Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1078, 23 mei 2011

We hebben een overvloed aan artikelen deze week, te beginnen met het verslag van Jeff Carlson over het gebruik van de iPhone-app Cyclemeter bij het vastleggen van een fietstocht van 67,6 km in de regen. Adam komt terug op het onderwerp van iOS-ontwikkelaars die dreigbrieven krijgen over patentbreuk, met nieuws over het antwoord van Apple Legal en hij deelt ook zijn ervaringen met een subtiele verandering in de zijkolom van de Finder waardoor je je zou kunnen afvragen of jij nu gek geworden bent. Aan de waarnemingskant onderzoekt Michael Cohen hoe het aanvoelt als je te horen krijgt dat je de realiteit maar moet accepteren in het geval van de vermoedelijke verdwijning van Rosetta uit Lion. Adam haalt zijn laptoptas leeg om uit te vinden waarom die zo zwaar aanvoelt en hij gaat zelfs zo ver dat hij een bestand deelt met daarin de volledige inhoud van die tas. Bij de vermeldenswaardige software-updates van deze week zitten Dolly Drive 1.2, PDFpen en PDFpenPro 5.3, ProKit 7.0, Digital Camera RAW Compatibility Update 3.7 en Mailplane 2.4.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1078i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>

Finder navigatiekolom werkt anders in Mac OS X 10.6.7

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  10 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV]

Het is niet zo heel moeilijk om zo gewend te raken aan de manier waarop sommige dingen in OS X werken dat je je afvraagt of je ze wel allemaal op een rijtje hebt als het ineens heel anders werkt. Tenminste, dat overkwam mij (en Tonya bevestigde dat haar hetzelfde was overkomen) toen ik me realiseerde dat Apple wijzigingen had aangebracht in de wijze waarop je onderdelen uit de navigatiekolom van Finder-vensters verwijdert in Mac OS X 10.6.7.

Even recapituleren. Voor zover wij ons kunnen herinneren voeg je onderdelen aan de navigatiekolom toe door ze er naar toe te slepen en je verwijdert ze door ze er weer uit te slepen. Makkelijk zat en dat werkte tot en met 10.6.6.

En omdat dat zo eenvoudig is waren we gewend om een map voor een project waar actief aan gewerkt werd een plek in de navigatiekolom te geven en die er weer uit te halen op het moment dat het project afgerond was. Een manier om snel toegang te hebben tot actieve projecten. Zo werk ik bijvoorbeeld aan elk volgend Take Control-boek.

In 10.6.7 heeft Apple echter niet alleen het werken met lettertypen vernaggeld (en vervolgens weer hersteld; zie "OpenType PostScript lettertypen problematisch in 10.6.7", 27 maart 2011 en "Apple brengt Snow Leopard Font Update uit", 26 april 2011), ze hebben ook de manier gewijzigd om onderdelen uit de navigatiekolom te verwijderen. In tegenstelling tot eerdere versies moet je die onderdelen er nu met ingedrukte Command-toets uitslepen, of via een Control-klik de opdracht "Verwijder uit navigatiekolom" kiezen.

Image

Het enige dat ik me kan voorstellen is dat er geklaagd werd over het per ongeluk verwijderen van objecten uit de navigatiekolom, omdat het inderdaad eenvoudig is om iets er uit te slepen; als je een voorwerp alleen kunt verwijderen door te slepen met de Command-toets ingedrukt, of door een contextuele menu-opdracht te kiezen wordt het vrijwel onmogelijk om een object per ongeluk te verwijderen. Overigens blijkt uit verschillende opmerkingen via Twitter dat het vaak voorkomt dat onervaren gebruikers (denk aan ouders…) voorwerpen uit zowel navigatiekolom en Dock verwijderen en vervolgens niet weten waar iets gebleven is. Het zou ons niet verbazen als in de toekomst ook het Dock op dezelfde wijze wordt aangepast.

Deze nieuwe aanpak is natuurlijk geen halszaak, maar het ware handig geweest als Apple deze wijziging had vermeld in de toelichting bij 10.6.7. Daar zijn die toelichtingen uiteindelijk toch voor? Apple heeft dan weliswar een ondersteuningsartikel gepubliceerd waarin wordt uitgelegd hoe je een object uit de navigatiekolom kunt verwijderen, maar zelfs dat artikel rept met geen woord over het feit dat het daarbij gewijzigd gedrag betreft.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Apple meldt Lodsys dat iOS-ontwikkelaars gedekt zijn

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: OF]

Tien dagen nadat een grote groep iOS-ontwikkelaars door het bedrijf Lodsys was aangeschreven met de mededeling dat de door hen gebruikte methode voor in-app aankopen een inbreuk was op een patent van Lodsys (zie ook "Kleine iOS-ontwikkelaars in het vizier over In-App Purchase-patenten", 13 mei 2011), heeft de juridische afdeling van Apple aan Lodsys per brief laten weten dat het er van overtuigd is dat de Licentie die Apple heeft op het patent ook het gebruik door de iOS-ontwikkelaars dekt.

In de brief, waar TidBits een kopie van heeft en die door Macworld online is gezet verklaart Apple's advocaat Bruce Sewall:

Apple is onbetwist licentiehouder van deze patenten en de Apple App-makers worden door deze licentie beschermd. Er is geen enkele basis voor de beschuldigingen van inbreuk door Lodsys aan het adres van de App-ontwikkelaars. Apple wil de inhoud van deze brief en de informatie waar naar wordt verwezen delen met de App-ontwikkelaars en is bereid de licentierechten te verdedigen.

Sewell vervolgt met het aanspreken van Lodsys op de brief met de "gestelde inbreuk" die kennelijk alleen aan de ontwikelaars is gestuurd en niet naar Apple. Met nadruk wijst hij er op dat het iOS, de API's, de iOS-apparaten en de App Store vallen onder de patenten waarvoor Apple uitdrukkelijke rechten heeft deze ook aan zijn onwikkelaars te leveren.

Dat is een probleem want de betekenis van "patent exhaustion and first sale", komt er op neer dat verkoop is toegestaan van een artikel dat het patent bevat en dat moet in feite voorkomen dat de patenthouder invloed heeft op de wederverkoop. Dit was duidelijk gesteld in de uitspraak van het hooggerechtshof in 2008 in de zaak Quanta Computer, Inc. versus LG Electronics, Inc.. Met andere woorden: Lodsys kan niet Apple een licentie geven en vervolgens achter de iOS-ontwikkelaars aangaan die de Apple-producten en -diensten gebruiken die deze patenten omvatten.

Samenvattens schrijft Sewall:

Daarom eist Apple dat Lodsys met onmiddellijke ingang de beschuldingingen geuit in de brieven aan de ontwikkelaars intrekt en stop met het valselijk beschuldigen van de App-ontwikkelaars dat zij op enigerlei wijze inbreuk maken op de Lodsys-patenten door gebruik te maken van de Apple-produkten en -diensten.

Natuurlijk is de zaak pas gesloten als Lodsys zegt dat de zaak gesloten is maar de iOS-ontwikkelaars die ik gesproken heb halen opgelucht adem nu ze weten dat Apple Legal heeft verklaart hun rechten te verdedigen inclusief de licenties op de patenten die het iOS bevat.

Interessant genoeg is dit vermoedelijk het eerste dat Apple gehoord heeft van het bedrijf Lodsys. Op het FOSS Patentenblog, dat voornamelijk kwesties onderzoekt die betrekking hebben op de concurrentiepositie van Open Source software, suggereert Florian Mueller dat Apples licenties in beeld kwamen doordat de Lodsys-patenten tijdelijk in handen waren van Nathan Myhrvold's Intellectual Ventures. Apple, Google en Microsoft zijn alle beleggers in Intellectuele Ventures, en licentiehouders van de patenten van de onderneming.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Waarom laptoptassen zo zwaar zijn

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  23 reacties (Engelstalig)

[vertaling: RAW]

Ik reis al met Apple-laptops sinds de dagen van de PowerBook 100 en in al die jaren heb ik hun kracht de lucht in zien schieten en hun gewicht naar beneden zien storten. Mijn aluminium MacBook uit 2008 is duidelijk lichter dan die PowerBook 100 en de 11-inch MacBook Air weegt maar de helft van mijn MacBook.

Maar wat blijkbaar in het geheel niet is veranderd is het gewicht van mijn afgeladen laptoptas wanneer ik daarmee op een luchthaven loop te slepen. Na mijn meest recente reis naar Denver en Boulder besloot ik om uit te vinden waar al dat gewicht eigenlijk vandaan kwam (had ik per ongeluk een paar bakstenen ergens onderin mijn tas opgeborgen?), dus haalde ik de tas meteen na de reis helemaal leeg, waarbij ik elk afzonderlijk ding woog.

Helaas ontdekte ik geen bowlingballen, maar terwijl ik elk ding woog en de getallen in een rekenvel opsloeg, maakte ik aantekeningen over waarom het in die tas zat, en of het onmisbaar was of niet. En daarmee werd het iets interessanter.

Om te beginnen woog mijn afgeladen laptoptas 8,75 kg. Wat ik ontdekte was dat 6,28 kg daarvan van dingen kwam die ik absoluut onmisbaar vond. Maar de resterende 2,47 kg kwam van dingen die of geheel onnodig waren of die ik alleen op bepaalde soorten reizen mee zou nemen.

Als ik bijvoorbeeld alle dingen zou willen meenemen waarmee Tristan en ik foto's kunnen maken, dan komt er 612 gr. extra in de tas. Mijn hardloopspullen en voedsel wegen samen 952 gr. En nog eens 848 gr. bleek absoluut overbodig en nutteloos te zijn, door dingen die ik al jaren meesleep en nooit gebruik. Voor toekomstige reizen overweeg ik om een aparte kleine tas mee te nemen die ik in mijn rugzak met kleren kan stoppen, om de laptoptas wat lichter te houden.

Maar de zwaarste dingen zijn geen verrassing en ik kan ze ook niet weglaten. Bovenaan staat de MacBook zelf, die 2,04 kg. weegt, gevolgd door de lege Kensington Saddlebag van 1,51 kg. Als ik echt gewicht zou willen kwijtraken, zouden een MacBook Air en een andere tas waarschijnlijk het gewicht met zo'n anderhalve kilo naar beneden kunnen brengen, hoewel ik nog steeds 636 gr. aan stroomadapters en kabels bij me zou dagen (er bestaan waarschijnlijk wel lichtere stekkerdozen).

Ik kan zo'n uitgave alleen om een paar kilo te besparen niet verantwoorden, maar ik zou zeker moeten kijken naar ander leesvoer voor op het vliegtuig voor wanneer niemand elektronische apparaten mag gebruiken. Drie New Yorker-tijdschriften wegen al 584 gr. Met nog eentje erbij zou ik al dicht in de buurt van het gewicht van mijn iPad met ZeroChroma-hoes komen, die 866 gr. wegen.

Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om jou te vertellen wat je wel of niet in je laptoptas zou moeten dragen, maar ik kan je wel melden dat als je je tas niet recentelijk hebt leeggehaald, je wel eens meer met je mee zou kunnen slepen dan echt nodig is. En als je het leuk vindt om de voyeur uit te hangen en te zien wat ik precies bij me droeg tijdens mijn laatste reis, kijk dan naar mijn Google Docs spreadsheet.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Fietsen in de regen met Cyclemeter

  door Jeff Carlson <[email protected]>
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: DPF, PP, TK]

Op een regenachtige zondagmorgen gaat mijn iPhone om 7 uur "s ochtends af. De beller is een vriend met wie ik samen de Haul Ash ga doen, een fietstocht van bijna 70 kilometer tussen Seattle en Woodinville. De tocht is een herinnering aan de uitbarsting van de Mount Saint Helens. Hij heeft teleurstellend nieuws: hij en de andere leden van onze groep trekken zich terug. Ze geven de voorkeur aan een ontbijt in een warm restaurant in plaats van een fietstocht in een stormregen die records breekt.

Hoewel ik soms naar kantoor fiets (een fietstocht van 15 kilometer met terug een lange beklimming) ben ik zeker geen ervaren fietser, dit in tegenstelling tot TidBITS Security Editor Rich Mogull of Tonya "160 kilometer" Engst (zie "Zoek mijn iPhone (of die van mijn vrouw)", 23 september 2009). Ik heb nog nooit verder gefietst dan deze tocht en de laatste jaren kon ik niet meedoen door dubbele afspraken.

Sla mijn tocht op -- De fietstocht is een mooie kans voor mij om Cyclemeter van Abvio uit te proberen, een iOS-app van $ 4,99. Een aantal jaar terug kocht ik een eenvoudige fietscomputer die snelheid en afstand bijhield. Dat apparaat had een draadloze verbinding met een sensor op mijn voorwiel, maar op een gegeven moment was de batterij leeg en ik heb nooit de moeite genomen die te vervangen.

Nu heb ik natuurlijk een iPhone met ingebouwd gps, die ik altijd bij me heb als ik fiets. Cyclemeter slaat mijn route op samen met snelheid en afstand. Het kan ook andere activiteiten dan fietsen opslaan, als skiën, wandelen, schaatsen en rennen.

Als je de app start en toestemming geeft je plaatsgegevens te gebruiken (alleen de eerste keer) kost het Cyclemeter ongeveer een minuut om een goed gps-signaal te pakken. Tik daarna op de grote duidelijke startknop om een stopwatch te starten en het logboek.

Het stopwatch-scherm volgt je reistijd en afstand, actuele snelheid, gemiddelde snelheid en grootste snelheid. Als je de route eerder hebt afgelegd (dadelijk meer over routes), zie je ook de afstand die nog afgelegd moet worden. Je kunt het stopwatchscherm aanpassen en het veel andere gegevens laten zien zoals Rondesnelheid, Richting, Huidige Tijd en verschillende snelheidsmeters.


Als je je reis niet wilt sturen met getallen kan Mapview je reis vertonen op een Google-kaart die hun stratenplan, satellietoverzicht of beiden gemengd kan laten zien. Elke mijl is aangegeven, dus je ziet meer dan alleen maar een stippellijn.


Als voorbereiding voor mijn reis had ik de Fietshouder voor de iPhone 4 van Biologic($ 64,99) gemonteerd waarmee de iPhone aan het stuur wordt bevestigd. De iPhone kan horizontaal of vertical in een beschermende houder worden gezet. Het aanraakscherm blijft toegankelijk maar is niet zo gevoelig als wanneer het ongemonteerd is (dat is niet een erg groot bezwaar: de telefooon gebruiken onder het fietsen is net zo gevaarlijk als bij autorijden).

Het enige nadeel van de bevestiging is dat de houder de lichtsensor bedekt van de iPhone (hoewel de kamera's nog gebruikt kunnen worden), dus het scherm wordt bijna onmiddelijk zwakker. Dat is gemakkelijk te verhelpen door de automatische helderheid uit te zetten in de helderheidsvoorkeuren.

Biologic zegt dat de Bike Mount weerbestendig is en afdichtingen heeft voor de kamera's, koptelefoonaansluiting en synchroniseerstekkerbus. Een voering van siliconenfolie past strak om de iPhone; die voor de iPhone 3G of 3GS zit er ook bij.


Maar gezien de weersverwachting heb ik iets beter gekeken naar de verpakking en zag in een kleine waarschuwing dat de houder spatwaterdicht ontworpen is en niet gebruikt dient te worden in een zware regenbui. Omdat dat precies het soort weer was dat verwacht werd tijdens de trip en omdat ik niet van plan ben mijn iPhone te riskeren in het belang van de wetenschap of verslaggeving, besloot ik de houder in mijn zak te doen. Omdat mijn sokken snel kletsnat worden binnen een kwartier fietsen, was dat een goed idee. (En natuurlijk kon ik mijn waterdichte schoenbedekkers niet vinden die ik juist voor die gelegenheid had gekocht; nou ja, als je nat wordt, ben je nat zeg ik maar.)

Met de Cyclemeter aan, kan ik me op de tocht zelf concentreren. De weg is bijna vlak en niet moeilijk en de regen heeft veel deelnemers ertoe gebracht maar te gaan ontbijten. Ik kan het niet vergelijken met vorige jaren maar op sommige stukken rijd ik alleen, waarbij ik af en toe word ingehaald door snellere fietsers.

Halverwege in het gebied van Fremont tik ik op de stopknop van de Cyclemeter om de stopwatch stil te zetten. Er staat een groepje aan de bar waar de fietsers hun drankbonnen kunnen inleveren voor biertjes (de tocht wordt gesponsord door de Red Hook-brouwerij dus er is natuurlijk bier), maar omdat ik zuinig omga met alcohol, pas ik ervoor. Het heeft weinig zin om in de berm terecht te komen. In plaats daarvan trek ik een paar droge sokken aan (mijn beste idee van de dag), eet een reep krachtvoedsel, vul mijn bidon bij en ga op weg terug. Een tikje op de startkknop van de Cyclemeter en weg ben ik voor nog eens 34 kilometer regen en omwentelingen.

Voor mij is een van de voordelen van dit weer dat ik niet de neiging heb om de Cyclemeter om de paar minuten te raadplegen om te zien hoe ver ik heb gereden. Als ik de iPhone op het stuur had gemonteerd zou ik het scherm kunnen uitzetten hoewel de gegevens direct onder een knop en een veeg zitten. Ik herken de punten in het landschap waar ik langsgekomen ben maar ik vind het prettiger om alleen maar te rijden en het nu te beleven. Ik heb afgelopen week zoveel tijd achter schermen doorgebracht (laptop, iPad en iPhone) dat het voor mijn ogen goed is om eens een omgeving zonder pixels te zien.

Alleen een keer, toen mijn benen moe gingen worden, heb ik de iPhone uit mijn zak gehaald. Nog maar zes kilometer! De tegenwind is aangewakkerd maar omdat ik dichter bij het eind zat dan ik dacht, kreeg ik voldoende adrenaline om wat harder te trappen en mijn brandende spieren te negeren.

Ik volg een reeks bochten die eindigen in een scherpe bocht naar rechts naar een brug en erachter hoor ik de stemmen van de deelnemers die al aangekomen zijn en schuilen in tenten om bier te drinken van de brouwerij. Er is geen eindstreep (het was geen wedstrijd) dus ik fiets naar mijn auto en tik op de grote rode stopknop van de Cyclemeter.

Nu kan ik zien dat ik 66,37 kilometer afgelegd heb en dat ik er 3:15:55 over gedaan heb (een beetje sneller dan verwacht aangezien ik geen snelheidsrecords wilde breken), met een gemiddelde snelheid van 20,32 kilometer per uur. De knop "More" onderaan het scherm roept een optie "Graphs" op, met een voorstelling van mijn snelheid en het hoogteverloop van mijn rit. De batterij van mijn iPhone is ook nog goed geladen, ongeveer 60 procent, wat betekent dat de app vrij vaak gps-data ophaalt, maar niet zo vaak dat de batterij wordt uitgeput.


(Hoe sneller je rijdt, des te sneller de gps van de iPhone moet samplen om geactualiseerde locatie-informatie te leveren, wat verklaart waarom een app voor gps-navigatie in de auto de batterij van de iPhone veel sneller uitput dan wanneer je te voet of met de fiets bent.)

Mijn vrouw kon deze keer niet mee gaan rijden, maar wil de route later afleggen. Daarom heb ik deze route opgeslagen met de knop Route. Wanneer we later gaan, bij voorkeur wanneer het warm en droog weer is, kan ik de route oproepen, een nieuwe chronometer starten en de resultaten vergelijken.

Ritten delen -- Later, wanneer ik droog ben en weer wat bijgekomen ben, kan ik de deelfuncties van Cyclemeter bekijken. Waarom zou ik anders gegevens verzamelen als ik er niet online kan mee opscheppen? Mijn vriend, die zich nu volgepropt heeft met vettig eten, denkt misschien wel dat ik de hele ochtend heb zitten drinken in de brouwerij.

Met Cyclemeter kan ik de resultaten delen op Twitter, Facebook, Dailymile of via e-mail. De standaardopties na aanmelden op de respectievelijke diensten zijn naar mijn smaak echter wel wat te opdringering: de app kan automatisch updates posten en twee van de zes opties zijn geactiveerd. Dat zijn er twee te veel voor mij. Ik haat apps die automatisch iets sturen, maar ik kon gelukkig wel gemakkelijk de instellingen veranderen (tap de servicenaam, tap Auto Post Settings en schakel dan de opties uit). Ik gebruik Dailymile niet en ik heb die optie dan ook niet getest, maar ik vermoed dat het om iets gelijkaardigs gaat. Ik begrijp de aantrekkingskracht van de automatische postfunctie wel voor iemand die op een lange rit is en zijn vrienden of familie wil laten weten waar hij is.

Wanneer je de route-info raadpleegt, kun je naar beneden scrollen naar een optie "Share" die je naar een scherm brengt met een informatietekst over de route. Tap de tekst om hem te posten. Het resultaat is een koppeling naar een kaart van de rit op Google Maps, met afstandsmarkeringen en de gemiddelde snelheid per kilometer.

Delen kan ook in de andere richting. Je kunt de app je Facebook, Twitter of Dailymile-account laten controleren. Wanneer bijvoorbeeld op je Twitter-stream een nieuw bericht wordt gepost, leest de app de tekst voor je voor. Je kunt deze functie ook configureren zodat de app je alleen antwoorden voorleest. Dit is een functie die automatisch geactiveerd is, wat ik onverwacht ervoer toen iemand iets op mijn Facebook-muur had gepost. Eén stem kan gratis worden gedownload en je kunt andere stemmen kopen in het Engels (Amerikaans en Brits Engels), Frans, Duits en Italiaans.

Tweets die worden voorgelezen zijn helaas net als iemand die een grap voorleest maar alles details vergeten is (of Jay Leno die tweets voorleest op tv, iets wat ik echt eens gezien heb bij het zappen). Het komt niet goed over in gesproken communicatie, zoals "Heel grappig. El. O. El. Hekje. El. I. Em. Ee."

Je mag me ouderwets noemen, maar ik wil mijn Twitter-stream niet horen wanneer ik met de fiets rijd. Zelfs muziek beluisteren vind ik niet zo een goed idee, al ben ik er niet helemaal tegen op een fietspad zoals de Burke-Gilman-route in Seattle. Pendelen in het verkeer? Vergeet het. Ik veronderstel dat als je dagelijks met de fiets of te voet pendelt en je achterstand op Twitter wil inhalen en de audiotekst kunt begrijpen, dat dit dan wel een interessante functie is. Ik lees mijn Twitter-berichten op mijn iPad wanneer ik met de bus naar het werk ga, maar ik zit dan ook niet tegelijk aan het stuur van de bus. Daarom interesseert deze functie me dus niet.

Een andere functie die me niet interesseert, is Competitors, waarmee je ritten van andere gebruikers van Cyclemeter kunt importeren en dan je resultaten met die van hun vergelijken, zelfs nog tijdens de rit. Zij kunnen de data exporteren als Google Maps URL, een GPX-bestandsbijlage (GPS Exchange Format) of URL, een KML-bestandsbijlage (Keyhole Markup Language) of URL, of CSV-bestandsbijlage (comma separated values) of URL. Ik vermoed dat ik niet competitief genoeg ben, maar ik begrijp wel hoe dit kan helpen om even snel of sneller dan iemand anders te zijn.

Anticipeer mijn ritten -- Nu ik een betrouwbare manier heb om mijn ritten bij te houden, kijk ik al meer uit naar Cyclemeter en de Bike Mount voor iPhone 4 naarmate het weer in Seattle beter wordt. 67 kilometer fietsen in een zware regenbui heeft me meer vertrouwen gegeven om ook andere routes af te leggen. En ik kan mijn vriend zeggen "ik heb het gedaan", met de gegevens als bewijs en ik kan hem overtuigen om later in de zomer met ons mee te rijden.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

Rosetta en Lion: je er overheen zetten?

  door Michael E. Cohen <[email protected]>
  84 reacties (Engelstalig)

[vertaling: SWB, DPF]

Op 11 maart stond ik buiten in de rij te wachten voor de plaatselijke Apple Store om een iPad 2 te kopen zodat ik kon gaan werken aan een boek over de nieuwe iPad waarvoor ik gecontracteerd was. Toevallig stond achter mij in de rij een vriend en collega die ik al een tijdlang niet had gezien. Al pratende ging het gesprek over naar de komende uitgave van Mac OS X Lion van Apple. Ik bracht het gerucht te berde dat Rosetta niet bij Lion zou zijn inbegrepen en dat ik mij daar zorgen over maakte. Mijn vriend snoof spottend en zei: "Zet je er overheen". Zijn terloopse opmerking zat mij toen dwars en doet dat nog steeds.

"Zet je er overheen" Ik heb die opvatting de laatste tijd vaak gezien en niet alleen met betrekking tot het gerucht dat Apple afstand doet van Rosetta. Ik heb het gezien in berichten en commentaren over privacy-kwesties ("Privacy is dood. Zet je er overheen"). Ik heb het gezien bij politieke berichten en artikelen ("Uw kandidaat heeft verloren. Zet je er overheen."). Ik heb het gezien op sportpagina's ("Uw favoriete speler is verkocht. Zet je er overheen.") en op entertainmentsites ("De voorstelling gaat niet door. Zet je er overheen."). Ik heb het in allerlei verbanden gezien, over allerlei veranderingen. Elke keer als ik het zie, zelfs wanneer ik er begrip voor heb en de noodzaak om verder te gaan onderken, word ik toch boos.

Ik word niet boos omdat ik een hekel heb aan verandering. Verandering vindt plaats. Dingen veranderen. Ik weet het en ik accepteer het. Ik word kwaad omdat de woorden niet als advies zijn bedoeld. Het is eerder een bevel en bedoeld, tenminste onbewust, om het zelfbeeld van de spreker op te krikken en geen rekening te houden met de gevoelens van de toehoorder. Het is een manier om te zeggen: "Ik sta boven die kleinzielige zorgen waarvan jij zou toegeven dat ze kleinzielig zijn, als je zo wijs zou zijn als ik". Het is een gemakkelijk gegeven advies. Het is een zelfgenoegzaam advies. En het is in veel gevallen een slecht advies.

Neem nu Rosetta. Rosetta werd door Apple gebracht als een manier om de overgang van PowerPC-Macs naar Intel-Macs te vergemakkelijken. Het was ontworpen om transparant, voorzover het de gebruiker betrof, PowerPC-compatibele programma's te draaien op een Intel-processor, een niet geringe prestatie van toverkunst, gezien de verschillen in processorarchituur. Mac-gebruikers konden vanwege Rosetta upgraden naar de nieuwere Intel-Macs zonder al hun bestaande software er uit te hoeven gooien. Op de webpagina van Apple waar Rosetta werd geïntroduceerd, schreef Apple, "U zult het nooit zien, u hoeft het nooit te configureren, u hoeft er nooit aan te denken. Het is in Mac OS X ingebouwd om er voor te zorgen dat de meeste van uw bestaande programma's een lang en vruchtbaar leven leiden".

Twee versies van Mac OS X later lijkt het erop dat Rosetta gaat verdwijnen. En met Rosetta verdwijnen dan een aantal programma's die ik vaak gebruik, zoals Quicken 2007, Photoshop CS1, FileMaker Pro 8, Microsoft Word 2004 en vele anderen.

Volgens mijn vriend moet ik gewoon de realiteit accepteren. En hij heeft een punt: als Rosetta inderdaad niet meer in Lion zit, heb ik geen andere keus dan met deze programma's te stoppen (en in elk geval een deel van de gegevens uit deze programma's kwijt te raken), of ik moet bovenop de aanschafprijs van Lion honderden dollars betalen om deze programma's te vervangen door de Intel-versies. In dat opzicht moet ik de realiteit accepteren.

In andere opzichten kan ik de realiteit niet accepteren en is er ook geen reden voor. Ik hoef de verandering niet zomaar over me heen te laten komen, tenminste niet als die veranderingen vervelende consequenties met zich meebrengt. In mijn geval zijn die consequenties van financiëe aard, logistieke aard (het vinden van alternatieve software en overzetten van gegevens) en van emotionele aard. Apples belofte aangaande Rosetta ("je hoeft er nooit over na te denken") is gebroken en daarmee verdwijnt ook een stukje vertrouwen van mij in het bedrijf. De emotionele gevolgen zijn net zo tastbare als de financiële en logistieke gevolgen. Zeggen dat ik het maar moet accepteren gaat tegen mijn gevoel als persoon in.

Ik gebruik misschien iedere dag een computer, maar dat betekent niet dat ik er een ben. Ik ben een mens. Mijn relatie met technologie is zowel intellectueel als emotioneel. Alle mensen hebben een emotionele relatie met de producten die ze gebruiken, al geven ze het misschien niet allemaal toe. Als de producenten van die producten de producten veranderen moeten we omgaan met de praktische en emotionele consequenties die dat heeft, of de redenen voor die veranderingen nu goed zijn of niet.

Ik zal er dus consequenties trekken uit het verlies van Rosetta als ik wil upgraden naar Lion, of als ik een nieuwe Mac koop die alleen Lion kan draaien. Maar dat betekent wel dat ik iedere marketing opmerking van Apple in de toekomst cynischer zal bekijken. Wantrouwender ook. Het beïnvloedt ook wat ik zal zeggen als mensen me om raad vragen bij de aanschaf van een computer. Ik zal waarschijnlijk nog steeds Apple producten aanbevelen, maar ik zal wel meer kanttekeningen gaan plaatsen.

Ja tegen verandering, maar nee, ik zal niet zomaar de realiteit accepteren.

[Noot van de redactie: Mensen, denk voordat je commentaar geeft even goed na over wat Michael precies zegt in dit artikel. Hij klaagt niet dat er veranderingen moeten zijn en hij kan ook uitstekend met die veranderingen omgaan. Hij stelt slechts dat zeggen dat je de realiteit moet accepteren als reactie op zorgen over specifieke veranderingen afwijzend en niet constructief is en de gevoelens van mensen ontkent. Hij merkt verder op dat Apple nog eind 2010 dingen heeft gezegd over Rosetta, terwijl het bedrijf nooit officieel gezegd heeft dat ze plannen hebben om te stoppen met de technologie (er vanuit gaande dat het klopt) terwijl het wel veel gevolgen heeft voor veel Mac gebruikers. -Adam]

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 23 mei 2011

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: HV]

Dolly Drive 1.2 -- De online back-up dienst Dolly Drive heeft de software om Time Machine back-ups naar de "cloud" te sturen ge-update. De lokale kloon-functie van Dolly Drive 1.2 heeft een prestatieverbetering ondergaan en genereert nu een correct buffergeheugen zodat er gestroomlijnder gestart kan worden vanaf de kloon. Verder is de standaardinstelling voor de Inclusions Assistant nu om de eerste keer geen inclusions te gebruiken, toont het hoofdvenster van Dolly Drive de totale hoeveelheid gebruikte opslagruimte en is de Time Machine voortgangsbalk verwijderd omdat die onbetrouwbaar was. (Gratis, maar alleen voor abonnees)

Reacties - Dolly Drive 1.2

PDFpen en PDFpenPro 5.3 -- Smile heeft nieuwe versies van hun PDF-bewerkingsprogrammatuur PDFpen en PDFpenPro, vrijgegeven. In versie 5.3 zijn een aantal beveiligingsverbeteringen aangebracht, waaronder de mogelijkheid om gegevens te versleutelen met de 128- en 256-bits Advanced Encryption Standard (AES)-algoritmen, waar de Amerikaans overheid de voorkeur aan geeft en die vereist zijn voor het opslaan van medische gegevens. Verder ondersteunt de AES-256 versleuteling in PDFpen nu ook Unicode in wachtwoorden en kan de wijze van versleutelen via AppleScript gekozen worden. (Nieuw $ 59,95 of $ 99,95, update gratis, 41,4 MB)

Reacties - PDFpen and PDFpenPro 5.3

ProKit 7.0 -- Apple heeft ProKit 7.0 , de verzameling bibliotheken die de interface van Apples professionele apps zoals Final Cut Pro, Logic, en MainStage definiëren, vrijgegeven. Deze nieuwe versie bevat onder meer een aantal gerepareerde weeffouten en verbeterde stabiliteit, zorgt voor verbeterde fontweergave en verbeterde ondersteuning voor pop-over tooltips. Gebruikers van Final Cut Pro, Motion, Soundtrack Pro, DVD Studio Pro, iPhoto, Aperture, Final Cut Express, Logic Pro, MainStage, Logic Express en iAd Producer worden aangeraden om ProKit 7.0 te installeren. Software-update zal je er op attent maken. ProKit 7.0 vereist Mac OS X 10.6.6 of nieuwer. (Gratis update, 15,7 MB)

Reacties - ProKit 7.0

Digital Camera RAW Compatibiliteits-update 3.7 -- Met Digital Camera RAW Compatibiliteits-update 3.7, heeft Apple de ondersteuning van Raw camerabestanden in Aperture 3 en iiPhoto ’11 uitgebreid met een aantal nieuwe camera"s, waaronder de Fujifilm FinePix 1000, Nikon"s D5100, de Olympus E-PL2 en XZ-1 en de Samsung GX-1S. (Gratis update, 6,62 MB)

Reacties - Digital Camera RAW Compatibility Update 3.7

Mailplane 2.4 -- Niettegenstaande de opkomst van de sociale netwerkdiensten is e-mail nog altijd het medium om dingen ook werkelijk gedaan te krijgen en daarom ondersteunt Uncomplex's mail-programma voor GmailMailplane 2.4 nu ook de populaire Evernote-dienst. Evernote is bedoeld om informatie en, hoe raad je het, notities te beheren en kan nu direct vanuit Mailplane bereikt worden zodat je notities kunt maken die gekoppeld zijn aan Mailplane "conversaties". Je kan je e-mail-bijlagen direct in Evernote importeren. Verbeteringen in Mailplane 2.4 betreffen onder andere problemen met Quick Links die niet in Mailplanes Navigate-lijst van labels en koppelingen verschenen, het hoofdvenster van Mailplane dat te voorschijn kwam zelfs als Mailplanes-instellingen specificeerden dat Mailplane in de achtergron werd opgestart bij logins, problemen met het exporteren van Word-bestanden vanuit Google Docs en nog zo wat aanpassingen. (Nieuw $ 24,95 dollar, update gratis, 21,5 MB)

Reacties - Mailplane 2.4

ExtraBITS, 23 mei 2011

  door TidBITS Staff <[email protected]>

[vertaling: RAW]

Omdat we de aflopen week verdronken in het uitgevers- en ontwikkelaarswerk, is] maar één extern artikel, met nieuws over hoe GadgetTrak aangifte bij de politie kan doen, onder onze aandacht gekomen.

GadgetTrak nu met ingebouwde aangifte bij politie -- GadgetTrak, de dienst voor het terugvinden van gestolen apparaten, heeft een optie toegevoegd waarmee gebruikers rechtstreeks aangifte bij de politie kunnen doen via het regelpaneel op het web. Meer dan 150 politiebureaus in de Verenigde Staten hebben een online aangiftemogelijkheid en als je jouw GadgetTrak-geactiveerde apparaat in een van die zones bent kwijtgeraakt, kun je nu sneller de hulp van de lange arm der wet inroepen.

Reacties

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2011 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering