Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1045, 20 september 2010

In deze uitgave voert praktisch nut de boventoon, met een verhaal van Sharon Zardetto over het gebruik van Toetsenbordweergave waarmee je over speciale leestekens beschikt en een recensie van Matt Neuburg over Fake, een webbrowser die op een Automator-achtige manier binnen een webpagina acties automatiseert. Daarnaast, de kijk van Adam op EPUBReader, een Firefox add-on waarmee je zomaar een EPUB-bestand kunt inzien, en de details van Glenn Fleishman om je op een geheel grafische manier met een aantal iPad-apps gebruik te laten maken van RSS-feeds. Als laatste hebben we een nieuw Take Control e-boek voor je: Kirk McElhearn's "Take Control of iTunes 10: The FAQ". Interessante nieuwe software deze week is onder andere Dialectic 1.7, Transmit 4.1.1, MarsEdit 3.1, Savescreenie 2.0, en 1Password 3.4.1.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Er is ook een iPhone-versie van TidBITS-NL op <http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-1045i.html>
En als je de volgende koppeling opneemt als bladwijzer in Safari op je iPhone, iPad of iPod touch, heb je altijd de nieuwste aflevering:
<http://nl.tidbits.com/TidBITS-nl-i.html>


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


"Take Control of iTunes 10: The FAQ" beantwoord 100 iTunes-vragen

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: PEP]

We hebben het genoegen om een geheel nieuw Take Control e-boek, "Take Control of iTunes 10: The FAQ", aan te kondigen. Geschreven door iTunes-expert en muziekliefhebber Kirk McElhearn, is het 146-pagina, lange en $ 10 kostende e-boek actueel en barstensvol met antwoorden op al je iTunes-vragen. Kirk schrijft behalve Take Control en een aantal andere boeken regelmatig voor TidBITS en tevens is hij Senior Contributor van Macworld, met een flink aantal bijdragen aan hun Playlist-column.

Naast de doelstelling om van jou een iTunes-powergebruiker te maken is het Kirk's bedoeling met dit e-boek jou te laten zien hoe iTunes het mogelijk maakt om media aan je iTunes toe te voegen, die een tag mee te geven, albumillustraties toe te voegen en dat allemaal te organiseren in afspeellijsten. Heb je dat eenmaal zo opgezet, dan kun je genieten van je muziek, films, audioboeken, e-boeken, en nog meer; zonder probleem iets vinden wanneer je dat zoekt, iets aparts doen, zoals een aparte selectie van je muziek naar je iPod synchroniseren, een afspeellijst voor een feestje maken, zien welke muziek je al een tijdje niet meer hebt gespeeld, of luisteren naar de hoofdstukken van je audioboek in de goede volgorde. Als jouw iTunes-bibliotheek ook maar enigszins lijkt op de mijne is het nu een zooitje en dat maakt het gebruik van iTunes onnodig ingewikkeld. Het kan ook anders, met het advies van Kirk krijg jij het zelf te zeggen over al die media in je iTunes.

Als we het toch over media hebben. Ben jij, nu of straks, een iPad-eigenaar, dan kun je ook Kirk's e-boek in een bundel aanschaffen met 25 procent korting, samen met Jeff Carlson's "Take Control of Media on Your iPad". Normaliter zouden deze twee e-boeken $ 20 kosten, maar samen kosten ze je niet meer dan $ 15.

Om het nog aanlokkelijker te maken, bevat het e-boek een paar waardebonnen. Je bespaart $ 5 op Equinux's SongGenie-gereedschap om automatisch de missende albumillustraties aan te vullen, foute titels te corrigeren, liedteksten toe te voegen en onbekende muziek te identificeren. Heb je daarnaast een AirPort Express-basisstation, dan bespaar je jezelf $ 3 op Rogue Amoeba's Airfoil-software voor het draadloos afspelen van audio vanaf elke bron, zoals de Pandora-webpagina in Safari.


Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


RSS bij de les: de kracht benutten

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: DPF]

Nieuwslezerprogramma's kunnen van RSS-feeds een keurige verzameling maken van het laatste nieuws, blogartikelen en andere nieuwe berichten in een handzaam lijstformaat. Veel mensen die ik ken echter, vinden de e-mail-achtige organisatie van RSS-lezers niet prettig, of gebruiken geen RSS omdat ze de informatie liever op een webpagina zien (en je hebt natuurlijk Adam Engst, onze standvastige leider, op wie een enorme lijst aan nieuwskoppen zo dwingend overkomt dat hij nieuwslezers volledig vermijdt).

Er is echter nieuws voor diegenen die nieuwslezers mijden. De iPad brengt ons een nieuwe benadering voor het lezen van feeds die wellicht mensen doet overstappen.

In het bijzonder zijn er twee programma's die beloftevol zijn en ik verwacht dat wanneer zij succesvol zijn in de App Store-markt we veel trendvolgens zullen gaan zien voor zowel de iPad als de iPhone. Bovendien gaat deze benadering dan wellicht ook navolging krijgen onder Mac OS X.

Times for iPad en Flipboard maken krant- en tijdschriftachtige lay-outs op basis van RSS-feeds. En dat werkt beter dan je in eerste instantie misschien zou verwachten. Het maken van een automatische lay-out is lastig, maar beide programma's slagen er behoorlijk goed in een aardige lay-out te maken.

Alle RSS bij elkaar -- Times for iPad van Acrylic Software kost $ 7,99 is uitgevoerd met tabbladen voor wetenschap, technologie, kunst en cultuur en sport. Ieder tabblad heeft meerdere kolommen met kortjes. Je kunt kolommen aan- en uitzetten, de breedte instellen en je eigen RSS-feeds toevoegen, maar er lijkt geen manier te zijn om de volgorde van de feeds te veranderen. Dat is jammer, want je moet ze verwijderen en opnieuw toevoegen om een eigen volgorde aan te maken.


Je kunt ook instellen hoeveel artikelen getoond worden. Bovendien kun je iedere pagina aan de rechterkant uitbreiden met meer kolommen.

Tik een item aan en de bijbehorende RSS-voorvertoning wordt geopend, inclusief bijbehorend beeldmateriaal of andere media. In landschap modus (maar vreemd genoeg niet in portretmodus) krijg je knoppen te zien om het item te openen in Safari, het item toe te voegen aan een algemene plank van artikelen in de app of het item te delen via e-mail, Twitter en Facebook.


De makers van Times for iPad hebben al een Mac OS X-versie in de planning staan.

Flip-Flying Away -- Het gratis programma Flipboard is beperkter in de mogelijkheden om eigen items toe te voegen, maar het is ook een mooiere app qua interface. Het is feitelijk meer een magazine dan een krant. Er zijn verschillende feeds vooringesteld en je kunt maximaal 9 bronnen hebben. Deze worden getoond in een raster van vierkanten, verspreid over maximaal 13 pagina's.


Bij het starten van een programma krijg je een afbeelding op vol formaat te zien, als een cover. Veeg van rechts naar links en de inhoudsopgave wordt getoond met negen vierkanten. Iedere bron kan worden aangepast, maar op dit moment kun je alleen nog maar kiezen uit bronnen die bij Flipboard Inc. vandaan komen. Je kunt alleen Twitter-lijsten toevoegen, of individuen.

Wanneer je het vierkant van een bron aanraakt opent Flipboard een pagina met overzichten van gelinkte items, samen met afbeeldingen. Voor Twitter is dat vrij opvallend, omdat ieder gelinkt item in een tweet van maximaal 140 karakters wordt uitgevouwen naar het volledige item.


Tik op het item en het opent op een eigen pagina, en toont referenties naar de bestemming of tweet in een kolom aan de zijkant, als een soort commentaar. Er is ook een knop om het artikel op het web te lezen in de oorspronkelijke webcontext (op die manier houdt Flipboard de nieuwsbronnen te vriend).


Artikelen en items kunnen door middel van e-mail en Twitter gedeeld worden, en kunt een tweet als favoriet aanmerken als je een tweet open hebt.

Beide apps hebben mijn ogen geopend voor de manier waarop grafisch met stromen informatie omgegaan kon worden. Hoewel ik honderden feeds volg in mijn RSS-lezer merk ik dat ik het steeds minder gebruik, vooral vanwege de enorme aantallen. Zelfs wanneer ik probeer te scannen en sommige als gelezen markeer blijven de aantallen groot (ik hoor Adam monkelen terwijl ik dit intik.)

Op de een of andere manier kunnen zowel mijn ogen als mijn hoofd de feeds bij deze wijze van presenteren beter bijhouden. Ik lees nu weer, in plaats van dat ik koppen snel.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


EPUBReader toont EPUB-boeken in Firefox

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  5 reacties (Engelstalig)

[vertaling: PP]

Men ziet steeds vaker elektronische boeken in het EPUB-format dank zij de iBooks-app en de iBookstore van Apple. Het is daarom vreemd dat er behalve iBooks weinig andere manieren zijn om een EPUB te lezen, vooral als het gaat om ze snel even te bekijken op je Mac.

O'Reilly Labs biedt de Bookworm-onlinedienst aan van Threepress, maar dat houdt wel in dat een boek online moet worden opgeslagen en daar heb je misschien niet veel zin in. Datzelfde geldt voor de Ibis Reader, die gemaakt is door en paar makers van Bookworm. Er bestaat ook een platform-onafhankelijke open-source applicatie die Calibre heet en EPUBS kan vertonen maar die is rommelig en niet handig in gebruik. Ook is er een versie van Stanza voor de Mac, maar in afwijking van de iOS-Stanza, verwijdert de Mac-versie alle plaatjes en formattering uit de EPUB waardoor het soms onleesbaar kan worden. En tenslotte zijn er de Adobe Digital Editions, een op AIR-gebaseerde applicatie van Adobe die gedeeltelijk ontworpen is om met DRM-beveiligde e-boeken om te gaan in verschillende computers; het is niet erg slecht maar ik ben er ook geen grote fan van.

Gelukkig kwam ik toen de EPUBReader tegen, een gratis add-on van de Firefox-browser voor de Mac, Windows en Linux. Hoewel de meeste add-ons van Firefox de werking van de browser zelf beïnvloeden, gebruikt de EPUB-reader de presentieroutine van Firefox om de tekst van de EPUB in een venster of tab van Firefox te plaatsen. (EPUB-bestanden zijn XHTML en CSS en staan in een Zip-archief).

Om de EPUB-reader in Firefox te installeren moet je de "Add to Firefox"-knop aanklikken op de site van de EPUB-reader; daarna moet je Firefox herstarten om de installatie af te ronden.

De EPUB-reader verandert de configuratie van Firefox zo dat als een .epub-bestand wordt aangeklikt, die wordt gedowload, bewerkt en vertoond. Je kunt ook een lokaal EPUB-bestand naar een Firefox-venster slepen of het dubbelklikken als je aangegeven hebt om het .epub-bestand te openen met Firefox in het informatiescherm van dat bestand.

Anders dan bij PDF-bestanden die je in een browser bekijkt en dan weer "verliest" als je de tab sluit waar ze instaan, worden de EPUB's die binnenkomen of geopend, opgeslagen in de EPUB-catalogus die toegankelijk is vanuit het tools-menu van Firefox, het bladwijzer-menu (onderaan de lijst), of via een knop onderaan elke EPUB die je aan het lezen bent. Bovendien heeft het venster van de EPUB-catalogus een pop-uplijst met sites waaruit je nog meer EPUBS kunt halen.



Als je met de EPUB-reader een EPUB hebt geopend gaat het lezen ervan vanzelfsprekend en gemakkelijk. De inhoudsopgave staat links van het venster in een paneel met aanpasbare grootte en het boek zelf staat rechts. Als iets in de inhoudsopgave wordt aangeklikt, verschijnt de corresponderende tekst rechts en als er knoppen in de tekst staan voor navigatie kan je er ook mee door de tekst lopen.


De meeste EPUBS hebben hun eigen opmaak die vastligt met inwendige CSS-bestanden maar als je wilt kan je een aantal mogelijkheden voor vertoning vastleggen in de voorkeuren van de EPUB-reader. In de inhoudsopgave is de achtergrondkleur en de kleur van de links te specificeren, naast het lettertype en -grootte. Dezelfde keuzen voor achtergrondkleur en lettersoort zijn mogelijk voor de tekst van het boek, evenals de breedte van de marge en de minimale kolombreedte. En voor wie alleen de lettergrootte wil veranderen is er een stel knoppen om dat te doen. Het is wel wat vreemd, maar het commando "Zoom In" van Firefox werkt ook om de hele tekst te vergroten, zowel de inhoudsopgave als de tekst zelf. Maar het "Zoom Out"-commando werkt alleen op het venster van de tekst van het boek tenzij je eerst klikt op het venster van de inhoudsopgave.

Met andere knoppen kom je in het venster van de ePub-catalogus, kan je het bestand op een andere plaats op je harde schijf zetten en een bladwijzer maken (hoewel ik er niet achter ben gekomen hoe dat werkt). Tenslotte laat een paar grote groene knoppen je naar het volgende of vorige hoofdstuk springen. Deze commando's zijn ook mogelijk met het toetsenbord (control-klik de knoppenbalk om een menu te activeren dat een toescombinatie laat zien; je kunt de knoppenbalk ook helemaal weghalen op die manier).

Het is absoluut waar dat de interface van de EPUB-reader afschuwelijk is (geen enkele Macintosh-ontwerper zou dood willen worden gezien in gezelschap van zulke lelijke knoppen) maar voor het dagelijkse gebruik doet de EPUB-reader zijn werk en vertoont het een EPUB met een navigeerbare inhoudsopgave. En of ik nou een EPUB-versie van een van onze elektronische Take Control-boeken opsla of snel iets wil bekijken dat ik online heb gevonden of toegezonden heb gekregen, alles wat je moet doen is klikken of naar Firefox te slepen om de EPUB in de EPUB-reader te laden.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


De programmeerbare webbrowser Fake is het helemaal

  door Matt Neuburg <[email protected]>
  2 reacties (Engelstalig)

[vertaling: HV, DPF, JO]

Het komt tegenwoordig nog maar sporadisch voor dat ik in verband met een nieuw programma mezelf voor het hoofd sla met de opmerking, "Wauw! Waarom heeft daar nog nooit iemand aan gedacht?" Maar dat was precies wat ik deed toen ik over Fake, een nieuwe webbrowser van Todd Ditchendorf hoorde. En vervolgens kon ik alleen maar zeggen, "Wauw! Niet te geloven dat iemand dit idee zo briljant heeft uitgevoerd!"

Voor je nu afhaakt, terwijl je je afvraagt waarom we in vredesnaam nog een webbrowser nodig hebben, luister even wat ik te zeggen heb. Fake is niet zomaar een webbrowser en het is ook niet bedoeld om je huidige browser te vervangen. Fake is geschreven met één bepaald doel voor ogen en mogelijk heb je het maar zelden nodig. Maar als je het nodig hebt is er ook niets anders dat er aan kan tippen.

Fake is een programmeerbare webbrowser. Het idee is om het zo eenvoudig mogelijk te maken om scripts te schrijven die de webbrowser aansturen en die de code van een webpagina kunnen analyseren. Zulke scripts kun je ook met andere hulpmiddelen maken; je zou het bijvoorbeeld in JavaScript kunnen doen. En er zijn ook andere manieren om met zo'n script, min of meer automatisch, een webpagina te analyseren; dat is wat bijvoorbeeld Greasemonkey in Firefox doet. Maar het sleutelwoord hier is "eenvoud". Het doorzoeken van de HTML-code van een webpagina met JavaScript om daar één bepaald element uit te lichten en het onderhouden van dat JavaScript kan bepaald niet geclassificeerd worden als eenvoudig. In Fake daarentegen kun je een script samenstellen door gewoon op de gewenste onderdelen te klikken.

De interface van Fake is bewust gemodelleerd naar die van Automator van Apple (zie "Daar komt Automator", 2 mei 2005), waarbij je voorgeprogrammeerde, configureerbare "acties" kunt samenvoegen tot een complete "handeling", als alternatief voor het schrijven van code in AppleScript. Maar Fake doet meer dan dat; Apple heeft altijd verzuimd om Automator uit te rusten met fatsoenlijke programmeer-elementen zoals lussen, keuzes en foutafhandeling. Fake heeft die wel. Standaard-acties zijn bijvoorbeeld het klikken op een koppeling of ander element, de waarde van een element of formulier aanpassen en het versturen van een formulier; je kunt ook het browsen zelf aansturen, zoals naar een bepaalde URL gaan, het openen en sluiten van tabbladen, enzovoorts. Als je kunt programmeren kun je ook stukjes JavaScript, AppleScript of Unix-shellscripts aan elkaar koppelen tot een handeling.

Om een voorbeeld te geven hoe eenvoudig het is om een simpele handeling te maken het volgende. Ik zoek regelmatig in TidBITS naar artikelen die ik in het verleden heb geschreven. Ik wil dan alleen artikelen vinden waarvan ik de auteur ben, niet die waarin alleen mijn naam maar genoemd wordt. TidBITS heeft een "Advanced Search"-pagina, waarin ik kan opgeven dat ik naar "Author"-zoek; om daar te komen moet ik op het tandwielsymbooltje klikken dat zich naast het zoekveld, links boven op onze voorpagina, bevindt. Ik zal laten zien hoe je een handeling maakt om naar de "Advanced Search"-pagina te gaan en "Neuburg" in het veld "Author" in te vullen.

Ik begin met een "Load URL"-actie en plaats dat op onze homepage-URL: http://www.tidbits.com/. Dan voeg ik een "Click HTML Element"-actie toe. Dit heeft een veld waarin ik een kleine afbeelding kan plaatsen. Maar welk element is die afbeelding? Ik hoef het antwoord niet te weten, ik hoef alleen maar de actie naar de afbeelding te verslepen met de Control-toets ingedrukt en de bijbehorende expressie verschijnt in dat veld. Als laatste voeg ik dan een "Set Value of HTML Element"-actie toe; zodra ik weer sleep met de Control-toets ingedrukt, ditmaal naar het "Author"-veld, wordt het eerste veld van die actie ingesteld. Vervolgens tik ik "Neuburg" in het tweede veld van die actie in.

Tot nu toe heb ik niet meer gedaan dan wat sleepwerk, acties instellen en mijn naam een keer intikken. Niet zo moeilijk! Ik moet wel op de een of andere manier een wachtmodus instellen voor het laden van elementen. Dat doe ik met twee "Wait For Condition"-acties tussen de drie acties die ik al ingesteld heb. Ik kopieer dan de informatie uit de bestaande acties, die bepaalt wanneer kan worden doorgegaan en klaar is mijn workflow!

En tenslotte sla ik de macro op als bestand met de naam "Artikelen van Moi". Nu staat er een aanklikbaar bestandje. Als ik het aanklik vult het automatisch mijn naam in het vak "Auteur" in, ik kan nog meer informatie invullen als onderdeel van de zoekopdracht, en voilá, daar begint het zoeken. Het mooiste hiervan is dat ik maar heel even bezig ben geweest om deze macro te schrijven, zonder de noodzaak eerst handleidingen te raadplegen of een programmeertaal te leren.


Als je wel kunt werken met programmeertalen, dan komt deze kennis natuurlijk goed van pas. Hier is bijvoorbeeld een macro die de datum van publikcatie uit een TidBITS-artikel oppikt. Iedere webpagina die onderdeel van een artikel is, begint met een kop waarin achtereenvolgens artikelcategorie, publicatiedatum en wat extra informatie staan. Om deze kop in Fake te krijgen neem ik eerst een "kies variabele"-actie, om vervolgens (je raadt het al) een Control-sleepbeweging te maken van deze actie naar de kop in het artikel. Ik kan aan deze actie ook een variabele-naam toekennen, bijvoorbeeld "meta_artikel". Dit betekent dat bij het uitvoeren van deze macro de variabele "meta_artikel" bijvoorbeeld de volgende inhoud krijgt:

Blog Post | 04 Aug 2010 | Listen | Print | Comment (27)

Nu wil ik het onderdeel "04 Aug 2010" extraheren. JavaScript begrijpt de variabelen van Fake ook en door het gebruik van "regular expressions" kan JavaScript dat gedeelte makkelijk extraheren. Dus "Do JavaScript" is mijn tweede actie. Dit commando pakt de datum uit de variabele "meta_artikel", en produceert hiermee de variabele "datum":

var meta = window.fake.get("meta_artikel");
var res = meta.match(/\| (.*?) \|/);
window.fake.set("datum", res[1]);

Tenslotte wil ik de informatie naar het klembord exporteren. Dit doe ik met een simpel shellscript in Unix, dus mijn volgende actie in Fake is een "Run Unix Script"-actie. Ook Unix-shellscripts kunnen Fake-variabelen lezen, maar doen dit anders:

#!/bin/sh
echo ${date} | pbcopy

Nu staat de datum uit het artikel op het klembord, klaar om geplakt te worden in ieder ander artikel waaraan ik werk. "Zo bijzonder is dat toch niet?", hoor ik je denken: je kan het net zo goed selecteren en kopiéren, toch? Maar dit voorbeeld kan uitgewerkt worden tot een grotere macro die titel en publicatiedatum van een artikel verwerkt in één van onze standaardverwijzingen, zoals de verwijzing hierboven, naar mijn artikel over Automator.

Fake komt met een lading andere slimme mogelijkheden. Gebruikmakend van Apple's WebKit, biedt het programma elementaire analyse van een webpagina. Selecteer een onderdeel van een webpagina, kies Venster > Web Inspector, en je ziet hetzelfde onderwater-scherm dat je in Safari ziet als je Ontwikkel > Toon webinfovenster kiest (of Inspecteer element uit het contekstuele menu). Met Fake kan je scripts en stylesheets gebruiken na het laden van een webpagina (zoals GreaseMonkey dat ook kan). Het programma is zelf ook te scripten. In plaats van het schrijven van een macro, kan je Fake opdracht geven om (via AppleScript of een vergelijkbare taal) op concrete tijdstippen een serie acties uit te voeren.

Ik stel me voor dat Fake een godsgeschenk is voor ontwikkelaars die interacties met een webbrowser moeten automatiseren, zoals bij het testen van een web-applicatie (bijvoorbeeld het bestelproces van de Take Control-ebooks). Het programma is simpel, omdat in zijn meest eenvoudige vorm niets meer nodig is dan het slepen van een actie op het onderdeel van een webpagina waarop je deze actie wil toepassen. Zo belachelijk simpel, dat ik verwacht dat het interessant is voor iedereen die wel eens een herhalende actie met een webbrowser moet uitvoeren waarbij de automatisch-invullen-van-formulieren-functie van Safari tekort schiet. Als je denkt dat dit niet voor jou geldt, raad ik je aan de voorbeelden hierboven nog eens te lezen en op een rijtje te zetten wat jij allemaal met een browser doet. Ik wil wedden dat er webformulieren zijn, of webpagina's die telkens in een vaste volgorde opgehaald moeten worden, waarbij Fake je helpt om vele muisklikken terug te brengen tot één.

Zoals ik al zei, vind ik Fake een briljant idee, briljant uitgewerkt. De ontwikkelaar heeft hier jaren aan gewerkt en is zo gul geweest om gaandeweg een aantal tools die hij ontwikkelde weg te geven, waaronder die andere gespecialiseerde browsers Fluid en Cruz en verder de meeste code waarop ze draaien. De ontwikkelaar reageert snel op vragen en biedt actief en geduldig ondersteuning op deze Google group over Fake. Fake kost het redelijke bedrag van $ 29,95 en er is een proefversie met beperkte mogelijkheden (Let op: de proefversie ontbeert de mogelijkheden om macro's op te slaan). Download van 4,9 MB. Mac OS X 10.5 of later vereist. Ik raad dit programma sterk aan.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Gebruik Toetsenbordweergave om speciale karakters te typen

  door Sharon Zardetto <[email protected]>

[vertaling: HM, SWB, OF, MSH, HV, RAW]

Karakter invoer? Is dat niet wat we "typen" plachten te noemen? Ja, maar hoe kun je karakters typen welke niet op je toetsenbord staan, of niet beschikbaar door een toetscombinatie? Er is natuurlijk het vooraanstaande PopChar X van Ergonis als je vaak speciale karakters moet invoeren, maar wat als je maar af en toe dat copyright symbool, controlevinkje, cent-teken of niet-gelijk-aan karakter nodig hebt?

Het blijkt dat Apple enkele bruikbare gereedschappen biedt voor het vinden van karakters en deze in te voeren en in dit fragment van "Take Control of lettertypen in Snow Leopard", vertel ik je wat je moet weten over een er van: Toetsenbordweergave.

Als je geïnteresseerd bent in Mac OS X's lettertypen-afhandeling in het algemeen, hoop ik dat je een kijkje neemt in het boek, welke 225 bladzijden telt over lettertypenhistorie en -architectuur, hoe lettertypen werken in Mac OS X; hoe lettertypen te organiseren; hoe lettertypen te behandelen van Adobe Creative Suite, Microsoft Office en Apple's iLife- en iWorks-pakketen; en nog veel meer. Het kost maar $ 15 en is het definitieve boek over lettertypen in Mac OS X.

Zet de toetsenbord- en tekenweergave aan -- Mac OS X geeft je twee tekstinvoergereedschappen, Toetsenbordweergave en Tekenweergave om je behulpzaam te zijn bij problemen voortvloeiend uit drie zaken: niet alle tekens worden op je toetsen afgebeeld (waar is verdorie de øΩøΩ?), de meeste diakritische tekens moeten via een speciale toets-volgorde geproduceerd worden en veel lettersoorten hebben tekens die met geen enkele toetscombinatie getikt kunnen worden.

(Weet dat het hernoemen van Tekenpalet naar Tekenweergave behoorde tot de kleine veranderingen van Mac Os X 10.5 Leopard naar 10.6 Snow Leopard. ALs ik refereer aan "Tekenweergave", vertaal dat naar "Tekenpalet" als je nog Leopard gebruikt.)

Zet de gereedschappen aan in Snow Leopard:

  1. Klik in het voorkeurvenster Toetsenbord op de Toetsenbordknop.

  2. Vink "Toon Toetsenbord" en "Tekenweergave in de menubalk" aan om het Invoermenu op je menubalk te plaatsen met beide items in de lijst.

Image

Zet de gereedschappen aan in Leopard:

  1. Klik in het voorkeurvenster Landinstellingen op de knop voor Invoermenu.

  2. Vink in de lijst "Tekenpalet" en "Toetsenbordweergave" aan.

  3. Vink onderaan in het venster "Toon Invoermenu op de menubalk" aan om Invoermenu aan de menubalk toe te voegen. Aanvinken van items in de lijst vult het menu inclusief een snelkoppeling terug naar het voorkeurspaneel Landinstellingen.

Image

De Tekenweergave is ook beschikbaar vanaf verschillende andere plekken zowel in Leopard als in Snow Leopard. In de Finder, TekstEdit (en andere programma's die strikt de Apple richtlijnen volgen) opent Bewerk > Speciale Tekens de Tekenweergave. Dit commando werkt of je nu wel of niet Invoermenu aan je menubalk hebt toegevoegd.

Als je een Invoermenu hebt voor toetsenborden voor buitenlandse talen, maar de Toetsenbordweergave en de Tekenweergave niet in het menu hebt gezet opent het commando voor Speciale tekens niet alleen de Tekenweergave maar voegt tevens beide weergaven toe aan het menu.

Toetsenbordweergave Lettertype Menu -- Niet elke evolutie is een verbetering en die van de Toetsenbordweergave is er zo een. De oorspronkelijke versie was bruikbaar voor méér dan alleen het vinden van speciale lettertekens; het bevatte een lettertypemenu zodat je kon zien waar elk teken zich bevond. Maar inmiddels wordt verondersteld dat alle lettertypen voldoen aan de Unicode-voorwaarden waarbij elk letterteken een vaste plaats heeft ongehacht welk lettertype je kiest. En tegen de tijd dat Leopard beschikbaar kwam verloor Toetsenbordweergave zijn tettertypemenu in de menubalk.

In Leopard had Toetsenbordweergave een pop-up-lettertypemenu gekregen (eigenlijk meer een lettertypeoverzicht) met alleen maar keus uit Standaard en een aantal lettertekens voor het gebruikte lettertype en een kort lijstje Pi-tekens (plaatjes-lettertypen) waarvan Mac OS X het de moeite van het tonen waard vond. De schermafbeeldingen hieronder tonen een voorbeeld van Mac-lettertypen die kennelijk de moeite waard waren; als je Office 2008 had dan was de lijst uitgebreid met Bookshelf Symbol 7, Marlett, MS Reference Specialty en MT Extra. Helaas is Toetsenbordweergaven weinig behulpzaam als het gaat bij het gebruk van lettertypen die niet in dit lijstje opgenomen zijn zoals bijvoorbeeld dat zo zelden gebruikte en onbekende lettertype Zapf Dingbats.

Image

Snow Leopard's Toetsenbordweergave evolutie gaat nog verder: geen enkel lettertypemenu!

Vindt de Optie-lettertekens -- Sinds de allereerste Mac zijn we in staat geweest om vier lettertekens te produceren onder elke toets: met en zonder de hoofdlettertoets, met de Optie-toets en met Optie-Hoofdlettertoets. Veel van de Optie- en Optie-Hoofdlettertekens (vooral degene die je veel gebruikt) zijn makkelijk te onthouden omdat er wel een gedachtegang achter hun positie zit: er is vaak een direct verband met ten minste øΩøΩn van de tekens die op de toets staan afgebeeld en de Optie- of Optie-Hoofdlettertekens

Je kunt in øΩøΩn keer alle Optie en Optie-Hoofdletter combinaties zien of opzoeken welke je maar niet kunt onthouden met Toetsenbordweergave: open Toetsenbordweergave vanuit het invoerbron-menu en houdt de Optie of Optie-Hoofdletter ingedrukt en je ziet welke tekens deze toetsen produceren.

Klik op de Toetsenbordweergave-toetsen of gebruik gewoon je toetsenbord om een weergegeven letterteken in te voegen. De beste aanpak om de tekens die je veel gebruikt te onthouden is door te leren onder welke toetscombinatie ze zitten of gebruik een geheugensteuntje zoals de tabel hieronder om ze te leren onthouden.


(Let op dat toetsenbordcombinaties zoals in de tabel staan en zoals beschreven alleen werken bij de US-toetsenbordindeling. Met een andere invoertaal of een andere taalinstelling voor je systeem kunnen zelfs veelgebruikte lettertekens op andere plaatsen staan)

Type geaccentueerde letters -- De Mac verschafte altijd een makkelijke manier om een letter te typen met een van de vijf gemeenschappelijke accenten (voor gebruik in woorden als dejà vu, naïef en El Niño) door het gebruik van dode toetsen: toetsen die niets opleveren totdat je een andere toets indrukt. De Mac's dode toetsen zijn Optie-toetscombinaties en het typen van een opvolgende letter produceert de geaccentueerde letter:

  1. Druk de Optie-toetscombinatie in die het accent produceert.

    De dode toetsen zijn slechts half-dode in Mac OS X, zodat je het accent in je tekst ziet, met een gekronkelende lijn eronder (of een andere vorm van aandacht trekken, afhankelijk van het programma) om aan te geven dat je een andere letter moet typen.

  2. Typ de letter die moet worden geaccentueerd.

    Accentueren is beperkt tot bepaalde letters - je kunt niet zomaar een umlaut op de letter x zetten omdat je daar zin in hebt. De accenten en hun toetsencombinaties zijn als volgt in deze schermafsruk:

Image

Om bijvoorbeeld é te krijgen, is alles wat je moet doen optie-e indrukken voor de acute-accent en dan een e te typen. De uiteindelijke geaccentueerde letter is een enkel karakter gegenereerd uit wat je hebt getypt, dus een enkele "backspace" wist het weer uit.

Het gebruik van dode toetsen is gewoon een slimme manier om letters te typen die anders niet beschikbaar zijn via het toetsenbord. Je zou é op een andere manier kunnen invoeren (door Character Viewer, bijvoorbeeld, of met een vreemde taal toetsenbord), maar waarom zou je je druk maken als deze methode zo gemakkelijk is?

Wanneer je een van deze accenten nodig hebt maar je de toetsencombinatie niet kunt herinneren, kan Toetsenbordweergave helpen. Die toont zowel de accenttoetsen als de te accentueren letters, zoals weergegeven in deze schermafbeelding.


Optie indrukken in Toetsenbordweergave laat de accenttoetsen (links) oplichten; de beschikbare geaccentueerde letters worden zichtbaar wanneer je typt of klikt op een van de accenttoetsen (rechts). Deze afbeelding toont geaccentueerde letters die kunnen gemaakt worden met behulp van Optie-e. Ik deed er de rode cirkels bij, Toetsenbordweergave is niet zo enthousiast om je de letters met accenten te tonen.

Als je Toetsenbordweergave open houdt terwijl je aan het typen bent, hebt je de mogelijkheid om te klikken op diens toetsen om de accenten en letters in te voeren:

  1. Met Toetsenbordweergave open, houdt je de Optie-toets ingedrukt.

    Toetsenbordweergave benadrukt de accenttoetsen.

  2. Met ingedrukte Optie-toets, druk je op een van de accenttoetsen of klik erop in Toetsenbordweergave.

  3. Laat de Optie-toets los.

    De Toetsenbordweergave toont veranderingen, toont de accenten boven de letters die het kunnen gebruiken.

  4. Type (of klik) een van de geaccentueerde letters om die in te voeren.

Om alleen een solitair accent te typen, type je een spatie na toepassen van de accent's Optie-accenttoetscombinatie.

Maak meer diakritische tekens met het U.S. Extended-toetsenbord -- Veel talen die van het Romeinse alfabet gebruik maken hebben veel meer diakritische tekens dat de vijf standaardtekens die al sinds mensenheugenis als dode toetsen op het Mac toetsenbord zitten. In overeenstemming met de heel-veel-tekens gedachte achter Unicode heeft Mac OS X maar liefst 19 tekens via dode toetsen op het speciale U.S. Extended-invoertoetsenbord. (Meer informatie over invoertoetsenborden vind je in "Use Different Keyboards for Foreign Languages or Other Special Input" in het boek.) Zo activeer je het U.S. Extended-invoertoetsenbord:

  1. Open een voorkeurenvenster:

  2. Selecteer in de lijst van "invoermethoden" U.S. Extended; hiermee wordt automatisch ook U.S. geselecteerd.

  3. Open "Toetsenbordweergave" uit het invoermenu.

  4. Selecteer het U.S. Extended-toetsenbord uit het invoermenu. (Het menubalksymbool hiervan onderscheidt zich van het symbool voor het standaard U.S. toetsenbord door middel van het U-tje, dat voor Unicode staat.)

Het komt voor dat Toetsenbordweergave niet ververst wordt als je een invoertoetsenbord uit het invoermenu kiest. Als de titelbalk van Toetsenbordweergave niet overeenkomt met je gekozen toetsenbord, moet je het sluiten en opnieuw openen.

Vervolgens kun je met Toetsenbordweergave alle beschikbare diakritische tekens en letters met accenten gebruiken, net zoals je dat voor de normale diakritische tekens doet via het standaard U.S. toetsenbord: houd de Optie-toets ingedrukt om de tekens te zien, tik het gewenste teken en tik vervolgens de letter waar het teken op, onder of door moet komen; zie het plaatje hieronder. Het voorbeeld toont wat je krijgt met Optie-C, namelijk de cedille.


Niet alle lettertypen bevatten alle diakritische tekens die Toetsenbordweergave toont. Als je een teken probeert te gebruiken dat je huidige lettertype niet ondersteunt, dan wordt het in je document in een alternatief lettertype weergegeven, één dat dat teken wel bevat.

Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom je het Extended toetsenbord niet altijd zou gebruiken? Omdat het toch een kwestie van geven en nemen is. Met al die diakritische tekens die nu onder de Optie-toets zitten, raak je een aantal standaard "optie-tekens" kwijt, zoals de √ die je met Optie-V maakt en de π met Optie-P.

Accenten aanbrengen na de letter -- In sommige programma's en met bepaalde lettertypen (ja, dat is vaag, maar met zoveel variabelen is het beste dat ik je kan geven "vaker wel dan niet") kun je eerst een letter typen en dan een Option-Shift-accentcombinatie gebruiken om het accent toe te voegen als je VS - Uitgebreid geactiveerd hebt.

Zo kun je bijvoorbeeld in Teksteditor Helvetica kiezen, o typen en dan Option-Shift-U indrukken en zo een umlaut op de o krijgen (dat is nodig om de namen van heavy-metalbands zoals Mötley Crüe goed te spellen). Voor een lijst van de Option-Shift-combinaties die je kunt gebruiken om accenten op deze manier aan te brengen zie de pagina met diakritische tekens van Tom Gewecke.

Meer over tekeninvoer -- Toetsenbordweergave is weliswaar handig voor het invoeren van Option- en Option-Shiftlettertekens en geaccentueerde lettertekens, maar wat doe je als je een letterteken wilt invoeren dat helemaal niet met het toetsenbord getypt kan worden? Dat is waar Tekenweergave van pas komt en de volledige versie van "Take Control of Fonts in Snow Leopard" laat je in 16 bladzijden zien hoe je zulke lettertekens kunt vinden en invoeren via Tekenweergave. Daarnaast besteedt het ook nog 12 bladzijden aan een uitleg van de gliefbenadering van lettertekens in lettertypen, een beschrijving van hoe lettertekens die geen Unicode-id's hebben worden behandeld en aan waarom je aandacht moet besteden aan alternatieve lettertekens. Als je je bovendien beperkt voelt door de lettertekens in Zapf Dingbats en Webdings zul je veel plezier hebben bij het uitpluizen van alle dingbats die te vinden zijn in andere lettertypen, waaronder het dingbatrijke Hiragino Kaku Gothic Pro.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 20 september 2010

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: JO, PP, SWB, HM]

Dialectic 1.7 -- JNSoftware heeft Dialectic 1.7 uitgebracht, een belangrijke update van dit populaire belprogramma voor Mac OS X. Dialectic is een favoriet van TidBITS (zie het artikel "Dialectic maakt nummerkiezen met telefoons gemakkelijk", 10 april 2008). Je kan er telefoongesprekken die je voert mee beheren, onafhankelijk van het soort telefoon dat je gebruikt. Nieuwe mogelijkheden: 64 bits-compatibiliteit (onder Mac OS X 10.6 Snow Leopard), ondersteuning voor Exchange-, CardDAV-, en LDAP-accounts en een verbeterde ondersteuning voor een breed scala aan telefoons, waaronder de MagicJack en Aastra IP-toestellen. Het programma vereist Mac OS X 10.4 Tiger of hoger. Er zijn uitgave-opmerkingen beschikbaar. ($ 25 nieuw, update gratis, 7,8 MB).

Reacties - Dialectic 1.7

Transmit 4.1.1 -- Panic heeft zijn FTP-software Transmit opgewaardeerd naar versie 4.1.1. De volledige toelichting noemt ongeveer 60 verbeteringen maar hier is vast een samenvatting: Transmit Disk (die het mogelijk maakt om op afstand FTP, SFTP, Amazon S3, en andere servers op de bureaublad zodanig te activeren dat het lijkt of ze op aangesloten harde schijven staan) is sterk verbeterd, is volledige aangepast aan 64-bits kernels, geeft verbeterde Mobile Me-hulp, verwijdert bestanden beter en is nu onafhankelijk geworden van MacFuse. De update voegt een aanpassing aan meerdere lokale talen toe, hij verlaagt het energieverbruik tijdens het overzenden van bestanden, herstelt een reeks van cosmetische bugs en werkt goed samen met symlink en verplaatste bestanden. ($ 34 nieuw, gratis update, 22 MB)

Reacties - Transmit 4.1.1

MarsEdit 3.1.1 -- Red Sweater Software heeft hun blogbewerkingssoftware MarsEdit ge-update naar versie 3.1.1. Die nieuwe versie is nu 64-bits compatibel. Bovendien zijn er verschillende nieuwe functies bijgekomen, inclusief een nieuwe instelling per blog om ge-uploade plaatjes tot vooringestelde afmetingen te beperken, ondersteuning voor Lightroom 3-mediabibliotheken en plug-in ondersteuning in de RTF-tekstbewerker (zodat je bijvoorbeeld ingebedde films kunt bekijken). De update herstelt ook programmafouten inclusief eentje die de oorzaak was van een leeg voorvertoningsscherm en een andere die het uitwerpen van externe mediavolumes tegenhield. De volledige toelichting is beschikbaar op de website van Red Sweater. ($ 39,95 nieuw, gratis update, 6 MB)

Reacties - MarsEdit 3.1

Savescreenie 2.0 -- Lang geleden, in ons article "Hoe je het bestandssoort van schermafbeeldingen kunt veranderen" (27 juni 2005), behandelde we Christian Franz zijn programma "Savescreenie" om het standaard schermafbeelding-bestandsformaat te veranderen. Vijf jaar later, brengt Christian's cf/x Software het gratis Savescreenie 2.0 uit. Het ondersteund nu een aantal extra bestandsformaten (10 in totaal) en geeft je de mogelijkheid de standaard bewaarlocatie en bestandsnaam in te stellen voor jouw schermafbeeldingen. Savescreenie 2.0 vereist Mac OS X 10.5 Leopard of nieuwer en werkt op Intel- en PowerPC-Macs. Dus als je voorkeur uitgaat naar een ander standaard schermafbeeldingsbestandssoort dan Mac OS X's standaard PNG, of wil dat je schermafbeeldingen ergens anders terecht komen dan op je bureaublad, probeer Savescreenie. (gratis 1 MB)


Reacties - Savescreenie 2.0

1Password 3.4.1 -- De aardige mensen van Agile Web Solutions hebben 1Password 3.4.1 uitgebracht, een periodieke update van het populaire wachtwoord-beheerprogramma. Tussen de updates zit ook gedeeltelijke ondersteuning van Firefox 4 beta, maar let erop dat automatisch opslaan en HTTP-authenticatie nog niet functioneren. De update verbetert ook sterk de "Sync Conflict Resolver", wat het veel makkelijker maakt conflicten op te sporen en verhelpen, bevat Dropbox-synchronisatiezaken. Andere reparatie bestaan uit verbeterde lokalisatie, optimaliseren van 1PasswordAnywhere, volledige uitgavenotities zijn beschikbaar. ($ 39,95 nieuw, gratis update, 17,3 MB)

Reacties - 1Password 3.4.1

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


ExtraBITS, 20 september 2010

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: RAW]

Oefende Google druk uit op makers van telefoons om hun geolocatie-mogelijkheden te gebruiken? Een aanklacht van Skyhook Wireless beweert dat het Androidplatform niet zo open is als Google beweert. Als je naar de MacTechconferentie gaat in november, lees dan over de nieuwe sessies over virtualisatie en de Apple Certificatie-examens. En als je daar toch bent, kun je je iPad (en al je andere spullen) ronddragen in een Scottevest en slimme effecten bedenken zoals het 3D-lichtschilderen van Dentsu London. Haal je hart op aan de twaalf irritantste soorten Twittergebruikers die onze vrienden bij Joy of Tech geïdentificeerd hebben, Ten slotte kan een bestaand misbruik van Adobe Acrobat 9.3.4 leiden tot het uitvoeren van willekeurige code in Windows, maar de kwetsbare plek is aanwezig op alle platforms. Als je bezorgd bent over kwaadaardige software en je leest dit op tijd, kun je MacScan gratis krijgen op 20 september 2010.

MacScan vandaag gratis -- Ter gelegenheid van de Praat-als-een-Piraatdag op 19 september geeft SecureMac vandaag, 20 september 2010, hun MacScan beveiligingssoftware van $ 29,99 gratis weg (tot middernacht in de Pacifische tijdzone, sorry als je dit te laat ziet, we konden je niet eerder informeren). MacScan detecteert, isoleert en verwijdert kwaadaardige software zoals toetsaanslagopnemers en Trojaanse paarden en helpt ook bij het opruimen van webcookies die gebruik volgen. Hoewel het uit de weg gaan van dubieuze websites en software de beste preventie is, als je je zorgen maakt over wat er op je Mac draait, kan het geen kwaad om MacScan eens te proberen.

Reacties

Google aangeklaagd voor druk op makers van Androidtelefoons -- Google zegt dat Android een open platform is, in tegenstelling tot het gesloten platform van Apple. Maar in een aanklacht ingediend door Skyhook Wireless, een bedrijf dat wifi-signalen gebruikt als geografische coördiaten voor mobiele apparaten, wordt beweerd dat Google druk uitoefent op makers van telefoons door te dreigen met het blokkeren van toegang tot de Android-appmarkt, gebruik van de uitdrukking "Android-compatibel" en volledige toegang tot Google-apps op de telefoon. Skyhook zegt dat Google Motorola en nog een andere telefoonmaker zo dwong om gemaakte afspraken te breken of het risico te lopen dat ze die verliezen zouden leiden.

Reacties

Draag je iPad met je mee -- Als je vaak met je iPad rondloopt, zijn er genoeg tassen te vinden die hem kunnen dragen. Maar wat als je hem gewoon in je jaszak wilt stoppen en weglopen, zoals je met een iPhone zou doen? Daarvoor moet je een jas of vest van Scottevest hebben. Die zien er vrij normaal uit, maar je krijgt er toch een hoop geekpunten voor.

Reacties

MacTech nu met virtualisatiepanel en Apple-certificatie -- De organisatoren van de MacTechconferentie, die begin november gehouden wordt, kondigen aan dat ze een panel over trends in virtualisatie hebben toegevoegd dat zal worden geleid door Jason Snell, vice-president en redactiedirecteur van Macworld, en een studie-uur en examensessie voor alle huidige Apple Certificatie-examens die aan het einde van de conferentie zullen worden gehouden.

Reacties

Hoe Twitter niet te gebruiken, door Joy of Tech -- Met dank aan Snaggy en Nitrozac die deze Joy of Tech-strip maakten die de 12 irritantste types Twittergebruikers identificeert; we beloven dat we eerst zullen nadenken alvorens te tweeten!

Reacties

3D-lichtschilderen met iPad -- Reclamebureau Dentsu London gebruikte stop-motion-fotografie en eigen 3D-software om een film te maken die animaties met licht bevat, geprojecteerd met iPads (je weet wel, dat beperkte entertainment-apparaat dat niet op een creatieve manier gebruikt kan worden).

Reacties

Adobe Acrobat/Reader 9.3.4 kwetsbaar voor kwaadaardig TTF-lettertype -- Het openen van een pdf met daarin een kwaadaardig opgesteld TrueType-lettertype in Adobe Acrobat of Reader 9.3.4 kan leiden tot het uitvoeren van willekeurige code of een crash. Hoewel de kwetsbare plek aanwezig is op alle platforms waarop Adobe Acrobat en Reader draaien, richten de aanvallen die op dit moment circuleren zich alleen op Windows. Om zeker te zijn gebruik je alleen Preview van Apple, PDFpen van Smile of een andere pdf-applicatie totdat Adobe de zwakke plek dicht met een nieuwe versie die op 4 oktober 2010 uitkomt.

Reacties

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2010 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering