Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1175, 20 mei 2013

Verstoord door Adobes overstap op Creative Cloud? Je bent niet de enige, en deze week lopen we de belangrijkste zorgen af, met suggesties voor hoe Adobe die zou kunnen wegnemen. Daarnaast bestudeert Michael Cohen de vraag of het wel of niet realistisch is om Photoshop te vervangen door Pixelmator. Verder deze week: Agen Schmitz onthult de veranderingen in iTunes 11.0.3 die met MiniPlayer te maken hebben, Matt Neuburg bekijkt de toetsenbordoverlegger TouchFire voor de iPad, Josh Centers is er weer met een aflevering van FunBITS met daarin het verslavende iPhonespelletje Dots, en Adam Engst voegt de broodnodige context toe aan verscheidene aankondigingen deze week met grote getallen. Ten slotte: als je PDFpen gebruikt, kijk dan eens naar Michael Cohens nieuwste e-boek "Take Control of PDFpen 6". Bij de vermeldenswaardige software-updates van deze week zitten MacBook Air Flash Storage Firmware Update 1.0, Skype 6.4.0.833, PDFpen en PDFpenPro 6.0.3, iMovie '11 9.0.9, Sandvox 2.8 en BusyCal 2.0.5.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1175i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


iTunes 11.0.3 geüpdatet met vernieuwde MiniPlayer

  door Agen G. N. Schmitz: [email protected]
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV]

Apple heeft iTunes 11.0.3 vrijgegeven. Hierin zijn een aantal verbeteringen doorgevoerd in zowel de interface als het afspelen van muziek. De MiniPlayer blijft in essentie een lichtgewicht applicatie, maar is nu uitgebreid met een voortgangsindicator voor het nummer dat afgespeeld wordt, alsmede een altijd zichtbaar volume/AirPlay-icoontje. (In vorige versies moest je met je muis op de MiniPlayer gaan staan om dit zichtbaar te maken.) Het volume-icoontje is te zien als je audio naar één enkele bron verstuurt, terwijl het blauwe AirPlay-icoontje getoond wordt als er meerdere audio-streams actief zijn.

Als je in vorige versies van iTunes op de afbeelding van de platenhoes in de MiniPlayer klikte kreeg je een tweede venster te zien, waarin de hoesafbeelding samen met de afspeelknoppen te zien was, terwijl het eigenlijke MiniPlayer-venster ook zichtbaar bleef. In iTunes 11.0.3 wordt als je op de afbeelding klikt het MiniPlayer-venster alleen maar een groter hoesafbeeldingsvenster (er wordt geen tweede venster geopend), en de afspeelknoppen verschijnen alleen als je je muis over het venster beweegt. Klik je in dit vergrote venster op het 'volgende nummers'-icoontje (het icoontje met de drie regels), dan krijg je onder in het venster een lijst van nog af te spelen nummers te zien. (In vorige versies was deze lijst alleen beschikbaar in de zelfstandige versie van MiniPlayer, en niet in het aparte platenhoesvenster.) Om de lijst weer te verbergen klik je gewoon nog een keer op hetzelfde icoontje. En als je in het vergrote venster nogmaals op de hoesafbeelding klikt, krijg je weer het standaard minimalistische MiniPlayer-venster te zien.


De update kent verder een lang gewenste verbetering in de wijze waarop de nummers van een album dat uit meerdere cd's bestaat, getoond worden in de Albums-weergave. In eerdere versies werden alle nummers in één enkele lijst getoond, zonder aan te geven op welke schijf ze staan, maar iTunes 11.0.3 sorteert de nummers op schijf. (De vorige versies leidden hier in huis vaak tot frustraties, bijvoorbeeld als we iets wilden vinden in onze verzameling Mozart of Stax/Volt, sets die elk minimaal 14 schijven bevatten.)

Als je de Songs-weergave gebruikt kun je nu ook albumhoezen laten zien. Kies Weergave > Toon weergaveopties (Command-J) en klik op het keuzevakje Toon illustratie. Als je alleen deze optie aanvinkt krijg je in de Songs-weergave de albumhoezen alleen te zien als je verschillende nummers gegroepeerd hebt. Het werkt aanmerkelijk beter als je je Songs-weergave gesorteerd hebt op Artiest of Album. Als je echter ook het vakje Toon altijd hebt aangevinkt krijg je de hoezen ook bij individuele nummers te zien en kun je de schuifbalk voor Illustratiegrootte gebruiken om de afbeelding te vergroten of te verkleinen (schuifbalk is niet helemaal een correcte benaming, omdat je maar uit drie afmetingen kunt kiezen: klein, middel en groot).


En tenslotte belooft Apple, in hun wederom zeer beknopte toelichting, dat in iTunes 11.0.3 het zoeken in en sorteren van grote iTunes-bibliotheken aanzienlijk sneller gaat. Federico Viticci van MacStories heeft bovendien ontdekt dat je in iTunes 11.0.3 nu ook AirPlay-speakers via Applecript kunt aansturen. Dat is goed nieuws voor wie zijn leven zo veel mogelijk wil automatiseren. AppleScript-expert Doug Adams heeft al een eenvoudig script gemaakt om AirPlay-speakers te selecteren. En zoals Viticci, onze eigen Michael Cohen en lezer Scott Hanson allemaal laten weten heeft Apple in de updates van zijn iOS-app een aantal wijzigingen aangebracht, waaronder een Updates-tab om de beschikbare updates te tonen, een nieuw contextueel menu voor apps waarvoor updates beschikbaar zijn en het tonen van updates voor alle relevante Apple ID's.

Mocht je nog andere wijzigingen in iTunes 11.0.3 vinden, laat het ons dan weten via de reacties. De update is beschikbaar als een directe download van Apples iTunes-webpagina (188 MB), via Software Update op OS X-versies vóór OS X 10.8 Mountain Lion (194,1 MB), of via de App Store-app op Mountain Lion (129 MB).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


"Take Control of PDFpen 6" beschrijft PDFpen voor de Mac en voor iOS

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: HV]

Als je regelmatig in de weer bent met pdf's in Smiles PDFpen 6 of PDFpenPro 6 op de Mac, al dan niet in combinatie met de iOS-apps van Smile (PDFpen for iPad en PDFpen for iPhone, let dan goed op, want ons nieuwe "Take Control of PDFpen 6" biedt een complete beschrijving van de beide versies voor de Mac, en gaat ook in op hoe je met de aanraak-interface van de iOS-apps moet omgaan. Verder biedt het ondersteuning bij het uitwisselen van documenten tussen de verschillende versies via iCloud, iTunes, Dropbox, en de 'Open In'-mogelijkheden van iOS.

Want hoewel PDFpen een bijzonder handig programma is, is het werken met pdf's (via welke app dan ook) een complexe aangelegenheid, en auteur Michael E. Cohen legt het allemaal heel duidelijk uit. Hij begint met een kort en bondig overzicht van het bestandsformaat PDF, om je de juiste context te bieden, en bespreekt vervolgens de gereedschappen en werkwijze van PDFpen, alsmede de vele mogelijkheden die je hebt om met het programma zelf pdf's te maken. Hij laat je zien hoe je een pdf kunt annoteren, redigeren, of becommentariëren, hoe je pdf-formulieren kunt invullen (inclusief ondertekenen!), hoe je pagina's kunt toevoegen of verwijderen, en hoe je tekst en afbeeldingen kunt wijzigen. Ja, zelfs hoe je een pdf om kunt zetten in een opgemaakt Microsoft Word-document. Voor hen die PDFpenPro gebruiken legt Michael uit hoe je een interactief pdf-formulier kunt maken, en hoe je de informatie die gebruikers van dergelijke formulieren invullen via e-mail of via het web toegestuurd kunt krijgen, en hoe je kunt instellen of een pdf al dan niet afgedrukt, gewijzigd, of geannoteerd kan worden. In een appendix beschrijft hij de vele handige AppleScripts die je bij PDFpen krijgt.

Dus als je op zoek bent naar informatie over de vele mogelijkheden van PDFpen, of over het delen van bestanden tussen de Mac en iOS-apps, kijk dan eens naar "Take Control of PDFpen 6". Het kost maar 10 dollar voor een boek van 177 pagina's, en is verkrijgbaar als pdf- (hoe verrassend), EPUB-, of Mobipocket- (Kindle-)versie. Mocht je PDFpen nog niet hebben, en voortdurend aanlopen tegen de beperkingen die het werken met pdf's in Voorvertoning met zich meebrengt, denk er dan aan dat TidBITS-leden 20 procent korting krijgen op PDFpen als ze het via de website van Smile aanschaffen. (Navigeer erheen vanaf je Member Benefits-pagina).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Contact houden met TouchFire

  door Matt Neuburg: [email protected]

[vertaling: MSH]

De iPad is een leuk en handig apparaat. Iedereen weet dat. Maar het verrichten van echt werk ermee kan moeilijk zijn. Zelfs het samenhangend beantwoorden van een e-mailbericht is niet eenvoudig, omdat het virtuele toetsenbord van de iPad geen echt toetsenbord is. Ik ben een snelle en handige tien-vingerstypist, maar de iPad verandert me in een onhandige jager met één vinger, die alleen kunstmatige, korte zinsfragmenten kan maken.

Een voor de hand liggende oplossing is een Bluetooth-toetsenbord, maar dat is weer een extra onderdeel dat je met je mee moet slepen. De TouchFire stelt een andere aanpak voor.

De TouchFire is helemaal geen toetsenbord, het is een stuk plastic dat bovenop je iPad ligt, bevestigd met enkele magneten, die net het gebied van het standaard virtuele toetsenbord bedekken. Het plastic is dun genoeg om het aanraakscherm van de iPad jouw aanrakingen te laten voelen, maar dik genoeg om je vingers een gevoel van positie en terugkoppeling te geven, alsof je typt op een zeer dun fysiek toetsenbord. Het resultaat is dat een tien-vingerstypist, met een beetje oefening, in een redelijk tempo met alle tien vingers kan typen, en zo op een redelijk volwassen intelligentieniveau tekst kan maken. Het bewijs is dat de eerste versie van dit artikel volledig werd gegenereerd op mijn iPad met de TouchFire.

Image

Ontegenzeggelijk is de TouchFire, hoe ingenieus ook, een compromis. Hij kan natuurlijk niet het probleem oplossen dat het virtuele toetsenbord van de iPad klein en gebrekkig is in vergelijking met een fysiek toetsenbord. Het vereist oefenen, zoals ik al heb gezegd. Het is een kunst om de toetsen hard genoeg aan te raken om te worden gevoeld wanneer je dat wilt, en je vingers de rest van de tijd stil genoeg te houden om niet gevoeld te worden als toetsaanslagen die je niet bedoelt. De TouchFire werkt nogal slecht met de sneltoetsen van de iPad voor het invoeren van, zeg, een apostrof, waarbij je je vinger op de komma-toets houdt en deze naar boven schuift. (Het plastic belemmert het schuiven.) En natuurlijk zit de TouchFire in de weg, als je iets anders wilt doen dan typen. Je kunt hem terugschuiven door de bovenste magneten los te maken, of volledig verwijderen met behulp van de magneten van de Smart Cover, als je er een hebt, maar dat vereist arbeid en nadenken.

Image


Toch werkt de TouchFire, zoals dit artikel aantoont, en ik ben van plan om hem mee te nemen op mijn volgende lange vliegtuigreis, zodat ik mijn dagboek bij kan houden, en op e-mails kan gaan antwoorden met iets meer dan een eenlettergrepig gegrom. Hij laat zich mooi in een kleine behuizing opvouwen, en weegt bijna niets. De prijs is hoog: $ 49,95 (je kunt een volledig Bluetooth-toetsenbord voor minder krijgen), maar voor sommige mensen met een bepaalde mentaliteit, van wie ik er een lijk te zijn, zou hij precies kunnen zijn wat je nodig hebt.

Image

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


FunBITS: Dots voor iPhone

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters

[vertaling: TK]

Minder dan een maand na de introductie van Dots voor de iPhone en iPod touch heeft de gratis app de App Store stormenderhand veroverd, klimt ze naar boven op de bestsellerlijsten en vernielt ze overal ter wereld de productiviteit. Het fascinerende aan het succes is de eenvoud van het spel: het is een moderne versie van Verbind de cijfers. Maar de ontwikkelaar, Betaworks, die recent nieuw leven in Digg heeft geblazen en Instapaper heeft gekocht (zie "Betaworks neemt Instapaper over", 25 april 2013), toont een staaltje van zijn kunnen met een zuiver ontwerp en een eenvoudige interface, waardoor Dots onweerstaanbaar wordt.

Uiteindelijk krijg je een duidelijk beeld -- Wanneer je Dots voor het eerst start, verliest het geen tijd om je het spel uit te leggen. Je krijgt twee rode punten te zien, die je moet verbinden door er met je vinger een lijn tussen te trekken. Vervolgens zijn er vier paarse punten, die je ook moet verbinden. Dan vraagt het spel je die vier punten te verbinden in een vierkant. Wanneer je dit doet, zoemt je iPhone van plezier.


Ten slotte verschijnt een rooster met punten, gerangschikt op kleur in rijen. Trek een lijn door elke gekleurde rij om ze van het bord te laten verdwijnen. Dat is alles, je hebt nu de basis van Dots onder de knie!

Er komt natuurlijk wel wat meer bij kijken. In elk partijtje Dots krijg je 36 gekleurde punten en 60 seconden waarin je zo veel mogelijk punten van dezelfde kleur moet verbinden. Wanneer de punten zijn verbonden, verdwijnen ze van het bord, de punten erboven vallen in Tetris-stijl naar beneden, en nieuwe punten komen er boven in de plaats. Je kunt een willekeurig aantal punten van dezelfde kleur door horizontale en/of verticale lijnen verbinden. Het is zoals een minimalistische versie (tegen de tijd) van LinkSame van Matt Neuburg (zie "FunBITS: de bedrieglijk makkelijke spellen van Matt Neuburg", 10 mei 2013).

Punten zijn niet alleen de voornaamste elementen van het spel, maar zij zijn ook de valuta van het spel. Je aantal punten neemt toe naarmate je er meer van het bord speelt, en vier punten in een vierkant verbinden of een lange reeks punten verbinden levert meer punten op. Met deze punten kun je allerlei boosters kopen, zoals Time Stops, die de klok 5 seconden stilzetten, Shrinkers die één punt van het bord verwijderen, en Expanders die alle punten van een bepaalde kleur van het bord verwijderen. Je kunt punten natuurlijk kopen als een aankoop in het spel, vanaf $ 0,99 voor 5.000 punten. Aankopen in het spel kunnen een spel vaak verpesten, maar Betaworks verplicht je niet te veel. Je kunt ook zonder aankoop genieten van het spel, de prijs is redelijk en je kunt er verdienen door het spel te spelen, al kan dit wel even duren.


Behalve valuta zijn er ook nog andere beloningen in het spel. Je kunt ook een trofee verdienen voor allerlei resultaten, en je kunt verbinding maken met Twitter of Facebook om jouw scores te vergelijken met die van je vrienden. Er zit geen multiplayer-aspect aan het spel, maar het is wel leuk om de scoreborden te zien, en tot nu toe heeft Dots nog geen spam gestuurd naar mijn socialemediafeeds.

Doe één ding goed -- Ofschoon Steve Jobs geen grote gamer was, denk ik wel dat hij zou hebben gehouden van Dots, dat zijn filosofie volgt van slechts één ding te doen en dat goed te doen. Het is zo eenvoudig als een spel maar kan zijn, maar elk aspect van het spel is geperfectioneerd: het vlakke ontwerp dat doet denken aan Letterpress (waarvoor ik een strategiegids schreef in The Magazine), de geoliede animaties, en mijn favoriet, het vrolijke crescendo dat je hoort naarmate je meer punten verbindt. Dit is het gewoon.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Context geven aan nieuws over grote getallen

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: GvH, JO]

Josh Centers, onze nieuwe hoofdredacteur, vroeg onlangs of we niet in ExtraBITS een koppeling zouden moeten plaatsen naar het persbericht van Apple over de 50 miljardste download uit de App Store. Ook stelde hij een ExtraBITS voor over het artikel in The Loop na de aankondiging van Pixelmator over 500.000 downloads in één week na het uitbrengen van Pixelmator 2.2. Mijn eerste reactie was: "Inderdaad, dat zijn flinke aantallen, interessant..". Maar daarna dacht ik er anders over. Ik realiseerde me dat ik eigenlijk mijn gemengde gevoel erover moest uitleggen: de getallen staan vrijwel op zichzelf, en het beetje context dat erbij gegeven wordt is misschien niet het hele verhaal.

Vijftig miljard downloads en niets aan de hand -- Laten we het eerst hebben over de 50 miljard downloads van apps. Apple is zo zorgvuldig om, in een voetnoot, herhaalde downloads en updates uit te sluiten, dus weten we in elk geval dat ze het aantal niet op een onzuivere manier opblazen. Apple noemt als startdatum van de App Store juni 2008, dus kunnen we uitrekenen dat het bijna 5 jaar kostte om 50 miljard downloads te halen. Als je daarbij meerekent dat de gebruikers nu apps downloaden met een tempo van 2 miljard per maand, dan wordt duidelijk dat het tempo van downloaden snel toeneemt. Dat is allemaal interessant en kan waarschijnlijk worden verklaard door het steeds toenemende aantal iOS-apparaten dat in de wijde wereld voorkomt.

Echter, er is een vraag die niet beantwoord is en die is: waarom downloaden gebruikers zo veel apps? Het gaat gemakkelijk, vooral als ze gratis zijn, en er zijn heel veel heel aantrekkelijke apps te vinden, maar dat verklaart nog niet alles. De conclusie lijkt dan ook dat het downloaden van apps over het algemeen iets prettigs is om te doen, en het geeft aan dat gebruikers er iets van waarde voor terug krijgen.

Maar wat is bij jou de verhouding van het aantal gedownloade apps tot het aantal dat je werkelijk gebruikt? Zelf heb tot nu toe 386 apps gedownload (ervan uitgaand dat het aantal dat iTunes geteld heeft juist is), en een snelle rondgang langs mijn multitasking-balk laat zien dat ik minder dan 10% hiervan met tenminste enige regelmaat gebruik. Ik heb apps voor websites, die ik gebruikt heb voor een onderzoek een jaar geleden, maar die ik sindsdien niet meer aangeraakt heb. Ik heb apps die ik nooit gebruikt heb omdat het te veel moeite was om er een account voor aan te maken, of voor zo'n account het (heel sterke) wachtwoord terug te vinden dat ik bewaard had bij LastPass. Ik heb drie of vier apps die hetzelfde doen, omdat ik het verschil ertussen niet kon vinden, op basis van de gebrekkige beschrijving in de App Store (en ik vergeet vaak welke uiteindelijk de beste was). Ik heb apps waarvan ik totaal niet meer weet dat ik ze gedownload heb en waarvan ik geen idee meer heb waar ze voor dienen.

Eerlijk gezegd is het een enorme rommel waar ik hoofdpijn van krijg. Ik wil namelijk helemaal geen tijd verdoen aan het opruimen van mijn verzameling apps, en aangezien ik weet dat veel mensen met precies hetzelfde probleem worstelen, kan ik de bekendmaking van die 50 miljard downloads niet zomaar als Goed Ding zien. Als 90 procent van deze downloads bestaat uit foute keuzes, verkeerd ge-afficheerde of slecht werkende software, verspilde tijd, en aanhoudende stress door de chaos in je app-verzameling, dan is die 50 miljard eerder een Gruwelijke Ding.

Maar het zou niet zo hoeven zijn. Wij zijn bijvoorbeeld niet verplicht de hele ontstaansgeschiedenis door te ploegen van iedere website die we bezoeken. Als je wegklikt van een site die op de langere termijn niet nuttig lijkt, dan is het enige dat er blijft hangen eventueel een item in je browser-geschiedenis, of een cookie met wat browser-gegevens.

Dus, Apple, houd maar op met jezelf op de borst slaan over de hoeveelheid ongebruikte apps die allemaal plaats innemen op onze apparaten en in ons geheugen. Stop eens wat energie in het bieden van mogelijkheden om apps te verbergen of misschien zelfs te verwijderen als ze jarenlang niet aangeraakt zijn. Het is immers zo eenvoudig om ze opnieuw te downloaden? Het kan geen kwaad, en we zouden het waarschijnlijk niet eens merken.

Om wat context toe te voegen: Google heeft net bekendgemaakt dat er daar zelfs meer dan 48 miljard Android-apps gedownload zijn, en dat er op het moment zo'n 2,5 miljard apps per maand geïnstalleerd worden. Wat mij vooral zegt, dat Android-gebruikers vastzitten in dezelfde cirkel van het downloaden en weer vergeten van apps.

500.000 Downloads, bij Toutatis! -- Hier moet ik mijn vriend Jim Dalrymple van The Loop toch even licht op de vingers tikken voor zijn gebruik van het woord "downloads" als hij het heeft over het succes van Pixelmator 2.2. De term is niet zozeer fout (en dit geldt ook als we kijken naar commerciële software in de Mac App Store) maar hier worden aankopen en gratis updates op één hoop gegooid. Je zou zomaar uit de titel kunnen opmaken dat Pixelmator 500.000 individuele apps verkocht in één week tijd. Dat is natuurlijk niet waar, en het Pixelmator Team is ook zo zorgvuldig om op de site te vermelden dat het hier om updates gaat, niet om individuele aankopen.

Maar dan nog! Ik ben geen grafisch ontwerper, en Pixelmator zit dan wel in mijn map Programma's op de Mac, maar ik heb een oude demo-versie uit 2009. (Ja, die zou ik inderdaad eens moeten verwijderen, maar Mac OS X, vooral in combinatie met LaunchBar, is er veel beter in om de chaos van apps uit het zicht te houden dan iOS en iTunes. Ik open de map Programma's zelden.) Dus, hoewel ik me wel bewust ben van het bestaan van Pixelmator, had ik geen idee van zijn populariteit in termen van een half miljoen gebruikers. Veel bekende Mac-ontwikkelaars zouden een gat in de lucht springen bij zo'n enorme gebruikersgroep.

Op 29 augustus 2012 schreef het Pixelmator Team nog trots dat Pixelmator 2.1 in twee weken 250.000 keer geüpdatet was, dus maar de helft van de downloads in twee keer zo lange tijd... Dit suggereert dat de groep gebruikers van Pixelmator in een klein jaar meer dan verdubbeld is. Het is niet zeker of dit helemaal waar is, aangezien er ongetwijfeld gebruikers tussen zitten die vorig jaar augustus de update naar 2.1 niet installeerden (zoals er ook zullen zijn die de update naar 2.2. nu voorbij laten gaan). De grotere hoeveelheid updates dit jaar kan deels een gevolg zijn van de controversiële overstap van Adobe naar Creative Cloud (zie het artikel "Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud", 8 mei 2013), die er mogelijk voor zorgt dat mensen nu alternatieven voor Photoshop onderzoeken. Desalniettemin is het duidelijk dat Pixelmator enorm populair is, en als we het Pixelmator Team op hun woord geloven, en aannemen dat deze downloads geen demo's maar updates zijn, dan gaat het hier dus niet om dilettanten zoals ik. (Overigens biedt Pixelmator op de site een eigen probeerversie, aangezien de Mac App Store zulke versies niet toestaat.)

Al met al raad ik je aan om dergelijke aantallen misschien niet met een korrel zout te nemen (ik neem niet aan dat Apple of het Pixelmator Team hier dingen verzinnen) maar wel wat aandacht te besteden aan de context van de getallen, of ze nou bekendgemaakt, impliciet of geëxtrapoleerd zijn.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Kun je Photoshop vervangen door Pixelmator?

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond
  19 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HR, RAW]

In "Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud" van 8 mei 2013, beschrijft Josh Centers de verbazingwekkende aankondiging die werd gedaan tijdens de Adobe MAX-conferentie, dat toekomstige versies van de Creative Suite-producten van het bedrijf met de naam van een zongedroogd stuk klei, inclusief Photoshop, alleen nog beschikbaar zouden zijn op basis van een abonnement. Veel gebruikers van Photoshop, in het bijzonder hobbyisten en diegenen voor wie het programma geen halszaak is, waren des duivels over de aankondiging en de gevolgen daarvan (lees "Klachten over Creative Cloud een donkere wolk boven Adobes toekomst", 17 mei 2013). Velen maakten zich specifiek zorgen over het vooruitzicht dat al hun verzamelde Photoshop-documenten onbruikbaar zouden worden als hun eerder gekochte versie van Photoshop zou stoppen met werken (door bijvoorbeeld een update van het besturingssysteem) tenzij ze zouden toegeven aan een abonnement.

Als iemand wiens eigen gekochte exemplaar van Photoshop (een oude CS1-uitgave) reeds een dergelijk lot was beschoren onder Mac OS X 10.7 Lion, begreep ik hun angst. In mijn geval echter, betekende het falen van Photoshop CS1 op mijn huidige Mac niet dat ik mijn oude Photoshop-bestanden kon weggooien. Met dank aan Pixelmator, van het Pixelmator Team, kan ik al mijn oude Photoshop-bestanden prima openen en bewerken (dat wil zeggen, in ieder geval die bestanden die ik heb geprobeerd. Sommige oude zonden kunnen maar beter vergeten worden).

Ik ben niet de enige die is overgestapt van Photoshop naar Pixelmator. Het schijnt dat de recentste update (versie 2.2) in de eerste week dat hij beschikbaar was in de Mac App Store 500.000 keer is gedownload (zie "Context geven aan nieuws over grote getallen", 17 mei 2013).

Wat de vraag opwerpt die boven dit artikel staat: kun je Photoshop vervangen door Pixelmator? Of, om de klemtoon correct te plaatsen, kun jij Photoshop vervangen door Pixelmator?

Ik ben bang dat het antwoord daarop degenen die een kant-en-klare oplossing willen zou kunnen teleurstellen: het hangt er vanaf hoe en waarvoor je Photoshop gebruikt. In mijn geval, en in het geval van andere medewerkers van TidBITS die ik het gevraagd heb, lijkt het antwoord bevestigend te zijn.

Natuurlijk hebben wij als schrijvers bij TidBITS over het algemeen geen behoefte aan intensieve of gecompliceerde beeldbewerking: de meest voorkomende behoeftes die door mijn collega's werden opgesomd waren die voor het snijden en het aanpassen van formaat van afbeeldingen, het samenstellen van schermafbeeldingen, het toevoegen van tekst op en omkaderen van afbeeldingen, en het doen van kleine aanpassingen aan kleur en niveaus van afbeeldingen. Voeg daar mijn eigen merkwaardige behoefte aan toe om de werkelijk vreselijke cartoons die ik zo nu en dan teken te manipuleren (lees "iPad-hulpmiddelen voor slechte (en goede) striptekenaars", 29 november 2012), en je hebt een gebruiksopsomming die de mogelijkheden van Pixelmator, laat staan die van Photoshop, doen voorkomen als overkill op het niveau van een nucleaire vliegenmepper.

Pixelmator heeft een aantal gereedschappen voor beeldbewerking en -manipulatie die ver uitstijgen boven onze behoeftes, en waarvan sommige er net zo uitzien en functioneren als hun tegenhangers in Photoshop. Er is bijvoorbeeld een gereedschappenpalet dat er vrijwel net zo uitziet als dat in Photoshop, met gereedschappen gerangschikt in eenzelfde volgorde en met iconen die een Photoshopgebruiker niet vreemd zijn.


Pixelmator heeft ook een uitgebreid assortiment aan vectorvormen die je kunt gebruiken en stileren voor die momenten waarop je het niet redt met bitmaps. Hij heeft een aantal verlooptinten en de mogelijkheid om deze aan te passen en bij te stellen. Hij biedt allerlei soorten van effecten (kleuraanpassingen, vervagingen, vervormingen, verscherpingen, tegelen, stijlen, en meer) gepresenteerd in een browser waarin je ze kunt voorbeschouwen. Hij heeft vele kwasten, van eenvoudig tot complex, en de mogelijkheid om die aan te passen en om kwasten toe te voegen. Hij heeft natuurlijk lagen, en commando's om ze te verbinden, om ze te groeperen, om ze samen te voegen, om hun wijze van overvloeien in andere lagen aan te passen, om ze te verbergen, en om ze te gebruiken als maskers. Hij biedt een Photo Browser zodat je snel afbeeldingen kunt doorzoeken en kiezen in iPhoto, Aperture, Photo Booth (jazeker, Photo Booth!), en alle andere afbeeldingen in de hiërarchie van je Afbeeldingenmap. Open alle verschillende Pixelmator-paletten in je scherm en temidden van al die mogelijkheden wordt het moeilijk om de afbeelding waaraan je werkt nog te zien.


Zelfs de menu's van Pixelmator lijken op die van Photoshop, met commando's zoals Transform, Stroke, en Fill in het Edit-menu, en een Layers-menu met een aantal bekende commando's om lagen te manipuleren. Je zult ook een Image-menu aantreffen met de gebruikelijke commando's voor afbeeldings- en canvasgrootte en voor kleuraanpassingen. Het is natuurlijk niet precies hetzelfde wat Photoshop aanbiedt (dat programma heeft veel meer commando's en opties) maar als je van Photoshop naar Pixelmator bent gekomen dan heb je op z'n minst een redelijke kans om het commando dat je wenst te vinden, als Pixelmator het aanbiedt.


Maar zaken die Photoshop wel heeft en Pixelmator niet zijn onder andere: laagstijlen, aanpassingslagen, bewaarde maskers, bewerken in de CMYK-kleurenruimte, niet-destructief bewerken, en het afkappen van kanalen. Zo zijn er meer lacunes in Pixelmators mogelijkheden vergeleken met Photoshop, en als je regelmatig een van die mogelijkheden nodig hebt, dan is Pixelmator duidelijk niet de juiste vervanger van Photoshop voor jou.

Dit is de mogelijk ongemakkelijke waarheid: als je een graficus of een pre-press-vakman bent, dan blijft Photoshop het beste gereedschap voor je beroep. En of je nu het nieuwe Creative Cloud abonnee-model leuk vindt of niet, je zult je uiteindelijk moeten abonneren.

Maar als je het niet zeker weet: het bestuderen van Pixelmator zal amper een gaatje in je portemonnee slaan. Terwijl ik dit schrijf is Pixelmator verkrijgbaar in de Mac App Store voor een speciale half-geld-introductieprijs van € 13,99. Dat is de helft van één maand abonnementskosten (€ 24,59) op alleen maar Photoshop in Creative Cloud.

Wanneer je de twee programma's vergelijkt, is het duidelijk dat Pixelmator niet de beste keuze is voor voltijds werkende illustratoren en grafisch ontwerpers die met anderen moeten samenwerken in de rond Photoshop draaiende gemeenschap van creatieve professionals. Daarentegen is het goed geplaatst om aan de wensen te voldoen van de gebruikers die Adobes nieuwe strategie grotendeels in de kou heeft laten zitten: hobbyisten, mensen die af en toe foto's bewerken en studenten en verhongerende artiesten die zich de kosten van Creative Cloud niet kunnen veroorloven en die niet alle professionele (en soms mysterieuze) opties van Photoshop nodig hebben. Als je probeert om je hoofd uit de wolken te krijgen, is de combinatie van de lage kosten en rijke keuze aan mogelijkheden van Pixelmator misschien net wat je nodig hebt om je dag weer goed te maken.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Klachten over Creative Cloud een donkere wolk boven Adobes toekomst

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst, Josh Centers: [email protected], @jcenters
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, PAB, DPF]

Nadat we verslag deden van Adobes besluit om fysieke exemplaren van hun software te vervangen door abonnementen (zie "Adobe vliegt van Creative Suite naar de Creative Cloud", 8 mei 2013), waren jullie meningen hierover luid en duidelijk: jullie waren er niet blij mee. Veel TidBITS-lezers hebben veel goede argumenten op tafel gelegd die we graag willen delen en we hebben ook suggesties voor Adobe om de boze gebruikers te kalmeren.

Allereerst willen we echter twee punten verduidelijken. Adobes Creative Suite 6 FAQ zegt expliciet dat hoewel de fysieke exemplaren van Creative Suite 6 langzaam worden afgebouwd, het product zelf wel te koop en upgrade-baar blijft via elektronische softwaredistributie, zodat de nodige reparaties en beveiligingsupdates geleverd blijven worden. (Dank aan lezer Charles Reeves Jr. voor het opsporen van deze moeilijk vindbare link.) Dus vooralsnog is de situatie niet echt veranderd, hoewel dit kan veranderen zodra Adobe met de volgende grote versie van hun software komt. Verder zeiden we dat een maandelijks abonnement op één enkel programma vereiste dat men contact met Adobe zou opnemen maar dat is niet waar, hoewel je wel dieper in het aankoop-proces moet duiken voordat die mogelijkheid beschikbaar wordt.


Appels met upgrades vergelijken -- Hoewel Creative Cloud goedkoper lijkt dan de verkoop-versie van Creative Suite 6, is het niet zo'n goede prijs voor hen die upgraden van oudere versies van de suite. Mensen met een licentie voor CS3 tot en met CS5.5 kunnen zich abonneren op Creative Cloud Complete voor $ 29,99 per maand voor een totaal in het eerste jaar van $ 360. Eigenaars van CS6 betalen slechts $ 240 voor het eerste jaar.

Natuurlijk gelden deze prijzen alleen in het eerste jaar. Daarna stijgt de prijs tot $ 49,99 per maand, wat neerkomt op $ 600 per vervolgjaar. Heb je echter CS5.5 Master Collection, dan kost de upgrade naar CS6 slechts $ 525 en kun je er langer plezier van hebben dan een enkel jaar.

Adobe zou meer kunnen doen voor trouwe klanten dan alleen een korting in het eerste jaar geven. In het verleden heeft Adobe dergelijke trouw beloond met "goedkope" upgrades. Je betaalt een klein fortuin voor de aanschaf maar de upgrades zijn dan een fractie van de prijs. Nu werkt het andersom: door die korting in het eerste jaar is Creative Cloud aanvankelijk "goedkoop" maar wordt hij mettertijd steeds duurder. Adobe zou een hoop klachten kunnen doen verdwijnen als ze teruggingen naar een structuur waarbij trouw weer beloond wordt met bijvoorbeeld hogere kortingen voor langdurigere abonnementen. Adobe zal daartegen inbrengen dat Creative Cloud-abonnees gratis updates en nieuwe programma's krijgen, maar als geen van die dingen waarde voor jou hebben, voel je je niet echt gewaardeerd als klant.

Betalen voor wat je niet wilt -- Loyaliteitskortingen zouden echter niet het grootste probleem met de prijs van Creative Cloud oplossen: de $ 19,99 per maand (voor een jaarabonnement) betekent dat de enige keuze die je in feite hebt, de keuze is tussen een of twee apps ($ 20 of $ 40 per maand) of alle apps ($ 50 per maand). Als je voor 3 individuele apps betaalt zouden de maandelijkse kosten ($ 60) hoger zijn dan die voor de hele bundel.

Hoewel sommige gebruikers blij zullen zijn met de toegang tot andere programma's hebben veel andere gebruikers er slechts een paar nodig. Met de permanente licentieversies en de fysieke exemplaren konden ontwerpers voor $ 1.200 Design Standard kopen, met alleen de basisprogramma's zoals Photoshop, Illustrator, InDesign en Acrobat Pro. Creative Cloud biedt dergelijke specifieke pakketten niet. Design Standard-klanten worden nu gedwongen Creative Cloud Complete af te nemen, wat voor de meeste gebruikers in twee jaar ook ongeveer $ 1.200 kost. Veel van hen zullen het niet leuk vinden te moeten betalen voor software die ze nooit gebruiken.

We zouden graag zien dat Adobe gebruikers toestond hun eigen pakketten samen te stellen voor een lagere prijs dan die van de volledige bundel, hoewel dat ook weer veranderingen in de prijs-structuur voor afzonderlijke apps zal betekenen. Desalniettemin zou dit veel aantrekkelijker zijn, met name voor mensen die maar een paar programma's hoeven te gebruiken.

Details voor non-profitorganisaties mistig -- Non-profitorganisaties hebben altijd flinke kortingen kunnen krijgen van Adobe. David Loehr, mede-oprichter van de Riverrun Theatre Co. in Madison, Indiana, vertelde ons op App.net dat hij voorheen Creative Suite kon aanschaffen voor $ 160 via TechSoup. Adobe heeft niets gezegd over de prijzen van Creative Cloud voor non-profitorganisaties, maar we konden er wel informatie over vinden via wederverkoper Genesis, die een jaarabonnement voor Creative Cloud for Teams biedt voor $ 480. Dat is een stuk goedkoper dan de volledige prijs van $ 840 per gebruiker per jaar, maar wel veel duurder dan wat de permanente licentie aanvankelijk kostte voor non-profitorganisaties met een krappe kas. Ook hier zal Adobe zeggen dat Creative Cloud van grotere waarde is dan Creative Suite,maar dat geldt natuurlijk alleen maar als de extra apps en diensten voor de klant de moeite waard zijn.

Maar niet helderder voor bedrijven -- Niet alleen non-profitorganisaties voelen de pijn. Een aantal bedrijven vertelden ons dat hun softwarekosten door Creative Cloud drastisch zullen toenemen. Op de TidBITS Talk-maillijst zei Paul Chernoff, directeur Informatietechnologie voor het Washingtonian Magazine, dat de jaarlijkse kosten voor onderhoud aan Adobe zouden kunnen toenemen van $ 4.700 per jaar (voor 15 CS6-licenties en 50 InCopy-licenties) naar meer dan $ 24.000 per jaar voor Creative Cloud for Teams. Chernoff heeft verder van zijn leverancier gehoord dat Adobe nog steeds aan het nadenken is welke soort kortingen zij grote klanten willen bieden. Dit kan een aanwijzing zijn voor een gebrek aan communicatie tussen Adobe en zijn wederverkopers, die zich waarschijnlijk bedreigd voelen door Creative Cloud, omdat het Adobe in staat stelt wat tussenliggende partijen weg te nemen.

In de kristallen bol van prijzen staren -- Op dit moment is Creative Cloud een goede deal voor sommige gebruikers en een slechte deal voor andere. Maar wat weerhoudt Adobe ervan de prijs van Creative Cloud Complete te verhogen van $ 50 per maand naar $ 60 of zelfs $ 100? Uiteraard komt er een punt dat de markt dergelijke stijgingen niet meer pikt, maar zou het verdubbelen van de maandelijkse kosten Adobe meer dan de helft van zijn abonnees kosten? Als dat niet zo is, zou een dergelijke stijging niet ondenkbaar zijn. In de Creative Cloud-FAQ, belooft Adobe de prijzen niet te laten stijgen in de eerste 12 maanden van je abonnement, maar er wordt in het geheel niet gezegd dat de prijzen nooit zullen stijgen.

De enige betrouwbare oplossingen voor deze volstrekt gegronde zorgen zijn òf een belofte van Adobes kant de prijzen niet meer te laten stijgen dan een bepaald percentage binnen een bepaalde periode, òf een langlopend contract dat een maximale prijs garandeert. Helaas zijn beide oplossingen niet erg waarschijnlijk, waardoor gebruikers overgelaten zijn aan de genade van Adobes zakelijke luimen.

Stop de Adobe Express, ik wil uitstappen! -- Los van de kosten is het andere probleem met Creative Cloud dat als je eenmaal op Adobes trein gesprongen bent, je niet kan uitstappen. Natuurlijk, je kan je abonnement op elk moment stopzetten, maar als je dat doet, verlies je ook de mogelijkheid jouw bestanden in de eigen bestandsindelingen van Adobe te bewerken, of zelfs maar te openen. Je moet blijven betalen als je je bestanden wil blijven kunnen openen en bewerken, zelfs als deze opgeslagen zijn op je lokale machine. En als je bestanden leven in Adobes cloud, zal je cloud-opslag terugvallen naar 2 GB en kan je geen bestanden synchroniseren totdat je opslag onder die hoeveelheid gezakt is. Als je dat niet doet, kan Adobe na 90 dagen sommige of alle bestandstoegang tot je cloud-opslag blokkeren.

De huidige oplossing voor dit probleem is natuurlijk een abonnement voor één maand, omdat je daarmee altijd $ 30 kan betalen voor een enkel programma of $ 75 voor het complete pakket om weer voor 30 dagen toegang te hebben tot je bestanden. Dat is niet onredelijk, maar de beslissing wordt al snel een stuk lastiger als de noodzaak zich vaker voordoet.

Adobe kan hier ten dele aan tegemoet komen met gratis Weergave- ("Viewer"-) apps voor alle eigen bestandsindelingen, vergelijkbaar met Adobe Reader. Net zoals Microsoft gratis Weergave-programma's biedt voor Office-bestandsindelingen. Met deze programma's kan je geen wijzigingen aanbrengen, maar kan je tenminste in je eigen bestanden kijken om de feitelijke inhoud vast te stellen.

De beste oplossing voor Adobe zou een "huren om te bezitten"-aanpak zijn met voorwaarden die vergelijkbaar zijn met soortgelijke mobiele telefoonabonnementen. Zo zou je bijvoorbeeld, na het aflopen van een twee jaar durend abonnement, de software die je op dat moment op je computer hebt staan kunnen blijven gebruiken, maar geen updates meer ontvangen. Dan kunnen gebruikers die een abonnement afsluiten erop vertrouwen dat ze niet buitengesloten kunnen worden van hun bestanden nadat ze gestopt zijn te betalen. Anderen hebben dit ook gesuggereerd in reacties op een blog-artikel van Adobes "Principal Product Manager" John Nack, genaamd "Je zou nooit toegang tot je werk mogen verliezen, nooit." Als je ideeën hebt over dit onderwerp, meld deze dan bij die discussie.

CC Phone Home! -- Een van de zorgen met Creative Cloud is dat het elke 30 dagen een internet-verbinding nodig heeft om je abonnement te verifiëren. Zelfs als je niet verbonden bent met internet, claimt Adobes FAQ dat je je Creative Cloud-programma's kan blijven gebruiken tot 99 dagen (naar verluidt denkt Adobe er over dit te vergroten naar 180 dagen). In onze ervaring leidt dit af en toe tot een beetje gedoe waarbij je dan op de "Try Again"-knop moet indrukken.

Maar zoals een paar lezers hebben opgemerkt, sommige hoogwaardig beveiligde omgevingen verbieden internet-toegang nadat de machine geconfigureerd is. Adobes toekomstige antwoord hierop, tenminste voor overheidsorganisaties, is volgens de Creative Cloud FAQ een "Creative Cloud Desktop Applications"-abonnement. "Vanaf juli kunnen overheidsklanten het Creative Cloud Desktop Applications-abonnement aanschaffen via het licentieprogramma CLP-G. Het Creative Cloud Desktop Applications-lidmaatschap omvat alle beschikbare CC-apps, plus Acrobat en Photoshop Lightroom. Deze applicaties kunnen lokaal gestart worden en vereisen geen validatie op basis van een server tijdens de looptijd".

Of, een scenario geplaatst op Adobes forums, wat gebeurt er als de Creative Cloud-validatieservers down gaan op een ongelegen moment voor een strakke deadline? Het betreurenswaardige antwoord is dat Adobe expliciet zegt dat Creative Cloud-diensten geleverd worden "zoals deze zijn met alle fouten", wat betekent dat het jouw probleem is als hun servers je op de een of andere wijze weerhouden hun software te gebruiken in een kritieke situatie. Om eerlijk te zijn: anderen in dezelfde berichtenketen merken op dat zelfs de huidige Creative Suite 6-programma's kunnen stoppen te werken vanwege een mislukte licentiecontrole, dus dit is niet volledig nieuw.

We willen graag dat Adobe dit "Creative Cloud Desktop Applications"-abonnement beschikbaar stelt aan anderen dan overheidsklanten. Het is duidelijk dat het op een technisch niveau geen probleem voor de Creative Cloud-programma's is om geen verbinding met internet te hebben.

Donkere wolken -- Creative Cloud heeft ontegenzeggelijk voordelen, zoals meer duidelijkheid over updates, lage startkosten en toegang tot een grote hoeveelheid programma's en diensten, met meer in de pijplijn. Het lijkt erop dat Adobe Creative Cloud vooral is gericht op diegenen die het pakket professioneel nodig hebben, altijd de versies bijwerken en ook in die nieuwe diensten geïnteresseerd zijn. En voor starters is de kleinere startinvestering aantrekkelijk: het is makkelijker om $ 20 per maand te schuiven dan in een keer $ 1.200 te moeten uitgeven.

Veel gebruikers zien deze stap van Adobe echter als arrogant, duur op de lange termijn en misbruik van hun monopolie, gegeven het feit dat er weinig alternatieven voorhanden zijn voor de professionele apps in Creative Cloud. Vooral freelancers en kleine bedrijven lijken dit zo te ervaren. Zij blijven vaak oudere versies van de software gebruiken om zo kosten te sparen. En veel trouwe klanten die beloond werden met een goedkopere upgrade vinden de korting voor het eerste jaar van Creative Cloud te mager. En wat als Adobe besluit om de kosten nog verder omhoog te gooien?

Abonnementen zijn op zich geen slecht idee. Maar weinig mensen hebben er moeite mee om regelmatig te betalen voor Netflix en Hulu, want je kabelabonnement betaal je ook regelmatig. Toch zijn er vaak alternatieven: bijvoorbeeld bij mobiele telefoons betalen veel mensen met een abonnement, maar zijn er ook alternatieven als je niet altijd toegang nodig hebt.

Abonnementen op software (ook wel software-as-a-service of SaaS genoemd) zijn toch anders, vooral als je een overstap maakt van het traditionele licentie-model (dat overigens ook vaak bekritiseerd werd). Als je kiest voor een abonnement op een Web-app (bijvoorbeeld Trello Business Class) weet je vanaf het begin dat je niet meer kunt inloggen als je stopt met betalen. Bij software die je op je computer installeert is die koppeling tussen abonnement en het gebruik veel losser, zeker in het geval van tools, en helemaal als je van die tools afhankelijk bent voor je werk. Zelfs Microsoft heeft gezegd dat ze niet verwachten dat iedereen op Office 365 zal overstappen, in elk geval niet de komende 10 jaar. Wij denken dat het nog langer zal duren, omdat eerst het concept van stand alone apps eerst ongebruikelijk moet zijn geworden voordat het gebruik van een abonnement voor iedereen goed voelt.

Het overstappen op een abonnement voor een pakket als Creative Suite is stoutmoedig. We betwijfelen of Adobe het had aangedurfd als ze niet zo'n monopoliepositie hadden gehad. Toch is Creative Cloud nog steeds een enorm risico. Het kan zijn dat het bedrijf meer geld per gebruiker binnenhaalt, maar het kan ook zijn dat gebruikers in opstand komen, waardoor er ruimte komt voor een concurrent. We denken dat Adobe Creative Suite 6 stilletjes zal blijven verkopen, en dat de voorwaarden van Creative Cloud zullen worden aangepast aan de wensen van de gebruiker.

Als je kritiek hebt op Adobe, zet dan niet alleen commentaar op deze site, maar neem ook contact op met het bedrijf zelf. Er is een petitie op change.org met nu al meer dan 21.000 handtekeningen. Of stuur ze direct en bericht, bijvoorbeeld op het Adobe Creative Cloud-forum of het Twitter-account van Creative Cloud.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 20 mei 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: JO, DPF, RAW]

MacBook Air Flash Storage Firmware Update 1.0 -- Apple heeft MacBook Air Flash Storage Firmware Update 1.0 uitgebracht voor MacBook Air-modellen die midden 2012 zijn verkocht. Deze uitgave lost een zeldzaam probleem op waardoor de computer zich niet zou kunnen herstellen van een crash. Zoals altijd raden we je aan om erop te vertrouwen dat je via Software Update of de App Store de juiste firmware-update voor jouw specifieke model krijgt, en daarnaast te zorgen dat je het update-proces niet onderbreekt. Apple geeft ook aan dat je MacBook Air zichzelf zal uitschakelen na voltooiing van de update, en dat je daarna een volle minuut moet wachten voordat je hem opnieuw opstart. (Gratis update, 1,69 MB)

Reacties - MacBook Air Flash Storage Firmware Update 1.0

Skype 6.4.0.833 -- Microsoft heeft Skype 6.4 uitgebracht, een update die een nieuwe manier biedt om door je chat-geschiedenis te scrollen. Het nieuwe "infinite chat scrolling" biedt de mogelijkheid steeds meer geschiedenis van je chats te zien, als je verder omhoog scrollt. Je kan er ook voor kiezen om naar een aangegeven periode te springen door te Ctrl-klikken binnen een chat. (Je complete chat-geschiedenis wordt geïndexeerd op het moment dat je voor het eerst inlogt na het installeren van de update.) Het zoeken gebeurt nu in het chat-scherm en niet meer in een afzonderlijk scherm. Verder verbetert deze update de manier waarop meerdere contacten worden verzonden of ontvangen, en biedt hij ondersteuning voor vereenvoudigd Chinees. Aangepaste chat-stijlen zijn echter verwijderd, om een consistent totaalontwerp te verkrijgen op alle besturingssystemen. Skype biedt de update mogelijk niet automatisch aan, maar je kunt altijd klikken op 'Skype > Check Updates' om de nieuwst versie te krijgen. (Gratis update, 39,6 MB toelichting)

Reacties - Skype 6.4.0.833

PDFpen en PDFpenPro 6.0.3 -- Smile heeft PDFpen en PDFpenPro bijgewerkt naar versie 6.0.3, een kleine onderhoudsupdate. De update laat "Zoom to Width" weer werken op kleinere schermen, exporteert aantekeningen ook in het TIFF-formaat, geeft ingeplakte tekst nu het lettertype dat is ingesteld in de voorkeuren, kan nu meer beschadigde pdf's openen en repareren en Poolse taal herkennen door middel van OCR. Op het moment van schrijven is noch PDFpen, noch PDFpenPro bijgewerkt in de Mac App Store. We raden je aan om het net verschenen "Take Control of PDFpen 6" door onze eigen Michael Cohen te lezen. ($ 59,95/$ 99,95 nieuwe versie met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update vanaf versie 6.0, 50/50,7 MB)

Reacties - PDFpen en PDFpenPro 6.0.3

iMovie '11 9.0.9 -- Apple heeft iMovie '11 9.0.9 uitgebracht, een kleine update voor dit programma voor videobewerking. Het programma is al bijna 3 jaar oud (de iLife '11-suite kwam uit op 20 oktober 2010). Deze update maakt korte metten met een probleem waarbij iMovie bepaalde videocamera's niet herkende en werkt nu beter met projecten die je importeert vanuit iMovie voor iOS. Als laatste zijn er wat niet nader omschreven verbeteringen in stabiliteit. ($ 14,99 nieuwe versie in de Mac App Store, gratis update via Software Update of de App Store app, 1,08 GB)

Reacties - iMovie '11 9.0.9

Sandvox 2.8 -- Karelia heeft Sandvox 2.8 uitgebracht met twee nieuwe ontwerpen, Hydrogen en Kryptonite genaamd, die te gebruiken zijn met zijpanelen links of rechts en die bedoeld zijn voor het tonen van fotogalerijen. Daarnaast zijn alle ontwerpen in het website-ontwerpgereedschap bij de tijd gebracht met een verbeterde volle-breedtebeschrijving, waardoor afbeeldingsobjecten handmatig breder kunnen worden gemaakt. De update voegt ook een optie toe om afbeeldingen te optimaliseren voor Retinaschermen, naast het automatisch optimaliseren van afbeeldingen voor schermen met hogere resoluties. Andere toevoegingen zijn een nieuw Sharing Bar-object dat alle door Sandvox ondersteunde sociale-mediaknoppen samenbrengt, nieuwe deelknoppen voor LinkedIn en Pinterest, een verbeterde Twitterknop met hashtag- en volg-opties, en automatische taallokalisatie voor Google Maps. Sandvox 2.8 verbetert ook het reactievermogen tijdens het opslaan van grote documenten, zorgt ervoor dat podcast-RSS-feeds iTunes-compatibele afbeeldingen hebben, en voegt ondersteuning toe voor de JavaScript-bibliotheek jQuery 1.9.1. (Nieuw € 69,99, gratis update bij Karelia of in de Mac App Store, 37,8 MB, toelichting)

Reacties - Sandvox 2.8

BusyCal 2.0.5 -- Om ook in de toekomst de compatibiliteit met CalDAV, Googles nieuwe API voor Google Calendar, te kunnen garanderen, is BusyMac toegevoegd aan Googles witte lijst van ontwikkelaars met CalDAV-toegang, en heeft BusyMac vervolgens ondersteuning voor OAuth 2.0 voor identificatie toegevoegd aan BusyCal 2.0.5. Na installatie van de update moet je inloggen op je Google-account en BusyCal toegang tot je agenda's geven. De nieuwe versie voegt ook een URL-opvang toe voor het aanmaken van nieuwe gebeurtenissen vanuit apps van derden en een optie om een verzoek tot afspraak uit de inkomende postbus te verwijderen of te sluiten zonder het te accepteren of te weigeren. BusyCal 2.0.5 repareert een fout die optrad bij het toevoegen van afspraken aan Google Calendar met een andere e-mail van de eigenaar, slaat bijlagen over wanneer iCloud een 502 Bad Gateway-fout teruggeeft, repareert een fout die abonnementen op OmniFocus WebDAV-feeds verhinderde en verbetert een crashfout die optrad bij het omzetten van een wekker-herhalingstijd van absoluut naar relatief. Je kunt meer leren over BusyCal in het gratis e-boek "Take Control of Calendar Syncing and Sharing with BusyCal". BusyCal 2.0.5 is verkrijgbaar als een gratis proefversie voor 30 dagen van de website van BusyMac, maar de enige manier om de app te kopen is via de Mac App Store. (Nieuw € 26,99, gratis update, 9,4 MB, toelichting)

Reacties - BusyCal 2.0.5


ExtraBITS, 20 mei 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: TK, RAW]

Deze week hebben we veel variatie in de ExtraBITS, je leesplezier, met onder andere dat iOS 6 wordt goedgekeurd voor militair gebruik, een overzicht van de aankondigingen op de Google I/O-ontwikkelaarsconferentie, Bill Gates over de laatste dagen van Steve Jobs, dat Blackberry Messenger eindelijk naar iOS komt en Matt Neuburg over de toekomst van Apple op MacVoices.

iOS 6 goedgekeurd door het Amerikaanse Ministerie van Defensie -- Het Amerikaanse Ministerie van Defensie heeft de "beveiligingstechnische implementatiegids" voor mobiele apparaten met iOS 6 goedgekeurd, waaronder de iPhone en iPad. Dit betekent dat deze apparaten van Apple voortaan kunnen worden gebruikt op de netwerken van het Ministerie van Defensie. Ook goedgekeurd zijn BlackBerry-smartphones en apparaten van Samsung met het op Android gebaseerde besturingssysteem Knox. Bij het Ministerie van Defensie zijn momenteel circa 600.000 commerciële mobiele apparaten in gebruik, waaronder 470.000 BlackBerry's, 41.000 niet nader bepaalde apparaten van Apple en 8.700 Android-apparaten. De meeste maken deel uit van een pilootprogramma door het Defense Information Systems Agency om gebruik te maken van de nieuwste technologie. In tegenstelling tot bij de meeste ondernemingen, mag je niet je eigen apparaat meebrengen, althans niet om verbinding te maken met netwerken van het Ministerie.

Reacties

Overzicht van aankondigingen op Google I/O -- Het nieuws van Apple bijhouden is al moeilijk genoeg, maar wanneer Google een karrenvracht producten, updates en diensten aankondigt in een 3 uur durende openingstoespraak op de Google I/O-ontwikkelaarsconferentie, dan laten we anderen, in dit geval The Next Web, met plezier de lijst samenstellen. Veel van deze aankondigingen hebben alleen belang voor ontwikkelaars, maar updates voor Google Maps, de streamingdienst voor muziek Google Play Music All Access, nieuwe functies in Google+, en een eengemaakte berichtendienst met de naam Hangouts kan interessant zijn voor iedereen die gebruikmaakt van de diensten van Google.

Reacties

Bill Gates haalt herinneringen op aan Steve Jobs -- In een interview met 60 Minutes haalde de voorzitter van Microsoft, Bill Gates, herinneringen op aan de concurrentie met Steve Jobs en aan zijn bezoek aan de stichter van Apple aan het eind van zijn leven. Gates was tegen zijn gewoonte in emotioneel en zei: "Hij en ik zijn, op een bepaalde manier, samen opgegroeid". Gates vertelde ook een mooi verhaal over Jobs die een feestje verliet omdat hij ziek was, en aan de secretaresse van Gates zei: "Als hij wil weten waarom, zeg hem dan dat ik een kl**tzak ben".

Reacties

BlackBerry Messenger komt naar iOS -- De onder vuur liggende smartphonebouwer BlackBerry heeft aangekondigd dat deze zomer hun Messengerdienst voor iOS en Android zal verschijnen. De chatdienst, een van de meest geliefde functies van BlackBerry, wordt nog altijd maandelijks gebruikt door 60 miljoen mensen die samen 10 miljard berichten per dag versturen (dat is vijf keer zoveel als het aantal iMessages dat in januari 2013 per dag verstuurd werd). Maar met BlackBerry's zorgen van de afgelopen paar jaar voelt deze uitgave aan als een verdedigende actie.

Reacties

Apple de weg wijzen (vanaf hier) -- In een discussie over waarheen Apple iOS 7, WWDC en de App Store moet brengen, droeg Matt Neuburg, redactielid bij TidBITS en schrijver van boeken over programmeren voor iOS, zijn vermoeiende mix van gedetailleerde analyse en ongecontroleerd gezeur bij aan de MacVoices-podcast van Chuck Joiner, samen met John Brayton van Golden Hill Software.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands