Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1145, 8 oktober 2012

Het is een eigenzinnige aflevering deze week met Glenn Fleishman die een artikel uit de New York Times over Apples nieuwe Kaarten-app bekritiseert. Daarna het nieuws over app.net dat zijn prijzen heeft verlaagd. Dan komt Steve McCabe die zijn pilotenpet opzet om de overjarige regelgeving van de FAA (Federal Aviation Administration) met betrekking tot het gebruik van draagbare elektronica gedurende commerciële vluchten te onderzoeken en Matt Neuburg die kijkt naar de nieuwe ontwikkelaarsfuncties in iOS 6 die binnenkort laten zien wat iOS 6-apps voor ons kunnen betekenen. De vermeldenswaardige software-updates van deze week zijn Things 2.1, Sandvox 2.6.7, Hazel 3.0.13, Airfoil 4.7.4, Adobe Lightroom 4.2, OS X Mountain Lion 10.8.2 Supplemental Update, Mac OS X Lion 10.7.5 Supplemental Update en iPhoto 9.4.1.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


App.net verlaagt de kosten, software-opties groeien

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: MSH]

Het sociaal netwerk App.net, waarover ik schreef in "Nieuw Sociaal Netwerk App.net streeft naar meer dan chats en advertenties" (28 augustus 2012), is nog in ontwikkeling, maar de belangstelling is niet weggeëbd na een eerste vlaag van aandacht. De dienst houdt het toevoegen van functies voor pariteit met Twitter in (zoals de mogelijkheid om een bericht "favoriet" te maken) en het aanbieden van unieke opties (zoals berichten die verwijzen naar een niet-App.net bron, of een andere sociale-netwerkdienst of een webpagina). Men zou kunnen stellen dat alleen een dienst waarbij het er niet toe doet om gebruikers te laten kijken naar iets anders, kan veroorloven om off-service koppelingen mogelijk te maken.

App.net kreeg bijna 20.000 betaalde abonnees te pakken, met inbegrip van hen die hebben deelgenomen aan de "crowd-funding" opstartfase. Vorige week liet de service de prijs van $ 50 per jaar dalen naar $ 36 per jaar (bij betaling vooraf) en stelde de vervaldatum voor bestaande leden meerdere maanden verder. Ook voegde men een $ 5 maandelijkse rente toe, zodat mensen kunnen uitproberen zonder dezelfde financiële verplichtingen.

De service kondigde ook de eerste benadering aan van ontwikkelaarsbeloningen. Vanaf oktober 2012 zal App.net ten minste $ 20.000 per maand reserveren voor software-makers die App.net-programma's of -diensten actief in gebruik hebben. Elke maand zullen de leden een overzicht ontvangen over het nut van elke app of dienst die zij hebben gebruikt met de optie om die te negeren of om maatstaven aan te passen hoe "waardevol" ze waren. Dat zal worden gecombineerd met het gebruik van patronen en andere gegevens. Ontwikkelaars nemen deel aan dit programma en het sluit niet uit dat software of sites vergoedingen rekenen of om geld op andere manieren te verdienen.

Het aantal in toenemende mate rijpe toepassingen die werken met App.net blijft groeien. Verschillende iOS-apps zijn nu beschikbaar, ik heb drie van hen getest (en betaald). Vooral de door Tapbots vrijgegeven Netbot, een App.net-versie van haar populaire Tweetbot-klant. Het biedt aparte $ 4,99-versies voor de iPhone/iPod touch en iPad. Een van de meegeleverde gereedschappen laat je jouw App.net-volgerslijst vergelijken met mensen die je volgen op jouw Twitter-accounts volgen die in iOS geregistreerd zijn. Ik vond dat 15 procent van de mensen die ik volgde op Twitter ook App.net accounts hebben, ongeveer 150 van de 1000-accounts. (Veel accounts die ik volg zijn RSS-achtig, meldingen, of andere zelden bijgewerkt auto-bots.)

Netbot maakt dwarsverbinding mogelijk naar Twitter met gebruikmaking van de in iOS ingebouwde functionaliteit. Twitter belet dergelijke dwarsverbindingen (nog) niet, alleen zou de Twitter-API niet toestaan dat Tweetbot berichten naar Twitter zou benaderen en vervolgens via App.net berichten zou verzenden via Netbot of een andere methode. Ik ben niet van plan om dwarsverbindingen te gaan maken. Ik probeer de twee diensten gescheiden te houden terwijl ik bekijk hoe App.net zich gaat ontwikkelen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


New York Times begrijpt de "Kaarten-app"-situatie niet goed

  door Glenn Fleishman: [email protected], @glennf
  42 reacties (Engelstalig)

[vertaling: DPF, HV, JO]

Toen ik het eerste gedeelte van de "Boerenverstand"-column van James Stewart voor de New York Times las, "Apple's Maps and Jobs's Shadow", dacht ik na de eerste twee alinea's dat hij de nuance begreep van de overgang bij Apple van Steve Jobs naar Tim Cook en de juiste context gaf voor de afgelopen 12 maanden van financieel succes en de uitdagingen die er nu voor het bedrijf liggen. Toen las ik de derde alinea en dat bleek het begin van de weg naar beneden.

Stewart verwart de Kaarten-app, een software-applicatie, met de kaartgegevens die eraan ten grondslag liggen en de algoritmes die Apple gebruikt voor navigatie. Hij begrijpt kennelijk niet volledig dat er al concurrerende kaarten- en navigatieprogramma's beschikbaar zijn sinds 2009. Hij moppert ook over een jaren oude beslissing over de prijzen van elektronische boeken die nog van Jobs afkomstig is en maakt dat de verantwoordelijkheid van Cook. Verantwoordelijkheid die hij vervolgens niet neemt. Niet duidelijk. (Na het oorspronkelijk verschijnen van het artikel van Stewart is het op verschillende plekken geplaatst, waarvan maar een versie een aanpassing heeft. En die aanpassing maakt zaken nog onduidelijker en dat zal ik proberen aan te geven.)

Om te beginnen schrijft Stewart: "Apple heeft geen volledige uitleg gegeven voor de beslissen om Kaarten van Google te vervangen door z'n eigen kaartenprogramma". Apple heeft altijd zelf de Kaarten-app geschreven en alleen de gegevens voor de kaarten kwamen van Google. Apple veranderde de leverancier van Google naar andere bedrijven zoals TomTom en Waze (terug te vinden in de app zelf). Hij lijkt ook te zeggen dat dit is gebeurd met de iPhone 5, niet met andere iPhone modellen die iOS 6 kunnen draaien hoewel eigenaars van eerdere modellen wel terug kunnen naar iOS 5 om zo de oudere Kaarten-app te gebruiken met de gegevens van Google (voor zo lang dit nog kan). [Update: het artikel van Stewart is later bijgewerkt. Er is nu een referentie toegevoegd naar iOS 6.]

Hij vervolgt: "Het gebruik door Apple van een eigen kaartentechnologie in de iPhone lijkt een klassiek geval van het verplicht "bundelen" van software en gaat dan verder met te zeggen dat de aanschaf van een iPhone 5 het gebruik van de Kaarten-app verplicht. Dat zou dan vanaf dag 1 een probleem zijn geweest omdat er toen in het geheel geen andere apps waren toegestaan. De aanschaf van een nieuwe 4 of 4S is vandaag de dag niet anders, hoewel die dus theoretisch ook iOS 5 kunnen draaien. [Updates: in de latere versie van het artikel gaat het niet meer alleen om de iPhone 5. Een lezer laat in de commentaren weten dat de downgrade van een iPhone 4 of 4S vrijwel onmogelijk is.]

Stewart probeert vervolgens een koppeling te maken met de strijd tussen Microsoft en Netscape (en andere bedrijven) eind negentiger jaren en daarna. Microsoft bundelde de eigen webbrowser om Netscape te vernietigen schrijft hij, maar die opmerking (en de opmerkingen daarna) mist de nodige nuance, terwijl we nu veel meer weten over dit geval.

Als eerste was Internet Explorer ontworpen om een integraal onderdeel te zijn van Windows (en dat werd steeds meer het geval) en gebruikte het eigen, gesloten technologieën als ActiveX die het onmogelijk maakten voor een product van een ander bedrijf om dezelfde gebruikerservaring te bieden. Hoewel de Kaarten-app niet uit iOS verwijderd kan worden en geïntegreerd is met Siri en meteen vanaf het opstart-scherm gestart kan worden is dit niet meteen onderscheidend ten opzichte van andere apps.

Ten tweede werd Microsoft ervan beschuldigd dat het moeilijker was voor andere webbrowsers om net zo goed te kunnen werken als Internet Explorer en werden andere bedrijven bepaalde technische bronnen onthouden. Sinds het verschijnen van de ontwikkelaarsgereedschappen voor iOS is dat niet meer het geval bij Apple. In het algemeen gesproken heeft Apple zich bij iedere versie ingespannen om ontwikkelaars meer toegang te geven tot eerder niet beschikbare "Apple-only"-mogelijkheden, zoals het toevoegen van beperkte achtergrondtaken. (Toegegeven, sommige apps hebben privileges in iOS en er zijn gevallen waarbij Apple concurrerende apps de toegang tot de App Store heeft ontzegd.)

En ten derde beweert Stewart dat het conflict werd opgelost doordat "Microsoft uiteindelijk toestond dat Windows-gebruikers zelf hun web-browser konden kiezen" en daar klopt werkelijk helemaal niets van. Alleen in Europa werd Microsoft gedwongen om gebruikers een expliciete keuze te maken uit een scala van mogelijke browsers. Noch in de VS, noch in de rest van de wereld is er verder ooit een reden geweest om Windows en Explorer los te koppelen. [Update: Het artikel is gewijzigd, waarbij, vanwege de hier genoemde redenen, het gehele argument is verwijderd en vervangen door een nieuwe, even misleidende bewering.]

Wat er feitelijk gebeurde is dat webbrowsers van derden zo capabel werden dat ze zich louter op prestaties en kwaliteit konden meten [met Explorer], zeker in het geval van sites die zich hielden aan afgesproken web-standaarden. En tegelijkertijd draaide Microsoft zich om als een blad aan een boom, en roept inmiddels al weer een aantal jaar dat Explorer zich met elke nieuwe versie beter aan die standaarden houdt.

Vanaf het moment dat iOS applicaties van derden ondersteunt heeft Apple naar mijn weten nooit geprobeerd om kaarten-apps tegen te houden. Er zijn enkele tientallen andere programma's beschikbaar, onder andere van de grote aanbieders van gps-apparaten, zowel gratis apps als betaald. De MapQuest-app van een divisie van AOL die concurreert met Google Maps, is al jaren in de App Store te vinden en is niet alleen gratis, maar ook een genot in het gebruik. Ik heb de afgelopen drie jaar meer dan 15 van deze navigatie-apps besproken en er zijn er verschillende bij die zowel beter zijn dan de huidige Kaarten-app alsook het kaartenprogramma van Google zoals dat in het Android-besturingssysteem te vinden is. (Google ondersteunt onder Android ook kaarten-apps van derden.)

Stewart wijst er op dat de Kaarten-app met problemen behept is en dat is ook zo. Hij vraagt zich vervolgens af of Jobs zich net zo snel en uitgebreid zou hebben verontschuldigd voor de kwaliteit van de gegevens in de Kaarten-app (niet voor de app zelf, waar op zich niets op aan te merken is) als Cook deed. Hij vergeet kennelijk, net als sommige oudgediende technologie-journalisten, hoe Jobs reageerde ten tijde van het MobileMe-debacle, waarbij hij zich zowel in het openbaar, als via e-mail naar individuele gebruikers die hem persoonlijk benaderden, verontschuldigde, hij het hoofd van de betrokken divisie ontsloeg en zich persoonlijk inzette om alles weer in orde te krijgen.

Stewart zegt over Jobs, "Het was alom bekend dat hij fel gekant was tegen het idee [om excuses aan te bieden], na klachten over de antenne van de iPhone 4". Dat was echter een geval van een hele andere orde. Jobs was er van overtuigd dat in dat geval een tamelijk onbelangrijk probleem geheel uit proportie was getrokken, ook al gezien het feit dat het om een probleem ging dat zich bij de meeste mobiele telefoons voordeed, waarbij er vaak expliciet in de bijbehorende handleiding voor werd gewaarschuwd. En hoewel Jobs in dat geval inderdaad nooit "Sorry" heeft gezegd, heeft Apple wel al bij het Verizon-model van de iPhone 4 de antenne verbeterd, zijn er een aantal maanden gratis hoesjes verstrekt en zijn er gewoon wel meerdere miljoenen van het betreffende model verkocht. Het probleem loste zich vanzelf op omdat het voor de meeste gebruikers in feite geen echt probleem was, anders waren ze wel teruggegaan met hun telefoon, of hadden ze hem helemaal nooit gekocht, vanwege slechte mond-tot-mond reclame.

Op dit kantelmoment in de column is Stewart niet helder over wie de Kaarten-app schreef voor het uitbrengen van de iPhone 5 en lijkt hij niet te weten dat de app beschikbaar is voor alle iOS 6-gebruikers, noch lijkt hij rekening te houden met het feit dat er al heel lang andere navigatie-apps op de markt zijn. Hij wijst erop dat iOS wereldwijd een beperkt aandeel op de smartphone-markt vertegenwoordigt. En tenslotte wijst hij erop dat Tim Cook iOS-gebruikers aanraadde om "alternatieven" te gebruiken maar daar niet bij vertelde dat er daaronder gratis en betaalde apps zijn die werkelijk evengoed of zelfs beter zijn dan de ingebouwde app. (Iets wat ook voor iOS 6 al het geval was).

En vervolgens gooit Stewart het gerucht in de strijd over de prijsafspraken in verband met iBookstore, waarbij hij citaten uit Walter Isaacson's biografie van Steve Jobs gebruikt. Het stuk heeft nu veel weg van een artikel over de problemen van Tim Cook in het leiden van Apple na de meesterlijke hand van Jobs. Hoe dan ook, Stewart negeert ook de meningen van degenen die het niet eens zijn met de rechtszaken die het Openbaar Ministerie tegen uitgevers aanging en de schikkingen die hieruit voortvloeiden. (Hiermee worden ook boekverkopers getroffen). Deze tegenstanders denken dat deze gang van zaken zorgen dat Amazon een monopolie in de e-boekenmarkt krijgt, waardoor het OM in een later stadium een nieuwe zaak over mededingingsrecht zal moeten beginnen.

Stewart haalt een deskundige aan die stelt dat Apple "over de jaren niet erg gevoelig voor deze mededingings-problematiek is geweest". In feite is Apple "over de jaren" nog nooit in een monopoliesituatie geweest, dus ik zie niet in om welke problematiek het hier zou gaan.

Stewart sluit af met een compliment aan Tim Cook voor de aangeboden verontschuldigingen voor de Kaarten-app (maar benoemde hij dit eerder niet als een anti-Jobsactie?) en zegt dat in de mededingingszaak snel geschikt zou moeten worden. Dan maakt hij weer een verrassende draai (gebruikt hij soms Kaarten-gegevens voor het schrijven van dit stuk?) en lijkt geen enkel idee te hebben van het Apple-ecosysteem als hij suggereert dat Cook nu snel toestemming moet geven om "navigatie-apps van Google en anderen beschikbaar te maken voor iPhone-gebruikers": zogenaamd als een breuk met het verleden, terwijl dit precies de gewone gang van zaken op de app-markt is. Ondertussen is Google kennelijk nog niet bezig met een eigen kaarten-app voor iOS en is Apple de afgelopen tijd in de App Store nadrukkelijk naar voren gekomen met alternatieven, sinds het verschijnen van de brief van Cook.

Deze warboel vermomd als column komt van een normaal nuchtere en gevoelige financiële journalist, wiens werk ik bewoner. Hier wordt de Kaarten-app verward met de gegevens die erin gebruikt worden. Een groot gebrek aan kennis (of gebrek aan communicatie met de technologieredactie van de New York Times) over de geschiedenis van concurrerende apps en de huidige beschikbaarheid daarvan, leidt zelfs tot desinformatie. Er is reële kritiek te geven op Apple's lancering van een onvolwassen Kaarten-app. Deze column draagt daar op geen enkele manier aan bij.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Waarom willen luchtvaartmaatschappijen dat we onze apparaten uitzetten?

  door Steve McCabe: [email protected]
  43 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, RAW, JO]

Het zij je vergeven dat je een beetje in de war bent wanneer je de laatste tijd geprobeerd hebt op de hoogte te blijven van de diverse richtlijnen en eisen met betrekking tot elektronische apparaten in vliegtuigen, iets dat ik probeer te doen ook al breng ik tegenwoordig meer tijd door met het geven van natuurkundeles dan met vliegen.

Gedurende een aantal jaren was de regel vrij eenvoudig: persoonlijke elektronische apparaten mogen niet worden gebruikt onder de 3 kilometers, de hoogte waarop de Captain normaal gesproken de "fasten seat belts"-waarschuwing uitzet en in het algemeen een moment tijdens de vlucht waarop het vliegtuig het drukke luchtruim rondom een luchthaven heeft verlaten.

Maar recent nieuws van American Airlines lijkt deze regelgeving te ondermijnen. Vorige maand kondigde American aan dat papieren vlucht-handleidingen en navigatiekaarten langzaam maar zeker zullen verdwijnen uit hun Boeing 777 vluchten en hun plaats zal worden ingenomen door iPads. Eind 2011 begonnen de American-piloten iPads te gebruiken als Electronic Flight Bags (EFB) tijdens sommige fases van de vlucht. Bij deze nieuwe ontwikkeling zien we dat iPads in de cockpit gedurende de gehele vlucht gebruikt worden, vanaf het opstijgen tot het taxiën bij aankomst.

Passagiers van American Airlines moeten echter nog steeds hun elektronische apparaten uitzetten voor het vertrek en uit laten staan tot 3 kilometer hoogte. De richtlijn voor passagiers blijft dat alle elektronische apparaten uit moeten worden gezet (mobiele telefoons en laptops, Kindles en iPods, zelfs dezelfde iPads die door de Captains van American Airlines' 777's worden gebruikt terwijl ze hun passagiers verbieden de hunne te gebruiken) tijdens vertrek of aankomst.

Dus waarom blijft de U.S. Federal Aviation Administration (FAA) volharden in de toepassing van deze regel? Wanneer, zoals American Airlines gedemonstreerd heeft, iPads in de cockpit (slechts centimeters verwijderd van de luchtvaartelektronica die er in theorie door verstoord kan worden, in de handen van passagiers) geen gevaar vormen voor de veiligheid van de vlucht, waarom kunnen ze dan niet gebruikt worden in de cabine? Het antwoord schijnt simpelweg te zijn dat de regelgeving van de FAA inzake persoonlijke elektronica nog stamt uit de Donkere Middeleeuwen van de Techniek. Deel 91 van de Federal Aviation Regulations (FARs) verbiedt alle persoonlijke elektronica, met een handvol specifieke uitzonderingen: draagbare memo-recorders, gehoorapparaten, hart-pacemakers (toch aardig van ze) en elektrische scheerapparaten. Beslist een eclectische lijst, maar een die compleet is verouderd (draagbare memo-recorders? echt?) en hoognodig herzien moet worden. En wanneer dat eenmaal gebeurd is, er vanuit gaande dat de rest van de wereld doorgaans de FAA volgt op dit gebied, zullen de de facto internationale standaarden wellicht ook wat soepeler worden.

De FAR's staan de uitvoerder van een vlucht (in het geval van een commerciële vlucht, de luchtvaartmaatschappij) toe om het gebruik van apparaten waarvan zij vastgesteld hebben dat die veilig zijn toe te staan, maar de FAA heeft richtlijnen uitgevaardigd die het gebruik van elektronica verbiedt onder de 3 kilometer. En dus is het verzoek van de FAA om commentaar op deze zaak, geplaatst op 28 augustus 2012, behoorlijk over tijd.

Deze regels zijn duidelijk toe aan aanpassing. Moderne draagbare elektronische apparaten zijn ontworpen om te voldoen aan de richtlijnen voor elektromagnetische stralingsemissies van de federale communicatiecommissie (FCC) van de Verenigde Staten en zouden in staat moeten zijn om te gaan met interferentie van andere apparaten in de buurt. Als mijn iPhone geen last heeft van wat verdwaalde radiogolven, dan zou een Boeing van 100 miljoen dollar dat toch zeker ook moeten kunnen.

Het transportbeveiligingsagentschap van de Verenigde Staten, TSA, ziet draagbare elektronica zeker niet als een belangrijke bedreiging voor de veiligheid van een vlucht. Passagiers in het Amerikaanse luchtruim mogen met niet meer dan een vingerhoedje vol aan vloeistoffen door de veiligheidscontrole van een vliegveld, maar draagbare elektronische apparaten (die, zoals de FAA vreest, een vliegtuig neer kunnen laten storten alleen omdat een passagier Angry Birds is gaan spelen), worden gewoon doorgelaten. Als deze apparaten echt een bedreiging voor de veiligheid zouden zijn, zouden we ze dan mee aan boord mogen nemen?

Zo kun je je ook afvragen of, als je iPhone echt in staat was om je vliegtuig te doen neerstorten, de stewardess alleen maar zou vragen om hem uit te zetten en dan er gewoon op vertrouwen dat je dat ook werkelijk deed? In werkelijkheid doen de meeste passagiers dat niet: een eenvoudige zoekopdracht op YouTube voor video's bij opstijgen en landen, zoals deze aankomst in Auckland, suggereren dat veel vliegtuigen dagelijks landen met achterin allerlei actieve, elektronische apparaten.

Wij reizigers gaan ervan uit dat er geen bewijs bestaat dat laat zien dat draagbare elektronische apparatuur echt ongelukken kan veroorzaken. Als dat zo zou zijn, dan zouden we onze apparaten nooit tijdens een vlucht mogen gebruiken, niet alleen tijdens opstijgen en landen. Het eigen informatieblad van de FAA over dit onderwerp zegt dat ik mijn iPad uit moet zetten om te voorkomen dat ik de bemanning afleid, omdat ze zich extra goed moet concentreren:

"Op lagere vlieghoogtes kan mogelijke interferentie meer veiligheidsrisico's opleveren, omdat de bemanning in de cockpit zich concentreert op essentiële taken bij aankomst en vertrek."

Datzelfde informatieblad wijst er ook op dat de FCC het gebruik van 800-MHz mobiele telefoons verbiedt vanwege mogelijke interferentie met grondapparatuur, dus geen bewezen interferentie en niet met elektronica in het toestel. Maar de meeste elektronische apparaten hebben een soort "vluchtmodus", of in het geval van de iPhone "Vliegtuigmodus", die alle draadloze communicatie uitzet met behoud van alle andere functies.

Nogmaals, we moeten ons realiseren dat deze regel duidelijk dagelijks aan de laars gelapt wordt zonder enig negatief effect. Het argument is dat een mobiele telefoon op enige kilometers hoogte direct toegang heeft tot veel verschillende mobiele-telefoonantennes, veel meer dan hij rechtstreeks mee kan communiceren vanaf de grond en dat hij zo de mobiele netwerken in verwarring kan brengen. Maar volgens deze logica zouden we dan ook het gebruik van mobiele telefoons moeten verbieden in hoge gebouwen, bovenop heuvels, of waar zo'n situatie dan ook maar zou kunnen optreden. Maar dat doen we niet, om dezelfde reden dat de regels tijdens vluchten zo zwak gehandhaafd worden: er zijn duidelijk weinig echte gevolgen en geen bewijzen voor een gevaar voor de vluchtveiligheid. Bovendien, als dit wel een probleem was, zou de FAA dan niet de mobiele-telefoonaanbieders met de vinger moeten wijzen, in plaats van te zeggen dat het een veiligheidsprobleem is?

Het is ook interessant eens te kijken naar het onbedoelde gevolg van de regel dat iPods en iPhones pas boven de 10.000 voet hoogte weer aangezet mogen worden. Op het moment dat een vliegtuig deze hoogte bereikt, kan gebeuren dat een paar honderd apparaten tegelijkertijd aangezet worden. En honderden apparaten die aangaan veroorzaken (waarschijnlijk) een flinke verhoging in elektromagnetische straling. Maar elektromagnetische interferentie is nog nooit aangewezen als oorzaak van zelfs maar één crash. Integendeel: de FAA zelf heeft (met tegenzin) toegegeven dat er geen bewijs is voor de veronderstelling dat elektronica binnen in het toestel de oorzaak van ongelukken zouden zijn geweest: de New York Times citeert een woordvoerder van de FAA: "Er zijn nooit ongelukken gerapporteerd waarin de aanwezigheid van dit soort apparaten aan boord de oorzaak is geweest".

Dus misschien is het probleem niet zozeer elektronisch, maar eerder gewoon mechanisch. Als het "fasten seat belts"-teken aangaat bij hevige turbulentie, dan zou een iPad in theorie uit de handen van een passagier kunnen schieten en een dodelijk projectiel kunnen worden. Maar volgens natuurkundige wetten gaat dit niet helemaal op: de soort turbulentie in deze discussies werkt gewoonlijk eerder verticaal dan horizontaal, wat een iPad weer tamelijk ongevaarlijk maakt. En als we elektronische apparatuur op basis van deze redenatie verbannen, wat dan te doen met andere zware objecten zoals boeken? Ik heb geen enkele twijfel dat het verbannen van boeken uit vliegtuigen tot grote ergernissen bij passagiers zou leiden, opstand in het gangpad! Maar hier gaat het de FAA ook niet om: men stelt dat de regels zorgen dat elektronische interferentie met elektronica van het vliegtuig voorkomen wordt.

Toen ik het hierover had het programma Nine To Noon van Radio New Zealand (in december 2011), kreeg ik meer e-mail van luisteraars dan enig ander onderwerp dat ik daar besproken heb. Hierbij waren veel reacties van piloten die bezorgd zijn. Nu er een verbod is en er geen crashes plaatsvinden, vinden ze dat we het onderwerp het best kunnen laten rusten. Maar zelf ben ik zowel piloot van verkeersvliegtuigen, als natuurkundeleraar en bovendien al jaren een groot fan en gebruiker van talloze elektronische apparaten. Ik geloof er sterk in dat de bruikbaarheid van deze regel achterhaald is (als die er al ooit was). Ik heb goede hoop dat de uitnodiging voor input van het publiek die de FAA heeft gedaan, een modernisatie zal opleveren. Modernisatie van regels die zo ouderwets zijn dat ze zelfs spreken over "draagbare bandrecorders" als de sterk geavanceerde apparatuur.

[Steve McCabe is Mac-consultant van Britse origine, schrijver over technologie, en docent. Hij leeft nu, om redenen die slechts een miniem verband houden met techniek, in Nieuw Zeeland. Hij schrijft over zijn avonturen in Nieuw Zeeland en houdt een technologie-blog bij. Steve's eerste korte roman, "Crash Landing" is zojuist uitgebracht als paperback: het boek is losjes gebaseerd op zijn ervaringen toen hij leerde vliegen. (Als hij niet lesgeeft of met computers werkt, dan is hij verkeersvlieger, met alle IFR-kwalificaties voor het vliegen van meermotorige vliegtuigen).

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Hoe iOS 6 van invloed is op ontwikkelaars - en ook op jou

  door Matt Neuburg: [email protected]
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: OF, TK, RAW, LmR, HV]

Als je aan de achterkant van de maan op vakantie was is het misschien mogelijk dat je twee weken geleden de lancering van een lading hard- en software van Apple gemist hebt. Als je weer terug op aarde bent en ondertussen nog geen iOS 6 hebt geïnstalleerd, heb je zonder twijfel gemerkt dat jouw iOS-apparaat (gesteld dat het van een redelijk recent bouwjaar is) je aandacht probeerde te trekken met diverse icoontjes en andere berichten om je over te halen je systeemsoftware te upgraden. Ondertussen zijn talloze apps inmiddels aangepast aan iOS 6 en dat zal nog wel even zo doorgaan. De spanning is voelbaar.

Voor mij is echter het spannendste deel van de nieuwe iOS-versie niet de zichtbare veranderingen op systeemniveau en de ingebouwde apps. De iPad heeft eindelijk een klok? Het werd tijd. (Haha) Aanpassingen in Photo Streams? Het zal wel. Facebook-integratie? Hou me vast. Siri kan nu apps opstarten? Dat had ze altijd al moeten kunnen. En als Apple het idee had dat ze het gevaar kunnen ontlopen door de Google Kaarten-app uit het raam te gooien in ruil voor zijn eigen Kaarten vind ik dat wel best.

Voor mij zit de lol in het programmeren voor het nieuw iOS. iOS is een prachtig platform om voor te programmeren. Daarom schreef ik er ook een boek over ("Programming iOS 5"). Wat me interesseert aan het nieuwe iOS is wat het de ontwikkelaars aan mogelijkheden biedt. En jij zou daar ook interesse in moeten hebben want het bepaalt wat ontwikkelaars hun apps kunnen inbouwen als ze hun apps schrijven of herschrijven voor iOS 6. En dat bepaalt weer wat jij zult zien en kunt doen.

Bijna een jaar geleden (lees "Wat betekent iOS 5 voor ontwikkelaars en dus voor jou", 17 oktober 2011) beschreef ik bepaalde aspecten van iOS 5 vanuit het gezichtspunt van een ontwikkelaar en deed een aantal voorspellingen (die bijzonder precies en bijna helderziend bleken) hoe dit van invloed zou zijn op wat gebruikers op de schermpjes van hun iOS apparaten zouden zien. In dit artikel probeer ik hetzelfde te doen voor iOS 6. Net als in mijn vorige artikel wil ik benadrukken dat er niks is dat je niet zelf had kunnen uitdokteren want mijn bronnen bestaan voornamelijk uit Apples eigen toelichtingen.

Let niet op de man achter het gordijn -- Enkele van de meest ingrijpende veranderingen vinden plaats ver voor de eindgebruikers, in het rijk van de tools die ontwikkelaars gebruiken.

Objective-C, de native programmeertaal van Cocoa touch world in iOS, heeft er bijvoorbeeld enkele elegante toetscombinaties bijgekregen. Niets wereldschokkends (zeker niets fundamenteel revolutionairs als "Automatic Reference Counting", waarover ik het had in mijn vorige artikel) en er zullen geen belletjes rinkelen tenzij je een programmeur in Objective-C bent. Ik bespaar je dan ook de technische details van dingen zoals "Autosynthese". Maar vertrouw me wanneer ik ik zeg dat deze veranderingen, hoe klein ook, deel uitmaken van een plan van Apple om Objective-C te rationaliseren (voor zover het kan worden gerationaliseerd, gezien de ouderdom en complexiteit van de basis) en het zal heel goed zijn voor ontwikkelaars om deze eenvoudige reden: ze zullen niet meer zo veel code moeten schrijven, waardoor ze meer tijd en inspanning kunnen steken in wat belangrijk is voor eindgebruikers en dat is de echte functionaliteit van het programma.

Xcode, de omgeving waarin iOS-programmeurs werken, is geëvolueerd tot versie 4.5 en ook dit zal in het algemeen minder werk betekenen voor ontwikkelaars om dingen te bereiken die ze eerder op een meer frustererende en tijdverslindende manier moesten doen, zelfs al weet jij niet hoe dat gebeurt. Neem nu bijvoorbeeld storyboards, geïntroduceerd in Xcode 4.2 als een manier waarmee ontwikkelaars de relatie en transities tussen de "scenes" van een programma grafisch kunnen weergeven (waarbij een "scene" ongeveer overeenstemt met de interface die momenteel het volledige scherm inneemt). Dit klinkt handig, maar eigenlijk waren storyboards niet optimaal geïmplementeerd. In mijn boek over programmeren in iOS 5 merkte ik bijvoorbeeld op dat met een storyboard een eenvoudige animatieloze "modale weergave"-transitie te maken veel meer werk vereiste dan hetzelfde te doen zonder storyboard omdat de storyboard-interface geen manier bood waarin je "geen animatie" kon specificeren en er ook manier was om van de modale weergave terug te keren naar de weergave waarin de animatie werd geactiveerd. In Xcode 4.5 zijn deze en andere storyboard-beperkingen verholpen, zodat werken met storyboards nu ook aantrekkelijker is.

Een andere ontwerpfunctie voor interfaces van Xcode 4.5 en iOS 6 is de introductie van "beperkingen", een nieuwe manier om te beschrijven hoe interface-elementen automatisch van plaats en afmeting moeten veranderen wanneer de afmetingen van de interface waarin ze staan verandert. Verschuivingen in de interface waren altijd al een uitdaging voor iOS-ontwikkelaars, omdat de interface zichzelf telkens moet herconfigureren wanneer de gebruiker het apparaat draait en de interface ook draait om dit te compenseren. De eerdere API voor het beschrijven van automatische verschuivingen van de interface was goed voor eenvoudige interfaces, maar complexe verschuivingen van de lay-out tussen meerdere interface-elementen moest handmatig worden gecodeerd, of (waarschijnlijker) volledig worden voorkomen door de interface eerder eenvoudig te houden.

Beperkingen waren al beschikbaar voor desktopontwikkelaars vanaf Mac OS X 10.7 Lion en je hebt misschien al het effect gezien zonder dat je het weet. Kijk bijvoorbeeld hoe wanneer je in Apple Mail in 10.7 Lion en 10.8 Mountain Lion de postbussenlijst links smaller of breder maakt, de knop "Verwijder" in de toolbalk mee verschuift. Voor er Beperkingen waren, was effect zoals dit zo goed als onmogelijk; de lay-out van een toolbalk was een aparte wereld van die van de interface van het hoofdvenster en volgde zijn eigen regels. Met Beperkingen is hier geen code meer voor nodig, het kan rechtstreeks in Xcode worden ontworpen. Nu iOS 6 Beperkingen heeft geïmplementeerd, zullen de gebruikers van de iPhone en de iPad een gelijkaardige verbetering van de interface-layout zien.

Al die frameworks, wat kun je ermee? -- iOS 6 heeft in verschillende gespecialiseerde frameworks toevoegingen en veranderingen aangebracht en ontwikkelaars van bepaalde app-soorten zullen daar hun voordeel mee willen doen.

De nieuwe Kaarten-architectuur maakt het gemakkelijker voor apps om met de Kaarten-app samen te werken: in plaats van zijn eigen kaart te laten zien, kan een app de Kaarten-app opdracht geven om een plek te laten zien. Bovendien is er een nieuwe API waarmee apps gesproken navigatie-instructies kunnen bieden en kan zo'n app zijn kennis delen met andere apps, zoals de Kaarten-app, zodat deze die instructies ook kunnen laten zien.

De nieuwe Passbook-app (zie "Het beste van Passbook moet (waarschijnlijk) nog komen", 20 september 2012) werkt als een bibliotheek voor passen (een pas, in het algemeen, omvat alle soorten inwisselbare kaarten of bonnen). Verkopers kunnen passen uitgeven via e-mail of de internetbrowser en apps kunnen communiceren met Passbook om passen aan te maken, te verwijderen en te beheren. Het Twitter-framework van iOS 5, waarmee alle apps een tweet kunnen sturen, is uitgebreid naar Facebook en Weibo. Apps kunnen nu communiceren met de Herinneringen-app. Je kunt verwachten dat apps deze uitgebreide mogelijkheden gaan gebruiken, naast verbeteringen in het Game Center en het afleveren van aankopen binnen apps.

Je zult ook merken dat je iOS apparaat dat iOS 6 draait, blijkt geeft van een nieuwe oplettendheid voor het geven van toegang aan je apps tot je verschillende bibliotheken met informatie. Ik heb het altijd triest ironisch gevonden dat in de zogeheten "gezandbakte" wereld van iOS een app de expliciete toestemming van de gebruiker moet vragen om een afbeelding uit de Foto-bibliotheek te laten zien (op de dubieuze gronden dat zo'n afbeelding gps-coördinaten kan bevatten en gps-coördinaten behoren tot de o-zo-heilige lokatiegegevens), terwijl elke willekeurige app, zonder dat de gebruiker het weet, geheel vrij is om je Contactenbibliotheek te manipuleren zoals het maar wil, waaronder het doorsturen van alle e-mailadressen naar een server in de Oekraïne, het veranderen van alle telefoonnummers zodat je altijd een pizzabezorgdienst belt of gewoon met opzet alle gegevens verwijderen. In iOS 6 wordt de gebruiker nu verwittigd bij de eerste keer dat een app probeert om toegang te krijgen tot een bibliotheek en hij kan kiezen of hij die toegang toestaat of niet, net zoals bij Lokatievoorzieningen.

Een zak vol speelgoed -- Dit soort dingen maken dat ik mij een hebberig kind voel dat het pakpapier gretig van de cadeautjes scheurt: de glimmende nieuwe veranderingen in de toolbox, het repertoire aan interface-widgets waar Apple de ontwikkelaars mee laat spelen. Wat krijg ik dit jaar van je, Apple???

Het belangrijkste nieuwe widget dat het grootste effect zal hebben op de app-interfaces is de collectie-weergave. Een collectie-weergave is als de tabellen-weergave op anabolen. Een tabellen-weergave is een scrollbare kolom cellen die je normaal ziet in elke gedetailleerde app waar een lijst moet worden getoond; Instellingen, Mail en Muziek zijn bekende voorbeelden hiervan. Een collectie-weergave breekt de ketenen van de enkelvoudige vertikaal scrollende kolom dus je kunt nu op de korte termijn horizontaal scrollbare rijen gegevens verwachten, tabellen van meerdere kolommen en rasters van informatie.

Dergelijke dingen waren voorheen niet onmogelijk maar ze konden heel lastig zijn om te bouwen, met name als je veel rijen of kolommen met informatie wilde tonen. Je kunt niet simpelweg van tevoren een heel raster opzetten om een groot door de gebruiker doorscrollbare weergave te maken. Dit zou ervoor zorgen dat het apparaat snel te weinig geheugen overhoudt en je app zou dan meteen worden afgesloten. In plaats daarvan moet je per scherm werken, de gegevens per scherm laten laden en de visuele verwerking daarvan pas laten plaatsvinden wanneer nodig (dus pas op het moment dat de gebruiker die visuele verwerking het scherm op scrolled) en het geheugen weer vrijmaken zodra de de gebruiker het niet meer kan zien.

Een tabellen-weergave doet dit dynamische geheugenbeheer automatisch voor de programmeur, daarom kan een tabel heel lang zijn; maar het is wel beperkt tot een enkele verticaal scrollende kolom. Programmeurs die een horizontaal scrollbare tabel wilden of een doorscrollbaar raster, zoals in de Foto's-app zouden wellicht met hel veel moeite en inventiviteit iets dergelijks als eenmalig ding kunnen maken. Maar het was niet makkelijk en dergelijke interfaces komen niet veel voor, met name niet als de gegevens verschillende grootten heeft en zijn vaak nogal traag. De collectie-weergave veralgemeent dit proces nu, maakt het makkelijk en implementeert het op een efficiënte manier.

Bovendien veralgemeniseert de collectie-weergave het idee van lay-out met als gevolg dat de lijnen van getoonde gegevens niet meer als gewoonlijk hoeven te lopen, sterker nog, het hoeven niet eens meer rechte lijnen te zijn! Apple's WWDC 2012 video's lieten een collectie-weergave zien om de weergave van Cover Flow uit Mac OS X's Finder of iTunes te implementeren waar onderdelen lijken te draaien en van grootte lijken te veranderen terwijl ze over het scherm scrollen. De video's tonen zelfs een collectie-weergave die foto's in een cirkel tonen. Dus je kan erop wachten dat de collectie-weergave de basis zal gaan vormen van bijzonder interessante toekomstige interfaces in iOS 6 apps.

De meeste andere widget-veranderingen in iOS 6 rationaliseren wat iOS eigenlijk al deed of trekken hier en daar wat dingen strak; zij vallen minder onder de caategorie "nieuw" en meer onder de categorie "overduidelijk en waarom ging dit niet al veel langer zo?" Bijvoorbeeld: iOS weet hoe het tekst in diverse stijlen moet tekenen, zoals duidelijk in Mail en iBooks maar ontwikkelaars konden zulke tekst niet gebruiken in labels, knoptitels en bewerkbare tekstvelden die door de hele interface heen zitten, nu kunnen zij dit wel. Er zijn nu meer teken-effecten beschikbaar in iOS, zo kunnen we nu makkelijk kleuren-inversie toepassen op een afbeelding, interessante tilt-patronen maken en nieuwe transities uithalen. De pagina-weergave controllers staan nu toe dat je pagina's eenvoudig laat wegglijden zonder de bekende "pagina-omslag"-animatie. De vooruitgang van kleur en aanpassingsvermogen die werd ingezet met iOS 5 (en behandeld in mijn voorgaande artikel) omvat nu nieuwe basis-widgets. Verwacht schakelaars die iets anders zeggen dan "AAN" en "UIT" (eindelijk!), elementen in wild-uitziende stappen en nog veel meer.

Veel andere veranderingen zullen geen overduidelijke visuele manifestatie hebben maar kunnen veel voor een ontwikkelaar betekenen. Zo heeft Apple bijvoorbeeld een aanpassing gemaakt in hoe ontwikkelaars aangeven of een bepaalde weergave roteert om te compenseren voor wanneer de gebruiker het apparaat draait. Je bent je er waarschijnlijk niet van bewust dat de oude architectuur om dit te kunnen doen moeizaam en niet flexibel was maar ontwikkelaars waren dit wel en zullen hier heel blij mee zijn. Op dezelfde manier staan tabellen-weergaven de ontwikkelaar nu toe om eenvoudig aan te geven of een gebruiker kan tikken (tappen) om een cel te markeren en kunnen de sectie-kop en -voet nu ook eenvoudiger worden beheerd. Nog dieper onder de motorkap heeft iOS nu een aantal collectie-klassen van OS X overgenomen, zoals NSMapTable, waar alleen programmeurs dol op zijn.

Het lijkt wel tovenarij -- Veel gebruikers van een iOS-apparaat laten zich door de eenvoud en magie van de gebruikersinterface wijsmaken dat het allemaal zo hoort. Alles werkt zoals je verwacht en de meeste gebruikers interesseert het niet hoe dat precies in z'n werk gaat. Als ik echter naar de interface en het gedrag van een iOS app kijk, dan probeer ik me altijd meteen voor te stellen hoe zo'n app onder de motorkap werkt en hoe het al die tovenarij voor elkaar krijgt. Hoe meer je weet hoe iOS werkt vanuit de optiek van een programmeur hoe indrukwekkender het allemaal is, in mijn visie.

De iOS SDK (de set van ontwikkelaarsgereedschappen voor het programmeren van apps) was bij verschijnen (als de iPhone SDK) al revolutionair: een bijzonder ingenieuze omwerking van het Cocoa van Mac OS X specifiek voor apparaten met een klein scherm, een trage processor, een beperkte hoeveelheid geheugen en alleen de vingers van de gebruiker om het te besturen. De meeste wijzigingen die sindsdien zijn aangebracht zijn evolutionair van karakter. iOS is uitgebreider geworden, zeker (een belangrijke reden waarom de tweede editie van mijn boek 200 pagina's meer telt dan de eerste) maar het is vooral ook met elke nieuwe versie gestroomlijnder geworden, duidelijker, flexibeler en beter in elkaar stekend. Taalkundige eigenschappen als "blocks" en "ARC" hebben Objective-C eleganter en minder taai gemaakt. Gereedschappen om interface-widgets te beheren, zoals "custom view controller containment" en "view appearance proxies" bieden een overzichtelijke, betrouwbare en efficiënte manier om effecten te verwezenlijken die vooruitziende programmeurs en ontwerpers vroeger moesten zien te bereiken met onbetrouwbare programmeertrucs.

En iOS 6 is daarop geen uitzondering. Het is net als met een boom: iOS 6 is groter dan iOS 5 en heeft meer takken maar wat vooral van belang is, is dat het wortelstelsel is uitgebreid en meer stevigheid biedt. Veel van de opmerkingen in mijn boek waarbij ik klaagde over een ontbrekende functie, een tegenstrijdigheid, of een fout in Apples logica kunnen gevoeglijk verwijderd worden. Wat is er nieuw in iOS 6? Het maakt ontwikkelaars blijer. En uiteindelijk, als dat leidt tot nieuwe en verbeterde apps, word jij daar ook blijer van.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 8 oktober 2012

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: HV, DPF, LmR, TK]

Things 2.1 -- Cultured Code heeft Things 2.1, een update van hun takenbeheersprogramma, vrijgegeven. Hierin is onder andere de samenwerking met OS X-herinneringen verbeterd wat leidt tot meer controle over welk soort herinneringen getoond worden. Deze versie met kleine verbeteringen herstelt ook het probleem waarbij het bewerken van een onderdeel in de "Daily Review"-lijst ertoe kon leiden dat toetscombinaties niet meer werden herkend, het probleem waarbij het verslepen van een "Today"-onderdeel dat aan een project was toegewezen naar de bovenste plek van de "Today"-lijst de projecttoewijzing verwijderde, laat in zoekopdrachten nu ook onderdelen van repeterende projecten zien en laat koppelingen naar Entourage 2008-mailberichten het onderwerp van het bericht tonen (zoals het eerder ook in Things 1.5 voor de Mac werkte). (Nieuw $ 49,99 van Cultured Code dan wel de Mac App Store, update gratis, 17,2 MB, toelichting)

Reacties - Things 2.1

Sandvox 2.6.7 -- Karelia heeft Sandvox 2.6.7 uitgebracht, een onderhoudsversie die korte metten maakt met een aantal bugs in dit gereedschap voor web-publiceren. Belangrijk zijn een oplossing voor een vastloper die optrad tijdens het publiceren, aanpassingen voor problemen met het afhandelen van verwijzingen, een oplossing voor een probleem waarbij bestanden bij sommige hosts herhaaldelijk werden geüpload en een oplossing voor het steeds meer vertragen van het tikken met het verstrijken van de tijd. Deze versie stelt je nu ook in staat om meerdere Twitter-objecten op een pagina te plaatsen. ($ 79,99 nieuwe versie, verkrijgbaar van Karelia of de Mac App Store, gratis update, 29,6 MB, toelichting)

Reacties - Sandvox 2.6.7

Hazel 3.0.13 -- Noodlesoft heeft Hazel bijgewerkt. Deze versie (3.0.13) van het gereedschap om te helpen bij het opruimen van bestanden voegt "IgnoreGrowl" toe als een verborgen standaard die gebruikt kan worden om de berichten door te sluizen naar je Berichtencentrum. Er wordt ook een probleem opgelost met eigen "tokens" die steeds opnieuw hernoemd worden na verslepen, een probleem die maakt dat het "Run rules on folder contents" ook op andere schijven gedraaid wordt en een vastloper aangepakt die optrad bij gebruik van het "other"-attribuut in het "Sort into Subfolder" patroon. ($ 25 nieuwe versie, gratis update, 6,2 MB, toelichting)

Reacties - Hazel 3.0.13

Airfoil 4.7.4 -- Rogue Amoeba heeft Airfoil 4.7.4 uitgegeven dat nu Airfoil Speakers voor Android ondersteunt (dat onlangs is uitgebracht als een publieke beta). De netwerk audio-streaming app heeft ook een verbeterde ondersteuning voor audio die vanaf een Apple TV (met iOS 5.1 of later) wordt verstuurd naar Airfoil Speakers en repareert een crash die voorkomt als je "Toon Airfoil alleen in de Menubalk" kiest in de Voorkeuren. ($ 25 nieuw met een 15 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 9,1 MB, release notes)

Reacties - Airfoil 4.7.4

Adobe Lightroom 4.2 -- Adobe heeft Lightroom 4.2 uitgebracht met een aantal reparaties aan dit professionele fotocatalogiseer en -bewerkprogramma. De update bevat een reparatie voor de gestapelde foto's die niet werden weergegeven in zowel Rasterweergave als de Filmstrip, lost een probleem op met het publiceren van video's naar Facebook, zorgt ervoor dat een Lightroom-foto's kunnen worden bewerkt als JPEG's in Photoshop Elements en repareert een probleem met harde regeleinden in de Titel- of Caption-velden waardoor een Flickr upload niet werkte. De nieuwe uitgave bevat tevens ondersteuning voor 22 nieuwe camera's (hoewel het slechts voorlopige ondersteuning biedt voor de Nikon D600) en 43 nieuwe objectieven. ($ 149 nieuw, gratis update, 407 MB, release notes)

Reacties - Adobe Lightroom 4.2

OS X Mountain Lion 10.8.2 bijkomende update -- Apple heeft OS X Mountain Lion 10.8.2 Supplemental Update uitgebracht, een kleine update met oplossingen voor enkele specifieke problemen die niet belangrijk genoeg waren voor een nieuw versienummer. De update lost in het bijzonder een probleem op waarbij bepaalde Japanse tekens verkeerd verschenen in Mail, een crash met Dvd-speler, activeert toegang tot beveiligde websites in Safari wanneer ouderlijk toezicht is geactiveerd en lost een probleem op waarbij systemen met meer dan 64 GB RAM-geheugen niet opstartten. (Gratis, 26,65 MB, verkrijgbaar in de Mac App Store of als rechtstreekse download)

Reacties - OS X Mountain Lion 10.8.2 Supplemental Update

Mac OS X Lion 10.7.5 bijkomende update -- Apple heeft Mac OS X Lion 10.7.5 Supplemental Update uitgebracht, een toevoeging aan het recent uitgebrachte Mac OS X 10.7.5 Lion die klein genoeg is om geen eigen versienummer te krijgen. De update lost slechts twee problemen op: één waarbij Time Machine back-ups lang duurden en een tweede waarbij sommige programma's met een ondertekende Developer ID niet konden opstarten. Als je 10.7.5 nog niet had geïnstalleerd, dan moet je je niets aantrekken van deze bijkomende update. De nieuwste build van Lion 10.7.5 (11G63) bevat deze twee verbeteringen als. (Gratis, 2 MB)

Reacties - Mac OS X Lion 10.7.5 Supplemental Update

iPhoto 9.4.1 -- Apple heeft iPhoto 9.4.1 uitgebracht met een betere synchronisatie van foto's met iOS-apparaten via iTunes en een oplossing voor een probleem met het downloaden en weergeven van foto's die werden gesynchroniseerd vanaf Facebook-albums. De update lost ook twee specifieke crashes op: één bij het gebruik van Export en een tweede bij het upgraden van meerdere boeken, kaarten en agenda's. Let op: iPhoto 9.4.1 vereist nu OS X Mountain Lion 10.8.2 of Lion 10.7.5. ($ 14,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update via Software-update of de Mac App Store, 757,62 MB rechtstreekse download via de ondersteuningspagina van Apple)

Reacties - iPhoto 9.4.1


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2012 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering