Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1111i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
We zijn inmiddels zover dat we ieder kwartaal hetzelfde verhaaltje kunnen houden wat betreft de financiéle resultaten. We hoeven alleen de meest recente getallen er in te plakken. En toch verraste de hoogte van de winsten ook doorgewinterde Apple-watchers.
Voor deze meest recente versie van het verhaal geef ik je de laatste cijfers: $ 46,33 miljard aan verkoopinkomsten (de analisten verwachtten $ 38,85 miljard), $ 13,06 miljard winst ($ 13,87 per aandeel) en de op vier na hoogste kwartaalwinst ooit voor een bedrijf. Ter vergelijking: in hetzelfde kwartaal van vorig jaar waren de inkomsten $26,74 miljard en de winst $6 miljard; dat betekent dat de winst dit kwartaal 118 procent hoger is dan hetzelfde kwartaal vorig jaar. In feite waren de netto inkomsten van Apple over het eerste fiscale kwartaal van 2012 ongeveer de helft van de inkomsten van het gehele afgelopen fiscale jaar. De marges waren $17,3 miljard, oftewel 34,7 procent van de inkomsten.
Een sterke groei van de verkopen van iPhones, iPads en Macs droeg bij aan deze verbluffende resultaten, en alleen de iPod verkocht minder - een verschil van 4 miljoen in vergelijking met een jaar terug. Maar zelfs daar lagen de verkopen hoger dan Apple zelf verwachtte. De verkopen van de iPod touch waren meer dan de helft van het totale aantal iPods. De iTunes Store bracht $1,7 miljard in, en op eerste kerstdag werden meer dan 140 miljoen items gedownload.
Apple verkocht 5,2 miljoen Macs, 26 procent meer dan een jaar geleden. Dit was een record zowel voor Macbooks als voor desktop modellen. Ter vergelijking: IDC verwachtte dat de totale markt gelijk zou blijven. In alle geografische regio's nam de verkoop van Macs toe, maar het meest in Azié en Australié: een groei van 58 procent. De MacBook Pro en de MacBook Air verkochten het best, hoewel het desktop Macs ook niet slecht ging. En, hoewel er geen cijfers genoemd werden voor de Mac App Store, zei Apple wel dat er meer dan 100 miljoen apps gedownload waren sinds de start van de Store.
Gezien de introductie van de iPhone 4S was het te verwachten dat de verkoop van de iPhone records zou breken: meer dan 37 miljoen verkocht in het kwartaal, dat is 128 procent meer dan een jaar geleden, en dus meer dan de groei van de gehele smartphone markt van 40 procent. Aan inkomsten uit iPhones en accessoires was $ 24,4 miljard in het kwartaal, dus meer dan de helft van de totale inkomsten van Apple. Deze cijfers zijn nog exclusief die van de Chinese markt, waar de verkoop nog maar net begonnen is.
Apple verkocht 15,4 miljoen iPads in dit kwartaal, ongeveer het dubbele van het aantal van een jaar geleden. Inkomsten voor de iPads en accessoires samen was $9,1 miljard. Er werden 1,5 miljoen iPads aan het onderwijs verkocht en dit was nog voor de introductie van de iBooks en iBooks Author, waarvan 600.000 kopieën in de afgelopen week werden gedownload.
In totaal heeft Apple nu zo'n 315 miljoen iOS apparaten verkocht, waarvan 62 miljoen in het zojuist geëndigde kwartaal.
De Apple retail stores deden het afgelopen kwartaal ook goede zaken. Ze waren verantwoordelijk voor $ 6,1 miljard aan inkomsten, gemiddeld $ 17,1 miljoen per winkel. Gemiddeld waren er per week bijna 22.000 klanten in de winkels het afgelopen kwartaal. Er is sprake van records over de gehele productlijn.
Andere opvallende details: iCloud heeft nu 85 miljoen abonnees, de iTunes App store bevat nu meer dan 550.000 apps (waarvan 170.000 iPad apps), app-ontwikkelaars verdienden vorig jaar meer dan $ 700 miljoen, de algehele marges van Apple waren 44,7 percent en het bedrijf had zo'n $ 97,6 miljard aan contanten in kas.
Niet slecht voor het eerste volledige kwartaal van Tim Cook als CEO. Misschien gaat Apple het echt redden zonder Steve Jobs.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De storm van activiteit is gaan liggen en we zijn allemaal naar huis teruggekeerd van Macworld | iWorld in San Francisco. Tonya en ik naar de besneeuwde velden van Ithaca, Glenn en Jeff naar de regen van Seattle, Joe naar Parijs (waar ik me alleen maar eten kan bij voorstellen en geen weer) en Michael naar het zonnige Santa Monica. Het was mooi om al die mensen ook eens in levende lijve te zien, mensen met wie we dagelijks communiceren via e-mail, iChat, Skype en Twitter, samen met andere medewerkers van TidBITS zoals Jeff Porten en Marshall Clow, auteurs en redacteurs van Take Control zoals Karen Anderson en Dan Frakes en Jon Hersh die alle omslagen van onze Take Control e-boeken maakt.
Ik vermeld deze mensen omdat eerlijk gezegd de beursvloer, conferentiesessies, Macworld Live-podiumgesprekken, kunstwerken en muzikale evenementen allemaal wel mooi zijn, maar de belangrijkste reden waarom we elk jaar naar Macworld Expo (en ik kan mezelf er niet toe brengen om de precieze maar vreemde nieuwe naam herhaaldelijk volledig te schrijven) gaan is om mensen te zien. Tussen mensen met wie we samenwerken, collega's in de wereld van de Apple-media, Mac- en iOS-ontwikkelaars en TidBITS-lezers, is Macworld Expo voor ons een non-stop conversatie. Het is je misschien opgevallen dat ik vorige week niet veel op Twitter heb gepost en artikelen hebben we de afgelopen week ook al niet uitgegeven. Dat is omdat we geen moment tijd hadden. We waren de hele tijd bezig, standen bekijken op de beurs, gesprekken voeren, zakenmeetings met ontwikkelaars, de toekomst uitstippelen met medewerkers, praten met lezers, enz.
Na de eerste dag vraag ik altijd hoe het met de beurs is en ik probeer altijd een algemene indruk te krijgen op basis van de mensen op de beurs en hoe bezoekers reageren op stands en conferenties. Ik was speciaal nieuwsgierig naar verschillen met de laatste twee jaar, toen Apple er niet meer bij was.
Het doet me plezier om te kunnen zeggen dat als ik Macworld Expo in een woord moest samenvatten, dan zou dat "verzekerd" zijn. De vorige twee jaar waren wat twijfelachtig ("Zal een conferentie zonder Apple slagen?") en uitdagend ("We tonen Apple wel dat zonder hen een conferentie ook mogelijk is!"). Die gemengde gevoelens waren er dit jaar niet meer en afgezien van mensen die niets te maken hadden met de wereld van Apple met wie we op onze reis hebben gesproken, had niemand die op Macworld Expo was het zelfs maar over de afwezigheid van Apple. Zoals ik al meermaals heb gezegd, de afwezigheid van Apple op Macworld Expo is grotendeels irrelevant. Ik zou zelfs durven zeggen dat het beter is voor exposanten, aangezien de aankondigingen van Apple de neiging hadden om al het andere in de schaduw te stellen.
Op de beurs -- De beurs zelf was vol en levendig, met een iets groter aantal exposanten (ongeveer 250 in 2010 en 260 in 2011 naar ongeveer 270 dit jaar). Belangrijker was het feit dat de variatie van exposanten beter was dan vorige jaren. Vroeger gebeurde het maar al te vaak dat je over de beursvloer liep en "Weer een verkoper van iPhone-hoezen. Nog meer iPhone-hoezen" mompelde. Dit jaar heb ik veel interessante variaties of productverbeteringen gezien.
Adonit stond er bijvoorbeeld met zowel hun Writer-toetsenbord voor de iPad als hun Jot-stylus. Dit zijn geen nieuwe concepten, maar het Writer-toetsenbord en hoes bieden door middel van magneten een traploos instelbare hoek voor de iPad en schakelen het toetsenbord uit wanneer de hoes gesloten is. En in plaats van een dik stuk schuim, gebruikt de Jot-stylus een doorzichtige plastic schijf op de tip zodat je kunt zien wat je doet.
Ik zag zoveel stands waar ik goed moest kijken om te zien wat ze hadden en dan besefte ik dat ik moest stoppen en moest praten om er meer over te leren. Voor van zichzelf vindt dat hij op de hoogte is, is het opwindend om nieuwe dingen te ontdekken op Macworld Expo en in "Gave producten op Macworld | iWorld 2012" kun je lezen over veel van deze producten (30 januari 2012).
Ik moest ook mijn oude gewoonte om snel voorbij de grote stands vooraan in de hall te lopen (de grote bedrijven die daar stonden waren vroeger niet bijster interessant), maar met The Omni Group en HyperShop helemaal vooraan (samen met HP en Sennheiser), verdienden zelfs die stands aandacht.
IDG World Expo was er dit jaar dan wel in geslaagd om de beursvloer goed te organiseren, met een betere lay-out voor de piepkleine kiosks voor ontwikkelaars van iOS-apps in het bijzonder, maar een minpuntje was dat de nieuwe OS X Zone met iets grotere kiosks voor Mac-ontwikkelaars zo ver van de zijkant van de hal was verwijderd dat zij bijna moeilijk te vinden was. Ik heb niet geprobeerd om het aantal Mac-gerelateerde stands te vergelijken met het aantal iOS-gerelateerde stands, maar het stoorde mij niet. Niet alleen beloofde de nieuwe naam van beurs beide, maar Mac OS X en iOS zijn nu even belangrijk in ons leven.
IDG World Expo heeft nog geen bezoekersaantallen bekendgemaakt, maar volgens mij zal dit tussen de 25.000 en 30.000 liggen. Voor zover ik kon zien waren de gangen tussen de stands bijna altijd even vol mensen. Heel opmerkelijk was de registratierij op zaterdag, wanneer mensen die op een weekdag moeten werken en dan niet kunnen komen naar de beurs komen. Toen ik 's middags naar een lunchvergadering ging, strekte de rij zich uit over de Moscone West lobby tot buiten. Mooi om zo veel interesse te zien.
Werkelijke en virtuele werelden botsen -- Hoewel ik zelf geen tijd had om tijdens de manifestatie te twitteren gebruikte ik wel regelmatig mijn iPhone om foto's te nemen van kraampjes die ik wilde onthouden, om te kijken hoe laat het was (ik draag geen horloge, hoewel ik nog steeds graag Apple iets zou willen zien doen met een pols-iPhone), om afspraken te coördineren via Messages, om te kijken waar vrienden zich bevonden met de gratis Zoek mijn vrienden-app van Apple en meer.
Find My Friends vormde een aangename verrassing omdat we nog niet eerder de kans hadden om het in belangrijke situaties te gebruiken. Af en toe gebruik ik het om te kijken waar Tonya is bij lange fietstochten, maar omdat ik pas ga kijken wanneer ik denk dat ze al thuis zou moeten zijn vertelt het mij doorgaans dat ze er snel aankomt. Tijdelijk deelden we plaatsen met iedereen van de TidBITS-redactie en met andere vrienden met wie we een afspraak hadden, dus het was zowel plezier als behulpzaam bij het zien waar mensen zich tenminste ongeveer bevonden. (Toen ik een keer keek om te zien waar Take Controlauteur Karen Anderson was toen we haar voor het ontbijt verwachtten werd ik een beetje ongerust toen ik zag dat haar paarse stip zich kennelijk in het verkeer bevond) Als je de kans krijgt om Find My Friends met andere iPhone- en iPadgebruikers op een grootschalige manifestatie te gebruiken, moet je het niet laten.
Minder positief was het aantal maal dat iPhones de aandacht van mensen wegtrok van een gebeurtenis of van omstanders. Een aantal keren zag ik dat mensen zo op hun iPhone gefocused waren dat ik het gevoel kreeg dat alles wat ik zei opdringerig zou zijn. Ik weet zeker dat dit net zoals sms'en tijdens het eten met het gezin in toenemende mate gewoon wordt in bepaalde kringen, maar het gaat bergafwaarts, wat ik niet leuk vind. (En kids, dat geldt ook voor jullie!)
Eerlijk gezegd is dit versmelten van de werkelijke en virtuele wereld al een tijdje aan de gang en met de iPhone ben je zelden echt off-line. Verbindt dat met het soepeler sturen van berichten met de nieuwe iMessagedienst van iOS 5 en de berichtenmeldingen van apps als Boxcar en het is niet moeilijk om in te zien hoe de iPhone een mompelende duivel in je tas kan worden.
Hoewel ik heb geprobeerd om niet uit de groep, waar ik gedurende de manifestatie bij was, weggetrokken te worden waren er zeker momenten dat mijn iPhone trilde vanwege een inkomend bericht over logistieke aangelegenheden en ik het niet zo onopvallend kon bekijken als ik had gewild. Het kan nog een paar jaar duren voordat het gewoon gevonden wordt, maar ik weet zeker dat we uiteindelijk ingebouwde schermen in de bril op ons hoofd hebben voor het lezen van inkomende berichten. Hoe we moeten antwoorden, dat weet ik niet.
Nu zijn we thuis waar het zin heeft om te vertrouwen om onze ontelbare virtuele communicatiekanalen. Prima, maar aangezien onze face-to-face ontmoetingen zo nuttig en plezierig waren, kijken we alweer uit naar de volgende Macworld | iWorld, gepland voor 31 Januari 2013 tot 2 Februari 2013.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Schrijven over "booth babes", of standpoezen, de schaars en/of strak geklede modellen (vrijwel altijd dames) die er voor moeten zorgen dat bezoekers van een beurs te interesseren in de waren die de uitbater van de stand aanbiedt gaat niet zonder je in allerlei bochten te wringen. Is het wel mogelijk om het te hebben over de kennelijk overbodige opwinding die deze dames moeten opwekken zonder je zelf ook schuldig te maken aan het aanbieden van dit soort verleidingen? Waarschijnlijk niet. Kijk maar eens naar deze foto, gemaakt door Jeff Carlson, die een aantal aantrekkelijke dames in strakke (en oncomfortabele, zo liet een van hen Tonya Engst weten toen zij toevallig tegelijkertijd het toilet bezochten), glimmend paarse stoeipakjes laat zien, maar ook een aantal bijzonder onaangename reclame-uitingen, in de vorm van een 2d-streepjescode op de rug van deze dames en een logo van het bedrijf op hun middel. Niet bepaald subtiel, maar maken we ons schuldig aan dezelfde aanpak die we aan de kaak willen stellen?
Het is mijn bedoeling om informatief te zijn en tegelijkertijd enigszins te provoceren en om te proberen om met tekst en plaatjes dezelfde cognitieve dissonantie te creëren die wij in persoon ervoeren. Op de Babbage blog van de Economist schreef ik een verslag ("Silicon Implants") over de vreemde gewaarwording om zoveel bloot en strakke kleding te zien op Macworld | iWorld, een beurs die normaliter ongeveer evenveel mannelijke als vrouwelijke bezoekers kent en zeker niet het soort mannen die je gewoonlijk op de CES ziet, of een botenshow en die een bezoek aan zo'n show zien als een avondje stappen met de maten. En dat was ook dit jaar zo. Een onofficiële telling mijnerzijds suggereerde dat de man-vrouw verhouding grofweg 60-40 was onder de bezoekers, en ongeveer 50-50 onder het standpersoneel, de stoeipoezen uitgezonderd.
De commentaren op mijn stukje in de Economist waren gevarieerd en leerzaam, of ze het nu met me eens waren of niet. Mijn klacht is namelijk niet dat aantrekkelijke mensen ingezet worden om mijn aandacht te vestigen op bepaalde producten. Mijn punt is dat de bedrijven die zich bedienen van modellen wier prominente kenmerken strak in de lycra zitten of zelfs direct aan de lucht worden blootgesteld zo erg hun best doen dat ze hun doel levensgroot voorbijschieten. Niet alle aandacht is noodzakelijk goed; de boodschap aan vrouwelijke bezoekers is bijvoorbeeld dat de getoonde producten niet voor hen bedoeld zijn en een aantal mannen zullen deze dik aangezette promotie-activiteiten ook niet kunnen waarderen.
Laten we er niet omheen draaien: het kleden van dames in dergelijke kunstmatig opwindende pakjes draagt de boodschap uit dat ze beschikbaar zijn voor sex. Terwijl ze dat helemaal niet zijn. Vrijwel alle mannen weten dat, hoewel dat sommige horken er kennelijk niet van weerhoudt om het toch proberen. Maar bij de meeste overige mannen is dit waar de cognitieve dissonantie begint en de mannelijke hersenstam ("Sex!") en grote hersenen ("Fraai industrieel ontwerp!") om de aandacht strijden. Er waren genoeg stands met aantrekkelijke, goed geklede damen (en heren!) die zich van normale traditionele marketingstrategiën bedienden, zoals het vriendelijk en voorkomend zijn, het luisteren naar vragen van belangstellenden en daar met kennis van zaken op antwoorden en in zijn algemeen een opgeruimd humeur tonen. Over het algemeen was ik daar te vinden.
Traci Dauphin, van Cult of Mac, schreef een artikel waarin ze een aantal modellen die op de beurs aanwezig waren interviewde, en probeerde te laten zien hoe het is om je in hun huid te bevinden. Verhelderend en zinvol. Zoals ik al vermoedde worden de pitspoezen (die die term, begrijpelijk, haten, wat me doet afvragen hoe denigrerend het is dat ik hem hier gebruik) over het algemeen goed betaald en beschouwen een optreden op een handelsbeurs als gewoon een onderdeel van hun werk. Ze weten dat het hun taak is om belangstellenden de stand binnen te lokken die anders wellicht door zouden lopen, ter meerdere eer en glorie van het bedrijf dat ze om hun gezichten en lichamen heeft ingehuurd. Het is bovendien geen verrassing dat Traci's-artikel rijkelijk voorzien is van smaakvolle foto's, wat de aandacht voor het artikel zeker geen kwaad zal doen.
Het is niet eenvoudig om het probleem hier correct te definiëren. Ik stoor me niet aan de wijze waarop modellen hun brood verdienen en het is ook niet mijn bedoeling om de leiding van IDG World Expo actie te laten ondernemen, zoals het doen uitvaardigen van voorschriften met betrekking tot, zeg, strakheid en blootheid. Dat zou zinloos en provocatief zijn. Het zou veeleer zo moeten zijn dat individuele standhouders zich moeten afvragen of hun aanpak effectief genoeg is om de overduidelijke negatieve effecten te compenseren en in het bijzonder om na te gaan hoeveel mensen door deze inzet van aantrekkelijke dames worden afgeschrikt. Adam Engst vertelde me bijvoorbeeld dat hij stands met dergelijke modellen bij voorkeur links liet liggen omdat hij zich er niet comfortabel bij voelt en omdat hij weet dat de betreffende dames zijn vragen toch niet kunnen beantwoorden.
Bovendien wil ik jullie wijzen op het uitstekende werk dat gedaan wordt door About-Face, een non-profit organisatie uit Californië die zichzelf tot doel heeft gesteld om meisjes en vrouwen te leren weerstand te bieden aan de constante stroom van media-uitingen die hen een heel verkeerd zelfbeeld inprenten. Deze organisatie wordt geleid door Jennifer Berger, een oude en goede kennis van TidBITS en voormalig redacteur van Macworld.
Als man is het voor mij, zeker gezien de staat van ontwikkeling van onze samenleving, moeilijk om volledig te begrijpen wat het voor vrouwen betekent om voortdurend geconfronteerd te worden met beelden van perfectie die zij min of meer gedwongen worden te proberen te evenaren. De modellen op de Macworld | iWorld beurs zijn niet meer of minder dan een onderdeel van dat proces; zij contrasteren met de overige standbezetting en jagen mogelijk vrouwelijke bezoekers weg. Het is verontrustend om te zien dat we wat dat betreft er sinds de Macworld Expos van 5 of 10 jaar geleden, toen je dergelijk modellen met een lantaarntje moest zoeken, op achteruit zijn gegaan. Misschien is dat de prijs die je betaalt voor het aantrekken van een jonger en minder zakelijk georiënteerd publiek dat voor iOS komt, maar dat maakt de beurs er niet aantrekkelijker op.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Sinds de introductie van de iPhone is Macworld Expo sterk gericht op iOS en apps en dat geldt ook voor de Macworld | iWorld van dit jaar. In de kraampjes met allerlei soorten apps waren fotografie- en film-toepassingen bijzonder ruim vertegenwoordigd. De camera's in de iPhone 4 en iPhone 4S verleggen de grenzen van wat een "camerafoon" kan. Ik zag veel meer mensen foto's maken met hun iPhones dan met een digitale spiegelreflexcamera of een mik-en-klik camera.
Daarom wil ik me niet beperken tot enkele parels van de beurs (zie "Gave producten op Macworld | iWorld 2012", 30 januari 2012), maar ook enkele producten in de schijnwerper zetten die draaien om het maken van foto's of films op iOS-toestellen.
Game Your Video -- Als ik met mensen spreek over Apples iMovie voor iOS leg ik er de nadruk op hoe geweldig het is om de films die je maakt te kunnen bewerken terwijl de inspiratie nog vers is, niet uren of dagen later nadat je het materiaal in je Mac hebt geïmporteerd. Kennelijk vonden de mensen van Global Delight het ter plekke bewerken niet opwindend genoeg. Daarom kwamen ze met Game Your Video op de proppen, een leuke manier om je materiaal te voorzien van effecten en geluiden alsof je een videospel speelt. De interface is zeer goed uitgewerkt en eenvoudig te doorgronden, of je nu filmt en direct effecten toepast, of dat je een film bewerkt die je eerder hebt opgenomen. Game Your Video is ontworpen voor de iPhone en iPod touch (het is niet op maat gemaakt voor de iPad), en kost $ 1,99 (€ 0,79). Bekijk op YouTube de film die ik maakte met Game My Video.
Video Camera -- Volgens de lui van i4 Software kun je bij het filmen meer doen dan alleen maar op de opneemtoets tikken en daarom lieten ze de toepasselijk genaamde app Video Camera zien. Niet alleen kun je er films mee maken, hij heeft ook knoppen om de clips te bewerken met ondertitels en overgangen. Je kunt ook foto's invoegen (zelfs tijdens het opnemen). Maar wat Video Camera pas echt interessant maakt is dat hij tot acht iOS-toestellen op hetzelfde wifi-netwerk met elkaar kan verbinden. Een toestel fungeert als "podium" en de anderen als "spelers" en zo kun je vanuit elke bron materiaal importeren en mengen. Video Camera kost $ 7,99 (€ 5,99).
iSupport -- Filmen met de iPhone was in de eerste plaats een nieuwtje, maar de kwaliteit is zo vooruit gegaan dat sommige verslaggevers nu het HD-filmmateriaal van iPhone 4- en iPhone 4S-toestellen gebruiken voor hun verslag ter plaatse. iSupport ($ 49) is een vatting voor iPhones voor een ergonomisch beter uitgangspunt om films en foto's te maken. Hij heeft twee handgrepen, een zonnekap met een draad van 37 mm om extra lenzen te bevestigen en een gat met schroefdraad om het apparaat aan een statief te bevestigen.
Voor $ 79, heb je de iSupport Pro, gemaakt van machinaal bewerkt aluminium, met een verende beugel en verkrijgbaar in zwart, wit, of chroom. De lui van iSupport toonden ook de Cine Bundle ($ 189), een vatting met extra gaten met schroefdraad om accessoires zoals lampen en beeldschermen te bevestigen, twee mini-ball vattingen, en een stabiliserend statief.
Olloclip en iPro Lens -- Toen Apple de iPhone 4S introduceerde legde het bedrijf nadruk op de verbeterde kwaliteit van de camera. Die is wel indrukwekkend, maar voor degenen die de iPhone serieus gebruiken als bewakingscamera boden twee exposanten externe lenzen waarmee je groothoek-, visoog-, en (in een geval) macro-opnames kunt maken.
De Olloclip ($ 69,99), waarvoor het startkapitaal kwam via een Kickstarter-project, is een drie-in-een opzetlens voor de iPhone 4 en 4S. Draai hem de ene kant op en het is een visooglens met 180º zicht. Draai hem de andere kant op en het is een macro-lens die 10x vergroot. Schroef de macro-lens los, en je hebt een groothoeklens die ongeveer een dubbel zo grote oppervlakte binnenhaalt. Op zaterdagavond had het bedrijf zijn hele voorraad verkocht, waren de makers uitgeput en konden ze nog maar net de twee overgebleven demonstratie-exemplaren vasthouden.
De iPro Lens System ($ 199,99) van Schneider Optics is niet zo compact als de Olloclip, maar hij bestaat dan ook uit een behuizing voor de iPhone 4 of iPhone 4S, met een bajonetvatting waar je een groothoeklens of een fisheye-lens mee kunt bevestigen. De lenzen worden opgeborgen in een handige buis die je aan de iPhone-behuizing kunt vastmaken bij wijze van handgreep of om hem op een statief te bevestigen.
(Deze voorbeelden zijn niet erg artistiek, maar laten wel de verschillen in hoek zien.)
AntiCrop en TouchReTouch -- Talloze iOS-apps bieden de mogelijkheid om fotofilters of effecten op je afbeeldingen toe te passen, of attributen te veranderen zoals belichting en verzadiging, maar enkele apps van AdvaSoft brengen voor 99 cent geraffineerde bewerkingsmogelijkheden naar de iPhone, iPod touch, en iPad.
AntiCrop analyseert een beeld en vult gebieden in die oorspronkelijk geen pixels hadden, bijvoorbeeld wanneer je een foto draait of de randen naar buiten wilt verplaatsen. De kwaliteit van het resultaat hangt sterk af van de oorspronkelijke foto (randen met lucht of eenvoudig herhaalbare patronen werken het best) maar het eindresultaat kan indrukwekkend zijn.
Met TouchReTouch en TouchReTouch HD (de laatste voor iPad) kun je objecten in een foto wegwerken, bijvoorbeeld omdat ze de aandacht afleiden. Gebruik een lasso-gereedschap om een gebied te omlijnen, of teken met een borstel, en tik dan op de knop "Go" om het object te laten verdwijnen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het klopt natuurlijk als je zegt dat Macworld | iWorld een stuk kleiner is dan de Consumer Electronics Show maar wie echt de tijd nam om met de deelnemers te spreken en rond te kijken naar interessante producten heeft echt een paar dagen nodig om de meer dan 270 stands te bezoeken. We hebben tal van mooie producten gespot en we kunnen het niet laten er een paar met jullie te delen.
Zeer welkome iPad versie -- We zijn grote fans van PDFpen voor de Mac en we zijn dan ook zeer verheugd dat Smile nu een versie voor de iPad uit heeft gebracht waar het pdf's kan lezen en bewerken op een manier die zo te zien gelijk is aan die op de Mac. Dat is dus inclusief het toevoegen van tekst, plaatjes en onderschriften; het bewerken van tekst; toevoegen van notities, commentaren en krabbeltjes; invullen van pdf-formulieren; verplaatsen en schalen, kopiëren en wissen van plaatjes; trekken van lijnen en pijlen, tekenen van rechthoeken, ovalen en veelhoeken, markeren van de inhoud door highlights, onderstrepingen en doorhalingen en nog veel meer. PDFpen voor de iPad kan pdf's rechtstreeks openen en bewaren vanuit Dropbox, Evernote en Google Docs; het uitwisselen van documenten met een computer gaat via wifi en bestanden kunnen worden overgebracht door gebruik te maken van iTunes, FTP, WebDAV en iDisk. Maar wat we tot nu toe nog in geen enkel ander programma hebben gezien (behalve iWorks van Apple zelf) is dat PDFpen voor de iPad de documenten in iCloud kan opslaan om het te delen tussen verschillende apparaten. PDFpen voor de iPad kost slechts $ 9,99 in de App Store.
Maak je eigen Cloud -- De tijd dat er een groot aantal harddisk fabrikanten op de Macworld Expo stonden ligt ver achter ons, maar twee opslag-gerelateerde sprongen er dit jaar uit. De Seagate GoFlex Satellite is een draagbare wifi-bestandsserver: Zie het als een 802.11n hotspot met een 2,5-inch 500 MB harddisk op batterijvoeding. Het idee is dat je je media en documenten er via USB 2.0 (in werkelijkheid een USB 3.0 connectie die compatibel is met oudere versies; FireWire 800 en eSATA met voeding GoFlex-interfaces worden apart verkocht) om vervolgens de media via wifi te streamen naar maximaal drie aangesloten apparaten, via een webbrowser of via de gratis iOS- of Android-app. Laadsnoeren voor netspanning en sigarettenaansteker worden meegeleverd; Seagate claimt tot 5 uur gebruik per lading. Hij wordt verkocht voor $ 199 en is bij Amazon voor $ 178 te vinden.
Minder draagbaar maar met meer opslagcapaciteit is de Western Digital My Book Live dat in feite een ethernet-harddisk met een eigen besturingssysteem en bestandsserver-software die op een 800 MHz-cpu draait. Je kunt de bestanden op de My Book Live via het netwerk of via het internet benaderen alsof het een lokale harde schijf is en de gratis WD Photos- en WD 2go-apps maken het mogelijk je foto's en documenten op iOS-apparaten te benaderen. Ook kan het video streamen naar DLNA-ondersteunende apparaten zoals een Xbox 360, PlayStation 3, Blu-ray disk afspeler of een slimme TV en streamt muziek naar iTunes. Prijzen variëren met de grootte van de harddisk maar het 3 TB-model is verkrijgbaar bij Amazon voor $ 220. [ACE]
Beste Controller voor een op TV aangesloten Mac mini - Je hebt een Mac mini aangesloten op je TV voor het afspelen vanuit je luie stoel van video en surfen op het internet. Maar zelfs het Apple draadloze toetsenbord en de Magic Mouse zijn onhandig te bedienen vanuit een leunstoel, ze wiebelen op je knieën en verdwalen in de kussens. In plaats daarvan, kijk naar SMK Link's $ 69,99 kostende Draadloos Ultra-mini Touchpad Toetsenbord voor de Mac, een spelbestuur-groot apparaat dat een "full chiclet"-stijl QWERTY-toetsenbord omvat, trackpad, dubbele navigatie-controles en links- en rechts-knoppen in een slank pakket. Het communiceert met een driver-vrije USB-dongle op de Mac draadloos in de 2,4 GHz-band. Zichtwijdte is niet verplicht, maar blijft binnen 33 voet (10,1 m). Het trackpad is een beetje klein en met-de-duim-typen is essentieel, maar het is de kleinste complete besturing die ik heb gezien voor een op Mac-gebaseerd huiselijk theater systeem. [ACE]
iDrink anders - Hoe ver de iPhone het heeft gebracht, of, afhankelijk van je inzichten en favoriete drank, hoe hij gekelderd is! Er waren niet een, maar twee stands die iPhone-dingen lieten zien die fungeerden als flesopeners (en iemand zei dat er nog een derde was, die heb ik nooit gevonden. De Opena Case van AUD 39,95 is voorzien van een uitschuifbare flesopener, maar ik kon het enthousiasme niet opbrengen om te kletsen met de stand-dames om het eens te proberen of om te leren of er iets meer bij kwam kijken. Leuker was de $ 25 kostende Intoxicase, die de flesopener in de achterkant van de behuizing ingebouwd heeft (er is ook de $ 35 dure Intoxicase Plus, die een uitspringende opener heeft) en een gratis iOS-app die het gebruik controleert en je activiteiten verzendt naar Twitter en Facebook, waarschuwt voor hoog alcoholgehalte in het bloed en plaatselijke taxibedrijven vindt. Zot, maar voorstellen om de grap van Intoxicase uit te breiden tot het logisch extreme. En voor degenen die de geneugten van de druif prefereren, ja, de Intoxicase mensen proberen om een versie te ontwerpen die wijnflessen kan te ontkurken. [ACE]
Eerste stap in de richting van data-brillen - Voor nu alleen audio, maar ik was erg onder de indruk van de draag Qi-Stereo Bluetooth Eyewear van Qmadix. Dat zijn in principe hoogwaardige sportzonnebrillen die zowel een audio-uitgang bieden via de bijgevoegde oordopjes en een audio-ingang via een paar in het frame gemonteerde microfoons voor het weren van omgevingsruis. En ja, ze zijn waterbestendig. De oordopjes worden geleverd met een verzameling van oorstukjes, waaronder geluiddempende oordopjes die een tot 42 dB geluidsreductie verschaffen. Drie verschillende lenzen (helder, geel, en donkergrijs) zijn bijgesloten, samen met een bril-op-recepthouder voor hen die normaal een bril dragen. De batterijen gaan 6 uur mee voor onafgebroken praten, 8 uur muziek spelen en zijn een week stand-by. Ze zijn in ongeveer 2 uur op te laden via een micro-USB-kabel. Met 52 gram zijn ze aan de zware kant voor een bril (en een beetje groot voor het gezicht van Tonya, zoals je kunt zien), maar voor mij waren ze vrij comfortabel. Dergelijke brillen zijn niet goedkoop, ze doen $ 299. Deden ze ook maar video. [ACE]
Composteren, die kabels! -- Ook al was zonnebril van Qmadix enorm interessant, de man bij het standje was zelf vooral benieuwd of ik wilde schrijven over de Ecoustic-lijn van het bedrijf. Dit zijn (let op) biologisch afbreekbare kabels. Dit klinkt eigenlijk maf. Maar ik stel me daarbij voor dat er overal in de wereld inderdaad miljarden kabels in de grond liggen: deze zullen uiteindelijk terechtkomen op de composthoop, waarna de gecomposteerde grond wordt gebruikt voor onder meer ophogen van land. Het plastic zal eeuwenlang niet afgebroken worden. Samen met Samsin USA gaat Qmadix een lijn van kabels verkopen waarin hardere en zachtere plastics vervangen zijn door milieuvriendelijke plantaardige polymeren: betrouwbaar in het dagelijks gebruik, maar afbreekbaar in een aantal jaren wanneer ze in contact met aarde komen. Het metaal zal natuurlijk niet vergaan, maar het verminderen van het percentage plastic in de compostgrond is een goed begin. De vertegenwoordiger van Qmadix vertelde dat de nieuwe plantaardige polymeer nu niet duurder meer was dan traditionele plastics, dus het is mogelijk dat ze steeds meer als vervanging gebruikt zullen gaan worden. Het eerste item in de Ecoustic-lijn, een micro-USB-snoer, wordt vanaf 2 april 2012 geleverd.[ACE]
Het dichtstbijzijnde Wormgat -- Switchen van de ene computer naar de andere is vaak lastig en er zijn al langere tijd verschillende schermdelings- en KVM- (keyboard-video-mouse)-oplossingen op de markt. De nieuwste hiervan is Wormhole Station van j5create ($ 99,99), een buis vol met poorten waarmee je toetsenbord en muis kan delen met twee Macs, twee Windows-pc's, of een Mac en een pc. Als je de cursor beweegt naar een daarvoor aangewezen rand van het scherm, pikt de meegeleverde software deze "druk" van de cursor op en dan bedienen muis en toetsenbord de andere computer. Verder kunnen bestanden heen en weer-gekopieerd worden, er is een ingebouwde geheugenkaartlezer en je kunt je laptop schuin op de buis zetten zodat deze ook nog eens gekoeld wordt. En, hoewel ik het niet in opstelling gezien heb: de gebruikershandleiding zegt, in Engrish [Chinees-verhaspeld Engels, nvdv], dat je het apparaat ook kan gebruiken om te typen op een iPad. [ACE]
Dit is makkelijker dan een internationale Kunstdief worden -- Art Authority kan je gebruiken op de Mac, iPad en iPhone om zo'n 55.000 klassieke kunstwerken te bekijken en om hierover kennis op te doen. De nieuwste fijne functie is de mogelijkheid te zoeken naar vergelijkbare kunstwerken. (Het programma gebruikt voor zoekopdrachten een database met metadata van de werken, waarvan een deel gegenereerd is door mensen, met tags over bijvoorbeeld het onderwerp en een ander deel automatisch als het gaat om bijvoorbeeld de dominante kleur in het schilderij). Maar als je iets heel erg mooi vindt, kan je tijdelijk een klein aantal kunstwerken in print kopen bij de Bridgeman Art Library, direct vanuit het programma. (Je kunt in deze testfase niet meer dan 10 kunstwerken kopen en het werkt alleen op de iPad). Prijzen variëren, afhankelijk van de gewenste grootte, het materiaal (papier of canvas) en de gekozen lijst en helaas(!) is er nog geen optie om een bod te doen op het origineel.[ACE]
Kleed aan, kleed uit -- Nee, ik trok op de Macworld | iWorld Conferentie geen t-shirts aan. Ik was bij verschillende stands op zoek naar skins voor Mac- en iOS-apparaten, waaronder die van leer of vinyl gemaakt. Ik heb het idee dat ze allemaal gebruik maken van hetzelfde 3M Scotchcal- of Controltac-laagje dat blijft plakken zonder lijm en dat je makkelijk steeds weer vast- en losmaakt (als je maar zorgt dat de plakkerige kant niet stoffig of vet wordt). Het gaat voor het grootste deel om mode-accessoires, aangezien ze het apparaat niet beschermen (behalve tegen schaafplekken en krassen) en dat ook nog eens alleen voor de grotere oppervlakken, maar anderzijds zitten ze ook minder in de weg dan een echte beschermhoes.SlickWraps biedt zowel vinyl als lederen skins voor een groot aantal elektronische apparaten. De leren skins zijn extreem aantrekkelijk en die van vinyl zijn in veel gevallen heel interessant, neem bijvoorbeeld die met een valse houtnerf. Snaptotes beperkt zich tot het printen van jouw afbeeldingen op een groot aantal verschillende skins, hoezen en tassen. [ACE]
De beste nieuwe manieren om Windows op je Mac te draaien -- Iedereen kent WMware Fusion en Parallels Desktop, maar ik kwam twee nieuwe manieren tegen om Windows op een Mac te draaien (en zelfs in een geval op een iPad). Voor de thuisgebruiker of zzp'er die slechts af en toe op Windows wil kunnen werken (zeker als je geen dure softwarelicentie voor bijvoorbeeld MS Office of AutoCAD wil of moet kopen) is er nDesktop van Nivio, een dienst waarmee je op Windows kunt werken in de Cloud en waar je de nodige programma's huurt per maand (bij het bedrijf nApps). Het werkt zowel op de Mac als iPad, al voelt het onhandig om het muis-gerichte Windows te bedienen vanaf een aanraakgericht apparaat als de iPad. Snel internet is vereist, en bestanden worden opgeslagen in de Dropbox-achtige omgeving van Nivio genaamd nDrive. De prijs hangt af de soort dienst en hoe vaak je deze af wilt nemen, maar de bedrahen lopen van twee tot vijftien dollar per maand.
Helemaal aan de andere kant bevindt zich MokaFive van Moka5. De software biedt je een Windowsmachine in een virtuele omgeving op je eigen computer. Wat het programma onderscheidt van WMware Fusion en Parallels Desktop is dat het zich richt op de zakelijke gebruiker in bedrijven die voornamelijk met Windows werken, maar waar leidinggevenden of bepaalde afdelingen liever Macintosh-hardware gebruiken. Daarom wordt de MokaFive-schijfafbeelding eerst vanaf een netwerk-server naar je desktop geladen, waar hij vervolgens helemaal zelfstandig off-line functioneert en die automatisch geüpdate wordt wanneer hij weer contact met de server maakt. Er zijn verscheidene bedrijfsmatige oplossingen mogelijk, zoals het op afstand uitschakelen van gestolen laptops, het beheren van een enkele schijfafbeelding voor meerdere platforms en de mogelijkheid voor gebruikers om de computer te herstellen van schade door malware. Ik ga ervan uit dat de prijs afhangt van het aantal accounts dat je nodig hebt. Er is een gratis trial. [ACE]
Oplossingen voor strakke broeken -- Niet om nu hier preuts te zijn, maar veel damesbroeken zijn eenvoudigweg te strak. Dat wil zeggen, te strak om een iPhone in kwijt te kunnen en zelfs wanneer ze los genoeg zijn, zijn de zakken vaak niet diep genoeg. Er werden twee oplossingen hiervoor aangedragen tijdens Macworld | iWorld: het BodyDock Magnetic Docking System van Cellphone Armor en de simpeler iKeep van Poldera. Het BodyDock systeem dat $ 79,95 kost, bestaat uit een magnetische iPhone-hoes die verbonden wordt met een tweedelige magnetische houder die zich aan je kleding hecht door die als een sandwich tussen de beide delen vast te grijpen. De zeldzame-aardemagneten zijn sterk maar gemakkelijk te scheiden wanneer je de iPhone wilt wegnemen en een houder, die aan een riem bevestigd kan worden met een intrekbaar koord dat met de hoes verbonden is, biedt bescherming tegen per ongeluk wegnemen. Tonya vond het veel te lomp en kocht in plaats daarvan voor $ 19,99 de iKeep, wat enkel een riemclip is met een intrekbaar koord dat verbonden wordt met de de dock-connector van de iPhone. De lompere iKeep Charger ($ 49,99) kan in het stopcontact worden gestoken en de iPhone ook opladen; net als de BodyDock kwam deze niet door Tonya's modekeuring. [ACE]
Dat dunne zuigende geluid… -- Hier is iets waar ik niet eerder aan gedacht had, het gebruik van zuignappen om draagbare elektronica mee vast te houden. Ik zag niet één, niet twee, maar liefst drie bedrijven die iPad- en iPhone-houders demonstreerden die waren gebaseerd op zuigkracht. Het meest amusant was Octa's WhaleTail met Vacuum Dock, dat zich vastzuigt aan de achterkant van een gladde tablet en dan een walvisachtige staart biedt die het makkelijker moet maken om je iPad of Kindle vast te houden. Vergelijkbaar daarmee heeft SeaSucker een aantal op zuignappen gebaseerde steuntjes die een iPad of Kindle beet kunnen houden. En aan het andere eind van het spectrum verkoopt Insanely Great Products een verscheidenheid aan zuignap-gebaseerde houders en standaarden om een iPhone op een bureau of in de auto neer te zetten. De twee grootste hebben geïntegreerde pompjes die voor de zuiging zorgen; Insanely Great Products' standaard zuignapjes werken puur op basis van krachtig aandrukken. [ACE]
Duurste luidsprekers -- Qua praalzucht ging de winst naar een luidsprekersysteem van All Jack, dat, voor zover ik dat kan zien, een Taiwanees ontwerp- en productiebedrijf is. Het staat buiten kijf dat de luidsprekers oogverblindend waren, in de vorm van een wijnglas en met allerlei glitter dat gepolijst aluminium bleek te zijn, een vergulde laag, rood leder en, om het helemaal compleet te maken, Russische diamanten. Ik neem aan dat ze goed klinken, dat mag ook wel voor dat geld, maar ik heb ze feitelijk niet horen spelen en het was niet helemaal duidelijk of ze ook gekocht konden waren als je toevallig $ 68.000 in je zak had branden. Heel wat redelijker, voor slechts $ 999, was de Bang & Olufsen BeoSound 8, die is voorzien van een geïntegreerde dock-connector voor een iOS-apparaat. B&O toonde ook het $ 799 kostende draagbare Beolit 12, een op AirPlay voorbereide, lunchtrommel-achtige luidspreker met een batterijduur van 8 uur bij gebruik van een snoer of 4 uur bij gebruik met AirPlay. [ACE]
Minst opvallende iPad-toetsenbord -- Als je wilt typen op een iPad, maar geen zin hebt in de omvang en het extra gedoe van een Bluetooth-toetsenbord, dan hoef je niet verder te kijken dan het 25 dollar kostende iKeyboard. Het is slechts het skelet van een toetsenbord, met doorschijnende stukjes plastic waar de toetsen zouden moeten zitten. Je bevestigt het simpelweg op je iPad, over het schermtoetsenbord (het heeft die handige niet-plakkerige, hechtende coating die ook gebruikt wordt door de makers van beschermvellen voor de iPhone en iPad) en het geeft grofweg hetzelfde gevoel als typen op een echt toetsenbord. Het is nog altijd vrij klein voor mijn handen, en ik had eerst moeite met typen, maar ik vermoed dat je er snel aan gewend raakt, net als aan andere toetsenborden. Wanneer je klaar bent met typen, pulk je het er weer af en berg je het op tot de volgende keer. [ACE]
Inductieve redenering -- Er waren twee bedrijven die draadloze opladers voor de iPhone toonden, wat een goed idee lijkt dat nog niet helemaal uitgekristalliseerd is. Het idee is dat je je iPhone in een speciale hoes doet die de bedrading voor het inductieladen bevat die je nodig hebt om de batterij van je iPhone op te laden. Het wordt geactiveerd wanneer je de gehoesde iPhone op een speciaal laadplatform zet. Het probleem is dat het inductieladen waar weinig winst oplevert omdat je er een speciale hoes voor nodig hebt, en dat je de iPhone op een speciaal laadplatform moet zetten, maakt het niet bijster veel gemakkelijker dan hem op dezelfde plek aan een oplaadkabel te hangen. Maar misschien ligt dat aan mij: bekijk zelf het aanbod van Kudos Tech en Wisepower (kijk naar de tweede video) als je deze opkomende technologie in de gaten wilt houden. [ACE]
Eenvoudigste tabletbescherming -- Voor kinderen en iedereen die vaak ongelukjes heeft, is enige vorm van bescherming belangrijk voor een iPad, Kindle of vergelijkbaar apparaat. Natuurlijk zou je het in een of andere massieve hoes kunnen stoppen, maar voor een goedkope en eenvoudige oplossing is er de iBallz voor $ 19,95. Dat zijn gewoon vier ballen van stevig schuim die over de hoeken van de tablet geschoven worden en die op hun plaats gehouden worden door een elastisch koord dat rond de rand loopt. Ze beschermen tegen vallen op een hoek, natuurlijk, en ze houden de tablet ver genoeg van het oppervlak om hem te beschermen tegen plat vallen (scherm- of achterkant) op een tafel of vloer. (Je bent nog steeds de sigaar als je de tablet met het scherm op een uitstekend object laat vallen.) Ik vond vooral de iBallz-demo goed: een handgemaakte, roterende plastic doos die voortdurend een met iBallz beschermde Kindle rond liet stuiteren. [ACE]
Beste aanwinst voor een papierloos kantoor -- Omdat steeds meer afschriften van rekeningen online komen te staan, wordt het moeilijk om de spreekwoordelijke speld in een hooiberg aan rekeningen te vinden. Dat is het doel van FileThis Fetch, een online dienst die in je vele online accounts inlogt, alle beschikbare afschriften downloadt en ze daarna als doorzoekbare pdf's op je Mac, Evernote of Dropbox opslaat (andere bestemmingen volgen binnenkort). Je kunt de documenten doorzoeken met alle gepaste programma's, zoals DEVONthink, Yojimbo of EagleFiler. FileThis Fetch gaat door met het ophalen van nieuwe afschriften zolang als je voor de dienst betaalt, die $ 2 per maand, $ 20 per jaar of $ 50 voor drie jaar (er is ook een 30-daagse proefperiode). Als je met de dienst ophoudt, kun je natuurlijk alles wat je gedownload hebt houden. De dienst is nu nog in bèta en FileThis zou een pagina moeten publiceren met alle ondersteunde bankinstellingen. Dat zijn er op dit moment meer dan vijftig, waaronder Wells Fargo Bank, Bank of America, American Express, Charles Schwab, Fidelity Investments, AT&T, Comcast, Allstate en Aetna en er komen er alsmaar meer bij. [ACE]
iKlik, jij klikt -- De iKlik is een bureau- of dashboardstatief voor de iPhone 4 en 4S en een van die eenvoudige apparaten die blijk geven van uitstekende designcapaciteiten. Bedacht door HammerStone Products en gefinancierd door een Kickstarter-campagne biedt de iKlik een solide basis met rubbervoetjes (die een betere grip hebben op vooral autodashboarden) en een houder waarin je de iPhone (zonder hoes) in landschaporiëntatie inschuift. De houder roteert naar een paar verschillende hoeken en het is gemakkelijk om de iPhone er in en uit te krijgen. Hij kan hem ook in portretoriëntatie houden, maar dat voelt minder stabiel. [ACE]
Bouwen aan een beter Adresboek -- Nadat ik het laatste stuk van een demo van Cobook bekeken had, vroeg ik ontwikkelaar Kaspars Dancis: "Betekent dit dat ik nooit meer iets met Adresboek hoef te doen?" Hij grijnsde breed en zei "Ja!" Hoewel de contactdatabase die in Mac OS X zit zeer waardevol is, is het Adresboek-programma dat er toegang toe geeft verschrikkelijk. Net als iCal lijkt het met iedere nieuwe revisie slechter te worden. Cobook omzeilt Apples Adresboek door zich te richten op hoe mensen contactinformatie gebruiken, niet hoe ze zouden kunnen verwachten dat het lijkt op een fysiek object dat weinig mensen onder de 30 ooit in het echt gezien hebben. In plaats van een standaard programmavenster is Cobook een menubalkelement dat kan worden aangeroepen met een sneltoetscombinatie (vergelijkbaar met Fantastical, de iCal-voorgevel van Flexibits). Je contacten verschijnen in een uitrollijst, met een zoekveld bovenaan om door te dringen tot de persoon of instelling die je wilt. Je kunt labels toekennen aan contacten om het gemakkelijker te maken om gerelateerde contacten bij elkaar te krijgen (labels zijn eigenlijk gewoon Adresboekgroepen). Cobook kan ook Facebook, Twitter en LinkedIn gebruiken om je contacten automatisch bij de tijd te houden. Cobook is nu beschikbaar als een gratis publieke bèta (download van 6 MB); Dancis vertelde me dat hij verwacht dat de definitieve versie binnen een of twee maanden klaar zal zijn. [JLC]
Energiekste demonstratie -- In een veld met zoveel concurrentie als die van koptelefoons voor mobiele apparaten is het lastig om de aandacht te trekken. Polk Audio koos ervoor om letterlijk op en neer te springen, 6 meter hoog. Althans, dat deden atleten en ze droegen de Ultra Fit Sports Headphones van het bedrijf terwijl ze op een trampoline sprongen. De koptelefoons bleven nog zitten ook en lieten zo op een leuke manier zien dat je er inderdaad mee kon sporten. [JLC]
Elektrificerende USB -- Velen van ons hebben apparaten, mobiele telefoons, iPads of spelcomputers, die geladen kunnen worden via USB. Maar je raakt die kleine adapters zo makkelijk kwijt. Waarom zijn stopcontacten eigenlijk geen USB-poorten? Current Werks liet twee producten zien die daarop leken. Allereerst de USB Outlet Duo, een 15 W-tweepoorts USB hub die je in het stopcontact kunt doen ($ 24,98, iets duurder voor kantoorgebruik) en je dan ook nog eens drie stopcontacten biedt en de USB Outlet Quattro, een 22 W-vierpoorts hub voor $ 39,98 zonder stopcontacten. Beiden zijn leverbaar over een paar weken, als ze worden goedgekeurd door de Amerikaanse versie van KEMA Keur. Er zijn ook concurrenten, zoals NewerTech met hun 10 W-tweepoorts Power2U outlet ($ 25), inclusief twee stopcontacten, die al is goedgekeurd en de U-Socket van FastMac, die ook nog moet worden goedgekeurd ($ 24,95). Ze ondersteunen allemaal USB 2 en 3. [GF]
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Firmware Updates voor Mac mini, MacBook en de 13-inch MacBook Pro -- Apple heeft een trits aan gelijksoortige updates vrijgegeven voor de volgende modellen uit medio 2010: Mac mini EFI Firmware Update 1.5, MacBook EFI Firmware Update 2.1 en MacBook Pro (13-inch) EFI Firmware Update 2.5. Elke update zorgt ervoor dat Lion hersteld kan worden vanaf een Internetverbinding (doch dit vereist wel Mac OS X 10.7.2 of later). Bovendien herstelt de Mac mini EFI Firmware Update 1.5 een probleem met de instellingen voor een herstart na een stroomstoring. Zoals bij iedere firmware update moet je de installatie-instructies goed lezen voordat je eraan begint. Om er zeker van te zijn dat je alleen de update krijgt die je nodig hebt, raden wij aan om gebruik te maken van Software Update; als daarin geen update verschijnt, dan is deze niet voor jouw Mac van toepassing. (Gratis, 3,1 MB)
Reacties - voor Mac mini, MacBook en de 13-inch MacBook Pro
PDFpen en PDFpenPro 5.7 -- Smile heeft PDFpen 5.7 en PDFpenPro 5.7 uitgebracht, beiden voegen ondersteuning toe voor het openen van PDF-bestanden met iCloud. Met deze nieuwste versies kan je PDF-bestanden die in iCloud staan openen, bekijken, verplaatsen, verwijderen en voorvertonen. Als je je software gekocht hebt via de Mac App Store, zit de toegang tot iCloud al in versie 5.7 ingebouwd. Als je je software echter direct van Simle hebt gekocht, moet je ook nog voor $ 0,99 PDFpen Cloud Access aanschaffen in de Mac App Store. Hier bovenop heeft Smile ook PDFpen for iPad 1.0 uitgebracht (te vinden in de App Store voor $ 9,99), die veel van dezelfde PDF-manipulatiemogelijkheden biedt als de desktopversie en dezelfde iCloud integratie. ($ 59,95/$ 99,95 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 41,6 MB)
Reacties - PDFpen en PDFpenPro 5.7
Fantastical 1.2 -- Flexibits heeft Fantastical 1.2 uitgebracht, een update met een aantal verbetering in dit populaire kalender-hulpprogramma. Deze verbeteringen zijn onder andere het verbeterde invoeren van terugkerende gebeurtenissen door middel van natuurlijke taal, het dimmen van gebeurtenissen die al zijn geweest, automatische URL-detectie bij het invoeren van een gebeurtenis en de weergave van eindtijden in de gebeurtenissenlijst. En tot slot is er ondersteuning voor de talen Frans, Duits, Italiaans en Spaans en zijn er een aan tal kleine foutjes verbeterd. ($ 19,99 nieuw van Flexibits of de Mac App Store, gratis update, 8,7 MB, release notes)
Reacties - Fantastical 1.2
Yojimbo 3.0.3 -- Bare Bones Software heeft Yojimbo 3.0.3 uitgebracht, een onderhoudsupdate voor hun informatiebeheer-programma. Deze versie repareert een fout waarbij het verwijderen van een tag ervoor zorgde dat volgende tags maar een karakter groot konden zijn en een fout in het Sidekick-voorkeurenpaneel als je Mac OS X 10.5 draait. Verder repareert het fouten die betrekking hebben op synchronisatie en koppeling met de Yojimbo iPad-app, waarbij veranderingen in Note-onderdelen niet gesynchroniseerd werden en een excessieve toename van de bestandsgrootte van het .DeviceSyncEvents.queue bestand als het koppelen onderbroken werd (of er geen was) tussen de desktop software en de iPad app. Om deze fouten op te lossen is ook Yojimbo for iPad 1.0.4 uitgebracht. ($ 38,99 nieuw, gratis update, 7,2 MB, release notes)
Reacties - Yojimbo 3.0.3
BusyCal 1.6.2 -- BusyMac heeft een update uitgebracht van hun kalenderprogramma BusyCal 1.6.2 en hoewel de lijst met verbeteringen kort is kunnen ze voor veel gebruikers van belang zijn. Deze nieuwe versie verhelpt een fout die problemen oplevert bij het synchroniseren met Google Calendar en een die voorkwam dat vergaderingen werden bijgewerkt in iCloud. Verder lost het een incompatibiliteitskwestie op waarbij wekkers geen geluid geven in Lion iCal Server. Tenslotte zijn er een paar veranderingen in de localisatie. ($ 49,99 new, gratis update, 6,7 MB, release notes)
Reacties - BusyCal 1.6.2
Terwijl wij vorige week op de Macworld | iWorld waren, hebben we er toch een paar goede artikelen uit weten te persen, waaronder een flink New York Times-stuk over Foxconn, een blik op de toekomst van video door Final Cut Pro-expert Larry Jordan en een diepte-interview met Guy Kawasaki.
De menselijke kosten van het bouwen van Apple-producten -- De New York Times kijkt achter de deuren van Foxconn, het gigantische Chinese bedrijf dat Apple-producten zoals de iPad maakt en producten voor de meeste andere grote elektronicabedrijven in de wereld.
Video Guru Larry Jordan Reflects on Macworld|iWorld 2012 -- Final Cut Pro-expert Larry Jordan verliet Macworld | iWorld met een duidelijk beeld van wat de toekomst zal brengen voor video-editors. Hoewel het nodig zal blijven om de top van videoproductie-wereld te bedienen, gaven diverse producten op op de beurs aan dat gewone mensen die video schieten met consumenten-hardware waarschijnlijk de wereld van het video opnemen en -bewerken gaan domineren.
Refreshing Business Insights van Guy Kawasaki -- Tips van succesvolle mensen neigen nog wel eens naar het cryptische ("Wees de marketingboodschap") of het onmogelijke (wat Steve Jobs zou hebben gedaan is irrelevant tenzij je Steve Jobs bent en Apple leidt, wat niet zo is). Dus dit interview, bestaande uit 12 vragen aan Guy Kawasaki is bijzonder verfrissend omdat hij hij vindt (en toegeeft) dat strategie overgewaardeerd is, dat slagen in sociale media en SEO neerkomt op goede content en het geheim van succes hebben is dat je bereid moet zijn er voor te gaan zitten en het werk te doen.
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering