Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS Logo

TidBITS#899, 8 oktober 2007

Het is oktober, en Macintosh-gebruikers zitten op hete kolen vanwege de mogelijke komst van Mac OS X 10.5 Leopard. Adam kijkt terug naar de introductie van eerdere versies om op die manier een mogelijke datum voor de aankondiging van de volgende grote kat vast te kunnen stellen. Wat hebben we deze week nog meer op het vuur? Andy Affleck proeft 10 receptenbeheerprogramma's - welk van deze 10 gaat met de eer strijken? Verder beoordeelt Adam Rogue het programma Radioshift van Amoeba, waarmee je op eenvoudige wijze radioprogramma's die als internet-radiostream uitgezonden worden op kunt nemen; kijkt Joe naar de meest recente updates van de emulatoren van Parallels en VMware; geeft Apple Battery Update 1.3 voor de 15-inch MacBook Pro-modellen vrij, en kondigen wij het verschijnen van drie Take Control e-boeken aan die je alles vertellen over de beveiliging van draadloze netwerken, het opzetten van draadloze netwerken met Apples AirPort Extreme basisstations met 802.11n eigenschappen, en over de nieuwste iPods.
 
Artikelen
 

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!!

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Leopard gepland voor 26 oktober?

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: JG]

De eerste vraag die mij gesteld werd vorige week toen ik sprak bij de Oneonta Macintosh Users Group was: "Wanneer komt Leopard uit?" Nadat ik had uitgelegd dat ik geen informatie van ingewijden had, en dat de voorwaarden van mijn NDA [Non Disclosure Agreement, geheimhoudingsafspraak - nvdv] me zouden verhinderen om die te geven als ik hem wel had, onthulde ik wat wij binnenshuis veronderstellen: 26 oktober 2007.

Toen Apple hun voor de "eerste helft van 2007" beloofde verzenddatum voor Leopard niet haalde, naar men zegt vanwege het verschuiven van ontwikkelcapaciteit naar de iPhone, werd de datum verzet naar oktober (zie "Het mysterie van de verschijningsdatum van Leopard: opgelost", 16-04-2007). We zijn nu duidelijk in oktober, en als Apple hun traditie volgt, zullen ze uitgeven op een vrijdagavond. Dat komt neer op de 12e, de 19e, of de 26ste. Maar welke vrijdag?

Met Panther, dat verzonden werd op 24 oktober 2003 (dezelfde dag als waarop we Take Control Books in werking stelde met "Take Control of Upgrading to Panther" - zie "Wil je meer controle?," 20-10-2003), liet Apple de uitgave ongeveer twee weken van tevoren voorafgaan door een aankondiging op 8 oktober 2003. In 2005 kondigde Apple Tiger aan op 12 april 2005, en verzonden ze het ongeveer twee weken later op 29 april 2005. Als Apple Leopard deze week zou aankondigen, vermoedelijk op de 9e of de 10e, zou dat ongeveer twee weken overlaten voor de 26ste, en het patroon zou perfect passen.

Natuurlijk gaan we er dan van uit dat Leopard klaar is om vrijgelaten te worden uit zijn kooi in Cupertino. Niemand kan daar commentaar op geven zonder hun NDA te schenden, maar het is belangrijk om te onthouden dat zelfs nadat Apple een bepaalde versie de "golden master" verklaart en het aan productie overgeeft (waarna het verdeeld moet worden over de hele wereld), de programmeurs van Apple hard aan het werk zullen zijn om de bugs die niet beschouwd werden als show-stoppers uit te stampen. Het is bijna zeker dat 10.5.1 binnen een paar weken na de eventuele uitgave van Leopard zal verschijnen. Bij Panther verscheen 10.3.1 op 10 november 2003, een beetje langer dan twee weken na de eerste uitgave. En Tiger 10.4.1 verscheen op 16 mei 2005, nogmaals net iets langer dan twee weken nadat Tiger onthuld was aan het publiek. Dus denk ik dat we 10.5.1 kunnen verwachten in het midden van november, wat betekent dat als je niet van kinderziektes houdt, je gewoon een paar weken moet wachten.

Apple zou ook helemaal van koers kunnen veranderen. Wij allen verwachtten iLife '08 bij Macworld Expo SF in Januari 2007, en toen dat niet gebeurde was de beste gissing dat het op een belangrijke manier verbonden was aan de uitgave van Leopard. Gegeven de uitgave in augustus 2007 van iLife '08, kwam die speculatie niet uit. Plus, Apple is begonnen met persbijeenkomsten voor genodigden om nieuwe producten te onthullen, dus is het denkbaar dat er op dit moment een briefkaart bij de post zit.

Maar ik gok nog steeds op 26 oktober, en als je Leopard zo snel mogelijk wilt krijgen zonder feitelijk in de rij te staan bij de Apple Store is waarschijnlijk de makkelijkste aanpak om vooraf in te tekenen bij Amazon.com op ofwel een exemplaar voor één gebruiker voor $129, ofwel een familiepakket (vijf gebruikers) voor $199. O, en de datum waarop Amazon denkt te verzenden? 31 oktober (Halloween). Griezelig, hè?

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Battery Update 1.3 verbetert kracht van MacBook Pro

  door Jeff Carlson <[email protected]>
[vertaling: DPF]

Apple bracht vorige week Battery Update 1.3 uit, een download van 480K die batterijproblemen op zou moeten lossen die zijn ontstaan met 15-inch MacBook Pro modellen (dus de oorspronkelijke MacBook Pro, het 15-inch Glossy model, het eind 2006 uitgekomen model en de midden 2007 uitgekomen 2,4/2,2 GHz revisie). Na installatie van de update wordt de op dat moment geïnstalleerde batterij meteen bijgewerkt, en andere batterijen worden bijgewerkt als ze in de Mac gestoken worden, of na opstarten of wakker worden. De update vereist Mac OS X 10.4.10 of later.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Parallels en VMware strijden verder; wereldvrede blijft ongrijpbaar

  door Joe Kissell <[email protected]>
[vertaling: TK]

Enkele weken geleden, op Apple Expo in Parijs, heeft VMware de eerste publieke beta-release aangekondigd van een nieuwe versie van Fusion, hun virtualiseringssoftware om Windows op Intel-Macs te draaien. Ik heb de bèta gedownload zodra ik het bericht had gezien en even heb ik overwogen om er een nieuwsbericht voor TidBITS van te maken. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, net zoals ik het niet gedaan heb voor het bericht van Parallels van enkele weken ervoor over hun feature-update van Parallels Desktop - build 5160, nog altijd officieel bekend als versie 3.0 (net zoals de vorige versie). De nieuwe releases waren in beide gevallen matig interessant en nuttig, maar omdat ik van beide producten al een tijdje over elke nieuwe versie heb geschreven, is mijn nieuwswaardigheidsdrempel iets hoger geworden. Deze competitie tussen de twee producten blijft vast nog lang doorgaan, en ik verwacht niet anders dan dat de ene of de andere partij om de maand of zo hun laatste golf verbeteringen zal bekendmaken, al was het maar met een bèta-release. Belangrijke versie-updates (in tegenstelling tot bèta's of feature-updates zonder versienummer) lijken me nieuws te zijn, net zoals eventuele revolutionaire veranderingen die worden bekendgemaakt in tussenliggende versies. Maar al die releases tussenin lijken me niet zo nieuwswaardig.

Virtueel nieuws -- Denk nu vooral niet dat ik plots blasé ben over virtualisering, want niets is minder waar. Ik ben dol op beide producten, en ik denk dat de grote rivaliteit tussen deze twee reuzen alleen maar goed is voor de klant - dit zorgt voor betere software, meer keuze en misschien zelfs lagere prijzen. Ik blijf er ook van overtuigd dat virtualisering voor de meeste mensen een veel betere oplossing is dan werken met Boot Camp. Ik bedoel alleen maar dat Parallels Desktop en VMware Fusion, alles welbeschouwd, nog altijd aan elkaar gewaagd zijn, en zolang de ene geen beduidend grote voorsprong heeft op de andere, zal ik niet heel opgewonden (of teleurgesteld, wat het geval ook moge zijn) geraken door minieme veranderingen in de mogelijkheden.

Niet iedereen zal het eens zijn met mijn stelling dat de twee producten gelijkwaardig zijn - sommigen zijn er vast van overtuigd dat Parallels beter is, terwijl anderen er even vast van overtuigd zijn dat Fusion een beter product is. Wat mijn stelling min of meer bevestigt. Ik heb op allerlei websites vergelijkingen van de twee programma's gelezen, en ik heb ze natuurlijk genoeg gebruikt bij het schrijven van "Take Control of Running Windows on a Mac" om mijn eigen mening te vormen. In een notendop: momenteel staat Parallels voor met functies die de bruikbaarheid en het gemak vergroten. Fusion is momenteel iets compatibeler en sneller. Deze verklaringen zijn wel relatief. Parallels is dan bijvoorbeeld voor sommige dingen misschien wel meetbaar trager dan Fusion, maar voor andere dingen is het sneller - en die andere dingen zijn misschien wel net die dingen die voor jou belangrijk zijn. Benchmarks zijn niet altijd zo objectief als ze eruitzien, en de testen die ik tot nu toe heb gezien weerspiegelen de taken die gebruikers het vaakst in het echt gebruiken niet. Momenteel ontbreekt het Fusion aan de fijne punten in de gebruikersinterface die Parallels wel biedt, maar die functies hoeven niet per se invloed te hebben op je dagelijkse werk of spel. Bovendien kan de verhouding bij elke nieuwe release veranderen, zodat de resultaten van zij-aan-zij testen doorgaans maar enkele weken geldig zijn.

Geloof me, beide programma's zijn voor praktisch iedereen een prima en veilige keuze. (Enkele vermeldenswaardige uitzonderingen: als je de 64-bits versie van Windows Vista wilt draaien of als je een Windows-applicatie moet draaien die rechtstreekse toegang tot meer dan één processor tegelijk vereist, dan is Fusion momenteel de enige optie.) Je mag er zeker van zijn dat welk programma je nu ook koopt, dat het de functies zal krijgen die zijn rivaal nu al interessant maken - en waarschijnlijk eerder vroeg dan laat. Beide producten zullen binnen zes maanden of een jaar vast ook een betere gebruikerservaring bieden en krachtiger geworden zijn na enkele updates.

Wat die nieuwe releases betreft -- Zoals ik al zei, bieden de nieuwste versies van elke programma enkele nuttige veranderingen, zelfs al geven zij niet de doorslag. Met Parallels Desktop build 5160 (uitgebracht op 11 september 2007) kregen we mirroring tussen Mac- en Windows-bureaublad, -documenten, en -mediamappen; de mogelijkheid om audio-apparaten te veranderen zonder Windows te herstarten; ondersteuning voor iPhone-synchronisatie in Windows; betere visuele effecten voor de Coherence-modus; updates voor Parallels Explorer en Parallels Image Tool; en een reeks foutreparaties en betere prestaties. VMware Fusion versie 1.1 bèta (uitgebracht op 25 september 2007) biedt voorlopige, "experimentele" ondersteuning voor DirectX 9.0 3D graphics; iPhone-synchronisatie met Outlook in Windows; verschillende verbeteringen in de Unity-modus; betere herkenning van Boot Camp-partities in sommige gevallen; betere ondersteuning onder Leopard; ondersteuning voor de Eject-toets om optische media voor de Windows virtual machine uit te werpen; verschillende lokaliseringen in een enkel applicatie-pakket; en natuurlijk de verplichte reeks foutreparaties en kleine veranderingen in de gebruikersinterface. Kortom: allemaal interessante dingen, maar zeker niet de klappers waar je misschien zat op te wachten.

De strijd gaat stilletjes verder -- Ik heb lange gesprekken gehad met vertegenwoordigers van Parallels en VMware, en beide ondernemingen zeggen me dat ze blij zijn elkaar als concurrent te hebben. Ik heb met Serge Robe van VMware gesproken op Apple Expo en een van zijn collega's heeft me een foto getoond die hij de dag voordien had genomen met zijn mobieltje. Daarop was Ben Rudolph (Director of Corporate Communications van Parallels, die ik de volgende dag heb ontmoet) te zien, met in zijn handen een bumpersticker met "I (hart) VMware." Prachtig.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Radioshift TiVoot internetradio

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: SL, GS]

Herinner je je de radio nog? Waarschijnlijk luisterde je er in de auto naar voordat je een iPod had, of misschien was er op zondagochtenden een specifiek programma op de lokale radiozender waar je graag naar luisterde, terwijl je op je gemak zat te ontbijten. Maar terwijl videorecorders, eerst analoge en later digitale zoals de TiVo, ons in staat stelden om televisieprogramma's op te nemen en op een moment dat ons uitkwam af te spelen, zijn de tijden waarop radioprogramma's speelden lange tijd star gebleven. Er zijn in de loop der jaren wel houtje-touwtje manieren bedacht om radio op te nemen op cassettebandjes, soms zelfs semi-automatisch, maar over het algemeen is radio een rechtstreekse ervaring gebleven. En dat betekende weer dat het aan de kant werd geschoven ten gunste van muziek op afroep, podcasts en gesproken boeken.

Dankzij Radioshift, een absoluut gaaf, nieuw product van de audio-gerichte Mac-ontwikkelaar Rogue Amoeba, kan radio weer een deel van je leven worden. Radioshift combineert de RadioTime-database met internet-radiostromen en -programma's met een strak uitgevoerd programma voor het vinden, opnemen en beheren van internet-radioprogramma's. En voordat je het vraagt: nee, de meeste radioprogramma's zijn niet beschikbaar als podcast, al is een podcastversie van een radioprogramma waarschijnlijk eenvoudiger te bemachtigen in iTunes dan via Radioshift.

Radio vinden -- Radiozenders vinden was vroeger een kwestie van door het spectrum rollen met je zenderkeuzewiel en dan de perfecte instelling voor elke zender afregelen. In plaats daarvan kun je met Radioshift zoeken naar zenders en programma's, bladeren tussen populaire programma's die uiteenlopen van All Things Considered van NPR tot Rush Limbaugh, direct springen naar zenders en programma's die je als favoriet hebt ingesteld, of zoeken op genre of aardrijkskundige lokatie (fantastisch om op de hoogste te blijven van Australische radio).

[Zie afbeelding]

Zoek naar een zender, zoals WVBR in Ithaca, en je vindt niet alleen de zender, maar ook een overzicht van alle regelmatig terugkerende programma's waar RadioTime weet van heeft. Of zoek alleen naar een woord, en je vindt zenders en programma's met dat woord in hun beschrijving. Soms zul je een programma vinden waarvan de knoppen om ze te beluisteren en om je erop te abonneren gedimd zijn. Dat betekent dat Radioshift om een of andere reden geen toegang tot dat programma heeft - misschien doordat er een niet ondersteunde, op het web gebaseerde, speler voor nodig is, of misschien doordat de zender alleen via AM/FM te beluisteren is - en het nog niet goed uit de resultaten filtert. In de rechterbovenhoek heeft Radioshift voor elke zender en ieder programma een "Missing or Incorrect Info"-koppeling [ontbrekende of onjuiste informatie - nvdv] waarmee je problemen kunt rapporteren aan een geautomatiseerd gereedschap op de website van Rogue Amoeba, die die informatie zal doorgeven aan RadioTime.

Omdat Radioshift de RadioTime-database live raadpleegt, kan Rogue Amoeba (en ik verzeker je dat dat ook echt gebeurt) zoekresultaten verbeteren zelfs zonder dat gebruikers het programma moeten opwaarderen.

Radio opnemen -- Als je eenmaal een zender of programma hebt gevonden dat je wilt opnemen, dan maakt Radioshift die handeling zo eenvoudig mogelijk. Voor programma's hoef je alleen maar te klikken op de knop om een abonnement te nemen, en Radioshift zal automatisch de volgende aflevering van dat programma opnemen in het bestandsformaat van jouw voorkeur (standaard 128 Kbps AAC). Helaas kun je het bestandsformaat niet per programma afregelen, dus kun je niet sportverslaggeving opnemen op 32 Kbps mono (om ruimte te besparen) en je favoriete pianojazzprogramma op 192 Kbps stereo (voor hogere audiokwaliteit). Abonnementen verschijnen in een iTunes-achtig paneel aan de linkerkant van het venster. Met rondjes met cijfers erin wordt aangegeven hoeveel nieuwe programma's een bepaald abonnement bevat.

De RadioTime-database pocht dat het 50.000 programma's kent, maar het is nog niet bekend met vele programma's op kleinere radiozenders, of radiozenders die geen reclame maken voor hun internetstromen. Een voorbeeld: de zender WICB van de universiteit van Ithaca heeft al meer dan 20 jaar "Breakfast with the Beatles" [Ontbijt met de Beatles - nvdv] op zondagen van 12 tot 14 uur (we hebben het over de ontbijt-tijd van studenten), en hoewel RadioTime de internetstroom van WICB kent, kent het niet "Breakfast with the Beatles". Radioshift maakt het eenvoudig om een eigen programma toe te voegen. Dat heet een "zender-abonnement". Zoek de zender, klik op Abonneer, en vul naar wens de velden Op, Van, Tot, Titel, Artiest en Genre in. Hierdoor zal Radioshift de opgegeven stroom opnemen op de juiste tijden. Bewaar je veranderingen en klaar is Kees.

[Zie afbeelding]

Radioshift kan MP3, QuickTime, Real Audio en Windows Media-stromen opnemen. (Voor de laatste twee kan het nodig zijn dat je extra software installeert indien je RealPlayer en Flip4Mac nog niet geïnstalleerd hebt. Met Radioshift is dat makkelijk.) Radioshift zou hierdoor in staat moeten zijn om bijna alles op te nemen dat je op hem af stuurt. Hij ondersteunt zelfs de RadioShark usb-radio van Griffin Technology, waarmee je opnames kunt maken van lokale AM/FM-radio naar een computer. Dus als er een lokale zender is die geen internetstroom heeft, dan kun je toch nog de programma's van die zender opnemen met de combinatie van een RadioShark en Radioshift. De afleveringen van een programma worden opgeslagen in een Radioshift-map in je muziekmap.

[Zie afbeelding]

Vanzelfsprekend moet je Mac aan staan, niet in de sluimerstand, en verbonden zijn met het internet om deze internetstromen op te nemen. Radioshift zelf hoeft niet te draaien, want een achtergrondprogramma met de naam Radioshift Helper doet al het zware werk. Het aankruisvakje Automatisch wakker maken/opstarten in het Voorkeurenvenster zorgt ervoor dat Radioshift je Mac op tijd wakker maakt of opstart om de programma's volgens het rooster op te nemen. Radioshift zal niet een gesloten laptop wakker maken of aanzetten. Zelfs als dat zou kunnen, zou dat geen goed idee zijn.

Radio beheren -- Eenmaal opgenomen verschijnen de afleveringen in de abonnementsweergave, van waaruit je ze dan kunt afspelen, naar iTunes kunt sturen, hun audiobestanden kunt bewerken of weggooien. Radioshift 1.0 heeft minimale afspeelmogelijkheden: je kunt alleen maar starten en stoppen. Binnenin een aflevering kun je niet navigeren, geen reclame of geleuter overslaan of wat dan ook. Voor bijkomende afspeelbehandelingen moet je de aflevering naar iTunes sturen, vanwaar ze kan worden overgezet naar een iPod, iPhone, of Apple TV.

Mocht je tijd en interesse hebben, dan kun je afleveringen ook bewerken met behulp van een externe editor, zoals Fission van Rogue Amoeba ($32), dat je in staat stelt onnodige stukken af te knippen, een uitzending op te splitsen in meerdere bestanden, enz. Dit kost eerlijk gezegd meer energie dan ik van plan ben te steken in het luisteren naar radio, maar ik weet zeker dat er mensen zijn die met plezier tijd investeren in het opzetten van een perfekt geredigeerd archief van een bepaald radioprogramma.

Het verwerken van opgeslagen afleveringen moet in zijn geheel met de hand gebeuren. Zo is er is geen mogelijkheid om een aflevering te kopiëren, die dan automatisch naar iTunes te sturen en daarna te laten weggooien (dit laatste kan belangrijk zijn wanneer je liever muziek naar je iTunes muziekmap kopieert dan dat je die opslaat in je iTunes bibliotheek). Wees een beetje voorzichtig, want een radiouitzending van een paar uur kan met gemak 100 MB tot 200 MB schijfruimte oppeuzelen. Ook al zijn harde schijven tegenwoordig veel groter dan vroeger, Radioshift kan gemakkelijk een groot deel van zo'n schijf vullen als je je grote abonnementencollectie een paar weken lang niet volgt. Ik kan me goed voorstellen dat de volgende uitgave van Radioshift een Automator-achtige interface voor opeenvolgende handelingen zal bevatten waarmee je aan kunt geven wat Radioshift met elke aflevering moet doen nadat die eenmaal is opgenomen.

Naast mijn bovenstaande suggesties voor verfijningen, die denk ik makkelijk kunnen worden gerealiseerd, is mijn enige serieuze kritiek op Radioshift dat het een hele nieuwe wereld opent van gratis inhoud van hoge kwaliteit (klinkt verschrikkelijk, nietwaar?). Dat schrikt me tegenwoordig een beetje af, want ik word al overstroomd door meer interessante artikelen, muziek, podcasts, audioboeken, video's van YouTube, TV uitzendingen en films dan ik kan verstouwen tijdens de uren dat ik wakker ben. Misschien dat jonge mensen daar beter in zijn, maar voor mensen die zijn opgegroeid in een tijd van informatieschaarste is het geen eenvoudige zaak om te leren hoe je moet kiezen uit een oneindig aanbod van inhoud; de enige hulp daarbij is de eindigheid van je vrije tijd. Maar juist nu ik besloten heb me te beperken tot een paar podcasts die passen in de tijd die ik doorbreng achter het stuur en met werken in de tuin in gezelschap van mijn iPod, stel ik me zo voor dat Radioshift het mogelijk gaat maken juist die paar radiouitzendingen uit te kiezen waar ik het meeste plezier aan heb. Alles bij elkaar is Radioshift prettig, aantrekkelijk en overtuigend; het maakt iets gemakkelijk dat vroeger moeilijk of niet mogelijk was.

Radioshift 1.0.1 kost $32, vereist Mac OS X 10.4 of later, is universeel binair en is beschikbaar als een volledig functionele probeerversie (download van 13,4 MB) waarin de audiokwaliteit na 20 minuten afspelen of opnemen slechter wordt.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Koken vanaf je Mac: tien hulpjes voor recepten vergeleken

  door Andy Affleck <[email protected]>
[vertaling: BA, DPF, MSH, PAB, KvH, LmR, HV]

In den beginne was er Mangia. Voor veel Mac-gebruikende koks was Mangia van Upstill Software de gouden standaard voor receptensoftware. We vergeleken alles ermee en dat liet allemaal te wensen over. Een tijdlang waren wij, chefs en thuischefs, gelukkig en vrede heerste over onze keukens. Maar Upstill Software hield op te bestaan en alras stopte de ontwikkeling van Mangia. Als dat het einde van het verhaal was, zou het inderdaad een droevig verhaal zijn. Gelukkig is dit niet het einde: er zijn nieuwe programma's voor het beheer van onze receptenverzamelingen, waarvan sommige echt prachtig zijn. En, geloof het of niet, we hoeven niet te rouwen om het verlies van Mangia. We hebben alles wat we nodig hebben, hier en nu.

Sinds lange tijd sta ik thuis in de keuken en verzamel ik kookboeken. Ik heb het op de moeilijke manier geleerd (nog steeds krimp ik ineen als ik terugdenk aan die keer dat ik pesto maakte voor een dame die ik trachtte te imponeren en gedroogde basilicum gebruikte omdat dat het enige was dat ik voorhanden had). Ik leerde door te experimenteren (wat gebeurt er als ik plakjes appel en fetakaas op een pizza doe?). Ik leerde door lessen te nemen. Het grootste gedeelte van dit artikel schreef ik vanuit die achtergrond en uit het perspectief van een hobbyist in de keuken, beziend welke hulpmiddelen voor mijn persoonlijke behoeften geschikt zijn.

Toen, begin deze zomer, werd er diabetes type 2 bij mij vastgesteld. Nadat de klap was weggeëbd en ik mijn nieuwe realiteit tot me door had laten dringen, veranderde mijn perspectief. Mijn kookhobby is tegelijk een vloek (veel favoriete hapjes kan ik niet langer eten) en een zegen (het is belangrijk om nieuwe recepten te leren die gezond voor me zijn). Ik mengde mijn kook-hobby met mijn nieuwe diabetes-hobby (want, echt, dat is het voor me geworden) en begon nog meer te leren over voedsel en voeding dan ik al deed. Toen ging ik weer verder met dit artikel, dat zo goed als af was, maar vergeten door alle veranderingen in mijn leven deze zomer. Ik zag dat er een geheel nieuw gezichtspunt was ontstaan dat ik op deze gereedschappen kon toepassen, en ik hield ze allemaal nog eens tegen het licht. Ik denk dat dit nieuwe perspectief behulpzaam kan zijn voor iedereen die interesse heeft in gezonder eten.

Ingrediënten -- Voor dit artikel heb ik tien verschillende recept-programma's aan een aantal tests onderworpen. De hulpjes waren de volgende:

Onderdelen -- Ik heb deze programma's een serie tests laten ondergaan die te onderscheiden zijn in zes hoofdcategorieën.

  1. De eerste indruk. Ik rommelde wat met elk programma, klikte op knoppen, bekeek de voorkeuren, en speelde wat met de verschillende functies om te weten te komen hoe het werkte. Ik wilde zien wat meteen intuitief werkte en wat een kijkje in de online help of de gebruikershandleiding vereiste voor uitleg. Sommige programma's maakten direct indruk met hun nette, elegante interfaces. Anderen verwarden me met eigenaardige, niet-standaard benaderingen voor zelfs de meest eenvoudige taken.
  2. Recepten invoeren uit kookboeken en van aantekeningen. Ik haalde een paar specifieke recepten tevoorschijn uit mijn kookboekenbibliotheek en ik gebruikte recepten met imperiale en metrische maatvoering. Net als de eerste keer maakten sommige programma's indruk op me door het gemak waarmee ik ingrediënten en aanwijzingen kon toevoegen. Sommige programma's vereisten extra precisie omdat zij zich ervan willen verzekeren dat alle ingrediënten en maten overeenstemmen met hun interne database van ingrediënten, maten en hoeveelheden. Hoewel dit het omrekenen van eenheden of het berekenen van voedingswaarden voor het programma eenvoudig maakt, wordt de invoer van grote hoeveelheden recepten zo een ontmoedigende taak. Aangezien het omrekenen van eenheden voor mij geen prioriteit was en mijn behoeften wat betreft voedingswaarden bescheidener waren dan ik had verwacht, merkte ik dat ik meer werd aangetrokken door de programma's die data-invoer snel en gemakkelijk maken.
  3. Recepten van websites importeren. Hoewel ik dol ben op kookboeken, haal ik de meeste van mijn recepten van het web. Ik ben lid van CooksIllustrated.com en een regelmatige bezoeker van Epicurious.com, AllRecipes.com, WilliamsSonoma.com en vele andere. Voor mij was het gemakkelijk kunnen importeren van recepten van deze websites een cruciaal punt, om snel en eenvoudig binnen te kunnen halen wat ik nodig heb. Tot nu toe gaf ik er de voorkeur aan om een webpagina op te slaan in mijn DEVONthink Pro Recipes-bibliotheek. Hoewel dit prima werkte voor wat ik ermee wilde, zou het geweldig zijn om één enkel receptenprogramma te hebben waarin ik al mijn recepten op dezelfde manier kon opslaan. De meeste programma's misten een web-import mogelijkheid en vereisten handmatige invoer. Een aantal kon importeren op basis van Mac OS X Services. En er was er één die in staat was om vrijwel foutloos recepten te importeren vanaf iedere webpagina waarmee ik het probeerde.
  4. Plannen maken en inkopen doen. Een van de sterkste functies van Mangia was de voorraadkast waarin je kon aangeven wat voor eten je al in huis had (en je kon het zelfs laten zoeken naar recepten die gemaakt konden worden met wat je voorhanden had); Mangia was ook in staat om intelligente boodschappenlijstjes te maken gebaseerd op je menu's en artikelen in je voorraadkast. Sommige programma's die ik bekeek waren enkel receptenmanagers en hadden geen functies voor boodschappen of planning. Enkelen waren meer gericht op het planningsaspect, je kon daar maaltijden definiëren en aan dagen toekennen om zo wekelijkse of zelfs maandelijkse menu's te plannen met behulp van iCal-integratie. Anderen hadden wisselende mogelijkheden voor het samenstellen van boodschappenlijstjes. Mijn eisen waren hoog. Meestal koop ik mijn eten op een aantal locaties. Basisingrediënten komen van onze lokale supermarkt, Shaw's, groenten en biologische voedingsmiddelen koop ik bij Whole Foods en specialiteiten komen van een aantal plaatselijke markten, waaronder de Italiaanse markten in de wijk Federal Hill te Providence, Rhode Island. Elke winkel heeft een eigen indeling, en ik stel mijn boodschappenlijsten graag op in de volgorde waarin ik de artikelen tegenkom als ik door de winkels loop. Wonderbaarlijk genoeg waren er zelfs twee programma's die ik kon gebruiken om zulke ingewikkelde boodschappenlijsten op te stellen.
  5. Bereiding. Deze mogelijkheid is niet ingewikkeld. Ik moet of het recept groot kunnen laten zien om met mijn laptop te kunnen koken in de buurt van - maar niet in - de spatzone (ik ben een enthousiaste kok, wat volgens mijn vrouw een ander woord is voor slordig), of leesbare afdrukken kunnen maken die ik op ooghoogte op mijn keukenkastjes kan plakken. Ieder programma kan printen, en een paar hadden uitstekende mogelijkheden voor een grote weergave op het scherm. Om eerlijk te blijven ten opzichte van de programma's die die mogelijkheid niet bieden: als je het recept niet in zijn geheel kunt zien, moet je wel een manier zien te vinden om door het recept heen te scrollen met kleverige, natte of anderszins vieze handen.
  6. Voedingswaarden. Omdat ik aan suikerziekte lijd, heb ik een speciaal dieet. Bovendien probeer ik af te vallen en mijn cholesterol-niveau terug te brengen, wat allebei de gezondheid van mijn hart- en vaatstelsel ten goede zal komen. Ik wilde daarom weten welke programma's hierbij behulpzaam konden zijn. Een paar programma's maakten gebruik van de USDA-voedingsdatabase, waardoor ik de voedingswaarde van een bepaald recept kon zien, terwijl andere programma's weer andere mogelijkheden boden. Het grote nadeel bij het integreren van de USDA-database is dat de USDA ingrediënten namen geeft die niemand ooit in een recept zou willen gebruiken. Ik heb geen zin om "magere kwark" in te moeten voeren als "kwark, mager, 1% melkvet." Dat werd door de verschillende programma's verschillend opgelost. Toch bleek ik, ondanks dat ze al die gedetailleerde informatie hadden, tot mijn eigen verbazing toch de voorkeur aan iets veel eenvoudigers te geven.

Nu de test vaststonden, was ik klaar voor het echte werk. Daarom nu zonder veel omhaal de 10 programma's in alfabetische volgorde.

A Cook's Books -- ($39,95)

De eerste indruk: A Cook's Books is een krachtig gereedschap met veel mogelijkheden, maar de interface is niet standaard. De belangrijkste vier categorieën kun je bereiken door middel van tabs aan de linkerkant van het venster, in plaats van aan de bovenkant waar je ze zou verwachten. Daarvan afgezien is het wel vrij eenvoudig om te gebruiken en te begrijpen.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Nieuwe recepten invoeren gaat redelijk soepel, maar ik vond het wel hinderlijk dat je eerst de ingrediënten in moet geven en daarna pas de hoeveelheden. Meestal gaat dat andersom. (Het is gewoon raar om eerst "Geraspte parmezaanse kaas" in te tikken, en pas daarna "1 kopje".) Ik merkte dat ik steeds eerst de hoeveelheden invoerde, en daarna die weer moest wissen om de naam van het ingrediënt ervoor in de plaats te zetten. Bovendien krijg je bij het maken van een nieuw recept een lijst met vele malen "Nieuw Ingrediënt" erin. Nadat ik een proefrecept had gemaakt met drie ingrediënten, vroeg ik me af of de rest van die "Nieuw Ingrediënt"-elementen handmatig moest verwijderen of dat het programma slim genoeg zou zijn om dat voor mij te doen. Ze werden inderdaad vanzelf weggehaald, maar ik houd er niet van om te moeten raden wat ik wel of niet zou moeten doen.

Importeren vanuit websites: A Cook's Books kan recepten importeren van websites met recepten, maar dat lukt niet altijd. Soms ging het uitstekend, een volgende keer moest ik de resultaten opschonen, vooral wanneer recepten hun ingrediënten in subgroepen hadden georganiseerd.

Plannen maken en inkopen doen: A Cook's Books stelt je in staat om je menu's te plannen, voor een dag tot maximaal voor een gehele maand. De voorraadkast- en boodschappenlijst-mogelijkheid is robuust en is een prima manier om ervoor te zorgen dat je niet drie pakken maizena in je kast hebt staan (zoals dat nu bij mij het geval is), omdat je boodschappenlijstjes kunt vergelijken met wat je al in de kast hebt staan. Bovendien kun je in de voorraadkast ook de houdbaarheidsdatum van ingrediënten invullen, wat handig kan zijn als je iets nodig hebt en je weet niet zeker hoeveel kerstfeesten het geleden is dat je het potje kocht dat nu op de bovenste plank staat.

Bereiding: De afdruk- en weergavemogelijkheden kunnen niet aangepast worden. Er is ook geen extra grote weergave van de recepten om je laptop op veilige afstand van je werkvlak te kunnen gebruiken. De standaard afdruk is eenvoudig, en niet echt iets om mee voor de dag te komen als je een kookboek zou willen afdrukken om cadeau te geven.

Voedingswaarden: A Cook's Books is één van de weinige programma's die de voedingswaarden van een recept kan berekenen. Het omzeilt het rare-namenprobleem door je aliassen voor ingrediënten te laten maken en deze te koppelen aan de USDA-database. Het kan ook je ingrediënten laten vervangen door de namen uit die database, met het commando "Repareer recept-ingrediënten", maar de interface voor deze mogelijkheid is onpractisch. Het programma geeft alleen een gigantisch lang venstermenu dat geen "typen-om-te-selecteren" ondersteunt om bijvoorbeeld "kaa" in te typen om dichterbij "kaas, parmesaans, geraspt" te komen. Ik had geen geduld om dit nog langer te doen na een paar recepten.

Samenvatting: Het ongewone interface zat me wat dwars en bij bepaalde taken zou het handig zijn om het toetsenbord meer te kunnen gebruiken. Over het geheel genomen is A Cook's Books een aardig programma en vooral een goede keuze wanneer de voedingswaarden van recepten belangrijk voor je zijn en je het geduld kunt opbrengen om deze mogelijkheden volledig te benutten.

Connoisseur -- ($20)

De eerste indruk: Het strakke, uitstekende ontwerp van Connaisseur viel me meteen op. Het heeft een iTunes-achtige interface waarmee je in een oogwenk recepten kunt organiseren. Volgens het voorbeeld van de iTunes-afspeellijst kun je je eigen receptenlijsten maken en recepten erin slepen. Ook kun je slimme receptenlijsten maken die gevuld worden op basis van zoekcriteria die jij aanmaakt (zo kun je alle recepten bij elkaar zetten die basilicum als ingrediënt hebben, of het etiket "ontbijt" dragen, of die in minder dan 30 minuten bereid worden). Connoisseur is een van de gemakkelijkste programma's om te leren.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Recepten toevoegen gaat vlot, maar ik vond het niet prettig dat ik steeds op een +-knop moest drukken of Command-Shift-A in moest toetsen om een nieuw ingredient toe te voegen. Ik geef de voorkeur aan programma's die automatisch een nieuw ingrediënt aanmaken dat ingevuld wordt als je de Tab- of Returntoets na een voorgaand ingrediënt indrukt (ongeveer zoals Microsoft Word tabellen uitbreidt met een nieuwe regel als je tabtoets indrukt in de laatste cel van een tabel). Connoisseur kan eenheden terstond omzetten tijdens data-invoer, maar houdt ten onrechte vol dat 1 liter gelijk is aan 4 6/25 gallons. (Gelukkig bleek al het andere dat ik probeerde juist te zijn.) Connoisseur heeft een online bibliotheek met recepten die je kunt doorzoeken vanuit je programma. Als ik dingen vond die me aanstonden, kon ik ze downloaden naar mijn lokale bibliotheek. Theoretisch kun je ook je eigen recepten aanmelden voor invoer in die online bibliotheek, maar in de maanden dat ik er mee speelde, zag ik de online collectie niet groeien, dus ik ben er niet zeker van of aanmeldingen nu wel worden toegevoegd.

Importeren vanuit websites: Importeren vanuit websites was makkelijk en werkte in veel gevallen goed. Het werkte echter niet in alle gevallen, handmatige verbetering was dan nodig of soms het recept met de hand invoeren.

Plannen maken en inkopen doen: Connoisseur biedt een envoudige boodschappenlijst, maar doordat het geen voorraadkast heeft, moet je handmatig die dingen van ieder boodschappenlijstje schrappen die je al hebt. Boodschappenlijstjes kun je exporteren naar een iPod, naar een Palm OS handheld of een mobiele PocketPC-telefoon, door gebruik te maken van de boodschappenlijst-gereedschappen HandyShopper en SplashShopper.

Bereiding: Connoisseur heeft van alle programma's de beste grote weergave om te koken (net vóór YummySoup). Al zijn de basisinstellingen best aardig, er is geen manier om de scherm- of afdrukweergave van recepten aan te passen.

Voedingswaarden: Connoisseur bevat geen mogelijkheid om de voedingswaarde van een bepaald recept na te gaan. Zou je die informatie willen invoeren, dan zou je ze in het Aantekeningenveld van een recept moeten zetten. Je zou dan een slimme receptenlijst kunnen maken om recepten te onderscheppen waarvan de aantekeningen woorden bevatten zoals "Weinig koolhydraten".

Samenvatting: Connoisseur is een van mijn topkeuzes, als je tenminste geen voedingswaarden van je recepten nodig hebt en als het importeren vanuit websites geen prioriteit is (hoewel het importeren vanuit Connoisseur's eigen online bibliotheek de beperkte mogelijkheden wat verzacht).

iCuistot -- ($29)

De eerste indruk: iCuistot is een goed, eenvoudig programma om recepten in op te slaan, maar het wordt gehinderd door de wat verwarrende interface. Er wordt een aantal "Verzamelingen" vermeld, inclusief de volledige USDA voedingsdatabase, rekenmachines om eenheden om te zetten, een pagina over het vermijden van bacteriële besmettingen bij het koken, een lijst thema's om je recepten mee aan te passen en, bijna als gedachte achteraf, je daadwerkelijke bibliotheek van recepten. Vervolgens zijn er venstermenu's die je bibliotheek in categorieën, trefwoorden, slimme lijsten, enzovoorts verdelen. Het resultaat is dat je veel moet klikken om bij je recepten te komen. Verder lijkt het bestempelen van de belangrijke receptenbibliotheek als het vijfde element een vreemde beslissing.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: De interface bij het maken van recepten is logisch, maar het vereist gebruik van de muis en kan niet volledig via het toetsenbord gedaan worden. Het irritantste is dat je een +-knop moet aanklikken voor elk nieuw ingrediënt. Je kunt meer details toevoegen aan een recept dan in welk ander programma dan ook, maar het grootste gedeelte van deze informatie wordt opgeslagen in het "Get Info"-venster, vergelijkbaar met het inspectievenster van iLife en iWork.

Importeren vanuit websites: iCuistot kan geen recepten importeren van het web of van andere programma's.

Bereiden: Het weergeven en afdrukken van recepten is op vele manieren aan te passen, meer dan in vrijwel elk ander programma dat ik bespreek. iCuistot biedt een prettige, beeldvullende weergave, dat in wezen een grotere versie is van het belangrijkste receptenvenster (en daarom net zo instelbaar).

Voedingswaarden: Je kunt de volledige voedingswaarde-informatie van elk recept invullen in velden voor "Calorieën", "Vet", enz., maar je moet deze informatie wel zelf uitrekenen.

Samenvatting: Er lijkt veel kracht onder de motorkap te zitten, maar de interface van iCuistot hield me tegen. Het is zeker de moeite waard om er naar te kijken als het in detail beheren van voedingswaarde-informatie belangrijk is, of als je de wijze waarop recepten worden weergegeven of afgedrukt zelf wilt kunnen instellen.

MacGourmet -- ($24.95)

Indrukken: MacGourmet heeft een prachtige, intuïtieve interface die het me gemakkelijk maakte het programma onder de knie te krijgen. Net zoals sommige andere biedt het een iTunes-achtige interface met mappen (en ook slimme mappen) en andere hoogste categorieën aan de linkerkant, lijsten met recepten rechts en daaronder het volledige recept. MacGourmet biedt ook extra secties om kookaantekeningen en wijnselecties in op te slaan, wat je een plek geeft om die zaken te noteren die je meestal even op een stukje papier krabbelt. De sectie wijnaantekeningen is met name interessant als je bezig bent je wijnsmaak te ontwikkelen en bij wilt houden wat je wel en niet lekker vond.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: MacGourmets eenduidige, eenvoudige editor kostte geen tijd om te leren, grotendeels omdat je je niet bezig hoeft te houden met de indeling van een of andere interne database. Je kunt snel ingrediënten toevoegen en, als je dat wil, helemaal via het toetsenbord. Ik kon in dit programma nieuwe recepten sneller invoeren dan in de meeste andere.

Importeren vanuit websites: Van alle geteste programma's ging het importeren vanaf het web MacGourmet het beste af. Elk recept dat ik probeerde, uit een grote diversiteit aan websites en email-berichten, importeerde vrijwel foutloos. MacGourmet kan vanaf sommige sites (en dat is een groeiend aantal), direct recepten importeren, wat leidt tot een volledig recept en een afbeelding. Bij recepten uit een e-mail of van een niet-ondersteunde website kun je een tekstfragment importeren en het omzetten naar een recept door de geïmporteerde tekst in het juiste veld te slepen. Het proces is duidelijk en volledig en stelde me in staat om in korte tijd mijn bibliotheek aanzienlijk uit te breiden.

Plannen maken en inkopen doen: MacGourmet kent geen functionaliteit om maaltijden te plannen, maar het kan boodschappenlijstjes samenstellen per winkel en per winkel vervolgens op categorie of gangpad. Hiermee kan ik mijn lijstjes achter elkaar aflopen en dingen afchecken in de volgorde waarin ik door de winkel loop. En, net zoals bij Connoisseur, kun je boodschappenlijstjes exporteren naar de iPod of naar de PDA-programma's HandyShopper en SplashShopper.

Koken: MacGourmet heeft ingebouwde thema's voor het wijzigen van de schermweergave en het afdrukken. Er is ook een gemakkelijke manier om je hele receptenverzameling op .Mac (of een andere webhosting-dienst) te zetten in een aantal mooie pagina-ontwerpen.

Voedingswaarden: Vóór de uitgave van versie 2.2 (de meest recente uitgave op het moment van schrijven) had MacGourmet een algemeen tekstinvoerveld voor informatie over de voedingswaarden. Ik vond dat een betere benadering dan de huidige manier van werken. Ik hoef niet zo nodig te zoeken naar alle recepten met minder dan 25 gram koolhydraten, ik wil alleen weten of een recept weinig koolhydraten heeft, of een lage glycemische indexwaarde. Voor zoiets kun je echter gebruik maken van trefwoorden. Ik heb er twee aangemaakt: "Weinig koolhydraten" en "Lage GI", die ik dan naar wens aanvink bij ieder recept. Vervolgens maak ik slimme lijsten aan die zoeken naar recepten met die trefwoorden. Op die manier kan ik mijn recepten zonder al te veel administratieve rompslomp beheren, en dat is uiteindelijk veel nuttiger dan te weten hoeveel milligram koolhydraten er in elk recept zit.

Met komst van versie 2.2 heeft MacGourmet ook een plug-inarchitectuur gekregen. De eerste plug-in die men uitgebracht heeft, is Nutrition ($11,95), die de voedingswaardendatabase van de USDA toevoegt én een manier om je ingrediënten te koppelen aan die rare namen in de database. Hierdoor kun je de voedingswaarde-informatie berekenen als je eenmaal het grote namenkoppelwerk achter de rug hebt. Echter, hoe mooi de Nutrition plug-in ook bedacht is, er zit een serieuze implementatiefout in. Als je een recept wilt aanpassen en je haalt de voedingswaarden erbij, dan geeft de plug-in keurig aan welke ingrediënten het niet aan de USDA-database heeft kunnen koppelen. Maar het is onmogelijk om dat op dit punt in het programma te verhelpen. Je moet eerst naar een apart Nutrition-venster, het USDA-equivalent van het ingrediënt opzoeken, een koppeling met je recept maken, dan terugschakelen naar het receptenvenster, een andere tab dan de Nutrition-tab aanklikken en uiteindelijk weer terugklikken naar de recepteneditor. Dit is nogal omslachtig en gezien het feit dat je je eigen ingrediënten niet aan de voedingswaardenlijst kunt toevoegen, zal ik deze functie vermoedelijk alleen gebruiken wanneer ik nieuwsgierig ben naar die informatie voor een bepaald recept. Verder gebruik ik mijn eigen, eenvoudige trefwoordenmethode.

Samenvatting: MacGourmet is mijn nummer één, het programma waar ik dagelijks gebruik van maak. Ik beveel het iedereen aan, vooral als je recepten van het internet wilt importeren.

Measuring Cup -- (Gratis)

De eerste indruk: Measuring Cup is een prachtig voorbeeld van het Keep It Simple Stupid (KISS) [Houdt het kinderlijk eenvoudig - nvdv] principe. Het programma kan maar een paar dingen, maar die werken dan ook uitstekend. De essentie van Measuring Cup is het eenvoudig beheren van recepten, die je naar eigen inzicht kunt opslaan in mappen en sub-mappen.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Recepten invoeren is makkelijk, maar je moet wel telkens op een klein +-knopje klikken voor elk nieuw ingrediënt en voor elke kookstap.

Importeren vanuit websites: Measuring Cup kan geen recepten van websites importeren.

Plannen maken en inkopen doen: Er kunnen met het programma geen plannen voor menu's gemaakt worden en boodschappenlijstjes worden ook niet ondersteund.

Bereiding: Er is geen groot formaat weergave voor tijdens het koken. Er is in feite helemaal geen display. Het invoervenster is tegelijkertijd het weergave-venster. Zo simpel is het. Afdrukken is zonder extra's.

Voedingswaarden: Er is geen voedingswaardendatabase, maar het is wel mogelijk informatie over de voedingswaarden van elk recept op te slaan in een eenvoudige tabel waarin je de soort (Koolhydraten, Vet, Calorieën, enz.), de hoeveelheid en de eenheid (milligram, gram, kcal, enz.) opgeeft.

Samenvatting: Measuring Cup is een goede keus voor diegenen die alleen maar hun recepten willen opslaan en verder niks. Als je vindt dat al die extra's alleen maar in de weg zitten, dan is dit programma een nadere kijk waard. En een betere prijs krijg je niet.

Organized Gourmet -- ($20)

De eerste indruk: Organized Gourmet heeft een heel andere manier van werken. Het meest in het oog springende onderdeel van het hoofdvenster is een kalender in plaats van een receptenlijst. Dat was wel even wennen voor mij, want ik had eigenlijk nooit bedacht dat ik mijn receptenverzameling ook qua tijd kon bekijken in plaats van per soort keuken of per soort gerecht.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Recepten toevoegen aan Organized Gourmet gaat prima, maar het is niet toetsenbord-vriendelijk, voor elk nieuw ingrediënt moet je een +-knop aanklikken.

Importeren vanuit websites: Organized Gourmet kon uitstekend tekst importeren vanuit de meeste websites en e-mailberichten waarmee ik het geprobeerd heb. Het enige probleem dat ik met de interface ondervond, was dat je op een +-knop moest klikken die zich onder de kalender bevindt, in plaats van onder de receptenlijst (die boven de kalender zit). Ik dacht dat de + met de kalender te maken had en raakte behoorlijk gefrustreerd toen ik een nieuw recept probeerde toe te voegen.

Plannen maken en inkopen doen: Zoals reeds eerder vermeld is de centrale metafoor van Organized Gourmet een kalender in plaats van een receptenlijst. Je kunt recepten naar een bepaalde dag slepen, of zelfs naar een bepaalde tijd in het dagvenster om aan te geven wanneer je wilt beginnen met koken. De kalender werkt naadloos samen met iCal, zodat je je geplande maaltijden kunt zien in de context van je dagelijks leven. Er is ook ondersteuning voor gestructureerde boodschappenlijsten (ingrediënten gerubriceerd onder 'melkproducten', bijvoorbeeld.)

Bereiding: Er is geen grootbeeld weergave en afdrukken is zonder extra's.

Voedingswaarden: Organized Gourmet voorziet niet in onderdelen die voedingswaarden kunnen bijhouden.

Samenvatting: Over het geheel genomen werkt Organized Gourmet prima, en ik kan wel zien dat het een krachtig gereedschap kan zijn voor mensen in de catering en anderen voor wie het plannen van een maaltijd erg belangrijk is. Echter, ik vond de kalender-interface niet echt handig.

Recipe Box -- ($24)

De eerste indruk: Recipe Box kiest net als Measuring Cup voor de eenvoud. Het hoofdvenster is een eenvoudige lijst met recepten en knoppen om nieuwe recepten toe te voegen, een geselecteerd recept te bewerken of te bekijken via een pop-up menu om de lijst te sorteren op gang. De recepten zelf kunnen worden bekeken en bewerkt via een apart venster.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Het toevoegen van recepten is wat omslachtig omdat het programma vereist dat je de hoeveelheden (een kopje, een theelepel, enzovoorts) en de voorbereidingen (hakken, raspen, enzovoorts) aan de eigen interne lijst toevoegt. Dus als je iets nieuws voor de eerste keer invoert vraagt Recipe Box om extra informatie zoals de enkel- en meervoudsvorm van de term, de juiste benaming van het ingrediënt en de juiste naam van de manier van voorbereiden. Na het invoeren van de eerste paar recepten werd dit al snel vervelend en vond ik dat het programma er maar niet meer naar moest vragen. Weer een paar recepten later, werd de vraag al veel minder vaak gesteld. Ik voegde minder nieuwe onderdelen toe en steeds vaker werd mijn invoer automatisch voltooid, hetgeen weer wel erg prettig was. Je moet echter een flinke hoeveelheid recepten invoeren voordat deze automatisch voltooiing standaard plaatsvindt en ik denk dat de meeste mensen al geïrriteerd zijn voordat dit punt is bereikt.

Importeren vanuit websites: Recipe Box bevat geen importeermogelijkheid voor website-recepten.

Plannen maken en boodschappen doen: Recipe Box bevat een simpele planner waarin je groepen recepten kunt samenstellen tot een menu, en van dergelijke menu's boodschappenlijstjes kunt aanmaken.

Bereiding: Recipe Box bevat een mooie doch ietwat saaie full-screen weergave die een wat grotere versie is van de gebruikelijke weergave. De afdrukfuctie is ook vrij simpel.

Voedingswaarden: Recipe Box heeft geen functies om voedingswaarden bij te houden, hoewel je wel opmerkingen kan plaatsen in een opmerkingenveld.

Samenvatting: Over het geheel genomen is Recipe Box een fijn en eenvoudig programma. Hoewel het gebrek aan importeermogelijkheden en de wat omslachtige beginfase vervelend zijn, zal het prima werken voor hen die bereid zijn de eerste tijd wat extra moeite te doen.

TheRecipeManager -- ($39.95)

De eerste indruk: TheRecipeManager toont veel functies in een enkel venster vol met tabs. De hele linkerkant van het scherm is een grote lijst en de rechterkant toont de informatie van het gekozen recept in twee delen. Rechtsboven staan de tabs voor Recept (metadata over de recepten), Ingrediënten, Serveren, Variaties en Voedingswaarden. Rechtsonder bevat tabs voor Foto, Instructies, Achtergrond, Opdienmogelijkheden/Tijd en Classificatie. Je kunt te allen tijde van ieder deel een tab weergeven, hetgeen zorgt voor een minder volgepropt beeld. Het nadeel is dat je het recept niet in zijn geheel kan bekijken, je moet nogal wat klikken om het hele recept te lezen.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: invoer in TheRecipeManager is eenvoudig en gaat makkelijk via het toetsenbord. Mijn grote bezwaar is dat het gebied waarin je bewerkt, vrij klein is en je moet door elk van de 10 tabs heen om al je informatie in te voeren.

Importeren vanuit websites: Je kunt niet direct van websites importeren, hoewel je wel van tekstbestanden kan importeren. Dus door de tekst van een website eerst te kopiëren naar een tekstbestand, kun je recepten van het web toch in het programma importeren.

Plannen maken en boodschappen doen: TheRecipeManager biedt een begrijpelijk pakket aan gereedschappen voor het plannen van maaltijden en gebruikt daarbij een kalender. Je kunt ieder recept naar iedere datum slepen, alle onderdelen per dag in een boodschappenlijstje laten omzetten en de lijst dan zo opstellen dat het overeenkomt met de winkels waar je het vaakst komt (dit kan meer dan één winkel zijn), zodat je een zeer efficiënte boodschappenlijst krijgt. Het heeft ook een voorraadkast-optie (en -gereedschappen) zodat je kunt bijhouden wat je al in huis hebt.

Bereiding: De bereidingsweergave van TheRecipeManager is instelbaar maar het is ook het minst aantrekkelijk van alle besproken programma's. Dat wil niet zeggen dat het niet nuttig kan zijn. Het ziet er gewoon niet mooi uit. Je kunt ook afdrukken op gewoon papier of 4- bij 6-inch (zo'n 10x15 cm) indexkaarten. Beiden zien er goed uit maar kunnen niet worden aangepast.

Voedingswaarden: TheRecipeManager heeft de beste ondersteuning voor informatie over voedingswaarden. Nadat je alle ingrediënten hebt ingevoerd, kun je naar een lijst gaan die alle voedingswaarden toont boven de lijst van USDA voedingswaarden. Voor ieder onderdeel dat je uit de lijst selecteert probeert TheRecipeManager de enorme USDA lijst terug te brengen naar een enkel woord in het ingrediënt dat je hebt geselecteerd. In mijn geval nam het "low-fat cottage cheese" en probeerde te zoeken op "lowfat." Toen ik dit verving door "cottage cheese" te typen, kon ik het juiste onderdeel kiezen. daarna kon ik met één muisklik de term "low-fat cottage cheese" in mijn recept associëren met "cheese, cottage, lowfat, 1% milkfat" en de voedingswaarden-informatie werd toegevoegd aan de totale voedingswaarde van mijn recept. Deze interface voor het bijhouden van voedingsinformatie was de meest opgeruimde die ik ben tegengekomen. TheRecipeManager ondersteunt ook de invoer van informatie van de American Diabetes Association, hoewel je die zelf moet berekenen.

Samenvatting: De interface van TheRecipeManager voelt wat minder elegant aan dan die van de anderen. De standaardweergave toont bijvoorbeeld recept-metadata en een afbeelding in plaats van belangrijkere dingen als ingrediënten en bereidingswijze. Het is een cross-platform programma maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het meer een omgezet Windows-programma is dan dat het voor de Mac is ontworpen. De interfaceklachten daargelaten is TheRecipeManager absoluut een programma vol functies die de beste boodschappenlijsten kan genereren en de beste ondersteuning biedt voor voedingswaarden-informatie. Qua kracht kan het zich meten met MacGourmet en Connoisseur, maar het moet diens elegantie helaas ontberen.

Yum -- (Gratis)

De eerste indruk: Yum is een eenvoudig programmaatje met een basale set mogelijkheden voor het beheren van recepten en het genereren van boodschappenlijstjes. Recepten kunnen worden ingedeeld in diverse categorieën (die je kunt aanpassen) en het is mogelijk om automatisch slimme lijsten te maken om het hoofdscherm te filteren. De interface is niet helemaal netjes, met bijvoorbeeld een schuifbalk onderaan het receptenscherm om de breedte van de ingrediënten en voorschriftenkolommen aan te passen, in plaats van de gebruikelijke manier van het vastpakken en verplaatsen van de kolomscheiding.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Recepten invoeren is eenvoudig en werkt naar behoren, hoewel invoer met uitsluitend het toetsenbord niet altijd vlekkeloos werkt. Afgezien van dit vreemde gedrag is Yums interface voor het invoeren van recepten simpel en duidelijk.

Importeren vanuit websites: Yum kan geen recepten van websites importeren.

Plannen maken en boodschappen doen: In tegenstelling tot de eveneens gratis concurrentie Measuring Cup, kent Yum een voorraadkast voor ingrediënten die je al in huis hebt; het kan dan ook boodschappenlijstjes maken die daar rekening mee houden. Merkwaardigerwijs moet je via het Voorkeuren-venster bij deze voorraadkast komen. Mogelijk reflecteert dit een afwijkende indeling van de echte keuken van de programmeur van Yum.

Bereiding: Yum biedt een schermbreed kookvoorschrift met misschien wel de grootste letters van allemaal. Ik kon de bereidingsstappen van de andere kant van de keuken nog lezen; ik vraag me wel af hoe ik in zo'n geval met mijn handen onder het bloem zou kunnen doorbladeren naar de volgende stap. Daarmee is deze eigenschap in de praktijk niet erg bruikbaar. Schermafbeelding en afdruk kunnen aangepast worden via een lay-out editor. De mogelijkheden hiervan zijn echter beperkt.

Voedingswaarden: Yum biedt niet de mogelijkheid om de voedingswaarden van een gerecht, aan de hand van de ingrediënten, vast te stellen.

Samenvatting: In de categorie gratis programma's biedt Yum meer mogelijkheden dan Measuring Cup (met name boodschappenlijstjes die rekening houden met wat er al in huis is). Als je op zoek bent naar een eenvoudig te bedienen programma zonder veel toeters en bellen is het zeker het uitproberen waard.

YummySoup! -- ($20)

De eerste indruk: YummySoup is het laatste programma dat ik de revue laat passeren, maar zeker niet het minste. Het is, na MacGourmet, mijn tweede keus, voornamelijk vanwege de elegante en overzichtelijke interface. De meest in het oog vallende eigenschap is de receptenbladeraar, die verdacht veel lijkt op CoverFlow in iTunes. Elk afzonderlijk recept verschijnt als een plaatje (als je er tenminste een plaatje aangehangen hebt, anders zie je alleen de naam van het recept), zodat je snel door je hele verzameling recepten kunt bladeren. In YummySoup kun je ook slimme lijsten maken zodat je je verzameling recepten op elke mogelijke manier kunt ordenen en onderverdelen.

[Zie afbeelding]

Recepten invoeren: Het toevoegen van recepten aan YummySoup is kinderlijk eenvoudig; werken zonder muis is simpel, via een toetsencombinatie om nieuwe ingrediënten toe te voegen.

Importeren vanuit websites: YummySoup kan recepten importeren van een snel groeiende selectie websites, en er is ook een online receptenbibliotheek waar je eenvoudig recepten uit kunt selecteren. Omgekeerd kun je ook je eigen recepten toevoegen aan deze bibliotheek, zodat andere gebruikers van YummySoup er hun voordeel mee kunnen doen. Voor zover ik kon zien wordt van deze mogelijkheid tot het delen van recepten veel gebruik gemaakt.

Plannen maken en boodschappen doen: YummySoup kan boodschappenlijstjes maken, maar kent geen voorraadkast. Ook kan het de boodschappen niet naar categorie of winkelrij ordenen. Wel kun je meerdere boodschappenlijstjes maken, zo dat je eenvoudig je boodschappen over verschillende winkels kunt verdelen.

Bereiding: Het breedbeeld van YummySoup is een van de beste van alle programma's waar ik naar gekeken heb, met de mogelijkheid om het beeld snel en eenvoudig aan je eigen wensen aan te passen. De standaardopmaak voor het afdrukken ziet er goed uit.

Voedingswaarden: YummySoup biedt geen mogelijkheden om voedingswaarden-informatie te beheren.

Samenvatting: YummySoup is een prima programma voor mensen die meer willen dan een instapprogramma maar ook weer niet zitten te wachten op alle toeters en bellen die TheRecipeManager of MacGourmet bieden. Als je prijs stelt op een opgeruimde interface (en een aanstekelijk cool ikoontje), zou je er zeker eens naar moeten kijken.

En hoe zit het met Mangia? Als je, net als ik, een verstokte fan van Mangia bent is er een mogelijkheid om je oude Mangia kookboeken om te zetten voor gebruik met veel van de hierboven genoemde programma's. Daarvoor moet je echter wel oude Classic-programmatuur installeren, nog een werkende versie van Mangia hebben liggen, en veel geduld hebben. Het is mij niet gelukt om deze mogelijkheid aan de praat te krijgen; hoewel mijn Mangia nog prima draait onder Classic, kan ik mijn recepten alleen converteren door ze opnieuw in te kloppen.

De afwas -- Van de meeste besproken programma's heb ik maar een eerste indruk kunnen geven van wat ze allemaal kunnen, dus je zult zelf moeten uitproberen welk van deze programma's het beste aan jouw eisen voldoet. Ze zijn zonder uitzondering als uitprobeerversie te verkrijgen, en in de meeste gevallen staan de programmeurs open voor vragen en suggesties van klanten, via e-mail of ondersteunings-fora.

Ik hoop dat dit overzicht je een overzicht heeft gegeven van wat er beschikbaar is, zodat je zelf gericht op zoek kan naar een receptenprogramma dat aan jouw eisen voldoet. Laat ons op TidBITS Talk meedelen in je ervaringen. Kook ze!

[Andy Affleck (voorheen Williams) kookt al jaren met, en angstvallig dichtbij, zijn Macintoshes. Andy is auteur van"Take Control of Podcasting on the Mac", maar is daarnaast overdag een Senior Project Manager en op alle andere tijden een blogger (en dat al sinds 1994)]

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Take Control-nieuws: nieuwe iPods besproken in hernieuwd Take Control e-boek

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RH]

Het wordt lastig om de aankondigingen van de iPod-producten te volgen, want je hebt nu de nieuwe iPod nano, de iPod classic en de iPod touch. Maar slechts een maand nadat zij zijn uitgekomen is er de gratis kleine hernieuwing van de tweede druk van "Take Control of Your iPod: Beyond the Music" van Steve Sande. Versie 2.0.1 betrekt al die nieuwe iPods in alle besprekingen in het boek van de vele dingen die men met een iPod kan doen behalve het luisteren naar muziek. Als je de tweede druk bezit kun je deze update gratis krijgen door te klikken op de Check for Update link op de eerste bladzijde van jouw exemplaar; als je de eerste druk hebt, geeft klikken op Check for Updates je 50% korting.

Steve begint met je te helpen uitzoeken welk model iPod je bezit voor het geval je de iPod gekregen hebt of zich niet realiseerde dat jouw eerste iPod nu als een "2G" beschouwd wordt. Hij verstrekt kort basisdetails zoals hoe een iPod op te laden en te synchroniseren, en komt dan in het hart van het boek - hoe kan men allerlei leuke dingen met een iPod doen, zoals lopen en zwemmen, in slaap vallen, boeken en RSS lezen, kaarten en films bekijken, spelletjes en diavoorstellingen spelen, back-ups maken, en nog heel veel meer.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Take Control-nieuws: alles over netwerken met 802.11n AirPort Extreme

  door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RH]

We hebben nog een laatste aankondiging voor je voordat we onze aandacht op Leopard richten - gratis updates voor zowel "Take Control of Your 802.11n AirPort Extreme Network" 1.1 als "Take Control of Your Wi-Fi Security" 1.5. Dit zijn geen flauwe kleine updates. Glenn voegde aan de eerste 17 bladzijden toe, en wij verhoogden de laatstgenoemde Take Control in een klap tot versie 1.5 vanwege de vele subtiele veranderingen.

Het AirPort Extreme basisstation mag dan het popcultuur-uiterlijk van de iPod missen, we hebben toch bij geruchte vernomen dat het de best verkopende 802.11n-draadloze gateway op de markt is. Hoe goed het ook zijn moge, het installeren van een 802.11n netwerk kent zo zijn uitdagingen: het opnemen van apparatuur met harde codes, het aansluiten van harde schijven en printers, het instellen van internetverbindingen enzovoorts. Glenn Fleishman, alom erkend als de wifi-expert van de Mac-wereld, behandelt al deze onderwerpen en nog meer in "Take Control of Your 802.11n AirPort Extreme Network", waardoor het boek van wezenlijk belang is voor iedereen die gebruikmaakt van een van de twee 802.11n AirPort Extreme basisstations van Apple. Glenn voegde er zelfs een hoofdstuk aan toe waarin wordt uitgelegd hoe men een netwerk kan maken met twee of meer basisstations, met bovendien een bespreking van de laatste gebeurtenissen in de draadloze wereld.

Glenn heeft mij ook geholpen met een nieuwe versie van ons boek over een van de neteligste en belangrijkste aspecten van draadloos netwerken: veiligheid. Onze "Take Control of Your Wi-Fi Security", in eerste heruitgave sinds 2005, voegt een bespreking toe van de iPhone van begin tot eind, kijkt naar de spionagetruc (sidejacking), slaat een paar spijkers in de doodskist van WEP, bekijkt gemakkelijkere veiligheidsmaatregelen met Wi-Fi Protected Setup (WPS), vertelt hoe een SSH proxy voor veiligheid en anonimiteit te gebruiken, en legt uit hoe IPv6 NAT elimineert (wat goed dan wel kwalijk voor de veiligheid kan zijn).

Als je versie 1.0 van een van deze twee boeken bezit, klik dan Check for Updates op de omslag om jouw gratis update te verkrijgen. En als je net een van Apples nieuwe 802.11n AirPort Extreme basisstations hebt gekocht, of als je je zorgen begint te maken over jouw veiligheid, dan kun je elk van de boeken kopen voor $10, of beide tezamen voor $17,50.

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 8 oktober 2007

  door Jeff Carlson <[email protected]>
[vertaling: PAB]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Internet Slow OverNight? Wat kan de oorzaak zijn van een aanzienlijke prestatiedaling tijdens nachtelijke internet-toegang? (6 berichten)

iPhone bricks can be revived -- Opengebroken iPhones die overleden zijn door de iPhone 1.1.1-update blijken toch niet permanent tot baksteen gepromoveerd te hoeven zijn. (1 bericht)

Recommendation on Project Management Software? -- We doen allemaal projecten. Is er een voorkeur voor een bepaald programma om deze te managen? (1 bericht)

Installing Timeslips 2007 in Parallels 3.0 -- Een lezer zoekt advies voor het installeren van software op een virtuele schijf van Parallels. Andere zaken kunnen wel gelezen worden van de cd-speler, dus waarom werkt de installer niet? (2 berichten)

Getting a cell phone for use in Europe -- Tijdens zakenreizen heeft een lezer telefoontoegang nodig, zonder overgeleverd te zijn aan hoge "roaming"-kosten. Wat is de beste aanpak? (5 berichten)

Need assistance with GoLive -- Soms is het het gemakkelijkste om bij een bepaalde softwareversie te blijven die het doet. Nadat GoLive 6 niet meer werkte op de computer van een lezer en de installatieschijven verdwenen zijn in de loop der jaren, zoekt hij een manier om een nieuw exemplaar te kopen. (3 berichten)

Radioshift TiVos Internet Radio -- Adams bespreking van dit nieuwe programma bracht een lezer ertoe zijn negatieve ervaringen te delen. Is het de fout van Radioshift, of viel de installatie ervan toevalligerwijs samen met andere problemen op de Mac van de gebruiker? (2 berichten)

A recommendation for White Label Webhosting? -- Als je zoekt naar informatie over webhosting is dit de plek om te zoeken: er zijn niet alleen aanbevolen bedrijven te vinden, maar er is ook een zeer goede historie van webhosting in het algemeen door Chuck Goolsbee van digital.forest. (4 berichten)

Mac Market Share Rising at Cornell University -- Cornell is niet de enige universiteit waar een toename in Mac-gebruik te zien is. De universiteiten van Boston en Princeton geven dezelfde trend weer, met een indrukwekkende groei. (8 berichten)

Address book software -- Apples Adresboek is de centrale locatie voor het opslaan van contactinformatie op de Mac, maar de tekortkomingen kunnen omvangrijk zijn als je gewend bent aan iets dat robuuster (maar verouderd) is. (3 berichten)

Another Eudora->Mail switch question -- Een aantal irritaties kwamen aan het licht toen een lezer overstapte op Mail. Het leidde tot vragen als hoe je binnenkomende berichten kan bewerken en markeren. (4 berichten)

Bladwijzer bij: del.icio.us | digg | reddit | Slashdot | Yahoo! MyWeb


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2007 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering