Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#824, 3 april 2006

We gaan hier bij TidBITS aan de slag met interne systemen, daarom een bespreking van software voor het ontwerpen van visitekaartjes door hoofdredacteur Joe Kissell en een oproep van Adam voor suggesties voor collaboratieve redactiesystemen. Geoff bespreekt kort de maximum volume-update van de iPod, en verder komt de 30ste verjaardag van Apple aan bod, het nieuwe Interarchy 8, Final Cut Studio dat nu een universal binary is, en een nieuwe samenwerking met onze vrienden van Macworld voor hun e-boek "Macworld Digital Photography Superguide".

Onderwerpen:

Copyright 2006 TidBITS: Reuse governed by Creative Commons license
<http://www.tidbits.com/terms/> Contact: <[email protected]>


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>


MailBITS, 3 april 2006

[vertaling: RAW]

Apple brengt Mac OS X 10.4.6 update uit -- Net toen we deze aflevering aan het afronden waren, bracht Apple de Mac OS X 10.4.6 update uit, die een forse blijkt te zijn met herstellingen van diverse fouten. Vele fouten en ongemakken die we hebben ondervonden, schijnen nu te zijn uitgeroeid, waaronder een Mail-crash, de rapporten met het mysterieuze "we gebruiken speciale permissies" die verschijnen bij het herstellen van permissies met Schijfhulpprogramma, het wangedrag van de percentageknop van Rekenmachine, het lege venster van Help-viewer, problemen met het bewaren van Microsoft Word 2004-documenten via een netwerk, en nog vele andere. De update bevat ook iSync 2.2, die synchronisatie-ondersteuning biedt voor een aantal andere mobiele telefoons; iSync-gebruikers moeten echter wel een complete synchronisatie van alle apparaten uitvoeren voordat ze Mac OS X 10.4.6 installeren.

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=303411>
<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=303419>

Zoals gewoonlijk kun je Software-update gebruiken of het update-installatieprogramma downloaden en het handmatig draaien; in het laatste geval kun je kiezen voor een delta-updater (van 10.4.5 naar 10.4.6) of een combo-updater (die alle Tigerversies kan updaten). De updates zijn enorm groot: de versies die via Software-update beschikbaar zijn, klokken af op bijna 46 MB en de zelfstandige en combo-installatieprogramma's variëren tussen de 65 en 191 MB. Apple waarschuwt ook dat PowerPC-gebaseerde Macs automatisch twee maal zullen herstarten na de installatie (er wordt geen reden genoemd, maar het heeft vast iets te maken met foutherstellingen in de login-procedure). De 10.4.6 update is beschikbaar voor zowel de cliënt- als de serverversies van Mac OS X. [ACE]

<http://www.apple.com/support/downloads/>

Apple is 30 jaar, luister mee -- Op 1 april 1976, afgelopen zaterdag 30 jaar geleden, stichtten Steve Jobs, Steve Wozniak en Ronald Wayne Apple Computer, dat in de tussenliggende jaren zijn fortuin zag toenemen, inzakken, en weer opklimmen. Maar ongeacht de aandelenprijs of het marktaandeel, Apple is nooit saai geweest. En wat nog belangrijker is: zonder dat het bedrijf ooit de grootte of de brute kracht van Microsoft had, is Apples invloed op de computerindustrie en op de populaire cultuur enorm geweest. Om deze verjaardag te gedenken, moedigen we je aan om lekker te gaan zitten en af te stemmen op en te luisteren naar een aantal van Apples eerste werknemers en een stel schrijvers die Apple al volgen sinds die eerste dagen. In de Chronicle Podcasts van SFGate.com interviewen verslaggevers Matthew Yi en Ben Pimentel Steve Wozniak, Andy Hertzfeld, John Sculley, Steve Capps, Guy Kawasaki en Mike Boich. Verder praat gastheer Chuck Joiner in een tweetal MacNotables podcasts die draaien om het verleden, het heden en de toekomst van Apple met Chris Breen, Bryan Chaffin, Jim Dalrymple, Dan Frakes, Andy Ihnatko, Ted Landau, Bob LeVitus, Dennis Sellers en Jason Snell, en met Tonya en mij. Hoe moeilijk het ook is om ver in de toekomst te kijken, laten we hopen dat we nog 30 jaar innovatie van Apple kunnen meemaken! [ACE]

<http://sfgate.com/cgi-bin/blogs/sfgate/category?blogid=5&cat=508s>
<http://www.macnotables.com/archives/2006/632.html>
<http://www.macnotables.com/archives/2006/633.html>

Interarchy 8 heeft WebDAV, Widgets en Bonjour -- Peter Lewis en Stairways Software hebben Interarchy 8.0 uitgebracht, een grote update van de krachtige applicatie voor bestandstransfer en netwerkmonitoring. Belangrijke nieuwe eigenschappen in Interarchy 8.0 zijn ondersteuning voor WebDAV (waaronder Apples iDisk), Automator (Download, List, Upload), detectie van locale FTP-servers via Bonjour, Dashboard (in de vorm van Bladwijzer- en Netwerkstatus-widgets), FTP/SSL-TLS, HTTPS en HTTP-identificatie. Er zijn ook opvallende veranderingen in de interface. Het Verbind met server-venster bevat nu alle nodige stappen in een Automator-achtig interface, er zijn nu overal Actiemenu's met beschikbare acties, er is een optie om nieuwe tabs te selecteren als ze aangemaakt worden, tabs kunnen permanent gekleurd worden en het gedrag van het Transfervenster is verbeterd. De spiegelweergave van lokale mappen en mappen op servers is nu ook verbeterd met een gecombineerd Spiegelrapporten-venster en een optie voor Spiegel-droogzwemmen (in de Spiegelvoorkeuren van Interarchy) die je laat zien wat er zal gebeuren voordat je daadwerkelijk aan een lange bestandstransfer begint. Interarchy 8.0 heeft Mac OS X 10.3.9 of nieuwer nodig en het is nu een universal binary voor gebruikers van Intelgebaseerde Macs. Upgrades zijn gratis voor wie Interarchy 7 kocht na 1 januari 2006; anders kost een upgrade 20 dollar en een nieuwe versie 40 dollar. Het is een download van 8,4 MB. [ACE]

<http://www.interarchy.com/>

Universele versie Final Cut Studio nu verkrijgbaar -- Toen Apple in januari de Intelgebaseerde Macs introduceerde, was ik echt verbaasd te horen dat het Final Cut Studio-pakket al in maart in universal binary-vorm beschikbaar zou zijn. Final Cut Pro, DVD Studio Pro, Soundtrack Pro en Motion zijn immers allemaal robuuste, professionele applicaties die op processorprestaties vertrouwen (Cold Mountain en Jarhead, bijvoorbeeld, werden door meervoudig Oscarwinnaar Walter Murch geredigeerd met Final Cut Pro), en eind vorig jaar liet Apple nog weten dat de gebruikershardware de eerste zou zijn die met Intelprocessoren zou worden uitgerust. Apple heeft zijn belofte gehouden: er is nu een universal binary-versie van Final Cut Studio verkrijgbaar als een crossgrade van 50 dollar. Dit is goed nieuws voor de eigenaars van een MacBook Pro die Final Cut gebruiken, omdat de bestaande studio-applicaties in het geheel niet op Intelmachines draaiden.

<http://www.apple.com/finalcutstudio/>
<http://www.imdb.com/name/nm0004555/>
<http://www.apple.com/universal/crossgrade/>

Final Cut Studio 5.1 heeft ook een aantal belangrijke foutherstellingen en veranderingen (sommige problemen van Final Cut met de Media Manager, bijvoorbeeld, zijn opgelost, en je kunt projecten van versie 5.1 niet openen in vroegere versies van het programma), maar de universele versie lijkt de enige upgrade te zijn; eigenaars van PowerPC-gebaseerde Macs kunnen geen upgrade downloaden. Misschien geeft Apple meer uitleg tijdens de conferentie van de National Association of Broadcasters (NAB), maar op dit moment zijn de foutherstellingen alleen beschikbaar voor wie de 50 dollar voor de crossgrade betaalt. [JLC]

<http://manuals.info.apple.com/en/Final_Cut_Pro_5.0_lbn_z.pdf>
<http://www.nabshow.com/>

DealBITS-verloting: winnaars van Disc Cover -- Onze felicitaties gaan uit naar Damian Burke van gmail.com, Ronald Jore van jore.com.au en Jonathan Baumgarten van frostbaumgarten.com. Hun inzendingen werden willekeurig gekozen in de DealBITS-verloting van vorige week en zij ontvangen elk een exemplaar van Disc Cover van BeLight Software. Zelfs als je niets won, kun je tot 12 april 2006 nog 15% besparen op de aanschaf van Disc Cover, waardoor de prijs van de downloadversie (die maar 900 afbeeldingen heeft uit de volledige set van 23 duizend) 29,95 dollar wordt en de CD-editie 33,95 dollar plus verzendkosten (totaal ongeveer 43 dollar). Plaats je bestelling via de derde of vierde van de koppelingen hieronder om je korting te krijgen. Met dank aan de 653 mensen die meededen, en let op toekomstige DealBITS-verlotingen! [ACE]

<http://www.belightsoft.com/disccover/>
<http://www.tidbits.com/dealbits/disc-cover/>
<http://usd.swreg.org/cgi-bin/s.cgi?s=31176&p=31176311762802&v=2&d=0&q=1&t=&a=tidbits>
<http://usd.swreg.org/cgi-bin/s.cgi?s=31176&p=31176311762802&v=2&d=1&q=1&t=&a=tidbits>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=08468>


iPod update biedt maximum volume-instelling

door Geoff Duncan <[email protected]>
[vertaling: MSH]

Bij Apple verscheen een software update die naast een handjevol verbeteringen, gebruikers in staat stelt om een maximum volume voor hun iPods in te stellen. De 28 MB update ondersteunt Mac OS X en Windows XP/2000, maar is alleen van toepassing voor de vijfde generatie iPods met video en de iPod nano.

<http://www.apple.com/support/downloads/ipodupdater20060323.html>
<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=303414>

Na het installeren van de update kunnen gebruikers een maximum volume voor hun iPod bepalen: na instelling toont de iPod een slot-icoontje zodra het ingestelde maximumvolume bereikt is. Gebruikers kunnen een wachtwoord-achtige combinatie aan de afstelling hechten, deze stelt ouders en anderen in staat een maximumvolume in te stellen dat een andere gebruiker van die iPod niet zal kunnen overschrijden. Apple publiceerde ook een stel informatierichtlijnen betreffende geluidsniveau's en iPod-gebruik.

<http://www.apple.com/sound/>

De update komt temidden van groeiende bezorgdheid over hoge muziekvolumes van iPods en andere draagbare muziekspelers die zouden kunnen bijdragen aan gehoorverlies, vooral bij langdurig gebruik. iPods (en de meeste andere digitale muziekspelers) zijn niet noodzakelijk luider dan andere gebruikerselectronica met koptelefoons, echter men neigt ernaar iPods te luisteren in lawaaiïge omgevingen en voert dan het volume op om het omgevingslawaai te overstemmen. Hoe luider de omgeving, hoe luider de muziek en hoe groter de mogelijke kans op gehoorverlies.

Apple wordt nu geconfronteerd met een rechtszaak waarbij gehoorverlies door gebruik van iPods, bezorgdheid in Frankrijk over gehoorverlies verplichtte Apple het ontwerp van de in Frankrijk verkochte iPod te veranderen voor een lager maximumvolume.


Vergelijking van visitekaartjes-software

door Joe Kissell <[email protected]>
[vertaling: TK, DPF]

Toen ik onlangs aan de slag ging als TidBITS redacteur, moest ik als één van mijn eerste officiële functies wat visitekaartjes voor mezelf bestellen. Ik kon natuurlijk mijn contactinformatie in het bestaande sjabloon van de TidBITS-visitekaartjes zetten, maar Adam en Tonya wilden een nieuw ontwerp dat de informatie voor zowel TidBITS als voor Take Control zou combineren. Zij stuurden me de grafische elementen en vroegen me om twee applicaties voor het ontwerpen van visitekaartjes uit te proberen: Business Card Composer van BeLight Software en SOHO Business Cards van Chronos.

<http://www.belightsoft.com/products/composer/>
<http://www.chronosnet.com/Products/sohobc_product.html>

Visitekaartjes ontwerpen is niet bepaald hogere wiskunde. Ik heb het vroeger al gedaan - zonder speciale software - en ik was er rotsvast van overtuigd dat het een probleemloos en snel proces zou worden met beide applicaties. Beide pakketten hadden wel veel goede punten, maar toch waren ze behoorlijk verschillend. Een eerste indruk kan ook misleidend zijn: SOHO Business Cards, het programma dat er beter afgewerkt uitzag, was eigenlijk veel minder geschikt om eenvoudig een goed resultaat te produceren.

De basis van visitekaartjes -- Zowel Business Card Composer als SOHO Business Cards gebruiken ruwweg hetzelfde ontwerpmodel: kies een ontwerp uit een van de kant-en-klare sjablonen en pas vervolgens de kleuren, afbeeldingen, lettertypes enzovoort aan aan je eigen voorkeuren. Je kunt er ook voor kiezen om met een leeg kaartje te starten, als de sjablonen niet genoeg voor je zijn. Er zijn verder gereedschappen om lijnen en vormen te tekenen, om elementen mooi uit te lijnen en om ze te verplaatsen ten opzichte van andere elementen. Beide programma's vullen de basisvelden zoals naam, adres, telefoonnummer en e-mail automatisch in gebaseerd op je Adresboek. Wanneer je tevreden bent kun je je ontwerp afdrukken op voorgestanste vellen voor je eigen printer, of een PDF maken die je naar een commercieel bureau kunt sturen.

Business Card Composer heeft zo'n 420 sjablonen; SOHO Business Cards heeft er meer dan 800 (voor verschillende kaartgroottes). Beide programma's hebben bibliotheken met afbeeldingen die je kunt gebruiken om je visitekaartje aantrekkelijker te maken. Over het geheel genomen vond ik de sjablonen en afbeeldingen in beide programma's aantrekkelijk en bruikbaar, hoewel de ontwerpen van Business Card Composer me net iets meer aanspraken, ook al waren ze minder in getal. In mijn geval ben ik echter van een lege kaart uitgegaan, omdat ik al een ontwerp in mijn hoofd had, en de afbeeldingen al bestaan. De sjablonen heb ik daarna gebruikt voor het ontwerp voor kaartjes voor mijn eigen bedrijf, alt concepts, inc.

<http://alt.cc/>

Business Card Composer -- Het ontwerpproces was in Business Card Composer rechttoe rechtaan, met een paar kleine problemen. Eén van de eerste dingen die ik wilde doen was het aanpassen van de grootte van een afbeelding die ik in een kaartje gesleept had. Ik nam aan dat dat net zo zou werken als in zo ongeveer ieder ander programma waar ik in gewerkt had, dus drukte ik de Shift-toets in om de verhoudingen van de afbeelding vast te houden. Maar nee, binnen dit programma worden de verhoudingen sowieso al vastgehouden, en bij het indrukken van de Shift-toets juist niet, en het duurde wel even voor ik daar achter was!

Verder ontbraken een paar mogelijkheden die ik wel verwacht had. Zo kun je elementen horizontaal uitlijnen, maar niet verticaal. Bovendien kun je elementen alleen maar grof uitlijnen, dat wil zeggen op basis van de minimale vierhoek die je om een element kunt tekenen. Vooral bij tekst is dat niet exact genoeg. Het lukte me ook niet om tekst in kleine kapitalen te zetten. (SOHO Business Cards kende deze beperkingen echter niet.)

Desalniettemin was Business Card Composer verder erg solide. Je kunt elementen groeperen op een voorgrond en een achtergrond, zodat je elementen op de achtergrond voor andere kaartjes kunt hergebruiken (bv. voor het scheiden van bedrijfs- en persoonsgegevens). Ook kun je ontwerpen maken met een voor- en achterkant, wat we ook gebruiken voor de TidBITS en Take Control kaartjes. Het wisselen van de kanten gebeurt door een enkele klik.

Gegevens uit Adresboek voeg je toe door een contact te kiezen en je kaart te ontwerpen met echte gegevens van die persoon (en die gegevens zijn aanpasbaar). Wanneer je vervolgens hetzelfde ontwerp wilt gebruiken voor een kaart van een andere persoon kun je een ander record uit Adresboek kiezen. Wees er wel op bedacht dat wanneer je gegevens aanpast (bijvoorbeeld een telefoonnummer) en daarna naar een ander record gaat, je aanpassingen verloren zijn als je daarna weer teruggaat naar het eerste record. De combinatie van Business Card Composer en Adresboek werkt het best wanneer Adresboek exact die informatie bevat die je op je visitekaartje wilt hebben; in het andere geval is het beter om de tekst zelf in te kloppen.

Nadat ik het programma had uitgeprobeerd met wat voorbeeldkaartjes voor TidBITS/Take Control, zocht ik een ontwerp wat ik zou kunnen gebruiken voor mijn eigen bedrijf. Nadat ik er een gevonden had die ik mooi vond vulde ik mijn contactinformatie in, veranderde wat kleuren en was ik in zo'n vijf minuten klaar om af te gaan drukken. Kort gezegd wordt het programma nog handiger wanneer je tevreden bent met een bestaand ontwerp.

SOHO Business Cards -- Ik dacht dat ik SOHO Business Cards zou verkiezen vanwege de mooier afgewerkte interface en de veel grotere verzameling grafische elementen, lettertypen en sjablonen, maar dit programma bleek in het gebruik meer slechte dan goede punten te hebben.

Zo kreeg ik het bijvoorbeeld al gauw op m'n heupen door het feit dat in het Design-paneel (waar je elementen kunt vergroten, verkleinen en verplaatsen) je alleen blokken kunt zien waar de tekst van mijn Adresboek komt, maar niet de echte tekst zelf. Je moet overschakelen naar het Preview-paneel (waarin je de tekst dan weer niet kunt bewerken) om je ontwerp met tekst te zien. Omdat je in de Design-weergave niet echt kunt zien hoe het uiteindelijke blok er zal uitzien met contactgegevens, zul je voor het grootste deel van het ontwerpproces voortdurend moeten schakelen tussen panelen, en dat is behoorlijk irritant.

SOHO Business Cards heeft een speciaal Fields-palet dat extra controle over lay-out en typografie biedt. Je kunt bijvoorbeeld ingeven wat er gebeurt wanneer de tekst in een adresveld te breed is: het kader kan groter worden aan de linker- of rechterkant, of de tekst kan worden verkleind tot die in het kader past. Dit laatste leek precies wat ik nodig had omdat één van de regels in mijn adres veel langer is dan de andere. Ik was dan ook onaangenaam verrast toen ik terugschakelde naar het Preview-paneel en zag dat slechts één regel van mijn adres was verkleind en de rest even groot was gebleven.

Eigenlijk zijn de zogenaamde intelligente velden voor gegevens uit het Adresboek die de basis van SOHO Business Cards vormen, geen goed idee. De opzet is dat je een intelligent veld kiest met precies de combinatie van Adresboekgegevens die je wilt, de kenmerken instelt, en dan toekijkt terwijl het programma de gegevens automagisch herformatteert om de gegevens van elk nieuw contact weer te geven. Jammer genoeg biedt SOHO Business Cards geen handige manier om kaarten voor meerdere contacten tegelijk af te drukken. Je moet het contact waarvan je de gegevens in een ontwerp wilt invoeren handmatig selecteren in het Adresboek. Bovendien kun je gegevens uit het Adresboek niet bewerken. Als je dus nog iets moet veranderen, moet je ofwel de gegevens in het Adresboek zelf gaan veranderen of handmatig een aangepast tekstveld invoegen. Dit betekent dat het ontwerp van SOHO Business Cards aan de ene kant geoptimaliseerd is voor gegevens die constant veranderen, maar anderzijds gaat het programma ervan uit dat je maar met één verzameling gegevens werkt. Deze twee ontwerpdogma's passen niet bij elkaar.

Als pluspunt kan ik wel vermelden dat SOHO Business Cards wel alle opties heeft voor horizontaal en verticaal uitlijnen die ik verwacht in een goede grafische applicatie, zodat je grafische elementen gemakkelijk kunt plaatsen. Het biedt ook een uitgebreide typografische controle (in tegenstelling tot Business Card Composer) en je kunt attributen zoals achtergrondschaduwen, transparantie, en rotatie van elementen heel gemakkelijk veranderen. In tegenstelling tot Business Card Composer, waarin je maar met enkele voorgedefinieerde vergrotingspercentages kunt inzoomen, biedt SOHO Business Cards een schuifbalk waarmee je met elk gewenst percentage kunt inzoomen.

Uiteindelijk kostte het teveel moeite om het gewenste resultaat te bereiken. Verder biedt SOHO Business Cards geen rechtstreekse ondersteuning voor dubbelzijdige visitekaartjes, zodat elke kant in een afzonderlijk bestand moet worden opgeslagen. En hoewel er wel wat aantrekkelijke sjablonen bij de applicatie werden geleverd, paste er geen een voor de kaarten van mijn eigen bedrijf.

Afdrukken -- Omdat mijn printer - een oudere inkjetprinter die op zijn laatste benen loopt - geen scherpe tekst meer kan afdrukken, was ik alleen geïnteresseerd in professioneel drukken. SOHO Business Cards en Business Card Composer gebruiken hiervoor dezelfde techniek: selecteer File > Print Online (SOHO Business Cards) of File > Order Cards Online (Business Card Composer) en je komt op een webpagina terecht met instructies voor het opslaan van je bestand in PDF-formaat, waarna je het naar één van de aanbevolen drukkerijen kunt verzenden. Dat werkte goed, maar ik moest nog wel zelf naar de site van de drukkers gaan, hun opties en prijzen bekijken, en dan handmatig een bestand verzenden. Ik had eerlijk gezegd een naadlozer afdrukproces verwacht zoals dat van iPhoto voor het maken van foto-albums en on-line afdrukken.

Conclusie -- Als de ingebouwde ontwerpen van de applicaties voor jou volstaan, en als de informatie die je op je visitekaartje wilt identiek is aan je eigen Adresboekkaart, dan zijn beide applicaties geschikt voor jou. Maar als je buiten de lijnen wilt kleuren, dan zul je dit veel gemakkelijker met Business Card Composer kunnen doen. Business Card Composer kost $40 voor de versie in een doos; bij de downloadversie, die ik heb getest, worden minder grafische elementen en sjablonen geleverd, kost $35 en is een download van 17,7 MB. SOHO Business Cards kost $30 en is een download van 17,7 MB.


Gezocht: een beter samenwerkingssysteem voor documenten

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: DPF, HM, PAB, JG]

De TidBITS-redactie heeft hard nagedacht over een nieuw ontwerp voor ons systeem voor online-samenwerking, maar we zijn er nog niet in geslaagd om een systeem te vinden waar we ons allemaal in kunnen vinden. In het verleden hebben veel lezers ons geholpen met diverse zaken, zoals bijvoorbeeld het opzetten van een zoekmachine voor de site (zie "TidBITS Macintosh Zoekwerktuig-wedstrijd" in TidBITS-368) en de keuze voor een content management-systeem (zie "Help ons een informatie-beheersysteem te kiezen" in TidBITS-675). Laat me uitleggen wat we willen, en we zijn benieuwd of jullie zinvolle suggesties voor ons hebben.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00721>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=07143>

Ons uiteindelijke doel is het creëren van een systeem dat ons in staat stelt om nieuwe TidBITS-artikelen te schrijven, waar meerdere mensen veranderingen in aan kunnen brengen, en de resultaten daarvan in een content management-systeem kan plakken. Het klinkt eenvoudig, en in feite is het dat ook. Het bestaat uit drie onderdelen:

Een bedrijf met de naam Near-Time heeft een programma gemaakt met de naam Flow dat dit allemaal kon. Het bood een interface voor zg. "ruimtes" die gedeeld konden worden met andere gebruikers van Flow via Internet. Elke "ruimte" kon documenten bevatten die aangemaakt waren met standaard Cocoa tekstbewerkingsprogramma's, en het was mogelijk om commentaren aan de tekst toe te voegen. Flow had standaardmogelijkheden voor het bijhouden van verschillende versies, en maakte iedere paar minuten een update van een bestand, waarbij het de wijzigingen van de ene naar de andere versie liet zien. Zodra een artikel klaar was, konden we het op onze weblog op de Web Crossing server zetten door middel van de MetaWeblog API, en Flow kon ook artikelen ophalen die anderen daar neergezet hadden.

Flow was echter niet perfect. Het had een interface die een behoorlijk leertraject vereiste, waarbij die interface vervuild werd door (in onze ogen) onnodige mogelijkheden, en bovendien een aantal serieuze problemen. Flow was bovendien afhankelijk van de Near-Time server en maakte gebruik van SMTP en POP voor het synchroniseren van versies. Ik schrijf in de verleden tijd over het programma omdat Near-Time het programma nog niet officieel om zeep geholpen heeft, maar op hun site wordt het programma niet meer genoemd en ze stoppen nu alle inspanning in een Web-gebaseerde dienst die een weblog combineert met wiki en agenda-mogelijkheden.

<http://www.near-time.com/>

Goed, hier is onze huidige benadering samen met wat mogelijke alternatieven die we zelf bedacht hebben.

Bestandsopslagplaats op internet -- Iedere groep die bestanden wilt delen heeft centrale opslag nodig. Onze huidige oplossing draait op Appleshare over IP op die ene Mac met een statisch IP-adres. Op deze dataserver, die al onze redacteuren kunnen koppelen in hun Finder, staan twee mappen: IN en UIT. Bestanden beschikbaar voor bewerken staan in IN; waar iemand aan werkt wordt verplaatst naar UIT. We voegen ook metadata toe aan artikelbestandsnamen voor meer informatie. Met andere woorden, het versienummer in de bestandsnaam wordt door elke redacteur verhoogd, en elke redacteur voegt zijn initialen toe na bewerken. Dus, een bestand begint zijn leven als Documentsamenwerking-1.ace in IN. Als Jeff er iets aan toe wilt voegen, verplaatst hij het naar UIT en hernoemt het Documentsamenwerking-2.jlc. Op die manier weten we wie er mee bezig is en we blijven er van af tot het teruggeplaatst is in IN.

Deze oplossing werkt aardig, maar er zijn een paar problemen. Belangrijkst is dat Appleshare over IP ergerlijk kan zijn als je het over het internet gebruikt. Het is niet ongebruikelijk om problemen met de Finder te hebben, en een gekoppelde volume kan de boel vertragen. Plus het is zo traag dat de meeste mensen er voor kiezen een bestand lokaal te kopieren voordat ze eraan gaan werken; dat is extra werk en kan misverstanden veroorzaken.

We hebben twee oplossingen voor dit probleem. De eerste is het Subversion versiecontrolesysteem. Matt Neuburg, die als programmeur bekend is met Subversion, heeft een gedeelde bewaarruimte voor ons gemaakt en ons opgeleid om de voornaamste Subversion OS X clients te gebruiken, svnX en BBEdit. Over het algemeen werkt Subversion technisch heel goed, maar ondanks luid geroep in de handleiding dat Subversion met alle bestanden overweg kan, is het systeem ontworpen voor en door programmeurs en het komt tekort op het gebied van bruikbaarheid. Het gratis svnX heeft een grafische schil maar is onbruikbaar, en de interface van BBEdit is een lange lijst eender klinkende menucommando's. Heel irritant is dat er geen ingebouwde manier is in svnX of BBEdit om te zeggen "hou mijn lokale bestanden altijd up-to-date", waardoor we steeds zelf bestanden op moeten slaan.

<http://subversion.tigris.org/>
<http://svnbook.red-bean.com/>
<http://www.lachoseinteractive.net/en/community/subversion/svnx/features/>
<http://www.barebones.com/products/bbedit/>

Ik ontdekte een andere mogelijkheid die een beetje aan Flow doet denken, de weblog-editor Ecto. Als die eenmaal goed geconfigureerd is zodat die de Web Crossing server via de MetaWeblog API ziet, toont Ecto automatisch alle weblogs die we hebben, en het is eenvoudig om een nieuw artikel te maken of een bestaand artikel te bewerken, los van wie het heeft gemaakt. Met Ecto kon ik een nieuw artikel in een privé weblog maken, Jeff kon het bewerken, en ik kon er later weer iets aan toevoegen. Als we klaar waren was er een eenvoudige manier om een artikel van een weblog maar een ander te verplaatsen. Ofschoon Ecto niet automatisch de lijst met artikelen ververst, is dat eenvoudig en met AppleScript te automatiseren, en het heeft een aardige interface. (Een ander programma met ongeveer dezelfde mogelijkheden als Ecto is MarsEdit, van Brent Simmons de maker van NetNewsWire, maar op het eerste gezicht lijkt Ecto beter uitgerust.)

<http://ecto.kung-foo.tv/>
<http://ranchero.com/marsedit/>

Wijzigingen bijhouden -- Wat is er nou mis met Subversion en Ecto? In beide gevallen komt het neer op het bijhouden van wijzigingen en het aanbrengen van opmerkingen. Omdat we een aantal mensen hebben die verschillende malen aan artikelen werken, hebben we een eenvoudige manier nodig om veranderingen te beoordelen.

Op dit moment gebruiken we Nisus Writer Classic en we zorgen er allemaal voor dat we wijzigingen laten opvallen door ze groen te markeren en opmerkingen rood (voorafgegaan door drie sterretjes). Het is duidelijk dat deze wijze van markeren van wijzigingen meer werk kost dan de manier waarop Microsoft Word het automatisch doet, maar de tekst wordt niet zo'n onoverzichtelijk geheel door stapels markeringen voor elk klein veranderingetje en we hoeven er niet over na te denken wie wat veranderd heeft. Een Word-document dat door een paar mensen bewerkt is, is meestal een ware kakofonie van kleuren, wat het lezen moeilijk maakt en het is lastig te zien welke wijzigingen wanneer gemaakt zijn. Als een van ons een artikel verschillende malen bewerkt, is het onmogelijk voor de anderen om te zien welke veranderingen in welke bewerkingsgang gemaakt zijn. Verder hebben we in de loop der jaren gemerkt dat Words functie Wijzigingen bijhouden, vaak bozige situaties oplevert ("Hoe durft hij nou juist dat ene woord te veranderen!") die helemaal niet nodig zijn en dat de "Accepteer/Negeer"-aanpak niet goed aansluit op wat we meestal willen: alle goede veranderingen accepteren (het zou fijn zijn als dit niet allemaal met de hand gedaan hoefde te worden) en alle 'foute' veranderingen aan te passen (zelden wordt een wijziging gewoon genegeerd).

Flow deed dit goed door elke versie van het document die gedeeld was, op te slaan en het had een vergelijkingsfunctie die op elke twee versies toegepast kon worden. Het was niet perfect, soms markeerde het een hele alinea als gewijzigd, terwijl er slechts een woord of twee veranderd was, maar toch werkte het behoorlijk goed. Nog beter: je kon versies met elkaar vergelijken wanneer je maar wilde en de wijzigingsmarkeringen waren niet de hele tijd zichtbaar, zoals Word de neiging heeft (en ja, ik weet dat de wijze waarop Word wijzigingsmarkeringen weergeeft veranderd kan worden, maar het is onhandig).

Subversion is, omdat het gemaakt is voor programmeurs om code te delen, zeer geschikt voor het onderhouden van verschillende versies van documenten. Maar hoewel de versies er wel zijn, is er geen goede manier om de verschillen ertussen te zien. BBEdit kan natuurlijk bestanden vergelijken, maar kan dat alleen op regelniveau en toont de vergelijking in een apart venster van de laatste versie van het document. Met proza is een zin een hele alinea en met de toevoeging van een enkele komma markeert het een hele alinea als gewijzigd. Er is ook het hulpprogramma FileMerge dat geleverd wordt met Apples developer tools. Het kan een vergelijking doen op karakterniveau, maar het is zo'n verschrikkelijke werkomgeving die in wezen onwerkbaar is. Plus, noch BBEdit noch svnX biedt ook maar een beetje knappe interface voor het bekijken van alle versies van een document en een vergelijking ervan.

Het is jammer dat BBEdit geen enkele controle heeft over het uiterlijk van individuele karakters, maar we realiseerden ons dat BBEdit de tekst in enige mate kan kleuren als het document in kwestie in een bepaalde programmeer- of markeringstaal is zoals HTML. In BBEdit 8, is deze kleuring configureerbaar via "codeless language modules": simpele XML-bestanden waarin tags gedefinieerd worden om door BBEdit herkend te worden. Ik maakte een "codeless language module" die begreep dat regels die begonnen met drie sterretjes in .tb-bestanden commentaar zijn en tekst tussen "backslashes" (een subtiel karakter dat we eigenlijk nooit gebruiken in TidBITS) zou kleuren. In wezen creëerden we op deze wijze opnieuw wat we eerder in Nisus Writer Classic hadden, hoewel we backslashes moesten toepassen rond belangrijke wijzigingen en we moesten onthouden ze op het einde weer te verwijderen. Wederom: het is een functionele oplossing, maar meer werk dan ideaal is en het is niet elegant.

Ecto heeft helemaal geen versie-functionaliteit, wat betekent dat de enige manier om wijzigingen in een document bij te houden dezelfde tekstkleur-aanpak zou zijn als bij Nisus Writer. Dat is niet ondenkbaar, maar het kleuren van tekst via het Kleurpalet is geen soepele actie. Ik weet niet of er een sneltoets in te stellen is voor het aanbrengen van een kleur, maar ik heb er geen ontdekt. Een van de geplande aspecten van ons toekomstig content management-systeem is de mogelijkheid om verschillende versies van artikelen te onderhouden (Web Crossing kan dit al via zijn wiki-plugin), mogelijk kan dit ook tijdens het maken van het artikel al helpen.

Uiteindelijke bestandssoort -- Het derde aspect van het probleem is de bestandssoort waarin we documenten opslaan en hoe dat samenwerkt met ons content management-systeem. Op dit moment gebruiken we een reeks aan stijlen in Nisus Writer Classic en als Geoff Duncan klaar is met de laatste redactieslag van de uitgave, gebruikt hij een paar eeuwenoude Nisus macro's die ik schreef om het opgemaakte bestand van die uitgave om te zetten in setext ("structure enhanced text")-formaat die we toepassen in de e-mailuitgave en een HTML-versie die hij dan in zijn database importeert (die vervolgens weer de HTML-editie genereert die ook via e-mail verstuurd wordt, samen met de tekst- en HTML-aankondigingsedities). Hoewel we uiterst nauwkeurig met de stijlen moeten zijn zodat mijn macro's de zaken goed doen, is het gemakkelijk ze toe te passen en het document te bewerken met de stijlen toegepast. Helaas is dit systeem volledig afhankelijk van Nisus Writer Classic en we kunnen eenvoudigweg niet meer op een Classic-programma vertrouwen nu de Intel-Mac's geen Classic meer ondersteunen.

In het heroverwegen van dit deel van het probleem, leekt het erop dat het zin had de artikelen in HTML te maken, omdat het een bekende bestandssoort geworden is en gemakkelijk te importeren in ons volgende-generatie content management-systeem en ook in ons huidige. Maar we willen niet in volledige HTML-code schrijven, omdat het bewerken lastig maakt en gevoelig voor fouten. Plus, HTML kan lastig zijn om terug te schroeven naar iets simpels als setext voor e-mail.

Ecto adresseert deze kwestie door opgemaakte tekst toe te staan en HTML te versturen als artikelen geplaatst worden, maar elke conversie naar iets als setext zou een functie op de server moeten zijn. In het volgende-generatie content management-systeem, is dat zeer wel mogelijk, maar opgemaakte tekst-naar-HTML helpt ons op dit moment nog niet veel.

We hebben ook overwogen onze Nisus Writer-stijlen in te wisselen voor iets dat sterk lijkt op setext; John Grubers op setext geïnspireerde taal Markdown. John ontwierp deze om gemakkelijk te kunnen schrijven en hij levert een Perl-script dat geïnstalleerd kan worden in BBEdit om het Markdown-formaat om te zetten naar HTML. Plus nog eens het feit dat het er op lijkt dat Ecto Markdown automatisch begrijpt ook bij het bekijken van documenten. Dus als we scripts in Ecto kunnen maken om Markdown om te zetten in setext en Markdown-ondersteuning kunnen toevoegen aan ons volgende-generatie content management-systeem, kunnen we een oplossing hebben voor zowel nu als de toekomst. Dit klinkt weliswaar als een goede aanpak, maar al onze systemen veranderen betekent een behoorlijke hoeveelheid werk, dus gaan we niet verder voordat we zeker weten dat het de beste aanpak is.

<http://daringfireball.net/projects/markdown/>

Alles bijelkaar -- Als ik vandaag een besluit zou moeten nemen, zou ik een privé weblog als de internet bestandsopslag-site kiezen, met artikelen bewerkt in Ecto door gebruik van het Markdown-formaat en kleuren voor het in het oog houden van veranderingen. Onze setext- en HTML-edities zouden ontwikkeld kunnen worden in BBEdit met Text Factories tot de tijd dat ons content management-systeem die edities half-automatisch kan uitbrengen.

Maar hoe meer ik in deze verschillende programma's zit rond te neuzen, hoe meer kleine details ik tegen kom, en hoe meer ik me afvraag of er misschien niet een andere aanpak kan zijn die zelfs beter zouden kunnen werken. Hoewel ik bijvoorbeeld uitvond dat Ecto een artikel kan sturen naar BBEdit voor bewerking, converteert die methode van gegevens oversturen altijd letters die problemen geven in HTML, hoewel we bijvoorbeeld wel willen dat kromme haakjes hetzelfde blijven in de setext-versie van TidBITS.

Een discussie met Chuck Joiner tijdens een recente MacNotables podcast leverde een paar suggesties van luisteraars op die ik nog niet heb kunnen nagaan, maar die er veelbelovend uitzien. Met name kijken we naar Writeboard van 37signals en AdventNets Zoho Writer, hoewel de laatste alleen werkt in Mozilla-browsers zoals Firefox en Netscape. Beiden zijn in wezen online tekstverwerkers, waardoor ik me afvraag of schrijven in een webbrowser in plaats van een echte Macintosh tekstverwerker acceptabel zou zijn, als de diensten betrouwbaar genoeg zouden zijn in zowel dagelijks uptime als op de lange duur, en als we problemen krijgen met het moeten werken in te veel offline omgevingen zoals vliegtuigen.

<http://www.macnotables.com/archives/2006/631.html>
<http://www.writeboard.com/>
<http://www.zohowriter.com/>

Dus jullie ideeën en suggesties over alternatieve oplossingen die we misschien gemist hebben zijn welkom. Stuur ze naar mij, en als ze geschikt zijn, stuur ik ze door naar TidBITS Talk voor verdere discussie. Bedankt!


Take Control-nieuws, 3 april 2006

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: MSH]

"Macworld Digital Photography Superguide" verschenen -- Ons laatste e-boek verschilt een beetje van alles wat we in het verleden deden en het is in feite zelfs niet eens een Take Control e-boek! In plaats daarvan werd het geschreven door onze vrienden (sommige van hen schrijven ook voor Take Control) bij Macworld Magazine. De Macworld Digital Photography Superguide, is een verzameling van 102 pagina's van het beste dat Macworld schreef over digitale fotografie. In 21 gedetailleerde secties leer je hoe je goeie foto's maakt. ze zelfs nog beter maakt met beeldbewerkingsgereedschappen van iPhoto tot Adobe Photoshop, ze te veranderen in iets wat je in je hand kunt houden en om ze te beschermen tegen ongelukken.

Je zou je nu kunnen afvragen waarom we een e-boek van Macworld verkopen in plaats van ons eigen boek te schrijven. Ze deden eenvoudigweg prima werk en we konden geen enkele reden bedenken om hun werk over te doen, terwijl we ook samen konden werken.

The Macworld Digital Photography Superguide heeft een glanzende lay-out in kleur, veel illustratieve foto's en de eigenschappen die je verwacht van een goed e-boek, inclusief interne links, boekverwijzingen en links naar websites. Maar wat er echt toe doet is de inhoud en vooral daar blinkt het uit - we zijn er zeker van dat je veel zult leren! (Onze aanbeveling, download het voorbeeld van 15 bladzijden om te zien hoe het er uitziet en hoe het afdrukt, omdat het nogal anders is dan ons Take Control-ontwerp.)

We verkopen het e-boek apart, of samen met ons Take Control of Buying a Digital Camera van 107-pagina's (25 procent korting), met een diepgaande bespreking van de handelingen voor het kopen van een digitale camera, in klassieke Take Control-stijl.

<http://www.takecontrolbooks.com/mw-photo.html?14!pt=TRK-0033-TB24-TCNEWS>
<http://www.takecontrolbooks.com/buying-digicam.html?14!pt=TRK-0015-TB824-TCNEWS>


Recente onderwerpen in TidBITS Talk, 3 april 2006

van de TidBITS-redactie <[email protected]>
[vertaling: JG]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

De eerste URL van elke thread-beschrijving verwijst naar de traditionele TidBITS Talk interface; de tweede URL verwijst naar dezelfde discussie op onze Web Crossing-server. Die heeft een ander uiterlijk en is mogelijk sneller.

Creative Commons License Upheld in Dutch Court -- Een lezer verschaft meer details over de zaak waarover Adam vorige week schreef. (1 bericht)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2945>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/777/>

Comments on: Apple versus Apple -- Het artikel van Geoff Duncan over het Apple rechtsgeding tegen Apple Computer leidt tot een discussie, inclusief de redenen waarom Apple geen muziek op iPods zet. (9 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2946>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/778/>

How to reset printing under 10.4.5? Een inkjet printer stopt met werken onder Tiger, maar lezers hebben een paar suggesties om het probleem op te lossen. (3 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2947>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/779/>

Apple, iTunes and France: The Reality -- Lezers bespreken het artikel van Kirk McElhearn over de voorgestelde wetgeving in Frankrijk die Apple zou kunnen dwingen om hun FairPlay DRM te openen of de iTunes Music Store te sluiten. (6 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2948>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/780/>

Hard Drive Backups and Retrospect -- Iemand die zorgeloos geweest is met back ups vraagt om ervaringen met het gebruik van Retrospect, Mac OS X, en recente harde schijven. (4 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2950>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/782/>

Best standalone recorders for podcasts -- Als je audio onderweg op wilt nemen zonder een PowerBook of iBook mee te slepen, kijk eens naar deze suggesties voor opnamegereedschap. (5 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=2951>
<http://emperor.tidbits.com/TidBITS/Talk/783/>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering