Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Volgens twee onderzoeksbureaus is Apples aandeel in de computerverkoop in de VS 30 tot 40 percent omhooggeschoten in het tweede kwartaal van 2008, vergeleken met hetzelfde kwartaal in 2007. IDC en Gartner melden dat de wereldwijde verkoop van pc's over die periode steeg van 62 naar 71 miljoen systemen en dat het marktaandeel van Apple overal steeg, ook al daalde de prijs per computer.
Volgens de onderzoekers verkocht Apple 38 procent (Gartner) of 32 procent (IDC) meer computers dan in het eerste kwartaal van 2007, volgens Gartner goed voor de derde plaats na Dell en HP, of volgens IDC een gedeelde derde plaats samen met Acer, dat intussen Gateway en Packard Bell heeft overgenomen. Wereldwijd gaat HP aan kop met het grootste marktaandeel, gevolgd door Dell, Acer, Lenovo en Toshiba.
Apple kiest er meestal voor om de prijzen ongeveer gelijk te houden en de specificaties op te schroeven, of prijzige uitbreidingen goedkoper te maken, zoals de solid-state schijf van de MacBook Air, die nu $500 minder kost dan bij zijn introductie. Dit betekent dat de omzet van Apple waarschijnlijk hoger is dan het geschatte Amerikaanse marktaandeel van 8 percent aangeeft. Volgens Gartner verlagen andere bedrijven hun prijzen sterk en leveren zo opbrengst in om een groter marktaandeel te veroveren.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Ik aanvaard de excuses, maar ik spreek alleen voor mezelf. Vorige week stuurde het MobileMe-team van Apple een e-mail aan alle abonnees van de dienst, die $99 per jaar kost, waarin toegegeven werd dat de overgang van .Mac hobbelig was verlopen en dat ze dit betreuren. En wel zo diep dat alle abonnees 30 dagen extra aan hun abonnementsperiode geplakt krijgen. (Ik heb het onzalige verloop van de .Mac-naar-MobileMe transitie beschreven in "Lancering MobileMe moeizaam, maar toch gelukt", 12-07-2008.)
Verder ontving ik details van Apple over de manier waarop Mac OS X 10.4 Tiger-gebruikers kunnen beschikken over de diensten van MobileMe.
Hier heb je $8,25 voor de moeite -- Het met 30 dagen verlengen van een MobileMe-abonnement (ter waarde van $8,25) is een leuk gebaar van goede wil, zelfs al dekt dit bij lange na niet de tijd die ik verloren heb door synchronisatieproblemen. Ik stel het op prijs dat Apple schuld bekent en sorry zegt. Het zou nog meer hebben betekend als ze dit in gewoon Engels hadden gedaan in plaats van marketingtaal, maar je kunt niet alles hebben.
De uitbreiding van 30 dagen is beschreven in een uitgebreide FAQ. Uit de details valt op te maken dat Apple probeert om oprecht berouw te tonen. Iedereen die op 9 juli 2008 een .Mac-account had, of voor 19 uur op 15 juli 2008 een MobileMe-account had, komt in aanmerking, zelfs al is je account verlopen (het is inmiddels gereactiveerd), bijna afloopt, of als je een proefabonnement had. Apple schrijft dat je nieuwe afloopdatum pas "over enkele weken" in je accountdetails te zien zal zijn.
Apple zei verder in de brief dat ze de term "push" te losjes hadden gebruikt om de technologie van MobileMe te beschrijven. In de context van agenda-afspraken, contacten en e-mail betekent push in het algemeen dat een gegeven apparaat gemaakte wijzigingen meteen ontvangt als dat apparaat verbonden is met een netwerk.
Met MobileMe had Apple al wat kritiek ontvangen vanwege de aanduiding "push" voor zijn desktop-synchronisatie, omdat wijzigingen een vertraging konden oplopen tot 15 minuten. De iPhone en me.com-webapplicaties ontvangen veranderingen onmiddellijk, of, als de iPhone met geen enkel netwerk verbonden is, zodra de verbinding wordt hervat. Apple zegt nu de term "push" niet meer voor zijn desktopsoftware te zullen gebruiken totdat deze software daadwerkelijk deze eigenschap heeft.
In Tiger is het nog steeds .Mac met dezelfde mogelijkheden -- Nadat ik had beschreven hoe je aan de nieuwe MobileMe software komt met Mac OS X Leopard (je moet eerst het .Mac-voorkeurenpaneel openen voordat de MobileMe 1.1-update verschijnt in Software-update), vroegen verschillende lezers of deze update uiteindelijk ook beschikbaar zou komen voor Tiger. Het antwoord is nee.
Een woordvoerder van Apple stuurde me een aantal details over de veranderingen voor Tiger. Om te beginnen is systeemversie 10.4.11 vereist. Dit ontdekte ik eerder vandaag, toen ik tijdens een stroomstoring op kantoor met een oude iBook probeerde te werken die nog was uitgerust met 10.4.10. Om te kunnen werken met de MobileMe-webapplicaties heb je ook nog Safari 3 voor Tiger, of Mozilla Firefox 2 or 3 nodig. De laatste versie die met Tiger meegeïnstalleerd werd geleverd was Safari 2.
Alle vroegere functies van .Mac die in Tiger werkten blijven werken in MobileMe. Waar in Leopard sprake is van synchronisatie binnen 15 minuten, zal Tiger slechts eens per uur synchroniseren.
Apple heeft een KnowledgeBase-artikel gepubliceerd met informatie voor Tiger- en Leopard-gebruikers over het instellen van e-mailprogramma's voor het werken met me.com-adressen. Om oude mac.com-mailadressen (die voor onbepaalde tijd geldig blijven) te gebruiken hoef je geen instellingen te veranderen. Voor het in gebruik nemen van een nieuw MobileMe-account of het me.com-adres dat .Mac-gebruikers ook toegewezen hebben gekregen volg je de instructies in het artikel.
Apple heeft bevestigd dat in Tiger de naam .Mac zichtbaar zal blijven. Er zijn geen plannen om de systeemsoftware aan te passen zodat er MobileMe te lezen is.
De lancering van MobileMe betekende het einde van door Apple gecoördineerde synchronisatie in Mac OS X 10.3 Panther, maar zeg nou eens eerlijk: heeft het ooit zo goed gewerkt dat iemand er nog steeds op terugvalt, drie jaar na de publicatie van Tiger? Ik hoop toch van niet.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Microsoft komt terug op zijn voornemen om een einde te maken aan de mogelijkheid om muziek af te spelen die gekocht is bij het uit bedrijf genomen MSN Music. Het bedrijf was van plan om op 31 augustus 2008 de stekker te trekken uit zijn autorisatieservers, de back-end systemen die muziekeigenaren nodig hebben om te kunnen veranderen op welke machines ze hun gekochte muziek mogen afspelen. Computers die al geautoriseerd zijn om muziek te spelen zouden die muziek nog steeds kunnen spelen. Microsoft was niet van plan om zogeheten "self-help" te gebruiken en af te stappen van de toegekende rechten en autorisaties. (Zie "Genoeg gespeeld: Microsoft laat DRM-muzieklicenties verlopen", 30-04-2008.)
Het bedrijf keerde enkele weken geleden op zijn schreden terug en zei dat het de autorisatiesystemen in de lucht zou houden tot minimaal eind 2011. Microsoft kreeg naar aanleiding van deze zet een storm van kritiek over zich heen van media en gebruikers. Deze zet was bijna het slechtst denkbare scenario voor tegenstanders van technische beperkingen om auteursrechten te beschermen. (Het slechtste geval is dat aan alle rechten om de muziek te spelen een einde zou komen, niet alleen aan het recht om bestanden te verplaatsen en te autoriseren.)
Het was voor waarnemers duidelijk dat Microsoft ook te maken had kunnen krijgen met aanklachten van groepen gebruikers, gegeven de grote aantallen kopers, het ontbreken van alternatieven (behalve rippen en schijven branden, ten koste van de kwaliteit van de muziek), en de eenzijdigheid van de actie.
Steeds vaker oordelen rechters negatief en delen ze boetes uit tegen de handelsgroep RIAA van de muziekindustrie. Microsoft moest de keerzijde inzien van zijn zet die hoogstwaarschijnlijk enkele honderdduizenden dollars per jaar zou besparen, maar waarvan de verdediging voor de rechtbank miljoenen zou gaan kosten, en tientallen miljoenen als het uit zou lopen op een proces van jaren dat het uiteindelijk zou verliezen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bij Boingo Wireless spelen een eigen partijtje Katamari Damacy, waarbij ze honderden verspreide Wi-Fi hotspotnetwerken en tienduizenden hotspots overal ter wereld samenrollen in één vaste prijs. Zij hebben nu hun ondersteuning voor Mac-gebruikers verbeterd met een klein programmaatje (GoBoingo) dat ontworpen is om gemakkelijker verbinding te kunnen maken met hotspots die deel uitmaken van het netwerk.
Voordat de GoBoingo-client officieel uitkwam, kon je registreren voor een Boingo-account en bij de meeste hotspots in het Boingo-netwerk voerde je je gegevens dan handmatig in. Ik heb me in januari 2008 geabonneerd op Boingo en heb tientallen hotspots gebruikt met die langdradige methode. (Gewoonlijk moet je hierbij een partner-link zoeken op de hoofdgatewaypagina voor een hotspot, Boingo selecterenß en dan je gebruikersnaam en paswoord invoeren.)
GoBoingo heeft geen echte gebruikersinterface. Na de installatie draait het op de achtergrond en het waarschuwt je wanneer je je in de buurt van een Boingo-partnernetwerk bevindt. Je voert dan je logingegevens in (als je nog niet eerder verbinding hebt gemaakt) waarna je informatie krijgt over de kosten als je abonnement betaling vereist.
Boingo heeft twee opties voor onbeperkt gebruik: $ 22 per maand voor ongeveer 60.000 hotspots in de Verenigde Staten, of $ 39 per maand voor ongeveer 100.000 hotspots wereldwijd. De onderneming vereist geen contract. Met een Boingo-account kun je ook voor $ 8 een 24-uurs pas voor het netwerk kopen en die betalen via de creditkaart die bekend is bij je Boingo-account.
Lezers met een goed geheugen herinneren zich vast nog wel dat Boingo enkele jaren geleden een iets ingewikkelder Macintosh-client had (zie "Boingo voor Macintosh is in de lucht", 10-01-2005). Die software werkte blijkbaar tot Mac OS X 10.4 Tiger, maar onder 10.5 Leopard was het afgelopen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Stuart Morgan van Google heeft een gratis Mac OS X voorkeurenpaneel uitgebracht met de naam Precipitate, waarmee Spotlight en Google Desktop in staat zijn om documenten te vinden die zijn opgeslagen onder jouw Google Docs-account en in je Google Bookmarks.
We gebruiken Google Docs steeds meer, en Precipitate werkte goed in mijn eerste zoektesten met Spotlight waarin ik documenten zocht die alleen online bestaan. Klikken op een Google Docs-document in de zoekresultaten van Spotlight opende het in mijn standaard browser, precies zoals je zou verwachten. Als je Google Docs of Google Bookmarks gebruikt, in combinatie met Spotlight of Google Desktop, moet je Precipitate een keer proberen.
Toekomstige updates van Precipitate zullen waarschijnlijk meer Google-accounts aankunnen en een of andere automatische updatefunctionaliteit hebben (dus in de tussentijd zul je handmatig moeten nagaan of er updates zijn op de Precipitate-pagina). Het is een download van 904K en het werkt in Mac OS X 10.5 Leopard. Ik kan een goede werking in Tiger nog niet bevestigen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
We kennen allemaal wel ijdele domeinnamen: www punt hier-jouw-naam punt com, org, net, info enzovoorts. De internet-autoriteit die domeinnamen uitgeeft, staat op het punt om jou je ijdelheid nog wat meer te laten strelen, als je broekzakken maar diep genoeg zijn.
ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers) heeft gekozen voor een volgende stap in het toestaan van topleveldomeinen (tld's), die het meest rechtse gedeelte van een domeinnaam vormen, zoals .com, .uk of .aero. De oudste tld's waren onder andere .gov, .com en .org, en ze werden daarna uitgebreid met de tweeletterige landencodes, zoals .au voor Australië en .nu voor het eilandenrijk Niue. (Als we "www.tidbits.com" bekijken, dan is .com het tld, tidbits is de domeinnaam zoals geregisteerd in de .com-hiërarchie, en www is de locale hostnaam die een werkelijke of een virtuele server definieert.)
Een bedrijf of een particulier moet $100.000 tot $500.000 neertellen voor een tld. Lang geleden, toen ik bij Amazon.com werkte, zag ik dat er gewerkt werd aan voorstellen voor tld's, en ik raadde Amazon aan om .book te sponsoren, zodat een ISBN-nummer gevolgd door .book in een zoekresultaat op hun website zou resulteren. Dat bleek toen nog niet mogelijk, maar het zou wel kunnen met de nieuwe voorstellen.
Namen kunnen in een eerste evaluatie worden afgewezen als ze ongepast zijn, het merkenrecht schenden of teveel gelijkenis vertonen met een huidige tld. (.con voor oplichters, misschien? :-)). Er is nog weinig informatie over wat er gaat gebeuren als twee bedrijven hetzelfde algmene tld willen, zoals .boek. Bieden? Wie het eerst komt, eerst maalt? Een gedeeld beheer? Dit soort details zullen waarschijnlijk worden uitgewerkt tussen nu en april 2009. De behandeling op de pagina van ICANN over dit onderwerp is helaas nogal bureaucratisch en technisch.
Is deze verandering nodig? Dat is moeilijk te zeggen. Het kan best een probleem zijn om de juiste domeinnaam te bedenken voor je bedrijf, non-profit organisatie, sociale vriendennetwerk of je persoonlijk domein omdat het aantal algemene woorden uitgeput raakt. Bovendien zit er een aanmerkelijke groei in het aantal sites dat reclamegeld binnenhaalt middels Google AdSense en affiliate doorverwijs-programma's [verdienen aan doorklikken naar een site - nvdv]. Nieuwe tld's gebruiken kan wat lucht geven bij internetproviders en andere organisaties.
Een voetbalbond kan bijvoorbeeld .voetbal registreren, en dan samenwerken met een bedrijf dat domeinnamen registreert om zowel fans als clubs daarin onder te brengen. Een bijkomend probleem is echter dat bedrijven die een tld bezitten dat in relatie staat tot hun product, sneller geneigd zullen zijn subdomeinnamen af te wijzen waar ze het qua inhoud of gebruik ervan niet mee eens zijn. Dan zou tegen de regels in kunnen gaan die ICANN heeft opgesteld voor het omgaan met domeinnamen.
Ik zie echter ook interessante samenwerkingsverbanden ontstaan. Stel dat bijvoorbeeld 5000 Mac-gebruikers .fanboy willen registreren (om maar eens wat te noemen) en ze met z'n allen bereid zijn om ieder 20 dollar op te hoesten, als de kosten van een tld $100.000 zouden zijn. Dat is zeker te doen.
In het voorstel zullen ook niet-engelstalige tld's worden toegestaan. Domeinnamen en tld's worden op dit moment nog beperkt door het gebruik van de letters a t/m z en de cijfers 0 t/m 9, en domeinnamen kunnen ook een of meer liggende streepjes bevatten. Een onduidelijk systeem biedt tegenwoordig een soort vertaling voor niet-engelse tekens en letters, en ICANN werkt nu aan een methode die codering eenvoudiger maakt. In oktober 2007 is men begonnen met het testen ervan (zie "ICANN Tests Non-Roman Characters in Domain Names", 12-10-2007).
In het nieuwe voorstel voor tld's zouden landen hun tweeletterige landencode in tekens uit hun eigen taal of talen mogen weergeven. Het eindrapport over dat voorstel werd gepresenteerd op een ICANN-vergadering. Een voorlopig rapport over de test met niet-romeinse tekens werd gepresenteerd op 24 juni 2008.
De echte vraag is natuurlijk hoe lang het gaat duren voordat onze onvervaarde baas van TidBITS voldoende centjes bij elkaar zal hebben gescharreld voor .bits.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vanaf 1 juli 2008 is het in de staat Californië voor autobestuurders van 18 jaar en ouder verplicht om voor gsm-gesprekken handsfree-technologie te gebruiken. Onder de 18 zijn de eisen nog veel strenger: bestuurders mogen helemaal niet via een mobieltje spreken en ook geen sms-jes intikken. Die bepaling voor onder de 18 komt mij zeer terecht voor, omdat auto-ongelukken de belangrijkste doodsoorzaak voor die leeftijdsgroep zijn. .
Deze maatregel is niet beperkt tot Californië of tot het naburige Washington waar een zelfde verbod op dezelfde dag inging: 20 andere staten en een aantal landen zijn van plan soortgelijke beperkingen op te leggen op het gebruik van gsm onder het rijden en 10 staten en landen eisen dat mobieltjes onder het rijden handsfree gebruikt worden.(In de staat Washington, waar twee TidBITS redacturen wonen, zijn tekstboodschappen onder het rijden uitdrukkelijk verboden; in Californië kunnen bestuurders van 18 jaar en ouder worden aangehouden als de politieagent vindt dat de chauffeureen verstrooide en onveilige indruk wekt.)
Ik woon vlakbij Silicon Valley en rijd daar vaak naartoe over een kronkelende tweebaansweg. Forensen van de plaatselijke universiteitsstad en van Silicon Valley hebben me jarenlang geëergerd met hun verschrikkelijke rijgewoonten terwijl ze met hun gsm's aan het praten waren. Het griezeligste zijn nog de dames die in hun grote SUV's op het parkeerterrein van het winkelcentrum rijden.
Toen ik wist dat het telefoneren-zonder-handen er aan zat te komen, heb ik vier verschillende opties voor handenvrij bellen met de iPhone gekocht en bekeken. Ik was heus niet van plan om vier verschillende oplossingen te hebben, maar zoveel had ik er nodig om uit te zoeken wat voor nuhb behoeften het beste was. Prijzen lopen uiteen van gratis tot $ 129; jij kunt voor jezelf een oplossing vinden waar ik niet naar gekeken heb.
Apple iPhone Headset -- De originele headset bij een iPhone (gratis bij iPhone, $ 29 apart gekocht) is een goede werkbare oplossing. Een microfoontje is opgenomen in de draad naar een oordopje, ongeveer 15 cm van het uiteinde. Dit vierkante blokje bevat ook een drukknopje met meerdere functies. Als een gesprek binnenkomt druk je ter beantwoording op het knopje; aan het eind van het gesprek druk je nogmaals om op te hangen. Als je stuurt hoef je de telefoon helemaal niet op te nemen - druk eenvoudigweg op de microfoonschakelaar. Als een oproep binnenkomt onder het luisteren naar muziek of een podcast, gaat het geluid af ten gunste van je ringtoon en daarna voor het gesprek zelf. Het geluid begint automatisch weer als je ophangt.
Niemand die ik belde meldde storing als ik met de ramen dicht reed. Dankzij een in de microfoon ingebouwd windscherm konden ze me ook verstaan boven het geluid van de wind uit als ik het raam open had. Ik vind de oordopjes comfortabel (sommige mensen vinden van niet), en de kabel is lang genoeg om de iPhone op het dashboard of de stoel te leggen.
Ik gebruik de iPhone headset niet dagelijks (zoals je verderop zult lezen), maar omdat hij bij de iPhone zat en nauwelijks ruimte inneemt, houd ik hem als reserve in mijn auto.
Wat misschien toch een probleempje is met de oordopjes, is dat je over het algemeen de linker en de rechter tegelijkertijd in hebt, wat in sommige staten en landen voor de wet kan gelden als het dragen van een verboden koptelefoon. (Zie "Handenvrij telefoongesprek met iPhone levert een bekeuring op", 13-09-2007.)
Plantronics Voyager 520 Bluetooth Headset -- De Voyager 520 ($ 99,-) draag je over je oor en communiceert met de iPhone via Bluetooth. De prestaties waren uitstekend, met goede achtergrondgeluidonderdrukking, en het installeren (koppelen met de iPhone) was eenvoudig. Er zit zelfs een kleine oplader voor op je bureau bij.
In feite vond ik alles aan deze headset heerlijk behalve het onprettige gevoel van het gedeelte dat in je gehoorgang zit. Er zal wel een rare kronkel in mijn gehoorgang zitten, want zelfs bij korte autoritjes was ik er me de hele tijd bewust van dat ik de headset droeg; er was zelfs zoveel irritatie dat de binnenkant van mijn oor pijn deed. En, moet ik toegeven, ik vind mensen die continu een bluetooth headset aan hun oor bevestigd hebben vervelend: als je iemand iets wil vragen krijg je de conversatie te horen die met een ander gevoerd wordt. Draag de headset in de auto of op kantoor, alsjeblieft.
Belkin TuneCast Auto -- Belkin's iPhone naar FM autoradio adapter ($ 79,99) is een slim systeem van één kabel. De ene kant van de kabel gaat in de iPhone (of iPod) en de andere kant steek je in de sigarettenaansteker van je auto. Deze geeft het apparaat stroom en laadt tegelijkertijd de iPhone op. In het midden bevindt zich een FM radio-adapter module. Als je hem hebt aangesloten en je radio op de FM-band hebt afgesteld, druk je op de knop op de adapter. Hij gaat op zoek naar een lege FM-frequentie en geeft die (bijvoorbeeld 89.7) weer op een ingebouwd LCD schermpje. Zet je radio op die frequentie en voila! Je hoort je muziek van de iPhone, maar wat voor onze bespreking belangrijker is, als je gebeld wordt, hoor je je gesprekspartner over die FM frequentie op je radio.
Maar dat is dan ook alles wat-ie doet. Je moet het gesprek nog steeds handmatig op de iPhone opnemen en beëindigen, een tijdelijke afleiding van het verkeer, behalve als je ook de oordopjes van Apple gebruikt. Er is geen microfoon, dus gebruikte ik de ingebouwde microfoon van de iPhone. Plus, wanneer je rondrijdt in ons heuvelachtige stedelijk gebied of een wat langere afstand aflegt over een van de grotere snelwegen in de Bay Area regio, verandert de ontvangst van FM radiostations zeker iedere paar minuten, waardoor het apparaat een schonere FM frequentie moet gaan zoeken, waarna je de radio dan weer op die frequentie moet afstemmen.
Toegegeven, de TuneCast Auto is niet ontworpen als een handsfree-telefoonsysteem, maar werkte goed zolang ik het op één frequentie kon houden.
Monster iCarPlay Cassette Adapter voor de iPod en de iPhone -- Een overeenkomstig ongewone maar effectieve benadering is om het geluid van je iPhone op je autoradio af te spelen zonder gebruik te maken van FM frequenties. De iCarPlay ($ 24,95) is een cassette-adapter met kabel die in het cassettespeler van je autoradio gaat. (Tenminste, als je autoradio die heeft; in veel nieuwe radio's zit geen cassettespeler meer, hoewel sommige een stereo mini-jack ingang aan de voorkant hebben.) Omdat het buiten de radiofrequenties omging was de geluidskwaliteit uitstekend, zelfs al loopt er een kabel tussen de adapter en de iPhone.
Om de installatie handsfree te maken, kocht ik ook de Monster iSoniTalk Headphone Adapter voor de iPhone, een kleine microfoon ($ 19,95) die je in de iPhone plugt en aan je shirt klemt of, in mijn geval, aan een haakje dat ik aan het dashboard heb bevestigd; de iSoniTalk zit tussen de iPhone en de iCarPlay. De iPhone zit dan in de houder die ik gebruik in de middenconsole van de auto. Als ik instap, maak ik één verbinding aan de bovenkant van de iPhone en alles is klaar voor de reis: geen instellingen, geen gepruts, en geen afleidingen wanneer dan ook. Het is fantastisch om alles (autoradio, satellietradio en de muziek en podcasts van de iPhone) door de autoluidsprekers te horen en mensen die mij mobiel bellen merken niets van mijn wat eigenaardige verbinding met de autoradio.
Deze combinatie werkte voor mij het beste, en ik gebruik deze tegenwoordig altijd omdat het me alles door middel van de autoradio laat regelen. Het is ook de goedkoopste oplossing die er tussen zat.
Parrot Bluetooth Car Kits -- Als je veel in de auto zit en je wilt iets meer chique, verkoopt Parrot een aantal Bluetooth handsfree-luidsprekersets die je aan het dashboard of aan de achteruitkijkspiegel kan klemmen. Deze kosten tussen de $ 129,99 en $ 299,99, maar ik heb er geen een van uitgeprobeerd, aangezien de combinatie van de iCarPlay en de iSoniTalk voor mij de juiste oplossing bleek te zijn.
Afblijven -- Met steeds meer regelgeving die handsfree-communicatie vereist terwijl je aan het verkeer deelneemt, verwacht ik dat we nieuwe oplosingen zullen zien verschijnen en dat de prijzen zullen dalen.
[Rick Fay is een 22-jarige Mac gebruiker, schrijver, professional op het gebied van draadloze videonetwerken, en een zwaargewicht technologiebespreker. Hij heeft ook sinds 30 juni 2007 in de gehele United States en Mexico een iPhone gebruikt.]
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Nokia zal de andere eigenaars van Symbian uitkopen, de firma die het besturingssysteem voor smartphones met dezelfde naam ontwikkelt. Dit besturingsssysteem domineert de internationale markt voor mobieltjes die ook dienst doen als palmtop portable computers. Nokia zal de software overmaken aan een nieuwe stichting en delen van het platform geleidelijk uitbrengen onder een open-sourcelicentie. Deze stap is een uitdaging voor het Android-platform van Google, dat ontwikkeld is als een onderdeel van een consortium met de naam Open Handset Alliance en de internationale campagne van Apple voor de iPhone (zie "Googles visie op de toekomst van mobiele telefonie is geen GPhone, maar een androïde", 12-11-2007).
Nokia bouwt een eengemaakt platform -- Nokia is van plan in 2009 de non-profitorganisatie Symbian Foundation op te richten waaronder ook enkele andere huidige minderheidseigenaars vallen (met name Sony Ericsson en Samsung) en hier giga-telecombedrijven aan toevoegen zoals NTT DoCoMo in Japan, de wereldwijde carrier Vodafone (in Europa, India, Australië en Nieuw-Zeeland) en AT&T in Amerika. Hardwarefabrikanten LG en Motorola en chipmaker Texas Instruments (TI) zullen hier ook aan meewerken. LG, Motorola, NTT DoCoMo, Samsung en TI zijn ook lid van de Open Handset Alliance en de drie telecombedrijven bieden concurrerende smartphone-platforms aan en zullen dit in de toekomst blijven doen. AT&T en Vodafone verkopen de iPhone 3G.
Als onderdeel van de overname door Nokia zullen enkele andere smartphone-platforms en varianten worden geassimileerd in de hoofd Symbian-arm, waarbij er minder overlap en keuzes overblijven en een robuuster systeem kan worden geboden omdat van elke fabrikant superieure componenten worden genomen en in Symbian verwerkt. Dit omvat het interne S60-platform van Nokia, MOAP van DoCoMo en UIQ van Sony Ericsson en Motorola.
Een volledig gereviseerd platform met elementen van S60, MOAP en UIQ moeten we niet verwachten vóór 2010, maar componenten ervan zullen het licht zien in 2009 en alle toekomstige platformontwikkeling voor Symbian en S60 zal compatibel zijn met nieuwere versies. En dergelijke component die voorzien is voor 2009 is de S60WebKit, een component van het S60-platform die nu al open-source is en zelf gebaseerd is op dezelfde onderliggende open-sourcecomponenten in WebKit die gebruikt worden door Apple voor zijn Safari-browser en alles in Mac OS X dat webpagina's rendert en widgets in andere programma's. WebKit is niet helemaal hetzelfde als Safari: het werkt als de basis voor JavaScript-interpretatie en rendering.
Symbian overal behalve V.S. -- We weten niet veel over Symbian in de Verenigde Staten (en dat is niet normaal), deels door het gebrek aan interesse van Nokia in het produceren van CDMA-telefoons voor Verizon en Sprint toen CDMA nog heer en meester was voordat T-Mobile, Cingular en AT&T Wireless een complementaire robuuste nationale gsm-markt uitbouwde. (Cingular en AT&T Wireless fuseerden en verdwenen vervolgens in het nieuwe AT&T.)
Het Symbian-platform stond op 67 procent van de smartphones die wereldwijd werden verkocht in 2007, volgens onderzoeksbedrijf Canalys. Windows Mobile haalde 13 procent en het BlackBerry OS van Research in Motion 10 procent. In het vierde kwartaal van 2007 haalde Apple 7 procent van de wereldwijde verkoop per platform, terwijl Symbian terugviel tot 65 procent, Windows Mobile licht achteruitging tot 12 procent en RIM zijn aandeel iets zag toenemen tot 11 procent. Linux stond in voor de overige 5 procent.
In de Verenigde Staten domineert het BlackBerry OS met 42 procent van de verkoop in het vorige kwartaal, Apple heeft 27 procent en Microsoft 21 procent. In de regio Azië-Stille Oceaan, haalt Symbian 85 procent van de nieuwe smartphones en het heeft 80 procent in de gecombineerde markten van Europa, het Midden-Oosten en Afrika.
Kostenbeperkingen, betalingsreductie -- Nokia zegt dat alle leden van de nieuwe Symbian Foundation voor gebruik van het nieuwe systeem belastingvrije licenties zullen ontvangen. Daaraan tegengesteld betaalt Nokia $ 250 miljoen aan Symbian voor licenties in 2007, ook al waren ze eigenaar van een 48-procents minderheidsbelang. De $ 410 miljoen uitkoopsom lijkt heel zinnig voor alle deelnemers te zijn en het is een manier om effectiever te concurreren tegen nieuwkomers door verminderen van motivatie om Symbian niet te gebruiken. (Symbian is privee bezit en publiceert beperkt financiële gegevens, de meest recente waren in 2006. Terwijl het bedrijf grote winst boekte op meerdere gebieden, is het niet duidelijk hoeveel terugbetalingen er waren aan aandeelhouders en ook is het duidelijk dat Nokia door zal gaan met fondsenverstrekking aan de stichting en ook aan de nieuwe partners.)
Het door Google gesteunde Android platform kent geen royalities of licencie rekeningen. Het verbond erachter startte met het uitgeven van toepassingscomponenten onder een open-bron licencie en is van plan "te zijner tijd" meer van de code waaop Androïd zich baseert als open bron vrij te geven. Verwacht wordt dat de eerste op Android gebaseerde GSM's zullen worden aanbeboden op het T-Mobile netwerk, tegen het einde van 2008.
Apple, Microsoft en RIM hebben onderdelen voor softwareontwikkelaars voor het ontwikkelen van software op hun platformen, maar hebben geen gedragslijn van open-bronnen voor hun beheerssystemen. (Apple dient bepaalde verbeteringen die ze hebben, vrij te geven voor open-bron- en andere code, die ze aanpassen en distribueren als onderdeel van het iPhone beheerssysteem, maar ze zijn niet verplicht om een volledig platform vrij te geven, net zo als bij Mac OS X.)
Apple en RIM bevinden zich nu in dezelfde groep, als hardwaremakers die ook een platform beheren, dit in vergelijk met Android, Windows Mobile en Symbian, dat zijn platforms die gelicenseerd kunnen worden door iedere in aanmerking komende telefoonfabrikant. Noch Apple noch RIM heeft enige aannemelijke motivatie om hun platformen te licenceren.
Dit zou Microsoft onder druk kunnen zetten om de voorwaarden en aard van Windows Mobile royalties en licenciering te veranderen (men vraagt nu $ 14 per gsm), alhoewel het moeilijk is om in te zien is wat hun dat zou opleveren, want Windows GSM's zijn ontworpen voor stevige bedrijfsintegratie. Met veel van deze integratieeigenschappen nu in de iPhone, samen met RIM's aandelenbezit op de VS-markt, moet de Redmond-reus mogelijk zijn plannen herzien.
Een baas, een voorschrift -- Nokia heeft de situatie wat veranderd. Terwijl ik denk aan Steve Jobs klassieke schertsuiting van verleden jaar over de Open Handset Alliantie, lijkt het erop dat deze zet het aantal koekebakkers die met Symbian bezig zijn verminderd, waardoor een bedrijf met vele bazen verandert in een stichting met maar een doel.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Thesaurus in Dashboard? Een mogelijkheid van Dashboard die je makkelijk over het hoofd ziet is dat je meer exemplaren van een widget op het scherm kunt slepen. (4 berichten)
MobileMe and Tiger -- De ondersteuning van Apple voor MobileMe onder Mac OS X 10.4 is rommelig. Als je problemen hebt met synchroniseren, probeer dan eens de suggesties in deze discussie. (8 berichten)
iPhone Email Failure -- Na een upgrade naar iPhone 2.0 hebben verschillende mensen problemen met het ontvangen van e-mail. (8 berichten)
MobileMea Culpa: Apple Apologizes, Extends, Revises; More on Tiger -- Lezers bespreken de beveiligingsaspecten van MobileMe. (2 berichten)
MacBook with poor AirPort connection -- MacBooks hebben meestal een betere draadloze netwerkontvangst dan MacBook Pro's, maar een lezeres heeft andere ervaringen. Wat kan er nog meer aan de hand zijn? (1 bericht)
Duplicate messages in Mail.app -- Wat kan de oorzaak zijn van dubbele berichten als de netwerkverbinding niet betrouwbaar is? (1 bericht)
Hands Off iPhone Talking in my Car -- Is een iPhone-headset wel een legale mogelijkheid om handsfree te bellen? (12 berichten)
Using a GSM cell phone as a modem -- De iPhone maakt verbinding met het internet, dus waarom kan hij niet als brug dienen voor een verbinding naar je laptop? Lezers bespreken andere mogelijkheden. (3 berichten)
iPhone 3G: On the Line in Seattle -- De grote belangstelling en een tekort aan iPhones veroorzaken lange rijen bij de winkels van Apple en AT&T van mensen die de nieuwste iPhone 3G willen kopen. (5 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
