Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
**************************************************************************
TidBITS-NL zoekt vrijwilligers.
Vind je het nuttig dat er een Nederlandse vertaling van TidBITS is?
Lijkt het je leuk om teksten uit het Engels te vertalen?
Kun je een paar uurtjes per week missen?
De huidige vertaalploeg is juist groot genoeg om de tekst in porties van plezierige omvang over alle vrijwilligers te verdelen, maar als er een keertje iemand uitvalt wegens ziekte of drukdrukdruk hebben we een probleem. Dus een of twee man/vrouw erbij zou welkom zijn.
Kijk eens op de pagina hieronder wat het werk inhoudt, en laat het ons weten als het je aanspreekt.
<./tidbits-nl/over-vertalen.html>
**************************************************************************
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Fortune Magazine heeft Apple aan de top geplaatst van hun lijst van meest bewonderde bedrijven, voor Google (#4) en Microsoft (#16). (Apple stond ook bovenaan de Global Top 20 lijst, die bedrijven omvatte uit andere landen.) De lijst rangschikt bedrijven naar innovatie, behandeling van mensen, gebruik van bedrijfsactiva, sociale verantwoordelijkheid, kwaliteit van het management, financiele betrouwbaarheid, investering op lange termijn, en kwaliteit van produkten/diensten. In de categorie Computers (deze omvat hardwaremakers zoals IBM, HP, en Dell), stond Apple bovenaan in innovatie, omgang met mensen, en kwaliteit van produkten/diensten, vijfde in sociale verantwoordelijkheid, en derde op de andere punten. Nog indrukwekkender was dat Apple in het gehele overzicht aan de top van de rangschikking in innovatie was. Apple versloeg daarmee bedrijven zoals Nike, Herman Miller, en Walt Disney.
Kijk vooral ook naar Fortune's uitgebreide bespreking van Apple, inclusief Betsy Morris' "What Makes Apple Golden" en Peter Elkinds uitgebreide "The Trouble with Steve Jobs". Dit laatste stuk richt zich op Jobs' periode met kanker van de alvleesklier en het schandaal met antidatering van opties, beide in een mate van detail besproken die ik nog niet eerder had gezien.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Onderhoudsupdates bieden gewoonlijk niet veel meer dan foutcorrecties. Dit maakt de verschijning van Aperture 2.0.1, vorige week, bijzonder. De update verschaft een reeks van prestatie- en stabiliteitsverbeteringen (opgesomd per categorie, echter zonder specificatie van wat er veranderd was), en Apple voegde ook verbeterde ondersteuning van AppleScript toe.
Een pagina in de AppleScript-sectie op de website van het bedrijf demonstreert hoe een pagina-opmaakprogramma zoals Adobe InDesign CS3 een afbeelding rechtstreeks kan oppakken uit de Aperture-bibliotheek, gebruikmakend van de fotovoorbeschouwing gegenereerd in het InDesign document. Als de afbeelding bewerkt wordt in Aperture worden de veranderingen weerspiegeld in InDesign zonder dat de nieuwe versie opnieuw geïmporteerd wordt. Een video legt de voorvertoning met vingerafdruk uit, de nieuwe methode die Aperture aanwendt om zijn voorvertoningen en bronbestanden bij elkaar te houden door gebruik te maken van unieke identificatiecodes.
(Overigens, de twee videos op die pagina gebruiken voor het verhaal Apples voorleesstem Victoria in plaats van een menselijke commentaarstem, een werkwijze die ik niet eerder opgemerkt had. Het duurde enkele seconden voordat ik wist wat er "mis" was - af en toe afgeknepen woorden en rare uitspraken, die wezen op een kunstmatige stem.)
Aperture 2.0.1 is verkrijgbaar via Software Update of als een zelfstandige download van 43,9 MB. (Om deze laatste versie te downloaden is een geldig serienummer nodig.)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
We hebben zojuist een nieuwe versie (1.1) gepubliceerd van Matt Neuburgs "Take Control of Customizing Leopard". Daarin staat belangrijke informatie over het werken met nieuwe mogelijkhden in Mac OS X 10.5.2, zoals: hoe kun je de doorzichtigheid van de menubalk en de spiegeling van de Dock aan- en uitzetten, en hoe werk je met de stapelmappen in je Dock. Bovendien is er een bespreking opgenomen van nieuwe aspecten van Time Machine benevens enkele adviezen (zoals: hoe stop je de Finder in alle schermen van Spaces) die tevoorschijn zijn gekomen bij het werken met de officiële versie van Leopard. Als je meer wilt weten over het aanpassen van de laatste versie van Leopard, haal dan je exemplaar vandaag nog op.
We zijn vooral zo blij met deze uitgave (die gratis is voor de bezitters van 1.0) omdat, als we er een gewoon gedrukt boek van gemaakt hadden, er duizenden verouderde exemplaren overal op de wereld op de planken bij lezers en boekhandels zouden staan en we geen handige manier gehad hadden om die boeken te herzien met het oog op de veranderingen in Leopard. Bezitters van versie 1.0 kunnen de nieuwe uitgave downloaden door te klikken op Check for Updates in de rechterbovenhoek van bladzijde 1.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Het overkomt een gebruiker en bespreker van software zelden dat hij een programma aantreft dat uitsluitend bedoeld is voor het verrichten van een enkele taak, en dat uitstekend doet. Al te vaak bevat software veel toeters en bellen om een breed publiek te behagen, waardoor alles ingewikkeld wordt en veel computervermogen in beslag wordt genomen. Rogue Amoeba's Airfoil 3.1 is zo'n zeldzaam programma dat zich van een ingewikkelde taak kwijt, de uitvoering uiterst eenvoudig maakt en alleen het absoluut noodzakelijke bevat. Airfoil is een bijna-volmaakt programma dat haarscherp op het doel afgaat en van een Zen-achtige eenvoud is.
Een van de minder gebruikelijke eigenschappen van Apples AirPort Express basisstation is AirTunes, een protocol dat elke computer met iTunes muziek laat stromen naar een AirPort Express die verbonden is met een stereo. De eerste versie van AirTunes werkte alleen met iTunes en slechts één AirPort Express tegelijk. Veel gebruikers, ikzelf inbegrepen, zagen onmiddellijk de mogelijkheid om de betrekkelijk goedkope AirPort Express gesynchroniseerde muziek door het hele huis te laten stromen, ter vervanging van de audiosystemen die duizenden dollars kosten.
Airfoil ontstond uit de behoefte aan een beslissende mogelijkheid in AirTunes: stromen vanuit andere programma's dan iTunes. Dat is precies wat de eerste versie deed: het hevelde AirTunes-achtige stroming over naar andere programma's. Versie 2 vulde daarna het hiaat van een andere waardevolle factor op: de mogelijkheid om naar meer basisstations tegelijkertijd te stromen. Hoewel Apple later ondersteuning voor meer bases aan AirTunes toevoegde, is AirTunes nog beperkt tot iTunes en tot stroming naar AirPort Express of Apple TV. Met de huidige Airfoil 3.1 overschrijdt Rogue Amoeba de AirPort Express, en wordt het mogelijk om gesynchroniseerde audio te laten stromen naar Macs en pc's (met gebruikerssoftware) naast Apple TV's en AirPort Express basisstations.
Ik was een vroege aanhanger van Airfoil 3.1, maar in plaats van de verschenen besprekingen (zoals de uitstekende recensie in Macworld) te herhalen zal ik de eigenschappen langsgaan bij mijn beschrijving van het gebruik van Airfoil in mijn eigen huis. Het is een van die programma's die ik iedere dag gebruik en die ik onmisbaar vind. Ik heb werkelijk mijn hele audioinstallatie in huis opgezet rondom Airfoil.
Oorspronkelijk had ik een AirPort Express gekocht om die te gebruiken als een draadloos toegangspunt voor op reis, en ook om muziek vanuit iTunes naar onze stereo-installatie te laten stromen. Ik was een tijdlang geabonneerd op XM Radio, en omdat ik in het begin XM-audio verder wilde laten stromen schafte ik Airfoil 1.0 aan. Ik sloot mijn XM-radio aan op een Mac mini via een iMic USB audio-adapter van Griffin Technologies, en gebruikte verder een gratis programma (ook van Rogue Amoeba), LineIn genaamd, om de audio naar Airfoil over te brengen, en daarmee naar mijn AirPort Express die was verbonden met de stereo-installatie in onze huiskamer.
Die configuratie deed het goed, maar hij was onderhevig aan een aantal beperkingen. Allereerst kon Airfoil ook lokaal audio uitvoeren, maar hij was dan niet gesynchroniseerd met de luidsprekers verderop. De lokale audio speelde dan net ongeveer een seconde eerder dan de luidsprekers verderop. Normaliter was dat geen probleem, maar als we gasten ontvingen moest ik erop letten het geluid van de Mac mini zachter te zetten, anders zou het storend kunnen zijn voor iemand die in de gang langs die kamer liep. Bij deze installatie had je ook een AirPort Express nodig voor elke plek waar je audio wilde hebben. Idealiter wilde ik de Mac mini in een kast plaatsen en hem naar elke Mac laten stromen waarmee ik op dat moment aan het werk was, in verbinding met desktop-luidsprekers, en dat gewoon aansluiten op de rest van mijn audiosysteem. Ik ben een thuiswerker en wil daarom hard en zacht vanuit mijn toetsenbord kunnen regelen. Toen we er later een tweede AirPort Express bij namen, merkte ik dat er af en toe verbindingen uitvielen en de audio niet altijd meer synchroon was.
Ik verbeterde mijn basisinstallatie met een beetje eenvoudig programmeren. Airfoil ondersteunt AppleScript, en ik kon een webpagina op de Mac mini maken dat een AppleScript uitvoerde waardoor ik tussen de audiobronnen kon schakelen en de geluidsstroom kon schakelen naar elk van de AirPort Express-apparaten. Als er een verbinding uitviel kon ik hem opnieuw instellen door naar de webpagina te gaan vanuit iedere browser die in huis aanwezig was (met inbegrip van mijn Sony PSP).
Airfoil 3.0 loste ongeveer ieder probleem van eerdere versies op en voegde er belangrijke functionaliteiten aan toe. Synchronisatie werd verbeterd, waardoor ook mijn verbindingen beter leken te werken. Ik heb nog geen synchronisatieproblemen tussen de verschillende AirPort Express-eenheden kunnen constateren en de verbindingen lijken stabieler. Versie 3.0 kreeg er ook volledige synchronisatie van lokale audio met aangesloten luidsprekers bij, zodat de audio van mijn Mac mini perfect gelijk loopt met de audiostroom.
De meest opwindende eigenschap van 3.0 was de toevoeging van Airfoil Speakers: een zefstandig clientprogramma dat werkt met Mac of pc, dat audiostromen van Airfoil aanvaardt. Voordat deze eigenschap erbij kwam kon ik de desktop-luidsprekers niet opnemen in mijn audio-installatie thuis. Het leek stom nog een AirPort Express te kopen. alleen maar om audio le laten stromen vanuit mijn kast naar een laptop die een paar meter verder stond, en zodoende hield ik tijdens de werkuren vast aan de XM-radio op mijn bureau, die ik aansloot op de Mac mini als ik het geluid wilde doorgeven aan de rest van het huis. Met Airfoil Speakers loopt het geluid nu rechtstreeks van de XM-radio naar mijn laptop, die meestal verbonden is met een paar desktop-luidsprekers. (Hoewel XM online streaming aanbiedt is de kwaliteit duidelijk minder.)
Een andere prettige eigenschap, die beschikbaar is sinds versie 2.0, is ondersteuning voor automatische aansluitingen. In de voorkeuren van Airfoil kun je de apparaten aangeven die automatisch kunnen worden aangesloten. Hiermee verviel de noodzaak van mijn speciale webpagina, want Airfoil legt nu automatisch vanaf het opstarten een verbinding als mijn laptop of AirPort Express-eenheden op het netwerk staan.
Tenslotte is er een functionaliteit die ik weinig heb gebruikt, namelijk het doorgeven van de audiostroom die hoort bij video. Door het tijdsverschil bij het draadloos zenden van audio, is het moeilijk om audio en video van een dvd of een andere bron, synchroon te houden. (In feite laat iTunes geen audio voor een video naar een AirPort Express stromen, waarschijnlijk om deze reden.) Om dit probleem te omzeilen beschikt Airfoil nu over een eigen videospeler. Wanneer je dus de normale dvd-speler niet kunt gebruiken, dan is de bijgesloten speler beschikbaar met ondersteuning van de belangrijkste videoformaten.
Rogue Amoeba hield daar echter niet op. Kort na het uitbrengen van Airfoil 3.0 verscheen versie 3.1, die ondersteuning voor het stromen naar een Apple TV mogelijk maakte. Als je een Apple TV hebt hoef je niet langer een AirPort Express achter je stereotoren te verbergen. Natuurlijk is de Apple TV toch al in staat om iTunes audio af te spelen, maar nu kun je dat over meerdere kamers tegelijk doen.
Ik vind het niet leuk om dit toe te moeten geven, maar toen we afgelopen zomer ons nieuwe huis lieten bouwen, heb ik ons netwerkbedradingsplan op Airfoil en Airport Express gebaseerd. Eigenlijk hebben we niet meer gedaan dan wandluidsprekers installeren in onze eetkamer en op onze patio, en vanaf daar hebben we draden getrokken naar onze woonkamer. We hebben echter geen draden getrokken naar boven, omdat we wisten dat we daar gewoon van Airport Express gebruik zouden kunnen maken. We gebruiken beneden één Airport voor onze gehele begane grond, en ook één boven. Beiden zijn verbonden met een klein stereosysteem. Ik gebruik een web-interface voor iTunes (Indigo van Perceptive Automation), welke me in staat stelt om, gecombineerd met mijn eigen AppleScripts, bronnen te wisselen en liedjes te kiezen door gebruik te maken van bijvoorbeeld de webbrowser op mijn iPhone. Voor de kosten van een oude Mac mini, twee AirPort Express basisstations, een paar goedkope wandluidsprekers en Airfoil 3.1, hebben we door het gehele huis dezelfde muziek, en dat kan ik besturen door middel van mijn telefoon. Is dat cool of niet?
Airfoil zit verder vol met aardige details waardoor het geheel een zeer volwassen programma is. Het programma zelf is eenvoudig en neemt niet meer schermruimte in beslag dan nodig, en kan verborgen worden in de menubar. De iconen voor ieder uitvoerapparaat of iedere computer zijn eenvoudig herkenbaar (een pc voor een pc, laptop- en desktop-iconen komen overeen met het soort Mac, enzovoort). Geluidsniveau is instelbaar per apparaat, of je kunt alles tegelijk instellen, en er is een equalizer en stevige ondersteuning voor AppleScript.
Het enige probleem dat ik tegengekomen ben is een gebrek aan consistentie bij het automatisch stromen. Er wordt verbinding gezocht met alle apparaten wanneer Airfoil voor de eerste keer opstart, maar alleen met Airfoil Speakers wordt opnieuw verbinding gezocht wanneer ze opnieuw op het netwerk verschijnen.
En de toekomst? Het is geen geheim dat met het verschijnen van de iPhone SDK, Rogue Amoeba zal overwegen om het stromen van audio nog draagbaarder te maken. Misschien zou ik dan zo'n kostbare iPhone dock met luidsprekers gaan aanschaffen voor de slaapkamer.
Airfoil 3.1 is verkrijgbaar in een gratis proefversie voor Mac OS X, en kost $25 voor een volledige licensie. Upgrades zijn $10. Er is ook een versie voor Windows 2000/XP/Vista.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Afgelopen januari sprak ik met John Markoff en David Pogue van de New York Times na je keynote op de Macworld Expo, waarin je sceptisch bleek over de e-boeklezer van Amazon, de Kindle. John Markoff citeerde je: "Het doet er niet toe hoe goed of slecht een product is, het is gewoon een feit dat mensen vandaag de dag niet meer lezen. Veertig procent van de Amerikanen leest één boek of minder per jaar. Je hebt dus te maken met een hele kleine doelgroep".
Toch gek om zoiets te zeggen tegen een stel schrijvers wier werk gelezen wordt door miljoenen mensen, zowel dat in de krant als hun boeken. Ik weet niet waar je dat percentage van 40 vandaan hebt, maar andere statistici lijken het met je oneens te zijn. Bijvoorbeeld: de Book Industry Study Group, die de Amerikaanse uitgeefwereld al 30 jaar in de gaten houdt, schat dat boekverkopen in de Verenigde Staten in 2006 hoger lagen dan 3,1 miljard exemplaren, waarmee de totale verdiensten boven de $35 miljard uitkwamen. Dat is ten opzichte van 2005 een groei van 3,2 procent. De boekuitgeverij groeit dus. De andere 60 procent moet dus meer dan 16 boeken per jaar lezen.
Natuurlijk is het leesgedrag van de moderne mens veranderd, we hebben immers meer mogelijkheden voor ontspanning en het verkrijgen van achtergrondinformatie ter beschikking dan ooit tevoren. Dat is mede mogelijk gemaakt door producten van Apple, zoals de iPod en Apple TV, en Apple-diensten zoals de iTunes Store. De belangrijkste invloed op ons veranderend leesgedrag, zo vertelt ons een onderzoek naar het online-gedrag van consumenten, uitgevoerd door IDC, is het feit dat Amerikanen op dit moment gemiddeld 32,7 uur per week actief met het internet verbonden zijn, vrijwel het dubbele van de tijd die men doorbrengt met tv kijken (16,4 uur) en meer dan 8 maal de tijd die we met het lezen van kranten en tijdschriften kwijt zijn (3,9 uur). Als er al een bedrijfstak in de problemen is dan is het wel de krantenindustrie. De oplages van de meeste kranten zijn in een vrije val geraakt.
Het is van belang om je te realiseren dat een groot deel van tijd die mensen online doorbrengen wordt gespendeerd aan het lezen (en schrijven) van e-mail (volgens IDC 57 miljard berichten in 2007 [in de Verenigde Staten - nvdv]), blogs (meer dan 70 miljoen berichten, met 1,5 miljoen nieuwe berichten per dag, volgens Technorati), alsook klassieke nieuws- en amusementsmedia. Mensen lezen nu meer dan ze ooit tevoren gedaan hebben, en dat allemaal dank zij het internet, en er komen nog dagelijks nieuwe 'verschijningsvormen' bij. Een goed voorbeeld hiervan is de Japanse 'mobiele telefoonroman', een verhaal dat je in feuilletonvorm op je telefoon kunt ontvangen. The Economist meldt dat deze uiting van online lectuur, sinds het in 2001 werd geïntroduceerd, explosief is gegroeid, en dat het in 2006 een waarde van 82 miljoen dollar vertegenwoordigde. Sommige e-boeken halen meer dan honderdduizend downloads per dag.
Ik roep al deze getallen om Apple er op te wijzen dat ook vandaag de dag mensen grote hoeveelheden tekst tot zich nemen. Apple zou er dan ook goed aan doen om meer aandacht te besteden aan het ontwikkelen en verbeteren van de mogelijkheden om teksten te lezen op de iPod, iPhone en nog te ontwikkelen apparaten. Met een iPod of iPhone is het weliswaar mogelijk om sommige vormen van online teksten te lezen, evenals kleine stukjes tekst die er vanaf een Mac op worden gezet, maar het leven van een iPod- of iPhone-gebruiker zou er een stuk aangenamer op worden als deze apparaten bijvoorbeeld ingebouwde ondersteuning voor PDF hadden, of het eenvoudiger zou zijn om met opgeslagen documenten om te gaan.
Maar als zowel lezer als uitgever zou ik nog liever zien dat Apple een grotere versie van de iPod touch uit zou brengen, eentje die niet alleen nog beter (groter) videobeeld biedt, maar ook, en vooral, bedoeld is als de beste draagbare electronische-tekstlezer in zijn klasse. Apple heeft de technische know-how met betrekking tot de apparatuur en gebruikersinterface die Amazon ontbeerde toen ze hun Kindle ontwierpen, alsmede de kennis, opgedaan bij het ontwikkelen van de iPhone en iPod touch over besturingssystemen, uiterlijk, en draadloze communicatiemogelijkheden. Verder draagt de iTunes Store, waarmee het zoeken en verwerven van digitale informatiedragers een peulenschil is geworden, enorm bij aan het potentiële succes. Het moet betrekkelijk eenvoudig zijn om het huidige aanbod van audioboeken, afleveringen van televisieseries, en podcasts uit te breiden met e-boeken, (abonnementen op) tijdschriften en blogs.
Een dergelijk apparaatje zou bovendien goed zijn voor Apple uit zakelijk oogpunt. Afgelopen jaar was de omzetgroei in de verkoop van iPods, met slechts 5%, de kleinste sinds de introductie van de mediaspeler. Sommige marktonderzoekers beweren dan ook dat Apple de markt inmiddels verzadigd heeft. En laten we wel wezen, zelfs fanatieke iPod-gebruikers kopen niet elke 3 maanden een nieuwe iPod als hun oude het nog prima doet. Net als de iPhone eerder, zou ook een "iPod-lezer" met een groter scherm een betere tekstmogelijkheden, een compleet nieuwe markt voor Apple aanboren. In tegenstelling tot de iPhone zouden veel consumenten echter zo'n apparaat niet kopen in plaats van, maar naast een iPod, als extra apparaat.
John Markoff heeft al gespeculeerd dat de manier waarop je het leesgedrag van Amerikanen hebt gebagatelliseerd eigenlijk een verkapte aankondiging is dat Apple op korte termijn met een dergelijk apparaat op de markt komt, net als dat je je in het verleden laatdunkend hebt uitgelaten over mobiele telefoons, of over de voorgangers van de iPod. En met reden: vroegere MP3-spelers waren (en voor het grootste gedeelte gaat dat nog steeds op) gewoonweg verschrikkelijk.
Daarom, Steve, daarom alleen al hoop ik dat een toekomstig "special event" gewijd zal zijn aan de introductie van een "iPod-lezer", die niet alleen alles kan wat we nu al verwachten van een iPod, maar waar we ook velerlei soorten tekstdocumenten, zoals platte tekst, PDF, Word, of XML, eenvoudig mee kunnen downloaden, beheren, en vertonen.
Met een iPod kunnen we nu al luisteren naar Beethoven en Bob Dylan, foto's van onze kinderen bekijken, en genieten van The Incredibles en afleveringen van Lost. Wat zou het fijn zijn als we daar De Hobbit en Harry Potter, 1984 en Catch-22, of de verzamelde werken van Dr. Seuss aan toe zouden kunnen voegen. Boekenuitgevers wachten al jaren met smart op een adequate e-boeklezer voor de massa, krantenuitgevers hebben grote behoefte aan een betere manier om online kranten te verkopen, en gewone mensen als jij en ik willen gewoon in de trein van en naar het werk kunnen lezen. En uiteraard is het eerste wat ik zou doen als het zover zou komen, dat ik alle uitgaven van onze Take Control e-boeken die nu al door tienduizenden Macintosh-gebruikers verslonden worden, via de iTunes Store zal aanbieden.
--Adam Engst, TidBITS Publishing Inc.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
De iPhone 2.0 Software Development Kit (SDK) is uitgebracht, ook al komt de iPhone 2.0 software zelf pas in juni 2008 uit - een jaar na het verschijnen van de eerst iPhone. Eind 2007 beloofde Apple dat rond februari 2008 een SDK zou uitkomen, zodat ontwikkelaars hun eigen iPhone-programma's konden maken. Wat is een week in het leven van vrienden? En bovendien lijkt Apple veel directer toegang tot onderdelen (waaronder netwerkverbindingen) van de iPhone toe te staan. De SDK maakt het mogelijk mobiele telefonie- en wifi-verbindingen te gebruiken, en om plaatsbepaling uit te proberen. Je kunt sleepbewegingen en aanrakingen gebruiken, met alle mogelijkheden van het aanraakscherm en de versnellingsmeter van de iPhone.
De SDK kan gratis gedownload worden. Hij simuleert de bèta-versie van de 2.0 software, het besturingssysteem dat zowel op de iPhone als op de iPod Touch zal gaan draaien. (De servers van Apple kreunden onder de last van bezoekers, en ontwikkelaars klaagden over de lange tijd die het kostte om het schijfkopiebestand van 2 Gigabyte te downloaden - ze willen hem hebben, en wel nu!) De 2.0 software zal in juni uitkomen als gratis update voor alle iPhone-gebruikers. iPod-eigenaren zullen echter een "symbolisch bedrag" moeten betalen, zoiets als de 20 dollar die men onlangs kwijt was voor mail, plaatsbepaling, widgets en andere dingen die in januari 2008 toegevoegd zijn. Apple verwerkt namelijk winst op iPods onmiddellijk in de boeken, wat betekent dat substantiële uitbreidingen deze winst verkleinen tenzij het bedrijf er geld voor rekent. De winst van de iPhone daarentegen wordt uitgesmeerd over een periode van 24 maanden.
iPhone software 2.0 zal bij het verschijnen in juni een boel mogelijkheden voor bedrijfsnetwerken meekrijgen, gericht op veiligheid, en op het functioneren binnen de infrastructuur van grote bedrijven. Het meest opvallende is dat directe interactie met Exchange-servers nu mogelijk is, doordat Apple daarvoor een licentie van Microsoft gekregen heeft. Zal in juni ook een 3G-iPhone verschijnen? Daar is niets over gezegd, maar wij denken van wel...
De iPhone SDK -- Scott Forstall, vice-president bij Apple van de unit iPhone Software, zei dat ontwikkelaars toegang krijgen tot de API's en gereedschappen die Apple zelf ook gebruikt om de iPhone-programma's te bouwen. Dit betekent toegang tot de Core OS-laag, de Core Services-schil, de Media-schil, en tot een nieuw programma-raamwerk genaamd Cocoa Touch. Bovendien is er ook een interface-simulator beschikbaar om de software te testen voordat hij op de werkelijke hardware draait.
Ontwikkelaars bevestigen dat de simulator geen hardware-emulator van de iPhone is, met machine-eigen code. Het is eerder zo dat programma's omgezet worden naar Mac OS X-code, die dan weer draait in de interface-simulator. Het is wat vreemd, maar komt mogelijk voort uit Apples intentie om de hardware te abstraheren, en op die manier minder informatie te geven aan telefoonhackers: hoe minder toegankelijk de hardware (al of niet gesimuleerd), des te moeilijker de iPhone of iPod Touch ontgrendeld zal worden.
De Core OS-laag lijkt sterk op Mac OS X maar heeft een beter energiebeheer. In de Core Services-schil vind je SQlite voor opslag van databases en Core Location, dat gegevens van zendmasten en wifi-netwerken gebruikt voor plaatsbepaling (die op dit moment alleen gebruikt wordt door het programma Maps). De Media-schil laat de iPhone audio en video afspelen, en bevat bijvoorbeeld Core Audio uit Mac OS X. En tenslotte is er nog Cocoa Touch, dat Cocoa vervangt als programma-raamwerk waarop alle toepassingen gebouwd zijn. Cocoa vereist voor de invoer een toetsenbord en muis, terwijl bij Cocoa Touch alle invoer de vorm van aanrakingen heeft: de enkele tik op het scherm, de beweging met twee vingers, en sleepbewegingen.
Maar dit is nog alleen maar de basis. De omgeving waarin iPhone-programma's werkelijk gecompileerd worden is Xcode, dat hier draait op een Intel Mac-processor onder Leopard. Ontwikkelaars zullen Interface Builder gebruiken om interfaces van hun programma's voor de iPhone te ontwerpen, en hebben daarbij alle onderdelen van de standaard gebruikersinterface al meteen beschikbaar. Andere gereedschappen zijn Instruments, waarmee geheugengebruik en -prestaties gemeten kunnen worden, en de iPhone Simulator.
Apple toonde een paar demonstratieprogramma's. Het eerste is een beeldbewerkingsprogamma: de gebruiker kan foto's vervormen met een aanraking of knijpbeweging en kan de vervorming (zoals met het aloude Etch-a-Sketch) weer wissen door de iPhone te schudden. Naar het schijnt kostte het twee dagen om dit programma te schrijven. Als tweede demonstreerde Apple Touch Fighter, een ruimtegevecht-spel, waarbij de gebruiker met de versnellingsmeter een ruimteschip bestuurt, en schiet door op het scherm te tikken. Apple zei dat dit programma in twee weken geschreven was.
Apple trok enkele weken geleden een aantal ontwerpers van buiten aan, om met de iPhone SDK te werken. Sommige van deze ontwikkelaars, zei men, hadden daarvoor nog nooit software geschreven op een Mac. Electronic Arts toonde een voorlopige versie van hun spel Spore, waarin je met de versnellingsmeter Sporen bestuurt die over het scherm bewegen, terwijl ze kleinere dingetjes eten en grotere juist moeten ontwijken. Als je op een bepaald punt in het spel komt, kan je met de Evolutie-Ontwerper op het aanraakscherm je eigen Spoor ontwerpen. Salesforce demonstreerde een programma waarmee verkopers gegevens uit een Verkoop-database naar boven kunnen halen, op het moment dat ze deze bedrijfsgegevens ter plekke nodig hebben. AOL toonde een iPhone-versie van AOL Instant Messenger (AIM) die eindelijk - in plaats van sms'en - de kwaliteit van berichten sturen zal bieden die iPhone-gebruikers tot nu moesten missen. Epocrates presenteerde een database van verdovende middelen voor artsen. En Sega, tenslotte, nam een demo van Super Monkey Ball mee: een spelletje dat met hulp van een beeldend kunstenaar opgewaardeerd werd om er op de iPhone mooi uit te zien.
Over het algemeen lijkt het erop dat Apple veel van wat mogelijk is op de iPhone nu wel heeft laten zien, maar het is nog niet zo open als de Macintosh. SIM-ontgrendelingssoftware zal natuurlijk verboden worden en toegang tot de dock-verbinding zal beperkt worden, behalve wat reeds beschikbaar is via het "Made for iPod"-programma. Er werd met geen woord gerept over ondersteuning voor de iPhone om een laptop via Bluetooth een internetverbinding via een mobiele telefoonnetwerk te geven, of dat ondersteuning via Bluetooth voor externe invoerapparatuur zoals een toetsenbord mogelijk wordt.
De vrije markt kost 30% -- De enige manier om programma's voor de iPhone aan te schaffen is via de nieuwe App Store van Apple. Deze App Store lijkt sterk op de iTunes-winkel. Alles wat Apple geleerd heeft van de verkoop van 4 miljard liedjes via iTunes wordt hier hoogstwaarschijnlijk in de praktijk gebracht. Gratis programma's kunnen in de App Store voor niets aangeboden worden, terwijl inkomsten van commerciële programma's tussen de software-ontwikkelaar en Apple verdeeld zullen worden, met 70% voor de ontwikkelaar en 30% voor Apple. Ontwikkelaars betalen verder een bijdrage van $99 om hun gratis en commerciële programma's via de App Store te kunnen distribueren. Deze bijdrage is per ontwikkelaar en niet per programma, en is niet nodig om de SDK te downloaden en te gebruiken.
De reactie van de ontwikkelaars op deze inkomstenverdeling was grotendeels positief. Velen hadden een 60:40 verdeling verwacht, en hadden natuurlijk liever een 80:20 verdeling gehad. Wij vinden 70:30 heel redelijk, gedeeltelijk ook omdat het een deal is compleet met orderverwerking, bandbreedte, hosting and marketing. In de traditionele boekenwereld is de verdeling tussen uitgever en boekwinkel meestal 50:50. Veel e-commerce-aanbieders rekenen 10% tot 15% voor minder dan wat Apple zal aanbieden via de interface en catalogus van de App Store.
Software-ontwikkelaars zouden ervoor kunnen kiezen om hun waar duurder te maken om toch nog enige marge te behouden, maar ze moeten wel vermijden te veel te rekenen. Sommige ontwikkelaars zetten gratis iPhone-software op de markt dat ontworpen is om met een desktop-versie samen te werken, die verkocht wordt per werkplek. Zo worden hopelijk meer van die programma's verkocht, of het aantal licenties binnen een bedrijf verhoogd.
De grote vraag is wat Apple toelaat om te verkopen in de App Store. Categorieën die Apple niet accepteert, zijn programma's die iets met porno doen, of die je privacy aantasten, of die te veel beslag leggen op AT&T's data-netwerk, kwaadwillende programma's en alles wat illegaal is (een lijst die alsmaar langer wordt, dankzij de DMCA). Een grootverbruiker van wifi-bandbreedte is heel irritant, maar is waarschijnlijk niet zo erg als het dicht laten lopen van AT&T's gegevens-pijplijn.
Op zich klinkt het allemaal redelijk, maar ontwikklaars zijn bezorgd over de wijze waarop Apple een besluit neemt en of ze wel programma's zullen toestaan die het zakenmodel van Apple weten te omzeilen. Paul Kafasis, directeur van Rogue Amoeba, vroeg zich af of Apple hun programma's zou toelaten op de iPhone. Apple zou het bijvoorbeeld niet prettig kunnen vinden dat Airfoil het AirTunes-protocol als het ware andersom gebruikt, of dat het luistergedeelte van Radioshift het mogelijk maakt om naar muziek te luisteren zonder aanschaf in de iTunes-winkel, of dat Fission het voor gebruikers mogelijk maakt hun eigen ringtones te maken in plaats van ze te kopen in de iTunes-winkel. Het zou ongetwijfeld veel handiger zijn wanneer Apple een besluit al kenbaar zou maken voordat de hele ontwikkeling afgerond is, zodat men verder geen tijd verspilt aan een programma dat Apple toch niet toelaat.
Iets anders dat bij ons opkwam, is de vraag of Apple software zal verkopen die niet echt een programma is. Wat gebeurt er bijvoorbeeld in het geval van een ontwikkelaar die een spel ontworpen heeft en er naderhand extra niveaus aan toe wil voegen? Wat in het geval van iemand die een e-boeklezer maakt en anderen willen daar e-boeken voor schrijven? Voor meer over wat Apple op dit gebied zou kunnen doen, zie de "Open brief aan Steve Jobs: steun voor een iPod-lezer" van Adam (05-03-2008).
En wat gebeurt er met software die uitgeprobeerd mag worden? De meeste ontwikkelaars bieden een periode van 30 dagen aan voor het uitproberen van de software. Er zijn ook programma's met sommige onderdelen vooralsnog uitgeschakeld. Het betalen van de prijs maakt alle onderdelen beschikbaar of activeert het voor altijd. Gezien Apple als een soort poortwachter voor programma's wil optreden, zullen zij dan dit soort flexibiliteit toelaten? Misschien een "30 dagen"-vakje, dat ontwikkelaars kunnen aanvinken om het programma te laten wissen wanneer de tijd om is en een gebruiker niet betaald heeft - net als bij de filmverhuur bij iTunes?
Als blijkt dat Apple heel voorzichtig doet met programma's die duidelijk geen probleem zijn, dan verwachten wij dat de levendige gemeenschap van iPhone-hackers weer met frisse moed aan de slag gaat om de iPhone open te breken voor programma's die Apple niet opneemt in de App Store.
Hoewel de SDK gratis gedownload kan worden, accepteert het iPhone Developer Program nog niet alle aanmeldingen. Apple heeft een voetnoot op de ontwikkelaarspagina gezet: "Het iPhone Developer Program zal in eerste instantie beschikbaar zijn voor een beperkt aantal ontwikkelaars in de Verenigde Staten en zal in de komende maanden uitgebreid worden naar andere landen". Het is nog niet helemaal duidelijk wanneer en hoe Apple het iPhone Developer Program open zet.
iPhone gaat naar kantoor -- De iPhone kreeg bij de eerste uitvoering veel kritiek vanwege het gebrek van veel belangrijke functionaliteit voor Informatie Technologie (IT)-infrastructuren van grote bedrijven (netwerken, servers, software, computers en handhelds), in het algemeen samengebracht onder de term "ondernemingen". Het deed er niet toe dat Apple de iPhone helemaal niet op gebruikers uit het bedrijfsleven gericht had, integendeel, zij in de zakenwereld wisten dat iPhones het bedrijf zouden binnensluipen om gebruikt te gaan worden en bedrijfstechneuten wisten dat ze die niet konden ondersteunen.
In het bedrijfsleven, willen hoofden IT, en IT-mensen in het algemeen, elk nieuw apparaat in hun technologie-omgeving kunnen integreren. Dit betekent vaak specifieke keuzes rondom verbinding op afstand (met een client voor Virtual Private Network, VPN), netwerklogin-beleid (met mogelijk digitale certificaten en sleutelhangers) en mail, agenda, contacten en directory-diensten.
Tot voor kort, was het zelfs onmogelijk voor zakelijke gebruikers om met een zakelijke rekening te betalen voor een iPhone (de iPhone was alleen beschikbaar voor persoonlijk gebruik, zie "AT&T introduceert iPhone voor ondernemingen", 23-01-2008). Desondanks was de iPhone zichtbaar populair aan het worden in de kringen van management en anderen in grote bedrijven. Met iPhone 2.0 voegt Apple een hele sleep aan nieuwe functionaliteit toe die erop gericht zijn om van de iPhone een betere werkbij te maken, met onder meer ondersteuning van Microsoft Exchange.
Apple verraste vele analisten met de aankondiging dat ze een licentie genomen hadden op Microsoft Exchange ActiveSync van Microsoft, omdat Apple zelden ergens een licentie opneemt dat dicht bij henzelf ligt. Maar in het bedrijfsleven is Exchange een van de heersers en Apple moest eenvoudigweg een knieval maken om de noodzakelijke elementen te krijgen voor een stevige synchronisatie en communicatie. Met volledige Exchange-ondersteuning kan Apple het direct opnemen tegen Research in Motion (RIM) en hun BlackBerry-apparaten. Apple mikte op RIM door hun "single-point-of-failure"-aanpak te bekritiseren waarbij alle e-mail en berichten via de servers van RIM gaan. Twee recente korte storingen daarin hebben de kwetsbaarheid van RIM aangetoond. In de aanpak van Apple communiceert de iPhone direct met de servers van de onderneming.
Hiermee kunnen zakelijke iPhone-gebruikers over echte push-diensten beschikken, wat een van de grote eerdere aantrekkingskrachten van de BlackBerry was en vandaag de dag op de iPhone alleen beschikbaar is met Yahoo Mail. (De aanpak van Yahoo Mail is nogal onveilig zoals ik maanden geleden in Macworld al beschreef.) De push-ondersteuning van Exchange omvat e-mail, gebeurtenissen en contacten. Een contact dat toegevoegd wordt aan een intern adresboek bijvoorbeeld, zal vrijwel onmiddellijk in het adresboek van de iPhone verschijnen.
Andere belangrijke toevoegingen zijn verder onder andere:
Wat we nog niet weten is of bij de zakelijke functies ook een permanente virtuele netwerkverbinding hoort die werkt met om het even welk netwerk waarmee je verbinding hebt. Verschillende zakelijke producten die ontworpen zijn voor mobiele medewerkers gebruiken een bedrijfsserver en clientsoftware op het mobiele apparaat om met een speciale eigenschap van TCP/IP-netwerken een verbinding tijdelijk te onderbreken wanneer van netwerk wordt veranderd. Dit maakt het mogelijk om iets intensiefs als stromende media te stoppen, te wachten tot het netwerk verandert, en dan verder te gaan.
Dit zou een ideale toevoeging zijn aan de iPhone, omdat het veiligheid combineert met naadloze toegang, en minder onderbrekingen betekent voor de gebruiker. Apple zou dergelijke technologie kunnen voorzien in de iPhone, maar aan de serverkant bestaat er geen standaard, zodat Apple zijn eigen technologie zou moeten ontwikkelen of er een in licentie zou moeten nemen. Het is waarschijnlijker dat een client zou kunnen worden gemaakt met de SDK, en de verdeling ervan zou beperkt worden tot klanten van de onderneming.
Grote ondernemingen kunnen $299 betalen om progamma's te schrijven die alleen voor intern gebruik worden verdeeld, via een versie van de App Store waarmee een onderneming interne programma's veilig kan verspreiden. Een interne App Store is ook voor software-ontwikkelaars die zich op ondernemingen richten een mogelijkheid om hun pakketten onder hun klanten te verspreiden, omdat deze doorgaans een licentie hebben voor een site of op per gebruiker of per systeem.
Xcode geeft de schat aan -- Het is duidelijk dat de beslissing van Apple om Xcode te ontwikkelen als een ééngemaakt ontwikkelingsplatform, voor het succes van het bedrijf op lange termijn uiteindelijk even belangrijk is geworden als hun overstap naar Unix met Mac OS X, en hun overstap naar Intel-processoren om de snelst mogelijke computer te kunnen hebben. De meningen van ontwikkelaars over Xcode lopen wel uiteen, maar het feit dat het tijdens die overgang mogelijk was om ontwikkelingen zo snel uit te breiden van PowerPC naar Intel-processoren, en nu naar mobiele apparaten, zodat programmeurs hun kennis kunnen herbenutten, betekent dat Apple zijn volledige ontwikkelaarsgemeenschap kan inzetten voor het snelst verkopende mobiele apparaat ooit.
iPhone-ontwikkelaars, start uw gesimuleerde motoren!
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Powerbook G4 "Fan" Club -- De ventilator van de PowerBook van een lezer blijft draaien. Zal de firmware van de laptop terugstellen op de fabrieksinstellingen het probleem oplossen? (2 berichten)
Any dotMac offer in France? Een .Mac-account vernieuwen voor minder dan de prijs van Apple (mogelijk door een verpakte licentie te kopen bij Amazon en andere winkels) is niet beperkt tot klanten in de Verenigde Staten. (3 berichten)
Document Scanning Software -- Welke oplossingen zijn er om een grote hoeveelheid documentatie op papier digitaal te archiveren? Is PDF een veilige optie voor doorzoekbare kopieën? (30 berichten)
Replacement For MS Publisher -- Lezers melden softwareproducten die bestanden van Microsoft Publisher kunnen lezen en omzetten in een bruikbare soort op de Mac. (6 berichten)
Terminal Application -- Wie moet er geen bestand overbrengen van een Mac naar een rekenmachine van HP via USB? Hier vind je hoe. (11 berichten)
Time Capsule Ships with Support for USB Drive Backups -- De mogeljkheid om back-ups te maken via een netwerk, waar veel mensen naar uitkijken, bestaat net niet. Glenn Fleishman ontdekt dat Time Capsule de back-ups van Time Machine op een via USB aangesloten harde schijf maakt. Komaan Apple, schakel deze functie in op gewone AirPort Extreme basisstations. We zullen jullie hier dan minstens niet meer zo over lastigvallen. (1 bericht)
Open Letter to Steve Jobs: In Support of an iPod reader -- Lezers van TidBITS Talk reageren op de open brief van Adam aan Apple over de ontwikkeling van een lezer voor elektronische boeken. (23 berichten)
iCal Plug-in -- Er bestaan verschillende iCal-kalenders die werken met belangrijke en minder belangrijke vakantiedagen. Een abonnement op deze kalenders helpt je misschien de volgende vakantie niet te vergeten. (4 berichten)
Fortune: The Trouble with Steve Jobs -- Het coververhaal van Fortune over Jobs en Apple doet een vraag rijzen: moet een goede CEO een tiran zijn? (2 berichten)
Will the iPhone SDK allow for Bluetooth access to peripherals? Het ziet ernaar uit dat de dromen van sommige lezers om een Bluetooth-toetsenbord (of andere randapparatuur) met een iPhone of iPod touch te gebruiken geen werkelijkheid wordt met de iPhone SDK. (4 berichten)
What's better than iPhoto? Na problemen met iPhoto 6 vraagt een lezer zich af of er betere programma's bestaan voor het beheren van digitale foto's. (2 berichten)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering