider van de meerderheid in de Senaat Harry Reid, voorzitter van het Huis van afgevaardigden John Boehner, en een reeks aan andere prominente leden van het Huis en de Senaat.

Reacties

Gegevens die uitgeplozen kunnen worden bij wifi-hotspots -- Mogelijk heb je ervan gehoord dat de app Tumblr onbedoeld wachtwoorden onversleuteld rondstuurt op wifi-netwerken, maar wat kan er nog meer een risico vormen? Bij PCWorld voerde Eric Geier een experiment uit om te kijken wat hij kon onderscheppen van een onbeveiligd wifi-netwerk bij een koffiebar. Met een Windows-laptop met een draadloos-netwerkanalysator en een gekraakte Android-telefoon, kon hij webpagina's zien die andere gebruikers aan het bekijken waren, maar ook e-mails en onbeveiligde logins. Geier geeft een aantal tips om de wifi-beveiliging in het openbaar te verbeteren, zoals waar mogelijk altijd SSL te gebruiken voor de verbinding met een website.

Reacties

App.net introduceert het RSS-publicatieprogramma PourOver -- App.net is een sociaal netwerk maar biedt ook als dienst een bredere infrastructuur voor het uitwisselen van berichten. Het bedrijf heeft een nieuw programma uitgebracht onder de naam PourOver, waarmee je RSS-feeds kunt publiceren op App.net. Het programma is vooral een welkome aanvulling voor bloggers die nieuwe berichten automatisch naar App.net willen doorlinken. PourOver is een opensourceprogramma, en gebruikt Pubsubhubbub voor realtime publicatie en flow-control voor het beheersen van de berichtenstroom.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands