Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1167, 1 april 2013

Wederom staat Applenieuws centraal deze week hoewel niet eens sprake is geweest van een van de speciale mediagebeurtenissen van het bedrijf, die zij kennelijk nu alleen nog gebruiken voor het aankondigen van significante hardwarevernieuwingen. Welk nieuws het meest zal bijblijven hangt af van jouw situatie. Ouders zullen blij zijn met de speciale functies in iCloud voor Families datuitgebreid besproken wordt door Rich Mogull. Voor de professionele gebruikers, loopt Joe Kissell de specificaties langs van de opvolger van de Mac Pro en Matt Neuburg legt uit waarom mensen die nog steeds Snow Leopard gebruiken nu nog een reden minder hebben om niet op Mountain Lion over te stappen. Voor de ontwikkelaars onder jullie, bespreekt Michael Cohen waarom het snel uitverkocht raken van de plekken op de WWDC dit jaar een minder groot probleem zou moeten zijn en Adam Engst behandelt drie lang gewenste veranderingen in het beleid van Apples App Store. Tot slot vliegen de geriuchten weer in het rond dat Apple Dropbox gaat overnemen en kondigen wij ons nieuwste Take Control-experiment aan: een in-progress boek met de naam "Take Control of Crowdsourcing."
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1165i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Apple gaat veiling houden voor betwiste registratieplaatsen WWDC 2013

  door Michael E. Cohen: [email protected],
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: JWB]

Om dit jaar een oplossing te bieden voor het snel uitverkocht raken van inschrijvingsmogelijkheden voor de Worldwide Developers Conference (WWDC), wat in de voorbije jaren tot veel frustratie bij ontwikkelaars leidde, is Apple van plan, zo hebben wij vernomen, om ongeveer 10 procent (circa 500 registratieplaatsen) te reserveren wanneer de aanmelding van start gaat voor WWDC 2013. Afgaande op uitspraken van woordvoerders van Apple, zal het bedrijf drie dagen nadat alle andere registratieplaatsen zijn uitverkocht overgaan tot het houden van een veiling van de gereserveerde plaatsen, waarbij de plaatsen naar de hoogste bieders gaan.

“We zien dit als een win-winsituatie”, aldus W.T. Fiata van Apples Developer Relations-programma. “Deze gereserveerde registraties zullen naar de gretigste ontwikkelaars gaan, zij met de meeste passie, in plaats van naar diegenen die toevallig wat verder oostwaarts wonen, en Apple krijgt extra middelen om de conferentie nog beter te maken.”

Onbevestigde berichten suggereren dat de veiling volledig via internet gehouden zal worden middels een nog uit te brengen iOS-app genaamd “iBay”, maar Fiata’s kantoor onthield zich van commentaar in dezen. Internetveiling-gigant eBay zal het Apple niet in dank afnemen dat ze hun bedrijfsnaam pikken, maar als het op handelsmerken aankomt, deinsde Apple er nooit voor terug om eerst inbreuk te plegen en later een regeling te treffen, zoals ze deden met de iPhone.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Schrijf mee aan "Take Control of Crowd Sourcing"

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  1 reactie1 (Engelstalig)

[vertaling: EO]

Zoals je misschien al gemerkt hebt, hebben we een beetje een probleem met Take Control en hij heeft een naam: Joe Kissell. Begrijp me niet verkeerd, als je dan toch een probleem moet hebben, is Joe het beste wat je kan overkomen. Hoewel hij een droom van een schrijver is voor zowel de redacteur als de uitgever, is er helaas maar één Joe. Ook al is hij erg goed, er zijn grenzen aan wat hij kan doen.

Vanuit een zakelijk oogpunt zijn we eens gaan nadenken over hoe we meer nieuwe schrijvers kunnen vinden die kunnen inspringen als de rest van onze schrijvers niet beschikbaar is. Eerlijk gezegd, het is nogal onvoorspelbaar. Veel mensen denken dat zij een boek kunnen schrijven omdat ze veel over een onderwerp weten.

Maar zelfs met de beste bedoelingen kunnen auteurs de mist in gaan, doordat ze te veel ijzers in het vuur hebben om het werk op tijd af te ronden, of doordat ze niet voldoende ervaring hebben met het langdurige, sterk gestructureerde schrijven dat nodig is voor een boek-project.

We proberen dus iets nieuws, iets waar we in de loop der jaren wel vaker over spraken om te doen, maar nooit hebben uitgevoerd: een gecrowdsourcet boek dat niet geschreven wordt door maar één of twee mensen, maar door een heleboel deelnemers. Wikipedia heeft bewezen dat dit model bruikbaar is. We stellen echt niet zoiets ambitieus als Wikipedia voor, maar het lijkt ons passend dat de testtitel voor deze nieuwe aanpak "Take Control of Crowdsourcing" zal zijn. Toe maar, klik op die koppeling, maar wees voorbereid op enig schrijfwerk!

Crowdsourcen is tenslotte hot, hip en grotendeels onbegrepen. Wat te doen? Wat moet er gedaan worden? Hoe vind je een menigte? Hoe laat je een menigte warmlopen om voor je te werken? Hoe financier je je project? We hopen dat jullie, onze menigte, deze en nog veel meer andere vragen zullen stellen en beantwoorden in "Take Control of Crowdsourcing".

O ja, wees gerust dat we niet maar een beetje Tom Sawyer spelen. Als dit project een succes is en we eindigen met een daadwerkelijk boek dat we kunnen verkopen, zullen we al onze winst doneren aan de Wikimedia Foundation om Wikipedia en andere gecrowdsourcete projecten te ondersteunen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Wordt Dropbox werkelijk het bestandssysteem voor iOS?

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: GvH]

In 2011 vertelde Victoria Barret in een lovend artikel over Dropbox in Forbes hoe Drew Houston van Dropbox een aanbod van Apple (van Steve Jobs zelf!) afwees om Dropbox voor een bedrag van 9 cijfers te verkopen. Het gelukkig gesternte voor Dropbox heeft allerminst zijn glans verloren, nu zij ruim 100 miljoen gebruikers hebben en een geschatte beurswaarde van $ 4 miljard. Toch hebben we opnieuw geruchten gehoord dat Apple opnieuw zou overwegen Dropbox over te nemen om daarmee een gedecentraliseerd bestandssysteem voor iOS aan te kunnen bieden dat echt werkt. Volgens een bron binnen Apple, is Tim Cook een enorme fan van Dropbox. Hij wil alle bedrijfsdocumenten in zijn Dropbox-folder hebben zodat hij ze bij besprekingen snel op zijn iPad kan inzien. Kennelijk heeft hij binnen het bedrijf zijn stelling in Bloomberg Business over de situatie met de Kaart-app opnieuw laten rondgaan: "We hebben het verknald!" in de poging de gebruiker een betere ervaring te geven die niet aan de verwachtingen voldeed.

Van meet af aan heeft iOS te lijden gehad van een klungelige manier van bestandsbeheer, één die werkt vanuit de apps. Het onderling afgescheiden houden van apps, door middel van 'sandboxing', heeft de beveiliging van het bestandsbeheer weliswaar verhoogd, maar dwingt de gebruiker zich in allerlei bochten te wringen om bestanden tussen de apps en tussen apparaten onderling te kopiëren. Bovendien verkwist dit geheugenruimte vanwege dubbel opgeslagen gegevens. Veel ontwikkelaars zijn deze beperkingen van iOS uit de weg gegaan door ondersteuning voor Dropbox te integreren, en zo hun apps documenten te laten lezen en schrijven naar deze bestandsdeling-dienst in de cloud. De ondersteuning voor Dropbox laat de gebruiker bovendien werken met elke gewenste applicatie en elk gewenst platform. Dit, in plaats van de gebruiker te beperken tot de platforms van Apple en apps die leunen op iCloud, waarvan de Mac-versies alleen maar via de Mac App Store te krijgen zijn.

Al is Dropbox alleen maar populairder geworden sinds de laatste poging van Apple om dat bedrijf op te kopen, toch is ook de behoefte van Apple zelf aan zo'n oplossing gegroeid. De gebruikers van Apple geven immers uiting aan grote ergernis over de methode van bestandsbeheer binnen iOS. Concurrerende diensten die een dienst als Dropbox willen aanbieden, lopen daar al warm voor. De meest opmerkelijke zijn Google Drive en SkyDrive van Microsoft (zie "Google Drive en SkyDrive richten pijlen op Dropbox," 24 April 2012). De prijs zal ongetwijfeld pittig zijn. Sommigen opperen dat Apple wel $ 10 miljard zou moeten ophoesten om Dropbox binnen te halen. Maar onze bron vertelde dat Tim Cook hiervan niet onder de indruk was en opgemerkt had: "Apple heeft dat geld heus wel, en wat moet ik er anders mee dan kopen wat ik wil!"

Eén punt van zorg hierover, opstand van de ontwikkelaars rond het synchroniseren van Core Data in iCloud, zou niet aangepakt worden, als Apple Dropbox zou overnemen. De technologie van Dropbox draai namelijk nog geheel om opslag van documenten. Het is natuurlijk best mogelijk dat Dropbox werkt aan een uitbreiding van de Dropbox-API om het synchroniseren ook op het niveau van databases te ondersteunen, maar het bedrijf heeft daar tot nog toe geen berichten over naar buiten gebracht.

Mocht het Tim Cook lukken de bazen van Dropbox te overtuigen tot verkoop over te gaan, dan is de echte vraag: wat gaat er gebeuren met Dropbox-gebruikers op andere dan Apple-platforms? Apple is nooit erg enthousiast geweest over Windows-programma's en het is moeilijk voor te stellen dat Apple moeite gaat doen een Android- of Windows Mobile-client in de lucht te houden. Zo'n ontwikkeling zou ongetwijfeld een zege zijn voor de concurrenten van Dropbox, zoals SugarSync en Dolly Drive, ook al heeft geen van deze dezelfde mate van integratie met onafhankelijke apps door middel van een API.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Mac Pro wordt Mac Prime

  door Joe Kissell: [email protected], @joekissell
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: HR]

Zoals Tim Cook vorig jaar al voorspelde, heeft Apple de langverwachte opvolger van de Mac Pro gelanceerd. Apples nieuwe desktop-topper heeft niet alleen een radicaal ander ontwerp, maar ook een nieuwe naam: Mac Prime. De naam komt voort uit het verrassende feit dat het aantal processorkernen in elk Mac Prime-model een priemgetal is in plaats van het gebruikelijke veelvoud van 2. De Mac Prime kan worden uitgerust met 5 tot 17 kernen (terwijl de recentste Mac Pro modellen met 4, 6 of 12 kernen hadden). En het is, zoals al druk werd gefluisterd, het eerste Mac-model dat volledig in de USA zal worden gefabriceerd, in een nieuwe Apple-fabriek bij Portland, Oregon. Op de website van Apple staat dat de rekenkracht van de Mac Prime het resultaat is van een technologie die fractal processing wordt genoemd, en die in samenwerking met Intel is ontwikkeld. Door fractal processing zijn veel meer berekeningen per kern per seconde mogelijk dan met conventioneel processor-ontwerp, zelfs wanneer rekening wordt gehouden met bestaande technieken zoals Turbo Boost (waarbij de kloksnelheid wordt verhoogd terwijl het aantal actieve kernen wordt verminderd) en Hyper-Threading (waarbij het aantal virtuele kernen wordt verdubbeld). Zo werkt een fractal Xeon-processor met 5 kernen naar verluidt per saldo sneller dan een standaard Xeon-processor met 6 kernen. Volgens Apple vereist deze techniek dat zowel het aantal kernen per processor als het totale aantal kernen in de computer een priemgetal is.

Het aantal processorkernen is niet het enige "priem"-aspect van de Mac Prime. Apple heeft, klaarblijkelijk uit marketingoverwegingen, ervoor gekozen om bijna elke specificatie een priemgetal te laten zijn: de hoeveelheid RAM, het aantal poorten en uitbreidingssleuven, enzovoort. Zelfs het aantal zijden van de kast is een priemgetal: zeven in plaats van de gebruikelijke zes (het effect is subtiel, maar de achterkant van de kast bestaat uit twee verticale panelen die in een kleine hoek aan elkaar zijn bevestigd).

Wat betreft die kast: Apple heeft, weliswaar met behoud van het kenmerkende geborstelde aluminium, goed geluisterd naar de vele verzoeken om een "mini tower". Tenminste, voor zover mogelijk met behoud van redelijke uitbreidingsmogelijkheden. De Mac Prime is ongeveer 30 procent kleiner dan de Mac Pro die hij vervangt. Die besparing komt door het weglaten van de twee ingebouwde optische schijfsleuven (externe USB SuperDrives worden wel ondersteund) en het verminderen van het aantal harde schijf- en PCI Express-sleuven van vier ieder naar twee ieder. Op foto's op Apples website is te zien hoe het ontwerp de modulairiteit en de makkelijke toegang tot interne componenten van de Mac Pro behoud.

Hoewel sommige Mac Pro gebruikers zeker teleurgesteld zullen zijn door de reductie van de interne uitbreidingsmogelijkheden, kan gesteld worden dat Apple de totale uitbreidingscapaciteit heeft vergroot door zich te richten op externe poorten. De Mac Prime heeft als eerste Apple computer zeven Thunderboltpoorten (drie aan de voorkant, vier aan de achterkant) die rechtstreeks externe opslag, beeldschermen en andere randapparatuur ondersteunen. (Thunderbolt-adapters zijn ruim verkrijgbaar om FireWire 800, gigabit Ethernet, eSATA, Fibre Channel, PCIe, ExpressCard/34 en andere veel voorkomende apparatuursoorten te kunnen aansluiten.) In plaats van de vijf USB 2.0-poorten van de Mac Pro, heeft de Mac Prime bovendien zeven USB 3.0-poorten: vier aan de voorkant, drie aan de achterkant. Net als de Mac Pro heeft de Mac Prime voorop een koptelefoonaansluiting, plus optisch digitale audio input en output poorten, alsmede stereo line-level input- en output-aansluitingen. Ondersteuning voor wifi en Bluetooth is eveneens onveranderd gebleven. Maar de Mac Prime heeft geen aparte FireWire-, Ethernet- of video-poorten. (Dankzij Thunderbolt beschouwt Apple deze aansluitingen klaarblijkelijk overbodig.)

De Mac Prime is leverbaar in twee standaardconfiguraties, elk met verschillende maatwerkopties. Het basismodel bevat een 5-core Xeon “Westmere” processor met een snelheid van 4,21 GHz voor $2,499, met een optionele upgrade naar een 7-core processor die 4,43 GHz loopt ($500 extra). Deze een-processorconfiguratie heeft standaard 11 GB RAM, uitbreidbaar tot 67 GB. Het topmodel kost $3.799 en komt met een 11-core processor plus een 2-core processor (13 kernen in totaal) met een snelheid van 2,9 GHz. De maatwerkopties bieden 17 kernen (11 + 3 + 3) met snelheden van 3,1 (voor $1.200 extra) of 3,3 GHz ($2.400 extra). Het topmodel Mac Prime wordt geleverd met 17 GB RAM standaard, uitbreidbaar tot 127.

Beide Mac Prime modellen hebben standaard een 2 TB, 7200-rpm harde schijf. Maatwerkmogelijkheden voor opslag zijn (voor elk van de drie harde-schijfpoorten in de Mac Prime) een 3 TB, 7200-rpm harde schijf, een 2 TB of 3 TB Fusion drive, of een 1 TB (1031 GB) SSD. De modellen zijn uitgerust met een ATI Radeon HD 7963 grafische kaart (uitbreidbaar naar twee HD 7963 kaarten of een 7993 kaart), waarmee tot drie monitoren met een resolutie tot 7680 x 4800 worden ondersteund (aanzienlijk hoger dan wat er momenteel op de markt is, waarmee wordt gesuggereerd dat er een grootformaat Retina-scherm aan zit te komen).

Security Editor Rich Mogull deelt een echt paasei met ons, vanuit zijn voorbeschouwing van de nieuwe Mac Prime. Als je "Steve Jobs lives!" typt in een Cocoa-app met tekstinvoer (TextEdit, Pages, enzovoort), dan zal de Mac Prime een speciale video afspelen, gemaakt door Jobs voor zijn overlijden. Het is opgeslagen in de ROM's van de Mac Prime en werkt, voor zover wij weten, nergens anders.

Alle Mac Prime-modellen zijn per direct verkrijgbaar.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Opslag van documenten als in Snow Leopard dankzij keuzevakje in OS X 10.8.3

  door Matt Neuburg: [email protected]
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling:CS]

De recente update naar OS X 10.8.3 Mountain Lion verhielp een handvol specifieke bugs (zie "OS X 10.8.3 Mountain Lion lost nare bugs op," 14 maart 2013) en werd als gewoonlijk vergezeld door een minimale en vage toelichting ("verbetert stabiliteit, compatibiliteit en veiligheid van je Mac"), zonder aanvullingen op Apples tot nu toe magere documentatie. Ogenschijnlijk bracht hij dus geen belangrijke wijzigingen met zich mee. Het was daarom slechts aan een gelukkig toeval te danken dat ik stuitte op een mijns inziens grote verandering met verstrekkende implicaties.

Ik ben de schrijver van "Take Control of Using Mountain Lion". Daarom maak ik na een update van Mountain Lion graag een rondje langs alle vensters van de Systeemvoorkeuren, op zoek naar mogelijke kleine wijzigingen in de tekst en plaatsing van keuzemogelijkheden. Ik was hier net mee bezig toen mijn oog viel op een nieuw keuzevakje in het voorkeurvenster Algemeen: "Bewaar documenten handmatig". Toen ik dit vakje aanvinkte, werden de twee vakjes daaronder verrassend genoeg inactief (grijs). Die twee keuzevakjes zijn in mijn beleving essentieel bij het werken in Mountain Lion. Sterker nog, zoals ik uitlegde in "Het eigenlijke model van een modern Mountain Lion-document" van 7 augustus 2012, is Mountain Lion slechts dankzij deze opties bruikbaar. Ze kunnen de vervelende Auto Save-functie van 10.7 Lion niet helemaal uitschakelen, maar geven je tenminste het idee dat Mountain Lion wat meer lijkt op 10.6 Snow Leopard en oudere systemen, dankzij het "vuil"-stipje in de sluitknop van documentvensters, en bij het sluiten ervan, een dialoogvenster met de vraag of je wijzigingen wilt opslaan.

De functionaliteit van die twee keuzevakjes wilde ik niet kwijtraken! Waarom waren ze dan inactief na het aanvinken van "Bewaar documenten handmatig"? Om dit uit te zoeken opende ik TextEdit, mijn gebruikelijke proeftuin om het natuurlijke gedrag van document-centrische Cocoa-applicaties te observeren. Ik was verbijsterd. geen popup-menu meer in de titelbalk van het document. geen dupliceer-item meer in het bestand-menu. er staat gewoon bewaar als. je hoeft daarvoor niet de option-toets in te drukken, en ook niet via de toetscombinaties-tab van het toetsenbord-voorkeurvenster zelf een sneltoets toe te voegen aan de lijst applicaties. weg zijn bestand > Wijzig naam en Bestand > Verplaats naar. Het hiïrarchische menu Bestand > Vorige versie is verdwenen, en vervangen door een eenvoudig Bestand > Vorige versie. Feitelijk zien de titelbalk en het Bestand-menu er voor een TextEdit-document precies zo uit als in Snow Leopard.

Verdere experimenten bevestigden mijn vermoedens: niet alleen was Textedit uiterlijk als in Snow Leopard, het gedroeg zich ook als in Snow Leopard. Naar het zich laat aanzien biedt dit keuzevakje in het voorkeurvenster Algemeen van 10.8.3 de mogelijkheid om Auto Save geheel uit te schakelen, en het bewaren van documenten in Mountain Lion weer te laten werken als in Snow Leopard en daarvoor. Dit verklaart ook het inactief worden van de andere twee keuzevakjes bij het aanvinken van het nieuwe: deze worden irrelevant en overbodig.

Hoewel ik aanvankelijk diep getroffen was door de verstrekkende aard van deze verandering, is deze in perspectief bekeken minder verrassend. Goed bekeken was Auto Save zelf al verstrekkend. De mogelijkheid deze uit te schakelen ervaar je dan natuurlijk ook als verstrekkend. Maar als ik al zo vaak om die optie heb gevraagd, waarom zou ik dan verbaasd zijn als hij werkelijkheid wordt?

In sommige kringen beweert men stellig dat Apple nooit op zijn schreden terugkeert, of een verandering in een grote systeem-update ongedaan maakt. Dit axioma is pertinent onjuist. Per slot van rekening is Mountain Lion op zich al een herroeping ten opzichte van Lion. In Lion was Auto Save de enige mogelijkheid, zonder keuzemogelijkheden voor het gedrag ervan. De gebruikers deden hun beklag en waren in verwarring door het verdwijnen van Bestand > Bewaar en de "vuil"-stip van een document, en door de noodzaak Bestand > Dupliceer te gebruiken ter vervanging van het ontbrekende Bestand > Bewaar als. Om het opslaan van onbedoelde wijzigingen van een open document te voorkomen, was een geheel nieuwe workflow noodzakelijk, waarbij goed vooruit gedacht moest worden. Snow Leopard-gebruikers stapten daarom slechts aarzelend over op Lion. In Mountain Lion, zoals besproken in "Het eigenlijke model van een modern Mountain Lion-document", is Auto Save zelf niet ongedaan gemaakt, maar kunnen de minder vertrouwde manifestaties ervan wel herroepen worden. Er zijn nog meer belangrijke functies herroepen, zoals Lions gewraakte auto-lock (bewerkte je een document gedurende twee weken niet, dan werd het automatisch op slot gezet). Daarna werd in 10.8.2 opnieuw iets herroepen, toen Apple Bestand > Bewaar als zijn oorspronkelijke betekenis teruggaf. Zoals ik uitlegde in "Met 10.8.2 slaat Mountain Lion zelfs nog beter op" van 20 september 2012), was met de komst van Mountain Lion Bewaar als wel teruggekeerd, maar met een verwarrend afwijkende werking.

Ondanks dit alles zijn veel gebruikers blijven afwachten, hetzij door geheel trouw te blijven aan Snow Leopard, of (zoals ik) Mountain Lion met frisse tegenzin te gebruiken wanneer het echt niet anders kan, om waar mogelijk het echte werk in Snow Leopard te doen. Dit feit, en de luidruchtige gebruikersprotesten tegen Mountain Lion, kunnen bij Apple onmogelijk aan de aandacht zijn ontsnapt. Het is dus niet geheel onverwacht dat Apple deze gebruikers een aanvaardbare mogelijkheid tot upgraden biedt, met de mogelijkheid tot behoud van dat aspect van Snow Leopard dat hun zo dierbaar is.

Dit is een welkome beslissing van de zijde van Apple. Met al zijn tekortkomingen is Mountain Lion de toekomst van Mac OS X. Het systeem omvat op diepere niveaus vele technische verbeteringen. Het behoud van compatibiliteit met oudere systemen is voor ontwikkelaars lastig, en steeds minder nieuwe applicaties zullen in Snow Leopard werken. Huidige Snow Leopard-gebruikers zullen de stap vooruit moeten maken, en dit eenvoudige keuzevakje lijkt mij de sleutel tot groei van het vertrouwen in Mountain Lion.

Eén zwaluw maakt echter nog geen zomer, en een enkel keuzevakje herstelt niet op magische wijze alles wat de gebruikers van Snow Leopard zo node missen. Wie bijvoorbeeld het beheren van vensters en bureaublad met Exposé in Snow Leopard een stuk samenhangender vindt dan met Mission Control in Lion en Mountain Lion, moet niet verwachten dat Mission Control in een toekomstige update herroepen wordt. Zoals ik jaren geleden al waarschuwde "Bereid je voor op Lion: zoek je PowerPC-programma's" (6 mei 2011), zullen PowerPC-applicaties nooit werken in Lion of Mountain Lion, tenzij wellicht in een geavanceerde systeemvirtualisatie.

Naast dit keuzevakje blijkt er echter nog een welkom geval te zijn van het door Apple herzien van een eerder gemaakte beslissing, met dank aan Dan Moren en Lex Friedman, die dit op Macworld diepgaand onderzocht hebben. In 10.8.3 krijg je als gebruiker de keuze tot uitschakelen van de skeuomorfe vensterweergave, die de applicatie Contacten eruit laat zien als een adresboekje en Agenda als een bureau-agenda. Een belangrijk detail uit het artikel van Dan en Lex: er bestaan kennelijk meerdere builds van 10.8.3. Je zult deze opties alleen zien in de versie Build 12D79, gedateerd op vandaag. Kies Over deze Mac uit het Apple-menu, klik op "Versie 10.8.3" en maak gebruik van dit handige Apple-paasei: de eerste klik toont het nummer van je build en de volgende het serienummer van je Mac.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


App Store 2.0-regels verhelpen klachten ontwikkelaars

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: LmR]

Met het uitbrengen van OS X 10.8.3 een paar weken gelezen heeft Apple stilletjes een paar grote veranderingen doorgevoerd in de regels voor de App Store en we beginnen daar momenteel het resultaat van te zien, nu ontwikkelaars de nieuwe documentatie ontdekken. Hoewel de nieuwe regels een paar merkwaardigheden bevatten en niet alle klachten van ontwikkelaars zijn verholpen, pakken veel van de veranderingen bijzonder gunstig uit voor de toekomst van Apples app-ecosysteem.

Upgrades voor de halve prijs -- De voornaamste verandering is dat Apple eindelijk gezwicht is voor de druk van ontwikkelaars om geld te mogen vragen voor upgrades. Vanaf het begin van de iOS App Store en de daarna verschenen Mac App Store zijn alle upgrades gratis. Apple heeft altijd geroepen dat dit goed was voor de gebruikers, maar na ongeveer een jaar werden de nadelen van dit beleid duidelijk. Het probleem is, zoals Peter Lewis van Stairways Software heeft aangetoond, dat Apple er altijd vanuit is gegaan dat er altijd genoeg nieuwe gebruikers zouden zijn zodat ontwikkelaars updates gratis konden leveren. Hij schreef: "Het gebrek aan betaalde updates breekt de feedback-cyclus/relatie met klanten, hetgeen betekent dat ontwikkelaars niet werken voor de mensen die nu al hun software gebruiken. Ze werken alleen voor hen die op dit moment hun software niet gebruiken. Dit betekent dat er helemaal geen financiële prikkel is om het programma voor eerdere gebruikers te verbeteren. Integendeel zelfs, daar eerdere gebruikers de enigen zijn die het niet zullen aanschaffen!"

Helaas bleek dit voor veel ontwikkelaars, die door hun specifieke apps slechts een beperkt aantal gebruikers kregen, niet waar te zijn. Omdat upgrades geen geld opleverden, lieten ontwikkelaars apps die niet meteen goed verkochten vaak een stille dood sterven, daar ze het zich niet konden veroorloven tijd te steken in een app die ze gratis moesten weggeven aan hun eerdere klanten. Sommige ontwikkelaars hebben geprobeerd om om Apples beperkingen heen te werken door upgrades uit te brengen als nieuwe apps maar dat laat eerdere klanten in de kou staan, biedt geen mogelijkheid om over de upgrade te berichten en is ook nadelig voor de zichtbaarheid van de app in de store daar dit de verkoopcijfers en beoordelingen versnippert. Het dubbele was dat Apple het zelf juist grotendeels moest hebben van in feite eenzelfde soort upgrade-inkomsten: Apples doel met het binnen het platform sluiten van zijn gebruikers is, er zeker van te zijn dat we om de paar jaar nieuwe Macs en iOS-apparaten blijven kopen en als het ware van onze oudere apparaten upgraden.

Maar genoeg geklaagd, dat is nu namelijk verleden tijd! In de iTunes Connect-interface van wat nu al informeel App Store 2.0 genoemd wordt, geeft Apple ontwikkelaars de keuze of ze een update gratis willen houden of er geld voor willen vragen en bij betaalde updates kan een ontwikkelaar via een trekmenu, waar alle eerdere versies in staan, aangeven vanaf welk versienummer dit geldt. Op die manier kan je nu een vergoeding eisen voor versie 3.1 aan gebruikers met versie 2.x maar het gratis houden voor hen met 3.0.x.

Voor de gebruikers geldt dan, voor zover wij het begrijpen, dat betaalde updates niet automatisch worden gedownload maar slechts in in het Updates-scherm van de App Store-apps blijft staan met de bijbehorende 50% kortingsprijs tot de gebruiker deze betaalt of de Verberg-knop indrukt en de app uit de Updates-lijst verdwijnt.

Opstartbeperking en tijdelijke proef-versies -- Een andere zeer gewilde en gebruikersvriendelijke verandering is dat alle betaalde apps nu beschikbaar kunnen worden gemaakt als proef-versie wat het veel makkelijker zal maken voor gebruikers om uit te zoeken welke betaalde app het beste aan hun wensen voldoet.

In het besef dat veel iOS-apps slechts enkele keren gebruikt worden, werken betaalde apps die kiezen voor de proef-versie mogelijkheid (dat zullen volgens ons dus alle apps zijn) ofwel 7 keer, ofwel 7 dagen (welke van de twee het langst duurt) voordat de app wordt gedeactiveerd. De opstartbeperking zorgt ervoor dat als je een app beoordeelt die je maar eens per maand voor een bepaald doel gebruikt, je niet hoeft te betalen om te zien of het wel werkt en de 7-dagenbeperking zorgt ervoor dat je een fatsoenlijke kans krijgt om bijvoorbeeld een week lang enkele keren per dag een spel te spelen.

David Barnard van App Cubby was enthousiast over de nieuwe proef-versieondersteuning. "Het is perfect voor Launch Center Pro, hetgeen potentiële gebruikers eigenlijk niet goed begrijpen tot ze het proberen. En nu kan dat."

Een ander gunstig effect van het toevoegen van proef-versies is dat de iOS App Store en Mac App Store niet vollopen met gratis apps met beperkte functionaliteit die een voorproefje willen geven van een betaalde app, en dat de ontwikkelaars niet extra versies hoeven te onderhouden. Als gebruiker vind ik het altijd erg irritant als ik denk een gratis app te hebben gevonden die ik nodig heb maar dan later ontdek dat het op de een of andere manier functies mist.

App Support Communities -- De laatste vernieuwing waar ontwikkelaars al sinds de begindagen van de App Store om vragen is de mogelijkheid tot direct contact met huidige en toekomstige klanten. Nu is het nog zo dat iedere gebruiker recensies in de App Store kan achtergelaten, en veel van hen gebruiken deze recensies om te klagen over problemen of om frustraties van zich af te schrijven. Ontwikkelaars hebben geen mogelijkheid daarop te reageren, hetgeen frustrerend is voor hen die op klachten willen ingaan en niet handig voor gebruikers wier klachten eenvoudig op te lossen zouden zijn.

In App Store 2.0, heeft Apple iedere recensie ingevoerd in het discussieforum-mechanisme dat de basis is van de Apple Support Communities-forums. Als wordt ingelogd met de Apple ID die door de ontwikkelaar wordt gebruikt om een app te beheren in iTunes Connect, dan worden automatisch de berichten van die ontwikkelaar geïdentificeerd waardoor er een plek ontstaat waar de ontwikkelaar de gebruikers kan helpen of gebruikers elkaar.

Paul Kafasis van Rogue Amoeba was een van de mensen die bij Apple had gelobbyd om deze functie, waarbij hij opmerkte: "Mensen zien de recensie-afdeling van de Mac App Store als een manier om aan technische support te komen, maar daar we langs die weg nooit hebben kunnen reageren (noch kunnen zien wie de klant precies is) hebben we tot nu toe die mensen niet kunnen helpen".

Een bijkomend pluspunt is dat zoekmachines op het web deze App Support Communities zullen doorzoeken waardoor het mensen die algemene hulp zoeken bij een bepaalde app makkelijker wordt gemaakt het juiste forum te vinden, en mensen die zoeken naar een bepaalde app daar terecht kunnen komen als ze naar andere mogelijkheden zoeken. Iedereen is erbij gebaat.

Wat nog ontbreekt -- Hoe prettig deze veranderingen ook zijn, er zijn andere verzoeken uit de ontwikkelaars-gemeenschap die ook al jaren spelen maar nog niet zijn ingewilligd, hoewel één ontwikkelaar die anoniem wil blijven ons heeft verteld dat deze onderwerpen 'actief worden besproken' binnen Apple.

Hoog op deze lijst staat het verzoek om coupons die ontwikkelaars zouden kunnen gebruiken om kortingen te geven. Apple is niet zo enthousiast over dit idee, al is het gebruik elders op het web wijdverbreid, vanwege het feit dat coupons gebruikt worden om verschillende prijzen te berekenen voor verschillende klanten. Apple wil juist dat iedereen hetzelfde wordt behandeld. Dit argument verliest echter aan kracht als je bedenkt dat Apple nu wel tijdelijke kortingen biedt die alleen toegankelijk zijn voor mensen op tijd van deze kortingen horen. Er is dus eigenlijk al enige klantendifferentiatie.

Andere wensen op het lijstje van de ontwikkelaars zijn bijvoorbeeld ondersteuning voor gegevens- en documentendeling via iCloud buiten de Mac App Store-apps (en een flinke verbetering van iCloud's Core Data synchronisatie), aanpak van de duur en soms willekeur in het toelatingsproces van appsen betere manieren voor gebruikers om apps te ontdekken.. Bovendien hebben we begrepen dat Apple verrassend genoeg nog steeds een radicaal plan overweegt waar wij drie jaar geleden al over berichtten in ons virtuele blad: het toestaan dat franchises van de App Store hun eigen acceptatiebeleid voeren (zie "Apple gaat App Store reorganiseren, met franchises en Mac-programma's," 1 April 2010). Het tweede deel van dit artikel geeft duidelijk blijk van een vooruitziende blik dus we hopen dat de "actieve discussies" binnen Apple een positief resultaat zullen hebben op al deze onderwerpen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


iCloud for families uitgebracht

  door Rich Mogull: [email protected]
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: HV]

In lijn met het huidige beleid om alleen nieuwe apparatuur groots aan te kondigen heeft Apple vandaag zonder veel tromgeroffel een belangrijk uitgebreide update van iCloud gepresenteerd. Deze versie kent een aantal nieuwe functies en toepassingen die de huidige iCloud-diensten op een nieuwe manier combineren, waardoor gezinnen eenvoudiger het overzicht bewaren en contacten kunnen onderhouden via hun Apple-apparaten. De mogelijkheden gaan veel verder dan wat er bijvoorbeeld met een app en dienst als Glassboard (zie "Glassboard helpt een familie in contact te blijven", 12 november 2012) mogelijk is. iCloud for Families is een indrukwekkende poging om tegemoet te komen aan de behoeften van gezinnen alsook in te spelen op de rol van technologie bij het onderhouden van contacten in moderne families, verspreid over generaties en over het land. Omdat beveiliging en privacy een sleutelrol spelen in ouder-kindcontacten gaf Apple mij, in mijn rol als beveiligings-consultant, vooraf inzage.

Het hart van iCloud for Families wordt gevormd door de nieuwe sectie Family op de iCloud-website, en een iOS-app. Tezamen bieden ze je de mogelijkheid om een gezin te definiëren en te beheren. Alle overige onderdelen van iCloud passen zich vervolgens aan de Family instellingen aan, waarbij zowel diensten als apparaten functies als Find My Family, gedeelde agenda's, automatische groeps-berichten, geïntegreerde Photo Streams en ouderlijk toezicht ondersteunen. iCloud for Families is vandaag beschikbaar voor 29,95 dollar per jaar.

Households en Extended Family -- Als je je abonneert op iCloud for Families wordt je allereerst gevraagd om je gezin te definiëren. iCloud for Families kent twee soorten gezinsleden en wijst ze automatisch de juiste diensten toe.

Allereerst is er je "Household": directe gezinsleden, zoals ouders en kinderen, overigens zonder numerieke beperkingen, waarmee Apple gemengde en niet-traditionele samenlevingsvormen impliciet erkent. Leden van je Household moeten een iCloud-account hebben. Als je lid wordt van een Household worden automatisch de diensten Mail, iMessage, FaceTime, Location Services, Calendar, Notes, Reminders en Photo Stream geactiveerd voor alle Macs en iOS-apparaten die geregistreerd zijn bij een speciaal iCloud-account. Bovendien krijg je toegang tot het My Family-dashboard op de iCloud-website en in de iOS-app. Tenslotte kunnen ouders iOS-configuratiebestanden aanmaken om ouderlijk toezicht en andere zaken mee in te stellen op de apparaten van hun kinderen.

Je "Extended Family" definieer je door het specificeren van e-mailadressen. Leden van je Extended Family kennen een beperkte dienstverlening. De Household-diensten zijn toegespitst op de dagelijkse praktijk van een gezin, terwijl de Extended Family-diensten met name zien op het geïnformeerd houden van grootouders, neven en nichten, en goede vrienden (alsmede die vervelende familieleden die je niet kunt negeren). Dit kan gezien worden als een schot voor de boeg van Facebook, gezien de goed gedefinieerde beveiliging van iCloud for Families, maar op dit moment is het nog geen volwaardig sociaal medium.

Iedereen die aan je Extended Family wordt toegevoegd krijgt de beschikking over vier functies: Events (een gedeelde agenda), Contacts (gedeeld adresboek), News (berichten per e-mail), en Photo Stream (gedeelde foto's). Iemand die als lid van je Extended Family is toegevoegd hoeft zelf geen extra programmatuur te installeren of zelfs maar een iCloud-account aan te maken, hoewel dat laatste wel voorwaarde is voor sommige functionaliteit.

Voortborduren op wat al werkt -- iCloud for Families draait om een gedeelde gezinsagenda, met gezamenlijke gebeurtenissen die in de agenda's van alle leden van de Household terecht komen. Daarnaast wordt voor ieder gezinslid ook een persoonlijke agenda aangemaakt. Die wordt automatisch gedeeld met elk ander gezinslid. Alle gezinsleden kunnen daarnaast nog andere agenda's aanmaken, maar ouders kunnen altijd de agenda's van hun kinderen inzien, en kinderen kunnen de persoonlijke agenda van hun ouders niet wijzigen. Daarnaast kunnen ouders privé-agenda's maken. Daarvan zijn de details niet voor anderen in te zien, maar wel het feit dat de betreffende persoon niet beschikbaar is op bepaalde tijdstippen.

Leden van een Extended Family kunnen zich abonneren op een half-openbare agenda met gebeurtenissen, waar zaken als verjaardagen en familie-activiteiten in worden aangegeven. Daarvoor hoef je niet een aparte agenda aan te maken: het volstaat om voor gebeurtenissen in de gezinskalender die je buiten je gezin wilt delen het vakje Share with Extended Family aan te vinken.

Vervolgens maakt iCloud for Families een mailinglijst aan voor alle Household-leden. Dit werkt als een normale verzendlijst, en het adres ervan wordt automatisch toegevoegd aan het adresboek van elk gezinslid. Heel handig is dat het adres altijd [email protected] is, en de servers van Apple aan de hand van het verzendadres het verband leggen met het bijbehorende gezin, zodat ze het bericht naar de juiste adressen door kunnen sturen. Om misbruik te voorkomen werkt het alleen met berichten die via iCloud worden aangemaakt. Je hoeft dus geen ingewikkeld adressen als [email protected] aan te maken! Dit adres werkt ook in iMessage. Zo kun je realtime met iedereen in je Household communiceren.

Alle e-mailberichten die aan gezinsleden worden verstuurd, of het nou om groepsberichten of om persoonlijke berichten aan individuele gezinsleden gaat, worden in alle versies van Mail gemarkeerd als 'Family' en worden verzameld in een speciale slimme mailbox, net als VIP-berichten. Deze berichten kunnen eventueel ook Niet Storen omzeilen en meldingen veroorzaken.

Om je Extended Family van nieuws te voorzien gebruikt iCloud een ander e-mailadres: [email protected]. Alle berichten naar dit adres (ook hier weer alleen vanaf iCloud-e-mailadressen die bij je Household horen) gaan naar je complete familie. Je kunt instellen dat dit een push-only actie is, om discussies te voorkomen: er kan niet publiekelijk over zaken gediscussieerd worden. Met deze functie wordt het relatief eenvoudig om een verspreid wonende familie op de hoogte te houden zonder dat iedereen lid hoeft te zijn van bijvoorbeeld Facebook.

Herinneringen en Notities krijgen ook aparte groepslijsten, en geven ouders toegang tot informatie van hun kinderen. Zo kun je Susie eenvoudig op de hoogte brengen van haar corvee van de dag, in de wetenschap dat ze op haar iPod touch aangekondigd worden (en haar mateloos zullen irriteren). Herinneringen van ouders kunnen niet worden uitgezet, zodat je kinderen niet kunnen beweren dat ze ze nooit gezien hebben. We zouden wel graag zien dat ook gemeld zou worden als de ontvanger de melding weggeklikt heeft, waarbij we die melding zouden kunnen afdrukken, bij voorkeur goud-op-snee, en ondertekend door Tim Cook zelf, als extra bewijsmateriaal in de onvermijdelijke "Nee hoor, ik had hem echt niet gezien"-discussies.

Familieberichten worden op deze manier eerder een informatiearchief dan een pendant van geeltjes op de koelkast: berichten als "Moet vanavond overwerken, het eten staat in de koelkast" kunnen beter via sms-berichten of e-mail verzonden worden.

Contacten wordt automatisch geüpdatet met de NAW-informatie van alle gezinsleden, met een aparte groep voor de leden van de Extended Family. En omdat onze maatschappij als geheel steeds mobieler wordt, worden adreswijzigingen, zodra die in Contacts zijn ingevoerd, automatisch verwerkt in de Contacts-apps van eenieder in de Extended Family.

Eén van de functies waar ik het meest naar uitkijk is de Family Photo Stream. Hiermee worden foto's uit de Photo Streams van alle gezinsleden afzonderlijk (of geselecteerde albums, als je niet alles wilt zien) geïntegreerd en naar alle apparaten gepusht.

Ik verwacht dat Family Photo Streams de populairste functie van de Extended Family-diensten zal zijn. Net als met gebeurtenissen krijgen alle Photo Streams de optie om ze met je Extended Family te delen. En in plaats van dat je een ieders e-mailadres zou moeten onthouden om dat voor elkaar te krijgen zorgt iCloud for Families ervoor dat iedereen in je Extended Family lijst verwittigd wordt. Stel bijvoorbeeld dat je op vakantie gaat en een nieuw album 'Disneyland' maakt, dan kun je het album delen, en nadat je een dag lang Mickey Mouse al je zakgeld hebt toegestopt kun je alle foto's op je iPhone in dat album stoppen, waarop ze automatisch met je hele familie gedeeld worden.

Noem het geen prikbord -- Als je een abonnement hebt op iCloud for Families, toont de iOS-app het My Family-dashboard. Je kunt ook het My Family-dashboard benaderen via iCloud.com, waar het betreffende icoontje bij de andere iCloud-diensten te vinden is.

Gelukkig doet de app niet mee aan de trend van het skeuomorfisme (wellicht dat dat de hernieuwde invloed van Jonathan Ive is), en lijkt de interface niet op een klassiek prikbord. In plaats daarvan zie je een minimalistisch ontwerp met tegels die aan Windows 8 doen denken om je de huidige status van je huishouden, plus alle gebeurtenissen en berichten die door je familieleden gepost zijn, te tonen.

Tegels tonen de gebeurtenissen voor de huidige dag en week, herinneringen, samenvattingen van gezinsberichten, een kaart die toont waar de leden van je gezin zich bevinden, recente aankondigingen, de samengevoegde Photo Stream, en Extended Family-nieuws. Als je op een van de tegels klikt krijg je meer details te zien. Je kunt vanaf elke tegel ook een nieuwe gebeurtenis, herinnering, bericht of notitie aanmaken.

Find My Family -- Locatiediensten voor gezinnen vormen een interessante uitdaging. Met jonge kinderen kun je het gebruiken voor de veiligheid (en gemoedsrust). Naarmate ze ouder worden wordt het volgen van je kinderen meer een exercitie in logistiek, onder andere om ervoor te zorgen dat iedereen op tijd bij zijn of haar volgende activiteit (repetitie, happening, speelafspraak) is. Nog ouder en het wordt al snel een inbreuk op de privacy. Als ouder wil je je kind soms laten weten dat je nog vijf minuten verwijderd bent van een afgesproken ontmoetingsplaats, maar wil je wellicht niet dat je kind weet dat je een hotel hebt geboekt in de buurt van zijn of haar eerste nachtafspraak.

Find My Family balanceert deze noden op een interessante manier. Allereerst maakt het gebruik van dezelfde altijd actieve functies als Find My iPhone, zodat het ook altijd actief is en niet uitgezet kan worden door een app af te sluiten. Om veiligheidsredenen kun je bij ingeschakelde Find My Family instellen, dat als een apparaat geen bereik heeft of uitgezet wordt, er een melding naar een ouder verstuurd wordt met daarin de laatst bekende locatie. Dat zou oudere kinderen er ook van moeten weerhouden om het apparaat in Airplane Mode te zetten om te voorkomen dat ze gevolgd worden.

Daarnaast kunnen ouders geografische 'omheiningen' definiëren, waardoor er meldingen gegenereerd worden als een kind op een bepaalde plek aankomt of ervan vertrekt. Het werkt (bijna) net zo als de geofencing-meldingen in Find my Friends. Ouders kunnen een lijst van standaard te volgen locaties aanmaken, zoals school, huizen van vriendjes en vriendinnetjes, of het winkelcentrum. Bovendien kun je er voor kiezen om ervan verwittigd te worden als je kinderen gesignaleerd worden op plaatsen als café's, tatoeage-ateliers of apotheken (in Colorado en Californië [in deze twee staten bestaat de mogelijkheid om marihuana voor medisch gebruik te kopen - nvdv]). Deze functie maakt gebruik van Apples Kaarten-database, waarmee de betrouwbaarheid dus niet gegarandeerd is.

Tenslotte kunnen ouders een Private Mode instellen zodat hun locatie voor andere gezinsleden onzichtbaar wordt. Daarbij verandert de normaal getoonde blauwe stip in een vraagteken, met de vermelding 'onbekende locatie'. Je kunt instellen hoe lang je onzichtbaar wilt blijven (in blokken van 30 minuten).

Indrukwekkend ouderlijk toezicht -- Een van de grootste dilemma's bij het verstrekken van een iOS-apparaat aan een kind is het mogelijk maken van contact, zonder alle controle te verliezen. Apple heeft dit op een zeer slimme manier opgelost. Als je een kind-account aanmaakt kun je tegelijkertijd ook ouderlijk toezicht aanzetten. Dat heeft een grotere reikwijdte dan alleen deze dienst zelf, je kunt er namelijk een configuratiebestand mee aanmaken dat je op hun Macs, iPhones en iPads kunt installeren net alsof je een IT-manager bent die een bedrijfsbeleid oplegt.

Voor iOS-apparaten begint ouderlijk toezicht bij het configureren van de beperkingen die voorheen beschikbaar waren in Settings > General > Restrictions. Dit omvat standaardinstellingen als het blokkeren van FaceTime, het blokkeren van aankopen en het beperken van aankopen in de iTunes store tot items met toegestane classificaties. Naar verluidt zullen deze restricties in iOS 7 het ook mogelijk maken dat ouders instellen op welke tijdstippen, en hoe lang per dag, kinderen hun apparaat kunnen gebruiken, om overmatig gebruik of gebruik na bedtijd te voorkomen. Ook kunnen per app limieten worden ingesteld, om ongebreideld gamen tegen te gaan.

iCloud for Families breidt dit uit met mogelijkheden om telefoongesprekken, sms-berichten, e-mail, en FaceTime te beperken tot gezinsleden of familieleden en eventueel vertrouwde vrienden en buren. Als dat een te grote beperking is kun je in plaats daarvan expliciet nummers van ongewenste vrienden blokkeren. De telefoonnummers van alle gezinsleden worden automatisch als favorieten toegevoegd in de app Phone. Apple meldt overigens dat noodoproepen (911 [de US-versie van 112 - nvdv]) nooit geblokkeerd kunnen worden.

Een van de interessantste, en wellicht controversieelste, onderdelen van ouderlijk toezicht houdt verband met Photo Stream. Je kunt bijvoorbeeld een 'gedwongen Photo Stream' aanmaken, een opmerkelijke manier om je kind ervan te weerhouden de camera van zijn of haar iPhone te misbruiken, of, als het dat toch doet, het binnen enkele ogenblikken te weten. Mocht je dat te ver gaan dan is er een andere optie waarbij je een melding krijgt, en de betreffende foto, als er te veel huidtinten te zien zijn in een foto. Dit is zowel bedoeld om onverstandig fotografeergedrag, als om ongewenst kleedgedrag de kop in te drukken. Bij testen bleek echter dat deze functie nogal onbetrouwbaar is, met vals-positieve resultaten op het strand, en niet bij iedere huidskleur even goed werkt.

Concluderend kan gezegd worden dat iCloud for Families een indrukwekkende eerste versie is, mede omdat het van huidige iCloud-diensten gebruikmaakt en er nieuwe aan toevoegt, omdat het ouderlijk toezicht op alle apparaten mogelijk maakt, en omdat het zowel gezinnen als families ondersteunt. Er zal ongetwijfeld discussie komen over de restrictieve mogelijkheden van ouderlijk gezag, zowel binnen gezinnen als daarbuiten, maar zoals gewoonlijk is het niet de technologie die ter discussie staat, maar de manier waarop die gebruikt wordt. Hoe het ook zij, de diepgaande integratie met iOS-apparaten zal het gebruik ervan in gezinsverband een stuk aantrekkelijker maken. En dat zal, en we gaan ervan uit dat Apple dat ook zo ziet, de verkopen alleen maar goed doen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2013 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands