TidBITS#856, 20 november 2006

Er is een hoop te bespreken voorafgaand aan onze "Thanksgiving"-onderbreking. Jeff Carlson is verbaasd over hoeveel minder zijn MacBook Pro kost vergeleken met zijn eerdere Apple laptops en komt ook terecht in een gemeen Retrospect-probleem tijdens de upgrade. Matt Neuburg bespreekt de komst van PTHPasteboard 4.0 en kijkt naar MindManager voor de Mac. Glenn Fleishman denkt na over stroom en iPods in vliegtuigen na een recente Apple-aankondiging en we kijken naar de uitgave van firmware updates voor Intel-Macs, Apple Remote Desktop 3.1 en een update van "Take Control of Digital TV". Onze volgende uitgave zal op 4 december 2006 verschijnen, maar stuur ondertussen je ideeën voor cadeautjes voor de feestdagen naar TidBITS Talk!

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Wegens Thanksgiving volgende week geen aflevering

Aanstaande donderdag is in de Verenigde Staten een vrije dag vanwege Thanksgiving (dankdag). Daarom nemen we deze week vrij om tijd te besteden aan familie en vrienden (en, natuurlijk, om met hulp van het e-boek Take Control of Thanksgiving Dinner van Joe Kissell een passend diner te bereiden). De volgende aflevering verschijnt op 4 december 2006, en als er in de tussentijd belangrijk nieuws is plaatsen we dat op onze homepage.

Stuur je ideeën in voor de cadeau-editie van 2006

Voor degenen onder ons die schrijven over de cadeaumaand is Thanksgiving een waarschuwing dat het tijd is om te beginnen. Daarom vragen we je om voor onze traditionele cadeau-editie met suggesties van lezers, die we tegen het einde van de eerste week van december willen uitbrengen, te vertellen welke geschenken je dit jaar van plan bent op je verlanglijst te zetten of aan je dierbaren te geven. Zoals altijd verzamelen we ideeën via TidBITS Talk, dus stuur je suggesties naar [email protected] of breng ze in via het TidBITS Talk webforum. Gebruik alsjeblieft platte tekst, en geen HTML. We zijn al threads begonnen voor specifieke rubrieken. Behandel alsjeblieft maar één product of idee per bericht, geef de reden waarom je het aanbeveelt, zorg voor een URL of andere belangrijke contactinformatie, en beveel alleen producten van anderen aan. Probeer als het kan producten voor te stellen die niet in eerdere cadeau-edities de revue zijn gepasseerd. Het kan zijn dat we herhaalde voorstellen niet opnemen in de editie zelf. Kijk om je geheugen op te frissen wat lezers eerder hebben aanbevolen eerst in de laatste drie cadeau-edities van 2005, 2004 en 2003 voordat je iets instuurt. Bij voorbaat dank!

Apple werkt firmware bij voor Intel-Macs

Apple Remote Desktop 3.1 maakt Lights-Out Management mogelijk

Apple bracht vorige week Apple Remote Desktop 3.1 uit. Dit programma voor het beheren van Macs op afstand is nu een universal binary en lost verschillende bugs en beperkingen op. Je vindt meer informatie hierover op de website van Apple. De belangrijkste nieuwe mogelijkheid in Remote Desktop 3.1 is ondersteuning voor "lights-out management". Dit stelt een systeembeheerder in staat om een server op afstand te monitoren en beheren, onafhankelijk van het feit of de machine aan staat of niet. Lights-out management is een nieuwe mogelijkheid van de Intel-gebaseerde Xserves. Wanneer je dus zo'n machine beheert met Remote Desktop 3.1 kun je hem aanzetten als hij uit staat, zelfs met de hulp van AppleScript; alles wat je nodig hebt is een Ethernet-verbinding. (Volgens een artikel op het Ars Technica Infinite Loop journal, maakt de Intel-gebaseerde Xserve gebruik van vrijwel de gehele IPMI 2.0 specificatie, wat betekent dat software van andere bedrijven ook in staat zou moeten zijn om de Xserve op afstand te beheren.) Apple Remote Desktop 3.1 is een gratis update voor eigenaars van versie 3.0, en hoewel de admin-versie een bijbehorende 3.1 client heeft die waarschijnlijk nodig is voor de nieuwe lights-out management mogelijkheden kan Remote Desktop 3.1 Admin ook met oudere versies van de client overweg. De admin is een download van 28 MB; de client is een download van 2.5 MB, en beide zijn verkrijgbaar vanaf Apple Downloads en via Software Update.

PTHPasteboard is echt terug, nu met Pro-versie

Zoals ik al voorspelde in PTHPasteboard is terug, beter laat dan nooit" (2005-03-21), is PTHPasteboard 4.0 van Paul Haddad gearriveerd, gratis en beter dan ooit. PTHPasteboard is een eenvoudig maar krachtig, automatisch, meervoudig prikbord; iedere keer als je Kopieer of Knip kiest in welk programma dan ook, onthoudt PTHPasteboard de inhoud van het klembord, zodat je dat later weer ergens kunt inplakken, zelfs al heb je die in de tussentijd alweer van het systeemklembord gewist door nog een Kopieer of Knip. Met PTHPasteboard wordt het doodeenvoudig om verschillende dingen van een plek of meerdere plekken te verzamelen en ze afzonderlijk elders weer in te plakken. Eigenlijk moet je het ervaren om je te realiseren hoeveel gemakkelijker je kunt werken als je ineens niet meer hoeft te plannen of te aarzelen voordat je kopieert, omdat al je recent gekopieerde dingen tot je beschikking staan, overal en altijd.

PTHPasteboard 4.0 is voor een groot deel herschreven. De opties worden nu geregeld via een Systeemvoorkeurenpaneel. De bewaarde klembordelementen (die "buffers" genoemd worden) zijn toegankelijk via een venster. Dit venster kan voortdurend aanwezig zijn, of het kan met de hand worden opgeroepen en weer weggeborgen, of, en dit is wat ik gebruik, het kan tijdelijk verschijnen door in beeld te schuiven vanaf de zij- of onderkant wanneer je muis zich in die zone bevindt (zoals het verberggedrag van het Dock). Vaak gebruikt materiaal kan worden opgeslagen in extra vensters (eigenlijk zoals het oude Plakboek). Je kunt zoeken in vensters en erachter komen in welk programma een buffer werd gekopieerd en wanneer. Sneltoetsen kunnen worden gedefinieerd om bepaalde vensters te tonen of te verbergen of om bepaalde buffers te plakken; ik vind het het gemakkelijkst om het venster op te roepen met een sneltoetscombinatie en dan het nummer van de buffer in te typen om hem in te plakken. (Dus om bijvoorbeeld buffer 2 van het hoofdvenster van PTHPasteboard te plakken, druk ik eerst op Shift-Optie-Commando-V, dat het venster laat zien; daarna typ ik "2", waarmee die buffer geplakt en het venster weer verborgen wordt.)

Als je nog meer mogelijkheden wilt, of gewoon je schuldgevoel af wilt kopen omdat je zoveel gratis krijgt, kun je 20 dollar betalen om te upgraden naar PTHPasteboard Pro. Hiermee kun je synchroniseren, klembordvensters delen tussen machines op een lokaal netwerk. Ook filteren is mogelijk, waarbij tekst door verschillende van te voren gedefinieerde transformaties gaat wanneer het geplakt wordt. (Persoonlijk zou ik de voorkeur geven aan een optie waarmee ik mijn eigen transformaties kan schrijven in een of andere bekende script-taal.)

Ik heb al verschillende meervoudige-klembordgereedschappen gebruikt over de jaren (zie "Meervoudige klemborden in Mac OS X", 2003-02-17), en mijn advies blijft hetzelfde: je moet er echt eentje proberen, en PTHPasteboard is degene die je moet proberen, vanwege de duidelijkheid, kracht en het prachtige "stel-in-en-vergeet" gebruiksgemak, en niet te vergeten de (afwezige) prijs. PTHPasteboard 4.0 is universeel binair en heeft Mac OS X 10.4 Tiger nodig. Het is een download van 1.3 MB. Het is gratis, de Pro-versie kost 20 dollar na een probeerperiode van 30 dagen.

iFly Me!

Maar liefst tot zes luchtvaartmaatschappijen maken het binnenkort gemakkelijker je iPod tijdens de vlucht te gebruiken door aansluitingen te creëren bij elke stoel, naast een adapter om video te bekijken op het scherm in de ruggesteun van de stoel ervoor. Continental, Delta, Emirates en United beginnen in 2007 met deze aanpassingen. Air France en KLM zijn in gesprek met Apple, maar hebben hier nog geen overeenkomst over. (Apple's persbericht stelt dat de twee laatstgenoemde luchtvaartmaatschappijen toegezegd hebben, maar in een Reuters-bericht, zeiden Air France en KLM dat het daar te vroeg voor was.)

Natuurlijk hebben niet alle vliegtuigen van deze maatschappijen schermen in de ruggesteunen. En het kost een fortuin om bekabeling door bestaande vliegtuigen aan te leggen, en dit soort bekabeling is ook een belangrijke verdachte in een aantal onverklaarde vliegtuigongelukken en dus aarzelen luchtvaartmaatschappijen over nieuwe systemen. Ik denk dus dat het vooral lange-afstandsvliegtuigen zijn die als eerste aangepast zullen worden, omdat deze al enige vorm van bekabeling per stoel hebben. Om tijdens een 6-, 10- of 14-uur lange vlucht geen extra oplaadapparaten te hoeven hebben om je iPod te blijven gebruiken zal een zegen zijn voor vele reizigers. Maar eerst zullen ze overtuigd moeten zijn dat alle vliegtuigen op hun reis deze voorziening hebben.

Wat ik interessanter vind is hoe deze iPod-aankondiging interfereert met toekomstige breedbanddiensten via Wi-Fi tijdens de vlucht. Terwijl Connexion (Boeing's pionierende, op satellieten gebaseerde breedbanddienst (alleen op lange afstanden) wordt gesloten tegen het einde van het jaar, na een verlies van $1 of meer miljard, staan andere partijen op het punt om hun diensten te starten.

Met een werkend Wifi-netwerk is het denkbaar dat de luchtvaartmaatschappijen samenwerken met Apple om mediaservers te plaatsen waarop de bibliotheek van de iTunes Store online te koop staat (of de populairste delen ervan). Het is waar dat iTunes op dit moment een gecentraliseerd systeem gebruikt voor aanschaf en digital-rights management (DRM). Maar met een kanaaltje terug naar Apple dat maar een lage bandbreedte behoeft, waarmee de mediaserver je account kan controleren, kun je de nieuwste aflevering van Lost boven de Atlantische Oceaan in vijf in plaats van vijftig minuten ophalen, met gebruik van LAN-snelheden.

De iPod heeft op dit moment natuurlijk geen Wi-Fi, dus dat gaat helemaal niet op, of je moet je laptop gebruiken om muziek te kopen aan boord en deze overzetten naar je iPod. Teveel gedoe, ben ik bang. Maar luchtvaartmaatschappijen kunnen wellicht ook betaal-per-vlucht-rechten verkopen voor films en tv-programma's die ook opgeslagen kunnen zijn op een mediaserver. (Je kunt ook films bekijken en naar muziek luisteren op je laptop, maar laptop-batterijen bieden minder video-afspeelduur dan de nieuwste iPods.)

Panasonic Avionics Corporation, genoemd in Apple's persbericht, nadert de zelfopgelegde deadline voor de lancering van een hoge snelheidsnetwerk aan boord van vliegtuigen, dat lijkt op dat van Boeing, maar met veel goedkopere componenten en meer bandbreedte. Apple's partnerschap met Panasonic brengt ze in de frontlinie van deze nieuwe inspanningen. Ik sprak een paar weken geleden met Panasonic, en ze plaatsen (net als andere luchtvaart- en spoormaatschappijen waarmee ik sprak) mediaservers aan boord om materiaal te streamen bovenaan hun wensenlijst voor het lokale netwerk. De stap naar het aanbieden van materiaal dat je kunt kopen en downloaden is dan nog slechts een kleine.

Twee andere op satellieten gebaseerde bedrijven lanceren hun producten met mobiele telefoons in 2007 (OnAir en AeroMobile) en Air France en Emirates zijn twee van de vijf vroege klanten van beide bedrijven. Internettoegang volgt, hoewel dit duur kan zijn via deze twee bedrijven, dat gebruik maakt van weer een ander satellietnetwerk dan Boeing en Panasonic. In de Verenigde Staten sloot AirCell recent een licentie af voor relatief goedkope lucht-naar-grond breedbandcommunicatie, en Continental, Delta en United (samen met American en Northwest) zullen de eerste afnemers zijn van deze dienst.

MindManager komt naar de Mac

Een 'mind map' is een diagram van verbonden ideeën. In het verleden heb ik over verschillende 'mind mappers' geschreven, waaronder het minimalistische Pyramid ("Pyramidetherapie," 2004-09-13) en het uitgebreide NovaMind ("Teken je ideeën met NovaMind," 2006-04-17). Onlangs is een nieuwe sterke speler op het toneel verschenen: Mindjet MindManager 6. De "6" is een verbazend hoog versienummer voor een eerste uitgave, maar dat komt omdat MindManager feitelijk al een lange tijd aanwezig is voor 'dat andere platform'. De Mac-versie is echter op geen enkele manier een vertaling, het is een echte Cocoa applicatie van begin af aan (het verhaal van de migratie stond onlangs in een trots stukje op de eigen ontwikkelaars-site van Apple).

Het goede -- MindManager kun je meteen gebruiken. Als je nadenkt, druk je op Return om een onderwerp op het huidige niveau toe te voegen, of Commando-Return om een kind aan het huidige onderwerp toe te voegen; dat is eigenlijk alles wat je hoeft te doen. Toch is MindManager tegelijkertijd buitengewoon veelzijdig. Een onderwerp kan ook "callout" onderwerpen hebben (ondergeschikte verbonden informatie), en je kunt 'floating' onderwerpen maken (nergens aan verbonden). Aan een onderwerp kan een beeld worden toegevoegd, vanuit een bestand of vanuit de eigen bibliotheek van MindManager. Een onderwerp kan markeerpunten hebben, kleine decoratieve iconen zoals smiley's of gekleurde vlaggetjes, of tekstvelden die zaken aangeven zoals aan wie een taak is toegewezen. Een onderwerp kan een notitie hebben, opgemaakte tekst. Het kan een datum hebben, en het kan een prioriteit toegewezen hebben.

Een onderwerp kan aan een ander onderwerp gelinkt zijn, naar een http- of mailto-URL, of naar een bestand of map op de harde schijf. Je kunt ook bestanden toevoegen aan een onderwerp; dit zijn bestanden die zich feitelijk binnen het MindManager-document bevinden en die je van hieruit kunt openen. Rondom een onderwerp en de subonderwerpen kan een grens, eventueel met een label, getrokken worden. Tussen onderwerpen kan een verhouding, een rechte lijn of een curve (ook eventueel met label) getekend worden, en je kunt van de ene kant naar de andere kant springen. De gehele visuele presentatie van het document is zeer goed; onderwerpkeuze en navigatie werken zoals je zou verwachten.

Het slechte -- Gezien zijn leeftijd vond ik veel van MindManager's implementatie verrassend ruw, gebrekkig, of gewoonweg een misser. Bijvoorbeeld, de fysieke opstelling van de onderwerpen maakte me gek: het programma zet alles automatisch neer, waardoor iets wat ik naar links sleepte juist nog verder naar rechts sprong dan aanvankelijk. Markeringen van onderwerpen zijn gegroepeerd, klik je er op een dan verandert het, zonder vraag of waarschuwing in een andere markering in dezelfde groep. Er zijn twee manieren om onderwerpen tijdelijk te verbergen: je kunt de subonderwerpen van een onderwerp inklappen, of je kunt vanuit het Filter-menu gekozen onderwerpen verbergen; dat is prima, maar in het laatste geval is er geen enkele visuele indicatie of de verborgen onderwerpen wel bestaan. Een onderwerp kan een bladwijzer hebben, maar bladwijzers hebben geen naam dus deze eigenschap is min of meer waardeloos (het enige wat je kunt doen is springen van het ene onderwerp naar het andere). Een document kan als afbeelding of als tekst geëxporteerd worden, maar niet in een compleet of universeel formaat zoals XML. In contextuele menu's mankeren vaak belangrijke commando's voor toepassing op de selectie.

Het frusterendst van alles vond ik dat MindManager nauwelijks een competent tekenprogramma is. De dikte en stijl van de geometrische vorm van een onderwerp kan niet veranderd worden, en ik had grote moeite met het bepalen van de vulkleur van een vorm: soms lukte dat en soms niet en nooit kwam ik er achter waarom. Handhaven van stilistische consistentie van de onderwerpen onderling is mogelijk, maar is wel een beetje een uitdaging. (De documentatie zegt, "Als je een ervaren MindManager-gebruiker bent kun je je eigen stijlen maken", dat klinkt eerder bedreigend dan behulpzaam.) Omschreven stijlen zijn er niet. Stijlen kun je kopiëren en plakken, maar je krijgt niet de keuze om stilistische aspecten te kopiëren en plakken: het is alles of niets. Je kunt een onderwerp of een andere eenheid kiezen en bepalen dat diens stilering als basis gebruikt zou moeten worden. En MindManager hanteert een gecompliceerd systeem van voorbeelden waarin een document of deel van een document in een bibliotheek kan worden opgeslagen voor gebruik als een stilistische basis voor toekomstige documenten. Het is allemaal nogal wat verwarrend.

Tenslotte, de documentatie bestaat uit vele onsamenhangende Help-viewer pagina's, vele bestaan uit nutteloos geklets zoals hoe een document te sluiten door te klikken op de rode knop op de titelbalk; zodat je weg zoeken door de hulp een moeilijke, tijdrovende, frusterende en geestdodende duffe taak is.

Het lelijke -- Globaal gezegd is MindManager efficiënt en in het algemeen eenvoudig in het gebruik, maar ik moet concluderen dat gezien de staat waarin het verkeert en de aard van de concurrenten de prijs van $230 te hoog lijkt. Het kost echter niets behalve het opgeven van je e-mailadres om het te downloaden (50 MB) om het eens te proberen. MindManager vereist Mac OS X 10.4 Tiger of hoger.

Meer MacBook Pro voor minder geld

Na geduldig te hebben gewacht tot Apple zijn MacBook Pro-modellen zou opwaarderen, heb ik vandaag eindelijk een nieuwe MacBook Pro met Intel Core 2 Duo besteld ter vervanging van mijn drie jaar oude PowerBook G4. Ik was verrast door het feit dat de nieuwe MacBook Pro minder kost dan wat ik voor mijn huidige PowerBook heb betaald. Na alles wat te hebben bekeken, moet ik zelfs besluiten dat de MacBook Pro minder kost dan alle recente modellen die ik eerder heb gekocht.

De configuratie die ik heb genomen is het top 15-inch model voor $2.500. Het is uitgerust met een 2,33 GHz Core 2 Duo-processor, 2 GB geheugen, een harde schijf van 120 GB, 6x DL SuperDrive en de ATI Mobility Radeon X1600 grafische kaart met 256 MB RAM. Omdat de harde schijf van 80 GB van mijn PowerBook G4 bijna vol was, besloot ik voor de MacBook Pro een build-to-order harde schijf van 160 GB voor $100 extra te nemen.

Dat was eigenlijk mijn eerste verrassing. Tot nu toe kon je er van op aan dat Apple stevig doorrekende voor dergelijke build-to-order items (zoals extra geheugen), maar $100 voor een harde schijf van 160 GB is minder dan wat ik online kon vinden. Als ik een dergelijke schijf bij een andere winkel zou kopen, zou ik waarschijnlijk een 160 GB Seagate Momentus 5400.3 notebook-schijf bij NewEgg.com voor ongeveer $175 inclusief verzending nemen. (Het is niet de goedkoopste die ik kon vinden, maar ik heb al jaren goede ervaringen met harde schijven van Seagate. Je vindt nu zelfs al goedkope 160 GB schijven vanaf $156, en de prijzen blijven ongetwijfeld nog verder zakken.)

De volgende verrassing? Dit is de eerste laptop in jaren waarvoor ik niet meteen extra geheugen moest nemen. Mijn configuratie is uitgerust met 2 GB ingebouwd RAM-geheugen, wat uitstekend voldoet voor mijn actuele behoeften. De MacBook Pro ondersteunt tot 3 GB geheugen, maar dat kost dan wel een fortuin: je moet nl. één van de 1 GB DIMM's vervangen door een 2 GB DIMM, en Apple vraagt hiervoor $575 in de online Apple Store. Via dealram kun je een 2 GB DIMM kopen voor $290 bij 18004memory.com, een bedrijf met een ongelukkige naam, maar bij wie ik vroeger al wel zonder enig probleem RAM-geheugen heb gekocht. Ooit zal ik ongetwijfeld upgraden naar 3 GB, maar dat hoeft niet meteen, en hopelijk zullen de prijzen dan wat lager liggen.

Bij de andere build-to-order items heb ik de versie van het scherm zonder glanzende toplaag gekozen (ik ben blij dat dit nog altijd een optie is, en niet alle draagbare Macs standaard met schermen met glanzende toplaag zoals de MacBooks worden geleverd), en heb ik de USB-modem van $50 niet gekozen. Ik heb niet meteen een probleem met het scherm met glanzende toplaag van de MacBook, maar ik verkies gewoon de versie zonder glanzende toplaag waar ik gewend aan ben.

Ik heb ervoor gekozen geen extra lichtnetadapters voor de MacBook Pro te nemen. Bij mijn vorige PowerBooks was het altijd de moeite om een extra adapter thuis te hebben, één op kantoor en één in mijn zak. (Apple veranderde de fysieke stekker tussen elk PowerBook-model zodat ik telkens nieuwe adapters moest kopen.) In dit geval heb ik besloten om de standaard meegeleverde MagSafe-adapter mee te nemen en hem in de lichtnetsnoerverlengingen van mijn bestaande adapters te steken. Het snoer kan worden aangesloten op de opening in het adapterblok waar normaal de uitklappende stekkers zitten. Zo heb ik toch nog altijd een netstekker op mijn bureau zonder $160 te moeten uitgeven voor extra MagSafe-adapters.

Vergelijking met vroegere PowerBooks -- Mijn vorige model, de PowerBook G4/1,25 GHz heeft mij in 2003 uiteindelijk $3.412 gekost (inclusief BTW en verzending). Dat was voor de PowerBook zelf, twee lichtnetadapters en $200 aan RAM-geheugen. Vorig jaar heb ik ook nog $250 neergeteld om het geheugen uit te breiden tot de volledige capaciteit van de PowerBook G4 (2 GB), maar dat reken ik nu even niet mee.

In 2001 heb ik één van de eerste PowerBook G4 Titanium-modellen gekocht, en dat kostte toen ongeveer $3.375 voor de PowerBook, twee lichtnetadapters en één 256 MB DIMM.

En in 1998 heb ik zo maar eventjes $4.114 neergeteld voor een PowerBook G3, twee lichtnetadapters, een intern Zip-station en een exemplaar van Virtual PC 2.0 (ik controleer dit alles in oude e-mailberichten, en daar staan de prijzen per item niet meteen bij vermeld, maar ik schat dat die laatste twee items ongeveer $350 hebben gekost, zodat er nog $3.764 inclusief verzending overblijft).

AppleCare -- Ik moet met nog een kostenpost rekening houden: de verlengde garantie met AppleCare. Hiermee koop je twee jaar extra garantie bovenop het ene jaar dat je bij de machine krijgt. Ik kies meestal niet voor verlengde garanties als ik een apparaat koop, maar in het geval van een laptop die ik overal heen meeneem, en die voor mij van levensbelang is, is AppleCare essentieel. Ik heb AppleCare gekocht voor elke laptop die ik hierboven noemde, en zonder uitzondering heb ik de computers voor het een of ander terug moeten sturen naar Apple.

Apple rekent $350 voor AppleCare bij een MacBook Pro. Je kunt er goedkoper aan komen via Amazon.com (op dit moment $293) of TidBITS-sponsor Small Dog Electronics ($299). Je zult iets moeten betalen voor de verzending, maar je kunt het met een toekomstige bestelling combineren en zo de verzendkosten spreiden.

En nog meer besparingen -- Ik wil ook graag uitleggen dat ik met de aanschaf van de MacBook Pro mijzelf nog eens $600 tot $900 bespaar, doordat ik geen Windows-laptop meer hoef te kopen. Een paar jaar geleden kocht ik een opgeknapte Dell Inspiron voor $850 om te gebruiken als ik iets moest testen onder Windows. Ik begin tegen de beperkingen van die machine aan te lopen, en er dienen zich een aantal projecten aan waarvoor ik Windows zal moeten draaien.

Omdat ik op een aantal verschillende plekken werk heeft het weinig zin een goedkope desktop pc met Windows te kopen, en als het even kan sleep ik liever niet twee notebooks met me mee. Met de MacBook Pro hoeft dat niet. Ik kan er Windows op draaien onder Parallels Desktop of Boot Camp. Ik kan dus werken op wat ik nodig heb, waar ik ook ben.

Een nieuwe computer kopen is altijd een grote investering, speciaal in mijn situatie omdat ik mijn laptop altijd bij me heb. Maar ik had niet verwacht dat de werkelijke kosten voor een aanmerkelijk betere machine binnen mijn budget zouden blijven. Dat geeft mij de vrijheid om nog wat andere accessoires (of speeltjes) te kopen als ik die nodig heb.

Retrospect versus Sparse Disk Image bestanden

Hier bij TidBITS mogen we graag denken dat wij moeilijkheden tegenkomen zodat jullie dat niet hoeven. We gebruiken onze Macs de gehele dag, soms zelfs 's avonds, en we zoeken manieren om jullie te ondersteunen bij computerproblemen.

Met andere woorden, als er iets ergs gebeurt schrijven we erover omdat dat mogelijk is, en soms helpen we daar iemand anders mee. Dat gebeurde deze week, toen ik belangrijke gegevens kwijtraakte door een probleem in Retrospect.

Volgens het uitstekende advies in het boek van Joe Kissell, "Take Control of Mac OS X Backups", een boek dat ik heb geredigeerd, had ik een back-upsysteem opgezet met Retrospect. Hiermee werd iedere nacht een back-up gemaakt van mijn laptop op een serie wisselende harde schijven. Een advies van Derek Miller, die regelmatig aan TidBITS bijdraagt (zie "Onontwarbare rommel is je vriend", 2006-06-26) was verder om gebruik te maken van Schijfhulpprogramma van Apple om een versleutelde schijfkopie te maken om financiële en andere gevoelige gegevens op te slaan. Deze schijfkopie is een beperkte schijfkopie, die niet meer ruimte op je schijf in beslag neemt als de bestanden die je erop hebt staan. Om bij mijn gegevens te kunnen dubbelklik ik het bestand Secure Stuff.sparseimage en klop ik mijn wachtwoord in, waarna de schijf op mijn Bureaublad verschijnt zoals willekeurig welke andere drive.

Elke nacht kopieert Retrospect de bestanden die die dag toegevoegd of veranderd zijn naar de back-up, inclusief de beperkte schijfkopie. Tenminste, dat dacht ik.

Standaard staat in Retrospect een optie aan met de naam Don't Back Up FileVault Sparseimages. FileVault, zoals we eerder besproken hebben in ("Hoe FileVault zou moeten werken", 2004-03-01), versleutelt je gehele Thuismap als één enkel bestand - in feite een beperkte schijfkopie. Dat is meteen een enorme beperking van FileVault: Mac OS X slaat over het algemeen al je muziek, foto's en filmbestanden op in die Thuismap, zodat de verborgen schijfkopie enorm groot wordt. Zelfs wanneer er maar één enkel bestand in de Thuismap verandert zal de gehele map in je back-up meegenomen worden. Dus voegden de ontwikkelaars van Retrospect de optie toe om dat enorme bestand te negeren.

Ik gebruik FileVault niet, dus ik dacht niet dat ik hier iets aan moest veranderen. Wat bleek: Retrospect negeert alle beperkte schijfkopieën als deze optie aan staat. En toen ik de harde schijf van mijn laptop herpartitioneerde, waarbij ik natuurlijk een back-up maakte van de schijf en hem leegmaakte, ontdekte ik dan mijn Secure Stuff volume verdwenen was.

Gelukkig eindigt dit verhaal niet zo negatief als je misschien verwacht. Ik herpartitioneerde mijn nieuwe MacBook Pro, dus mijn Secure Stuff.sparseimage bestand bestond nog op mijn PowerBook G4. En omdat ik de MacBook Pro nog maar net in huis had waren de gegevens nog maar een week oud. Ik had dus slechts vier uur werk in Quicken verloren. Niet goed, maar ook niet catastrofaal.

Wanneer je ook gebruikmaakt van beperkte schijfkopieën en Retrospect, zorg er dan voor dat je deze optie niet uit hebt staan. Open hiervoor een back-upscript in de Automate-tab van Retrospect, en klik op de Options-knop. Anders zou je nog wel eens voor nare verrassingen kunnen komen te staan.

[Complimenten voor 'Wolf' Rentzsch, die al in detail over dit probleem schreef op zijn blog, ergens in juni dit jaar. Ik zag zijn artikel echter pas nadat ik mijn artikel al geschreven had voor ExtraBITS.]

Take Control-nieuws, 20 november 2006

"Take Control of Digital TV" bijgewerkt voor cadeaumaand -- We hebben een nieuwe versie uitgebracht van "Take Control of Digital TV" van Clark Humphrey. Hierin is de informatie bijgewerkt over HDTV-programmering in de Verenigde Staten, de oorlog over het volgende generatie dvd-formaat, en downloadsites met video via internet. Het boek heeft geen voorbeschouwing van Apple's beloofde videotoestel iTV (sorry!), maar we wilden ervoor zorgen dat iedereen die overweegt om dit cadeauseizoen een digitale tv te kopen over de nieuwste gegevens zou beschikken. Een van onze lezers, Kathy Berndt, zei tegen ons: "Ik vind dat iedereen die de media-afdeling van Best Buy, Circuit City, Wal-Mart, etc. oploopt, een exemplaar van dit boek zou moeten krijgen". We zijn er niet uit hoe we dat voor elkaar kunnen krijgen zonder dat de kabelkosten voor Clark de pan uit rijzen, maar je kunt natuurlijk gewoon je eigen exemplaar meenemen. Dit is een gratis update; als je de vorige versie hebt, klik je gewoon op de knop "Check for Updates" op de omslag van jouw exemplaar om een nieuwe versie te downloaden. Afdrukken-op-bestelling is in voorbereiding en zou binnenkort beschikbaar moeten zijn.

Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 20 november 2006

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Disappearing laptop display -- Het beeldscherm van de iBook van een lezer wordt af en toe donker, en daarop komen verscheidene suggesties vanuit de TidBITS-gemeenschap. (10 berichten)

Dreamweaver previews not opening in Internet Explorer -- Een webontwerper heeft problemen met Internet Explorer 5 voor Mac, hetgeen leidt tot de vraag of het wel de moeite waard is om webpagina's te testen in een verouderde en niet ondersteunde browser. (13 berichten)

Special Character question -- Wat is een gemakkelijke manier om aan speciale lettertekens en symbolen te komen? Van toetsencombinaties tot het Unicode Hex-invoermenu, er zijn verscheidene mogelijkheden. (9 berichten)

Zune Doom -- Als een product door Microsoft gemaakt is, spreekt het dan automatisch een bepaald segment van de mogelijke kopers aan? Lezers discussiëren, zeer uitgebreid, over de nieuwe Zune muziekspeler. (56 berichten)

Dates in TidBITS -- Adams artikel over onze voorkeuren voor dataformaten in de aflevering van vorige week roept discussie op over de verschillende manieren om jaar, maand en dag in tekst weer te geven. (9 berichten)

MacTech Creates Archive CD -- Een vraag naar interesse voor een cd-compilatie van het TidBITS-archief levert een verzoek op om het ter ziele gegane Easy View-programma erbij te doen. (2 berichten)

Zune and Universal Music -- Het artikel van Geoff Duncan over de betaling van Microsoft aan Universal Music per verkochte Zune muziekspeler brengt een lezer ertoe om te verklaren dat een dergelijke overeenkomst met Apple hem ervan zou weerhouden om een iPod te kopen. (2 berichten)

Digital Camera RAW Support Update -- Apple's recentste update die voor ondersteuning zorgt van digitale camera's die het RAW-beeldformaat gebruiken, verschijnt bij een lezer niet in Software-update. Hoe kun je weten of de update 'gewerkt' heeft? (2 berichten)

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.