Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1169, 8 april 2013

Als je van plan bent om begin februari volgend jaar Macworld/iWorld bij te wonen, vergeet dat dan maar want dat is verplaatst naar eind maart. En als echte conferenties vandaag de dag te veel moeite zijn, kijk dan eens naar de mogelijkheden van de gratis Google+ Hangouts On Air, die wij hebben gebruikt voor TidBITS Presents en Take Control Live. Adam Engst legt uit hoe die te gebruiken, zowel voor het geven als voor het bijwonen van presentaties. Adam bekijkt ook hoe je nieuwe gebaren kan gebruiken in versie 2.1 van de iPhone-app Gmail. Matt Neuburg bespreekt Cloud Mate, dat iClouds Documenten in de Cloud meer als Dropbox laat werken, en David Rabinowitz deelt zijn ervaringen met elektronische studieboeken in het hoger onderwijs van vandaag de dag. Belangrijke software-updates deze week zijn onder andere Snapz Pro X 2.5.2, TextWrangler 4.5.1 en BBEdit 10.5.3.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1169i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Macworld/iWorld 2014 verplaatst naar eind maart

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: HV]

Macworld Expo verhuist alweer! In 1999, destijds geïnspireerd door de verhuizing van MacWorld Boston naar New York City, hadden we een kort 1 april-artikel waarin we aankondigden dat Macworld San Francisco verplaatst zou worden naar Austin, Texas, omdat "in Texas alles groter is". (Zie voor een door "This is Spinal Tap" geïnspireerd citaat van Steve Jobs en een welhaast helderziende opmerking over goedkope arbeidskrachten "Macworld Expo SF Verplaatst naar Austin", 1 april 1999.)

Daarom hopen we dat jullie het ons niet kwalijk nemen dat we even gewacht hebben met het melden van het bericht op 1 april 2013 dat IDG World Expo de data van Macworld/iWorld 2014 had gewijzigd van begin februari naar eind maart. De workshops voorafgaand aan het congres zullen gehouden worden op 26 maart 2014, en het congres zelf wordt gehouden van donderdag 27 maart 2014 tot en met zaterdag 29 maart 2014. Het evenement, dat plaatsvindt in San Francisco, zal ook op een andere locatie gehouden worden, maar dat is slechts een kleine verplaatsing, naar de andere kant van de straat, in de noordelijke hal van het Moscone Center. Inschrijving opent eind 2013.

In een persbericht verklaarde IDG World Expo: "Zowel standhouders als bezoekers hebben ons laten weten dat ze het evenement bij voorkeur buiten de reisproblemen van vakantie- en winterperiode wilden zien en IDG World Expo is blij dat we aan deze verzoeken tegemoet konden komen". Die winter-reisproblemen waren er natuurlijk altijd al, en het is dus niet helemaal duidelijk waarom er pas dit jaar rekening mee gehouden wordt. Afgezien daarvan zijn we blij met de wijziging, omdat het evenement oorspronkelijk nogal onhandig op een zaterdag/zondag/maandag-schema was geprogrammeerd. Bovendien komt het nu niet in conflict me de Super Bowl. (We verwachten volgend jaar dan ook veel American Football-spelers onder de bezoekers.)

Probleem is natuurlijk wel dat veel mensen al jaren een Macworld/iWorld in de winter in hun agenda hebben staan, en wellicht in de tweede helft van maart al andere afspraken hebben gemaakt. Dat zou een negatief effect op bezoekersaantallen kunnen hebben. In 2013 waren er volgens IDG World Expo 25.000 bezoekers, en over een jaar zullen we weten of de wijziging daar een positief of negatief effect op heeft.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Gmail for iPhone 2.1 verbetert navigatie

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: MSH]

Waarschijnlijk besteed je net als ik, bij het lezen van e-mail op een iPhone, veel tijd aan het navigeren tussen berichten. Over het algemeen betekent dit hetzij tikken op een kleine pijl, hetzij heen en weer schakelen tussen een lijst met berichten en de eigenlijke inhoud. Dat is niet meer nodig in de onlangs vrijgegeven versie 2.1 van de gratis Gmail-app voor iPhone of iPod touch (maar niet iPad), waarin je nu naar links en rechts kunt vegen om bij het lezen tussen berichten te kunnen navigeren.

Net zoals veel gebareninterfaces is deze aanpak eenvoudig en redelijk, maar als je er niet expliciet op gewezen wordt, is het bestaan van deze mogelijkheid niet heel duidelijk. In dit specifieke geval is het genoeg dat je van het bestaan weet, maar bij andere gebaren- en kleine-scherm-interfaces is vaak meer uitleg nodig.

Zo is er nog een andere nieuwe eigenschap in versie 2.1 van de Gmail-app die eveneens eenvoudig en redelijk is, maar die niet per se voor de hand ligt. Als je een bericht selecteert in de lijst door te tikken op het aankruisvak, kom je in een bewerkingsmode waarin je kunt doorgaan met berichten selecteren. Vervolgens kun je bovenin op een van de drie knoppen tikken om de geselecteerde berichten op te slaan, te archiveren of te verwijderen. Je kunt ook op de naar beneden wijzende pijl drukken om ze te verplaatsen, te labelen, te rapporteren als spam of te markeren als ongelezen.


Ere wie ere toekomt: Google heeft duidelijke aanwijzingen gegeven voor het gebruik van deze functies, zowel in een blogpost als in de toelichting bij de app, maar de meeste mensen lezen de Officiële Gmail-blog niet, en veel mensen lezen de toelichtingen bij apps niet tijdens het bijwerken van een massale hoeveelheid (ik weet dat ik het niet doe).

Twee punten dus. Ten eerste: gebareninterfaces zijn goed, want ze kunnen zowel gemakkelijk zowel krachtig zijn zonder kostbare schermruimte op mobiele apparaten in te nemen. Vegen tussen de berichten is een stap in de goede richting, maar het zou leuk zijn om meer experimenten te zien op dit gebied, zoals in de iPhone-app Mailbox (zie "Mailbox voor iPhone vereenvoudigt prioritering van berichten maar mist essentiële functies", 22 februari 2013).

Ten tweede: ontwikkelaars moeten eraan denken gebruikers bij te scholen. Ze moeten hints inbouwen in de app voor overigens verborgen gebarenfuncties, zoals vegen tussen de berichten, trekken om te zoeken, en vegen in lijsten om te verwijderen. Anders moeten wij gebruikers onze toevlucht nemen tot "spelen" met onze apps alsof het games zijn, om te ontdekken wat ze kunnen doen, en bij mislukking een prijs te betalen in de vorm van inefficiënte gebruikerspatronen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Cloud Mate: iCloud veranderen in Dropbox?

  door Matt Neuburg: [email protected]
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HR, TK, JWB]

Vraag me hoe ik documenten verplaats van de ene Mac naar de andere, of van mijn Mac naar mijn iPad of iPhone en ik zal waarschijnlijk antwoorden: "Dropbox". Ik denk er zelden aan om Documenten in de Cloud van iCloud te gebruiken om documenten te delen of te verplaatsen tussen mijn apparaten. Ik denk dat de slechte interface van iCloud de reden is, zeker op het bureaublad met OS X 10.8 Mountain Lion, en zeker vergeleken met de interface van Dropbox.

Mijn Dropbox-map is, heel plezierig, gewoon een simpele map in de Finder en biedt mij rechtstreeks toegang tot een centrale plek waar alles dat ik in de cloud via Dropbox bewaar opgeslagen ligt. Simpel, duidelijk, direct en makkelijk te gebruiken.

Daarentegen worden iCloud-documenten die als Documenten in de Cloud worden bewaard op een totaal andere manier getoond. Die zijn meestal helemaal niet zichtbaar in de Finder! In plaats daarvan zie je ze alleen in een raar, slecht vormgegeven iOS-achtig Open-dialoogvenster. Dat is eerlijk gezegd een belachelijke situatie. Het zou niet zo moeten zijn dat ik (bijvoorbeeld) TextEdit moet openen, laat staan dat ik dan ook nog Bestand > Openen moet kiezen om mijn TextEdit documenten te zien, alleen maar omdat ze ook zijn opgeslagen in de cloud! En om te beginnen is er geen reden waarom mijn iCloud-documenten beperkt zouden moeten zijn tot een specifiek programma. Zeker omdat het onderscheid arbitrair is: een document dat bijvoorbeeld in de cloudmap van TextEdit wordt bewaard hoeft geen TextEdit-document te zijn - het kan van alles zijn.


Als je echt wilt kun je, met enige moeite en als je bereid bent om de rol van Power User te spelen, je iCloud-documenten in de mappenstructuur van de Finder zien. Ze worden bewaard in je Bibliotheekmap, in een submap getiteld Mobiele Documenten. Maar de Finder doet erg zijn best om te verhinderen dat je kunt zien wat daar daadwerkelijk gebeurd. Normaal gesproken is de Bibliotheekmap onzichtbaar (al kun je daar wel wat aan doen: zie "Hoe om te gaan met de verborgen Bibliotheek van Lion", 20 juli 2011), en de Finder staat erop om het venster van de map van Mobiele Documenten "iCloud" te noemen. En zelfs als je de moeite neemt om je iCloud-documenten op deze manier zichtbaar te maken, heb je er dan echt wat aan? Het zou eerder kunnen leiden tot ongelukken.

Image

Het hulpprogramma Cloud Mate (van Red When Excited) belooft om de toegang tot je iCloud-documenten meer zoals Dropbox te maken. Het doet dit op twee manieren.

Om te beginnen laat Cloud Mate je iCloud-documenten zien in een eigen venster. De navigatiekolom van dat venster somt je programma's op die met iCloud kunnen werken. Je kunt de documenten van maar één programma tegelijkertijd zien, maar het venster is tenminste enigszins Finder-achtig. Je kunt in het venster van Cloud Mate mappen aanmaken, bestanden en mappen herbenoemen, en je kunt bestanden en mappen vanuit de Finder binnenslepen. Je kunt ook bestanden en mappen uit dit venster slepen, of verplaatsen vanuit de omgeving van een applicatie naar dat van een andere. (Als je dit probeert, is er een lichte vertraging en moet je even vasthouden op een icon voordat het sleepbaar wordt.) En Cloud Mate helpt je gegevensverlies te voorkomen, door bij zo'n beetje iedere vorm van verslepen een kopie te maken.


De tweede manier waarop Cloud Mate je iCloud-documenten laat zien is via een virtueel Finder-volume dat toegang tot de verschillende iCloud-documentenmappen bundelt. Deze magie wordt mogelijk gemaakt door de installatie van OSXFUSE. OSXFUSE, de opvolger van MacFUSE, is programmeurs-software waarmee ontwikkelaars feitelijk hun eigen bestandssysteem kunnen bouwen. Dat schrikt mij enigszins af, maar ik vermoed dat mijn angst irrationeel is, en bovendien hoef je deze methode niet te gebruiken als je dat niet wilt.

In dit geval wordt OSXFUSE gebruikt om de inhoud van ~/Bibliotheek/Mobiele Documenten te verzamelen en meer presentabel te maken. De vreemde namen van de mappen zoals com~apple~TextEdit worden veranderd in normale namen zoals TextEdit, en de inhoud van hun Documenten-submappen wordt naar het bovenste niveau gehaald. Het resulterende virtuele bestandssysteem vormt een volume dat je vervolgens kunt benaderen in een echt, simpel Finder-venster, met alle gebruikelijke functionaliteit van de Finder maar met een betere interface dan wanneer je rechtstreeks in de map Mobiele Documenten zou kijken.


Maar het venster dat deze methode oplevert is niet helemaal zo magisch als je wel zou willen. Kolomweergave werkt goed en daar zou ik het bij houden. Want hoewel je de iCloud-documentenmappen individueel kunt openen in kolomweergave, worden ze als bestandsaliassen in een lijstweergave gepresenteerd. Dus hebben ze geen "kanteldriehoekje" dat je open zou kunnen klikken om de inhoud tegelijkertijd in hetzelfde venster te zien. Niettemin is dit een slimme en handige manier om je iCloud-documenten rechtstreeks in de Finder te kunnen doorzoeken.

Image

Net als bij Dropbox moet je enigszins voorzichtig zijn als je niet je enige versie van een bestand aan iCloud wilt toevertrouwen. Als je op dit virtuele volume een bestand in een iCloud-documentenmap sleept, dan verplaats je het bestand. Je kunt natuurlijk ook de optietoets vasthouden tijdens het slepen, of Kopieer en Plak gebruiken om een kopie te krijgen. Op dezelfde manier verwijder je een bestand uit iCloud als je het bijvoorbeeld naar het bureaublad sleept. (Een dialoog waarschuwt je hiervoor.) Maar niets van dit alles is een verrassing. Het is eigenlijk prima. Dit is gewoon de Finder die doet wat hij normaal doet en waarvan de acties worden weerspiegeld in iCloud.

Het door OSXFUSE gegenereerde virtuele Finder-volume biedt nog een ander voordeel: het is zichtbaar in de dialoogvensters Open en Bewaar van elk programma, althans in theorie. Het dialoogvenster Open van BBEdit kan het bijvoorbeeld gebruiken om een in de iCloud-map van TextEdit bewaard tekstdocument te zien en te openen, en wanneer het open is, is er geen probleem om wijzigingen te bewaren. Dit werkt helaas niet symmetrisch voor het bewaren van een nieuw bestand via het dialoogvenster Bewaar. Wat een programma in zijn dialoogvenster Bewaar kan doen, lijkt af te hangen van het type programma. Het dialoogvenster Bewaar van BBEdit kan de iCloud-map van TextEdit niet openen of erin gaan om er een nieuw bestand in te bewaren, en de dialoogvensters Bewaar in Microsoft Word of TextMate (allebei geen Cocoa-applicaties) kunnen dit evenmin. Zowel Pages als Safari kunnen het dialoogvenster Bewaar in de iCloud-map van TextEdit gebruiken, waarschijnlijk omdat het Cocoa-applicaties zijn, maar ze kunnen niet kijken of bewaren in de submappen in de iCloud-map van TextEdit.


Een andere manier waarop Cloud Mate Dropbox emuleert is met berichten. Dropbox heeft lange tijd ondersteuning geboden voor Growl-berichten, en dus ook voor het Berichtencentrum van Mountain Lion. Cloud Mate plaatst op dezelfde manier berichten in het Berichtencentrum van Mountain Lion wanneer er activiteit is in verband met iCloud-documenten. Cloud Mate heeft ook een eigen venster iCloud Monitor waarin recente activiteiten van iCloud-documenten wordt weergegeven, maar de activiteiten in deze lijst verdwijnen bijna onmiddellijk, dus als je niet op het goede ogenblik keek, heb je pech.

Image

Voor mij is Cloud Mate een uitstekend begin van een echt goed idee. Door een eengemaakte en redelijk vlotte weergave van je iCloud-documenten zul je misschien sneller geneigd zijn om Documenten in de Cloud te gaan gebruiken. Wat Cloud Mate biedt is alvast veel beter dan wat Apple met zijn op documenten gebaseerde dialoogvensters Open en Bewaar heeft gedaan. Als ze bij Apple ook maar een greintje verstand hebben, dan zouden ze naar Cloud Mate kijken en met de hand op hun voorhoofd slaan: "O, dit is precies wat wij hadden moeten doen!"

Cloud Mate kent echter wel zijn grenzen. Het hoofdvenster van Cloud Mate imiteert de Finder slechts gedeeltelijk en niet echt op een Finder-achtige manier. Het kent alleen miniaturen-weergave, een weergave die ik nooit gebruik in de Finder. De ontwikkelaars lijken (als ik de antwoorden goed begrijp die ik op mijn vragen hierover kreeg) van plan andere weergaven toe te voegen, zoals lijst- en kolom-weergave dus misschien wordt dit uiteindelijk nog verholpen. Verder werken veel handelingen die je zou kunnen proberen vanwege Cloud Mates Finder-achtige uiterlijk, niet zoals in de echte Finder. Bijvoorbeeld: als je een bestand selecteert en de spatiebalk indrukt dan verschijnt er een venster dat lijkt op dat van Quick Look, maar dat is het niet echt. Nogmaals de spatiebalk indrukken laat het venster ook niet verdwijnen. Andere sneltoetsen zoals Command-pijl omhoog om een niveau hoger in de mappen-hiërarchie te geraken, zijn ook afwezig.

Dit alles is hen echter vergeven. Het is namelijk bijzonder moeilijk een programma te schrijven dat dusdanig als de Finder werkt dat je het gevoel krijgt in dezelfde krachtige omgeving te zitten als de echte Finder. Dus misschien hebben de ontwikkelaars van Cloud Mate er goed aan gedaan de lat niet meteen zo hoog te leggen. Sterker nog, ik ken maar één programma dat erin geslaagd is zoiets te doen en dat is Path Finder (zie "Path Finder 5 verslaat de Finder met gemak", 29 juni 2009). De beste weergave van mijn iCloud-documenten die ik heb kunnen bewerkstelligen tijdens het spelen met Cloud Mate kwam door Cloud Mate en Path Finder samen te gebruiken. Als je het virtuele OSXFUSE-volume dat door Cloud Mate is gemaakt bekijkt via Path Finder in lijst-weergave, krijg je de gehele hiërarchie te zien en dat is een absoluut verrukkelijke ervaring.


Als je denkt dat een Dropbox-achtige toegang tot je iCloud-documenten handig is, hoeft dat niet veel te kosten. Cloud Mate is slechts $ 6,99. (Je koopt een licentie via FastSpring. Een app zoals deze wordt natuurlijk nooit goedgekeurd door Apple voor verkoop in Mac App Store). Het is een download van 9 MB en vereist Mountain Lion.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


De evolutie van e-studieboeken overleven

  door David Rabinowitz: [email protected], @david_rab
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: PAB, RAW, HV]

Als Master-student die binnenkort afstudeert aan de Universiteit van Virginia, ben ik een getuige geweest van de opkomst en langzame ontwikkeling van e-studieboeken in het hoger onderwijs. Hoewel de voor e-studieboeken benodigde techniek al sinds jaren beschikbaar is, is het pas sinds kort dat ik merk dat ze vaste voet op de markt krijgen. Het was lastig geweest dit stuk drie jaar geleden te schrijven omdat ik weinig te vertellen had en weinig ervaren had om over te schrijven. Maar nu, slechts een paar jaar later, heb ik van talloze e-studieboeken en digitale onderwijs-platformen gebruikgemaakt. Ik hoop dat ik met mijn verleden met e-studieboeken een helder beeld van het huidige digitale boekenlandschap kan helpen schetsen. Van binnenuit bekeken, en niet vanuit de hooggestemde idealen van de experts van de uitgeverijen. Misschien heb je de indruk gekregen dat e-studieboeken alomtegenwoordig zijn omdat de media zo optimistisch zijn over de snelheid van de veranderingen, maar als student die er midden in gezeten heeft, kan ik alleen maar zeggen dat e-studieboeken nu pas beginnen aan te slaan en dat de verandering langzamer plaatsvind dan je misschien denkt.

Mijn zoektocht naar digitale studieboeken begon in 2007 tijdens mijn eerste jaar op de hogeschool. Leraren en bibliotheekmedewerkers lieten studenten academische databanken gebruiken voor de bulk van ons onderzoek, omdat Wikipedia buiten bereik was. Een van die databanken waar mijn hogeschool op aangesloten was, Questia, bood complete academische e-boeken en ander wetenschappelijk onderzoeksmateriaal aan via het web. Het was de eerste keer dat ik boeken bekeek met een computer. Ik was dus onder de indruk.

Ondanks een paar e-boek-databanken op de hogeschool, waren e-studieboeken niet makkelijk omdat niet iedere student voortdurend de beschikking over een computer had. Natuurlijk hadden we genoeg pc's op school en mijn basis- en middelbare school was doorspekt met verschillende brokken technologie die opleiders probeerden op te nemen in het lesprogramma. Ik heb goede herinneringen aan Kid Pix op de Mac op de basisschool en het bekijken van films op laserdisks. Maar de hardware was noch goedkoop, noch mobiel genoeg voor elke student om te bezitten. Tijdens college was het echter alomtegenwoordig. Elke student moet, of wordt zeer aangemoedigd een laptop te hebben en wifi is overal op de campus gratis beschikbaar. En verder waren er tegen het einde van mijn eerste jaar alternatieven beschikbaar, zoals de Kindle en de iPad.

Helaas, ondanks deze weelde aan technologie was er in 2009 geen enkel studieboek elektronisch beschikbaar voor de vakken in mijn eerste jaar. Mijn ouders vertelden me dat er niet veel veranderd was sinds hun studietijd en gaven me tips om geld te besparen op studieboeken. Blijkbaar was het de studieboek-uitgevers niet gelukt in de pas te blijven met de technologische vooruitgang in de wereld en zaten ze nog steeds in de vorige eeuw. Ik had een gloednieuwe laptop en overal toegang tot wifi, maar het woog niet op (letterlijk), tegen mijn grote en zware studieboeken.

De eerste keer dat ik een e-studieboek gebruikte was in mijn tweede jaar. Een fysiek studieboek dat ik had gekocht, werd geleverd met een gratis elektronische versie die beschikbaar was op de website van de uitgever. Dat boek had, en heeft nog steeds, een bediening die op Flash gebaseerd is waarmee knippen en plakken niet mogelijk is, wat het lastig maakt een gepersonaliseerde studiegids te maken. En het boek opent altijd op de voorpagina, ongeacht waar ik de vorige keer gebleven was. Ik had dit semester voor een ander vak het hetzelfde studieboek weer nodig, maar kon toegang naar de e-studieboekversie krijgen zonder een fysiek exemplaar te kopen. De uitgever verkoopt de elektronische versie zelfs met een lichte korting vergeleken met het fysieke boek. Helaas moest ik tot mijn teleurstelling constateren dat in meer dan twee jaar de bediening exact gelijk gebleven was.

Tijdens de laatste twee jaar van mijn studie, zag ik een aanzienlijke toename in het aanbod van e-studieboeken. Nu heb ik slechts één vak waarvoor er geen digitale variant beschikbaar is van het studieboek en zelfs dat boek heeft aanvullend materiaal dat alleen online beschikbaar is.

Een jaar terug had ik het geluk mee te doen met een proefprogramma dat gesponsord was door de Universiteit van Virginia om e-studieboeken op een geïntegreerde wijze uit te proberen. Studenten in mijn college "Database Systems" kregen toegang tot een e-studieboek, zonder kosten. Authenticatie werd afgehandeld door cursus-management-software van de UVA en we hadden toegang tot het boek via de web-app voor CourseLoad, een dienst voor e-studieboeken, ontwikkeld door een externe partij. CourseLoad is een digitaal distributieplatform waarmee je e-studieboeken kan lezen en zoeken, markeringen en aantekeningen aanbrengen en samenwerken met andere mensen. Het is apparaat-onafhankelijk en vergelijkbaar met de Kindle web-app.

Iedereen in het college wilde het e-studieboek gebruiken, ondanks dat deelname vrijwillig was. We hadden nog steeds de optie het fysieke e-studieboek te kopen, maar voor zover ik weet heeft niemand dat gedaan.

Dit jaar kon ik e-studieboeken kopen voor het overgrote deel van mijn colleges en ik ben er tot nu toe tevreden over. Ik geef nu de voorkeur aan e-studieboeken boven de fysieke boeken. Weliswaar was het prettig om tijdens het proefprogramma een boek gratis te krijgen, maar ik heb geen er probleem mee om te betalen voor een digitale versie van een boek. Prijspunten van elektronische studieboeken zijn nog steeds zo in beweging dat verkopers echt onderling afwijkende prijzen hebben. Ze neigen ernaar 10 tot 40 procent goedkoper te zijn en de korting kan zelfs oplopen tot boven de 50 procent. Maar omdat ik ze niet terugverkoop aan de Campus-boekwinkel aan het einde van het semester, kan de initiële besparing makkelijk teniet worden gedaan.

Mijn favoriete mogelijkheid van e-studieboeken is de mogelijkheid om in de tekst te zoeken door gewoon een sleutelwoord te typen. Ik hoef niet langer naar het register achter in een boek te gaan en dan naar de juiste pagina te bladeren. Deze handige mogelijkheid bespaart me veel tijd en maakt het vinden van informatie veel gemakkelijker, vooral omdat de kwaliteit van het register wisselt van boek tot boek. Ook kunnen sleutelwoorden een koppeling hebben naar hun definities, en sommige e-boekplatforms geven een definitie zodra een woord gemarkeerd wordt. Ik hoef niet langer achter in het studieboek te zoeken naar de verklarende woordenlijst. Met één tikje kan ik de definitie van willekeurig welk woord op het scherm vinden.

Een ander voordeel van e-studieboeken is directe elektronische levering. Ik ben dit jaar niet één keer in mijn universitaire boekwinkel geweest, omdat ik of mijn papieren studieboeken kon huren of kopen bij Amazon of toegang had tot het e-studieboek via de Kindle-app of een andere dienst. Ik kocht mijn studieboeken vroeger ver voor het begin van het semester om er zeker van te zijn dat ik ze had, omdat de boekwinkel wel eens uitverkocht raakte, maar dat hoef ik niet meer te doen. Hé, ik kocht mijn antropologie-boek online via mijn laptop tijdens het eerste college. Met digitale levering kan ik wachten om zeker te weten dat ik het benodigde materiaal moet aanschaffen. Veel studenten laten een cursus vallen na een paar colleges, dus het scheelt een hoop tijd als je dan je boeken niet hoeft terug te brengen naar de boekwinkel. En als je vermoedt dat een professor een boek op de leeslijst wellicht helemaal niet zal gebruiken, dan kun je gewoon wachten met de aanschaf totdat het nodig is, zonder dat je erover in hoeft te zitten dat de boekwinkel de resterende exemplaren teruggestuurd heeft.

Digitale levering maakt het huren van studieboeken ook gemakkelijk. Via sommige online-winkels, zoals Amazon, kun je een e-studieboek huren voor een bepaalde tijdsduur. In plaats van papieren boeken te kopen en aan het einde van het semester weer te verkopen voor een fractie van de aankoopprijs, houdt de huur gewoon op. Ik kon mijn economie-boek huren voor $ 65, dat was $ 40 goedkoper dan de Kindle-versie en $ 105 goedkoper dan een nieuw exemplaar aanschaffen. In dit geval kostte de huur ongeveer $ 0,30 per extra dag en was er een minimum huurperiode van 60 dagen.

Helaas vond ik pas nadat ik het geld had uitgegeven dat het verhuurde boek niet compatibel was met mijn Kindle Touch, die minder kan dan de Kindle Fire-modellen. Maar ik kon het boek wel gewoon gebruiken in de Kindle-app op de Mac en het web, en ik zat er niet mee dat ik het niet op mijn Kindle Touch kon gebruiken. De digitale verhuur was handiger dan een papieren exemplaar van het boek huren, omdat ik het niet hoefde terug te sturen aan het einde van het semester. Amazon heeft zelfs mijn markeringen en aantekeningen opgeslagen toen het e-studieboek verliep, zodat ze beschikbaar zijn mocht ik het e-studieboek ooit weer eens downloaden.

Toen ik in het testprogramma van de Universiteit van Virginia stapte, kende ik al veel van de voordelen van e-studieboeken, maar eentje waarmee ik weinig ervaring had waren de mogelijkheden tot delen en samenwerken. Via CourseLoad kunnen markeringen, aantekeningen en notities gedeeld worden met andere studenten en de instructeur. Ondanks het potentieel zag ik geen aantekeningen van andere studenten of de professor. Het officiële rapport van de universiteit over het programma zegt zelfs dat deze opties niet veel gebruikt werden en dat ze niet echt veel voordeel gaven.

Naar mijn mening is dit niet omdat de gereedschappen op zich niet handig of moeilijk in gebruik waren, maar omdat studenten en leraren er aan zullen moeten wennen en ze in hun werkwijze zullen moeten inbouwen. Toen ik mijn instructeur Mark Sherriff, universitair hoofddocent computerwetenschappen, achteraf vroeg naar de samenwerkingsgereedschappen, zei hij dat die geïntegreerd zouden moeten in zijn huidige werkwijze, waarin hij vaak e-mail gebruikt. Sommige soorten automatisch verzamelen en delen van gegevens, zoals de Kindle die vaak gemarkeerde passages onderstreept, zullen zeker breder gebruikt gaan worden, omdat ze geen extra werk vereisen.

De test met e-studieboeken bracht ook een aantal nadelen aan het licht ten opzichte van fysieke studieboeken. De belangrijkste daarvan waren technische problemen en de noodzaak van een ononderbroken internet-verbinding. Het kwam gelukkig niet vaak voor, maar op momenten dat de CourseLoad-dienst of het cursus-beheerssysteem van de UVA plat ging was de toegang tot het studiemateriaal onmogelijk. De Kindle-app downloadt standaard al het materiaal, dat dus offline beschikbaar is, en is dus naar mijn mening geschikter voor een mobiele student. Ook hadden sommige studenten een probleem met het bekijken van en navigeren in CourseLoad-materiaal op hun apparaten. Over het algemeen waren de technische problemen niet heel ernstig, en ik ga er vooralsnog van uit dat ze in een volgende versie van de software verholpen zullen worden.

Veruit het grootste probleem met studiemateriaal in e-studieboekformaat is echter piraterij. Elke Google-zoekopdracht naar een studieboek levert minstens één hit op met een .pdf extensie. Ook met BitTorrent zijn veel beschermde studieboeken zo te vinden. Het probleem is wijdverspreid, en veel kennissen op de UVA en andere universiteiten gaven ruiterlijk toe dat ze niet voor alle e-studieboeken betaald hadden. Eén kennis wist zelfs te melden dat docenten gratis PDF's van studieboeken hadden verstrekt. Het probleem ligt dus niet alleen bij de studenten. Door e-studieboeken uitsluitend via cloud-diensten of beschermde software aan te bieden kunnen uitgevers de piraterij voor een groot deel indammen, ten koste van een deel van het gebruiksgemak, zeker als de dienst technische problemen vertoont of een ononderbroken internetverbinding vereist.

Maar een van de belangrijkste nadelen van e-studieboeken is de fragmentatie en het gebrek aan eenheid tussen de verschillende beschikbare platforms. Er is niet één enkele dienst voor de verkoop en het gebruik van digitale studieboeken, en elke uitgever heeft zo zijn eigen manier van werken. Op dit moment moet ik werken met een combinatie van de Kindle-app van Amazon, PDF-bestanden, een beschermde web-app, en papieren boeken. De Kindle-app is duidelijk mijn favoriete medium, met als belangrijkste voordelen dat het geen ononderbroken internetverbinding vereist, op verschillende platforms beschikbaar is, het mogelijk maakt om belangrijke stukken tekst te markeren, handige verwijzingen mogelijk maakt, en een zinvolle zoekfunctie heeft. Maar ook aan de Kindle-app kleven frustrerende problemen die het studieproces bemoeilijken. Zo hebben veel Kindle-boeken geen paginanummers, zodat je online een losse inhoudsopgave moet raadplegen om te bepalen waar je moet zijn. Verder kan het geen markeringen, aantekeningen en ander toegevoegd materiaal exporteren naar een ander platform, dus je kan elk studieboek maar op één apparaat zinvol gebruiken.

Nu ik bijna klaar ben met mijn opleiding en aardig wat ervaring met e-studieboeken heb kan ik met een gerust hart zeggen dat ik ze prefereer boven papieren boeken. Ze zijn nog lang niet perfect, maar juist omdat ze digitaal zijn is het in principe mogelijk om ze snel aan te passen en verbeteren. Normale studieboeken zijn al tientallen jaren niet gewijzigd, en in een steeds digitaler wordende wereld zou een ouderwets medium niet langer de standaard moeten zijn. Studenten zouden nog steeds wel de mogelijkheid moeten hebben om papieren boeken aan te schaffen, maar elk studieboek zou ook digitaal beschikbaar moeten zijn, voor een betaalbare prijs. En ik durf er wel wat onder te verwedden dat in een dergelijk systeem de e-studieboeken snel de overhand zouden krijgen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Google+ Hangouts opzetten en gebruiken

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JO, LmR, DPF, GvH]

Toen we op het idee kwamen om TidBITS Presents en "Take Control Live: Working with Your iPad" te doen, wisten we dat we behoorlijk geavanceerde technologie nodig hadden om dit stevig neer te zetten. Joe Kissell had zijn eigen ideeën over de functionaliteit die hij als presentator wilde gebruiken. Toen zijn we op zoek gegaan naar verschillende partijen die webcasting- en videoconferentiediensten aanbieden. Uiteindelijk ontdekten we tot onze verbazing dat Google+ Hangouts On Air de beste combinatie van mogelijkheden aanbod, en bovendien ook nog gratis was. Dus onze keuze was gemaakt.

Maar toen gebeurde er iets grappigs. We waren absoluut van plan om Google+ Hangouts On Air alleen te gebruiken voor dergelijke grote evenementen, maar we merkten dat we het steeds vaker ook voor kleine bijeenkomsten gebruikten, zoals redactievergaderingen, en zelfs voor één-op-één telefoongesprekken die we eerder via Skype deden was het handig.

Waarom Google+ Hangouts? -- Wat waren dan wel de redenen dat we voor de oplossing van Google kozen, en niet voor FaceTime van Apple, of voor video-chat via iChat/Messages (AIM), of voor Skype? Google+ Hangouts (en de publieke versie genaamd Google+ Hangouts On Air) heeft veel slimme functionaliteit, en een aantal doorslaggevende voordelen boven de anderen.

Wat heb je nodig? -- Er zijn een aantal verschillende vereisten waaraan voldaan moet zijn voordat je met Google+ Hangouts kunt werken, of ze nou On Air zijn of niet.


Een Hangout instellen -- Een van de plekken waar we Google+ Hangouts een beetje verwarrend vonden is in de in in de "bel"-fase. Bij Skype en Berichten bijvoorbeeld hoef je er alleen maar voor te zorgen dat alle betrokkenen het programma gebruiken en beschikbaar zijn. Het starten van een gesprek levert berichtgevingen op aan iedereen die nauwelijks te missen zijn.

Met Google+ Hangouts echter, zijn deze berichtgevingen een stuk minder duidelijk, daar het programma voornamelijk in een web-browser werkt. (Het is daarom voordeliger om de Google+-app voor iOS of Android te gebruiken. Deze heeft wel berichtgevingen die genodigden waarschuwen.) Dus er zijn in principe drie manieren waarop je een gesprek kan instellen.


Voor de eerste twee methoden zijn er basisstappen die je moet zetten om een gesprek te beginnen.

  1. Ga naar je Google+-thuispagina of de Google+ Hangouts-pagina.

  2. Zoek een Hang Out- of Begin a Hangout-knop en klik erop.


  3. Een nieuw Hangout-venster opent met miniaturen van je vrienden die online zijn en een aantal velden die je in moet vullen. Klik op de gewenste miniaturen of typ de namen van de mensen of groepen in het bovenste veld (je kan een groep maken door een Google+-kring te maken en daar mensen aan toe te voegen), en geef in het tweede veld het gesprek een naam.


  4. Als je wilt dat je gesprek een publieke Hangout On Air is, selecteer je de Enable Hangouts On Air-checkbox en klik je op de knop "Okay, Got It!" om te bevestigen dat je gesprek in jouw Google+-stream en op je YouTube-kanaal wordt uitgezonden. Zorg ervoor dat de accounts kloppen met wat jij wilt. Alleen de initiator van een publieke Hangout On Air kan automatisch opnemen naar YouTube.

  5. Klik de knop "Hang Out" om het gesprek te beginnen en verstuur de uitnodiging naar je deelnemers.

Een paar gebruikstips: als je een publieke Hangout On Air aanmaakt, dan geef je met de knop Start Broadcast in het gespreksvenster aan wanneer je de uitzending en opname begint. En als je klaar bent, klik je op End Broadcast. Het beginnen en beëindigen van een uitzending heeft geen invloed op de gespreksdeelnemers dus je kunt ervoor en erna gewoon met elkaar praten zonder bang te zijn dat iets wordt afgeluisterd of opgenomen.

Om een zo coherent mogelijke opname te krijgen moet je ervoor zorgen dat je de gewenste persoon in de hoogste positie hebt staan (klik de miniatuur in de onderste balk; meer hierover zometeen) zodra je op Start Broadcast klikt zodat er meteen aan het begin geen verwarrende omschakeling is. Er wordt van 10 afgeteld voordat je in de lucht bent en mijn ervaring is dat je even moet controleren of je inderdaad in de lucht bent voordat je met je introductie begint.

Tevens moet je bij het beëindigen van de uitzending even zeker weten dat de juiste persoon op de hoogste positie staat zodat andere mensen die afscheid nemen geen omschakelingen naar andere video-feeds veroorzaken.

Als je klaar bent met het gesprek, klik je op de ophangen-knop (het telefoon icoontje) rechtsboven. Als iedereen het gesprek verlaat heeft dat hetzelfde effect.

Meedoen aan een Hangout -- De betrouwbaarste manier om je aan te melden bij Google+ Hangout na een uitnodiging is om naar je Google+-thuispagina te gaan en daar in je berichten te kijken. Zoals eerder gezegd zul je ook een bericht ontvangen via de mobiele Google+-apps, en met de webinterface van Gmail open hoor je misschien ook een geluid en zie je een Google Talk-bericht in de hoek verschijnen met een koppeling "Join Hangout".


Zodra je op de knop "Hang Out" of de koppeling "Join Hangout" geklikt hebt opent er een Hangouts-venster met daarin een voorvertoning van je videobeeld. Je hebt de mogelijkheid om de instellingen voor audio en video aan te passen voordat je op de knop "Join" klikt. (Voor de meeste toepassingen zijn de standaard audio- en video-instellingen prima, tenzij je een bepaalde headset wilt gebruiken die niet standaard in het systeem ingesteld staat.)


Er zijn kleine afbeeldingen van iedere deelnemer aan de onderkant van het scherm en een grote afbeelding daarboven, die de persoon toont die op dat moment aan het praten is. Als je een bepaalde persoon bovenaan wilt hebben moet je op de kleine afbeelding van die persoon klikken. Een blauw kader vertelt je dan welke afbeelding vaststaat aan de bovenkant. Je kunt op de afbeelding van personen klikken om er handmatig tussen te schakelen, of de "locked"-status van een afbeelding opheffen, waardoor Google weer zelf probeert te bepalen wie er aan het woord is.


Een serie knoppen aan de linkerkant geeft je toegang tot nog meer mogelijkheden. (Klik op de hamburgerknop aan de bovenkant om te schakelen tussen iconen en iconen met tekst.) De knop "Invite People" laat je mensen toevoegen aan het gesprek, "Chat" opent een groep om te kunnen chatten aan de rechterkant (handig voor het delen van koppelingen of het onderhouden van een backchannel tijdens een publieke Hangout On Air), "Screenshare" laat je je scherm of venster delen (in plaats van je gezicht) en "Capture" maakt een afbeelding van je scherm en bewaart die in een album dat wordt gedeeld met de gespreksdeelnemers. (Gelukkig kan, wanneer iemand op Capture klikt, de camera bij anderen worden uitgeschakeld.)

Image

De andere knoppen zijn apps die je kunt toevoegen of verwijderen. Vooral "Google Effects" is leuk. Daarmee kun je voor de andere deelnemers geluiden afspelen, en je gezicht verfraaien met bijvoorbeeld lichaamsbeharing. Google Drive belooft gedeelde aantekeningen mogelijk te maken. Er zijn nog meer apps, maar die werkten bij mij niet goed.

Twee snelle opmerkingen over het delen van schermen. Ten eerste kun je ze alleen bekijken, je kunt geen controle uitoefenen door middel van een hangout. Ten tweede kun je je gehele desktop delen (of, in mijn geval, een van mijn desktops, want ik heb twee beeldschermen) of een venster dat al open is. Dat laatste is in het geval van een presentatie vaak helderder voor de deelnemers.

Ik deel ook graag een truc voor het delen van je scherm die goed werkte voor onze uitzendingen van TidBITS Presents en Take Control Live. Zodra je een uitnodiging hebt ontvangen is het geen probleem om meerdere keren in te loggen vanaf verschillende computers met hetzelfde account. Je kunt dus deelnemen met een computer waarmee je je foto deelt, en een waarmee je alleen het scherm deelt. Je moet dan natuurlijk wel de microfoon en de luidsprekers op de andere computer uitzetten, want anders gaat het geluid rondzingen, en de deelnemers moeten je presentatie "locken" om hem te kunnen lezen.

Zodra je bij het gesprek bent kun je meedoen. Nog wat tips voor het gebruik:

Een Hangout On Air direct of achteraf bekijken -- Om een openbare Hangout On Air te kunnen bekijken hoef je alleen maar de koppeling erheen te weten. De mensen die de Hangout On Air presenteren kunnen de koppeling daarheen kopiëren vanuit hun Hangout. Bovenaan zit een koppeling "Embed", die zowel de kale URL geeft als een stukje code waarmee je de toegang tot de YouTube-videospeler in elke webpagina kunt opnemen. Bijvoorbeeld: als wij een TidBITS Presents presenteren, kopiëren wij altijd deze koppeling en delen wij die rond op Twitter, Facebook en Google+. Bovendien plaatsen wij de video op een bepaalde pagina, die wij ons publiek op het juiste moment vragen te gaan zien.

Als je naderhand wilt kijken naar een van deze video's is er geen verschil met andere YouTube-video's, maar we hebben wel een paar nuttige trucjes geleerd om een Hangout On Air rechtstreeks te bekijken.

Probeer het eens! -- Ik zal eerlijk zijn: er waren een paar pogingen voor nodig voordat we een beetje op ons gemak met Hangouts van Google+ konden spelen. Dit is ten dele zo omdat het in de verste verte niet zo "app-vriendelijk" is of lijkt op gesprekken via Skype of chatten via iChat/Messages. Maar het is wel betrouwbaarder dan die twee, en het is onze standaard oplossing geworden voor het voeren van groepsgesprekken en zelfs soms voor individuele gesprekken. Hangouts van Google+ is dan misschien niet de ultieme video-chat-dienst, maar hij is verduveld goed. We hebben vandaag de dag nog niets beters gevonden op het internet, zeker niet voor deze prijs.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 8 april 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: TK]

Snapz Pro X 2.5.2 -- Ambrosia heeft Snapz Pro X 2.5.2 uitgebracht met een oplossing voor een probleem met het nauwkeurig vatten van de precieze pixels van een selectie en de vernieuwde ondersteuning voor verschillende stijlen van beeldranden (die verdwenen was in versie 2.5). De update verbetert ook de betrouwbaarheid van filmcodering, verbetert de compatibiliteit met zowel OS X 10.8 Mountain Lion als Retina-beeldschermen, en voegt Chinese en Russische lokalisering toe. ($ 69 nieuw, gratis update, 15,8 MB, toelichting)

Reacties - Snapz Pro X 2.5.2

BBEdit 10.5.3 -- Bare Bones Software heeft BBEdit 10.5.3 uitgebracht met meer dan 50 oplossingen voor bugs (waarvan er veel ook voorkomen in versie 4.5.1 van de gratis tekstbewerker TextWrangler voor algemeen gebruik). Heel grappig is deze toelichting:

Het weergaveteken voor onzichtbare spaties (wanneer "Show Invisible" en "Show Spaces" allebei zijn geactiveerd) is nu U+00B7 (MIDDLE DOT). Als spaties niet worden weergegeven wanneer deze instellingen zijn ingeschakeld, dan ontbreekt dat teken in je weergavelettertype, en moet je dit aan de ontwikkelaar van je lettertype melden als een bug. (Ik zou U+1427 (CANADIAN SYLLABICS FINAL MIDDLE DOT) hebben gebruikt alleen al voor de humor, maar dat teken wordt niet ondersteund in voldoende lettertypen. Sorry.)

Andere oplossingen die alleen voor BBEdit 10.5.3 zijn, zijn onder meer dat deze update opnieuw kijkt naar url's in platte tekst die in projectlijsten worden gesleept om te helpen bij het toevoegen van referenties van remote bestanden van FTP-apps, dat Close All in Project nu voor instaprojecten werkt, dat een crash bij een poging van Convert to XML (onder Markup > Tidy) is opgelost, dat relatieve pad-referenties in HTML- en CSS-documenten correct worden opgelost, en dat een snelheidsbug is opgelost waarbij de Functions-floater een "zware belasting" oplegde in combinatie met een bronbestand met een groot aantal functie-items. ($ 49,99 nieuw bij Bare Bones of de Mac App Store, gratis update, 12,5 MB, toelichting)

Reacties - BBEdit 10.5.3

TextWrangler 4.5.1 -- Bare Bones Software heeft ook TextWrangler 4.5.1 uitgebracht, met de meeste oplossingen van het gelijktijdig uitgebrachte BBEdit 10.5.3, het krachtigere (en betaalde) broertje van TextWrangler. In de tekstbewerker voor algemeen gebruik is nu een probleem opgelost waarbij het popup-menu Text Encoding in het dialoogvenster Save de actuele coderingsinstelling niet weerspiegelde. Verder is een bug opgelost die veel geheugen verbruikte en het programma deed crashen bij het openen van grote, ingewikkelde bestanden, wordt het verloop van het opstarten minder lang weergegeven, is een bug opgelost waardoor Show Hidden Items in het dialoogvenster Open werd genegeerd, en zijn sommige afbeeldingen voor een scherpere weergave op Retina-beeldschermen verbeterd. (Gratis bij Bare Bones Software en de Mac App Store, 9,6 MB, toelichting)

Reacties - TextWrangler 4.5.1


ExtraBITS, 8 april 2013

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: RAW]

We richten ons deze week op de onderwereld, met het nieuws dat patent-trol Lodsys zijn pijlen weer richt op iOS-ontwikkelaars, het verhaal hoe beveiligingsauteur Brian Krebs de maker van de Flashback-malware ontmaskerde en waarom de iPad een goede keuze is om te lezen over superboeven.

Patenttrol Lodsys gaat door met lastigvallen iOS-ontwikkelaars -- Bijna twee jaar geleden haalde een bedrijf dat Lodsys heet het nieuws, omdat het een aantal iOS-ontwikkelaars voor de rechter sleepte met de claim dat hun gebruik van in-app-aankopen een inbreuk betekende op een patent dat zij bezitten. Apple kwam tussenbeide en zei dat hun patentlicentie met Lodsys ook voor iOS-ontwikkelaars geldt. Toch meldt Eric Slivka bij MacRumors dat Lodsys weer tien zaken aangespannen heeft tegen iOS-ontwikkelaars, van hele grote (Disney) tot kleine (TLA Systems, de makers van PCalc). Apple heeft nog niet gereageerd op deze nieuwe zaken.

Reacties

Brian Krebs identificeert auteur van Flashback-malware -- Flashback was een van de belangrijkste stukken malware die ooit Mac OS X aangetast hebben. Het veranderde snel van vorm en infecteerde meer dan 650.000 Macs. Beveiligingsauteur Brian Krebs heeft nu een dertigjarige Rus geïdentificeerd als de verantwoordelijke achter Flashback. Het lijkt niet erg waarschijnlijk dat deze bekendmaking veel aan het gedrag van de man zal veranderen, maar het is interessant om eens het menselijke aspect te zien in verslaggeving over malware.

Reacties

Waarom de iPad een superheld is voor het lezen van strips -- Jason Snell leest graag stripverhalen op zijn iPad. Dat kan hij bewijzen met zijn kredietkaartafschriften! Zijn artikel in Macworld is een uitstekend overzicht van het landschap van digitale strips. Hij beschrijft hoe traditionele gedrukte strips overeenkomen met het digitale aanbod, vergelijkt verschillende methoden voor het aanschaffen van strips en bespreekt welke mobiele apparaten het beste werken voor strips.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands