Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
We houden een on-line artikel bij genaamd "Leopard Compatibility List Updated" om nieuws te bundelen van producten die bijgewerkt zijn voor compatibiliteit met Leopard. Het heeft geen nut dit artikel in de wekelijkse e-maileditie van TidBITS te publiceren, omdat het constant aangepast wordt. Kijk dus op onze website voor updates, of neem een abonnement op onze RSS-feed met een programma als NetNewsWire dat aangepaste artikelen kan signaleren. We concentreren ons op producten die we belangrijk of interessant vinden, wat betekent dat we het hebben over zaken die we beschreven hebben in het verleden of waar we misschien in de toekomst over gaan schrijven. We hebben bij deze lijst geen enkele hoop volledig te zijn, maar als je iets weet dat niet op de lijst staat, maar in het verleden in TidBITS of Take Control ter sprake is geweest, laat het ons dan weten zodat we het kunnen toevoegen!
Kijk als je op onze website bent ook eens naar ons nieuwe "Leopard Information Center" in de rechterbovenhoek, met links naar alle mogelijkse soorten handige Leopard-gerelateerde artikelen van ons, inclusief de "Leopard Compatibility List".
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Bare Bones Software heeft BBEdit 8.7.1 uitgebracht, waarin een paar nieuwe functies werden toegevoegd en een boel kleinere bugs de kop werden ingedrukt. Nieuwe functies zijn onder meer de mogelijkheid om vanuit het Edit > Insert menu tijdsaanduidingen te plaatsen, ondersteuning om objecten vanuit schijfbrowsers te laten vallen op bepaalde programma's zoals Terminal die bestands-URL's verwachten, en de mogelijkheid om in taalmodules de spellingscontrole uit te zetten voor stukjes code. Voor een volledige lijst van nieuwe functies, veranderingen in functies en foutreparaties verwijs ik naar de uiterst gedetailleerde pagina BBEdit Current Release Notes. (Vergelijk deze pagina eens met de beknopte uitgave-notities van Apple, die net een mime-voorstelling lijken). BBEdit 8.7.1 is een kosteloze update voor gebruikers van BBEdit 8.5 of later. Het is een download van 15,2 MB. Mac OS X 10.4 of later - met inbegrip van Mac OS X 10.5 Leopard - is vereist en het programma is een universele binary.
En nu ik toch uw aandacht vraag voor BBEdit ga ik u vertellen over een weinig bekende functie van het programma dat me vorige week heeft behoed voor verlies van gegevens. Ik kreeg te maken met problemen van de server met als gevolg dat bijna elk statisch bestand in de web-lijst van mijn server werd vernietigd. Dat zag er lelijk uit maar ik laat Retrospect elke avond in onze Xserve de hoofdschijf dupliceren op de tweede schijf. Ik gebruik nog andere back-ups, maar het is gemakkelijk om de actieve database over te zetten naar de tweede schijf, die tweede schijf als opstartschijf aan te duiden en te herstarten. De server was gedurende een tweetal uren buiten gebruik, want ik was heel secuur aan het werken, en voor het geval er nog meer problemen zouden komen maakte ik kopieën van belangrijke gegevens. Maar op zich was het switchen naar een duplicaat een eenvoudige zaak.
Het enige probleem was dat dit allemaal 's middags gebeurde, en dat ik de hele dag had besteed aan het bewerken van bestanden die op de server stonden, een werkje dat ik niet nog eens wilde doen. Aangezien de bewerkingen direct op de server plaatsvonden had ik geen lokale kopieën van die bestanden. Gelukkig is er in het tekstbestandenpaneel van het voorkeurenvenster van BBEdit een optie om van ieder bestand een back-up te maken alvorens het te bewaren. Een hele tijd geleden had ik die optie aangezet. Zodoende kon ik in mijn BBEdit Backups -map de meest recente versie terugvinden van elk bestand dat ik in de loop van de dag had veranderd. Als je geregeld bestanden buiten je computer direct bewerkt raad ik je ten sterkste aan om de back-ups van BBEdit aan te zetten.
Het enige nadeel? Ik vergeet alsmaar die BBEdit Backups -map. Zodoende zitten er nu meer dan 17.000 bestanden in die teruggaan tot 2004. Oeps... het is tijd om alles van voor 2007 weg te gooien.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
We zijn blij een nieuwe lange-termijnsponsor te verwelkomen, Freeverse. Ze zijn een beetje ongewoon in de Macintosh-wereld omdat zij zowel hun eigen software ontwikkelen als programma's van ander bedrijven publiceren. Freeverse is waarschijnlijk het meest bekend van hun ongewone games, de Big Bang Board Games, de Burning Monkey card-games, de arcade-games Airburst Extreme en Neon Tango en meer. Maar het bedrijf heeft ook een serieuze kant, met hun vector-tekenprogramma Lineform, de webcamsoftware Periscope en een webbrowser speciaal voor kinderen genaamd BumperCar. Ze stellen zich niet tevreden met het alleen maar ontwikkelen van hun eigen software, en daarom publiceren ze ook nog Felt Tip Software's Sound Studio 3, Plasq's Comic Life Deluxe Edition, Ubisoft's Heroes of Might en Magic V en meer. Wat misschien wel het meest indrukwekkende is, is dat het bedrijf meer Apple Design Awards gewonnen heeft dan wie dan ook, zes tot nu toe. Of je nu dus zoekt naar een beetje afleiding of naar krachtige hulpmiddelen voor geluid of afbeeldingen, ga kijken op de Freeverse-website.
Dank aan Freeverse voor hun steun aan TidBITS en de Mac-gemeenschap!
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Ondanks het harde werk aan Office 2008 om het voor de Macworld Expo af te hebben, is Microsoft zojuist gekomen met de Microsoft Office 2004 for Mac 11.3.9 Update, die een bug oplost waardoor Word 2004 crashte als je een document probeerde af te drukken. De update is 2,5 MB groot en vereist dat je de 11.3.8 update al geïnstalleerd hebt (9,1 MB groot), die een "buffer overflow" oploste in Word 2004. Als je niet alle Office-updates hebt bijgehouden adviseer ik je het programma Microsoft AutoUpdate te gebruiken om ze allemaal in de juiste volgorde binnen te krijgen, omdat ze allemaal verwachten dat de voorganger eerst geïnstalleerd is.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Excuses dat ik hierbij een beetje achterloop, nu dat we alleen nog maar tv kijken via een Netflix-abonnement, maar Apple heeft een nieuwe reeks Get a Mac TV-advertenties geplaatst die Windows Vista voor gek zetten. Zeker, voor de meeste TidBITS-lezers zijn de advertenties als preken voor de eigen kerk, maar ik moet toegeven dat ik er nog steeds van geniet te zien hoe Apple de voordelen van de Mac toont.
Een onverwachte bonus op de minimalistische stijl van Apple is het gemak waarmee deze geparodieerd kan worden. Zoals in deze hilarische Saturday Night Live-versie van een iPhone-commercial, gebracht door Gizmodo. De sketch is naar verluidt nooit uitgezonden, omdat een andere sketch uitliep. (Kijk op de site van Apple voor de originele iPhone-advertenties die geparodieerd worden.)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
VMware heeft Fusion 1.1 uitgegeven, een gratis upgrade voor geregistreerde gebruikers van hun virtualisatiesoftware om met Windows te werken op een Intel-Mac. Deze versie bevat een aantal functies die eerst verschenen waren in de openbare bèta-versie van Fusion 1.1, ongeveer zeven weken geleden, inclusief ondersteuning van Leopard, experimentele ondersteuning van DirectX 9.0, verbeteringen aan de "Unity mode" waarin vensters van Windows-programma's zich mengen tussen die van Mac OS X, verbeterde Boot Camp-integratie (inclusief ondersteuning voor Windows Vista Boot Camp-installaties) en synchronisatie van je iPhone met Microsoft Outlook. Fusion 1.1 is een download van 176 MB.
Ook beschikbaar als een gratis download (van 1 MB) is een bètaversie van VMware Importer, een nieuw "drag-and-drop"-programma dat Fusion-gebruikers in staat stelt om virtuele machines te importeren die gemaakt zijn in Parallels Desktop versie 2.5 of 3.0. Hiermee wordt Fusion meer parallel met Parallels, dat al mogelijkheden bood met Parallels Transporter, om virtuele machines van VMware en Virtual PC te importeren.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Waarschijnlijk als reactie op klachten van reizende iPhonegenruikers die geconfronteerd werden met verbazingwekkend hoge telefoonrekeningen (zie "Rekeningen en internationale kwesties bij iPhone-gebruik", 20-08-2007) heeft AT&T nieuwe internationale iPhone data-abonnementen ingesteld die gelden in 29 landen. Voor $24,99 kun je 20 MB gebruiken, en voor $59,99 krijg je 50 MB. Als je boven de gebruikslimiet komt betaal je $0,005 per kilobyte in de 29 landen met korting. Bij het 50 MB abonnement betaal je $0,010 per kilobyte buiten deze landen, met uizondering van een selectie buurlanden, opgesomd op de site van AT&T, waar je $0,0195 per kilobyte betaalt. Abonnees met 20 MB betalen $0,0195 per kilobyte in alle delen van de wereld buiten de 29 opgenomen landen. Let er wel op dat deze nieuwe abonnementen bovenop je al bestaande maandrekening komen, en we bevelen je aan om de details van je AT&T-abonnement te controleren voordat je op pad gaat.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Gelukwensen aan onze vriend Jay Nelson, die informatie van belang voor de grafische ontwerpgemeenschap verzamelt in Design Tools Monthly sinds 1992, niet lang nadat wij met TidBITS zijn begonnen. Iedere aflevering van de maandelijkse nieuwsbrief van 12 bladzijden bevat ongeveer 100 korte artiken over nieuws, upgrades, foutenverberingen, hardware en meer. Abonnees hebben ook toegang tot een online "Software Closet", een verzameling van wat Jay beschouwt als de beste gratis hulpprogramma's, plug-ins en lettertypes voor ontwerpers. Samen met Jeff Gamet is Jay ook de Design Tools Weekly podcast begonnen. Design Tools Monthly bevat geen advertenties en is uitsluitend per abonnement verkrijgbaar, hetzij met een jaarabonnement van $229 als je papieren versie per post wilt ontvangen, inclusief een cd per kwartaal met software en pdf's, of $199 per jaar voor uitsluitend online toegang. Een gratis proefexemplaar is beschikbaar, en als je Sharon Zardetto's "Take Control of Fonts in Leopard" koopt, kun je met de bon achterin drie gratis exemplaren ontvangen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Gelukwensen aan Susan Varney van roadrunner.com, Chris Lozac'h van ilovelife.com en Bill Bauer van mac.com, wier inzendingen door het lot werden gekozen in de DealBITS-verloting van vorige week en die een exemplaar van TextExpander 2 van SmileOnMyMac ter waarde van $29,95 ontvingen. Met dank aan de 783 deelnemers aan deze DealBITS-verloting (ze kregen korting op TextExpander 2), en we hopen dat jullie in de toekomst blijven meedoen!
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Ik had nooit verwacht dat Google zich zou mengen in mobiele telefonie voor particulieren, evenmin als ik had verwacht dat Google een nationaal wifi-netwerk op zou zetten, of dat ze een nationaal netwerk voor mobiele telefonie zullen implementeren, zelfs al bemachtigen ze een frequentie op de frequentieveiling in januari 2008. Google doet niet in apparatuur. Google creëert nieuwe manieren om met bestaande apparatuur meer mensen te bereiken om die mensen vervolgens meer reclame aan te bieden. (Er zijn twee, mineure, uitzonderingen op deze regel, voor jullie me weer terechtwijzen: Googles wifi-netwerk in hun thuisbasis Mountain View, en Googles hardwarematige zoekmachines voor bedrijven.)
De aankondiging vorige week door een consortium van mobiele-netwerkoperateurs, chipfabrikanten en telefoonproducenten over een nieuw platform voor mobiele telefonie waar zij gezamenlijk aan werken bevestigt mijn vermoedens. Telefoons die geschikt zijn voor dit nieuwe platform zullen in de tweede helft van 2008 het licht zien.
De programmatuur op de telefoon beheersen -- De Open Handset Alliance wil een alternatief bieden voor de mobiele systemen en telefoonprogrammatuur die de markt voor normale zaktelefoons en smartphones beheersen. De meeste platforms bieden mogelijkheden voor aanbieders van mobiele telefonie om telefoons aan het specifieke netwerk aan te passen, en voor gebruikers om na aanschaf van een telefoon er zelf additionele programatuur op te zetten - met de iPhone als uitzondering die de regel bevestigt - maar de platforms zelf liggen over het algemeen vast met de telefoon. Voor deze platforms moeten ook licentiekosten worden afgedragen.
Google en partners (33 om precies te zijn) gaan een platform onder de naam Android op de markt zetten; op dit moment is er een testversie voor ontwikkelaars beschikbaar. Android (oorspronkelijk de naam van een bedrijfje dat een dergelijk platform aan het ontwikkelen was, en door Google is overgenomen) is gebouwd op Linux en maakt gebruik van Java en veel open-source onderdelen. Het platform zal gratis beschikbaar gesteld worden aan telefoonproducenten en eindgebruikers, waarmee de samenstelling van de alliantie verklaard is. Op dit moment beheerst het Symbian platform de wereld van de mobiele telefonie. Symbian wordt geproduceerd door een bedrijf dat voor bijna 50% in handen is van Nokia, de grootste telefoonproducent ter wereld. Microsofts Windows Mobile, het Palm OS, en RIMs Blackberry zijn in de Verenigde Staten marktleider. Mobiele telefoons die op Linux werken veroveren echter steeds meer terrein, en deze ontwikkeling zal dat zeker bevorderen.
De markt voor mobiele telefoons is niet eenvoudig, omdat de situatie in de Verenigde Staten anders is dan in de rest van de wereld. Hier zijn de meeste telefoons onderdeel van meerjarige abonnementen, en kun je derhalve niet eenvoudig van aanbieder wisselen. In Europa en veel andere landen worden telefoons voor de volle prijs gekocht, en wordt er vervolgens een 'los' abonnement bij een aanbieder aangegaan [dit gaat voor Nederland niet op... - nvdv]. Daarnaast hebben we in de Verenigde Staten twee niet-uitwisselbare netwerkstandaarden - GSM en CDMA - [waar de hardware van je telefoon zich aan moet conformeren - nvdv] zodat je zeker niet eenvoudig kunt overstappen tussen bijvoorbeeld Verizon of Sprint Nextel (CDMA) aan de ene kant en T-Mobile of AT&T (GSM) aan de andere kant. Ook Zuid-Korea gebruikt CDMA, terwijl vrijwel de hele rest van de wereld op GSM draait - met uizondering van China, dat zijn eigen standaard heeft. Je kunt een CDMA- of GSM-telefoon laten ontgrendelen nadat je initiële contract is afgelopen en naar een overeenkomstige andere aanbieder overstappen, of een niet-vergrendelde GSM telefoon in het buitenland kopen, maar in de praktijk gebeurt dit weinig. (Ook zijn er gecombineerde GSM/CDMA-telefoons, voornamelijk bedoeld voor hen die veel internationaal reizen, maar die zijn uiterst zeldzaam, en prijzig.)
Het komt er dus op neer dat in de Verenigde Staten aanbieders van mobiele telefonie toegang tot hun netwerk kunnen beheersen door slechts een beperkt aantal typen telefoons toe te laten. Microsoft mag dan een software-reus zijn, maar het is volledig afhankelijk van Verizon, AT&T en anderen als het gaat om het aanbieden van telefonie. Apple heeft evenzeer ondervonden dat ze niet anders kunnen dan met één aanbieder, AT&T, in zee gaan, en met hun voorwaarden accoord gaan, om de iPhone op de markt te krijgen. De positie van Nokia in Europa is anders: ze kunnen weliswaar geen eisen opleggen aan aanbieders, maar ze kunnen wel direct aan eindgebruikers leveren, zodat ze veel verschillende telefoons kunnen verkopen.
In beide markten zijn het uiteindelijk de aanbieders van mobiele telefonie die de dienst uitmaken. Zo kunnen ze zonder problemen innovaties op het gebied van telefoniechips naast zich neerleggen, en behalve Nokia moeten alle andere telefoonproducenten de producten maken die de telefonieaanbieders willen zien. En zelfs voor Nokia geldt dat ze nog zulke mooie mogelijkheden aan hun telefoons kunnen toevoegen, als de netwerkoperateurs het niet activeren heeft niemand er wat aan. Nokia heeft een aantal modellen die streaming video kunnen laten zien, maar over het algemeen werkt dat alleen als de telefoon verbonden is met internet via een wifi-netwerk. Bedrijven die meer bezig zijn met programmatuur dan met apparatuur lopen vaak tegen een muur van onwil op als ze hun webdiensten of programmatuur geaccepteerd willen krijgen.
Partners en Belangen -- Wie zitten er in de Open Handset Alliance, en waarom? Alliantie-deelnemers Broadcom, Intel, Marvell, Qualcomm en TI zijn chip-producenten die op dit moment gebonden zijn aan telefoonproducenten om hun producten in telefoons verwerkt te krijgen. Als ze een eigen platform ter beschikking hebben waarmee ze zelf prototypes kunnen bouwen, kunnen ze veel eenvoudiger alternatieve producenten vinden die hun telefoons kunnen produceren, of kunnen ze innovatievere ontwerpen kant-en-klaar aan telefoonproducenten aanbieden.
Qualcomm bezit een groot deel van de fundamentele patenten op het gebied van mobiele telefonie, met name voor de CDMA-standaard, maar zelfs zij kunnen weinig invloed uitoefenen op de platforms. Toch is het niet geheel verwacht dat Qualcomm zich aansluit bij een alliantie die zich inzet voor meer varianten en minder invloed.
Verder is het veelzeggend dat telefoonproducenten LG, Motorola en Samsung, toch geen kleine jongens, zich bij de alliantie hebben aangesloten. Alledrie profiteren ze op dit moment niet van de populariteit van smartphones, niet omdat ze geen toestellen zouden hebben, maar omdat ze geen marktaandeel hebben en kunnen krijgen. Op deze manier proberen ze, door middel van een nieuw platform, dat nog door niemand beheerst wordt, en dat ze zelf kunnen beïnvloeden, een voet tussen de deur te krijgen.
Mobiele telefoonbedrijven zijn ook onderdeel van de alliantie, waaronder de bedrijven in de Verenigde Staten "who need a clue" (T-Mobile en Sprint Nextel), een paar giganten uit Azië (China Mobile, KDDI en NTT DoCoMo) en Telefónica, die 212 miljoen abonnees heeft in Afrika, Europa en Latijns Amerika.
Andere leden van de alliantie zijn eBay, eigenaar van Skype, die dit platform zou kunnen inzetten om een echte Skype-telefoon te maken die ook ondersteuning biedt voor mobiele netwerken, wifi en andere draadloze technologieën; en Sirf, wereldwijd de grootste maker van GPS-ontvangerchips, die meer daarvan in telefoons wil inbouwen.
Laat ons nu eens kijken hoe dit past in de verschillende delen van de wereld.
Wat is het voordeel voor mobiele telefoonbedrijven? Van alle partners kan je je van de mobiele telefoonbedrijven het meest afvragen welk voordeel zij hebben in deze alliantie. Zelfbehoud onder ander. Mobiele telefoonbedrijven willen meer van hun winst behouden en sneller in staat zijn interessantere telefoons op de markt te brengen om zo upgrades te bevorderen. Zij willen hun producten meer aanpassen op specifieke marktsegmenten. Al deze wensen zijn in conflict met de trage voortgang, eenzijdige aanbiedingen en de gecentraliseerde beheersing van de huidige platforms.
In de Verenigde Staten is Sprint Nextel in een zwakke positie, hoewel dat het op twee na grootste draadloze telecombedrijf is. Ze verliezen abonnees vanwege de moeilijke overgang van oudere Nextel klanten naar nieuwe systemen en het heeft de plank misgeslagen bij een dure uitwisseling van frequenties met veiligheidsinstellingen, die nog steeds gaande is. (Dit is een heel lang verhaal.) De baas van Sprint Nextel heeft vorige week ontslag genomen en het bedrijf heeft net de plannen geschrapt voor de lancering van een mobiel WiMax-netwerk samen met concurrent en collegabedrijf Clearwire. (Op dit moment gaan de plannen niet door maar beide bedrijven hebben aangegeven mobiele WiMax te willen doorzetten en als er een nieuwe directeur is aangenomen bij Sprint zouden er nieuwe afspraken mogelijk kunnen zijn. Sterker nog, er doen verhalen de ronde dat Sprint Clearwire zou overnemen of zijn mobiele-WiMax-afdeling zou afsplitsen om deze met Clearwire te fuseren.)
Mobiel WiMax biedt de mogelijkheid van alomtegenwoordige draadloze breedbandverbindingen met prijzen die vergelijkbaar zijn met die van hedendaagse vaste breedbandverbindingen, alsmede hogere snelheden en minder beperkingen dan de huidige mobiele datanetwerken. Het doorzetten van WiMax is een groot risico voor Sprint en iets dat miljarden kost om te realiseren. Sprint Nextel heeft een platform nodig voor zijn nieuwe WiMax-netwerk, dat een nieuw spectrum gaat gebruiken. Bovendien had Sprint al een overeenkomst getekend die Google in staat zou stellen diensten te leveren over dit nieuwe netwer.
T-Mobile, op afstand het vierde mobiele bedrijf in de Verenigde Staten, heeft al jaren een andere strategie omdat zij niet genoeg spectrum hebben om te concurreren in de 3G markt. In 2006 kocht T-Mobile licenties waarmee ze 3G kunnen uitbreiden, maar ook dit is niet genoeg om te kunnen concurreren met de andere mobiele bedrijven.
Dus heeft T-Mobile zwaar geïnvesteerd in een wifi-netwerk, sinds het de overblijfselen opkiocht van het voorgaand bedrijf dat failliet ging in 2002. Het bedrijf heeft nu een van de grootste wifi-netwerken ter wereld met meer dan 8.500 locaties in de Verenigde Staten en duizenden meer wereldwijd. T-Mobile was de eerste in de Verenigde Staten die wifi- en mobiele gesprekken samenvoegde, met behulp van telefoontjes die actieve gesprekken naadloos kunnen verplaatsen van een wifi-netwerk naar een mobiel telefoonnetwerk en weer terug. Het is duidelijk dat ook voor T-Mobile geldt: denk anders.
In China bestaat het verlangen technologie te hebben die niet afhankelijk is van buitenlandse bedrijven. Dit is de reden dat China z'n eigen mobiele telefoonstandaard heeft. Echter terwijl derde generatie (3G) mobiele netwerken daar steeds zijn uitgesteld, treden er wel steeds problemen op met hun hun eigen specificaties. Het is niet vreemd dat een mobiele telefoniebedrijf in China een platform wil hebben waarvan het gebruik niet vereist dat er geld moet worden geëxporteerd en een dat zij geheel naar eigen inzicht kunnen afstemen op hun specifieke eisen. (En, mogelijkerwijs, op de controle vereist door de locale overheden. Het is niet mijn bedoeling hier politiek te bedrijven maar het is een feit dat Chinese telecommunicatie is ontworpen met controle- en afluistermogelijkheden in het achterhoofd. En als Amerikaan kan ik tegenwoordig niet meer volhouden hierboven te staan, toch?)
In andere delen van Azië heb ik er een minder goede verklaring voor omdat ik de concurrentie daar minder goed begrijp. In Japan is er een langere traditie dat telefoons veel moderne functies hebben, dat telefoonbedrijven meer onafhankelijke activiteiten toestaan en dat consumenten betalen voor specifieke software-functionaliteit. Wellicht dat dat ook van invloed is.
iPhone versus GPhone -- Android zal op basisniveau veel overeenkomsten hebben met de iPhone, maar veel minder bij elementen als de gebruikersinterface en de mobiele belervaring.
Van binnen draait de iPhone het op Unix gebaseerde OS X. Android gaat Linux gebruiken. De iPhone gebruikt open-source onderdelen en gratis software van GNU en andere stichtingen, verbonden en onafhankelijker programmeurs. Android zal dit ook doen.
Maar als je een laag dieper kijk, zie je dat waar Android ontwikkelaars toegang verschaft tot al deze ingewanden, helemaal tot aan de kernel software code aan toe, de iPhone deze geheimen nooit prijs zal geven.
Telefoons die Android gebruiken, zullen moeten voldoen aan een verzameling principes en op die ideeën getest moeten worden. Nadat ze voor die tests zijn geslaagd zouden ze toestemming moeten krijgen te functoneren op de netwerken van de mobiele bedrijven die bij de alliantie aangesloten zijn. De iPhone is ontworpen om te functioneren met een wereldwijd beperkt aantal netwerken.
De iPhone software development kit (SDK) zal op zich toestaan dat er programma's voor de iPhone ontwikkeld worden, maar ze moeten wellicht eerst goedgekeurd worden door Apple en/of AT&T of andere mobiele telefoonbedrijven voordat ze verspreid kunnen worden. De Android SDK zal waarschijnlijk alle ontwikkeling en installatie toestaan.
Er schuilt veel risico voor mobiele-telefoonbedrijven in Android. Zij moeten hun netwerken zo opzetten dat misbruik snel gesignaleerd kan worden om te voorkomen dat virussen zich snel verspreiden, of dat telefoons het hele netwerk blokkeren. Dat is een reële angst, en de reden die Steve Jobs noemde voor het in eerste instantie tegenhouden van de SDK voor de iPhone totdat men het veiligheidsprobleem onder controle meende te hebben.
Het internet werkt nog steeds ondanks alle kwaadwillende software die bestaat omdat het flexibel is. Mobiele netwerken zijn niet zo stevig en zullen eerst beter beschermd moeten worden voordat Android telefoons vrijgelaten kunnen worden.
Het frequentiebod van Google -- Om weer terug te keren naar Google: ik zei eerder dat ik niet verwachtte dat zij een eigen netwerk in de lucht zouden brengen, zelfs niet wanneer ze een frequentieveiling zouden winnen volgend jaar. Daar wordt het spannend.
In januari 2008 zal de FCC de laatste belangrijke frequenties gaan veilen die vrijkomen doordat televisiezenders de UHF-band verlaten. Daarmee komt de analoge televisie aan zijn eind: dit is gepland op 17 februari 2009. De zogenaamde 'Upper 700 MHz' veiling kent een aantal licenties, maar de belangrijkste is de "C Block" veiling voor 24 MHz aan belangrijk terrein.
De 700 MHz band gaat makkelijk door muren heen en een enkel basisstation kan een vier keer zo groot gebied bestrijken als een basisstation in het 2,5 GHz gebied op hetzelfde vermogen. Dit gebied zal door Sprint Nextel en Clearwire gebruikt gaan worden voor mobiele WiMax.
Google en andere bedrijven - waarvan een aantal deel uitmaken van deze alliantie - hebben lobbies lopen bij de FCC om ze te vragen om de toegang open te houden. Concreet betekent dit 3 dingen:
Dit zou echter niet betekenen dat onbeperkte bandbreedte voor vaste prijzen binnen bereik liggen.
Vooralsnog heeft de FCC de eerste voorwaarde afgewezen, maar de meeste andere voorwaarden toegewezen, en telefoonbedrijven die het hier niet mee eens waren bevochten. (De FCC heeft echter wel een achterdeur. Ze stelden een minimumbod van 4 miljard dollar als voorwaarde voor het C Block en 10 miljard dollarvoor de gehele veiling. Als deze bedragen niet gehaald worden moeten de veilingen opnieuw gedaan worden, en dan zonder open toegang.)
Google heeft gezegd dat ze bereid zijn om te bieden op de veiling om zo het minimumbod veilig te stellen, wanneer alle eisen ingewilligd werden. Maar ook in dat geval hebben ze gezegd dat ze met een andere partner zouden gaan samenwerken om het netwerk te bouwen en te beheren.
Het was vanaf het begin duidelijk dat Google een nationaal breedbandnetwerk wilden, waarop geen portiers werkzaam waren. Bedenk dat Google enorme hoeveelheden aan gegevens geeft aan klanten van telefoonbedrijven en kabelbedrijven via DSL, kabel en glasvezel, en dat deze telefoon- en kabelbedrijven belang hebben bij een gelaagd netwerk waarbij Google en anderen zouden moeten betalen voor het doorgeven van hun content op de hoogst mogelijke snelheden.
Is het dan verwonderlijk dat Google een open telefoonplatform promoot, en een bepaalde mate van openheid in de laatst beschikbare draadloos breedbandfrequenties?
Sommige mensen die we respecteren, zoals John Gruber, vroegen zich af of Android vaporware was, of zeiden dat gewoon botweg. Dat vond ik eigenaardig. Vaporware impliceert dat je een product aankondigt ver voor de afleverdatum, zonder dat je iets in handen hebt dat meer is dan een demo, met meestal als doel om concurrenten in de wielen te rijden omdat ze aan klanten uit moeten leggen waarom zij al die fantastische mogelijkheden niet hebben. De iPhone zou vaporware geweest zijn wanneer Apple niet concreet geweest zou zijn over de verkrijgbaarheid, en het apparaat niet afgeleverd had. (Leopard heeft een paar vaporware-mogelijkheden die misschien terugkeren in komende updates, en dan met name de ondersteuning door Time Machine van netwerkschijven.)
Gegeven het feit dat de Android SDK geleverd is aan ontwikkelaars, en dat men daadwerkelijk met de SDK kan werken, heeft het niet alle kenmerken van vaporware. Of er ooit een product geleverd zal worden met de Android software is natuurlijk een ander verhaal, en dat zal de toekomst moeten uitwijzen.
Fake Steve Jobs heeft het wellicht het beste gezegd (zoals vaak): "Bedrijven vormen geen allianties en consortia wanneer ze aan de winnende hand zijn".
Alles met alles verbinden -- Google promoot iets dat natuurlijk in zijn eigen belang is, maar als een bedrijf dat normaal gesproken probeert om winst te maken met het verspreiden van zoveel mogelijk informatie, hebben wij er ook belang bij. Google houdt niet van portiers of muren om tuinen.
Uiteindelijk is het denkbaar dat we eindigen met honderden bedrijven die werken met allerlei verschillende draadloze netwerken in de wereld, waardoor we toegang hebben tot de nieuwste software en technologie, voor een fractie van de prijs die we vandaag de dag betalen. Deze toekomstblik is de blik van Google, en Google lijkt de drang te hebben om dat doel in elk geval te trachten te bereiken.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
In vorige artikelen hebben we gesproken over sommige van de geweldige nieuwe mogelijkheden in Leopard die een upgrade de moeite waard kunnen maken. Ik schreef een artikel over Spaces, Glenn Fleishman verklaarde hoe File Sharing lichtjaren beter is dan voordien en Joe Kissell gaf ons de details over Time Machine. (De beste manier om naar dat gehele verslag te verwijzen is via onze "Leopard arrives"-serie.) In dit artikel wil ik je wat vertellen over wat ik het laatste grote stuk van de Leopard verbeteringspuzzel vind: het gloednieuwe, springlevende Spotlight.
Om uit te leggen waarom Spotlight in Leopard zo goed is, moet ik het even hebben over waarom Spotlight in Tiger zo slecht was. Als je dat al weet, of als jouw tanden het knarsen niet kunnen verdragen, kun je het volgende deel, waarin ik een stuk betreurenswaardige historie bespreek, maar beter overslaan.
Tiger Spotlight: goed, slecht en lelijk -- Toen Spotlight werd geïntroduceerd in Mac OS X 10.4 Tiger, werd het aangekondigd als een belangrijke verbetering voor de gebruikers, en het is niet moeilijk om te zien waarom. Iets op je harde schijf of schijven zoeken is altijd al moeilijk geweest (mijn moeder kan een Word-document dat ze nieuw heeft aangemaakt al vijf seconden na het opslaan niet meer vinden), en nu je harde schijf echt groot is en je enorm veel bestanden hebt, wordt het alleen nog maar moeilijker. Bij het ouderwetse zoeken via de Finder werd op de harde schijf gezocht, bestand na bestand en map na map, en het was dus traag. Bovendien moest je de naam van het item dat je zoekt ook nog eens vrij precies kennen, en dat is vaak nu net wat je niet weet.
In de dagen van het oude Systeem 7 waren veel gebruikers dol op een fantastisch hulpprogramma met de naam ON Location, van ON Technology. Het genereerde een index van de namen van je bestanden, zodat een bestand op naam zoeken heel snel verliep. Dit hulpprogramma gebruikte bovendien omzetters van derden om binnenin je bestanden te kijken (ongeacht het formaat), de inhoud te lezen en die ook te indexeren, zodat je snel kon zoeken naar een bestanden op basis van enkele woorden die in het bestand voorkwamen. Welnu, Spotlight beloofde een dergelijke technologie naar Mac OS X te brengen, maar dan nog beter. ON Location moest zijn index opbouwen, en om de index actueel te houden, moest het die af en toe opnieuw opbouwen. Spotlight daarentegen, zou altijd actueel zijn nadat de initiële index eenmaal was gemaakt. Telkens als je iets veranderde aan de inhoud van de harde schijf zou Spotlight dit weten en de index navenant aanpassen. Het is dan ook geen wonder dat het artikel van Glenn waarin hij Spotlight bij onze lezers introduceerde zo hoopvol was ("Zoeklicht op Spotlight", 02-05-2005).
Maar meteen vanaf het begin waren er al problemen. Sommige opties deden het niet: er was bijvoorbeeld een optie om verborgen bestanden te zoeken, maar die vond nooit verborgen bestanden. Sommige delen van de harde schijf werden niet opgenomen in de index, zodat bestanden op die plaatsen niet konden worden gevonden, zelfs niet op naam. Deze uitsluiting zat ingebakken in Spotlight (het was geen voorkeur die de gebruiker kon veranderen), en je kon dan ook niet weten wat die probleemplaatsen dan wel waren. Bestanden van bepaalde types werden niet goed gevonden: ik ondervond dit in het bijzonder bij lettertypebestanden, en Apple bevestigde dat dit een fout was (mogelijk veroorzaakt door het verschil tussen de zichtbare naam van een bestand en de "weergavenaam", die soms een vreemde reeks tekens was waartoe de gebruiker geen toegang had). De indexering stopte soms om onverklaarbare redenen, en herstarten kon alleen via de commandoregel in Terminal.
Maar het ergste was wel de interface waarin je zoekopdrachten invoerde en de resultaten kon zien. Er waren drie van die interfaces: het Spotlight-menu, het Spotlight-venster en het zoekvenster van de Finder.
De essentie was dat geen enkele zoekinterface van Apples Spotlight erg prettig was, en geen bood je dezelfde toegang tot de volledige mogelijkheden van Spotlight als via de "mdfind"-syntax in de opdrachtregel. Met mdfind kun je bijvoorbeeld jokertekens invoeren, op hoofd- of kleine letters zoeken en ingewikkelde combinaties met Booleaanse operatoren gebruiken. Dat is de reden waarom een hele reeks alternatieve Spotlight-interfaces werd ontwikkeld door derden, waaronder mijn eigen NotLight. Maar zelfs die interfaces waren beperkt in wat zij konden doen, door de onderliggende indexeringstechnologie van Spotlight (NotLight kon bijvoorbeeld geen onzichtbare bestanden zoeken omdat Spotlight dit ook niet kon). Veel gebruikers gaven er daarom de voorkeur aan om het zoekgedrag van vóór Tiger te doen herleven met een gratis hulpprogramma zoals EasyFind.
Nieuw -- In Leopard is Spotlight sneller, evenwichtiger en veel soepeler. Onder de motorkap gaat zowel het aanmaken als het raadplegen van de index sneller. Je bent dus minder tijd kwijt met het luisteren naar het ratelen van je harde schijf en je hebt meer tijd om te kijken naar de zoekresultaten. Alles binnen de grenzen van je bevoegdheden wordt geïndexeerd en is doorzoekbaar (of als iets dat niet is moet ik er nog van horen). Zoekopdrachten die zouden moeten werken (zoals het zoeken naar onzichtbare bestanden, of het zoeken naar een bestand met de naam die het volgens de gebruiker heeft) werken inderdaad. En de zoek-interface is zo goed dat hij misschien wel de interfaces van derden van de markt zal vegen.
Het Spotlight-venster is helemaal verdwenen. Als je snel wilt werken en alleen de belangrijkste resultaten wilt zien, gebruik je het Spotlight-menu. Als je alle resultaten wilt zien, of hulp wilt van de interface wilt bij het construeren van uitgebreide zoekcriteria, gebruik je het Findervenster. Dat zijn je enige mogelijkheden. Het Findervenster is nu echt bijna een gewoon Findervenster. Het heeft alle gewone weergavemogelijkheden van de Finder, behalve Kolommen (maar in de Lijstweergave kun je helaas niet vragen om extra kolommen met informatie, zoals Grootte), en je kunt er bijna alles in doen wat je elders in de Finder kunt. Je merkt dus nauwelijks dat je in een speciale Spotlight-wereld bent. En toch ben je in een speciale Spotlight-wereld. Dat blijkt uit het feit dat je in het Finder-zoekvenster kunt zoeken naar dingen die geen bestanden of mappen zijn, zoals iCal-gebeurtenissen en onderdelen uit de geschiedenis van Safari. (Het belangrijkste verschil dat ik tot nu toe opgemerkt heb tussen wat je in het Spotlight-menu versus het zoekvenster in de Finder kunt opzoeken is dat je alleen in het eerste een woord kunt opzoeken in het ingebouwde woordenboek.) Daarnaast heeft het zoekvenster in de Finder een interface om criteria te construeren. In dat venster kun je bijna alles invoeren wat je zou kunnen gebruiken met mdfind op de commandoregel.
In de rest van dit artikel ga ik dus uitleggen hoe je een zoekactie opbouwt. Er zijn in feite twee verschillende 'talen' om dit te doen. In het Spotlight-menu en in het zoekveld van een Findervenster gebruik je een tekstuele taal, en in het Finder-zoekvenster gebruik je meer een taal van handelingen in de interface, waarmee je de diverse keuzemogelijkheden manipuleert.
De zoekterm -- Als je "tonya" intikt in het zoekveld van het Spotlight-menu, dan is dat een zoekterm. Spotlight interpreteert dit als een verzoek om behoorlijk breed naar treffers te zoeken. Hoofdletters en kleine letters zijn hierbij gelijkwaardig, dus een document met "Tonya" zal een treffer opleveren. Ook worden accenten genegeerd, min of meer. Een document met "Tónya" zal een treffer opleveren, maar als je zoekterm "Tönya" was, dan zal het document met "Tónya" wel, maar een document met "Tonya" niet gevonden worden. Dus een accentletter in de zoekterm werkt als een soort accentletter-joker. Je zoekt op woord, maar wat je intikt wordt vergeleken met het begin van elk woord. Dus ook een document met "tonyatastisch" levert een treffer op, maar een document met "hertonyaficatie" niet. (Als je wilt dat het programma naar hele woorden zoekt zet je "tonya" tussen aanhalingstekens. Je vindt dan niet "tonyatastisch". Je kunt ook aanhalingstekens gebruiken om naar exacte voorkomens van een woordenreeks te zoeken.) Maar ook elk onderdeel van een woord met hoofdletters middenin telt als een woord. Je vindt dus ook een document met de naam "HalloTonya". O, en er wordt gezocht in alle soorten metadata. Je vindt dus documenten met "tonya" in de naam, de inhoud, het Spotlight-commentaar, enzovoort.
Je kunt op twee manieren de toepassing van de zoekterm inperken. Ten eerste kun je opgeven in welke soort metadata je wilt zoeken. Dit gebeurt met een syntax die draait om de dubbele punt. Bijvoorbeeld: om bestanden te vinden met "tonya" in hun Spotlight-commentaar in de Finder, maar niet bestanden met "tonya" in andere soorten metadata, schrijf je "comment:tonya". De Help-documentatie geeft een aantal andere voorbeelden van deze syntax, en sommige daarvan zijn verrassend. Zo kun je vragen om bestanden die gewijzigd zijn op of voor een bepaalde datum, door te zeggen "modified:<=8/10/2007", of bestanden die aangemaakt zijn in een bepaalde reeks dagen met "created:8/10/2007-8/12/2007". maar het probleem is dat apple zich zoals gewoonlijk niet verwaardigt om je enige echte documentatie aan te reiken. Er is geen compleet overzicht of systematische uitleg van de syntax, of zelfs maar een lijst van de metadatatermen die je op deze manier kunt opgeven. (Ik heb dat "comment:" in het eerste voorbeeld ontdekt door maar wat te proberen.)
Ten tweede kun je termen combineren met de Booleaanse operatoren AND en OR (in hoofdletters) en een term veranderen met NOT. Een minteken voor een term, zonder spatie, betekent "en niet". De standaard operator die wordt gebruikt als je een reeks woorden gebruikt zonder aanhalingstekens of een Booleaanse operator ertussen, is AND. Dus op mijn machine levert zoeken naar "tonya tidbits" 103 dingen op, namelijk diegene die beide termen bevatten. Met "tonya OR tidbits" vind ik 530 dingen, maar met "tonya -tidbits" slechts 15, want op mijn computer wordt Tonya maar zelden zonder TidBITS genoemd.
Het Finder-zoekvenster -- Het Finder-zoekvenster wordt opgeroepen door na een zoekopdracht in het Spotlight-menu op Toon alles te klikken, of door op Command + Optie + spatiebalk te drukken, of door (in de Finder) Archief > Zoek (Command + F) te kiezen, of gewoon door iets in het zoekveld van een Finder-venster te tikken. Je kunt hier de zoekterm-syntax gebruiken die ik die in de vorige alinea beschreven heb. Je kunt echter ook de locatiebalk en de criteriabalken gebruiken om je zoekopdracht op een meer grafische wijze te verfijnen.
Je kijkt eerst of je de zoekopdracht tot een bepaalde map wilt beperken. Als dat zo is, dan moet je je eerst in die map bevinden voordat je begint te zoeken met Command + F, of door iets in het zoekveld te tikken. Het venster verandert dan in een Finder-zoekvenster en in de locatiebalk zal de naam van de map waar je begonnen bent, verschijnen; klik op die naam om je zoekopdracht tot die map te beperken.
Een ander handig onderdeel van de locatiebalk is de mogelijkheid uitsluitend te zoeken op Naam, in plaats van op Inhoud, een misleidende term die eigenlijk slaat op de standaardinstelling voor zoeken in alle metadata tegelijk. Deze twee keuzes, zoek op naam en zoek in alle metadata, zijn de twee meest voorkomende zoekfuncties. Het was dus handig van Apple om gelijk al met een simpele interface voor de keuze tussen die functies te komen.
Om je zoekactie verder te verfijnen, klik je op de knop met het plusteken (+) helemaal aan de rechterkant van de locatiebalk. Dit toont een criteriabalk. In het meeste linkse venstermenu kun je het type metadata kiezen. Standaard zijn in de lijst zes typen te zien: Soort, Laatst geopend, Laatst bewerkt, Aanmaak, Naam en Inhoud. (Hier betekent "inhoud" echt inhoud). Als je er een kiest, verschijnen afhankelijk van je keuze meer operatoren, velden en venstermenu's. Met "Inhoud" is de enige operator "bevat" en krijg je een tekstveld om iets in te tikken. Met "Naam" krijg je een venstermenu met vijf operatoren: "komt overeen", "bevat", "begint met", "eindigt in" en "is". (Het verschil tussen "komt overeen" en "is" is, dat "komt overeen" op woorden gebaseerd is; "tonya" vindt een bestand met de naam "Adam en Tonya" als je "komt overeen" gebruikt, maar niet als je "is" gebruikt. Met "Soort" krijg je een popup met verdere soorten en sommige soorten hebben nog meer keuzes, bijvoorbeeld de "Soort" "Muziek" kan verder nog "Alles", "MP3", "AAC", of "Gekocht" zijn.
Er is ook een zevende onderdeel in het meest linkse venstermenu van een criteriabalk: Anders. Hier wordt het pas echt leuk. Als je Anders kiest, krijg je een dialoogvenster met een lijst met alle soorten metadata in de Spotlight-index. Je kunt er gewoon een uitkiezen; je kunt ook een aankruisvak aanvinken om die specifieke optie voortaan altijd in het menu te laten zien, zodat je niet telkens via het Anders-venster hoeft te gaan om erbij te kunnen. Ik zou nu al twee elementen direct aanzetten waarvan ik denk dat je ze veel gaat gebruiken:
Een fantastische tip voor intensieve gebruikers: wanner je het Finder-zoekvenster met Command + Optie + spatiebalk oproept, of vanuit het Spotlight-menu, dan wordt er inclusief Spotlight-onderdelen gezocht. Als je het Finder-zoekvenster oproept met Command + F of door iets in het zoekveld van een Finder-venster te tikken, dan wordt er niet inclusief Spotlight-onderdelen gezocht. Dit is eigenlijk behoorlijk briljant. Spotlight maakt hierbij onderscheid op basis van een logische aanname: als je begint te zoeken vanuit de Finder, dan ben je waarschijnlijk alleen op zoek naar bestanden en mappen. Maar als je het zoekvenster oproept in een bredere context, wil je waarschijnlijk zoeken in allerlei zaken. Je kunt natuurlijk altijd een criteriabalk oproepen en de instelling aanpassen als de standaard instelling niet is wat je bedoelt.
Meerdere criteria kunnen toegevoegd worden door extra criteriabalken op te roepen en in te stellen; om dit te doen hoef je alleen maar op de knop met het plusteken (+) te drukken. Maar hier is een echte truc: als je op de + knop klikt en je houdt tegelijkertijd de Option-toets ingedrukt, dan krijg je een speciale criteriabalk met Booleaanse operatoren. Het venstermenu laat hier Elke, Alle en Geen zien (equivalenten van de Booleaanse OR, AND en NOT operatoren) en die zijn van toepassing op alle criteriabalken die na die operator-balk gegroepeerd worden, inspringend naar rechts. Zulke groepen kunnen zelf ook weer een criteriabalk met Booleaanse operatoren hebben, en zo kun je Booleaanse vergelijkingen van elke gewenste diepte en complexiteit (vergelijkbaar met het gebruik van haken in logische vergelijkingen) samenstellen. De standaard operator, als je meerdere criteriabalken instelt zonder ze te groeperen, is AND (dat wil zeggen alle criteria moeten tegelijkertijd waar zijn om een treffer te krijgen).
Conclusies -- Spotlight in Leopard is wat Spotlight in Tiger had moeten zijn maar niet was. (Ik zal geen preek houden over waarom Apple zoveel problemen heeft om deze dingen de eerste keer goed voor elkaar te krijgen.) Hoe goed is het? Misschien nog niet helemaal goed genoeg om NotLight buiten bedrijf te stellen. NotLight zal wijzigingen nodig hebben om te profiteren van sommige van de nieuwe eigenschappen van de onderliggende technologie van Spotlight, maar het heeft drie kenmerken die de ingebouwde Spotlight-interfaces niet hebben:
Desondanks is de verbetering van Spotlight in Leopard zeer ingrijpend. Het is zo ingrijpend dat het vrij waarschijnlijk is dat ik me in Leopard vrijwel nooit tot NotLight zal wenden, terwijl ik in Tiger, toen ik NotLight eenmaal geschreven had, nooit een van de ingebouwde Spotlight-interfaces gebruikte. Als ik dat zeg, dan is dat een echte lofzang. Het is een feit dat het verschil tussen Tiger en Leopard is zoals tussen dag en nacht: van een ergernis en een beproeving om te gebruiken is Spotlight nu een plezier geworden. Na een minderwaardige, slecht opgebouwde interface hebben we nu een model van hoe een interface zou moeten zijn, een schitterende, gemakkelijk te gebruiken grafische uitvoering van een krachtige en complexe, onderliggende syntax. In kort, Spotlight zou een andere belangrijke reden kunnen zijn om naar Leopard op te waarderen.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Als je behoefte hebt aan een gedrukte versie van onze Take Control-boeken over Mac OS X 10.5 Leopard hoef je niet langer te wachten. De webpagina van elk boek in onze webcatalogus heeft nu een "Buy Print Book"-knop aan de linkerkant en iedereen die al een e-boekversie gekocht heeft kan nu op de Print-link klikken aan de bovenkant van de eerste pagina van de pdf, om een gedrukt exemplaar met korting te bestellen. We raden je aan om het gedrukte exemplaar te bestellen via het e-boek (via de "Check for Updates"-link), waardoor je zowel de elektronische versie als de gedrukte versie voor dezelfde prijs krijgt als een direct gekocht gedrukt exemplaar.
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Can't Delete Mail from Apple Mail -- Als Mail zich gaat misdragen, is een oplossing om je postbussen opnieuw op te zetten, maar het kan gebeuren dat je dan gewiste berichten weer te zien krijgt. (7 berichten)
Cellphone Jammer, Anyone? Als je iemand kent die maar niet stopt met kletsen via zijn iPhone (of andere mobiele telefoon), kun je een hulpmiddel kopen dat de verbinding verbreekt. Dat is illegaal, maar het is de voldoening misschien waard. (2 berichten)
Are preferences good or bad? Naar aanleiding van Matt Neuburgs pleidooi voor voorkeuren in Stacks van Leopard, beweert een lezer dat een teveel aan voorkeuren kan leiden tot verwarring bij de gebruiker. (16 berichten)
Leopard Simplifies File Sharing -- Een verandering in Leopard van hoe wachtwoorden verzonden worden, geeft aanleiding tot problemen bij het maken van verbindingen met NetWare-servers. (3 berichten)
Leopard and FileMaker Pro 6 -- Leopard en de jongste versie vanFileMaker kunnen het nog niet goed met elkaar vinden, maar hoe zit het met het gebruik van oudere versies van dit database-programma? (7 berichten)
GMail and IMAP -- Nadat een lezer Gmail had ingesteld om te werken via IMAP, kwam hij een aantal rare incidenten tegen in Mail. Heeft er iemand een idee, is Gmails IMAP misschien nog niet volgroeid? (33 berichten)
Tab, Delete & Return keys just beep in Leopard text boxes -- Als er duidelijk onjuist gedrag begint op te treden, wordt het tijd om via testen met een nieuw gebruikersaccount in Mac OS X de schuldige te vinden. Heb je nog geen testaccount op je machine, zet er dan eentje op: hier vind je de instructies. (6 berichten)
"Time Machine" caught in a time warp? Is Time Machine er de oorzaak van dat de Mac mini van een lezer blijft hangen, of is er een probleem met iets anders, zoals FileVault? (4 berichten)
Leopard Apple Mail--Universal, but not quite -- Soms kan het helpen dat je iets niet weet. Na problemen met Mail onder Leopard, vinkte een dame de Open met Rosetta-optie aan in het Toon info-venster, en dat loste haar probleem op, maar het is waarschijnlijk het laatste dat de meesten onder ons zouden proberen. (1 bericht)
Aperture insists that I reregister it continually -- Doordat Aperture hem herhaaldelijk bleef vragen om het programma te registreren, is een lezer nu op het punt aangekomen waarop hij geen Apple software meer wil kopen (en vraag hem niets over technische ondersteuning via de telefoon). (1 bericht)
Google Used 70 Times More than Yahoo -- Googles dominantie in het domein van zoekmachines wordt bevestigd door een aantal indrukwekkende getallen. (3 berichten)
Cloggy keyboard on MacBook Pro? Vereisen de toetsen van de MacBook Pro een steviger aanslag dan de oudere Apple laptops? (2 berichten)
Installing Leopard on a 24" iMac -- Een lezer deelt zijn ervaringen bij het installeren van Leopard op een gloednieuwe iMac (waar nog geen Leopard op geinstalleerd was, al kreeg hij de systeemupdate wel gratis). (1 bericht)
TinkerTool available for Leopard -- Een oudgediend hulpprogramma om verborgen voorkeuren te benaderen is opgewaardeerd voor Mac OS X 10.5. (1 bericht)
Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb
Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
