Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#627/22-Apr-02

Als je Microsoft Office, Internet Explorer, of Outlook Express gebruikt heb je de beveligingspatches nodig waarover Mark Anbinder deze week schrijft. Andere belangrijke uitgaves zijn onder meer Mac OS X 10.1.4 en Adobe Photoshop 7. Ook deze week, Matt Neuburg bespreekt Suitcase 10 en Charles Wu geeft les over hoe je een professioneel ogende diashow kunt maken met iMovie - een welkom kadootje voor Mac OS 9 gebruikers die iPhoto niet kunnen gebruiken. Tot slot, Apple rapporteert een winst in het tweede kwartaal van 40 miljoen dollar!

Onderwerpen:

Copyright 2002 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/22-Apr-02

[vertaling: RAW]

Mac OS X 10.1.4 uitgebracht -- Apple heeft Mac OS X 10.1.4 uitgebracht, een update van 2.2 MB die verkrijgbaar is via Mac OS X Software Update. De nieuwe software brengt ondersteuning voor Fast 10 SCSI-schijven en -schrijvers van SmartDisk, EZQuest en LaCie. Op het netwerkvlak is een mogelijke vertraging bij het inbellen voor PPP-verbindingen weggewerkt, de prestaties van Sherlock bij het zoeken naar documenten op locale en verre schijven zijn verbeterd en netwerken met routers van 3Com kunnen nu Apple Filing Protocol (AFP)-diensten bekijken. Tenslotte is de netwerkbeveiliging verbeterd: TCP/IP-verbindingen die op BSD gebaseerd zijn, controleren en blokkeren IP-adressen van bestemmingen die broadcast of multicast zijn, en vermijden zo een mogelijk ernstig gat in de beveiliging. Een AppleCare Knowledge Base document dat kort na het uitbrengen van de update werd gepubliceerd gaat in iets meer detail in op de inhoud dan de beschrijving die bij Software Update geleverd wordt. [JLC]

<http://www.apple.com/macosx/>
<http://www.freebsd.org/cgi/query-pr.cgi?pr=35022>
<http://docs.info.apple.com/article.html?artnum=106859>

Photoshop 7 eindelijk gearriveerd -- Adobe heeft aangekondigd dat Photoshop 7 nu geleverd wordt voor zowel Mac OS 9 als Mac OS X. Zoals een superband die te laat komt voor een optreden, is Photoshop 7 waarschijnlijk de meest langverwachte opwaardering naar Mac OS X. Gelukkig biedt het meer dan alleen compatibiliteit met Mac OS X: een nieuw gereedschap, de Healing Brush (Herstelkwast) maakt het repareren van beschadigde foto's oneindig veel gemakkelijker dan in vorige versies, een Documentbrowser maakt het opsporen en verplaatsen van plaatjes mogelijk. Nieuw verfgereedschap biedt betere kwast- en pennestreken, en er is zelfs een spellingscontrole die helpt om de typfouten te vinden die altijd opduiken in projecten (zoals het foutief spellen van de naam van de band op de tour-t-shirts). Photoshop 7 kost $600, of $150 als je een vorige versie bezit. De applicatie vereist Mac OS 9.1, 9.2.1 of Mac OS X 10.1, 128 MB RAM en tenminste 120 MB vrije ruimte op je harde schijf. Maar natuurlijk kun je met Photoshop het beste proberen om al deze minimumeisen zo ver mogelijk te overtreffen voorzover je budget en mogelijkheden dat toelaten. [JLC]

<http://www.adobe.com/products/photoshop/>

Apple maakt 40 miljoen dollar winst in tweede kwartaal -- Geen twijfel mogelijk: iMacs zijn kaskrakers. Apple kondigde 40 miljoen dollar winst aan voor het tweede fiscale kwartaal van 2002, iets meer dan de verwachtingen van de experts na het gebrek aan onderdelen die de levering van de nieuwe platbeeld-iMac vertraagde. Apple had 1,5 miljard dollar aan inkomsten met een bruto marge van 27 procent; de internationale verkoop was goed voor 45 procent van de inkomsten van het bedrijf.

<http://www.apple.com/pr/library/2002/apr/17earnings.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06682>

Apple leverde 220.000 iMacs gedurende het tweede kwartaal, die bijdroegen aan het totaal van 813.000 Macs, een toename van 8 procent ten opzichte van hetzelfde kwartaal vorig jaar. Apple gaf geen details over de verkoop van draagbare computers of de iPod, maar liet wel weten dat het 4,3 miljard dollar aan baar geld heeft en dat het van plan is om voor het einde van het kalenderjaar nog 20 Applewinkels te openen. [GD]

Belangrijke Microsoft beveiligingspatches uitgebracht

door Mark H. Anbinder <[email protected]>
[vertaling: GH]

Microsoft heeft beveiligingspatches uitgebracht om twee zwakheden in de beveiliging te repareren die Internet Explorer, Outlook Express, en Office programma's betreffen in zowel "Classic" Mac OS (Mac OS 8 en Mac OS 9) als Mac OS X. Microsoft vraagt alle gebruikers van deze programma's om de patches meteen te downloaden en te installeren.

<http://www.microsoft.com/security/security_bulletins/ms02019_mac.asp>

De kwetsbare software omvat:

Het eerste beveiligingslek maakt het kwaadaardige HTML code mogelijk, in een webpagina, HTML e-mailbericht of Office document gebruik te maken van een buffer overflow om taken op je computer uit te voeren als het wissen of veranderen van bestanden zonder jouw toestemming. (Bij Mac OS X heeft de aanvaller dezelfde privileges als de gebruiker, wat de kwetsbaarheid kan verminderen.) In het geval van Office documenten (Word bestanden, Excel spreadsheets, of PowerPoint presentaties), moet de gebruiker het document openen om blootgesteld te worden; zowel Microsoft als het gezond verstand zeggen dat je nooit documenten van onbekenden moet openen.

Het tweede beveiligingslek betreft alleen Internet Explorer 5.1 met Mac OS 8 of Mac OS 9. Het zou het een aanvaller mogelijk maken om een bestaand AppleScript uit te voeren op je computer, maar alleen als naam en pad bekend zijn. (De aanvaller kan geen script installeren; het moet al aanwezig zijn.) De meest algemene "bekende" scripts staan in de Speakable Items map; die voeren taken uit als het stoppen van programma's, herstarten, legen van de prullenbak en meer.

De patches voor Microsoft Office 2001 (263 K), Office X (1.8 MB), en Outlook Express (nieuwe versie 5.0.4; 8.6 MB), en patches voor Mac OS 8 en OS 9 gebruikers van Internet Explorer (nieuwe versie 5.1.4; 5.4 MB), zijn beschikbaar voor download op Microsoft's Macintosh download site. Mac OS X gebruikers moeten de patch voor Internet Explorer voor Mac OS X via de Software Update van Mac OS X, via System Preferences installeren. Mac OS X gebruikers moeten ook nog handmatig de patches downloaden en installeren voor Office of andere programmas's.

<http://www.microsoft.com/mac/DOWNLOAD/OFFICE2001/URLSecurity.asp>
<http://www.microsoft.com/mac/DOWNLOAD/OFFICEX/CombUpd1003.asp>
<http://www.microsoft.com/mac/DOWNLOAD/OE/oe504.asp>
<http://www.microsoft.com/mac/DOWNLOAD/IE/ie51.asp>
<http://www.microsoft.com/mac/download/>

Microsoft zegt dat versies van Internet Explorer eerder dan 5.1, of Outlook Express eerder dan 5.0.1, en van Office eerder dan Office 98 niet langer ondersteund worden, niet getest zijn, en misschien wel of niet kwetsbaar zijn.

De huidige beveiligingspatches, als ze toegepast worden, herstellen ook alle eerder geconstateerde kwetsbaarheden in deze versies van Microsoft programma's.

Microsoft biedt gratis gebruikersondersteuning via telefoon voor bellers in de VS en Canada op nummer 866/727-2338. Internationale gebruikers moeten contact opnemen met de lokale distributeur voor informatie over gratis ondersteuning bij downloaden en installeren van deze patches.

<http://www.microsoft.com/worldwide/>

Even op stap met Suitcase 10

door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: TK, AV]

In een recent nummer van TidBITS meldde ik dat Font Reserve, het utility voor fontbeheer dat ik al jaren gebruik, de overstap naar Mac OS X met enigszins beperkt succes had gemaakt, zodat ik de concurrentie wel even moest bekijken. Ik gebruik Extensis Suitcase 10 nu al een paar weken, en tot nog toe is alles zo goed als perfect; het doet zowat alles wat ik van een utility voor fontbeheer verlang, en het doet dit op een eenvoudige en betrouwbare manier.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06751>
<http://www.extensis.com/suitcase/>

Mijn fontbehoeften zijn vrij eenvoudig. Ik heb veel fonts, van allerlei soorten, maar over het algemeen gebruik ik er maar relatief weinig van. Ik heb geen collega's waarmee ik fonts moet delen, hoewel ik af en toe voor mijn werk een bepaalde verzameling fonts nodig heb. Ik wil weten welke fonts ik heb, hoe ze eruit zien, waar ze staan, en ik wil ze op een handige manier kunnen activeren en de-activeren wanneer ik dat wil om het aantal open bestanden te beperken en mijn Font-menu's kort te houden. Dit alles moet bovendien zonder per ongeluk fontconflicten te veroorzaken.

Mijn eerste ervaring met Suitcase dateert al van meer dan 10 jaar geleden, in de dagen van Systeem 6, toen het nog een utility van Steve Brecher was, eerst uitgegeven door Fifth Generation Systems en later overgenomen door Symantec. In die tijd was Suitcase echt baanbrekend: het verloste de gebruiker van de problemen en beperkingen van de eerder domme manier waarmee het systeem omging met fonts. Dat is nu allemaal pure nostalgie want Suitcase 10 heeft waarschijnlijk alleen nog maar de naam gemeen met de oude Suitcase; zelfs wat het doet is veranderd omdat in die tijd een koffer niet alleen fonts kon bevatten (herinner je je nog geluidskoffers, FKEYs, en bureaubladaccessoires?), en fontformaten en fontbeheer zijn enorm geëvolueerd.

Een venster om ze allemaal te zien -- In Mac OS X is Suitcase een enkele gewone applicatie met één venster. Je kunt dit venster tonen of verbergen, maar de applicatie zelf moet draaien opdat Suitcase zijn ding kan doen. Dit betekent dat je van Suitcase waarschijnlijk een Login-item zult maken, zodat het wordt opgestart zodra je de computer herstart of inlogt. Suitcase kan fonts tijdelijk of permanent activeren; permanent geactiveerde fonts worden automatisch geactiveerd wanneer je de applicatie opnieuw opstart. De meeste gebruikers zullen Suitcase opstarten van het Dock, waardoor het venster wordt geopend.

In het venster van Suitcase kunnen alle fonts worden weergegeven in de vijf plaatsen waar actieve fonts kunnen voorkomen onder Mac OS X: de Systeemmap, de Library-map, de Network-map, je gebruiker Library-map, en de Classic Systeemmap. Suitcase beheert natuurlijk niet de fonts in deze mappen, maar gewoon het feit dat het de fonts weergeeft is al handig omdat het voorkomt dat je op zoek moet gaan in die vijf mappen. Het venster geeft ook fonts weer die je in het venster hebt gesleept en kan deze fonts ook beheren; dit kunnen bijvoorbeeld .dfonts, Windows .ttfs, TrueType-, of PostScript-fonts zijn. Fonts in Suitcase zijn aliassen - in tegenstelling tot Font Reserve biedt Suitcase geen optie om een opslagplaats te creëren waarin je de feitelijke fonts opslaat - de gebruiker moet dus nog altijd bijhouden waar de fontbestanden staan. Het eerste wat ik heb gedaan, is alle actieve fonts overal verwijderen, behalve uit de Systeemmap (ik liet ook een paar fonts staan die het Classic systeem blijkbaar nodig heeft), ze op een centrale plek plaatsen, en het beheer ervan heb ik aan Suitcase overgedragen.

Je kunt fonts per koffer of per naam bekijken, of in nuttige subsets, zoals alle actieve fonts of alle niet-systeem fonts. Je kunt tevens fontsets creëren; hiermee kun je groepen van fonts samen activeren en de-activeren; dit is ook mogelijk via het Dock-menu van Suitcase, een handige shortcut.

Onder Classic bestaat Suitcase uit meerdere extensies en een shared library; de belangrijkste is de Suitcase Bridge, dat fonts geactiveerd door Suitcase onder Mac OS X ook in Classic beschikbaar maakt (als Classic het type van het font natuurlijk ook kent). Wanneer je opstart onder het Mac OS 9-systeem dat wordt gebruikt als Classic voor Mac OS X, dan blijkt Suitcase daar ook te werken. Het alias in de map Apple Menu Items dat naar een Mac OS 9-versie van de Suitcase-applicatie verwijst die verborgen zit in dezelfde Suitcase package die je in Mac OS X hebt geïnstalleerd, is een bijzonder geslaagde poging om overbodige rommel te voorkomen.

Andere functies -- Het automatisch activeren van lettertypen waarnaar wordt verwezen in een bepaald document werkt niet bij Mac OS X-native applicaties. Echter het automatisch activeren van lettertype bij het opstarten van een bepaalde applicatie werkt weer wel: je maakt een speciaal soort set van lettertypen, een zogenaamde "application set," waarin je alle lettertypen stopt die je nodig hebt voor die applicatie. Dit soort lettertypen blijven actief, ook nadat je het programma dat ze geactiveerd heeft, hebt afgesloten - of totdat je de computer herstart, wat onder Mac OS X wellicht niet meer gebeurt - dus als je je Lettertype-menu's klein wilt houden dan zul je van tijd tot tijd handmatig deze application sets moeten afsluiten.

Suitcase meldt problemen die zich voordoen bij het activeren van een lettertype en laat jou de keuze hoe verder te gaan. Het feit dat je deze keuze kunt maken heeft voordelen: soms moet je bijvoorbeeld een lettertype activeren ook al is er een probleem. Helaas kan de uitleg van deze problemen in Suitcase wel eens tegenwerken. Toen ik een lettertype wilde activeren, piepte Suitcase omdat er zich een probleem voordeed maar zei er niet bij met welk systeemlettertype het conflicteerde, waar het lettertype zat, of wat voor conflict het was. Bovendien gaf het geen informatie waarmee ik het zelf kon uitzoeken. Ik kon het lettertype toch activeren omdat Suitcase je de mogelijkheid laat zelfs aan systeemlettertypen voorbij te gaan als er een probleem is; maar ik had liever geweten wat er precies aan de hand was.

Een leuke functie is de mogelijkheid lettertypen tijdelijk in Suitcase te importeren. Als je Suitcase herstart of het commando Remove Temporary Fonts kiest, verdwijnen de lettertypenvermeldingen uit het venster in Suitcase. Dat is heerlijk als je lettertypen nodig hebt voor maar één opdracht. Met hetzelfde gemak kun je lettertypelijsten selecteren en Collect Fonts For Output kiezen; je lettertypen worden dan gekopiëerd naar een enkele map zodat je makkelijk met anderen kunt uitwisselen.

Als je op een lettertypelijst klikt in het Suitcase venster, zie je een voorbeeld van dat lettertype. Voor een nauwkeuriger kijk op het lettertype kun je een bijgevoegd programma gebruiken met de naam FontBook; oorspronkelijk gemaakt door Matthias Kahlert en nu onder de vleugels van Lemke Software, de mensen van GraphicConverter. Dit is een handig programmaatje dat een lettertype in verschillende lay-outs en met verschillende toetsenborden kan laten zien; maar in tegenstelling tot Suitcase kan het geen lettertypen tonen die je nog niet geactiveerd hebt. En het is nog niet bijgewerkt zodat het nog niet non-ASCII karakters in de vele Unicode lettertypen in Mac OS X kan laten zien; hiervoor zul je Font Checker moeten gebruiken. (Zie "Twee tekens aan de wand: Unicode en Mac OS X" in TidBITS-624 en TidBITS-625 voor meer over Unicode ondersteuning.) Een ander probleem met deze strategie is dat Extensis moet synchroniseren met het product van een andere ontwikkelaar. Bijvoorbeeld: bij een recente download van Suitcase 10.1.2 zit een verouderde versie van FontBook en als je aan Extensis voorbijgaat en FontBook direct haalt bij Lemke Software heb je alleen een ongeregistreerde versie.

<http://www.lemkesoft.de/us_fontbookabout.html>
<http://www.wundermoosen.com/wmXFCHelp.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1217>

De gebruiksaanwijzing is een redelijk geschreven maar vreselijk opgemaakte PDF. (Hij die een tweekoloms lay-out maakt voor op een computerscherm, moge zijn harddisk tot in den eeuwigheid een vervelend gezoem produceren.) Het bevat een behoorlijk aantal fouten, zoals de vermelding dat Suitcase scriptable is terwijl, voorzover ik kan zien, dat niet het geval is.

Laatste woorden -- Een aantal gebruikers meldde dat Suitcase crashte maar ik kan daar niets over zeggen omdat ik dat niet heb meegemaakt. De grootste tekortkoming van Suitcase die ik kan vinden is dat, in tegenstelling tot Font Reserve, het venster niet werkt als een database; je kunt bijvoorbeeld geen extra attributen toekennen aan een lettertype zoals klasse en eigenaar en dan hierop sorteren of filteren of zoekopdrachten op uitvoeren. Het gevolg is dat zelfs een middelgrote lettertypelijst al best lastig is om mee te werken en een lettertype waar je niet de naam van onthoudt maar alleen de soort (bijvoorbeeld een sans-serif lettertype) wordt onvindbaar.

Bij het gebruik van Suitcase is er weinig wat ik niet in Font Reserve kan vinden maar er zijn ook dingen die ik beter vind. Er zijn een aantal dingen waar je de gebruiksaanwijzing voor moet lezen: bijvoorbeeld de enige manier om te schakelen tussen permanent geactiveerde lettertypen en tijdelijk geactiveerde lettertypen is door in de lijst erop te Option-klikken; er is geen knop of menu dus je komt er niet vanzelf achter en dat vind ik een ontwerpfout. Buiten dat is de interface van Suitcase duidelijk en makkelijk; een enkel meteen begrijpelijk venster, het hanteren van lettertypefamilies en kofferbestanden is netjes en verloopt gladjes; het gaat goed om met lettertypeconflicten, op het bovengenoemde voorbeeld na en het werkt met elk lettertype dat ik ken.

Suitcase 10 kost $100; de upgrade van Suitcase 3 is $50. Het vereist Mac OS X 10.1.1 of hoger. En er is een 30-dagen demo beschikbaar van 15 MB.

Zo maak je een iMovie diashow

door Charles Wu <[email protected]>
[vertaling: RAW, PEP, JV, JG]

Met Apple's successoftware iPhoto is het gemakkelijk om niet alleen je foto's te verzamelen en te classificeren, maar er ook diashows van te maken met geleidelijke overgangen tussen foto's en een bijbehorende soundtrack. Maar helaas is iPhoto alleen verkrijgbaar voor Mac OS X. Hoewel je met andere Mac OS 9 applicaties, zoals iView MediaPro, ook diashows kunt maken, gebruik ik een handig programma, dat bij mijn Mac geleverd werd, om gelikte diashows te maken: Apple's iMovie 2.

<http://www.apple.com/iphoto/>
<http://www.iview-multimedia.com/products/mediapro/>
<http://www.apple.com/imovie/>

Nu heeft iMovie natuurlijk bij lange na niet het gereedschap voor het beheer van foto's dat iPhoto biedt, maar je kunt er wel QuickTime diashows mee maken, en DVDs (als je iDVD of DVD Studio Pro hebt), en zelfs videobanden met je fotoverzameling erop. Je kunt professioneel ogende overgangen gebruiken zoals vegen en oplossen, geluid en ondertiteling toevoegen, en een soundtrack toevoegen die aan de foto's gekoppeld zit. Omdat iMovie QuickTime filmpjes kan maken en naar video kan exporteren, kun je je avonturenverhalen opsturen naar mensen met en zonder computers.

Dit artikel laat je stap voor stap zien hoe je een professionele diashow maakt met iMovie 2. Hoewel het voornamelijk ontworpen is om digitale video vast te leggen en te bewerken, kan iMovie ook stilstaande beelden importeren en ze in videoclips veranderen, die daarna bewerkt kunnen worden met alle mogelijkheden die iMovie biedt. Door van deze optie gebruik te maken, kunnen we een filmpje maken dat uit vele stilstaande beelden bestaat.

Ik ga ervan uit dat je je foto's al van je digitale camera (of gescande, afgedrukte foto's als je geen digitale fotocamera hebt) naar een map op je harde schijf hebt overgezet. En natuurlijk neem ik aan dat je iMovie hebt, dat vanaf juli 2000 gratis meegeleverd werd met elke Mac met Firewire; de Mac OS 9-versie is ook verkrijgbaar in de Apple Store voor $50.

<http://www.apple.com/imovie/macos9/>

De film mag beginnen -- Allerlei foto's door elkaar is leuk als je ze op tafel uitspreidt, maar een goede fotoserie vertelt een verhaal. Eerst bedenk je het verhaal dat je wilt vertellen van die gebeurtenis, of het nou een verjaardag is of een vakantie. We nemen nu even aan dat je de hele dag foto's hebt genomen van het verjaardagsfeestje van je kind en dat je die wilt laten zien aan de grootouders die ver weg wonen.

Als je iMovie opstart krijg je de gelegenheid om een naam te geven aan een nieuw movie project. Noem het iets waaruit je de inhoud kunt afleiden, zoals "Derde verjaardag." In het begin is je project nog leeg, dus maak gebruik van de import-optie van het File menu om naar de map te gaan die je foto's bevat. Je kunt elk foto-bestand apart ophalen, maar het is makkelijker om ze allemaal tegelijk op te selecteren met Commando-A. Als je de importknop aanklikt en dan even geduld hebt (het hangt af van de hoeveelheid foto's die je importeert) verschijnen de beelden als thumbnail plaatjes in het rechtergedeelte van iMovie dat de Shelf heet. Op dit punt zijn je foto's nog niet toegevoegd aan je film; de Shelf is enkel een bewaarplaats.

Kies de spelers -- Kijk naar je thumbnails in de Shelf en bedenk welke plaatjes je wilt gebruiken en in welke volgorde je ze wilt laten zien. Een van de onaangename geheimen van digitale video is dat het nu zo weinig kost dat mensen veel meer film opnemen dan ze ooit kunnen gebruiken; een doorsnee video-opname bevat vijf of zes keer meer film dan nodig voor je eindprodukt. Ditzelfde geldt ook bij digitale foto's. Gelukkig hoef je niets weg te gooien - enkel te kiezen wat je wel wilt.

Om je selectie te maken sleep je enkel de gekozen thumbnails naar de onderkant van je scherm, dit heet de Clip Viewer; onthoudt dat de film zal spelen van links naar rechts. Je kunt de volgorde in de film veranderen door foto's binnen de Clip Viewer naar een andere plaats te slepen.

iMovie geeft standaard aan dat elke foto vijf seconden wordt vertoond, dit wordt aangegeven door het nummer dat verschijnt boven de clip. Als je die tijd wilt veranderen selecteer je de clip en verander je de waarde van het Time veld bovenin de Clip Viewer. (iMovie gebruikt de tijdcodenotering voor de duur van de clip, dus een lengte van vijf seconden ziet er uit als: "00:05:00". Dat staat voor "nul minuten, vijf seconden, en nul frames" - aangezien elke film uit 30 frames per seconde bestaat zou een nummer als "00:12:26" nul minuten, twaalf seconden en 26 frames betekenen, net vier frames onder dertien seconden.)

Als je hier bent aangekomen heb je een eenvoudige fotoserie gemaakt. Maak gebruik van de Monitor controles (het hoofdvenster), speel je fotoserie van begin tot eind, of scroll hem voor- of achteruit door te slepen met de Playhead (het kleine driehoekje direct onder het Monitor venster). Het is nog redelijk saai, dus daar gaan we met de volgende stappen wat aan doen.

Titels toevoegen -- Laten we beginnen met een grote titel toe te voegen aan de diavoorstelling. Klik op de Titles-knop onderaan de Shelf om het titelpaneel naar voren te brengen, deze toont een lijst met beschikbare titelstijlen. Als je op een element van de lijst klikt, dan krijg je een voorbeeld in het preview-venster bovenin het paneel te zien; voel je dus vrij ze allemaal aan te klikken om de beschikbare stijlen te kunnen bekijken. Laten we Centered Multiple kiezen, dat verschillende regels tekst weergeeft, die in reeksen in- en uitfaden. Typ de naam van je diavoorstelling in het tekstveld onder de titellijst; iMovie toont slechts twee regels tegelijk in deze titelstijl, daarom zijn de velden in paren weergegeven. De volgende groep kan gebruikt worden om de datum van de gebeurtenis, commentaren of wat je maar wilt in op te nemen. Klik op de plus-knop om nog eens extra twee regels toe te voegen. Aangezien dit de titel is van de hele diavoorstelling, willen we die op zichzelf vertonen, en niet bovenop een dia, kruis dus "Over Black" aan. Als je tevreden bent met het resultaat, gebruik dan drag & drop om de naam van de titel (in Centered Multiple stijl) aan het begin van de diavoorstelling te plaatsen. Nu heb je een professionele intro toegevoegd. Een klein zwart balkje verschijnt onderaan de thumbnail van de clip, met een rode balk die daar overheen gaat om de voortgang van het maken van de titelclip aan te duiden. Maak je niet ongerust, je kunt met andere beelden werken terwijl dit gebeurt.

Titels toevoegen aan de verschillende dia's volgt dezelfde procedure, maar zonder dat je de "Over Black" optie aanvinkt. In plaats daarvan kies je een thumbnail in het clipvenster, en je kiest een andere titelstijl; typ de titel; kies opties voor lettertype en -grootte, kleur en speeltijd met de knoppen in het titelpaneel; en versleep de titelstijl naar de plaats net links naast het beeld waarop ie moet verschijnen. iMovie legt titels bovenop clips, dus als de titel langer duurt dan de clip, dan overlapt de titel de volgende clip, of maakt een nieuwe clip aan als ie aan het einde van de film komt.

Overgangen toevoegen -- Ondertussen staan onze dia's in de volgorde die we willen, en vele van hen zijn voorzien van titels. De dia's worden echter abrupt de ene na de andere vertoond, laten we nu dus proberen er iets interessanters mee te doen. De sterkste "ooh-ahh" factor bij oude Kodak projector diavoorstellingen werd veroorzaakt door twee projectoren waarvan de beelden in elkaar overliepen. Laten we daarom de Overlap overgang gebruiken om hetzelfde effect te krijgen. Klik op de Overgangenknop in de Shelf, om een lijst met beschikbare overgangen te bekijken, en kies Overlap. Bepaal de tijdsduur van het effect met de Snelheid-schuifbalk. Als je tevreden bent over het resultaat dat je in het preview-venster te zien krijgt, sleep je de overgang naar de ruimte tussen de twee dia's waartussen je het effect wilt. iMovie plaatst een overgangsicoon in het clipvenster en toont de overgang.

Spraak toevoegen -- Op dit moment heb je het equivalent van een stomme film, laten we die veranderen in een geluidsfilm. Klik op de Audioknop in de Shelf om het audiopaneel naar voren te brengen. Vooraleer je begint te spreken, plaats je de Playhead in het monitorvenster op het punt waar het verhaal zal beginnen. Gebruik een ingebouwde of externe microfoon die met je Mac verbonden is, druk op de Record Voice-knop om een gesproken tekst over een bepaald beeld op te nemen. Klik op Stop wanneer je klaar bent.

Terwijl iMovie je stem opnam, schakelde ie over naar de Timeline Viewer, die meer informatie geeft over wanneer een clip begint en eindigt. Terwijl je opneemt, verschijnt een oranje balk op het geluidsspoorgebied van de tijdslijn. Klik op het segment om te weten te komen hoe lang je tekstfragment duurde. Als je de lengte van het beeld wil laten overeenkomen met die van het verhaal, selecteer dan de clip van het beeld, schakel over naar de Clip Viewer, en pas het tijdsveld aan. Als je geluidseffecten wil toevoegen, dan heeft iMovie er wel een paar leuke die je kunt verslepen naar de tijdslijn of naar de Clip Viewers.

Een geluidsspoor toevoegen -- De laatste stap is filmmuziek toevoegen aan je diavoorstelling. Je kunt audiobestanden in AIFF of MP3 formaat importeren, die als purperen balken verschijnen in het tweede geluidsspoorgebied van iMovie. Plaats de Playhead op het punt waar je wilt dat de muziek begint, en gebruik dan het Import File commando in het File menu om naar de map te navigeren die je muziek bevat en importeer een clip. Als de muziek te lang is, kun je die inkorten door de driehoek die uiterst rechts op de muziekclip staat te verslepen. Anders dan bij iPhoto kun je meerdere muziekclips toevoegen.

Je bent klaar! Je hebt een professioneel ogende diavoorstelling gemaakt. Nu is het tijd om die op de wijde wereld los te laten.

De film exporteren -- Hoe exporteer je de diapresentatie uit iMovie? Als je het via e-mail gaat sturen of op het web gaat plaatsen, exporteer dan het programma als een QuickTime movie van passende grootte. Als jouw ontvangers geen computer hebben, overweeg dan om ze een videoband of DVD te sturen.

Kies Export Movie van het File menu en kies QuickTime van het menu bovenaan het dialoogvenster. iMovie beschikt over enkele standaardinstellingen voor het exporteren naar verschillende filmformaten, zoals Web Movie, E-mail, of CD-ROM. Hoe beter de kwaliteit hoe meer schijfruimte de film inneemt, zorg er dus voor dat je een machine hebt die krachtig genoeg is en dat je genoeg schijfruimte hebt.

Als je een videoband gaat maken hebt je twee mogelijkheden. Exporteer een QuickTime film via de opties "To Camera" of "For iDVD" en kopieer het dan naar een gewone videorecorder, of neem het rechtstreeks op van je computer. De eerste aanpak geeft je de beste kwaliteit, omdat je opneemt van of een MiniDV band of van DVD. De tweede keuze vereist dat jouw Mac uitgerust is met een video-uit poort en de juiste kabels die je met jouw recorder kunt verbinden. Kies in iMovie "full screen mode" en klik record op je recorder. Het kost misschien een paar pogingen om de twee handelingen te synchroniseren.

Hoe dan ook, je hebt een diashow in elkaar gezet die interessanter is dan het merendeel van bedrijfspresentaties, zonder Mac OS X of extra software. En daarbij heb je, hopelijk, ontdekt dat iMovie een amusant gereedschap kan zijn, zelfs al bezit je geen digitale camcorder.

[Charles Wu verdeelt zijn tijd tussen Mountain View, California en Denver, Colorado en is deze dagen een lid van de overbodige economie, hij overweegt naar handelsschool of weer terug aan het werk te gaan. Zijn laatste positie was Technical Marketing manager, en voordien heeft hij gewerkt als software ingenieur, product manager en in business development voor verscheidene technologie maatschappijen. Hij probeert echter nog steeds uit te kienen wat hij wil worden als hij opgroeit en zal ieder interessant idee in overweging nemen. In zijn vrije tijd beheert hij een restaurantbesprekingswebsite voor Denver genaamd Zig Zag Club.]

<http://www.zigzagclub.com/>
<http://homepage.mac.com/ccwu/>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering