Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1101, 31 oktober 2011

We gaan van de ene naar de andere Apple-update deze week, met een bespreking van de snellere MacBook Pro-modellen en een reeks spaarzaam beschreven firmware-updates. Daarna legt Michael Cohen de verwarring uit rondom de recente Apple TV-softwareupdates en wijst Jeff Carlson erop hoe Lions nieuwe functie "Automatisch bewaren" het dupliceren van documenten moeilijker en mogelijk problematisch maakt. Ten slotte sluit Michael de aflevering af met een uitgebreide kijk op hoe we onze Take Control EPUB-bestanden maken in Pages. Bij de vermeldenswaardige software-updates van deze week zitten iPhoto '11 9.2.1, PDFpen en PDFpenPro 5.6, TextExpander 3.3.4 en KeyCue 6.0.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1101i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Stiekeme update MacBook Pro met snellere cpu's

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: DPF]

Apple vond de update de moeite van het noemen niet waard, maar de MacBook Pro-serie biedt snellere cpu's en mogelijkheden voor grotere harde schijven en snellere grafische processors.

Dit zijn geen wereldschokkende verbeteringen en alleen officiële benchmarks zullen kunnen tonen hoeveel sneller ze zijn in het alledaagse gebruik. Als je van plan bent om een nieuwe MacBook Pro te kopen moet je er wel op letten dat dat een van deze nieuwe modellen is: prijzen en alle andere opties blijven hetzelfde.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple brengt diverse hardware-gerelateerde updates uit

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: OF]

Meestal bespreken we Apple's hardware gerelateerde updates afzonderlijk maar omdat het er nogal wat zijn en er betrekkelijk weinig details zijn hebben we besloten ze bij elkaar te vegen. Bij firmware-updates is het belangrijk het proces niet te onderbreken want als je dat doet maak je kans je Mac onbruikbaar te maken. In het algemeen adviseren we om firmware en andere hardware gerelateerde updates altijd uit te voeren. Het programma Software Update is de beste methode om de juiste versie te installeren omdat het wel eens lastig is om uit te vinden welk model Mac je nu precies hebt

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple TV 4.4.2 Update kan reset veroorzaken

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
  8 reacties (Engelstalig)

[vertaling: MSH]

In tegenstelling tot de relatief gladjes verlopende introductie van iCloud (gladjes, dat wil zeggen in vergelijking met het MobileMe uitgifte fiasco, zie " Lancering MobileMe moeizaam, maar toch gelukt ", 12 juli 2008), is Apple's versie 4.4-update voor de software voor de tweede generatie Apple TV, bedoeld om iCloud-compatibiliteit te bieden naast andere mogelijkheden, een van de meer gedwarsboomde bij het laatste software aanbod van Apple. Voor alle duidelijkheid, deze hele situatie is alleen van invloed op de Apple TV (2e generatie), niet op de originele en nu verouderde Apple TV.

Samenvattend: Op 12 oktober 2011 bracht Apple de update 4.4 voor de Apple TV-software uit. Deze update verschafte, samen met de gebruikelijke beveiligingsreparaties, ondersteuning voor National Hockey League-streaming voor abonnees, Wall Street Journal-nieuws en analyse, een aantal nieuwe diashow-thema's, ondersteuning voor Netflix-ondertiteling, ondersteuning voor iOS 5's-AirPlay Streaming-functie, en toegang tot iCloud Photo Streams.

Een week later, op 18 oktober, bracht Apple update 4.4, voor maatregelen met problemen die sommige gebruikers hadden met de 4.4-update, die nodig is om hun Apple TV-toestellen aan te sluiten op iTunes ter voltooiing van de update. Echter, sommige gebruikers vonden dat de 4.4.1-update hun Apple TV toestellen onbruikbaar maakten. Apple trok de update snel terug en bracht hem de volgende dag weer uit.

Toen, op 24 oktober, bracht Apple update 4.4.2 uit, waarin in het uitgavebericht Apple stelde "TV-apparaten met softwareversie 4.4 en 4.4.1 hebben een probleem met het updaten van software naar latere versies".

Probleem opgelost? Nou, ja… en nee. Voor hen die nog nooit de moeite genomen hadden om 4.4 of 4.4.1 te installeren, is de installatie-update 4.4.2 gewoon een kwestie van navigeren naar "Instellingen > Algemeen > Software-update" op de Apple TV en het toepassen van de update.

Echter, voor de snellen onder hen (die de vroegere 4.4-updates hadden geïnstalleerd), zijn wat meer stappen nodig: ze moeten navigeren naar "Instellingen > Algemeen > Reset > Reset All Settings" vóór de update en pas daarna installeer je de 4.4.2 update. En als ze niet handmatig de Apple TV-instellingen resetten, zal de 4.4.2-updater dat voor hen doen, daarna moeten ze proberen om wederom te installeren.

Hoewel het niet het ergste ter wereld is, betekent dat de gedwongen reset dat Apple TV bezitters hun Wi-Fi-informatie na de reset zullen moeten invoeren en voordat ze de update beproeven, of het Apple TV toestel verbinding met het internet via Wi-Fi maakt. Bovendien, omdat de reset ook alle Thuisdeling informatie uitveegt die is opgeslagen in de Apple TV, moeten ze die informatie met behulp van hun Apple Remote apparaten inbrengen op het scherm-toetsenbord in plaats van gebruik te maken van het handigere toetsenbord dat verschaft wordt door de Remote-app op iOS-apparaten: dat komt omdat Thuisdeling geactiveerd moet worden om de Apple TV te verbinden met de Remote app.

De reset betekent ook dat een heleboel andere informatie opnieuw zal moeten worden ingebracht, met inbegrip van iedere gebruiksnaam gegeven aan de Apple TV, een tijd-zone-instelling en alle ID's en wachtwoorden voor vermaaksprogrammas zoals Netflix, sport diensten zoals Major League Baseball, Thuisdelen en iCloud.

Voor de meeste Apple-updates, benadert "het werkt gewoon" redelijk de gebruikerservaring. Maar met Apple TV-update 4.4.2, is "jij werkt gewoon" een betere omschrijving.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Het probleem met Lion's dupliceer-commando

  door Jeff Carlson <[email protected]>
  14 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SL, JWB, LmR]

De nieuwe functie " Automatisch bewaren" van Mac OS X 10.7 Lion is een van de hoogtepunten van deze herziening van het besturingssysteem, vooral voor onervaren gebruikers. Je hoeft er nu niet meer aan te denken om Commando-S te toetsen (of een muistocht te ondernemen naar "Archief > Bewaren") in programma's die deze functie ondersteunen. Lion bewaart automatisch en voortdurend elke verandering op de harde schijf. " Automatisch bewaren" werkt hand in hand met "Versies", waarmee je een eerdere kladversie van een document gedeeltelijk of in zijn geheel kunt terughalen.

Echter, het eeuwenoude commando "Bewaren als…" is voor de nieuwe functie opgeofferd. Met "Bewaren als…" kon je een nieuw bestand maken met dezelfde inhoud als het origineel en daarin verder werken. "Bewaren als…" is vervangen door een omslachtig dupliceren-en-later-bewaren. Ik publiceerde een geïrriteerd bericht op Twitter: "Apple, heus, "Bewaren als…" werkte prima. Dit gedoe in Lion met dupliceren-en-later-bewaren maakt me ziek".

Ik hoorde van veel mensen dat ze het met mij eens zijn (sommigen merkten zelfs op dat dit een reden voor ze is om de upgrade naar Lion uit te stellen) en sommigen uitten kritiek op mij omdat ik een "power user" ben, vervreemd van gewone Mac-gebruikers die het verschil niet weten tussen "Bewaren" en Bewaren als…". In grote lijnen is Lions-functie " Automatisch bewaren" een geweldige functie, die mensen beschermt tegen het verliezen van werk doordat ze vergeten om regelmatig te bewaren. Maar het nieuwe gedrag maakt, zoals ik nu zal beschrijven, de uitkomst van wat je probeert te bereiken net zo verwarrend (en soms zelfs erger) als het beproefde Save As-commando.

Programma's moeten zijn aangepast om Lion met " Automatisch bewaren" te laten werken in plaats van met "Bewaren als…". Je zult dus niet " Automatisch bewaren" zien in alle software die je gebruikt. Alle software van Apple die documenten en dergelijke beheren en die geüpdatet zijn voor Lion hebben " Automatisch bewaren".

Hoe automatisch bewaren werkt -- Het idee achter Automatisch bewaren is dat de gebruiker zich in het geheel geen zorgen hoeft te maken over het bewaren van een document. In iOS ga je er vanuit dat al het werk dat je in een app verricht behouden blijft, ook al schakel je over naar een ander programma of zet je het apparaat in de ruststand. Je vertrouwt er bij terugkomst op dat je document er nog precies eender bij staat als toen je het achterliet. Dat is wat Automatisch bewaren biedt: als een programma vastloopt, je een programma afsluit of je de computer afsluit, als je terugkeert bij de applicatie bevinden je documenten zich nog in precies dezelfde staat als toen je ze achter liet.

Elke keer als een document in een ondersteund programma wordt geopend, wordt er een nieuwe versie opgeslagen. Elk uur wordt er een nieuwe versie opgeslagen alsmede wanneer je het programma afsluit terwijl er nog bewerkte documenten zijn geopend. (De versie wordt bewaard in plaats van dat je gevraagd wordt deze op te slaan, hoewel er veel frequenter bewaard wordt.) Je kunt ook handmatig een nieuwe versie aanmaken door te kiezen "Archief > Bewaar een versie", waarover ik in de volgende sectie meer zal vertellen omdat het gerelateerd is aan het maken van een duplicaat.

Wanneer je je realiseert dat je een paragraaf zou willen gebruiken die je eerder verwijderde of als je aangebrachte wijzigingen wilt terugdraaien, kan de Versies-functie een eerder concept terughalen.

Selecteer "Archief > Herstel eerdere versie van document…" en klik op de knop "Blader door versies…". Je kunt ook de cursor over de documenttitel slepen waar je een neerwaarts wijzende triangel krijgt te zien, daarop klikken en dan uit het submenu kiezen voor "Blader door alle versies…". Hiermee kun je Versies gebruiken om alle eerdere concepten te zien en te kopiëren en plakken wat je wilt, of een vroegere versie in zijn geheel herstellen.

Image

In Mac OS X 10.6 Snow Leopard en vroeger en in de meeste applicaties die Lion's automatische bewaarfunctie nog niet ondersteunen, is een veelgebruikte manier om een zelfde soort versiebeheer te verkrijgen om te kiezen "Archief > Opslaan als", wat resulteerde in een Opslaan-dialoogvenster waar je een nieuwe bestandsnaam kon kiezen en, in veel gevallen, ook desgewenst het bestandsformaat kon wijzigen. Eenmaal opgeslagen werkte je verder aan het nieuw aangemaakte document, terwijl de oudere versie van het bestand onveranderd bleef tot op het moment dat deze voor het laatste was opgeslagen.

Het voordeel van de "Opslaan als"-aanpak is dat het gemakkelijk is om revisies bij te houden op basis van de naam en zelfs wanneer het huidige document corrupt raakt is er altijd nog een andere, of vijf, of tien, om op terug te vallen. De keerzijde is dat een map snel vervuild kan raken met talloze gereviseerde bestanden.

(Lange tijd heb ik ook vertrouwd op Dropbox, dat automatisch veranderingen aan bestanden opslaat zonder enige interventie bij elke keer handmatig opslaan en je oudere versies laat downloaden via haar web-interface.)

Lion's Versies-functie voegt alles samen in één nette verzameling. Je werkt gewoon in één document en je hebt toegang tot alle bewaarde versies in een Time Machine-achtige interface. Maar die netheid wordt verstoord wanneer je een separate versie wilt bewaren om een nieuw startpunt te creëren.

Verwarrende duplicatie -- De Automatisch bewaren/Versies-methode werkt prima als je een master-document gebruikt maar er zijn ook gevallen waarin je losse bestanden wilt gebruiken. Stel dat je op zoek bent naar een baan en verschillende versies van je c.v. wilt hebben, waarbij ieder zich op een ander facet van je kunnen richt of een andere voormalige werkgever noemt. Het is dan onpraktisch om tussen verschillende revisies in Versies te schakelen dus wil je dan liever steeds een nieuw document aanmaken, gebaseerd op een bestaand bestand.

Wanneer je werkt in een programma dat gebruik maakt van Lion's nieuwe functionaliteit, zoals Pages of Texteditor, kies dan "Archief > Dupliceer". Een nieuw venster verschijnt met de inhoud van je document en met dezelfde naam als je originele bestand.

Als je een ervaren computergebruiker bent en gewend bent om af en toe handmatig je bestand op te slaan kan je Command-S intoetsen of "Archief > Bewaar…" kiezen om het bestand op te slaan. Het programma toont dan het Bewaar-dialoogvenster waarin je je bestand kan hernoemen of je kan de bestaande naam behouden en dan zal het programma "kopie" aan de naam toevoegen.

Mijn eerste probleem met deze volgorde is dat er nu twee stappen voor nodig zijn, Dupliceer en vervolgens Bewaar, terwijl "Bewaar als…" maar een stap was. Voor hen die gewend waren "Bewaar als…" te gebruiken is het vervelend extra werk te moeten doen. Bovendien is het niet duidelijk dat als je een document gedupliceerd hebt, je het dan alsnog moet bewaren.

Maar het grotere probleem is de vraag waarom men dit eigenlijk zou moeten doen in een wereld met Automatisch bewaren? Het blijkt dan ook dat het helemaal niet nodig is; je kan gewoon doorgaan met werken in het nieuwe document. Maar het wordt allemaal wel iets ingewikkelder, met name voor minder ervaren gebruikers.

In Pages maakte ik een testdocument aan. Vervolgens dupliceerde ik deze en ging in deze kopie aan het werk, zonder "Archief > Bewaar…" Volgens Apple bewaart Lion "tijdens pauzes in je werk en, als je aan een stuk doorwerkt, na iedere 5 minuten". Ik voegde tekst toe en maakte aanpassingen, voegde foto's in en pauzeerde af en toe en schakelde over naar andere programma's (Safari, Twitterrific, Mail) zoals ik normaal werk.

Gedurende deze periode werd ik niet een keer gewaarschuwd het document op te slaan of te hernoemen en de Automatisch bewaren/Versies-indicatie in de titelbalk van het document gaf het nooit als "bewerkt" aan. Tot zover ik wist werd het document helemaal niet opgeslagen.

Hierna voerde ik een wat dramatischer test uit: Ik sloot het programma af. Als Lion niet automatisch bewaarde zou ik al mijn werk kwijtraken. Apple wil dat gebruikers zich niet druk hoeven te maken over het opslaan van bestanden en dat deze taak wordt overgenomen door het besturingssysteem.

Toen ik Pages opnieuw opstartte, verscheen het duplicaat weer (dankzij Lion's Hervatten-functie, daar ik niet eerst het document had gesloten voordat ik het programma afsloot) waarin al mijn werk nog intact bleek. Hoera! Hoewel Lion wel een paar merkwaardigheden toonde.

Ik kon geen enkele versie terughalen van voordat het duplicaat was aangemaakt. De herstel-geschiedenis was verdwenen en er was geen versie aangemaakt daar het bestand niet was opgeslagen. Dat is op zich niet zo gek: De herstel-geschiedenis gaat ook verloren als je een programma afsluit met een open document dat niet in een dergelijke staat van quantum-onzekerheid bevindt.

Maar hier komt de klapper: wat gebeurt er als ik het bestand naar iemand anders wil sturen of het wil uploaden naar iCloud zodat ik eraan kan werken op mijn iPad? In de Finder bestaat het bestand niet. Het is nog niet opgeslagen dus het duplicaat wordt kennelijk bewaard als een tijdelijke kopie op een plek die niet toegankelijk is voor de meeste gebruikers.

Wat is dan de oplossing? Sluit het bestand of kies "Archief > Bewaar…" om het Bewaar-dialoogvenster op te roepen en kies een nieuwe naam voor het bestand en kies een bestemmingsmap. Dit zou hetzelfde zijn als wanneer ik "Bewaar als …" had kunnen kiezen.

Natuurlijk zijn er alternatieve methoden om te dupliceren en om te gaan met sjabloon-achtige bestanden. Je kan het bestand in de Finder selecteren en dan Archief > Dupliceer (Command-D) om een duplicaat aan te maken dat je handmatig hernoemt voordat je het opent. Of als je bestanden hebt die je vaak wilt dupliceren, kan je een bestand selecteren in de Finder en dan "Archief > Toon info" kiezen (Command-I) en dan klikken in het Sjabloondocument-vak. Vanaf dan zal, bij het dubbelklikken op dat bestand, de Finder een duplicaat maken (met "kopie" aan het einde van de bestandsnaam) in dezelfde map als het origineel en het vervolgens openen.

En ik geef toe, als ik in een document werk het eerst dupliceren en vervolgens bewaren als concept wel begrijpelijk is. Maar waarom zou je een scheiding maken tussen het maken van een duplicaat en het wegschrijven ervan op een schijf? Waarop opent het Dupliceer-commando niet automatisch een nieuw venster waarin je snel en automatisch kan kiezen hoe je je document op wilt slaan?

Nouja, ik weet het antwoord wel: Dat is zoals het gedaan wordt in iOS waar bestandsnamen slechts bijgedachten zijn. En waarschijnlijk zal dit dan ook zo gaan werken in een toekomstige versie van Mac OS X met een enkelvoudige programmamodus en wellicht niet eens een de Finder. Dan hoeven we niet eens in bestanden te denken. We zijn nog niet op dat punt aangeland (Mac OS X is nog te afhankelijk van een bestandssysteem-organisatie), maar Lion neemt wel al een grote stap in die richting met "Automatisch bewaren".

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Hoe "Take Control" EPUB's in Pages maakt

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
  20 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SWB, JO, TK, RAW, HV]

Heel, heel lang geleden (om precies te zijn in 2003), kregen Adam en Tonya Engst het idee voor de "Take Control"-serie. Het moest een "e-boek-eerst"-serie worden, wat betekende dat de manuscripten vanaf het begin werden geschreven en geformatteerd met het idee dat ze als e-boeken zouden worden gelezen. Ze konden natuurlijk worden geprint, maar ze waren echt ontworpen om op een beeldscherm te lezen. In die begintijd bereidden de auteurs van de Take Control-boeken hun manuscripten voor in Microsoft Word X op de Mac.

Word was een voor de hand liggende keuze: Tonya, die de eerste onderlegger maakte, was heel handig met de geavanceerde mogelijkheden van Word en ze wist dat er een Adobe Acrobat Pro plug-in voor Word voor Windows 2003 was waarmee zij pdf's kon exporteren die aanklikbare web-urls hadden, interne koppelingen en bladwijzers; dat wil zeggen, zo lang de auteurs de manuscripten volgens de specificaties maakten. In die tijd was PDF de enige wijdverbreide e-boekstandaard en voor een "e-boek-eerst"-serie waren (en zijn nog steeds) directe koppelingen en bladwijzers een vereiste.

(Jammergenoeg zijn de Mac versies van Word tot op heden niet in staat een pdf met koppelingen en bladwijzers te genereren. En, ja, het is behoorlijk ironisch dat de op de Mac gerichte Take Control-serie naar pdf werd geëxporteerd met Windows-software, tot eerder dit jaar toen we ophielden met het schrijven in Word. Maar goed, Tonya gebruikte Word op de Mac om een een pdf te exporteren die ze vervolgens weer opnieuw inlas om de nogal lelijke, door Windows gegenereerde, pdf te vervangen. Zodoende kreeg ze de koppelingen en bladwijzers van de Windowsversie en de beter uitziende pdf van de Macversie.)

Ook was Word al lang een de facto standaard in de uitgeverswereld, wat betekende dat elke Take Control-auteur het had en wist hoe het te gebruiken. Word bood meer dan een overvloed aan formatteringsmogelijkheden, wat betekende dat onze auteurs, met een beetje begeleiding, manuscripten konden produceren die sterk leken op het uiteindelijke pdf-bestand dat wij verspreidden. Dat wil zeggen, ze konden rechtstreeks in hun lay-out schrijven waarmee ze extra productietijd bespaarden die anders nodig zou zijn om hun laatste woorden in de definitieve lay-out te laten vloeien. De geavanceerde tabel-formatteringsmogelijkheden van Word waren in het bijzonder nuttig en tabellen werden gebruikt om grids te maken voor aandachttrekkende visuele elementen zoals figuren en gemarkeerde tips.

Zo was het vroeger -- In de begindagen van deze serie was pdf het voornaamste formaat waarin we Take Control-boeken publiceerden, zoals dat eigenlijk nu ook nog het geval is. Maar binnen een paar jaar begonnen we print-on-demand-versies aan te bieden. Deze maakten we van de pdf's, via Apago's-programma PDF Enhancer, waarmee we de bestanden tot een hanteerbare maat verkleinden. Tegen het einde van 2009 begonnen we daar bovenop het merendeel van onze titels in twee andere e-boekformaten uit te brengen, namelijk epub en Mobipocket. Maar pdf bleef voor de overgrote meerderheid van onze lezers het voorkeursformaat.

We verwachtten ook niet anders. De meeste print-on-demandboeken waren een stuk duurder dan een pdf-versie en het duurde vergeleken met een pdf-download veel langer voordat de klant het boek uiteindelijk in handen had. Wat betreft de twee niet-pdf-versies die we verkochten: de markt hiervoor was marginaal, want er waren bijna geen mensen die e-boeklezers bezaten, laat staan gebruikten.

Het kwam erop neer dat we ons focusten op het intern produceren van pdf's en dat we het produceren van de twee andere e-boekversies uitbesteedden aan onze wederverkoop-partner O'Reilly Media. Gezien de kleine vraag naar deze formaten, leek het acceptabel dat de klant na uitbrengen van de pdf-versie wat langer moest wachten op de beschikbaarheid ervan in andere formaten.

En toen verscheen de Kindle met het Mobipocket-formaat en deze bracht leven in de tot dan toe nauwelijks levensvatbare markt voor e-boeken. En na de Kindle kwam de iPad. De iPad was onmiddellijk belangrijk voor veel mensen die onze Take Control-boeken lazen. Hoewel er op de iPad prima manieren bestaan om pdf's te lezen, zijn eboeken in epub-formaat (zoals Apple ze in de iBookstore verkoopt) een belangrijk onderdeel van de iPad-ervaring geworden.

Maar op dat moment gebruikten we nog altijd MS-Word om onze manuscripten voor te bereiden en onze relatie met Word was een lastige. Weliswaar had het programma één belangrijk voordeel, namelijk de mogelijkheid om links en bladwijzers in lange manuscripten in te voegen, naast een aantal andere prettige mogelijkheden. Maar het was ook een nogal wisselvallig programma. En we werkten vaak ook zodanig onder werkdruk om e-boeken snel af te maken, dat we geen tijd namen om ieder kleiner of groter probleem dat we tegenkwamen eerst te analyseren en vervolgens tot op de bodem te onderzoeken samen met Microsoft. Zonder op de onsmakelijke details in te gaan, kan ik wel zeggen dat Word-documenten met meer dan 100 pagina's, met daarin enorme ladingen bij te houden wijzigingen en opmerkingen, zich niet altijd netjes gedragen. Bovendien was er nog het probleem van de interne links in een document, die makkelijk kapot gingen en heel moeilijk waren om te creëren en te herstellen. Dit veroorzaakte een boel gedoe met het checken en repareren van zulke koppelingen.

Ondertussen hechtten mensen steeds meer belang aan de iPad en aan het lezen van e-boeken op hun smartphone en we realiseerden ons dat het outsourcen van de epub-boekproductie niet meer zo goed werkte voor veel van onze lezers. En het outsourcen had ook tot gevolg dat we de controle over de uiteindelijke "look" en "feel" van onze epubs kwijt waren geraakt. Maar voor een heel lange tijd kenden we geen bruikbaar alternatief voor Word als middel om pdf's te genereren; om te kunnen schrijven en materiaal te kunnen bewerken in een omgeving met heel veel mogelijkheden; om onmiddellijk de opmaak te kunnen zien van wat je schrijft en hiervan ook nog epubs te kunnen maken.

Pages ten tonele -- Enkele maanden na het uitbrengen van de iPad bracht Apple een kleine update van het iWork-productiviteitspakket uit. En daar zat ook een update bij van tekstverwerker Pages. En binnen dat programma zat nu de mogelijkheid om met Pages-documenten te exporteren naar het epub-formaat. Zie ook het artikel "iWork 9.0.4 brengt EPUB-ondersteuning voor Pages", van 27 augustus 2010. Adam ging even lekker aan het werk met deze gereviseerde versie van Pages en hij ontdekte dat het programma een Word-bestand bedoeld voor een Take Control-uitgave kon importeren en dat hij van daaruit zowel prima naar pdf als naar een geloofwaardige epub-versie kon exporteren. Fictieve bellen rinkelden en er gingen lichtjes op.

Tonya pakte een flankerend project op en begon de complexe verzameling paragraaf- en lettertekenstijlen uit Take Control-manuscripten om te zetten naar hun equivalenten in Pages. Het doel van deze exercitie was tweeërlei: enerzijds wilden we zien of je vanuit een manuscript in Pages de "Look en Feel" van een Take Control-pdf kon evenaren; of je met minimale inspanning een "aanvaardbare" epub-versie kon produceren. Hierbij werd "aanvaardbaar" gedefinieerd als: minimaal even goed in uiterlijk en navigeerbaarheid als de boeken die we nu al aan onze klanten aanboden.

De meeste Take Control-boeken maken gebruik van zo'n 12 eigen lettertekenstijlen en bijna 60 eigen paragraafstijlen. Bovendien zouden we sowieso een aantal tabeltypen moeten laten vallen aangezien de mogelijkheden van Pages in het maken van tabellen nogal simpel zijn (in vergelijking met de vele verfijnde mogelijkheden van Word). Bovendien zijn tabellen in epub-boeken al minder op hun plek, waarover trouwens later meer. Pages en Word presteren verder op veel terreinen behoorlijk vergelijkbaar, maar de interne modellen waarmee ze ieder hun inhoud vormgeven verschillen op een aantal subtiele (en enkele behoorlijk in het oog springende) manieren. Wat de keuze nog eens extra complex maakte, waren de beperkingen waaronder het epub-formaat lijdt als je het vergelijkt met wat allemaal mogelijk is in een pdf.

Het is niet zo eenvoudig om om te gaan met de beperkingen van het EPUB-model. Het PDF-model is in vergelijking ermee krachtig en complex en ontworpen om onder andere de afgedrukte versie van een document zo precies mogelijk op het scherm weer te geven. In zekere zin zitten pdf's op het kruispunt van druk en pixels: een pdf op het scherm (zoals een Take Control-boek) moet er precies zo uitzien als een gedrukte versie van het document, met dezelfde lettertypen, kleuren, en lay-out eigenschappen, inclusief dezelfde paginering.

Het EPUB-formaat is daarentegen ontworpen om documenten op een leesbare manier op draagbare digitale apparaten weer te geven. De EPUB-leessoftware kan de lay-out en het uiterlijk van documenten op een scherm aanpassen aan de eigenschappen van het apparaat waarop het wordt gelezen. Het formaat draait niet om de identieke weergave van lettertypen, lay-out en paginering van een EPUB op verschillende apparaten. Het apparaat, en de gebruiker ervan, bepalen zelf in grote mate het uitzicht van een EPUB-boek. Een EPUB-boek kan eruitzien als een gedrukte versie van hetzelfde boek als er veel zorg en aandacht aan het ontwerp is besteed, maar het zal er nooit helemaal identiek uitzien en er is geen garantie dat twee leesapparaten het boek op precies dezelfde manier zullen weergeven, wat bij pdf wel het geval is.

Door de beperking van het EPUB-formaat kunnen in Pages geëxporteerde EPUB-documenten maar een deel van de formatteermogelijkheden van Pages zelf gebruiken: in de EPUB-exports negeert Pages o.a. omkaderde tekstblokken, zwevende tekst en grafische elementen en enkele andere functies.

Dit betekent dat Tonya niet alleen de Take Control-stijlen moest omzetten van Word naar Pages, maar ook een versie van die stijlen maken die er zowel in een pdf als in EPUB met de vereenvoudigde kenmerken van een EPUB-lezer, zoals de iBooks-app op een iPad, goed zouden uitzien. Na heel wat geëxperimenteer en herdenken van het doel van elke stijl, kwam Tonya uiteindelijk tot een set stijlen voor het aanmaken van een pdf-e-boek en een EPUB-e-boek van eenzelfde Pages-bestand. Dit project kostte ongeveer 40 uur werk verspreid over enkele weken. (De oorspronkelijke set stijlen van Tonya blijft echter wel verder veranderen naarmate we meer inzicht krijgen in de manier waarop Pages EPUB's produceert.)

Behalve het visuele uitzicht van de e-boeken te herdenken, moesten Tonya en Adam ook nog uitvissen wat te doen met wat volgens hen belangrijke e-boekfuncties zijn: de levende interne koppeling, de levende webkoppeling en de bladwijzerlijst. Een levende interne koppeling of een webkoppeling in Word maken was niet helemaal betrouwbaar en nogal wat geknoei in het dialoogvenster Hyperlink, dat Microsoft al verscheidene versies niet veel heeft bijgewerkt. Sommige auteurs hebben na verloop van tijd het proces geautomatiseerd en Tonya moest de koppelingen in veel e-boeken vaak met de hand leggen, met een Keyboard Maestro-macro voor het zwaarste werk. De Adobe Acrobat pdf plug-in voor Word voor Windows genereerde de bladwijzers dan toch nog goed.

Gelukkig heeft Pages een functie voor interne koppelingen en web url's, en die blijkt heel betrouwbaar. Helaas is er niemand bij het Take Control-team in geslaagd om dit te automatiseren, zodat het proces in de "Link Inspector" meer handwerk vereist dan we wel zouden willen. Maar eens koppeling ingesteld is, blijft ze gelukkig wel bestaan.

We zijn op twee problemen met uit Pages geëxporteerde pdf's gestoten. Ten eerste, voor elk stukje tekst dat een koppeling is, maakt Pages twee pdf-koppelingen aan, de ene bovenop de andere. Het functionele effect voor de lezer is hetzelfde, op een van deze koppelingen klikken werkt. Maar het probleem is wat de lezer ziet bij het klikken. Pdf-koppelingen kunnen een kader rond de geklikte koppeling weergeven of kunnen het scherm rond de koppeling met geïnverteerde kleuren weergeven. Het feit dat de geklikte koppeling vaak niet de hele koppelingstekst betreft doet je in beide gevallen twijfelen. Gelukkig blijk je in Acrobat Pro alle koppelingen gemakkelijk te kunnen selecteren en de markeerstijl veranderen in geen. Nu is er geen visuele aanduiding dat de gebruiker op een koppeling heeft geklikt. Dit is het minste van twee ziekten en hopelijk lost Apple deze onfortuinlijke bug op in de volgende revisie van Pages.

Ten tweede ontbreken bij uit Pages geëxporteerde pdf's bladwijzers voor de hoofddingen in het document. Dit verraste ons totaal, we zouden ze natuurlijk liever niet handmatig moeten bijvoegen in de laatste stappen van de productie. De eerste oplossing van Adam had te doen met PDFpen Pro van Smile, dat gereedschappen biedt waarmee je snel bladwijzers van geselecteerde tekst kunt maken, maar dat vergde noch altijd meer werk dan de techniek die hij daarna bleef gebruiken: met Aerialist X Pro, een Acrobat plug-in van Debenu met verscheidene geavanceerde pdf-manipulatiefuncties, waaronder een om automatisch een hië&rarchische set bladwijzers te produceren op basis van tekst in bepaalde lettertypen en korpsgrootten. (Voor wie wat krap bij kas zit, is PDFOutliner ook een handig gereedschap dat dit ook doet.)

De overstap -- Met een reeks stijlen voor het produceren van een EPUB heb je nog geen werkstroom. Eerst moesten we een pakket stijlrichtlijnen en -instructies voor onze auteurs hebben en een sjabloondocument met alle benodigde stijlen, zodat ze konden beginnen met werken in Pages.

Het maken van die instructies en dat sjabloon was natuurlijk maar een deel van de taak: het andere deel was het helpen van de Take Control-auteurs om over te schakelen van het ene gereedschap, Word (software waarmee de meesten vertrouwd waren en jaren lang productief werkten), naar een compleet ander. Verscheidene auteurs hadden er echter al tijden lang op aangedrongen om van Word naar iets anders over te stappen, zelfs al hadden ze geen voorstellen voor een levensvatbaar alternatief. Vooral Joe Kissell was een voorstander van het verlaten van Word, een belangrijk gegeven gezien het aantal boeken dat hij heeft geschreven. (Nu Nisus Writer Pro EPUB-ondersteuning en vele andere welkome functies heeft, bekijkt Joe of het de rol van Pages over zou kunnen nemen.)

Een nog moeilijker taak was om uit te vinden hoe we onze collectie bestaande manuscripten konden omzetten van Word naar Pages. Tenslotte zijn veel Take Control-boeken updates of nieuwe uitgaven van bestaande Take Control-boeken. Gewoon de Word-manuscripten importeren in Pages is niet genoeg: de originele Word-stijlen, ontworpen voor het produceren van pdf's vanuit Word, moeten vervangen worden door Pages-stijlen die kunnen werken voor zowel EPUBs als pdf's.

Bovendien maakte Tonya van de gelegenheid gebruik om bij de overstap naar Pages de reeks Word-stijlen, die flink gegroeid was over de jaren, terug te brengen naar een reeks Pages-stijlen die consistentere namen hadden en beter georganiseerd waren in de lijst met stijlen van Pages. Dit betekent dat de meeste van de stijlen in een Word-versie van een Take Control-manuscript handmatig vervangen moeten worden door equivalenten in Pages met een andere naam.

Het stijlomzettingsproces heeft allerlei soorten verborgen valkuilen: zo vermeden de genummerde lijststijlen en die met opsommingstekens de automatische nummeringsfuncties en opsommingstekens van Word, omdat we daar niet van hielden: ze waren te behulpzaam en raadden vaak fout welke stijl we wilden toepassen. De equivalente Pages-stijlen zijn echter een grote hulp geweest in het versnellen van de productie en het juist houden van onze nummering. Maar het gebruik van automatisch aangemaakte opsommingstekens en nummers betekent dat het omzetten van een Word-manuscript naar Pages een hoop zoek-en-vervangwerk betekent; alle handmatig ingevoegde nummers en opsommingstekens in het Word-manuscript moeten verwijderd worden en de automatische nummering en opsommingstekens van Pages moeten ingesteld en gecontroleerd worden.

Er zijn veel meer andere detailverschillen tussen de Word- en Pages-stijlen die weggemasseerd moeten worden. Tonya moest een geschreven lijst van procedures maken voor deze omzetting, zodat ze niet alle stappen hoefde te onthouden en niet de enige persoon was die wist hoe het moest.

Dit proceduredocument bestaat nu uit 30 hoofdstappen, met nog substappen en annotaties. Het oorspronkelijke document had nog meer stappen en liet het Word-document in html-formaat door een vreselijk ingewikkelde BBEdit-tekstfabriek gaan om de interne koppelingen dusdanig op te schonen dat ze konden werken in Pages. Maar Tonya besloot later om de Word-koppelingen te laten vallen (ze hebben verscheidene eigenaardigheden die ze lastig maken om mee te werken in Pages) en in plaats daarvan ze opnieuw aan te maken in Pages, waarmee de documenten een nieuwe start maakten. Zonder het opnieuw maken van de koppelingen mee te tellen, kost een doorsnee manuscript omzetting van Word naar Pages, het doorlopen van die stappen en het controleren van de resultaten, ongeveer twee uur. Niet verwaarloosbaar, maar ook geen enorme hoeveelheid, vooral als je het vergelijkt met de hoeveelheid tijd die gaat zitten in het schrijven en redigeren van een boek!

Een boek maken -- Het uiteindelijke produceren van zowel pdf- als EPUB-boeken vanuit een Pagesmanuscript is echter een aanzienlijk minder moeizame onderneming dan het omzetten van een Word-document naar Pages.

Er moeten tegenwoordig zo'n 15 stappen uitgevoerd worden op een definitief, geredigeerd manuscript die hetzelfde zijn voor zowel de pdf- als de EPUB-versie. Geen van deze stappen is erg ingewikkeld, hoewel sommige veel tijd in beslag nemen. (Een van die stappen is bijvoorbeeld het controleren van elke koppeling in het manuscript, zowel interne koppelingen als koppelingen naar externe websites, een proces dat een tot twee uur kan duren voor een manuscript met veel koppelingen, maar dat gelukkig maar een keer hoeft te gebeuren: als een koppeling werkt in de EPUB of in de pdf, dan zal hij ook werken in de andere versie van het e-boek.)

Nadat deze procedure doorlopen is splitsen de wegen van het document zich: één route leidt naar de pdf-versie, de andere naar de EPUB. Doordat onze manier van aanpak pas heel laat in het proces deze splitsing maakt, hebben beide versies van een boek vrijwel zeker een identiek inhoud: normaliter zijn alle tikfouten en andere kleine onvolkomenheden in de tekst eruit gehaald voordat de splitsing naar PDF of EPUB gemaakt wordt. Mocht er na deze splitsing toch een tikfout in een van de versies gevonden worden, dan moet die uiteraard ook in de andere versie verbeterd worden, maar dat levert maar een klein ongemak op.

De EPUB versie ondergaat ongeveer tien handelingen om het manuscript gereed te maken voor de conversie. Een van die handelingen is het vervangen van drie stijlen, van de tientallen stijlen in het manuscript, door aangepaste stijlen die beter tot hun recht komen in een EPUB. Meer in het bijzonder kan de conversieroutine naar EPUB in Pages geen naast elkaar liggende blok-alinea's maken die een gekleurde achtergrond delen, zoals de stijl die wij gebruiken in hoofdstukinleidingen en voor informatie in de marge. Daarom vervangen we in dergelijke situaties alinea's met witregels door ingesprongen alinea's. Verder passen we de marges van het e-boek aan (EPUB's hebben geen marges nodig; daar zorgt de EPUB-lezer zelf voor), verwijderen we de inhoudsopgave (de conversieroutine in Pages genereert zijn eigen EPUB-inhoudsopgave), voegen een titelpagina toe die speciaal voor de EPUB-versie is ontworpen en exporteren de EPUB.

Daarna wordt het boek nog eens visueel gecontroleerd in een EPUB-lezer om er zeker van te zijn dat er geen gekke dingen gebeuren. Daarvoor gebruiken we iBooks op een iPad, zowel horizontaal als verticaal, met het standaard iBooks-lettertype, Palatino. Soms doen we ook steekproeven in Firefox, met de EPUBReader add-on (zie "EPUBReader toont EPUB-boeken in Firefox", 10 september 2010). Het hele proces om vanaf de splitsing tot een EPUB te komen vergt meestal minder dan een uur en de meeste tijd daarvan gaat zitten in de laatste visuele controle.

Als dat allemaal klaar is (de pdf-versie vergt een vergelijkbaar aantal handelingen vanaf de versie-splitsing), zijn de e-boeken klaar om opgenomen te worden in onze Take Control-catalogus voor verkoop. Het kost Adam een paar uur om de verschillende Content Management Systemen die daarbij gebruikt worden aan te passen.

En dan? -- Het ontwikkelen en bijschaven van onze bedrijfsprocessen en documentstijlen is een nimmer aflatend proces. Boeken, zeker technische boeken zoals onze Take Control-boeken, zijn per definitie ingewikkeld en vaak moeten er dan ook voor individuele boeken uitzonderingen of sjabloon-aanpassingen gemaakt worden. Uiteraard is een sjabloon er voor om de inhoud te ondersteunen en niet andersom.

Ook zijn we er nog niet in geslaagd om op bevredigende wijzen e-boeken in het Mobipocket- (Kindle) format zelf te maken: de KindleGen-programmatuur die Amazon beschikbaar stelt om Kindle e-boeken te maken is nogal een zwarte doos en het is ons nog niet gelukt om er zelf fatsoenlijke resultaten mee te boeken met boeken met veel ingewikkelde lay-out elementen. Daarom besteden we de productie van Mobipocket e-boeken nog steeds uit bij O'Reilly. Maar misschien komt er ooit wel eens een goed EPUB-naar-Mobipocket conversie-programma (en nee, Calibre voldoet niet) en op dat moment kunnen we ook de productie van Mobipockets zelf gaan doen. En mogelijk brengt het beschikbaar komen van het onlangs aangekondigde Kindle Format 8, samen met KindleGen 2 soelaas.

Nou zijn er een aantal problemen met Pages die we van te voren niet hadden verwacht. Een van de grotere problemen is het gedrag van kantlijnopmerkingen: in Word blijft een kantlijnopmerking bestaan, zelfs al wordt de tekst waar de opmerking oorspronkelijk aan gekoppeld was verwijderd. In Word kan een redacteur dus een woord selecteren, er een opmerking aan toevoegen, waarin je bijvoorbeeld stelt: "volgens mij is dit woord verkeerd gespeld". De auteur kan dan, mits hij het met de redacteur eens is, het woord verwijderen en een verbeterde versie, of iets anders intikken. In Pages wordt op dat moment echter de opmerking, met het oorspronkelijke woord, verwijderd; dat betekent dat het voor redacteur en auteur minder makkelijk is om dit soort aanpassingen goed te volgen. We hebben dus geleerd om in Pages veel beter na te denken over waar we precies onze kantlijnopmerkingen plaatsen en de opmerkingen moeten ook veel duidelijker zijn, omdat een kantlijnopmerking in Pages niet automatisch de tekst waar het naar verwijst kan markeren.

Een ander probleem is het navigeren binnen een manuscript in Pages. In Word heb je het Navigatievenster, dat je, indien gewenst, links naast je manuscript kunt laten tonen; het geeft je een snelle toegang tot de inhoudsopgave van je document. Dit nu wordt door een aantal Take Control-medewerkers als een belangrijk gemis in Pages ervaren. Tonya heeft de truc bedacht om een kopie van het Pages document te maken en tegelijkertijd open te hebben, op de inhoudsopgave-pagina, of in Outline-modus om dit gemis te compenseren. Voor haar is het erg belangrijk om tijdens het werken aan een detail van een document het grote plaatje niet uit het oog te verliezen, met name om in de gaten te houden op welke onderscheiden manieren individuele lezers door het uiteindelijke e-boek zouden kunnen navigeren als ze op de interne koppelingen klikken.

Desalniettemin begint de overgang naar Pages, zelfs met al het werk dat we er in hebben moeten steken, zijn vruchten af te werpen: het hele proces van het produceren van nieuwe Take Control-boeken en het reviseren van bestaande boeken, gaat nu sneller en efficiënter dan ooit en de EPUB's zien er nog beter uit ook. Lang niet slecht voor een paar uurtjes de hersens pijnigen en knutselen en dat met een tekstverwerker die minder dan 20 dollar kost.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 31 oktober 2011

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: SL]

iPhoto 11 9.2.1 -- Op de hielen van het iCloud-vaardige iPhoto ’11 9.2 komt iPhoto 9.2.1, met de reparatie van een enkele belangrijke bug die iPhoto liet vastlopen als de 3ivxVideoCodec plug-in was geïnstalleerd. Er zijn geen andere wijzigingen, maar het is de moeite waard om deze update te krijgen om onverwachte crashes te vermijden mocht je ooit te maken krijgen met de 3ivxVideoCodec plug-in. ($ 14,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update, 357,18 MB)

Reacties - iPhoto '11 9.2.1

PDFpen en PDFpenPro 5.6 -- Zij die commentaar toevoegen aan pdf's in de pdf-manipuleersoftware van Smile PDFpen (of zijn grote broer, PDFpenPro) zullen PDFpen 5.6 waarderen. Hierin zit een instelling voor de naam bij pdf-notities en -commentaren. Je kunt ook anoniem notities en commentaren toevoegen. Deze opties worden beheerd in een nieuw voorkeurspaneel Editing in het voorkeurvenster van PDFpen. Eveneens nieuw is een optie in het voorkeurpaneel "Algemeen" om documenten te tonen op de grootte waarmee ze worden afgedrukt, ongeacht de resolutie van je scherm. Andere wijzigingen zijn een grotere nauwkeurigheid als je iets selecteert en reparaties van een aantal kwesties die te maken hebben met draaiingen. ($ 59,95/$ 99,95, gratis update, 41,2 MB)

Reacties - PDFpen and PDFpenPro 5.6

TextExpander 3.3.4 -- De nieuwste update van het tekst-expansiegereedschap TextExpander van Smile heeft alleen bugfixes, maar die kunnen belangrijk voor je zijn. In het bijzonder is in TextExpander 3.3.4 een kwestie hersteld rondom het bijwerken van tekstfragmenten en instellingen via Dropbox, en werkt het programma beter als je Dropbox-map niet in je Thuismap zit. De update verandert ook de manier waarop TextExpander werkt als je invoermethodes gebruikt met combinaties van toetsaanslagen (zoals Japans of Chinees). Als dat niet is wat je wilt kun je de oude manier terugkrijgen door de aanwijzingen te volgen in dit blogbericht. Tekstfragmenten binnen elkaar nemen nu ook de opmaak over van het omhullende fragment, en Smile repareerde diverse weergaveproblemen in de interface en andere kleine bugs. ($ 34.95 nieuw, gratis update, 5,7 MB)

Reacties - TextExpander 3.3.4

KeyCue 6.0 -- Met het net uitgebrachte KeyCue 6.0 van Ergonis Software kun je zelfs verborgen toetscombinaties ontdekken in twee algemene Adobe-programma's en je eigen toetscombinatie-beschrijvingen maken en toevoegen aan de toetscombinatie-spiekbrief die KeyCue op het scherm laat zien. Voorheen toonde KeyCue alle toetscombinaties die in menu's staan. Nu kun je bestanden downloaden met beschrijvingen van verborgen toetscombinaties in Adobe InDesign en Adobe Photoshop, plus universele navigatie- en tekstbewerk-toetscombinaties. Ergonis zal in de toekomst meer bestanden brengen met beschrijvingen van toetscombinaties en je kunt ze ook zelf maken. Tussen de andere wijzigingen in KeyCue 6.0 zitten kleine bugfixes. (€ 19,99 nieuw, gratis upgrades voor aankopen binnen de afgelopen 2 jaar, 2,0 MB, toelichting)

Reacties - KeyCue 6.0


ExtraBITS, 31 oktober 2011

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: DPF]

We hebben veel leuke extra's voor je deze week, zoals de afscheidsrede van Mona Simpson voor Steve Jobs, statistieken over de fouten van geruchtensites, een how-to voor het importeren van video's in iMovie '11, nieuws over kleurveranderingen voor de iPad Smart Covers, podcasts met Jeff Carlson en een verklaring voor het verliezen van 800.000 klanten door Netflix.

Mona Simpson's grafrede voor Steve Jobs -- Er is veel geschreven over de dood van Steve Jobs, maar het ontroerendste is de afscheidsrede die zijn zus, schrijfster Mona Simpson, hield bij zijn uitvaart. Het is een zeldzame blik op de kant van Steve Jobs die maar weinigen gezien hebben.

Reacties

Waarom we geen aandacht besteden aan geruchten -- Bij TidBITS proberen we ons te beperken tot feiten. Waarom? Omdat het bijhouden van geruchten bijna niet te doen is. En we hebben nu wat getallen om dat te staven. De site Stupid Apple Rumors hield geruchten bij op verschillende Apple-gerelateerde websites en hun conclusie is dat de geruchten in meer dan 75 procent van de gevallen niet kloppen. Het komt er dus op neer dat ze gewoon zaken verzinnen. Wij geven de voorkeur aan een betere plot en ontwikkeling van karakters in onze fictie.

Reacties

Het importeren van fotocamera-video's in iMovie ’11 -- iMovie ’11 kan prima video importeren vanuit camcorders, maar bijna alle fotocamera's van tegenwoordig kunnen ook video’s maken, dus waarom kan het programma hier niet mee overweg? Bij Macworld laat Jeff Carlson zien hoe je iPhoto kunt overslaan en films direct kunt importeren in iMovie.

Reacties

De Smart Covers van de iPad verschieten van kleur -- MacRumors zegt dat Apple de kleuren van de Smart Covers van de iPad heeft aangepast. Het oranje exemplaar is vervangen door een donkergrijze en de binnenkant heeft nu dezelfde kleur als de buitenkant.

Reacties

20-jarig jubileum van Dejal Systems -- TidBITS is bijna 22, dus het is niet verrassend dat andere Mac-gerelateerde bedrijven ook jubilea vieren. Toch is het dat wel, op een bepaalde manier. Wij feliciteren David Sinclair van Dejal Systems, die al 20 jaar Mac-software maakt, begonnen met SndPlayer in 1991. (Om het te vieren geeft hij tot 14 november korting op all zijn producten.)

Reacties

Jeff Carlson spreekt over de iPad en iOS 5 op MacVoices -- In dit eerste deel (van 2) van een interview met Chuck Joiner praat Jeff Carlson over de nieuwigheden in iOS 5 voor iPad-gebruikers en wat lezers van zijn nieuwe e-boek "Meet the iPad & iOS 5", kunnen verwachten. (Het e-boek stond op de derde plek van de Top Betaald-titellijst van de iBookstore, waarmee hij kortstondig boven het laatste boek van Nicholas Sparks stond!) Er is ook een audio-only-versie van het interview beschikbaar op de MacVoices.tv pagina.

Reacties

Jeff Carlson spreekt over Photoshop Elements 10 op MacVoices -- MacVoices.tv-gastheer Chuck Joiner sprak (in het tweede deel van het interview) met Jeff Carlson over zijn laatste gewone boek, "Photoshop Elements 10 for Windows and Mac OS X: Visual QuickStart Guide". Hoor wat nieuw is in deze versie en kom meer te weten over de uitdaging om een boek te schrijven voor foto-enthousiastelingen. Er is ook een audio-only-versie van het interview beschikbaar op de MacVoices.tv pagina.

Reacties

Hoe Netflix 800.000 leden kwijtraakte -- Hoe meer bekend wordt over Netflix CEO Reed Hastings, hoe duidelijker wordt dat hij fundamenteel niet begrijpt hoe vervelend klanten het vinden dat hij het bedrijf wil delen in een streaming-deel (Netflix) en een dvd-deel (Qwikster). Zelfs in dit New York Times-artikel komt hij over als defensief en betweterig. Zo beweert hij dat mensen zich meer druk maken over de kosten van hun zomervakantie en haalt hij de Tea Party en de Occupy Wall Street-beweging aan als voorbeelden van de woede in dit land.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2011 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering