Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1176, 3 juni 2013

Na een weekje rust in verband met Memorial Day zijn we deze week terug met een extra grote aflevering van TidBITS! In de tussentijd heeft de Amerikaanse senaat Apple het vuur na aan de schenen gelegd in verband met hun belastingbeleid, maar of ze nou iets fout doen, of zelfs maar iets ongebruikelijks, is niet duidelijk. Josh Centers is er ingedoken, en het onderwerp ligt veel genuanceerder dan de krantenkoppen ons willen doen geloven. Er is een hele nieuwe versie (6) verschenen van Keyboard Maestro, het hulpprogramma voor macro's, en Adam Engst laat je alle nieuwe mogelijkheden zien. Adobe reageert op klachten met betrekking tot hun keuze voor een abonnementenmodel voor Creative Cloud, en Smile heeft een update uitgebracht van TextExpander touch voor iOS, met krachtige nieuwe mogelijkheden waarmee het meer op de Mac-versie gaat lijken. Michael Cohen geeft je de details. Op het vlak van beveiliging behandelt Glenn Fleishman het feit dat Twitter nu ook dubbele verificatie biedt, en gaat hij in op de klachten dat de versie die Apple gebruikt niet compleet genoeg is. Glenn gaat ook in op het nieuws dat Google het voorbeeld volgt van Apples iMessage en afscheid neemt van de open standaard XMPP voor chatten voor Google Talk en het nieuwe Hangouts. En tenslotte verzorgt Josh een aflevering van FunBITS, waarin hij het strip-abonnement van Marvel Unlimited behandelt. Belangrijk software-nieuws was deze week het verschijnen van Napkin 1.1, Evernote 5.1 en KeyCue 6.5.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1176i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Adobe luistert naar klachten over Creative Cloud

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HR]

Nadat Adobe had aangekondigd dat het Creative Suite alleen op basis van een abonnement zou aanbieden (zie "Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud", 8 mei 2013), klaagden veel gebruikers steen en been. Wij analyseerden de klachten en kwamen met suggesties hoe Adobe daarmee om zou kunnen gaan in "Klachten over Creative Cloud een donkere wolk boven Adobes toekomst" (17 mei 2013). Het lijkt erop dat Adobe luistert.

Adobe publiceerde op 28 mei 2013 een update over de reacties op Creative Cloud op haar blog, en ging daarbij in op de ongerustheid over de overstap naar het op abonnementen gebaseerde Creative Cloud. Sommigen zullen teleurgesteld zijn dat Adobe grotendeels bij haar standpunt blijft, want zoals ze zeggen, "We hebben geen plannen om onze focus op Creative Cloud te veranderen".

Niettemin ging Adobe toch in op een van de meest gehoorde klachten: het toegankelijk blijven van je bestanden in specifiek Adobe-formaat buiten een abonnement om. Adobe is het ermee eens dat klanten ook na afloop van hun abonnement hun bestanden moeten kunnen gebruiken, maar het bedrijf is nog vaag over de details. "Het is onze taak om het onze klanten naar de zin te maken met innovaties, maar hier hebben we een aantal mogelijkheden tot onze beschikking en we verwachten binnenkort nieuws te kunnen melden over dit onderwerp", zei Adobe.

Adobe richtte zich ook tot fotografen en meldde dat het werkt aan speciale pakketten voor die doelgroep. En tenslotte probeerde Adobe de zorgen van gebruikers die software in de doos willen kopen weg te nemen, door te herhalen dat CS6 de komende tijd beschikbaar zal blijven. Maar uiteindelijk zullen de belangrijke updates in Creative Cloud CS6 steeds minder interessant maken, waardoor een overstap naar Creative Cloud onvermijdelijk wordt.

Dus hoewel Adobe niet snel abonnementen zal laten vallen, lijkt het bedrijf op z'n minst te luisteren naar je reacties en zal het hopelijk vlot de nodige aanpassingen verrichten.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TextExpander touch 2.0 krijgt functies van de Mac-versie

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond

[vertaling: LmR]

TextExpander touch 2.0 van Smile Software is deze week gearriveerd in de iOS App Store met een verbeterd pakket aan functies die veel van de prettigheden van de Mac-versie nu beschikbaar stelt aan iOS-gebruikers. Voor $ 4,99 krijg je een programma dat niet alleen compatibel is met de iPhone, iPad en iPod touch, maar ook beter synchroniseert met de desktopversie. Upgrades van vorige versies zijn gratis.

Als je niet bekend bent met TextExpander, is hier in het kort het concept: je kunt er stukken tekst, "snippets" genoemd, mee samenstellen en daar kortere teksten, "abbreviations" [afkortingen -nvdv], aan toekennen. TextExpander houdt vervolgens je toetsenbord in de gaten terwijl je typt. Zodra je een afkorting typt, verandert de software deze in het grotere stuk tekst dat je eraan hebt toegekend. Bijvoorbeeld: ieder keer dat ik "ttx" typ bij het schrijven van dit artikel, wordt dat door TextExpander vervangen door de naam van het product, "TextExpander". Voor een uitgebreide discussie over wat TextExpander kan doen, verwijs ik naar mijn boek "Take Control of TextExpander".

TextExpander touch kan deze zeer eenvoudige maar bijzonder handige functie al enige tijd uitvoeren, net zoals de Mac-versie dit doet (tenminste, binnen de beperkingen van iOS; hierover later meer), maar kon nog niet enkele van de meer complexe "snippets"-vervangingen uitvoeren die wel mogelijk zijn op de Mac. Versie 2.0 brengt een paar van de uitgebreidere functies naar iOS. Deze zijn onder andere:

De meeste gebruikers van TextExpander touch zullen ook TextExpander op de Mac gebruiken, waar het sneller en makkelijker is om snippets te maken of aan te passen. Dus is het prettig om te weten dat TextExpander touch de diverse snippet-verzamelingen (je kan ze in groepen onderverdelen) kan synchroniseren, met behulp van Dropbox, zodat je op je mobiele apparaat dezelfde snippets kan gebruiken als op je Mac. Of je gebruikt Dropbox niet en synchroniseert de snippets tussen je Mac en je mobiele apparaat direct over je wifi-netwerk.

Helaas is het niet altijd even gemakkelijk om TextExpander touch op je iOS-apparaat te gebruiken: vanwege Apples strenge zandbak-regels betreffende apps in iOS, kunnen alleen die apps die expliciet TextExpander-ondersteuning hebben geïntegreerd, gebruikmaken van TextExpanders mogelijkheden om teksten te vervangen. (Op de Mac werkt TextExpander in vrijwel alle programma's.) Bovendien bieden de iOS-apps die TextExpander touch nu al ondersteunen weer geen ondersteuning voor de nieuwe mogelijkheden van versie 2.0 totdat zij zelf weer worden geüpdatet. Momenteel zijn er slechts een aantal apps bijgewerkt om gebruik te maken van de nieuwe functies in TextExpander touch 2.0 , zoals Drafts (een favoriete app van onze redacteur Josh Centers), terwijl andere nog steeds alleen de functies van de vorige versie van TextExpander ondersteunen.

De hoeveelheid apps die TextExpander touch ondersteunen groeit wel: momenteel zijn het 157 apps die snippets door TextExpander touch kunnen laten omzetten. En gebruik je een app die dit niet kan, dan kan je altijd nog een tekst samenstellen in de tekstverwerker van TextExpander touch, Notes, daar de snippets laten omzetten en dan de notitie kopiëren en in de app naar keuze plakken. Je kunt vanuit TextExpander touch ook e-mail versturen, en bij het schrijven ervan alle snippet-omzettingen gebruiken die het programma biedt.

Om een idee te krijgen hoe het is om TextExpander touch te gebruiken, kan je deze 6 minuten durende screencast bekijken die David Sparks maakte voor zijn MacSparky-blog.

Als je geen extern toetsenbord gebruikt kan het typen op een iOS-apparaat langzaam en lastig zijn, maar de nieuwe functies in TextExpander touch kunnen je helpen dit proces te vergemakkelijken. Zowel op de Mac als op iOS is TextExpander voor mij onmisbaar.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Twitter voert dubbele verificatie in

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: IK]

Twitter heeft zich gevoegd bij de club van grote internet-dienstverleners die je laten kiezen voor een betere beveiliging van de toegang tot een account. PayPal, Apple, Dropbox, Google, Facebook en veel anderen bieden inmiddels deze functie die het beduidend moeilijker maakt voor een kraker, vandaal of gedumpte partner om in te breken in een account en in je privé-zaken te neuzen of uit jouw naam berichten te publiceren. Een account kan nog steeds worden overgenomen, maar daar is doorgaans fysieke toegang voor nodig tot de computer, mobiele telefoon of digitale afstandsbediening. (Zie "Apple voert dubbele verificatie in voor Apple ID's", 21 maart 2013.)

Een aantal Twitter-accounts met een hoog aanzien is onlangs gekaapt en zorgde voor ernstige verlegenheid en erger, zoals in het geval van een valse nieuws-tweet van het AP dat het Witte Huis gebombardeerd was en dat President Obama daarbij gewond was geraakt. Het kapen van Twitter-accounts is zelfs voor gewone gebruikers extreem gebruikelijk, met name voor de accounts met een interessante gebruikersnaam. Dat was de voornaamste reden voor de beruchte hack van de schrijver Mat Honan van Wired. (We bespraken dit, en wat je kunt doen om het te voorkomen, in "Kijk naar TidBITS Presents "Protecting Your Digital Life"", 22 augustus 2012). Kenmerkende aanvallen misbruiken zwakheden in e-mailaccounts die worden gebruikt als back-up. De gebruikersnaam van een vriend van me werd gestolen via een fout in de account-herstelfunctie van Gmail. (De afdeling Safety & Security van Twitter heeft hem zijn gebruikersnaam teruggegeven.)

De dubbele verificatie van Twitter vereist zowel een telefoonnummer als een e-mailadres dat door hun systeem moet worden geverifieerd. Twitter gebruikt daarna SMS om een code van zes cijfers te sturen die je moet invoeren om een geldige inlog te bevestigen. Daarnaast moet je ook tijdelijke wachtwoorden genereren om in te kunnen loggen op andere apparaten.

Ik moest eerst mijn telefoonnummer aan Twitter koppelen. Ga daartoe naar de instellingen-pagina van Twitter Mobile. Als je nummer niet wordt getoond moet je het invoeren en dan een sms naar Twitter sturen. (Twitter stuurt niet automatisch een code naar jou). Stuur de tekst GO naar 40404 om je nummer te verifiëren. Een belangrijkste stap is om daarna alle opties voor sms-meldingen van Twitter onder je nummer uit te vinken! Ik wil zelf geen enkele melding ontvangen. Klik als je klaar bent op 'Save Changes'.


Nu kun je op Account klikken (aan de linkerkant in het instellingenscherm), naar beneden scrollen en de optie 'Require a Verification Code When I Sign In' aanvinken. Een pop-up bevestigt dat er een sms zal worden gestuurd naar je telefoon. Klik op 'Okay, Send Me a Message'. Als het bericht daadwerkelijk is binnengekomen klik je op Yes. Voer tenslotte je wachtwoord opnieuw in als dat wordt gevraagd. Op dit moment kun je nog terug door op Cancel te drukken. Wil je niet terug, dan klik je op 'Save Changes'.

Het is jammer dat Twitter voor de dubbele verificatie alleen SMS gebruikt. Veel bedrijven maken gebruik van een app van derden om tokens te genereren, zoals Google Authenticator of Duo Mobile, beide gratis. (Ik heb nu zes logins met dubbele verificatie die ik beheer via Google Authenticator, en ik heb een snelle vergrendeling van mijn iPhone ingesteld.) Apple gebruikt zijn eigen kanaal naar iOS-apparaten via de dienst 'Zoek mijn iPhone'. Twitter zegt dat er meer beveiligingsverbeteringen zullen volgen en ik verwacht dat het gebruik van (met name bij bedrijven) gangbare verificatie-opties daar bij zal zitten.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Elcomsoft toont gaten in Apples aanpak van dubbele verificatie

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, RAW]

Toen Apple recentelijk een optionele tweeledige verificatie voor Apple ID's introduceerde, begroetten velen deze daad met applaus (net zoals wij deden in "Apple voert dubbele verificatie in voor Apple ID's", 21 maart 2013). Door zowel een statisch wachtwoord als een tijdelijke code te vereisen voor het inloggen vanaf nieuwe apparaten verkleint Apple de kans dat een onwenselijke partij (online crimineel, afgewezen geliefde of onderdrukkende regering) zich toegang verschaft tot je account. Dubbele verificatie elimineert niet de kans dat een account gecompromitteerd wordt, maar legt de lat wel een flink stuk hoger.

Helaas, Apples dubbele verificatie is niet zo behulpzaam als hij zou kunnen zijn. Elcomsoft, een Russische firma die software om wachtwoorden te kraken maakt die vooral bedoeld is voor onderzoekers en beveiligingstesters, plaatste een bericht op zijn blog waarin een aantal gaten in Apples systeem werd blootgelegd. Apple lijkt het tweeledige systeem te hebben ontworpen als een reactie op gedocumenteerde gevallen van account-kaping en hoewel het afrekent met zwakke plekken die dit soort aanvallen toelaten, is het nog niet veelomvattend.

Om te beginnen: wanneer een aanvaller beslag heeft weten te leggen op je Apple ID-accountnaam en -wachtwoord is dat volgens Vladimir Katalov van Elcomsoft genoeg om een flink deel van je gegevens binnen te halen, zelfs wanneer je dubbele verificatie hebt aangezet. Bijvoorbeeld:

Katalov wijst er ook op dat de code voor dubbel geverifieerde toegang, gestuurd via Zoek Mijn iPhone, zelfs op vergrendelde schermen verschijnt. Iemand die je wachtwoord bemachtigt en het voor elkaar krijgt om je apparaat te pakken of te bekijken zonder dat jij er bij bent kan zodoende ook de tweede factor bemachtigen. Dit lijkt een overduidelijke fout, maar Apple en andere mobiele OS-ontwikkelaars laten ook reguliere sms-berichten op het vergrendelde scherm zien, tenzij je dat hebt uitgezet. Twitter en anderen gebruiken sms om de verificatiecode te versturen, dus Apple is hierin niet de enige.

(Het alternatief voor sms of Zoek Mijn iPhone is een verificatie-app, zoals Google Authenticator of Duo Mobile, van Duo Security, waarvoor een apparaat ontgrendeld moet zijn om de code te kunnen bekijken. Apple zou moeten overwegen om deze methode als een alternatief toe te voegen, dat gebruikmaakt van openbare algoritmen voor het genereren van code, zelfs al staat het dan een beveiligingsaspect af aan apps van derden.)

Maar de andere gaten zouden gedicht moeten worden. Apple begon met laaghangend fruit, waaronder alle manieren waarop we digitale en vaste spullen kopen die het bedrijf verkoopt, en met de toegang tot onze Apple ID-accountinstellingen. iCloud.com zou een upgrade moeten krijgen om ook een verificatiecode te hebben, en het is enigszins verbijsterend waarom Apple die verandering niet maakte tegelijk met de update van de Apple ID-website. De reden hangt waarschijnlijk samen met de aanzienlijke hoeveelheid oude rommel die nog rondhangt in Apples tweedelijnssystemen. Het Apple ID-systeem moet code draaien die minstens 10 jaar oud is, gebaseerd op hoe het werkt (de tekst "WebObjects" in de URI's, Uniform Resource Identifiers, van het systeem is de handtekening van een ver verleden) en zijn beperkingen.

De volgende stappen zijn moeilijker omdat die verandering van clientsoftware of het gebruik van programma-specifieke wachtwoorden inhouden. Google biedt zulke wachtwoorden met hun twee-stappensysteem. Voor e-mail, het synchroniseren van agenda's en andere clientgebaseerde toegang ga je naar je Beveiligingsinstellingen om een uniek wachtwoord aan te maken voor één bepaalde dienst of app. Zo gauw je het gebruikt is het verborgen en kan het niet meer opgehaald worden, hoewel je het kunt intrekken als dat moet. (Op Googles account-pagina log je in en klik je op Beveiliging in de navigatiekolom aan de linkerkant. Naast Verificatie in twee stappen (aangenomen dat je dat aan hebt staan) klik je op Instellingen. Ten slotte klik je op Applicatiespecifieke wachtwoorden beheren.)

Dit soort complexiteit is vloeken in de kerk bij Apple, die wil dat alles gemakkelijk in een paar stappen kan worden uitgelegd aan gewone gebruikers. Dus zou Apple een betere aanpak moeten ontwikkelen om dit effectiever te laten werken. Misschien moet het bedrijf een soort Apple Twee-Staps-app uitbrengen voor Mac OS X en iOS, wat een Apple ID-specifieke manier zou zijn om een tweede-factorcode of een applicatiespecifiek wachtwoord aan te maken (en naar het systeemklembord te kopiëren).

Google vraagt van clients van derden om over te stappen op OAuth-inloggen, waarbij het inloggen feitelijk gebeurt op Googles servers via een venstermenu. Je zou dit inmiddels moeten kennen van de Twitter- en Facebook-"log-ins" op andere sites. BusyCal, dat Google Calendar kan gebruiken, heeft in zijn nieuwste versie al een update gekregen om OAuth te gebruiken, die twee-factor-inloggen mogelijk maakt.

Apple heeft in de laatste paar jaren al zo veel misstappen gemaakt in beveiliging, dat het nu niet meer mag treuzelen. Het bedrijf heeft vaak genoeg achter de feiten aangelopen op manieren die de identiteit, online integriteit en veiligheid van hun klanten schade toebrengen. Apple moet zijn technische kunnen gebruiken om dit probleem op te lossen, en snel. Google heeft het voor zijn gebruikers al gedaan.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Google stopt met chat-standaard

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV]

Google meldde onlangs dat het XMPP (Extensible Messaging and Presence Protocol), dat op dit moment gebruikt wordt voor de instant messaging in Google Talk, niet langer zal ondersteunen. Op termijn zal Google Talk vervangen worden door Google Hangouts. Hangouts is niet gebaseerd op XMPP, een protocol dat mede door Google werd ontwikkeld en gepopulariseerd. Vrijwel meteen na deze mededeling schakelde Google de 'universele' toegang tot Google Talk uit. Via die universele toegang konden Google-gebruikers voorheen communiceren met gebruikers op XMPP-servers die niet door Google beheerd werden. Voor gebruikers van Mac OS X betekent dit een aderlating voor Messages, dat, zelfs met al zijn problemen, een centraal toegangspunt was voor alle tekst-chat-communicatiekanalen en sommige audio- en video-communicatiekanalen.

XMPP had een aantal toepassingen. Zo was het een op zichzelf staand berichtenprotocol, dat gebruikt kon worden voor instant messaging en voor andere soorten van berichtenuitwisseling tussen personen, programmatuur en apparaten. XMPP-servers worden zowel door individuele personen als door bedrijven gebruikt voor sociale en zakelijke doeleinden, maar ook door sociale netwerken (zoals Google Talk en Facebook) ter ondersteuning van instant messaging tussen hun gebruikers. Mac OS X Server heeft ook een XMPP-dienst. XMPP blijft voorlopig nog wel actief in Google Talk, waarmee programmatuur van derden, zoals Messages, nog gebruikt kan worden, maar het wordt niet (langer) ondersteund in Google Hangouts.

Het protocol was ook bedoeld als een universele koppeling voor chat-diensten. Sommige diensten met eigen, niet-openbare protocollen en eigen programma's voor eindgebruikers ondersteunden ook XMPP-verbindingen. Daarmee was het mogelijk om met een XMPP-programma via een XMPP-poort contact te maken met de gebruikers van de betreffende dienst, en ook om in een enkele sessie contact te maken met andere XMPP-gebruikers op lokale servers en andere openbare XMPP-servers. Een dergelijke universele toegang tot alle XMPP-servers zorgt ervoor dat het beheer over diensten niet in slechts een paar handen terecht komt, en geeft individuele gebruikers meer controle over hun eigen netwerkgebruik.

Google ondersteunde dergelijke universele toegang voor andere XMPP-servers, en gebruikers van Google Talk konden gebruikmaken van Googles web-app, Apples Messages, of een ander XMPP-programma en communiceren met zowel Google Talk-gebruikers als gebruikers van andere XMPP-netwerken. Die mogelijkheid is helaas op 15 mei 2013, met de aankondiging van de overgang naar Google Hangouts, uitgezet.

Helaas levert het toepassen van een 'ommuurde tuin-aanpak' (zoals in het verleden veel gedaan werd, en nu weer opgang maakt) kennelijk concurrentievoordeel op voor sommige grote bedrijven. En het zou kortzichtig zijn om Google te bekritiseren voor het inzetten van een eigen, niet-openbare standaard en daarmee het uitsluiten van programmatuur van derden, zonder daarbij te memoreren dat Apples iMessage-systeem reeds lang externe toegang blokkeert, zowel in iOS als op de Mac. Microsoft en Yahoo zijn een stuk opener, zelfs al hebben zij tientallen miljoenen gebruikers op hun respectievelijke netwerken.

Het standpunt van de Electronic Frontier Foundation dat verder gaat dan louter technologische overwegingen: volgens hen is het feit dat Google zich afkeert van XMPP slecht nieuws voor de privacy van gebruikers omdat een markt met open, concurrerende systemen het moeilijker maakt voor individuele partijen om eenzijdig te bepalen hoe zij met die privacy omgaan. En waar Google Talk het mogelijk maakt om met één instelling alle conversaties 'off the record' te maken (waarbij er dus geen afschrift op de servers van Google bewaard wordt), vereist Google Hangouts dat je dat voor elke conversatie opnieuw instelt voor elke keer dat je inlogt, zelfs al is de conversatie met dezelfde persoon of groep. (Google Hangouts kent ook niet langer een instelling voor 'aanwezigheid', waarbij je kunt laten tonen of je beschikbaar, bezet, weg, en zo meer, bent.)

Apples app Messages kan met meer diensten omgaan dan alleen iMessage, en komt standaard met account-instellingen voor AIM, Google Talk (XMPP), en Yahoo-accounts, maar ook generieke XMPP-accounts (die Apple nog steeds Jabber noemt naar de oorspronkelijke XMPP-chat-dienst). Bij de XMPP-optie kun je zelf de vereiste instellingen voor je lokale server, of voor bijvoorbeeld Facebook of andere openbare servers, invoeren.

En ook op de Mac kun je Messages uitbreiden, zoals Steve Streza liet zien met Project Amy, waarmee je privé-berichten van App.net rechtstreeks in Messages kunt zien, alsof het een gewone chat-dienst is. (Zie "App.net komt met Passport iOS-app", 9 mei 2013, voor meer informatie over App.net.)

Net als Apple wil Google invloed over het chat-gebruik van gebruikers, om ze zodoende langer te kunnen vasthouden en daarmee te kunnen bestoken met reclame. Google kan claimen dat ze door deze invloed een betere kwaliteit van chat-ervaring kunnen garanderen, in tegenstelling tot wanneer ze zich moeten beperken tot de grootste gemene deler van mogelijkheden van XMPP. Maar het internet is wars van ommuurde tuinen, en we hebben de tijd van slotgrachten en ophaalbruggen natuurlijk al lang achter ons gelaten, ongeacht of het nou om Googles nieuwe beleid gaat of om Apples iMessage-belegeringsmentaliteit.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple het vuur aan de schenen gelegd over belastingpraktijken

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  7 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO, DPF]

Op 21 mei 2013 moest Tim Cook, CEO van Apple, verschijnen voor een Senaatscommissie onder leiding van senator Carl Levin uit Michigan. De commissie beschuldigt Apple van weliswaar legale, maar onethische methoden om Amerikaanse belastingen te ontduiken.

Senator Levin beschuldigde Apple van het zoeken naar de "heilige Graal van belastingontduiking". Hij zei: "Ze hebben bedrijven opgericht die helemaal nergens gevestigd zijn, puur om belastingtechnische redenen".

De Senaatscommissie stelt dat Apple tussen 2009 en 2012 slechts vier miljard dollar aan belastingen afdroeg, over een bedrag van 38 miljard aan bekendgemaakte winst. Dit is een effectief belastingpercentage van 10,53%, veel minder dan de 35 procent inkomstenbelasting die in Amerika geldt voor bedrijven. Een ander twistpunt is het bedrag van meer dan 100 miljard dollar die het bedrijf in het buitenland heeft ondergebracht, en waarvan Apple stelt dat dit geld ook niet naar de VS overgebracht zal worden, juist vanwege deze 35% belasting op dergelijke transacties.

Hoe ontduikt Apple zo veel belasting, en waarom is het niet illegaal? Eigenlijk is er niets nieuw of bijzonder aan deze zaak. Apple gebruikt een set veelgebruikte tactieken om de belastingdruk te verlagen, die bekend is onder de naam Double Irish-arrangement en die het bedrijf als een van de eersten toepaste in de jaren tachtig, zo schrijven Charles Duhigg en David Kocieniewski in de New York Times.

Geef mij maar zo'n Ierse rakker -- De Double Irish maakt gebruik van gaten in de belastingwetgeving van Ierland en de VS, waardoor in geen van beide landen geen belasting verschuldigd is. Apple (en andere multinationals) brengen veel van hun bezit onder bij Ierse dochterondernemingen, waardoor veel van hun geld verdwijnt in een belastingtechnisch niemandsland. Slechts een klein deel van al dit geldt valt vervolgens onder het (lage) Ierse belastingpercentage van 12,5 procent.

De VS is zelf debet aan het lage belastingpercentage van Ierland. Na de Tweede Wereldoorlog maakte Ierland dankbaar gebruik van Amerikaanse wederopbouwfondsen om economisch talent uit de VS in te huren. Deze adviseurs kwamen met een stevig rapport, waarin onder meer te lezen was dat Puerto Rico veel succes had met het lokken van buitenlandse bedrijven, door lage belastingtarieven te hanteren. Ierse politici sprongen hier onmiddellijk bovenop.

Maar bedrijven zijn nog wat verder gegaan dan alleen maar zorgen dat je minder belasting hoeft te betalen dan in je eigen land gewoon is. Ze hebben ook andere trucs bedacht om het balletje wat vaker hun kant op te laten rollen. Om er een paar te noemen:

Een laatste truc die Apple gebruikt is het lenen van geld, bijvoorbeeld voor zijn uitgebreide dividend- en aandelen-aankoopprogramma, ondanks het feit dat het bedrijf omkomt in het contante geld. In het algemeen is het goedkoper om geld te lenen, dan om geld in Amerika in te voeren. Zie ook het artikel "Apples financiële beslissingen uitspitten", 6 mei 2013.)

De slechterik in dit verhaal -- Is het op zijn plaats om Apple ter verantwoording te roepen voor deze tactieken, die misschien niet illegaal zijn maar toch onfris ruiken? Immers: ieder bedrijf dat voldoende geld genereert gebruikt een van deze (of andere) technieken om het kennelijk super hoge Amerikaanse belastingtarief van 35 procent voor bedrijven te ontwijken. Het lijkt of alleen sukkels dat hoge tarief betalen: de kleinere bedrijven zonder enorme mogelijkheden, of bedrijven met leidinggevenden die vinden dat deze weliswaar wettelijke mogelijkheden in de praktijk onethisch zijn.

En Apple mag deze technieken misschien als eerste succesvol ingezet, ook hier geldt dat ze net als andere innovaties van het bedrijf, door andere bedrijven gekopieerd zijn. Microsoft, Google, Adobe, Facebook, General Electric, Johnson & Johnson, Oracle, en Eli Lily zijn maar enkele van de de bedrijven die gebruik maken van het gematigde belastingklimaat van Ierland, met zijn glooiende heuvels en al te soepele wetten.

Apple is ook niet de zwaarste zondaar. Volgens een onderzoek van NerdWallet over het belastingjaar 2011 betaalden twee maatschappijen procentueel nog minder belasting dan Apple, namelijk Exxon Mobil en Chevron. Exxon Mobil en Chevron betaalden respectievelijk slechts 1,5 miljard dollar aan belasting over inkomsten van 73,3 miljard en 1,9 miljard over 47,6 miljard dollar, terwijl Apple 3,9 miljard betaalde. Maar General Electric maakt deze drie nog amateurs. In 2010 betaalde dit bedrijf geen belastingen over wereldwijde inkomsten van 14,2 miljard dollar. Sterker: het bedrijf kreeg van de Amerikaanse regering nog 3,2 miljard terug!

Je kunt je beter druk maken over de vriendjespolitiek. Het Amerikaanse congres heeft allerhande belastingvoordelen en mazen in de wet aangebracht voor lobbyende industriedonoren. En daar zien we nu de resultaten van. Tegelijkertijd heeft Ierland de belastingen verlaagd en daarmee de ruimtes vergroot voor handig boekhouden, omdat het daarvan uiteindelijk weer profiteert. Het land ontkent dat het daarmee fouten maakt. Eamon Gilmore, de premier van Ierland heeft gezegd dat Ierland niet onderhandelt over speciale belastingtarieven met welk bedrijf dan ook. Technisch klopt dat wellicht, maar het land geeft tegelijkertijd wel alle ruimte aan bedrijven om de belasting zoveel mogelijk te vermijden. Andere leiders in de Europese unie, zoals de premier van Engeland, David Cameron, hebben Ierland hierover ter verantwoording geroepen.

De vraag is, waarom er zoveel aandacht is voor Apple, terwijl er nog grotere zondaars zijn in de Verenigde Staten? Misschien is het omdat Apple zo bekend is, of misschien wil John McCain wraak nemen op Tim Cook omdat hij zo vaak de apps op z'n iPhone moet bijwerken. Er zijn ook mensen die denken dat Apple gestraft moet worden omdat het bedrijf zo weinig geld besteedt aan het congres. Een aanwijzing hiervoor zouden de langzaam toenemende lobby-uitgaven van Apple kunnen zijn, want die waren inderdaad laag.

Voor de volledigheid moeten we wel vermelden dat het comité van senator Levin in het verleden ook Microsoft en Hewlett-Packard het vuur aan de schenen heeft gelegd over belastingontduiking. Google weer niet, ondanks het feit dat het bedrijf met dezelfde technieken de Verenigde Staten gedupeerd heeft voor op zijn minst 60 miljard dollar aan belastinginkomsten. In Europa is het bedrijf wel ter verantwoording geroepen.

Er zit een luchtje aan deze methoden, maar het is wat anders dan belastingontduiking door schijntransacties, zoals sommige rijke mensen en bedrijven doen. Die constructies zijn vaak illegaal. Die belastingontduikers moeten later alsnog belasting en een betalen betalen, en riskeren zelfs gevangenisstraf.

Apple en andere bedrijven zouden waarschijnlijk net zo bekritiseerd worden door analisten voor het niet gebruikmaken van belastingopties die er zijn, en bovendien klachten krijgen van aandeelhouders. Dit raakt meer dan de helft van de Amerikaanse huishoudens, direct of indirect. De directeuren van publieke bedrijven zijn echter niet, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, juridisch verplicht om de aandeelhouderswaarde te maximaliseren. Zo'n wet bestaat niet.

Aandeelhouders hebben wel een steeds grotere stem, ondanks pogingen om ze te negeren. Apple was hier voorheen sterk in, maar heeft onlangs toch een knieval gemaakt. Activist en investeerder David Einhorn had succes toen hij dreigde om Apple te vervolgen omdat het bedrijf niet genoeg inkomsten deelde met investeerders, en sindsdien heeft Apple dividend en dergelijke verhoogd.

Senator Rand Paul uit Kentucky zei tijdens de hoorzitting dat als iemand vervolgd zou moeten worden dat het congres zou moeten zijn. Hij vond dat het comité zich tegenover Apple moest verontschuldigen, omdat het congres een Byzantijnse en bizarre belastingregeling had gemaakt. Tim Cook en Apple zijn dan wel schuldig aan het maximaal gebruiken van deze regels, maar dat heeft het congres ook wel een beetje uitgelokt. De geschreven verklaring van Apple aan de senaat stelt belastinghervormingen voor die de inkomstenbelasting verlaagt en een 'redelijke' belasting op verdiensten in het buitenland bevat zodat het geld terug gaat vloeien.

In dezelfde verklaring gaat Apple in op beweringen dat het bedrijf geen belastingen betaalt op verdiensten in het buitenland door te zeggen dat het bedrijf flinke hoeveelheden geld in het buitenland heeft omdat daar veel producten verkocht worden. De internationale inkomsten vormen 61 procent van het totaal in het laatste jaar en zelfs tweederde in het laatste kwartaal. Er wordt dus belasting betaald waar de inkomsten gegenereerd worden.

Desondanks is het duidelijk dat Apple zo veel mogelijk van de inkomsten buitenlands maakt. De vraag die het congres moet beantwoorden is welk deel van de inkomsten in het buitenland in de Verenigde Staten hoort, en welke maatregelen het kansrijkst zijn om Apple daar ook belasting over te laten betalen.

Het maximaliseren van waarde voor de belastingbetaler -- Het congres moet dus uitzoeken welk mazen er in de wet zitten, en hoe die kunnen worden gedicht. En verder is het verstandig om de bedrijven niet te vragen waarom ze de wet proberen op te rekken, maar hoe bedrijven en overheid samen kunnen werken aan een betere situatie voor iedereen. Bedrijven zijn nu eenmaal internationaal, en een globale economie betekent dat ook de Amerikaanse regering moet proberen te concurreren.

Het huidige systeem is een puinhoop, en dat is voor niemand voordelig. De bevolking raakt ontelbare miljarden aan belastinginkomsten kwijt, terwijl bedrijven als Apple enorme investeringen doen om hun geld veilig op te slaan. Ik ben zeer wantrouwig ten opzichte van multinationals, maar ik snap wel dat de huidige regelgeving Apple hoofdpijn bezorgt. Zorg voor een betere bedrijfsomgeving en iedereen zal daarvan profiteren.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Keyboard Maestro 6 automatiseert webpagina's en krijgt macro-synchronisatie

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  9 reacties (Engelstalig)

[vertaling: PAB, TK]

Ik ben altijd verbaasd mensen tegen te komen die zichzelf een Macintosh-"poweruser" noemen en geen macro-programma als Keyboard Maestro gebruiken. Computers blinken tenslotte uit in het keer op keer perfect en veel sneller uitvoeren van vervelende, herhalende en eentonige taken dan wijzelf ooit zouden kunnen doen. Maar denk niet dat je voor dit soort automatisering moet kunnen programmeren, tenminste niet meer dan de meest basale niveaus waarin je de computer vertelt Actie A uit te voeren, gevolgd door Actie B, enzovoorts.

De meeste van mijn macro's zijn eigenlijk super simpel en voor de hand liggend. In plaats van elke keer "Groeten… -Adam" aan het einde van elk e-mailbericht te typen dat ik verstuur, druk ik alleen maar op Control-punt. Ook al bespaar ik er slechts een paar seconden tijd mee, het tikt toch aan als ik dit bij tienduizenden berichten doe. Net zoals het starten van BBEdit met de F1-toets (waarmee een Keyboard Maestro-macro gestart wordt), eenderde van het werk kost dat het via LaunchBar kost met Command-Spatie, B, Return. Deze oneindig kleine stukjes tijd zijn net als het energieverbruik van brandende lampjes op verder inactieve elektronica: individueel gezien vrijwel betekenisloos, maar opgeteld enorm.

Andere macro's doen niet-alledaags werk voor me en knopen verschillende programma's aan elkaar, vaak op manieren die niet mogelijk zijn met AppleScript of Automator. Een macro gebruikt bijvoorbeeld op vakkundige wijze Tab en Command-C in Firefox om specifieke velden te kopiëren van een webpagina die gebruikt wordt om de Take Control-website op te bouwen. Een andere macro goochelt met gekopieerde tekst en plakt deze in de bijbehorende velden in de iTunes Producer-app voor indiening op de iBookstore. Het is gewoon kopiëren en plakken tussen twee programma's maar Keyboard Maestro zet een irritante en foutgevoelige taak om in een compleet accurate verzameling taken die slechts enkele seconden kosten.

Dus, punt een: Keyboard Maestro is te gek en als je het niet gebruikt, kan ik je garanderen dat je tijd verspeelt (Keyboard Maestro schat zelfs in hoeveel tijd je ermee bespaart. Ik zit op 880 uur sinds de berekening begon in 2008.) Punt twee: Keyboard Maestro 6.0 is nu beschikbaar voor OS X 10.8 Mountain Lion en Peter Lewis van Stairways Software heeft een stortvloed aan nieuwe functionaliteit toegevoegd, waarvan sommige Keyboard Maestro gewoon makkelijker in gebruik maken en anderen de mogelijkheden ervan uitbreiden.

Krachtiger -- Hier draait het allemaal om: Keyboard Maestro's triggers en acties. Kort gezegd is een actie iets dat Keyboard Maestro kan doen (tekst typen, tussen programma's schakelen, het volume aanpassen). Je kan acties samen combineren in macro's. Die kan je activeren met triggers. De meest gebruikelijke is simpelweg een "hotkey"-trigger, samengesteld uit een normale toets plus een of meer van de hulptoetsen Commando, Controle, Optie en Shift. Keyboard Maestro heeft zo'n 200 acties en 16 triggers. Versie 6 introduceert op beide vlakken belangrijke nieuwe mogelijkheden.

Er zijn vier nieuwe triggers, die ervaren Keyboard Maestro-gebruikers onmiddellijk aan het denken zullen zetten over nieuwe mogelijkheden. Je kan nu macro's aanroepen als een USB-apparaat aangesloten of losgekoppeld wordt. Stel je voor dat bepaalde software gestart kan worden als je je scanner aanzet of een Garmin GPS-apparaat aansluit. En wat als je in verbinding komt met een draadloos netwerk of daar juist van afsluit? Die trigger laat je locatiewijzigingen detecteren, dus als je verbinding maakt met je kantoornetwerk, kan Keyboard Maestro automatisch je network-lokatie instellen (een nieuwe actie!) en de gekoppelde bestandsserver koppelen. Andere nieuwe triggers kunnen macro's opstarten als een netwerk-schijfvolume gekoppeld of ontkoppeld wordt en bij de start van Keyboard Maestro's centrale achtergrondproces.

In termen van acties, zijn er onder andere nieuwe die de mogelijkheid hebben een menu te tonen, een variabele of benoemd klembord te doorzoeken met gebruik van reguliere expressies, benoemde klemborden te kopiëren, berichten weer te geven in het Berichtencentrum, sleutelhanger-wachtwoorden te benaderen en de sluimerstand in en uit te schakelen. Als je een actie wilt die er niet is, kan je (of kan iemand dit thuis is in scripttalen) deze maken als een "Plug In Action", wat eigenlijk een AppleScript- of shell-script is. Voorheen kon je in Keyboard Maestro AppleScript- of shell-scripts opnemen in macro's, maar "Plug In Actions" zijn krachtiger en makkelijker en kunnen teruggegeven worden aan de gemeenschap.

Hét grote nieuws bij acties echter, is dat Keyboard Maestro nu een hele sleep aan Safari- en Google Chrome-acties bevat waarmee Keyboard Maestro kan lezen van, en schrijven naar, webpagina's. Naast werken met vensters en tabs, kan Keyboard Maestro 6 klikken op koppelingen, wachten op pagina's tot ze volledig geladen zijn, velden opzoeken en instellen, formulieren inzenden of herstellen, naar een veld springen, de inhoud van een veld selecteren, JavaScript uitvoeren en nog veel meer. Ik heb dit al toegepast om een macro te schrijven die (in een willekeurig programma) geselecteerde tekst opzoekt in de web-beheeromgeving van het TidBITS-publiceersysteem, een pietluttig taakje waarvoor ik voorheen tekst moest kopiëren, een webpagina in een webbrowser moest laden en de geselecteerde tekst in een zoekveld moest plakken. Een andere macro zuigt de huidige URL op uit Chrome en plakt die waar ik op dat moment ben, omdat ik mensen de hele tijd URL's moet sturen. En een variant doet hetzelfde maar maakt hem op als een Markdown-link voor wanneer ik TidBITS-artikels aan het schrijven ben.

Ik had het eerder al kort over benoemde klemborden. Dat kan verwarrend kan zijn als je niet weet dat Keyboard Maestro ook een krachtig hulpprogramma voor meervoudige klemborden is. Je kan er benoemde klemborden mee creëren en gebruiken die hun inhoud niet verliezen als er wat nieuws in gekopieerd wordt, zoals dat wel gebeurt met het primaire systeemklembord. Ik bewonder Keyboard Maestro's klembord-geschiedenis, waarmee ik terug in de tijd kan gaan om gegevens te benaderen die ik eerder kopieerde en ik heb zelfs een macro die eenvoudigweg het op een na laatste gegeven uit het klembord plakt, omdat ik vaak juist niet het laatste dat ik kopieerde nodig heb, maar dat daarvoor. Keyboard Maestro 6 breidt klembord-functionaliteit voornamelijk uit op het gebied van de ondersteuning van opgemaakte tekst, die nu bewaard blijft bij het werken met klembord-materiaal.

Gemakkelijker in gebruik -- Het moeilijkste aan complexe macro's maken is door elke stap te gaan en te controleren dat de macro doet wat je wilt. (Je kunt Keyboard Maestro je acties laten registreren, maar het hecht vaak wat te veel belang aan broze muisklikken en toetsaanslagen.) Nieuw in Keyboard Maestro 6 is een macro-debugger (kies Start Debugging op het menubalksymbool van Keyboard Maestro), waarmee je stap voor stap door je volledige macro kunt gaan. Dat is een grote verbetering. Ik gebruikte deze functie veel bij het aanmaken van Automator-workflows, maar tot nu toe ontbrak ze in Keyboard Maestro. Er zijn ook debugger-acties die bij het creëren in macro's kunnen worden verwerkt.


Wanneer je Keyboard Maestro-macro's echt gewend bent, is er niets vervelender dan een systeem te gebruiken zonder ondersteuning voor je macro's. (Telkens wanneer ik e-mails schrijf met de Chromebook Pixel erger ik me aan het ontbreken van mijn Control-punt ondertekening. Chrome OS heeft helaas niets te bieden dat lijkt op Keyboard Maestro.) Zelfs op mijn MacBook Air erger ik me aan het ontbreken van macro's die op een andere machine staan. Ik ben dan ook heel blij dat Keyboard Maestro 6 nu macro's kan synchroniseren via Dropbox (of om het even welke andere dienst waarmee je een bestand voor meerdere Macs beschikbaar kunt stellen). Ik heb mijn macro's in ~/Dropbox/Application Support/Keyboard Maestro geplaatst, naar analogie met de map van BBEdit in de map Application Support in Dropbox. Macro's synchroniseren is heel eenvoudig in te schakelen: selecteer Sync Macros in het paneel General van het venster Preferences van Keyboard Maestro, en kies dan om een nieuw synchronisatiebestand aan te maken (op je hoofd-Mac) of om je oude macro's te overschrijven (op een secundaire Mac). Daarna werkt het gewoon: veranderingen op één machine worden automatisch op beide plaatsen doorgevoerd.

Nog een minpunt voor intensieve gebruikers van Keyboard Maestro is het verzinnen van sneltoetsen die je je kunt herinneren. Je komt al heel snel uit bij Control-C, Command-Control-C en Command-Control-Option-C, etc. Keyboard Maestro 6 pakt dit probleem aan met het nieuwe palet Trigger by Name en met een verbeterd palet Conflict. Voor het eerste druk je gewoon op een commandotoets (dit is gewoon ook een macro), waarna Keyboard Maestro een palet met een tekstinvoerveld weergeeft. Typ enkele tekens en Keyboard Maestro geeft alleen de macro's weer met die tekens in de naam. Selecteer een macro en druk op Return om ze te activeren. Dit is zoals een kleine LaunchBar, zonder de geleerde afkortingen. (Een goed idee voor een toekomstige versie van LaunchBar: Keyboard Maestro-macro's oproepen!) Het palet Conflict werkt op een gelijkaardige manier: wijs dezelfde commandotoets toe aan meerdere macro's en wanneer je ze oproept, kun je in het palet Conflict de lijst filteren door op de gemarkeerde toetsen te drukken, waarna de laatst weergegeven macro of die waarop je klikt, wordt geactiveerd.


Keyboard Maestro 6 heeft ten slotte ook verschillende esthetische verbeteringen in de aanbieding. De belangrijkste is een nieuwe Icon Chooser ("Window > Icon Chooser" wanneer het venster Keyboard Maestro Editor actief is), waarin je nieuwe symbolen kunt kiezen en aanmaken voor macro's en macrogroepen. Dit is bijna overkill voor een gereedschap waar je zo zelden visueel mee werkt, ofschoon de symbolen wel degelijk in de Keyboard Maestro Editor en in alle paletten worden weergegeven (je kunt macro's aanmaken die met slechts een klik in een aangepast zwevend palet worden opgeroepen, behalve vanuit de net hiervoor vermelde ingebouwde paletten). Uitzonderlijk knap is wel dat je je eigen symbolen kunt maken door een vorm te kiezen en er tekst of een emoji-afbeelding in in te bedden. Een laatste opmerking, voor wie een Mac met een Retina-scherm heeft: Keyboard Maestro heeft nu Retina-vriendelijke graphics, maar zelfs Peter Lewis vergelijkt ondersteuning voor Retina-beeldschermen in Keyboard Maestro met het aanbrengen van lipstick op een varken.


Probeer het uit -- Er zijn echt maar weinig programma's die ik zo sterk aanbeveel als Keyboard Maestro, omdat bijna elke Mac-gebruiker die ik heb gezien het zou kunnen gebruiken. Ik weet dat snelheid en efficiëntie, hoe pijnlijk ik dit ook vind, niet voor iedereen zo belangrijk zijn als voor mij, maar behalve de voldoening van te weten dat ik geen tijd verlies aan werken voor mijn Mac, is er ook nog een bepaald plezierig gevoel alsof ik een orkest van programma's dirigeer, waarbij de gecombineerde prestatie van de macro's groter is dan de som van elke gewone actie.

Probeer Keyboard Maestro eens uit als je je iets vervelends of overbodigs voor de geest kunt halen. Zelfs één van onze vaste medewerkers, wiens naam we niet zullen onthullen, heeft Keyboard Maestro 6 meteen geïnstalleerd nadat Tonya in onze interne discussie vermeldde dat zij macro's had gemaakt voor het aanvaarden van wijzigingen in een selectie in Pages, voor het aanmaken van een nieuwe commentaar en met de pijl naar beneden gaan om te voorkomen dat de tijdstempel wordt verwijderd, en voor het invoeren van een nieuwe commentaar met standaardtekst met een herinnering om later naar dat punt terug te keren. Je zult ongetwijfeld andere macro's dan wij willen, maar als er bij de voorbeelden in dit artikel ook enkele zitten die bij jou een belletje doen rinkelen, dan verdient Keyboard Maestro misschien ook wel een plaats op jouw harde schijf.

Er is een demoversie van Keyboard Maestro die je kunt uitproberen, en als je beslist om het programma te kopen, dan kost een nieuwe licentie slechts $ 36 (met 20 procent korting voor TidBITS-leden). Je kunt het programma op maximaal vijf van je eigen Macs gebruiken. Upgrades van Keyboard Maestro 5 aangekocht na 1 oktober 2012 zijn gratis. Voor aankopen van vóór oktober 2012 kost een upgrade $ 18 tot 31 juli 2013 en daarna $ 25. Upgrades van een vorige versie van Keyboard Maestro kosten allemaal $ 25. Omdat de vereisten van Apple voor sandboxing zouden betekenen dat Keyboard Maestro niets kan doen, is het niet verkrijgbaar in de Mac App Store. Voordat Apple zo strikt werd over dergelijke dingen, stond het er wel in, en als je Keyboard Maestro 5 in de Mac App Store hebt gekocht, dan kun je converteren naar een rechtstreekse licentie en upgraden door te klikken op de tekst Mac App Store Version in het dialoogvenster About in Keyboard Maestro. Keyboard Maestro 6 vereist OS X 10.8 Mountain Lion. Oudere versies blijven verkrijgbaar en licenties voor versie 6 werken ook voor versie 5.

[Vrijwaringsclausule: samen met Peter Lewis van Stairways Software heb ik de Mac EPUB-reader Bookle ontwikkeld, en ofschoon we delen in de opbrengst van dat programma, heb ik geen financiële belangen in andere programma's van Stairways, inclusief Keyboard Maestro. Omdat Peter zich moest concentreren op Keyboard Maestro liep het werk aan Bookle vertraging op. Als iemand een ontwikkelaar kent die de ontwikkeling van Bookle zou willen overnemen, laat het me dan weten. -Adam]

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: Marvel Unlimited, een slappe app

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: GvH, MSH, LmR]

Marvel Comics heeft altijd een speciaal plekje gehad in mijn hart. Een van mijn vroegste herinneringen is van mijn moeder die mij het stripverhaal Spiderman voorlas wanneer ze me naar bed bracht. Trouwens, ik herinner me zelfs welke aflevering het was: "Spectacular Spider-Man", nummer 145, gepubliceerd in december 1988, waar de boef Boomerang in speelt.

Mijn betrokkenheid met strips werd zelfs nog groter in de jaren negentig, met X-Men van Jim Lee, het grote 'Spider-Man Maximum Carnage'-gebeuren, dat de hele zomer duurde, Spawn van Todd McFarlane, en, natuurlijk, Batman. Het was een fantastische tijd om een stripfanaat te zijn: kaarten ruilen, kaartspelletjes, actiefiguren, het Wizard Magazine (R.I.P.), en een schijnbaar eindeloze stroom nieuwe titels en verhaallijnen.

Maar toen, ergens rond het eind van de jaren negentig verloor ik mijn belangstelling ervoor. Dat kwam niet door een plotselinge uitbarsting van volwassenheid (verre daarvan!), maar eerder door een serie belachelijke, ontmoedigende verhaallijnen (een kloon van Spiderman uit de jaren zeventig was terug, maar het was uiteindelijk toch de echte Spiderman!), die steeds moeilijker te volgen waren. Je moest wel acht of meer strips kopen om de verhaalboog helemaal te kunnen zien, zoals "Age of Apocalypse". Het werd zo'n rommeltje dat Marvel uiteindelijk een zijspoor insloeg en het afwisselende "Ultimate Universe" creëerde, in een poging met een schone lei te beginnen, waardoor nieuwe lezers niet overspoeld zouden raken.

In mijn tanende belangstelling stond ik niet alleen. Marvel vroeg in 1996 faillissement aan, en in de eerste jaren na 2000 verdwenen de stripverhalen van de schappen en uit de stripboekwinkels, nadat ze ooit een vaste plaats hadden in praktisch elke winkel in Amerika, tot zelfs supermarkten aan toe. Strips werden van een wijdverbreid tijdverdrijf voor kinderen tot iets waar alleen "enthousiastelingen" (lees "freaks") achteraan gingen.

Zelfs na het succes van de films van Marvel, zoals Iron Man, zag ik nergens veel kinderen de stripboeken lezen waar de films met hun favoriete superheld op waren gebaseerd. Het stripboek leek een dode kunstvorm te zijn...

...totdat de iPad verscheen. Alle belangrijke uitgevers van stripverhalen sloegen de handen ineen met de dienst ComiXology, waardoor het kopen en lezen van digitale strips een plezier werd, op het web of op de iPad. De gratis ComiXology-app is fantastisch. De bladzijden laden snel, en het heeft zelfs een mogelijkheid van "Guided View", waarmee je van de ene bladzij naar de andere flitst, en het meeste haalt uit het scherm van de iPad of zelfs de iPhone.

Maar de prijs is nog altijd een punt. De meeste nummers van ComiXology kosten twee dollar, met regelmatig aanbiedingen van één dollar voor oude nummers. Dat klinkt op het eerste gezicht niet duur, maar als je bedenkt dat ik een nummer in vijftien minuten uit heb en dan nog steeds door wil lezen, dan praat je over een verslaving die qua kosten kan wedijveren met cocaine of Fabergé-eieren. "Waarom toch", vraag ik, "kan ik mij, in deze tijden van Netflix en Rdio, niet gewoon abonneren op een overvloed aan strips voor een gering bedrag per maand?"

In feite kun je dit al lang doen. Marvel Unlimited bestaat sinds 2007 als een webdienst. Maar Marvel nam de ongelukkige beslissing om hun dienst te bouwen op Adobe Flash, wat de dubbele misser opleverde van een ondermaatse desktop-ervaring in combinatie met een volledig gebrek aan verenigbaarheid met iOS-apparaten. Los daarvan: wie wil stripboeken lezen op een desktop- of laptop-computer? (Je zou een MacBook nog op zijn kant kunnen houden om te lezen, maar dan zou je risico nemen met een duur stukje hardware.)

Marvel leek in maart 2013 eindelijk het licht te hebben gezien, toen men voor iOS de app Marvel Unlimited publiceerde. Voor slechts $ 9,99 per maand of $ 69,00 per jaar heb je nu, comfortabel vanuit je zitbank, toegang tot een enorme oude bibliotheek uit het Marvel Universum! Hoera!

Maar wacht even voordat je klikt op die abonneerknop, True Believer. Helaas heeft Marvel wederom enkele ongelukkige keuzes gedaan die Marvel Unlimited nogal gelimiteerd maakten.

Ten eerste koos Marvel ervoor om de app op HTML5 te baseren. Ik weet niet of het aan HTML5 of gewoon aan slechte uitvoering te wijten is, maar het resultaat is een trage, lompe ervaring. Bladzijden omslaan gaat moeizaam, Het duurt soms eeuwen om bladzijden te laden, en de app voelt gewoon onhandig aan. Alsof dat nog niet erg genoeg is, is de HTML5-reader die tegenwoordig in de app zit alleen beschikbaar voor betalende abonnees, wat betekent dat je Flash moet hebben om voorbeelden en gratis zaken te zien. (Dank aan Jason Snell, Editorial Director van Macworld, die mij daarop wees.) Marvel zou klanten met meer succes aan kunnen trekken door zich op zijn best te tonen. In plaats daarvan wordt aan potentiële abonnees het slechtste van twee werelden getoond. HTML5 op mobiel: Flash op het web.

Als je eenmaal een strip geladen hebt is de interface minimaal. Bedieningselementen zijn verborgen totdat je op het scherm tikt, of meer realistisch, meerdere keren op het scherm tikt voordat het reageert, waarna de besturingselementen langzaam verschijnen. Je hebt een traceringsbalk waarmee je 'snel' in een aflevering kunt navigeren, een informatie-knop om gegevens over de aflevering zien, en een knop waarmee je de pagina-indeling kunt wijzigen. Je kunt kiezen tussen een een- of twee-pagina-indeling, of Marvels eigen implementatie van Guided View, genaamd Smart Panels. Echter, de Smart Panels zijn lang niet zo slim als ComiXology's Guided View. Ze breken de pagina in bizarre, vaak onleesbare wijze op.


De traagheid van de interface is al erg genoeg, maar erger is dat Marvel pagina's veel slechter afsnijdt dan ComiXology. Het resultaat is overdreven witruimte rond de inhoud, die in feite de tekst ineen doet krimpen waardoor het moeilijker wordt om die te lezen. Het verschil is klein, maar heeft een enorme invloed op de leesbaarheid. (Zie je wat ik bedoel in de schermafbeelding hieronder, met Marvel Unlimited aan de linkerkant, ComiXology rechts.) Toegegeven, ik lees op een iPad 2 zonder Retina-scherm, maar dat leidde nooit tot vertragingen bij het lezen in ComiXology. Natuurlijk kun je knijpen om in te zoomen, maar het pagina-omslaan-algoritme houdt geen rekening met de breedte van de inhoud, wat leidt tot een gekmakend langzaam stuiteren van de pagina als je een pagina omslaat.


Marvel Unlimited vereist een permanente internetverbinding, maar de app staat je toe tot zes nummers op je apparaat voor offline weergave op te slaan. Dit is mooi, en Netflix zou dit kunnen nabootsen, maar zes nummers is niet genoeg. Ik wapper daar in het eerste uur van een lange vliegtuigreis doorheen. En uiteraard is er geen manier om de strips die via Marvel Unlimited werden gedownload, in een andere strip-lees-app te lezen.

Ik zou niets liever willen dan Marvel Unlimited aanraden, vooral daar $ 69 per jaar een koopje is voor toegang tot de hele Marvel-verzameling, zelfs als nummers van de laatste zes maanden daar niet onder vallen (ik ben meer geïnteresseerd in het bijlezen en in titels die ik nog niet ontdekt heb dan in het bijhouden van de nieuwste avonturen). Maar zoals de app momenteel is, wordt dit vooral frustrerend en teleurstellend. En dat vind ik niet alleen: de Marvel Unlimited-app heeft een score van slechts twee sterren in de App Store.

Het hele project komt een beetje halfbakken over en ik vermoed dat daar een reden voor is. Het is bekend dat abonnee-diensten minder opbrengen dan een vergelijkbaar aantal daadwerkelijke aankopen maar Marvel moet zich wel beseffen dat het nu niet alleen concurreren moet met DC en Image maar ook met een keur aan andere vormen van vermaak en BitTorrent. Men kan eenvoudig een gehele stripverzameling downloaden van een bepaald zeewaardige BitTorrent-site, deze in een van de uitstekende stripleesprogramma's voor de iPad laden en binnen enkele minuten in de strips duiken. En daar moet Marvel tegen opbieden, dus Marvel Unlimited zal verbeterd moeten worden als het geen zand in het gezicht geschopt wil krijgen door alle andere strip-apps.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 3 juni 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: HR]

Napkin 1.1 -- Aged and Distilled heeft Napkin 1.1 uitgegeven met een nieuwe automatische gids-functionaliteit die wordt toegevoegd aan dit visuele communicatie- en schermafbeelding-programma (eerder dit jaar besproken door Josh Centers; zie "Napkin biedt een frisse kijk op visuele communicatie", 16 februari 2013). Er wordt nu tijdelijk een visuele gids vertoont wanneer een Napkin-item wordt verplaatst of aangepast, en de hoeken en het middenpunt plakken nu aan andere items op een 'napkin' [servet - nvdv]. Je kunt het automatisch plakken uitzetten door de commandtoets ingedrukt te houden tijdens het verplaatsen of aanpassen. De update repareert ook een vastloper die plaatsvond wanneer een afbeelding werd gewist van een napkin waar een Call-Out in zat. Verder worden er wat kleine geheugenlekken weggewerkt. ($ 39,99 nieuw van de Mac App Store, gratis update, 8,6 MB, toelichting)

Reacties - Napkin 1.1

Evernote 5.1 -- Met de publicatie van versie 5.1 van de informatiemanagement-app, voegt Evernote een ingebouwde herinneringsfunctionaliteit toe waarmee je wekkers in kan stellen, zowel in de app zelf als via e-mail. Zoals Federico Viticci opmerkt in zijn prima overzichtsartikel MacStories, zijn Evernotes nieuwe herinneringen geen vervanging voor toegewijde beoefenaars van GTD (Getting Things Done), maar de app laat je nu tenminste taakgerelateerde notities volgen totdat de taak volbracht is.

Als je op de nieuwe klok-icoon klikt (net links van de deelknop) gebeuren er twee dingen: hij stuurt de titel van de notitie naar een nieuwe Herinneringssectie bovenin het notitieboekpaneel, en hij geeft je de mogelijkheid om een einddatum toe te voegen. Als je geen datum instelt, blijft de titel van de notitie in de Herinneringssectie, maar dan zal het wekkergedeelte van deze nieuwe functionaliteit ontbreken. (Je kunt achteraf een einddatum toevoegen aan de notitie.)


Herinneringen zijn ook onderverdeeld per notitieboek (als je meerdere notitieboeken hebt), waarbij je complete collectie herinneringen wordt getoond wanneer je Alle Notities kiest. Tenslotte kun je ervoor kiezen om Evernote een herinneringslijst voor de dag te laten sturen per e-mail, wat wordt ontvangen in de vroege ochtend van de einddatum. Deze optie wordt getoond wanneer je Evernote 5.1 voor het eerst opent, en je kunt deze instelling later aanpassen in Voorkeuren.

De Mac-uitgave heeft nu ook uitgebreide XAuth-beveiliging, een herontworpen verticale lijstweergave waarin meer notities zichtbaar zijn, nieuwe tekststijlen Superscript en Subscript, en niet nader toegelichte verbeteringen aan knippen en plakken. Tegelijk met de Mac-uitgave krijgt Evernote voor iOS (versie 5.3) ook de nieuwe herinneringsfunctionaliteit. (Gratis van Evernote of de Mac App Store, 40.8 MB)

Reacties - Evernote 5.1

KeyCue 6.5 -- Ergonis heeft KeyCue 6.5 uitgegeven met verbeteringen die het opzoeken van toetscombinaties sneller maakt. De update gebruikt een nieuwe interne techniek die het vertonen van de toetscombinatietabellen verbetert en een nieuwe techniek om menu's te scannen om het makkelijker te maken diep verborgen bladwijzers in Safari te vinden. Andere verbeteringen zijn een betere compatibiliteit met OS X 10.8 Mountain Lion en FileMaker 12, herkenning van de toetscombinatie "fn fn" om dicteren in Mountain Lion te starten, en verbeterde diagnose-meldingen wanneer applicaties met een incorrecte menustructuur worden ontdekt. KeyCue piept ook niet meer als je de toetscombinatietabel wegklikt met de escapetoets, en je kunt via de menubalk-icoon van KeyCue nagaan of er een update is. Tenslotte zullen gebruikers van Sibelius het waarderen dat er een set van uitgebreide toetscombinatiebeschrijvingen voor deze muzieknotatiesoftware kan worden gedownload (beschikbaar van Ergonis' download extra's-webpagina), welke kan worden geïmporteerd in KeyCue en 272 verborgen toetscombinaties zichtbaar maakt. (€ 19,99 nieuw met 25 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 2,6 MB, toelichting)


ExtraBITS, 3 juni 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: IK, RAW]

We hebben een grote portie ExtraBITS deze week, waaronder de dood van de browser Camino, het gevecht van de EFF voor podcasting, de goedkopere iPod touch van Apple, de ondervraging van Tim Cook tijdens D11, de aankoop van The Magazine door Glenn Fleishman, en auteursrechten in de ruimte. We vragen ons af of toegang tot het internet een mensenrecht is en welk effect elektromagnetische velden op de mens hebben. Ook willen we een aantal verwijzingen naar onze eigen artikelen plaatsen die niet in deze editie passen: een voorproefje van de volgende generatie van de webbrowser Opera, de nieuwe iPhone-app Analog Camera, hoe je een Dropbox-map naar een andere schijf kunt verplaatsen, de juiste uitspraak van GIF, en de ideeën van Macworld voor Apple.

Eindstation voor Camino -- Na meer dan 11 jaar is de verdere ontwikkeling van de open-source webbrowser Camino beëindigd. In de middeleeuwen van Mac OS X, vóór Safari en Chrome, werd het Camino Project opgezet om een Mac-eigen aansluiting met de weergavemachine Gecko van Mozilla te faciliteren. Veel van de Camino-ontwikkelaars werden later door Apple en Google aangenomen om daar aan de respectievelijke browsers te werken. Webbrowsing op Mac OS X zou niet zijn wat het nu is zonder Camino en daarom bedanken we de ontwikkelaars, groeten we hen en wensen we hen het beste met wat ze hierna ook gaan doen.

Reacties

Help de EFF met het redden van podcasting -- De Electronic Frontier Foundation vraagt om jouw hulp bij het bestrijden van een patent-troll die het podcasten om zeep wil helpen. Personal Audio zegt een patent te hebben op belangrijke podcasting-technologieën, en heeft vele podcasters met juridische stappen gedreigd, waaronder Adam Carolla en HowStuffWorks. Hoewel de EFF al meer dan $ 60.000 heeft ingezameld op het moment van dit schrijven en daarmee de eigen doelstelling van $ 30.000 binnen 10 uur heeft overtroffen, kunnen juridische kosten hoog oplopen en ze kunnen dan ook iedere hulp goed gebruiken. Dus als je van podcasting houdt, of gewoon een hekel hebt aan patent-trollen, overweeg dan hen te helpen!

Reacties

Apple brengt een goedkopere versie van de iPod touch uit -- Apple heeft een nieuwe 16 GB-variant van de vijfdegeneratie-iPod touch uitgebracht, met een Retina-beeldscherm, maar zonder camera aan de achterkant en zonder lusje. Het "nieuwe" model vervangt het vierdegeneratie-model van 16 GB, dat nog altijd verkocht werd. De vijfdegeneratie-iPod touch werd gepresenteerd in september 2012, beginnend met een capaciteit van 32 GB voor $ 299.

Reacties

Liveblog van het optreden van Tim Cook bij D11 -- De CEO van Apple, Tim Cook, was te gast bij Walt Mossberg en Kara Swisher om de elfde editie af te trappen van de conferentie 'D: All Things Digital'. Hoewel Cook, zoals gebruikelijk, niet het achterste van zijn tong liet zien, noemde hij televisie een "zeer interessant gebied". Cook uitte ook zijn interesse in draagbare technologie, maar wuifde de Google Glass weg ten faveure van een pols-gedragen alternatief en hij opperde dat Apple iOS in de toekomst opener wil maken voor andere ontwikkelaars.

Glenn Fleishman koopt The Magazine van Marco Arment -- Onze eigen Glenn Fleishman heeft The Magazine gekocht van zijn schepper, Marco Arment, nadat hij sinds het tweede nummer als uitvoerende redacteur functioneerde. Arment lanceerde The Magazine in oktober 2012 als een algemeen tijdschrift voor geeks, alleen op iOS. Arment verkocht recentelijk ook een van zijn andere creaties, Instapaper, wat tot vragen heeft geleid over zijn plannen voor de toekomst. Er zijn echter weinig vragen over Glenns plannen voor The Magazine: daarbij zitten een herontwerp van de website, het opfrissen van de app en een podcast die binnenkort verschijnt.

Reacties

In de ruimte kan niemand horen dat je auteursrechten overtreedt, of Copyright Control aan Major Tom -- Canadese astronaut Chris Hadfield won de wereld voor zich met zijn beklijvende, zwaartekrachtloze uitvoering van Space Oddity van David Bowie vanuit het Internationale Ruimtestation, maar hoe wist hij de copyrightpolitie te ontwijken toen hij weer op vaste grond was? De mysterieuze "G.F." van The Economist legt de mogelijke complicaties en valkuilen uit van copyright in de ruimte. Gezagvoerder Hadfield kreeg toestemming van Bowie ruim voordat hij de lucht in schoot, maar breekt er een interplanetaire oorlog uit als een marsmannetje "Game of Thrones" downloadt van BitTorrent?

Reacties

Argumenten dat internettoegang een mensenrecht is -- In de Communications of the ACM reageert Cornell-professor Stephen Wicker op een redactionele bijdrage uit 2012 in de New York Times van Vint Cerf, Googles opper-internetevangelist en voorzitter van de ACM, die stelde dat toegang tot het internet geen mensenrecht is. Wicker is het daarmee niet eens en redeneert dat een mensenrecht zowel een "abstracte uitdrukking van dat recht als een manier om dat recht mogelijk te maken" is. Vervolgens wijst hij erop dat erkenning van de status van mensenrecht van het internet, bepaalde consequenties heeft: er mag geen discriminatie zijn bij de toegang tot een hele reeks internetverstrekkers en er moet ondersteuning zijn voor regels die verhinderen dat verstrekkers sites blokkeren of discrimineren op basis van inhoud.

Reacties

Mark Morford over het nocebo-effect bij elektromagnetische velden -- Reagerend op een studie in het Journal of Psychosomatic Research over waargenomen gevoeligheid voor elektromagnetische velden heeft columnist Mark Morford van SFGate.com een krachtig commentaar geschreven over waarom sommigen aan heel echte symptomen lijden van gesuggereerde blootstelling aan radiogolven van wifi-verdeelpunten en mobiele telefoons. Hij verwerpt noch de ernst van deze symptomen noch het feit dat vele aspecten van het moderne leven schadelijk blijken te zijn voor de menselijke gezondheid, maar benadrukt dat we ook de kracht van suggestie of overtuiging niet moeten onderschatten.

Reacties

Opera brengt verChroomde versie uit van Next-browser -- Opera Software heeft een testversie van hun webbrowser Opera 15 uitgebracht met hier en daar een nieuwe functie. Maar het grote nieuws is dat dit de eerste versie van Opera is die Blink gebruikt, de nieuwe op Chromium gebaseerde weergavemachine, na het dumpen van hun eigen machine Presto. Als je een veteraan Operagebruiker bent, zul je wellicht vinden dat Opera Next sommige functies en plug-in-compatibiliteit mist, dus lees het hele verhaal om uit te vinden wat er veranderd is.

Reacties

Stop een analoge camera in je iPhone -- Heeft de iPhone echt nóg een fotofilterapp nodig? Analog Camera van Realmac Software is een sterk argument voor waarom het de fakkel van andere vergelijkbare apps over zou moeten nemen. Analog Camera heeft als enige een gebaren-interface, die het maken en bewerken van foto's snel en leuk maakt.

Reacties

Hoe je een Dropbox-submap verhuist naar een andere schijf -- Jeff Carlson wilde de Camera Upload-functie van Dropbox gebruiken om automatisch foto's van iOS-apparaten, camera's en geheugenkaarten te kopiëren, maar dat zou snel zijn 256 GB SSD vullen met fotobestanden. Daarom maakte hij een symbolische koppeling (symlink) in Mac OS X om de Camera Uploads-map naar een ander volume te verhuizen.

Reacties

GIF-schepper zegt weer eens "dzjif" -- Steve Wilhite, de uitvinder van het Graphics Interchange Format (GIF), kreeg een Webby Award voor zijn hele oeuvre. Hij herhaalde dat hij de uitspraak bedoeld had als "dzjif". (Niet te verwarren met het schoonmaakmiddel.)

Reacties

De ideeën van Macworld om Apple-producten te verbeteren -- Macworld heeft een hele reeks interessante, constructieve suggesties over hoe Apple de producten waar we elke dag mee werken zou kunnen verbeteren. Josh Centers neemt een paar van hun beste ideeën onder de loep.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands