TidBITS#976, 27 april 2009

Deze maand vieren we de negentiende verjaardag van TidBITS en Adam kijkt eens hoe ver de industrie gekomen is in die tijd en waar het allemaal heengaat in toekomst. Als dat nog niet genoeg opinie voor je is, beweert Adam ook nog eens dat een goede zet voor Apple zou zijn om Snow Leopard gratis te maken (of zo gratis als redelijkerwijs mogelijk is), gezien het gebrek aan opvallende nieuwe onderdelen waar gebruikers zelf mee in de weer kunnen. In het andere nieuws zien we een winst van $ 1,21 miljard voor Apple in het tweede kwartaal van hun boekjaar. Ze hebben ook, na protesten, de Baby Shaker-app uit de App Store gegooid. We zien verder nog hoe Windows 7 van Microsoft een voorbeeld neemt aan de Classic Mode van Apple; we waarschuwen lezers over het nieuwste in gps-diefstal en we kondigen een paar nieuwe Take Control e-boeken over GarageBand '09 aan. Interessante software uitgaven deze week zijn Mactracker 5.0.7, MercuryMover 2.0.5, Firefox 3.0.9, en PopChar X 4.2.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Apple boekt een winst van $ 1,21 miljard in het tweede kwartaal van boekjaar 2009

De zwakke economie heeft een negatief effect op de verkoop van Macs in de zaken- en onderwijssectoren, maar de verkoop aan consumenten en de iPhone en iPod touch hebben Apple wederom een indrukwekkend financieel kwartaal bezorgd. Aan het einde van het tweede kwartaal van het boekjaar 2009 behaalde Apple een nettowinst van $ 1,21 miljard bij een omzet van $ 8,16 miljard, omgerekend $ 1,33 per aandeel (vergeleken met een nettowinst van $ 1,05 miljard bij een omzet van $ 7,51 miljard in hetzelfde kwartaal van het boekjaar 2008). Andere factoren die bijdroegen aan dergelijk sterk resultaat waren de lage prijzen voor componenten zoals RAM, gunstiger kosten voor aanlevering en garantie en hogere verkoop van producten met een hoge marge; dit alles hielp om de brutomarge op 36,4% te krijgen (vergeleken met 32,9% vorig jaar).

Peter Oppenheimer, de hoofddirecteur voor financiële zaken bij Apple, sprak in een conference call met analisten van het beste kwartaal zonder feestdagen in de geschiedenis van Apple. Het bedrijf heeft $ 28,9 miljard liquide middelen, waarbij aangetekend wordt dat de aandacht bij het behoud van kapitaal ligt (en dus waarschijnlijk niet bij grote overnames).

Macs en iPods -- Gedurende het kwartaal dat eindigde op 31 maart 2009 verkocht Apple 2,2 miljoen Macs, een daling van 3% vergeleken met vorig jaar. Apple wijt deze terugval aan de zakenwereld, met name ontwerp- en reclamebedrijven, die nog even wachten met een nieuwe aanschaf om kosten te besparen totdat de economie weer aantrekt en klanten uit het onderwijs die allerlei subsidies hebben zien opdrogen. Hoewel de verkoop op de Amerikaanse onderwijsmarkt met 11% gedaald is, blijft het bedrijf optimistisch en hoopt dat het recent aangenomen Amerikaanse economische reddingsplan in de komende kwartalen zal helpen. De algehele update van desktop-modellen aan het begin van maart heeft al tot een stijging van de verkoop geleidt.

Als onderdeel van de discussie over de verkoop van Macs kwam gedurende de conference call de kwestie van de netbooks naar boven. Tim Cook, hoofddirecteur voor operations, verwoordde de mening van Apple over de huidige netbookmarkt zo: "Als ik zie wat er tegenwoordig verkocht wordt in de netbookwereld, dan zie ik rottige toetsenbordjes, verschrikkelijke software, waardeloze hardware, hele kleine schermpjes, gewoon geen consumentenervaring en om eerlijk te zijn, niet iets waar wij het Mac-merk aan willen hangen."

Net als bij zijn commentaar tijdens de conference call voor het vorige kwartaal, zei Cook ook nu weer dat Apple "een aantal interessante ideeën in deze wereld" heeft. Hij gaf ook aan dat de zaken waarvoor mensen een netbook aanschaffen, namelijk webbrowsen en email lezen ook met de iPhone of iPod touch gedaan kunnen worden.

Aangevoerd door een sterke verkoop van de iPod touch, verkocht Apple 11,01 miljoen iPods gedurende het kwartaal, een verbetering van 3% vergeleken met vorig jaar. Gedurende de conference call bleven Oppenheimer en Cook hameren op de kracht van de App Store en de iPhone OS (die ook de iPod touch aandrijft) om die verkoop te blijven stimuleren en zij herinnerden toehoorders eraan dat ze verwachtten dat donderdag de miljardste download van de App Store zou plaatsvinden. (De miljardste app werd inderdaad op donderdag gedownload door een dertien-jarige in Connecticut.) Apple claimt dat zij 70% van de markt voor muziekspelers in VS in handen hebben.

iPhone 3G -- De ster van het financiële resultaat van Apple is wederom de iPhone, waarvan er 3,8 miljoen verkocht zijn in 81 landen, een groei van 123% vergeleken met hetzelfde kwartaal van een jaar terug. Deze cijfers zijn de GAAP (Generally Accepted Accounting Principles, algemeen aanvaardde accounting regels)-resultaten. Apple spreidt de inkomsten van de iPhone en Apple TV over hun verwachtte levensduur. Niet-GAAP resultaten leveren voor Apple een winst op van $ 1,66 miljard bij een omzet van $ 9,06 miljard (dat is geld dat direct ontvangen is gedurende het kwartaal).

Apple heeft de uiteindelijke inkomsten voor de verkoop van alle iPhones na 17 maart, toen de iPhone OS 3.0 aangekondigd werd, nog niet vrijgegeven. Huidige iPhone bezitters kunnen de upgrade naar de nieuwe systeemsoftware gratis installeren, wanneer het later dit jaar verschijnt.

In tegenstelling tot de laatste conference call over de verdiensten, bevatte deze geen explosieve vragen of aankondigingen. De gezondheid van Steve Jobs werd maar één keer genoemd en dat was terzijde: Oppenheimer zei: "We kijken allemaal uit naar de terugkeer van Steve aan het eind van juni." De analisten probeerden ook commentaar te ontlokken over mogelijke rechtszaken over de Palm Pre en of zij misbruik maken van het intellectuele bezit van Apple (of dat Apple misschien wel inbreuk maakt op patenten van Palm), wat Cook aanzette om de call te beëindigen met een algemene mededeling over hoe concurrentie goed is voor de industrie en dat "wij denken dat het het beste is als andere bedrijven hun eigen spul uitvinden".

Apple verwijdert botte "Baby Shaker" iPhone-app

Na een uitbarsting van protest op Twitter en in blogs, die een hele dag duurde, verwijderde Apple woensdagmiddag een app uit de App Store waarin iPhone- en iPod touch-gebruikers een plaatje van een baby moesten schudden om hem stil te krijgen. De Baby Shaker-app, die op maandag werd geplaatst en voor 99 dollarcent te koop was, is nog maar weer eens een verontrustend voorbeeld van apps die door Apple goedgekeurd worden voor opname in de App Store, terwijl andere, schijnbaar onschuldige apps maandenlang moeten wachten of verworpen worden.

De app staat niet langer in de App Store, maar nieuwsgierige lezers kunnen een schermafbeelding in een CNET-verslag bekijken en zelfs een filmpje op YouTube. De app bevatte lijntekeningen met schaduwen en levensechte opnames van babygehuil en werd aangeboden door Sikalosoft, die ook een app hebben, Dice Mosaic genaamd, waarmee je mozaïeken kunt maken van afbeeldingen. De beschrijving van de app moedigde gebruikers aan: "Laat maar eens zien hoe lang jij zijn of haar schattige gehuil kunt verdragen voordat je absoluut een manier moet vinden om die baby stil te krijgen!"

Adam werd geciteerd in een artikel in de Wall Street Journal over dit onderwerp, waarin verslaggever Yukari Iwatani Kani inging op de risico's die Apple loopt door als poortwachter op te treden bij de App Store. Vergelijkbare situaties kunnen zich voordoen, daar er altijd apps ontwikkeld zullen worden die net aan de ene of andere kant van de grens met een controversieel onderwerp vallen. Het zal interessant zijn om te zien hoe Apple met dergelijke situaties omgaat, en of het bedrijf uiteindelijk zal overgaan op een "openbaar vervoer"-model, waarin de App Store open staat voor wie er maar binnen wil.

GarageBand '09-documentatie nu beschikbaar

Tegenwoordig is goede documentatie een zeldzaamheid en GarageBand van Apple is geen uitzondering op deze regel aangezien er in de loop der jaren maar een relatief beperkt aantal boeken voor is uitgekomen en voor de recentere versies van GarageBand zelfs nog minder. Volgens ons hebben de meeste uitgevers niet genoeg boeken verkocht over de oudere versies van GarageBand zodat een nieuwere versie gewoon niet verantwoord was. Het is ook niet zo eenvoudig om iemand met een vlotte pen te vinden die iets weet over werken met de Mac als die persoon dan ook nog eens tijd moet hebben om een documentatie in boekvorm te schrijven en uitzonderlijk goed overweg moet kunnen met GarageBand.

Als was het om te bewijzen dat e-boeken niet onder de regels van de fysieke wereld vallen, zijn onze twee GarageBand-titels voortdurend goed over de toonbank gegaan en zijn ze in de loop der jaren nog populairder geworden, zodat we ze natuurlijk wilden updaten voor GarageBand '09. We waren opgelucht dat auteur Jeff Tolbert er tijd wilde voor vrijmaken tussen zijn steeds maar groter wordend aantal muziekgerelateerde projecten. (We hopen dat we onze slogan "denk aan ons als je beroemd bent" niet zullen betreuren als Jeff uit de Take Control-lus schiet als wanneer hij beroemd geworden is.)

We hebben nu dus net nieuwe versies van het 117 pagina's tellende "Take Control of Making Music with GarageBand '09" en het 134 pagina's tellende "Take Control of Recording with GarageBand '09" uitgebracht. Zij kosten elk $ 10 of $ 17,50 samen. Om beide boeken te kopen met de combinatiekorting gebruik je deze rechtstreekse link of klik je op de optie "Buy Both" in de linkermarge van de webpagina van één van beide boeken.

Als je een oudere versie van één van de Take Control GarageBand-boeken hebt, dan heb je waarschijnlijk een e-mailbericht ontvangen over een gratis (voor wie zijn boek na 1 januari 2009 heeft gekocht) of goedkopere update. Zo niet, open dan je pdf en klik op "Check for Updates" op de voorpagina voor meer informatie over updates.

Pas op voor gps-dieven

We waren het afgelopen weekend in de wijk Park Slope in Brooklyn, NY, om vrienden te bezoeken en om een dag naar het Metropolitan Museum of Art in Manhattan te gaan waar Tristan de wapenkamer wilde zien. De enige smet op dit overigens leuke uitstapje was dat op een avond toen we de auto op straat hadden geparkeerd het zijraam van onze Honda Civic werd ingeslagen en de stroomdraad werd gestolen van de Garmin nuvi 255W GPS die we van mijn ouders hadden geleend.

We waren natuurlijk niet zo naïef geweest om de gps zelf, of andere waardevolle spullen, in de auto achter te laten, dus de $ 30 die de kabel kostte was niet zo erg. Zelfs de $ 20 die we moesten betalen om de auto die nacht in een garage te parkeren en de $ 120 om de volgende dag de ruit te laten repareren waren niet het einde van de wereld. Iedereen was bijzonder aardig en leefde met ons mee, van de mensen die langsreden toen ik de parkeerplaats verliet, tot de portier van de garage en Joe van Joe's Auto Glass (van harte aanbevolen).

Maar de reden waarom ik deze ietwat vervelende geschiedenis vertel is dat Joe, met anderen die vergelijkbare pech hadden als bewijs, mij vertelde dat diefstal van gps-en in New York City momenteel enorm vaak voorkomt. Hij had die week 10 ruiten gerepareerd die op die manier gebroken waren. De dieven lopen door de straat op zoek naar de kenmerkende ring die de zuigvoet van een gps achterlaat op de voorruit, slaan een zijruit in, openen het handschoenenkastje, en halen de gps weg als die daar ligt. Het is in een paar seconden gebeurd.

De moraal van het verhaal is dus dat je, als je in stedelijk gebied 's nachts je auto op straat laat staan, zelfs in een nette buurt zoals Park Slope, je gps mee moet nemen, maar ook de zuigvoet en de stroomkabel moet verbergen en het subtiele merkteken dat de zuigvoet maakt op binnenkant van de voorruit moet wegpoetsen. Er bestaan ook een soort bonenzakjes om je gps in te zetten. Garmin verkoopt er een via Amazon die geschikt is voor de nuvi-serie.

Windows 7 krijgt als optie virtueel XP

Microsoft heeft onthuld dat Windows 7 als optie een downloadbare Windows XP-virtuele machine aanbiedt om een volledige terugwaartse compatibiliteit te geven. Veteraan Windows-volgers Rafael Rivera en Paul Thurrott van SuperSite for Windows kregen de eer het geheim te onthullen. Het Windows-teamblog van Microsoft bevestigde later deze functie.

De Windows XP-modus wordt niet met Windows 7 meegeleverd, maar is beschikbaar als gratis download voor eigenaren van de Professional, de Enterprise en de Ultimate systemen. De XP-modus zal bestaan uit een Virtual PC 7-virtuele machine en een volledig gelicenseerd exemplaar van Windows XP Service Pack 3. Hoewel dit een paar gigabyte kan vergen, is dat zelfs voor veel thuisgebruikers niet langer een lastige eenmalige download. (Ik moet bijna een gigabyte Leopard-updates downloaden als ik Mac OS X 10.5.0 op een nieuwe harde schijf installeer.)

De Windows XP-modus zal een aparte omgeving zijn, maar deze zal het mogelijk maken programma's te draaien naast Windows 7-programma's, in plaats van ze tot een venster te beperken, dit lijkt op de Coherence-modus die Parallels aanvankelijk introduceerde voor Windows programma's die draaien onder Parallels Desktop voor Mac OS X. VMware deed later hetzelfde als Coherence met de Unity-modus van VMware Fusion. (zie "Parallels Desktop verhoogt de inzet", 04-12-2006, en "VMware kondigt verschijnen Fusion 1.0 aan", 06-08-2007).

De strategie is duidelijk: door XP in een virtuele machine op te nemen kunnen XP-gebruikers meteen naar Windows 7 overstappen door het kopen van nieuwe hardware die XP veel sneller laat draaien, met behoud van een functioneel identieke systeemomgeving (met ook meer kans op stabiliteit en portabiliteit). Microsoft kan breken met alle compatibiliteit met Windows XP die het wil (en misschien ook Vista) in Windows 7, door het weggooien van oude code, achterhaalde programmeringskoppelingen en andere vergane glorie.

Vorig jaar vroeg ik mij af waarom Microsoft niet gewoon zijn Virtual PC divisie gekoppeld had met XP voor de release van Vista in "Microsoft Needs to Empty Windows Trash, Reboot" (29-06-2008) toen ik uitrekende hoeveel keer Apple compatibiliteitslagen en virtuele machines opnieuw gebruikte omdat je daarmee opeenvolgende oudere besturingssystemen of architecturen afstoot. Blijkbaar was ik niet de enige vraag die die vraag stelde.

Dit is een briljante zet van Microsoft, en een die ietwat vreemd is voor een bedrijf dat terugwaartse compatibiliteit tot een van de kenmerken gemaakt heeft, van hoe het zich verder ontwikkelt. Deze zet kan een niet te versmaden worst voorhouden aan bedrijven en individuen die zich zorgen maken over het upgraden van programma's, maar die misschien zouden willen profiteren van een aantal van de zaken die gaan verschijnen in Windows 7.

Waarom Snow Leopard (bijna) gratis zou moeten zijn

Ergens in de komende twee tot zes maanden zal Apple hun nieuwste grote katachtige op ons loslaten: Mac OS X Snow Leopard. Dat is geen geheim, Apple praat al tijden over Snow Leopard, met vooral nadruk op hoe Snow Leopard zich zal richten op prestaties, efficiëntie en "innovatie van het hart" in plaats van op gebruiksgeoriënteerde functies.

Tot de specifieke verbeteringen die beloofd zijn voor Snow Leopard behoren ondersteuning voor maximaal 16 TB RAM-geheugen, verbeterde ondersteuning van hun programma's voor het gebruik van meerdere processoren, een nieuwe generatie-versie van QuickTime, standaard ondersteuning voor Microsoft Exchange in Mail, iCal en Adresboek en ondersteuning voor OpenCL, dat ontworpen is om de rekenkracht van moderne grafische processoreenheden ten volle te tonen. Andere beloften voor Snow Leopard waren minder beslag op geheugen en schijfruimte, snellere installatie, en een wijziging aan Stacks om submappen mogelijk te maken.

Klinkt opwindend? Voor een software-ontwikkelaar, zeker en vast. Voor een gebruiker, niet echt. Gebaseerd op alles wat Apple tot nu toe gezegd heeft, zal Snow Leopard op zichzelf geen van die prominente functies brengen die de manier waarop je je Mac gebruikt zouden kunnen veranderen, zoals voorgaande uitgaven van Mac OS X ons Time Machine, Screen Sharing, Spotlight, Dashboard, Expose, Automator, Front Row, Spaces, Stacks en meer brachten. Dus hoeveel ben je bereid te betalen voor een update van een besturingssysteem dat precies hetzelfde doet als je huidige systeem, maar er een beetje minder RAM voor gebruikt?

Begrijp me niet verkeerd. Ik stel op prijs dat Apple een pauze neemt in de race om alsmaar meer nieuwe functies om zich te concenteren op de fundamenten van Mac OS X: met al die gelikte functies is het nogal opgeblazen geworden. Mac OS X is wat dik geworden, een verandering die verstopt bleef door toenames in CPU-prestaties en afnames in de kosten voor harde schijven en RAM.

Ik vermoed dat sommige van de veranderingen die Apple belooft, zoals verminderd gebruik van geheugen en harde schijf, gerelateerd zijn aan het werk dat gedaan werd aan het hart van OS X voor de iPhone. De wereld stapt over naar alsmaar mobielere apparaten en daardoor naar RAM-gebaseerde opslag, die voorlopig nog niet kan concurreren met opslag op draaiende schijven als het gaat om prijs per gigabyte. Als Apple in staat is om de hardwarewereld te innoveren, misschien met veelbesproken apparaten die passen tussen de iPhone en de Mac in afmetingen en mogelijkheden, kan een slanker, efficiënter besturingssysteem alleen maar helpen.

Dit alles leidt tot mijn hoofdpunt: als Snow Leopard inderdaad alleen de inwendige verbeteringen heeft die tot dusver beloofd werden, zou Apple het gratis moeten uitbrengen, in plaats van voor de prijs van $ 129 van de meeste versies. Hoewel ik "gratis" zeg, zou ik gemakkelijk akkoord gaan met de $ 29,95 die nu voor Mac OS X Publieke Bèta gerekend wordt (die afgetrokken zou moeten worden van de kosten van Mac OS X 10.6) en ook Apple's vaste kosten van $ 9,95 voor wie het op een dvd via de post wil krijgen zitten me in het geheel niet dwars. Maar het zou heel gewoon moeten worden op te upgraden naar Snow Leopard, of je nu Leopard of Tiger draait.

Ik heb geen informatie vanuit Apple zelf en ik redeneer hier niet vanuit het standpunt dat "informatie gratis wil zijn". Maar gebaseerd op wat we op dit moment weten over Snow Leopard, denk ik dat Apple (en de Macintosh-branche als geheel) meer voordeel zal hebben bij het gratis weggeven van Snow Leopard aan iedereen die een Mac heeft die aan de hardwarevereisten voldoet, dan bij het aanrekenen van een aanschafprijs. De redenen daarvoor vallen in twee basiscategorieën: het voordeel van een eenvormig Macintosh-platform en het nadeel van het moeten verkopen van zuiver en alleen inwendige veranderingen.

Alleenheerschappij door één OS -- Dit is het essentiële punt. Zakelijk gezien scheppen oudere versies van Mac OS X slechts extra kosten voor Apple en softwareontwikkelaars, maar zonder een goede stimulans is het moeilijk gebruikers te bewegen om te upgraden. Met de moedige stap Snow Leopard kosteloos of zeer goedkoop aan te bieden, zou Apple niet alleen alle Leopard-gebruikers overhalen, maar ook die van Tiger (met compatibele hardware) die de upgrade naar Leopard hadden uitgesteld omdat de nieuwe functies hun geen $ 129 waard waren.

Natuurlijk zou Apple geen directe inkomsten krijgen door het alsnog upgraden van deze treuzelaars, maar wanneer alle aandacht was gebundeld op Snow Leopard als platform, zouden gebruikers met Macs die te oud zijn voor Snow Leopard nog meer reden hebben om een nieuwe Mac te kopen. Laten we voor ogen blijven houden dat het verkopen van Macs nog steeds Apples voornaamste handel is.

Waarom zou dit de moeite lonen? Ontwikkelaars moeten steeds weer beslissen op welk punt in de evolutie van Mac OS X ze hun programma willen laten werken. Als Snow Leopard zo goed als alomtegenwoordig was, konden ontwikkelaars zich helemaal daarop richten, in plaats van ook nog tijd en energie te moeten spenderen aan Tiger en Leopard. Dat zou kunnen resulteren in een kortere ontwikkelperiode, betere toepassingen en ook meer toepassingen, wat zowel aan Mac-gebruikers als aan Apple ten goede komt. Meer toepassingen zouden dan Snow Leopard als systeemvereiste krijgen, wat de druk om te upgraden weer op zou voeren op diegenen die nog steeds met oude Macs werken.

Een coherent platform kan voor Apple ook andere voordelen hebben. Het volgende is puur hypothetisch, maar als ik de baas was over Snow Leopard, zou ik veel energie steken in het verbeteren van de veiligheidarchitectuur van Mac OS X. Vervolgens zou het in het belang zijn van Apple om Snow Leopard zo wijd mogelijk te verspreiden, om zo de kans te verkleinen op een media-aandachttrekkend veiligheidslek, dat schade zou kunnen berokkenen aan de reputatie van Mac OS X, dat bijna geheel vrij is van malware.

Dan nog een reden waarom ik denk dat het een zinnig idee is om de Macintosh te doen verhuizen naar een enkelvoudig coherent besturingssysteem: het is al een keer gelukt. Kijk maar naar de iPhone en iPod touch, waarvan tot nu toe bij elkaar 37 miljoen stuks zijn verkocht. Apple bood voor deze apparaten grote upgrades van het besturingssysteem gratis aan, of voor weinig geld (iPod touch-gebruikers moesten voor upgrades een klein bedrag neertellen). Hierdoor is er voor ontwikkelaars één enkel programmeerdoel en voor de gebruikers een meer gestroomlijnde ervaring. Voor zover ik weet heeft bijna niemand ervoor gekozen om de iPhone-software-updates niet te installeren.

Het alternatief (de volle prijs van $ 129 rekenen voor Snow Leopard) zou desastreus kunnen zijn. Als Apple een aanzienlijk bedrag voor Snow Leopard rekent, zal een flink aantal gebruikers de upgrade niet doen, wat het gebruikersaandeel reduceert, waardoor het voor ontwikkelaars minder interessant is om nieuwe Mac-producten te maken die de modernste Apple-technologieën benutten. De algehele reputatie van het Macintosh-platform kan eronder lijden, net zoals de veiligheidsproblemen waar Windows XP mee te kampen had nog steeds een smet werpen op de reputatie van Microsoft, zelfs al biedt Windows Vista veel meer veiligheid.

Het is lastig om erachter te komen hoe de groep van Macintosh-gebruikers op dit moment is opgebouwd. De Omni Group houdt het versienummer van Mac OS X bij zoals dat door zijn Omni Software Update technologie wordt gemeld en volgens hun statistieken heeft Leopard in aantallen pas in februari 2009 Tiger ingehaald. (Natuurlijk gaan deze statistieken over klanten van de Omni Group, maar de andere cijfers, zoals die van de verhouding tussen Intel- en PowerPC-processors (87,5 staat tot 12,5), lijken aannemelijk. Aangezien de applicaties van The Omni Group vaak worden gebruikt door power users en mensen die graag voorop lopen bij upgrades, lijken deze getallen specifiek voor deze discussie relevant.) Als Leopard, met al zijn op de gebruiker gerichte kenmerken, in 18 maanden maar kon doordringen tot de helft van de gebruikers, dan zou Snow Leopard voor de volle prijs het nog veel moeilijker krijgen.

IJs verkopen aan eskimo's -- Meer praktisch bekeken lijkt het me lastig om een editie van Mac OS X zonder significante gebruikersgeoriënteerde kenmerken te verkopen. Apple kan de voordelen van Snow Leopard breed uit gaan meten (betere ondersteuning van multiprocessing, een groter maximum aan RAM, QuickTime X, de installatietijd is korter, enzovoort) maar deze verbeteringen betreffen problemen die de meeste gebruikers helemaal niet hebben. Of zou de gemiddelde Mac-gebruiker vaak denken: "Was Mac OS X maar sneller te installeren" of "Als ik toch eens een terabyte RAM in deze Mac kon stoppen"?

Het hele punt van Snow Leopard is verbeteringen doorvoeren die toekomstige vernieuwing mogelijk maken, maar zeker gezien de huidige staat van de economie, valt het niet mee iets te verkopen op grond van toekomstige pluspunten.

Erger nog: als het aanprijzen van de Snow Leopard-verbeteringen onder de motorkap niet op een goede manier gebeurt, dan zou dit mogelijk een toekomstige marketingcampagne van Apple voor de volgende versie van Mac OS X kunnen ondermijnen. Men zou dan het gevoel kunnen krijgen dat Apple de gebruikers aan het lijntje houdt, wat weer zijn weerslag zou kunnen hebben op het tempo waarin men overstapt naar Snow Leopard.

Tenslotte zou het te verdedigen zijn om Snow Leopard kosteloos aan Leopard-gebruikers aan te bieden, maar gebruikers van Tiger de volle $ 129 te berekenen die ze kwijt geweest zouden zijn aan Leopard. Mijn tegenargument is, dat als iemand nog steeds niet de stap van Tiger naar Leopard heeft gemaakt, hij dit pas zal doen als Apple dit goedkoop genoeg maakt. Veel Tiger-gebruikers hebben waarschijnlijk PowerPC-Macs en volgens de geruchten draait Snow Leopard alleen op Intel-Macs, zodat deze mensen om Snow Leopard te kunnen gebruiken toch een nieuwe Mac zouden moeten kopen. Hoewel het aanbieden van aparte upgradevoorwaarden kinnesinne kan tegengaan bij de kopers van de Leopard-upgrade, moeten we wel bedenken dat zij per slot van rekening het genot hebben van het gebruik van Leopard tot het uitkomen van Snow Leopard. Het was dus geen weggegooid geld.

Argumenten tegen gratis -- Er zijn verschillende redenen denkbaar waarom Apple toch zou kunnen verkiezen om geld te vragen voor Snow Leopard, in weerwil van de redenen die ik hierboven uiteen heb gezet. En, voor de duidelijkheid, ik zou niet verbolgen zijn als Apple een bedrag (ergens tussen de $ 10 en $ 30) zou vragen dat de materiaal- en transportkosten voor verspreiding via het dealernetwerk dekt.

Als Snow Leopard een te groot bestand blijkt om te kunnen downloaden, dan zou er ook een bepaald bedrag gerekend moeten worden. Wat niet-Apple winkels betreft, willen die de doos überhaupt in de winkel leggen, zal er zeker een hoog genoeg bedrag gerekend moeten worden om het voor hen de moeite waard te maken. Het kan ook zijn dat er in verband met boekhoudreglementen een bepaald bedrag gerekend moet worden, omdat de inkomsten voor producten als de Mac niet geadministreerd worden op een abonnementsbasis, in tegenstelling tot de iPhone en de Apple TV.

Verder zijn we inmiddels gewend geraakt om te betalen voor belangrijke updates en Apple zou weleens niet geneigd blijken te zijn om die gewoonte te doorbreken, ook al is de prijs voor de upgrade lager dan gebruikelijk. Daar staat tegenover dat het proberen iets te verkopen waar de klanten de waarde niet van inzien, die gewoonte op zichzelf zou kunnen doorbreken en daarmee de invoeringsgraad van Snow Leopard zou kunnen schaden.

Als laatste, alhoewel Apple voor zover ik me bewust ben nimmer verkoopcijfers van Mac OS X heeft vrijgegeven, verdient het bedrijf zonder twijfel tientallen of zelfs honderden miljoenen dollars aan upgrade-fees. Ondanks het feit dat in de recente kwartalen recordomzetten gedraaid zijn, zal Apple niet graag al dat geld op tafel laten liggen, ook al bestaat de kans dat die strategie op de lange termijn niet in het belang van het platform is. Het kan ook zijn dat Apples eigen boekhoudmethode vereist dat de ontwikkelingskosten van Snow Leopard gedekt worden door de opbrengst van de upgrade.

Bevrijd de Sneeuwluipaard -- Uiteindelijk ben ik ervan overtuigd dat het beschikbaar stellen van Snow Leopard voor een zo laag mogelijk bedrag (wellicht een gratis automatische update en een goedkope dvd-box) zou bijdragen aan het creëren van een geünificeerd Macintosh-platform waarop Apple en onafhankelijke ontwikkelaars kunnen bouwen zonder zich druk te hoeven maken om het verleden te hoeven ondersteunen. Op de korte termijn zouden daarmee uiteraard wat inkomsten gemist worden, maar op de lange termijn zou het talrijke voordelen bieden en de Mac een stevigere basis bieden om de competitie aan te gaan met het aanstaande Windows 7, zeker gezien Microsofts recente op de centen geconcentreerde reclamecampagne en de recentelijke aankondiging van de mogelijkheid om XP virtueel te draaien op Windows 7 (zie "Windows 7 krijgt als optie virtueel XP", 24-04-2009).

Naast het evidente voordeel van een Mac die beter werkt (in theorie uiteraard), zouden gebruikers ook voordeel halen uit software die draait op Snow Leopard in die zin dat het voor software-ontwikkelaars sneller en gemakkelijker ontwikkelen is als ze geen ondersteuning hoeven te bieden voor oudere versies van Mac OS X. En alles waar gebruikers en ontwikkelaars blij van worden, daar spint Apple uiteindelijk garen bij door middel van de verkoop van weer meer Macs.

Enkele overpeinzingen na 19 jaar TidBITS

Deze maand markeert de 19e verjaardag van het stichten van TidBITS, wat het (en ons!) bijna onbegrijpelijk oud maakt in internet-jaren. Toen Tonya en ik TidBITS begonnen terug in april 1990, communiceerden we met elkaar via email en de telefoon, schoven we bestanden rond op internet met FTP en sociaal netwerken deden we met maillijsten, Usenet-nieuws en IRC (Internet Relay Chat).

Onze internetverbinding bestond aanvankelijk uit een langzame modemverbinding met een van de IBM mainframes van Cornell University en naar een Unix-box die liep op Cornell's Theorie Centrum. als je in die tijd een internetverbinding wilde vroeg je gewoon aan iemand die er al een had, of je op hem kon aansluiten, Comcast Internet of Road Runner of EarthLink waren er niet. Wij gebruikten jarenlang het tidbits.com domein, maar lang voordat dat een mogelijkheid werd, hanteerden we een UUCP (Unix naar Unix Copieer Programma)-node, het eerste emailadres waarover ik beschikte was [email protected] en de berichten huppelden van machine naar machine op hun weg naar mij toe.

Er was geen World Wide Web, dat werd pas gemeengoed na 1993 en 1994. Het concept van een altijd-aanwezige internetverbinding thuis werd pas gemeengoed eind jaren negentig. We installeerden de eerste "high-speed" internetverbinding (een 56 Kb/s frame relay-verbinding) thuis in 1994 (zie "Mainlining the Internet", 14-11-1994).

Apple en Microsoft bestonden en waren helemaal herkenbaar voor degene die terug in de tijd ging, maar natuurlijk was er geen Google, noch Yahoo, noch eBay, noch Amazon, noch Skype, noch Flickr, noch YouTube, noch Facebook, noch Twitter. Bedrijven zoals Compaq, WordPerfect, Lotus en Ashton-Tate worstelden in en om de industrie gelijkend aan razende reptielen maar allen zouden tenslotte tenondergaan aan sterke veranderingen en opgeslokt worden door andere, meer succesrijke mededingers.

Ook mobiele telefoons bestonden, tenminste in de autos van de welgestelden, maar eventuele universele aanwezigheid bestond slechts in de dromen van telefoonfabrikanten zoals Motorola. Draagbare muziekspelers gebruikten of cassette tapes (uitgebracht door de Sony Walkman) of cd's (zoals de Sony Discman). En de enige draadloze signalen die de meesten ontvingen waren AM/FM-radio en UHF/VHF-televisie.

Aldus hebben we een verdraaid lange weg afgelegd, met onze moderne Macs, onze iPods en onze iPhones, die allemaal Wi-Fi en 3G gebruiken om op het web te zoeken met Google, video kijken via YouTube, praten met Skype en verbinding maken met verspreide vrienden via Facebook en Twitter.

De TidBITS-verjaardag dit jaar rolde voorbij terwijl wij voor een voorjaarsvakantie in New York City waren, wat me deed denken over sommige van deze diepgaande veranderingen en wat die betekenen voor de toekomst.

Rekenmachines om te communiceren -- Waarschijnlijk de belangrijkste verandering als het gaat om computers in de 19 jaar waarin we TidBITS publiceerden is in de mate waarin rekenautomaten voornamelijk gebruikt worden voor de een of andere soort van communicatie. Deze trend zou misschien al duidelijk moeten zijn uit de begindagen van de rekenautomaten. Per slot van rekening is Alan Turing, door velen beschouwd als de vader van modern computerwetenschap, vooral bekend door zijn werk aan het ontcijferen van Duitse berichten tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Maar toen het tijdperk van de personal computer begon beschouwden de meeste mensen computers als rekenende apparaten om getallen te kraken en om databases te sorteren. Een belangrijk aspect van de Macintosh, met programma's als MacWrite die verschillende lettertypes konden hanteren en die opmaakmogelijkheden boden, was zijn nadruk op het maken van gedrukte materialen om te communiceren. De komst van Aldus PageMaker en de Apple LaserWriter verankerden die rol, maar veel mensen keken daar overheen, en dachten in plaats daarvan over deze programma's als "productie"-programma's, waarschijnlijk omdat ze vanwege de prijs alleen gebruikt werden door professionals die de uitgave konden rechtvaardigen.

Gedurende de jaren 1990 stuitten we allemaal op het internet, op allerlei manieren, en terugblikkend is het fascinerend om te zien hoe aarzelend die eerste stappen waren. Apple mag dan een vroege FTP-site gehad hebben met ftp.apple.com, maar het bedrijf had verscheidene jaren extra nodig om de noodzakelijke systeemsoftware op iedere Mac te zetten om met het internet te kunnen verbinden. Vandaag de dag is een computer die geen verbinding met het internet kan maken bijna ondenkbaar.

Het frappeert me hoe we blijven proberen om onze manieren om te communiceren te verbeteren. Iedere technologische methode om te communiceren is een poging om beperkingen in ruimte en tijd aan het persoonlijke gesprek op te heffen: papierpost, telefoon, e-mail, msm, Twitter, en zo verder. Regelmatig, als ik probeer om Twitter aan iemand uit te leggen, komen bij mij dezelfde ernstige gesprekken over e-mail in de jaren 1990 naar boven.

Alle moderne communicatiediensten op het internet zijn echt alleen maar verfijningen van wat e-mail vanaf het begin al bood. Als je het zo bekijkt kun je zien waarom e-mail nooit zal verdwijnen: het is overal, de kleinste gemene deler, en volledig gebaseerd op open standaarden. Hoe populair Facebook en Twitter ook zijn, ze zullen e-mail nooit vervangen, omdat ze gepatenteerd zijn (om er nog maar van te zwijgen dat ze van bedrijven komen die niet echt stabiel zijn).

We hebben computers zelfs onze belangrijkste apparatuur voor nieuws en vermaak zien worden, doordat ze onze nieuwsberichten tonen en onze muziek, video en spellen afspelen. Voor dingen die minder goed werken op een traditionele computer hebben we speciale apparaten zien verschijnen: spelcomputers, draagbare muziekspelers, en zelfs e-boeklezers. Maar ook dit is allemaal communicatie. Zelfs deze vormen van massa-vermaak zijn gewoon specifieke vormen van communicatie binnen onze cultuur als geheel.

Tot slot: zelfs de dingen die we ooit als zuivere productie-programma's zagen (tekstverwerkers, spreadsheets en databases) omhelzen communicatie-technologieën, waardoor ze zich ontwikkelen tot samenwerkingsgereedschappen. En dat is redelijk. In de meeste gevallen is het alleen maar zinvol om iets te maken als je de resultaten gaat communiceren met andere mensen, en veel van wat we in deze wereld doen is zo gecompliceerd dat niemand het alleen kan doen. Dat maakt samenwerken essentieel.

Wanneer die studenten zijn afgestudeerd, stopt hun computergebruik niet, omdat computers hun verbinding met de buitenwereld zijn geworden middels e-mail, instant messaging, Facebook en internet in het algemeen. Bovendien fungeren die computers ook als stereo's en tv's en, met de opkomst van Skype, stellen ze hen in staat om gratis met studievrienden over de hele wereld te praten. Kortom, de computer is een levensbehoefte van de moderne tijd geworden, Bijna niemand is bereid om die mogelijkheid tot communiceren en het consumeren van de producten van onze amusementsindustrie op te geven.

Wil je één reden weten waarom Apple's Mac verkoopcijfers niet ernstig geleden hebben, ondanks het zware economische klimaat? Mensen kunnen niet meer om de aankoop van een computer heen. Ze kunnen het kopen van een nieuwere computer uitstellen of een goedkopere kopen, maar een opgeleid iemand heeft vandaag de dag simpelweg een computer nodig. Dat geldt niet alleen voor volwassenen, de leeftijd waarop kinderen computers nodig hebben daalt voordurend. (De reden dat andere computerfabrikanten het minder goed doen is volgens mij omdat een groter deel van hun verkopen afkomstig is van bedrijven, die eerder geneigd zijn aankopen uit te stellen totdat de zaken verbeteren.)

De iPod bevindt zich in een vergelijkbare situatie. Deze is misschien niet noodzakelijk zoals een computer dat is, maar als je een iPod hebt gehad en je leven hebt aangepast op de beschikbaarheid daarvan, wil je niet meer zonder als deze kapot gaat of als je hem verliest. Ik zie Apple's iPod divisie hier voorlopig nog niet slechter van worden.

Zo zijn ook mobiele telefoons, die een luxe waren toen we met TidBITS startten veel gangbaarder geworden in de Verenigde Staten en meer nog elders in de wereld. In 2008 waren er wereldwijd 4,1 miljard mobiele telefoonabonnementen en had bijna 15% van de Amerikaanse huishoudens gekozen voor een mobiele telefoon in plaats van een vaste lijn. Wil je het hebben over een moderne behoefte, kijk dan niet verder dan de mobiele telefoon.

De convergentie van de computer en de mobiele telefoon in smartphones zoals de iPhone, verstevigt de dominante positie van de mobiele telefoon nog verder. Computeren is communicatie en mobiliteit vergroot de noodzaak tot communiceren. Ik bel of SMS niet veel met mijn iPhone, maar tijdens ons recente tripje naar New York City bemerkte ik dat ik voortdurend de iPhone uit mijn zak haalde. Soms voor eenvoudige gesprekken of SMS'jes, maar op andere momenten gebruikte ik de computermogelijkheden van de iPhone: een plattegrond van de metro bekijken, een wandelroute naar het museum zoeken, een autoglas-reparatiebedrijf vinden, enzovoorts. Na die trip kan ik me het leven in een stedelijke omgeving zonder iPhone niet meer voorstellen.

De lat blijft stijgen -- Terwijl het steeds gemakkelijker is geworden om te publiceren, dankzij de internet-technologieën die in de laatste 19 jaar zijn opgekomen, is er ook een tegengestelde trend: de steeds hoger wordende verwachting van professionaliteit in wat je publiceert.

Toen we van start gingen met TidBITS, was e-mail alles dat nodig was (en was het vaak ook het enige dat mogelijk was). Met de opkomst van internet werd het noodzakelijk een website te bouwen, iets dat aanvankelijk voor ons werd gedaan door vrienden aan het Dartmouth College. Daarna lag het voor de hand dat we zelf onze website zouden draaien, wat inhield dat we een snelle verbinding moesten krijgen en een server moesten onderhouden. Al snel was het niet voldoende om een website te hebben die bestond uit statische HTML-bestanden en moest de hele zaak ook nog gekoppeld worden aan een database. Nu zijn we op het punt gekomen dat zelfs een databasegestuurde-website niet echt voldoende is en wordt AJAX-achtige interactiviteit noodzakelijk.

Maar het wordt nog erger. Hoewel tekst nooit zal verdwijnen, is het duidelijk geworden dat de toevoeging van illustraties, geluid en video steeds belangrijker wordt voor eenieder die zich als uitgever beschouwt. (Dat is een van de redenen dat we audio versies hebben van onze artikelen, let op de "Listen"-koppeling bovenaan elk artikel of abonneer je op onze podcast.) Sommige publicaties gaan nog verder, zoals het New York Times Visualization Lab, waar iedereen kan mixen en samenstellen vanuit verschillende datasets. Het is duidelijk een experiment, maar dit soort zaken zou in het komende decennium wel eens gemeengoed kunnen worden.

Ik zeg dit alles deels om vast te stellen dat, hoewel TidBITS uiterlijk niet al te zeer veranderd lijkt voor diegenen die de e-mail editie ontvangen, we enorm veel energie hebben gestoken in onze website gedurende de laatste jaren. Dat willen we deels doen omdat het interessant is, maar we voelen ons ook ertoe gedwongen. Als we geen gelijke tred kunnen houden met de buren op het gebied van technologie, vrezen we dat het steeds moeilijker zal worden nieuwe lezers aan te trekken. Het is niet gemakkelijk om in een staat van constante verandering, reorganisatie en verbetering te verkeren, maar de wereld rondom ons beweegt zich zo snel voort dat we moeten hollen om haar bij te kunnen houden.

Maar het steeds hoger leggen van de lat in publicatieland brengt ook een andere zorg met zich mee. TidBITS is altijd het bewijs geweest van dat door internet iedereen zijn eigen mening kan verkondingen en als je naar de grote blogs kijkt, zie je dat ook zij allemaal klein begonnen zijn. Toch maak ik me zorgen dat de moeite die het kost om een volledig uitgeruste website te onderhouden, zal betekenen dat het aantal stemmen op internet vermindert, we hebben al gezien hoe sommige blogs zijn verdwenen waarbij hun plaats is ingenomen door microblog-diensten als Twitter. Bloggen is te veel werk geworden en slechts weinig bloggers doen nog hun best om genoeg origineel materiaal te produceren om er hun geld mee te verdienen.

En om een stap verder te kijken, is het einde van de publicatie in zicht? Is een publicatie niets anders dan een LP, een willekeurige verzameling artikelen die handig waren bijeen te nemen vanwege de prijs van het drukken ervan? Natuurlijk weet ik dat er artistieke en andere redenen zijn voor verzamelingen van materiaal maar geef toe, hoeveel mensen lezen vandaag de dag een gehele publicatie in plaats van alleen die artikelen van het web te plukken die hen interesseren? Misschien heeft de Planet Money-podcast een prima uitleg van de laatste stappen in de financiële crisis en kan je de beste samenvatting van de wedstrijd van gisteren vinden bij ESPN en haal je je strips bij XKCD en Joy of Tech, etcetera.

Uiteindelijk zijn we blij dat we schrijven over een wereld die steeds weer verandert en dat we dat met origineel materiaal kunnen doen daar dat hopelijk betekent dat mensen TidBITS lezen om onze visie op al die gebeurtenissen in onze industrie.

Een beetje van dit, een beetje van dat -- Ten slotte is er nog een onderwerp dat zich opdringt terwijl ik terugdenk aan al die jaren en dat is hoe we het voor elkaar hebben gekregen om steeds maar weer ons geld te verdienen. De hele publicatie-industrie is op dit moment in paniek over of materiaal nu zou moeten worden ondersteund door reclame-inkomsten, een abonnementstructuur zou moeten hebben, door de overheid zou moeten worden gesubsidiëerd, betaald van de verkoop van aanverwante producten, gesponsord op een andere manier of gewoon gratis moet worden weggegeven.

Onze ervaring sinds 1990 zegt ons dat het antwoord "ja" is. Al deze modellen kunnen succesvol worden toegepast en het belangrijkste wat publicaties zich moeten realiseren is dat het loont om verschillende plannen van aanpak te combineren. Het ligt voor de hand dat in ieder zakelijk klimaat een van deze modellen het leeuwendeel van de inkomsten genereert maar als de tijden veranderen (en dat gebeurt altijd) kunnen andere manieren van aanpak belangrijk worden.

Voor zover ik weet hebben creëerde wij het eerste reclameprogramma op het internet in 1992, zelfs voordat het web überhaupt bestond (zie "TidBITS Sponsorship Program", 20-07-1992). We waren ons voldoende bewust van het acceptabel gebruiksbeleid van de NSF [Nationale wetenschapsstichting, nvdv] om het reclameprogramma te modelleren naar het sponsormodel van PBS en we hebben het altijd klein gehouden. En omdat we het klein hielden is het ons nooit gelukt met dit sponsor-programma bakken met geld binnen te slepen, zoals Google met hun op zoekopdracht gebaseerde reclameopbrengsten, maar we hadden brood op de plank. We hebben dat sponsorprogramma naarmate de jaren vorderden uitgebreid met directe bijdragen van lezers, Amazon-gerelateerde verwijzingsinkomsten en wat Google AdSense-opbrengsten.

De grote verandering kwam bij ons met de komst van de Take Control-e-boekenserie, die mogelijk werd door onze ervaring en de contacten die we hadden opgebouwd door het publiceren van TidBITS en het kwam van de grond door het TidBITS-publiek. Take Control is een hoop werk maar heeft ook een manier opgeleverd waarmee enkele van onze vrienden hun inkomsten kunnen aanvullen. Het is geweldig als een zaak behalve winst ook een hechte gemeenschap oplevert.

Net zoals we voortdurend werken aan onze internet-infrastructuur (zowel het gedeelte dat je ziet als het achter-de-schermen gedeelte dat ons het leven makkelijker moet maken), denken we voortdurend over manier om de inkomsten te blijven laten binnenstromen. Dat valt niet mee want het adagium "als je het maakt, komen ze wel" geldt niet langer op internet en het is vandaag de dag bijna onmogelijk de hoeveelheid verkeer te genereren dat nodig is om voldoende te halen uit advertenties, relatie-verwijzingen of andere inkomstenbronnen-per-bezoek. We hebben we een paar ideeën en we zullen tijdig laten weten wanneer we klaar zijn om die presenteren.

Ondanks de malaise rondom de publicatie-industrie (waarbij vooral de kranten met hun rug tegen de muur staan), denk ik dat er voldoende inkomsten te verdienen zijn door het publiceren van materiaal op internet. Publiceren is in het verleden niet makkelijk geweest en het zal ook in de toekomst niet makkelijker worden en slechts weinigen zullen er rijk van worden. Maar gezien het produceren van origineel materiaal en met een zaak van de juiste grootte, denk ik dat we de komende tijd rustig kunnen doorgaan met het publiceren van TidBITS. Nogmaals 19 jaar? Misschien, maar als ik kijk hoe ver we in de afgelopen 19 jaar gekomen zijn, kan ik me nauwelijks een voorstelling maken van hoe de wereld er uit ziet in 2028.

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 27 april 2009

Mactracker 5.0.7 van Ian Page is de nieuwste versie van het gratis programma dat gedetailleerde technische informatie over Apple-hardware biedt. De update omvat informatie voor alle hardware van het begin van 2009, informatie over het land van fabricage voor My Models-items, Liquid Sensor-details voor notebooks, de mogelijkheid om het aantal recente jaren te bepalen in de Timeline en betere ondersteuning voor achterhaalde en verouderde Apple-producten. Ten slotte is nu ook een nieuwe Mactracker app voor de iPhone en iPod touch met grotendeels dezelfde informatie verkrijgbaar bij de App Store. (Gratis, 21,6 MB)

MercuryMover 2.0.5 van Helium Foot Software is een kleine onderhoudsupdate voor het sneltoetsprogramma voor het verplaatsen en verkleinen/vergroten van vensters. O.a. de volgende problemen zijn opgelost: sporadische systeemcrashes bij het aansluiten of loskoppelen van een tweede scherm en een bug waardoor vensters niet konden worden gecentreerd of schermvullend gemaakt op een tweede scherm onder een primair scherm. De knoppen in de heads-up display hebben ook een nieuwe look en feel gekregen. ($ 20, gratis update, 1,9 MB)

Firefox 3.0.9 van Mozilla is een beveiligings- en stabiliteitsupdate voor de populaire webbrowser. De update lost enkele beveiligingsproblemen op, waaronder één kritieke kwetsbaarheid die crashes veroorzaakte die mogelijk tot geheugencorruptie leidden. Ook nog opgelost zijn een probleem waarbij Firefox opgeslagen cookies vergat door een corrupte lokale database, een bug waardoor inline-beeldbijlagen niet werden weergegeven bij webmail-diensten, een probleem met trage uploads voor grote onlineformulieren en enkele niet nader genoemde stabiliteitsproblemen. (Gratis update, 17,2 MB)

PopChar X 4.2 van Ergonis Software is een onderhoudsupdate van het oude hulpmiddel voor het zoeken en invoegen van speciale tekens. Met een nieuwe functie, "Reverse Font Search", kunnen gebruikers alle lettertypen zoeken waarin een specifiek teken voorkomt. De update lost ook een aantal bugs op, waaronder een die het systeem liet vastlopen wanneer je PopChar X opende in combinatie met bepaalde programma's van derden, een waarbij PopChar X de licentie-informatie vergat bij het synchroniseren van voorkeuren met MobileMe en een die crashes veroorzaakte wanneer PopChar X met bepaalde toetsenbord-indeling werd gebruikt. (€ 29,99 nieuw, gratis update indien aangekocht binnen de laatste 2 jaar, 1,8 MB)

ExtraBITS, 27 april 2009

Dertienjarige krijgt prijs voor miljardste app -- Apple is op 23 april 2009 het punt van 1 miljard downloads gepasseerd, maar het bedrijf had nog niet bekendgemaakt wie precies deze persoon was. We weten nu op wie we jaloers kunnen zijn. Connor Mulcahey, 13 jaar oud, woonachtig in Weston, Connecticut is nu de gelukkige eigenaar van een iTunes tegoedbon van $ 10.000, een iPod touch, een Time Capsule en een MacBook Pro. En natuurlijk de gedownloade app. Gefeliciteerd Connor! (Gepubliceerd op 24-04-2009)

Aarde aan Apple -- Ter gelegenheid van Earth Day besteedt Jeff Bertolucci aandacht aan de echte, eh, groene kleuren van Apple. Het is onderdeel van een serie van drie artikelen in Macworld, waarin het tijdschrift aandacht besteedt aan de aandacht van Apple (of het gebrek daaraan) aan het milieu. Jeff gaat in op de productieketen, het recycling programma en de overwegingen van het bedrijf aangaande het milieu. (Gepubliceerd op 22-04-2009)

De gevolgen van spam voor het milieu -- Je kunt twisten over de details of over het feit dat dit artikel was gesponsord door McAfee, een bedrijf dat software voor het filteren van spam verkoopt. Maar de belangrijkste conclusie (dat spam een significant en beschadigend effect heeft op het milieu) is daarom nog niet minder waar. Nog een reden om te constateren dat spam een slechte zaak is. (Gepubliceerd op 22-04-2009)

Rich Mogull bespreekt het inschatten van gevaren voor de Mac op Your Mac Life -- Stem op 22 april 2009 om 5:30 PM Pacific Time af op Your Mac Life om de mening van TidBITS Security Editor Rich Mogull te horen over veiligheidsaspecten van de Mac. Hij gaat vooral in op de manier waarop je de mogelijke schade van erhalen over veiligheidslekken moet inschatten. De live audio stream zal tot 29 april 2009 beschikbaar zijn. (Gepubliceerd op 22-04-2009)

De ontwikkeling van design, in één beeld -- Wil je zien hoe het industriële design van Apple zich ontwikkeld heeft over de jaren? Edible Apple heeft een afbeelding gemaakt waarin je alle Apple producten die ooit uitgebracht zijn kunt terugzien (computers, iPods, schermen, muizen en toetsenborden) en dat in chronologische volgorde. Iemand moet hier een poster van maken. (Gepubliceerd op 21-04-2009)

Bob "Dr. Mac" LeVitus zegt positieve dingen over TidBITS -- Wij danken de veelgeprezen Bob LeVitus voor de aardige woorden die hij sprak over onze inspanningen om oorspronkelijke en weloverwogen content voor TidBITS te schrijven! (Gepubliceerd op 21-04-2009)

Kopieer en plak lokaties in iPhoto '09 -- Derrick Story heeft nog een verborgen mogelijkheid in iPhoto '09 8.0.2 ontdekt. Je kunt Control-klikken op een foto met geotags. Als je daarna Kopieer kiest en een andere foto Control-klikt, verschijnt een nieuwe commando: Plak lokatie. Een nuttig trucje! (Gepubliceerd op 21-04-2009)

Rich Mogull bespreekt kwaadaardige software voor de Mac op MacVoices -- TidBITS Security Editor Rich Mogull sprak met MacVoices-gastheer Chuck Joiner over feiten van en geruchten over Macintosh-virussen en de recente aandacht voor "botnets". Beluister deze podcast wanneer je praktisch advies wilt hebben hoe om te gaan met kwaadaardige software en tegelijkertijd verhalen over de veiligheid van je Mac op waarde wil kunnen schatten. (Gepubliceerd op 21-04-2009)

De levenscyclus van Microsoft Office -- We merkten recentelijk op dat Microsoft Office 2004 het einde van haar levenscyclus zal bereiken op 13 oktober 2009. Na deze datum zal het pakket dus geen veiligheidsupdates meer krijgen. De datum zelf is voor alle Office producten op te zoeken op de website van Microsoft, maar het is een vuistregel dat Microsoft minimaal 5 jaar ondersteuning geeft, of 2 jaar nadat de opvolger van een pakket is verschenen, welke ook maar eerder bereikt is. (Gepubliceerd op 21-04-2009)

Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 27 april 2009

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Canceling AT&T contracts -- Heft de provider de SIM-lock van je iPhone op wanneer het einde van je contract is bereikt? (3 berichten)

Spotlight GUI -- Spotlight probeert het grootste deel van de tijd onzichtbaar te zijn, wat lastig kan zijn als je het wilt gebruiken. Lezers bespreken daarom methodes om Spotlight beter te gebruiken. (17 berichten)

MS Word 2008 -- Een beveiligd Word bestand, afkomstig van een Windows gebruikers, blijkt niet geopend te kunnen worden in Word 2008 for Mac. Andere software kan dan soms uitkomst bieden. (9 berichten)

Scanner for slides Recommendations -- Welke opties zijn voorhanden voor het scannen van grote aantallen dia's? Er worden flink wat (uitstekende) suggesties gegeven. (34 berichten)

Navigating the Next Generation of Mac Twitter Apps -- Lezers vergelijken de laatste programma's voor het bekijken van Twitter tijdlijnen. (10 berichten)

Two different MacBook Pro problems -- Het opstarten van oude DiskWarrior discs werkt soms niet op de nieuwste Mac hardware. (3 berichten)

Why Snow Leopard Should Be (Almost) Free -- Lezers debatteren over Adams artikel, dat stelt dat de volgende versie van Mac OS X een gratis update zou moeten zijn. (35 berichten)

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.