Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#628/29-Apr-02

Niet gecharmeerd van het Dock in Mac OS X? Adam bekijkt een aantal Mac OS X gereedschappen die je meer startmogelijkheden geven dan ooit tevoren. Je kunt deze gereedschappen zelfs gaan gebruiken op de verbeterde Titanium PowerBook G4 of de nieuwe eMac, alleen voor het onderwijs. Vervolgens levert Matt Deatherage een bijdrage door de getuigenis van Bill Gates in de meest recente fase van de rechtszaak tegen Microsoft te analyseren. Nieuwsberichten: weer een update voor Retrospect 5.0 en het verschijnen van WebSTAR 4.5 voor Mac OS 9.

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/29-Apr-02

[vertaling: DPF]

Een nieuwe update voor Retrospect 5.0 lost nog meer problemen op -- Dantz Development heeft weer een update voor Retrospect 5.0 uitgebracht, waarbij twee problemen opgelost worden. In alle versies van Retrospect lost de 5.0.205 update een probleem op waarbij een crash ontstond bij het scannen van iconen en bestandsprivileges van bestanden met namen die langer dan 31 karakters zijn. Dit probleem kon ook resulteren in een Retro.Icons bestand dat honderden megabytes groot was - gooi dit bestand vooral weg. Ook opgelost is een probleem waarbij Retrospect Express een verkeerde foutmelding zou geven wanneer het automatisch gestart was, of gestart door het dubbelklikken op een to Run document - het bericht zou vermelden dat het niet mogelijk was automatisch te starten. Er bestaan nog problemen met AppleShare IP servers, dus kijk niet raar op wanneer er snel nog een update verschijnt. Er zal binnenkort ook een update verschijnen voor de versie van Retrospect Express die gebundeld is met Norton SystemWorks 2.0. De updates zijn gratis en zijn inclusief de hiervoor verschenen updates; zorg er wel voor dat je de juiste update downloadt voor of Retrospect Desktop/Workgroup/Server (4.1 MB) of Retrospect Express (3.6 MB). [ACE]

<http://www.dantz.com/index.php3?SCREEN=intro_mac_retrospect>
<http://www.dantz.com/index.php3?SCREEN=symantec>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06784>

4D update voor WebSTAR 4.5 voor Mac OS 9 -- Complimenten voor 4D voor het uitbrengen van de WebSTAR Server Suite 4.5 voor Mac OS 9-gebruikers. Ondanks alle aandacht voor de Mac OS X-compatibele WebSTAR V (die echter nog steeds de e-mailserver component van WebSTAR 4.5 mist), heeft 4D de tijd genomen om de Web server in WebSTAR 4.5 te 'decarbonizeren' om de prestaties te verhogen en geheugenlekken weg te nemen. Ook nieuw zijn de verbeterde File Upload plug-in met ondersteuning voor lange bestandsnamen en een nieuwe versie van de WebSTAR Admin applicatie. De update is gratis voor alle WebSTAR 4.x gebruikers en is verkrijgbaar als een download van 49 MB. [ACE]

<http://www.webstar.com/45/>
<http://www.webstar.com/downloads/webstarupdates.html>


Apple brengt onderwijs-eMac en snellere PowerBooks uit

door Geoff Duncan <[email protected]>
[vertaling: DPF]

Net vier maanden na de aankondiging van de dood van de CRT-schermen ten gunste van de platte LCD schermen heeft Apple de eMac geïntroduceerd, een alles-in-een G4-gebaseerde Macintosh alleen voor de onderwijsmarkt - en om de kosten te drukken is de eMac gebouwd rond een 17-inch CRT scherm die resoluties tot 1.280 bij 960 pixels aan kan.

<http://www.apple.com/education/emac/>

Aan de buitenkant lijkt de volledig witte eMac veel op de oorspronkelijke iMac, en dit betekent dat het goed past op bestaand meubilair, ondanks het grotere scherm. Onder de motorkap biedt de eMac een 700 MHz PowerPC G4 processor, 128 MB RAM, een harde schijf van 40 GB, een Nvidia GeForce2 MX grafische kaart met 32 MB videogeheugen, 10/100Base-T Ethernet, drie USB poorten (en nog twee op het toetsenbord), twee FireWire-poorten, een aansluiting voor een koptelefoon en een voor een microfoon samen met nog een audio-ingang, ondersteuning voor een AirPort-kaart, en een mini-VGA aansluiting voor een tweede scherm met dezelfde weergave als het ingebouwde scherm. Er zijn twee configuraties beschikbaar: de 1.000 dollar kostende uitvoering biedt een 32x CD-ROM drive (voor scholen die liever geen opnamemogelijkheden zien in hun ruimtes), terwijl zijn 1.200 dollar kostende tegenhanger een DVD-ROM/CD-RW Combo drive biedt en een 56 Kbps-modem. Apple biedt ook een steun waarmee de kijkhoek aangepast kan worden.

De eMac zal in mei voor het onderwijs verkrijgbaar zijn in de VS en Canada. Deze markt wilde graag een scherm groter dan 1.024 bij 768 pixels maar vond de prijs van de nieuwe LCD-iMac te hoog. De eMac komt hieraan tegemoet, en de introductie is goed getimed: op dit moment maken scholen de planning voor het volgende jaar. In het verleden heeft Apple vaak de boot gemist door aankondigingen te doen in juli of augustus. De eMac lijkt een goed idee: misschien zal Apple er geen grote winsten mee maken, maar wellicht kan het aandeel op de onderwijsmarkt wel vergroot worden.

TiBooks naar 800 MHz -- Apple heeft bovendien de Titanium PowerBook G4 lijn herzien. De meest zichtbare verandering is het scherm: nog steeds 15,2 inch groot maar het biedt nu een resolutie van 1.280 bij 854 pixels tegen 1.152 bij 768 pixels in het verleden - 25 procent meer. Het scherm wordt gestuurd door een ATI Mobility Radeon 7500 processor met 32 MB videogeheugen.

De nieuwe machines hebben processoren tot 800 MHz met 1 MB L3 processor cache, Gigabit Ethernet en een DVI video connector voor het aansluiten van digitale displays (een DVI naar VGA adapter wordt bijgeleverd; Apple levert nu bovendien een DVI naar ADC adapter van 150 dollar om Apple's eigen schermen te gebruiken). De nieuwe PowerBooks zijn onmiddellijk verkrijgbaar. De goedkoopste uitvoering begint op 2.500 dollar, met processorsnelheden van 667 MHz en 800 MHz, 256 tot 512 MB RAM, een gleuf-ladende DVD-ROM/CD-RW drive, 30 tot 60 GB harde schijven en optionele AirPort-ondersteuning. Deze prijzen zijn hoger dan de eerdere instapversie van de Titaniumlijn, maar weer goedkoper dan het eerdere 667 MHz-model.

<http://www.apple.com/powerbook/>


Heeft Bill Gates gelogen?

door Matt Deatherage <[email protected]>
[vertaling: TK, JV]

[Even opfrissen wat er tot nu toe in de Microsoft antitrustzaak is gebeurd. Rechter Thomas Penfield Jackson oordeelde dat Microsoft inderdaad een monopolie vormde en beval de opsplitsing van het bedrijf. Microsoft ging in beroep, het District of Columbia Circuit Court of Appeals vernietigde het bevel tot opsplitsing, en, nadat de regering Bush het voor het zeggen kreeg, gaf het Ministerie van Justitie haar pogingen om Microsoft op te splitsen op. Van alle staten die bij de zaak waren betrokken, volgden negen plus het District of Columbia het Ministerie van Justitie niet in de remediefase en vragen nu een strengere aanpak dan die voorgesteld door het Ministerie van Justitie en de overige negen staten. -Adam]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1152>
<http://news.com.com/2104-1001-891286.html>

Bill Gates verscheen vorige week voor de rechtbank in de Microsoft antitrust remediehoorzittingen, en op de meeste punten bracht hij het er goed van af, alleszins veel beter dan in zijn vorige op video opgenomen getuigenverklaringen. Volgens Joe Wilcox van CNet News maakte Gates "zijn vroeger gemaakte fouten als getuige goed." De Washington Post beschreef de getuigenverklaringen van Gates in het eerdere proces als "pijnlijk" maar deze keer, "toonde een goed voorbereide Gates een menselijk gezicht en een beetje respect," en was hij "beheerst, beleefd, en een meer volwassen bedrijfshoofd" met "een encyclopedische kennis" van de voorgestelde remedie. Andere verslagen beschreven Gates als kalm, grondig, en professioneel. (Als je de volledige verslagen van de getuigenverklaring van Gates nog niet hebt gezien, volg dan de onderstaande links.)

<http://zdnet.com.com/2100-1104-888889.html>
<http://news.com.com/2100-1001-892447.html>
<http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A31247-2002Apr22.html>

Ondanks deze positieve verslagen beweerde de technische gemeenschap meteen dat Gates loog toen hij beweerde dat Microsoft bepaalde componenten van Windows zoals Internet Explorer en Windows Media Player niet kon verwijderen. In de Eastside Journal van het deel van Seattle waar Microsoft is gelegen, schreef de auteur Cydney Gillis over mensen die de beweringen van Gates skeptisch bekeken, waaronder Dave Winer. Winder voerde bij UserLand een onderzoek uit naar deze vraag, en van in totaal 413 stemmen dacht slechts 1 procent dat Gates de volledige waarheid had gezegd. Volgens 64 procent liegt hij, en voor 30 procent probeert hij het gerecht te misleiden door te zeggen dat je code niet uit de huidige versie van Windows kunt verwijderen zonder het geheel stuk te maken.

<http://www.eastsidejournal.com/sited/story/html/89976>
<http://www.userland.com/surveys/results/[email protected]/isGatesLying>

Volgens de aanwezige journalisten bracht Gates het er goed van af, terwijl honderden mensen die er niet bij waren denken dat hij liegt. Een deel is ongetwijfeld gratuit afkraken van Microsoft, maar de meeste klachten zijn technisch. De mensen begrijpen niet hoe iets dat eerst een onafhankelijk programma was, nu niet opnieuw onafhankelijk kan zijn. Omdat de rechtbank over deze kwestie zal beslissen, loont het de moeite om hier dieper op in te gaan.

Achtergrondinformatie -- Voor de duidelijkheid zullen we dit bespreken met behulp van Mac OS 9-terminologie. Veel sleutelcomponenten van Mac OS 9 zijn extensies - AppleScript, QuickTime, Disc Burner, tot zelfs ondersteuning voor USB en FireWire toe. Herstart je Mac zonder deze extensies en je hebt een versie van Mac OS 9 zonder deze mogelijkheden. Elk programma dat één van deze componenten nodig heeft zal niet draaien zonder - geen QuickTime Player zonder QuickTime, geen DragThing zonder AppleScript, en geen Carbon-applicaties zonder CarbonLib.

Toch crashen deze programma's niet, zij werken gewoon niet zoals je het verwacht. Dit hebben we te danken aan Apple, dat al ongeveer vijftien jaar ontwikkelaars waarschuwt om te controleren of een component beschikbaar is vóór het op te roepen. Programma's die componenten oproepen die niet geïnstalleerd zijn, crashen keihard. Controleren vóór je een component oproept komt ruwweg overeen met even kijken of je auto wel helemaal stilstaat voordat je uitstapt.

Terug naar Windows. De staten die geen schikking willen treffen met Microsoft zeggen dat, omdat programma's zoals Internet Explorer, MovieMaker, Windows Media Player en MSN Messenger vroeger onafhankelijke programma's waren, zij dit nu ook opnieuw kunnen worden. Elke vorm van integratie in het besturingssysteem zou als een extensie moeten worden uitgevoerd, zodat programmeurs ze alleen kunnen gebruiken wanneer ze geïnstalleerd zijn en andere bedrijven ze kunnen vervangen met eigen versies. Microsoft zegt dat dit technisch onmogelijk is.

Het is natuurlijk wel mogelijk; Windows-programma's moesten immers in het verleden ook al met of zonder deze componenten draaien. Maar tegenwoordig werken veel programma's, en ook enkele onder Windows, niet goed wanneer deze componenten niet zijn geïnstalleerd omdat er van wordt uitgegaan dat ze er wel zijn. Wanneer een vereiste component vandaag zou worden verwijderd, werken die programma's niet meer, net zoals Gates beweert. Dit is niet wat de staten bedoelen, maar dat is wat hij er van maakt.

<http://www.politechbot.com/docs/gates.testimony.042202.pdf>

In zijn getuigenverklaring beweert Gates dat, om te voldoen aan de eis van de staten dat Microsoft componenten uit Windows zou verwijderen terwijl anderzijds toch de mogelijkheden van de Windows API's behouden moeten blijven, het bedrijf uiteindelijk toch de binaire code voor al deze componenten in Windows zou moeten laten staan. Als je Internet Explorer en zijn html-weergave machine zou verwijderen, geeft Windows totaal geen html meer weer, en dus ook geen helptekst. De code voor html-weergave van Internet Explorer komt nergens anders in Windows voor - verwijder Internet Explorer, en daar gaat html.

Microsoft koos een gelijkaardige benadering bij het proces in 1998 en was toen net als nu, bang dat wanneer het bewijs geleverd zou zijn dat het software in modules kan opdelen, een rechtbank op de lange duur modulaire versies van Windows kon eisen. Hierdoor zou Microsoft de controle over welke programma's in Windows geïnstalleerd blijven moeten opgeven. De staten zeggen dat Microsoft hier sowieso geen zeggenschap over zou mogen hebben, en dat Microsoft alles probeert om die controle te behouden.

<http://davenet.userland.com/2001/08/13/excerptFromBreakingWindows>

Handig met woorden -- Hoe kan Microsoft blijven beweren dat modulariteit onmogelijk is volgens de door de staten voorgestelde oplossingen? De handigheid zit 'm in de interpretatie van het woord "middleware," dat in de remedies gebruikt wordt om de delen aan te duiden die modulair zouden moeten zijn. Microsoft en Gates zeggen dat het woord zo vaag gedefiniëerd werd dat het naar eender welke API - dat wil zeggen naar eender welke routine in Windows zou kunnen verwijzen. Het is net alsof Apple niet alleen QuickTime als een afzonderlijke extensie moest leveren, maar tevens elke routine in QuickTime, zodat die naar believen verwijderd kunnen worden of vervangen.

<http://news.com.com/2100-1001-891286.html>

Die benadering zou nooit functioneren - programmeurs kunnen testen of bepaalde componenten aanwezig zijn, maar niet of elke afzonderlijke API beschikbaar is. Dat zou leiden tot chaos en massale verwarring, exact de gevolgen die Gates beschrijft. Door te blijven hameren op de details en dogmatisch aan de ergst mogelijke interpretatie van het voorstel te blijven vasthouden probeert Microsoft zich ervan te verzekeren dat enkel Microsoft kan beslissen wat wel en wat niet deel gaat uitmaken van Windows, de stelling die de firma al sinds 1995 verdedigt. En bovendien is het nog waarheidsgetrouw ook: Gates zegt dat de voorgestelde remedie zo gelezen kan worden, en zodoende kan Microsoft gedwongen worden het zo uit te voeren.

In feite meldt hij het hof dat Microsoft het op deze manier zal lezen, en de firma zal dan ook secties "middleware" verwijderen op bevel van het gerecht, zelfs al zouden andere delen van Windows APIs nodig hebben die hierdoor ter beschikking gesteld worden. Zulke versies zouden nooit in de winkels terechtkomen, maar als een PC-fabrikant meer dan 10.000 Windowslicenties koopt en eist dat Internet Explorer verwijderd zou worden, dan zou Microsoft het eruit knippen waardoor elk programma dat html-weergave gebruikt onbruikbaar wordt. Zo'n gewijzigde Windows start misschien niet eens op.

De nieuwe remedie zou ook vereisen dat elke modulaire versie zonder verlies aan prestaties t.o.v. de volledige versie zou werken. Microsoft zegt dat het dit absoluut niet kan verwezenlijken. Testen toevoegen om te zien of HTML-weergave aanwezig is, voegt meer instructies aan het programma toe en daardoor gaan de prestaties naar beneden. Vandaar de uitspraak van Gates dat dit onmogelijk is: als je iets verwijdert, ofwel werkt het besturingssysteem niet meer ofwel wordt het trager dan de volledige versie. Het is een extreme interpretatie, maar het ligt binnen de taal van de remedie.

Indien voor de keuze gesteld functies te verwijderen tot op het punt waarop Windows misschien niet meer start (waaruit uiteraard klachten en juridische acties van getroffen PC-makers moeten volgen), of beschuldigd te worden prestaties te verminderen door controles voor ontbrekende componenten in te lassen, liet Gates het hof weten dat Microsoft het eerste zou kiezen. Gezien de steun die het District of Columbia Circuit Court of Appeals in het verleden verleende aan Microsoft in het ontwerpen van producten, is de kans op een straf voor de firma omwille van het niet naleven van een remedie nogal klein. Bovendien steunt, volgens de Washington Post, rechter Colleen Kollar-Kotelly bijna elke tegenwerping van Microsoft, en laat Microsoft toe presentaties te doen voor het hof, terwijl de staten deze mogelijkheid onthouden werd ondanks de talrijke verzoeken. Verwacht niet dat het hof Microsoft op de vingers gaat tikken voor hyper-letterlijkheid.

<http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A35100-2002Apr23.html>

Terug naar de oorspronkelijke vraag. Loog Gates? Nee. Hij getuigde dat een decreet een bepaald gedrag zal veroorzaken in de toekomst, en dat het "onmogelijk" is de dingen te doen werken zoals de staten verlangen. Het is een pose, maar als voorzitter van Microsoft kan hij er wel voor zorgen dat zijn getuigenis waarheid wordt.

De staten kunnen ofwel toelaten dat Microsoft hun voorstel saboteert of terugkeren naar het hof met een voorstel dat zo strikt verwoord is dat Microsoft het op geen andere manier kan interpreteren dan op de bedoelde manier, een moeilijke, indien niet onmogelijke opdracht. De getuigenis van afgelopen dinsdag bevestigde dit, toen de aanklager van de staten Gates verweet de meest extreme interpretaties uit te zoeken, in een mislukte poging om Gates meer aanvaardbare woorden te doen spreken in de getuigenbank.

Kortom, de getuigenis van Gates was consistent met alles wat hij gezegd en gedaan heeft sinds deze miserie begon - de belofte makend dat, als de wereld enige beperkingen zou opleggen aan Windows die Microsoft niet leuk vindt, dat zou uitdraaien op een versie van Windows die de wereld niet leuk vindt. Het is geen loos dreigement.

[Matt Deatherage is de uitgever van MacJournals.com, waar hij MDJ en MWJ leidt - dagelijkse en wekelijkse publicaties, gebaseerd op abonnementen en zonder reclame, voor ernstige Macgebruikers. Voor een gratis proefabonnement, zie MacJournals.com]

<http://www.macjournals.com/>


De beste Mac OS X utilities: alternatieve besturing

doorAdam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: RAW, PEP, AV, JG]

In de vorige aflevering van deze serie over Mac OS X utilities besprak ik Mac OS X applicaties die gebruikelijke mogelijkheden terugbrengen die door derden werden geleverd voor Mac OS 9. Ik zei toen dat ik een groot deel van die categorie buiten beschouwing liet, de utilities die alternatief gereedschap voor besturingssysteemfuncties bieden.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06779>

Hoewel utilities zoals DragThing, QuicKeys X en TypeIt4Me X niet erg op elkaar lijken, blijkt bij nader bekijken dat alle drie alternatieve benaderingen bieden voor het volbrengen van gewone taken zoals het openen van documenten tot het automatisch invoeren van tekst. De bestaansreden van elk van deze utilities is dat de alternatieve methode ofwel sneller is dan de standaardmanier, ofwel beter past bij de organisatie van je hersenen. Omdat de utilities elkaar nogal overlappen, begin ik met de starters en ga ik door naar diegene die alleen tekst invoegen.

DragThing -- Een van de bekendste alternatieve starters is DragThing van James Thomson, die al jaren in Dock-achtige functies voorziet. Je kunt meerdere dokken maken, documenten of mappen aan die dokken toevoegen, sneltoetsen aan een element toekennen en nog veel meer (waaronder, vreemd genoeg, de optie om de Vuilnisbak weer op het Bureaublad te zetten). DragThing biedt veel opties om te personaliseren: kleuren, texturen, hot spots, geluiden, vertraging voor iets in werking treedt, het gebruik van aliassen en ontelbare andere instellingen. Deze veelheid aan opties en instellingen karakteriseert waarschijnlijk het DragThing-publiek: als je het enig vindt om aan je virtuele omgeving te prutsen, dan zal DragThing je zeer waarschijnlijk bevallen. DragThing is shareware en kost $25 (drijvende dokvensters en ondersteuning voor sneltoetsen worden pas geactiveerd als je registreert); competitieve opwaardering vanaf de starter van Semicolon Software, The Tilery (die niet op Mac OS X zal overstappen), vanaf DragStrip van Aladdin of Action GoMac van Power On Software kost $19. DragThing 4.3 is een download van 1.3 MB.

<http://www.dragthing.com/>

MaxMenus -- Hoewel DragThing efficiënt met het onroerend goed op je scherm omgaat, moet je voor een minder rommelig uiterlijk MaxMenus van Proteron eens proberen. Gebaseerd op Action Menus van Power On Software laat MaxMenus je gepersonaliseerde menu's maken die geactiveerd worden door in de hoeken van het scherm te klikken (MaxMenus ondersteunt twee beeldschermen), door in lege ruimte in de menubalk te klikken of door een sneltoets in te drukken. Deze menu's kunnen documenten en mappen bevatten, plus speciale zaken als tekstlabels, scheidingslijnen, aanwezige schijven, open programma's, recente applicaties, recente documenten en Systeemvoorkeuren. De hiëarchische menu's die in schermhoeken zitten of met een sneltoets geactiveerd worden, openen als je er iets opsleept, dat bij loslaten gekopiëerd of verplaatst wordt. Je kunt ook elementen uit een menu vandaan slepen. En alsof dat nog niet genoeg is, kun je ook nog een individuele sneltoets toekennen aan elk individueel element van het menu terwijl je in het menu zit. Ik moest wel wat nadenken over hoe ik MaxMenus wilde opzetten, maar daarna vond ik het zeer nuttig, zeker een winnaar. Mijn enige negatieve punt tot nu toe is dat het geen documenten of mappen opent die op gedeelde maar niet aanwezige schijven staan. MaxMenus 1.1 kost $30; een probeerversie die 30 dagen geldig is, is een 1.1 MB download. Tot en met 5 mei 2002 kunnen eigenaars van Action Utilities van Power On Software 10 dollar besparen op MaxMenus met de boncode ACTN2MAX en hun Action Utilities serienummer.

<http://www.proteron.com/maxmenus/>

piPop -- Waar MaxMenus je met zijn mogelijkheden kan overweldigen, biedt piPop (eerder piDock genaamd) van PiDog Software een meer gerichte aanpak. Beweeg je cursor naar de rand van het scherm en het hiëarchische menu van piPop verschijnt. Navigeer door het menu en klik op een element om het te openen. Je kunt ook een element van het piPop-menu slepen om het te verplaatsen, te kopiëren of het te openen in een andere applicatie, en je kunt zelfs menu's afscheuren en ze op het scherm laten drijven voor veelvuldig gebruik. Hoewel piPop niet probeert om zo personaliseerbaar te zijn als MaxMenus, kun je het piPop-menu control-klikken om opties in te stellen, zoals welke kant van het scherm piPop activeert, of je tegelijk een toets ingedrukt moet houden en welke mappen op het eerste niveau van piPop komen te staan. Terwijl ik dit schrijf, is piPop toe aan versie 2.0b2, en hoewel er regelmatig updates zijn verschenen, heeft het nog steeds stabiliteitsproblemen: het vermijdt het Dock niet wanneer beide aan dezelfde schermkant zitten, en ik kreeg het niet voor elkaar om de eigenschap die het openspringen van mappen als je er iets opsleept van Mac OS 9 nabootst in Mac OS X betrouwbaar te laten werken. Toch is het het waard om piPop in de gaten te houden, ook als je nog niet op Mac OS X overgestapt bent, want het werkt ook onder Mac OS 9. De voorgestelde download-prijs voor piPop (een download van 1 MB) is $20, voor het verwijderen van de opstartwaarschuwing.

<http://www.pidock.com/>

Snard --Met Snard van Gideon Softworks creëer je een op maat gemaakt systeem-breed menu (een aparte Dock bevat haast dezelfde functionaliteit en is beschikbaar als je onder Classic draait) waarin je bestanden en mappen kunt plaatsen; ook is het mogelijk om recent gebruikte documenten te vertonen in een hiërarchisch menu. Het menu kan tevens speciale functies presenteren waaronder een Find opdracht, een Recent Servers menu, een System Preference menu en een Open as Administrator optie. Je kunt tekstscheidingen aanmaken en een naam geven en je kunt je eigen hiërarchische menu met groepen aanmaken. Een ander soort groep - worksets - maakt het mogelijk met één klik een aantal toepassingen en documenten ineens te openen. Je kunt enkel een menukeuze maken door het te selecteren - Snard ondersteunt geen sneltoets. Voor mij was de vensterconfiguratie wat vreemd, het enig onderscheidende waren de worksets en de serverlijst. Snard 1.0 kost $10 en is een 1.6 MB download (1.1 MB voor de Dock versie).

<http://www.gideonsoftworks.com/snard.html>

LaunchBar -- Voor instant betere controle over het toetsenbord van je Mac moet je bij Launchbar van Objective Development zijn. De kern is ongelofelijk eenvoudig - toets Commando-Spatie en het kleine pop-up venster van Launchbar verschijnt, typ er enkele letters in van de bestandsnaam die je wilt openen en toets Return. De kracht van LaunchBar ligt in z'n geavanceerde vergelijkingsalgoritmes. Als ik EA invoerde werd dit door LaunchBar vergeleken met EIMS Admin. De eerste keer dat ik LP intoetste werd niet direct LetterRip Pro Administrator geselecteerd, maar ik kon het makkelijk vinden in de lijst van gepresenteerde mogelijkheden. Aangezien de algoritmes van LaunchBar zich aanpassen werd elke volgende keer dat ik om LP vroeg LetterRip Pro Administator automatisch geselecteerd. Bij afkortingen die niets met de bestandsnaam gemeen hebben (MAIL met Eudora bijvoorbeeld) kun je met de hand aliassen aanmaken. Behalve bestanden, mappen en schijven kan LaunchBar ook URL's openen (uit je Bookmarks bijvoorbeeld), e-mailberichten met adres aanmaken (van je adressenboek) en rechtstreeks naar je voorkeuren in System Preferences gaan. Bovendien kun je bestanden rechtstreeks naar het pop-up venster van LaunchBar slepen voor speciale toepassingen zoals het uitvoeren van de bestands-functies verplaatsen, kopiëren, of een link aanmaken (inclusief aliassen, absolute en relatieve links, en harde links). LaunchBar is kortom gewoon brilliant, hoewel er ruimte blijft voor verbetering. Graag zou ik geselecteerde tekst naar speciale toepassingen (zoals een woord naar Omni Dictionary, of een URL naar een browser) willen sturen; samengebruikte volumes automatisch activeren als dat nodig is; en de Eudora nickname-bestanden leren afbeelden zodat de e-mailadressen makkelijker te herkennen zijn. LaunchBar kost $20 voor niet-commecrciële gebruikers of $40 voor bedrijven; een testversie van 208K goed voor het opstarten van zeven bestanden kan gratis worden gedownload.

<http://www.obdev.at/products/launchbar/>

Script Menu --Script Menu van Apple biedt een alternatieve manier om AppleScript, Perl en een verzameling van andere scripts uit een systeem-breed menu op te starten. Om het te installeren sleep je enkel het ScriptMenu.menubestand naar de menubalk; om het daar weer weg te halen sleep je het eraf. Script Menu geeft automatisch toegang tot een aantal scripts die al geïnstalleerd staan onder Mac OS X (sommigen zijn echt handig, anderen fungeren enkel als voorbeeld), zelf kun je van alles toevoegen door het in de Scripts map in je gebruikers Library map te stoppen. Net als bij Snard is Script Menu niet beschikbaar als je onder Classic draait en het heeft geen ondersteuning voor sneltoetsen. Toch, Script Menu kost je niks, en als je bekend bent met AppleScript kun je er zelf waarschijnlijk wel voor zorgen dat het veel van de functies in de andere produkten die we hier net beschreven hebben kan nabootsen. Script Menu is een download van 284K.

<http://www.apple.com/applescript/macosx/script_menu/>

Drop Drawers X -- Fans van pop-up windows met tabbladen in Mac OS 9 zouden eens moeten kijken naar Drop Drawers X, van Sig Software. Dit programma laat je laden maken langs alle randen van je scherm (en ja, Drop Drawers biedt ondersteuning voor meerdere monitoren). Drop Drawers X heeft twee soorten laden: proces-laden, die actieve programma's laten zien en de meer gebruikte clip-laden, waar je bestanden, aliassen, URL's, stukjes tekst (met stijlen), plaatjes, films, geluiden en nog veel meer in kunt bewaren. Opties voor de locatie en uiterlijk van de laden zijn talrijk en je kunt een lade openen door er met je muis over heen te gaan, erop te klikken, of een vooraf gedefinieerde toets in te drukken. Als een lade eenmaal open is, kun je er dingen in slepen (zelfs op mappen of programma-iconen), onderdelen dubbelklikken (voor het openen van bestanden), of je kunt een onderdeel eruit slepen naar andere programma's (zoals je zou doen met een stukje tekst). Aan elk onderdeel kan een toetscombinatie worden gekoppeld, wat het makkelijk maakt om een bestand te openen, of een stuk tekst in te voegen (wat via plakken gebeurd). Drop Drawers X is meer manueel dan programma's als MaxMenus en piPop omdat je alles zelf moet opzetten in plaats van dat het programma het voor je doet. Het invoegen van onderdelen is heel eenvoudig, wat ervoor zorgt dat het programma zich een stuk vloeiender gedraagt dan programma's als QuickKeys X, deze vereist een stuk meer moeite om een stukje standaardtekst te maken. In het kort, als je vaak stukjes inhoud gebruikt of houdt van het maken van een eigen virtuele omgeving, zal Drop Drawers X bevallen. Zoals piPop, werkt het even goed onder Mac OS 9 als Mac OS X. Drop Drawers X 1.5.9 is een 393K download en kost $20.

<http://www.sigsoftware.com/dropdrawers/>

QuicKeys X -- Het lijkt misschien vreemd om CE Software's lang bestaande macro hulpprogramma QuickKeys X hier te noemen, maar de meeste mensen gebruiken QuickKeys primair om bestanden te openen en stukjes tekst via toetscombinaties in te voegen, alhoewel het activeren van macro's via knoppen op de gereedschapsbalk al jaren mogelijk is. QuickKeys X zal arm blijven aan mogelijkheden als het wordt vergeleken met zijn voorloper onder Mac OS 9, totdat Apple meer van het innerlijk van Mac OS X bekend maakt. Het programma kan typen in programma's, de muispijl bewegen en klikken, bestanden en mappen openen, AppleScripts draaien, wisselen tussen programma's, URL's openen, Finder weergaven veranderen en nog veel meer. Sommige van deze mogelijkheden zijn uniek voor Mac OS X gereedschappen, maar QuickKeys X blinkt pas echt uit als je een macro nodig hebt voor meerdere stappen. Bijvoorbeeld, ik heb nog steeds een simpele macro die het begin van een URL tussen haken zet, hierna de cursor terug zet voor de sluitende haak zodat ik de rest van het URL in kan typen - het is onmogelijk om dit niet in meerdere stappen te doen. Zoals DragThing en Drop Drawers, vereist QuickKeys X een manuele set-up als je het als een starter wil gebruiken, als je echter de meer krachtige mogelijkheden wil gebruiken, is de waarde niet in geld uit te drukken. QuickKeys X 1.5.1, welke een fout herstelt uit versie 1.5 met het inplakken van tekst in sommige Carbon programma's, staat voor $80 en is beschikbaar voor $60. Er is een 30-dagen demo van 7.6 MB.

<http://www.cesoft.com/products/qkx.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06603>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06786>

Keyboard Maestro -- Voor degenen die voornamelijk geïnteresseerd zijn in het toetsenbord, Michael Kamprath's Keyboard Maestro biedt een aantal ingebouwde toetsencombinaties, laat een pop-up gereedschapsbalk zien die je programma's laten wisselen en openen en biedt meerdere klemborden zoals CopyPaste-X en PTHPasteboard. Keyboard Maestro's sneltoets-acties kunnen wisselen tussen programma's, programma's stoppen en verbergen, bestanden openen, URL's lanceren, Systeemvoorkeuren openen, AppleScripts en Unix Scripts draaien, tekst inplakken en toetscombinaties aanpassen. Keyboard Maestro was een beetje instabiel tijdens mijn testen, het crashte meerdere keren en vereiste een herinstallatie. Je kunt Keyboard Maestro gratis gebruiken, alhoewel het betalen van $20 en aantal beperkingen en herinneringen verwijdert. Het is een 526K download.

<http://www.keyboardmaestro.com/>

Key Xing -- John Scalo's Key Xing biedt opties ongeveer gelijk aan Keyboard Maestro's sneltoets-acties - het kan bestanden of mappen openen, wisselen naar programma's als die nog niet actief zijn, actieve programma's verbergen, een aantal systeemacties uitvoeren (Slaap, Herstart, Zet Uit), AppleScripts draaien en URL's naar de browser sturen, allemaal via sneltoetsen. Het kan ook , vreemd genoeg, volledige bestandspaden in de Finder kopiëren en iTunes beheren. Helaas kan het geen tekst in een document inplakken, alhoewel ik denk dat dat via AppleScript kan. Voor $7 shareware echter, zijn Key Xings mogelijkheden misschien net wat je zoekt en het was stabiel tijdens mijn testen. Key Xing 2.1 is geïmplementeerd als een voorkeurenpaneel en is een 316k download.

<http://homepage.mac.com/scalo/keyxing.html>

TypeIt4Me X -- Sinds 1989 maakt TypeIt4Me van Riccardo Ettore het mogelijk stukjes tekst in te voegen met het kiezen van een menu-optie of het typen van een afkorting. (Dit tweede kenmerk is uniek onder Mac OS X utilities.) In Mac OS X heeft Riccardo van TypeIt4Me X een invoermethode onderdeel gemaakt, wat betekent dat het in /Library/Components staat (de andere utilities zijn op zichzelf staande applicaties of voorkeurenvensters) en wordt geactiveerd door het aan te zetten in het Toetsenbordvenster van het Internationale voorkeurenvenster, en daarna TypeIt4Me te kiezen van het toetsenbordmenu. In mijn testen werkte TypeIt4Me X 0.99 goed ondanks dat het in bèta is, hoewel installatie en activering nog niet klaar waren voor de definitieve uitgave. TypeIt4Me X zal $27 gaan kosten ($14 voor studenten) met $9 opwaarderingen. Het is op het ogenblik een 1.7 MB download.

<http://www.users.dircon.co.uk/~r-ettore/TypeIt4MeIndex.html>

Typist -- Met deze laatste utility, Typist van Selznick Scientific Software, zijn we van utilities die alleen maar bestanden openen naar utilities die alleen maar tekst typen gegaan. In Typist zet je blokken tekst op om te typen en plant ze dan in andere applicaties door ze te kiezen van het Dock menu van Typist (klik en houdt vast of Control-klik) of door een door de gebruiker gedefinieerde toets te kiezen en dan een optie van de lijst te kiezen. Hoewel Typist grote blokken tekst kan hanteren, is het traag, vanwege het simuleren van het toetsenbord, als je grote hoeveelheden tekst moet typen; er is ook geen manier om verschillende sneltoetsen te linken met bepaalde stukken tekst. Zoals TypeIt4Me en QuicKeys X kan Typist in getypte tekst veranderingen aanbrengen, of in de aanwezige inhoud van het clipboard. Typist 1.2 kost $15 shareware, en het is een 411K download.

<http://www.selznick.com/products/typist/>

Kies en ga door -- Ik hoop dat mijn beschrijving hierboven jou helpt te besluiten welke van deze utilities het beste past bij jouw manier van werken; persoonlijke voorkeur speelt een grote rol. Ik ben er nog steeds niet zeker van welke van deze utilities een blijvende plaats op mijn harde schijf zal verdienen. Het is echter de moeite waard op te merken dat de testen voor deze artikelen in vorige versies van het Mac OS een boze droom waren - Mac OS X is door en door stabiel, en ik heb geen enkel conflict gezien tussen utilities met overlappende kenmerken.

In het volgende deel van deze reeks hoop ik te kijken naar utilities die Mac OS X sneller, meer flexibel, krachtiger maken, en soms alleen maar gewoon leuker.


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering