Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#475/05-Apr-99

Wil je weten hoe het zit met de Macintosh en het millenniumprobleem? Misschien heb je gehoord dat de Mac millenniumbestendig is, maar dat hoeft nog niet te gelden voor zelfgemaakte databases, spreadsheets en speciaal voor één toepassing gemaakte programma's op de Mac. Ook in het nummer van deze week: Jeff Carlson neemt Default Folder onder de loep in de nieuwste aflevering van de serie Ons gereedschap. In de nieuwsrubriek aandacht voor de nieuwe versie 1.1.3 van Bare Bones' Mailsmith en voor een USB-naar-serieel adapter die Keyspan maakt voor gebruikers van de Palm organizer.

Onderwerpen:

Copyright 1999 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>


Je kunt je gratis abonneren op de Nederlandse afleveringen van TidBITS door een (blanco) mailtje te sturen naar: [email protected]. Je krijgt deze dan per e-mail toegestuurd.
Om je abonnement op te zeggen, kun je een mailtje sturen naar: [email protected].

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van deinhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de USA.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:


Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:


MailBITS/05-Apr-99

Vertaling: [MK].

USB Adapter verbindt Palms -- Eigenaars van Palm organizers die werden gefrustreerd door het ontbreken van een manier om hun HotSync cradle direct via USB aan hun iMac of blauw-witte Power Macintosh G3 machine te koppelen, kunnen nu Keyspans $40 kostende USB PDA Adapter aanschaffen. Op dit moment hebben bezitters van een Mac met USB-aansluiting zowel een USB-naar-serieel adapter als Palm Computings MacPac adapter nodig als ze hun Palm willen synchroniseren met data op hun Mac. De USB PDA Adapter voorziet in een rechtstreekse verbinding van de USB-poort op de Mac met de seriële DB-9 connector op de Palm HotSync cradle en het standalone HotSync-kabeltje (Zie voor meer info over Palm handhelds de serie "Reading the Palm" die in TidBITS is verschenen.) Volgens Keyspan werkt het ding ook in combinatie met Wacom digitizing tablets die een seriële uitgang hebben. [JLC]

<http://www.keyspan.com/products/usb/pdaadapter/>
<http://www.palm.com/macintosh/>
<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbser=1030>

Mailsmith 1.1.3 Update van Bare Bones -- Bare Bones Software heeft versie 1.1.3 van Mailsmith uitgebracht, hun geavanceerde POP en SMTP e-mailprogramma. Nieuw in versie 1.1.3 is een POP Monitor-venster, waarmee gebruikers selectief messages kunnen downloaden of verwijderen van een remote POP-server. Ook vind je verbeterde afhandeling van geciteerde tekst in messages, verbeteringen in Mailsmith's database voor de opslag van mail en een heel arsenaal aan verfraaiingen en toevoegingen (je kunt een volledig overzicht ophalen van alle veranderingen). De Mailsmith 1.1.3 updater is een bestand van 3 MB als je het wilt downloaden en het kost huidige bezitters van Mailsmith niets. Een volledige versie van Mailsmith kost $79 rechtstreeks bij Bare Bones, maar gebruikers van BBEdit en BBEdit Lite èn zij die een licentie bezitten voor Qualcomm's Eudora of voor Claris Emailer kunnen profiteren van de aanbiedingsprijs van $59. Een gratis Mailsmith demo (3.6 MB) kun je downloaden van de Bare Bones Web site. [GD]

<http://web.barebones.com/products/msmith/msmith.html>


Ons gereedschap: Default Folder

door Jeff Carlson <[email protected]>. Vertaling: [JS] & [JV].

Een recente expeditie door mijn Voorkeuren map leverde de fossielen op van programma's die ik geïnstalleerd en gebruikt heb gedurende de afgelopen maanden. Deze verlaten voorkeuren delen namen met applicaties die het waard leken uit te proberen maar niet de lijst gehaald hebben van regelmatig gebruikt gereedschap. Op hetzelfde moment leverde mijn grutwerk een herinnering op aan een aantal programma's waarvan ik de neiging heb ze te vergeten. Niet omdat ik ze weggestopt heb in een diep verstopte map, maar omdat hun functies een tweede natuur zijn geworden. Eén van deze juweeltjes is Default Folder van St. Clair Software.

<http://www.stclairsoft.com/DefaultFolder/>

Default Folder breidt de standaard Open- en Bewaar-dialogen, maar ook de nieuwere Navigatie Service dialogen, uit met de mogelijkheid frequent gebruikte mappen te benaderen zonder jezelf door de bestandshiërarchie van de Finder heen te worstelen met één map per keer. Dit maakt bestandsbeheer niet alleen soepeler maar scheelt op termijn ook bergen tijd.

Default Folder maakt een rij van vier knoppen aan in de Open- en Bewaar-dialogen die verschijnen als je muis over de naam van je harde schijf beweegt in de rechter bovenhoek. Indrukken van de knoppen levert menu's op die je laten kiezen tussen recent gebruikte mappen, mappen die je aangemerkt hebt als Favorieten, een lijstje beschikbare volumes, en een lijstje bestandsbeheersfuncties van Default Folder. In vensters van Navigatie Services staan standaard reeds drie van deze knoppen, Favorieten, Snelkoppelingen (wat lijkt op de Disks-knop in de standaard Open- en Bewaar-dialogen), en Recent. Default Folder voegt daar links van zijn eigen Utilities-knop aan toe.

Default Folder maakt ook een Favorieten en Recent map aan in het Apple menu, en heeft een Regelbalkmodule, waardoor je veel gebruikte en diep verstopte mappen in één keer kunt openen in de Finder.

Het Is Jouw Keuze -- Centraal in Default Folder is de mogelijkheid om Open- en Bewaar-dialogen te laten springen naar een map van jouw keuze als je een programma gebruikt. Als je bijvoorbeeld altijd je FileMaker databases op ��n centrale plek opslaat, kun je dat als standaard locatie definiëren. Standaard-locaties kunnen opgegeven worden voor elk programma dat je gebruikt, of je kunt een map specificeren die je voor alle programma's gebruikt. Dit vermindert de kans dat je per ongeluk een document bewaart op een plek waar je het later niet gemakkelijk terug kunt vinden. Van nu af zal die map geselecteerd zijn als je de eerste keer na het opstarten van een programma een bestand opent of bewaart. Je kunt ook Command-U toetsen, of het eerste item in het Favorieten-menu kiezen om naar die map te springen. Default Folder onthoudt de plek waar je het meest recent een bestand geopend of bewaard hebt, dus snel naar de gekozen map springen kan je vaak de moeite besparen van het terugnavigeren naar je voorkeursplek.

Een Map Met Mappen -- Ik heb de neiging met vier of vijf projecten tegelijk te werken, dus veel van mijn tijd gaat zitten in een handvol met mappen. Ik zou ze allemaal in de Finder kunnen openen voor gemakkelijke toegang, of ze als pop-up vensters aan de onderzijde van mijn scherm kunnen zetten, maar ik hou er niet van mijn desktop te vervuilen met zaken die ik niet actief gebruik, en ik heb al vijf pop-up vensters.

In plaats daarvan benader ik mijn regelmatig gebruikte mappen vanuit elke Open- of Bewaar-dialoog door ze te selecteren in het Favorieten menu van Default Folder. Dit is met afstand de meest gebruikte functie, omdat Default Folder een genummerde toetsaanslag (zoals Command-2) aan je favorieten koppelt. Hoewel je de toetsaanslag niet kunt wijzigen (gebaseerd op de plek waar de map verschijnt in de Favorietenlijst) kun je de volgorde van de lijst bepalen in het regelpaneel dat bij Default Folder hoort. Wel, elke keer als ik een TidBITS gerelateerd bestand wil openen, toets ik Command-1 in een Open- of Bewaar-dialoog. Het is ook handig deze functie als referentiepunt te gebruiken: als ik een map nodig heb die op hetzelfde niveau zit als TidBITS (een ander project bijvoorbeeld), maar ik zit midden in een totaal andere map of schijf, typ ik Command-1, en navigeer een niveau omhoog om bij de map te komen waar ik werkelijk heen wil. Met een minuut of twee aan configuratie heb ik een actie die meerdere stappen kost teruggebracht naar een serie van een paar toetsaanslagen. Omdat ik ook een grote fan ben van het zo veel mogelijk gebruiken van het toetsenbord heeft Default Folder ook het aantal maal dat ik naar de muis moet grijpen teruggebracht.

Een andere eigenschap die ik van onschatbare waarde acht, is, naar mijn grote verbazing, de mogelijkheid in eender welk open venster of op het bureau te klikken vanuit een Open- of Bewaar-dialoog om rechtstreeks naar die map te gaan. Het is waar dat ik niet al te veel vensters open laat op het bureaublad, maar het is soms handig een aantal vensters open te laten die ik regelmatig gebruik, en dan snel van het ene naar het andere te gaan met de klik van een muis. Ik vond dit vooral bijzonder handig met de pop-up vensters in de Finder, waardoor ik gemakkelijk elke map kon bekijken dankzij een klik op de tabs onderaan het scherm. Dit werkt eveneens met open vensters die verborgen zijn achter applicaties.

De laatste versie van Default Folder heeft een leuk accentje gegeven aan deze eigenschap: als je klikt terwijl je de muiscursor buiten je Open- of Bewaar-dialoog houdt, dan krijg je een contextueel menu te zien dat alle open folders op het bureaublad bevat.

Verzamelingen Folders -- Als je regelmatig van de ene map naar de andere moet, dan kan Default Folders folderverzamelingen creëren die je helpen je inspanningen te concentreren. Ik hou me meestal bij één enkele verzameling aangezien ik geen grote hoeveelheid mappen gebruik in mijn werk; hoe dan ook zou ik gemakkelijk mijn bezigheden kunnen opdelen tussen schrijven en ontwerpen. Als voorbeeld: wanneer ik mij concentreer op één opdracht, wil ik niet noodzakelijk mijn Default Folder menus volsteken met spullen die ergens anders mee te maken hebben. In dit geval zou ik twee verzamelingen aanmaken in het Default Folder controlepaneel, en er mappen inzetten die verbonden zijn aan elke taak in de verzamelingen. Als je twee of meer verzamelingen gebruikt, kan je hiertussen afwisselen via het Utility menu, of door een combinatie van toetsen aan te slaan (Command-Option-2, bijvoorbeeld). Verzamelingen kunnen ook geïmporteerd of geëxporteerd worden.

Meer onderhuidse eigenschappen -- Hoewel Default Folders zich toespitst op het wisselen tussen folders, zijn er nog een aantal handige eigenschappen ter beschikking. Vanuit elk Open- of Bewaar-dialoog kan je nieuwe mappen aanmaken, mappen of bestanden herbenoemen of elementen naar de Vuilnisbak overbrengen zonder naar de Finder te moeten terugkeren. Het is eveneens mogelijk informatie over een bestand te vragen, zoals zijn grootte, aanmaak- en wijzigingsdatum, en zijn type en Creatorcode (die kunnen gewijzigd worden in de Advanced Mode van Default Folder).

Je kan de weergavesnelheid van folderlijsten verhogen door te kiezen enkel generieke iconen te tonen. Andere instellingen bepalen de grootte van het Recent menu, voegen de mogelijkheid toe bestanden van eender welk type te bekijken door te Option-klikken op de lijst, en beslissen of recente bestanden chronologisch of alfabetisch gerangschikt worden. Default Folder werkt ook in verbinding met utilities als Apollo, DragStrip, DragThing, Dialog View en KeyQuencer om hun navigatiemogelijkheden doorheen directories te verbeteren.

<http://www.dcs.qmw.ac.uk/~jeremyr/apollo.html>
<http://www.poppybank.com/DragStrip/>
<http://www.dragthing.com/>
<http://members.aol.com/jwwalker/pages/dv.html>
<http://www.binarysoft.com/kqmac/kqmac.html>

Default Folder is één geworden met mijn Mac, voor zover het mij betreft. Een computer gebruiken die de mogelijkheden van Default Folder niet heeft voelt onwennig en beperkend, me dwingend directory-structuren te memoriseren in plaats van me toe te laten me te concentreren op het eigenlijke werk. Hoewel andere gereedschappen (zoals Action Files; zie "Get a Piece of the ACTION Files" in TidBITS-434) gelijkaardige functies bieden, is Default Folder een leniger programma dat niet probeert elke denkbare bestandsgebonden taak aan te pakken. Voor een sharewareprijs van 25 US$ betaalt deze download van 930 KB zichzelf in enkele uren tijd.

<http://db.tidbits.com/getbits.acgi?tbart=04931>


Parsing Like It's 1999

door Geoff Duncan <[email protected]>. Vertaling: [IdM], [GRP], [LmR] & [DPF]

Het is een beetje gênant, maar ik heb bijna iedere e-mail bewaard die met TidBITS te maken heeft sinds ik het TidBITS-personeel vervoegde, op het eind van 1994. Natuurlijk verwijder ik unsubscribe-aanvragen, vakantieregelingen, junk mail en dergelijke, maar de rest heb ik bijna allemaal bewaard, vooral berichten van lezers, en interne mail tussen TidBITS-personeel.

Volgens dat e-mailarchief heb ik een artikel over het jaar 2000 en de Macintosh uitgesteld sinds februari 1995, toen we het voor het eerst hadden over zo'n artikel. Waarom? Deels omdat ik Y2K-onderwerpen -ook bekend als "het jaar-2000-probleem" of "de millenium bug"- niet erg interessant vind. Hoewel de indirecte gevolgen groot zijn, zijn Y2K-onderwerpen heel gewone computerproblemen, en de Macintosh hardware en systeemsoftware heeft nooit problemen gehad met het jaar 2000. Schrijven over Y2K en de Macintosh leek even relevant als schrijven over de gevaren van het rijden op de snelweg en auto's. Het onderwerp mag dan toepasselijk zijn voor veel TidBITS-lezers, maar het is niet daarom dat mensen TidBITS lezen.

Sinds 1995 zijn de zaken wel veranderd. Y2K is veranderd van een technologisch randonderwerp in een breed cultureel onderwerp, voortdurend beschreven door kranten, tv-programma's en websites. Meningen en analyses lopen wijd uiteen. Sommige experten voorspellen verdoemenis en wereldwijde chaos, en sommige mensen slaan letterlijk op de vlucht. Andere experten zeggen dat Y2K-problemen klein zullen zijn of bijna onbestaande (vooral in de Verenigde Staten) en sommigen denken dat de hele Y2K-heisa een samenzwering is om gebruikers en firma's voor dure upgrades en consultaties te laten opdraaien. Vaak wordt ook benadrukt dat niemand echt weet hoe groot - of hoe triviaal - de problemen zullen zijn. Berichten in de massamedia over Y2K zijn absoluut gemengd, wat bij veel mensen een zenuwachtige angst veroorzaakt, die lijkt toe te nemen naarmate het einde van de eeuw nadert.

Apple heeft de groeiende millennium-onrust niet genegeerd. In feite heeft Apple de "Y2K compliance" van de Macintosh rondgebazuind met oneerbiedige citaten, websites en zelfs een televisiereclame, die werd uitgezonden tijdens de Super Bowl van 1999.

<http://www.apple.com/hotnews/features/hal.html>

Hoewel de zelfgenoegzaamheid van Apple onsympathiek kan overkomen, is ze merendeels terecht. De Macintosh is echt al klaar voor het einde van de eeuw sinds 1984, toen hij voor het eerst van de band rolde, iets wat Macintosh-fanaten graag aanhalen als bewijs voor de superioriteit van de Mac. Maar de volledigheid van de hardware en software van de Macintosh betekent niet noodzakelijk dat Mac-gebruikers er blindelings van mogen uitgaan dat hun computers niet door Y2K zullen aangetast worden.

Y2K definiëren -- In de grond gaan Y2K-problemen over het onvermogen van een systeem om eeuw-informatie in datums correct te verwerken. Deze definitie verschilt van het wijdverbreide geloof dat Y2K-problemen gaan over een computer die een jaartal van twee cijfers interpreteert als een jaartal van de jaren 1900 - hoe een systeem het weglaten van eeuw-informatie verwerkt is onderdeel van een groter probleem. Hoewel de meningen uiteenlopen, is volgens mij een programma "Y2K compliant" als het datums met eeuw-informatie correct verwerkt. Met andere woorden, als ik "01-Jan-00" ingeef in een programma en het programma interpreteert het jaartal als 1900, dan zal ik ongelukkig zijn of serieus verveeld, maar in feite kan een jaartal van twee cijfers gemakkelijk worden aanzien als ieder jaar deelbaar door 100, zoals 1200, 1600 of 2300. Ik zou dit gedrag niet als een "Y2K-probleem" beschouwen, tenzij het programma "01-Jan-2000." weigerde of verkeerd interpreteerde. In het eerste geval is er sprake van een conflict tussen de veronderstellingen van het programma en mijn verwachtingen, terwijl het laatste komt door een echt probleem met het verwerken van datums.

Mensen interpreteren informatie over de eeuw over het algemeen in een bepaalde context. Als je een vliegtuigticket hebt met datum 05-Apr-99 is het logisch dat de datum niet verwijst naar 1899 aangezien de gebroeders Wright hun beroemde vlucht bij Kitty Hawk pas maakten in 1903. De context is niet zo duidelijk wanneer je het hebt over een treinkaartje met dezelfde datum, hoewel je waarschijnlijk ook veel kunt afleiden uit de prijs, typografische stijl en waar het kaartje van gemaakt is.

Computers pikken deze contextuele aanwijzingen niet op: ze doen slechts wat de programmeurs zeggen dat ze moeten doen. In veel gevallen zegt de programmeur gewoon dat "alle data in de 20e eeuw" zijn, of "als je een datum zonder eeuw-vermelding tegenkomt, neem dan altijd aan dat het gaat om een datum in de 20e eeuw" hetgeen een probleem oplevert wanneer het programma geen eeuw-vermelding kan verwerken. De implicaties zijn veelvoudig - sommige systemen zullen crashen of iets verkeerd doen vanwege onverwachte resultaten van een datum-verrekening, systemen kunnen weigeren, ze kunnen data corrumperen, of een eeuw lang rente of boetes verrekenen. Bovendien, aangezien er micro-controllers, die datum-informatie verwerken, in ongeveer alles zitten van mainframes tot koffiezetapparaten, is het een enorm gecompliceerde taak om erachter te komen welke systemen eeuw-gerelateerde problemen hebben (en wat de impact van deze problemen is) en welke niet.

Hoe komt het dat programmeurs dit soort ogenschijnlijk stomme fouten hebben gemaakt? In sommige gevallen is er helemaal geen sprake van een fout. Soms werd overbodige eeuw-informatie met opzet weggelaten om geheugen- en opslagruimte te sparen: immers, in 1970 kostte een megabyte geheugen meer dan drie miljoen dollar en kon groter zijn dan een broodtrommel. Soms dachten programmeurs ook gewoon niet aan de toekomst, omdat het voor hen ondenkbaar was dat hun software over 15, 20 of 30 jaar in de toekomst nog gebruikt zou worden. En soms, omdat programmeurs ook maar mensen zijn, ging het echt gewoon fout.

Y2K & Jouw Mac -- Macintosh hardware en systeem software van Apple zijn Millenium-bestendig - er zit geen zogenaamde "Milleniumtijdbom" in jouw Macintosh. Je kan de bestendigheidsverklaring van Apple voor het Milleniumprobleem, alsmede een lijst van producten die Apple getest heeft, online bekijken.

<http://www.apple.com/about/year2000/>

Hoewel de verklaring enigszins vertroebeld wordt door een wat zelfgenoegzame houding, komt het erop neer dat Apple zegt dat Macs geen problemen hebben met de overgang naar het jaar 2000, maar dat ze niet instaan voor producten van derden, waaronder ook macro's en custom programma's worden verstaan. Het is logisch dat Apple geen garantie kan leveren voor producten van een ander bedrijf, maar zolang deze producten gebruik maken van dezelfde data routines als die in de Macintosh systeem software - en dat geldt voor de meeste Mac programma's- gaat alles goed. Software op de originele Macintosh computers kan data aan van 1 januari 1904 tot 6 februari 2040; de meeste Macintosh software van de laatste tien jaar heeft een uitgebreider datum-systeem dat data aankan vanaf ongeveer 30081 BCE (Before Common Era) tot 29940 CE (Common Era), en bovendien ook nog niet-Gregoriaanse kalender-systemen.

De twee meest voorkomende gevallen, waar een Macintosh applicatie geen gebruik maakt van data routines van het Mac OS, zijn wanneer het data uit een wijder bereik moet gebruiken, of wanneer het datum-data of datum-procedures gebruikt die oorspronkelijk voor een ander besturingssysteem bedoeld waren. Voorbeelden hiervan zijn programma's die processen modelleren die over zeer lange tijd plaatsvinden (zoals geologische processen of de evolutie van een ster), of Macintosh havens waar gegevens verwerkt worden voor geneaologie, statistiek of gespecialiseerde markten en waar gebruik gemaakt wordt van data die ook door andere platforms verwerkt moet kunnen worden - deze programma's kunnen Milleniumproblemen, die hun oorsprong ergens anders hebben dan bij de Macintosh, overerven.

Jouw verwachtingen van de Y2K compliance kunnen van een hele andere orde zijn. Als de kalender het jaar 2000 eenmaal overschrijdt, kan het zijn dat een aantal Macintosh programma's het tweecijferige jaar interpreteren alsof het in 1900 is. Ook hier zou ik zeggen: als het programma een viercijferig jaar niet mis interpreteert of verwerpt, is het programma niet stuk, hoewel het wel vervelend kan zijn - zoals een ongewenste knoppenbalk of een vaak gebruikt commando zonder sneltoets-equivalent. Sommige programma's hebben "datumvensters" die definiëren hoe zij een tweecijferig jaar interpreteren. Bijvoorbeeld: Om compatibel te zijn met System 6, beperkt Apple's Datum & Tijd regelpaneel de gebruiker nog steeds tot de jaren tussen 1920 en 2019. De huidige versies van Microsoft Excel kunnen viercijferige jaren aan, maar zien tweecijferige jaren onder de 29 aan als waren ze in de 21ste eeuw, terwijl tweecijferige jaren van 30 en hoger geacht worden zich in 1900 te bevinden. In dezelfde trant kunnen de huidige versies van FileMaker Pro viercijferige jaren aan maar gebruiken ze een "gekruld" venster voor tweecijferige getallen rond de eerste en laatste decennia van de huidige en de vorige eeuw. (Hoewel er nog wel enkele gevallen zijn waarin FileMaker de tweecijferige jaren die in de formules en de scripts voorkomen interpreteert als zijnde in 1900.)

Ik ben er nog niet in geslaagd een eenduidige oplossing te vinden voor de Macintosh Y2K situatie maar Rich Barron onderhoudt een lijst op zijn Macnologist site; het is op sommige plaatsen een beetje apocrief maar het is een goed startpunt. De beste plek voor informatie over een specifiek programma is bij de makers van dat specifieke programma (aangenomen dat ze nog bestaan).

<http://www.macnologist.com/y2k/>

Maar Macs Waren Immuun! Het grootse potentiële Y2K gevaar voor de Macintosh komt uit de hoek van de custom utilities en applicaties, in plaats van van het Mac OS of de grote commerciële producten. Ontwikkelaars zijn meestal op de hoogte van de interne datumverwerking binnen een besturingssysteem; consultants, hobbyisten, ingewijden, en de Macintosh-gebruikers-van-alle-dag kennen deze misschien niet, of ontberen de mogelijkheden om deze informatie op een betrouwbare manier aan te roepen. Bovendien, daar dit soort mensen vaak geen ervaren programmeurs zijn, is de kans groter dat zij mathematische fouten maken of verkeerde aannames over de data. Zelfs als het Mac OS zou worden gebruikt en gereedschappen die Y2K compliant zijn, is het heel goed mogelijk macro's en eigen oplossingen te maken die klassieke Y2K problemen vertonen.

Een ander voorbeeld: Een paar maanden geleden vroeg een plaatselijke non-profit organisatie me om een "printing problem" op te zoeken en te verhelpen in hun donaties-systeem dat door een voormalig vrijwilliger was gemaakt in FileMaker Pro. Het systeem is ontworpen om inkomsten naar het volgend jaar te projecteren, gebaseerd op de beloftes van hun supporters waar velen van regelmatig contributies storten. Het systeem printte geen geprojecteerde donaties van na 1999. "Dit is geen millennium bug, toch?" vroegen ze. "Het is pas januari 1999! Behoren Macs daar niet immuun voor te zijn?"

Enkele minuten zoeken in hun database leverde een typisch Y2K probleem op. Het systeem creëerde donatienummers die gebaseerd waren op het identificatienummer van een donateur en de hoogte van de donatie maar voorafgegaan door een (u raadt het al) de maand en het jaar van de verwachtte donatie. Een voorbeeld van een typisch donatienummer is 9904-4-1234, waarbij "9904" het jaar en de maand van de verwachte donatie is. Deze prefixes werden gebruikt voor sorteren - het bleek dat het systeem wel de juiste projecties creëerde maar dat het dat verkeerd sorteerde en de database operator kon ze niet meer vinden. Na even doorvragen kwam ik er achter dat het nummer-formaat dat ze gekozen hadden een reden had: het was dusdanig dat het makkelijk over een telefoon kon worden verstaan en duidelijk overeen kwam met de donatienummers die worden gebruikt in het papieren boekhoudsysteem dat nog uit de jaren '50 stamde. Het oplossen van het probleem was simpel maar de organisatie had weken nodig om uit te zoeken welke veranderingen het beste zouden zijn voor hen, daar de nummers op zoveel plaatsen binnen het bedrijf gebruikt werden.

Dit voorbeeld vond plaats in een FileMaker Pro database, maar problemen van een zelfde soort kunnen in custom software ingebouwd zijn (dit komt ook daadwerkelijk voor) met een grote hoeveelheid van tools, waaronder maar niet beperkt tot HyperCard, SuperCard, AppleScript, FaceSpan, utility programma's als OneClick, en interne programmeertalen als Microsoft's Visual Basic for Applications - al deze programma's zijn zelf Y2K compliant! Op dezelfde manier is het vrij makkelijk voor gebruikers om fouten te maken in spreadsheet formule's van Excel of ClarisWorks, in Web pagina's ingevoegde JavaScript scripts, en nog een grote verzameling andere plaatsen.

Geloven in Schrikkelen -- Voor diegenen die verder wensen te kijken dan 1 januari 2000, 2000 is een schrikkeljaar en daarom moeten systemen die met de datum werken ook rekening houden met 29 februari 2000. Opnieuw handelt de Macintosh dit op een correcte wijze af, maar sommige computers zullen hier over struikelen - in feite moest Connectix hiervoor Virtual PC naar 2.1.1 updaten (nu is versie 2.1.2 beschikbaar) omdat de geëmuleerde clock chip deze schrikkeldag niet correct herkende.

<http://www.connectix.com/html/vpc_updates.html>

De Gregoriaanse kalender heeft ieder jaar dat deelbaar is door vier een schrikkeljaar, maar weer niet in jaren die deelbaar zijn door 100 tenzij ze ook deelbaar zijn door 400. Ironisch genoeg is het feit dat 2000 een schrikkeljaar is vaak geen probleem voor huis-tuin en keukengereedschappen, omdat die vaak aannemen (wanneer ze überhaupt al rekening houden met schikkeljaren) dat ieder jaar wat deelbaar is door vier een schrikkeljaar is. Hierdoor zouden ze zich vergissen met 1900 en 2100, die ze dan als schrikkeljaar zien terwijl ze het niet zijn, maar zouden ze correct omgaan met het jaar 2000.

<http://es.rice.edu/ES/humsoc/Galileo/Things/gregorian_calendar.html>

Misschien ben je er nieuwsgierig naar of het Mac OS rekening houdt met schrikkelseconden, maar dat doen ze niet (maar andere apparaten ook niet). Schrikkelseconden zijn een periodieke correctie die bij atoomklokken worden aangebracht om ze gelijk te houden aan de rotatie van de aarde, die iedere dag twee milliseconde langzamer wordt.

<http://maia.usno.navy.mil/eo/leapsec.html>

Beste Raad -- De Macintosh is opvallend goed voorbereid op het jaar 2000. Voor het grootste deel hoeft de gemiddelde Macintosh-gebruiker zich geen zorgen te maken.

Wanneer je gespecialiseerde commerciële software gebruikt - in het bijzonder wanneer het gebaseerd is op een ander platform - is het verstandig contact op te nemen met de producent dan wel verkoper om te zien of zij zich bewust zijn van mogelijke milenniumproblemen. Als je zelf macro's of programma's hebt gemaakt die belangrijk voor je zijn, zou je zelf moeten kijken of ze met 2000 om kunnen gaan door ze te testen, zelfs wanneer je ze ontwikkeld hebt met gereedschappen die zelf de milenniumbug niet hebben. Een basale drieledige test voor milenniumproblemen ziet er als volgt uit:

Y10K -- Voordat iemand het vraagt: Ja, veel Macintosh programma's zullen aangepast moeten worden om jaren van vijf cijfers aan te kunnen, alhoewel het Mac OS ze wel aankan. We beloven dat we hier meer over zullen zeggen inTidBITS-384730.


Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Search TidBITS | TidBITS Homepage | Volgende aflevering