Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#641/05-Aug-02

Krijg je pijn van het muizen? Lees Adams bespreking van de Contour Design RollerMouse Station, een ongebruikelijk aanwijsapparaat dat uitkomst zou kunnen bieden. Verder werpt Matt Deatherage een cynische blik op Intuits aankondiging van QuickBooks 5 voor Mac OS X, en duikt Kirk McElhearn in twee boeken over Mac OS X. In het nieuws verslaan we PowerMail 4.0, een beveiligings-update voor Mac OS X, en PopChar X 1.2, plus de MacHax Best Hack Contest CD en een conferentie-cruise over digitale fotografie.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/05-Aug-02

[vertaling: PEP]

PowerMail 4.0 verbetert mail-beheer -- Hoewel Apple zelf Mail meelevert met Mac OS X blijven e-mail ontwikkelaars actief, en het meest recente en belangrijkste product is nu uitgebracht door het Zwitserse bedrijf CTM Development. PowerMail 4.0 voegt gedeeltelijke POP3 downloads toe, mail-beheerfuncties voor de server, een verbeterd adresboek dat automatisch adressen uit verzonden en ontvangen berichten bijhoudt, geïntegreerde tekst knipsels, mail-schema's en een venster voor recente mail-berichten dat het verwerken van net-ontvangen mail vereenvoudigt. (Zie "Naar nieuwe Gewesten Trekkend met PowerMail" in TidBITS-530 voor een recensie van de eerdere versie.) Het programma van $50 is compatibel met Mac OS 8.6 en later en draait ook onder Mac OS X (inclusief de komende Jaguar), waar het ondersteuning biedt voor de tekst 'smoothing' van Quartz. Upgrades kosten $30 voor geregistreerde gebruikers, hoewel ze gratis zijn voor iedereen die PowerMail 3.2.1 aanschafte na 15 april 2002. Een demo voor 30 dagen is beschikbaar als een 4.6 MB download. [ACE]

<http://www.ctmdev.com/powermail4.shtml>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05930>
<http://www.ctmdev.com/download.shtml>

Beveiligings-update 2002-08-02 sluit Unix gaten -- Apple heeft weer een beveiligings-update uitgebracht voor Mac OS X en Mac OS X Server, het sluit een paar zwakke plekken in OpenSSL, de Apache mod_ssl module en de Sun RPC XDR decoder. De meeste Mac OS X gebruikers zouden nooit last gehad hebben van deze gaten aangezien ze enkel met de hand actief gemaakt kunnen worden in Mac OS X (hoewel niet de Mac OS X Server). Hoewel het risico laag is, is het toch belangrijk om deze upgrade te installeren via Software Update of met de hand via de download hieronder (4.8 MB). [ACE]

<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=120139>

PopChar X 1.2 opent een nieuw venster -- Versie 1.2 van PopChar X van ergonis software lost de problemen op die we meldden in "Vernieuwde PopChar X" in TidBITS-631. Je kunt nu de kleine "P" met een commando-klik verplaatsen naar een andere plaats op de menubalk; belangrijker, PopChar X kan nu alle honderden of duizenden Unicode-tekens vertonen en invoegen. De interface voor het vertonen van tekens is fantastisch eenvoudig, helder en makkelijk te gebruiken: tekens worden vertoond in een enkel venster dat scrollt, maar dat venster is verdeeld in secties (Grieks, Cyrilisch, Arrows, Hiragana enz.) en een pop-down menu scrollt direct naar elke gewenste sectie. PopChar X is nu een prima manier om je fonts te bekijken en een belangrijk Unicode invoergereedschap: voor een ieder die meer tekens gebruikt dan het Latijnse alfabet is dit een niet-te-missen stuk gereedschap. PopChar X kost $30; deze upgrade is gratis voor geregistreerde gebruikers. [MAN]

<http://www.macility.com/products/popcharx/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06827>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06780>

MacHax Best Hack Contest CD 2002 nu beschikbaar -- Wil jij een paar gave hacks zien? De 2002 MacHax Best Hack Contest CD is nu beschikbaar rechtstreeks van de MacHax groep voor $20 plus verzendkosten. Kijk eens naar onze recensies van die wedstrijd in TidBITS-636 voor een beschrijving van de meest interessante ideeën. Bedenk wel dat deze programma's supersnel zijn geschreven, dus zijn ze zelden mooi afgemaakt en kunnen een crash veroorzaken; toch, ze zijn vreselijk leuk. Bovendien komen de meesten met de volledige broncode en zijn dus heel interessant voor programmeurs die dit jaar zelf niet op de MacHack conferentie aanwezig konden zijn. [ACE]

<http://hax.com/BestHackCDForm.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06861>

Digitale fotografie cruise -- Als jouw interesse voor een conferentie-cruise is gewekt door onze verhalen over de Mac Mania Geek Cruise vindt je het wellicht interessant te weten dat er een Digital Photography Workshop at Sea aankomt, vooral daar de belangrijkste docent Arthur Bleich zal zijn, die vaak een bijdrage aan TidBITS levert over digitale fotografie. De cruise vindt plaats acht dagen in december in de Caribische zee en het ziet ernaar uit dat dit een goede manier is om je fotografische kennis eens op te frissen. [ACE]

<http://www.dpcorner.com/cruise/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06847>

Intuit's QuickBooks gebruikt FUD tegen MYOB

door Matt Deatherage <[email protected]>
[vertaling: TK]

Vandaag maakte Intuit bekend dat er wordt gewerkt aan QuickBooks Pro 5.0 for Mac OS X, beschikbaar in het eerste kwartaal van 2003. Wat kan het? Intuit geeft geen details, alleen dat het native draait onder Mac OS X en Mac OS 9. Prijs? Sorry, ook dat is geheim. Net zoals bij een onderzoek in juni dat aan de pers is gelekt, probeert Intuit de Mac-gebruikers bang, onzeker en twijfelachtig te maken: waarom zou ik vandaag nog MYOB kopen als het fantastische QuickBooks er weldra aankomt?

<http://www.intuit.com/company/press_releases/2002/08-05.html>

Op de wettelijk verplichte Y2K-update na, heeft Intuit in geen vijf jaar ook maar iets veranderd aan QuickBooks 4 for Macintosh. In 1996 staakten zij de verdere ontwikkeling van het programma omdat zij 60 procent van de markt voor boekhoudpakketten op Macintosh blijkbaar niet voldoende achtten om winst te maken (deze cijfers zijn trouwens afkomstig van de Wall Street Journal van februari 1997). MYOB ging de uitdaging aan en heeft jaarlijks nieuwe versies van de software uitgebracht, met de toevoeging van het entry-level product FirstEdge dit jaar, en een vroege Carbon-versie zodat ze al meer dan een jaar geleden een native Mac OS X-programma hadden. Toch heeft het nog tot drie maanden geleden geduurd - jawel, tot mei 2002 - voor MYOB het belangrijkste boekhoudpakket op Macintosh werd en het vijf jaar oude QuickBooks Pro 4.0 dat Intuit is blijven aanbieden (zonder enige waarschuwing op de doos dat het programma achterhaald was en niet langer werd ondersteund) van de troon stootte. Intuit biedt zelfs geen update voor de loontabellen in QuickBooks; zij raden aan een gratis versie van het compatibele loonberekeningsprogramma TopPay van Aatrix te gebruiken.

<http://www.myob.com/us/news/releases/archive/general_may30_2002.htm>
<http://www.aatrix.com/1.800.426.0854/top_pay/index.shtml>

Intuit baalde er blijkbaar van dat MYOB marktleider was geworden, en het bedrijf vroeg in een enquête aan haar klanten of zij $100 zouden neertellen voor een native Mac OS X-upgrade, of $279 voor een nieuwe licentie van het product (af en toe werden ook andere prijzen gesignaleerd). De enquête bood geen informatie over eventuele nieuwe features die in de laatste vijf jaar al aan de Windows-versies van QuickBooks waren toegevoegd, behalve formulieren die gemakkelijker te configureren zijn en verbeterde rapportering. Wanneer je er de vergelijkingstabel van Intuit voor de verschillende Windows-versies op nakijkt, zie je dat bijna al deze nieuwe features ontbreken in het Macintosh-product; de enquête van Intuit repte er evenmin een woord over - zij rekenen alleen dezelfde prijs van $279.

<http://www.newsfactor.com/perl/story/18380.html>
<http://www.quickbooks.com/drawchart.html?premier=1&pro=1&basic=1&web=1&chartID=default&submit1=Compare>

De aankondiging van vandaag is ook niet veel beter: geen vooruitzicht op de features van QuickBooks Pro for Windows, geen melding van enige nieuwe features, alleen maar de belofte dat ze voor het eerst in vijf jaar binnen zes maanden nieuwe features aan de software zullen toevoegen. Dan Levin van Intuit verklaarde "Wij luisteren naar onze klanten en zij hebben hun mening duidelijk gemaakt. Zij willen een Mac OS X-compatibele versie van QuickBooks." Toen de klanten van Intuit vijf jaar geleden hun mening nog duidelijker uitten toen zij niet wilden dat verdere ontwikkeling van het product werd stopgezet, negeerde Intuit ze. Zonder details te geven, verklaart Intuit nu plots dat het product wel wordt uitgebracht en "verwachten ongeveer één keer per jaar een nieuwe versie van QuickBooks voor de Mac uit te brengen."

Er is hier helemaal geen product, alleen maar een bericht van een bedrijf met een van de gulzigste, meeste cynische, en meest klantonvriendelijke achtergronden van alle Macintosh-softwarebedrijven. De enige bedoeling van deze aankondiging is te voorkomen dat je MYOB AccountEdge of MYOB FirstEdge zou kopen voor Intuit een of andere onbekende versie van QuickBooks klaar kan stomen om een markt die zij vijf jaar geleden bewust hebben laten vallen nog wat verder uit te melken. Laat je niet beetnemen.

<http://www.myob.com/us/products/accountedge/>
<http://www.myob.com/us/products/firstedge/>

[Matt Deatherage is uitgever van MacJournals.com, waar hij verantwoordelijk is voor MDJ en MWJ - dagelijkse en wekelijkse publicaties per abonnement zonder reclame voor serieuze Macintosh-gebruikers, deze week even op vakantie. Ga naar MacJournals.com voor een gratis proefnummer.]

<http://www.macjournals.com/>

Vind je draai met de RollerMouse

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: TK, RAW, SL, AV]

Wie TidBITS al jaren leest, herinnert zich misschien dat ik in 1992 even af te rekenen had met een probleem aan mijn hand. Ik vond tenslotte de oplossing met behulp van goede ergonomie en een betere aanpak van de psychologische stress in mijn leven, maar alternatieve toetsenborden en aanwijsapparaten die beloven de pijn van RSI te verminderen zijn me altijd blijven fascineren.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1222>

Toen ik dus een persbericht van Contour Design las, waarin zij beweerden dat hun RollerMouse Station het ongemak en de pijn met 47 procent had verminderd in het call center van een grote Amerikaanse farmaceutische onderneming, was ik voldoende geïntrigeerd om een exemplaar voor een bespreking te vragen. Enkele dagen later was het er al, en ik gebruik het nu al een paar maanden. Het is, in het kort, een goed aanwijsapparaat, al is het - zoals de meeste aanwijsapparaten - niet voor iedereen.

<http://www.contourdesign.com/rollermouse_press.htm>

Fysiek ontwerp -- De RollerMouse Station is feitelijk een aanwijsapparaat ingebouwd in een polssteun. Dit alles is bevestigd aan een tweedelige plastic bak waar je toetsenbord inzit; je kunt er een plaatje van zien om de website van Contour Design. Het aanwijsapparaat zit tussen twee met gel gevulde polskussentjes vóór de spatiebalk van je toetsenbord en heeft een rolbalk, drie knoppen en een scrollwieltje.

<http://www.contourdesign.com/rollermouse/>

De knoppen doen min of meer wat je zou verwachten: de linker voert een standaard enkele klik uit, de middelste doet een dubbelklik en de rechter selecteert contextuele menu's (in feite een Control-klik). Het scrollwieltje scrollt het venster dat zich onder de cursor bevindt (tenminste in Mac OS X) en als je erop drukt, activeer je een knop die een standaard enkele klik uitvoert.

Het interessante deel van het aanwijsapparaat is de rolbalk. Deze is bedekt met rubber voor gegarandeerde grip en rolt zeer soepel. Als de balk op en neer rolt, beweegt de cursor op en neer, en de gehele balk glijdt naar links en rechts om die bewegingen op het scherm te krijgen. Je kunt zelfs de balk naar beneden drukken voor opnieuw een standaard enkele klik en met een draaiknop onderop de RollerMouse kun je de kracht instellen die nodig is om de drukknop van de rolbalk te activeren.

Alle functies die ik tot zover heb beschreven zitten ingebouwd in de firmware van het apparaat. Het is echt plug & play, zonder software die geïnstalleerd of ingesteld moet worden. En da's prima zolang als je gelukkig bent met deze basisinstellingen.

Software? Welke software? Helaas begon mijn ontmoeting met de RollerMouse wat onaangenaam, om een aantal redenen. Het grootste probleem, waar ik meteen tegenaan liep na het inpluggen, was dat de rolbalk al tegen zijn linker- en rechterkant kwam lang voordat de cursor de bijbehorende rand van het scherm bereikte. Dat is omdat ik altijd twee beeldschermen gebruik en de RollerMouse duidelijk ontworpen is voor systemen met één beeldscherm. (De bofkonten met 22- en 23-inch Apple Cinema Displays zouden precies hetzelfde probleem hebben: het heeft te maken met de pixel-dimensies van je Bureaublad, niet het aantal beeldschermen).

Mijn tweede probleem was dat, hoewel ik nooit alle beschikbare knoppen van mijn Kensington TurboMouse Pro gebruikte, ik toch graag een knop toewijs om terug te gaan in webbrowsers, en soms definieer ik andere knoppen voor specifieke taken. Maar Contour Design biedt eenvoudigweg geen sofware om de cursorsnelheid aan te passen of knopacties te herdefiniëren. Bovendien ondersteunt Mac OS 9 geen scrollwieltjes. Er bleek echter een oplossing te zijn, USB Overdrive, vlot gesuggereerd door de technische ondersteuning van Contour Design toen ik mijn problemen voorlegde.

USB Overdive is een universele driver voor USB aanwijsapparaten en joysticks, gemaakt door Alessandro Levi Montalcini, sinds lang een Macintosh shareware-ontwikkelaar. De code van Alessandro vormt zelfs de basis van de meeste drivers die door de makers van muizen, trackballen en andere aanwijsapparaten verspreid worden. Met USB Overdrive kun je de cursorsnelheid en -versnelling aanpassen en vele, verscheidene functies aan verschillende knoppen toekennen en zelfs deze knop-acties beperken tot specifieke applicaties. Ik had het nooit nodig gehad, omdat MouseWorks van Kensington dezelfde eigenschappen leverde voor de TurboMouse Pro trackbal die ik gebruik, maar dit was duidelijk het moment om USB Overdrive eens te proberen.

<http://www.usboverdrive.com/>

Alessandro werkt nog aan USB Overdrive X, die Mac OS X compatibiliteit zal bieden, dus had ik geen ander alternatief dan op de huidige bètaversie te vertrouwen. Het is nog steeds wat ingewikkeld om te installeren, maar het lijkt goed te werken. Ik zette de cursorsnelheid naar 160 dpi (de basisinstelling lijkt ongeveer 400 dpi te zijn) en de cursor kon meteen het hele Bureaublad bestrijken. Een paar snelle handelingen later en ik had mijn knoppen ook ingesteld, zij het dan niet precies zoals ik wilde. USB Overdrive X kan de linker- en rechterknop van de RollerMouse afzonderlijk herkennen en besturen en het laat je de knopactie voor de knop onder het scrollwieltje kiezen. Maar de middelste knop van de RollerMouse is hard gecodeerd om een dubbelklik met de linkermuisknop uit te voeren, en de knop van de rolbalk is ook alleen een enkele klik van de linkermuisknop. USB Overdrive X kon die twee knoppen niet benaderen zonder de actie van de linkermuisknop zelf te veranderen. Het eindigde ermee dat ik de knop van het scrollwieltje gebruikte voor het Terug-commando in webbrowsers, hetgeen een probleem opleverde omdat de spanning op die knop zo hoog is dat klikken nogal moeilijk is.

Daadwerkelijk gebruik -- Nadat deze problemen verholpen waren legde ik mijn TurboMouse Pro aan de kant en dwong ik mijzelf de RollerMouse te gebruiken. In het begin probeerde ik de cursor te besturen met mijn duim op de rolbalk. Dat leek de bedoeling, aangezien de rolbalk precies onder de spatiebalk van het toetsenbord zit, en als ik mijn duim kon gebruiken hoefde ik nauwelijks mijn handen van het toetsenbord af te halen. Jammer genoeg betekende dit dat ik ofwel met mijn linkerhand moest klikken, wat mij moeite kostte om aan te leren (hoewel ik overweeg het nog eens te proberen, omdat het een goede manier lijkt om de inspanning te verdelen over mijn twee handen) ofwel met de knop van de rolbalk moest klikken (wat als een enkele linkerknopsklik telt). Leuk bedacht, maar iets indrukken op een rolbalk die bijna weerstandsloos rolt en glijdt deed de cursor verspringen net wanneer ik wilde klikken. Het is me bijna gelukt enkelklikken te leren, maar dubbelklikken en slepen ging mijn vingervaardigheid te boven, zelfs na een week gebruik.

Toen die aanpak niets opleverde viel ik terug op de techniek die ik van de TurboMouse Pro gewend was: ik bediende de rolbalk met de wijsvinger van mijn rechterhand, en klikte de linkerknop met mijn duim. Het vraagt iets meer beweging van mijn rechterhand vanuit de typpositie, maar toch is het eenvoudig, en ik was toen ik deze techniek gebruikte binnen een paar dagen geheel op mijn gemak met de RollerMouse. Ik gebruik de rechterknop behoorlijk vaak voor contextuele menu's, en voor het eerst ben ik daadwerkelijk het scrollwieltje gaan gebruiken en waarderen (de positie van het scrollwieltje op de TurboMouse Pro - boven de trackball - was buiten mijn bereik). Het scrollwieltje is niet zo soepel als dat op een Microsoft muis die ik ook nog heb, maar het is minder stijf dan dat van de TurboMouse Pro. Ik kan merken dat ik verslaafd ben geraakt aan het scrollwieltje doordat het niet werkt in Classic applicaties en ik voortdurend probeer te scrollen in Nisus Writer, de belangrijkste Classic applicatie die ik nog steeds regelmatig gebruik.

Heeft de RollerMouse nu mijn ongemak en pijn met 47 procent teruggebracht? Nee, maar ik had al weinig ongemak, dus dat is niet verbazingwekkend. Ik bespeur wel een verandering in de gevoeligheid in mijn rechterarm. Vroeger hield het verband met het verder naar rechts reiken om bij de trackball te komen, en nu lijkt het verband te houden met het meer naar links wijzen van mijn arm wanneer ik de rolbalk en de linkerknop gebruik. De afwijking van de typpositie is net genoeg om me iets te laten voelen aan het eind van de dag.

Ik heb niet geprobeerd de rolbalk met mijn linkerhand te besturen, maar voorzover ik kan nagaan zullen linkshandigen daar geen moeite mee hebben. USB Overdrive zou in dat geval uitstekend van pas komen, omdat hij je in staat stelt de functies van de linker- en de rechterknoppen te verruilen.

Trackpads vergeleken -- Als ik er over nadenk stel ik vast dat ik mijn vingers voor de RollerMouse op dezelfde manier gebruik als voor het trackpad op mijn iBook. Dat is geen volslagen verrassing, want de RollerMouse steekt uit de voorkant van je toetsenbord op een manier die erg lijkt op hoe de trackpad en polsondersteuning uitsteekt uit de voorkant van de toetsenborden op PowerBooks en iBooks. Er is zelfs een voorloper op laptops van de RollerMouse: de Outbound Laptop en Outbound Notebook, vroege draagbare Macintosh-klonen, gebruikten allebei de Isopoint Trackbar. In essentie is dit hetzelfde idee als de rolbalk van de RollerMouse.

Als er dan ruimte voor een trackpad is tussen de polsondersteuningen van de RollerMouse, zou een trackpad beter werken dan een rolbalk? Het zou het probleem opheffen van de fysieke begrenzingen van de rolbalk bij het bewegen naar links en rechts, aangezien je altijd je vinger op kunt tillen en terug naar het midden van een trackpad kunt gaan wanneer je de rand bereikt. Maar de RollerMouse heeft als voordeel dat de rolbalk echt soepel en eenvoudig te gebruiken is, zelfs wanneer je handen een beetje bezweet zijn (wat mij in de zomer regelmatig overkomt).

Om de een of andere reden is de trackpad nooit van de grond gekomen buiten de laptopwereld. ALPS verkocht vroeger de GlidePoint, een op zichzelf staande trackpad, en Adesso maakt een naar het schijnt nog steeds leverbaar gesplitst toetsenbord met daarin opgenomen een trackpad. Contour Design doet er wellicht goed aan de mogelijkheid te onderzoeken om een trackpad-versie van de RollerMouse Station te maken. De vermindering van het aantal bewegende delen kan de kosten drukken, en het product zal onmiddellijk vertrouwd zijn bij een groot publiek dat aan trackpads gewend is op laptops.

<http://www.adessoinc.com/product_detail.cfm?productid=42>

De knoop doorhakken -- Moet je nu meteen een RollerMouse kopen? Hij is niet goedkoop: $190 (rechtstreeks bij Contour Design verkrijgbaar, of via TidBITS-sponsor Small Dog Electronics), en hoewel hij voor het werk dat ik doe uitstekend heeft geholpen (e-mail, tekstverwerking, Web browsing, en dergelijke), ben ik er niet gerust op dat hij net zo goed van pas komt in situaties waarin je de muis zeer nauwkeurig moet beheersen, zoals bepaalde soorten grafisch werk of bepaalde spellen. Maar dat geldt natuurlijk ook vaak voor trackpads.

Behoudens deze kanttekeningen is de RollerMouse zeker het proberen waard als je ongemakken of pijn ondervindt als gevolg van het muizen, omdat het zowel je armpositie verandert als het soort beweging dat nodig is om de cursor te bewegen. Vraag vooral naar het terugnamebeleid, mocht blijken dat het apparaat niet past bij de manier waarop je het liefst werkt. Invoerapparaten zijn sterk persoonlijk, en wat voor mij werkt hoeft niet meteen plezierig te zijn voor jou.

Twee boeken over Mac OS X

door Kirk McElhearn <[email protected]>
[vertaling: AV, DPF, MSH]

Toen ik Mac OS X voor het eerst ging gebruiken, in de dagen van de publieke bèta, was ik tegelijkertijd verward en teleurgesteld. Alle gewoontes die, en het vertrouwde gevoel dat, ik had ontwikkeld gedurende meer dan tien jaar werken met Macs, waren in een klap naar de vuilnishoop verwezen. Mac OS X bood een totaal nieuwe gebruikersbeleving, en die zette mijn wereld op zijn kop. Veel verder dan wat prutsen kwam ik niet met die bètaversie. Ik mag dan een vroege aanhanger zijn, ik wilde niet iets aanhangen dat zo onaf was.

Toen kwam de eerste officiële uitgave. Die was beter, maar nog steeds ontbrak er veel. Ik begon het meer te gebruiken, speciaal om een handleiding bij te werken die ik voor een populair gereedschap aan het schrijven was. Maar mijn gebruik van Mac OS X bleef op dat moment nog zeer beperkt. Ik had Mac OS X lopen op mijn iBook, maar op mijn hoofdcomputer bleef ik met Mac OS 9 werken om het "echte" werk te doen. Toen versie 10.1 uitkwam begon het leven te verbeteren. Niet alleen had Apple de interface van Mac OS X verfijnd, maar ook ging ik het meer gebruiken en raakte ik meer vertrouwd met de veranderingen - al was het maar omdat mijn werk, handleidingen en boeken schrijven, dat van mij vereiste. De ommekeer kwam toen ik als co-auteur begon aan mijn eerste boek, Microsoft Office v. X Inside Out, en een nauwkeuriger blik wierp op wat er nou precies achter de aantrekkelijke interface van Mac OS X zat.

<http://www.mcelhearn.com/insideout.html>

Er zijn behoorlijk wat boeken verschenen over Mac OS X. Sommige zijn geschreven tijdens de publieke bèta, andere vlak voordat de 10.1 update uitkwam. Maar de vele verbeteringen die opdoken in 10.1 maakten deze vroege boeken vrijwel op slag achterhaald. Daarna verscheen een hoop boeken naar aanleiding van de 10.1 update (die ongetwijfeld binnenkort enigszins verouderd zullen zijn als 10.2 verschijnt, maar zo zit deze markt nu eenmaal in elkaar). Uit deze laatste groep heb ik meer dan een dozijn Mac OS X boeken onder de loep genomen, en er twee uitgekozen die, in mijn ogen, de meest bruikbare informatie lijken te bieden voor gemiddelde en gevorderde gebruikers. Beginnende gebruikers kunnen uit een groot aanbod van andere boeken kiezen die ze op weg helpen (en ik hoop er een paar te bespreken in toekomstige artikelen), maar als je, net als ik, vanaf het begin met Mac OS X hebt gewerkt, zullen deze twee boeken waarschijnlijk de meeste waarde toevoegen aan je bibliotheek.

Een van de dingen van Mac OS X die de meeste interesse (en vrees) opwekken bij ons Mac-gebruikers van het eerste uur is zijn Unix-fundering. Chris Pepper heeft al veel hierover in TidBITS geschreven, maar laten we zeggen dat wij Mac-gebruikers nu onder onze vingertoppen een aantal al dan niet gebruiksvriendelijke gereedschappen hebben met enorm veel mogelijkheden. Hoewel veel Mac-gebruikers niet willen prutsen met commandoregel-programma's (en ik ben een van hen) heb ik ontdekt dat zij je van tijd tot tijd grandioos uit de brand kunnen helpen. Er is niets mis mee als Mac-gebruikers van het eerste uur weigeren commandoregel-gereedschappen te gebruiken. Apple vereist het beslist niet. Maar er is ook niets mis mee als je zo af en toe de Terminal induikt om iets te doen wat veel eenvoudiger is met commandoregels.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1186>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1214>

Alles over OS X -- Een aantal jaar geleden begonnen David Pogue en O'Reilly & Associates met de succesvolle 'Missing Manual' series. Deze boeken hebben het niveau van dergelijke publicaties helpen verhogen - ze zijn over het algemeen namelijk goed geschreven, compleet, en vol met tips en trucs. Een van de meest succesvolle uit de serie was Mac OS 9: The Missing Manual. Dit boek gaf veel gebruikers gedetailleerde informatie die net iets verder ging dan de basis. Ik heb het voor TidBITS twee jaar geleden gerecenseerd, en het blijft een van mijn favorieten voor achtergrondinformatie over Mac OS 9.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1565928571/tidbitselectro00>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06089>

Pogue is nu terug met het vervolg: Mac OS X: The Missing Manual. Net zoals het Mac OS 9 boek heeft de Mac OS X Missing Manual een logische opzet. Wanneer je het van voor naar achter leest begint het met het bureaublad (mappen en vensters, organisatie, het Dock, en de toolbar), en gaat dan in op applicaties. De delen daarna behandelen meer verschillende onderdelen: zo behandelt het deel Componenten van Mac OS X voorkeuren, de programma's die bij Mac OS X geleverd worden en CD's en DVD's; het Technologieën van Mac OS X deel gaat in op gebruikers, netwerken, het grafische deel, geluid en de Terminal. Het laatste deel gaat in op het gebruik van Mac OS X om online te gaan, terwijl verschillende bijlagen menu's uitleggen, ingaan op installatie en het oplossen van problemen en Web sites en andere boeken suggereert voor meer informatie.

Het is de verdienste van Pogue dat hij het boek kan vullen met nuttige informatie, van de basisbeginselen van het opzetten van gebruikers op je systeem en het gebruiken van vensters tot het aanmaken van een netwerk. Je kunt alles vinden - er is zelfs een kort onderdeel over het klikken en dubbelklikken. Maar net zoals het deel over Mac OS 9 is dit geen boek voor beginners, die zich gauw verloren zouden voelen in de enorme hoeveelheid informatie.

Ik heb zelf veel nieuwe dingen geleerd: toetsencombinaties voor het snel navigeren door de verschillende Finder vensters, hoe gebruikers aan te maken en te beheren en wat handige trucs zoals het opnieuw toekennen van toetsencombinaties, wat altijd zeer eenvoudig was met ResEdit, maar wat nu vanaf de commando-regel moet.

Misschien wel het nuttigste deel van het boek is de eerste bijlage, Het "Where'd It Go" Woordenboek, wat een opsomming geeft van de vele zaken die Apple vervangen heeft uit Mac OS 9 bij het maken van Mac OS X. Heel fijn voor nieuwe gebruikers die bekende zaken zoeken. Ik ben het echter wel oneens met een opmerking die hij maakt: onder het kopje Button View, zegt hij dat dit "verdwenen is - tot grote teleurstelling van de zes mensen die het gebruiken." Ik mis deze mogelijkheid - een leuke handigheid om je eigen lanceervenster te maken door gebruik te maken van pop-up mappen- maar ik ken meer dan zes mensen die hiervan gebruik maakten.

Toen ik een recensie schreef van Mac OS 9: The Missing Manual, gaf ik het volgende commentaar: "Het probleem is in feite dat het boek geschreven is als een encyclopedie of een ander referentie-boek." Dezelfde kritiek is van toepassing op dit boek - het is een encyclopedie, en veel van de hoofdstukken lezen als een serie tips, toetscombinaties en trucs. Je kunt dit zowel positief als negatief zien - de uitgebreidheid van Mac OS X vraagt om een gedegen aanpak, maar de ietwat opsomming-gerelateerde opzet van het boek kan nogal overweldigend zijn.

Mac OS X: The Missing Manual bevat 450 pagina's en kost 25 dollar; Amazon verkoopt het momenteel met 30 procent korting, en in elk geval de boekhandels in de VS zullen het ook verkopen.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0596000820/tidbitselectro00>

Alleen voor ervaren gebruikers -- Mac OS X Unleashed, door John Ray en William C. Ray, is een van de dikste boeken over Mac OS X, en bovendien het boek dat het meeste informatie geeft over de Unix grondbeginselen van het systeem. Met bijna 1500 pagina's bevat deze bijbel een enorme hoeveelheid aan informatie, maar aan de basis schiet het te kort. Het is geen boek voor beginners, noch voor degenen die niks willen weten over de commandoregel. De kern van het boek, zo'n 300 pagina's, is namelijk gewijd aan het gebruik daarvan. Bovendien gaat een groot deel van het boek in op het gebruik van Mac OS X als server, wat voor veel gebruikers niet interessant is.

Het deel over Unix begint met de meest basale commando's die je kunt gebruiken: cd, ls, rm, en anderen. Voor gebruikers die geen Unix ervaring hebben leest dit deel als een basisles. Er worden concrete voorbeelden gegeven zodat je eenvoudig kunt kijken wat er gebeurt. Volg de instructies van de auteurs, en je zult je de belangrijkste Unix commando's snel eigen maken. Ik heb meer geleerd dan ik dacht te willen weten toen ik deze hoofdstukken doorlas (en de beste manier om te leren is om uit te proberen; het volgen van de voorbeelden is dus zeer nuttig). Ik voel me nu op mijn gemak wanneer ik de terminal open, alhoewel ik het zo weinig mogelijk probeer te doen.

Mac OS X Unleashed blijft een boek van hoog niveau, meer geschreven voor administrateurs dan voor gewone gebruikers. Onderdelen over FTP serving, mail-servers, en Web serving gaan veel verder dan wat de meesten van ons nodig hebben, echter als dat nu juist het soort informatie over Max OS X is waar je naar smachtte, dan zal dit boek je niet teleurstellen.

Het biedt ook sterke hoofdstukken over verbinding maken met Windows - veel gemakkelijker onder Mac OS X dan in Mac OS 9 - en andere onderwerpen zoals Perl scripting, printer- en fontbeheer en systeemonderhoud. Al deze onderwerpen uitputtend behandelen kan helaas negatieve gevolgen hebben - het is een enorm, lijvig boek dat veel gemiddelde gebruikers door zijn omvang zou kunnen afschrikken. Wil je echter meer leren over wat er ligt onder de fraaie oppervlakte van Mac OS X, dan is dit een boek voor jou. Door al dat papier wordt het ook niet goedkoper, de officiele prijs is $50, alhoewel de 30% korting bij Amazon de prijs verlaagt tot een meer aanvaardbare $35.

<http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0672322293/tidbitselectro00>

Wat te kiezen? Geen van deze boeken zijn geschikt voor de beginner, ze richten zich op de meer geavanceerde aspecten van Mac OS X, op verschillende wijze. Mac OS X Unleashed richt zich veel meer op de Unix onderdelen van Mac OS X - krachtpatsers onder gebruikers, die de sleutel tot het koninkrijk willen hebben, zouden dit boek moeten kopen. Hiertegenover staat Mac OS X: The Missing Manual, het is precies wat het zegt - een naslagwerk. Het behandelt de basis, de gehele basis en dan alle andere dingen. Het lijdt soms onder het feit dat het een compendium is, al is zijn inhoudsopgave voldoende om de meeste dingen die je nodig hebt, te vinden.

In wezen vullen de twee boeken elkaar prima aan. Een geeft een venster op de zichtbare kant van het besturingssysteem en de ander kijkt achter de schermen; veel gemiddelde tot gevorderde gebruikers van Mac OS X zullen wat van allebei nodig hebben. Mocht je de Terminal absoluut niet willen gebruiken - ik ben er zeker van dat dat voor velen zo is - dan is de Missing Manual vermoedelijk alles wat je nodig hebt.

De enkele maanden dat ik deze boeken had, gebruikte ik beide geregeld en, naast alle andere Mac OS X boeken op mijn boekenplank, bleken zij degenen te zijn waar ik het eerst in kijk, als ik iets weten wil.

[Kirk McElhearn is een freelance vertaler en technische schrijver, hij woont in een dorp in de Franse Alpen.

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering