Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue

TidBITS Logo

TidBITS#850, 9 oktober 2006

Het aantal aanhangers van het 'Getting Things Done'-systeem voor het beheren van doe-lijstjes neemt zienderogen toe, en deze week bespreekt Matt Neuburg Thinking Rock, een gratis programma dat als een van de eerste het GTD-model rechtstreeks implementeert. Verder bericht Glenn Fleishman over Apple's ellende met aandelenopties en geeft hij een tip voor het voorkomen van slapeloosheid van je laptop. Daarna krijgen we bezoek van David Strom, die filosofeert over de afnemende verschillen tussen de echte en de virtuele wereld. In het nieuws van deze week kijken we naar het uitkomen van PocketMac voor BlackBerry 4 en "Real World Mac OS X Fonts".
 
Artikelen
 

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help support TidBITS by supporting our sponsors!

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


Apple geeft commentaar op optiezaak

  by Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: DPF]

Steve Jobs maakte vorige week de resultaten van een intern onderzoek openbaar aangaande de zaak van de optiehandel, waarbij opties konden worden verzilverd op een extra gunstige datum, in plaats van de datum waarop deze opties waren uitgegeven. Jobs zei dat er geen mensen van het huidige management bij deze zaak waren betrokken. Het uitgeven van dergelijke opties vond 15 keer plaats tussen 1997 en 2002.

De voormalige financiële man van Apple, Fred Anderson, nam echter wel ontslag uit het bestuur van Apple. Anderson had deze positie sinds 2004. Apple legde echter geen verband tussen de optiezaak en het terugtreden van Anderson, en ging niet verder dan de opmerking dat er twee voormalige werknemers van het bedrijf betrokken waren bij de zaak. Als financiële man lijkt het echter logisch dat Anderson betrokken was, maar in andere Silicon Valley-bedrijven die in vergelijkbare zaken betrokken waren ging het om lager geplaatste managers.

Apple zegt verder dat Jobs niet geprofiteerd heeft van de zaak, maar dat hij wel wist van een deel van de transacties. Het bedrijf zegt echter ook dat hij "zich niet bewust was van de gevolgen van de transacties", wat op zich niet onaannemelijk lijkt. Jobs is normaal gesproken niet betrokken bij het dagelijkse werk van het uitgeven van opties, en de boekhouding die dat vereist.

Als het materiaal dat Apple aan de Securities and Exchange Commission (SEC) zal presenteren goedgekeurd wordt komt Apple wellicht zonder kleerscheuren uit de zaak. Het bedrijf zal wel de winst- en verliesrekening van de afgelopen jaren moeten herzien, maar dat heeft geen gevolgen voor de kaspositie. Het is wel mogelijk dat Apple een boete moet betalen aan de SEC.

De twee voormalige werknemers kunnen ook aangeklaagd worden, los van het oordeel over Apple. Zonder dat we weten wat ze precies gedaan hebben is het vrijwel onmogelijk te voorspellen wat de gevolgen voor hen zullen zijn.

Opties zijn een recht om aandelen te kopen voor een vooraf bepaalde prijs, meestal op of na een bepaalde datum, of gedurende een bepaalde tijdsspanne. Bedrijven geven opties uit om personeel te kunnen belonen wanneer aandelen boven een bepaalde prijs uitkomen. Overigens zijn opties geen verplichting om de aandelen ook daadwerkelijk te kopen.

Het uitoefenen van een optie betekent dat je de overeengekomen prijs voor een aandeel betaalt. Deze prijs kan 0 zijn, een paar centen of veel meer. Wanneer ze daadwerkelijk uitgeoefend worden betekent het dat je echte aandelen in je bezit krijgt, maar soms is aan het verkopen van deze aandelen een bepaalde voorwaarde verbonden. Sommige bedrijven (zoals Microsoft) geven geen opties uit maar alleen aandelen, die wel beperkingen kunnen hebben als het op verkopen van die aandelen aankomt.

Wanneer er sprake is van 'backdating', zoals bij Apple, kiezen bedrijven de datum waarop de prijs van de aandelen het laagst was in een bepaald kwartaal (of een langere periode), ook al ligt die in het verleden. Er is een geval waarbij een bedrijf opties had uitgegeven aan een werknemer na zijn dood, en een datum koos waarop de werknemer nog in leven was, om zo zijn erfgenamen te laten profiteren.

Deze praktijk is op zich niet illegaal, maar moet wel bekendgemaakt worden. Bij de bedrijven waar nu onderzoeken gaande zijn is dat niet gebeurd. Op deze manier wordt bijvoorbeeld de belasting ontdoken. Wanneer men herhaaldelijk opties uitgeeft op deze manier, hoeft er geen geld uitgegeven te worden maar wordt wel het aantal aandelen verhoogd, waardoor weer de mogelijkheid ontstaat om geld binnen te halen of nieuwe opties uit te geven, en worden aandelen aan de markt onttrokken.

Tientallen bedrijven hebben dit in de praktijk gebracht, vooral tussen 1990 en 2002. In Amerika is in 2002 de Sarbanes-Oxley Act in werking getreden, waarmee het verplicht is geworden om opties binnen 2 dagen na uitgifte te melden. Daarvoor konden bedrijven daar maanden mee wachten, waardoor er lang met data geschoven kon worden. In de praktijk blijkt dat er nog steeds laat melding van gemaakt wordt.

Dit soort affaires hebben grote gevolgen. Er zijn hele besturen voor afgetreden, en veel bedrijven worden aangeklaagd. Winstrekeningen zijn vaak al herzien, en vaak is er sprake van naheffingen door de belastingen. Tot nu toe worden zo'n 80 bedrijven door de SEC onderzocht. Een aantal van die bedrijven hebben een hernieuwde start gemaakt en volledig opening van zaken gegeven; andere bedrijven verzetten zich, en zullen zich vermoedelijk voor de rechter moeten verantwoorden.

Loopt Apple hiermee schade op? Zeker weten. De accountants van Apple hadden tot nu toe een uitstekende reputatie. Wanneer echter verder onderzoek niet meer zal opleveren dan wat tot nu toe is vrijgegeven, blijft de schade wel beperkt en zal Steve Jobs gewoon door kunnen gaan met zijn werk.


PocketMac voor BlackBerry 4 uitgebracht

  by Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: JG]

PocketMac bracht vorige week de nieuwste versie van hun BlackBerry voor Macintosh software, versie 4.0.uit (voor bijzonderheden over de vorige versie, zie "BlackBerries en PocketMac," 06 feb. '06.) De software is gratis voor BlackBerry-bezitters, betaald door Research in Motion (RIM), de firma die het BlackBerry-apparaat maakt. Anders dan de vorige uitgave van de software, vereist deze versie geen serienummer dat geactiveerd moet worden. Klik op de 'Download Now'-knop op de site van PocketMac en die stuurt je browser naar een gedeelte van de RIM-site waar je de software kunt kiezen uit een pop-upmenu, vul een eenmalig profiel in, en download de software. PocketMac voor BlackBerry vereist Mac OS X 10.3 of later en is een download van 24.3 MB.

versie 4 is een 'universal binary' en bevat andere belangrijke verbeteringen, zoals het plaatsen van de bookmarks van Safari op een BlackBerry en de installatie van applicaties van derden. Deze versie kan ook geheugenkaarten als een harde schijf tonen via de mini-SD-sleuf (Secure Digital) van de Blackberry Pearl.

Bovendien kan deze nieuwste uitgave e-mail synchroniseren van de inbox en verzonden mailmap van een BlackBerry naar Microsoft Entourage of Apple Mail. E-mailberichten ontvangen op een Mac met PocketMac voor BlackBerry kunnen automatisch doorgestuurd worden naar het adres van de BlackBerry. (BlackBerry-apparaten gebruiken vaak "push" e-mail om berichten te ontvangen, waarbij de servers van RIM een of meer van je e-mailaccounts regelmatig controleert op nieuwe berichten en "duwt" dan die berichten naar de BlackBerry. BlackBerry-apparaten kunnen ook direct e-mail ontvangen.) Een nieuwe optie maakt het mogelijk dat .Mac-leden een back-up naar de .Mac service van Apple kunnen maken bij iedere synchronisatie.

PocketMac voor BlackBerry kan contacten, agenda's, taken, en notities synchroniseren van veelgebruikte Mac OS X-software, zoals Adresboek, iCal, Entourage, en Now Up-to-Date & Contact. Echter, ondanks Bluetooth-ondersteuning die in veel van de huidige BlackBerry-modellen ingebouwd is, heeft RIM met opzet de meeste vormen van Bluetooth-verbinding buiten werking gesteld om wat RIM noemt "veiligheidsredenen," vanwege de zware vertegenwoordiging van BlackBerry in de markt van regerings- en maatschappelijke instanties. Dus kan PocketMac voor BlackBerry alleen maar synchroniseren via een USB-kabel, die ook gebruikt wordt om het product op te laden.

Anders dan de vorige versie van de software is PocketMac voor BlackBerry 4 geen iSync plug-in; maar is het opnieuw ontworpen om onafhankelijk te werken, hoewel de interface er nog zo'n beetje uitziet als iSync. Het nieuwe ontwerp is een welkome verbetering, met een betere en meer vertrouwde organisatie.


Virtuele realiteit of reële virtualiteit?

  by David Strom <[email protected]>
[vertaling: MSH]

Het recente nieuws brengt me in verwarring, laat me eens kijken of ik het bij het rechte eind heb. Binnenkort zullen we videospellen zien, gebaseerd op 'reality tv' - je weet wel, de shows die scriptschrijvers inschakelen om er zeker van te zijn dat de 'reality' echt lijkt. Dit zijn andere schrijvers dan degenen die protesteerden dat ze niet genoeg betaald werden en die hun uuropgaven moesten vervalsen om aan te tonen dat ze minder uren werkten.

Dan zijn er mensen die echt geld verdienen door 'Second Life'-bedrijven te verkopen die virtuele goederen verkopen aan anderen binnen hun virtuele wereld. Er zijn weer anderen die op eBay virtuele items verhandelen die het spelers mogelijk maken om hogere niveau's te bereiken, deze items worden door slecht betaalde werknemers gemaakt, die hun dagen doorbrengen met het spelen van de games om ze samen te stellen. Er zijn valse webpagina's voor echte mensen op MySpace, gemaakt door fans (of bedriegers). Ook zijn er echte webpagina's voor onechte mensen, die voor reclamedoeleinden zijn gemaakt.

Eerder deze maand werd een journalist van een nationaal tijdschrift ontslagen toen zijn werkgever merkte dat hij prijzende commentaren op zijn eigen blog zette onder het pseudoniem "sprezzatura", dat betekent iets doen zonder duidelijke inspanning. Zijn blog werd door de redacteuren van het tijdschrift verwijderd.

Een van de populairste YouTube video's toont een eenzame tiener die over haar leven praat. Maar het blijkt dat lonelygirl15 in werkelijkheid een actrice is die een rol speelt. Ik weet niet of ze scriptschrijvers had en of deze schrijvers hun uuropgaven ook moesten vervalsen. En dit heeft een heel genre van andere populaire video's geschapen - van mensen die hun creaties merken met lonelygirl-'tags', zodat anderen ze willen bekijken. Intussen hebben colleges de hele warboel al in hun ethiekcursussen opgenomen.

Dan is er een pseudo-documentaire die ABC-TV recent uitzond over 9/11, met fictieve dialogen ingesproken door acteurs die echte mensen speelden, een benadering die aanzienlijke kritiek opleverde.

Tot slot, de bestuursvoorzitter van Hewlett-Packard betaalde professionele onderzoekers om zich voor te doen als journalisten voor het verkrijgen van de privételefoonverslagen van de journalisten, zodat ze lekken uit de bestuurskamer konden onderzoeken. Een van deze pogingen handelde om een e-mail naar een journalist met een Word-document met daarin een 'keylogger'.

Ben ik de enige die hier problemen mee heeft? Wordt het moeilijker te onderscheiden wat echt is en wat niet? Herinner je de simpele dagen van vroeger, toen een verslaggever voor een nationaal tijdschrift die een fictie boek schreef onder het pseudoniem "Anonymous" met veel fanfare bekend werd gemaakt? Of dat tijdschriften met omslagen die gemanipuleerde afbeeldingen bevatten het misbruik van Photoshop werd verweten? En hoe zit het met directeuren van bedrijven die tevreden waren met het vervalsen van hun eigen boeken of opties-uitkeringen? In die tijd was alles wat we hadden de film "The Matrix", die ook niet echt was, maar wel fraaie CGI had om ons te amuseren. Dat was niets. Welkom in de nieuwe echte virtualiteit.

Ik garandeer je dat ik dit artikel eigenhandig schreef. Al het andere is je eigen verzinsel.

[David Strom vertelt ons dat hij een auteur, podcaster, spreker, en consulent is die echte banen had als chef-redacteur van Tom's Hardware en Network Computing. Zijn blog kun je vinden op strominator.com.]


Sleepless in Seattle

  by Glenn Fleishman <[email protected]>
[vertaling: PAB]

Soms moet je van goede huize komen om een laptop in slaap te krijgen. Afgelopen weekend loste een opmerking van Adam Engst een paar problemen op van zowel TidBITS-correspondent Keith Dawson als van mij, die we hadden met onze recalcitrante laptops. Keith heeft een nieuwe 17-inch MacBook Pro die al een paar keer bijna oververhit is geweest, volgens de drie interne temperatuursensoren, omdat hij uit de sluimerstand ging nadat deze klem had gezeten in zijn laptoptas. Ik had niet het hitteprobleem, maar mijn 15-inch aluminium PowerBook G4 heeft al langer een onbetrouwbare sluiting waardoor de computer in mijn tas uit de sluimerstand kan komen.

Adam wees op het commandoregel-programma pmset, dat de instellingen voor de stroomvoorziening instelt. Hoewel het voorkeurenpaneel Energiestand van de Systeemvoorkeuren een deel laat zien van wat je allemaal aan batterij- en sluimergedrag systeembreed kunt instellen, kunnen een aantal instellingen voor de stroomvoorziening alleen gewijzigd worden door de Terminal erbij te roepen.

Meest in het oog springend is in dit geval het argument "lidwake", omdat de waarde 0 (nul) van deze instelling betekent dat de laptop niet uit de sluimerstand ontwaakt als het ontdekt dat de sluiting geopend is. Om dit te bewerkstelligen moet je de volgende serie opdrachten opgeven op de commandoregel:

    sudo pmset lidwake 0

Het sudo-commando laat pmset werken als de "superuser" (supergebruiker) van het systeem, vereist voor het aanpassen van de instellingen van de stroomvoorziening en het gebruik van sudo vereist op zijn beurt weer dat je een beheerders-wachtwoord moet opgeven om verder te kunnen. Om een computer uit de sluimerstand te laten ontwaken, nadat je 'lidwake' op 0 hebt ingesteld, vereist dat je een toets op het toetsenbord indrukt.

Voor mij zou een ander argument ook nuttig zijn: "powerbutton". Het instellen van powerbutton op 1 (standaard is de waarde 0) maakt van je aan/uit-knop een speciale sluimer-knop. Anders zorgt een druk op de aan/uit-knop voor een venster met de keuzemogelijkheid tussen Herstart, Sluimer, Annuleer en Zet uit. Omdat ik nooit op deze knop druk, behalve om op Sluimer te drukken, is dit een aardige tijdsbesparing. Jammer alleen dat mijn specifieke PowerBook deze optie niet ondersteunt. Om er achter te komen met welke opties jouw laptop om kan gaan, type je:

    pmset -g cap

Het pmset-commando schrijft zijn veranderingen naar een voorkeursbestand, dus je hoeft niets extra's te doen om deze veranderingen blijvend te maken.


Neem een stukje Thinking Rock

  by Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: SL, RAW, EL]

In zijn recente TidBITS-artikel "Krijg dingen gedaan met je Macintosh" (24 juli 2006) legt Jeff Porten de algemene Getting Things Done (GTD)-filosofie uit, en noemt hij wat software die je kunt gebruiken, of beter gezegd misbruiken, om GTD-lijsten bij te houden. In mijn ervaring is het echter niet eenvoudig om software die er niet voor is gemaakt, te gebruiken voor GTD.

Dit kan verrassend klinken, als je weet dat ik een doorgewinterde outliner-gebruiker ben. Maar een outliner, zoals die uit de doos komt, is geen goede GTD-hulp. De hiërarchische structuur van een outline klopt gewoon niet met hoe je een GTD-lijst bijhoudt. Het scheelt als er kolommen bij zitten, en een programma als OmniOutliner Pro of Tinderbox zou de gegevens zeker onderdak kunnen bieden. Maar wat nog steeds ontbreekt is de interface die je helpt je gegevens in te voeren, te onderhouden en te bekijken, en de logica om in reactie op je veranderingen automatisch de nodige andere dingen aan te passen.

(Ethan Schoonovers Kinkless GTD doet erg zijn best om, met hulp van AppleScript, uit OmniOutliner Pro en iCal een GTD-lijst te boetseren, maar ik was teleurgesteld. Net zo is Ryan Holcombs GTD Tinderbox template een ingenieuze nachtmerrie van regels die alleen maar werkt als jij ze weet te onthouden.)

Nieuwe rots in de branding -- Maar kort geleden heb ik een nieuw programma ontdekt dat expliciet op GTD is toegespitst. Het is Thinking Rock, een goed doordacht freeware-programma van een aantal ontwerpers in Sydney, Australië. Vooral de nieuwste versie, 1.2.2, was de moeite van het wachten waard.

Achter de schermen houdt Thinking Rock een XML-bestand bij - een keuze die ik erg waardeer, omdat in noodgevallen elke tekstverwerker bij je gegevens kan. Dit bestand beschrijft per saldo een lichtgewicht relationele database, en heeft dus voldoende structuur om een GTD-lijst te implementeren.

Aan de oppervlakte, ondertussen, gedraagt de interface van Thinking Rock zich als een soort gids, met een reeks schermen die je begeleiden in het proces van voortdurend maken, onderhouden en bekijken van je GTD-lijst. Dit is een geweldige aanpak, omdat het niet alleen de logica van het GTD-proces voor je afhandelt, maar dat proces ook belichaamt (en aan jou leert). De ontwikkelaars hebben zich de GTD-filosofie duidelijk tot in de puntjes aangetrokken, en hebben grote moeite gedaan om dit uit te werken in de schermen van Thinking Rock. Ik zal de schermen voor je beschrijven, zodat je kunt zien wat ik bedoel.

Kennismaken met de gids -- De eerste twee schermen hebben te maken met hoe dingen op je GTD-lijst komen. Je kunt ze zien als de deur naar je lijst; alles komt hier langs.

In het eerste scherm (Collect Thoughts, ideeën verzamelen), tik je de dingen in die je wilt doen ("ideeën") op het moment dat ze zich bij je aandienen. De gedachte is echter dat er nooit lang iets in dit scherm mag blijven staan - blijf niet hangen bij de deur! In het tweede scherm (Process Thoughts, ideeën verwerken), rubriceer je ieder idee, een voor een, en als je dat doet verdwijnt het automatisch uit de lijst in het eerste scherm. Dat is omdat een eenmaal verwerkt idee geen idee meer is. Het is nu iets anders (een actie of een project, of anders een toekomstig item of een informatie-item - ik leg die begrippen zo dadelijk uit); het is de deur gepasseerd, en staat nu op de lijst.

Je kunt een idee als volgt rubriceren in het scherm Process Thoughts (merk op dat je mogelijkheden opvallend getrouw zijn aan het paradigma van de GTD Workflow):

Nu moet ik twee aanvullende schermen noemen die dienen om aan je acties en projecten extra rubrieksdiepte te geven. "Topics" (onderwerpen) zijn algemene terreinen in je denken en leven, zoals Werk en Huis. "Contexts" (omgevingen) zijn fysieke omgevingen of manieren van werken waarop je een actie daadwerkelijk kunt uitvoeren, zoals Telefoneren, Computeren, of Als ik in de stad ben. In hun eigen schermen zijn Onderwerpen en Omgevingen eenvoudig lijsten. In de rest van de interface verschijnen ze als popupmenu's. Op die manier kun je in verschillende schermen het onderwerp of de omgeving van een idee, actie of project veranderen, maar om te veranderen welke onderwerpen en omgevingen er bestaan gebruik je (geheel in de geest van relationele databases) deze aanvullende schermen.

Het enige dat nu nog overblijft is het bekijken en onderhouden van je acties en projecten. Er zijn vijf schermen om dit te doen. Ten eerste is er een samenvatting (Review Projects). Dit scherm heeft aan de linkerkant een outline met al je projecten en hun acties, en al je zelfstandige acties. Hier kun je de volgorde van acties veranderen, en ook kun je hier een actie promoveren tot project. Aan de rechterkant kun je de details zien en veranderen van wat links is geselecteerd. Dus voor een actie heb je toegang tot zijn beschrijving, onderwerp, omgeving, en wijze van opruimen (in het bijzonder kun je een afgeronde actie hier afvinken). Bij een project krijg je vier tekstvelden te zien voor verschillende soorten aantekeningen die van belang zijn voor de planning.

De laatste vier schermen zijn bijna identiek. Bovenaan wordt steeds een deel van je acties als een sorteerbare lijst getoond; onderaan hebben ze hetzelfde schema en dezelfde inspecteur als het samenvattende scherm dat ik zojuist beschreef. De actie die je in de lijst bovenin selecteert, wordt onderaan getoond en geselecteerd en geïnspecteerd. Het verschil tussen deze schermen is welk deel van je acties bovenaan in de lijst staat: je zo-snel-mogelijk-acties, je gedelegeerde acties, je geplande acties, of al je acties, met de mogelijkheid om ze te filteren op type, context en datum waarop ze voltooid moeten zijn.

Dus van dag tot dag, van tijd tot tijd, kijk je naar je acties en doe je, hopelijk, dingen. Vroeg of laat, hopelijk, zul je een actie of een project als voltooid aangeven. Op dat moment is het niet langer zichtbaar (maar het wordt niet verwijderd uit het gegevensbestand, dus als je voltooide acties wilt zien, dan kan dat). De slimmigheid van deze implementatie is dat het filteren voorkomt dat je dingen boven je hoofd ziet hangen die je niet hoeft te weten; als je bijvoorbeeld naar je zo-snel-mogelijkacties kijkt, krijg je je geplande of gedelegeerde acties niet te zien, dus je wordt niet voortijdig overweldigd.

Inactieve acties worden doorgaans ook uitgefilterd, wat helpt om met de in het echt vaak voorkomende situatie om te gaan waarin de start van actie B moet wachten op de voltooiing van actie A. Je kunt van A en B opeenvolgende acties in een project maken, met B als inactief zodat die onzichtbaar is. Klik nu het Sequence Actions (maak een reeks van acties) aankruisvak aan voor dat project. (Die mogelijkheid zet je aan in Preferences > Screens > Projects.) Wanneer A als voltooid wordt aangemerkt, komt B automatisch tot leven en wordt het een zo-snel-mogelijk-actie. Dus blijft B van je bordje totdat A is gedaan. Het is een primitief mechanisme en geen vervanger voor een echte afhankelijkheids-implementatie, maar het is beter dan het handmatig moeten onderhouden van zulke reeksen.

Het naar buiten krijgen -- Thinking Rock heeft een aantal manieren om informatie uit te voeren. Ten eerste zijn er rapporten. Dit zijn pdf-bestanden waarin de acties aankruisvakken hebben, zodat je ze zeer waarschijnlijk zult afdrukken. Met rapporten kun je acties in de lijst zetten die zo snel mogelijk of deze week moeten worden voltooid, acties gesorteerd op datum, acties gegroepeerd naar context (hoewel de twee eerste rapportsoorten ook acties groeperen naar context) en acties gegroepeerd naar project. Je kunt ook een pdf aanmaken met daarin 8 bladzijden, geschikt voor knippen en vouwen in een PocketMod -boekje.

Acties, toekomstige punten en informatie kunnen ook als platte tekst of in XML-formaat worden uitgevoerd, waardoor je de mogelijkheid hebt om deze informatie verder op een of andere automatische manier te verwerken (bijvoorbeeld door het vorm te geven en te importeren in een ander programma).

Tenslotte is er een voorkeur waarmee je automatische iCal-uitvoer aan zet: als je dat doet, wordt er telkens als het onderliggende XML-bestand wordt opgeslagen een .ics-bestand aangemaakt. Dit is een vrij briljante optie, vooral omdat iCal de wekkerfunctie heeft die Thinking Rock ontbeert. Maar het kan wel wat lastig zijn om iCal zover te krijgen dat het de uitgevoerde kalender ziet. Eén manier is om binnen iCal Bestand > Invoeren te kiezen om de kalender handmatig te importeren; maar daarmee word jij belast met het steeds opnieuw importeren wanneer je Thinking Rock-informatie verandert, en je moet ook handmatig de oude kalender uit iCal verwijderen voordat je hem weer importeert, omdat je anders alles dubbel krijgt. Een goed alternatief is om Persoonlijke webserver aan te zetten, het .ics-bestand in je Webpagina's-map te bewaren en iCal te abonneren op de bijbehorende URL. Een geabonneerde kalender kan automatisch of handmatig (of beide) worden hernieuwd, dus zo kun je gemakkelijk bij de tijd blijven.

Conclusies -- Er zijn wel kantjes aan Thinking Rock waarover je zou kunnen klagen. Het grootste bezwaar is dat het een Java-applicatie is die bestaat uit een enkel, groot (en nogal lelijk) venster; het voelt absoluut niet Mac-achtig aan. De recente update heeft een paar van de grootste ergernissen weggenomen: je kunt nu een menu-element gebruiken in plaats van een configuratiebestand te moeten bewerken om aan te geven waar je XML-bestand zich bevindt, en het venster onthoudt nu zijn afmetingen tussen sessies.

Toch is zo ongeveer ieder detail van het interface tenenkrommend. Er zijn absoluut geen mogelijkheden om tekst op te maken. Toetsenbordnavigatie werkt compleet verkeerd wanneer je Collect Thoughts-velden invult en de tekstbewerkingsgereedschappen zijn primitief. Als Thinking Rock in de achtergrond staat en je klikt op het venster om het te activeren en je klinkt toevallig ergens rechts van de "Inactief"-radioknop in het Process Thoughts-scherm (zelfs helemaal aan de andere kant van het venster), dan wordt die radioknop geselecteerd. Het herinnert zich niet welke projecten, acties of subprojecten uit- of ingeklapt zijn en er is geen enkele Herstel-mogelijkheid.

Er is geen manier om een actie naar een bestand op een schijf te relateren. Er is geen integratie met het Adresboek; wanneer je een taak aan iemand delegeert, onthoudt Tninking Rock dit in feite niet eens en biedt het dezelfde persoon later als een optie aan. In de automatisch gegenereerde zin in het notitieveld dat de actie als succesvol beschrijft is het woord succesvol fout gespeld, in hemelsnaam!

Om al deze redenen moet ik toegeven dat elke keer als ik Thinking Rock gebruik, licht ineenkrimp; mijn eerste impuls is om de dommigheden in de interface zelf te herstellen, door het als een Cocoa-programma te klonen. (Als ik dit niet snel doe, zou ik niet verbaasd zijn als iemand anders dit doet.) Niettemin is de interface van Thinking Rock de eerste die ik zie in een origineel Mac-programma die direct het paradigma van Getting Things Done uitdrukt. Het is eenvoudig, simpel en helder. Goede online help is aanwezig. Het programma is bij uitstek te gebruiken zoals het zich gedraagt en over de prijs kan geen discussie ontstaan. Daarnaast luisteren de ontwikkelaars naar suggesties.

Dus als je nieuwsgierig bent naar het Getting Things Done concept en je het in je leven wilt implementeren, kan ik je aanbevelen naar Thinking Rock te kijken. Het is niet nodig om het boek te kopen, lees de blogs of drink de beker leeg; Thinking Rock zal je binnen mum van tijd de dingen gedaan laten krijgen.

Thinking Rock is een gratis 12 MB download. Omdat het een java-applicatie betreft, is het beschikbaar voor Mac OS X, Linux of Windows. Voor Mac Os X is het een systeemvereiste dat je Java Runtime Environment (JRE) 1.5 gebruikt; als je deze versie nog niet hebt, kun je die verkrijgen door Software Update te gebruiken. (Ik weet niet of dit betekent dat Thinking Rock niet op Panther of eerder werkt)

Rondetafelgesprek -- Dit is allemaal de visie van een persoon op Thinking Rock en de rol daarvan in het Getting Things Done model. Maar er zijn andere aanhangers van het systeem in de staf.

[Tonya Engst]: Een ding was me niet helemaal duidelijk toen Adam de demo liet zien van Thinking Rock. Wat te doen met terugkerende activiteiten. Stel je hebt een project waarbij je per kwartaal belasting moet betalen waarbij je een aantal verschillende acties moet doen: geld overmaken naar de juiste rekening, cijfers berekenen, formulier invullen etc. Als we naar de interface van Thinking Rock kijken, blijkt dat de manier om dit te doen het maken van een project is, een datum toekennen aan de eerste actie in het project en dan de anderen inactiveren. Na het completeren van de eerste actie op de gedefinieerde datum, moet je het niet als 'gedaan' markeren maar in plaats daarvan opnieuw inplannen voor het volgende kwartaal, waarbij alle onder het project vallende acties als z.s.m. gemerkt worden. En als deze dan weer gedaan zijn, merk je ze niet als 'gedaan' maar weer als inactief.

[Adam Engst]: Voor mij is het Getting Things Done model onder te verdelen in twee delen, waarbij Thinking Rock slechts met eentje helpt, in elk geval voor de korte termijn. Toen ik voor het eerst met het systeem werkte en het regelmatig gebruikte, verveelde het mij en begon ik pas met het nodige onderhoud als het systeem stopte met werken en ik wat nieuws probeerde. Mijn theorie is dat GTD's populariteit mede komt door de terugkoppelingslus, veroorzaakt door mensen die er over praten, ontwikkelen van gereedschappen en technieken en het delen van implementatie-ideeën. Dat houdt het model fris en interessant. Dus momenteel is Thinking Rock fris en interessant en ben ik weer terug bij GTD. Zal dat zo blijven? Ik kan het niet vertellen, maar misschien als Thinking Rock zichzelf ontwikkelt is dat voldoende om mij geïnteresseerd te houden.

Ten tweede, het GTD model gaat niet goed om met het type werk dat vele uren nodig heeft van geconcentreerde prestatie op een enkele actie. Als ik een boek of een lang artikel schrijf, moet ik een lange periode van verschillende dagen of zelfs van verschillende weken werken ('schrijf hoofdstuk 1' is niet perse snel). Het gehele project kan diverse acties bevatten, maar een enkele actie die een lange tijd kost, is helemaal niet bevredigend om in GTD te hebben, omdat het de hele tijd als 'niet afgerond' blijft staan. Ik heb nog geen manier gevonden om dit in GTD te bereiken, maar sinds ik Thinking Rock gebruik, speel ik met het idee van een type actie die een door de gebruiker gecontroleerde balk heeft waar de lopende acties in vermeld staan. Achter elke sessie werk kan ik de balk dan verversen om mezelf te laten zien dat ik progressie maak en om er zeker van te zijn dat de taak op mijn lijst blijft staan. Ondertussen zal ik een variant van de techniek proberen waar we op kwamen voor Tonya's terugkerende acties. Ik zal langdurige enkele acties in geplande acties veranderen, en als ik voor die dag klaar ben in plaats van de actie te markeren als 'gedaan' (terwijl het dat niet is) het herplannen voor de volgende dag dat ik van plan ben er aan te werken.


Take Control-nieuws, 9 oktober 2006

  by Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: PAB]

"Real World Mac OS X Fonts" omvat e-boeken over lettertypen -- De zomer ging voor ons maar weer al te snel voorbij dit jaar, ten dele door een groot project waar we aan werkte om Sharon Zardetto Aker's "Take Control of Fonts in Mac OS X" en "Take Control of Font Problems in Mac OS X" om te zetten in drukwerk. We zijn blij aan te kondigen dat "Real World Mac OS X Fonts" nu beschikbaar is, uitgegeven door Peachpit Press (en dus verkrijgbaar bij al jullie favoriete verkopers van gedrukte boeken). Als je het boek echter van onze site koopt, verdienen Sharon en wij een paar extra grijpstuivers via Amazon's "affiliate program"). De tekst in "Real World Mac OS X Fonts" is bijna identiek aan de inhoud van de e-boeken, waarbij alle overlap tussen de twee e-boeken verwijderd is en een paar kleine zaken bijgewerkt. We gingen ook van onze Take Control-layout naar het full-color-ontwerp van Peachpit's zeer gewaardeerde Real World-series. Dit is de serie waar grafische en ontwerp-professionals zich tot wenden voor de meest gedetailleerde informatie over onderwerpen die variëren van Photoshop en InDesign tot kleurenbeheer en het produceren van drukwerk. "Real World Mac OS X Fonts" past perfect bij de rest van deze reeks voor professionals, dus als je denkt aan het kopen van e-boeken maar je voorkeur ligt bij het lezen vanaf papier, kijk er dan eens naar.


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 9 oktober 2006

  van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: PAB]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Apple Updates iPods, Introduces Movies, Previews iTV -- Het installeren van iTunes 7 op een oudere machine veroorzaakt een springerig afspelen van video. Wat kun je doen om de kwaliteit te verbeteren? (3 berichten)

Using MySQL on a Mac -- Als vervolg op het artikel van vorige week over MySQL, zijn TidBITS-lezers SQL-utilities en hulpmiddelen gaan noemen en vragen gaan stellen over het overstappan vanaf ontwikkelen in FileMaker. (8 berichten)

Aperture 1.5 Faces Latest Lightroom Beta at Photokina -- Sal Soghoian, AppleScript- en Automator-goeroe, wijst ons erop dat de nieuwste versie van Aperture belangrijke veranderingen bevat met betrekking tot de ondersteuning van Automator en AppleScript. (1 bericht)

StuffIt Goes to 11 -- Lezers bespreken de bruikbaarheid van de StuffIt-bestandsindelingen op de Mac, in het licht van de ingebouwde .zip-archivering, inclusief veiligheids- en compatibiliteitszaken. (16 berichten)

File Mappings Revert with Every OS Update -- Mac OS X 10.4.8 zorgt ervoor dat zelf aangebrachte koppelingen tussen bestanden en programma's soms veranderen op de computer, wat op zich niet heel verschrikkelijk is, maar wel knap vervelend kan zijn. (6 berichten)

Pathetic Nostalgia for Old Chips -- Hebben oude geheugen-SIM's en DIMM's) nog nut (behalve de voor de hand liggende artistieke toepassing natuurlijk)? (2 berichten)


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse internettechnologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2006 TidBITS; reuse governed by this Creative Commons License.

Previous Issue | Search TidBITS | TidBITS Home Page | Next Issue