Megahertz XJ3288 CruiseCard 28.8K bps PC Card Modem: $99
For Details: <http://www.smalldoggy.com/#tid> -- 802/496-7171
Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering
Zit je je af te vragen wat te doen bij het volgende conflict tussen extensies? Adam levert je deze week een paar suggesties in zijn artikel over Conflict Catcher 4.0 van Casady en Greene. Bovendien gaan we verder in op Macworld met ons traditionele Macworld Expo's superlatievenartikel; bespreking van het cracken van Hacke, de webserver die gebruikt wordt voor de tweede Crack-A-Mac wedstrijd; een vervolg op het artikel van de fusie tussen MacUser-Macworld; en noteer ook een paar technieken om Word macro-virussen te vermijden.
Onderwerpen:
Copyright 1997 TidBITS Electronic Publishing. Alle rechten voorbehouden.
Informatie: <[email protected]>
Opmerkingen: <[email protected]>
Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
APS Technologies -- 800/443-4199 -- <[email protected]>
Makers van M*Power Mac OS compatible machines & premium storage
devices.
APS product info en prijslijsten: <http://www.apstech.com>
Northwest Nexus -- 800/539-3505 -- <http://www.nwnexus.com>
Professional Internet Services.
<[email protected]>
Small Dog Electronics -- Special Deal for TidBITS
Readers!
Megahertz XJ3288 CruiseCard 28.8K bps PC Card Modem: $99
For Details: <http://www.smalldoggy.com/#tid>
--
802/496-7171
Hitachi Home Electronics, MP-EG1A camera --
800/HITACHI
Deze nieuwe camera neemt 20 minuten MPEG video op, 3000 JPEGs of
1,000 JPEGs met 10 seconden audio -- <http://www.mpegcam.net>
DealBITS Korting -- Cyberian Outpost biedt een korting aan op Conflict Catcher, exclusief voor TidBITS lezers. De prijs is $57.95, wat $2 minder is dan Cyberian's normale prijs.
<http://www.tidbits. com/products/conflict-catcher.html>
Casady & Greene -- 800/359-4920 -- 408/484-9228
408/484-9218 (fax) -- <[email protected]>
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Coördinatie:
Technische realisatie:
Eindredactie:
Gekraakt! -- Tot grote verbazing van de Macintosh Internetgemeenschap, leidde de tweede-generatie Crack-A-Mac webserverbeveiligingsuitdaging die we vermeldden in TidBITS-387, vorige week tot een nederlaag voor de uitdagers. In tegenstelling tot de eerste Crack-A-Mac uitdaging (waarbij een recht-uit-de-doos Mac webserver werd gebruikt; zie TidBITS-378), draaide deze tweede wedstrijd rond een gesofisticeerde serverconfiguratie die gebruik maakt van software van derden voor administratie-op-afstand, toegang tot databases en voor andere functies. Blijkbaar is de succesvolle inbreker binnengeraakt via een beveiligingsprobleem in Lasso, een CGI van Blue World Communications, die WebSTAR en FileMaker Pro met elkaar verbindt. Blue World heeft al een security patch uitgebracht voor Lasso; en bovendien heeft Pacific Coast zijn SiteEdit producten aangepast om gelijkaardige potentiële problemen te voorkomen. Ondertussen is de Crack-A-Mac uitdaging terug opgestart, en biedt nog steeds 100.000 Zweedse kronen (zo'n 450.000 BF of 26.000 HF) aan eenieder die er in slaagt in te breken voor 15-Okt-97. [GD]
<http://hacke.infinit.se>
<http://www.blueworld.com>
<http://www.pacific-coast.com>
door Adam C. Engst <[email protected]>
Ik weet dat ik een paar nummers geleden gezegd had dat ik niets meer over Macro Virussen zou schrijven maar ik kon de verleiding niet weerstaan enkele practische tips door te geven:
Michael Gibbs <[email protected]> schrijft:Een ironisch aspect van je waarschuwing uit "officiële" bronnen over met virussen geïnfecteerde disks, is dat de meeste software installers je aanraden om op te starten zonder extensies, waarmee in vele gevallen het immuniteitssysteem van je Mac ook uitgeschakeld is. Ik maak er een gewoonte van om met SAM alle installatiedisks te controleren voor het opstarten zonder extensies.
Michael heeft volkomen gelijk: het is inderdaad een goed idee om vóór installatie de originele disks te controleren. Veel software installers slaan hun bestanden echter op in gecomprimeerde archieven, hetgeen het vinden van een infectie tijdens een anti-virus controle bemoeilijkt. Voorzichtigen doen er dan ook goed aan om meteen na het installeren van een nieuw programma, een controle uit te voeren.
Een niet noodzakelijkerwijs oficiëel afgevaardigde van Microsoft schreef:De volgende versie van Word voor de Macintosh zal een bescherming bieden van eenzelfde niveau als Word '97 voor Windows. Word zal de gebruiker waarschuwen wanneer er een document wordt geopend dat macro's bevat en de gebruiker de mogelijkheid bieden om het document zonder macro's te openen. Deze optie staat standaard ingesteld. Word zal de gebruiker tevens de mogelijkheid bieden om het Normaal sjabloon op een VBA project-niveau te voorzien van een lock en een password, zodat macro's niet aan dit sjabloon kunnen worden toegevoegd. Het laat evenwel de mogelijkheid open instellingen te veranderen, zoals veranderingen in stijl of in de werkbalk. Dit alles is geïmplementeerd in Word zelf, dus heeft het geen last van de huidige beperkingen in SCANPROT.
Je verhaal over dat macro's een conversie niet overleven is geheel juist. Alle conversies van en naar Word-documenten gaan op het moment via RTF als interchange formaat. Er is nog geen manier geweest (en die zal er hoogstwaarschijnlijk nooit komen) waarop een macro zich kan handhaven in RTF, dus verwijdert elke conversie de aanwezige macro's uit het document. Dit is in feite een slimme manier om bestanden te desinfecteren: sla het document op als RTF [in sommige Bewaar Als... dialoogschermen wordt dit ook wel Interchange Format genoemd -Tonya] en haal het dan weer door Word. De inhoud van het document zal niet veranderen, maar macro's, persoonlijke menu-instellingen, toetesenbordinstellingen en dergelijke zullen zijn verdwenen.Kendall Bullen <[email protected]> komt met deze tip:
In plaats van een bestand openen dat een macro kan hebben, kan je ook het volgende doen: Open een nieuw document, kies Bestand uit het Invoeg menu en voeg het verdachte bestand in een nieuw document. Word zal alle geformatteerde tekst gewoon invoegen, maar zal niet de macro's opstarten, die anders automatisch wel zouden zijn opgestart (je verliest ook andere sjabloon-info). We hebben dit gebruikt om diverse Word 6-documenten "op te schonen" en het heeft altijd gewerkt.
Jonathan Rynd <[email protected]> vertelt dat Padgett Peterson een freeware macroscanner voor Microsoft Word heeft geschreven die volgens hem prima werkt.
<http://www2.gdi.net/~padgett/av.htm>
door Jeff Carlson <[email protected]>
Een van de plezierigste kanten van Macworld Expo is het speuren naar programma's, produkten en gebeurtenissen die de aandacht trekken vanwege ongebruikelijke redenen. Mijn onderzoek dit jaar werd beloond met meerdere, die buiten het normale vielen.
Creatiefste Gebruik van een Augurk -- David Pogue,die zijn boek The Weird Wide Web ventte, liet een augurk gloeien en flitsen, gebruik makende van een toestel dat hij maakte van een houten frame, twee spijkers om de augurk te fixeren en een netsnoer van een oude lamp. De elektriciteit aktiveert het zout dat de augurk preserveert. Toen mensen begonnen te lachen, rechtvaardigte hij de show door te verklaren "Alsjeblieft, dit is wetenschap!"
Cool-Maar-Weinig-Overdonderende-Attraktie --Power Computing imponeerde vorig jaar met zijn Power Tower, een grote stellage waar dappere showbezoekers konden bungee springen over de haven van Boston. Power bracht de Power Tower wederom, maar in een kortere, minder opwindende versie, de Power Zip Lijn, waar je jezelf in een harnas hees en naar de grond gleed via een gehookte kabel. Al leek het leuk, het was niet helemaal hetzelfde als met het hoofd voorover neerknallen naar de haven.
Beste Vermaak --Jammer genoeg miste ik dit, maar veel mensen vertelden me dat het beste optreden dit jaar was bij de Mac OS 8-presentatie. Zielsverwante peetvader James Brown vermaakte de menigte met een wervelende, twee uur durende show.
Ongelukkigste kostuum --Het lijkt of bij iedere Expo wel een firma is, die zwelgt in het verkleden van een medewerker. Winner van deze show behoorde tot de mensen van Hitachi, zij ontwierpen een MPEG Cam-kostuum om de lancering van hun nieuwe digitale kamera te vergezellen. Het enige probleem was dat dit kostuum gemaakt was van stof en schuimrubber, zodat de glanzende kamera tenslotte leek op een pafferige Star Wars-droïde.
Beste Vermaak --Deze prijs wordt simpelweg verleend aan goochelaar Joel Bauer, wiens uitstalling van de Motorola StarMax-lijn van Mac compatibele systemen een menigte mensen aantrok, voortdurend het pad voor de stand blokkerende. Hij was niet alleen een goede goochelaar, hij kende zijn zaakjes door en door en trad op zonder script. Zelfs al had je zijn optreden eerder gezien, het volgende optreden was gegarandeerd anders. Geen truc: hij was de echte topper.
Nuttigste Tchotchke -- Motorola gaf stevige nylon tassen aan eenieder die naar hun presentatie wilde luisteren, daarbij gemakkelijk de tassen van sommige andere firma's overtreffend, die meestal stuk waren na de tweede dag.
Beste Tchotchke --Al scheen deze Expo wat krap aan gratis spullen, ik werd bijzonder gefrappeerd door de rubber aliens, verstrekt door de lieden van Alien Skin Software. Ze waren niet alleen een interessante mengeling van grappig en grof, de kleuren kwamen vaak overeen met de haarkleur van de medewerkers die ze uitdeelden.
Beste, Weinig genoemde toevoeging aan de Show --Diep weggestopt in Apple's paviljoen bewezen een rij firma's die Rhapsody-applicaties voerden, dat het OS van de volgende generatie goede vorderingen maakt. Hoewel Apple momenteel de aandacht niet op Rhapsody richt, ten gunste van het verkopen van miljoenen kopieen van Mac OS 8, is het duidelijk dat zodra de volgende generatie OS arriveert er software genoeg zal zijn die hier zijn voordeel mee doet. Bezoekers konden spelen met werkende programma's, die liepen op voorvertoning-versies van Rhapsody.
door Adam C. Engst <[email protected]>
Ik ben bedolven onder de reacties op mijn artikel van vorige week over de fusie van MacWorld en MacUser (TidBITS-392). Eerlijk gezegd verbaasde me dat nogal, omdat ik daarin niets controversieels had geschreven. Het is in ieder geval duidelijk dat voor velen een abonnement op een tijdschrift een serieuze zaak is.
Abonnementen -- Om te beginnen blijkt uit een FAQ op de Website van MacUser dat de gefuseerde tijdschriften lopende abonnementen op een fatsoenlijke wijze zullen afhandelen. Dat betekent dat abonnees op MacWorld voortaan het nieuwe MacWorld zullen ontvangen en dat een abonnement op MacUser zal worden voortgezet als een abonnement op MacWorld. Ook degenen die op beide tijdschriften waren geabonneerd krijgen uiteraard MacWorld in de bus, maar dan zo veel maanden langer als overeenkomt met het aantal nog verschuldigde nummers van MacUser.
<http://www.zdnet.com/macuser/mu mwfaq.html>
Internationale opheldering -- Punt twee is dat ik zou hebben moeten vermelden dat de internationale versies van beide tijdschriften geen "afdelingen" zijn van de Amerikaanse naamgenoten, ondanks het feit dat soms artikelen worden overgenomen. De fusie tussen MacWorld en MacUser heeft geen implicaties voor deze internationale tijdschriften.
De rol van het Internet -- De meeste reacties die ik ontving hadden te maken met mijn overpeinzingen aangaande de rol die het Internet zou kunnen spelen in de problemen van de twee tijdschriften. Veel lezers zegden dat zij geen abonnement meer hadden op MacWorld of MacUser omdat ze de daarin aangeboden informatie tegenwoordig meer up-to-date en goedkoper konden krijgen via het Internet (cynisch genoeg soms van de Websites van MacUser en MacWorld zelf). Zoals te verwachten was, woonden de meeste mensen die dergelijke klachten uitten niet in de Verenigde Staten of Canada (de prijzen van overzeese abonnementen zijn vaak exorbitant), maar zelfs inwoners van Noord-Amerika gaven de voorkeur aan het Internet boven papier. Natuurlijk vormen de abonnees van TidBITS wel een zelfgekozen selectie van mensen die zich voor het voorzien in hun informatiebehoefte steeds meer richten op het Net en minder op papieren uitgaven. Ik heb niemand van MacWorld en MacUser gesproken die het idee had dat het Internet een belangrijke rol speelde in het verlies van abonnees en advertentie-inkomsten.
Aan de andere kant bestaat bij inwoners van de Verenigde Staten wel de neiging te denken dat lezers van overzee voor slechts een relatief klein deel van de oplage verantwoordelijk zijn. De precieze aantallen zijn niet bekend, maar we weten bijvoorbeeld wèl, dat zo'n 20 procent van de 47.000 abonnees van TidBITS in het buitenland woont. Vandaar dat Andrew Nielsen <[email protected]> waarschuwt:
Men moet voorzichtig zijn met generalisaties die betrekking hebben op consumptie door "vreemdelingen" van in de Verenigde Staten geproduceerde goederen, vooral wanneer men daarbij niet beschikt over de werkelijke cijfers. Het heeft de bewindvoerders bij Apple geruime tijd gekost om in te zien dat ongeveer 40 procent van de Mac-verkopen buiten het Noord-Amerikaanse continent werd gerealiseerd. Ik herinner me ook, dat Apple mij nogal boos heeft gekregen toen op de eerste World Wide Developers Conference die ik bezocht, er flink wat registratiebalies voor bezoekers uit de V.S. waren, tegenover slechts één voor bezoekers uit de rest van de wereld -denk daar maar eens over na.
en MacAddict dan? Een aantal mensen vroeg zich af of MacAddict, wat nu sinds een jaar wordt gepubliceerd, sommige van de problemen van MacWorld en MacUser heeft veroorzaakt. Ik sprak met Cheryl England van MacAddict, die grapte dat MacAddict duidelijk de primaire reden van de fusie was.Van een iets serieuzere kant gezien meldde ze dat de oplage nu rond de 160.000 ligt en stelselmatig is gegroeid sinds de laatst gemelde oplage zes maanden geleden van 127.000. Het lijdt geen twijfel dat het optimisme en de rumoerige 'jonge honden'-houding van MacAddict een alternatief vormt voor de meer beschaafde commentaren van MacWorld en MacUser, iets wat ook terugkwam in de commentaren van sommige lezers.
Cheryl merkte op dat MacAddict op andere manieren MacWorld en MacUser beïnvloed kan hebben. Ten eerste zouden winkelverkopen gedaald kunnen zijn toen MacAddict naast beide op het rek verscheen. Mensen die op zoek waren naar een Macintosh-blad hadden ineens de keuze uit drie in plaats van twee, wat geen goede zaak was voor MacWorld en MacUser.
Ten tweede zei Cheryl dat de CD-ROM van MacAddict, die geïntegreerd wordt geleverd bij iedere aflevering (net als de MacAddict-website, aangezien het blad, de CD-ROM en de website simultaan ontworpen worden), mogelijk enige advertentieruimte af heeft genomen van de grotere bladen. Bijboorbeeld America Online kon ruimte kopen op de CD-ROM van MacAddict in plaats van een hele CD-ROM te sponsoren. Adverteren via CD-ROM lijkt erg verschillend van gedrukte of online-advertenties aangezien het in de eerste plaats een kwestie is van distribueren van grote bestanden, zoals de client-software van AOL of grote spellen-demo's.
Advertentieverkopen zijn alles-bepalend -- Al deze berichten over de oplages zijn enigzins misleidend aangezien het meeste geld wordt verdiend met advertenties. Mij werd verteld dat abonneeprijzen ongeveer de kosten van het drukken en distribueren opbrengen, en advertenties voor het personeel en de infrastructuur zorgen, naast de eventuele winst. Gezien de hoeveelheid mensen die nodig is om een glossy blad te produceren, zeker een met een test-laboratorium, moet het advertentie-geld binnen rollen wil het blad gezond blijven. (Er zijn maar een paar papieren bladen, zoals Consumer Reports en Cook's Illustrated, die advertenties weren en leven op basis van abonnees, maar dit zijn uitzonderingen).
Verspreiding en advertenties zijn aan elkaar gebonden - des te hoger de verspreidingsgraad, des te meer men kan vragen voor een advertentie. Daarentegen is het aantal bedrijven dat wil adverteren in een Macintosh-publikatie eindig, en gezien vanuit een puur winstoogmerk waren MacWorld en MacUser elkaar aan het bevechten over dezelfde adverteerders. Erger nog, grote fusies doen het aantal adverteerders afnemen - als zowel Fractal Design en Metatools in een blad adverteren en samengaan in MetaCreations is er een netto verlies van een adverteerder. Het eindigen van de strijd om de adverteerders is waarschijnliijk de voornaamste reden geweest voor de fusie.
Hoewel, er is nog een addertje onder het gras op het gebied van de advertentieverkopen wat misschien nog wel belangrijker is. Roy Leban <[email protected]> van Akimbo Systems meldt:
Je vermeldde in je artikel niets over de rol van postorder-catalogi in deze fusie. De neergang in advertentie-omzet kan herleid worden naar de stijging van catalogi. Iedere centimeter van een catalogus behalve de inhoud, index en de adressering zijn betaalde advertenties, en zelfs de voor- en achterkant vallen hieronder. Als een bedrijf niet adverteert in een catalogus worden de produkten van die fabrikant ook niet verkocht. Als je zelfs maar een maand niet adverteert bij de postorder-bedrijven is jouw produkt niet meer leverbaar.
Dit betekent dat vele bedrijven er voor kiezen om te adverteren in catalogi in plaats van bladen dan als aanvulling op de bladen. Want, wat heb je aan een advertentie in een blad als de klant vervolgens het postorderbedrijf belt en die het niet levert? Alleen rijke bedrijven kunnen het zich permitteren overal te adverteren.
In de Macintosh-wereld maken verkopen uit postorders een veel hoger percentage uit van de markt dan in de Windows-wereld en ik denk dat daarom de catalogi een aanzienlijke negatieve invloed hebben gehad op de omzet van MacWorld en MacUser.
Vreemd genoeg is deze informatie niet algemeen bekend. Misschien dat de trouwe fans die zich de laatste tijd op hebben geworpen met hun steun aan Apple, energie willen steken in de kleinere Macintosh-bedrijven die zo hard hun hulp nodig hebben.
door Adam C. Engst <[email protected]>
Geen programma is ooit af - verbeteringen zijn altijd mogelijk, en functionaliteit kan worden toegevoegd. Desalniettemin zijn sommige programma's verder door-ontwikkeld dan andere, soms zo ver dat het moeilijk is om nieuwe functies of interfaces te bedenken. Voor me valt de beheerder van Opstartbestanden genaamd Conflict Catcher, van Casady & Greene ($65) vierkant in die laatste categorie. Ik ken de programmeur van dit programma, Jeff Robbin, al enige tijd, en in het verleden stuurde ik hem dikwijls email om iets nieuws of een verandering in Conflict Catcher te suggereren. Over de jaren is het echter moeilijker geworden om iets te bedenken wat het programma zou moeten doen wat het nog niet doet. Om eerlijk te zijn is het een solide en volwassen programma. En toch worden er met iedere nieuwe versie, en 4.0 is de nieuwste, nieuwe nuttige functies toegevoegd, en bestaande verfijnd.
<http://www.cas adyg.com/C&G/Products/CC4/description.html>
Wat Achtergrond -- Beheerders van Opstartbestanden zijn altijd regelpanelen geweest die je helpen om opstartbestanden aan en uit te zetten zonder dat je ze zelf uit de speciale mappen uit de systeemmap hoeft te halen (Extensies, Regelpanelen, Opstartbestanden, enz.). Conflict Catcher kreeg toen het uitkwam snel een flink aantal fans, omdat het een uitgebalanceerde techniek had om te ondersteunen in het proces om problemen met opstartbestanden op te sporen - opstarten met een set opstartbestanden, nagaan of het probleem nog steeds bestaat, weer opstarten met een andere set, dit alles in een poging om het opstartbestand dat het probleem veroorzaakt te isoleren. Conflict Catcher nam het hele proces van het kiezen van sets opstartbestanden voor zijn rekening, zodat je alleen maar hoefde aan te geven of het probleem nog bestond.
Sinds deze periode heeft de concurrentie geprobeerd om de achterstand in te lopen. Now Software voegde mogelijkheden om conflicten te testen toe aan Now Startup Manager, en met het verschijnen van Mac OS 7.6, bouwde Apple de voorheen vreselijke Extensie-beheerder om tot een meer gepolijst en bruikbaar gereedschap. Deze Extensie-beheerder is misschien wel de meest serieuze concurrent voor Conflict Catcher, omdat het bij Mac OS 7.6 en latere versies geleverd wordt. Het is moeilijk voor een commerciëel pakket om te concurreren met software die gratis bij iedere nieuwe Macintosh zit.
De vraag is dan wat deze nieuwste versie van Conflict Catcher onderscheidt van de eerdere versies, waarover we geschreven hebben in TidBITS-194 en TidBITS-276? Voor het grootste gedeelte zitten de veranderingen in de interface, maar er zijn ook een aantal opvallende functionele veranderingen.
Conflict Testen -- Het belangrijkste kenmerk van Conflict Catcher's blijft de mogelijkheid om conflicten te testen, en het is up-to-date gebracht in versie 4.0. Nu begint iedere conflict-test met een checklist met uit te voeren acties, die veel lijkt op de nieuwe installer die werd geïntroduceerd in Mac OS 7.6, die je leidt door een aantal stappen die uitgevoerd moeten worden voordat je tot installatie overgaat. De checklist van Conflict Catcher vraagt je om het probleem te beschrijven (wat verassend nuttig is - het blijkt mij dat door je te concentreren op het probleem je soms helpt om het probleem snel te lokaliseren), je opstartbestanden en systeemsoftware te inspecteren om corrupte bestanden te ontdekken, je intuïtie te gebruiken om te specifiëren welke opstartbestanden jij denkt die met het probleem te maken hebben en opstartbestanden aan te geven die cruciaal zijn voor het opstarten van je Mac.
Ook nieuw in Conflict Catcher 4.0 is beperkt automatisch testen voor conflicten, wat werkt met systeem-crashes die optreden bij het opstarten. Ik heb niet de mogelijkheid gehad om dit te testen omdat mijn Mac al een lange tijd geen opstartproblemen meer heeft gekend.
Verdere Informatie -- Mijn favoriete nieuwe functie in Conflict Catcher 4.0 is de uitgebreide referentie-bibliotheek over opstartbestanden, waar ze vandaan komen, en wat ze doen. Deze informatie is een toevoeging aan de informatie die ieder opstartbestand intern zou moeten bezitten (helaas, veel beschrijven zichzelf totaal niet). Omdat de hoeveelheid opstartbestanden is vermenigvuldigd over de afgelopen jaren, is het steeds moeilijker geworden om bij te houden wat ieder doet, en of het nodig is. Er zijn altijd verwarrende opstartbestanden geweest, zoals A/ROSE en DAL, maar het aantal kryptische namen zoals JgPly.PPC.shlb en npacrx_ppc.Lib neemt toe, waarschijnlijk komend van andere platformen. Er is geen manier om dit allemaal bij te houden zonder iets als Conflict Catcher, wat je zelfs in staat stelt om je eigen beschrijvingen toe te voegen. En alhoewel de Extensiebeheerder van Apple ook de korte beschrijvingen kan lezen die in meer recente opstartbestanden is toegevoegd, is het onwaarschijnlijk dat Apple zal proberen om informatie over opstartbestanden van andere bedrijven te verzamelen en beheren. Een recente kleine update voor Conflict Catcher, 4.0.3, voegde een nieuw Conflict Catcher Reference bestand toe om de bibliotheek actueel te maken.
Tezamen met het bieden van informatie over ieder opstartbestand en wat het doet, probeert Conflict Catcher ook om links te bieden naar de web site van ieder opstartbestand. Klik op een link, en de Web browser die gespecifiëerd is in de instellingen van Internet Config, als je Internet Config gebruikt. Het is alleen jammer dat deze links in de meeste gevallen naar de home-pages van het desbetreffende bedrijf verwijzen, in plaats van naar de pagina's die specifiek voor het produkt zijn. Misschien is dit gedaan omdat dergelijke URL's nogal vaak veranderen, maar Casady & Greene zouden alle links naar hun Web server kunnen laten verwijzen, en dit dan doorsturen naar de uiteindelijke doel-pagina's, vanuit een database die zij onderhouden (deze techniek zou ook wel eens interessante gegevens op kunnen leveren, zoals in welke extensies gebruikers van Conflict Catcher geïnteresseerd zijn). Technisch is dit niet al te moeilijk, alhoewel het wel een zekere inspanning vereist.
Het regelpaneel van Conflict Catcher kent ook een Web menu met links naar de Web site van Casady & Greene, updates voor de Conflict Catcher Reference, een doorzoekbare online versie van de Conflict Catcher Reference bibliotheek en verschillende nuttige Macintosh informatie- en publicatie-sites (zonder TidBITS - poeh!).
Plug-in Beheer & Speciale Mappen -- Een andere nieuwe functie in Conflict Catcher die ik wel weet te waarderen is de mogelijkheid om elk willekeurig type bestand in om het even welke map te beheersen. Dit is erg handig bij applicaties die Plug-ins ondersteunen, zoals de meeste Web browsers, Illustrator, Photoshop, en Quark XPress (en Conflict Catcher weet deze, en nog wat andere programma's, direct al af), maar het is volledig te configuren, dus je kan bijvoorbeeld de map met Uitgestelde Opstartbestanden zoals de shareware-applicatie Delayed Startup van Josh Adams en Erik Hanson (voor $8, en het laat je na het opstarten van je Mac direct werken, maar als je voor een instelbare hoeveelheid tijd pauzeert worden automatisch een configureerbare set applicaties opgestart). In al deze gevallen maakt Conflict Catcher een nieuwe map met "(disabled)" achter de naam, en het zet plug-ins uit door ze naar deze nieuwe map te verplaatsen.
<ftp:/ /mirror.aol.com/pub/info-mac/cfg/delayed-startup-items.hqx>
Interface Wijzigingen -- Conflict Catcher 4.0 biedt een aantal interface verbeteringen; mijn favoriet is wel dat het Conflict Catcher-venster bij het opstarten getoond kan worden door de Hoofdlettervergrendeling aan te zetten. Dit is veel beter dan een niet-vergrendelbare toets zoals de spatiebalk. Ik vergeet altijd om precies op het juiste moment de spatiebalk in te drukken.
Conflict Catcher 4.0 kent meer manieren om Opstartbestanden te groeperen, zoals de datum waarop ze het laatst gewijzigd zijn, de datum waarop ze geïnstalleerd zijn, geheugengebruik, tijdsduur van laden, fabrikant, enzovoort. Sommige manieren van groeperen bieden uitklapbare groepen zodat je op Finder-achtige driehoekjes kunt klikken om de inhoud van een groep te verbergen. Gewoonlijk laat ik opstartbestanden gegroepeerd per map, maar als ik een probleem heb sorteer ik ze op installatiedatum zodat ik kan zien wat ik recent geïnstalleerd heb (deze zijn immers vaak de meest waarschijnlijke oorzaak van de problemen). In de lijst-overzichten toont Conflict Catcher nu een icoon van elk bestand, en hoewel dat de lijst langzamer maakt is het gemakkelijker om op het oog door te lopen.
Een al heel oude Conflict Catcher-eigenschap is de mogelijkheid om sets van opstartbestanden te maken waarmee je je Mac in een variëteit aan configuraties kan opstarten. Conflict Catcher 4.0 voegt daar systeem-specifieke sets aan toe zodat je je Mac kan herstarten met slechts de standaard-opstartbestanden van Apple, behorende bij een bepaalde systeemversie. Dat is handig bij het probleem-oplossen. Sets kunnen ook applicatie-specifiek zijn, zodat je bijvoorbeeld de meeste van je Netscape plug-ins standaard uit hebt staan, op de enkele keer na dat je ze allemaal nodig hebt. Als je applicatie-specifieke sets gebruikt, raad ik je aan Conflict Catcher's Finder menu aan te zetten, omdat het de gemakkelijkeste manier bevat om applicatie-specifieke sets aan te zetten voordat je de betreffende applicatie opstart.
Conflict Catcher is altijd al in staat geweest om tussen opstartbestanden relaties te leggen, zodat je kunt specifiëren dat bestand A nooit aktief kan zijn als bestand B aktief is, of dat bestand A en bestand B altijd samen aan of uit gezet moeten worden. Nieuw in Conflict Catcher 4.0 is een aparte lijst met groepen relaties, zodat je gemakkelijker groepen aan of uit kunt zetten. Alle standaard groepen bevatten slechts Apple software (de speciale die jezelf gemaakt hebt worden echter ook getoond), maar het is handig om te zien dat je de CD-ROM-ondersteuning in je Mac uit kunt zetten met een enkele muisklik, en dan in de lijst met relaties alle CD-ROM-extensies uit te zien staan.
Conclusie -- Valt er iets slechts te zeggen over Conflict Catcher? Nee, het pakket is een echte winnaar. Ik ben geen problemen tegengekomen, al denk ik dat de lijst met features onder zijn gewicht dreigt te bezwijken met alle zaken die Casady & Greene gedurende de afgelopen jaren heeft toegevoegd. Aan de andere kant, ze moeten wel om te kunnen concurreren met Now Startup Manager, die nu immers ook probleem-oplossen op de lijst met features heeft staan. Het is een kleine stap van een steeds meer op elkaar lijkende lijst met features naar een terminaal geval van featuritis.
Minimale documentatie is een gewoonte aan het worden, in het bijzonder in het geval van hulpprogrammatuur, maar de 272 pagina's van de handleiding van Conflict Catcher steken daar positief boven uit. De handleiding is goed, en bevat veel meer informatie dan de standaard referentiehandleidingen die vaak even veel kennis bevatten als je al had kunnen zien van de schermen van het programma. De handleiding van Conflict Catcher bevat een hoop achtergrondinformatie over de werking van de Mac en van Conclict Catcher, en behulpzame adviezen over wat je het beste kunt doen in een grote variëteit aan probleemsituaties. Ik weet zelf inmiddels wel wat me te doen staat in de meeste gevallen, maar bij een probleem waar ik pal van sta sla ik de handleiding er vaak op na om te zien of ik de voor de hand liggende mogelijkheden niet vergeten ben. Ik raadpleeg ook vaak de derde editie van Ted Landau's klassieker Sad Macs, Bombs, and Other Disasters van Peachpit Press (ISBN: 0-201-68810-7, $29.95). Dot is een geweldige referentie voor het oplossen van problemen op de Macinstosh, en verdient extra aandacht gezien de problemen die Macintosh specifieke boeken hebben in de boekhandel vandaag de dag.
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en Websites mogen artikelen overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve contact met ons op te nemen. We garanderen de precisie van de artikelen niet. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering