Veel van wat je Twittert mag direct rijp zijn voor de digitale schroothoop, maar ik zie steeds vaker dat er tussen het loze gekeuvel op Twitter ook zinvolle ideeën gepostuleerd worden. De koppeling tussen Tweetbot en Storify maakt het in principe een stuk eenvoudiger om dergelijke discussies op te slaan om later nog eens goed te bestuderen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Wist je dat je kan luisteren naar een audioversie van elk TidBITS-artikel dat wij publiceren? Een trouwe TidBITS-lezer op de MacTech Boot Camp-conferentie vertelde me hoeveel hij van de podcast optredens van onze stafleden genoten had op MacBreak Weekly, MacVoices, de Tech Night Owl Live en nog veel meer. Maar toen ik vroeg of hij luisterde naar de audio-versies van onze artikelen, wist hij het niet.
Dus, voor de goede orde, als je TidBITS wilt beluisteren op je iPhone, iPod, iPad of Mac, kan dat. Voor één artikel, zoek je naar de "Listen"-link [Luister, nvdv] in de metadata-regel op de titelpagina's en in de kop van de artikelen. En voor een podcast die automatisch kan worden gesynchroniseerd naar je favoriete luisterapparaat. De gemakkelijkste manier om je te abonneren is via iTunes (de koppeling is in de linkerbovenhoek van de TidBITS-site, in de "Get TidBITS via..."-box). Wij nemen over het algemeen artikelen op op de maandag, net voordat het e-mail nummer verschijnt, dus de audio-versies zijn het beste voor hen die niet onze besprekingen op een dagelijkse basis willen bijwonen.
Wat ik wilde delen met jullie was niet het enkele feit van onze audio-edities hoewel we zojuist de kwaliteit ervan verbeterden dankzij de hulp van een vriend. Een van de problemen die we hadden, is dat elke auteur in het algemeen zijn eigen artikelen opnam en het is bijna onmogelijk om voor gelijke input volume-instellingen te zorgen. Dus één persoon kan als aanvaardbaar luid en de volgende nogal zachtjes zijn, wat noodzakelijk veel gehannes met de volumeregeling vereist. Niet ideaal tijdens het rijden!
De oplossing voor dit probleem is de Levelator, gratis software ontwikkeld door The Conversations Network, een Californisch non-profit bedrijf. Door middel van wat geavanceerde magie, laat The Levelator audio-bestanden een consistente luidheid hebben. Het werd ontworpen om het post-productie werk in een interview van meerdere mensen even luid te laten klinken, maar ook om de luidheidsverschillen tussen de ene en andere podcast te elimineren.
Hoewel De Levelator draait op Mac OS X, is het een Mac-programma te noemen nogal rekbaar. Het heeft geen instellingen, nauwelijks een interface (je laat gewoon een WAV of AIFF-bestand erop vallen) en het is niet te scripteren, waardoor het moeilijk is om het te integreren in een geautomatiseerde voortzetting van het werk. Dit is uiterst belangrijk voor ons, omdat ons duistere geheimpje is dat we deze audioversies niet opnemen om de best mogelijke podcast te maken, maar omdat we nu onze artikelen allemaal hardop oplezen als een laatste controleslag. (Het is een effectieve manier voor het vangen van subtiele typefouten en andere ongelukken.)
Het is dus van belang dat het proces zo simpel en gestroomlijnd mogelijk is en de toevoeging van The Levelator aan de mix zou alleen maar voor hoofdbrekens zorgen. Voorheen hield onze standaard-workflow ook in het rechtstreeks opnemen in Rogue Amoeba's Audio Hijack Pro, waar het opnemen, coderen, bestanden benoemen en toekennen van metadata allemaal in een enkele stap konden plaatsvinden. Aangezien The Levelator werkt met ongecomprimeerde WAV en AIFF bestanden en daarbij een nieuw bestand aanmaakt, moeten namen en metadata daarna nog worden toegekend. Dat is niet moeilijk om te doen, maar het is vervelend en eentonig, helemaal op een late maandagavond als ik alleen nog maar het eten wil klaarmaken.
Tijdens het zoeken naar een oplossing voor dit probleem liep ik tegen een paar relevante scripts aan op de uitstekende Doug's AppleScripts for iTunes-website, die een enorme collectie herbergt aan hulpscripts voor het bedienen van iTunes, het beheren van muziek, het converteren van bestanden en meer. Geen ervan was echter precies datgene dat ik zocht en mijn AppleScript-vaardigheden zijn minimaal, dus ik besloot om aan Doug Adams zelf te vragen of hij misschien hulp kon bieden. Hij is een trouwe TidBITS-lezer en was enthousiast om een gereedschap te bouwen dat ons een gestroomlijnde interface zou bieden voor onze audio-versies.
Ons gereedschap, dat bekend is geworden als PodBOT, zou in de basis vier dingen moeten kunnen, in deze volgorde:
Een WAV of AIFF bestand openen (opgenomen met Audio Hijack Pro of GarageBand) met The Levelator om de consistente geluidssterkte te krijgen die wij wilden.
Het uitvoerbestand van The Levelator converteren (dat een voorspelbare naam en lokatie heeft) naar een veel kleiner 48 Kb/s-AAC-bestand. PodBOT doet dit via het command-line programma afconvert.
Metadata over het audiobestand verzamelen (bestandsnaam, titel, auteur, uitgavenummer, artikeltekst en meer) en embedden in het audiobestand zodat het er goed uitziet in iTunes (de tekst van het artikel verschijnt bijvoorbeeld in het veld Songtekst in iTunes). Hiervoor leunt PodBOT op iTunes, aangezien Doug wist hoe hij iTunes dergelijke metadata kon laten toekennen zonder een kopie van het bestand de bibliotheek te laten vervuilen.
Optioneel het bestand uploaden naar onze server via SFTP en het TidBITS Publishing System kietelen om het bestand aan het bijbehorende artikel te koppelen. We kozen ervoor om Transmit of Fetch te gebruiken, die beide gemakkelijk te scripten zijn op zo'n manier dat PodBOT kon vertrouwen op een bestaande bladwijzer die reeds de data bevat die de identiteit ervan bevestigt.
Doug schreef PodBOT uiteindelijk als een simpele Cocoa-applicatie die een hoop AppleScipts bevat en het is subtiel afgestemd op onze specifieke behoeften. Het zoekt voor iedere opname automatisch gegevens op in het TidBITS Publishing System als dat mogelijk is. Veel van de andere metadata die het toekent veranderden nooit of zijn geprogrammeerd (zoals de datum) en PodBOT heeft zelfs geen velden voor deze onderdelen. Voor de enkele velden die gepersonaliseerde invoer behoeven, zoals "Ingesproken Door", onthoudt PodBOT de voorgaande instelling, zodat het niet steeds weer opnieuw ingevoerd hoeft te worden. En met eenvoudige opties zoals het wel of niet verwijderen van de originele en uiteindelijke bestanden nadat de upload een succes was, kunnen al onze redactieleden zelf beslissen hoeveel gegevens ze zelf willen bewaren.
Beter nog, omdat PodBOT er geen probleem mee heeft het uiteindelijke bestand aan te maken zonder het te uploaden, kunnen we het met wat eenvoudige instructies aan gastschrijvers geven die hun eigen artikelen willen opnemen, zonder dat we ervoor moeten zorgen dat hun audioinstellingen overeenstemmen met die van ons, of ze precies moeten vertellen hoe de metadata te vinden en te formatteren, omdat die allemaal automatisch opgezocht worden.
Het voelt wat vreemd om dit artikel te schrijven, omdat PodBOT een intern stuk gereedschap is, en niet iets dat handig zou kunnen zijn voor iemand buiten TidBITS. maar de algemenere les die het ontwikkelen van PodBOTS duidelijk heeft gemaakt is dat een van de grote voordelen die Mac OS X heeft boven iOS, de mogelijkheid is om meerdere applicaties samen te binden, in plaats van te eisen dat één app alles in zijn eentje doet. Ik bewonder iOS voor wat het kan, maar het komt soms niet eens in de buurt van wat Mac OS X mogelijk maakt. Hoewel sandboxen in Mac OS X ontegenzeggelijk voordelen voor beveiliging en betrouwbaarheid heeft, zou het verlies van de mogelijkheid om meerdere programma's in één werkstroom te integreren een zware klap zijn voor veel bedrijfstakken (zie Het zandbakprobleem: beveiliging versus innovatie", 28 februari 2012). AppleScript zelf werd van het hakblok gered toen Steve Jobs terugkwam naar Apple, omdat het zo'n essentieel werkstroomonderdeel was in de uitgeverswereld. Apple mag dan wel een heel ander bedrijf geworden zijn, maar dat betekent zeker niet dat er minder werk gedaan wordt op Macs.
Ten slotte gaat onze dank uit naar Doug Adams voor zijn zeer competente en enthousiaste ontwikkel inspanningen, The Conversations Network voor The Levelator en Apple voor de doorgaande productie van een besturingssysteem waarmee meerdere programma's samen kunnen werken om iets te maken dat veel eenvoudiger te gebruiken is dan de afzonderlijke onderdelen. Laten we hopen dat toekomstige versies Mac OS X de deur niet dichtdoen voor zeer specifieke gereedschappen als PodBOT door de meeste apps in een zandbak op te sluiten en ondersteuning voor communicatietechnologieën tussen applicaties af te bouwen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
[Hier Adam. Chris Owen stuurde me dit trieste verhaal om te bewijzen dat de aanpassingen in het beveiligingssysteem van iTunes inderdaad problemen veroorzaken. Over die aanpassingen bij iTunes schreef ik al eerder in "Apple past iTunes Account-beveiliging aan en verwart gebruikers" (26 april 2012). Wat ik verontrustender vind, is het feit dat Apple ID's steeds belangrijker worden, vanwege de sterke verwevenheid van iCloud met Mac OS X, juist waar het gaat om essentiële persoonlijke gegevens als je e-mail, agenda-items en contactgegevens. Het moge duidelijk zijn dat er voor Apple veel op het spel staat om duidelijk te maken dat de iCloud-diensten goed functioneren. Het bedrijf biedt echter geen makkelijk toegankelijke technische ondersteuning, waarschijnlijk omdat de meeste van deze diensten gratis zijn (met uitzondering van het iTunes Match-abonnement en de aankoop van aanvullende opslag in de Cloud). Als je Chris' verhaal gelezen hebt zul je meer nadenken over eventuele gevolgen bij een beschadiging of verlies van jouw iCloud-accountgegevens.]
Ik had zelf wel verhalen gehoord van mensen die problemen ondervonden met Apple's recente upgrade van de beveiliging van iTunes-accounts, maar je weet nooit helemaal zeker wat het betekent totdat je die problemen zelf tegenkomt. En helaas kan ik nu heel goed begrijpen wat die andere mensen hebben meegemaakt.
Ergens vorige week was ik 's ochtends net achter mijn Mac gaan zitten, toen ik twee mailtjes las, die beide in de nacht ervoor, om 02.00 uur verstuurd waren, en die meldden dat mijn Apple ID aangepast was. Let op, deze mails kwamen echt uit de lucht vallen - ik had op dat moment geen nieuwe beveiligingsvragen gezien die ik moest beantwoorden, noch had ik een tweede e-mailadres hoeven opgeven. De eerste mail stelde dat mijn adres- en creditcardgegevens veranderd waren. In de tweede las ik dat mijn Apple ID en mijn e-mailadres aangepast waren. Je zult wel begrijpen (anders zou ik dit hele verhaal niet vertellen) dat ik zelf niets had veranderd aan adres noch creditcard-informatie, wat dat eerste mailtje ook beweerde. En het tweede mailtje was nog verwarrender, aangezien het volgens mij niet eens mogelijk is om een Apple ID te veranderen - hoe fijn ik het ook zou vinden als Apple ons zou toestaan om twee Apple ID's samen te voegen.
Het was acht uur 's ochtends toen ik deze mailtjes las, wat betekende dat er zes uur verstreken waren sinds ze verzonden waren. Bang dat mijn account aangetast was, probeerde ik in het iTunes-account in te loggen, wat niet lukte. Uiteindelijk lukt het me om mijn wachtwoord te resetten, en alsnog in te loggen. Hoewel de angst dat het account gekaapt was niet helemaal verdween, bedacht ik me dat ik met het veranderen van mijn wachtwoord in ieder geval nieuwe problemen voorkomen had. Maar als ik toen had geweten wat ik nu weet...
Diezelfde avond om 20:00 kreeg ik nog een e-mailbericht van de iTunes Store, ditmaal een ontvangstbewijs voor een iTunes-cadeaubon van $ 40 die ik gekocht zou hebben. Ook dit had ik niet gedaan en vreemd genoeg was het adres (mijn adres) op het ontvangstbewijs in San Diego, zelfs al woon ik in Wichita, Kansas en is mijn facturatieadres in Garden City, KS. Maar dit was niet gewoon iemand die een iTunes-cadeaubon probeerde te kopen met mijn creditkaart, aangezien volgens het ontvangstbewijs betaald werd met mijn American Express-kaart. Ik heb al jaren geen American Express-kaart meer. Het vreemdst was dan nog de beschrijving van de cadeaubon zelf: "Gift certificate voor foobar" (en "foobar" was mijn oude Apple ID-wachtword). Inderdaad, Apple had op de een of andere manier mijn oud wachtwoord in het veld van de beschrijving ingevoerd. Enge muziek begon te spelen.
Voordat ik in mijn iTunes-account inlogde, probeerde ik enkele andere Apple-diensten en ik kon nergens inloggen. Ik resette dus weer mijn wachtwoord en logde in in iTunes. Deze keer had ik blijkbaar een splinternieuwe account. Het wist dat mijn e-mailadres [email protected] was, maar voor het overige was het net alsof ik nog nooit eerder had ingelogd. Mijn iTunes Store-geschiedenis was leeg. iTunes meldde wel dat ik updates van iOS-apps kon downloaden, maar wanneer ik dat probeerde, kreeg ik een bericht "U kunt deze app niet updaten omdat u ze nooit gekocht hebt" en dit gebeurde ook wanneer ik updates probeerde te downloaden met de App Store-app op mijn iPhone. Ik ging het web op en probeerde in te loggen in mijn Apple-ontwikkelaarsaccount, maar daar had ik geen toegang meer tot de specifieke iOS-resources voor ontwikkelaars en wat nog erger was, al mijn iOS-app provisioningdata ontbraken. Ten slotte controleerde ik op updates van apps die ik in de Mac App Store had gekocht en ik kreeg dezelfde foutmelding als in de iOS App Store. Maar hier kreeg ik ook een bericht in de zin van "Deze apps zijn in jouw [email protected]. Log daarmee in om ze te updaten". Ik heb nooit zo'n account gehad bij Apple en [email protected] is zelfs geen geldig e-mailadres.
Het enige dat bij deze opeenvolgende mislukkingen bleef werken, was iCloud op mijn iPhone. Toen ik de reden daarvan nakeek, zag ik dat mijn iCloud-instellingen op de een of andere manier waren veranderd om dat onbestaande adres van [email protected] te gebruiken. Ik heb mijn iCloud-instellingen op de iPhone nooit veranderd of ergens [email protected] ingevoerd. En evenmin had ik een nieuw wachtwoord ingevoerd voor iCloud op de iPhone, zelfs al had ik mijn Apple ID-wachtwoord in de laatste 12 uur twee keer veranderd. Zelfs nu heb ik nog geen idee hoe Apple de iCloud-instellingen op mijn iPhone op afstand kan hebben veranderd. Gelukkig ben ik niet afhankelijk van iCloud voor mijn agenda's of e-mail; de schade zou niet te overzien zijn geweest als mijn afpraken of e-mail waren veranderd.
Het was duidelijk tijd om er hulp bij te halen, maar dat was veel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Voor zover ik kan zien, is er geen manier om contact op te nemen met Apple over een probleem met je Apple ID. Na enkele uren begreep ik dat ik via de dienst Express Lane van Apple een melding over problemen met de iTunes Store kon invoeren. Helaas leidde dit uiteindelijk naar blanco pagina en kostte het me eerst nog verscheidene mislukte pogingen voordat ik eraan dacht om een andere webbrowser dan Safari te gebruiken. Daarna kon ik rond 21:30,ironisch genoeg, wel een melding invoeren.
De volgende dag om 14:00 kreeg ik eindelijk een e-mailreactie van Apple. Dit was helaas een standaardbericht met een lange opsomming van manieren om te voorkomen dat je het slachtoffer wordt van phishing. Aangezien dit niet mijn probleem was, reageerde ik op het bericht om hen dit te zeggen. Ongeveer een uur later stuurde Apple me opnieuw een bericht met de melding dat alles was hersteld, en toen ik in de iTunes Store, de Mac App Store en mijn ontwikkelaar-account inlogde, had ik inderdaad weer toegang tot al mijn data. Apple gaf geen uitleg voor het probleem, maar alles werkte tenminste weer zoals voorheen.
Het is te zeggen, alles op een ding na. Weet je nog hoe mijn iCloud-account op mijn iPhone op onverklaarbare wijze veranderd was in het onbestaande adres [email protected]? Zelfs nadat Apple mijn accountgegevens had hersteld, bleef dat verkeerde adres behouden in iCloud op de iPhone en werkte dat helemaal niet meer. Aangezien het blijkbaar niet mogelijk is om de Apple ID van iCloud op de iPhone te veranderen, had ik geen andere keuze dan mijn iCloud-account volledig te verwijderen en een nieuwe aan te maken met het juiste adres owenc@hubris.net. Hierna was alles in mijn Apple-wereld weer in orde.
Als dit verhaal al een moraal bevat, dan is het wel dat Apple al onze eieren in één Apple ID-mand heeft gelegd en wij kunnen dan wel zo voorzichtig zijn als we willen met die mand, maar als Apple iets achter de schermen verknoeit, dan zitten wij met de gebroken eieren en er is geen gemakkelijke manier om hulp te krijgen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Alfred 1.2 -- Running with Crayons heeft een nieuwe versie uitgebracht voor hun programma waarmee je andere apps kunt starten met toetscombinaties: Alfred. Versie 1.2 brengt een aantal nieuwe mogelijkheden en is verkrijgbaar op de Alfred website en in de Mac App Store. Er zijn twee nieuwe thema's, grote lettertypes worden nu ondersteund en het is nu mogelijk om bestanden uit de zoekresultaten van Alfred naar bijvoorbeeld de Finder, Apple Mail of andere apps te verslepen. Het zoekalgorithme van Alfred is ook flink herzien om betere resultaten te kunnen geven.
Om van alle verbeteringen te kunnen profiteren zul je Alfred echter van de website moeten downloaden. De versie in de Mac App Store is beperkt vanwege de sandbox-regels van Apple. Bovendien moet je het Alfred Powerpack aanschaffen (£ 15). Wanneer je dat gedaan hebt krijg je de beschikking over integratie met 1Password 1Click-bladwijzers, waardoor je een bladwijzer in de browser van je voorkeur kunt openen. Je kunt ook geselecteerde tekst combineren met het vorige item in de geschiedenis van je clipboard. Als laatste zijn de toetscombinaties uitgebreid met een mogelijkheid om het laatste clipboard-item als gewone tekst te tonen zonder eerst naar Alfred te hoeven schakelen en dat kan dan ook met zelfgekozen tekst. (Gratis, £ 15 voor het Powerpack, 2,5 MB, toelichting)
Reacties - Alfred 1.2
Transmit 4.1.9 -- Het is een tijdje geleden dat dit programma is bijgewerkt, maar Panic heeft Transmit 4.1.8 uitgebracht, met verschillende oplossingen en verbeteringen. Er was een probleem met Transmit Disk bij het gebruik met OS X 10.8 Mountain Lion (veroorzaakte een kernel panic) en een mogelijke vastloper bij het bekijken van een schijf die je net gedeactiveerd had. Verder is ondersteuning voor Growl 1.3 toegevoegd, is de compatibiliteit met AS/400 en Personal FTP Server Pro verbeterd en wordt de teller nu correct bijgewerkt als je filtert op getoonde items. Ook was er spraken van problemen met dubbel getoonde contextuele menu's en nog wat problemen bij het tonen van interface-onderdelen. Snel na 4.1.8 kwam 4.1.9, waarmee een probleem werd opgelost met het Transmit Disk-menu extra, met de sleutelhanger in 10.6 Snow Leopard en waarmee de compatibiliteit met Growl nog verder werd verbeterd. ($ 34 nieuwe versie, gratis update, 22,4 MB, toelichting)
Reacties - Transmit 4.1.8
SpamSieve 2.9.1 -- C-Command Software heeft SpamSieve 2.9.1 uitgebracht. De belangrijkste reden is het uitkomen van Microsoft Outlook 2011 SP2 (zie hiervoor "Microsoft Office for Mac 2011 14.2.1", 26 april 2012). Wanneer je tot nu toe Outlook 2011 zal SpamSieve automatisch de scripts bijwerken. Heb je echter Outlook 2011 nieuw, kun je kiezen voor Install Outlook Scripts uit het SpamSieve-menu om te beginnen met het filteren. Verder pakt de update een aantal problemen aan met de Apple Mail plug-in en in geval van een corrupte versie van SpamSieve zal het programma proberen de problemen te herstellen, of een vers exemplaar te installeren indien nodig. De firewall zal ook niet meer opgeroepen worden en er zijn wat uitzonderingen toegevoegd om beter te kunnen samenwerken met de Growl SDK. ($ 30 nieuwe versie, gratis update, 9,1 MB, toelichting)
Reacties - SpamSieve 2.9.1
Hazel 3.0.5 -- Noodlesoft heeft Hazel 3.0.5 uitgebracht, met flink wat verbeteringen. De update brengt de "omsluitende map" weer terug als bestemming voor gekopieerde en verplaatste bestanden (per ongeluk verwijderd in de vorige versie) en sommige doelen hebben nu een andere naam om zaken te verhelderen. De ondersteuning voor Growl is verbeterd doordat punt-komma's nu worden toegestaan in de berichtenpatronen voor Growl (net als commentaren), het mogelijk is om de weergave in Growl aan te passen en om Growl-patronen net zo te formatteren als andere patronen. Deze versie lost ook een probleem op waarbij Hazel sommige regels niet activeerde, vooral die afhankelijk zijn van mapgrootte of aantal subitems. Noodlesoft stelt dat het kan gebeuren dat sommige regels opnieuw uitgevoerd worden na de upgrade omdat de architectuur van regels en de interne database is veranderd. ($ 25 nieuwe versie, $ 10 upgrade, 5,0 MB, toelichting)
Reacties - Hazel 3.0.5
Er zijn flink wat extra artikelen deze week, zoals een waarschuwing voor mensen die FileVault onder Snow Leopard hebben gebruikt en vervolgens upgraden naar Lion, aandacht voor het feit dat de FBI probeert om de aftapmogelijkheden te vergroten, nieuws over een verbetering voor de iPad 2, een zakelijk argument tegen DRM, een verhaal over het overnemen door Oracle van Java-updates onder Mac OS X en een amusante parodie op de 1984 reclame van Apple gemaakt door Apple zelf, voor de afdeling verkoop.
FileVault-wachtwoorden worden mogelijk in platte tekst opgeslagen -- Hoewel nog steeds nieuwe informatie bekend wordt, meldt Sophos toch al dat in een bepaalde combinatie van omstandigheden FileVault je wachtwoorden in platte tekst in logbestanden opslaat. De combinatie van omstandigheden is niet voor de hand liggend. Zo moet je FileVault 1 hebben gebruikt onder Mac OS X 10.6 Snow Leopard, vervolgens hebben geüpgradet naar 10.7 Lion, daarna de update naar 10.7.3 hebben uitgevoerd, én ondertussen moet je hebben nagelaten om over te stappen naar FileVault 2. En toch: als deze stappen je bekend voorkomen, verander dan snel dat wachtwoord!
FBI wil CALEA ook van toepassing verklaren op websites -- Declan McCullagh van CNET rapporteert dat de FBI bezig is om CALEA - de "Communications Assistance for Law Enforcement Act" (NvdV: de wet die aanbieders van communicatiemiddelen verplicht om mee te werken aan opsporingsbeleid) uit te breiden naar websites en webdiensten als iCloud, iChat, FaceTime, Twitter, Facebook, Skype, Gmail, en Hotmail. CALEA werd ingevoerd in 1994, en verplicht op dit moment telecommunicatiebedrijven om hun systemen toegankelijk te maken voor taps. In 2004 is CALEA uitgebreid naar breedbandnetwerken. Technologiebedrijven houden in het algemeen niet van dergelijke uitbreidingen, en Apple is druk bezig met een lobby op dit punt. Speciaal toegewezen achterdeuren zijn niet alleen doodeng, zelfs wanneer een justitieel bevel eraan ten grondslag ligt, maar ze vormen ook een serieus beveiligingsrisico.
Stilletjes gereviseerde iPad 2 heeft nu langere levensduur van batterijen -- In april 2012 is Apple begonnen een enigszins aangepaste iPad 2 op de markt te brengen. Deze zal in de handel blijven naast de derde generatie-iPad die ondertussen het standaardmodel is. Deze nieuwe iPad 2 wordt binnen Apple de iPad 2,4 genoemd, en hij gebruikt een 32-nanometer versie van de Apple A5-chip. Hij vervangt daarmee de 45nm-versie in de oudere iPad 2. De prestaties vn de processor zijn niet veranderd, maar AnandTech meldt dat de batterij van het 32nm-model aanzienlijk langer meegaat (én lagere productiekosten heeft). Helaas kan je de twee modellen niet van elkaar onderscheiden zonder een appje te draaien dat laat zien wat zich onder de moterkap afspeelt.
Analyse van de marktwaarde van DRM -- Kirk Biglione licht één hoofdstuk uit zijn boek over WordPress, en daarin vertelt hij het verhaal van de precieze kosten van DRM: voor lezers, uitgevers, winkeliers en voor de rest van de wereld. Dit onderwerp is bijzonder actueel, aangezien 4 mei 2012 de vierde jaarlijkse "Dag tegen DRM" was.
Oracle neemt Java-updates voor Mac OS X over -- Ars Technica meldt dat Oracle, het bedrijf dat de Java-ontwikkelomgeving beheert, de distributie van Java voor Mac OS X 10.7 Lion heeft overgenomen (oudere versies worden niet ondersteund). Omdat Apple in het verleden niet zo snel was met het updaten van Java als Oracle, zou dit moeten betekenen dat Macgebruikers sneller beschermd zouden moeten zijn tegen toekomstige zwaktes van java. Helaas ondersteunt deze Javaversie 1.7.0_04 niet de Java Plugin- en Java Web Start-applicaties, wat betekent dat Java-applets niet gebruikt kunnen worden door Macgebruikers die de code van Oracle installeren. Daarom is het waarschijnlijk het beste om te wachten met het gebruik van de Oracle-versie van Java totdat die onderdelen beschikbaar zijn, of een nieuwe beveiligingslek het onvermijdelijk maakt.
Apple maakte parodie op 1984-reclame voor verkoopafdeling -- Apple maakte een interne parodie op hun beroemde "1984"-reclamespot, genaamd "1944", die je gezien moet hebben om het te geloven. Een Applewerknemer van lang geleden, Craig Elliot, gaf de video aan Paul McNamara van Network World. Naast andere bizarre momenten is er Steve Jobs die Franklin D. Roosevelt imiteert. Het was bedoeld als een stimulans voor de verkoopafdeling van Apple en is wellicht nooit meer vertoond na 1984.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering