Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#944, 8 september 2008

Zou het niet handig zijn als je bestanden kon uitwisselen tussen je Mac en je iPhone... zonder dat je ze inderdaad moet kopiëren naar de iPhone? Joe Kissell bespreekt SugarSync, waarmee je allerlei nuttige truukjes kunt uithalen met gesynchroniseerde bestanden, of je nou wel of geen iPhone hebt. Joe bekijkt ook een aantal hoesjes voor de iPhone met het doel de perfecte bescherming voor de iPhone te vinden die in zijn binnenzak past. Andy Affleck werp met ons een blik op het nieuwe geluids-hulpprogramma WireTap Anywhere van Ambrosia Software, wat goed getimed is, gezien het verschijnen van de tweede versie van zijn "Take Control of Podcasting on the Mac". Adam vraagt zich af of er op het special event van Apple op dinsdag geen onverwachte dingen gebeuren en Glenn stelt vast dat Amazon Video on Demand nu op de Mac werkt. In de TidBITS Volglijst van deze week signaleren we het uitkomen van Dialectic 1.2, Sandvox 1.5, Simon 2.4.2, PCalc 3.3, Sound Studio 3.5.7 en Tinderbox 4.5.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Stem morgen af op onze verslaggeving van het Apple Event

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: JO]

Ik geef toe dat ik met enige angst vooruitkijk naar Apples speciale "Let's Rock"-evenement. Het zal waarschijnlijk (gegeven de titel, de traditie van muziekgerelateerde aankondigingen in september en de constante opmaat van geruchten) vooral gaan om een update van de iPod-serie en misschien een revisie van iTunes. Het is ook waarschijnlijk dat er een iPhone software-update aankomt, als we denken aan de boodschap die één van onze lezers direct van Steve Jobs ontving waarin hij beloofde dat er deze maand een iPodreparatie zou komen. (Zie "Jobs erkent persoonlijk iPhone-fout en belooft spoedige oplossing", 19-08-2008).

Maar ik houd me werkelijk niet zoveel bezig met de mogelijke uitgave van nieuwe muzikale Apple-producten, want al mijn iPods doen het nog prima. Ik zou zelfs zwaar onder de indruk zijn als Apple iTunes op zo'n manier zou updaten, dat een huishouden met meerdere Macs er wat aan zou hebben. Ik ben vooral benieuwd of het Apple nu lukt om een nieuwe product op de markt te brengen zonder de systeemfouten, misrekeningen en problemen met het opvolgen daarvan, waardoor recente productlanceringen gekenmerkt werden en dit geldt voor MobileMe, iTunes 7.7 en de iPhone 3G.

Als deze lancering inderdaad vooral om iPods draait, zou het mogelijk moeten zijn dat Apple hier zonder kleerscheuren vanaf komt. Het bedrijf heeft veel van dergelijke marktintroducties gedaan zonder noemenswaardige problemen. Bovendien zijn voor de iPod-lijn geen opvallende nieuwe vormen van integratie met andere producten en diensten vereist. Maar als iTunes of (onderdelen van) MobileMe wel een ingrijpende update zouden krijgen, dan wordt het probleem van integratie met een groot aantal Appleproducten veel ernstiger, en is de kans op problemen groot.

Het is ironisch, maar Apple bevindt zich in veel opzichten in dezelfde positie als Microsoft. Hoe meer producten je hebt met een sterke onderlinge samenhang en hoe sterker de verschillende onderdelen geïntegreerd zijn, des te moeilijker het is om iets nieuws soepeltjes te introduceren. Waar Microsoft Windows, Office, Internet Explorer, Outlook en MSN heeft, zie je bij Apple aan de softwarekant Mac OS X, de iPhone software, iTunes en iLife, en daarnaast de hardware van de Mac, de iPhone/iPod Touch en de iPod. Tel daar nog iTunes en MobileMe bij op en je ziet een lading hardware, software en internetdiensten die allemaal "in sync" gehouden moeten worden.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Amazon brengt Video on Demand voor de Mac uit

  door Glenn Fleishman <[email protected]>

[vertaling: WV]

Video on Demand van Amazon komt met het huren of aanschaffen van video op de Mac OS X in de vorm van een streamingdienst, jaren nadat het bedrijf een dienst startte om film en televisie te downloaden voor Windows en TiVo-spelers Series 2 and 3. De nieuwe dienst vereist een internetverbinding van 450 Kb/s of sneller om gehuurde of gekochte films te kunnen bekijken.

Amazon bepaalt hoe draagbaar het afspelen van je beeld is, afhankelijk van of je koopt of huurt. Video on Demand kan alleen maar worden bekeken volgens de methode die je koos toen je betaalde voor het huren: of online middels een Flash viewer, of te downloaden om later offline te bekijken (op een beperkt aantal draagbare apparaten, een mediaspeler die op Windows werkt, of een geschikt TiVo model). Nieuwe films hebben standaard als enige mogelijkheid een huurperiode van 24 uur. (De aparte Vudu-speler heeft zijn eigen winkel voor films een uitbreiding van 24 uur een paar maanden geleden en rekent daarvoor $ 0.99 voor een standaard-resolutiefilm, en $ 1.99 voor hoge-resolutiefilms.)

Als je een film koopt, wordt de inhoud bewaard in je account en deze kan later naar een apparaat naar keuze worden gestreamed of gedownload.

De dienst Video on Demand van Amazon combineert het gemak van streaming service van Netflix met de reeks titels aangeboden door de Vudu box. Tegelijkertijd heeft het ook last van de grenzen die nu eenmaal verbonden zijn aan streaming en kijken op de computer en die Netflix nu voorkomt als je een Netflix Player van Roku aanschaft om te gebruiken bij al hun onbeperkte huurmogelijkheden.

Ik heb een speler van Netflix en ik vind deze redelijk frustratie-vrij. Onlangs voegde Netflix een paar duizend titels toe aan haar verhuurlijst, waaronder nogal wat films en tv-uitzendingen die mij interesseren (zoals een documentaire over Andy Goldsworthy die ik nog eens wilde zien en seizoen 2 van Heroes). De kwaliteit van de laatste titels van Netflix is behoorlijk hoog op mijn DSL-lijn van 3 Mbps en ze werden ook goed gedigitaliseerd. (Enige oudere tv-uitzendingen leken wel te zijn opgenomen van oude VHS-banden uit de voorraad van een video-verhuur.)

Het assortiment van Video on Demand van Amazon is veel en veel groter dan wat Apple aanbiedt in de iTunes Store. Amazon heeft op dit moment 14.500 films om te kopen of te huren, en 1.200 tv-seizoenen (niet afleveringen), inclusief afleveringen die pas een paar dagen oud zijn. Het kan zijn dat Apple weer aan het korste eind trekt vanwege de angst van de film- en TV-industrie dat de iTunes Store haar muzikaal succes herhaalt met video en daardoor te machtig wordt (zie "Apple gestraft voor succes van iTunes", 06-02-2008, voor het verhaal over hoe de muziekindustrie weigert DRM-vrije muziek te leveren aan de iTunes Store als een middel om de concurrentie te ondersteunen).

Amazon werkt op Mac OS X middels een Flash browser plug-in voor Safari 2.0 of hoger en Firefox 1.5 of hoger en noemt zodanig geen minimale systeemversie, maar wel hardware-eisen. Het bedrijf zegt dat je minimaal een Mac met een PowerPC G5 op 1,8 GHz of een Intel Core Duo op 1,33 GHz of sneller nodig hebt. (Windows-gebruikers moeten een 2,33 GHz Intel Pentium 4 of sneller gebruiken en kunnen ook gebruik maken van Internet Explorer 6.0 of hoger.)

Als Amazon het kwaliteitsniveau kan evenaren dat door Netflix en Roku is bepaald, dan zie ik het huren en kopen van fims bij Amazon wel als een alternatief. Het is nog niet duidelijk of streaming wel goed werkt als je op reis bent, omdat het vaak moeilijk is om 450 Kb/s voor jezelf te krijgen bij iedere verbinding in een hotel, op een vliegveld of een hotspot; dan heeft een download in iTunes (gedownload voordat je vertrok) een zeker voordeel.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Take Control-nieuws: leer podcasts maken op de Mac

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: JO]

Een podcast beginnen is veel makkelijker dan het oprichten van een radiozender, maar het blijft lastig om hard- en software samen te stellen en de benodigde vaardigheid in het gebruik hiervan te ontwikkelen. Wel, deze problemen kan je makkelijk ondervangen met de tweede editie van "Take Control of Podcasting on the Mac", een stap-voor-stapgids van 118 pagina's, geschreven door Andy Affleck, een podcaster van het eerste uur.

Het boek begint met het plannen van onderwerp, vorm en afwerking van je podcast. Dan zoomt Andy in op praktische details als de keuze van de juiste microfoon en audiosoftware, waarna hij van a-tot-z instructies geeft hoe je opnames kunt maken met programma's als Audio Hijack Pro, GarageBand, Sound Studio, WireTap Studio en Ubercaster. Hij geeft ook nog advies over het maken van interviews over de telefoon, met iChat en Skype.

Andy legt uit hoe de kwaliteit van eenmaal opgenomen geluid met invoegtoepassingen verbeterd wordt, hoe je storende bits softwarematig kan uitfilteren, geluidsfragmenten kan toevoegen en tracks kan mixen. Hierbij kan je audiobestanden downloaden als aanvulling op zijn verhaal.

Tenslotte vertelt Andy hoe je een podcast encodeert, handige tags (sleutelwoorden, nvdv) toevoegt en welke programma's je gebruikt om je podcast te publiceren zodat de wereld er kennis mee kan maken.

"Take Control of Podcasting on the Mac" bevat ook een kortingsbon van $ 3 voor Audio Hijack Pro of voor Fission. Je kunt $ 14 besparen als je beide koopt.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


WireTap Anywhere neemt meerdere bronnen op

  door Andy Affleck <[email protected]>

[vertaling: KvH]

Ambrosia Software heeft WireTap Anywhere uitgebracht. Dit is geavanceerd gereedschap voor audio, omschreven als een virtuele schakeldoos. Met WireTap Anywhere heb je volledige controle over welke audio je kunt opnemen in je favoriete audio-opnameprogramma (GarageBand, QuickTime Pro, SoundStudio, enzovoort).

Opnamesoftware voor audio vraagt je normaal gesproken om één audio invoerapparaat te kiezen, meestal een microfoon, ingebouwd of extern aan je computer gekoppeld. Met WireTap Anywhere kun je je eigen virtuele invoerapparaten definiëren, die samengesteld worden uit alle bronnen die je maar wilt toevoegen. Je kunt bijvoorbeeld iTunes, Skype en je microfoon samenvoegen tot één enkel apparaat, waardoor je de live-combinatie van je eigen stem, die van iemand aan de lijn via Skype en achtergrondmuziek uit iTunes kunt opnemen.

Dit is ook al mogelijk met WireTap Studio van Ambrosia en met Audio Hijack Pro van Rogue Amoeba. Wat nu echter nieuw en anders is, is dat je niet beperkt bent tot het ophalen van audio van specifieke bronnen voor opnamedoeleinden. Je kunt ook audio doorsturen naar welk programma dan ook dat audio accepteert. Je zou bijvoorbeeld een gesprek in iChat kunnen hebben, waarbij je in de microfoon spreekt en tegelijkertijd iets afspeelt dat je in GarageBand gemaakt hebt. Of nog beter, misschien heb je wel familie of vrienden die iets anders dan iChat gebruiken? Dan kun je WireTap Anywhere gebruiken om iChat en Skype samen te voegen en een groepsgesprek te beginnen tussen jezelf en de anderen, met Skype en iChat tegelijkertijd in gebruik.

Het aanmaken van deze virtuele invoerapparaten is bedrieglijk eenvoudig. WireTap Anywhere verschijnt als een Systeemvoorkeurenpaneel met alle invoerapparaten die je gemaakt hebt. Wanneer je een nieuw WireTap Anywhere-apparaat aanmaakt, kies je een audiobron, zoals een ingebouwd of extern fysiek apparaat of een draaiend programma. Die worden dan toegevoegd aan het virtuele apparaat en het geluid wordt gemengd.

[Zie afbeelding]

Bij het opnemen van een interview in Skype of iChat heeft jouw stem, die door de lokale microfoon wordt opgenomen, een andere nabewerking nodig dan de stem van je gesprekspartner, die binnenkomt met een lagere kwaliteit. Gelukkig kan je in WireTap Anywhere elke individuele audiobron naar een apart kanaal sturen, in plaats van de standaardmethode waar alle bronnen naar stereo gemengd worden.

[Zie afbeelding]

Neem je interview op met een programma dat opnemen op meerdere sporen ondersteunt (zoals GarageBand) en plaats elke stem op een apart spoor. Nu kun je één set audio-effecten op je stem toepassen en een andere set op de stem van je gesprekspartner, zodat ze toch allebei van hetzelfde geluidsniveau en -kwaliteit zijn.

[Zie afbeelding]
[Zie afbeelding]

Voor deze methode zijn vier kanalen nodig, twee voor jou (links en rechts) en twee voor de andere partij (links en rechts). Helaas doe ik mijn interviews op een wat oudere 1,25 GHz PowerBook G4, waarvoor het tegelijkertijd opnemen van vier kanalen teveel gevraagd is: mijn audio-opname was hobbelig en niet acceptabel. Totdat ik een snellere Mac koop, houd ik het bij Audio Hijack Pro, dat maar twee kanalen opneemt (lokaal op het linkerkanaal en de andere partij op rechts) als ik Skype-interviews op meerdere kanalen wil opnemen.

Er zijn een aantal geavanceerde mogelijkheden die interessant zijn voor gebruikers van Logic of andere kwaliteitsaudiosoftware, zoals de optie om WireTap Anywhere als Audio Unit Generator te laten werken. Hiermee breng je de afgetapte audio niet als invoerapparaat binnen, maar via een Audio Unit Generator. Audio Units zijn de standaard van Apple voor audioverwerkingsfilters. Ze kunnen óf bestaand geluid aanpassen (het meest voorkomende gebruik) óf geluiden genereren. Met die laatste optie kunnen ze fungeren als instrument of ruisgenerator. Er zijn veel audioprogramma's die Audio Unit-effecten voor het veranderen van geluid ondersteunen, maar alleen kwaliteitssoftware zoals Logic ondersteunt geluidsgenerators. Het grootste voordeel van dit gebruik als generator is dat de gebruikersinterface toegankelijk en aan te passen is binnen je audioprogramma.

Ik zou wel willen dat GarageBand deze mogelijkheid ook zou ondersteunen. In mijn geval crashte GarageBand telkens nadat ik de instellingen van mijn virtueel invoerapparaat voor de derde of vierde keer aangepast had, waarna ik de computer weer moest herstarten voordat de virtuele apparaten zelfs maar herkend werden. Het zou een stuk handiger zijn als je de instellingen binnen GarageBand kon veranderen. Maar goed, als de apparaten eenmaal ingesteld zijn zoals je dat wilt, dan hoeven ze eigenlijk niet meer veranderd te worden.

Andere programma's (ik denk bijvoorbeeld aan WireTap Studio, Audio Hijack Pro en Soundflower) hebben ook sommige van deze mogelijkheden aan boord, maar alleen WireTap Anywhere heeft ze allemaal, en nog meer, in een eenvoudige, intuïtieve interface die het aanmaken van nieuwe apparaten snel en bedrieglijk gemakkelijk maakt. WireTap Anywhere kost $129 en is ook beschikbaar als een gedurende 30 dagen volledig werkende demo van 13,1 MB.

Ik bespreek de functionaliteit van WireTap Anywhere en mijn ervaringen in het gebruik ervan in de achtste aflevering van Take Control of Podcasting on the Mac: The Podcast.

[Andy Affleck is de auteur van het zojuist herziene "Take Control of Podcasting on the Mac" en zit al met audiogereedschap te spelen sinds de dagen van MacRecorder van Farallon op zijn Mac Plus.]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


SugarSync vereenvoudigt online synchroniseren

  door Joe Kissell <[email protected]>

[vertaling: TK, DPF]

Bij mijn inspanningen om op de hoogte te blijven van de nieuwste backup-mogelijkheden voor de Mac heb ik enkele diensten ontdekt die automatisch synchroniseren beloven van bepaalde bestanden op je Mac of pc met een server ergens op het internet, zodat die bestanden toegankelijk worden met bijna om het even welk toestel dat een webbrowser kan draaien. SpiderOak, Dropbox en natuurlijk de iDisk-feature van MobileMe zijn slechts enkele voorbeelden van dergelijke diensten.

Ik vond deze diensten over het algemeen wel interessant, maar niet echt baanbrekend. Er is altijd minstens eacute;én nadeel, zoals een belangrijke functie die ontbreekt, belangrijke bugs, een onbetrouwbare infrastructuur of ondermaatse Mac-software. (MobileMe valt tot nu toe helaas in alle vermelde categorieën.) Eén vergelijkbare dienst die ik al een tijdje in het oog houdt, SugarSync van Sharpcast, is plots wel veel interessanter geworden omdat er nu een iPhone-client en een nieuwe online feature voor is uitgebracht.

Voorstellen van SugarSync -- Eerst de basispunten. Je betaalt voor de SugarSync-dienst op basis van de grootte van de online-opslagruimte die je wilt, dit begint bij $ 24,99 per jaar voor 10 GB en gaat tot $ 249,99 per jaar voor een stevige 250 GB. Wanneer je geregistreerd bent (er is een gratis proefversie), download je de gratis client-software, die bestaat voor Mac OS X en Windows. Ze hebben ook mobiele versies voor Blackberry, Windows Mobile en nu ook de iPhone.

De client-software draait op de achtergrond en synchroniseert automatisch de door jou geselecteerde mappen (zoals je Bureaubladmap of Documentenmap, als daar voldoende ruimte voor is) met de SugarSync-servers. Bij een actieve internetverbinding verloopt de synchronisatie onmiddellijk zodra bestanden in de geselecteerde mappen op een apparaat gewijzigd worden, waardoor dit een echte "push"-toepassing is. Je kunt je gesynchroniseerde bestanden zien en downloaden door in te loggen op de SugarSync-website en als je de software op meer dan een computer installeert, kun je er bestanden tussen deze computers mee synchroniseren. Alle bestanden zijn versleuteld en worden overgebracht via SSL-verbindingen.

Tot nu toe klinkt dit misschien als een meer flexibele en beter beveiligde cross-platform versie van iDisk. Maar wacht, er is nog meer!

Een stap voor op iDisk -- Als je het nieuws over MobileMe goed hebt gevolgd, dan weet je mogelijk al dat er een functie ontbreekt die publiek werd voorgesteld en zelfs voorkomt in de inleidende video van Apple over MobileMe (alle vermeldingen van deze functie zijn nadien wel uit de video verwijderd). Wat we hadden moeten zien, was een knop op de iDisk-pagina van de MobileMe-website waarmee je een koppeling naar een bestand naar iemand kunt e-mailen. In plaats van dus een grote bijlage te e-mailen, kon je gewoon een bestand op je iDisk plaatsen, op een knop klikken en iemand een speciale, privé-url sturen waar zij het bestand kunnen downloaden. Dat klonk me als muziek in de oren, maar om een of andere reden zit dit niet in MobileMe, of althans nog niet.

Welnu, met SugarSync kun je precies dit doen. Zo moest ik bijvoorbeeld onlangs exemplaren van enkele van mijn Take Control-eboeken naar een gebruikersgroep sturen waar ik volgende week een presentatie ga geven. Alle bestanden samen zouden groter zijn dan wat mijn mailserver toelaat en de bestanden zouden aan de andere kant misschien ook wel geweigerd worden. Ik plaatste ze dan in een van mijn SugarSync-mappen, selecteerde ze in het venster SugarSync Manager, klikte op de knop "Send Files", voerde een e-mailadres in, en dat was het dan.

SugarSync op iPhone -- Dat is allemaal wel handig, maar het wordt nog beter met het iPhone-programma. Met enkele tikjes op het scherm kun je een lijst van de bestanden in de geselecteerde sync-mappen op je Mac of pc zien en als ze in een formaat zijn dat de iPhone kent (zoals Microsoft Office, PDF, platte tekst, of de meeste grafische formaten) kun je het bestand op je iPhone weergeven. Je kunt zelfs iemand rechtstreeks van je telefoon een koppeling naar een van deze bestanden e-mailen (en dit is pas echt cool), zelfs als het bestand niet echt op je iPhone staat.

[Zie afbeelding]

Beeld je even het volgende in. Je hebt je map Downloads ingesteld om te synchen met SugarSync. Net voor je vertrekt naar kantoor, klik je op een koppeling om een bestand van 300 MB te downloaden omdat je weet dat het even zal duren voor dit op je computer staat. Terwijl je dan op de trein zit of op straat loopt, pak je je iPhone, raak je enkele knoppen aan en e-mail je een koppeling naar dat bestand naar een vriend, die het onmiddelijk kan downloaden, zonder dat het bestand ooit naar je telefoon is gesynchroniseerd, geen zorgen over bandbreedtebeperkingen, trage uploads of wat dan ook. (En nog iets: wanneer je op kantoor aankomt, staat dat bestand ook voor je klaar op je pc!)

De technologie achter dit alles is heel eenvoudig, maar de uitstekende implementatie van SugarSync is wat dit zo fantastisch maakt. Voor mij betekende syncen altijd het echt kopiëren van volledige dingen van een plek naar een andere (en gewoonlijk is het ook precies dat), maar de SugarSync iPhone-toepassing maakt een soort van lichtgewicht virtueel syncen mogelijk, dat in veel situaties gewoon veel praktischer is.

Nog een voorbeeld. Je hebt bijvoorbeeld 10 GB aan bestanden op je Mac gesynchroniseerd met SugarSync, maar veel minder dan 10 GB aan vrije bestanden op je iPhone. En wanneer je de ruimte zou hebben zou je er niet op willen wachten tot de boel erop staat, zelfs met een USB-verbinding zou dat lang duren. Toch lijkt het erop dat alle bestanden in je sync-map op je iPhone staan en veranderingen worden zelfs over een telefoonverbinding meteen bijgewerkt. En als je een bestand wil bekijken kan dat ook nog!

Ik overdrijf een klein beetje. Dit kan gebeuren, en het gebeurt zelfs vaak, met kleinere bestanden over een Wi-Fi verbinding. In feite syncroniseert SugarSync datgene wat je vraagt op de iPhone. Het toont al je bestanden, en wanneer je er een opvraagt wordt dat bestand van de server gehaald, wat soms zo snel gebeurt dat je het nauwelijks ziet gebeuren. Het wordt ook weer verwijderd als je het niet meer nodig hebt, dus de bestanden nemen bijna geen ruimte in.

Ik wil graag nog aandacht geven aan twee andere interessante mogelijkheden van de SugarSync iPhone app. De eerste mogelijkheid is het hernoemen: je kunt een gesynchroniseerd bestand een andere naam geven op je computer (en de SugarSync-server), vanaf je iPhone. Ik zal ook hier een voorbeeld van geven. De iPhone kan tekstbestanden weergeven, maar alleen wanneer de iPhone weet dat het tekstbestanden zijn door middel van de extensie. Ik had een paar documenten op mijn bureaublad die ik aangemaakt had in BBEdit en geen extensie gegeven had, en ik wilde ze lezen op mijn iPhone. Geen probleem: ik gaf ze een ".txt"-extensie en een "View File"-knop verscheen meteen in SugarSync, waarmee ik de inhoud kon bekijken.

Een andere interessante mogelijkheid, die je niet ziet in de bureaublad of webversies van SugarSync, is een lijst van recente bestanden. Snelkoppelingen dus, naar de meest recent bewerkte bestanden in je gesynchroniseerde mappen. Bestanden verdwijnen echter niet uit deze lijst wanneer je ze weggooit en ik had tientallen van deze bestanden die er al lang niet meer waren. Ik heb uiteindelijk uitgevogeld hoe ik daar wat aan kon doen: ik moest inloggen op de SugarSync-website, de bestanden opzoeken in de map met verwijderde bestanden en ze van daaruit permanent verwijderen door middel van de speciaal hiervoor bestaande knop. Ze waren vervolgens meteen weg van mijn iPhone, maar het lijkt me dat de lijst met recente documenten hier automatisch voor bijgewerkt moet worden, zonder dat een actie van de gebruiker vereist is.

(Bijna) Versiebeheer -- Hoewel ik erg enthousiast ben over de SugarSync iPhone app, wil ik hier ook even aandacht besteden aan een nieuwe mogelijkheid van de SugarSync-programma's: versiebeheer. Voorheen bewaarde SugarSync exemplaren van gesynchroniseerde bestanden maar nu bewaart het zelfs tot vijf oudere versies van een bestand. Dit is een goede zaak omdat het hierdoor bijna een back-up applicatie wordt, het bewaart immers incrementele archieven.

Mijn enthousiasme voor deze mogelijkheid wordt echter wel ietwat getemperd door het feit dat het om slechts vijf versies gaat; omdat SugarSync zo effectief syncroniseert is dat misschien niet meer dan de laatste 10 minuten van een veel gebruikt bestand! Het zou verstandiger zijn om bijvoorbeeld per uur een bestand te bewaren, of alle bestanden van een dag. Op dit moment kan het dus niet alles wat je van een bestand verwacht en is het dus geen Time Machine. Maar het is wel een stap in de goede richting.

Laatste opmerkingen -- Ik las recentelijk een gerucht dat Apple bezig zou zijn met een iDisk mogelijkheid voor de iPhone en de iPod touch in de komende twee maanden. Ik heb geen idee of dit waar is, of hoe deze mogelijkheid er uit zou zien. Maar wanneer Apple wil proberen om beter te zijn dan SugarSync, hebben ze nog heel wat werk voor de boeg.

In de tussentijd is SugarSync de moeite van het uitproberen waard, zelfs wanneer je geen iPhone of iPod touch hebt. Sharpcast biedt een gratis proefversie die 45 dagen werkt. Deze versie heeft een datalimiet van 10 GB, wat genoeg zou moeten zijn om een gevoel te krijgen voor wat het programma kan. SugarSync 1.1.10 voor de Mac is een download van 19,9 MB.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Op zoek naar het ideale 3G iPhone hoesje

  door Joe Kissell <[email protected]>

[vertaling: HV, CS]

Ik heb mobiele telefoons eigenlijk al vanaf het begin altijd in mijn zak vervoerd, zonder hoesje, en ik ging er van uit dat, wanneer ik mijn kekke, nieuwe 3G-iPhone zou krijgen, dat niet anders zou zijn. De nieuwe iPhone is dunner dan de oude, zodat je hem makkelijker in je zak kwijt kunt, en van krassen of andere beschadigingen had ik nog nooit last gehad (als ik er tenminste aan dacht om geen munten, sleutels, of andere harde voorwerpen in dezelfde zak als mijn telefoon te stoppen).

Toen ik eenmaal mijn nieuwe iPhone ging gebruiken, realiseerde ik me echter dat het glimmende plastic omhulsel ervan wel erg weinig houvast biedt. Met vochtige handen voelt hij zelfs griezelig glibberig aan. Ik werd zelfs beducht om de telefoon op een druk metroperron of trottoir uit mijn zak te halen, omdat ik bang was hem te laten vallen. En ook al zou hij daarvan niet stuk gaan, zo'n val zou het prachtig glanzende uiterlijk wel grondig schenden.

Kort na de introductie van de 3G iPhone waren er maar een paar hoesjes op de markt (en die waren niet eens allemaal verkrijgbaar hier in Frankrijk); hoewel ik er van overtuigd ben dat dat er snel honderden zullen zijn, moest ik het vooralsnog doen met wat er beschikbaar was. Ik was vooral op zoek naar iets dat meer grip bood en bovendien een eventuele val enigszins zou breken. Ik draag nooit een telefoon aan mijn broekriem, of anderszins op een zichtbare plek, en ik zit er ook niet op te wachten om eerst iets te moeten openen, of mijn telefoon ergens uit te moeten halen voor ik hem kan gebruiken. Dat betekende dat holsters, schuifhoesjes, mapjes en andere vergelijkbare modellen al bij voorbaat afvielen - ik was op zoek naar een eenvoudige, dunne hoes met een niet te gladde buitenkant.

PixelSkin -- Het eerste hoesje dat ik probeerde was de PixelSkin van Speck Products. De PixelSkin is een rubberachtige hoes uit één stuk, die eenvoudig om de iPhone schuift zonder de knoppen, aansluitingen of camera te blokkeren. (Het hoesje voelt aan alsof het van siliconen gemaakt is, maar de fabrikant vertelt niet wat het materiaal is.) Als gevolg van de goede grip en het geribbelde oppervlak van het hoesje was ik in één keer van mijn val-angst af - extra punten voor de PixelSkin. Bovendien is hij verkrijgbaar in mijn favoriete kleur paars (en vijf andere kleuren), en kost het geen moeite om hem om de iPhone heen te schuiven.

[Zie afbeelding]

Maar na de PixelSkin ongeveer een week gebruikt te hebben realiseerde ik me dat ik bij mijn hoeskeuze enkele essentiële zaken over het hoofd had gezien. Zo had ik niet gekeken hoe gemakkelijk de telefoon uit mijn zak te halen was. Hoe mooi het ook is dat de PixelSkin zo stroef is, het betekende ook dat ik hem niet even snel uit mijn zak kon halen zonder die zak helemaal binnenstebuiten te keren. Een hoesje dat zich iets minder goed hecht aan zijn omgeving zou eigenlijk een betere keuze zijn geweest.

Daar komt nog bij dat de PixelSkin, door zijn dikke, schokbrekende rubber buitenkant, mijn nieuwe iPhone net zo dik maakt als mijn oude telefoon was, een stevig minpunt. Bovendien zit het rubber randje om het scherm, bedoeld als extra beveiliging tegen krassen bij een eventuele val, soms in de weg bij tik- of sleepacties aan de rand van het schermpje. En ten slotte gebruik ik graag een dock om mijn iPhone te synchroniseren en op te laden, maar om een dock te kunnen gebruiken moet je de PixelSkin verwijderen.

Elan Form -- Ik moest dus op zoek naar iets dat dunner en minder stroef is, dat minder in de weg zit aan de zijkanten van het scherm, en dat niet verwijderd hoeft te worden om de iPhone in een dock te plaatsen. Dat bleek nogal veel gevraagd voor een iPhone-hoesje, maar ik vond toch een bijzonder veelbelovende kandidaat: de Griffin Elan Form. Dit is een dun doosje van polycarbonaat uit twee delen, afgewerkt met leer. (Verkrijgbaar in roze met bruine accenten, en in zwart.) De grote bovenkant wordt permanent over de iPhone heen geschoven; het kleinere onderkantje kan eenvoudig verwijderd worden om hem in het dock te plaatsen. Griffin doet er ook nog een schermbeveiliging uit dik doorzichtig plastic bij.

[Zie afbeelding]

Het kostte wat moeite om het hoesje om de telefoon heen te krijgen, want de pasvorm is nogal strak. Ook het verwijderen van de achterkant om hem in het dock te zetten ging de eerste keren niet vanzelf, maar na wat oefening blijft-ie nu zitten als dat moet, en is hij er toch eenvoudig af te halen.

Het bewerkte leer geeft voldoende grip op mijn telefoon, zonder de stroefheid en het volume van de PixelSkin; bovendien glijdt hij gemakkelijk in mijn zak en wil er ook zonder problemen weer uit. Omdat het randje om het scherm een stuk dunner is heb ik ook geen problemen meer om aan de zijkanten van het scherm te werken. Tenslotte kan ik nu eenvoudig de iPhone docken zonder het hele hoesje te moeten verwijderen, hoewel het ondereind er nog steeds af moet, met het gevaar dit vervolgens kwijt te raken. Ik ben er nog niet uit of het verwijderen van alleen de onderkant een echte verbetering is ten opzichte van het moeten verwijderen van een complete hoes, maar het gaat in elk geval wat makkelijker. Een klacht heb ik ook: na een paar weken gebruik liet het leer los van het plastic in een hoekje van het hoesje. Ik kan het ongetwijfeld weer vastlijmen, maar het zou niet nodig moeten zijn om iets te repareren dat ik net gekocht heb.

Bij het gebruiken van de Elan Form werd me duidelijk dat er nog een leemte was in mijn selectiecriteria: ik had niet gedacht aan het scherm.

Hoewel ik niet echt bang was om krassen te krijgen op het scherm, leek het me toch geen slecht idee om de bij de Elan Form geleverde schermbescherming te installeren. Helaas is dit stukje plastic een ware smet op het algehele ontwerp van de hoes. Gelukkig tast het niet de aanraakgevoeligheid van het scherm aan. Het is echter nogal dik en niet helemaal stijf, zodat het niet perfect contact maakt met het hele scherm. Zelf als je zorgvuldig je scherm en bescherming vocht- en vetvrij houdt, maken de delen van het plastic die het scherm raken een bubbelige, amoebeachtige indruk, wat er lelijk uitziet en afleidt.

Crystal Film -- Diverse fabrikanten maken flexibele, zelfklevende schermbeschermers voor de iPhone. Aangezien ik al in een recensie had gelezen dat de Elan Form een probleem heeft met zijn schermbeschermer, had ik bij voorbaat al een pakje Crystal Film voor de iPhone 3G van Power Support gekocht. Per pak krijg je twee verwijderbare beschermers die, in theorie althans, perfect aansluiten op het glasoppervlak. (Dit bedrijf maakt ook een versie met de naam Anti-Glare Film, die dankzij een matte afwerking minder vingerafdrukken zou moeten laten zien, hoewel enkele gebruikers klagen dat het scherm hierdoor wat korrelig wordt. Deze versie heb ik zelf niet gezien of getest.)

[Zie afbeelding]

Jaren geleden kocht ik soortgelijke beschermfolie voor mijn Palm en ik wist nog goed hoe lastig het was om dit aan te brengen zonder bubbels en stofdeeltjes tussen folie en scherm te krijgen. Daarom nam ik nu uitzonderlijke maatregelen om zo goed als mogelijk mijn werkomgeving stofvrij te maken en de telefoon te reinigen. Vervolgens bevestigde en verwijderde ik de folie die Power Support bijvoegt om het allerlaatste stof weg te nemen en plaatste ik de beschermfolie.

Het moet gezegd worden: ik ben erin geslaagd om de folie stofvrij en zonder luchtbellen te installeren. Helaas zag ik pas toen het te laat was dat hij een heel klein beetje scheef zat. De exacte plaatsing bleek het lastigste van de klus te zijn. Storender is echter dat, hoewel deze versie van de Crystal Skin speciaal is bedoeld voor de iPhone 3G, het scherm niet helemaal bedekt wordt: er is rondom een marge van 1 millimeter. En aangezien de Elan Form aan de voorzijde precies tot de rand van het scherm komt (een pluspunt), blijven de randen van de Crystal Film zichtbaar, zodat ik er steeds aan wordt herinnerd dat het erop zit (en dat ik het niet precies recht geplakt kreeg).

Dit terzijde werkt de Crystal Film zoals beloofd. Hij voelt en gedraagt zich zoals het oorspronkelijke glas en komt net zo gemakkelijk vol vet en vingerafdrukken te zitten. Dat vind ik allemaal prima, want ik hoef me geen zorgen te maken over krasjes of butsen in mijn scherm en de functionaliteit wordt op geen enkele wijze gehinderd.

Nader tot perfectie -- Na twee hoezen en een schermbeschermer ben ik er eindelijk achter wat ik eigenlijk zoek in een iPhone-hoesje, hoewel ik in mijn zoektocht naar het model dat perfect bij me past ongetwijfeld nog veel zal experimenteren. Ik zoek iets dat zo min mogelijk het normale gebruik van de telefoon hindert: in je zak stoppen, verbinding maken met het dock en de bediening, met een goede grip en bescherming tegen krassen en andere kleine beschadigingen, liefst voor de hele telefoon.

Met dit in het achterhoofd zijn er nog twee producten die ik uit wil proberen:

Er zijn ongetwijfeld nog andere geschikte opties, of die zullen er in de toekomst komen. Ik hoop natuurlijk minder geld kwijt te zijn aan hoezen dan aan mijn telefoonabonnement, dus wil de ware droomhoes zich zo spoedig mogelijk bekendmaken!

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 8 september 2008

  door Adam C. Engst <[email protected]>

[vertaling: GS]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 8 september 2008

  door Jeff Carlson <[email protected]>

[vertaling: JO]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Car Alarm for Stolen Laptops -- Lezers bespreken enkele programaatjes om een gestolen laptop te volgen. (3 berichten)

Google Chrome -- Google werkt aan zijn eigen browser en introduceerde deze met een stripverhaal. Lezers hebben de Windows-versie bekeken. Ze bespreken de onderliggende rendering-machine en andere onderwerpen die te maken hebben met het bouwen volgens geldende Web-standaarden. (42 berichten)

10.3.9 to 10.5.1 - use Migration Assistant? Als je de sprong in het diepe waagt, en een grote systeemupdate doet, kan je daarbij Apple's Migratie-assistent vertrouwen? (14 berichten)

Creating/Burning DVD Disk Images -- Welke software moet je gebruiken om een instructie-DVD te backuppen, als het schijfje nogal intensief gebruikt is door je dochter van 2? (4 berichten)

Transnational iPhones -- De onmogelijkheid om een iPhone 3G te ontdoen van de simlock, is een probleem voor iemand die de telefoon 8 maanden lang in Australie wil gebruiken, maar hem daarna mee terug wil kunnen nemen naar de Verenigde Staten. (4 berichten)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2008 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering