Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#519/28-Feb-00

Velen dromen ervan hun werk vaarwel te zeggen en in plaats daarvan over de wereld te reizen, maar Gideon Greenspan begon niet alleen inderdaad aan een reis dwars door Azië, maar nam ook zijn PowerBook en zijn shareware-onderneming mee. Gideon vertelt over zijn reis en geeft onschatbare adviezen aan Mac-reizigers. Verder zijn er wat wijzigingen te melden met betrekking tot onze polls en besteden we aandacht aan diverse updates: Eudora 4.3.1, IBM ViaVoice 1.0.2 en een kleurenversie van de Palm organizer. Tenslotte staan we stil bij het overlijden van Don Crabb.

Onderwerpen:

Copyright 2000 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/28-Feb-00

[vertaling: MK, LmR]

Macintosh-columnist Don Crabb van ons heen -- De productieve Macintosh-columnist Don Crabb is op 44-jarige leeftijd overleden na sinds december in het ziekenhuis te hebben gelegen wegens een alvleesklierziekte. De filmcriticus Roger Ebert lijkt in zijn in memoriam in de Chicago Sun-Times de beste woordkeus te hebben gevonden toen hij Don omschreef als een "grote man met een grenzeloze energie". Die energie maakte dat Don veel kon bereiken - hij was aan de Universiteit van Chicago verbonden als adjunct-directeur computerwetenschappen, als directeur van het onderwijslab en als senior docent. Buiten zijn academische bestaan schreef Don artikelen voor talloze Macintosh-publicaties en websites, was hij de presentator van een radioprogramma in Chicago en was hij regelmatig te zien en te horen in andere televisie- en radioprogramma's. We zullen hem allemaal missen. [ACE]

<http://www.suntimes.com/output/obituaries/xcrabb.html>
<http://www.maccentral.com/news/0002/27.doncrabb.shtml>

Eudora 4.3.1 Updater beschikbaar -- Qualcomm levert eindelijk de gratis updater die huidige kopieën van Eudora Pro 4.x opwaardeert naar versie 4.3 in "Paid mode", waardoor alle eigenschappen van Eudora beschikbaar komen zonder dat de gebruiker advertenties onder ogen hoeft te krijgen. De updater is een download van 5,9 MB. Bedenk dat Eudora 4.3 minstens een PowerMac nodig heeft, dus begin er niet aan als je een 68K-Mac gebruikt. Zie "InterviewBITS met Steve Dorner" in TidBITS-517 en "Eudora 4.3 Public Beta voegt gratis gebruiksopties toe" in TidBITS-509 voor uitgebreidere info over deze versie.

<http://www.eudora.com/pro_email/updaters.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05800>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05711>

Alan Forkosh meldde in TidBITS Talk dat de updater, toen hij deze startte, eerst zijn naam vroeg en hem daarna een nieuw registratienummer gaf, met de waarschuwing dat hij die informatie moest bewaren. Toen Eudora de volgende keer werd gestart, begon het programma inderdaad in Sponsored mode, en Alan moest Payment & Registration kiezen uit het Help-menu en vervolgens naam en nieuw registratienummer invoeren om naar de Paid mode over te stappen. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkmsg=6099>

Palm kleurt bij en vergroot geheugen handhelds -- Palm, Inc. heeft de Palm IIIc uitgebracht, een nieuwe handheld die zich kenmerkt door een kleurenscherm, 8MB geheugen en een ingebouwde oplaadbare lithium ion accu. Weliswaar bestonden handhelds met kleurenscherm al een paar maanden op het Windows CE (tegenwoordig Pocket PC geheten) platform, maar deze hadden last van een te groot batterijverbruik. Het apparaat waarmee Palm zijn entree maakt op de kleurenmarkt suggereert dat het bedrijf denkt de zaken goed voor elkaar te hebben. Het TFT active-matrix scherm heeft dezelfde afmetingen als de huidige grijswaarden-schermen en kan 256 kleuren aan. Zoals te verwachten was, stijgt het batterijverbruik fors ten opzichte van de huidige modellen, met een door Palm geschatte laadfrequentie van eens per twee weken. Daarbij moet je dan wel bedenken dat de accu onder normale omstandigheden binnen enkele minuten kan zijn opgeladen in de bijgeleverde HotSync cradle/lader. De Palm IIIc is met onmiddellijke ingang leverbaar voor $450.

<http://www.palm.com/products/palmiiic/>

De IIIc mag dan de meeste aandacht hebben getrokken, Palm heeft tegelijk nog een andere handheld in de markt gezet, de Palm IIIxe, die zich eveneens kan beroemen op 8 MB geheugen. Hij zit in een donkergrijze behuizing en ligt in de winkel voor $250. Ook is er nu voor $100 de Palm Pocket Keyboard, een opvouwbaar toetsenbord dat in ingeklapte toestand ongeveer dezelfde afmetingen heeft als een Palm III. Tenslotte kunnen we melden dat Palm een Unlimited Use Service optie heeft toegevoegd aan zijn Palm.net wireless service ten behoeve van eigenaars van een Palm VII, waardoor het niet meer nodig is per kilobyte af te rekenen - wat een nogal prijzige aangelegenheid kan zijn - maar in plaats daarvan kan worden gekozen voor een all-in tarief van $45 per maand. [JLC]

<http://www.palm.com/products/palmiiixe/>
<http://www.palm.com/products/keyboard/>
<http://www.palm.com/products/palmvii/serviceplans.html>
<http://www.palm.net/>
<http://www.palm.com/products/palmvii/>

IBM brengt een update voor ViaVoice, Dragon herleeft -- IBM heeft een gratis versie 1.0.2 update vrijgegeven voor hun ViaVoice spraakherkenningssoftware, waarin een aantal vervelende bugs gecorrigeerd worden, zoals problemen met extra spaties, het nalopen van fouten, en het trainen van woorden met speciale tekens. Er blijven echter nog altijd selectiemoeilijkheden en het begrip van spatiëring, interpunctie en hoofdlettergebruik blijven primitief. Voor meer commentaar op ViaVoice, zie de TidBITS Talk discussie over dat onderwerp. ViaVoice heeft een richtprijs van $80 bij bedrijven als TidBITS-sponsors Outpost.com en Aladdin Systems, hetgeen inclusief ruisvrije koptelefoon is.

<http://www-4.ibm.com/software/speech/support/us_vvmac12.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=883>
<http://www.outpost.com/entry?sku=99187&site=tidbits:newsletter>
<http://www.digitalriver.com/aladdin/viavoice/21917/>

Ondertussen heeft Dragon Systems zijn betatesters verwittigd dat het de afspraak van mei vorig jaar met Apple zal intrekken, NaturallySpeaking voor de Mac te gaan maken, in afwachting van de uitgave van Mac OS X. Wij en anderen in TidBITS Talk waren vrij sceptisch over Dragon's vermogen een continue spraakherkenningsproduct te maken voor het huidige Mac OS; het lijkt er op dat onze scepsis gefundeerd was. (Hun Voice Power Pro - een update voor Power Secretary - is kennelijk nog steeds beschikbaar, voornamelijk op de UK markt.) En MacSpeech heeft beloofd om "laat in het voorjaar" (lees: richt je op de Macworld Expo van juli en dan mar hopen) te komen met hun nieuwe iListen en iDictate producten, gebaseerd op de Philips spraakherkennings-engine. [MAN]

<http://macweek.zdnet.com/2000/02/13/dragon.html>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05392>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=674>
<http://www.voicepowerpro.com/>
<http://www.macspeech.com/>

Enquêteresultaten: Mooie kleurtjes -- In de enquête van vorige week vroegen we welke kleuren je zou willen zien bij toekomstige Macs. Brushed metal kwam naar voren als de meest populaire keuze: 27 procent. Midnight blue werd tweede met 18 procent en forest green en ebony als derde met 11 procent. De volgende stap is wachten op de volgende kleurverandering om te zien wat Apple nu weer uit de mouw schudt. Je kan de uiteindelijke resultaten bekijken via de GetBITS URL hieronder. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbpoll=9>

Poll Preview: Het bewandelen van de oude route -- Met het uitkomen van de iMac, betrad Apple de weg van het elimineren van poorten en andere mogelijkheden die standaard op Macs hadden gezeten sinds de Macintosh SE in 1987. Hoewel deze zet waarschijnlijk het beste was voor de computerindustrie als geheel, veroorzaakte hij veel consternatie bij individuen die moeten werken met de huidige perifere apparaten. Dus, als je een recente Mac hebt of van plan bent er een te kopen, welke oude mogelijkheden heb je dan of zou je dan toevoegen via een adapter, een oudere Mac in een netwerk of via een ander apparaat? Stuur jouw keuze in op onze homepage, en kijk volgende week naar ons verslag van GeeThree.com's Stealth Serial Port.

<http://www.tidbits.com/>
<http://www.geethree.com/>

Deze enquête maakt gebruik van onze nieuwe functie meer dan een antwoord te kunnen verwerken via checkboxes, dus je kan kiezen tussen ADB, Floppy, LocalTalk, SCSI, en Serial. Er is zelfs een zesde antwoord: Geen, wat inhoudt at de enquête eigenlijk twee vragen stelt: of je van plan bent om oude mogelijkheden te installeren en zo ja, welke. Het moge duidelijk zijn dat het onzinnig is om te antwoorden "Geen en Floppy" dus rekenen we op jullie gezond verstand om dat niet te doen. We hebben er voor gekozen Geen op te nemen in de mogelijke antwoorden omdat de resultaten dan interessantere informatie zou opleveren en er meer mensen aan de enquête kunnen meedoen. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=952>


TidBITS Enquête Veranderingen

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: JG]

Diegenen van jullie die deelnemen aan onze wekelijkse enquête en quizzen zullen deze week enige nieuwe functionaliteit opmerken die het makkelijker zouden moeten maken om onze enquête af te nemen en makkelijker om ernaar te verwijzen. We hebben ook een FAQ geschreven die de standaardvragen die we ontvangen over onze enquêtes behandelt, plus iets van de fundamenten van het enquête ontwerp.

<http://db.tidbits.com/poll/AboutPolls.html>

Meervoudige Antwoorden -- Bij sommige vorige enquêtes, moest je meerdere keren kiezen als je meervoudige antwoorden moest verschaffen. We kunnen nu enquêtes maken die checkboxen gebruiken in plaats van radioknoppen voor het verzamelen van meer dan één antwoord tegelijkertijd, dus zou het niet meer nodig hoeven zijn om meermalen te stemmen in zulke enquêtes. In enquêtes die checkboxen gebruiken zul je ook twee verschillende getallen zien in de resultaten, een voor de antwoorden en een ander voor de respondenten, aangezien het aantal stemmen zal verschillen van het aantal mensen die antwoord geven.

Vorige & Populaire Enquêtes -- We zijn al een tijd aan het werk geweest om toegang te verschaffen tot de resultaten van vorige enquêtes en quizzen; omdat het een gecompliceerd ontwerpprobleem bleek te zijn, zagen we uiteindelijk af van de meest problematische ideeën en besloten we tot een elementaire, chronologische lijst van vorige enquêtes, waarin iedere enquête vertegenwoordigd werd door de titel van de enquête, de vraag, en het aantal respondenten. We hebben ook een pagina gemaakt voor de populairste enquêtes, zodat je kan zien welke enquêtes de grootste belangstelling van onze lezers hadden.

<http://db.tidbits.com/poll/>
<http://db.tidbits.com/poll/PopularPolls.html>

GetBITS Enquête URLs -- Ten slotte hebben we een permanente URL gemaakt voor enquêtes, dus als je naar een enquête wil linken, kan je dat doen zonder zorgen te maken dat de URL op een bepaald punt in de toekomst zal breken. Om bijvoorbeeld de resultaten van de Macintosh Bezit enquête die we een paar weken geleden hielden te zien, gebruik de GetBITS URL hieronder:

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbpoll=27>

Geen van deze zijn enorme veranderingen, maar we hopen dat zij alles bij elkaar onze enquêtes leuker en interessanter zullen maken.


Werken Op Ongebaande Wegen, Deel 2

door Gideon Greenspan <[email protected]>
[vertaling: PEP, MSH, HvH, JS, GH, DPF]

Dit verslag krijgt U van mij vanuit een Bangkok naar Frankfurt vlucht op weg terug naar Londen aan het einde van mijn rugzakreis van twee maanden door Azië, waar ik mijn bedrijf Sig Software draaiende hield vanuit mijn PowerBook G3. (Zie "Werken Op Ongebaande Wegen" in TidBITS-508 voor het verhaal van mijn voorbereidingen). Het was een fantastische reis - voor eenieder die nog niet zijn volgende reisbestemming heeft gekozen kan ik de route van Singapore door Maleisië naar Thailand van harte aanbevelen. Futuristische steden, tropische eilanden, bakken cultuur, diepe oerwouden, 's werelds beste duikwateren, fantastisch eten, zeer lage prijzen, en meer tempels dan je ooit allemaal kunt zien. Als je (nog) geen vaste partner of gezin hebt stel ik tevens voor dat je in je eentje op stap gaat - gegarandeerd kom je stapels interessante mensen tegen (andere reizigers en inwoners) zonder er zelfs je best voor te hoeven doen.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05686>

Overleven & Gedijen --Als je je zorgen maakte zul je blij zijn te horen dat SigSoftware en mijn PowerBook G3 beide mijn reis van twee maanden en haast 5000 km goed hebben overleefd, zonder noemenswaardige kleerscheuren. Behalve een paar schrammen werkte de computer perfekt en is hij nog geheel als nieuw. En elke dag, zonder uitzondering, was ik in staat om vragen van mijn klanten af te handelen, mijn webgegevens te downloaden en analyseren, licentiecodes aan mijn klanten toe te kennen en de mij bekende websites met Mac- en ander nieuws te bezoeken.

Behalve de dagelijkse werkzaamheden van Sig Software schreef ik vier kleine software updates (Email Merge 1.8, Analog Helper 1.1.1, NameCleaner 2.0.1, Cross Platform 1.1.1) en één grote upgrade voor Drop Drawers, deze vergde een maand van mijn vrije tijd. Dankzij de inzet van Cletus Waldman hield ResExcellence zelfs een wedstrijd en publiceerde het een interview met ondergetekende dat uitkwam op de dag waarop Drop Drawers 1.1 werd uitgebracht.

<http://www.sigsoftware.com/>
<http://www.resexcellence.com/archive_software/dropexclusive.shtml>

Overal Internetcafé's -- In mijn eerste verslag schreef ik dat ik bij voorkeur met een Ethernetverbinding het Internet op wilde vanuit een Internetcafé in plaats van zelf de verbinding te leggen. Ik ging er van uit dat een Internetcafé een snellere verbinding zou leveren dan ik zelf kon bereiken met een analoge telefoonlijn. Dit was ook zo in Singapore - de meeste Internetcafé's beschikten over een ISDN lijn en voor $3,50 per uur surfte ik op die snelheid.

Aangekomen in Maleisië en Thailand bleek de situatie heel anders. Zonder uitzondering beschikten de Internetcafé's in deze landen over een enkeleanaloge telefoon verbinding (gebruikelijk 56Kbps, soms 33.6 Kbps) voor een heel netwerk van 10 tot 20 PC's. Dus was de snelheid niet groter dan ik zelf kon bereiken en de snelheid kon vele malen trager zijn.

Het bleek een voordeel te zijn dat de meeste Internetcafé's tevens netwerkspelletjes aanboden: ze waren gevuld met kinderen die meer interesse hadden in het elkaar beschieten dan in het websurfen. De paar inwoners of reizigers die het Internet op gingen zaten meestal in een IRC sessie of haalden enkel e-mail op met hun Hotmail account. Het resultaat was dat ik in mijn eentje vaak over 80 percent van de bandbreedte kon beschikken. Toch waren er momenten dat ik alleen een tergend langzame verbinding had - het record haalde ik in een café in Lopburi, Thailand, waar ik niet meer dan 20 bytes/seconde haalde naar de U.S.A. - ik had om alleen maar mijn e-mail op te halen 45 minuten nodig!

Prijzen varieerden evenredig aan het aantal reizigers dat aanwezig was. In de niet-toeristische gebieden werd voor toegang in zowel Maleisië als Thailand ongeveer $0.50 per uur gevraagd. Maar overal nabij reizigersverblijven kon je verwachten tenminste $1.25 per uur te betalen. In centraal Bangkok vroegen sommige oorden zelfs $7.50 per uur, maar redelijkere plaatsen waren er vaak in de directe omgeving. In geïsoleerde toeristenplaatsen, zoals het tropische eiland Pulau Tioman bij de oostelijke kust van Maleisië, stegen de kosten ook tot ongeveer $5 per uur.

Het vinden van Internetcafés was veel makkelijker dan ik had gedacht. De Internetcafé Gids die ik had gedowload en waarvan ik een database had gemaakt, bleek totaal tijdverlies te zijn geweest - om een Internetcafé te vinden was alles wat ik ooit moest doen, een winkelbuurt in te stappen en rond te zoeken. Misschien een op de twintig Internetcafés waren geregistreerd in de Gids - de enige keer in Bangkok dat ik hem gebruikte om een geregistreerd Internetcafé, dat vrije toegang voor laptops toestond te vinden, werd ik teleurgesteld te vernemen dat ze het aanbod op hun verbinding om laptops toe te staan, hadden ingetrokken.

Een kunstje dat ik leerde, was overredingskracht. De meeste Internetcafés werden bemand door lieden die weinig wisten van netwerkprotocollen - als ik ze mijn laptop liet zien toonden ze me meestal een mengsel van onwetendheid en angst, schudden de hoofden en mompelden "Kan ik niet maken." De manier om dit te omzeilen was om naar binnen te gaan met de laptop in mijn tas en te beginnen met de vraag:"Kan ik mijn laptop aansluiten?" Zonder uitzondering konden ze mijn zuiver Engels niet begrijpen en knikten ze eenvoudig, denkend dat ik vroeg, of ik het Internet kon gebruiken. Dan keek ik naar de netwerkinstellingen op een PC (rechter muisklik op Netwerk Omgeving, kies Eigenschappen) om te controleren of ik kon aansluiten, pas dan pakte ik de PowerBook uit. Tegen de tijd dat ze beseften waar ik mee bezig was, was ik al verbonden met hun Ethernetnetwerk en was ik TCP/IP aan het configureren. Meestal met een gevoel van onzekerheid bekeken ze nieuwsgierig hoe ik de setup voltooide, terwijl ik uiteen zette wat ik aan het doen was en zei, "Is OK - doe dat overal hetzelfde, hetzelfde," erop wijzend dat het voor het netwerk geen verschil maakt of het mijn computer is, of de hunne op een bepaald IP adres

Meestal werkten deze locaties via TCP/IP met vaste adressen, ik hoefde dus eenvoudigweg het IP adres te kopieren vanaf de computer wiens aansluiting ik leende, samen met het subnet masker, router adres en DNS adres. Sommige cafés werkten met DHCP, dat maakte het nog makkelijker, want de TCP/IP software van Apple heeft een degelijke DHCP-ondersteuning. Echter een op vijf cafés gebruikte rare configuraties, waar IP adres en subnet masker gespecificeerd waren, maar de router en DNS servers niet. Ik weet nog steeds niet hoe die werkten maar ik verdenk ze ervan dat ze een mengeling van TCP/IP en Windows netwerkprotocollen gebruikten. Hoe dan ook, zodra ik deze instellingen zag, wist ik dat dit café een verloren zaak was en het tijd werd de volgende op te zoeken, hen achterlatend met een kort excuus. "Sorry - no can use."

Het eenvoudige ontwerp en de ondersteuning van het multi-configuratie TCP/IP regel paneel was steeds een grote hulp - ik verzamelde ongeveer 30 configuraties en was in staat gemakkelijk tussen hen heen en terug te schakelen. Ook al zitten de functies nu in Anarchie, ook Mac TCP Watcher van Stairways Software bleek onmisbaar te zijn, het stond toe te bekijken hoe de bytes in en uit gingen en te controleren hoe de mate van packet verlies was, die ik ondervond. Al liep mijn systeem vaak vast bij onderbreking van het netwerk, Command-Option Escape was steeds genoeg om het weer vrij te geven. Ik experimenteerde ook met OT Advanced Tuner va Sustainable Softworks, maar vond het moeilijk te zeggen of dat verschil maakte.

<http://www.stairways.com/mactcpwatcher/>
<http://www.sustworks.com/products/product_otat.html>

Inbel Toegang -- Vergeleken met toegang in Internetcafés, waren mijn ervaringen met de Gric "global roaming" inbel-service over het algemeen minder positief. Ik vermoed dat dit meestal te wijten was aan technische problemen bij de ISP gastheer in de landen waar ik rondreisde, hoewel dit vaak moeilijk te zeggen was. Alle toegangsnummers die de Gric beller verschafte bestonden; ik was echter vaak niet in staat om in te loggen op het vermelde nummer met mijn "roaming" log-in en wachtwoord.

<http://www.gric.com/>

Voor Singapore stonden er slechts twee toegangsnummers vermeld. Daar Singapore echter een stadstaat is betekende dat toch dat ik overal in het land lokaal telefoontoegang had. Hoewel een van de nummers mijn log-in niet herkende, werkte het andere prima.

Voor Maleisië stonden er enkele nummers vermeld, maar het enige dat ik vaak gebruikte was van Telekom Malaysia, het nationale telecommunicatie bedrijf. Zij hebben een speciaal nummer (1515) voor Internettoegang, tegen lokale (of bijna-lokale) telefoontarieven ongeacht van waar er in het land wordt gebeld. Dit werkte bijna de gehele tijd goed met mijn log-in, hoewel het het een paar dagen liet afweten. Dus Maleisië scoort hoge punten voor inbel toegang.

Mijn ervaringen in Thailand echter, waren erg teleurstellend. Misschien weet je nog van mijn vorige artikel dat een van de voornaamste redenen waarom ik het Gric "global roaming" netwerk verkoos boven iPass, was omdat het lokale POPs bood in meer dan 50 Thaise steden. Helaas behoorden de meesten daarvan tot CS Internet (Thailand's grootste ISP) en geen enkele gaf me toestemming om in te bellen. De technische dienst van CS weet dat aan "tijdelijke technische problemen" waardoor niet-CS gebruikers verhinderd waren in te bellen. Ik stuurde hun antwoord door naar Gric, die beloofde het uit te zoeken en CS Internet uit hun telefoonboek te verwijderen. Zo bleef ik in Thailand uitsluitend aangewezen op Internetcafés. CS Internet staat onderaan in het Internet-"roaming" klassement.

<http://www.ipass.com/>

De Gric software zelf was oké, ofschoon de opstartvertraging van 25 seconden enigszins frustrerend was. Als ik bovendien het inbelproces wilde onderbreken of een ander nummer wilde proberen, was er geen andere manier dan het programma met een "force-quit" te stoppen (waardoor de modem poort-verbinding dan weer open bleef, wat weer nieuwe problemen veroorzaakte). In plaats daarvan moest ik een minuut of twee wachten tot de Gric beller door het Teletoegang regel paneel was verteld dat de verbinding was mislukt. Ondanks deze ergerlijkheden was het verder stabiel en handelde het verder alle noodzakelijke inbel-kengetallen en -codes goed af.

Toegang tot het Internet: Beste & Slechtste -- De beste Internettoegang die ik onderweg had was in de buurt van het Wat Umong klooster, bij Chiang Mai in noord Thailand. Ik wilde een week teruggetrokken besteden in meditatie in een Boedhistisch klooster, maar ik kon niet een van de gebruikelijke cursussen volgen omdat ze verwachten dat je totaal onbereikbaar bent voor minstens tien dagen. Hoewel ik snap dat het zoeken naar verlichting van de eeuwige cyclus van lijden middels "vipanassa" meditatie niet te combineren is met het draaien van een shareware bedrijf, neem ik aan dat mijn klanten het niet weten te waarderen dat mijn verlichting ten koste gaat van hun technische ondersteuning. Maar toen vond ik Wat Umong - een stil klooster met prachtige bosgronden, een bibliotheek in de Engelse taal, een kleine open dierentuin, een prachtig meer, en een paar Engels sprekende monniken die ik leerde kennen. Ik noem Wat Umong niet om van hun gastvrijheid melding te doen, maar omdat er vier Internetcafés waren op tien minuten loopafstand, die elk toegang boden voor minder dan $0.40 per uur. Zoals je je kunt voorstellen met die prijs konden zelfs de monniken dit zich veroorloven!

De slechtste ervaring die ik had was in het Kuala Tahan dorp in het Taman Negara oerwoud in het midden van Maleisië. Er was één computer met Internettoegang, maar de onvriendelijke eigenaar weigerde resoluut om mij te laten inbellen en weigerde antwoord te geven op mijn vraag naar een uitleg hiervoor. Ik bood toen een winkeleigenaar aan om mij hem te laten betalen voor zijn telefoonlijn voor ongeveer $0.10 per minuut, wat duur was maar niet belachelijk duur. Echter, een minuut na het begin van mijn gesprek de volgende dag besloot bij de prijs te vervijfvoudigen en mijn protest hiertegen resulteerde in het onceremonieel de plug uit de telefoonlijn halen. Het lijkt erop dat hij de mogelijkheid zag een toerist een flinke berg geld af te troggelen en was teleurgesteld toen dit niet lukte. Uiteindelijk moest ik de rivier oversteken naar een hotel-achtige vakantieplaats en een flinke $0.30 per minuut betalen om in te bellen. Gedurende deze dagen beperkte ik mijn Internetgebruik tot het ophalen en versturen van email, dus ik wist meestal binnen de drie tot vier minuten te blijven. Ik denk dat ik er verkeerd aan gedaan heb te verwachten goed geprijsde Internettoegang te vinden in het oudste regenwoud ter wereld.

Hoe Staat de Mac er Internationaal Voor -- Tijdens mijn reis was het interessant om te zien hoe Apple en de Macintosh er voor stonden in drie economisch redelijk belangrijke landen in Zuidoost-Azië. Ik ben blij dat ik kan zeggen dat Apple behoorlijk zichtbaar aanwezig is in computerwinkels. Veel desktop publishing bedrijven lijken Mac hardware te hebben en ik zag zelfs een iMac geïnstalleerd in een Internetcafé in Bangkok! In de wat meer afgelegen gebieden echter leken de Macs ondervertegenwoordigd te zijn. Een restauranteigenaar in Chiang Mai vertelde mij dat het onmogelijk was gebleken om redelijk geprijsde technische ondersteuning te krijgen voor zijn PowerBook 540 en dat hij daarom een PC had moeten kopen. Ik bood hem mijn hulp aan, maar het was reeds te laat.

Een ding is zeker - het uitkomen van de iMac en de iBook hebben tot een wederopleving geleidt van de Mac als een aantrekkelijk platform. Toen ik gesprekken begon met eigenaren van Internetcafés vroegen ze mij over de nieuwe modellen waar ze duidelijk van gehoord hadden. Daarnaast wisten ze allemaal vant een "G3" was en waren ze onder de indruk toen ik ze vertelde dat er een in mijn PowerBook zat - en ze maakten opmerkingen over de snelheid waarmee web pagina's binnengehaald en getoond werden.

Andere Factoren tijdens de reis -- Door alle hiervoor beschreven rompslomp zou je het oorspronkelijke reisdoel kunnen vergeten: iets zien van de wereld, en niet de dagelijkse internetverbinding. Hoe beïnvloedden andere factoren mijn reis? Als je ooit alleen met een rugzak hebt gereisd ken je de gebruikelijke variabelen: vermoeidheid, honger, verstreken tijd sinds de laatste douche, resterend drinkwater, laatste geld, noodzakelijkheid van een wc, gezondheidstoestand, afstand tot het hostel, en, het belangrijkste, het resterende schone ondergoed. Ik voeg hieraan toe, resterende batterij-capaciteit, verstreken tijd sinds de laatste email-check, en het aantal te beantwoorden berichten.

Het lijkt erop alsof ik geen tijd had voor de leuke dingen; niets is verder van de waarheid. Het gewone runnen van Sig Software kost maar een half uur per dag omdat ik de meeste standaard handelingen geautomatiseerd heb (met dank aan AppleScript, zeker één van Apple's geheime wapens). Maar als ik tijd over had kon ik wat programmeerwerk doen - in feite was het een pluspunt dat ik iets te produceren had tijdens lange busreizen zonder reisgezelschap.

Zoals ik had verwacht was het gewicht van de Powerbook soms een last. Na de check-in in een nieuw hostel kon ik vaak de computer onder het matras verstoppen, gezekerd met een staalkabel aan het bed. Soms vond ik dat niet veilig en nam ik hem mee in een kleine rugzak, resulterend in zere schouders. Hoe eerder Apple een sub-notebook introduceert hoe beter. In de tussentijd kan het leven met een G3 PowerBook ten koste gaan van het fysieke comfort.

De beste beslissing tijdens de voorbereiding was het gebruik van een beklede FedEx doos in plaats van de draagtas. Los van de ruimtebesparing was het grootste voordeel dat ik de computer heel makkelijk kon in- en uitpakken. Als de bus de halte naderde kon ik erop springen terwijl ik een moment daarvoor nog op de computer werkte. Alle andere hulpstukken hebben hun nut bewezen, met uitzondering van de Ethernet-crossover kabel. Hoewel ik betwijfel of de staalkabel ooit getest is door een dief, ik zal het nooit weten, gaf hij me wel enige zekerheid.

De batterijen hadden genoeg capaciteit voor elke trip, behalve de vlucht van Frankfurt naar Singapore. Met een lithium-ion cel in ieder slot, deden de batterijen het ongeveer acht uur, niet slecht aangezien ik de "Reduced Processor Speed setting" nooit gebruikt heb (frusterend om een 333 MHz op een kwart van de snelheid te gebruiken). De "Processor Cycling setting" liet ik aan staan zodat de processorsnelheid automatisch werd gereduceerd wanneer de computer wachtte op een gebruikershandeling zoals typen.

Een voordeel van het reizen met mijn PowerBook was dat ik naar mijn favoriete muziek kon luisteren, die ik op de harde schijf had opgeslagen in MP3 formaat. Vele lange reizen werden vergemakkelijkt door prettige geluiden uit mijn koptelefoon. Beter nog, door het gebruik van de waakmogelijkheid in combinatie met het afspelen van MP3s kon ik mijn PowerBook als een soort wekkerradio gebruiken, wat essentieel gebleken is voor het halen van vluchten in de vroege morgen. Wanneer je hetzelfde wil doen moet je eraan denken om het deksel van je PowerBook open te laten en de Password Security uit te schakelen, of hij zal weigeren om op de gespecificeerde tijd wakker te worden (hetgeen ik zelf door schade en schande geleerd heb!). Wist je dat je Powerbook ook een prachtig nachtlampje was?

De combinatie van reizen met een rugzak met 3.000 dollar aan computerapparatuur is natuurlijk enigszins ongewoon. Andere reizigers reageerden vaak verrast wanneer ik mijn laptop te voorschijn haalde op een busreis, maar zodra ik uitlegde wat ik deed, leken ze het te begrijpen. Omdat ik zo ongeveer de helft van de tijd doorbracht met de een of andere reiziger kon ik Outlook Express 5 zo configureren dat ze hun Hotmail e-mail accounts offline konden bekijken. De ondersteuning van Outlook Express voor Hotmail werkt alleen niet altijd even goed waardoor ik hun berichten soms vanaf mijn eigen account moest versturen.

Eén van de leukste incidenten van mijn reis had plaats toen ik wakker werd in een van de slaapkamers van het Eastern Heritage Hostel in Melaka in zuidelijk Maleisië, toen ik een jongen in de kamer zag die een Macintosh T-shirt droeg. Zijn naam was Chris Langford, en hij beheert een Macintoshnetwerk op de Oregon Health Sciences University. Toen ik met hem in gesprek raakte bleek dat hij gehoord had van een aantal van mijn programma's en er zelfs een gekocht had een paar jaar terug! Ik doorzocht mijn e-mail archieven en kon zelfs wat correspondentie terugvinden uit December 1996. Als dat niet de theorie van een kleine wereld bewijst, weet ik het niet meer.

<http://www.ohsu.edu/>

De Cirkel Is Rond -- Zou ik het nogmaals doen? Zonder enige aarzeling. Alhoewel het reizen met Sig Software minder leuk is dan reizen zonder zorgen, prefereer ik het verre boven thuis voltijds werken. Wanneer je bedrijf voornamelijk via Internet gerund wordt, is er eigenlijk maar weinig wat je tegenhoudt. Ik denk dat mijn volgende bestemming China zal zijn, maar daarmee zal ik moeten wachten totdat de Internettoegang in dat land verbeterd is. Als het zo ver komt zal ik er weer een verhaal over schrijven, maar in de tussentijd, wanneer je geïnteresseerd bent in wat ik zoal ben tegengekomen op mijn reis, neem dan een kijkje op de pagina hieronder.

<http://www.sigsoftware.com/info/travel.html>


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering