Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#593/20-Aug-01

Moe van al die telefoonnummers? Lees verder om te zien hoe Adam en Tonya persoonlijke voice communicatie in Ithaca opnieuw doorgedacht hebben; misschien kun je jouw telefoonleven eenvoudiger maken. Voor degenen die op zoek zijn naar de perfecte plek om tekstfragmenten te bewaren bekijkt Matt Neuburg drie door lezers aanbevolen programma's. In het nieuws, Palm koopt Be, de SpamCon Foundation gaat te water, en aandacht voor Netscape 6.1 en Interarchy 5.0.

Onderwerpen:

Copyright 2001 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/20-Aug-01

[vertaling: MK, SL]

Be ingepalmd -- Palm Inc. neemt Be Inc. over, het bedrijf dat werd opgericht door de vroegere Apple-topman Jean-Louis Gassee. Apple had in 1996 al een bod op het bedrijf overwogen, maar kocht toen in plaats daarvan Steve Jobs' NeXT. Palm wordt eigenaar van Be's intellectueel en technisch eigendom, en dus ook van de besturingssystemen BeOS en BeIA (laatstgenoemde is vooral bedoeld voor Internetapparaten). Palm betaalt $11 miljoen in eigen aandelen en zal werkgelegenheid bieden aan werknemers van Be. Be blijft in het bezit van het bedrijfsvermogen en lopende rechten, alsmede bepaalde in contracten vastgelegde rechten. Be behoudt tevens het recht om bepaalde claims uit te oefenen, waaronder enkele die te maken hebben met anti-kartelwetgeving. Sommige analisten denken dat hiermee juridische stappen tegen de belangrijkste leverancier van besturingssystemen, Microsoft, worden voorbereid. Palm verklaarde van plan te zijn Be's technologie te gebruiken om het Palm OS uit te breiden onder regie van de Palm Platform Solutions Group, die eind 2001 als volledige dochteronderneming zal worden verzelfstandigd. [JLC]

<http://www.palm.com/>
<http://www.be.com/>
<http://www.be.com/press/pressreleases/01-08-16_assetsale.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00778>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00779>

Netscape 6.1 ziet het daglicht -- Netscape Communications heeft in alle stilte versie 6.1 uitgebracht van zijn geïntegreerde internet softwarepakket (web browser, e-mail, HTML-editor en direct berichtenverkeer). Belangrijkste nieuwtjes in Netscape 6.1 zijn ondersteuning voor meer dan een e-mail account, offline ondersteuning voor IMAP accounts, geïntegreerd direct berichtenverkeer, een formulierenmanager voor het (gedeeltelijk) automatisch invullen van formulieren, en flexibele zoekfunctionaliteit ondergebracht in een knoppenbalk die door de gebruiker is aan te passen. Er is ook een nieuwe interface: Netscape kent nu "thema's", waarmee het uiterlijk van het programma te veranderen is. Voor de velen die hebben geprobeerd om Netscape 6.0 te gebruiken is het misschien belangrijker nieuws dat de stabiliteit en de snelheid zijn verbeterd -in de tests die we tot nu toe hebben uitgevoerd verliep de installatie naar behoren en crashte het programma niet vaak. Dit was wel anders bij Netscape 6.0, waarvan de installatie bij verschillende redacteuren een corrupte hard disk heeft veroorzaakt. Wel moet ons van het hart dat de nieuwe interface langzaam, onhandig en onnodig modaal is. Erg weinig Macintosh, ook. Zo is het voorkeurenvenster bijvoorbeeld van het modale type, maar toch kun je de afmetingen veranderen. Bovendien is het te klein voor wat het wil tonen en het onthoudt ook nog eens een keer niet welke categorieën waren uitgeklapt of geselecteerd. De systeemeisen voor Netscape 6.1 zijn een PowerPC 604e van 266 MHz of sneller, tenminste 64 MB RAM en Mac OS 8.6 of Mac OS 9. Er is een preview-versie van Netscape 6.1 voor Mac OS X beschikbaar, maar deze mist de Default Downloader Plugin en Java, en bovendien kan het gebruik van de spellingscontrole onder Mac OS X een crash tot gevolg hebben. Netscape maakt gebruik van een klein installatiehulpprogramma dat het downloaden van de gewenste modules regelt, dus hou rekening met een multi-megabyte download als je het installatieproces start. [ACE]

<http://home.netscape.com/computing/download/>
<http://home.netscape.com/browsers/6/index.html?cp=djulrn>
<ftp://ftp.netscape.com/pub/netscape6/english/6.1/mac/macosx/sea/Netscape6-macosX.sit.bin>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1444>

FTP Disk hoogtepunt van Interarchy 5.0 -- Stairways Software heeft Interarchy 5.0 uitgebracht, een belangrijke upgrade van hun populaire Macintosh FTP-programma. Nieuw in versie 5.0 is FTP Disk. Hiermee kun je FTP servers benaderen via de Finder als schijven op je bureaublad: Interarchy downloadt de directory die je aanwijst naar een lokale map op je harde schijf, en regelt dan in de achtergrond transparant de uploads en wijzigingen aan de directory op afstand, zodat zowel de lokale bestanden als die op afstand bij de tijd blijven. Interarchy 5.0 is bovendien een gecombineerde "Fat Carbon" applicatie. Dat wil zeggen dat hetzelfde programma optimaal loopt onder Mac OS 8, Mac OS 9, en Mac OS X (dus je hoeft niet op jacht te gaan naar de versie die afgestemd is op het besturingssysteem van jouw Mac). Andere nieuwe mogelijkheden zijn verbeterde mirroring, Tunnel via SSH (alleen voor Mac OS X) zodat FTP gebruikersnamen en wachtwoorden niet onversleuteld over het Internet worden verzonden, ondersteuning voor slepen van browserlinks, en gereorganiseerde menu's. Interarchy 5.0 kost $45; upgrades zijn gratis voor gebruikers die Interarchy 4.0 gekocht hebben na 25 juni '01, en andere gebruikers van Interarchy 4.0 kunnen een korting vragen middels de transactie-informatie van hun aankoop. Een volledige versie van Interarchy 5.0 is beschikbaar tot 01 oktober '01; het is een download van 3 MB. [GD]

<http://www.interarchy.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=06250>

SpamCon Foundation biedt bronnen om spam tegen te gaan -- Iedereen heeft een hekel aan spam, maar sommigen gaan een stapje verder om het uit te bannen. Dat geldt speciaal voor Tom Geller, executive director van de onlangs opgerichte SpamCon Foundation, een niet op winst gerichte organisatie in Californië die ondersteund wordt door giften van particulieren. Als Macintosh-oudgediende van ZiffNet/Mac en MacWEEK heeft Tom al veel energie gestoken in het inperken van spam, eerst door het Suespammers Project en nu door de SpamCon Foundation. Enkele van de diensten die de SpamCon Foundation biedt zijn handleidingen voor personen die de hoeveelheid spam die zij ontvangen willen beperken, hulp voor adverteerders die e-mail willen gebruiken zonder te spammen, een doorzoekbare database met meer dan 7000 verhalen in de media over spam, een bibliotheek met hard cijfermateriaal over spam om argumenten over de nadelige uitwerking ervan te onderbouwen, en gratis e-mailadressen in het domein suespammers.org, waarop je alleen post kunt ontvangen. De SpamCon Foundation publiceert ook nog een wekelijks nieuwsblad en heeft mailinglists lopen rondom de spam-kwestie. Ik raad iedereen die spam wil terugdringen aan de website van de SpamCon Foundation te bezoeken, en als je vindt dat ze goed werk verrichten, overweeg dan ze te ondersteunen met een schenking die je af kunt trekken van de belasting. [ACE]

<http://www.spamcon.org/>

Enquêteresultaten: was je kind veilig? Vorige week vroegen we om meningen over waarom KidSafe van Apple niet voldoende gebruikt werd door klanten om Apple de dienst voort te laten zetten. Zoals we verwachtten zei 33 procent van de respondenten dat ze nooit gehoord hadden van KidSafe. Dit wijst op een tekortschieten van Apple in het adverteren van de dienst. Maar nog meer mensen - 34 procent - zeiden dat ze geen softwarefilters wilden, en 22 procent houden persoonlijk het internetgebruik van hun kinderen in de gaten. Een handjevol mensen (13 procent) hadden KidSafe geprobeerd, en vonden het gebrekkig werken, hoewel 6 procent vond dat het goed had gewerkt. Slechts één persoon gebruikte een concurrerende dienst in plaats van KidSafe. Hoewel het aantal respondenten nogal klein was omdat we het beperkten tot mensen die daadwerkelijk verantwoordelijk zijn voor kinderen die het internet gebruiken, ben ik geneigd uit de enquête de conclusie te trekken dat de zorg die de meeste mensen hebben over kinderen die onwenselijke internetpagina's opzoeken of tegenkomen te gering is om mogelijk gebrekkige softwarefilters te zoeken en te gebruiken. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbpoll=73>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=1443>


Spraak-communicatie op maat

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: PEP, MSH, TK]

Zoals bekend verhuisden Tonya, Tristan en ik begin juli van Seattle naar Ithaca, New York. Langzaam aan raken we thuis in ons nieuwe huis en regelen wij alle zaken die nodig zijn op ons nieuwe adres. Het meest fascineerde mij - toch een verrassing - onze nieuwe telefoonaansluiting. Over je telefoonaansluiting denk je meestal niet zoveel na, maar er zijn op dit moment vele subtiele veranderingen gaande in de manier waarop wij met elkaar communiceren over die telefoonlijnen en Tonya en ik besloten om bij deze gelegenheid eens opnieuw te bedenken wat wij eigenlijk wilden van onze telefoonverbinding.

Hoe het was -- Vijf jaar geleden in Seattle hadden wij grootse plannen voor onze telefoonaansluiting - meerdere telefoontoestellen in verschillende kamers van het huis op zo'n manier met elkaar verbonden dat ze afhankelijk van welk nummer werd gebeld en het tijdstip van de dag elk een eigen geluid maakten. Zoals dat gaat met mooie plannen, ze waren niet bestand tegen US West (nu Qwest) die ons de eerste zes maanden slechts een enkele telefoonlijn kon leveren. Aangezien wij allebei zaken doen over de telefoon en al ons internet-werk zich van modems bedient (US West had negenmaanden nodig voordat zij ons een frame relay lijn leverden) kun je je voorstellen dat een enkele telefoonlijn zo z'n beperkingen heeft.

Uiteindelijk kregen we de gevraagde lijnen, we gebruikten ons eerste telefoonnummer om gebeld te worden, daar tegen deze tijd iedereen dit nummer kende en we geen eenvoudig onderscheid meer konden maken tussen zij die de een van ons en zij die de ander van ons wilde spreken. De tweede lijn gebruikten we om zelf iemand te bellen, de eerste lijn bleef zo vrij om gebeld te worden, als de eerste lijn in gesprek was of niet werd opgenomen werd deze doorgeschakeld naar de voicemail van US West. Toen Tonya met zwangerschapverlof was gebruikte ik de tweede lijn voor het verzenden en ontvangen van faxberichten.

Ergens werd het ons duidelijk dat dit niet zo efficiënt was en we probeerden het te verbeteren. We deden de tweede lijn weg en abonneerden ons op een gratis eFax abonnement om faxen te ontvangen (ons faxapparaat kon de eerste lijn gebruiken om faxen te verzenden). We schaften een mobiele telefoon aan voor Tonya zodat zij kon bellen zonder dat de eerste lijn onbereikbaar zou zijn tijdens kantooruren. Veel van haar vrienden belden haar ook op deze mobiele telefoon, waardoor het minder vaak voorkwam dat ik haar weer eens moest gaan zoeken omdat er voor haar een gesprek was op de vaste lijn .

Even tussendoor, het gratis eFax abonnement werkte heel goed voor het ontvangen van fax, niet alleen is het niet langer nodig om een extra telefoonlijn of een ingewikkelde schakelknop voor de fax te hebben, het betekent ook dat je alleen die berichten afdrukt die je echt op papier moet hebben - de rest verschijnt enkel als een e-mailbericht op je scherm dat je kunt weggooien na het gelezen te hebben. Ik kan het niet sterk genoeg aanbevelen. Voor meer informatie, lees "De Feiten Over Internet Faxen" van Hudson Barton inTidBITS-484.)

<http://www.efax.com/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05428>

Het werd ons geleidelijk aan duidelijk dat een telefoonnummer enkel een relatie heeft met een persoon, net als e-mailadressen, en niet met fysieke locaties. Als je iemand belt dan wil je meestal met die ene persoon spreken, niet met iemand anders op die plek, het is maar heel af en toe dat een gesprek met een andere persoon op die locatie van enig nut is. We zagen pas echt het licht in Ithaca toen we op een dag met een bevriend echtpaar uit eten wilden gaan en ons realiseerden dat we - en dit gebeurt vaak - vijf verschillende telefoonnummers draaiden (voor ieder een kantoornummer, voor ieder een mobielnummer en hun thuisnummer). Dat is gewoon stom.

Nieuw -- Gelijktijdig met het besef dat ieder van ons een eigen telefoonnummer wilde, zoals we ook ons eigen e-mailadres hebben, waren we ook nogal dol op een gsm geworden. Naast het voor de hand liggende gemak om in staat te zijn mensen te bellen, waar je ook bent, zijn ze uiterst nuttig als yuppen-walkie talkies om vrienden te lokaliseren in grote mensenmassa's. (We gebruikten ze zelfs voor hergroepering in drukke supermarkten: "Waar ben je?" "Ik ben bij de pepers in de specerijenafdeling ." "Blijf daar, ik ben zo bij je!")

Probleem met gsm's in de V.S. is dat het gebruik ervan snel duur wordt: je betaalt als hij aanstaat, niet of je al dan niet een gesprek begint (anders dan in Australië en andere landen, waar je alleen maar voor verbindingstijd van gevoerde gesprekken betaalt ). Kosten zijn de laatste jaren minder geworden, maar uitsluitend met gsm's werken veroorzaakt waarschijnlijk aanzienlijk hogere rekeningen dan gebruik van een gewone telefoon. Bovendien is het gsm-netwerk veel kwetsbaarder dan een bedraad telefoonnetwerk - tijdens de aardbeving in Seattle op 28 februari '01 was het gsm-netwerk, binnen enkele minuten nadat de beving gestopt was, verstoord. En voorzover ik weet, is het onmogelijk dat twee mensen bij de gsm gelijktijdig praten, zoals we dat doen met een tweede telefoontoestel wanner we kletsen met vrienden of familie.

We moesten dus een gewone aansluiting hebben en aangezien ik veel meer dan Tonya aan de telefoon zit, was het voor de hand liggend, dat dit mijn nummer werd. Ik wilde echter maar een nummer hebben (wilde niet gelijktijdig de gewone en de gsm voicemail bewaken), opteerde voor een Verizon service pakket, waar geen voicemail bij is, maar wel de mogelijkheid tot doorschakelen bij geen gehoor of in gesprek zijn. Deze opties zijn gewoonlijk verkrijgbaar bij telefoonmaatschappijen, vaak tegen geringe of geen meerkosten, maar ze worden zelden geadverteerd omdat ze wat verwarrend kunnen zijn voor mensen die niet begrijpen hoe dat werkt. Nog erger, je moet klantenservice bellen bij wijziging van het bedoelde nummer.

Omdat Tonya de telefoon niet zoveel gebruikt en er toe neigt meer op stap te zijn dan ik, was het duidelijk dat zij een gsm-nummer moest hebben. Als ze niet aanneemt of hij staat niet aan, gaan de boodschappen naar de voicemail. Moet ze een lang gesprek voeren, dan kan ze de gewone telefoon gebruiken.

Als nu iemand mijn nummer belt, zijn er vier mogelijkheden.

<http://www.thinkgeek.com/stuff/things/324a.html>
<http://search.ebay.com/search/search.dll?MfcISAPICommand=GetResult&query=GE+cordless+headset+phone>

De gsm in- en uitschakelen klinkt misschien wat vervelend, en het blijft inderdaad het belangrijkste nadeel aan dit systeem, al begint het nu wel al wat te wennen. Het probleem was dat als je niet opnam met de vaste lijn of de gsm, de oproeper tien of meer beltonen te horen kreeg voordat de voicemail opnam. Dit is normaal als je weet dat een aantal beltonen vereist is voordat de doorschakeldienst wordt geactiveerd (Verizon is de enige die dit voor me kan veranderen), en daarna weer een aantal beltonen voordat de voicemail van de gsm antwoordt. Sommige mensen hingen op zonder zo lang te wachten. Als ik me nu nog wat meer inspande en er voor zorgde dat de gsm gewoonlijk uit staat tenzij ik weet dat Tonya voor lang aan de telefoon hangt, dan zou iemand die mij opbelt maar een paar beltonen horen voordat mijn voicemail opneemt.

Gsm-netwerk -- Het probleem met de beltonen was niet het enige probleem bij het installeren van het systeem. Tonya en ik hadden allebei een Samsung SCH-411 gsm die het prima deed in Seattle en andere grote steden, maar het volledig liet afweten in Ithaca, waar de gsm-dekking niet 100% is. In ons huis belde de gsm van Tonya vaak niet bij een binnenkomende oproep, werden gesprekken onverwachts afgebroken, en was de dienst rondweg onbetrouwbaar. Mijn gsm, waarvoor ik nog steeds een abonnement zonder roaming en lange-afstandsdiensten had bij Verizon in Seattle, belde vaak niet en stuurde nooit berichten over nieuwe voicemail. Navraag bij vrienden wees uit dat Verizon de beste dekking in Ithaca bood, zodat overschakelen naar een andere operator ook al geen oplossing was, en we besloten dan maar op zoek te gaan naar iemand die meer thuis was in de technologie en de lokale infrastructuur.

Een maand geleden in Ithaca op een internet-picknick gesponsord door een plaatselijke internet-provider en andere bedrijven in de technologiebranche, volgde ik de raad op van een oude bekende en sprak ik met een zekere David McKinley, de eigenaar van een plaatselijke zaak "IthaCom Wireless", die gsm's en Verizon-diensten verkoopt. Net zoals ik gek ben op Macs en het internet, is David gek op gsm's, en luttele minuten na onze kennismaking legde hij me al uit hoe de gsm-infrastructuur in Ithaca in elkaar zit en vertelde hij me over de problemen met onze gsm's van Samsung. "Geek"-hemel...

<http://www.ithacom.com/>

Het is mogelijk, en zelfs waarschijnlijk, dat wij eender welke Verizon-winkel waren binnengestapt, nieuwe gsm's hadden gekocht en probleemloos naar een plaatselijk dienst waren overgeschakeld. Maar een van de redenen waarom wij waren teruggekeerd naar Ithaca, is dat het een kleine stad is waar persoonlijke connecties heel wat waard zijn. Die connecties hebben al iets opgeleverd: ik besloot uiteindelijk geen nog-altijd-te-grote gsm met het Palm OS te nemen, zodat David me een Motorola 120c gaf om te proberen. Als de Motorola niet goed werkte, zou hij hem vervangen door een andere. Hij deed er ook een gratis lader voor in de auto en een oortelefoon bij (vanaf 1 november is het gebruik van een gsm in een auto zonder hands-free kit verboden in de staat New York). Toen we terugkeerden om een nieuwe gsm te kopen voor Tonya (de Motorola 120c had inderdaad een betere ontvangst), vertelde hij ons met pretlichtjes in de ogen over een telefoon-hack die hij had gevonden, bood hij aan onze oude gsm's te kopen zodat hij ze kon gebruiken als leentoestellen, en gaf me een klantenkorting voor het abonnement van Tonya. Voor iemand zoals ik, die graag weet hoe iets werkt en wat er precies gebeurt, heeft onze kennismaking met David en IthaCom Wireless onze gsm-problemen veranderd van werken met een vervelende en anonieme reus in een aangenaam gesprek met een verwante geest.

Ons systeem werkt nu en wij wennen er snel aan. Het belangrijkste dat wij tot nog toe hebben geleerd, is wanneer wij onze gsm maar moeten laten bellen (of eigenlijk trillen - dat stoort minder) als iemand ons opbelt wanneer wij uithuizig zijn. Je kunt nu eenmaal moeilijk snel beslissen of je de oproep echt dan moet beantwoorden. Toch beslis ik daar liever zelf over dan het over te laten aan de plaats waar ik me op dat ogenblik bevind.


Drie simpele krabbelhouders

door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: JG, HvH, GH]

Gedurende mijn niet aflatende, levenslange speurtocht naar handige manieren om informatie op mijn computer op te bergen, het te organiseren, en het later terug te vinden, heb ik in TidBITS verslag gedaan over verscheidene uitrekselprogramma's, databases, schrijfgereedschap, en combinaties daarvan waar ik veel voor voelde of waarvan ik hoopte dat ik er veel voor zou voelen. Telkens wanneer een van mijn besprekingen uitkomt krijg ik e-mailtjes van lezers die mij over een of ander alternatief programma vertellen waar zij van houden. Normaal onderzoek ik die; als ik door het voorgestelde programma geïntrigeerd ben doe ik er misschien een verslag van, maar anders blijf ik stil, omdat het mijn regel is dat TidBITS over de ervaringen van zijn medewerkers gaat (in plaats van trachten alomvattend te zijn in het belang van volledigheid) en TidBITS bij voorkeur zich richt op het positieve.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1196>

In dit artikel ga ik mijn eigen regels breken door in het kort drie goedkope "krabbelhouders" - programma's voor het bewaren van allerlei stukjes tekst te beschrijven - waar ik bepaald niet veel voor voel, maar die aantrekkelijk zijn voor sommige TidBITS-lezers. Waarom zou ik zoiets doen? Voornamelijk omdat mijn smaak niet dezelfde is als van iedereen. Bij voorbeeld, ik heb de neiging om van zulke dingen zoals veelvoudige hiërarchische niveaus van organisatie en de mogelijkheid om te scripten te houden; maar veel luitjes vinden ongecompliceerdheid een voorname deugd, en dat minder beter is. Zij willen een programma dat ëën ding goed doet, makkelijk te gebruiken is, en snel geleerd kan worden, bij voorkeur zonder zelfs het handboek te lezen. Deze drie programma's passen in die beschrijving; plus, ze zijn allen gratis om te proberen en goedkoop om te kopen. Voor elk programma zal ik proberen te zeggen waarom ik het niet gebruik, niet om daarmee te impliceren dat jij dat ook niet moet doen, maar juist om mijn eigen vooroordeel uit te leggen. Mijn doel is positief - je te laten weten dat deze programma's bestaan en mogelijk meer interessant zijn voor jou dan voor mij.

StickyBrain 1.2.1 -- In Chronos's StickyBrain is elk venster een notitie (een tekstfragment). Deze vensters lijken op die van de Stickies die je kent van je Mac, deze lijken weer op 3M's Post-it notities. Ze hebben geen rolvensters; ze hebben een smalle titelbalk die verdwijnt wanneer de notitie niet vooraan staat, een kleine L-vormige groei-icoon rechts onderaan, en een gekleurde achtergrond. In StickyBrain kun je ook een afbeelding of textuur als achtergrond gebruiken, of het Post-it uiterlijk gewoon achterwege laten en een notitie een doorsnee Platinum-uiterlijk geven. In tegenstelling tot Stickies, kun je in StickyBrain wel tekst opmaken en bewerken.

In StickyBrain kun je individuele notities tonen en verbergen, en het belangrijkste middel hiertoe is de "categorie." Je kunt zoveel categorieën maken als je wilt, en je kunt een standaard uiterlijk toekennen aan elke categorie (achtergrondkleur, tekstopmaak, standaardtekst, standaardgrootte, en zo meer); een notitie bezit de standaardeigenschappen van de categorie wanneer het wordt gemaakt of wanneer de categorie wordt veranderd. Je kunt voor een bepaalde notitie deze eigenschappen weer veranderen. Je kunt alleen de notities bekijken uit één categorie; en je kunt een lijst van al je notities zien.

Met behulp van de applicatie HotKey, kun je met toetscombinaties StickyBrain-eigenschappen vanuit andere applicaties gebruiken, zelfs wanneer StickyBrain niet actief is. De toetscombinatie voor een categorie kopieert de huidige selectie daar naar toe als een nieuwe notitie; een toetscombinatie voor een notitie plakt de inhoud in de huidige applicatie.

Er zijn vele speciale eigenschappen, veel lijken verdacht veel op die van Idea Keeper, wat ik ongeveer een jaar geleden besprak. Je kunt een notitie met een wachtwoord beschermen, en een notitie kan een alarmfunctie hebben. Een notitie kan een e-mailadres bevatten waarmee een nieuw bericht in je e-mailprogramma wordt gemaakt, een URL start je browser op, en een alias van een bestand opent dat bestand. Een notitie kan hokjes bevatten die je af kunt vinken, zodat je een dingen-te-doenlijstje kunt maken. Je kunt tekst zoeken en vervangen, over meerdere notities als je wilt. En er is zelfs een spell-checkfunctie.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05931>

StickyBrain heeft vele mogelijkheden, maar de Stickies zelf blijven een gevreesde metafoor, zonder een rolvenster blijven ze slecht te bewerken; Post-it notities zijn eigenlijk gewoon rommel, en ook al kun je de vensterstijl veranderen in een meer standaard Platinum-uiterlijk, de fundamentele StickyBrain actie waarmee je in één keer alle notities van een categorie oproept voelt aan als rommel in het kwadraat. StickyBrain's achtergrondeigenschappen hangen helemaal af van toetscombinaties waarvan het aantal zo snel groeit dat ze niet langer bruikbaar zijn. Er bestaat geen exportmogelijkheid, en al je informatie zit in één enkel bestand met een particulier formaat; wat als dit corrupt wordt? Vele lezers zweren echter bij StickyBrain, dus misschien is het ook wat voor jou.

StickyBrain kost $35 en werkt op elke Mac met Mac OS 8.1 of hoger, en heeft 5 MB RAM nodig, 5 MB schijfruimte, en een 640 bij 480 scherm of groter.

<http://www.chronosnet.com/>

EZnote 2.01 -- John Holder's EZnote was oorspronkelijk een regelpaneel met een tamelijk doorsnee uiterlijk, maar nu is het een gewoon programma dat meerdere vensters toelaat, wat veel fijner is. Het beheert fragmenten opgemaakte tekst als bestanden in mappen; deze mappen worden behandeld als categorieën, en de tekstbestanden in de mappen worden behandeld als notities, en alles zit in een door jou aangewezen hoofdmap. In feite kun je je hele harde schijf bekijken met EZnote en overal de inhoud van mappen creëren of onderzoeken (elk bestand van het type tekst wordt gezien als een notitie). EZnote ziet echter alleen de mappen op het hoogste niveau van de aangewezen hoofdmap als categorieën, en deze worden op een speciale manier behandeld. Je kunt bijvoorbeeld meteen naar een categorie navigeren, een notitie naar een categorie verhuizen, en zo meer.

Een EZnote-venster bestaat uit een browser-paneel en een editing-paneel. Het browser-paneel, links, toont in een kolom alle mappen en tekstbestanden in de huidige map. Selecteer de bestandsnaam van een tekst in het browser-paneel en de inhoud wordt getoond in het editing-paneel. Je beschikt over de standaard mogelijkheden voor tekstopmaak, en je kunt tekststijlen benoemen. Je kunt zoeken en vervangen, over meerdere notities als je zou willen. Een aantal plug-ins maken het mogelijk geselecteerde tekst op verschillende manieren te bewerken (verander grootte, verwijder linefeeds, verwijder HTML-opmaak, dat soort dingen). Als je naar een ander tekstbestand gaat in het browser-paneel wordt automatisch het huidige bestand bewaard.

EZNote werkt goed als programma in de achtergrond, door sneltoetsen die je zelf kunt instellen, of door een drijvend palet dat overal kan verschijnen. Het drijvende palet biedt minder functionaliteit dan de sneltoetsen, maar lost een belangrijk probleem op dat StickyBrain niet oplost: zonder ook maar een sneltoets kun je de categorie aanwijzen waarin een nieuwe notitie moet worden gemaakt van de huidige selectie, of een willekeurige notitie uit een willekeurige categorie kiezen om in te plakken op het huidige invoegpunt. EZNote implementeert zo meervoudige opgemaakte-tekst klemborden, en is geweldig voor standaardfragmenten die je vaak in moet plakken. Je kunt ook een plug-in laten werken op de geselecteerde tekst. Omgekeerd kun je binnen EZNote een nieuwe notitie aanmaken vanaf het klembord, en je kunt de selectie inplakken in ieder programma dat je hebt lopen.

EZNote heeft enkele gebreken. Je kunt niet meer dan een notitie tegelijk exporteren (maar ze wel achter elkaar plakken en dan als een enkele notitie exporteren). En persoonlijk vind ik het gevaarlijk dat het programma bewaart zonder te vragen. Aan de andere kant is de interface van EZNote, ondanks dat sommige details een beetje lomp zijn, in mijn ogen veel beter dan die van StickyBrain, en het bewaren van je fragmenten in een platte tekstbestand heeft zeker voordelen. Als je geen behoefte hebt aan de visuele wolligheid van StickyBrain (zoals achtergrondstructuren) of aan zijn extra mogelijkheden (zoals spellingscontrole, taakvakken, of bestandskoppelingen) is EZNote naar mijn mening zonder meer een betere keuze.

EZNote draait op iedere Mac met Systeem 7 of beter, heeft maar 2 MB aan RAM nodig, en minder dan 2 MB ruimte op je harde schijf. Het is shareware en kost maar $20. Wanneer je de website van de maker bezoekt wil je wellicht ook even kijken naar zijn andere gereedschappen. Als je op zoek bent naar meervoudige klemborden, of als je meer dan tekst wilt opslaan, dan zijn zijn regelpaneel QuickScrap en zijn programma ScrapIt Pro de moeite van het overwegen zeker waard.

<http://www.northcoast.com/~jvholder/ezndesc.html>

Z-Write 1.2.1 -- De vensters van het programma Z-Write van Stone Table Software lijken opvallend veel op die van EZNote: aan de linkerzijde zie je een lijst notities, en door te klikken op de naam van een notitie haal je de inhoud van de notitie binnen in de rechterzijde, waar je de notitie kunt gaan wijzigen. Net als in EZNote werk je met opgemaakte tekst, en je kunt stijlen aanmaken met namen. En net als EZNote biedt dit programma allerlei complexe tekstbewerkingen, zoals veranderen van hoofd- en kleine letters, meervoudige spaties weghalen, enzovoort. Z-Write heeft echter geen categorieën. In plaats daarvan heeft het documenten, en wat je ziet zijn alle notities in een document. Het bijzondere aan Z-Write is dat het bedoeld is als gereedschap voor schrijvers. Je kunt dus de volgorde van de notities (die Z-Write "secties" noemt) veranderen, complete notities van het ene naar het andere document verslepen, en geselecteerde notities exporteren als opgemaakte tekst, RTF, of HTML.

Z-Write biedt veel extra's die nuttig zijn voor schrijvers. Er is goede navigatie via het toetsenbord, en je kunt de opmaak van teksten kopiëren en plakken. Je kunt markeringen aanbrengen met gewone tekst, zoals "<bookmark mijnMarkering>", en dan naar een willekeurige markering springen met een popup menu. Je kunt hyperlinks aanbrengen, zoals "<link mijnMarkering>"; Door commando-klikken op een hyperlink spring je naar het ding dat genoemd wordt. Dit kan een markering zijn of een notitie. Je kunt onderdelen in een woordenlijst plaatsen (veelgebruikte tekstblokken) en er dan een inplakken met een popup menu of door zijn naam in te tikken. Er is ook een "<insert xxx>" etiket. Waar deze voorkomt in een notitie die je afdrukt of exporteert wordt de notitie die "xxx" heet uitgevoerd op de plaats van het etiket.

Z-Write is een mooie omgeving zowel om in te schrijven als om tekstfragmenten te verzamelen, en de interface is een voortreffelijk voorbeeld van een prachtig zuiver ontwerp. Maar het biedt niets wat ik speciaal nodig heb, dankzij gereedschappen die ik al bezit. Als Z-Write notities op meer niveaus kende, en sleutelwoorden zodat je groepen notities kon tonen of verbergen, zou het mij misschien iets meer doen. Maar zoals het nu is is Z-Write in essentie gewoon een outliner, teruggebracht tot maar één hiërarchische laag. Veel van de mogelijkheden van Z-Write - zoals markeringen, woordenlijsten, en complexe tekstbewerkingen - zijn aanwezig in gangbare schrijfgereedschappen zoals Microsoft Word en Nisus Writer. Zelfs de elementaire interface doet denken aan niet alleen de interface van EZNote, maar ook aan het documentenoverzicht van Word. Dit alles zou mijn tenen niet doen krommen, als de documentatie van Z-Write maar niet voortdurend claimde dat het uniek en origineel zou zijn, alsof een "niet-lineaire tekstverwerker" nieuw zou zijn (ik heb niet-lineair met outliners geschreven sinds de dagen dat ik een Apple II had, en in TidBITS gedurende meer dan tien jaar over niet-lineaire schrijfgereedschappen gerapporteerd). Toch zijn er mensen die positief spreken over Z-Write, en je moet het zeker proberen als je denkt dat je er een plekje voor hebt in je leven.

Z-Write kost $20 en heeft een op PowerPC gebaseerde machine nodig met Systeem 7.5 of beter, en QuickTime. Het heeft 10 MB aan RAM nodig (meer als je de mogelijkheid van een afdrukvoorbeeld gaat gebruiken) en 5 MB ruimte op je harde schijf.

<http://www.designwrite.com/sts/z-write.html>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering