TidBITS#841, 7 augustus 2006

De Worldwide Developer Conference (WWDC) van Apple is deze week van start gegaan met een voorbeschouwing van de belangrijkste eigenschappen van Mac OS X 10.5 Leopard en de voltooiing van de overgang naar Intel-processoren door de PowerPC Power Macs en Xserves te vervangen door snellere Intel-gebaseerde Mac Pro- en Xserve-systemen. Deze week kondigt Adam ook de nieuwe e-boeken "Take Control of Syncing in Tiger" en "iPhoto 6: Visual QuickStart Guide" aan; Matt Neuburg toetst TypeIt4Me 3.0; Jeff Carlson bespreekt de nieuwste veiligheidsupdate van Apple en Glenn Fleishman heeft het over de omschakeling van AOL naar een gratis internetdienst, de aankondiging van VMWare voor Mac OS X, en een mogelijk Wi-Fi exploit dat invloed zou kunnen hebben op de Intel-gebaseerde Macs van Apple.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Eerste nummer verzorgd door ons nieuwe systeem

Ja, we zijn domoren die straf verdienen. We moesten zo nodig het eerste echte gebruik van ons nieuwe systeem voor het genereren van een nieuw nummer plannen op dezelfde dag dat Apple de nieuwe Mac Pro Intel-gebaseerde desktops toonde en Mac OS X 10.5 Leopard op WWDC voorbeschouwde. Als gevolg daarvan spendeerden we die dag veel meer aan het schrijven van nieuws (voor zulke keynote-dagen willen we SubEthaEdit primair gebruiken, omdat we dan allen tegelijkertijd kunnen schrijven en redigeren) dan aan de laatste testen. Ik ga niet in op de details van het nieuwe systeem, want je hebt deze week genoeg te lezen, maar het volstaat te zeggen dat je enige veranderingen in de opmaak zult zien en de overgang naar ons nieuwe systeem maakt bepaalde zaken mogelijk en wenselijk. We zijn nog bezig met de aanpassingen dus mocht je bepaalde problemen zien, laat het me dan weten.

Apple brengt veiligheidsupdate 2006-004 uit

Apple heeft vorige week veiligheidsupdate 2006-004 uitgebracht, die een aantal potentiële kwetsbaarheden oplost. Sommige verbeterde componenten zijn AFP (Apple Filing Protocol) Server, Bluetooth Setup Assistent, Bom (dat achiefbestanden beheert), fetchmail en gunzip. Een aantal beeld-gerelateerde problemen die de computer deden crashen of die code uitvoerden zijn ook opgelost. Ook veranderingen in LaunchServices, Open SSH, telnet en WebKit hebben te maken met het verbinden naar kwaadwillende servers of webpagina's. De update is beschikbaar via Software Update of als een zelfstandige download voor Mac OSX 10.3.9 Client (29.5 MB), Mac OS X 10.3.9 Server (42.7 MB), Mac OS X 10.4.7 Client (Intel) (8.3 MB), en Mac OS X 10.4.7 Client (PPC) (5.4 MB).

Meer, minder en geen informatie over het draaien van Windows op een Mac

Twee aankondigingen tegelijkertijd op WWDC: VMware, een bekende ontwikkelaar van virtualisatie-technologie, gaat een Intel-gebaseerde Mac OS X versie van hun virtuele machine software aanbieden. Microsoft kondigde tegelijkertijd aan dat het Virtual PC niet gaat reviseren voor Intel-gebaseerde Macs. Apple gaf geen nieuwe informatie in berichten over de integratie van Boot Camp in Mac OS X 10.5 Leopard, dat in het voorjaar uit moet komen. (De FAQ van Microsoft over ondersteuning van Intel was nog niet bijgewerkt toen ik dit artikel schreef; het nieuws kwam binnen via een persbericht.)

In algemene termen biedt virtualisatie-software de mogelijkheid om twee besturingssystemen naast elkaar te draaien; virtualisatie-software voor Mac OS X kan een gebruiker bijvoorbeeld in staat stellen om tegelijkertijd Mac OS X en Windows XP te draaien (of een Linux-distributie) zonder dat je hoeft te herstarten om van de één naar de ander over te schakelen. Robert Movin besteedde aandacht aan deze technologie in TidBITS-825 en recenseerde bovendien Parallels Desktop in TidBITS-834.

VMware verwacht "later dit jaar" een bèta-versie te kunnen uitbrengen, en biedt nu een mogelijkheid tot voorinschrijving waarbij je aan kunt geven of je aan die test deel wilt nemen. Interessanter is echter de aankondiging van het bedrijf dat het de mogelijkheid wilt gaan bieden om schijfbestanden uit te wisselen, onafhankelijk van het besturingssysteem waarop zo'n schijfbestand is aangemaakt. Dit betekent dat een virtuele machine die de Windows XP client editie van VMWare draait gekopieerd zou kunnen worden naar een andere Mac, en daar zonder problemen gedraaid zou kunnen worden. VMware zegt dat men op dit moment al vier miljoen gebruikers heeft.

Zoals gezegd maakte de Macintosh Business Unit van Microsoft tegelijkertijd een einde aan de maanden durende speculatie of het bedrijf Virtual PC geschikt zou maken voor Intel-gebaseerde Macs. Het bedrijf stelde dat het de software daarvoor geheel opnieuw zou moeten schrijven, en dat er inmiddels "alternatieve mogelijkheden" zijn die dezelfde mogelijkheden bieden.

Hack van draadloze driver zou Macs en Windows kunnen bedreigen

Een potentieel ernstig misbruik van de hardwaredrivers voor draadloos netwerken in Mac OS X is zeer beperkt gedemonstreerd. Het misbruik, dat blijkbaar berust op een zwakke plek op het laagste niveau van interactie tussen de driver en de kern van Mac OS X, is nog niet door een onafhankelijke partij bevestigd, en Apple heeft nog geen mededelingen over deze zaak gedaan. De zwakke plek, indien bewezen, zou een aanvaller de mogelijkheid geven om de hoogste toegangsprivileges te bemachtigen via Wi-Fi.

Onderzoekers Jon Ellch en David Maynor vonden de zwakke plek in Intel-gebaseerde Macs van Apple met Mac OS X en in PC's met Windows XP bij het gebruik van bepaalde Wi-Fi-adapters, en ze presenteerden hun bevindingen vorige week op de Black Hat USA 2006 Briefings. Ze wilden het misbruik niet live laten zien om te voorkomen dat ze details zouden vrijgeven waardoor het een echt veiligheidsgevaar in het wild zou kunnen worden.

De onderzoekers beweren dat de zwakke plek elke computer met bovenstaande specificaties en uitgerust met Wi-Fi kan aantasten, of de computer nu wel of niet verbonden of een verbinding aan het maken is met een netwerk, en het misbruik maakt geen gebruik van een nep-toegangspunt, eentje dat probeert om zich als toegangspunt te vermommen om zo een verbinding van een cliënt los te peuteren.

De videoband die de onderzoekers toonden, liet dat niet zien. De onderzoekers verbonden iets dat leek op een afgeplakt USB-apparaat aan een MacBook, die vervolgens werd verbonden aan een netwerk dat op een Linux-computer draaide. Ze lieten vervolgens zien dat er bestanden op het bureaublad werden gemanipuleerd, maar ze voerden geen andere aanval uit.

Er is een levendige discussie gaande op de Security Fix blog van de Washington Post over of dit nu een vervalste demo is of een echte gebeurtenis, maar let op voor de persoonlijke aanvallen op de schrijver van het blog, Brian Krebs. (Velen vatten deze aanval op een MacBook nogal persoonlijk op. Wat een verrassing.)

Volgens twee deskundigen met wie TidBITS sprak, is de videoband niet eenduidig en kan het zowel een gespeelde stunt zijn als een echt misbruik. Jim Thompson, een door de wol geverfde Wi-Fi-ingenieur en beveiligingsexpert, twijfelt en hij legt uit waarom met veel technische details. Beveiligingsdeskundige Rich Mogull, de onderdirecteur voor onderzoek bij Gartner, zei dat het misbruik geloofwaardig is en dat het mogelijk is dat vergelijkbare misbruiken, die op verschillende platforms onafhankelijk zijn ontwikkeld, al in het wild bestaan. Mogull heeft berichten gezien dat een vergelijkbaar misbruik misschien gebruikt is tijdens een recente conferentie, waarvan hij de naam niet wilde onthullen om veiligheidsredenen. De onderzoekers die hun presentatie gaven bij Black Hat treffen aanzienlijke voorzorgsmaatregelen om te verhinderen dat hun onderzoeksresultaten hen zullen ontglippen, zei hij.

Deze potentiële zwakke plek wordt geloofwaardiger gemaakt door het verschijnen in juli van driver updates van Intel voor drie van hun Centrino draadloze producten. De beschrijving op het label voor de reparatiepatch voor de oudste adapter (een model dat alleen 802.11b kan gebruiken) meldt dat er misbruik mogelijk was via een "mismaakt frame", een stukje informatie dat op een pakketje lijkt, waarmee een hacker controle over een machine zou kunnen krijgen. Twee nieuwere adapters schenen een ernstige, maar minder bedreigende zwakke plek te hebben. Mogull zei dat deze Intel-reparatiepatches laten zien dat dit soort misbruik geen onbekend gegeven is.

Zoals vermeld is er geen bevestiging van dit misbruik door iemand die de echte aanval persoonlijk heeft zien uitvoeren, geen afzonderlijke validering van de aanval door derden met andere apparatuur en dezelfde benadering, en geen publiek antwoord van Apple, Intel of Microsoft, ondanks de firmware reparatiepatches van Intel. Er is ook geen bericht van een aanval van deze soort in het wild.

Op dit moment raden we je aan om je geen zorgen te maken. De kans dat deze zwakke plek in de openbaarheid komt, wijd verspreid wordt en jouw machine bedreigt binnen de tijd dat het Apple zou kosten om een reparatiepatch uit te brengen, is extreem klein. Het misbruik lijkt op dit moment ook nog eens beperkt te zijn tot Intel-gebaseerde computers, waardoor het nog minder een reden tot onrust is voor vele Mac-gebruikers.

We zullen je op de hoogte houden van de ontwikkelingen als er meer details beschikbaar komen, maar als Apple een beveiligingsupdate uitbrengt met een oplossing voor een misvormd frame en je reist rond met je MacBook of MacBook Pro, dat is het verstandig om het te installeren zo gauw dat mogelijk is.

TypeIt4Me keert weer en weer

TypeIt4Me van Riccardo Ettore heeft een lange geschiedenis; het bestaat al sinds 1987, dat is langer dan ik een Mac gebruik. Voor het geval je dat niet meer weet, hier is hoe het werkt. Je geeft TypeIt4Me paarsgewijze afkortingen en uitbreidingen (zoals "ty" en "TypeIt4Me"). Daarna houdt TypeIt4Me in de gaten wat je typt en het vervangt afkortingen door uitbreidingen in zowat elk programma.

Zoals ik al zei in januari 2003, zou je denken dat het onmogelijk zou zijn om TypeIt4Me weer te implementeren in Mac OS X, omdat dat met opzet resistent is gemaakt tegen gehack op systeemniveau. Maar dat is niet waar. Eerdere Mac OS X versies van TypeIt4Me waren ingenieus geïmplementeerd als een input-manager, een mechanisme dat deze resistentie omzeilt. Maar of het nu is omdat deze implementatie toch wat beperkt en onbetrouwbaar bleek, of omdat input-managers recentelijk een slechte naam hebben gekregen omdat het bewezen is dat ze een gat in de beveiliging zijn, TypeIt4Me 3.0, dat eind vorige maand uitkwam, is herschreven zodat het nu de Accessibility API gebruikt (net als zijn rivalen, Typinator en CopyPaste + yType).

Dus als je nu TypeIt4Me installeert, zie je (of zie je eigenlijk niet) een programma dat alleen in de achtergrond werkt, bestuurd door een paneel in de Systeemvoorkeuren en optioneel ook zichtbaar als een menu-extra (een icoon met een menu aan de rechterkant van de menubalk). Als je een afkorting intypt, gevolgd door een van een dertigtal merktekens die je zelf kiest (bijvoorbeeld "ty@", waarbij "@" het merkteken is), dan neemt TypeIt4Me dit waar via de Accessibility API en geeft het het programma dat je op dat moment gebruikt de opdracht om die lettertekens te selecteren en daarvoor de uitbreiding in de plaats te zetten, waarna het klembord weer hersteld wordt in zijn oorspronkelijke staat. Een speciale uitbreidingssyntax geeft je de mogelijkheid om vele handige extra trucjes uit te voeren, zoals aangeven waar de cursor moet staan na het plakken, of het invoegen van de oorspronkelijke inhoud van het klembord op een bepaald punt in de geplakte tekst (handig voor het invoegen van HTML-tags rondom tekst, bijvoorbeeld).

De paren van afkorting + uitbreiding worden opgeslagen in bestanden die je waar dan ook kunt bewaren, en een afkortingsbestand (of een individuele afkorting) kan geassocieerd worden met een specifiek programma. TypeIt4Me kan ook uitgezet worden voor bepaalde programma's, en je kun in een handomdraai TypeIt4Me zelfs tijdelijk uitschakelen, door Pause uit het menu te kiezen. In dat geval kun je nog steeds een uitbreiding invoeren door de afkorting uit het menu te kiezen.

Naar mijn mening is TypeIt4Me 3.0 een belangrijke architecturale revisie; het is elegant en eenvoudig, lijkt betrouwbaar, en vormt een goede mix van flexibiliteit en vertrouwen voor de gebruiker. TypeIt4Me 3.0 draait onder Mac OS X 10.3 Panther of later en is universeel. Het is een download van 4 MB en kost 27 dollar (9 dollar voor een upgrade vanaf een eerdere versie); je kunt het gratis proberen gedurende 30 dagen.

AOL maakt abonnementen goedkoper en biedt 5 GB gratis opslagruimte

America Online veroorzaakte een schok in abonnementenland: het is nu mogelijk om hun antieke, rare en irritante software te gebruiken met een AOL-account zonder daarvoor te hoeven betalen, zolang je geen dial-up internettoegang nodig hebt. Dial-up accounts kosten slechts $10 per maand voor onbeperkt gebruik, en onbeperkte ondersteuning. (In sommige delen van de pers werd gesteld dat dial-up nog steeds bijna $26 per maand zou kosten voor onbeperkt gebruik, en dat de gratis accounts niet voor september beschikbaar zouden komen. De $26 per maand accounts zullen echter omlaag gaan naar $10 per maand voor bestaande gebruikers, en dat binnen een maand. De huidige breedbandgebruikers betalen ongeveer $15 per maand, en dat bedrag zal dus verdwijnen.)

AOL heeft 18 miljoen gebruikers, maar het afgelopen kwartaal hebben er 1 miljoen hun abonnement opgezegd. Alle dial-up service providers, zoals EarthLink, AOL en zelfs een zakelijke dienst als iPass, zien hun klantenbestand flink krimpen nu gebruikers in de VS overstappen op breedband.

Ik heb ervaring met AOL, en wilde dit graag met mijn eigen ogen zien. Ik ging daarom naar de website van AOL en klikte op Sign Up Now in de rechterbovenhoek. Vervolgens kreeg ik de volgende mogelijkheden voor een abonnement: gratis (breng je eigen breedband mee) of $10 per maand voor onbeperkte dial-up verbindingen. Mijn schoonfamilie betaalt die 10 dollar al een tijdje, en voorheen dacht ik dat dat een factuurfout was. Ik denk nu echter dat AOL stilletjes de kosten verlaagd heeft voor klanten die klaagden tijdens de overgangsperiode (zoals mijn schoonfamilie). Ze hebben nu breedband, en zullen AOL aanhouden, omdat ze nu geen zin hebben in andere e-mailadressen.

AOL zegt nu geld te gaan verdienen met - volume! Dwergen in ondergoed! Spaghetti-maaltijden! Advertenties! Raad eens welke van deze vier waar is. Het bedrijf denkt ook veel geld te kunnen besparen met het ontslaan van duizenden personeelsleden die zich bezig hielden met facturen en dergelijke, en het versturen van enorme hoeveelheden CD-ROM's en post. Het bedrijf gelooft ook dat het verkopen van advertenties aan een nieuw en groter publiek (wat zij denken aan te kunnen boren) meer winst geeft. (AOL kondigde al 1.300 ontslagen aan in mei, en nog eens 5.000 op 3 augustus. AOL heeft nu ongeveer 19.000 werknemers, wereldwijd.)

Wat kan AOL je bieden? Wanneer je van de soort van nieuwsgroepen en chat houdt die zij bieden, van hun volgestopte nieuwssites en hun verschrikkelijke e-mail, dan is het wat voor jou. Ik persoonlijk vind het moeilijk om iets te bedenken waarin AOL zich onderscheidt. De web-gebaseerde interface voor e-mail is echter in het geheel niet slecht, en een aantal webdiensten zijn OK. En AOL Instant Messenger vormt de basis voor de iChat-diensten van Apple.

Xdrive zal begin september 5 GB aan online opslag gaan bieden voor persoonlijk gebruik. Deze accounts bieden mogelijkheden om publieke mappen aan te maken (zodat anderen bij bepaalde bestanden kunnen). Dit zal de grenzen gaan verleggen voor gratis online opslag, net zoals Gmail van Google - dat zich nu al in het tweede jaar van publieke bètastatus bevindt! - dat deed voor gratis e-mail opslag.

Wat dit alles voor AOL zal betekenen is moeilijk in te schatten. De software is nog steeds waardeloos, de e-mail filtermogelijkheden wrak. Wie van ons een mailinglist draait kent het probleem van AOL-mail die terugstuitert ondanks het dubbelchecken van de bijbehorende account.

Bovendien gaat AOL slecht om met het vertrouwen van de gebruiker, waarbij het vrijwel onmogelijk is om de dienst op te zeggen (lees, om te stoppen met betalen voor de dienst). Dit zal natuurlijk gaan veranderen met deze stap, en het omschakelen van de AOL-diensten naar een advertentiemachine.

Aan de andere kant bewijst de affaire van 10 dagen geleden, waarbij - schijnbaar met opzet - 20 miljoen zoekopdrachten door meer dan 650.000 AOL Search gebruikers gedurende drie maanden op straat kwamen te liggen dat de kwaliteitscontrole en bescherming van AOL nog steeds niet van hoge kwaliteit is. De gegevens waren bedoeld voor wetenschappelijk onderzoek, maar de zoekopdrachten waren terug te brengen naar gebruikers, en niet goed genoeg geanonimiseerd. AOL trok de pagina's deze week terug en maakte excuses, maar de geest gaat niet meer terug in de fles, daar is het te laat voor.

Hebben we AOL nodig in deze wereld, en vertrouwen we het bedrijf, met de vele concurrenten die vaak betere mogelijkheden bieden, en dat zorgvuldiger doen? Dat zullen ze ons moeten bewijzen.

Mac Pro, Xserve voltooien Macintosh topklasse

Apple heeft vandaag de sluitsteen geplaatst in zijn overgang naar Intel-gebaseerde computers met de lancering van de nieuwe Mac Pro-desktops en Xserve-servers, waarbij de topmodellen behoorlijk krachtiger worden en de oude Power Mac G5 en Xserve G5 vervangen.

Dag Power, hallo Pro -- De Mac Pro heeft dezelfde aluminium behuizing als de Power Mac G5, maar binnenin gaat het om meer dan zomaar hogere snelheden. De Mac Pro wordt aangedreven door twee 64-bit, dual-core Intel Xeon 5100 series processoren tot 3 GHz, met 4 MB gedeelde L2-cache per processor. De AltiVec grafische processor van de PowerPC G5 wordt vervangen door een 128-bit SSE3 vector engine die volgens Apple sneller is dan zijn voorganger. Zoals te verwachten, is volgens Apple alles op deze machine sneller, van prestaties per watt (3 keer beter dan de Power Mac G5 Quad) tot algemeen gebruik (1,6 tot 2,1 keer sneller).

De Mac Pro biedt plaats aan tot 2 TB (terabytes) hardeschijfopslag in vier interne Serial ATA-hardeschijfnissen, die gemakkelijk kunnen worden uitgewisseld in dragers die je erin schuift (een beetje zoals de nissen in de Xserve). Vier PCI Express-sleuven bieden nog meer uitbreidingsmogelijkheden, met één dubbelbrede sleuf voor de huidige high-end grafische kaarten. Er zijn ook twee nissen voor optische stations: een 16x SuperDrive is standaard, terwijl de andere nis met een tweede SuperDrive kan worden geconfigureerd. Apple benadrukt dat het toch wel heel gemakkelijk is om twee schijven tegelijk te kunnen branden, maar wij vermoeden dat de echte reden voor twee optische stations eerder een voorbereiding is voor een interne Blu-ray- of HD-DVD-brander in de toekomst. (Roxio heeft recent ondersteuning voor het branden van Blu-ray-discs in de volgende versie van Toast aangekondigd, en DVD Studio Pro biedt nu al ondersteuning voor het coderen van HD-DVD-discs.)

De Mac Pro is nu beschikbaar in één configuratie voor een basisprijs van $2.500, voor dual 2,66 GHz Dual-Core Intel Xeon-processoren, 1 GB 667 MHz DDR2-geheugen, een Nvidia GeForce 7300 GT grafische kaart met 256 MB geheugen, een 16x SuperDrive, en een 250 GB SATA harde schijf. Andere opties zijn beschikbaar als BTO-optie, zoals 2 GHz- of 3 GHz-processoren, meer geheugen (tot 16 GB), een tweede SuperDrive, meer harde schijven en krachtigere grafische kaarten van Nvidia of ATI. Verrassend genoeg biedt de basisconfiguratie geen Bluetooth of AirPort Extreme draadloze hardware (of een modem, maar dat is al enkele versies van de desktop-Macs van Apple het geval).

Nieuwe Xserve met Intel -- Samen met de nieuwe Mac Pro heeft Apple vandaag ook een update van de Xserve aangekondigd die de PowerPC G5 vervangt met een paar dual-core Intel Xeon-processoren van 2,66 of 3,0 GHz. Andere basisspecificaties zijn onder meer een 1,33 GHz frontside bus per processor, 4 MB L2-cache per processor, 1 GB RAM-geheugen (uitbreidbaar tot 32 GB), een ingebouwde ATI Radeon X1300 PCI Express grafische kaart en twee open achtbaanse PCI Express-sleuven. Op het vlak van opslag biedt de Xserve een 24x Combo drive (een 8x dubbellaagse SuperDrive is beschikbaar als optie), en drie schijfnissen met één 80 GB SATA-schijf geïnstalleerd. Je kunt tot 2,25 TB opslagcapaciteit installeren via SATA- (Serial ATA) of krachtiger SAS-schijven (Serial Attached SCSI). Standaard zijn onder meer twee FireWire 800-poorten, één FireWire 400-poort, twee USB 2.0-poorten en een DB-9 seriële poort voorzien. Zoals gewoonlijk wordt bij de XServe een exemplaar voor een onbeperkt aantal clients van Mac OS X Server 10.4 geleverd, dat naar verluidt voortaan een universal binary zal zijn. De prijs blijft onveranderd, met de basisconfiguratie voor $3.000. Volgens Apple zal de nieuwe Xserve leverbaar zijn vanaf oktober 2006.

Al deze specificaties zijn op zich wel mooi, maar komen niet onverwacht in een nieuwe Intel-gebaseerde Mac. Wat wel nieuw is, en meer dan welkom, is dat de Xserve nu ook een optionele tweede voeding heeft, waardoor netwerkbeheerders nu eindelijk hun redundante hot-swappable voedingen krijgen. Ook welkom, volgens Chuck Goolsbee van het hostingbedrijf digital.forest, is de terugkeer van een videokaart, die ontbrak in de Xserve G5, tot de ontzetting van de supportmedewerkers die hosted Xserves in bepaalde crashsituaties moesten herstarten en beheren. Voor die mensen zouden de USB- en videopoorten ook best op de voorkant van de Xserve mogen zitten, omdat voor sommige beheertaken toegang tot de spanningstoets en het optisch station vereist zijn, en uit onze ervaring met onze Xserve bij digital.forest is gebleken dat we liever niet voortdurend rond de racks lopen om een cd te verwisselen of de spanning in te schakelen, en in een volledig rack met Xserves is het niet zo eenvoudig om bij te houden wat waar zit.

Als negatief punt citeert Chuck het feit dat de nieuwe Xserve ongeveer 5 cm dieper is dan de vorige Xserve-modellen, die al diep waren (71 cm). De extra diepte betekent dat de nieuwe Xserve niet meer zal passen in veel bestaande serverkasten, iets dat ook het geval is voor Dell-servers (daar lijkt de achterliggende reden te zijn dat Dell ook serverkasten verkoopt, maar het is niet duidelijk waarom Apple het nodig vond om de Xserve dieper te maken. digital.forest heeft al de deuren van sommige van hun serverkasten moeten verwijderen, wat het nut van een kast grotendeels teniet doet.

Mac OS X 10.5 Leopard voorbeschouwd op WWDC 2006

Op de Apple 2006 Worldwide Developer Conference (WWDC), heeft Steve Jobs vandaag de ontwikkelaars geprikkeld met Mac OS X 10.5 Leopard, de volgende grote editie van het Mac besturingssysteem, die ergens in de lente uitkomt (wat we in de Verenigde Staten beschouwen als ergens tussen maart en mei 2007). Jobs bood een overzicht van tien nieuwe of verbeterde mogelijkheden in Leopard en verwees parmantig naar andere "uiterst geheime" mogelijkheden die nog niet werden getoond om Microsofts Windows Vista-ontwikkelaars (die behoorlijk geplaagd werden op WWDC) niet aan te moedigen. Voorbeschouwingsversies van Leopard voor ontwikkelaars zijn aan geregistreerde deelnemers van WWDC gegeven; hier concentreren wij ons op de beloofde nieuwe toepassingen die eindgebruikers zullen zien, dus zij die geïnteresseerd zijn in Xcode 3.0, Leopards 64-bit applicatie-ondersteuning en het nieuwe CoreAnimation framework zullen voorlopig elders moeten zoeken naar specifieke details.

Tijdreizigers in een map -- Misschien wel de interessantste ontwikkeling in Leopard die Steve Jobs ons toonde is Time Machine dat een soort bestandsjournaling levert; - automatische incrementele backups van het hele bestandssysteem van ieder individueel veranderd bestand op het moment dat jij het nodig hebt. In Mac OS X 10.3 Panther voegde Apple harde schijf-journaling in dat veranderingen in de mappenstructuren noteert in een speciaal bestand dat na een crash teruggevonden kan worden en zo de kans op mappenstructuurdegradatie drastisch verlaagt, alsmede reparatietijden verkort. Met Time Machine gaat Apple dit concept ook toepassen op individuele bestanden en meer. Jobs stelde dat een complete Time Machine backup gebruikt kon worden om een hele machine te herstellen, inclusief het systeem en alle extra's. Hoewel dit erg prettig is, is het concept niet nieuw; Time Machine lijkt hetzelfde te werken als Rewind, een programma uit de tijd van Mac OS 8 en 9 van Power On Software.)

Time Machine kan specifieke mappen of bestanden backuppen en kan de gegevens naar een harde schijf of een server schrijven, hoewel Jobs niet vertelde of hij het over een netwerkschijf of een client-server software paar had. In zijn demonstratie, een serie van achterwaartse beelden, die herstelpunten voor bestanden waar je naar keek representeerden, met een sterveld om de beweging in tijd te tonen. Jobs bepaalde de plaats van een bestand dat hij net had verwijderd door terug in de tijd te spoelen (door het klikken op pijlen of een tijdsbalk aan de rand van het scherm) en klikte op 'herstellen' om het bestand terug te ontvangen. Een QuickTime-film van de voorbeschouwing van Leopard laat een eender voorbeeld zien. Een zwart gat of een wormhole verschijnt achter alle gezoomde bestanden: kijk naar die horizon wanneer alle bestanden oneindig lang worden.

Het is tot nu toe onduidelijk of je Time Machine kunt forceren om maar een bepaald aantal backups (en niet meer) van bepaalde bestanden of mappen te bewaren, of om veiligheids- of persoonlijke redenen alle backups van een bepaald bestand te verwijderen. Time Machine kan gekoppeld worden aan individuele programma's en is al een onderdeel van de volgende versie van iPhoto (die in de demo werd gebruikt). Individuele foto's kunnen worden bewaard of teruggehaald binnen het programma, gebruikmakend van de knoppen van Time Machine, zonder te wroeten in de prullenbak van iPhoto of uit te zoeken waar een bepaald bestand opgeslagen is. Het voorbeeld van het adresboek in de QuickTime-video is zelfs nog uitdagender: je ziet waar een contact is verwijderd en je kunt dat dan terughalen. Veel programma's hebben interne representaties van gegevens in een database waar Time Machine zijn voordeel uit kan halen door de integratie, ook door het opslaan van objecten, in plaats van de hele database.

Hoewel Time Machine een menigte van gerelateerde effecten introduceert, inclusief systeemvertragers en zware backupbestanden wanneer je gaat modificeren, laten we zeggen 2 Gb MySQL tabellen (nu begrijpen we waarom de nieuwe Mac Pro tot 2 TB geheugen biedt), voor gebruikers die eenvoudigweg de status van hun systeem constant opgenomen willen hebben om gemakkelijk terug te kunnen grijpen na een ramp, is er niets beters dan dit op de Mac.

Time Machine lijkt niet op een populaire Windows XP mogelijkheid (als je al een functie in Windows XP zo zou kunnen omschrijven) waarin je een systeem herstelpunt aan kunt geven of waarin Windows XP dit automatisch zelf creëert. Met deze optie kun je naar een eerder werkende configuratie terugkeren als er onoverkomelijke hardware conflicten ontstaan. Deep freeze van Faronics levert deze mogelijkheden voor Mac-gebruikers.

Is Time Machine een concurrent van Retrospect van EMC Insiginia (voorheen Dantz)? Het lijkt van niet, als je naar de client-server architectuur en het plangereedschap kijkt die je waarschijnlijk niet zult vinden in Time Machine. Echter Time Machine maakt Apples eigen Backup software discutabel, dat altijd een beetje een klunzig en moeilijk pakket was, zelfs met de recente verbeteringen. Beter nog, Time Machine zal een integraal deel uitmaken van Leopard en zal op geen enkele manier verbonden zijn aan .Mac, hoewel je wel een backup kunt maken naar een .Mac iDisk of andere online opslag die geschikt is voor netwerk volume mounting die Time Machine herkent.

Spaces biedt virtuele bureaubladen -- Werk je op een enkele monitor en wenste je dat je meer schermruimte had om al je open documenten en programma's te zien? Hoewel we al sinds 1991 de voordelen van meerdere monitoren prijzen, kan niet iedereen zich een tweede monitor veroorloven, of de nodige bureauruimte om dit neer te zetten. Om de gebruikers te helpen de rommel te voorkomen die Steve Jobs zo overduidelijk haat, introduceert Leopard Spaces. Een programma voor virtuele bureaubladen dat je in staat stelt om programma's te groeperen terwijl je aan bepaalde taken werkt, dusdanig dat je alleen maar naar de vensters hoeft te kijken waar je op dat moment in werkt. Met de typische Apple flair roteert je schermafbeelding horizontaal, verticaal of zelfs diagonaal om de 'verborgen' monitor te laten zien waar je vervolgens op wilt werken.

Zoals zoveel mogelijkheden die Apple heeft geïntroduceerd voor Mac OS X, is Spaces geen nieuw concept; Unix windowing systems hebben al sinds lange tijd meerdere virtuele bureaubladen ondersteund, zodat je je op een ding tegelijk kon concentreren, en ook software van derden zoals VirtueDesktops laat Mac-gebruikers schakelen tussen meerdere virtuele monitoren.

We kunnen Spaces omschakelen door op het symbool van een programma in het Dock te klikken (dat de Space inschakelt waarin dat programma actief is), via een Exposé-achtige postzegel-bladeraar om een Space te kiezen of een programma van de ene naar de andere te slepen, of door het gebruik van toetscombinaties om tussen de Spaces te rouleren.

Spotlight wordt slimmer -- Niet iedereen is een fan van Spotlight, met name degenen onder ons die meestal bestandsnamen zoeken en gemerkt hebben dat Spotlight dan bijna altijd met veel te veel resultaten komt om handig te zijn. Hoewel er relatief weinig details zichtbaar waren, lijkt het dat Spotlight in Leopard een beetje behulpzamer zal zijn, dankzij de toevoeging van Booleaanse zoekexpressies (AND, OR en NOT) en de mogelijkheid om te zoeken op metadata als auteur, type of bestandsnaamextensie. Met de functie QuickLook kun je zoekresultaten vooraf bekijken zonder een programma te hoeven openen en als je regelmatig op meerdere Macs werkt op je netwerk, zul je de mogelijkheid om op meerdere machines tegelijkertijd te zoeken, zeker waarderen.

Het universum van toegankelijkheid breidt zich uit -- Een paar jaar geleden merkte Steve Jobs in een Keynote op dat Apple geïnteresseerd was in nieuwe tekst-naar-spraakopties, om de verouderende stemmen zoals Victoria en Fred te vervangen die in wezen onveranderd zijn sinds de dagen van Mac OS 9. Blijkbaar heeft hij zijn zin gekregen, want Leopard zal een nieuwe synthetische stem hebben, genaamd Alex, die een zeer sterke verbetering kent ten opzichte van de huidige Apple-stemmen en de huidige Windows-stemmen. Naast andere subtielere zaken, gebruikt deze stem periodiek inadem-geluiden, iets dat het realisme vergroot. De stem zal ook in verschillende talen beschikbaar komen, inclusief Japans en Chinees. De Alex-stem, die zelfs nog helder klinkt als de snelheid sterk opgevoerd wordt, is een van de belangrijke zaken bij de verbeteringen van de toegankelijkheid-opties. VoiceOver in Leopard, dat gebruik maakt van de Alex-stem, biedt ook verbeterde bediening, positionele opmerkingen die weergegeven worden via stereo-speakers of -koptelefoons en betere aanpasbaarheid.

Voor het eerst, zal Leopard ook directe ondersteuning bieden voor Braille, met gebruik van Braille displays van derden. Ter afronding van de verbeteringen op het gebied van toegankelijkheid, zal QuickTime in Leopard ondersteuning bieden voor Closed Captioning (ondertiteling), middels een gesynchroniseerd tekstspoor, naast beeld en geluid.

Mail -- De versie van Mail in Leopard zal verschillende nieuwe functies kennen die ontworpen zijn om productiviteit en visuele aantrekkingskracht te vergroten. Ten eerste is er een systeem, gebaseerd op sjablonen, dat opmerkelijk veel lijkt op en functioneert als in iWeb, Pages en iDVD. Door te werken met een vooraf gedefinieerd sjabloonbestand, kun je er afbeeldingen van je iPhoto-bibliotheek in slepen, tekst erbij typen of plakken en een leuk vormgegeven nieuwsbrief, aankondiging, uitnodiging, of groet mee maken. Mail verstuurt je bericht als HTML, leesbaar in de meeste moderne e-mailprogramma's. (Verbeteringen voor platte tekstberichten, goed voor de overgrote meerderheid van het e-mailverkeer werden niet genoemd, als die er al zijn.) Naast de toevoeging om te beginnen met een sjabloon, kun je een sjabloon ook achteraf toepassen op een bericht dat je al opgesteld hebt. Met de nieuwe versie van Mail kun je ook je eigen sjablonen maken.

Mail biedt ook Notes waarmee je aantekeningen voor jezelf kunt maken. Deze verschijnen vervolgens in je Inbox (alsmede in een aparte Notes-mailbox) zonder dat je ze eerst hoeft te e-mailen. Notes ondersteunt volledige opmaak en kan bestanden, afbeeldingen, PDF-bestanden en ander mediamateriaal bevatten.

Verder kan elk e-mailbericht (of elk stuk geselecteerde tekst in een bericht of Note) in de Leopard-versie van Mail met slechts een klik overgezet worden in een Taak. Deze Taken kunnen afloopdata hebben, prioriteiten en alarmsignalen en de mogelijkheid ze te maken komt beschikbaar als een systeembrede dienst. iCal en Mail zullen bijvoorbeeld de zelfde Takenlijst delen en andere ontwikkelaars kunnen er ook aan meedoen en deze Taak-onderdelen benaderen.

Verder komt er RSS-ondersteuning in Mail: niet gedemonstreerd bij de keynote, wel genoemd op Apples website. Je kunt je abonneren op RSS-informatie en de artikelen verschijnen in je Inbox; met gebruik van Slimme postbussen kun je nieuwsberichten ook sorteren, groeperen, of filteren. Waarschijnlijk is dit een aanvulling op, in plaats van een vervanging van, de RSS-mogelijkheden van Safari.

Een flitsender Dashboard -- Geen functie in Tiger bracht zo veel stof tot discussie als Dashboard: veel mensen lopen er mee weg (met als bewijs de meer dan 2.500 widgets die er nu zijn) en veel mensen haten het (of negeren het gewoon). De eerste publieksreactie op de keynote op de mededeling dat Dashboard een van de tien belangrijkste nieuwe functies was in Leopard, was op zijn zachtst gezegd ingehouden, maar aan het einde van de demonstratie, was er luid gejuich. Waar iedereen enthousiast over werd was een nieuwe functie genaamd Web Clip, waarmee iedereen in een paar tellen een eigen Dashboard-widget kan maken van een stukje van elke webpagina, zonder te programmeren. Na naar een pagina gegaan te zijn in Safari, klik je op een knop in de knoppenbalk en wordt Dashboard geopend met je pagina in een nieuwe widget. Pas de plek en de afmetingen van deze widget aan om precies dat stukje van een pagina weer te geven waarin je geïnteresseerd bent, klik op Sluit en je hebt een nieuwe, dynamisch bijgewerkte widget die een veilingsproces, een webcam, nieuwskoppen, of elk soort webmateriaal kan weergeven (zolang de X-Y-coördinaten van het webmateriaal niet veranderd). Je kunt ook verschillende thema's kiezen voor de rand van je widget. Adverteerders zullen niet blij zijn met deze functie omdat hij waarschijnlijk ook gebruikt gaat worden om informatie van webpagina's te halen die vol staat met advertenties.

Voor ontwikkelaars zal Leopard tenslotte ook nog Dashcode bevatten, een hulpmiddel bij het ontwerpen, ontwikkelen en testen van widgets. In een voortzetting van het Leopard-thema om overal sjablonen toe te passen, zal Dashcode sjablonen bevatten voor algemene widgetsoorten als RSS, podcasts en afbeeldingen, die naar behoefte aangepast en uitgebreid kunnen worden. Dashcode kent ook een onderdelenbibliotheek voor algemene bedieningselementen als zoekvelden en knoppen. Tenslotte, Dashcode maakt visuele bewerking van HTML en CSS mogelijk en bevat verder een JavaScript-editor en -debugger. Zoek je nu al naar een gemakkelijke widget-ontwikkelomgeving? Kijk dan eens naar Widgetarium, van Gandreas Software.

iChat krijgt schermdeling en effecten -- Apples chatprogramma iChat, waarmee je kunt audio- en videochatten in Mac OS X versie 10.3 en audio- en videochatten met meerdere mensen in Mac OS X versie 10.4, belooft een grote stap vooruit met verschillende nieuwe mogelijkheden, waarvan sommige het gevolg zijn van veelgevraagde functies (of functies die al te vinden waren in andere chatprogramma's) en andere als gevolg van nieuwe technieken die alleen te vinden zijn in geavanceerde samenwerkingssoftware.

Meerdere logins - het vermogen om bij meer dan een AIM- of Jabber-account in te schrijven tegelijkertijd - staat bovenaan de lijst van de meest aangevraagde kenmerken, samen met onzichtbaarheid (je verstoppen voor allen behalve bepaalde buddies), het vermogen om automatisch aan chats deel te nemen als je verbinding verbroken was, en tabbed chatting, zoals tabbed browsing in Safari. Het laatste zal een zegen zijn voor iedereen die regelmatig chat (apart) met meer dan een persoon tegelijkertijd, en het lijkt op soortgelijke kenmerken in chat-programma's van anderen zoals Fire en Adium. Andere beloofde kenmerken die je wel of niet aan zullen spreken zijn geanimeerde buddy-iconen en verbeterde controle voor ouders.

Indrukwekkender is dat iChat in Leopard ook het vermogen zal hebben om je scherm te delen met chat buddies, zoals diashows van iPhoto of Keynote presentaties in een virtuele presentatiezaal, of zelfs geheel schermdelen. Apple zegt dat je "het Web samen met een vriend kunt bezoeken, of de perfecte zitplaats in een vliegtuig samen met je echtgenote uit kunt zoeken", allemaal terwijl je audiochat van iChat gebruikt om aantekeningen te vergelijken. Wij zijn meer gefascineerd door de mogelijkheid van het gebruik van het gehele scherm samen delen om technische ondersteuningstaken op een afstand eenvoudiger te maken.

Het vermogen van Photo Booth om je gezicht te kneden en andere effecten aan je beeld toe te voegen heeft bewezen zo populair te zijn onder de jongere iSight-gebruikers dat Apple real-time Photo Booth effecten aan iChat toegevoegd heeft. Hoewel we ons kunnen indenken dat dit een beperkte amusementswaarde zal hebben, kennen wij enkele vijf jaar oude kinderen die nooit moe worden om het lachspiegeleffect aan te zetten terwijl ze chatten met ooms en tantes.

De achtergrond-eigenschap van iChat zullen we waarschijnlijk meer gebruiken, waarbij je de achtergrond kunt vervangen door welk beeld dan ook, of zelfs video, zo dat het lijkt dat je op het strand bent of op Times Square terwijl je aan het chatten bent met vrienden, of je lijkt op kantoor te zijn terwijl je aan het spijbelen bent! (Als deze kenmerken fascinerend klinken, hoef je niet te wachten tot volgend jaar voor Leopard, omdat veel van deze vandaag al verkrijgbaar zijn in ChatFX van Script Software voor $20. Gelukkig, zoals hij schreef op het Script Software blog, zijn Julian Miller en de mensen bij Script Software niet bitter over het feit dat een toekomstige versie van iChat hun originele ideeën kopieert. Ongetwijfeld zullen ze tegen die tijd een nieuwe versie van ChatFX hebben om nog meer slimme dingen te doen, en we hebben gehoord dat ze aan het werk zijn aan ondersteuning voor Skype en Yahoo Messenger.)

iCal voor meerdere gebruikers -- iCal van Apple is populair bij individuele gebruikers, maar het wordt zelden gebruikt door werkgroepen die samen gedeelde agenda's moeten bijhouden - wij gebruiken bij voorbeeld Now Up-to-Date & Contact van Now Software daarvoor. De enkele gebruiker-focus van iCal zal met Leopard veranderen, dankzij ondersteuning voor de CalDAV standard. Apple beweert dat iCal in Leopard meerdere mensen in staat zal stellen om een enkele groepsagenda samen te delen, compleet met toegangcontroles, en het zal mogelijk zijn om de beschikbaarheid van groepsleden te zien voor het versturen van vergaderinguitnodigingen, hoewel een nieuwe eigenschap genaamd AutoSchedule de beste tijd voor iedereen om samen te komen zal proberen te vinden. Vergaderingen kunnen ook georganiseerd worden rondom zaken als bepaalde conferentiezalen of projectoren, als je wilt dat de mensen die de vergadering bijwonen een bepaald document kunnen bekijken, kun je het samen met hen delen door het eenvoudig op het evenement te laten vallen.

Take Control-nieuws, 7 augustus 2006

Nieuw e-boek helpt Mac-gebruikers "Different" te synchroniseren -- Misschien heb je ontdekt hoe je songs synchroniseert naar je iPod of Safari bookmarks synchroniseert via .Mac. Maar er is een heel universum van synchronisatieopties beschikbaar voor Mac-gebruikers, en ons nieuwste e-boek, "Take Control of Syncing in Tiger", brengt dat universum naar je Macintosh, en helpt je volledig met alles wat betreft iSync. Onderwerpen zijn het synchroniseren van telefoonnummers naar een GSM of PDA; bestanden synchroniseren tussen desktop en laptop Macs; en hoe je apparatuur verbindt via Bluetooth, USB, FireWire en Ethernet.

Geschreven door de doorgewinterde Mac-expert Michael E. Cohen, verschaft dit e-boek van 135 pagina's een interessant en gedetailleerd inzicht hoe synchronisatie in het binnenwerk van Mac OS X werkt, legt uit welke software en hardware je nodig hebt om in jouw individuele situatie te synchroniseren en biedt de beste strategieën voor een succesvolle synchronisatie. Tenslotte biedt een hoofdstuk over het oplossen van problemen geruststellend en praktisch advies voor een ieder die wanhopig werd toen hij zich realiseerde dat de verkeerde gegevens overschreven werden.

Beheers iPhoto 6 met nieuw e-boek -- Eerder dit jaar was ik hard aan het werk met een telkens terugkerend project dat de laatste vijf jaar vaste prik in mijn leven werd: een update voor mijn iPhoto Visual QuickStart Guide. De editie nam dit jaar wat meer tijd dan gewoonlijk, omdat het een van de eerste Visual QuickStart Guides was dat in kleur zou verschijnen, maar het gedrukte boek verscheen onlangs in de boekenwinkels. Van belang is hier dat ik net klaar ben met het boek omzetten naar een e-boek waarvan ik het gevoel heb dat het goed genoeg is om te verkopen naast onze Take Control e-boeken. Iedereen kan naar PDF printen, maar een echt e-boek heeft bookmarks en links (in kleur, je ziet ze dus) voor zowel interne als externe verwijzingen (speciale dank aan Sid Steward voor de PDF-toverij die ieder paginanummer in de index een link gaf en iedere link kleurde).

Dus, als je verlangde naar hulp in iPhoto 6, kijk naar mijn "iPhoto 6: Visual QuickStart Guide". Daarin gebruik ik beknopte, stap-voor-stap instructies, ondersteund door talrijke schermafbeeldingen in kleur, een per pagina, voor uitleg van iedere taak. (Zij die onze verrichtingen door de jaren heen volgden kunnen genieten van een kijkje achter de schermen van onze levens, doordat Tonya en Tristan heel vaak in de foto's voorkomen.) Het boek behandelt alles wat je in iPhoto 6 kunt doen, van importeren en organiseren, tot printen en presenteren. Ook is er een hoofdstuk over fouten opsporen met aanbevelingen hoe om te gaan met problemen, en een appendix biedt talrijke tips voor het maken van betere foto's. De e-boekversie kost $15 (of minder, als je het combineert met het kopen van onze andere digitale fotografie e-boeken) en als je liever vanaf papier leest is er een link op de bovenstaande pagina om het toe te voegen aan je Amazon winkelwagentje (thans $16).

Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 7 augustus 2006

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

Getting Things Done with your Macintosh -- Na de artikelen van Jeff Porten over het organisatiesysteem Getting Things Done steunt een lezer de methode, terwijl een andere lezer een aanpak op basis van iCal aanbrengt in plaats van web-gebaseerde tracking-oplossingen. 2 berichten

Merging iPhoto libraries -- Apple gaat ervan uit dat iedere Mac-gebruiker maar één iPhoto-bibliotheek op één computer heeft, maar de werkelijkheid is anders. Wat zijn de opties voor het samenvoegen van verschillende bibliotheken? 5 berichten

Wireless Mighty Mouse -- De muis met meerdere knoppen van Apple die nu standaard is heeft er recent een Bluetooth-broertje bijgekregen, en onze lezers piepen hun meningen in. 12 berichten

Talking Points Memo Goes Mac (and has questions) -- De auteur van verschillende populaire politieke weblogs heeft een veelbesproken overstap naar de Mac gewaagd en heeft zijn indrukken en vragen gedeeld, vooral over de migratie van Eudora-mailboxen van Windows naar de Mac. 3 berichten

Just an off-the-cuff rant -- Een nieuw nummer van Consumer Reports heeft het over virussen, spam, spyware en laptops, zonder enige vermelding van de Mac. Kun je "ARGH!" zeggen? Jawel, dat kan.2 berichten

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse internettechnologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse, en grondige besprekingen voor de Macintosh- en internet-gemeenschappen. Geef het gerust door aan je vrienden; als je dat vaak doet vraag ze dan een abonnement te nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.