Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#368/03-Mar-97

Ben je een specialist in het gebruiken van je Mac voor het maken van full-text zoekwerktuigen voor het Web? Doe dan mee aan de allereerste TidBITS Macintosh Zoekwerktuig-wedstrijd! Deze week brengen we ook het tweede deel van Stuart Cheshire's artikel over latentie en bandbreedte, plus info over nieuwe versies van Internet Explorer en Quicken. Tenslotte rapporteren onze "correspondenten te velde" over de hoogtepunten van de Macworld in Tokyo, en doen we een oproep voor nog enkele TidBITS-vertalers.

Topics:

Copyright 1997 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

This issue of TidBITS sponsored in part by:

MailBITS/03-Mar-97

Vertalers gevraagd -- Sedert ongeveer een jaar bestaan er enkele (prijzenwinnende) teams, die de TidBITS in het Chinees, Nederlands, Frans, Duits, Japans en Spaans vertalen. Zij kunnen echter nog enkele vrijwilligers gebruiken om de taken wat te spreiden. Ieder team werkt op zijn manier, maar ze kunnen allemaal nog wat hulp gebruiken. Als het je interesseert de Macintosh in je eigen land en taal te ondersteunen, neem dan kontakt op met een van de onderstaande coördinators. [ACE]

Chinees -- Peter <[email protected]>
Nederlands -- Sander Lam <[email protected]>
Frans -- Chantal David <[email protected]>
Duits -- Walter J. Ferstl <[email protected]>
Japans -- Shuichi Odaka <[email protected]>
Spaans -- Javier Pedreira <[email protected]>

Microsoft Internet Explorer 3.0a -- Hoewel ik verscheidene webbrowsers gebruik om web sites te bekijken en te testen, gebruik ik Microsoft Internet Explorer toch meer en meer. Met de vrijgave van versie 3.0a (helaas enkel voor de PowerPC) heeft Microsoft de problemen opgelost met het deleten van cache files, het herhaald herladen van Web-pagina's, de problemen met Challenge Response Protocol (dat gebruikt wordt bij het bekijken van beveiligde pages), en het opladen van Java onder MacTCP. Minimum- en volledige installatieversies zijn beschikbaar, variërend in grootte van 2.1 MB tot bijna 8 MB. [JLC]

<http://www.microsoft.com/msdownload/ieplatform/iemac.htm>

Steve Becker <[email protected]> schrijft:
Intuit heeft een R6-update vrijgegeven voor Quicken 7 en Quicken 7 Deluxe. De update herstelt verscheidene bugs (zie TidBITS-353 en TidBITS-359), en de niet-standaard ROI (Return On Investment) berekening in het Portfolio-venster werd vervangen door de geprefereerde ROI-berekening, gebruikt in het Invest Peformance rapport. Hier dient nog bij vermeld te worden dat Speed Doubler van Connectix voor Q 7 gebruikers het openen van Register-vensters merkelijk versnelt, en indexerende foutmeldingen kunnen soms vermeden worden door Quicken's geheugentoekenning te vergroten (1 MB meer was in mijn geval voldoende).

<http://www.intuit.com/quicken/technical-support/quicken/releases/qfm7-releases/>

Word nog rijker -- Als je geïnteresseerd was in de Crack A Mac-wedstrijd in Zweden over het kraken van een Macintosh Web server (zie TidBITS-365) maar je vond dat de inzet niet hoog genoeg was, zal het je allicht interesseren te vernemen dat verscheidene Mac-verkopers bijkomende giften hebben gedaan zodat de jackpot nu meer dan $10.000 U.S. bedraagt. Je moet dan natuurlijk de bewuste home page veranderd krijgen om aanspraak te maken op het geld! De wedstrijd loopt tot 10 april 1997. [GD]

TidBITS Macintosh Search Tool Shootout (Zoekprogramma Wedstrijd)

door Adam C. Engst <[email protected]>

Wij klagen al geruime tijd over het feit dat TidBITS geen goed, op de volledige tekst gericht, zoekprogramma heeft. Jaren terug heeft Ephraim Vishniac een prima WAIS bron voor TidBITS opgericht, maar dat was toen Thinking Machines de publieke WAIS server nog op hun Connection Machine draaide. Die dienst verdween op een gegeven moment, en er zijn toen een paar pogingen gedaan om het de dienst te vervangen. Het huidige zoekprogramma wordt beheerd door Sensei Consulting in Australië en hoewel we het zeker waarderen, horen we vaak over problemen wanneer men het wil gebruiken. Bovendien leveren zoekopdrachten hele nummers op, in plaats van artikelen, dus moeten we dan nog gaan zoeken binnen het opgeleverde nummer.

De afgelopen jaren zijn een aantal zoekprogramma's voor de Mac verschenen, maar we hebben nooit de juiste kombinatie van tijd, hardware en ervaring gehad om ze uit te proberen. Dus daarom hebben we een andere manier gevonden om deze software te evalueren - we organiseren een Search Tool Shootout!

We doen dit om een aantal redenen. In eerste instantie willen we het beste zoekprogramma voor de Mac vinden uit de verschillende mogelijkheden. Ten tweede willen we dat de ontwerpers zelf hun programma's presenteren. Ten derde willen we een makkelijke manier vinden om TidBITS te doorzoeken.

Wie kan er meedoen? -- Iedereen kan meedoen, hoewel we denken dat diegenen die een zoekprogramma hebben geschreven, het meest geïnteresseerd zullen zijn omdat dit voor hun een kans is om hun werk te laten zien in een test waar duizenden mensen van kunnen profiteren. Wanneer je echter een software consultant bent en je bent gespecialiseerd in het opzetten van Macintosh zoekprogramma's, mag je ook best meedoen.

Wat voor test? -- Iedereen die mee wil doen, moet contact opnemen met onze hoofdredacteur Jeff Carlson op <[email protected]>. Wij verschaffen je dan toegang tot alle nummers van TidBITS, in HTML formaat. Dit is niet zomaar een spelletje - bij de wedstrijd zal gebruik gemaakt worden van de inhoud van meer dan 360 nummers van TidBITS, ongeveer 11MB tekst die een periode bestreiken van de laatste zeven jaar. Zodra iedereen de nummers heeft, kunnen ze beginnen met hun zoekprogramma's. We hebben lang niet genoeg Macs om in te zetten, dus iedereen moet hun eigen hardware en een Internetverbinding gebruiken. Technische vragen over bijvoorbeeld onze opmaak, kunnen naar mij gestuurd worden op <[email protected]>.

Specificaties -- Geen enkele wedstrijd kan zonder regels. Alle inzendingen:

Bovendien zal de kans van een deelnemer op winnen zeker toenemen, wanneer de volgende extra's worden ingebouwd:

De tijdspanne -- We verwachten niet dat de deelnemers alles laten vallen en alleen nog maar hieraan gaan werken - we hebben zelfs liever dat we bij de beste inzendingen iets horen als "Ja, ik heb dit eventjes gemaakt, terwijl ik aan het wachten was op de pizza-bezorger." De Macintosh draait om gebruiksgemak, en we hopen dan ook dat het niet al te moeilijk wordt om zulke systemen op te zetten. Hier komen de belangrijke data:

Waarop beoordelen we? -- De details van de implementatie worden overgelaten aan de mensen die aan de shootout meedoen, maar we hebben wel een paar richtlijnen die de deelnemens in het achterhoofd moeten houden. Aan alle specificaties moet worden voldaan, al zullen we de inzendingen die dit zich hier niet helemaal aan houden niet diskwalificeren (behalve bij de Mac- en Web-eisen die niet ter gediscussie staan).

De Prijzen -- Het spreekt voor zich dat een wedstrijd prijzen vereist, en we zullen de winnende inzending (of inzendingen) dan ook belonen met het beste wat we hebben - de mogelijkheid om naamsbekendheid te krijgen bij naar schatting 150.000 Macintosh gebruikers. We zijn van plan over de shootout te schrijven waarbij we naar alle inzendingen kijken en ons op de besten concentreren. Daarna, als alles goed gaat, zullen we de beste oplossing op onze servers implementeren voor algemeen gebruik, waarbij we die inzending alle eer en een behoorlijke bekendheid geven. De andere kandidaten kunnen de archieven van TidBITS blijven gebruiken om te laten zien wat hun software allemaal kan en we zullen links maken naar hen die nieuwe exemplaren van TidBITS opnemen in het archief.

Macworld Tokyo: Over Cameras en Macs

door Chuck en Linda Shotton <[email protected]>

De Tokioose versie van de Macworld Expo is altijd sprankelender, levendiger en heel anders dan de Macworldshows die in Boston en San Fransisco gehouden worden. De stalletjes zijn over het algemeen groter, er is meer personeel en de vrouwelijke aankleding is van alle markten thuis. Als er één ding is dat opvalt, dan is het wel de grote verscheidenheid in producten. Buiten alle objecten die in de Amerikaanse shows te zien zijn, bied Macworld in Tokio nog eens een hele wereld van producten, ideeën en technologie. Ons doel was om vooral die producten er tussenuit te pikken die in de Verenigde Staten niet of nauwelijks verkrijgbaar zijn of nauwelijks bekend zijn bij de Amerikaanse Mac-gemeenschap.

Digitale camera's -- Onze eerste zoektocht voerde ons naar de verkopers van digitale camera's. De uitbarsting van Apple's nieuwe Quicktake 200 schreeuwt om met nieuwe Japanse producten te worden vergeleken. We probeerden ons te beperken tot opvallende camera's tussen de $250 en $1.500.

Fujifilm gaf demonstraties van hun nieuwe Fujix DS-300. Dit is een van de duurdere exemplaren (naar schatting zo'n $1.400) maar voor die prijs krijg je een hoop mogelijkheden in een doosje met eenzelfde grootte als een SLR 35 mm apparaat. Buiten RS-232 en NTSC interfaces bevat deze camera een PC sleuf en een SCSI interface. Maar de grootste verrassing is de verbluffende 1280 bij 1000 resolutiestand. Je kan 8 foto's bewaren op deze resolutie in JPEG- of TIFF-formaat, 30 foto's in de "e; hoge "e; resolutiestand, 62 foto's in de gewone 640 bij 480 stand en 121 foto's in de basisstand met een gereduceerde resolutie. Deze camera maakt gebruik van een 35 mm lens en de CCD kan filmsnelheden emuleren van ISO 100 en ISO 400.

<http://www.fujifilm.co.jp/noah/>

F

Aan de andere kant van het prijzenspectrum bevindt zich de Cool Shot van Panasonic (KXL-600A-N). Deze camera met een handvat als een pistool heeft een afmeting een "index-kaartje" van 3 bij 5 inch, is minder dan een inch dik en past makkelijk in je handpalm. Het apparaat heeft geen batterijenverspillende kleuren-LCD zoeklens zoals de concurrenten maar een gewone point-and-shoot zoeklens die je ook wel in de enkeltoest camera's aantreft. De Cool Shot kan gebruik maken van standaard PC kaarten (type 2) en kan 24 afbeeldingen opslaan van 640 bij 480 of 96 afbeeldingen van 320 bij 240. Het grote voordeel van deze camera is de afmeting en het feit dat het toestel door zijn unieke vorm met één hand te bedienen is. Bijkomende accesoires zijn een externe LCD-viewer, een docking station voor gebruik met een bureaublad computer en software voor PC en Mac. De prijzen liggen tussen de $400 en $800.

<http://www.panasonic.co.jp/cbdo/p 3/>

De nieuwe camera series van Ricoh en Sharp trokken ook onze aandacht. Sharp's niewe camera was een PC kaart waar de camera ingebouwd is. Deze kaart, die oorspronkelijk ontworpen was om met een Zaurus kleuren PDA te werken, kon van een draagbare energiebron in een laptop worden gestopt waar de afbeeldingen meteen toegankelijk waren. De DC-2 cameraserie van Ricoh biedt de unieke mogelijkheid om niet alleen plaatjes maar ook bewegende beelden en/of audio soundtracks en annotaties op te slaan. Het model voor gewone (niet bewegende) afbeeldingen (DC-2E) is verkrijgbaar vanaf $650 en de 2L en 2V modellen met video en audio capaciteit liggen respectievelijk tussen de $800 en $950.

<http://www.ricoh.co.jp/dc/index.html>

Pionerende Macs -- Alhoewel de aankondingingen van Apple over nieuwe hardware een voltreffer waren, liet Pioneer was een stel nieuwe Macs zien die welkom zouden zijn op mijn desktop. De klonen van Pioneer combineren flink wat paardekrachten met een mini tower ontwerp met kenmerken die tot nu toe nog niet verkrijgbaar zijn in de V.S.. Het meest opwindende hiervan is compatibiliteit met CHRP (PPCP), het MPC-GX2 model ondersteunt de CHRP versie van System 7.6. Met als bron een 200 MHz 604e met 32 MB geheugen en 512K L2 cache, lijkt de computer zeer gevoelig. Bovenop de gebruikelijke Macintosh poorten, biedt de machine 4 PCI sleuven, een ISA sleuf, twee IDE kanalen, een 2 GB SCSI hard disk, en de gebruikelijke set muis, seriële en parallele poorten die men in een Intel PC vindt. Als klap op de vuurpijl is de computer ook uitgerust met een DVD-ROM drive. De demo liet een full-screen versie van de laatste James Bond film zien, Goldeneye, terwijl een aantal Systeem 7 applicaties in de voorgrond liepen. Zeer indrukwekkend. Prijzen waren nog niet beschikbaar maar leken te beginnen op $3,500.

<http://www.pioneer.co.jp/comp/>

Lees Mijn Gedachten -- Andere opvallende hardware bestond uit aangepaste versies van de AtMark Pippin machines en de IBVA brainwave hardware, die de gaafste demo liet zien, met directe brainwave-to-MIDI output die de gebruiker in staat stelde om nieuwe muziek te "denken". De nieuwe software kent een open plug-in architectuur die je in staat stelt om de brainwave hardware en software met bijna iedere Mac applicatie te verbinden door het toevoegen van scripts en dergelijke. De mogelijkheden leken nieuw en opwindend, alhoewel de kosten in Japan zo rond de $1,000 waren voor de wireless headset, het station en de bijbehorende software.

<http://www.opendoor.com/Pagoda/I BVA.html>

Englishbonics -- Aan het software front was een van de nuttigere produkten een tutor voor de Engelse taal, genaamd English Now! van Transparent Language, Inc. Dit produkt combineert geschreven, gesproken en visuele elementen met een systeem dat een volledige taal-leeromgeving biedt. Kenmerken zijn onder andere de mogelijkheid om Engelse tekst te bekijken terwijl het uitgesproken woord (in deviersie kunstmatige stemmen) oplicht, het opnemen van je eigen stem en het te vergelijken met sonogrammen van correct uitgesproken woorden en diverse lessen en spellen zals het vertalen van Japanse tekst naar Engels en omgekeerd, gesproken tekst naar geschreven woorden, enzovoorts. Ik was erg onder de indruk van de compleetheid van het pakket. English Now! kost ongeveer $100 op een CD-ROM voor zowel Mac als Windows.

<http://www.three-a.co.jp/>

In Zijn Geheel -- Er was meer te zien dan we in staat waren gedurende ons bezoek van twee dagen. De nieuwe hardware van Apple was interessant, maar slechts een verbetering van prestatie. Een bijzondere vermelding krijgen de klonen van Pioneer (en de demo van Pioneer van een 25-inch, flat panel LCD scherm - vijf centimeter dik!) voor de mooiste hardware, op de hielen gevolgd door het IBVA package. Gave software was beslist English Now!. Alhoewel ik geen expert ben in computer-ondersteund taalonderwijs, leek me dat je hierdoor wel degelijk Engels zou kunnen leren.

Bandwidth and Latency: It's the Latency, Stupid (Part 2)

door Stuart Cheshire <[email protected]>

[Vorige week in TidBITS-367 besprak Stuart zaken als latency en vertraging in Internetverbindingen gebaseerd op modems. Deze week geeft Stuart een aantal overwegingen hoe bandbreedte effectiever benut kan worden en hoe het de algemene latency van een verbinding kan beïnvloeden.]

Vorige week vroeg ik lezers om zich een wereld voor te stellen waarin de enige netwerkverbinding die naar je huis gelegd kan worden is een modem over een telefoonlijn op 33 Kbps. Stel je vervolgens voor dat dit niet voldoende bandbreedte is voor wat je wil. Dan heb je een probleem.

Het Creëren van Bandbreedte is Eenvoudig -- Technisch is de oplossing eenvoudig. Het is mogelijk om twee telefoonlijnen te installeren en ze parallel te gebruiken, zodat je in totaal 66 Kbps hebt. Als je nog meer capaciteit nodig hebt, kun je 10 telefoonlijnen installeren, voor een totaal van 330 Kbps. Zeker, dat is duur, tien modems op elkaar stapelen is lastig, en het zou kunnen dat je netwerksoftware moet schrijven om de data gelijk te verdelen over de tien lijnen. Maar als het voldoende belangrijk zou zijn, zou het gedaan kunnen worden. Mensen die ISDN gebruiken doen dit al door gebruik te maken van een proces wat BONDING heet (een afkorting van "Bandwidth ON Demand INteroperability Group"), wat ze in staat stelt om twee 64 Kbps ISDN kanalen parallel te gebruiken voor een totaal van 128 Kbps.

Het krijgen van extra bandbreedte is mogelijk, zelfs als het niet altijd economisch is. Het is echter minstens even belangrijk dat het effectiever gebruik van beperkte bandbreedte ook relatief gemakkelijk is.

Compressie -- Compressie is een eenvoudige manier om de bandbreedte te verhogen. Je kan een algemene compressiemethode gebruiken (zoals StuffIt), of, beter nog data-specifieke compressiemethodes (zoals JPEG voor niet-bewegend beeld en MPEG voor video), die veel hogere compressieratio's opleveren.

Deze compressietechnieken ruilen CPU-kracht tegen lagere bandbreedtevereisten. Er bestaat echter geen evenwaardige manier om CPU-kracht in te ruilen om een minderwaardige latentie te compenseren.

Alle moderne modems maken gebruik van interne compressiealgorithmen. Jammer genoeg is de compressie die het modem levert bijlange na niet zo efficiënt als die van de computer. Je computer beschikt over een krachtige, dure en snelle CPU, terwijl je modem slechts is uitgerust met een zwakke, goedkope en trage processor. Bovendien, zoals we vorige week reeds opgemerkt hebben, moet je modem de data bijhouden totdat het beschikt over een blok dat groot genoeg is om te comprimeren. Deze vereiste verhoogt de latentie en eens de latentie er is, kan ze niet meer weggewerkt worden. Hierbij komt nog dat je modem niet weet welk soort data je zendt, en dus niet beschikt over superieure data-specifieke compressiealgorithmen. Aangezien de meeste beelden en geluiden op webpagina's al gecomprimeerd zijn, draaien de pogingen van het modem om deze data een tweede keer te comprimeren alleen maar uit op een verhoging van de latentie zonder enig voordeel op te leveren.

Ik bedoel hiermee niet dat compressie door een modem nooit nut heeft. Als de software aan beide uiteinden van de connectie niet intelligent is en de data niet aangepast comprimeert, dan kan de compressie van het modem hieraan enigszins verhelpen en hiermee de datatransmissie verbeteren. Moraal van het verhaal is dat modemcompressie alleen nuttig is voor domme software, en intelligente software stoort door extra vertraging toe te voegen.

Zend minder data -- Een andere manier om met beperkte bandbreedte te leven, is programma's maken die er op letten geen bandbreedte te verspillen. Als voorbeeld: teneinde de grootte van paketten te verkleinen gebruikt Bolo (mijn interactief netwerk tank-spel), indien mogelijk, bytes i.p.v. 16-bit of 32-bit woorden.

<http://rescomp.stanfo rd.edu/~cheshire/Bolo.html>

Voor veel interactieve software, zoals spelen, is het onbelangrijk dat grote hoeveelheden data worden verzonden. Het is wel belangrijk dat de weinige gegevens snel verzonden worden. Bolo was oorspronkelijk ontworpen om over seriële poorten van 4800 bps te werken, en kon op die manier acht spelers tegelijk aan. Over 28.8 Kbps modems kan het amper 2 spelers aan met een redelijke responstijd. Waarom? Een directe connectie via seriële poort aan 4800 bps heeft een latentie van 2 ms. Een 28.8 Kbps modem heeft een latentie van 100 ms, 50 maal slechter dan de 4800 bps seriële verbinding.

Software kan beperkte bandbreedte omzeilen door minder data te versturen. Als een programma niet genoeg bandbreedte ter beschikking heeft om hoge-resolutie beelden door te sturen, dan kan het een lagere resolutie gebruiken. Als een programma niet genoeg bandbreedte heeft om kleurenbeelden te verzenden, kan het zwart/wit beelden verzenden, of beelden met fel verminderde kleurendefiniëring (zoals NTSC televisie doet). Is er niet voldoende bandbreedte voor 30 frames per seconde, dan kan de software 15 fps, 5 fps of zelfs minder versturen.

Dit soort geschipper is niet leuk, maar wel mogelijk. Je kan betalen voor meer bandbreedte of minder data verzenden om binnen de grenzen van je beschikbare bandbreedte te blijven. Maar als de latentie niet goed genoeg is om tegemoet te komen aan je noden, dan heb je helaas geen vergelijkbare oplossingen. Verscheidene systemen parallel laten werken verbetert de latentie niet, en minder data verzenden helpt evenmin.

Caching -- Eén van de meest efficiënte tecnieken om deprestatie van computer en netwerk te verbeteren is caching. Als je een website bezoekt, dan kan je browser de tekst en beelden kopiëren naar je harde schijf. Als je de site opnieuw bezoekt, dan controleert de browser of de bewaarde kopies up-to-date zijn, en, als dat zo blijkt te zijn, dan gebruikt de browser gewoon de eigen kopies.

Om te controleren wanneer een bestand de laatste keer veranderd werd, vergt slechts een klein verzoek via het netwerk - zo klein dat de snelheid van het modem onbelangrijk wordt. Het enige belangrijke is latentie.

Sinds enige tijd hebben een aantal firma's CD-ROMs op de markt gebracht met volledige websites, teneinde het surfen te versnellen. Wanneer je deze websites bezoekt, dan controleert de webbrowser alleen maar of de kopij op de CD-ROM up-to-date is. De browser moet alleen maar bestanden downloaden die veranderd zijn sinds de CD-ROM gemaakt werd. Aangezien de meeste grote bestanden op een website afbeeldingen zijn, en aangezien de afbeeldingen op een website veel minder vaak veranderen dan de HTML tekstbestanden, moet meestal slechts weinig data overgebracht worden.

Eens te meer, aangezien de webbrowser voornamelijk kleine datamodificaties vraagt aan de webserver, bepaalt de latentie de prestatie, en is het debiet tamelijk irrelevant.

Latentie omzeilen -- ISDN heft een latentie van ongeveer 10ms. Het debiet is misschien wel twee maal het debiet van een modem, maar de latentie is tien maal beter, en dat is de echte reden waarom surfen via ISDN sneller aanvoelt dan over een modem.

Eén van de redenen waarom standardmodems zulke slechte latentie hebben, is dat modems niet weten wat je met je computer doet en waarom. Een externe modem zit meestal op een seriële poort en krijgt alleen maar een ongestructureerde stroom bytes te zien die via de seriële poort binnenkomen.

Ironisch genoeg zou de veelvuldig gehekelde Apple GeoPort Telecom Adapter dit probleem kunnen oplossen. De Apple GeoPort Telecom Adapter verbindt je computer met een telefoonlijn, maar is geen modem. Alle modemfucties worden uitgevoerd door software die draait op de Mac. De belangrijkste reden voor al de kritiek is dat deze extra software geheugen opslorpt en de Mac vertraagt, maar theoretisch gesproken zou dit systeem een voordeel kunnen bieden dat geen enkele externe modem kan benaderen. Als je de GeoPort Telecom Adapter gebruikt, dan draait de modemsoftware op dezelfde CPU als je TCP/IPsoftware en je webbrowser, zodat hij perfect kan weten wat je aan het doen bent. Wanneer je webbrowser een TCP-pakket verstuurt, dan moet je GeoPort modemsoftware geenszins de gedragingen van de huidige modems nabootsen. Hij zou dit pakket kunnen aannemen, coderen en het onmiddellijk over de telefoonlijn verzenden, met een latentie die bijna nul is.

Om 36 bytes te verzenden, een typische afmeting voor pakketten voor spellen, over een Apple Geoport Telecom Adapter die werkt aan 28.8 Kbps zou ongeveer een 10 ms vragen, wat het op het niveau brengt van ISDN, en wat tien maal zo snel is als de beste modem die je vandaag kan kopen. Voor minder dan de prijs van een gemiddelde modem, zou de Geoport Telecom Adapter je websurfprestaties kunnen geven die dichtbij ISDN komt. Beter nog, mensen die al een Apple Geoport Telecom Adapter hebben, hebben alleen nog maar een software upgrade nodig.

Bandbreedte nog steeds belangrijk -- Met al watvoorafging, mag je niet besluiten dat ik bandbreedte onbelangrijk vind. Hetis erg belangrijk, maar niet op de manier die de meeste mensen denken. Enal heeft de bandbreedte ook zijn invloed op de latentie, wat uiteindelijktelt is de totale wachttijd bij verzending van een pakket tussen begin- eneindpunt

Herinner je het voorbeeld in het eerste deel van ditartikel waarin de capaciteiten van een Boeing 747 en 737 vergeleken werden? Sta me toe een voorbeeld uit de praktijk geven. Heel wat mensen denkendat een private 64 Kbps ISDN verbinding evenveel waard is als 1/160-ste vaneen 10 Mbps Ethernet verbinding. Telefoonmaatschappijen argumenteren dateen ISDN verbinding even goed is dan nieuwe technologieen (zoalskabelmodems). Zelfs al hebben kabelmodems een veel hogere bandbreedte, dannog is die bandbreedte verdeeld tussen heel wat gebruikers, waardoor hetresultaat ongeveer hetzelfde is. Deze redenering loopt mank, zoals hetvolgende voorbeeld zal aantonen.

Stel dat we een spel hebben waariniedere speltoestand ongeveer 40K vraagt en stel dat we een spel-serverhebben die die toestand om de 10 seconden verstuurt. Dat is omgerekend 32Kbps. Dat is dus de helft van de capaciteit van een 64K lijn en ongeveer160 gebruikers verbruiken met dit spel slechts 50% van de capaciteit vanhet ethernet. Beide verbindingen gebruiken dus slechts de helft van huntotale capaciteit, de performantie moet dus dezelfde zijn. Juist?

Fout. Wanneer de server op het ethernet 40K verstuurt naar eenspeler, ontvangt die speler de data ongeveer 32 ms later (40K / 10 Mbps).Als de spel-server niet de enige machine is die pakketten op het ethernetstuurt, dan kan er opstoppig zijn op het medium, maar zelfs in dat gevalkrijgt de speler zijn data gemiddeld ongeveer 64 ms later toe. Wanneer deserver op een ISDN lijn zijn 40K data naar de speler stuurt, ontvangt despeler die data 5 seconden later. (40K / 64 Kbps). In beide gevallen hebbende gebruikers dezelfde gemiddelde bandbreedte, maar de werkelijkeperformantie is verschillend. In het geval van ethernet ontvangt de spelerzijn data bijna onmiddellijk omwille van de hoge capaciteit van deverbinding. Terwijl de lagere capaciteit van een ISDN verbinding maakt datde informatie al 5 seconden oud is wanneer ze toekomt bij despeler.

Het probleem is dat het verzenden van 40K blokken om de 10seconden en het verzenden van 4K blokjes om de seconde niet hetzelfde is.Als wel gelijk waren, zouden ISDN, ATM en andere schema's vantelefoonmaatschappijen goede ideeen zijn. Telefoonmaatschappijenveronderstellen dat alle communicatie te vergelijken is met het stromen vaneen vloeistof in een buis. Je moet ze alleen vertellen welk debiet je wil,en zij vertellen je welke diameter je buis moet hebben. Spraak werkt op diemanier, maar computer data niet. Computer data komen in pakketten. Eentypische misvatting is dat men denkt dat het verzenden van 60K per minuuthetzelfde is als het verzenden van 1K per seconde. Dat is het dus niet. Eenverbinding van 1K per seconde kan voldoende capaciteit zijn om eenbepaalde hoeveelheid data te verzenden, maar dat betekent niet dat die 60Kop een perfect geklokte manier afgeleverd wordt. Hoogstwaarschijnlijk niet.Wanneer de hoop bijna verzonden is, is ze ook een minuut ouder.

Deoorzaak van de verwarring is duidelijk: de capaciteit van een verbindingheeft een enorme invloed op zijn performantie. Als je de keuze krijgttussen een private verbinding met lage bandbreedte of een klein stukje vaneen hoge bandbreedte, kies dan voor het tweede. Dezelfde redenering wordtook gemaakt buiten de computerwereld: als een regering moet kiezen tusseneen brede snelweg voor iedereen, of een miljoen kleine voetpaden - vooriedere burger 1 -, waarvoor zou u dan kiezen ?

Wat kan jedoen? Ik ontving verschillende berichtjes van mensen die wildenweten wat ze kunnen doen om de problemen rond bandbreedte enlatentie-problemen gekend te maken. Leveranciers van modems opbellen ishier zinloos; ik raad dus aan dat je deze 2 artikels doorstuurt naarvrienden die hierin geinteresseerd zijn. Belangrijker is het nog om brievente sturen naar redacteurs van belangrijke tijdschriften met de vraag of zelatentie-tijden (via pings en traceroutes) willen toevoegen wanneer zemodems evalueren. Misschien kan dat de bewustwording rond deze vreselijkelatentie problemen bij modemgebruik verbeteren en beginnen modemfabrikanten de latentie van hun toestellen te verminderen in plaats vanalleen de capaciteit te verhogen.

[Delen van dit artikel zijnovergenomen van het witboek getiteld "Latency and the Quest forInteractivity," door Stuart Cheshire en uitgegeven door Volpe WeltyAsset Management, L.L.C.]

<http:/ /rescomp.stanford.edu/~cheshire/papers/LatencyQuest.html>

Niet-winstgevende en niet-commerciele publikaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen..

Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering