Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1082, 27 juni 2011

Wij richten ons deze week op nieuwe en verwachte releases, met details over het net uitgebrachte Mac OS X 10.6.8, Final Cut Pro X en Firefox 5.0 en nog veel meer antwoorden op vragen over de MobileMe-naar-icloud overgang. Ter ere van de recente Bloomsday, deelt Michael Cohen zijn herinneringen aan de vroege dagen van het elektronische boek. Jeff Porten rapporteert, na de GVB-2011 Conferentie, over de privacy van tieners en over problemen met het bewaren van gegevens. Marshall Clow legt uit hoe hij erin slaagde om een corrupte schijf op een MacBook Pro te herstellen zonder SuperDrive. Opmerkelijke software releases deze week onder meer Security Update 2011-004 (Leopard/Leopard Server), ClamXav 2.2; 1Password 3.6; Flash Player 10.3.181.26, PDFpen en PDFpenPro 5.4, Microsoft Office 2011 14.1.2, 12.3.0 2008 en 2004 11.6.4; Acrobat Pro 10.1, 9.4.5 en 8.3; Evernote 2.2.1 en Audio Hijack Pro 2.9.12
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


Mac OS X 10.6.8 update maakt de weg vrij voor Lion

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: PP]

Met het brullen van de Mac OS X 10.7-leeuw in de verte is Apple met de 10.6.8-update gekomen. Deze update repareert enkele foutjes, verbetert iets aan het netwerken en de veiligheid en legt de loper uit voor Lion die volgende maand komt.

De correcties in deze update zijn, volgens de toelichting van Apple, de volgende:

Ook kunnen door de update RAW-bestanden uit meer digitale kamera's worden ingevoerd.

Wat netwerken betreft, verhoogt de update de betrouwbaarheid van VPN en, wat vooral belangrijk is gezien het opraken van IPv4-adressen, het verbetert werken met het nieuwe internetprotocol IPv6. Hoewel het ook al in de toelichting staat van Apple, vertelt redaktiemedewerker Mark Anbinder ons dat 10.6.8 ook een groot probleem verhelpt dat het had met aanpassing aan Microsoft Exchange Server 2010 en dat was voor sommige organisaties een reden om niet over te stappen vanaf Exchange Server 2007.

Zoals bij dit soort update gebruikelijk is, geeft deze veel beveiligingsaanpassingen om de kwetsbaarheid te verminderen in de volgende zaken: het gebruik van de Mac App Store (waarbij je wachtwoord onder bepaalde omstandigheden kon worden opgeslagen in een locaal bestand), ATS, CTP, CF, DG, FTP server, ImageIO, InternatioL, Patch, Quick Look, QuickTime, servermgrd en Subversion. Mac OS 10.6.8 brengt ook alle vorige veiligheidsverbeteringen aan en het spoort alle varianten op van MacDefender en wist ze.

Voor wie last had van lettertypeproblemen bij 10.6.7 (en om die reden bij 10.6.6 bleef, wat staat in "Apple brengt Snow Leopard Font Update uit", 26 april 2011), geeft de 10.6.8-update ook alle aanpassingen die al in Mac OS X 10.6.7 Snow Leopard Font Update zaten.

Maar wat het meest prikkelt aan 10.6.8 is het eerste dat Apple in de toelichting noemt: "Verbeteringen aan de Mac App Store om je Mac klaar te maken voor Mac OS X Lion". We weten niet precies wat die verbeteringen zijn maar omdat de Mac App Store de enige weg is voor een Mac-gebruiker om aan Lion to komen wanneer die uitkomt, is het goed te weten dat Apple bezig is om dat omvangrijke aanschafproces zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Zoals gewoonlijk raadt Apple aan een back-up te maken van je systeem in Time Machine en vermeldt dat de omvang van de update via Software Update afhangt van de Mac die je gebruikt.

Als je de update zelf wilt installeren dan zijn dit de mogelijkheden:

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple geeft details over de overgang van MobileMe naar iCloud

  door TidBITS Staff <[email protected]>
  8 reacties (Engelstalig)

[vertaling: OF, MSH]

Toen Apple zijn nieuwe dienst iCloud bekendmaakte, hing de toekomst van veel MobileMe-functies nog in de lucht. Inmiddels heeft het bedrijf een webpagina over de overgang van MobileMe met details gepubliceerd. Een tijdje geleden, in "Berichtgeving over de overgang van MobileMe naar iCloud creëert verwarring" (13 juni 2011), stelden we een menigte vragen, aangevuld met nog meer vragen door onze lezers. Laten we kijken hoe goed Apple ze tot nu toe heeft beantwoord.

In het artikel dat de overgang beschrijft onderscheidt Apple twee soorten veranderingen: veranderingen die ingaan als je intekent voor iCloud met een huidig MobileMe-account, en veranderingen die pas op 30 juni 2012 ingaan, als MobileMe feitelijk wordt uitgeschakeld.

We zullen blijven uitkijken naar antwoorden op deze vragen.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Firefox 5 brengt onder de motorkap verbeteringen aan

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SWB]

Normaal gesproken komt een belangrijke uitgave (soms een "integer release" genoemd, omdat het eerste getal van de versie verandert) met substantiële functies die gebruikers wel dwingen tot upgraden. Maar de nieuwe uitgave van Firefox 5.0, die minder dan drie maanden nadat Firefox 4.0 het internet bereikte (zie "Firefox 4 beter, maar niet heel veel", 2 april 2011), heeft geen van zulke feestvreugde verhogende functies. Dus als Firefox 5.0 geen belangrijke nieuwe functies biedt waarom tikt Mozilla het versienummer dan zo omhoog?

De waarheid zal wel nooit worden achterhaald, maar er zijn waarschijnlijk een aantal aan elkaar gerelateerde redenen. Ten eerste is het mogelijk dat Mozilla, met Internet Explorer van Microsoft nu op versie 9, het versienummer van Firefox's sneller wilde laten toenemen om het volwassener te laten lijken. Dan is er de stap van Mozilla naar een snelle ontwikkelingscyclus, hoewel ik geen daarmee verbonden reden zie die inflatie van het versienummer vereist. En tenslotte, één van de belangrijkste veranderingen is verhoogde zichtbaarheid in de interface van de ondersteuning van Firefox voor de Volg mij niet-functie. Versie 5.0 zou een manier voor Mozilla kunnen zijn om de druk op advertentienetwerken en andere sites, die het traceren van gedrag gebruiken, op te voeren om de Volg mij niet-header te ondersteunen. (Voor meer over "Volg mij niet", zie "CFP 2011: het "Volg me niet"-debat", 14 juni 2011.)

Afgezien van de toegenomen zichtbaarheid van de Volg mij niet-header-voorkeur (het is nu in het Privacy-panel), vermeldt de rest van toelichting op Firefox 5.0 weinig opvallends voor de meeste gebruikers. Er zijn een paar prestatieverbeteringen, ondersteuning voor CSS-animaties en verbeterde ondersteuning voor de standaards. Spellingscontrole is voor sommige gelokaliseerde versies verbeterd, met WebGL-content kunnen niet meer cross-domain texturen worden geladen en verscheidene veiligheidsproblemen zijn verholpen. En, wel, dat is het dan zo'n beetje. (Natuurlijk bevat de volledige lijst van veranderingen bijna 1000 items, maar de meeste daarvan worden zelfs niet door de gebruiker begrepen, laat staan dat het hen opvalt.)


Dus wederom, versie 5.0? Er mankeert niks aan de uitgave en hij lijkt bij mij goed te werken, maar het lijkt alsof het feitelijk een 4.1 had moeten zijn.

Firefox 5.0 is een 27,8 MB grote download als je hem van de site van Mozilla betrekt, daarentegen slechts 9,2 MB als je hem binnenhaalt door het "Controleer op updates"-mechanisme te gebruiken van Firefox 4.0.1 (kies Firefox > Over Firefox > Controleer op updates). Net als bij Firefox 4.0 is Mac OS X 10.5 Leopard of hoger nodig voor 5.0, maar draaiend op een Intel-Mac; als je een PowerPC-Mac gebruikt, kun je TenFourFox 5 krijgen, die bijna exact dezelfde code gebruikt als Firefox 5.0.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


CFP 2011: tieners en het bewaren van gegevens

  door Jeff Porten <[email protected]>
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV]

Na het debat op de eerste dag van het Computers, Freedom, and Privacy 2011-congres over de Volg Me Niet-header (zie "CFP 2011: het "Volg me niet"-debat", 14 juni 2011), vond ik ook nog de tijd om twee andere voordrachten bij te wonen. De eerste ging over de houding van jongeren tegenover privacy en was verrassend, in die zin dat duidelijk werd dat tieners wel degelijk een idee hebben waar privacy over gaat; zij hebben duidelijke standpunten over welke delen van hun leven publiek en prié zijn, ook al zijn die ideeën anders dan de onze. De tweede ging over het bewaren van communicatiegegevens, typisch één van die CFP-onderwerpen die de latente paranoia in ons allen naar boven kan halen.

Jongeren en privacy -- Danah Boyd, van Microsoft Research, presenteerde haar etnografische onderzoek naar het gebruik van Facebook door jongeren. In tegenstelling tot wat volwassenen (met name ouders) vrezen, namelijk dat de jeugd van tegenwoordig hun hele hebben en houwen online zetten, zonder zich te bekommeren om hun privacy, toont haar onderzoek aan dat tieners een duidelijk beeld hebben van de verschillen tussen publieke en private ruimte en wat daartussen zit. Facebook is een voorbeeld van een gebied tussen het publieke en private in en jongeren die zich in die ruimte begeven zijn zich zeer wel bewust van de cultuurgebonden normen die in elk van deze ruimtes gelden.

Zo worden Facebook-mededelingen en -reacties gebruikt om een half-openbare ruimte te creëren voor gelijkgestemden die elkaar over het algemeen ook in het normale leven kennen. De normen en waarden voor zulke virtuele ruimtes worden voor een belangrijk deel tussen deelnemers onderling, in off line-discussies vastgesteld; overtreders van deze normen en waarden zijn over het algemeen outsiders, vaak ouders en onderwijzers die Facebook gebruiken als een manier op jongeren op afstand in de gaten te houden. Een studente die door Boyd ondervraagd werd vertelde dat ze haar moeder had gesmeekt om geen reacties meer te posten op haar Facebook-berichten; de aanwezigheid van een volwassene was genoeg om haar vrienden de mond te snoeren. Omdat ze het verder goed met haar moeder kon vinden had ze haar wel gevraagd om eventueel via prié-berichten op haar activiteiten te reageren.

Boyds onderzoek ontkracht ook andere wijdverbreide mythes, zoals de vermeende "pandemie" van "sexms-en" onder jongeren. Veel ondervraagden meldden dat de eerste keer dat ze met expliciete sms-jes werden geconfronteerd was toen ze de mobiele telefoon van een ouder leenden en in het apparaat berichten en foto's tegenkwamen die ze net zo lief niet hadden gezien.

Als je geïteresseerd bent in de details van het onderzoek over hoe jongeren denken over online privacy kun je hier een voorpublicatie van Boyds artikel lezen: "Social Privacy in Networked Publics: Teens' Attitudes, Practices, and Strategies" (PDF).

Beleid met betrekking tot het bewaren van communicatiegegevens -- Maakte de ophef over het feit dat je iPhone kennelijk opslaat waar je onlangs allemaal geweest bent (zie "Apple beantwoordt vragen naar aanleiding controverse rond locatiegegevens", 27 april 2011) je ongerust? Zo ja, dan wil je waarschijnlijk deze compilatie van gegevens die door Deutsche Telekom over Malte Spitz, een bestuurslid van de Duitse Groenen werden verzameld niet zien. Spitz heeft het bedrijf aangeklaagd vanwege deze data-opslag en heeft vervolgens alle gegevens ter publicatie aan Der Zeit Online aangeboden.

Het blijkt dat alle mobiele aanbieders moeten weten waar je telefoon zich op een bepaald moment bevind, anders kunnen ze geen gegevens naar je apparaat toesturen; de meeste aanbieders slaan deze gegevens voor langere tijd op. In de EU is dat zelfs wettelijk verplicht, volgens een Richtlijn uit 2006 die telefonie- en e-mail-aanbieders verplicht om bepaalde gegevens van 6 tot wel 24 maanden op te slaan, afhankelijk van het soort gegevens. In de Verenigde Staten zijn er geen federale wetten die providers verplichten om dit soort gegevens te bewaren. Dat is voornamelijk ter beoordeling van individuele providers; er is wel een wetsvoorstel dat op dit moment in het Huis van Afgevaardigden wordt behandeld waarin providers verplicht worden om internet-gegevens 18 maanden lang te bewaren om kinderporno te kunnen bestrijden, aldus de indieners.

Merk daarbij op dat dat alleen slaat op de VS-wetgeving waarvan het publiek op de hoogte is van de inhoud. Er is nog steeds weinig bekend over hoeveel informatie wordt verzameld en bewaard onder de PATRIOT Act en of en zo ja door wie, die activiteiten worden gecontroleerd. Je kunt dus kiezen: óf je logge telefonie-aanbieder slaat massa's gegevens over je digitale wel en wee op, óf je logge overheid doet het. En waarschijnlijk doen ze het allebei.

Mocht je je afvragen waarom dat belangrijk is, weet dan dat onderzoek uitgevoerd door het MIT Media Lab aantoont dat als iemand toegang heeft tot recente gegevens over je gedrag en locatie, hij of zij je toekomstige activiteiten gedurende de eerstvolgende 12 uur (wie je gaat ontmoeten, waar je je zult bevinden en wat je gaat doen) met een betrouwbaarheid van 80-95% voorspeld kunnen worden. Wat dan weer suggereert dat AT&T en de NSA eerder weten wat je doet dan je dat zelf weet.

De betreffende Europese wetgeving moet uiterlijk in 2012 herbeoordeeld worden en er zijn een aantal facties in het Europees Parlement die officieel hebben laten weten dat het beleid om de betreffende gegevens te bewaren in ieder geval geen extra bescherming hebben geboden. In de Verenigde Staten is het beeld lang niet zo duidelijk (niemand weet welke bedrijven en overheidsdiensten precies over deze informatie kunnen beschikken, en hoe lang ze bewaard wordt). Zeker niet met betrekking tot gegevens die verzameld worden in verband met de nationale veiligheid. Maar uit het openbare debat over deze kwestie kan in elk geval geconcludeerd worden, aldus Lee Tien van de Electronic Frontier Foundation, dat de discussie niet door enig onderzoek aangaande de effectiviteit van het opslaan van dergelijke informatie voor het voorkomen van misdaad, ondersteund wordt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Nora Barnacle de geboorte van het e-boek

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, JO]

Op 16 juni 1904, had een jonge James Joyce zijn eerste afspraakje met Nora Barnacle, de vrouw waar hij later mee zou trouwen. Jaren later liet Joyce de actie in zijn boek "Ulysses" op die datum beginnen en werd de dag bekend onder de naam "Bloomsday" (naar het hoofdpersonage uit het boek, Leopold Bloom) bij Joyce fans en -studenten.

Achtenzestig jaar later, op Bloomsday in 1990, hield de Voyager Company, een klein video- en digitaal-mediabedrijf in een vervallen gebouw iets ten noorden van Santa Monica Pier aan de Pacific Coast Highway, een besloten vergadering waar diverse academici bij waren uitgenodigd. Voyager was in die tijd net onder de aandacht gekomen daar zij een van de eerste commerciële cd-rom's hadden gepubliceerd, een audio-opname van Beethoven's Symphony #9 en bijbehorende HyperCard stack op floppy disk die de uitvoering synchroniseerde met een gedetailleerde en levendige bespreking over dat werk door UCLA professor Robert Winter. En de directeur van de Voyager Company, Rob Stein, vroeg zich af of het mogelijk was om voor klassieke literatuur te doen wat Winter's "CD Companion" voor klassieke muziek had gedaan.

Onder de genodigden bevond zich ook Professor Richard Lanham van UCLA's afdeling Engels. Als specialist in retorica, was Lanham geïnteresseerd geraakt door computer-geassisteerde schrijfinstructies en de nieuwe manieren van expressie die de digitale technologie mogelijk scheen te maken. Ik was destijds een van Dick's studenten en hielp hem met het maken van wat rudimentaire interactive schrijfsoftware. Op het allerlaatste moment vroeg hij me of ik mee wilde naar deze vergadering.

Ik kan me de vergadering zelf slechts vaag herinneren maar ik weet nog wel dat er een uitgebreide en soms verhitte discussie werd gevoerd over de vraag of er ooitiemand vanaf een computerscherm zou willen lezen in plaats van vanaf papier. De consensus die uiteindelijk werd bereikt was dat de enige manier waarop een computer-gebaseerde leeservaring ooit aantrekkelijk zou kunnen zijn, een was waarbij de software alle onhandigheden en beperkingen van de computer- en beeldschermtechnologie van die tijd zou compenseren door een hoop extra's te bieden als voldoende en diepgaande annotaties, zoekmogelijkheden, links naar benodigde materialen, animatie-illustraties en dergelijke.

(Toevalligerwijs was, op het moment dat Voyager zijn Bloomsday digitale boekenvergadering hield, aan de andere kant van de wereld Tim Berners-Lee bezig met het maken van software die later dat jaar zou uitkomen als HTML 1.0 dat zou leiden tot het ontstaan van iets dat het "Wereld Wijde Web" heet. Dikke kans dat je dit nu lees op een scherm met behulp van software dat een directe afstammeling is van Berners-Lee's uitvinding.)

Aan het einde van de vergadering nam Bob Stein me ter zijde en vroeg hij voor de grap (althans dat dacht ik) of ik interesse had om voor Voyager te werken. Hij bleek geen grap te maken: een paar maanden later werkte ik part-time aan de UCLA en part-time bij Voyager en een paar maanden daarna, full-time bij Voyager. Mijn opdracht bij Voyager was kennelijk het verzinnen van ideeën en concepten die zouden leiden tot het maken van een interactieve cd-rom-editie van Shakespeare's "Macbeth". ik zeg "kennelijk" want in feite ging mijn opdracht meteen op de plank en deed ik in plaats daarvan mee aan een ander digitaal boekenproject. ("Macbeth" bleef niet in op de plank liggen: de cd-rom kwam een paar jaar later uit.)

Wat was er veranderd? In de periode tussen de Bloomsday-vergadering in 1990 en het moment dat ik begon te werken bij Voyager, was Apple begonnen met het ontwikkelen van hun eerste PowerBooks. In tegenstelling tot vandaag de dag, bood Apple in die tijd veelbelovende ontwikkelaars prototypes van nieuwe hardware. Voyager kreeg een vroege versie van de PowerBook 100 in handen en bij diverse Voyager-werknemers gingen de spreekwoordelijke lampjes branden. Dit was een machine die gebruikt zou kunnen worden om digitale boeken op te lezen: het had een helder, leesbaar scherm (640 bij 400 pixels, veel meer ruimte dan de dan de veel gebruikelijkere 512 bij 342 compacte Macintosh-schermen van die tijd), de gebruiker was niet aan een stopcontact gebonden voor de stroomvoorziening en het was licht genoeg om te worden meegenomen als een boek. Zij het een groot, breekbaar en duur boek.

Bob Stein raapte zo veel mogelijk Voyager-krachten bijeen, waaronder mij, voor dit nieuwe boekproject. Met behulp van HyperCard, Voyager's programmeerplatform, ontwikkelden we prototype na prototype van wat we uiteindelijk (en na verhitte discussies) Expanded Books zouden noemen. Alles werd bediscussieerd: zouden Expanded Books pagina's hebben? En zo ja, hoe moest je die omslaan? Zouden er paginanummers zijn? Moest er een manier komen om aantekeningen te maken? Aantekeningen uit te kunnen wisselen? Welke leesgereedschappen zouden moeten worden geleverd? Iedereen die langsliep werd gevraagd mee te discussiëren: programmeurs, producers, grafische artiesten en zelfs de bibliothecaris en de receptionist. Uiteindelijk kwamen we tot een verzameling functies waarvan we dachten dat ze de basis zouden moeten vormen van wat een Expanded Book moest bevatten (hoewel sommigen nog en soms slechts enkele uren voordat we met de eerste versie uitkwamen, veranderden.


Met de ontwikkeling van steeds meer gepolijste en consistente prototypes, gingen we ons ook afvragen welke titels we zouden publiceren. We besloten uiteindelijk tot publicatie van drie titels. De eerste zou een eenvoudige novelle met alleen tekst zijn: "Complete Hitchhiker's Guide to the Galaxy" [in het Nederlands uitgebracht als "Het Transgalactisch Liftershandboek", nvdv] van Douglas Adam.


De tweede zou een populair boek zijn, waaraan we bepaalde bijzondere mogelijkheden konden toevoegen. Hiervoor kozen we Michael Crightons's pas verschenen "Jurassic Park" en de bijzondere extra's bestonden uit plaatjes van dinosaurussen, geluidseffecten gebaseerd op de specifieke dinosaurus-brulgeluiden die Crighton beschrijft en bij ieder hoofdstuk de toevoeging van animaties met fractalen die op de kaft van de hardcover-editie in print aanwezig waren.


Het laatste boek moest een uitgave van een literaire klassieker zijn, vol met voetnoten en de mogelijkheid om flink uit te pakken met allerlei speciale effecten. Hiervoor kozen we twee uitgaven door Martin Gardner van de Alice-boeken van Lewis Carrol, namelijk "Annotated Alice" en "More Annotated Alice" en combineerden die in één digitaal boek.


Terwijl we werkten aan het verfijnen van de effecten van onze "Expanded Books", hield ik me vooral bezig met het woord voor woord kopiëren van de tekst van de originelen naar een HyperCard-bestand. Deze bezigheid noemden we "het instromen van tekst" en bestond eruit dat we met de hand afstand tussen woorden afstelden, op bepaalde plekken aanklikbare notities toevoegden (wat in het geval van Martin's boeken een heldhaftige daad werd) en ook hier voegden we al wat speciale effecten toe. Ik herinner met dat ik een dag of twee bezig was met het schrijven van de HyperCard-scripts die maakten dat John Tenniel's illustratie van de Cheshire Cat uit "Through the Looking Glass" afwisselend leek op te lossen op de digitale pagina om even later weer te verschijnen; en er zat bijvoorbeeld een dag werk in de samenwerking met een geluidstechnicus bij het creëren van dinosaurusgeluiden. (De T-rex uit "Jurassic Park" was een leeuwenbrul vermengd met het geluid van een industriële stofzuiger).

In Januari 1992 werden de eerste drie Expanded Books geïntroduceerd op de Macworld Expo in San Francisco. Elk boek was verpakt in een slanke, speciaal ontworpen map van extra stevig papier, strak omsloten met plastic folie. Binnenin zaten insteekvakken met daarin een boekje over alle gebruiksmogelijkheden, een installatiegids en een floppy disk met alle HyperCard- en lettertype-bestanden die samen het digitale boek vormden. (Het is achteraf interessant, dat we als standaard-lettertype dezelfde versie van Palatino hadden gekozen die Apple op dit moment voor iBooks gebruikt). The Expanded Books waren meteen een enorm succes op de Expo, en wonnen daar zelfs de zeer gewilde MacUser's Editors' Choice Award (voor het Beste Informatieproduct).

Uitgever Voyager sloot in de jaren daarna een deals met een aantal auteurs, en bracht tientallen Expanded Books uit, waaronder een selectie van titels uit de hoogstaande Random House Modern Library-serie. Er werd ook een Expanded Book-Toolkit uitgegeven zodat mensen hun eigen Expanded Books konden ontwerpen. Mijn werk met deze e-boeken maakte dat ik helemaal opnieuw ging nadenken over het MacBeth-project dat ik eerder geparkeerd had, maar dat uiteindelijk een voorbeeld zou worden van de volgende fase in de ontwikkeling van het Expanded Book, (zoals we die ontwikkeling tenminste op dat moment zagen).

Helaas leidde een combinatie van onenigheid in de samenwerking tussen verschillende mensen enerzijds en anderzijds de opkomst van het World Wide Web (en de vernietiging van de cd-rom markt die dit met zich meenam) tot het uiteenvallen van de Voyager Company en de verdwijning van het Expanded Books-project. Maar nu, twintig jaar na de geboorte van het project en meer dan een eeuw na de ontmoeting tussen James Joyce en Nora Barnacle die zoveel in gang zette, ontwikkelt het e-boek zich plotseling sensationeel. Hoewel de eigenlijke Expanded Books nu niet meer dan een voetnoot bij de geschiedenis van het e-boek zijn, zien we dat veel van de gebruiksmogelijkheden die wij ontwikkelden nog steeds in gebruik zijn. Bob Stein heeft nooit overwegen om voor enig onderdeel hiervan patent aan te vragen: hij wilde boeken publiceren, geen "platforms" en hij vond het noodzakelijk (wilden digitale boeken ooit een succes worden) dat er een set basistechnieken zou bestaan die iedere uitgever zou kunnen gebruiken en aanpassen.

Dus de volgende keer dat je de hoek van een digitale pagina omvouwt om te onthouden waar je bent, of als je een bladwijzer tussen twee e-boek-pagina's legt, denk dan even aan James, aan Nora en aan die gekken in dat vervallen gebouw aan het kust van Santa Monica, die allemaal op hun eigen manier bijgedragen hebben aan de wonderlijke geschiedenis van het moderne e-boek.

Happy Bloomsday!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Apple begint vanaf nul met nieuwe Final Cut Pro X

  door Jeff Carlson <[email protected]>
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, JWB]

Apple deed iets heel a-typisch voor Apple in april: op een gebruikersgroep-bijeenkomst op de National Association of Broadcasters-beurs hebben ze de nieuwe versie van Final Cut Pro openbaar gemaakt (zie "Apple toont preview van Final Cut Pro X: Nieuw, sneller en goedkoper", 13 april 2011).

Normaal bewaart Apple de stilte over nieuwe producten tot de officiële lanceringsdatum (of toch tot in de buurt van die datum), waarna hun marketingmachine plankgas geeft. Een toegewijd publiek van videoprofessionals in een publiek forum plagen behoort gewoon niet tot de gewoonten van Apple en vooral voor software die het al twee jaar zonder grote update heeft moeten stellen en waarover op een bepaald punt zelfs geruchten over het einde de ronde deden.

Met de lancering van Final Cut Pro X vorige week heeft Apple volgens mij gekozen voor een zachte aankondiging van zijn high-end videobewerkingsprogramma om een groot deel van zijn "power users" niet te bruskeren. Deze versie werd volledig herschreven met de nadruk op snelheid en flexibiliteit en een nieuw platform waarop toekomstige versies kunnen worden gebouwd. Enkele belangrijke functies en mogelijkheden van Final Cut Pro 7 ontbreken ook nog.

(Dit zal vertrouwd in de oren klinken voor gebruikers van iMovie na het einde van iMovie HD 6 en iMovie '08. Hopelijk zal het geen drie jaar duren voordat Final Cut Pro X de functies krijgt die in deze eerste herschreven versie nog ontbreken.)

Ik heb Final Cut Pro X nog niet gebruikt, maar afgaande op de mogelijkheden en praktische verslagen van anderen, kan ik al wel zeggen dat Final Cut Pro X nog niet klaar is voor iedereen. Voor wie niet meedraait aan de top van het productieproces lijkt deze versie heel welkom en biedt zij heel wat mogelijkheden.

Als je iMovie gewend bent en op zoek bent naar meer bewerkingsmogelijkheden, dan is Final Cut Pro X nu de volgende stap; Final Cut Express (vroeger $ 199,99) is stopgezet. Die stap van iMovie naar Final Cut Pro is nu gelukkig ook goedkoper geworden: Final Cut Pro X kost $ 299,99, vergeleken met $ 999,99 voor Final Cut Studio.

Apple heeft ook twee aanvullende programma's uitgebracht: Motion 5 en Compressor 4, tegen $ 49,99 per programma.

Een nieuwe show -- Het deel over Final Cut Pro X op de website van Apple is een leuke introductie op de belangrijkste functies van de software (de video's tonen concrete voorbeelden van enkele bewerkingsconcepten zoals de Inline Precision Editor en Auditions) en Apple heeft ook een gedetailleerde lijst van functies gepubliceerd, waarvan hier enkele hoofdpunten:

Voor veel meer informatie over de nieuwe en veranderde zaken door professionele editors die met Final Cut Pro X tijdens de ontwikkeling hebben gewerkt, lees zeker "What are the Answers to the Unanswered Questions about Final Cut Pro X?" van Philip Hodgetts en "Final Cut Pro X - A First Look" van Steve Martin.

Hoe "Pro" is Pro? -- In de wereld van videobewerking kunnen de eisen van productie-bewerkers zeer specifiek zijn en meer behelzen dan een enkele applicatie. In de Mac App Store krijgt Final Cut Pro X er flink van langs van recensenten die vaststellen dat deze versie sommige sleutelfuncties mist van de vorige Final Cut Studio.

Zo ondersteunt Final Cut Pro X bijvoorbeeld niet multi-camera bewerking, een belangrijke functie van Final Cut Pro 7 die het makkelijk maakt om materiaal van dezelfde scene van verschillende camera's te combineren, hun timing te synchroniseren en te schakelen tussen opnames. Apple heeft bevestigd dat deze functie weer terug zal keren in Final Cut Pro X. Het importeren van bandopnames is beperkt tot een streaming "capture now" modus, waarmee afscheid wordt genomen van de grove methode van het toekennen van in- en uit-punten en het daarna batch-gewijs importeren van selecties.

Final Cut Pro X kan op dit moment ook geen projecten importeren die zijn gemaakt in Final Cut Pro 7, hoewel het wel iMovie projecten kan openen. (Doorgewinterde video-specialisten zullen je echter vertellen dat het altijd het beste is om een project af te maken in de software waarin je het bent begonnen.)

Voor gespecialiseerde productiehuizen vormt het ontbreken van ondersteuning voor EDL's (Edit Decision Lists), OMF (Open Media Framework)-bestanden en XML-import of -export een bedreiging van hun vastgestelde workflows. Videobewerkers geven bijvoorbeeld vaak OMF-bestanden aan geluidsprofessionals die vervolgens het geluid bijschaven met andere professionele hulpmiddelen. Final Cut Pro X is momenteel redelijk zelfstandig aangedreven, maar er zijn berichten die er op duiden dat Apple werkt aan conversie-gereedschappen totdat de functies in de applicatie worden ingebouwd. (In de tussentijd biedt Pro Export FCP van Automatic Duck deze mogelijkheid.)

Apple raadt ten zeerste aan dat je Final Cut Pro X niet draait op hetzelfde systeem als Final Cut Studio, hoewel pro's als Larry Jordan beweren er geen problemen mee te hebben dat beide versies op hetzelfde systeem staan.

Verkrijgbaar in de Mac App Store -- In tegenstelling tot de forse dozen waarin de oudere versies werden verkocht, is Final Cut Pro X alleen verkrijgbaar in de Mac App Store. Final Cut Pro X kost $ 239,99 en is een download van 1,33 GB. Motion 5 kost $ 39,99 en is een download van 1,09 GB. Compressor 4 kost ook $ 39,99 en is een relatief bescheiden download van 261 MB. Na het installeren van de software zijn additionele downloads beschikbaar: Final Cut Pro X Content (637,5 MB), Motion 5 Content (1,15 GB) en ProApps QuickTime Codecs (1,2 MB).

Wanneer je je huidige Final Cut workflows wilt bewaren kun je nog altijd de volledige versie van Final Cut Studio kopen (die Final Cut Pro 7, Motion 4, Soundtrack Pro 3, Color 1.5, Compressor 3.5 en DVD Studio Pro 4 bevat) bij Amazon.com en andere winkels; een upgrade vanaf oudere versies van Final Cut is ook verkrijgbaar. Apple biedt deze pakketten niet langer rechtstreeks aan.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Herstellen van een beschadigde schijf zonder een SuperDrive

  door Marshall Clow <[email protected]>
  8 reacties (Engelstalig)

[vertaling: LmR, RAW]

Toen ik afgelopen woensdag de prullenmand van mijn MacBook Pro probeerde te legen kreeg ik een foutmelding. De melding stelde dat zich een fout had voorgedaan en gaf de foutcode: -36. Dit baarde mij ernstig zorgen want aldoor de wol geverfte Mac-ontwikkelaar weet ik dat -36 een ernstige fout is. Bij header-bestanden van oude Macs (Carbon en daarvoor), wordt deze fout omschreven als "I/O error (bummers)" en dat is meestal ook aan de hand: een of andere flinke algemene fout is opgetreden.

Mijn MacBook Pro is niet heel standaard; ik heb de meegeleverde Super Drive vervangen door een 120 GB solid-state drive (SSD) en de 500 GB interne harde schijf gelaten waar die was. Deze hardware-opstelling is van invloed op mijn pogingen de schade te repareren. Voor het geval je vindt dat ik een hele rare machine gebruik, bedenk dan dat Apple momenteel twee Macs verkoopt (de MacBook Air en de server-variant van de Mac mini) die ook geen optische schijf hebben.

Bezorgd als ik was om mijn harde schijf, startte ik Schijfhulpprogramma en liet het mijn schijven controleren. Het programma vond enkele kleine fouten, waarvan een werd omschreven als een "invalid sibling link". Dus schakelde ik over naar de herstelmodus. Ik schakelde mijn MacBook Pro uit, herstartte in FireWire Target Disk Mode en plugde hem in de Mac Pro op mijn werk.

Het eerste wat ik deed nu mijn MacBook Pro als schijf aan mijn Mac Pro hing, was opnieuw Schijfhulpprogramma draaien. Dit bevestigde dat de SSD corrupt was geraakt maar de harde schijf niet. Ik maakte meteen een schijfkopie van de SSD en beschouwde ondertussen mijn situatie.

Ik gebruik Time Machine om een back-up van mijn laptop te maken op een externe harde schijf maar terugdenkend realiseerde ik me dat de laatste keer dat ik de harde schijf aan mijn MacBook Pro had gehangen, afgelopen zaterdag was. dus mijn back-up was zo'n 60 uur oud. Ik had maandag en dinsdag een hoop code geschreven maar dat was allemaal in in een bron regelpaneel op de server en dus veilig. Het grootste gedeelte van mijn e-mail staat ook op een server (Exchange op het werk en Gmail voor privé-dingen), maar ik heb nog steeds twee POP-accounts die ik lees met behulp van Eudora en die mail wordt op de computer opgeslagen. Dus er was zeker mail die ik moest terughalen. Er waren ook nog een paar kleine andere dingen die ik had gedaan op mijn laptop sinds de laatste back-up (nieuwe toevoegingen in Adresboek en van dat soort dingen) waarvan het lastig zou zijn als het verloren ging, maar niet desastreus.

Toen de schijfkopie voltooid was, beveiligde ik het aangemaakte bestand, opende het en controleerde het met Schijfhulpprogramma. Het bevatte dezelfde "invalid sibling link" die de oorspronkelijke schijf vertoonde. Tot zover geen verassingen. Vervolgens maakte ik nog een schijfkopie maar nu alleen van de Gebruikers-map, beveiligde het en controleerde het met Schijfhulpprogramma. Er was niets mee mis.

Nu had ik drie mogelijkheden:

Tegen die tijd was het tien uur 's avonds dus kopiëerde ik de twee schijfkopieën die ik had gemaakt naar de interne harde schijf van de MacBook Pro en ging ik naar huis. Thuis aangekomen startte ik de MacBook Pro weer op in FireWire Target Disk Mode en koppelde ik hem aan een iMac. Ik draaide Schijfhulpprogramma en controleerde opnieuw, nog steeds corrupt. Ik liet het de schijf repareren. Het draaide een tijdje en meldde toen dat het niet in staat was dit te doen. Ik bezigde wat zwaar taalgebruik en ging naar bed.

Donderdag moest ik de hele dag lesgeven op mijn werk dus startte ik DiskWarrior op en liet het los op de schijf voordat ik vertrok. Het draaide ongeveer dertig minuten toen ik vertrok en bij terugkomst, 9 uur later, draaide het nog. Ik besloot dat dit een teken was dat ik mijn kopie van DiskWarrior moest updaten van 4.2 naar 4.3. De nieuwe versie hoefde slechts 2 uur te draaien maar kon de schade niet repareren. Ik googelde "invalid sibling link" en vond een aantal manieren waarop het command-line tool fsck_hfs een reparatie zou kunnen uitvoeren. Ik probeerde dat maar dat hielp ook niet. Dus mijn eerste mogelijkheid, het repareren van de schijf ging niet lukken. Dan maar het herstellen via Time Machine.

De voorgeschreven manier van het herstellen van een Time Machine-reservekopie is om op te starten van een Mac OS X Installatie-dvd, de doelschijf te wissen met Hulpprogramma's>Schijfhulpprogramma en dan te kiezen voor Hulpprogramma's>Herstel van Time Machine. Maar dit kon ik niet want ik had mijn SuperDrive vervangen door de SSD die nu problemen gaf. Toen herinnerde ik me dat Intel-Macs kunnen opstarten van USB, dus zette ik de inhoud van de Snow Leopard Installatie-dvd op een 16 GB USB-datastick.

Helaas wilde mijn MacBook Pro niet vanaf de usb-schijf opstarten: ik kon het volume kiezen als ik de optie-toets ingedrukt hield tijdens het starten, maar hij kwam nooit verder dan het grijze scherm. Opstarten met v (voor opstarten met begeleidende tekst) of s (voor opstarten met één gebruiker) ingedrukt werkte ook niet. Verbijsterd installeerde ik Snow Leopard ook op de interne schijf van de MacBook Pro, maar ook die kwam nooit voorbij het grijze scherm. Tegen die tijd begon ik me af te vragen of er niet iets anders mis was met de MacBook Pro, dus hield ik er mee op en deed een paar uur lang andere dingen om mijn hoofd weer helder te krijgen. Ik had de SSD eruit kunnen halen, de SuperDrive opnieuw installeren en de interne harde schijf kunnen vervangen door de SSD, zodat ik van dvd had kunnen opstarten en de SSD herstellen, maar ik besloot om die oplossing als een laatste uitweg te bewaren.

Na de lunch en wat werk in de tuin had ik een aha-moment. Ik had 10.6.0 op de USB-schijf (en de interne harde schijf) gezet, en mijn MacBook Pro, gekocht in 2010, was geleverd nadat Snow Leopard was uitgekomen. Het is helemaal niet ongewoon voor Macs om te weigeren om op te starten met versies van Mac OS X die ouder zijn dan zijzelf. Ik groef de originele schijven van mijn MacBook Pro op, zag dat ze 10.6.3 waren, en zette dat op de usb-schijf, verbond die aan de usb-poort en zette de Mac aan. Hoera, hij startte op! (En ik was erg opgelucht dat er geen ernstiger probleem bleek te zijn.)

Nu kon ik weer verder. Ik wiste de SSD en controleerde hem: weer gecorrumpeerd. Hoe kon dat nou, hij was leeg! Na meer gegoogel en een suggestie van de technische dienst van OWC begreep ik dat ik de schijf opnieuw moest partitioneren om ervoor te zorgen dat hij er een nieuw volume op zou zetten. Daarna kon ik vanaf Time Machine mijn schijf weer herstellen, hetgeen twee uur duurde. Toen dit afgerond was, checkte ik weer met Schijfhulpprogramma en de schijf was in orde. Ik herstartte, logde in en controleerde weer met Schijfhulpprogramma of er geen problemen waren. Ik ben misschien paranoïde, maar ik was ook bijna klaar.

De laatste klus was om de bestanden te vinden op mijn schijfkopie die jonger waren dan mijn Time Machine-back-up. Ik gebruikte de find-commandoregelopdracht. Eerst laadde ik de vergrendelde schijfkopie die ik woensdagnacht gemaakt had, startte Terminal op en typte:

find /Volumes/SSD/Users -mtime -5

Dat gaf mij alle paden van alle bestanden met een bewerkingsdatum die minder dan vijf dagen geleden was (het was inmiddels vrijdagnacht). Ik kreeg een lange lijst waarvan ik veel kon negeren, zoals bijvoorbeeld bestanden in mijn Safari-cache. Maar het find-commando vond ook alle gewijzigde bestanden in mijn Eudora-map (die ik in zijn geheel kopieerde), iChatteksten, een paar bestanden in mijn Downloads-map en een paar foto's in mijn iPhoto-bibliotheek. Ik bekeek deze handmatig, kopieerde ze naar de juiste plek op mijn laptop en de klus was geklaard.

Op dat moment had ik de laptop 48 uur lang niet kunnen gebruiken en er lagen ongeveer 600 e-mailberichten op mij te wachten. Maar aangezien mijn ervaringen nuttig kunnen zijn voor anderen, leek het me handig om samen te vatten wat ik geleerd had.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 27 juni 2011

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: SL, MSH]

Beveiligingsupdate 2011-004 (Leopard/Leopard Server) -- Lost Mac OS X 10.6.8 allerlei beveiligingskwetsbaarheden op voor gebruikers van Snow Leopard, degenen die nog Mac OS X 10.5 Leopard gebruiken moeten Beveiligingsupdate 2011-004 downloaden en installeren. De belangrijkste reparatie is er een aan AirPort, waardoor een aanvaller op hetzelfde wifi-netwerk niet meer in staat is om je Mac te laten herstarten. Andere onderdelen van Mac OS X die zijn aangepakt zijn onder meer ColorSync, CoreGraphics, ImageIO, MySQL, patch, Samba, servermgrd en Subversion. Er zijn aparte zelfstandige updates voor Leopard en Leopard Server, maar het is nog altijd het eenvoudigst om dit door Software Update te laten doen. (Gratis; 256,4 MB, 499,8 MB)

Reacties - Beveiligingsupdate 2011-004 (Leopard/Leopard Server)

ClamXav 2.2 -- Mark Allan heeft versie 2.2 uitgebracht van ClamXav, de app die je tegen malware beschermt en is gebaseerd op de open source antivirus-engine ClamAV. Volgens de toelichting zit in ClamXav 2.2 ondersteuning voor OS X Lion en zijn er diverse niet gespecificeerde weeffouten hersteld. De onderliggende virus-detectie engine ClamAV is eveneens bijgewerkt, tot versie 0.97.1, en de auteur heeft een directe koppeling toegevoegd naar de online documentatie van de software en hij heeft het eenvoudiger gemaakt om meervoudige waarschuwingen weg te klikken, door de commando-toets in te drukken. ClamXav is gratis, maar je wordt verzocht iets te doneren. (Gratis, 13 MB)

Reacties - ClamXav 2.2

1Password 3.6 -- AgileBits is gekomen met 1Password 3.6, een belangrijke update van hun software om wachtwoorden en identiteiten te beheren. Volgens het blog-bericht van het bedrijf zitten er in deze update enkele belangrijke functies, met name ondersteuning voor het net uitgebrachte Firefox 5 en de binnenkort te verschijnen OS X Lion en Safari 5.1. 1Password werkt nu ook goed samen met de site-specifieke browser Fluid, een programma waarmee gebruikers exemplaren van de browser kunnen maken die werken met specifieke op het web gebaseerde apps zoals Gmail. Ook volgt sommige functionaliteit de weg van de dodo: AgileBits heeft in deze versie de ondersteuning geschrapt van Mac OS X 10.5 Leopard en PowerPC-Macs. Er is ook een volledige toelichting. ($ 39,99 nieuw, gratis update, 17,2 MB)

Reacties - 1Password 3.6

Flash Player 10.3.181.26 -- Adobe heeft onlangs automatische meldingen over updates toegevoegd aan Flash Player, via een paneel in Systeemvoorkeuren. Dat is geen dag te vroeg, want de kritieke kwetsbaarheid die is opgelost in Flash Player 10.3.181.26 wordt, volgens de non-profit groep Shadowserver, op vrij grote schaal in het wild uitgebuit. Met andere woorden, je moet echt meteen overstappen op de nieuwste Flash Player, en de automatische meldingen over updates gebruiken om bij te blijven. Als je een PowerPC-Mac gebruikt die niet de nieuwste Flash Player kan draaien (want die werkt alleen op Intel-machines), dan is het waarschijnlijk het verstandigst om ClickToFlash te gebruiken en Flash-elementen alleen te gebruiken op sites die je volledig vertrouwt.

Als je een versie van Flash gebruikt die ouder is dan 10.3.181.14, de eerste versie met automatische meldingen, kun je vaststellen welke versie van Flash Player je hebt door de Adobe Flash Player-pagina te bezoeken. Download daarna de nieuwste versie vanaf de Adobe Flash Player Download-pagina. (Gratis, 6,08 MB)

Reacties - Flash Player 10.3.181.26

PDFpen en PDFpenPro 5.4 -- Slechts een maand na de laatste update heeft Smile nieuwe versies uitgebracht van PDFpen en PDFpenPro, hun software om PDF-bestanden te manipuleren. Versie 5.4 kan bestanden extraheren en bewerken in PDF-portfolio's (verzamelingen gebundelde PDF-bestanden), is in sommige situaties beter geworden in het selecteren van tekst waarop OCR is toegepast en bevat andere kleine verbeteringen en wijzigingen. In alleen PDFpenPro is ook nog de aanmerkelijk verbeterde interface om inhoudsopgaven te maken het vermelden waard. (Acrobat noemt ze bladwijzers: de navigatie-hulpjes die verschijnen in de navigatiekolom van Voorvertoning). Er zijn nieuwe commando's waarmee je "kind"- en "tante"-gegevens kunt maken en toetscombinaties om gegevens veel sneller in te voeren. ($ 59,95/$ 99,95 nieuw, gratis update, 41,2 MB)

Reacties - PDFpen en PDFpenPro 5.4

Microsoft Office 2011 14.1.2, 2008 12.3.0, en 2004 11.6.4 -- Nieuw van Microsoft zijn updates van de laatste drie versies van hun vlaggenschip Office for Mac suite. Volgens het bedrijf zijn de drie, genummerd 14.1.2 voor Office 2011, 12.3.0 voor Office 2008 en 11.6.4 voor Office 2004, allemaal gericht op beveiliging, door acht belangrijke kwetsbaarheden aan te pakken rondom Excel-bestanden die speciaal in elkaar gezet zijn om een aanvaller de inhoud van een computergeheugen te laten overschrijven met kwaadaardige code. Office for Mac 2011 14.1.2 herstelt ook verscheidene weeffouten in Outlook en Word. (Gratis updates; 109 MB, 333 MB, 13 MB)

Reacties - Microsoft Office 2011 14.1.2, 2008 12.3.0, en 2004 11.6.4

Acrobat Pro 10.1, 9.4.5, en 8.3 -- Adobe heeft een trio updates uitgebracht van Acrobat Pro, hun software voor het maken en manipuleren van PDF-betanden. De drie updates, ontworpen voor versies 8, 9 en 10 van het programma, brengen verbeteringen aan de beveiliging, reparatie van weeffouten en verbeteringen aan een paar functies. Zie de toelichting van Adobe voor details. Acrobat X Pro 10.1 is verbeterd op het gebied van beveiliging, ondersteuning van browsers, digitale handtekeningen en Flash. Voor eigenaars van Acrobat Pro 9 is update 9.4.5 beperkt tot verbeteringen aan de beveiliging en de stabiliteit, net als versie 8.3 voor gebruikers van de vorige versie van de software. ($ 449 nieuw; gratis updates; 134 MB, 91,7 MB, 29,81 MB)

Reacties - Acrobat Pro 10.1, 9.4.5, en 8.3

Evernote 2.2.1 -- Evernote introduceerde versie 2.2.1 van de gelijknamige software voor maken van notities. Ondanks de kleine stap in nummerring kent deze versie een aantal belangrijke veranderingen, te beginnen met de mogelijkheid om koppelingen te maken met elke aantekening die kan worden gedeeld met anderen of ingebed in andere nota's. Een nieuwe "fragment te bekijken", gecombineerd met een verbeterde geschiedenis in navigatiefuncties, geeft gebruikers een beter terstond overzicht bij hun aantekeningen maken. En tot slot, de nieuwste versie van Evernote is uitgerust met een betere integratie met VoiceOver en een aantal bug reparaties. (Gratis van de site van Evernote of de Mac App Store, 19,2 MB)

Reacties - Evernote 2.2.1

Audio Hijack Pro 2.9.12 -- Bij Rogue Amoeba verscheen Audio Hijack Pro 2.9.12, een vrij aanzienlijke update voor het audio opnameprogramma. Volgens de notities, vereist de nieuwe versie niet meer een nieuwe start van Safari in 32-bit modus, het kan audio vast leggen zo lang Instant On is geïnstalleerd, kan audio van Google Chrome en Firefox vastleggen zonder extra instellingen en kan het opnemen in WAV-geluidsbestanden. Een aantal kleine bugs werden ook gerepareerd, en voorlopige ondersteuning voor Mac OS X 10.7 Lion werd toegevoegd; de applicatie vereist op dit moment Mac OS X 10.6.0 of hoger. ($ 32 nieuw, gratis update, 6,2 MB)

Reacties - Audio Hijack Pro 2.9.12


ExtraBITS, 27 juni 2011

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: PP]

Vorige week hebben we onder meer ook gelezen over digitale initiatieven van de openbare bibliotheek van New York, een mogelijk revolutionaire kamera, manieren om de gebruiksduur te verlengen van de batterij in de iPhone, de overgang van Verizon naar variabele abonnementen en grotere Time Capsules.

The Atlantic over wat de mega-media kunnen leren van de openbare bibliotheek van New York -- Alexis Madrigal heeft een boeiend artikel geschreven in The Atlantic over hoe de openbare bibliotheek van New York in deze digitale tijd niet alleen niet bezwijkt maar zelfs opbloeit op een manier waar de kranten, tijdschriften en TV-omroepen, die het zo moeilijk hebben, ook veel aan zouden kunnen hebben.

Reacties

Lytro belooft een revolutie in de fotografie -- Door de richting van de lichtinval op de sensor te meten en te verwerken kan de nieuwe Lytrokamera dingen doen die vroeger onmogelijk waren zoals scherpstellen op delen in het beeld of zelfs op alle delen van de foto tegelijk. De kamera komt pas later in 2011 maar je kunt spelen met het opnieuw focusseren van foto's en nu al lezen over de technologie op de website van Lytro (voor het fotoalbum daar is Flash op de Mac nodig maar het werkt in iOS via HTML5).

Reacties

Tips van Pogue om de iPhonebatterij langer te gebruiken -- Deze blog van David Pogue van de New York Times geeft een paar handige tips over hoe je de batterij van de iPhone langer kunt gebruiken per lading. Niets echt opmerkelijks maar het herinnert ons om eens na te gaan of de Push-, locatie- of herinneringsvoorkeuren geen apps onnodig laten lopen op de achtergrond.

Reacties

Verizon Wireless schakelt in juli over op aangepaste abonnementen -- Verizon Wireless vertelde AllThingsD dat het huidige onbeperkte mobiele breedbandabonnement voor iPhoneklanten vervangen wordt door een aanbod voor variabel gebruik. Dit geldt voor nieuwe klanten en klanten die hun abonnement wijzigen. Verizon bevestigde niet het nieuws dat het aanbod liep van $ 30 per maand voor 2 GB-dataverkeer tot $ 80 per maand voor 10 GB, net als hun iPad2-aanbod.

Reacties

Capaciteit van Time Capsule verhoogd tot 3 TB -- Apple heeft een kleine verandering aangebracht in het back-upsysteem en het basisstation van Time Capsule. Aanvankelijk had Apple modellen van 1 en 2 TB, de nieuwe modellen verhogen de opslagcapaciteit van Time Capsule tot 2 TB ($ 299) en 3 TB ($ 499).

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2011 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering