Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#687/07-Jul-03

Forens je ver? Kirk McElhearn bekijkt audioboeken van Audible.com, die op je Mac of iPod afgespeeld kunnen worden zonder dat je je plaats kwijt raakt. Keith Cooper bekijkt waarom je kleurbeheer voor jouw digitale foto's zou kunnen overwegen. Deze week ook, Broadcom-based 802.11g PC Kaarten toepassen met AirPort 3.1, het verscheiden van Adobe Premiere op de Mac, en komende gebeurtenissen op Macworld Expo.

Onderwerpen:

Copyright 2003 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>

MailBITS/07-Jul-03

[vertaling: MSH]

AirPort 3.1 ondersteunt 802.11g pc-kaarten van derden -- Eigenaars van PowerBooks met PC Card slots van voor AirPort Extreme kunnen nu verbinding maken met snellere AirPort Extreme netwerken via 802.11g kaarten van derden. Het blijkt dat Apple's recente AirPort 3.1 update ook ondersteuning biedt voor pc-kaarten die dezelfde Broadcom chipset gebruiken die Apple toepast voor interne AirPort Extreme kaarten. Dus, als je geklaagd hebt over de geringe signaalsterkte van je Titanium PowerBook G4, dan kun je die signaalsterkte verbeteren en overgaan naar 802.11g's snellere doorstroom met een kaart van derden. Asante en Buffalo Technologies beweren beide dat hun 802.11g kaarten met Mac OS X en de AirPort 3.1 update werken; andere fabrikanten die Broadcom's chipset gebruiken zullen waarschijnlijk ook compatibel zijn. Buffalo Technology's kost ongeveer $60 en is al verkrijgbaar; de Asante kaart kost $100 en zou deze maand verkrijgbaar moeten zijn. [ACE]

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=120224>
<http://www.asante.com/products/adapters/AL5402-XG/>
<http://www.buffalotech.com/wireless/products/airstation/wlicbg54a.php>

Adobe Premiere voor de Mac gaat op zwart -- Adobe Systems heeft aangekondigd dat Adobe Premiere Pro, de nieuwste versie van zijn 12 jaar oude videobewerkingsapplicatie deze augustus leverbaar wordt, zowel als alleenstaande toepassing en als deel van de Standaard en Professionele edities van de zojuist aangekondigde Adobe Video Collectie applicatiesuite. Adobe zal echter niet Premiere Pro voor Macintosh uitbrengen, in plaats daarvan wordt alle aandacht voor video-applicaties gericht op het Windows XP platform. Waarschijnlijk heeft Adobe besloten dat het niet langer de moeite waard is om te concurreren met de uitgebreide digitale video-applicaties van Apple (vooral de recent verbeterde Final Cut Pro, maar ook Final Cut Express, iMovie, iDVD, en iDVD Studio Pro) op een platform dat door Apple beheerst wordt. Huidige Premiere-gebruikers zouden naar het Windows platform kunnen overstappen, maar het zou ons niet verbazen als Apple een concurrerende upgrade zou aanbieden naar Final Cut Pro. [GD]

<http://www.adobe.com/aboutadobe/pressroom/pressreleases/200307/070703PREMIEREPRO.html>
<http://www.apple.com/finalcutpro/>

Macworld Expo NY 2003 gebeurtenissen

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: EB]

De officiële naam blijkt te zijn: "Macworld CreativePro Conference and Expo," dus ondanks het getwijfel, dat zonder twijfel het resultaat was van zware onderhandelingen tussen Apple en IDG Expo, blijven we de komende beurs "Macworld Expo" noemen (maar als we ons wat verbolgen voelen kunnen we terugvallen op "de conferentie, voorheen bekend als Macworld Expo"). Wat de naam of toekomstige locatie van de beurs ook wordt, dit jaar gaat over minder dan twee weken het doek omhoog in New York City, van 16 juli 2003 tot en met 18 juli 2003.

<http://www.macworldexpo.com/macworld2003/>

TidBITS gebeurtenissen -- Ik ben op de beurs aanwezig en geef mijn gebruikelijke aantal praatjes en andere optredens. Kom even dag zeggen als je wilt; mensen ontmoeten is een van de beste dingen van een handelsbeurs.

<http://www.apple.com/retail/soho/>

<http://www.macworldexpo.com/macworld2003/V40/conference/session.cvn?eID=138>

Netter's Dinner -- Ondanks dat de beurs nu vooral gericht is op de creatieve professional, zwoegt Al Tucker door met de 6e Annual East Coast Macworld Netter's Dinner, te houden op woensdag 16 juli. Het verzamelen begint om 18.00 uur bij het standbeeld in de lobby, alvorens we naar het restaurant lopen om 18.30 uur. Registratie vooraf via Kagi is noodzakelijk, dus zorg ervoor de onderstaande webpagina te bezoeken voor de verwijzing. Ik zie je daar!

<http://avalon.rockefeller.edu/nettersdinner/>

Verbeter de kleuren van je Mac

door Keith Cooper <[email protected]>
[vertaling: RAW, DPF, PEP]

Heb je je na het afdrukken van een kleurenfoto wel eens afgevraagd waarom het er niet helemaal goed uitzag? Die diep hemelsblauwe lucht met beboste heuvels in de verte leek zo mooi op het scherm... is wat je ziet nooit wat je krijgt?

Dan heb je een probleem met het kleurbeheer van je Mac ervaren. Zonder kleurbeheer kost het afdrukken van een foto van een digitale camera op een inkjetprinter veel proberen en flink wat verknoeide inkt en papier.

Het hoofdprobleem is dat kleuren op je beeldscherm gemaakt worden door rood, groen en blauw licht toe te voegen, terwijl je printer gekleurde inkt mengt (normaal cyaan, magenta, geel en zwart). Als alle kleuren op alle beeldschermen hetzelfde waren, en alle printers dezelfde inkt en hetzelfde papier zouden gebruiken, zou het gemakkelijker zijn om de vertaling te maken. Helaas zijn er zelfs tussen identieke printers subtiele verschillen en veranderen de eigenschappen van beeldschermen met het ouder worden.

Onverwachte kleurveranderingen kunnen leiden tot kostbare fouten en vertragingen. In commerciële drukkerijen wordt veel energie gestoken in kleurbeheer, er is zelfs een complete bedrijfstak gespecialiseerd in het goed regelen van kleuren. Dat is natuurlijk mooi en aardig voor de bedrijfswereld, maar wat moet een amateurgebruiker of -fotograaf die alleen maar zijn eigen foto's wil verbeteren?

De Mac doet het weer -- Het goede nieuws is dat als je een Mac hebt, je een systeem hebt met het beste in kleurbeheertechnieken, en dat rechtstreeks in het besturingssysteem ingebouwd. Apple is een van de grondleggers van het International Color Consortium (ICC) in 1993, en hielp daarmee met het creëren van open standaarden en neutrale bestandsformaten, die in ColorSync resulteerden. In Mac OS X zijn er een aantal krachtige gereedschappen voor het afhandelen van kleur (oudere Mac systemen hebben wel ColorSync, maar niet die gereedschappen.

<http://www.apple.com/colorsync/>

De essentie van kleurbeheer bestaat uit profielen voor ieder apparaat. Een profiel bestaat uit een hoeveelheid gegevens die de karakteristieken van een stuk hardware beschrijft, of het nu een camera, scanner, monitor of printer is. Een profiel bevat bijvoorbeeld het bereik aan kleur dat een apparaat kan weergeven (en wat bekend staat als de gamut). Door gebruik te maken van die profielen kan ColorSync gegevens vertalen zodat verschillende apparaten op een consistente manier met kleur-informatie omgaan.

Het beste nieuws is dat dit voor de meeste gebruikers onzichtbaar is. Wanneer je je digitale camera aansluit en foto's overbrengt naar iPhoto worden alle benodigde conversies automatisch voor je uitgevoerd. De juiste kleuren-informatie wordt gedurende de import aan je bestanden toegevoegd. Wanneer je de afbeelding vervolgens bekijkt zorgt ColorSync ervoor dat de kleuren worden aangepast aan je monitor, en aan je printer wanneer je een afdruk maakt. Opnieuw doet ColorSync dit achter te schermen. Maar dat wil nog niet zeggen dat je er geen controle over kunt hebben.

De ColorSync Utility (in de Hulpprogramma's map in je Mac OS X Applications map) stelt je in staat om te zien welke profielen het systeem aan welke apparaten heeft toegewezen, en ondersteunt je bij de reparatie van beschadigde profielen. Daarmee kun je de inhoud van profielen bestuderen en zelfs de gamut van het profiel bekijken (weergegeven als een 3D blok dat je kunt roteren). Dit blok geeft het aantal kleuren weer dat het apparaat aan kan. Bekijk maar eens een paar van de standaardprofielen op je systeem waarmee je snel de variatie tussen apparaten kunt zien.

Ieder apparaat heeft een geregistreerd profiel voor ColorSync. Een aantal hebben er misschien meerdere beschikbaar en stellen je in staat om een ander in te stellen. Het ColorSync voorkeurenvenster in Systeemvoorkeuren stelt je in staat om standaardprofielen in te stellen voor bestanden waarmee geen kleuren-informatie geassocieerd is.

Dus wanneer dit allemaal al voor je gedaan is, waarom vallen de resultaten soms dan zo tegen? Dit heeft te maken met de accuraatheid van de profielen. De meeste apparaten worden geleverd met generieke profielen die niet de optimale oplossing zijn.

Begin met de monitor -- Wanneer je monitor niet de juiste kleuren weergeeft wordt iedere poging om goede afdrukken te maken erg lastig. Het Schermen voorkeurenvenster in Systeemvoorkeuren heeft behalve de gangbare settings voor schermresolutie ook een Kleuren tabblad voor het selecteren van ColorSync profielen. Wanneer je hardware het ondersteunt kan dat venster informatie rechtstreeks uit je monitor halen.

Je kunt kiezen uit een verzameling van profielen voor je beeldscherm. Het is gewoonlijk het beste om er een te kiezen die overeenkomt met het scherm, zoals Apple Studio Display als dat jouw monitor is. Je kunt bovendien de accuraatheid van zo'n profiel verbeteren door op de Kalibreerknop te klikken. Dat zal vervolgens het Schermkalibratieprogramma starten wat je door de benodigde stappen zal leiden om te bepalen hoe kleur moet worden weergegeven. Houd echter in gedachten dat dit wel een beetje afhankelijk is van wat jij zelf ziet. Er bestaan een aantal andere gereedschappen voor deze taak, zoals Adobe Gamma, wat vroeger geleverd werd bij Photoshop. SuperCal (voor Mac OS 9 en Mac OS X) doet dit ook en iets gedetailleerder. Al deze methodes zijn zeker beter dan geen kalibratie, en ik beveel aan dat je Schermkalibratie gebruikt wanneer je van plan bent om met afbeeldingen op je Mac te gaan werken.

<http://www.bergdesign.com/supercal/>

Voor het ultieme resultaat heb je echter hardware-ondersteuning nodig. Je kunt een zogenaamde colorimeter aanschaffen. Zo'n apparaat kan accurate kleurprofielen aanmaken door de kleurenoutput van je scherm te meten. Goede colorimeters zijn bijvoorbeeld Eye-One Display van Gretag Macbeth (250 dollar), Spyder van ColorVision (230 dollar) of MonacoOptix van Monaco Systems (300 dollar).

<http://www.i1color.com/products/i1_display.asp>
<http://www.colorvision.com/store/monitor_geu102.shtml>
<http://www.monacosys.com/products/monacooptix/monacooptix.html>

Waarom je kleurenafdruk nergens op lijkt -- Het instellen van je beeldscherm op de juiste kleurweergave is nog maar de helft van wat je moet doen om een foto goed afgedrukt te krijgen. Ook je printer moet de kleuren goed afgeven, dit geeft het probleem een extra dimensie. Printerdrivers hebben hun eigen interne profiel dat combineert met de papierinstellingen en elke andere driver-instelling om een "best guess" te maken van hoe het beeld moet worden afgedrukt. De printerfabrikanten leveren instellingen voor alle mogelijkheden en zijn dus per definitie niet geoptimaliseerd voor een specifieke setup.

Sommige printerdrivers installeren extra profielen voor specifieke papiersoorten die je kunt selecteren met het ColorSync gereedschap. Als je inkt en papier van de printerfabrikant zelf gebruikt is het de moeite waard om hun ColorSync profiel te proberen. Met ander papier en inkt zal dat echter nooit hetzelfde resultaat geven. Er zijn onafhankelijke leveranciers van inkt en papier die, wat de printerfabrikanten ook verklaren, je printer niet om zeep zullen helpen. Ik gebruik bijvoorbeeld de speciale Small Gamut inktset van Lyson voor het afdrukken van zwart-wit foto's.

<http://www.lyson.com/>
<http://www.inksupply.com/>

Als je afdrukt vanuit een toepassing zoals Photoshop Elements heb je de keus om extra profielen te kiezen die door sommige printers worden meegeleverd. Dat hoef je natuurlijk niet te doen - je kunt ook de standaard gebruiken - maar als je het kleurbeheer wilt kiezen bij een bepaald beeld moet je wel weten waar in de afdrukketen je iets wilt veranderen. Er zijn drie mogelijkheden. Ten eerste, als jouw programma z'n eigen kleurbeheer doet, kun je dat gebruiken maar dan moet je wel het kleurbeheer in de printerdriver uitschakelen (de No Colour Adjustment radioknop). Ten tweede kun je kiezen om ColorSync je kleurbeheer te laten doen. Ten derde en laatste, kun je het kleurbeheer aan je printerdriver overlaten, die gebruikt de standaardinstelling ingebouwd door de fabrikant. Met de eerste keuze is het van belang om maar één profiel toe te passen, of je afdruk zal er verschrikkelijk uitzien. Analoog aan een vertaling, vergelijk het resultaat van een vertaling van Engels rechtstreeks naar Spaans met een vertaling van Engels naar Japans en dan naar Spaans. Hoe minder tussenstappen hoe beter.

<http://www.adobe.com/products/photoshopel/main.html>

Zoals je ziet zijn we toch een heel eind verder gekomen dan het enkel kiezen van de 'druk af' optie van jouw programma en de keuze van precies waar jij je kleurbeheer wilt laten doen voegt een extra dimensie toe. Met alles wat ColorSync en de ingebouwde profielen van de printerdriver al voor je kunnen doen, waarom al die moeite?

De voordelen komen met een profiel dat exact de juiste is voor een specifieke inkt/papier/printer-combinatie. Sommige leveranciers van inkt en papier (zoals Lyson) leveren profielen voor hun producten - veel doen dat ook niet. Voor de beste resultaten moet je een op-maat gesneden profiel hebben. In het volgende artikel zal ik je laten zien hoe ik een beter profiel voor mijn inkjetprinter kreeg met gebruik van ColorVision PrintFIX profiel-op-maat gereedschap en software.

[Keith Cooper is een fotograaf en een ervaren Mac consultant. Hij geeft les in fotografie en digitale beeldverwerking. Meer over fotografie en over de Mac op zijn website.

<http://www.northlight-images.co.uk/links.html>

Onlangs nog goeie boeken gehoord?

door Kirk McElhearn <[email protected]>
[vertaling: RAW, GH, JG, SL]

Ik behoor misschien tot de laatste generatie voor wie de radio niet alleen een bron van muziek, nieuws en sport was, maar ook een belangrijke bron van verbaal vermaak. Ik werd geboren in 1959, groeide tegelijk op met de televisie en veel van mijn herinneringen uit mijn kindertijd komen van het scherm. Maar ik luisterde ook naar de radio en ondervond dat het gesproken woord een fascinerende, zelfs betoverende kracht kan hebben.

In mijn vroege tienerjaren luisterde ik zeer trouw naar de grote komische verhalenverteller Jean Shepherd als hij vertelde over zijn jeugd in Indiana. Ik herinner me dat ik om kwart over tien 's avonds de radio op WOR in New York afstelde en hem verhalen met maffe liedjes hoorde afwisselen. Later ontdekte ik het werk van Garrison Keillor, die zijn ontroerende verhalen over kleinsteedse personages tot leven bracht in zijn Prairie Home Companion radioprogramma.

<http://www.shep-archives.com/>
<http://phc.mpr.org/>

Ik ben ook een fanatiek lezer van zowel fictie als non-fictie, en ik lees meerdere boeken per week. Ik kan gelukkig snel genoeg lezen om mijn brede interesses te vervullen. Maar ondanks mijn waardering voor het gesproken woord en mijn liefde voor boeken ben ik nooit gevallen voor het idee om naar boeken te luisteren op band. Radioprogramma's werden geschreven of aangepast voor het medium, audioboeken zijn alleen maar voorgelezen en opgenomen. Op de een of andere manier waren ze anders en niet zo aantrekkelijk als de radioprogramma's of de traditionele boeken. Toch bleef ik horen hoe mensen met lange woonwerkverkeer-trajecten ervan genoten en hoe anderen het een prima manier vonden om de tijd te doden (en om wakker te blijven) tijdens lange autoritten.

Dus toen Apple in iTunes de mogelijkheid inbouwde om naar audioboeken te luisteren die door Audible.com verkocht worden, dacht ik dat het wel eens interessant kon zijn om te zien of audioboeken bij mij zouden passen. Dit was een gebruikersvriendelijke manier om met gesproken teksten om te gaan, ingebouwd in een programma dat ik vaak gebruik. (Audible.com werkt alleen met iTunes 3 of hoger, onder Mac OS X.)

<http://www.apple.com/itunes/audiobooks.html>

Moet je horen! Audible.com is simpelweg een on line boekwinkel voor het downloaden van audioboeken en ander opgenomen werk, zoals radioprogramma's, tijdschriften en kranten, en het werkt net als elke andere e-commerce site. Je bladert door de bladzijden of zoekt in de catalogus, stopt dingen in je winkelwagentje en betaalt met een kredietkaart. Na de aankoop stopt Audible.com je boeken in een Bibliotheek, waarin alle audioboeken staan die je ooit hebt gekocht. Je kunt je ze meteen downloaden, in verschillende formaten, maar je kunt ook het downloaden van sommige of alle boeken uitstellen als je niet genoeg bandbreedte hebt om het meteen te doen. Interessant genoeg, en in tegenstelling tot de iTunes Music Store, kun je bij Audible.com altijd weer terugkomen om je aankopen weer te downloaden, mocht je ze verliezen of ze per ongeluk wissen.

<http://www.audible.com/>

Nadat ik me ingeschreven had kocht ik eerst een exemplaar van het laatste boek van John Grisham, The King of Torts, wat iets minder dan 12 uur duurt. Het geluidsbestand is in twee delen, en de verschillende formaten die ik kon afspelen waren 22 MB, 42 MB of 84 MB. Deze verschillende formaten komen overeen met verschillende types geluidscompressie. De helppagina's van Audible.com leggen deze formaten uit als gelijkwaardig aan AM radiokwaliteit, FM radio en MP3. Omdat ik een breedband DSL-verbinding heb koos ik voor de maximum kwaliteit, maar modemgebruikers zullen waarschijnlijk voor de laagste kwaliteit kiezen omdat het ophalen anders uren kost. Het geluid is dan wel minder rijk, maar het is alleen maar gesproken woord, en AM radiokwaliteit is voor veel luisteraars acceptabel. Maar sommige oudere boeken zijn op zo'n slechte kwaliteit opgenomen dat de geluidsvoorbeelden niet veel beter klinken dan via de telefoon.

Nadat je de geluidsbestanden hebt opgehaald, dubbel-klik je erop en iTunes opent en importeert ze in je muziekbibliotheek. De eerste keer wordt je gevraagd om je Audible.com gebruikersnaam en wachtwoord in te voeren in een dialoogvenster, waarna iTunes verbindt met de Audible.com website om je account te activeren (deze account-verificatie voorkomt kopiëren van Audible.com bestanden.) Je kunt dan beginnen met luisteren naar je audio boeken met iTunes, ze overzetten naar je iPod, of ze op audio-CD branden (alleen in standaard audioformaat, je kunt er geen MP3-cd van branden, maar je kunt natuurlijk een audio-CD terugzetten naar MP3-formaat, net als met nummers van de iTunes Music Store).

Het beluisteren gaat verder makkelijk en iTunes is goed gereedschap voor weergave. Als je stopt met luisteren naar een audioboek-bestand, en iTunes verlaat, onthoudt het waar je gebleven was, dus je hoeft niet door het bestand te bladeren om te vinden waar je gestopt was. Maar, tenminste in de boeken die ik gekocht heb, er is geen manier om bepaalde plaatsen te vinden in een bestand, zoals het begin van hoofdstukken. Waarschijnlijk hebben sommige Audible.com boeken wel hoofdstukmarkeringen die ondersteund worden door iTunes en de iPod. Dit is misschien geen probleem bij romans, het kan vervelend zijn bij non-fictie boeken als je hoofdstukken wilt overslaan. Ik was ook teleurgesteld door het ontbreken van een inhoudsopgave of afspeellijst. Ik wilde de namen weten van de hoofdstukken en hun grootte. Elke keer als ik aan een hoofdstuk begon met luisteren vroeg ik me af hoeveel tijd het in beslag zou nemen. Bij het boek van Grisham was het niet zo'n punt, alle hoofdstukken zijn relatief kort (15 tot 20 minuten). Maar bij andere boeken zou het fijn zijn om te weten als je begint aan een hoofdstuk of je tijd genoeg hebt om het helemaal af te luisteren.

Degenen die naar audioboeken van Audible.com willen luisteren bij de Mac vandaan (luisteren in de auto wordt erg veel gedaan, net als in de metro of op lange vluchten) kunnen een variëteit aan MP3-spelers gebruiken die compatibel zijn met het bestandsformaat van Audible.com, wat een soort kopie-beveiligingstechnologie gebruikt, vergelijkbaar met de nummers van de iTunes Music Store. De meeste Mac-gebruikers zullen waarschijnlijk een iPod gebruiken, en natuurlijk werkt de iPod software goed met de boeken van Audible.com om te onthouden waar je gebleven bent, net als bij het luisteren naar iTunes. Ironisch gezien werkt de oudste technologie - standaard cassettes - het makkelijkst om je positie te onthouden als je stopt. Er zijn meldingen dat de iPod af en toe niet goed bijhoudt waar je gebleven bent in een boek van Audible.com, maar afgezien van een leeggetrokken batterij of een harde reset, claimt Apple dat de iPod altijd je positie onthoudt zelfs als je naar een ander nummer omschakelt. De plek waar je gebleven was wordt zelfs onthouden als je met iTunes synchroniseert. In het ergste geval kun je je naar de juiste positie "wrijven" door het scrollwiel te gebruiken. Als je audioboeken in gewoon MP3-formaat van andere bronnen koopt zullen iTunes en de iPod niet in staat zijn je boekenlegger te onthouden.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1986>

Pijn aan je oren -- Er zijn waarschijnlijk twee soorten mensen op de wereld: mensen die van audioboeken houden en mensen die daar niet van houden. Ik ben er niet zeker van tot welke groep ik behoor. Luisterend naar de eerste hoofdstukken van The King of Torts, was ik snel geboeid door het verhaal, hoewel ik vond dat het een beetje te langzaam gelezen werd. Maar omdat ik snel lees is dit een noodzakelijke aanpassing. (En hoe dan ook zal voor een snelle lezer naar een boek luisteren waarschijnlijk veel meer tijd kosten dan om het te lezen.) Naarmate de roman vorderde verloor ik mijn belangstelling. De verteller was zeker bekwaam, maar zijn stereotyperend gebruik van verschillende accenten om tussen zwarten en blanken te onderscheiden, en tussen de rijke zuidelijke blanke karakters en de hoofdrolspeler van het verhaal, was irritant in het begin en na een paar minuten versleten. Nog slechter was zijn gebruik van een dunne falsetstem wanneer hij vrouwelijke dialoog las.

Je kunt luisteren naar RealAudio voorbeelden van ieder boek voordat je het kiest, dus zal de ervaren luisteraar zeker de stemmen kiezen die zijn voorkeur hebben. Sommige van de stemmen zijn zo saai en gekunsteld dat ik me niet kon voorstellen 10 uur of langer naar hen te luisteren. Dat zou net zo iets zijn als die aardrijkskundedocent van de middelbare school die slaapverwekkend was en weinig belangstelling genereerde. Maar het hangt er allemaal van af hoe je naar deze boeken luistert, en wat jouw verwachtingen zijn. Ik kan me voorstellen dat mensen die er naar luisteren als forenzen misschien niet dezelfde maatstaven hebben als ik. Als ik op mijn terras in de Franse Alpen zit, met een uitstekend koptelefoon op, mijn iBook op de tafel voor me, verwacht ik waarschijnlijk meer dan als ik in de metro naar mijn werk in Manhattan zit.

Ik geef toe: hoewel ik thrillers lees, ben ik toch meer een literaire elitist, en het tweede boek dat ik koos was de essaycollectie van Jonathan Franzen: How to be Alone. Dit was een betere ervaring, waarbij het eerste essay, over zijn vaders Alzheimer, werd voorgelezen door de schrijver. De verteller van de rest van het boek had veel meer gevoel voor de toon van de woorden dan de Grisham verteller, maar het kan zijn dat non-fictie beter bij mij werkt dan fictie.

Klinkende munt -- Deze boeken zijn niet goedkoop, vergeleken met gedrukte boeken: de prijs ligt veelal op het niveau van hardcover uitgaven. Maar de meeste mensen zullen geen afzonderlijke boeken kopen, want je kunt bij Audible.com ook een abonnement nemen. Je kunt dan per maand een ($15) of twee ($20) boeken downloaden, plus een tijdschrift, krant, of radioprogramma, voor een vast bedrag. Dat lijkt misschien duur, maar het valt best mee als je het vergelijkt met de prijs van gesproken boeken op cassettes of CD's, vooral als je bedenkt dat je geen verzendkosten hoeft te betalen, en je kunt op elk moment van de dag of nacht je keuze maken. Luisteraars met iPods hebben extra plezier van Audible.coms dienst, omdat ze geen tapes of schijfjes die ze kopen om hoeven te zetten naar MP3-bestanden om ze te beluisteren. Bedenk ook dat twee boeken per maand waarschijnlijk het maximum is wat je af kan luisteren, aangezien veel mensen langer over een gesproken boek doen (vaak 10 uur of meer) dan ze nodig hebben om een gedrukt boek te lezen.

Per saldo hangt je waardering voor deze gesproken boeken af van de manier waarop je omgaat met boeken, en wat je verwacht van de vertellers. Voor mensen die toch al gesproken boeken lezen is Audible.com een uitstekende dienst die naadloos samenwerkt met iTunes en een iPod. Als je nog nooit gesproken boeken hebt geprobeerd maar ze wel zou kunnen gebruiken als tijdverdrijf onderweg, kan het de moeite waard zijn Audible.com te proberen als je al een iPod hebt; zo niet, leen dan eerst een paar boeken op tape van de plaatselijke bibliotheek voordat je geld uitgeeft aan een iPod en een Audible.com account. Ikzelf zou, als ik regelmatig moest reizen en een iPod had, waarschijnlijk wel bij Audible.com zijn blijven hangen, maar in mijn huidige situatie weegt mijn ergernis over sommige vertellers te zwaar om de kosten en de tijd die ik zou besteden aan het luisteren te rechtvaardigen.

[Kirk McElhearn is freelance schrijver en vertaler, en woont in een dorp in de Franse alpen. Hij werkt op dit moment aan een boek met de titel "Unix for Mac OS X: Learning the Command Line", dat eind 2003 zal verschijnen bij Addison-Wesley.]

PayBITS: Als Kirk je op het spoor heeft gezet hoe je een treinreis
minder saai kunt maken, bedank hem met wat geld via PayBITS!
<https://www.paypal.com/xclick/business=kirk%40mcelhearn.com>
Lees meer over PayBITS: <./paybits.html/>

(Natuurlijk is een gift aan de Nederlandse vertaalploeg ook welkom: <https://www.paypal.com/xclick/business=d.flach%40chello.nl&item_name=TBNL>.)

Recente onderwerpen in TidBITS Talk/07-Jul-03

door TidBITS Staff <[email protected]>
[vertaling: EB]

[De discussies waarnaar verwezen wordt zijn in het Engels, daarom hebben we de titels niet vertaald - Tb-NL.]

iPod 2.01 and Audible.com support -- Apple claimt ondersteuning voor Audible.com met de iPod 2.0.1 software update, mensen in verwarring brengend die dat altijd al gebruikten. De conversatie springt dan naar manieren om tekst naar spraak om te zetten om er met de iPod naar te luisteren. (6 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1986>

NoteBook vs. NoteTaker -- Gebruikers van deze toepassingen - die een gemeenschappelijke voorouder delen - gaan verder te debatteren over de goede kanten van elk. (8 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1989>

10.3 Panther upgrade -- Discussies over Apple's prijsstrategie met Mac OS X, en gesprekken over een aantal specifieke eigenschappen die bij Panther beloofd zijn. (4 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1991>

Defragmenting and optimizing -- Is het optimaliseren van je harde schijf werkelijk zo'n tijdverspilling? Sommigen op TidBITS Talk zeggen nee, terwijl anderen het eens zijn met David Shayer. (10 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1992>

The future of Casady & Greene products -- Een queeste om de auteur te vinden van Glider Pro, samen met een Mac OS X versie van het programma, nu Casady & Greene ermee gestopt is. (4 berichten)

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1993>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering