Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#514/24-Jan-00

Deze week ronden we eindelijk onze bespreking van de Macworld Expo af. Adam bekijkt de rationele aspecten achter de marktonderzoekcijfers die Steve Jobs tijdens zijn keynote address publiceerde. Onze redacteur Matt Neuburg schreef een verslag van Papyrus, een bibliografie-bijhoud programma dat diverse mogelijkheden biedt aan academici wereldwijd. Deze week in het nieuws: Apple's eerste kwartaalwinst van $183 miljoen en Connectix's gratis update van RAM Doubler 9.

Onderwerpen:

Copyright 2000 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

-> Denk je dat TidBITS interessant is voor <-
-> je vrienden, kennissen, collega's? Geef <-
-> hen de tip zich ook GRATIS te abonneren <-
-> of stuur deze aflevering naar hen door! <-

Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

MailBITS/24-Jan-00

[vertaling: MSH]

Bij Connectix Verschijnt de Free RAM Doubler 9 Update -- Misschien het essentieelste gereedschap dat ten prooi viel aan compatibiliteitsproblemen met de verschijning van Mac OS 9 was Connectix's RAM Doubler 8, dat het bij Apple ingebouwde virtuele geheugenschema vervangt met alternatieve manieren om de hoeveelheid geheugen, beschikbaar voor toepassingen, te vergroten. Het doet dit door eerst ongebruikt geheugen van andere toepassingen te pakken, dan door geheugen te comprimeren dat in gebruik is, zodat minder ruimte wordt ingenomen en tenslotte door geheugeninhoud naar de harde schijf over te brengen. (Zie "Gratis RAM Doubler 8 Update" in TidBITS-439 en "RAM Doubler 2" TidBITS-351 voor meer details.) Eindelijk heeft Connectix een gratis update voor RAM Doubler 9 vrijgegeven dat geen nieuwigheden toevoegt, maar RAM Doubler verenigbaar maakt met Mac OS 9. Had je RAM Doubler gemist sedert de upgrade naar OS 9, dan is het downloaden ervan de moeite waard. Helaas stelde Connectix ook dat er geen plannen zijn om het populaire SpeedDoubler 8 of Surf Express Deluxe for Mac OS 9 te updaten. [ACE]

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=04992>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00837>
<http://www.connectix.com/products/rd9.html>
<http://www.connectix.com/support/macos9.html>

Apple Vermeldt $183 Miljoen Winst -- Voor het eerste fiscale kwartaal van 2000 vermeldt Apple Computer een winst van $183 Miljoen. Aantal verzonden stuks waren 46 procent hoger vergeleken met hetzelfde kwartaal een jaar geleden: Apple verkocht bijna 1.4 miljoen systemen dat kwartaal (inclusief 700.000 iMacs en 235.000 iBooks) en 51 percent van deze verkopen gingen naar internationale klanten. Apple heeft $3.6 miljard in kas en in kortlopende investeringen en beëindigde het kwartaal met minder dan een dag voorraden. Al zijn deze getallen behoorlijk gezond, ze zouden $178 miljoen zij geweest zonder enkele gigantische eenmalige gebeurtenissen. Apple verkocht vijf miljoen aandelen van ARM-holdings voor een totaal bedrag van $101 miljoen, nam een netto herstructureringsbedrag van $6 miljoen op en wees $90 miljoen dollar toe aan " compensatie voor bestuurder" voor de leider Steve Jobs, die een Gulfstream V jet kreeg en opties voor 10 miljoen aandelen van Apple. Geen slechte betaling voor een part-time job. [GD]

<http://www.apple.com/pr/library/2000/jan/19q1results.html>

Resultaten van Opiniepeiling: Zwemmen Naar Aqua -- Na slechts een (1) openbare voorbeschouwing is de nieuwe interface van Apple voor Mac OS X gekenschetst als alles tussen het "Jolly Rancher interface" tot overeenkomstig de kleun, die New Coke was. TidBITS lezers hebben nu hun mening gegeven in de opiniepeiling van vorige week, toen we vroegen "Wat vind je van Apple's nieuwe interface voor Mac OS X?" Van een totaal van 1.005 antwoorden zei 40 procent dat ze de new look op prijs stelden; 34 procent aarzelde nogal en zegden dat het OK was; 22 procent zei "Ik ben bezorgd"; slechts 4 procent uitten duidelijke afschuw. Al is de planning voor het verschijnen van Mac OS X pas voor over een maand of zes, het lijkt erop dat veel gebruikers dan graag met de stroom mee zullen gaan.[JLC]

Quiz Voorbeschouwing: Email Attachments Zenden naar Windows -- Het is weer quiztijd en de vraag deze week is er een die veel nieuwelingen gekweld heeft (en aardig wat veteranen onder de gebruikers). Het hechten van bestanden aan te verzenden e-mailboodschappen bedoeld voor Mac gebruikers is meestal makkelijk, vooral voor mensen die moderne e-mailprogramma's gebruiken. Maar wat is de beste coderingswijze, te gebruiken bij het sturen van een bestand via e-mail naar een Windows gebruiker? Netelige kwestie en als je je kennis test op onze home page zullen de resultaten je het juiste antwoord uitleggen. [JLC]

<http://www.tidbits.com/>

Leer cijfers met Jobs

door Adam C. Engst <[email protected]>
[vertaling: LmR, MK, GH, JS]

Tijdens het begin van zijn toespraak op Macworld Expo in San Francisco spendeerde Steve Jobs een minuut of vijf aan de Apple cijfers, voornamelijk degene, die door marktonderzoek verzameld waren. Deze zorgvuldig gekozen statistieken zijn niet zomaar droge economische getallen, maar reflecteren eerder hoe Apple de huidige strategieën en doelen ziet. Volg me als ik bekijk wat de cijfers voor de Mac gemeenschap betekenen en waarom Jobs juist deze uitkomsten wilde mededelen.

Eerst echter, voor degene die zich verbaasde over de nadruk op statistieken tijdens Macworld, denk eraan dat de toespraak in grote mate wordt bijgewoond door de belangrijkste media en Jobs begrijpt de invloed van het toespreken van dit gehoor. Grofweg gezegd, het is gemakkelijk cijfers op te schrijven en te onthouden, bekende journalisten kunnen zo eenvoudig hieromheen een verhaaltje samenstellen. Jobs zorgvuldige presentatie van positieve resultaten voorafgaande aan al het andere in de toespraak was duidelijk gericht teneinde de pers positief te beïnvloeden. Slechts luttele jaren geleden schreven de belangrijke media Apple de vernieling in; Jobs wil een stevige invloed op de pers bewerkstelligen, geen betere manier om dat te doen is er door de journalisten te voeren met goede getallen tijdens een gehoor waar ze niet eens vragen kunnen stellen.

Portables en consumentenspul populair -- Allereerst had Jobs het over de iBook en de PowerBook, die in november samen goed waren voor 11 procent van wat er aan computers via de detailhandel in Amerika werd verkocht. Hoewel hij bij deze gelegenheid de cijfers voor iBook en PowerBook niet uitsplitste, zei Jobs dat volgens PCData de iBook zowel in oktober als in november het best verkopende notebook in de VS was. Door de cijfers op deze manier te presenteren, sloeg hij twee vliegen in een klap: de populariteit van de iBook kwam goed uit de verf (aardig tegengas tegen de vaak gehoorde kritiek over de te speelse vormen en matige specificaties van de iBook) en de acht maanden oude PowerBook-lijn werd ook weer eens over de bol geaaid, misschien ook om de geruchten tegen te spreken dat tijdens de show nieuwe PowerBooks zouden worden geïntroduceerd.

Ook de resultaten van een eigen onderzoek van Apple weerspraken de kritiek op de iBook, want in maar liefst 56% van de gevallen was de iBook de eerste draagbare computer in het huishouden. Dat cijfer is een steun voor de politiek van Apple om zich te richten op het maken van een laptop voor comsumenten, een markt die tot op heden door computerfabrikanten -en ook door Apple- onvoldoende is bediend.

Nu we beschikken over de cijfers die Apple vorige week bekend maakte in zijn kwartaalrapportage, hebben we een nog beter inzicht in de zakelijke toekomst van Apple. Bij het bedrijf gingen bijna 1.377.000 Macs de deur uit in het eerste fiscale kwartaal van 2000; 700.000 daarvan waren iMacs en 235.000 iBooks. Dat is in totaal dus 935.000 Macs-met-snoepkleurtjes, oftewel zo'n 68 procent van de totale verkoop, waaruit blijkt dat de consumentenproducten voor Apple het leeuwendeel van de omzet vormen. Natuurlijk heeft Apple's op de professional gerichte Power Macintosh G4 lijn last gehad van toeleveringsproblemen (Jobs gaf geen cijfers over de G4-verkopen), en de huidige PowerBook G3 had het moeilijk omdat hij het oudste lid is van de momenteel leverbare Mac-familie en er ook nog eens geruchten gaan over zijn op handen zijnde vervanging. Misschien laten de resultaten van het volgende kwartaal wel een kentering zien ten gunste van de 'professionele' Macs. Toch kan men het moeilijk oneens zijn met Apple's strategie om zich te concentreren op consumentenproducten, want deze heeft het bedrijf teruggebracht in de zwarte cijfers en legt het nog steeds geen windeieren.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05615>

Verse klanten -- Vervolgens richtte Jobs zijn aandacht op wie al die iBooks en iMacs kopen. Bij de iBook had 17 procent van de klanten hiervoor een Windows-PC, en is 11 procent een nieuwe computergebruiker. Deze getallen liggen bij de iMac nog hoger, met een percentage van 30 voor de computernieuwelingen en 14 voor de op het Wintel-platform veroverde klanten. Dat betekent dat meer dan een kwart van de kopers van een iBook en zelfs bijna de helft van de iMac-gebruikers nieuwe klanten zijn, en Apple laat niet na dat te benadrukken. Daar komt nog bij, dat volgens het bedrijf 67 procent van de kopers van een iMac nooit heeft overwogen een andere computer dan een iMac te kopen.

Veel berichten in de pers noemden aanvankelijk de toegenomen vraag van de oude getrouwe Macintosh-gebruikers als enige oorzaak voor Apple's herstel, maar met deze hoge percentages in handen kan Apple laten zien dat, hoewel de bestaande klanten het merk zijn trouw gebleven, de iBook en iMac honderdduizenden nieuwe klanten hebben aangebracht. Die groei van het klantenbestand is op verschillende manieren van belang: het doet het goed bij de beursanalisten, het levert positieve verhalen op in de massamedia (en dat leidt op zijn beurt misschien weer tot een uitgebreidere berichtgeving over Apple), het is een stimulans voor ontwikkelaars om producten op de markt te (blijven) brengen voor de Macintosh, en het steekt de bestaande Mac-gebruikers een hart onder de riem: zij zijn allerminst alleen...

Wat Ze Gebruiken -- Jobs spitste zich toe op Apple's high-profile hardware kenmerken: het AirPort draadloze netwerk en de digitale video mogelijkheden in de iMac DV. Zestien procent van iBook eigenaren heeft AirPort kaarten geïnstalleerd, wat ik opmerkelijk veel vind, gegeven dat AirPort kaarten alleen bruikbaar zijn in een meervoudige iBook-situatie dan wel in samenspel met AirPort Base Stations. Hoewel het in het verleden al makkelijk netwerken was met de Macintosh heeft Apple nooit veel aandacht besteed aan promotie van zaken als LocalTalk of Personal File Sharing, het is goed dat ze nu de nadruk leggen op AirPort. Tonia en ik hebben verscheidene weken een iBook met een AirPort Base Station in gebruik, en ik moet zeggen dat draadloos netwerken verschrikkelijk verslavend is, ondanks wat vervelende problemen met de huidige AirPort software.

Aan de andere kant vertelde Jobs dat tien procent van iMac DV eigenaren een digitale film heeft gemaakt en nog eens 22 procent dat van plan zijn. Hij dacht waarschijnlijk dat deze cijfers indrukwekkend genoeg waren om te melden, hoewel ik wat verrast ben omdat ze me laag lijken, gegeven de nadruk die Apple legt op digitale video en de prijs van de iMac DV. Als er niets anders was, het feit dat Jobs moest melden dat iMac DV eigenaren van plan zijn iMovie te gebruiken geeft aan dat Apple zich misschien zorgen maakt dat slechts tien procent iMovie echt gebruikt heeft.

Gegeven de enorme geïnteresseerdheid in digitale video in de TidBITS lezersvraag over het onderwerp (75 procent meldde digitale video gemiddeld tot zeer aantrekkelijk te vinden) en de gerelateerde discussie op TidBITS Talk, had ik een groter aantal iMac DV eigenaren verwacht die daadwerkelijk een film hadden gemaakt.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05622>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tlkthrd=814>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=05601>

Waarom die lage cijfers? Ondanks iMovie's gebruiksgemak is er nog een dure digitale camcorder nodig, en mensen die al een gewone camcorder hebben zullen moeilijk de aanschaf van een nieuwe camcorder met een iMac DV kunnen rechtvaardigen. En zelfs dan, rommelen met digitale video vergt het kostbare goed ‘tijd'. Bijvoorbeeld, we hebben een wat oudere JVC camcorder die VHS-C banden gebruikt. Als nieuwe ouders vinden Tonya en ik deze opzet bruikbaarder dan digitale video in een paar opzichten, we kunnen gewoon Tristan opnemen en de videoband verspreiden onder familie. Het proces is snel en simpel, we kunnen wel betere kwaliteit bereiken met iMovie, maar we hebben amper tijd om digital stills van Tristan te uploaden, laat staan om digitale filmpjes van hem te bewerken. Apple's iDisk en het QuickTime-streaming-capabele HomePage iTool zullen op z'n minst een lange weg te gaan hebben om nog een grote beperkende factor voor lange QuickTime films uit te schakelen: distributie.

iT's the iNternet -- Jobs noemde vervolgens getallen met als doel de aandacht voor het Internet van de iMacs en iBooks te rechtvaardigen. Hij zei dat 90 procent van de iBook bezitters op het Internet aangesloten waren, en een 70 procent heeft ook goederen of diensten aangeschaft via het net. De iMac-getallen waren een beetje anders, met 93 procent op het net, waarvan 62 procent verbinding maakte op de dag van aanschaf, en 57 procent had iets gekocht op het net. Ik vermoed dat het lagere percentage iMac eigenaren te maken heeft met het feit dat de iMac kopers met een kleinere beurs of met minder ervaring met het Internet aantrekt. Immers, voor 11 procent van de iBook eigenaren is het de eerste computer, terwijl 30 procent van de iMac eigenaren deze als hun eerste computer kopen.

Kort samengevat zijn deze statistieken over het Internet gebruik en het doen van aankopen indicaties dat iBook en iMac eigenaren niet alleen vrijwel zeker op het Internet aangesloten worden, maar ze geven ook geld uit op het Internet. Dat kan helpen om Apple als een "dot com" bedrijf te identificeren voor de analisten op Wall Street, en het onderzoek kan ook helpen om grote Web sites zaken zowel voor de Mac gebruikers te ontwerpen als voor Windows gebruikers. Ik ontvang nog regelmatig e-mail van mensen die vragen naar Macintosh/Internet gebruiksstatistieken om ze te helpen hun Web ontwerpers te overtuigen een site te maken die meer toegankelijk is voor Mac gebruikers - hopelijk helpen deze cijfers daarbij.

Als laatste merkte Jobs op dat de online Apple winkel $300 miljoen verkocht in het laatste kwartaal, waardoor de jaaromzet op zo'n $1 miljard komt. Omdat de omzet in het kwartaal zo'n $2,34 miljard was, betekent dat 13 procent van de zaken die Apple doet direct via het net binnenkomen. Ik ben benieuwd naar hoeveel mensen die hun eerste computer, de iMac en iBook kopers, dat via de Apple Store hebben gedaan, vergeleken met de soortgelijke getallen voor mensen die eerst een PC bezaten.

De Boodschap is De Boodschap -- Tijd voor een geheimpje. Veel bedrijven, in het bijzonder de grotere die significant geld in hun marketing steken, maken een "maketing boodschap" om te gebruiken bij product-lanceringen of andere marketing-aktiviteiten. In bijeenkomsten met de pers en daaropvolgende publieke presentaties voor klanten is het doel niet zozeer het product te tonen, maar om de marketing boodschap overal zo diep in te steken dat het "de boodschap" wordt over dat product, zowel in de pers als bij gebruikers. Ik ben bij veel persconferenties geweest waar ik popelde om de oh-zo-oprechte presentatie te onderbreken om te roepen "Ja, ik begrijp dat je doel is om het beste product in zijn klasse te maken dat de eisen van de gebruikers van vandaag de dag tegemoetkomt en dat het alle recente Apple technologietjes in een reeks kleuren ondersteunt. Dat roept iedereen. Kunnen we het dan nu hebben over de nieuwe dingen in je programma?"

Het probleem met deze aanpak is dat goede journalisten en bedachtzame gebruikers zelf wel bepalen wat ze vinden en er een hekel aan hebben gemanipuleerd te worden. Maar het hoeft niet op die manier te gaan. Een presentator die goed is - en als men zo iemand kan beschrijven, is dat zeker Steve Jobs - begrijpt dat een het een betere aanpak is zorgvuldig geselecteerd ruw materiaal te presenteren en mensen hun eigen mening te laten vormen. Door meer gedetailleerde resultaten te laten zien dan gebruikelijk is kan Jobs de opinie in een positieve richting sturen terwijl hij de pure marketing-techniek van het brengen van een boodschap kan vermijden. Het lijkt gewerkt te hebben - Apple heeft positieve berichten in de pers en in de wandelgangen gezien sinds Jobs' openingstoespraak.

De Beste Voet van de Bladzij Voorzetten: Papyrus 8.0.7

door Matt Neuburg <[email protected]>
[vertaling: JG, PEP, IdM, HvH]

Van het begin tot het einde van mijn klassieke carrière was het moeilijkste gedeelte van wetenschappelijk schrijven het behandelen van de bibliografie. Mijn dissertatie was in het bijzonder een nachtmerrie. Zoals de meeste Ph.D. dissertaties in de humaniora, hield het een uitgebreide beoordeling van de bestaande wetenschap in - een complete geschiedenis van bewering en tegenspraak over honderden betwistbare kwesties. Ik hield een grote verzameling extra grote aantekeningkaarten bij met gaten aan de buitenkant; een ponstang in de vorm van een v en een paar breinaalden om me te helpen verwijzingen die betrekkingen hebben op een bepaalde kwestie terug te kunnen vinden. Mijn getypt manuscript moest precies de officiële stijl wat betreft voetnoten en citaties volgen, want anders zou de Gevreesde Dissertatie Secretaresse het hele geval om officiële redenen weigeren.

Ik had toen echt een programma zoals Papyrus van Research Software Design kunnen gebruiken.

<http://www.rsd.com/>

Ik heb nog nooit een commercieel bibliografie-management programma gebruikt, dus voordat ik Papyrus begon te bestuderen stelde ik me een ideaal systeem voor dat mij geholpen zou hebben met mijn dissertatie en andere geschriften en ik besloot dat het zou:

Papyrus doet al deze dingen, en voegt daar een vijfde functie aan toe, duidelijk waardevol in deze computertijd, maar die bij mij nog niet opgekomen was:

Ik zal Papyrus onder deze koppen ieder op de beurt bespreken.

De Database --De gegevensbestanden van Papyrus zijn fantastisch. De interface is helder en intuïtief, het draait allemaal om twee vensters, het Reference venster, waar je een aparte referentie ziet en kunt bijwerken, en het Group venster waar je een groep van verwijzingen ziet die iets met elkaar gemeen hebben. Je maakt gebruik van krachtige commando's als drag & drop, dubbel klikken om een volgend venster te openen, navigeren met gebruik van je toetsenbord en nog meer mooi uitgevoerde hulpmiddelen, te veel om allemaal op te noemen.

Papyrus weet welke gegevens relevant zijn voor ieder soort verwijzing (een boek, een artikel uit een journaal, een artikel uit een boek, enz.), en presenteert deze als de vereiste velden, optionele velden, of velden die zo weinig voorkomen dat ze niet verschijnen behalve als je erom vraagt. Tekstvelden hebben een mooie vormgeving en kennen WorldScript. Je kunt andere tekstvelden en andere soorten verwijzingen toevoegen, maar ik denk niet dat je ze nodig hebt.

Terwijl je referenties invoert is de "intelligentie" van Papyrus aan het werk om te voorkomen dat je fouten maakt en onnodig werk verricht. Papyrus weet b.v. welke velden in meervoud voorkomen (de namen van meerdere auteurs bijvoorbeeld) en presenteert automatisch een volgend veld als je het eerdere hebt ingevuld; als je een komma vergeet in het auteur-veld (omdat je vergat dat Papyrus 'achternaam, voornaam' verwacht) wordt je hier ter plekke aan herinnerd; Papyrus maakt automatisch onderscheid tussen een voornaam en een eerste voorletter, begrijpt dat een komma achter de achternaam betekent dat er een achtervoegsel komt ("Dumas, Alexandre, Jr."), zorgt ervoor dat namen met een hoofdletter beginnen, enz.

De bestanden van Papyrus zijn werkelijk relationeel, op een doorzichtige en automatische manier. Terwijl je b.v. een verwijzing invoert bewaart Papyrus vast de auteursnamen in een aparte structuur. Als je dan later andere informatie over diezelfde auteur opslaat wordt die direct gerelateerd aan de auteurs gegevens die je reeds invoerde; bovendien kun je later iets veranderen aan de naam van die auteur en de verandering wordt overal doorgevoerd waar die auteur voorkomt. Tevens geeft dit intelligente ondersteuning, als je later weer die naam invoert komt met de eerste paar ingetoetste letters de hele naam tevoorschijn.

Je kunt groepen definiëren met de hand of met een zoek-argument, groepen en zoek-argumenten kunnen worden bewaard. Nog belangrijker, omdat het zo makkelijk is om een groep van referenties per project te maken en te bewaren zul je uiteindelijk waarschijnlijk al je verwijzingen in één database willen verzamelen over al je projecten heen - dan heb je in één klap voordeel van de relationele database van Papyrus bij al je projecten. Het is een briljante architectuur.

Opbouwen van een Citaat --Papyrus bouwt een citaat op van meerdere velden door gebruik van een Format, je voert het citaat in door het volgen van een serie van instructies, dialoog en sub-dialoog vensters, en gedeeltelijk met een 'grep-achtige' formule, waarmee je de gewenste specificaties voor de uitvoer aangeeft. Om aan te geven dat je de naam van de auteur wilt tonen met 'eerst de achternaam, dan komma, dan voorletters' werk je door een aantal vensters en subvensters heen waar je deze keuzes aankruist; maar als je wilt dat een artikel moet verschijnen als 'auteur, punt, spatie, naam journaal cursief, komma, serienummer als er sprake is van een serie, volume nummer vet gedrukt, enz,' dan bouw je een formule op die veel overeenkomst vertoont met een Nisus PowerFind expressie. Papyrus komt met een groot aantal 'formats', zoals die van de American Medical Association, Forestry Chronicle, Chicago Manual, en Turabian; je kunt ze 'as is' gebruiken of er aanpassingen op maken, ook kun je een nieuwe format in zijn geheel zelf bedenken en invoeren.

In principe is dat prima, maar ik ben bang dat de middelen om het gewenste resultaat te omschrijven onvoldoende algemeen zijn. Papyrus lijkt te zegggen dat het beter weet wat je zou willen doen: blijf binnen die beperkingen en het gaat prima. Persoonlijk heb ik liever programma's die de controle overlaten aan de gebruiker. Het probleem heeft drie oorzaken:

Integratie met tekstverwerkers -- Op basisniveau wekt Papyrus met zowat elke tekstverwerker. Je kan een referentie in Papyrus kopiëren en plakken (of slepen) in een tekstverwerkersbestand; het resultaat is een citaat in een bepaald formaat. En je kan een volledige groep referenties exporteren als citaten in een bepaald formaat als MacWrite of RTF, iets wat de meeste tekstverwerkers kunnen importeren.

Maar als je tekstverwerker Nisus Writer of Microsoft Word is, die allebei scriptable zijn, dan is Papyrus veel slimmer. Je document kan gecodeerde afkortingen voor referenties bevatten, zoals bijvoorbeeld [[6]]. Dit staat voor je referentie met ID-nummer 6. Als je klaar bent met schrijven, onderzoekt Papyrus automatisch je document en construeert, gebaseerd op deze afkortingen, zowel de citaten als de bibliografie. Als bijvoorbeeld [[6]] staat voor mijn Lysistrata-vertaling, dan zal Papyrus [[6]] vervangen door "(Neuburg 1992)", en zal het het volledige citaat meegeven in de bibliografie die het er bij voegt. In mijn testen werkte dit beter met Word dan met Nisus Writer.

Dit is geweldig, maar het gaat niet ver genoeg. Wat als je bugs vindt in het vevangingsalgoritme van Papyrus, of in het scripten van de tesktverwerker? (ik heb er gevonden). Of wat als je een andere tekstverwerker gebruikt, zoals AppleWorks? Om zeker te zijn kan je zo'n problemen manueel aanpakken; je kan al je referenties gewoon exporteren in het gewenste formaat, en ze dan herschikken in je project. Maar een veel betere oplossing zou er in bestaan dat Papyrus zelf scriptable zou zijn. Je zou dan bijvoorbeeld een AppleScript of een OneClick-script kunnen schrijven dat het nummer in de huidige selectie onderzoekt, dan het citaat voor die referentie opvraagt, en het dan plakt in je document. Op die manier bouw je eigenlijk je eigen automatische integratie, daar waar Papyrus ophoudt.

Maar Papyrus is niet scriptable - ironisch, gezien het verwijt in de Papyrus-documentatie aan het adres van AppleWorks dat AppleWorks niet scriptable is. In plaats van zichzelf open te stellen voor commando's van de gebruiker, wil Papyrus alweer alle controle voor zichzelf houden, en wil het andere programma's aandrijven via scripts die de gebruiker niet kan zien, veranderen of negeren.

Annotatie -- Van de ene kant is Papyrus een veelbelovend annotatie-programma, vanwege zijn krachtige zoekvermogen. Iedere referentie kan meerdere sleutelwoorden hebben, en je kunt verwantschappen tussen referenties, en tussen sleutelwoorden, definiëren en deze gebruiken in zoekopdrachten. Je kunt bijvoorbeeld een referentie verwantschap definiëren als "ontkent," en dan een zoekopdracht laten uitvoeren die niet alleen alle referenties oplevert met (laten we zeggen) het sleutelwoord "determinisme," maar ook alle referenties die in tegenspraak zijn met elke referentie in die gevonden set. Dit opmerkelijk vermogen om de structuur van logisch verwante posities te voorschijn te halen herinnert me aan MacEuclid, wiens gelijke ik nooit meer dacht te zien.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=02832>

Maar helaas, hetzelfde venster dat zo geschikt is voor het invullen van korte referentie velden is onhandig voor aantekeningen die langer zijn dan een zin of twee; bovendien is er geen echte "hypertext", waar een uitdrukking een link wordt naar een andere referentie. Ik vind Papyrus daarom onhandig voor annotatie, in tegenstelling tot een specifiek programma als Palimpsest, of zelfs een outliner. Papyrus heeft een grondig gereviseerde "archiefkaart"-interface nodig; bovendien zou het zijn licht eens op moeten steken bij programma's als MORE, Helix, of In Control, en het mogelijk moeten maken om via een veld een notitiebestand met een andere applicatie te openen. Opnieuw lijkt Papyrus, door zijn gebrek aan samenwerking met andere programma's, te denken dat het beter weet dan jij wat je zou willen doen en hoe je dat zou willen doen.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=00752>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=02381>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=02443>

Import -- Papyrus kan automatisch tekst bibliografieën importeren in referentievelden; maar dit is wederom gebaseerd op "Formats", en lijdt aan dezelfde tekortkomingen. De invoerformule-taal bijvoorbeeld (die dezelfde is als de uitvoerformule-taal, een erg vreemde ontwerpkeuze) ontbeert een "of/of" of "kortste gelijke" constructie. Een echte "grep" zou hier zeer van pas zijn gekomen; Nisus Writer's "grep" is veel geschikter dan Papyrus voor het herschikken van een tekst-bibliografie in lijstvorm.

De Puntjes Op De I -- Papyrus is een prachtig programma. het is betrouwbaar, attent, origineel, ingenieus, duidelijk. Het is bovendien makkelijk te leren; de gedrukte handleidingen behoren tot de beste die ik ooit heb gezien, en er is voortreffelijke online en ballon hulp. Het heeft vele prachtige snufjes die ik vanwege plaatsgebrek niet allemaal kan noemen. Ongetwijfeld bevat mijn privébibliotheek boeken met een bibliografische stijl die door Papyrus nauwelijks te evenaren is, maar dat is bijzaak; zelf enigzins de laatste hand moeten leggen is zeker acceptabel. Als je veel referenties moet bijhouden, citaten in bepaalde standaardformaten moet reproduceren, en Microsoft Word gebruikt, moet je zeker Papyrus proberen.

Maar ondanks de voortrekkelijke geboden mogelijkheden, blijkt Papyrus toch niet de bibliografie-beheerder van mijn dromen te zijn. Papyrus onderzoekend, ontdekte ik dat het een voor mijn werk belangrijke algemene eigenschap ontbeert, die openheid en programmeerbaarheid die ik zoek in elk belangrijk werkpaard. Een bibliografiesysteem is uiteindelijk niet meer dan een database; en ik heb reeds meerdere database applicaties, plus andere hulpprogramma's, die "scriptable" zijn. Dus ik kan deze gebruiken om een bibliografie-beheersysteem te maken dat werkt zoals ik het wil. Momenteel is het nog maar de vraag of Papyrus mij ooit die mogelijkheid biedt. Van de andere kant, als Papyrus over een meer verfijnde formatteertaal zou beschikken, een betere annotatie-interface, en "scriptability", tezamen met een minder impliciete beperkende filosofie, ben ik verkocht.

Papyrus kost $90, of $140 met handleidingen in boekvorm. Een gratis demo-versie, beperkt tot 200 referenties, is via download verkrijgbaar. Papyrus vereist System 7.0 of later, en is een installatie van ongeveer 11 MB (circa 20 MB met volledige online hulp).

<http://www.rsd.com/Mac.html>

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering