Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#667/17-Feb-03

De gereedschappen die je kiest bepalen in hoge mate je Mac-beleving, en deze week bespreekt Adam het Bayesiaanse spamfilter SpamSieve en vergelijkt Matt Neuburg drie Mac OS X gereedschappen voor meervoudige klemborden - PTHPasteboard, Keyboard Maestro, en CopyPaste X. Ook lees je over een informatiebron op het Web voor Mac-evangelisten. In het nieuws: details van Mac OS X 10.2.4, Safari v60, Final Cut Express 1.0.1, en USB Overdrive 10.2.1.

Onderwerpen:

Copyright 2003 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<./tidbits-nl/contact.html>

MailBITS/17-Feb-03

[vertaling: MSH]

Apple brengt Mac OS X 10.2.4 update uit -- Apple Computer heeft Mac OS X 10.2.4 uitgebracht. Het bevat verbeteringen voor netwerken met SMB en AFP bestandenservices en verbetert ondersteuning van audio-applicaties onder Classic en voor FireWire audio-apparatuur in Mac OS X. Ook bevat de update diverse verbeteringen voor Finder bugs, de Classic omgeving, printen en het Adresboek en het bevat beschermingsupdates voor enkele Unix gereedschappen onder Mac OS X. De update is verkrijgbaar via het Software Update paneel in Mac OS X's Systeemvoorkeuren, als een zelfstandige 40.1 MB updater voor Mac OS X 10.2.3 en als een zelfstandige 76 MB gecombineerde updater voor iedere versie van Mac OS X 10.2. [GD]

<http://www.info.apple.com/kbnum/n107362>
<http://www.info.apple.com/kbnum/n61798>
<http://www.info.apple.com/kbnum/n70167>
<http://www.info.apple.com/kbnum/n70168>

Safari publieke bèta (v60) uit op 12 februari --Al bespreken we gewoonlijk geen bèta software updates, Mac OS X-gebruikers lijken Apple's Safari webbrowser massaal te hebben omarmd, met het - volgens Apple, downloaden van meer dan 1 miljoen kopieën. De laatste update, Safari v60, is naar zeggen 30% sneller, verbetert playback van Flash-inhoud, voegt ondersteuning voor XML toe en verbetert de ondersteuning voor CSS1. De update is verkrijgbaar via Software Update, of als zelfstandige download van 2.9 MB.[JLC]

<http://www.info.apple.com/kbnum/n120182>

Final Cut Express 1.0.1 verschenen --De opeenvolgende reeks van updaters voortzettend, publiceerde Apple vorige week een update voor de semiprofessionele videobewerkingsapplicatie, Final Cut Express. De 1.0.1 revisie verbetert prestatie en stabiliteit, linkt keyframe parameters naar de Bewegingstab en voegt Easy Setup voorinstelling toe voor de niet instelbare NTSC- en Pal-apparatuur. De Final Cut Express 1.0.1 updater is verkrijgbaar als een 12.2 MB download. [JLC]

<http://www.info.apple.com/kbnum/n120190>

Gebruik je Software Update? Apple's Software Update gereedschap voor het automatisch downloaden en installeren van updates voor Mac OS en andere Apple software werkt goed in het algemeen. Sommigen verkiezen echter om er geen gebruik van te maken want het kan wat hinderlijk zijn als je geen update wilt installeren voordat je gehoord hebt wat anderen over de stabiliteit te zeggen hebben. Voor degenen met een telefoonverbinding kan de enorme grootte van veel van de Apple updates het plaatsen van lange downloads met Software Update onhandig zijn. Echter is het ontegenzeggelijk zo, dat Software Update bijna altijd de snelste en makkelijkste manier is om updates van Apple te verkrijgen, dit is deze week de aanleiding voor onze enquête. We proberen uit te vinden of onze korte berichtjes over de updates van Apple behulpzaam zijn, ook al hebben we geen toegevoegde informatie, behoudens een overzicht van de veranderingen. Welnu, hoe vaak laat je Software Update zoeken naar nieuwe Apple software? Kies deze week, op onze homepage!

<http://www.tidbits.com/>

USB Overdrive X 10.2.1 over de finish -- Alessandro Levi Montalcini heeft USB Overdrive X 10.2.1 uitgegeven, een universele USB driver die alle mogelijke USB-apparatuur ondersteunt, zoals muizen, trackballs, joysticks, en gamepads (zie "Top Mac OS X Utilities: gereedschappen van derden" in TidBITS-625). Door USB Overdrive te gebruiken kun je vele apparaten zodanig configureren dat ze complexe acties kunnen uitvoeren of applicaties starten, naast primaire acties, zoals klikken. Voor sommigen is USB Overdrive X noodzakelijk om spullen te kunnen gebruiken waar de fabrikanten geen Mac OS X drivers voor hebben ontworpen. USB Overdrive X 10.2.1 kost $20 shareware en is een 476K download. [JLC]

<http://www.usboverdrive.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06779>

Ons gereedschap: SpamSieve

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RAW, TK]

Het wordt alsmaar vervelender om de stapel steeds afstotender spam door te werken die onze electronische brievenbussen binnenstroomt. Je kunt echter de stroom indammen met een van de drie basisbenaderingen om spam uit je e-mail te filteren: Booleaanse filters, filters gebaseerd op punten en zogenaamde "Bayesiaanse" statistische filters. Simpel gezegd, een Booleaans filter zoekt naar stukken tekst en als die gevonden worden, wordt het bericht als spam beschouwd. Op punten gebaseerde filters verfijnen die aanpak door punten toe te kennen (of af te trekken) voor elk criterium waar een bericht aan voldoet; een bericht is wel of geen spam afhankelijk van het aantal punten dat het verzamelt. De meest populaire beschrijving van het gebruik van statistische (of Bayesiaanse) filters in verband met spam is die van Paul Graham uit augustus 2002 (vorige maand aangepast). Deze filters gebruiken een statistische benadering waarin de kansen dat woorden of woordcombinaties (er zijn verschillende implementaties) in spam voorkomen, worden gecombineerd om te beslissen of een bericht spam is.

<http://www.paulgraham.com/spam.html>
<http://www.paulgraham.com/better.html>

Bayesiaanse filters -- Het mooie aan Bayesiaans filteren is dat het werkt op de inhoud van je e-mail, en die verschilt vast behoorlijk van de mijne of van die van iemand anders. Je moet immers een Bayesiaans filter trainen met voorbeelden van spam en van echte berichten, en omdat het Bayesiaans filter voortdurend nieuwe berichten onderzoekt, kan het zich aanpassen aan het type mail dat jij ontvangt, zowel de gewenste als de ongewenste.

Bayesiaanse filters zijn niet perfect. Echte mails, zoals mailings voor speciale aanbiedingen van bedrijven waar je vroeger iets hebt van gekocht, kunnen eerst sterk op spam lijken, en spamberichten met heel weinig tekst zijn ook moeilijk precies te herkennen. Spam kan door het filter komen als het voldoende in verband staat met je beroep; door de TidBITS-vertalingen krijg ik bijvoorbeeld spam voor vertaaldiensten. Spammers kunnen je verzameling goede en slechte woorden ook vervuilen door veel goede woorden in een spambericht op te nemen, waardoor ze de precisie van het filter op de lange duur doen afnemen. Anderzijds kunnen betere algoritmes deze problemen dan misschien weer verhelpen.

Er bestaan twee belangrijke implementaties van statistisch Bayesiaans filteren voor Mac OS X: Apple's Mail en Michael Tsai's SpamSieve. Dit laatste test ik nu al enkele maanden met Eudora 5.2.

SpamSieve -- Naast de implementatie van Bayesiaans filteren, is het feit dat SpamSieve binnen Eudora werkt voor mij een heel groot pluspunt; behalve Eudora werkt het ook nog met een aantal andere e-mailprogramma's, zoals Entourage, Mailsmith, en PowerMail. Er is geen versie voor Mac OS 9, maar het werkt wel met Emailer in Classic-mode. Werken met Mail interesseert me niet, en andere spam-utilities (zoals het op punten gebaseerde Spamfire-utility van Matterform Media dat ook veel aanhangers kent) werken buiten je e-mailprogramma, zodat je in een afzonderlijke interface op zoek moet naar valse positieven). SpamSieve werkt met een onbeperkt aantal accounts en filtert mail van om het even welke bron die door je e-mailprogramma wordt ondersteund. Zodra het berichten als spam heeft herkend, kan het ze markeren of verplaatsen, en in sommige e-mailprogramma's werken je filters ook nog op de gemarkeerde berichten.

<http://www.matterform.com/>

SpamSieve bereikt dit door via de AppleScript-mogelijkheden van deze e-mailprogramma's informatie naar en van SpamSieve te sturen. De integratie is relatief naadloos, behalve in Eudora, waarbij in de huidige versie SpamSieve alleen mail in de Inkomende-postbus kan filteren (en in geen enkele andere postbus). Aangezien de communicatie via AppleScript verloopt, kun je de bijgeleverde scripts nog verder aanpassen. Voor mij was dit heel nuttig, zelfs al kijk ik al uit naar de volgende versie van Eudora om de mogelijkheden van SpamSieve toe te passen op berichten die ik uit mijn Inkomende-postbus filter.

Oorspronkelijk trainde ik SpamSieve met ongeveer 600 spamberichten van mijn walgelijk grote verzameling spam en 600 goede berichten van mijn Inkomende-postbus (jawel, zo vol was ze, al heb ik dit nu teruggedrongen tot een goede 300). Als je geen spam hebt staan, kun je SpamSieve trainen met ieder nieuw spambericht dat je ontvangt (dit resulteert waarschijnlijk eerst in een lagere precisie) of even wachten tot je een representatief aantal hebt verzameld. Ik heb SpamSieve ook gevraagd uit nieuwe berichten te leren. Sinds midden januari heeft SpamSieve meer dan 2600 berichten gefilterd, waarvan ongeveer 55 procent spam was. Gedurende die periode heeft het een precisie van 88 procent opgegeven, met een foutief negatief aandeel van 11 procent en een foutief positief aandeel van 1 procent (een alternatieve manier die ik heb gebruikt om de precisie van SpamSieve te meten leverde een lager getal op - 80 procent precisie, met 19 procent foutieve negatieven - ik probeer samen met Michael Tsai de oorzaak van dit verschil te achterhalen). De meeste foutieve positieven waren bewust aangevraagde commerciële e-mailberichten of berichten die naar mij en een groot aantal andere mensen waren doorgezonden. Deze twee categorieën zullen waarschijnlijk aan SpamSieve ten prooi blijven vallen zolang het programma niet op dergelijke berichten is getraind. Omdat SpamSieve op de inhoud van jouw bepaalde e-mailstroom filtert, kunnen de cijfers voor jouw verschillen, zoals dit al het geval was bij andere mensen van TidBITS, voor wie de resultaten iets minder betrouwbaar waren.

Nieuwe features in SpamSieve 1.3 zijn o.a. een betere weerstand tegen de manieren waarop spammers tegenwoordig veel voorkomende woorden verdoezelen, de mogelijkheid om e-mailadressen in Apple's Adresboek als een whitelist te gebruiken (zodat mail van mensen wiens adres in het Adresboek staat nooit als spam wordt beschouwd), bewerken van de woordenverzameling van SpamSieve, selecteren-door-tikken in het Corpus-venster, en de mogelijkheid om een statistiek vanaf een bepaalde datum weer te geven.

Als je jaloers was op het Bayesiaans filteren in Apple's Mail, maar je geliefde e-mailprogramma niet wilde opgeven voor die ene functie, dan raad ik je SpamSieve sterk aan. Michael Tsai werkt actief aan de ontwikkeling en reageerde heel snel op opmerkingen en suggesties.

SpamSieve 1.3 is $20 shareware (upgrades van vorige versies zijn gratis) en is een download van 1,5 MB.

<http://www.c-command.com/spamsieve/>

PayBITS: Heeft het artikel van Adam je interesse in SpamSieve geprikkeld
om je spamvolume af te slanken? Dank hem via PayBITS!
<https://www.paypal.com/xclick/business=ace%40tidbits.com>
<http://www.amazon.com/paypage/P2HI4FNQWZA9U0>
Lees meer over PayBITS: <./paybits.html/>

(Natuurlijk is een gift aan de Nederlandse vertaalploeg ook welkom: <https://www.paypal.com/xclick/business=d.flach%40chello.nl&item_name=TBNL>.)

Hulp bij het pleit voor Macintosh

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RAW]

Wij van TidBITS proberen doorgaans te vermijden dat we in het moeras van religieuze computeroorlogen terecht komen, vooral in de langdurige oorlog tussen Mac en Windows. We kunnen min of meer met Windows omgaan, maar geven de voorkeur aan Macs, vooral omdat we vinden dat de Mac zowel plezieriger als productiever is. Omdat we een duidelijke en langdurige voorkeur voor de Macintosh hebben, vragen mensen ons toch vaak, ondanks onze pogingen om buiten het gewoel te blijven, om hen te helpen om te beargumenteren waarom hun school, zaak of familielid Macs in plaats van PCs zou moeten kopen.

Het is een stekelig probleem, omdat we graag mensen helpen die daar behoefte aan hebben en omdat we in het algemeen het eens zijn met het idee dat de Mac bijna altijd tenminste zo goed, zo niet een betere keus is als een vergelijkbare PC. Maar tegelijkertijd willen we niet in de vuile discussie belanden; we zijn geen fanatiekelingen en we hebben niet de energie om mee te doen aan de ontelbare individuele pogingen om Mac-enclaves te stichten in een wereld die door Windows wordt gedomineerd.

Ons advies in dit opzicht was lang dat van wijlen onze vriend en collega Cary Lu, die altijd aanraadde om het type computer te kopen dat je beste, technisch aangelegde vriend gebruikt, iemand je zaterdagavond laat zou kunnen bellen om hulp. Cary zei ook dat mensen die zich proberen in te denken wat voor computers mensen na hun schooltijd zouden moeten gebruiken, zich geen zorgen zouden moeten maken over wat op de lagere school gebeurt: de snelle ontwikkelingen op computergebied zorgen ervoor dat er enorme verschillen zijn tegen de tijd dat een lagere-schoolleerling van de universiteit komt. In 1995 publiceerden we een artikel van Cary over de stand van zaken in de heilige oorlog tussen Mac en PC; de details zijn soms vermakelijk ouderwets, maar het is nog steeds een scherpe analyse.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=01431>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=04169>

Hoewel Cary's argumenten goed doordacht waren, vinden veel mensen die proberen om anderen van de voordelen van de Macintosh te overtuigen dat ze meer munitie nodig hebben. Er zijn vele verhalen en studies geweest die het pro-Macintosh standpunt door de jaren heen hebben gesteund, maar het was bijna onmogelijk om deze op te sporen of de relevante stukken te vinden wanneer die nodig waren.

Nu is er echter één enkele website waar je een enorme verzameling van enquêtes, artikelen en feitjes kunt vinden die belangrijk zijn om Macs boven PCs te verkiezen. De site is gemaakt door John Droz, als onderdeel van een campagne die hij en een groep inwoners ondernamen in Carteret County, North Carolina, om de locale onderwijsraad te verhinderen de county-scholen van Macs naar PCs over te laten gaan.

<http://macvspc.info/>

John geeft volmondig toe dat hij geen webontwerper is, dus de afzonderlijke pagina's, elk gevuld met vele links, zijn soms wat ontmoedigend. (Als je John zou willen helpen: alle hulp bij het webontwerp is welkom.) Toch, als je ooit middenin een pleit voor de Macintosh belandt, zal John's verzameling van meer dan 400 referenties naar rapporten, studies en nieuwsberichten nuttig zijn. Waarschijnlijk is de beste benadering om de 1 MB PDF-versie van de site te downloaden, omdat het gemakkelijker is om te zoeken naar specifieke stukjes informatie die voor jouw zaak van belang zijn. Er zitten vele interne links en bladwijzers in, met externe links naar het web waar nodig. Je kunt ook alle 112 pagina's afdrukken, zodat je een forse stapel papier hebt om je standpunt te ondersteunen.

<http://forgetcomputers.com/~jdroz/websitePDFs/MACvsPCCombined.pdf>

John heeft een indrukwekkende hoeveelheid werk gestoken in het verzamelen en samenbrengen van deze bronnen, en het is de moeite waard te vermelden dat veel artikelen en rapporten van 2002 zijn, dus de informatie is zeker niet sterk verouderd, zoals zoveel op het internet. Als je verwijzingen nodig hebt om je argumenten voor het gebruik van een Mac te versterken, dan zullen John's inspanningen zeer welkom zijn.

PayBITS: Heeft dit artikel je geholpen als Mac-missionaris?
Bedank John Droz met een paar dollar via PayPal.
<https://www.paypal.com/xclick/business=aaprjohn%40northnet.org
Lees meer over PayBITS: <./paybits.html/>

(Natuurlijk is een gift aan de Nederlandse vertaalploeg ook welkom: <https://www.paypal.com/xclick/business=d.flach%40chello.nl&item_name=TBNL>.)

Meervoudige klemborden in Mac OS X

door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: [PEP, SL, GH]

We kopiëren en plakken allemaal, zonder er veel over na te denken. Herinner jij je nog toen je met een Mac begon en je maakte voor het eerst kennis met de notie van kopiëren en plakken, en dat onzichtbare maar immer aanwezige "klembord"? Waarschijnlijk begreep je het meteen, dacht even "wat een slim idee," en ging door met waar je mee bezig was. Op dat moment leerde je ook dat elke keer dat je een kopieeropdracht gaf dat je dat wat je eerder kopieerde kwijtraakte.

In feite leerde je het waarschijnlijk zo goed dat je je nu niet eens realiseert hoe dit je werkgewoonte dicteert. Zonder erbij stil te staan ben je voorzichtig, nadat je iets kopieert (en zeker wanneer je iets knipt, dan bestaan je gegevens enkel en alleen nog op dat klembord en nergens anders) zorg je ervoor dat je geen Commando-C intoetst tot nadat je de inhoud van je klembord weer ergens anders hebt ingeplakt zodat je het niet meer kunt kwijtraken. Toch, wil ik wedden, heb je je wel eens vergist, en jezelf uitgefoeterd omdat je je eerder gekopieerde gegevens kwijt was.

Wat ook vaak gebeurt, is dat je meer dan één ding hebt dat je ergens anders wilt gebruiken, ofwel binnen dezelfde toepassing of uit een andere toepassing. Je bent waarschijnlijk zo gewend aan deze manier van werken dat je het zelfs niet meer als onhandig beschouwt. Als je bijvoorbeeld weet dat je drie verschillende elementen uit dezelfde alinea nodig hebt kopieer je eerst de hele alinea en plak je hem in het nieuwe document, en daarna maak je hem op maat. Maar er zijn momenten dat deze strategie niet werkt, je hebt je er waarschijnlijk bij neergelegd dat je dan alsmaar heen en weer moet tussen twee toepassingen, kopiëren en plakken, kopiëren en plakken.

Sommige toepassingen helpen dit probleem op te lossen. Veel toepassingen maken het mogelijk om het venster te splitsen zodat twee delen van het document tegelijk zichtbaar zijn, dit maakt het een stuk makkelijker om onderdelen van een deel te kopiëren naar een ander deel. Ook zijn er meer en meer toepassingen die binnen de toepassing meerdere klemborden kennen, of iets wat daarop lijkt, zie bijvoorbeeld Nisus Writer, BBEdit, en Microsoft Word. Maar wat we eigenlijk nodig hebben zijn meerdere klemborden op systeemniveau, en het is geen compliment voor Apple dat het klembord van 2003 nog steeds zoveel lijkt op die van 1984.

Dit is vooral verrassend gezien het feit dat het klembord van Mac OS X een structuur kent die veel geavanceerder is dan in eerdere systemen. Het klembord is nu de verantwoordelijkheid van een achtergrond daemon die "pbs" (voor "Pasteboard Server") heet. Deze daemon kan met gemak meerdere klemborden (pasteboards) leveren, en doet dat in feite al. Je hebt misschien opgemerkt dat de tekst die je invult in het Zoek-dialoogvenster in Safari dan ook verschijnt in het Zoek-dialoogvenster van BBEdit; dat is omdat pbs een aparte Vind-klembord kent. In feite kent pbs vijf klemborden, en toepassingen zijn vrij om er meer toe te voegen. Als jij dus twee toepassingen ontwikkelt, kun je een zesde klembord definiëren waarmee beide toepassingen gegevens met elkaar kunnen uitwisselen door te kopiëren en te plakken, en als andere toepassingen er weet van hebben kunnen zij dat ook. Voor het moment is enkel één klembord het Algemene Klembord, waar alle toepassingen weet van hebben en die ze met elkaar kunnen delen in kopieer-en-plakoperaties. Om meerdere klemborden te implementeren op systeemniveau betekent eenvoudig meer Algemene Klemborden definiëren, en daar een gebruikers-interface voor te bouwen. (Kijk maar in BBEdit om te zien hoe zo'n interface eruit kan zien.)

In ieder geval, totdat Apple zich realiseert wat de mogelijkheden zijn, hebben we een aantal andere leveranciers die meervoudige klemborden aanbieden op Mac OS X, en dit artikel beschrijft er drie: PTHPasteboard, Keyboard Maestro en CopyPaste X.

PTHPasteboard -- De grootste verdiensten van PTHPasteboard zijn de eenvoud en zijn prijs (gratis!). Het is een gewoon programma dat in de achtergrond loopt. Zijn icoon verschijnt niet in het Dok maar in het rechterdeel van de menubalk. Om de zoveel tijd (ik meen iedere halve seconde) raadpleegt het achter de schermen het klembord, en als de inhoud is veranderd voegt hij die toe aan een lijst. Zo vindt, als je tenminste niet te snel achter elkaar kopieert, al jouw gekopieerde materiaal (tot een instelbare limiet) zijn weg naar de lijst. Daarna kun je het weer terughalen en inplakken vanuit die lijst.

Er zijn drie manieren om de lijst te bekijken. je kunt klikken op het icoon van PTHPasteboard in de menubalk; je kunt een zelf in te stellen toetsencombinatie gebruiken, of je kunt het oproepen via het Services menu, in die programma's die services ondersteunen. In alle gevallen verschijnt er een drijvend venster met de op dat moment bewaarde stukjes klembordgegevens. Door op een ervan te klikken plak je het in op het invoegpunt in je huidige programma, of je sluit het venster door de Escape-toets in te drukken.

PTHPasteboard werkt niet goed met Classic programma's - hij plakt helemaal niet, al schijnt hij gekopieerd materiaal wel goed te zien, en hij kan in de meeste gevallen op zijn minst de gegevens in het klembord plaatsen ook al verschijnen ze niet in een document. De menu-optie in het Services-menu gebruikt de toetsencombinatie Shift-Commando-V, en dat kun je niet veranderen - dat is niet zo erg, want het loopt geen programma voor de voeten dat dezelfde combinatie gebruikt, maar dit betekent omgekeerd wel dat zo'n programma deze combinatie wegkaapt voor de neus van PTHPasteboard, en ook los daarvan zou het plezierig zijn de combinatie zelf in te kunnen stellen. Aan zijn verschijning als icoon in de menubalk heb ik vaak niets, omdat mijn andere menu-onderdelen door hun aantal over het algemeen extra iconen in de menubalk wegdrukken. Bovendien is het overbodig omdat je het drijvende venster ook met een toetsaanslag kunt oproepen. (Het icoon in de menubalk kan verwijderd worden, maar dan blijft het drijvende venster altijd zichtbaar; ik zie hier de logica niet van in.)

Maar een kniesoor wie hierop let. PTHPasteboard is robuust en eenvoudig, verbruikt maar weinig geheugen en CPU-tijd, doet zijn werk, en is gratis.

<http://www.pth.com/PTHPasteboard/>

Keyboard Maestro -- Keyboard Maestro, van Michael Kamprath, is eigenlijk een soort gereedschap voor macro's. Het is gebouwd rondom het idee een sneltoets te koppelen aan een actie of een reeks van acties, bijvoorbeeld programma's verbergen, een bepaald bestand of een bepaalde map openen, een AppleScript- of Unix-script starten, tekst tikken, en het geluid harder of zachter zetten, of de helderheid van het scherm aanpassen. Het is ook nog een schakelaar tussen programma's, en het doet dienst als meervoudig-klembordgereedschap. Dat laatste is de reden om het in dit artikel te bespreken.

De interface van het meervoudige klembord van Keyboard Maestro lijkt een beetje op die van PTHPasteboard, en doet ook denken aan QuickScrap van John V. Holder. Ik weet nog dat ik dat programma enkele jaren geleden gebruikte onder Mac OS 9. Het reageert op bepaalde, door de gebruiker in te stellen, toetsencombinaties voor knippen, kopiëren en plakken. Als je knipt of kopieert met een van deze toetscombinaties in plaats van de standaardcombinaties Commando-X of Commando-C, brengt Keyboard Maestro een venster naar voren met een lijst klemborden. Hier kies je ofwel een nieuw klembord toe te voegen aan de lijst, ofwel een van de klemborden die je al hebt opnieuw te gebruiken. Je kunt namen toekennen aan de klemborden, en je krijgt een beeld van hun inhoud dankzij een muistekst die verschijnt als je de muis over een van hen beweegt. Keyboard Maestro knipt of kopieert uit het programma waar je oorspronkelijk in zat, plaatst de gegevens op het normale klembord en in zijn eigen klembordenlijst, en brengt je terug naar wat je aan het doen was. Plakken werkt net zo; Keyboard Maestro toont je de lijst van klemborden, en jij kiest welke je wilt plakken.

<http://www.johnvholder.com/qsdesc.html>

Voordeel van Keyboard Maestro is dat het extreem toegespitst en eenvoudig is. Het is ook nog eens gratis, zolang je niet meer dan vier klemborden tegelijkertijd wilt (en kost maar $20 voor een onbeperkt aantal klemborden). Bovendien krijg je natuurlijk alle andere functionaliteit van Keyboard Maestro (macro's, en schakelen tussen programma's) die je naar believen kunt gebruiken of uitschakelen. Het werkt niet goed samen met Classic. In mijn tests veroorzaakten kopiëren en plakken met Keyboard Maestro in Classic programma's wijzigingen van de selectie, zodat in het document verkeerd materiaal werd gekopieerd of vervangen. Maar PTHPasteboard werkt ook niet goed samen met Classic, dus als je twijfelt tussen die twee moet je vooral kiezen op basis van de zeer verschillende interfaces en invalshoeken.

Je hoeft voor PTHPasteboard geen speciale handelingen te verrichten om te onthouden wat je geknipt hebt, het onthoudt gewoon alles wat via het klembord van het systeem passeert. Dat is mooi voor die keren dat je je achteraf realiseert dat je iets nodig hebt dat je eerder gekopieerd hebt maar het betekent ook dat alles onthouden wordt wat je gekopieerd hebt, of je dat nu wilt of niet. Dus als je de lijstgrootte op tien gezet hebt en je het elfde item nodig hebt, vis je achter het net omdat het van de lijst is afgevoerd. Je hebt geen keuze tussen kopiëren naar de lijst van PTHPasteboard en gewoon kopiëren. Keyboard Maestro, aan de andere kant, biedt juist wel precies deze keuze. Dat is goed, maar nu krijg je het tegenovergestelde nadeel: als je er niet aan denkt om iets te kopiëren met Keyboard Maestro , komt het niet op de lijst. Ook het kiezen in een venster, iedere keer als je iets naar de lijst van Keyboard Maestro wilt kopiëren kan als helpende hand overkomen of je er juist van weerhouden om het programma te gebruiken. Het zijn allemaal kwesties van je persoonlijke behoeftes en hoe je zelf psychologisch in elkaar zit. De beste manier om erachter te komen wat je van de interface vindt is gewoon proberen.

<http://www.keyboardmaestro.com/>

CopyPaste X -- CopyPaste X is de afstammeling van de Classic extensie die ik besprak in TidBITS-364 in 1997. In Mac OS X is het een gewoon programma, wat betekent dat het compatibeler en betrouwbaarder is dan ooit tevoren. Het betekent ook dat je het niet altijd draaiend hoeft te hebben; ik heb dat regelmatig zo en als ik het nodig heb kan ik het overal starten, gebruikmakend van een contextueel menu dat het optioneel installeert.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00751>

Als CopyPaste actief is, krijg je tien genummerde klemborden, makkelijk toegankelijk met toetsenbordcombinaties die in elk programma werken: Commando-C-1, Commando-V-1, Commando-C-2, Commando-V-2, enzovoorts (de truc is om de Commando-toets ingedrukt te houden terwijl je eerst de letter intikt en daarna het cijfer). Je kunt deze combinaties uitzetten of Commando door Control vervangen. Verder vormen deze tien klemborden een set en kun je verschillende sets wisselen, ook weer via een contextueel menu of in het CopyPaste Dock menu, of door middel van een drijvend palet. Ook worden iedere keer als je gewoon kopieert de gegevens op een Clipboard Recorder lijst geplaatst (Vergelijkbaar met PTHPasteboard), en op dezelfde manier op drie manieren toegankelijk.

Al deze mogelijkheden worden verondersteld om over de Classic-grens heen te werken, in samenwerking met de Classic CopyPaste extensie (versie 4.5). Als deze samenwerking lukt gedraagt hij zich precies zoals verwacht: wat gekopieerd wordt met Commando-C-1 aan een kant van de X-Classic grens kan met Commando-V-1 aan de andere kant geplakt worden, en wat gewoon gekopieerd wordt aan de ene kant duikt op in de Clipboard Recorder aan de andere kant. En de CopyPaste X paletten kunnen voor knippen en plakken gebruikt worden in Classic programma's. Mijn ervaring is echter dat deze samenwerking niet vlekkeloos is. Je moet CopyPaste X starten voordat je Classic start en de Classic extensie verliest z'n mogelijkheid om de tien klemborden hiërarchisch in het Wijzig-menu weer te geven. Belangrijker is dat Classic af en toe zal crashen en vaak zal CopyPaste X bevriezen en helemaal stoppen met werken (en dan kan het zelfs invloed hebben op gewoon knippen en plakken). Voor de stabiliteit kun je CopyPaste Classic het beste de-activeren, wat erg jammer is.

CopyPaste bevat ook een verbazingwekkend complete tekst-editor (de "clipboard editor"), en omvat een aantal tekstbewerkende functies (veranderen naar kleine letters bijvoorbeeld). Ik zie deze mogelijkheden als overtollige opsmuk. Tekstbewerking zou beter apart geïmplementeerd kunnen worden, en eigenlijk heeft het niets met Clipboard te maken. Het zou moeten worden overgelaten aan de tekstverwerker die de gebruiker kiest. In plaats van deze toevoegingen had ik liever gezien dat meer aandacht was besteed aan de samenwerking tussen de Mac OS X en de Classic versies.

De handleiding is vrij goed, maar die gebruikt de ingebouwde tekstbewerker en is niet altijd even correct en compleet vertaald uit de oorspronkelijk Duitse handleiding. Dit geeft voeding aan het gevoel dat veel onderdelen van CopyPaste lijden onder een nogal amateuristische aanpak. Maar toch blijft CopyPaste voor $20 een koopje en de implementatie onder Mac OS X is een aanzienlijke prestatie. Persoonlijk vindt ik de interface het beste, in het bijzonder de toetscombi's Commando-C-1 en Commando-V-1 enzovoorts, wat me in staat stelt met elk clipboard afzonderlijke te communiceren zonder de muis te gebruiken.

<http://www.scriptsoftware.com/copypaste/>

Kies een lijmpot -- Welke utilitie je ook kiest, het is aan jou om meervoudige klemborden te proberen. Je zult je afvragen hoe je ooit serieus zonder hebt kunnen werken. Een enkel klembord lijkt op het gebruik van maar een programma tegelijk; het is gewoon primitief, het soort zaken wat we hebben achtergelaten in de tijden van Systeem 6. Dankzij deze utilities redt je jouw Mac OS X machine van de restanten van die Donkere Tijden.

PayBITS: Heeft dit artikel geholpen? Knip en plak de
URL hieronder dan in een Webbrowser en steun Matt via PayPal!
<https://www.paypal.com/xclick/business=matt%40tidbits.com>
Lees meer over PayBITS: <./paybits.html/>

(Natuurlijk is een gift aan de Nederlandse vertaalploeg ook welkom: <https://www.paypal.com/xclick/business=d.flach%40chello.nl&item_name=TBNL>.)

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering