Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#1010, 18 januari 2010

Wij hadden niets toe te voegen aan het nieuws dat Google vorige week heeft besloten geen zoekresultaten in China te censureren, maar wel worden in de editie van deze week praktische aspecten van het gebruik van Google behandeld, dankzij de aankondigingen dat Gmail nu standaard sessies versleutelt en dat Google Docs de mogelijkheid zal toevoegen om in elk bestandsformaat op te slaan. Glenn Fleishman brengt ook het nieuws dat Citrix een versie uitbrengt van de GoToMyPC besturing-op-afstand-software voor de Mac, we kondigen de publicatie aan van "Take Control of Running Windows on a Mac, Fourth Edition" en Adam brengt zowel het nieuws rond Apple's op handen zijnde media-evenement (Tablet? Wat voor tablet?) als de onthulling van het mysterie waarom het aansluiten van een iPod touch op een Mac het starten van iPhoto veroorzaakt. Doug McLean onderzoekt hoe de technologiewereld behulpzaam is bij de hulpacties als gevolg van de verwoestende aardbeving op Haïti en gastauteur Steve McCabe debuteert in TidBITS met een onderhoudende visie op hoe onbeperkte internettoegang geen basisrecht is, met name in Nieuw Zeeland. Vermeldenswaardige nieuwe software deze week omvat Logic Pro 9.1, Main Stage 2.1, Radioshift 1.5.2, Apple Remote Desktop 3.3.2 en Typinator 3.7.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Apple bevestigt Media Event van 27 januari

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  6 reacties (Engelstalig)

[vertaling: DPF]

Apple heeft bevestigd dat er een media evenement gaat plaatsvinden op 27 januari 2010, in het Yerba Buena Center for the Arts in San Francisco. Er deden al langere tijd geruchten de ronde over deze gebeurtenis. Er zijn per e-mail uitnodigingen verstuurd aan media-bedrijven en ook aan TidBITS. Zoals gebruikelijk staan er in de uitnodiging verder geen details over de gebeurtenis zelf, maar alleen tijd, plaats en een routebeschrijving, en de zin "Come see our latest creation" [kom ons nieuwste product zien, nvdv] onder een tekening van een inktvlek.


De meeste mensen die we gesproken hebben verwachten dat Apple met een soort tablet gaat komen, maar de geruchten lopen ook erg uiteen. Van enige zekerheid is dus geen sprake. Bovendien heeft Apple ons in het verleden ook wel eens verrast en waarom zou dat niet nogmaals kunnen gebeuren.

Het moge duidelijk zijn dat in de timing van deze aankondiging enige ironie schuilt: ergens rond deze tijd werd altijd de Macworld Expo gehouden, en deze is verplaatst omdat Apple graag zelf de aandacht wilde genereren en niet langer afhankelijk wilde zijn van zo'n grote beurs.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Techhulp voor Haïti

  door Doug McLean <[email protected]>
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: TK]

We kunnen de enorme schade van de recente aardbeving in Haïti maar nauwelijks vatten en dat we het nieuws over de vernieling op duizenden kilometers afstand in het comfort en de veiligheid van ons huis of werkplek vernemen, maakt het alleen nog maar moeilijker om de omvang te begrijpen. Door die grote afstand moeten we ons niet passief of onverschillig voelen, want in de ge-netwerkte wereld van vandaag is het gemakkelijker dan ooit om initiatieven actief te ondersteunen. Hier zijn alvast enkele manieren waarop je je steentje kunt bijdragen.

AT&T -- AT&T-abonnees (en dat zijn ook bijna alle iPhone-gebruikers in de V.S.) kunnen $ 10 doneren aan het Internationale Hulpfonds van het Rode Kruis door een sms-je te sturen. Sms het woord "Haiti" naar 90999, en antwoord met "Yes" op het bevestigingsbericht om je donatie definitief te maken.

Bij het schrijven van dit artikel heeft deze methode meer dan $ 10 miljoen opgeleverd. Jenifer Snyder, die aan het hoofd staat van de mGive Foundation (de onderneming die samenwerkt met het Rode Kruis en AT&T om de donaties te routeren), zegt "Dit is het grootste gsm-donatie-evenement ooit". En nee, er blijft niets van hangen bij mGive; 100 procent van alle donaties gaat naar het Rode Kruis. Kun je je de bedragen inbeelden wanneer elke iPhone-gebruiker zou deelnemen?

Sprint, T-Mobile en Verizon steunen ook de sms-donatiecampagne (en in die $ 10 miljoen zitten ook donaties van hun klanten), zodat je ook wanneer je geen AT&T-klant bent, je nog je steentje kunt bijdragen (stuur ook "Haïti" naar 90999).

Yele Haiti Foundation -- In 2005 richtte de muzikant Wyclef Jean, die zelf geboren is in Haïti, de Yele Haiti Foundation op voor studiebeurzen. De stichting heeft voor de slachtoffers van de aardbeving een sms-donatieprogramma opgezet zoals dat van het Rode Kruis. Sms het woord "Yele" naar 501501 om $ 5 te doneren. Yele Haiti heeft ook een online-donatiepagina voor wie grotere bedragen wil doneren.

Artsen Zonder Grenzen -- Artsen Zonder Grenzen heeft een gemakkelijke online-donatiepagina voor bedragen tussen $ 35 en $ 10.000 en gebruikt alle donaties voor "de ondersteuning van medische noodhulp voor de mannen, vrouwen en kinderen die het slachtoffer zijn van de aardbeving in Haïti".

Amazon -- Amazon heeft in samenwerking met Mercy Corps een gemakkelijke donatiepagina op zijn site geplaatst. De donaties zullen helpen om de grootste basisbehoeften van de mensen ter plaatse te lenigen: "De eerste prioriteit voor Mercy Corps en zijn humanitaire partners is het voorzien van voedsel, onderdak en andere voorraden voor de slachtoffers". Donaties van meer dan $ 250 zijn aftrekbaar van de belastingen.

Google -- Veel nieuwsorganisaties hebben in de nasleep van de ramp systemen voor het zoeken van mensen ontwikkeld, zodat wie geliefden heeft in Haïti informatie kan zoeken, en wie informatie heeft over personen deze informatie kan delen. Ondanks de goede bedoelingen van deze organisaties maakt het grote aantal van deze sites het eigenlijk alleen maar moeilijker om informatie te zoeken of te delen. De sites staan allemaal los van elkaar, en als je informatie zoekt over iemand in Haïti, dan zou je in veel systemen moeten zoeken, en zelfs dan zou je nooit zeker zijn dat je alles geprobeerd hebt.

Een team ingenieurs van Google, die werken onder de projectnaam Google Crisis Response, probeert een oplossing te vinden voor dit probleem door alle beschikbare informatie over personen in Haïti te verzamelen en onderling te verbinden in een embedded web-app. De gestroomlijnde pagina vraagt je om informatie over een specifieke persoon in te voeren of op te vragen. Naarmate andere IT-groepen en nieuwsorganisaties informatie toevoegen zal de Google-app hopelijk uitgroeien tot een gecentraliseerd uitwisselingspunt voor informatie en zo een bijzonder moeilijk aspect van het zoek-en-reddingsproces vereenvoudigen.

Google heeft ook fantastische one-stop donatie- en informatiepagina voor wie wil meehelpen aan de hulpverlening voor de slachtoffers van de aardbeving. Op deze pagina kunnen gebruikers gemakkelijk doneren aan UNICEF en Care (via Google Checkout). Verder vind je op deze pagina ook nog informatie over de sms-donatieprogramma's en links naar een hele reeks andere hulporganisaties die ook donaties aanvaarden.

iTunes -- Voor zover we weten heeft Apple zelf niets gedoneerd aan de hulpverlening in Haïti, maar ze hebben wel een pagina in de iTunes Store geplaatst waar gebruikers een bijdrage kunnen storten (tussen $ 5 en $ 200) voor het Amerikaanse Rode Kruis. Apple neemt, zoals te verwachten, geen commissie op de donaties, zodat het volledige bedrag rechtstreeks naar de hulpverlening gaat.

Mac-ontwikkelaars -- Tot eind januari 2010 doneert Mike Piatek-Jimenez, de ontwikkelaar achter Gaucho Software, 100 procent van de opbrengst van Seasonality (een uitstekend weerprogramma) aan de hulpverlening in Haïti. Wanneer je een licentie van het programma koopt, doneer je eigenlijk aan de hulporganisatie Partners In Health.

Geïnspireerd door de actie van Gaucho Software, coördineert Justin Williams van Second Gear Software een dag waarop onafhankelijke Mac-ontwikkelaars een speciale verkoop zullen houden waarvan de opbrengsten zullen dienen om de reddingsoperaties te ondersteunen. Voorlopig is de verkoop gepland voor 20 januari 2010 en Williams hoopt dat hij de bedrijven een financieel haalbare manier kan bieden om deel te nemen aan verkoopdonaties en Mac-consumenten een evenement kan bieden waarbij doneren uiterst eenvoudig is. Wie interesse heeft, kan informatie vinden over deelnemen op de blog van Williams. Er is een voorlopige website tot de bedrijven en de verkoopdatum definitief zijn.

Bedankt, en wees voorzichtig -- Onze gedachten gaan uit naar de miljoenen slachtoffers die getroffen zijn door deze vernietigende natuurramp. Wij zetten u aan om ook een donatie te overwegen aan de hulpfondsen en informatie te verspreiden voor andere mensen over hoe zij kunnen helpen. Jammer genoeg zijn er ook mensen die misbruik maken van een dergelijk golf van vrijgevigheid. Klik niet op donatielinks in een e-mail, kijk url's goed na, en wees voorzichtig wanneer je doneert via organisaties die je niet kent.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Gmail van Google gebruikt nu standaard versleutelde sessies

  door Glenn Fleishman <[email protected]>

[vertaling: DPF]

Google heeft aangekondigd dat alle Gmail-sessies vanaf nu standaard gebruik maken van SSL/TLS. Voorheen kon iedere gebruiker deze keuze voor zichzelf maken in de voorkeursinstellingen. De standaard instelling was versleuteld inloggen, maar de sessie zelf was compleet open. Je kunt de versleuteling nog wel uitschakelen.

Dat niet-versleutelde sessies niet veilig waren was al jaren duidelijk, want berichten konden onderschept worden op publieke netwerken als Wi-Fi-hotspots. Het werd echter nog duidelijker in 2007, toen een veiligheidsonderzoeker liet zien dat de token die Google gebruikte als browser cookie ge-"sidejacked" kon worden: onderschept door een lokale gebruiker, en gebruikt worden om een Gmail sessie over te nemen. (Zie "Sidejacking doorbreekt beveiling van Gmail en andere diensten", 27 augustus 2007.)

Het gebruik van SSL was destijds een alternatief door een andere URL te gebruiken. Google maakte deze optie niet duidelijk, en gemiddelde gebruikers kenden waarschijnlijk het gevaar niet. Halverwege 2008 bood Google de mogelijkheid om de SSL/TLS-standaard te gebruiken, maar gebruikers moesten deze mogelijkheid zelf activeren. (Zie "Google Gmail kan nu sessies beveiligen", 28 juli 2008.)

Uiteindelijk vroegen veel veiligheidsexperts Google halverwege 2009 in een open brief om alle sessies te versleutelen om problemen als sidejacking, overname enzovoort te vermijden en gegevens van gebruikers beter te beschermen. (Zie "Beveiligingsexperts raden Google aan om alle sessies te beveiligen", 19 juni 2009.)

Google zei toen dat ze zich zorgen maakten over mogelijke vertraging (vooral vanwege de transactie die plaats moest vinden voordat gegevens uiteindelijk verstuurd worden) en de overhead voor mensen die geen breedband hebben. Kennelijk heeft Google het systeem nu verbeterd, zodat dat geen probleem meer is.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Google Docs slaat nu alle bestandstypes op

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: CS]

Google heeft aangekondigd dat Google Docs, dat tot nu toe slechts online-versies van zijn eigen tekstverwerkingsdocumenten, spreadsheets en presentaties kon opslaan, verrijkt gaat worden met de mogelijkheid tot de opslag van bestanden van elk type dat je maar kunt uploaden van je computer. Google activeert de optie in de loop van de komende weken. Een mededeling bovenin de Google Docs-pagina zal aangeven wanneer de optie voor jouw account beschikbaar is.

Bestanden kunnen tot 250 MB groot zijn, en Google geeft je 1 GB opslagruimte gratis. Deze 1 GB geldt voor je bestanden voorzover deze niet zijn geconverteerd naar Google Docs' eigen formaat. Je kunt meer Google-opslag kopen voor $ 0,25 per 1 GB per jaar, met een minimum van 20 GB voor $ 5 per jaar. Deze extra opslagruimte wordt gedeeld door Google Docs, Gmail en Picasa.

Met behulp van de relatief nieuwe functie om mappen te delen in Google Docs (zie "Google Docs voegt gedeelde mappen toe voor makkelijker samenwerken", 13 oktober 2009), kun je door jou geüploade bestanden delen met anderen waarmee je samenwerkt. Zolang deze functie nog niet voor mijn account beschikbaar is, kan ik nog niet zeggen of deze vorm van delen verder gaat dan eenvoudig downloaden naar een groep, en of het mogelijk is om zo bestanden beschikbaar te stellen voor een groter publiek.

Google vermeldt wel dat bij overmatig gebruik van bandbreedte, de toegang voor een bepaalde tijd beperkt zal worden, zoals dat ook bij Dropbox gebeurt.

Over Dropbox gesproken: deze nieuwe functionaliteit van Google Docs is heel welkom, maar lang niet zo interessant als Dropbox, dat bestanden tussen computers bijna onmiddelijk synchroniseert, online-backup biedt met versiebeheer, een iPhone-applicatie heeft en je eenvoudig een koppeling naar grote bestanden laat emailen. Het zou mooi zijn als Dropbox werd uitgebreid met de mogelijkheid om een willekeurige map te delen. Nu moeten gedeelde mappen nog in de speciale Dropbox-map staan.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Citrix levert een Mac-versie van de GoToMyPC Remote Control-software

  door Glenn Fleishman <[email protected]>
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: DPF]

Citrix heeft de GoToMyPC software uitgebreid met ondersteuning voor Mac OS X. Macs kunnen nu machines besturen met willekeurig welk besturingssysteem (dus ook Windows-, Unix- en Linux-systemen) en deze systemen kunnen datzelfde doen met Macs. De software kost $ 19,95 per maand of $ 179,40 per jaar voor elke computer waarop het geïnstalleerd wordt. Er zijn kortingen voor twee of meer computers onder één en dezelfde licentie. Een Webbrowser en een plug-in zijn vereist voor toegang op afstand.

Inmiddels zijn er diverse systemen voor toegang op afstand. GoToMyPC stelt een computer in staat verbinding te maken met een computer op een privé netwerk, die meestal een IP-adres heeft door NAT, network address translation. Bovendien kun je door GoToMyPC audio horen die afgespeeld wordt op de computer op afstand en de printer van die computer op afstand gebruiken.

Het programma dat het dichtst in de buurt komt is LogMeIn, waarvan een gratis versie beschikbaar is voor Mac-gebruikers die alleen het delen van schermen biedt; een Pro versie met een maandelijks bedrag is al lang beschikbaar voor Windows en een beta wordt getest voor de Mac (zie "LogMeIn for Mac verschenen", 4 december 2007). GoToMyPC heeft een mobiele versie, maar is nog niet beschikbaar voor de iPhone, terwijl LogMeIn Ignition (zie "Ignition voor iPhone van LogMeIn biedt vlotte toegang van afstand", 29 december 2008) heeft.

In tegenstelling tot LogMeIn biedt GoToMyPC geen gratis versie. Men gaat niet verder dan een 30-dagen proefversie. GoToMyPC biedt file transfer en synchronisatie, en de gratis versie van LogMeIn heeft dat niet. Beide programma's gebruiken een webbrowser in plaats van een los programma.

GoToMyPC concurreert ook met Terug naar mijn Mac, een mogelijkheid van Mac OS X sinds Mac OS X 10.5 Leopard. Hiervoor heb je een betaald MobileMe account nodig om je scherm te delen en bestanden te versturen. Terug naar mijn Mac kan hortend en stotend werken in situaties waarin ik gemerkt heb dat LogMeIn uitstekend werkt, wat deels de reden is dat ik "Take Control of Back to My Mac" geschreven heb. Ik heb nog geen kans gehad om GoToMyPC te testen.

Timbuktu Pro heeft vergelijkbare mogelijkheden als GoToMyPC, maar werkt niet door firewalls en gateways heen. Het vertrouwt daarentegen op tunnels via diensten als Skype.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Nieuw e-boek verschaft up-to-date details over het draaien van Windows op een Mac

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: SWB]

Je zou kunnen denken dat, nu het gewoon is geworden om Windows op een Intel-Mac te draaien, het ook eenvoudig is geworden. Helaas, de goden van de technologie slagen er tot nu toe niet in. Het soepel laten lopen van Windows kan er nog steeds toe leiden dat je je haren uit je hoofd wil trekken. Dit gegeven houdt Mac-schrijvers als Joe Kissel aan het werk en dankzij Joe zijn onstuitbare nieuwsgierigheid naar alle dingen die te maken hebben met virtualisatie hebben we net zijn laatste e-boek uitgebracht, "Take Control of Running Windows on a Mac, Fourth Edition", dat de de laatste versies van VMware Fusion, Parallels Desktop, VirtualBox en Boot Camp behandelt, samen met vernieuwde informatie over het recent uitgebrachte Windows 7 aansluitend op de details over Windows XP en Vista.

Het 178 pagina's tellende e-boek helpt je om er achter te komen of virtualisatiesoftware iets voor je is, geeft een overzicht van de benodige hardware en software, helpt je om alle verplichte voorbereidingen te doen (zoals schijfindeling volgens het juiste formaat, FAT32, wie?) en om het allemaal goed te laten werken met hardwaredrivers geïnstalleerd, met printers die printen, met anti-virus software op patrouille in je buurt enzovoort. Joe gaat ook dieper in op het samengebruik van bestanden tussen Mac en Windowsinstallaties, op het meeste halen uit de hippe nieuwe functies in de nieuwste versies van Parallels Desktop en VMware Fusion, op het maken van functionele backups van je Windowsinstallatie en in het algemeen op het doorgaan met je leven terwijl je Windows gebruikt. Om het boek nog waardevoller te maken zitten er coupons bij voor $ 10 korting op VMware Fusion en 10% korting op Parallels Desktop.

Al discussiërend over het draaien van Windows op een Mac zouden we in gebreke blijven als we niet zouden melden dat Joe z'n "Take Control of VMware Fusion 3" gratis beschikbaar is dankzij sponsering van VMware. Als je zeker weten Fusion wilt gebruiken dan moet je eerst "Take Control of VMware Fusion 3" downloaden, hoewel "Take Control of Running Windows on a Mac" nog steeds van pas komt als je meer hulp nodig hebt dan wat het gratis boek van VMware Fusion biedt bij het bepalen van welke versie van Windows te installeren, bij het inrichten van Boot Camp om met VMware Fusion te werken of bij het oplossen van problemen met Boot Camp. Je kunt "Take Control of VMware Fusion 3" van de Take Control-website downloaden of een gratis kopie oppikken van de (licht experimentele) iPhone app van de iTunes App Store.

Al je al een eerdere uitgave van "Take Control of Running Windows on a Mac" bezit check dan zeker je e-mail voor een kortingsaanbieding of vind de aanbieding door het e-boek te openen en te klikken op de knop "Check for Updates" op de eerste bladzijde.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Zo voorkom je het openen van iPhoto door je iPod touch

  door Adam C. Engst <[email protected]>
  3 reacties (Engelstalig)

[vertaling: CS]

Lezer Warren Newman schreef me over een probleem waar hij niet uitkwam. Steeds als hij zijn iPod touch met zijn Mac verbond, opende iPhoto met een afbeelding van de Instellingen-applicatie van de iPod touch.

De oorzaak van Warrens probleem mag misschien overduidelijk zijn voor ieder die ooit een foto heeft gemaakt met een iPhone, maar het ontbreken van een camera op de iPod touch vertroebelde de zaak voor hem. Klaarblijkelijk had Warren, terwijl hij de Instellingen-app open had, per ongeluk tegelijk de sluimer- en home-knoppen van zijn iPod touch ingedrukt, waarmee een schermafbeelding werd gemaakt van hetgeen op dat moment in beeld was.

Net zoals foto's op de iPhone, worden schermafbeeldingen op de iPod touch opgeslagen in de Foto's-app, alleen heet het album Bewaarde Foto's (in plaats van Filmrol op de iPhone). Als er iets in Bewaarde foto's staat, wordt iPhoto geopend zodra je de iPod touch op de Mac aansluit, omdat het systeem aanneemt dat je de afbeelding naar je Mac wilt kopiëren om deze daar te bewaren.

De oplossing is eenvoudig. Open op de iPod touch de Foto's-app, tik op het album Bewaarde foto's, tik de schermafbeelding aan, tik rechtsonder op de knop voor de prullenmand, en tik op de grote rode knop "Verwijder foto", die dan verschijnt. Of als je de schermafbeelding wilt bewaren, importeer hem dan in iPhoto als het systeem dit vraagt en kies in iPhoto de optie voor het verwijderen van de foto na het importeren.

Zoals verschillende personen hebben aangegeven, kun je dit probleem ook heel anders benaderen. Mogelijk wil je schermafbeeldingen op je iPod touch gewoon laten staan, maar dan zonder het vanzelf openen van iPhoto. Om dit te bereiken, verbind je je iPod touch met je Mac, en open je de applicatie Fotolader in de map Programma's. Selecteer nu onder Apparaten je iPod touch. Kies linksonder op het scherm uit het keuzemenu onder "Open bij aansluiten iPod touch:" de optie "Geen programma". Sluit Fotolader, en voortaan zal er geen enkel fotoprogramma meer spontaan openen wanneer je je iPod touch aansluit. (Uiteraard werkt dit ook met de iPhone, maar waarschijnlijk wil je daarmee juist wel dat een programma regelmatig je iPhone-foto's importeert.)


Het is dus geen groot mysterie, maar als het totaal niet in je opkomt om je iPod touch te beschouwen als mogelijke bron van afbeeldingen, dan sta je toch even voor een raadsel.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Betalen per bit: internettoegang in Nieuw Zeeland

  door Steve McCabe <[email protected]>
  23 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, RAW, MSH]

Om redenen die te veel tijd vergen om hier toe te lichten, verhuisde ik ongeveer zes maanden geleden naar Nieuw Zeeland. Ik bracht mijn leven met me mee, waaronder, tussen goederen en persoonlijke bezittingen die gevarieerder bleken dan ik me had gerealiseerd, mijn trouwe Mac mini, die al meer dan jaar uitstekend dienst doet als een web- en mailserver. Mijn leven behelst ook nog een vrouw en dochter die, niet verrassend, ook met mij mee kwamen.

Dit is een vrijwel compleet succes gebleken. De mensen in Nieuw Zeeland zijn aardig, het eten is geweldig en de wijn spectaculair. Maar zelfs in Gods eigen land is niet alles perfect. Nieuw Zeeland is een werkelijk fantastische plek om te leven in vele, ja bijna alle, opzichten. Maar voor een techneut (en daar ben ik er, vrij openlijk en zonder schaamte, één van) zijn er beslist bezwaren, waarvan veruit het grootste de bandbreedte is, of het gebrek er aan.

Toen ik in Amerika woonde was ik ontegenzeggelijk verwend, zoals dat met veel Amerikanen het geval is. Het leven, hoe oppervlakkig het ook geweest mag zijn in andere opzichten wanneer je in Florida woont, was beslist gemakkelijk vanuit het oogpunt van connectiviteit. Mijn thuiskantoor had een breedband aansluiting met (zoals ik als vanzelfsprekend beschouwde, als mijn geboorterecht) ongelimiteerde hoeveelheid gegevens. Alle gegevens die ik maar wilde kon ik binnenslurpen en uitspugen. Het internet was van mij, de gehele tijd.

Maar toen we ons aanmeldden voor onze verbinding in Nieuw Zeeland waren we verbouwereerd (ja, met stomheid geslagen) toen we ontdekten dat het internet, in Nieuw Zeeland, een uiterst gelimiteerde en eindige bron is. We gingen van "alles dat je kunt downloaden" naar "je krijgt 20 GB per maand, je betaalt $ 100 per maand, en je moet er dankbaar voor zijn" in de tijd die nodig is om van Los Angeles naar Auckland te vliegen (wat, nu ik er over nadenk, een verschrikkelijk lange tijd is). Dit was een afschuwelijk ongemak voor de internet-junkies die mijn vrouw en dochter geworden waren (ik niet natuurlijk, ik was veel te deugdzaam en te beheerst). Ondanks alles dat Nieuw Zeeland te bieden had, was de beperking van de internetlijnen simpelweg onduldbaar.

We kozen voor de "verdubbel je data"-optie (en de extra $ 30 per maand die niet optioneel was), maar dat betekende nog altijd een limiet van 40 GB per maand. Ik controleer de on-line-verbruiksmeter elke paar dagen (wat, al doende, ook weer een paar kostbare bytes kost; oh, die wrede, valse, bittere ironie!) en uit verwensingen aan het adres van vrouw en dochter, waarbij ik ze herinner aan het feit dat Facebook een luxe is, geen absolute noodzaak; zij proberen, zoals verslaafden altijd doen, het eindeloos controleren van hun status te rechtvaardigen als zijnde uiterst redelijk, essentieel zelfs. Ik bereken het bandbreedte gebruik van Skype en YouTube; ik verbleek wanneer ik zie dat dochter weer een Mary-Kate en Ashley-film download van iTunes (dat is niet echt een bandbreedte geval; dat is gewoon uit principe. Ik zou ook ineenkrimpen als dat gebeurde terwijl we een gratis en onbeperkte T3-aansluiting zouden hebben rechtstreeks met de Trans-Pacific-backbone). Ik heb nieuwe en voorzichtige internetgewoonten ontwikkeld: Ik gebruik de optie "Open koppeling in nieuw venster" als ik denk dat ik mogelijk een tweede koppeling vanaf dezelfde pagina zou willen bezoeken, om zo te voorkomen dat de originele pagina opnieuw geladen moet worden en Apple Mail controleert ook niet langer elke minuut; bij elke controle wordt een paar dozijn bytes gebruikt, daar ben ik zeker van, en het telt allemaal mee. Ik vermijd zelfs het bezoeken van Japanse en Chinese websites, met het oog op de twee-byte karakter-sets die meer dan de gebruikelijke bandbreedte opslokken.

Ik controleer mijn Google Analytics cijfers met gemengde gevoelens: elke bekeken pagina van onze verschillende blogs en aanwezigheid online is, aan de ene kant, een reden om te vieren (meer bezoekers, meer opbrengst, meer internet roem en glorie). Aan de andere kant vormen al die bekeken pagina's weer aanleiding tot handenwringen, aangezien ze worden aangeboden door mijn Mac mini, via mijn wanhopige en genadeloos gelimiteerde internetverbinding. Ik plaats foto's van het prachtige land dat we nu thuis noemen, maar schrik als ik zie dat er bezoekers op mijn site zijn geweest. Alleen al het bezoeken van de Google Analytics-website verbruikt een handvol kilobytes die ik me ternauwernood kan veroorloven. En zelfs het schrijven van dit artikel was een pijnlijke ervaring; hoewel de catharsis van het lucht geven aan het ongenoegen over de primitiviteit van onze verbinding ontegenzeggelijk therapeutisch is, is elk bijvoeglijk naamwoord, elk atoom van een scheldwoord, elke letter die ik wijd aan het kenbaar maken aan de wereld hoe vreselijk achtergesteld wij zijn, weer een byte minder die elders gebruikt kan worden.

De reden voor deze voorzichtigheid is simpel. Zodra we de aan ons toegekende 40 GB bereiken (denk daar maar eens over na: dat is maar 1,3 gigabyte per dag en de aardige en talentvolle mevrouw McCabe, met wie ik alles deel, dus ook mijn bandbreedte, is webontwerper), komt er een Gollum-achtige vinger tevoorschijn, ergens uit een kerker diep in de donkerste krochten van Auckland, die in het duister tast, een knop omzet en zegt: "Vanaf nu wordt het inbellen voor jou. Jouw bandbreedte is nu van mij, van mij, m'n liefffje". En dat is het. We zijn afhankelijk van een stenentijd-verbinding, die zo langzaam is dat het efficiënter zou zijn om met de hand datapakketjes uit te schrijven en ze aan de poten van postduiven te binden. Webpagina's laden, als ze al laden, in minuten in plaats van in seconden. Van YouTube kunnen we alleen maar dromen. Downloads… downloaden dus niet. Er is veel discussie geweest in de blogwereld over wanneer het eerste decennium van de 21ste eeuw zal eindigen. Hier in Nieuw-Zeeland is die discussie puur academisch: in termen van internetterij zitten wij nog in de jaren 1990. Vandaag is mijn verbinding zo traag dat ik half verwacht de dolfijnkreet van een modem te horen dat letterlijk inbelt bij Vodafone terwijl ik probeer om verbinding te maken, en ik ben blij dat ik geen deadline heb voor dit artikel. Kijken naar de grotschilderingen van Lascaux zou een snellere dataoverdracht zijn dan degene waar ik nu mee rondhobbel.

Ik wil wel benadrukken dat ik meer dan ijverig ben geweest in mijn pogingen om uit te vinden waar onze kostbare bytes aan op gaan. Mijn eerste gedachte was Skype, daar Dochter veel van haar tijd besteedt aan videochatten met vrienden op het noordelijk halfrond. Ik installeerde iStat Menus, maar voor zover ik kon zien, gebruikte een tweerichtings videochat maar ongeveer 120 kilobit per seconde. Maar het gereedschap dat Vodafone (want dat is onze huidige internetprovider) online beschikbaar heeft voor het "controleren van je gebruik" meldde dat er dagen waren waarop we 6,5 GB gebruikten. De dag waarop we dit getal bereikten (ons record tot nu toe, trouwens) was een schooldag, dus ik betwijfel of het geskype van Dochter de schuldige is (dan had ze 15 uur non-stop moeten chatten en hoewel ze goed is, is zelfs zij niet zó goed).

Ik vermoedde dat het mijn server zou kunnen zijn. Ik wilde niet graag mijn eigen server opgeven na de verhuizing naar Nieuw-Zeeland, omdat ik een aantal van mijn domeinen (mccabe.net.nz, threelions.co.nz, astralgraphics.co.nz) gelokaliseerd heb en het is moeilijk om hostingdiensten in de V.S. te vinden die .nz-domeinen beheren. Ik heb mijn eigen site, stevemccabe.net, en die van mijn klanten ondergebracht bij een Europese hosting-en-wederverkoopdienst, maar zij bieden niets aan in de domeinruimte van de kiwi's, dus heb ik mijn domeinen via GoDaddy gekocht. Ik ken het DNS-instellingsysteem van GoDaddy nu goed en dus is het eerlijk gezegd gewoon gemakkelijk om bij hen te registreren en dan zelf te hosten. Bovendien is de tarieventabel van GoDaddy voor hosting zo ingewikkeld (ik heb in het verleden klanten gehad die wilde dat ik hun sites op GoDaddy zette, aangelokt door de kracht van advertenties, zeker als daar schaars geklede dames met grote borstomvang in voorkomen en het is nu mijn voorwaarde dat ik zowel de hosting als het ontwerp mag doen) en was het leven zo veel gemakkelijker toen ik wist dat ik alle internetconnectiviteit had die ik maar wilde.

Dus keek ik naar de verkeersstatistieken op mijn server. Dit was een bitterzoete ervaring, want ik zag dat ik geen grote hoeveelheden data versluisde, wat een goeie zaak was, maar aan de andere kant betekende dit ook dat mijn sites niet de hoeveelheid verkeer kregen waar ik op gehoopt had. Toch kon ik weer een mogelijke dader van de lijst schrappen.

Ik sprak de strengst mogelijke bezweringen uit tegen mijn meiden en beperkte in alle opzichten het gebruik van het interweb. Maar hoeveel we ons gebruik ook terugschroefden, we bleken toch nog minstens verscheidene honderden megabytes per dag te gebruiken, of zo werd ons in elk geval verteld.

Het werd tijd om met Vodafone te praten. Ik nam verscheidene keren contact met ze op en kreeg verschillende nepverklaringen: ik had virussen (ahum, mijn netwerk is 100% Apple), ik had meelifters op mijn netwerk (WPA2-wachtwoord, een stenen huis, een grote tuin), kortom, ze claimden dat het mijn fout was, op de een of andere manier. Het kon zeker niet de fout van Vodafone zijn. Ik oefende wat meer druk uit. Ik moest een datatracker installeren, ik kreeg zelfs Vodafones aanbevolen monitor SurplusMeter toegestuurd. Ik installeerde hem op mijn netwerk en het meldde dat ik enorme hoeveelheden data gebruikte. De reden was eenvoudig: het meet niet alleen extern, maar ook intern netwerkverkeer. Zo verstuurde mijn iMac bijvoorbeeld megabyte na megabyte, ook al had ik geen programma's open, of toch geen programma's die het internet gebruikten.

Behalve iTunes. Maar ik was niets aan het downloaden. Ik was alleen muziek aan het streamen naar mijn AirPort Express. SurplusMeter telde elk pakketje mee dat de datapoort verliet die hij in de gaten moest houden, mijn AirPort-kaart in dit geval. Ik belde Vodafone weer en legde uit dat de getallen die SurplusMeter gaf niets betekenden. Ze zeiden dat ik mijn locale netwerk een dag moest stilleggen om te zien wat mijn score zou zijn. Dat deed ik en op die dag slaagde de iMac van mijn vrouw er in om niet één enkele bit in of uit waar te nemen. Niet slecht voor een webontwerper die telependelt tussen Nieuw-Zeeland en Florida.

Vodafone's volgende suggestie was dat we een lijnstoring hadden. Dit is een reële mogelijkheid (ik woon in een heel oud huis, we denken dat het vooroorlogs is, maar we weten niet zeker welke oorlog; ik wed op de Boerenoorlog) en een van de call-centre mensen die ik sprak merkte op dat, terwijl een DSL-modem meestal vier of vijf keer per dag opnieuw verbinding maakt, had de mijne al weer meer dan een dozijn keer verbonden en ik was nog niet eens klaar met mijn eerste kopje koffie. Zij verzekerden mij dat ze zouden kijken, maar intussen diende ik mijn telefoonlijn voor een dag te moeten verbreken (een dienst, let wel, waar ik voor betaal) in het geval er een probleem was met mijn ADSL-filters. Dit kan, of kan niet, het probleem zijn; Op geen enkele manier kan ik dat weten. Misschien zijn ze nog steeds bezig met testen. Tenslotte, ze hebben nog niet geantwoord.

Uiteindelijk schreef ik eind vorige maand naar Stanners Russell, CEO van Vodafone NZ. Een week of wat later kreeg ik een telefoontje van Vodafone, en na een lang gesprek stemde de vertegenwoordiger die me belde (ook een Russell; hmmm…) er mee in om de overeengekomen 199 dollar voor de vroegtijdige beëindiging kwijt te schelden en mij te vrijwaren van het eenjarige contract waar we aan gebonden zouden zijn tot juni 2010.

We gingen over naar TelstraClear. Ik doe dat niet omdat zij bijzonder briljant zijn, maar omdat ze een ding doen dat Vodafone niet doet, in plaats van ons terug te bellen om bits-op-een-Morse-codeschrijver-snelheden op te pikken, gaan ze maar door met ons meer gigabytes te verkopen. Ik ben bereid te betalen voor een dienst (met name een dienst die ik echt ontvang), maar het idee dat ik alleen mijn 40 gigabyte krijg en ongeacht wiens schuld het is, daarmee uit, ben ik afgesneden als een stoute schooljongen, nou, dat schrijnt echt.

Dus nu wachten we af. Onze internetverbinding ging deze maand na slechts veertien dagen terug naar snelheden van het laatste millennium, dus we worstelen, sommige avonden kunnen we niet zeggen of we off-line zijn, of gewoon echt traag. En hoewel ik me meer dan een week geleden aanmeldde bij TelstraClear , kreeg ik zonet een telefoontje van een van hun vertegenwoordigers die me liet weten dat als gevolg van de kerst-en midzomer-vakantieachterstand, ze ons pas na volgende week zullen inschakelen.

Ik zal dit artikel binnenkort naar TidBITS World Hoofdkwartier emailen. Ik heb geen idee wanneer ze dat zullen ontvangen. Het Word-document dat dit stuk bevat is 41 KB, dat bij mijn huidige internetsnelheden tot maart zou kunnen duren voor verzending. Het zou voor mij sneller zijn om het op te slaan op een cd, naar Californië te zwemmen met de schijf tussen mijn tanden, dwars over het hele land te lopen om het persoonlijk aan Adam af te geven.

[Bio: Steve McCabe is een Mac-expert, technisch schrijver en leraar die naar Nieuw-Zeeland in april 2009 verhuisde, om redenen die maar uiterst zijdelings verband hebben met dit artikel. Hij schrijft over zijn avonturen in Nieuw-Zeeland , hij blogt over technologie en hij is momenteel met de wederopbouw van zijn persoonlijke website bezig.]

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


ExtraBITS, 18 januari 2010

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: HV]

We hadden het deze week nogal druk en er was volgens ons ook weinig nieuws dat de moeite van het vermelden waard is, buiten de berichtgeving van Macworld over het feit dat AT&T de tarieven voor hun ongelimiteerde spraak en data-abonnement heeft verlaagd. Toch is het, als je geënteresseerd bent in uitgeven en e-boek technologie, aan te raden om naar Tonya's MacNotables-podcast te luisteren.

AT&T verlaagt de tarieven voor hun onbeperkte iPhone-abonnement -- Macworld meldt dat AT&T de tarieven voor het onbeperkte iPhone-abonnement heeft verlaagd van 100 dollar voor spraak en 30 dollar voor data (totaal dus 130 dollar) naar 100 dollar voor spraak en data samen. Het ongelimiteerde Family Talk-abonnement is ook goedkoper geworden (180 dollar voor twee telefoons), maar de prijzen voor SMS-diensten zijn ongewijzigd.

Reacties

Tonya geeft haar mening over e-boek technologie in MacNotables -- In deze MacNotables-podcast praten Tonya en presentator Chuck Joiner over de gadgets die op CES getoond werden, over dat er steeds meer hardware e-boek-lezers op de markt komen en wat haar verwachtingen zijn voor de toekomst van e-boeken. Verder geeft ze haar mening over een eventueel Apple tablet.

Reacties


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 18 januari 2010

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>

[vertaling: HV]

Logic Pro 9.1 -- Apple heeft onlangs een nieuwe versie van hun professionele audio-opnameprogramma Logic Pro vrijgegeven, versie 9.1 waar de vorige versie 9.0.2 was. De sprong van 9.0 naar 9.1 is gerechtvaardigd gezien de lange lijst van verbeteringen en opgeloste problemen. De belangrijkste kenmerken van deze update zijn ondersteuning voor 64-bits verwerking en compatibiliteit met de 64-bit invoegtoepassingen van Audio Unit. Verder is er de mogelijkheid om bestanden namen van meer dan 32 tekens te geven, minder problemen bij het verwerken van samples met de "Contiguous Zones"-optie van de EXS editor en het verhelpen van een fatale weeffout die optrad als de parameters van Sonnox Oxford invoegtoepassingen worden gewijzigd. De complete lijst met wijzigingen, waaronder veel kleine aanpassingen, is te vinden op Apples website. Om het programma in 32-bits modus te draaien heb je minimaal Mac OS X 10.5.7 nodig, de 64-bits modus vereist minimaal Mac OS X 10.6.2. De update is verkrijgbaar via Software-update en via de Apple Support Downloads webpagina. (Nieuw $ 499, update gratis, 191,14 MB)

Reacties - Logic Pro 9.1.

Main Stage 2.1 -- Gelijktijdig met Logic Pro 9.1 heeft Apple ook Main Stage 2.1 vrijgegeven. Dit "live uitvoering"-programma, onderdeel van Logic Studio, heeft ook een groot aantal verbeteringen ondergaan. Belangrijkste wijzigingen zijn ondersteuning voor 64-bits verwerking, compatibiliteit met de 64-bit plugins van Audio Unit, betrouwbare synchronisatie voor geroepeerde Multiple Playback-invoegtoepassingen, verbeterde compatibiliteit met documenten die in Main Stage 1.x zijn gemaakt, en verbeterde opnamemogelijkheden met Loopback-invoegtoepassingen. Verder zijn er twee fatale weeffouten hersteld, waaronder een crash die optrad als Appeltje-N werd ingetoetst om een nieuw concert aan te maken als het Save-dialoogvenster van een vorig concert nog open was en een crash die willekeurig optrad als het programma afgesloten werd. De complete lijst met voornamelijk kleine wijzigingen is te vinden op Apples website. Om het programma in 32-bits modus te draaien heb je minimaal Mac OS X 10.5.7 nodig, de 64-bits modus vereist minimaal Mac OS X 10.6.2. De update is verkrijgbaar via Software-update en via de Apple Support Downloads webpagina. (Nieuw $ 499, update gratis, 210,91 MB)

Reacties - Main Stage 2.1.

Radioshift 1.5.2 -- Rogue Amoebas Radioshift 1.5 kwam net voor het einde van 2009 uit en werd snel gevolgd door twee herstel-updates. Belangrijke nieuwe mogelijkheden in Radioshift 1.5 zijn onder andere de ondersteuning voor duizenden nieuwe streams (waaronder veel die eerder alleen via web-gebaseerde afspelers beschikbaar waren), minder problemen met beschadigde streams, een eenvoudiger werkwijze bij het installeren van invoegtoepassingen van derden, het niet langer struikelen over crashes in externe audio-afspeelroutines, en ondersteuning voor het automatisch ontwaken bij thuismappen die via FileVault zijn versleuteld. Verbeteringen in 1.5.1 en 1.5.2 hebben betrekking op het live luisteren naar programma's uit de gids, en het onthouden van waar je geluisterd hebt nadat je het programma af hebt gesloten; verder zijn er een aantal cosmetische wijzigingen aangebracht. Een complete toelichting is beschikbaar. (Nieuw $ 32, update gratis, 11,2 MB)

Reacties - Radioshift 1.5.2.

Apple Remote Desktop 3.3.2 -- Apple Remote Desktop kent verbeteringen in het Apple Remote Desktop Client onderdeel (dat je in het "Delen"-voorkeurenpaneel van Systeemvoorkeuren aanzet) en het Apple Remote Desktop Admin-programma waarmee Macs op afstand worden bestuurd en beheerd. De meeste wijzigingen die Apple vermeldt voor deze 3.3.2-updates zijn kleine verbeteringen, zoals het voorkomen van fouten in het weergeven van gegevens over machines op afstand, prestatieverbeteringen bij het aansturen van machines op afstand met RealVNC-programma's en verbeterde afhandeling van communicatie met machines achter een NAT-gateway. Verder is de betrouwbaarheid van een aantal handelingen verbeterd, zoals drag-and-drop kopiëren (wat nooit erg consistent was), aanmelden bij nieuwe machines op afstand en communicatie met machines met twee grafische kaarten of twee beeldschermen of met bepaalde schermresoluties. (Nieuw $ 299, gratis update, 4,21 MB client/51,41 MB admin)

Reacties - Apple Remote Desktop 3.3.2.

Typinator 3.7 -- De meest recente versie van Typinator, het hulpprogrammaatje voor het automatisch invullen en verbeteren van input van Ergonis Software, bevat een aantal wijzigingen in de interface die de efficiëntie van je werk zeker ten goede zullen komen. Dan gaat het bijvoorbeeld om de mogelijkheid om sneltoetsen te definiëten om Typinators tekstaanvulling uit, en weer aan, te zetten, een snellere manier om stukjes tekst terug te vinden en te gebruiken en een algehele snelheidswinst. Versie 3.7 biedt ook een verbeterd installatieproces, een nieuwe routine om te controleren of er updates zijn en een gereorganiseerd voorkeurenvenster. Verder zijn er veel kleine problemen opgelost, waaronder de compatibiliteit met Snow Leopard, Mail, Safari, Google Chrome, SubEthaEdit, en Eudora. Een compleet overzicht van de wijzigingen staat op de website van Ergonis. (Nieuw € 19,99, update gratis als het niet langer dan twee jaar geleden werd aangeschaft, 3 MB)

Reacties - Typinator 3.7.


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 18 januari 2010

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: CS]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

In de TidBITS Talk-discussies van deze week hebben lezers het over het synchroniseren van bestanden tussen meerdere Macs; een probleem met de kleurenweergave dat met het Voorkeurenvenster voor Universele toegang op te lossen is; waarom MobileMe niet wil werken met bepaalde versies van Internet Explorer; hoe de iPhone als infrarood afstandbediening te gebruiken is; hulpmiddelen voor gebruikers met beperkt gezichtsvermogen; en, één lezer tenminste, naar een ander land reizen om geld te besparen bij de aanschaf van een MacBook Pro.

Syncing Files Between Multiple Macs -- Lezers komen met vele suggesties om je belangrijke bestanden te synchroniseren tussen twee Macs. (34 berichten)

Accessing MobileMe with Internet Explorer on Windows -- Apple biedt beperkte ondersteuning voor MobileMe op oudere versies van Internet Explorer, wat onhandig kan zijn als je MobileMe op openbare computers wilt gebruiken. (2 berichten)

13" MacBook Pro - box dimensions -- Een lezer is van plan om een nieuwe MacBook Pro in een ander land te kopen, omdat dat zelfs met inbegrip van de vliegreis minder kost dan Apple in zijn eigen land rekent. (5 berichten)

A baffling colour issue -- De onverklaarbare kleurweergave op de iMac van een lezer blijkt veroorzaakt te worden door de schuifregelaar om het contract te verbeteren in het Universele Toegang-voorkeurvenster. (20 berichten)

iPhone Remote -- Is er echt een markt voor het gebruik van de iPhone als infrarood afstandbediening? (9 berichten)

Mac Accessibility for Low Vision Users -- Lezers wisselen informatie uit voor Mac-gebruikers met gezichtsbeperkingen. (3 berichten)


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2010 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering