Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1127i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Vanwege de Memorial Day-vrije dag in de Verenigde Staten en verschillende familie-verplichtingen van TidBITS-medewerkers hebben we volgende week een kleine onderbreking in onze e-mailuitgave. We blijven natuurlijk ondertussen op onze website publiceren, wat betekent dat als je je dosis TidBITS via email mist je ons ook kunt volgen via RSS (volledige tekst voor TidBITS-leden), Twitter, Facebook en onze iOS-app. En als je gebruik wilt maken van de extra tijd om wat oude uitgaven te lezen, ze zijn on-line beschikbaar. De volgende email uitgave van TidBITS zal 4 juni 2012 verschijnen
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Om Mac OS X 10.5 Leopard weer op gelijk peil te laten komen met de iets recentere nazaten van de grote katten heeft Apple Leopard-beveiligingsupdate 2012-003 en Beveiligingsupdate Flashback-verwijdering uitgebracht, waarbij de laatste een gereedschap bevat om de meest gangbare varianten van de infame Flashback-malware uit het systeem te kunnen verwijderen. Eerder had Apple al dergelijk verwijdergereedschap uitgebracht voor 10.7 Lion en 10.6 Snow Leopard (zie ook: "Apple komt met verwijdergereedschap voor Flashback-malware", 12 april 2012).
Na het installeren van de Beveiligingsupdate Flashback-verwijdering, zal dit programma automatisch in de achtergrond zijn werk doen. Als er Flashback-malware is gevonden dan wordt je er met een dialoogvenster op gewezen dat Flashback is verwijderd. In sommige gevallen is echter een herstart nodig om de malware volledig te verwijderen. Daarbij zal het programma ook de Java plug-in voor Safari uitschakelen en zo voorkomen dat je onbedoeld gebruik maakt van Java-applets in je browser.
De Leopard Security Update 2012-00 is gelijk aan de recente uitgave van Safari voor 10.7 Lion en 10.6 Snow Leopard (lees "Apple verscherpt de veiligheid in Mac OS X 10.7.4 en Safari 5.1.7" die oudere versies van Adobe Flash uitschakelt (10.1.102.64 of ouder) die niet in staat zijn om zichzelf naar de laatste versie te updaten. Als je een oudere versie draait wordt je automatisch doorgestuurd naar de Adobe website om een nieuwere versie te downloaden.
Beide veiligheidsupdates moeten automatisch verschijnen in Software Update maar ze kunnen ook worden gedownload van Apple's Support-website. De Leopard Veiligheidsupdate is 1,11 MB en de Flashback verwijderende Veiligheids Update 1,23 MB groot is. Beiden vereisen dat Leopard gebruikers versie Mac OS X 10.5.8 geïnstalleerd hebben.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De ontwikkelaars van Perian, de gratis en uiterst populaire videoformaat-uitbreider voor QuickTime hebben aangekondigd dat zij de ontwikkeling van hun project stopzetten. In een verklaring op de website van het project zeggen de ontwikkelaars dat het tijd voor iets nieuws is omdat hun doelstelling om het afspelen van videomateriaal op de Mac gemakkelijker te maken bereikt is.
Wat doet Perian -- Perian wordt door zijn ontwikkelaars omschreven als het Zwitsers zakmes van videoweergave en behoorde lange tijd tot de eerste programma's die ik installeerde op een nieuwe Mac. Standaard kan een Mac video afspelen via de QuickTime Player van Apple, die probleemloos .mov-, .m4v- en .mp4-bestanden aankan. Helaas steekt QuickTime Player zijn handen in de lucht wanneer je hem .avi- en .mkv-bestanden voorschotelt. Deze twee bestandssoorten komen veel voor op het internet, evenals een hele reeks ongewonere formaten.
Dat is waar Perian voor dient, of beter gezegd, voor diende. Het werd geïnstalleerd als een voorkeurenpaneel en biedt maar weinig instelbare opties. Het werkt gewoon in de achtergrond en zorgt er stil en transparant voor dat QuickTime Player door Apple onwaardig geachte videoformaten kan afspelen.
Maar de dagen van Perian zijn geteld. De ontwikkelaars hebben aangekondigd dat de ondersteuning 90 dagen na de komende finale update van Perian zal worden stopgezet. Volgens de ontwikkelaars zal Perian mogelijk nog werken onder het komende OS X 10.8 Mountain Lion van Apple, of misschien ook niet.
De mensen van Perian beloven niets, behalve dat zij geen ondersteuning meer zullen bieden voor Perian. Ze zeggen dat het tijd is voor nieuwe projecten; de broncode blijft beschikbaar voor wie ze wil verbeteren, maar het bestaande ontwikkelingsteam zal er niet meer aan werken.
Alternatieven -- Het is heel waarschijnlijk dat Perian zal blijven werken onder versies van Mac OS X in de nabije toekomst, maar er zijn geen garanties. Gebruikers zoals ik, die afhankelijk zijn geworden van Perian voor het afspelen van niet door Apple goedgekeurde films, zullen dan ook uitkijken naar alternatieven. Gelukkig zijn alle belangrijkste opties gratis.
De eerste optie is VLC. Net zoals Perian, kan ook VLC een hele reeks formaten aan, op de meest exotische na, inclusief dvd's. En als het in een heel goede bui is, kan het zelfs een manier zijn om dvd's weer te geven van een andere regio dan die waarvoor de computer is ingesteld (dit kan belangrijk zijn voor Anime-fans en veel mensen buiten de Verenigde Staten). Persoonlijk ben ik niet dol op de interface van VLC, al volgt ze wel meer de richtlijnen van Apple voor de gebruikersinterface dan de vreemde QuickTime Player.
Door zijn uitgebreide lijst van formaten en respectabele leeftijd is VLC de maatstaf voor zijn concurrenten geworden. De belangrijkste concurrent is MPlayer OSX Extended, die veelal dezelfde functies als zijn rivaal biedt, inclusief slechte en onbetrouwbare weergave van dvd's, maar verder weinig verbeteringen of verfraaiingen te bieden heeft die er een interessant alternatief kunnen van maken.
Hetzelfde geldt voor UMPlayer - een niet-originele naam die een uitgebreide reeks functies dekt. Helaas heeft UMPlayer af te rekenen met schokkerige weergave (onaanvaardbaar op een 2 GHz i7-MacBook Pro), problemen om het dvd-station van mijn laptop te herkennen en dialoogvensters die geschreven zijn door iemand (we blijven diplomatisch) wiens Engels vatbaar voor verbetering is. De interface van UMPlayer herinnert ons op een vreemde manier aan die van Windows Media Player en de voornaamste functie, weergave en opname van YouTube, doet het helaas niet. Een YouTube-zoekvak rechts bovenaan het hoofdvenster van het programma geeft wel zoekresultaten weer, maar UMPlayer lijkt niet in staat om geselecteerde video's ook af te spelen.
De ontwikkelaars van Perian bevelen NicePlayer aan. Dit is een mooi stuk gereedschap, zij het nog in voorvertoning voor 10.7 Lion in een versie van september 2011. De interface is even minimalistisch als die van QuickTime Player, maar NicePlayer laat overbodige extra's zoals toegang tot YouTube en afspelen van dvd's achterwege en legt zich toe op de taak van een mediaspeler, mediabestanden afspelen. Het is dan ook jammer dat het gebouwd is op Perian en bijgevolg ook samen met Perian zal ten onder gaan.
Aanbevelingen voor gebruikers van Perian -- Het gebrek aan ondersteuning doet toekomstige problemen vermoeden, maar is er zeker geen garantie voor. Perian 1.2.3, de actuele versie, draait prima onder Mac OS X 10.7.3 en tenzij Apple fundamentele wijzigingen in QuickTime in Mountain Lion aanbrengt, kunnen we met vrij grote zekerheid stellen dat Perian nog een hele tijd zeker goed genoeg zal blijven presteren.
Ooit zal het echter niet meer meekunnen en wie dan een .avi- of .mkv-bestand op de Mac wil afspelen zal een alternatief nodig hebben. Het lijkt onwaarschijnlijk dat NicePlayer een toekomst afzonderlijk van Perian zal hebben. Eerlijk gezegd kan UMPlayer wel wat extra bèta-testen gebruiken voordat het wordt losgelaten op het publiek. En MPlayer OSX Extended is dan wel veelbelovend, maar het voelt een beetje onvoldragen en onafgewerkt aan.
En dan zijn we weer waar we begonnen, bij VLC. Er zijn misschien wel betere opties voor het afspelen van dvd's, maar op dit moment is de voor de hand liggende keuze voor zoekende gebruikers van Perian inderdaad VLC, een volwassen en stabiele mediaspeler met weergaveopties voor meer bestandsformaten dan je ooit kunt dromen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Kwaadaardige websites installeren code zonder ons medeweten of rekenen op onze goedgelovigheid om onze computers te kunnen kapen. Anti-malware software kan helpen door bekende aanvallers te blokkeren, maar doet weinig of niets aan nieuwe vectoren. Sommige software, zoals McAfee's beveiligingspakket, kan laten zien of een website die is verbonden aan een zoekmachine bekend staat als veilig of kwaadaardig. Maar OpenDNS kan een stap verder gaan.
OpenDNS promootte zichzelf als een manier om te voorkomen om te worden geëxploiteerd door de Flashback-malware van afgelopen maand, maar we moeten die bewering een beetje ontleden om te begrijpen hoe deze dienst kan helpen. Flashback viel Macs aan door gebruik te maken van een lek in Java dat actief werd wanneer een gebruiker een website bezocht die de vereiste kwaadaardige code bevatte (zie "Hoe detecteer je de nieuwste varianten van de Flashback Malware? Hoe bescherm je je computer?", 5 april 2012). Als de malware eenmaal geïnstalleerd was, probeerde Flashback om contact te leggen met command-en-control-servers op verbloemde domeinnamen die in de code waren ingebouwd. (beveiligings- en antivirus-bedrijven hebben deze domeinen uitgefilterd en diegene geregistreerd die het nog niet waren, terwijl de domeinen die reeds geregistreerd waren geblokkeerd zijn door ISP's en andere partijen.) Indien succesvol was het doel van Flashback om netwerk-applicaties te infecteren en identiteits- en financiële informatie te stelen en terug te sturen naar die command-en-control-servers.
Je kon dus beschermd zijn tegen infecties als je computer er van werd weerhouden om gecompromitteerde en kwaadaardige websites te bezoeken die allerlei code aan boord hebben om je in moeilijkheden te brengen. En je kon de kans op infectie reduceren wanneer Flashback verhinderd werd om contact te maken met haar command-en-control-websites. OpenDNS biedt beide voordelen door DNS-lookups te controleren.
DNS (Domain Name System) is zo complex als de andere onderdelen van de internet-huishouding, maar eenvoudig om op het hoogste niveau uit te leggen. Het converteert de naam van een host en domein, zoals www.tidbits.com, in een Internet Protocol (IP)-nummer, zoals 173.255.250.214. DNS maakt het gebruikers mogelijk om verbindingen met remote servers tot stand te brengen middels het gebruik van voor mensen leesbare namen, in plaats van de numerieke IP-adressen waar besturingssystemen mee werken.
Wanneer je je Mac of router omzet voor het gebruik van OpenDNS in plaats van de DNS-servers van je ISP, kan OpenDNS een DNS-verzoek onderscheppen en reageren op basis van wat het weet over het IP-adres van de bestemming. Dit wordt gebruikt voor eenvoudige maar bruikbare doeleinden, zoals het herstellen van een typefout als .cmo naar .com. (Basale OpenDNS-functies zijn gratis; het bedrijf biedt een abonnement van $ 20 per jaar met additionele rapportages, ondersteuning en controles, alsmede duurdere zakelijke en academische accounts.)
Maar het kan nog meer. OpenDNS heeft een systeem gebouwd, PhishTank genaamd, dat meldingen van "phishing" accepteert, schema's waarin spam e-mailberichten argeloze ontvangers ertoe verleiden valse webpagina's te bezoeken die ontworpen zijn om wachtwoorden, creditcard-nummers of andere privé-informatie te stelen. PhishTank vertrouwt op meldingen en beschouwingen uit de gemeenschap en laat gebruikers berichten bestuderen en stemmen of een bepaalde website geklasseerd moet worden als eentje die met phishing geassocieerd is.
Hier is hoe OpenDNS je kan beschermen tegen malware. Wanneer je OpenDNS gebruikt en je bezoekt een website die geïdentificeerd is als betrokken bij phishing-schema's, wordt de website geblokkeerd en laat OpenDNA een waarschuwingsbericht over de site zien. Andere netwerkprogramma's die proberen om verbinding te maken met een bij PhishTank bekend IP-adres worden simpelweg geblokkeerd. OpenDNS houdt ook een lijst bij van servers die gebruikt worden om tot zombies verworden computers controleren en kan de toegang tot deze ook blokkeren. Ten slotte kan OpenDNS als optie ook DNS ervan weerhouden om naar privéadres-reeksen om te zetten, degene die gereserveerd zijn voor gebruik op lokale netwerken (zoals de 192.168.0.0-192.168.255.255 serie) die nooit gebruikt zouden worden voor publiek toegankelijke domeinnamen. Dat lijkt misschien onnodig, maar malware kan proberen om DNS te herschrijven om naar andere gecompromitteerde machines op hetzelfde netwerk te wijzen of om een website te laden vanaf de computer waarop het draait.
Ik gebruik OpenDNS al jaren en ik raad het ook aan als iets dat je zou kunnen opzetten voor vrienden, familie en collega's die misschien niet handig genoeg zijn om phishing-aanvallen te vermijden, of die je om hulp vragen bij het beschermen van hun computers. Adam en Tonya Engst wijzen erop dat kinderen (vooral jonge tieners) ook een belangrijke doelgroep voor bescherming via OpenDNS, omdat de tieners die ze geobserveerd hebben vaak willekeurig op webpagina's lijken te klikken (en in programma-interfaces in het algemeen), zonder op te letten of er misschien risico's aan verbonden zijn.
Je kunt OpenDNS gebruiken op het niveau van een computer, of nog effectiever, op dat van je router, zodat het je hele netwerk beschermt. (Feitelijk is het voor laptops verstandig om beide te doen, zodat je ook beschermd bent wanneer je je buiten je huis- of kantoornetwerk begeeft.) Voor een losse Mac voer je handmatig de twee DNS-server IP-adressen van OpenDNS in (208.67.222.222 en 208.67.220.220) in de DNS-tab van de Geavanceerd-dialoog van de bijpassende netwerkadapter.
Voor een AirPort basisstation draai je AirPort-configuratieprogramma, bewerk je de configuratie van je basisstation en voer je in de Internet-weergave 208.67.222.222 in in het primaire DNS-serverveld en 208.67.220.220 in het secundaire DNS-serverveld.
Ten slotte is er nog de optie voor geavanceerde gebruikers om de DNSCrypt-software van OpenDNS te gebruiken, nu nog in bèta. DNSCrypt versleutelt DNS-aanvragen, waardoor het kwaadwillende doorverwijzingen op publieke netwerken of in schimmige landen kan verhinderen. Ik heb meer over DNSCrypt geschreven in Macworld.
OpenDNS kan zeker geen malware-aanvallen verhinderen of je beschermen tegen onbekende kwaadwillende websites. Maar door DNS te gebruiken als een onderdeel van een internet-brede aanpak van berichten en afschrikking en door het feit dat je geen software hoeft te installeren om van de voordelen gebruik te maken, kan OpenDNS een nuttige rol vervullen in je algehele beveiligingsstrategie.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Je kunt gebruik maken van de "Vind mijn iPhone"-app om een zeldzame iPhone te vinden en "Zoek mijn vrienden" om een familielid te vinden, maar wat als je een iOS-programma wilt vinden op een van de vele pagina's van het thuisscherm van je iOS-apparaat? Het is moeilijk te geloven, maar daar is geen een app voor. Als je hebt gemerkt dat je herhaaldelijk door meerdere beginscherm pagina's en mappen voor een bepaalde app jaagt, is hier hoe je detecteert waar zijn icoon zich verbergt en hoe het te verplaatsen naar een meer te onthouden locatie.
(Even terzijde, dit probleem bestaat omdat het beginscherm, dat in feite een app genaamd Springboard is, slecht tientallen of zelfs honderden apps kan vasthouden. Omdat de App Store het zo gemakkelijk maakt om apps te kopen en gratis apps te downloaden en er zo veel zijn om uit te kiezen, eindigen veel gebruikers met rommelige, ongeorganiseerde beginschermen. Als Apple andere beginschermpagina's zou toestaan met andere achtergronden, zou het veel eenvoudiger zijn om onderscheid te maken tussen pagina's.)
Een een snelle maar onbetrouwbare oplossing voor toegang tot een weggeraakt app werkt alleen als de app er een is een die je onlangs gebruikt hebt. Je kan overschakelen naar een recent gebruikt app door te dubbelklikken op de Home-knop en vervolgens op de app op het pictogram drukken van de multitasking-balk. Op een iPad, kan je ook toegang tot de multitasking-balk bereiken door naar boven te slepen uit de onderkant van het scherm met vier of vijf vingers. U kunt links vegen op de multitasking-balk om meer apps te onthullen in volgorde van het laatste gebruik, maar als de app die je wilt niet kort geleden hebt gebruikt, moet je mogelijk meerdere keren vegen om hem te vinden. Erger nog, deze techniek leert je niet waar de applicatie op het pictogram zich bevindt op je beginscherm.
Een meer directe zoekoptie is het gebruik van de iOS Spotlight-functie. Vanaf de eerste pagina van het beginscherm, veeg naar rechts om de Spotlight-zoekfunctie te openen. Begin dan met het typen van de naam van de verloren app. Spotlight moet de app in korte tijd uitvogelen en dan kun je op de naam tikken om er heen te gaan. Als de apps in de zoekresultaten helemaal niet verschijnen, kijk in "Instellingen > Algemeen > Spotlight-zoekfunctie" om te controleren of er een vinkje naast toepassingen is. Als er geen vinkje is, tik dan op Toepassingen.
Probleem opgelost, toch? Nou, nee. De volgende keer dat je je app niet kunt vinden, ben je terug bij af, op zoek vanuit het niets. (Een aantal TidBITS-medewerkers hebben toegegeven dat dit hun belangrijkste methode is om toegang te krijgen tot apps.) Als Apple wilde dat Spotlight je zou helpen om te leren, in plaats van alleen maar directe toegang te bieden tot de apps, zou het aantikken van de naam van de app in plaats daarvan wijzen op het pictogram van de app waar het zich bevindt op een pagina van het beginscherm. Dan zou je de volgende keer een kans hebben je de locatie te herinneren.
Gelukkig is er een betere manier, mits je bereid bent om er wat tijd in te investeren. Daarvoor moet je je apps synchroniseren tussen je iOS-apparaat en iTunes op een computer. Het is zelfs zo dat één van de minder bekende voordelen van het synchroniseren met iTunes is dat het met iTunes een eitje is om een afbeelding van een app te vinden. Als we er van uit gaan dat je iTunes geconfigureerd hebt om apps te synchroniseren, kun je zó je app vinden:
Selecteer je iOS-apparaat in de (linker) navigatiekolom van het iTunes-venster
Klik op "Apps" in de rij knoppen bovenin het iTunes-venster.
Tik de naam van de app die je wilt vinden in het zoekveld rechtsboven in het iTunes-venster. Daarmee zou de lijst met apps aan de linkerkant een heel stuk korter moeten worden. Tussen de apps zou je de gezochte app moeten aantreffen.
Klik in die lijst dubbel op de naam van de app.
De afbeelding rechts toont dan de pagina waar de app zich bevindt en de betreffende afbeelding wordt blauw omrand. Dat randje kan soms moeilijk te zien zijn, maar als je weet wat je moet verwachten zou je het moeten kunnen vinden. Zo toont de afbeelding hieronder een omrand, blauw Dropbox-symbool rechtsonder op de betreffende pagina, vlak boven het Berichten-pictogram in het Dock. Ik kan uit het getoonde beeld ook opmaken dat Dropbox zich op de derde pagina van het Thuisvenster bevindt, omdat de derde stip boven het Dock wit is. Net als het nummer 3 van de kleine vensterafbeeldingen rechts.
Nu je het symbool van je app gevonden hebt kun je het op z'n plek laten, maar je kun het ook verslepen naar een andere positie op dezelfde pagina, of naar een van de kleine afbeeldingen van een andere pagina. Natuurlijk kun je dit ook rechtstreeks op het apparaat doen. Gewoon een ikoontje aantikken en vasthouden totdat alle ikoontjes gaan trillen. Dan kun je elk willekeurig ikoontje verslepen naar waar je het wilt hebben. Als je vervolgens op de Thuisknop klikt sla je je nieuwe situatie op en stoppen de ikoontjes met trillen. Maar op deze manier kost het meer moeite om ikoontjes naar andere pagina's te slepen. Overigens kun je helaas maar éé ikoontje tegelijk verslepen, welke methode je ook gebruikt.
Uiteraard vereist deze oplossing nog steeds dat je je herinnert waar het ikoontje zich bevindt; als je zo veel apps hebt dat de eerste paar pagina's van je Thuisscherm helemaal gevuld zijn gaat dat waarschijnlijk niet werken. In een dergelijk geval zou je een van de volgende oplossingen kunnen proberen:
Gebruik de mogelijkheid van "reset" om je apps alfabetisch te rangschikken. Als je deze aanpak volgt zul je eerst Apples standaard apps zien, op de eerste pagina van je Thuisscherm. Vervolgens komen al je eigen apps, alfabetisch gesorteerd op naam, inclusief niet-standaard Apple-apps zoals "Find My Friends" en "iBooks". Helaas zijn de namen van sommige apps minder gelukkig gekozen, dankzij het beperkte aantal tekens dat iOS-apparaten zonder afkortingen kunnen tonen. Om je apps alfabetisch te rangschikken doe je het volgende: open de Instellingen-app en klik "Algemeen > Reset > Reset Indelen Thuisscherm". Nieuwe apps worden altijd op de eerste vrije plek op je scherm geplaatst (achteraan dus), dus het verdient aanbeveling om deze procedure regelmatig te herhalen om al je apps op alfabetische volgorde te houden.
Maak gebruik van mappen met zinvolle namen om het aantal gevulde Thuis-scherm pagina's te beperken. Je kunt in iTunes, of direct op het apparaat (als je de ikoontjes aan het trillen hebt gemaakt) een map maken door een ikoontje op een ander ikoontje te slepen; je kunt het ook op een bestaande map slepen om het daar naartoe te verplaatsen. Als je een aantal apps in een map wilt verzamelen kan het zinvol zijn om die map tijdelijk in het Dock te plaatsen, zodat je er vanuit elke pagina bij kan.
Overweeg om pagina's te reserveren voor bepaalde types apps. Dat kan handiger zijn dan mappen, omdat je alle apps op een pagina in één oogopslag kunt zien, wat sneller werkt dan door verschillende mappen moeten zoeken. (Een Thuis-scherm pagina op de iPhone en iPod touch kan 16 apps bevatten, waar een map er maar 12 aan kan. Op de iPad kun je zowel op een pagina als in een map 20 ikoontjes kwijt.)
Bekommer je niet om de pagina's na de eerste één of twee Thuisscherm-pagina's en gebruik Spotlight om apps te vinden.
Tot slot een paar tips om het organiseren van je ikoontjes te vereenvoudigen.
Omdat een nieuwe app op een onhandige en min of meer toevallige plek terecht kant komen en omdat je die app waarschijnlijk meteen wilt gaan gebruiken is het verstandig om als eerste werk het ikoontje naar een zinvolle plek te slepen.
Aarzel niet om apps die je niet gebruikt van je apparaat af te gooien. Tik een ikoontje aan en houd het vast totdat de ikoontjes gaan trillen, en tik dan op het kruisje in de linkerbovenhoek van een app om die app te verwijderen. De app blijft gewoon bewaard in iTunes en in je App Store Account, zodat je het altijd weer terug kunt plaatsen.
Sta eens in de zoveel tijd stil bij de manier waarop je je apps organiseert en beoordeel of je aanpak nog voldoet.
Als je een andere manier hebt om om te gaan met overvolle Thuisscherm-pagina's laat het ons dan weten via de reacties!
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
FileMaker Pro 12, is de eerste grote update van het database-programma in anderhalf jaar en tilt het versienummer naar een nieuw heel getal. Het biedt weinig nieuws in de manier waarop gegevens beheerd, opgeslagen of gestructureerd worden. Mark Anbinder toonde al aan in zijn bespreking bij verschijnen van deze update (zie "FileMaker 12 voegt kracht, helderheid en gratis iOS-apps toe", 4 april 2012) dat men nu juist focust op manier waarop gegevens getoond worden, de presentatie, het uiterlijk. De website van FileMaker roemt de nieuwe ontwerp-tools van deze nieuwste versie: "maak geweldige databases" en "gebruik nieuwe opvallende thema's". Hoewel hier duidelijk de hyperbool wordt gebruikt (het blijft een database!) is het een feit dat in FileMaker Pro 12 de ontwerp-mogelijkheden aanzienlijk beter zijn dan in eerdere versies van het programma.
Nieuwe mogelijkheden voor lay-out -- De belangrijkste verbetering in FileMaker Pro 12 zit in het gebruik van thema's. Eerdere versies hadden een aantal vaste stijlen voor de lay-out van een nieuwe database, maar die veroorzaakten telkens problemen. Niet het minste probleem was dat die stijlen vaak raar gekleurd en ongelooflijk onaantrekkelijk waren. Een aantal daarvan zag eruit alsof een zevenjarig kind ze met z'n potlood gemaakt kon hebben. Maar zelfs als je echt besloten had (bijvoorbeeld) het oranje en het geel van de Brick Screen-stijl echt, echt leuk te vinden… dan bleek het bijbehorende kleurenschema alleen toegepast te worden op de velden die je tijdens de eerste toepassing van de stijl aanmaakte. Velden die je later toevoegde moest je handmatig aanpassen. Kleur, lettertype, soort stijl, alles kreeg bij nieuwe velden automatisch het FileMaker-standaarduiterlijk.
Maar dit alles is, godzijdank, veranderd. De 40 nieuwe thema's zijn over het algemeen minder vreemd en fout dan de vroegere stijlen; het Retro-thema doet denken aan een van de skins uit de Claris Organizer. Een skin die Palm verwierf toen Claris veranderde in FileMaker, Inc. (Zie het artikel "Claris Organizer reïncarneert als PalmPilot MacPac", 11 mei 1998). En het thema The Wave zou waarschijnlijk prima passen op een Windows 7 bureaublad (even los van de vraag of je dat nou per se een kwaliteit wilt noemen).
De lay-outmogelijkheden van FileMaker Pro 12 zijn nu veel hechter verweven met de thema's waar ze toe behoren. Nieuwe velden die je (na de oorspronkelijke instelling) later toevoegt erven onmiddellijk het uiterlijk van dat thema. En je kunt ook later van thema wisselen. Als The Wave je toch wat teveel aan Windows doet denken dan ga je even snel naar het Lay-outs-menu: het commando "Pas thema aan" verandert het hele lay-out-thema naar iets dat minder irriteert.
Het verfijnen van elementen binnen een lay-out is ook verbeterd met FileMaker Pro 12. Misschien wel de belangrijkste verandering is in de manier waarop je lay-out-objecten kiest. In vorige versies moest een object in z'n geheel omvat worden door het selectiegebied: nu hoeft een object alleen maar te overlappen met dat van het selectiegebied om toch in z'n geheel geselecteerd te worden. Dit is een standaardisering die al lang had moeten plaatsvinden, maar ik vermoed dat deze ook nog wel eens verwarrend zou kunnen zijn voor de veteranen onder degenen die met FileMaker een database vormgeven, omdat ze gewend zijn aan de oude benadering.
Als je nu lay-out-elementen selecteert, kan je ze veel preciezer vormgeven dan voorheen. Weg zijn de ouderwetse stippelpatronen die op een of andere manier nog steeds overleefden in het FileMaker-universum tot en met FileMaker Pro 11. Nu zijn er kleurengradiënten voor knoppen en velden. Hoeken kunnen afgerond worden tot op een bepaalde radius; als een aantal knoppen tegen elkaar aangezet worden, bijvoorbeeld in een horizontale serie, dan kan je een modern uitziende stijl creëren door de meest linkse en de meest rechtse knop afgeronde hoeken te geven aan de buitenkant van de rij. Objecten kunnen verschillende stijlen krijgen voor verschillende toestanden waarin ze kunnen verkeren. Zo kan de achtergrond van het actieve veld bij tekstinvoer een opvallende achtergrondkleur krijgen en een knop die een script activeert kan vormgegeven worden om van kleur te veranderen als je er met de muis overheen beweegt (of nogmaals te veranderen als hij aangeklikt is).
De lay-outs van FileMaker Pro 12 zijn echt een verbetering na de psychedelische missers in de kleurenschema's van eerdere versies, maar nog ze zullen nog steeds niet iedereen bevallen. In dit opzicht is het heel erg jammer dat ontwikkelaars en ontwerpers niet de mogelijkheid geboden wordt om zelf hun thema's te creëren en dat bestaande thema's ook niet aangepast kunnen worden.
Vijf van de nieuwe thema's (waaronder het Windows-achtige The Wave) hebben tweeling-thema's met de toevoeging "Touch". De fijne mensen bij FileMaker zijn kennelijk gevoelig geweest voor wat ik aanvoerde in mijn bespreking van FileMaker Go (zie "FileMaker Go brengt FileMakerdatabases naar iOS", 9 februari 2012) en zijn zich bewust van de beperkingen die FileMaker Pro ondervindt op het kleine scherm van de iPhone. Ze hebben in ieder geval vijf thema's speciaal geschikt gemaakt voor het draaien van FileMaker Go op de kleine schermen van iOS-apparaten. Later meer hierover.
Bestandsindelingen -- FileMaker-veteranen zullen zich de traumatische ervaring herinneren van de overstap van versie 6 naar 7 in 2004, inclusief het in koud zweet wakker worden van nachtmerries (zie "FileMaker Pro 7: Een aardverschuiving?", 15 maart 2004). Bestandsschema's gingen stuk, soms ernstig en een hele industrie stortte zich op het converteren van oude FileMaker-bestanden naar de nieuwe bestandsindeling. De zaken kwamen uiteindelijk tot rust en sinds 2004 is de .fp7-bestandsextensie een rustgevende constante in het leven van FileMaker ontwikkelaars, een teken dat alles veilig en comfortabel is.
De overgang van FileMaker Pro 6 naar 7 was voor veel database-ontwikkelaars een groeistuip waarbij men veel code moest herschrijven omdat FileMaker Pro voor versie 7 geen echte relationele database was. Het was daarbij ironisch dat de overgang naar een relationele architectuur de datastructuur van veel databases vernietigde, hoewel de ontwikkelaars daar niet om konden lachen. Maar de databases werden herbouwd en sindsdien zijn ze stevige, stabiele opslagruimtes van informatie.
Je voelt het al aankomen: het slechte nieuws is dat FileMaker Pro 12 ook een nieuwe bestandsindeling kent, zoals de nieuwe extensie laat zien: .fmp12. Het goede nieuws is dat dat niet samengaat met tandengeknars en herzien van garderobes. Je hoeft je database namelijk niet te herbouwen, geen tabellen of relaties te herzien, je bestanden zullen nog steeds werken. Het enige wat je hoeft te doen met "oude" .fp7-bestanden is ze openen in FileMaker Pro 12. Vervolgens vertelt een dialoogvenster je dat je de database daarna alleen nog zult kunnen openen met FileMaker 12 of eventuele nieuwere versies. Je kunt het oude bestand ook hernoemen; doe je dit niet, stelt een dialoog je in staat om het bestand onder een andere naam op te slaan, zodat het oorspronkelijke bestand beschikbaar blijft.
De nieuwe bestandsindeling is nodig om de ontwerp-thema's mogelijk te maken, het belangrijkste nieuwe kenmerk van FileMaker Pro 12. Container-velden werken ook beter in de nieuwe bestandsindeling: in FileMaker Pro 12 kun je .mp3-audiobestanden afspelen in containers en kan ook automatisch. Ook pdf-bestanden kun je direct openen in een container hoewel je daarvoor het container veld wel groot genoeg zult moeten maken.
De inhoud van container-velden is dus nu binnen bereik van de database. De ontwerper van een database kan er nu voor kiezen om de inhoud in de database te stoppen, of een verwijzing naar die inhoud en de inhoud zelf extern opslaan. Het nadeel is dat deze inhoud nog steeds niet doorzoekbaar is en dat de kans ook kleiner is geworden dat dat in de toekomst wel kan.
Going Mobile -- Zoals ik besprak in "FileMaker Go brengt FileMakerdatabases naar iOS" (9 februari 2012), biedt Filemaker, Inc. iPhone- en iPad-clients in de vorm van FileMaker Go. De $ 19,99 kostende iPhone-app is een nuttig stuk software. De iPad-tegenhanger is waarschijnlijk net zo goed, maar de prijs van $ 39,99 hield me tegen het te proberen. De positieve kant: beide apps zijn geüpdate en gratis geworden. Het negatieve, ze werken alleen met .fmp12-documenten. En dat is de sleutel tot de filosofie van Filemaker, Inc. achter hun mobiele applicaties.
Net als zijn voorgangers is FileMaker Go 12 een kundige client, maar kan geen nieuwe databases maken; nog lay-out, scripts, schema's modificeren. Deze beperkingen maken het een excellente metgezel voor FileMaker Pro, maar de weergaven zijn nutteloos voor iemand die nog geen FileMaker Pro op zijn desktop heeft. Filemaker, Inc. blijkt ingezien te hebben dat FileMaker Go beter is als een onderdeel van een grotere FileMaker-implementatie en hebben ze dus de keuze over opwaarderen bij de FileMaker Pro 11 gebruiker gelegd welke opkijkt tegen de prijs van $ 39,99. En het maakt het zeker aantrekkelijker voor potentiële nieuwe FileMaker-gebruikers. Gelukkig voor FileMaker Pro 11-gebruikers die willen, de oorspronkelijke FileMaker Go-apps blijven beschikbaar tegen hun oorspronkelijke hoge prijs.
Delen en uitdelen -- FileMaker-databases zijn ontworpen om gedeeld te worden en dit is waar de nieuwe .fmp12-bestandsindeling een probleem vormt. FileMaker Pro 12 kan alleen databases in de nieuwe bestandsindeling delen, en alleen Filemaker Pro 12 en FileMaker Go 12 kunnen deze databases openen. Als je wilt upgraden, moet je weten dat de uitwisselbaarheid gemakkelijk in gevaar kan komen. Als je één computer op een netwerk naar FileMaker Pro 12 updatet, dan moeten alle andere computers ook een update krijgen als ze onderling databases willen delen. En als je zin hebt om de nieuwe gratis iOS-apps te gebruiken, dan zul je ook FileMaker Pro 12 op je desktopcomputer of server moeten draaien.
Het goede nieuws is dat FileMaker Pro 11 en FileMaker Pro 12 tegelijk op één computer kunnen samenleven, elk programma draait vrolijk zijn eigen databases. Het slechte nieuws is dat op één moment slechts één van de twee databases kan delen over het netwerk. Gezien het feit dat FileMaker Netwerkdelen zo ongelofelijk nuttig kan zijn in een klein kantoor, met de FileMaker Pro-client software die dubbel dienst doet als een database-server, is het teleurstellend dat slechts één versie netwerkdelen kan activeren op een bepaalde computer. Je kunt dit oplossen door een machine in te stellen om FileMaker Pro-databases te delen en een andere om FileMaker Pro 12-databases te delen.
Hoewel deze complicatie tot op zekere hoogte het FileMaker-universum in tweeën splitst, kan het ook gezien worden als een nuttige stap op het upgrade-pad. Filemaker, Inc. wil duidelijk dat we upgraden, zoals geïllustreerd wordt door de gratis iOS-apps, maar het feit dat zowel FileMaker Pro 12 en oudere versies tegelijkertijd kunnen draaien zou het upgrade-proces aanzienlijk minder pijnlijk moeten maken dan de rauwe, grof-geweldschok die de sprong van versie 6 naar versie 7 was.
Zou je het moeten kopen? -- Hoewel de nieuwe sjablonen, die het middelpunt vormen van Pro 12 er goed uitzien en de thema's waarschijnlijk minder tot databases zullen leiden die er uitzien alsof ze zijn gemaakt onder invloed van exotische pretpilletjes, zijn er een paar opvallende functies in de nieuwe versie die er een niet te versmaden upgrade van maken.
Gebruikers van FileMaker Pro die goed werkende installaties en databases hebben die voldoen aan hun eisen zullen weinig in versie 12 aantreffen waardoor ze deze upgrade niet mogen missen. Ontwikkelaars die oplossingen voor FileMaker Pro maken zouden voorlopig beide versies op hun computers moeten houden. Wat veel van hun bestaande klanten willen kan nog steeds perfect met eerdere versies, maar nieuwe klanten zullen waarschijnlijk nieuwe gebruikers van FileMaker Pro zijn en zullen een nieuwe start willen maken met FileMaker Pro 12.
De lastige vragen zullen kleine bedrijven stellen die overwegen om aan hun interne Filemakeroplossing voor kantoor een mobiele dimensie toe te voegen. Bij FileMaker Pro 11 of eerder blijven is natuurlijk gratis, maar iedere iPhone met FileMaker Go betekent een extra kostenpost van $ 19,99, terwijl het voor iedere iPad $ 39,99 extra kost. Upgraden, met een upgrade naar FileMaker Pro 12 beginnend bij $ 179, kan snel kosteneffectiever zijn dan het kopen van meerdere exemplaren van FileMaker Go.
Zeker, FileMaker Pro zal voor velen haar dominante positie behouden als dé keuze voor desktopdatabaseontwikkeling en met het feit dat het opnemen van iOS-apparaten in een FileMaker-oplossing nu zowel gratis als gemakkelijk is om op elegante wijze te implementeren maakt het hele ecosysteem van Filemaker des temeer een aantrekkelijke optie voor bedrijven die een mobiele oplossing nodig hebben. Maar FileMaker Pro is al een volwassen en robuust platform, zodat aan het bedrijf de uitdaging wordt overgelaten om nieuwe mogelijkheden te vinden die een volledige upgrade rechtvaardigen. De ontwerpmogelijkheden van FileMaker Pro 12 zijn op vele manieren zeker aantrekkelijk, maar tenzij jouw huidige database-ontwerpen niet om aan te zien zijn, is het voor mij moeilijk om een upgrade aan te raden tenzij je ook geconfronteerd wordt met de noodzaak om veel exemplaren van FileMaker Go 11 te kopen voor je bestaande systemen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
GraphicConverter 8.0 -- Lemkesoft heeft GraphicConverter 8.0 uitgebracht, een belangrijke nieuwe versie voor het bekende programma om afbeeldingen te converteren en te bewerken. Deze nieuwe versie ondersteunt de nieuwste 64-bit Intel-gebaseerde Macs en bestandsgrootten boven 16 megapixels. GraphicConverter 8.0 kent ook nieuwe mogelijkheden voor batchverwerking van afbeelden, zoals highlight en shadow, histogram analyse, en het verkleinen naar een bepaald formaat. Ook is er nu ondersteuning voor het importeren van EMF en EMZ, een mogelijkheid om de verstreken tijd in een diashow te tonen en een optie om een underscore met een spatie te vervangen als je een HTML-catalogus aanmaakt. GraphicConverter 8.0 is een gratis update voor eigenaars van GraphicConverter 7, maar je moet $ 29,95 betalen als je eerdere versies bezit. Lemkesoft zegt ook dat gebruikers die GraphicConverter 7 in de Mac App Store hebben gekocht waarschijnlijk 2 tot 3 weken moeten wachten op de update omdat de app eerst door het review proces van Apple moet. ($ 39,95 nieuwe versie van Lemkesoft of de Mac App Store, gratis update van versie 7.x, $ 29,95 upgrade vanaf oudere versies, 136 MB, release notes)
Reacties - GraphicConverter 8.0
TextWrangler 4.0.1 -- Snel na versie 4.0 (zie "TextWrangler 4.0", 11 april 2012) heeft Bare Bones Software TextWrangler 4.0.1 uitgebracht. Deze versie heeft geen nieuwe mogelijkheden, alleen bug-fixes. De belangrijkste zijn een bug bij "Replace All"-opdrachten. Er werd teveel geheugen gebruikt als een grote hoeveelheid bestanden moest worden doorzocht. Een bug die te kleine vensters liet zien op een scherm dat losgekoppeld was Oplossingen voor een aantal vastlopers bij het gelijktijdig draaien van DragThing en er worden nu meer bestandssoorten herkend. (Gratis bij Bare Bones Software en de Mac App Store, 5,2 MB, toelichting)
Reacties - TextWrangler 4.0.1
Nu een paar kleine multimedia-bits van deze week. Adam spreekt over veiligheid op de Tech Night Owl-podcast en een video over hoe Pixar bijna "Toy Story 2" kwijt was geraakt dankzij een slechte back-up.
Adam bespreekt Mac veiligheid in de Tech Night Owl-Live podcast -- Beveiliging is een van die onderwerpen waarvan je zou willen dat het van de aardbodem verdween… omdat niemand er dan nog over hoefde na te denken. Maar tot het zover is bijven we maar doorgaan met het uitleggen wat er zoal aan de hand is en hoe je jezelf kunt beschermen, zoals Adam dat gedaan heeft met de Tech Night Owl-presentator Gene Steinberg.
Slechte Back-up had bijna "Toy Story 2" gewist -- We hameren er regelmatig op om niet alleen back-ups te maken maar ook te controleren of ze wel goede conditie zijn. (Dat is waarom Adam voorstelde om van iedere vrijdag de 13-e een Internationale Controleer-je-Back-ups-Dag te maken.) Het is onhandig om een paar recente bestanden of mailtjes te moeten missen maar een goede back-up routine is voor grotere projecten als, zeg, een complete film nog van veel groter belang. Twee betrokkenen vertellen hoe Pixar bijna een heel jaar werk aan de film "Toy Story 2" kwijtraakte omdat iemand per ongeluk rm * intikte (het Unix commando om alle bestanden te wissen) en het bedrijf er daarna achter kwam dat hun backups niet in orde bleken. De redding van de film kwam uit een onverwachte hoek.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering