Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue
Onze verslaggeving van 2007 begint met de uitgave van de allereerste TidBITS archief-cd, die het complete archief bevat van 17 jaren Macintosh-rapportage! Dan beoordeelt Glenn Fleishman Apples aandelenoptie-verdriet en kijkt Joe Kissell naar de VMware Fusion-bèta voor hen die geïnteresseerd zijn in het virtualiseren van Windows op een Mac. We schrijven ook over de uitgave van PreFab UI Browser 2.0, Simon 2.2 en updates van Microsoft Office 2004 en Office X. Verder geven we een aantal updates van gebeurtenissen op de Macworld Expo. Nieuw in deze uitgave is de eerste versie van een onregelmatig verschijnende column door eerstejaars student Dan Pourhadi die gericht is op het uitleggen hoe en waarom jonge mensen met technologie omgaan op de manier zoals ze doen.
Artikelen
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Enkele maanden geleden schreef ik een kort stukje over MacTech Magazine, dat een cd gemaakt had dat de volledige archieven bevatte van het magazine (zie "MacTech maakt archief-cd", 2006-11-13). Na het einde peinsde ik erover dat wij misschien hetzelfde zouden moeten doen met TidBITS, een suggestie waarop onmiddellijk een aantal lezers met "Ja, alsjeblieft!" reageerden.
Daarom kondig ik met plezier aan dat we, in samenwerking met onze vrienden bij MacTech (waarom het wiel overnieuw uitvinden?), de allereerste TidBITS archief-cd gemaakt hebben. Die bevat ieder artikel dat we publiceerden vanaf de oprichting in 1990 tot het laatste nummer van 2006 - dat is meer dan 6500 artikelen in 860 publikaties, geschreven door meer dan 300 Macintosh-experts - ondanks de wijdverbreide misvatting schrijf ik echt niet alles in TidBITS!
Deze schat aan Macintosh-informatie is onder handbereik met de TidBITS Viewer, een gebruikersapplicatie geschreven door MacTech, die de Spotlight-technologie van Apple gebruikt voor pijlsnel zoeken, geordend naar belangrijkheid, en de WebKit-technologie van Safari voor tekstweergave. Zijn interface heeft drie vakken. Het linker vak geeft een gecodeerde lijst van navigatielinks, het bovenste vak toont de zoekresultaten en het grote centrale vak laat de inhoud zien. De TidBITS Viewer kun je rechtstreeks vanaf de cd gebruiken, of kopiëren naar de harde schijf. Doordat hedendaagse Apple-technieken gebruikt worden is Mac OS X 10.4.5 of later nodig.
De TidBITS Viewer is uitermate makkelijk in het gebruik en werkt ongeveer als een website met frames. Links naar artikelen of andere inhoud op de cd worden meteen in het hoofdvak geladen, en links naar pagina's op het web worden zonder meer in je browser geladen. Naast het zoeken kun je onze inhoud chronologisch per jaar, per auteur, en via gerelateerde artikelen napluizen. Als je een onderwerp bekijkt kun je naar het vorige of het volgende nummer navigeren, of doorklikken naar ieder ander artikel in dat nummer. En bij het lezen van een artikel zie je in een blauw veld koppelingen voor teruggaan naar de samenvatting van dat nummer, naar gerelateerde artikelen, en naar andere artikels in hetzelfde nummer. Het is behoorlijk uitgekookt.
(Speciale dank ank aan Glenn Fleishman voor de database-toverij om onze inhoud op een handige manier te exporteren en aan Jeff Carlson, voor alle benodigde afbeeldingen).
De cd kost normaal $49,95, maar tot 31 januari 2007 hebben we een introducieaanbod via de online winkel van MacTech voor $29,95. Die prijs zal ook gelden als showaanbieding in de MacTech-kiosk (#N3320) op de komende Macworld Expo in San Francisco.
O ja, en om de deal aantrekkelijker te maken zit er bij de cd een eenmalige coupon die je 50 procent bespaart bij je eerstvolgende bestelling van een Take Control e-boek, en voor het geval je niet zeker weet welke e-boeken je zou willen hebben, zette ik een map op de cd met pdf-voorbeelden van al onze e-boeken, dus hoef je ze niet te downloaden vanaf onze Web site. Veel plezier!
Macworld Expo is voor ons altijd een hectische tijd, met stapels verschijningen en signeersessies en soms hebben we ze niet allemaal helder in beeld voor de laatste editie van het jaar. Dit jaar was het niet anders, dus volgen hier nog een paar updates en herinneringen. (Voor het volledige overzicht, zie "Macworld SF 2007 evenementen", 2006-12-18).
En tenslotte is de Hess Events List van Ilene Hoffman vrij goed gevuld, dus als je niet zeker weet wat te doen, kijk daar dan zeker naar.
De Microsoft's Macintosh Business Unit (ook bekend als MacBU) sloot 2006 af met de uitgave van updates voor hun belangrijkste productiviteitsprogramma's. Office 2004 for Mac 11.3.2 Update, is een 13,7 MB grote download, herstelt een probleem dat in PowerPoint 2004 een onverwachte afbreking van het programma kon veroorzaken. Entourage 2004 gaat nu correct om met contactnamen met speciale tekens, corrigeert een probleem met dubbele berichten in publieke mappen en verbeterd compatibiliteit met Mirapoint Message Server. De update vereist de Office 2004 for Mac 11.3.0 Update (57,6 MB), die uitgegeven is in oktober 2006 en die voorzag in reparaties en in oplossingen voor beveiligingslekken.
Eigenaren van het eerdere Office X kunnen Office for Mac Update (2006-12-19) downloaden (3,33 MB groot) die de eerder genoemde stabiliteitskwestie in PowerPoint oplost.
Dejal Systems bracht vorige week Simon 2.2 uit, de nieuwste versie van hun gereedschap om op internetdiensten te passen, die ook kan opletten of de inhoud van webpagina's verandert. Opmerkelijk in 2.2 is dat er een scriptmogelijkheid is toegevoegd waarmee gebruikers van Simon hun eigen gespecialiseerde tests kunnen maken met AppleScript, shellscripts, Perl, PHP, Python, Ruby, of een willekeurig ander scriptsysteem dat beschikbaar is onder de commandoregel. De basisdienst, voor het controleren van websites, ondersteunt nu https-, feed-, en bestands-URL's; kan zowel formulieren controleren die POST, als die GET gebruiken, en onthoudt en gebruikt koekjes. Andere veranderingen zijn een nieuwe MySQL-dienst, Specific DNS waarmee je een domeinnaam kunt opzoeken bij een door jou gekozen DNS-server, een Growl-waarschuwer, talloze verfijningen aan de interface, een reeks reparaties, en nog veel meer (zie het volledige uitgavebericht voor details). Simon 2.2 is nu universeel binair. Upgrades zijn gratis voor geregistreerde gebruikers, en nieuwe exemplaren kosten $30 tot $200, afhankelijk van het aantal tests.
Ook al hebben we niet zo veel servers om Simon mee te testen, het heeft voor mij goed gewerkt. Ik word direct gewaarschuwd als er iets misgaat en als het weer in orde is. En omdat hij vaak oppast als ik slaap, waardeer ik in het bijzonder zijn flexibele waarschuwingen, die bijvoorbeeld hardop uitgesproken kunnen worden, maar alleen onder werktijd.
PreFab UI Browser is een gereedschap voor scripters. Je zult het niet nodig hebben tenzij je het nodig hebt, maar als je het nodig hebt is het precies wat je nodig hebt. Zoals ik uitgelegd heb in TidBITS, vier jaar geleden ("Het scripten van het onscriptbare in Mac OS X", 2003-03-10), evenals in mijn AppleScript-boek, zijn de Accessibility API en System Events de enig begaanbare weg als je een script moet maken dat op knoppen klikt, scrollende lijsten leest, en kiest uit menu's. En UI Browser is de beste manier om uit te zoeken hoe je ze gebruikt. Met UI Browser kun je de interface van een programma bekijken door de bril van de Accessibility API, en de AppleScript-commando's genereren waarmee je aan System Events kunt vertellen hoe het om moet gaan met die interface.
UI Browser versie 2.0 is onlangs uitgekomen. Behalve zijn nieuwe universeel binaire incarnatie en enkele belangrijke reparaties, zijn de meeste zichtbare verbeteringen in deze versie kleine veranderingen aan de interface, maar hun optelsom maakt een groot verschil. Het opmerkelijkst is de nieuwe "schermlezer", die meteen reageert als je de muis over de onderdelen van de interface van een programma beweegt. UI Browser kan nu ook omgaan met interface-elementen die kort geleden in het repertoire van Cocoa zijn opgenomen (zoals datumkiezers), en heeft nog wat extra mogelijkheden die bedoeld zijn voor ontwikkelaars die willen testen of hun programma voldoet aan de standaarden voor toegankelijkheid.
PreFab UI Browser kost $55. De upgrade vanaf een eerdere versie is $10, of gratis als je hem gekocht hebt na het begin van 2006. Hij heeft Mac OS X 10.4 Tiger nodig, en je kunt een volledig werkende demo van 1,2 MB downloaden, die 30 dagen werkt.
Vorige week loste VMware eindelijk zijn belofte in die het maakte op Apples Worldwide Developer Conference (WWDC), met de komst van een publieke bèta-versie (registratie vereist) van hun nieuwe virtualisatie-software voor Mac OS X, met de codenaam Fusion. Net zoals Parallels Desktop en Q, maakt Fusion het iedereen met een Intel-Mac mogelijk om met Windows, Linux en de meeste andere pc-besturingssystemen te werken onder Mac OS X. En anders dan Boot Camp vereisen zij geen herstart.
Omdat Parallels Desktop zo hoog gewaardeerd wordt en al snel een succes werd, lijkt Fusion een achterstand te moeten inhalen. Maar het programma is zeker op het juiste spoor. Deze bèta-versie biedt volledige ondersteuning voor de meeste USB 2.0-apparaten. Zelfs de nieuwste bèta-versie van Parallels Desktop (met voorlopige USB 2.0-ondersteuning), ondersteunt voorlopig nog geen isochroonapparaten zoals videocameras. (Isochroon betekent "met gelijke tussenpozen". Isochroonapparaten bufferen hun informatie niet, maar hebben het besturingssysteem nodig om wat ze sturen meteen op te vangen.)
Fusion ondersteunt slepen tussen Windows en Mac OS X, een functie die Parallels Desktop slechts een paar weken geleden toevoegde in een recente bèta. En met Fusion kunnen gebruikers specificeren hoeveel processorkernen toegewezen moeten worden aan virtuele machines. In Parallels wordt tot op heden slechts een kern gebruikt. Vroege meldingen van bèta-testers geven aan dat de prestaties van Fusion uitstekend zijn, in sommige gevallen beter dan die van Parallels.
Aan de andere kant heeft Fusion niets dat ook maar lijkt op Coherence, de nieuwe Parallels-functie waarmee Windows-programma's onafhankelijk kunnen werken naast Mac OS X-programma's, in plaats van gevangen te zijn in een apart Windows-venster. En de eerste bèta van Fusion kan geen Boot Camp-schijven lezen (zoals de nieuwste Parallels-bèta's wel kunnen), wat gebruikers van Boot Camp dwingt een aparte versie van Windows te installeren.
VMware heeft de uiteindelijke naam, prijs of uitgavedatum van Fusion nog niet genoemd, maar zij richten hun pijlen duidelijk op Parallels. De onvermijdelijke competitie zal interessant zijn om mee te maken.
Steve Jobs heeft niet geprofiteerd van de gestaakte praktijk van het antidateren van aandelenopties bij Apple, zo meldde eind december een commissie van de ondernemingsraad onder leiding van raadslid en voormalig vice-president Al Gore. Volgens de commissie heeft Jobs geantidateerde opties wel goedgekeurd voor anderen, maar had hij niet "de boekhoudkundige implicaties hiervan goed ingeschat".
Apple heeft zijn inkomsten hierzien in het kader van een aangifte bij de Securities and Exchange Commission (SEC), en heeft hierbij de eerder opgegeven cijfers over een periode die teruggaat tot 1998 verlaagd met $105 miljoen vóór belastingen, of $84 miljoen na belastingen.
Enkele maanden geleden hadden wij het over de activiteiten van Apple op het vlak van antidateren van aandelenopties (zie "Apple geeft commentaar op optiezaak", 2006-10-09), waarbij wij opmerkten dat een optimale datum kiezen voor het bepalen van de prijs van een aandelenoptie dan wel legaal mag zijn, maar dat geantidateerde opties moeten worden aangegeven.
Het onderzoek naar geantidateerde opties ging niet in op de aantijgingen van een eind 2006 tegen Apple aangespannen proces waarbij sprake was van "spring-loaded" opties. In dat geval wordt voorkennis van een positieve gebeurtenis gebruikt als katalysator om vóór de gebeurtenis opties toe te kennen. Volgens de Los Angeles Times wordt in het proces beweerd dat één miljoen spring-loaded opties werden toegekend net voor Microsoft in 1997 $150 miljoen investeerde nadat Steve Jobs was teruggekeerd bij Apple. Door het nieuws van de investering van Microsoft waren de opties één dag na de uitgifte al $7,7 miljoen meer waard.
De praktijk om opties te antidateren heeft geen materiële invloed op een onderneming omdat de kosten voor optietoekenningen niet contant worden betaald. De boekhoudkundige problemen hebben dan ook meer te maken met de algemene levensvatbaarheid en de ethiek die een onderneming uitstraalt naar de buitenwereld, en de perceptie van de toekomstige potentiële omzet en winst - echt twee verschillende soorten netto inkomen. Antidateren zuigt geld uit de aandelenmarkt, niet uit de eigen geldkoffers van een onderneming, door met het systeem te spelen omdat in essentie terugblikkende kennis over de aandelenprijs wordt gebruikt als een soort tijdmachine. Dit is niet eerlijk tegenover aandeelhouders of effectenhandelaars.
Apple heeft een klein beetje transparantie geschapen over het probleem door vóór het verslag al enkele details vrij te geven. Jobs heeft zich zelfs verontschuldigd voor zijn betrokkenheid bij deze zaak. Zoals veel andere ondernemingen heeft Apple zijn praktijken herzien in 2003 toen een nieuwe wet van kracht werd over het aangeven van optietoekenningen. Toekenningen moeten nu binnen de twee dagen worden aangegeven, zodat zelfs legaal antidateren sterk wordt beperkt, maar enkele financiële experts hebben laten weten dat zij bij sommige ondernemingen - niet Apple - antidateringsproblemen hebben gevonden die dateerden van 2003 en later.
Een samenvatting van de bevindingen van de speciale commissie van de ondernemingsraad is te vinden in Apple's 10K filing, hun verslag aan de SEC voor het fiscale jaar dat eindigt op 30 september 2006 dat was uitgesteld tot na dit intern onderzoek. In de periode in kwestie zijn meer dan 42.000 optietoekenningen uitgevoerd - tussen oktober 1996 en januari 2003 - waarvan ongeveer 6.500 met een onjuiste datum.
Een beperkt aantal toekenningen had echter een groot effect, omdat 660 speciale toekenningen voor $48 miljoen van de herziening stonden, en één reeks opties die aan Jobs waren gegeven - en later waren geannuleerd - de basis was voor $20 miljoen van de herziening.
De toekenningen van Jobs werden oorspronkelijk uitgegeven in 2000 en 2001, en betroffen respectievelijk 10 miljoen en 7,5 miljoen optie-aandelen. De tweede toekenning was geantidateerd van 18 december 2001 (toen het aandeel op $21,01 noteerde, aangepast voor latere splitsingen) naar 19 oktober 2001 ($18,30) of een verschil van ongeveer $20 miljoen. De ondernemingsraad annuleerde de opties nadien en gaf Jobs in maart 2003 5 miljoen aandelen met beperkte dividendrechten (nu gesplitst in 10 miljoen aandelen). Dat betekent dat hij nooit enig financieel voordeel haalde uit de optietoekenningen. (Jobs deed Apple bijna de helft van de aandelen verkopen in maart 2006 om een belastingschuld van $300 miljoen te betalen. Hij hield ongeveer 5,5 miljoen aandelen die nu iets minder dan $500 miljoen waard zijn).
Op pagina 85 van de 10K-aangifte verklaart Apple expliciet dat "het onderzoek ernstige vragen had opgeroepen over de activiteiten van twee voormalige functionarissen in verband met de boekhouding, registratie, en verslaglegging van toekenningen van aandelenopties". Dit kan worden geïnterpreteerd als een verwijzing naar voormalig financieel directeur Fred Anderson, die in oktober 2006 ontslag nam uit de ondernemingsraad, en algemeen raadgever Nancy Heinen, die in mei 2006 ontslag nam om onbekende redenen.
De advocaat van Anderson verklaarde aan de Wall Street Journal dat Anderson niet betrokken was bij "de dagelijkse activeiten inzake het toekennen, verslagleggen en boeken van aandelenopties". Een advocaat voor Heinen verklaarde tegenover de New York Times: "Nancy Heinen heeft een welverdiende reputatie van meer dan 20 jaar voor eerlijkheid en integriteit, en geruchten over het tegengestelde zijn ongegrond".
Er is nog steeds de mogelijkheid dat de SEC andere fouten zal vinden via hun eigen onderzoek, al zou de goede trouw van het feit dat Al Gore aan het hoofd stond van een commissie die heeft verklaard bijna 27.000 manuren te hebben besteed aan het speuren in een miljoen documenten en 40 werknemers heeft geïnterviewd het huidige management moeten vrijwaren voor verrassingen. De SEC kan boetes opleggen aan Apple en zou kunnen beslissen om juridische stappen te nemen tegen Jobs of tegen andere leden van het huidige of vroegere management.
[Adam hier. Ik werd onlangs 39, en hoewel ik me fysiek niet oud voel, wil het nog wel voorkomen dat ik me bij het lezen over hoe tieners technologie gebruiken (waar ik al 17 jaar over schrijf!) gewoon antiek voel. O, ik begrijp hoe de technologie werkt, ik kan gewoon niet altijd snappen waarom deze mensen (die allemaal veel jonger zijn dan ik) het zo aantrekkelijk vinden, zo erg zelfs dat een recente studie vaststelde dat tieners elektronische media gebruiken gedurende meer dan 72 uur per week. Ik denk niet dat ik 72 uur per week aan wat dan ook besteed, behalve ademhalen.
Maar in plaats van chagrijnig te mompelen over die goeie ouwe tijd waarin we BITNET afschuimden naar moppenbestanden en 400K-floppies maakten vanaf onze Mac Plussen, heb ik een echte tiener ingehuurd, eerstejaarsstudent Dan Pourhadi, om te schrijven over hoe en waarom de tieners technologie gebruiken. Dan schreef recentelijk over hoe een Mac te kiezen om mee naar de universiteit te nemen met een budget van 2000 dollar, een opdracht die hij met aplomb uitvoerde. Dus leek hij mij de aangewezen persoon om zijn generatie te verklaren aan diegenen onder ons die zich de Sovjetunie en Oost-Duitsland nog herinneren (zie de Class of 2010 Mindset List van Beloit College voor andere feiten over de eerstejaarsstudenten van vandaag). Om te beginnen heb ik Dan gevraagd om instant-berichten aan zijn grootmoeder uit te leggen, maar ik wil deze sporadische column opengooien voor jullie suggesties. Als er iets te zeggen valt over hoe jonge mensen (we hebben het hier over 15 tot 25 jaar) technologie gebruiken, laat het mij of Dan weten en we zullen zien wat we kunnen doen.]
"Dag Danny lieverd..".
Hee, Oma!
"Wat doe je daar?"
Oh, niks, Oma. Ik zit gewoon online met mijn vrienden te praten.
"Dag vriend van Danny! Ik ben zijn grootmoeder!"
Nee, nee, Oma. Ik zit stuur ze instant-berichten (IM). We zitten niet aan de telefoon.
"Oh, je zit naar ze te typen? Zoals met e-mail. Met wie praat je? Dat meisje aan wie je me gisteren voorstelde? Zij was aardig".
Ja, Oma. Met haar, en met mijn vriend Mike, en met Kim en met Jennifer.
"Je zit met al die mensen te praten? Tegelijkertijd?"
Jep, we hebben allemaal afzonderlijke gesprekken. Kijk, dit is mijn buddylijst hier links. Die laat al mijn vrienden zien die nu achter hun computers zitten. Ik kan berichten sturen naar wie ik wil, en zij kunnen antwoorden en we kunnen zo een gesprek voeren hier in dit venster. Het is gratis en je hebt er geen telefoon of iets speciaals voor nodig. En ik kan met zo veel mensen praten als ik maar wil.
"Dat is prachtig. Maar het lijkt nogal ingewikkeld".
Het is een behoorlijk machtig ding, hoor, als je de slag een keer te pakken hebt. Stelt u zich maar voor, je kunt praten met meer mensen tegelijk, terwijl je ondertussen gewoon doorgaat met waar je mee bezig bent. Hoe vaker je IM gebruikt, hoe beter je gaat typen, en uiteindelijk wordt het typen van berichten een tweede natuur, het voeren van een gesprek online voelt bijna zo gewoon als praten aan de telefoon.
"Dat is idioot".
Idioot, Oma?
"Idioot ja. Wat als je nu wilt laten zien dat je verdrietig of vrolijk bent? Hoe kun je nu weten wat die andere persoon denkt als je ze niet kunt zien of horen?"
Nou, ik weet zeker dat dat eerst ook over de telefoon werd gezegd: hoe kun je nu emoties waarnemen als je iemands gezicht niet ziet? Simpel, door aanwijzingen uit de context en spraakpatronen. Als je iemand van streek maakt aan de telefoon, zal die waarschijnlijk een paar seconden pauzeren alvorens te antwoorden. Als je eenmaal een veteraan bent in het gebruik van de telefoon, is het gemakkelijk om de stemming van het gesprek te begrijpen.
Hetzelfde geldt voor IM via tekst. Als ik met mijn vrienden praat, gebruiken we verschillende technieken om gevoelens en stemming via het gesprek door te geven. Puntje-puntje-puntje kan verwarring of onzekerheid betekenen, een snelle typer die ongebruikelijk langzaam antwoordt, is waarschijnlijk niet gelukkig, cursief wordt gebruikt om woorden of zinsdelen te benadrukken en hoofdletters geven doorgaans schreeuwen of opwinding aan. Er zijn ook de smiley-gezichtjes die helpen om een bepaald gevoel door te geven.
"Maar hoe weet je nu dat ze niet zitten te liegen? Iemand zou kunnen liegen over hoe ze zich voelen".
Inderdaad, Oma, u hebt helemaal gelijk. En het gebeurt vaak. Maar hoe meer je met bepaalde mensen praat, hoe beter je hun echte stemming kunt begrijpen. Het is moeilijk om emoties te verbergen, in alle communicatiemedia.
Zo heb ik bijvoorbeeld een vriendin die onbewust een punt achter elk bericht zet als ze van streek is. De meeste mensen die ik ken gebruiken eigenlijk geen punten in instantberichten (zinnen worden doorgaans gescheiden en in verschillende berichten verstuurd), dus als er punten gebruikt worden, hebben ze vaak een speciale betekenis.
Alles valt online te manipuleren. Neem nou gelach: als je probeert te laten zien dat je iets grappig vindt, dan typ je meestal "lol" (afkorting van "laugh out loud" - hardop lachen). Als iets grappiger is, dan kun je "hahaha" typen. Hoe grappiger het is, hoe meer "ha"s je toevoegt. Als iets is om je te bescheuren, dan kun je voluit gaan met "HAHAHA" in vette letters. Hoofdletters voegen nadruk toe, ziet u?
Het strategisch gebruik van snelheid, pauzes, hoofdletters en cursief, emoticons, leestekens, afkortingen, zelfs woordkeuze. Een geoefende IM-er leest en interpreteert al deze dingen als betekenisvol, en dat maakt IM-gesprekken net zo natuurlijk voor hen als wat dan ook.
"Eh, Danny..".
Ja, Oma?
"Jouw vriend heeft je wat gestuurd. Waarom antwoord je niet?"
Kijk, da's nou een ander prachtige eigenschap van dit alles. Als je met iemand aan te telefoon zit te praten, ben je verplicht om meteen te antwoorden. Een IM-gesprek is geheel beheersbaar. Je kunt een paar seconden wachten om een antwoord te bedenken, "brb" (be right back - ben zo terug) typen en een paar minuten pauzeren, of gewoon een simpel "g2g" (got to go - moet nu weg) om snel weg te wezen. Je past het gesprek aan aan je eigen wensen.
"Dat is verschrikkelijk!"
Waarom, oma?
"Het is onbeleefd! Zomaar een gesprek beëindigen, en je gesprekspartner zo achterlaten. Stel je voor!"
Oma, als iets onbeleefd is aan de telefoon, of bij een echt gesprek, hoeft online dan niet per se ook onbeschaafd te zijn.
Doorgewinterde IM-gebruikers hebben wel bepaalde regels om gesprekken beheersbaar te maken voor beide zijden. Je zou een gesprek bijvoorbeeld niet moeten beëindigen zoder "brb" of "g2g" te zeggen. Wanneer je niet achter je computer zit, of even geen tijd hebt voor berichten, dan zou je een "Away" bericht moeten instellen, waarbij zo'n bericht automatisch gestuurd wordt bij het ontvangen van een bericht. Iets in de orde van "Ik zit even niet achter mijn computer", zodat iedereen weet dat ze geen antwoord hoeven te verwachten.
Wanneer iedereen deze regels zou volgen - en eigenlijk kent iedereen ze - dan zou er geen onbeleefdheid meer hoeven te zijn.
"Dat lijkt me dan wel goed. Waar praat je dan zoal over?"
Roddels.
"Oh".
Grapje, oma. We praten over van alles. School, werk, vriendendingen. Het lijkt misschien gek, maar online praat ik vrijer dan in het echt. Dokters zullen misschien zeggen dat dat niet gezond is, en ik zou antwoorden dat dokters niet gezond zijn, maar chatten is voor mensen als ik een stuk makkelijker. Je hebt tijd om een antwoord even op je in te laten werken en na te denken over je reactie. Het is ook mogelijk om emoties over te brengen en te interpreteren. Je kunt teruglezen wat eerder gezegd is, en er is geen sprake van ongemakkelijke stiltes of gekke geluiden.
Als je gewend bent aan 'gewone' gesprekken lijkt dit misschien kunstmatig. Dat is het wellicht ook wel een beetje, maar het reduceert de kans op versprekingen en miscommunicaties, en het bevordert eerlijkheid omdat iedereen meer op zijn gemak is.
"Je hebt hier goed over nagedacht, he?"
Dat klopt, oma.
"Dus je praat nu met vier mensen tegelijk?"
Ja.
"Is dat niet verwarrend? Vier verschillende gesprekken tegelijkertijd voeren?"
Dat zou je denken, he? Maar je raakt er aan gewend, net zoals bij autorijden. Als je voor het eerst achter het stuur kruipt, wordt je gek van al die dingen die je moet doen: op de weg laten, je snelheid in de gaten houden, op de borden letten, op andere auto's letten enzovoort. Dat lijkt dan vrijwel onmogelijk.
Maar hoe meer je rijdt, hoe eenvoudiger het wordt. Iedere taak wordt een gewoonte. Dat gaat ook op voor chatten: in het begin is het inderdaad verwarrend. Maar hoe meer je het doet, hoe meer je in staat zult zijn om de gesprekken van elkaar te scheiden. Je leert om op de context te letten. Voordat je het weet voer je gesprekken met tien of meer mensen tegelijk zonder met je ogen te knipperen.
Natuurlijk kun je altijd een foutje maken en een bericht naar de verkeerde persoon sturen. Dit gebeurt voortdurend: je klikt op het verkeerde venster en tikt daar je bericht dat voor een ander bedoeld is. Dit hoeft echter niet het gevolg te zijn van verwarring, maar is gewoon een kwestie van doen voordat je denkt.
"Ik zou nooit in staat zijn om zoveel dingen tegelijkertijd te doen. Hoe krijg je dan ooit nog werk af?"
Op dat soort momenten is het Away-bericht handig. Als ik werk moet doen, of tv wil kijken, stel ik een Away-bericht in. Ik praat dan misschien nog door met een of twee mensen, maar anderen zullen mij geen berichten meer sturen zodat ik me kan concentreren op wat ik wil doen. Het is in feite een kwestie van wilskracht: als je last hebt van chatten, dan zet je het uit. Dat is eigenlijk niet nieuw: bij de telefoon doe je dat ook.
"Ja, je moeder besteedde veel te veel tijd aan de telefoon, in plaats van haar huiswerk te doen. Maar dit klinkt wel heel netjes".
Het werkt echt zo. En er zijn nog meer dingen die chatten zo verslavend maken: je kunt foto's en bestanden sturen. Je kunt gesprekken voeren waaraan meer mensen deelnemen. Je kunt gratis in contact blijven met iedereen, waar ter wereld ze ook heen reizen. Het kost maar weinig moeite en tijd om een gesprek op te zetten, wat voor luie mensen als ik fijn is. Er is een bepaalde privacy. En het heeft zeg maar "iPod aantrekkingskracht": je kunt het gebruiken zonder dat het nu meteen het belangrijkste hoeft te zijn wat je doet. Het is heel goed mogelijk om een goed gesprek te voeren op de achtergrond, terwijl je in de tussentijd allemaal andere dingen doet.
Kijk maar: ik praat met u, oma, terwijl ik ook bezig ben met een huiswerk-opdracht en met vier vrienden praat. Het is hoop ik duidelijk dat ik momenteel de meeste energie steek in ons gesprek, met mijn opdracht op de tweede plaats, en ik mijn vrienden alleen antwoord geef als zij mij een bericht sturen. Het werkt gewoon heel goed, probeer dat maar eens met de telefoon te doen, of zelfs in een persoonlijk gesprek. Ik wed dat U dat niet kunt.
"Dat werkt inderdaad niet. Jullie kinderen ook, met jullie 'Jonger dan U' houding".
Wow, oma. Dat is een prima titel voor een column.
"Dat lijkt me wel. Hoe gaat het nu met die opdracht waar je aan werkt?"
Sorry oma, g2g.
"Wat?"
Auto-Response: Ik zit momenteel niet achter mijn computer.
[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]
Optimizing DNS settings -- Als je een knipperverbinding met het web lijkt te hebben ligt de bron van het probleem misschien in het DNS-vlak. Lezers doen suggesties om DNS te stroomlijnen, zoals door te werken met verschillende hardware-routers. (11 berichten)
Sony's PRS Ebook Reader and Connect Bookstore -- Nadat Tomoharu Nishino keek naar het apparaat van Sony, geven lezers van TidBITS Talk hun mening over elektronische tekst en andere toestellen om e-boeken te lezen, waaronder pda's. (8 berichten)
AppleTalk "chatty?" AirPort secure? Een lezer vraagt zich af of AppleTalk te veel bandbreedte op een netwerk in beslag neemt, en hoe dat kan interfereren met voice-over-IP systemen. (3 berichten)
Tiger troubles -- Na aankoop van een gebruikte Mac mini ondervindt een lezer problemen met het kopiëren van e-mail van zijn Panther-machine, en met gebruikersaccounts. Gelukkig kunnen de experts op de lijst de meeste dingen oplossen in de Terminal. (13 berichten)
CD info look-up -- Waarom zou de muziek-informatiedienst CDDB onlangs zijn gestopt te werken voor een gebruiker op een oud Mac-systeem? Enkele bevlogen gebruikers doen een suggestie voor een alternatief. (5 berichten)
Any software for DVD catalogs? Je denkt misschien dat deze discussie gaat over het rippen van dvd's, maar nee. Waarmee kun je het overzicht bewaren over je fysieke dvd-verzameling? Er bestaan verschillende softwareproducten die in deze behoefte voorzien. (3 berichten)
Converting to .dv -- Iemand wil een .rec-bestand van zijn Topfield Toppy DVR converteren naar een vorm die iMovie kan lezen. DV lijkt niet te werken. Suggesties? (1 bericht)
Creating a Music Server -- Wat is de beste manier om een machine in te richten als mediaserver? (2 berichten)
Eudora: Y-32K :-) -- Echt waar: een Uit-postvak in Eudora die het aantal van 32.000 berichten bereikt is een bron van problemen. Hebben andere e-mailprogramma's last van vergelijkbare beperkingen? (4 berichten)
Gigabit Conundrum -- Een gloednieuwe MacBook Pro is glanzend en snel, en... biedt geen gigabit Ethernet. Is de machine het probleem? De router? Of misschien de testmethodes? (4 berichten)
Garmin Training Center for Macintosh -- Het lijkt erop dat Garmin wat meer aandacht voor Mac OS heeft in zijn GPS-apparaten, maar is het genoeg? (2 berichten)
Habeas headers -- Adam legt uit waarom de Habeas-koppen in de e-mail van TidBITS aan het begin van het nieuwe jaar veranderd zijn. (1 bericht)
Microsoft Word 5.1 for Mac OS X -- Het is nog steeds de langst doorwerkende 1 aprilgrap die we ooit hebben gepubliceerd, en sinds 2003 worden er nog steeds mensen door op het verkeerde been gezet. Sorry, het was maar een grap, geworteld in de diepste wens die we bij TidBITS-lezers gezien hebben. Werkelijk waar. Ik zweer het. (2 berichten)
Macworld SF 2007 Events -- Adam Jackson wijst op de bijeenkomsten die hij voorzit op de Macworld Expo. (1 bericht)
ModBook MacTablet -- Het blijkt dat er een tablet Mac zal worden geïntroduceerd op de Macworld Expo...maar niet door Apple. (1 bericht)
Security Flaw In Acrobat Reader -- Een ernstige fout in het programma Adobe raakt ook Macs. (1 bericht)
Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue