Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1128i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Op de High School was ik druk bezig met musicals en ik zing nog steeds onder de douche en met mijn soms onwillige kinderen. Er is een nieuwe app, Let's Sing, die bijzonder aan mijn wens tot zingen appelleert. Het is een spel waarin ik de melodie van een liedje moet zingen om hem te laten raden door mijn tegenspeler. De app, gratis wanneer je reclame toestaat en $ 4,99 zonder reclame, is ontwikkeld door TidBITS-vrienden Lex Friedman en Marco Tabini, die beiden aan onze publicatie hebben bijgedragen.
Om te kunnen spelen zoek je je vrienden op in je adresboek, op Facebook of door een e-mail adres of gebruikersnaam in te voeren. Je kunt ook tegen een willekeurige tegenstander spelen. Je stelt de moeilijkheidsgraad in van eenvoudig (vooral kinderliedjes) tot moeilijk (popsongs) die corresponderen met het aantal te verdienen muntjes in het spel. Neem 30 seconden op en stuur het naar je tegenstander. Als je het liedje niet kent of je geheugen moet opfrissen, kun je naar een voorvertoning luisteren of de track in iTunes aanschaffen.
Je tegenstander ziet een scherm met vierkanten en spaties die overeenkomen met de letters van de titel van de song. Als het nummer goed geraden is verdien je allebei hetzelfde aantal munten. Iedere ronde heb je beiden een beurt.
Als je het niet weet kun je munten inruilen om de artiest te tonen, of klinkers in te vullen. Je kunt ook passen, maar dan beëindig je wel een serie, want er wordt bijgehouden hoe vaak jij en je tegenstander achtereenvolgende nummers geraden hebben. (De ontwikkelaar verdient ook geld doordat je munten kunt kopen, te beginnen met 1.000 munten voor $ 0,99.)
TidBITS-uitgever Adam Engst reageerde met afschuw op de beschrijving van het spel, maar hij ziet dan ook niet de lol van slecht zingen (publiek of privé) of het luisteren naar slecht gezang van anderen. Ik ben echter wel een beetje een exhibitionist (maar vind Karaoke dan weer niet leuk), en ik vind Let's Sing dan weer charmant. Ik vind het zowel leuk om de stemmen van vrienden te horen als om mijn eigen pogingen om de hoge noten van "Dream On" te halen te delen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Toen Apple in 2011 het bijna geheel grafische AirPort-configuratieprogramma voor iOS uitbracht realiseerden we ons niet dat deze grafische gebruikersinterface een voorbode was van de interface die we te zien zouden krijgen in AirPort-configuratieprogramma 6 voor Mac OS X dat Apple in begin 2012 uitbracht. AirPort-configuratieprogramma 6 draait alleen onder 10.7 Lion en ontbeert een aantal zelden gebruikte functies uit AirPort-configuratieprogramma 5 (lees "AirPort-configuratieprogramma 6.0 ondersteunt iCloud maar is verder uitgekleed", 1 februari 2012). Deze grote veranderingen dwongen ons om Glenn Fleishman's "Take Control of Your 802.11n AirPort Network" tweede editie die we al hadden bewerkt voor Lion en AirPort-configuratieprogramma 5, opnieuw te herzien.
We hebben de achterstand op Apple weer ingehaald in de 187 pagina's tellende "Take Control of Your 802.11n AirPort Network, derde editie", dat zich richt op AirPort-configuratieprogramma 6 en ook AirPort-configuratieprogramma voor iOS. De inhoud is voor een groot deel hetzelfde gebleven maar omdat we de informatie over AirPort-configuratieprogramma 5 er uit hebben gelaten bieden we de tweede editie gratis aan iedereen die de derde editie koopt. En, hoewel iedereen inmiddels daarover een mail moet hebben ontvangen: we geven de derde editie gratis weg aan iedereen die al een tweede editie heeft (controleer je Take Control account voor het downloaden, mocht je de mail gemist hebben).
Het $ 20 kostende e-boek is beschikbaar als pdf, epub en Mobipocket en we hebben telkens het uiterlijk van de epub-versie kunnen verbeteren door de beperkingen van de Pages epub-export te omzeilen. Als je een Kindle Fire hebt denken we dat epub nog steeds een betere leeservaring geeft dan Mobipocket. Lees ook mijn uitgebreide ervaringen met de verschillende soorten op de Kindel Fire in "Hoe epub, pdf en Mobipocket downloaden op de Kindle Fire" (22 april 2012).
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Geïnteresseerd in Apples gratis iBooks Author-programma voor het uitgeven van e-boeken? Als je op je eigen Mac goed-uitziende e-boeken wilt maken die het ook in iBooks op de iPad goed doen, dan is iBooks Author een goede keus. Niet alleen biedt het voldoende mogelijkheden voor tekstopmaak, je kunt ook diavoorstellingen en interactieve illustraties, audio en video, overhoringen, en nog veel meer toevoegen. iBooks Author is in eerste instantie bedoeld voor het maken van leerboeken, maar met een beetje creativiteit kun je er nog een heleboel andere soorten interactieve multimedia voor de iPad mee maken zoals een catalogus, een dagboek, een brochure en ga zo maar door.
wij hebben onze interesse in iBooks Author neergelegd in "Take Control of iBooks Author", een nieuw e-boek geschreven door Michael E. Cohen. Een geschikter persoon om dit boek te schrijven is er waarschijnlijk niet; Michael was betrokken bij het creëren van de eerste digitale studieboeken, als onderdeel van het Voyager Expanded Books project in de jaren ’90 en schreef de gebruikershandleiding bij de oorspronkelijke Voyager Expanded Book Toolkit. Verder hebben wij onze met bloed, zweet en tranen opgedane ervaringen bij het uitgeven van boeken in de iBookstore toegevoegd. Het e-boek telt 150 pagina's en kost 15 dollar, maar wacht, we hebben een bijzondere aanbieding voor iPad-eigenaars.
Kort gezegd begint "Take Control of iBooks Author" met de uitleg hoe je een Multi-Touch boek-project moet plannen zodat het het beste gebruik maakt van de mogelijkheden en eigenaardigheden van iBooks Author. Vervolgens vind je beknopte stap-voor-stap instructies voor het produceren van je eigen e-boek, gebaseerd op de vele voorgekookte lay-outs, die je eenvoudig kunt aanpassen en waar je je eigen tekst en media aan kunt toevoegen. Tenslotte laten we zien hoe je je e-boek kan uitgeven, of het nou via Apples iBookstore of via een ander kanaal is. De onderwerpen met betrekking tot productie zijn tot in de details uitgewerkt want iBooks Author kan nogal eigenzinnig zijn als het om details gaat.
We hebben ervoor gekozen om "Take Control of iBooks Author" uit te geven in onze normale pdf- en epub-versies (en binnenkort ook Mobipocket), zodat je het op een willekeurig apparaat kunt lezen; het is dus een normaal "Take Control" e-boek. Maar daarnaast wilden we het ook als een echt Multi-Touch boek uitgeven, dus hebben we een aantal hoofdstukken (ongeveer 40 pagina's) van "Take Control of iBooks Author" ook uitgegeven als een gratis Multi-Touch boek getiteld "Take Control of Getting Ready for iBooks Author" (klik op de koppeling om het te downloaden; 8,5 MB). Als je "Take Control of Getting Ready for iBooks Author" op je iPad bekijkt werken de media-voorbeelden, je kunt een video afspelen, een fotoserie bekijken, op een interactieve afbeelding klikken, een vragenlijst beantwoorden, de Keynote-widget activeren, een 3d-afbeelding van alle kanten bekijken en zelfs een Cheshire kat laten verdwijnen.
Om "Take Control of Getting Ready for iBooks Author" te lezen kun je het naar je iPad downloaden en vervolgens de "Open in" optie gebruiken om het naar iBooks te verplaatsen; maar je kunt het ook naar je Mac (of Windows machine) downloaden en via iTunes naar iBooks synchroniseren. We hopen dat dit gratis e-boek door velen bekeken zal worden en dat het mensen (en in het bijzonder docenten) die nog nooit eerder een Take Control-boek hebben gelezen zal aanzetten om "Take Control of iBooks Author" te lezen. Mocht je iemand kennen die wellicht een Multi-Touch boek in iBooks Author zou (moeten) willen maken, schroom dan niet om ze op deze nieuwe uitgaven te wijzen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Hoewel ik de schrijver ben van "Take Control of Using Lion", ben ik eigenlijk helemaal niet zo dol op Mac OS X 10.7 Lion; in het boek uit ik die vooroordelen niet zo expliciet, maar als je aandachtig leest wordt je ze beslist gewaar. En een van de Lion-functies waaraan ik de grootste hekel heb is "Hervatten", wat ik voor mezelf ervaar als "Zombies". Hervatten kent twee verschijningsvormen:
Wanneer je de computer aanzet, wil Lion alle toepassingen starten die actief waren vlak voordat je de computer uitzette. Hetzelfde geldt uiteraard voor herstarten of uitloggen en weer inloggen.
Wanneer je een programma start, wil Lion alle documenten en vensters openen die open waren in die applicatie toen je deze de laatste keer afsloot.
Ik hou niet van dit soort gedragingen omdat het, voor mij, lijnrecht indruist tegen precies datgene dat je wilt bereiken door een computer te herstarten of een applicatie af te sluiten. Ik zie het afsluiten van een programma juist als een manier om die toepassing al zijn vensters te laten sluiten en zijn geopende documenten te laten vergeten. Ik hou ervan de computer (zeer regelmatig) te herstarten als een manier om alle spinnewebben weg te blazen, het geheugen te schonen en de computer weer tot een frisse staat terug te brengen, waarbij geen applicaties actief zijn. Ik wil niet dat applicaties zichzelf automatisch starten (buiten enkele hulpprogramma's die ik heb aangemerkt als Login-onderdelen in het Gebruikers & Groepen-regelpaneel) en ik wil al helemaal niet dat applicaties die opnieuw gestart worden ook nog eens een stel oude vensters en documenten uit het verleden heropenen.
In mijn boek leg ik ook uit hoe je deze functies onder controle krijgt, wat in mijn geval inhoudt dat ik ze uitzet. Wanneer ik de computer herstart of een applicatie start, wil ik met een schone lei beginnen, iedere keer weer. Dat doe ik als volgt:
Om te voorkomen dat applicaties opnieuw worden gestart bij het opstarten van het systeem, moet je voorzorgsmaatregelen nemen bij het afsluiten: in het dialoogvenster dat verschijnt als je de computer wilt uitzetten of herstarten of uitloggen, haal je het vinkje weg bij het keuzevakje waar staat "Open vensters opnieuw bij opnieuw inloggen". Dat betekent uiteraard dat je situaties moet vermijden waarbij dat dialoogvenster niet verschijnt. In het bijzonder omdat, tot de onlangs verschenen 10.7.4-update, Lion dat keuzevakje standaard steeds aanvinkte zelfs als je eerder het vinkje had weggehaald. Maar dankzij die update blijft het keuzevakje nu leeg; ik neem aan dat ik Apple dankbaar moet zijn voor kleine gunsten.
Om te voorkomen dat vensters en documenten en schermen weer te voor schijnen toveren tijdens het opstarten, vink uit "Herstel scherm wanneer je afsluit en apps her-opend" in het algemene voorkeuren scherm. Het verbindingsstreepje is Apple's fout, niet de mijne: Apple schrijft echt her-open op de ene plaats en heropen op de andere.) Het is mogelijk, om in plaats hier van, derden applicaties te gebruiken zoals TinkerTool om dit gedrag voor individuele applicatie uit te schakelen, zoals ik uitlegde in "Lion-frustraties? Vergeet TinkerTool niet" (29 oktober 2011), ik geef de voorkeur aan dit voor het hele systeem te regelen.
Maar er is een mysterie. Zelfs als ik het vinkje bij "Herstel scherm wanneer je afsluit en apps her-opend" weghaal, laten sommige programma's nog steeds hun zombie schermen zien als ik het programma start. Tot op heden, had ik niet veel aandacht gegeven aan dit mysterie; ik haalde mijn schouders op voor Lions zoveelste onvolkomenheden. Dat is tenslotte wat zombies doen, terug keren uit de dood, ik was dus niet verbaasd dat sommige niet dood bleven. Ik sloot gewoon de spontane vensters met de hand.
Maar aan de andere kant, irriteerde het me dat terwijl ik geacht wordt gebruikers te vertellen hoe controle over Lion te krijgen, ik zelf nog geen volledige controle over Lion blijk te hebben. Ik bedoel, Lion is één jaar op de markt en ik heb zelf deze zaken nog niet onder controle? Schandalig.
Enkele dagen geleden, echter, zag ik plotseling een patroon. Ik deed een enkele testen en ja hoor, het mysterie was op gelost.
Toen ik eindelijk het patroon zag, begreep ik ook de reden welke er achter zit. In Lion, is er meer dan één manier om een programma af te sluiten. Als jij een programma afsluit (door afsluiten [applicatienaam] te kiezen uit het [applicatienaam-]menu, of command-Q in te toetsen, sluit de applicatie goed af en je voorkeuren voor zombie-vensters worden gerespecteerd. Maar wanneer Lion een applicatie afsluit (omdat je de computer hebt verteld te herstarten of uit te gaan terwijl de applicatie nog draait), volgt er een hele andere aanpak. Het denkt we moeten hier zo snel mogelijk weg zijn en voert een nieuw-in-Lion protocol uit genaamd "Sudden Termination" (als de applicatie in kwestie dit ondersteunt).
Het enige doel van Sudden Termination is het mogelijk maken van Resume (hoe zou dat nou komen); vrijwel alle (en wellicht alle) programma's die Resume ondersteunen ondersteunen ook Sudden Termination en dat is nou precies het probleem.
Het idee is dat, net als in iOS, een programma dat Sudden Termination ondersteunt continu zijn huidige toestand opslaat, inclusief een overzicht van open vensters. Op die manier kan een programma snel afgesloten worden, omdat er op het moment van afsluiten in feite geen taken meer uitgevoerd hoeven te worden; dat is allemaal al gedaan. Als Sudden Termination geactiveerd wordt, wordt een programma niet eens "verteld" dat het moet afsluiten! (Meer technisch gesproken wordt er geen "Quit event" naar het programma gestuurd.) Het besturingssysteem trekt gewoon de stekker er uit; het programma wordt uit het geheugen verwijderd en van het scherm geveegd.
Zie je al waar dit heen gaat? Omdat het programma gewoon direct getermineerd wordt krijgt het ook niet de kans om zijn normale afsluit-acties uit te voeren. Meer in het bijzonder kan het geen gevolg geven aan de opgeslagen "Resume"-instructies! Maar het programma heeft wel constant zijn status opgeslagen en als het programma dan vervolgens getermineerd wordt doordat Lion afgesloten of herstart wordt, blijft het recentste status-overzicht gewoon opgeslagen zodat het besturingssysteem het aantreft als het programma weer wordt opgestart, met als gevolg dat al die zombie-vensters weer uit de dood gewekt worden.
Uiteraard is dit in mijn opinie een bug. Maar ik ga er van uit dat dit geen bug is die Apple op korte termijn (of ooit) zal herstellen, omdat het een essentieel onderdeel is van de nieuwe Lion-filosofie waarin het bureaublad steeds meer op een iOS-apparaat gaat lijken. Als je de documentatie voor ontwikkelaars leest zul je zelfs zien dat Apple programmeurs er van probeert te overtuigen dat Sudden Termination iets positiefs is, "bedacht om de gebruikerservaring te verbeteren". (Je zult dan ook zien dat dat ook geldt voor Automatic Termination, waar ik in "Lion is een afsluiter", 5 augustus 2011) al over klaagde. Gelukkig is er in de tussentijd, totdat Apple dit probleem aanpakt (waarschijnlijk nooit), een eenvoudige, maar arbeidsintensieve noodoplossing. Elke keer dat ik mijn computer herstart of uitzet, sluit ik elk actief programma af. Langzaam. Bewust. Handmatig. Zelf. Een. Voor. Een.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Ik ken verscheidene mensen die geen hoge pet op hebben van Apple's eigen Smart Cover als bescherming van de iPad 2 en de nieuwe iPad. Voor mij werkt deze flexibele magnetische beschermflap prima. De iPad blijft lekker dun, wordt er eigenlijk niet zwaarder van en dankzij de magneetjes in de beschermhoes en in de iPad zal het apparaat ontwaken of weer gaan slapen als je de Smart Cover respectievelijk opent of sluit.
De Smart Cover beschermt de achterkant van de iPad echter niet. Dat vind ik geen probleem, omdat ik de iPad meestal op tafel heb liggen, of in een slim vakje van mijn laptoptas bewaar. En die achterkant is van aluminium, dus de krasjes die erop komen, horen voor mij bij een apparaat waar ik veel mee werk. Maar er zijn toch veel mensen die dit punt zo belangrijk vinden dat ze de Smart Cover niet willen gebruiken, dus toen mij gevraagd werd een interessante beschermhoes te recenseren dacht ik dat het geen kwaad zou kunnen deze eens uit te proberen.
De hoes die ik de afgelopen week gebruikt heb is de Hammerhead Capo Case, geschikt voor de nieuwe iPad en de iPad 2. Hij kost $ 39,99 en is er in rood, wit, blauw, zwart en fel oranje (mijn keuze).
De Capo Case beschermt de hele iPad en laat daarbij alleen de belangrijke aansluitingen en bedieningsknoppen vrij: de koptelefoon-uitgang, de slaap- en waakknop, de dock-aansluiting, camera aan de achterkant en de knoppen voor volume en "mute". De harde kern van de hoes is gemaakt van polyurethaan, aan de binnen- en buitenkant voorzien van rubberige panelen die een beetje voelen alsof je een basketbal vasthoudt maar dan wat minder stroef.
Die panelen hebben ook nogal snel last van deukjes. Mijn exemplaar heeft er al een paar doordat hij wel eens tegen iets scherps aan ligt, zoals een hoek van mijn camera of de adapter van een laptop. Dit stelt niet zoveel voor als je geen bezwaar hebt tegen wat slijtage en gebruikssporen, maar iemand die hecht aan een prachtig glad oppervlak zal zich eraan ergeren.
Een plastic lipje houdt voor- en achterkant van de hoes bij elkaar, dus hij gaat zeker niet zomaar open in je tas (wat bij de Smart Cover wel kan gebeuren). Dit lipje is naar mijn zin wel erg stug, zelfs na honderden keren openen en sluiten. Trouwens, zelfs als ik het niet goed zou vastklikken zouden de magneten in de voorkant nog steeds contact maken met die in de iPad, en zou het apparaat in slaapstand blijven.
Vergeleken met de Smart Cover heeft de Capo Case wat minder mogelijkheden om ’m te bewegen. Er is maar één scharnierpunt en deze buigt tot 90 graden. Links is er daarnaast een dubbele scharnier die zorgt dat je de hele voorkant om de rug en de achterkant kan wegvouwen. Zelf ben ik eraan gewend dat ik mijn Smart Cover twee keer om kan vouwen, zodat ik aan de linkerkant een soort handvat heb om de iPad bij het lezen vast te houden.
De Capo Case-constructie werkt wel iets beter dan de Smart Case als je de iPad verticaal wil neerzetten, omdat aan de achterkant van de hoes drie inkepingen zitten waarmee je de voor-flap vast kan zetten. Omgeslagen biedt deze beschermhoes een bredere basis om de iPad op neer te zetten, zodat het apparaat minder makkelijk omvalt.
Het omdraaien van de hoes om zo op de iPad te kunnen typen is hier minder elegant: de enige reden dat de hoes niet plat klapt is omdat de voorste scharnier niet verder dan 90 graden kan buigen. Het werkt en is stevig genoeg, dus misschien moet ik er helemaal niet over klagen, maar het heeft iets raars op deze manier.
Ik ben zelf niet bereid om mijn iPad een trap af te gooien, noch om hem van een tafel op een betonnen vloer te laten vallen, dus ik kan niet garant staan voor de mate van bescherming die deze hoes biedt. Ik heb er geen moeite mee om iPad en hoes in een rugzak vol met een camera, lenzen en ander technisch materiaal te stoppen. Op de website van Hammerhead staat een filmpje van iemand die een truck achteruit over een iPad in deze beschermhoes heen rijdt, al is het met de voorkant naar beneden, zodat de wielen alleen over de ronde achterkant van de iPad gaan. (Zou hij er net zo ongeschonden uitkomen als hij andersom lag?) Ik ben niet bereid om het risico te nemen om hier achter te komen.
Natuurlijk gaat deze beschermingsfactor ten koste van (het gebrek aan) dikte van de iPad. Het apparaat zelf is 0,37 inch dik (9,4 mm) en een Smart Cover voegt daar nog eens zo'n 3 mm aan toe. Met de Capo Case kwam ik tot een dikte van 0,63 inch (14 mm). Als je bescherming belangrijk vindt, dan is dit geen slechte deal. Producenten van veel andere hoezen lijken te denken dat de klant graag een iPad rondzeult met de dikte van de verzamelde werken van Tolstoi.
Maar nu zijn we op een punt gekomen waar ik toch afscheid van de Capo Case moet nemen. Ik ben erg gesteld op de dunne iPad en dit slanke gevoel wil ik niet opgeven. De Apple Smart Cover beschermt het meest waardevolle onderdeel van het apparaat, het scherm. Daarnaast heb ik daarmee voldoende grip op de ipad, zonder steeds vette vingers op het glas achter te laten.
Ik heb me gerealiseerd dat ik geen behoefte heb aan het niveau van bescherming dat een harde beschermhoes biedt, voor een apparaat dat ik altijd bij me heb. En ik weet ook zeker dat die twee dingen voor veel mensen juist samen gaan: dat voor veel mensen een iPad die veel met je meereist juist veel bescherming nodig heeft.
Ik raad die mensen deze Capo Case van Hammerhead ook met plezier aan, omdat de iPad beter beschermd wordt zonder veel dikker te worden (wat bij sommige andere hoezen wel het geval is) en omdat het een stoere hoes is, die goed om de iPad heen zit, en ook goed geprijsd is. Ik ben gewoon niet één van deze mensen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Mijn vrouw Deborah beheert de aanwezigheid in de sociale media van een gezondheidscentrum zonder winstoogmerk in Florida en ze plaatste vorige week een statusupdate. Dat was niets bijzonders, ze doet dit meerdere keren per dag. Maar dit bericht heeft tot op heden 2.349 reacties gekregen, is 1.026 keer gedeeld en 36.634 mensen vinden het "leuk". Deze aantallen zijn vele malen meer dan wat haar doorsneeberichten opleveren, aantallen die zeg maar Lady Gaga of Justin Bieber (of hun sociale-media-elfjes die de mondaine activiteiten als tweeten naar het gepeupel waarnemen) gewoon zijn te zien. Debs klant had, zoals haar baas zei, "een grote slag geslagen in de sociale-mediawereld".
Deb wees erop dat ze dat alleen maar kon doen in Nieuw-Zeeland. Gedurende de laatste paar weken heeft Facebook stilletjes een nieuwe mogelijkheid aan hun site toegevoegd: "highlighting" [markeren, nvdv]. Wanneer mijn statusupdates verschijnen in de nieuwslijst op Facebook, komt er nu een vierde optie onder te staan. Naast "Vind ik leuk", "Reactie" en "Deel" kan ik nu op een koppeling klikken die "Markeer" heet. Daarop komt Facebook met de vraag of ik "een belangrijk bericht wil markeren". Voor twee Amerikaanse dollars "kun je belangrijk nieuws markeren om er zeker van te zijn dat je vrienden het niet missen".
Deze nieuwe mogelijkheid wordt uitgetest in Nieuw-Zeeland. Het is terecht dat kiwi's zo af en toe een voordeeltje krijgen; de internettoegang is in dit land zo schokkend slecht dat het aardig is om af en toe eens voorop te mogen lopen (zie Betalen per bit: internettoegang in Nieuw Zeeland, 15 januari 2010).
Facebook lijkt deze nieuwe mogelijkheid selectief te testen: niet iedereen in Nieuw-Zeeland die ik sprak heeft het al. En bij degenen onder ons die hun berichten kunnen markeren, probeert het bedrijf twee modellen uit, waarschijnlijk om te zien welke meer succes heeft. Terwijl Facebook mij twee dollar per bericht rekent om er eentje te kunnen markeren, betaalt Deb niets om de update van haar klant bovenaan de lijst van nieuwsberichten van hun vrienden te krijgen. Facebook hoopt ongetwijfeld te kunnen vaststellen hoeveel mensen voor deze mogelijkheid willen betalen en die inkomsten te vergelijken met de bijbehorende toename in verkeer.
Dus wat krijg je voor je geld? Op het eerste gezicht niet vreselijk veel. Een gemarkeerd bericht valt op in een nieuwslijst dankzij een gele achtergrond. Of misschien niet. Sommige Facebookers melden dat ze gemarkeerde berichten bovenaan de lijst van nieuwsberichten zien; in mijn nieuwslijst zijn de gemarkeerde berichten niet te onderscheiden, behalve door het woord "Gemarkeerd". En voor zover ik kan zien, heeft de Facebook iPhone-app nog geen methode om gemarkeerde berichten te identificeren. Maar als Debs ervaring ook maar enigszins representatief is (en natuurlijk gaan we er hier van uit dat het markeren van een bericht toch op zijn minst een bijdrage leverde aan zijn succes), dan is het geld goed besteed. En natuurlijk is het vrijwel zeker dat wanneer het markeren van berichten gemeengoed wordt, ook deze tegen de achtergrond van de sociale-kletsruis weg zullen vallen.
Facebook heeft tot nu toe niets gezegd over wanneer deze nieuwe functie haar weg rond de wereld zal maken, of het nu betalend of gratis wordt. Ze lijken nu nog potentiële proefkonijnen te vinden aan de hand van Nieuw-Zeelandse IP-adressen, maar opvallend genoeg toch nog onze betaalmiddelvoorkeuren te respecteren: Facebook weet dat ik Brits ben en wilde mij £ 1,29 aanrekenen. Waarom Facebook nu juist Nieuw-Zeeland als proefterrein uitkoos blijft onduidelijk; misschien is Mark Zuckerberg een enorme fan van Lord of the Rings, of misschien zitten we op een Engelstalige markt die precies de juiste grootte heeft voor een proef.
Voorlopig is een paar dollars niet veel als je daarmee, zoals Debs dankbare baas het uitdrukte, voor één dag de koningin van de sociale media kunt worden.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
TidBITS kreeg onlangs hartzeer van server-verpletterende aanvallen, diverse keren, en na veel consternatie spoorden Adam Engst en ik de oorzaak op.
Het mysterie begint met Google Nieuws. Onlangs borrelden meedere malen TidBITS-artikelen op naar de top van de Sci / Tech-gedeelte van Google Nieuws. Deze artikelen hebben de neiging om te gaan over gebeurtenissen die zich een beetje eerder voordeden, maar omvatten onze gebruikelijke meer weloverwogen analyse en context in plaats van alleen maar de naakte feiten van de situatie op te nemen. (Wij zijn niet van de acute nieuwssoorten, noch verwacht u dat van ons.)
Onmiddellijk nadat een artikel op Google News verscheen begon onze site kreupel te worden door pagina-aanvragen. De grafieken van onze virtuele gastheer, Linode, toonde enorm inkomend verkeer. Op een gegeven moment suggereerde een medewerker dat het in feite een distributed denial of service (DDoS)-aanval was en merkte op dat als andere klanten het zouden ondervinden, ze ons IP-adres zouden moeten blokkeren om al het andere te kunnen laten werken. Maar het verkeer werd niet geregistreerd als bekeken pagina's in Google Analytics, en de server zou het opnieuw laten afweten binnen minder dan een minuut na een herstart die geen zin had.
We waren verbijsterd. We dachten aanvankelijk dat de belasting kwam van mensen die klikken op de Google Nieuws-kop, want we hadden een keer intens verkeer gezien nadat het het topresultaat was geworden op in belangrijkste zoekresultaten van Google, toen ze een speciale sneeuw-effect hadden in december 2011. Als u gezocht hebt op "Let It Snow", was ons artikel (vertaling) het topresultaat in nieuws en Google stelde de nieuws resultaten zelfs hoger dan de webpagina resultaten. De "Let It Snow"-zoekopdracht leverde voor een langere periode 1.200 gelijktijdige bezoekers op van onze site en sloeg de server meerdere malen eruit. Ik veranderde instellingen om dit in de toekomst te voorkomen.
Dit Google Nieuws-effect was iets anders. Het leek alsof een soort van geautomatiseerde bots werden geactiveerd wanneer een van onze artikelen in Google Nieuws verscheen en zodra het artikel uit Google Nieuws verouderde (meestal na een paar uur), zou de storm verdwijnen. Het verkeer zag er niet uit als normale webpagina bezoeken, want het kwam in een dusdanig volume zonder een verwijzing aan te tonen vanaf de Google News-site. Evenmin waren het totaal aantal bezoeken te zien in de JavaScript-gegenereerde Google Analytics, hetzij in een actueel verslag dat we kunnen bekijken of in retrospectieve analyse.
Ik bleef maar denken dat het probleem te wijten was aan een serverconfiguratie-fout en stopte er een niet onaanzienlijke hoeveelheid tijd in om de instellingen te corrigeren, maar het was allemaal voor niets. Elke keer dat het probleem optrad, pijnigden Adam en ik onze hersenen om te trachten te achterhalen hoe de server in werking te houden.
Na de vierde of vijfde keer vond ik eindelijk een patroon. Onze logs zaten vol met verzoeken van veel verschillende IP-adressen die dezelfde pagina herhaaldelijk opvroegen (in een tijdsbestek van een paar seconden). Op zich niet ongebruikelijk voor Google News, maar de "user-agent identifier" (verstuurd door de browser naar een server om te vertellen welk programma en welke versie gebruikt wordt) was dat wel. We zagen het volgende: "Mozilla/5.0 (Windows; U; Windows NT 5.1; en-US; rv:1.9.0.10) Gecko/2009042316 Firefox/3.0.10 (.NET CLR 3.5.30729)".
Mozilla betekent Firefox en verwarrend genoeg betekent Windows NT 5.1, de eerste 64-bit release van Windows XP. (Windows XP was gebouwd op de basis van Windows NT, dat naast Windows 95, 98 en Me bestond.) Het is belachelijk dat een Mac publicatie zoveel verkeer zou ontvangen van een oude versie van Firefox onder Windows XP, ondanks dat XP nog steeds veel gebruikt wordt.
Dat was de sleutel naar de oplossing. Er was een stuk software, met waarschijnlijk kwade bedoelingen en in elk geval slecht geprogrammeerd, dat actief werd op duizenden (misschien wel tienduizenden) computers als een verwijzing naar een artikel op Google News geplaatst werd. We weten nog steeds niet echt waarom maar het was in elk geval niet vanwege humanitaire redenen. In veiligheidstaal heten de computers die besmet zijn om andere computers lastig te vallen "zombies".
Toen we de "user agent" bepaald hadden konden we verder onderzoek plegen en we vonden een actieve en interessante discussie bij Stack Overflow van andere systeembeheerders.
De oplossing was eenvoudig: we blokkeren nu al het inkomende verkeer met die specifieke "user agent". Mijn actie hiervoor was in eerste instantie te breed, waardoor ik een aantal TidBITS-lezers blokkeerde die ofwel Windows XP ofwel waarvan de bedrijven proxy gateways gebruiken die dat als user agent gebruikten. Ernstige malware zou natuurlijk willekeurige "user agent"-namen gebruiken en dan zouden we zeer uitgebreide filters moeten gebruiken.
Voordat we ontdekt hadden dat dit verkeer van zombies afkomstig was had ik al een systeem geïnstalleerd waarmee ik het opzoeken in onze database voorkwam. Ik hoopte dat dat het probleem zou oplossen. Dat was natuurlijk niet zo, maar de site werd wel een stuk sneller. Als je nu een artikel oproept zonder ingelogd te zijn krijg je een opgeslagen snapshot van die pagina te zien. Deze wordt iedere vijf minuten bijgewerkt, of wanneer commentaar gepost wordt of het artikel aangepast. Ingelogde gebruikers krijgen altijd een verse pagina te zien. Dat zou ook een deel van het probleem moeten oplossen.
Het internet is vol met rare en perverse monsters en net wanneer je dacht dat je er een bij zijn staart te pakken hebt, blijkt het een vuurspuwende mond te zijn. Dit specifieke probleem zijn we de baas, maar we moeten alert blijven op toekomstige gevaren.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
QuarkXPress 9.3 -- Met QuarkXPress 9.3, waarin je nu content rechtstreeks naar het Kindle-formaat van Amazon kunt exporteren zonder extra plugins, blijft Quark zich toeleggen op e-boeken. De update biedt ook ondersteuning voor inline inhoudstabellen in epub-bestanden, allerlei niet nader gespecificeerde oplossingen en verbeteringen in epub- en Reflow-weergaven en een oplossing voor occasionele crashes op sommige MacBook Pro-modellen bij het opslaan van een document terwijl Time Machine een back-up maakt. Deze versie lost ook nog problemen op met onder andere het veranderen van de volgorde van tegenoverliggende pagina's, eps/pdf-voorvertoningen en de afmetingen van pdf-boxes. ($ 849 nieuw, gratis update, 1,1 GB, toelichtingen)
Reacties - QuarkXPress 9.3
OmniFocus 1.10.2 -- Als voorbereiding op het eind van een tijdperk is in versie 1.10.2 van de productiviteits-app van de Omni Group, OmniFocus, rechtstreekse ondersteuning voor synchroniseren via MobileMe verwijderd, waar op 30 juni 2012 de stekker uit wordt getrokken. Omni merkt op dat synchronisatie-instellingen nu zullen worden weergegeven onder de synchronisatie-methode Advanced (WebDAV) als je momenteel via MobileMe synchroniseert en raadt aan om over te schakelen naar de gratis Omni Sync Server of een andere WebDAV-dienst. OmniFocus 1.10.2 verbetert ook de Inbox-workflow door de inhoud van de groepen in het badge-aantal weer te geven, lost een bug op waarbij de inhoud van groepen werd uitgesloten in Context-modus en zorgt ervoor dat het filter "Next Action" goed werkt. ($ 79,99 nieuw, gratis update, 22 MB, toelichtingen)
Reacties - OmniFocus 1.10.2
App Tamer 1.3 -- St. Clair Software heeft een update van zijn hulpprogramma voor het verlichten van de cpu-belasting App Tamer 1.3 uitgebracht met meer controle over wanneer de functie AutoStop wordt geactiveerd. Met deze update kun je AutoStop laten activeren wanneer de lading van de batterij van je laptop onder een bepaald niveau komt, waardoor je minder stroom van de batterij zal vergen en sneller kunt herladen. De update omvat ook verscheidene AppleScript-opdrachten voor het in- en uitschakelen van AutoStop, evenals een gestopte applicatie in je scripts wekken. Bovendien lost deze versie een probleem op waarbij helper-applicaties van de webbrowser de browser deden vastlopen en een probleem waarbij het deactiveren van AutoStop de functie op sommige machines niet echt uitschakelde. ($ 14,95 nieuw, gratis update, 3,8 MB, toelichtingen)
Reacties - App Tamer 1.3
Fantastical 1.3 -- Flexibits heeft één van de meest gevraagde functies toegevoegd aan Fantastical 1.3 met ondersteuning voor zowel iCal- als iOS-herinneringen. Je kunt nu een taak-item toevoegen aan het hulpprogramma en het naar de herinneringenlijst van iCloud sturen (waar het wordt gesynchroniseerd met de Reminders-app op je iOS-apparaat en iCal) of alleen naar de herinneringenlijst van iCal (waar het niet naar iCloud wordt gesynchroniseerd). Om een herinnering aan te maken, zet je de schakelaar in de rechterbovenhoek van het venster van Fantastical van agenda op herinnering, of typ "reminder", "todo", "task" of "√" (Option-V) aan het begin van een item om Fantastical een herinnering te laten aanmaken en geen agenda-item. Je kunt verder de prioriteit van een herinnering instellen van laag tot hoog met een tot drie uitroeptekens. Outlook-gebruikers krijgen ook een verbetering, na het bewerken of wissen van een activiteit wordt een melding gestuurd naar de uitgenodigden. Als je vroeger al een proefversie van Fantastical had die verlopen is, dan kun je ze nu opnieuw proberen omdat Flexibits de proefperiode van 2 weken voor deze versie heeft gereset. ($ 19,99 nieuw bij Flexibits of de Mac App Store, gratis update, 9,0 MB, toelichtingen)
Reacties - Fantastical 1.3
Typinator 5.1 -- Ergonis heeft zijn populair hulpprogramma voor verkort typen geüpdatet met het uitbrengen van Typinator 5.1, dat nu interactieve invoervelden biedt voor het invoegen van dynamische elementen in ontplooide tekst. Hierdoor kan een afkorting een dialoogvenster openen waarin waarden in gespecificeerde velden kunnen worden ingevoerd, gaande van tekstfragmenten die je typt tot scripts die verder dynamische uitbreidingen creëren. Op de Extras-pagina van Ergonis kun je een collectie voorbeelden van invoervelden downloaden, met onder andere interactieve datumberekeningen en valutaconversies. Typinator 5.1 biedt ook meer dan 25 bijkomende verbeteringen, waaronder verbeterde tabnavigatie tussen afkorting en volledige tekst, verbeterde snelheid van herhaaldelijk gebruikte AppleScripts, een oplossing voor een probleem waarbij resultaten van "Quick Search" op een systeem met meerdere beeldschermen niet zichtbaar waren en een omweg voor een probleem met het vervolledigen en positioneren van de cursor in Coda 2. De nieuwe versie omvat ook een ondertekende ontwikkelaars-ID voor gebruik met de Gatekeeper-beveiligingsfunctie in OS X 10.8 Mountain Lion. (€ 24,99 nieuw met 25 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 4,7 MB, toelichtingen)
Reacties - Typinator 5.1
Aperture 3.2.4 -- Apple heeft Aperture 3.2.4 uitgebracht. Dit professionele programma waarmee je foto's organiseert en bewerkt, biedt nu verbeterde stabiliteit wanneer je met Mac OS X 10.6 Snow Leopard werkt. Het enige probleem dat kennelijk (zie de notities bij deze uitgave) met deze onderhoudsuitgave opgelost wordt, is dat het weergavescherm niet correct geüpdatet werd als je de foto had bewerkt in een extern bewerkingsprogramma. ($ 79,99 nieuw in de Mac App Store, gratis als update. Grootte 635,54 MB)
Reacties - Aperture 3.2.4
Coda 2.0 -- Panic heeft Coda 2.0 uitgebracht, een grote update voor hun gereedschap voor website-ontwikkeling, met een herziene gebruikersinterface en meer dan 100 nieuwe functies. Coda heeft nu een visuele tabbalk voor snellere navigatie door je bestanden en de tabbalk kan weergegeven worden met grote pictogrammen met dynamische voorvertoningen of teruggebracht tot alleen minimale tekst. De nieuwe versie heeft ook een aanpasbare zijkolom waarin je de gereedschappen die je het meest gebruikt naar de werkbalk bovenin kunt slepen. Andere nieuwe functies zijn een verbeterde codeverwerker met automatisch voltooien voor eigen variabelen en functies en slimmere afsluittags, verbeterd bestandsbeheer met ondersteuning voor het git-versiecontrolesysteem en een verbeterde clips-functie waarmee je met de tabtoets kunt navigeren tussen plaatshouders die invoer nodig hebben. Coda 2.0 ondersteunt nu ook synchroniseren van sites met iCloud, maar deze functie is alleen beschikbaar in de versie die van de Mac App Store gekocht wordt. Coda 2.0 is nu voor een beperkte tijd verkrijgbaar voor $ 75, maar zal snel weer naar zijn oude prijs van $ 99 gaan. Klanten die Coda 1.x rechtstreeks bij Panic kochten blijven in aanmerking komen voor een upgrade van $ 75 naar Coda 2.0, ook wanneer deze tijdelijke korting eindigt. (nieuw $ 99, upgrade $ 75, 41,8 MB)
Behalve de Mac-versie van Coda heeft Panic ook het € 15,99 kostende Diet Coda voor iOS uitgebracht. Je kunt er niet alleen code mee bewerken en je websites updaten vanaf je iPad wanneer je bij je Mac weg bent, maar Diet Coda kan je iPad ook veranderen in een afzonderlijk voorvertoningsscherm. Voor deze AirPreview-functie moeten je iPad en Mac op hetzelfde wifi-netwerk zitten.
Reacties - Coda 2.0
Cobook 1.0 -- Wordt het tijd om het imitatielerenadresboek van Apple kwijt te raken achterin een la? Ontwikkelaars Kaspars Dancis en Janis Dancis hebben Cobook 1.0 uitgebracht, een gratis app voor de Mac waarmee je bij je contacten kunt zonder door de zwakke en verwarrende interface van Adresboek te hoeven worstelen. Wij zagen een bètaversie van Cobook voor het eerst bij Macworld | iWorld 2012; zie "Gave producten op de Macworld | iWorld 2012", 30 januari 2012. Het wekte onze belangstelling niet alleen omdat dit het veel bekritiseerde Adresboek zou kunnen vervangen, maar ook omdat het informatie kan ophalen (natuurlijk door jou geautoriseerd) uit Facebook, Twitter en LinkedIn, waarbij jouw contacten worden ingevuld zonder dat je dit handmatig hoeft te doen. Cobook gaat ook slim om met nieuwe informatie: tik bijvoorbeeld een een compleet adres in om de juiste velden gevuld te krijgen. Het mooiste is dat het gratis is. (Gratis via de Mac App Store, 1,5 MB)
Reacties - Cobook 1.0
Screenflow 3.0.6 -- Telestream heeft Screenflow 3.0.6 uitgebracht, een grote verzameling van wat kleinere bugreparaties die een grote variëteit aan storingen en irritaties omvat van deze screencasting software. Hoewel het grote aantal reparaties afzonderlijk te gering zijn om hier op te sommen, vermindert deze uitgave het geheugengebruik teneinde crashen van de app te voorkomen en voegt het een ondertekend ID toe voor ontwikkelaars voor de beveilingsfunctie van Gatekeeper van OS X 10.8 Mountain Lion. Download voor een volledig overzicht van het omvangrijke aantal reparaties en verbeteringen de pdf van de toelichting vanaf de ondersteuningspagina van Telestream. ($ 99 nieuw van Telestream of de Mac App Store, Gratis update, $ 29 upgrade vanaf 2.x of 1.x, 14,1 MB)
Reacties - Screenflow 3.0.6
Keyboard Maestro 5.3 -- Om nog een laatste belangrijke update er doorheen te drukken voordat Apple de apps voor de Mac App Store beperkt tot sandboxed-apps, heeft Stairways Software Keyboard Maestro 5.3 uitgebracht met de toevoeging van een aantal beeldbewerkings- en muisklikacties aan het krachtige hulpprogramma voor taakautomatisering. Op het afbeeldingsfront kan je nu met Keyboard Maestro 5.3 nieuwe afbeeldingen maken: omdraaien, roteren, vergroten of verkleinen en bijsnijden van afbeeldingen, afbeeldingen maken uit samengestelde afbeeldingen, tekststijlen en vormen, vind een afbeelding op je scherm en één of alle schermen van een geselecteerd venster vastleggen. Verbeterde muisklikacties omvatten ondersteuning voor dubbele en driedubbele klikken, slepen met elke knop en klikken relatief ten opzichte van een venster, scherm of afbeelding. Tevens kan je nu het woord PROGRAMMA (met hoofdletters) tikken binnen menuselecties als een alias voor de huidige toepassing. Andere toevoegingen zijn een nieuwe Markeer Locatie-actie en live rapportage van testresultaten van de stand van zaken in bewerkingsprogramma's voor acties. Reparatie van een aantal linke bugs maken de update compleet. ($ 36 nieuw, gratis update, $ 25 upgrade voor versies vóór 5.0, 17,5 MB, toelichting)
Reacties - Keyboard Maestro 5.3
Twee snelle stukjes deze week: een NPR-radiopresentator die zijn vertrouwen (en 25.000 nummers) stelt in iTunes Match en een terugblik op het geliefde HyperCard.
NPR-muziekpresentator wist opzettelijk zijn nummers -- Bob Boilen, presentator van All Songs Considered op NPR, schrijft dat hij 25.000 nummers uit zijn iTunes-bibliotheek heeft verwijderd, goed voor wel 200 GB. In plaats daarvan zal hij voortaan vertrouwen op iTunes Match. Duimen maar dat hij een back-up of twee heeft gehouden, je weet immers maar nooit.
Herinneringen aan HyperCard -- Matthew Lasar biedt bij Ars Technica een terugblik op het wonder en de glorie van HyperCard, de softwarebouwkit van Apple voor de rest van ons. In zijn tijd maakte HyperCard de ontwikkeling van software mogelijk zoals Myst, het interactieve Whole Earth Catalog en de Voyager Expanded Books. En natuurlijk ook TidBITS, waarvan de eerste 99 wekelijkse afleveringen verschenen zijn als een HyperCard-stack.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering