Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering

TidBITS#356/02-Dec-96

Streeft U er naar om een Web auteur te worden of bent U het al? Vergeet dan niet om Tonya's uitvoerige recensie te lezen over Adobe's PageMill 2.0! Ook in deze uitgave: Apple geeft toe dat er een ernstige bug bestaat die bepaalde programmatuur aantast op 68K MacIntosh computers. Bare Bones Software brengt ons nieuwe software BBEdit Lite voor OpenDoc, en Adam verteld hoe U 'soft-power' Macs kan starten na een storing. En, als U niet elke week de tijd heeft om TidBits te lezen, dan kan U er nu naar luisteren op een cassette.

Onderwerpen:

Copyright 1996 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: < [email protected] > Comments: < [email protected] >

Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:

MailBITS/02-Dec-96

Het uitschakelen van de CFM-68K Runtime Enabler -- Als U MacIntosh met een 68K processor gebruikt, raadt Apple aan dat U de CFM-68K Runtime Enabler uitschakelt ofwel met de extension manager, ofwel door het geheel te verwijderen uit de Systeemmap. Sommige applicaties die met CFM-68K Runtime Enabler lopen, kunnen de MacIntosh laten crashen met de mogelijkheid van verlies van data en andere problemen. Deze moeilijkheid doet zich niet voor bij Power Macs.

< http://www.macos.apple.com/macos/cfm-68k.html >

De Code Fragment Manager (CFM) was oorspronkelijk ontwikkeld voor Power Macs en stelt Power Mac applicaties in staat tot het gemeenschappelijke gebruik van code bibliotheken (geloof me, die zijn uit de kunst). Daarna heeft Apple zelfs de CFM achteruit gezet naar 68K machines om het makkelijker te maken voor ontwikkelaars van software om 68K versies van Power Mac applicaties te maken. Die 68K applicaties komen nu pas op de markt, alhoewel nog vele anderen in de ontwikkelingsfase zijn.

Nu heeft Apple het laten weten dat er een probleem is met de 68K versie van CFM en dat men er niet in alle gevallen op kan vertrouwen. Alhoewel deze bug geen invloed heeft op elk programma dat CFM-68K gebruikt, er is geen makkelijke manier om uit te vinden welke applicaties worden aangetast. Programma's die CFM-68K gebruiken, zijn o.a. OpenDoc, Cyberdog, Apple Media Tool, LaserWriter 8.4 en 8.4.1, Microsoft Internet Explorer 3.0b1, en de voorproef van AOL 3.0. Indien U enige van deze programma's in huis heeft, beveelt Apple aan dat U naar de oudere versies overgaat of dat U ze domweg niet meer gebruikt. Als U de CFM-68K enabler uitschakelt en één van deze applicaties probeert te gebruiken, zal U een foutboodschap zien, maar U zal er geen schade mee oplopen.. Apple is aan het werk om het op te lossen, maar er is geen datum gegeven wanneer de oplossing beschikbaar zal zijn. [GD]

BBEdit Lite voor OpenDoc --Indien U versie 1.1 van OpenDoc heeft geïnstalleerd, kan BBEdit Lite voor OpenDoc U interesseren, een freeware Live Object waar BBEdits standaard tekstverwerkings mogelijkheid bij inbegrepen is. Alhoewel deze versie van BBEdit Lite geen status bar heeft en ondanks dat het niet met alle BBEdit Extensions werkt (zie de ReadMe), levert het toch uiterst bruikbare tekstverwerking diensten in elke OpenDoc container. [GD]

< http://www.barebones.com/freeware.html >

QuickMail Express voorradig -- CE Software heeft de gratis Internet mail client uitgebracht waar we het een paar weken geleden over hadden. QuickMail Express heeft minder mogelijkheden dan QuickMail Pro, de commerciële POP3 client, en beiden zijn te verkrijgen voor MacIntosh en Windows. [MHA]

< http://www.cesoft.com/quickmail/qmexpress/ >

TidBITS op geluidsband

door Tonya Engst < [email protected] >

TidBITS heeft onlangs een licentie-overeenkomst getekend met AudioMagNet, een nieuw bedrijf dat Internet teksten omzet naar audio cassettes, door middel van een 16 bits computerstem. AudioMagNet benaderde ons verscheidene maanden geleden met het idee. Volgens AudioMagNet zouden mensen die veel autorijden dit op prijs stellen, evenals iedereen die - om welke reden ook - niet of moeilijk tekst kan lezen. TidBITS is het eerste product van AudioMagNet, maar het bedrijf verwacht binnenkort meer titels, mede op basis van suggesties die ze ontvingen.

< http://www.audiomagnet.qc.ca/ >

AudioMagNet verkoopt de gesproken versie van TidBITS voor 5 U.S. dollar per cassette. (Op een cassette past een aflevering van TidBITS, van 30-45 minuten.) Als je je abonneert krijg je een kleine korting: je koopt 25 cassettes voor 120 dollar, 50 voor 235, 75 voor 350 en 100 cassettes voor 460 dollar. De prijs van het voorlezen, het materiaal en het verzenden zijn hierbij inbegrepen.

Ik ontmoette Sylvain Laroque, mede-oprichter van AudioMagNet, op de Macworld Expo in Boston, en hij vertelde me enkele details van het maken van een AudioMagNet geluidsband. Het liet me niet los en ik hield als vervolg een kort email interview met Sylvain en mede-oprichter Chantal St-Pierre

[Sylvain & Chantal] Nee, het is niet standaard PlainTalk. We gebruiken Victoria, een stem met een hoge kwaliteit, beschikbaar op Apples speech page.

< http://speech.apple.com/ >

[Sylvain & Chantal] Er gaat ongeveer zes uur bewerking aan de eigenlijke opnames vooraf. Eerst worden alle email adressen, telefoonnummers en URLs verwijderd. We verwijzen luisteraars naar de Internet versie van TidBITS voor die informatie. Victoria spelt alles wat niet in haar interne woordenboek staat. Dit gaf interessant luistermateriaal tijdens het testen van ons product. Luisteren naar "h-t-t-p slash-slash w-w-w (pauze) tidbits (pauze) com" is niet plezierig, en voor sommige adressen kan het verwarrend zijn. Om dezelfde reden verwijderen we configuratie-strings en adviseren we de luisteraar om de Internet versie van TidBITS te raadplegen. Ook letten we op haakjes, accolades, en symbolen zoals aanhalingstekens, want Victoria zal ofwel stoppen en zwijgen, ofwel proberen alles uit te spreken wat ze ziet.

De tweede stap is een zoek en vervang van alle woorden waarvan we weten dat Victoria ze niet correct uitspreekt, zoals email, online, Macintosh en Compuserve. We foppen haar om woorden als "Los Angeles" en "WYSIWYG" uit te spreken. Dit kleine geheimpje brengt ons op de derde stap, namelijk het zorgvuldig doornemen van de aflevering op woorden waarvan we vermoeden dat Victoria ze niet goed zal uitspreken, het bedenken van een nieuwe spelling om haar te foppen, en deze nieuwe woorden aan onze zoek en vervang lijst toe te voegen voor toekomstige afleveringen.

Ook moeten we lange zinnen onderbreken met komma's, om een eindeloze geluidsstroom te voorkomen. We voegen wat we noemen "forced silence," ["gedwongen stiltes"] toe, speciaal tussen alinea's. Deze langere pauzes zijn bedoeld om veranderingen van onderwerp aan te geven.

Tot slot luisteren we naar het eindproduct, verhelpen eventuele versprekingen, nemen de duur op, en selecteren een geschikte band voor de moederopname. Daarna gaan we opnemen.

[Sylvain & Chantal] Onze moederband is een Chrome custom-length cassette, direct vanaf een Mac naar standaard opname apparatuur. Daarna wordt het op hoge snelheid gereproduceerd door middel van een audio cassette duplicator tot het gewenste aantal kopieën is verkregen.

[Sylvain & Chantal] Sylvain heeft lang over deze dienst nagedacht, om zijn leven eenvoudiger te maken. Is noodzaak niet de moeder van iedere uitvinding? Aangezien hij Mac consultant van beroep is moet Sylvain op de hoogte blijven van nieuwe producten, trends, updates, bugs, problemen, oplossingen en dergelijke. Het lezen van tijdschriften en persberichten om op de hoogte te blijven is een noodzakelijk kwaad, maar voor mensen die niet snel lezen (of die niet van lezen houden) kan het een overweldigende taak zijn. Sylvain is veel in de auto onderweg, en bedacht dat als hij de informatie die hij nodig heeft zou kunnen krijgen tijdens het autorijden hij zijn tijd optimaal zou kunnen benutten. Daarom begon hij de informatie die hij nodig had op te nemen. Wat een goed time-management idee voor hem was zou ook nuttig kunnen zijn voor anderen.

AudioMagNet -- < [email protected] >

Het aan/uit-toets-raadsel

door Adam C. Engst <[email protected]>

Dit verhaal begint afgelopen juli, toen Geoff en ik een Power Macintosh 7100/66 installeerden in de kantoren van Point of Presence Company, waar onze belangrijkste Web- en mailserver (een Apple Workgroup Server 6150) zich ook bevindt. De 7100 was bestemd voor het draaien van ListSTAR van StarNine om de hele TidBITS mailing list te verweken; de machine heeft deze klus piekfijn geklaard.

Maar dat is niet het raadsel.

Zoals je waarschijnlijk weet is de 7100 een "zachte-spanning" Mac; je zet hem aan met het toetsenbord en uit met Zet Uit via het Speciaal-menu. Onze andere server is een "harde-spanning" Mac die een constant-spanningsschakelaar heeft, dat wil zeggen dat het apparaat aan blijft zodra je hem eenmaal hebt aangezet. Dit zijn belangrijke zaken voor servers, want als er een stroomstoring is die langer duurt dan een niet-onderbreekbare voeding kan weerstaan, dan vallen de servers uit. De vraag is, wat gebeurt er als de spanning weer terugkomt?

De AWS 6150, een harde-spanning Mac, zet zichzelf automatisch weer aan. Maar de 7100 vormt nogal een probleem, omdat deze een vluchtige spanningsschakelaar gebruikt: met alleen het herstellen van de electriciteit zal de machine niet weer aangezet worden. Dus hoe zorg je dat de machine opnieuw opstart nadat de spanning weer aan is?

Toen de zachte-spanning Mac een tijd geleden voor het eerst verschenen, realiseerde Apple zich dat dit een probleem was en loste het ingenieus op. Alle zachte-spanning Macs hebben een resetknop (in het begin achterop, maar bij nieuwere Macs zit-ie voorop). Op oudere Macs met de achterop gemonteerde resetknop (inclusief de IIci en de 7100) heeft de schakelaar een inkeping, zoals bij een schroef. Om de Mac te laten herstarten als de spanning terugkomt, draaide je de schakelaar met een schroevendraaier en drukte je hem in. Elegant, eenvoudig en vanzelfsprekend.

Na het geheel opgezet te hebben probeerden Geoff en ik de resetknop vast te zetten, om te zorgen dat de 7100 zou terugkomen van een stroomstoring. Het probleem was alleen dat-ie niet vastgezet wilde. We hebben de machine uitgezet, alle kabels eruit gehaald, hem van de plank gehaald, en hem opengemaakt. En kijk eens aan, er was geen greep in de kast waar de schakelaar in vast kon klikken.

Niet voor een kleintje vervaard, realiseerden we ons dat we de spanningsschakelaar ingedrukt konden houden met een stukje van een paperclip. Dus zetten we de kast weer op de machine, schoven hem terug op de plank, sloten alle kabels weer aan, en drukten op de aan-knop van het toetsenbord. Niets. Met de schakelaar zo ver ingedrukt wilde de machine niet eens opstarten.

Eruit met die kabels, van de plank af, eraf met de kast, en we verwijderden ons handwerk. We stonden compleet versteld, en zagen geen andere mogelijkheid dan alles weer normaal in elkaar te zetten en te hopen dat de stroom niet te lang uit zou gaan.

We gaan vooruit in de tijd naar de Macworld Expo in Boston. De afdeling technische hulp van Apple had daar een kraam, dus ging ik naar binnen en informeerde over dit probleem. De jongens daar klonken alsof ze wisten waar ze het over hadden, maar hadden geen idee wat we eraan konden doen.

Toen, net een paar dagen geleden, kwam de openbaring. Ik was aan het grasduinen in de Web-site van Maxum, op zoek naar informatie over PageSentry 2.0, hun nieuwe bewakingsgereedschap voor Internetservers (dat erg gaaf is), toen ik een bericht van de technische hulp tegenkwam dat de schakelaar sinds de Quadra 840AV niet meer vastgezet kan worden op zachte-spanning Macs.

<http://www.maxum.com/PageSentry/>

In plaats daarvan, zo bleek, zit de truuk hem in het Energy Saver-regelpaneel. Als je het regelpaneel opent en Servre Settings kiest uit het Voorkeuren-menu, krijg je een dialoog met een keuzevakje voor "Automatisch herstarten na een stroomstoring".

Om eerlijk te zijn heb ik dit nog niet op onze 7100 geprobeerd, omdat ik voorzichtig ben met het op afstand installeren van dingen, en het Energy Saver-regelpaneel bevond zich niet op deze Mac; we hebben het er waarschijnlijk afgegooid omdat we dachten dat het toch niet nodig zou zijn voor een server zonder monitor. Maar de volgende keer dat ik persoonlijk achter deze server zit, ga ik Energy Saver daar installeren, voor het geval dat.

En aangezien ik nog niet bij de 7100 ben geweest sinds ik hierover gehoord heb, weet ik niet helemaal zeker hoe hij zal reageren op de PowerKey Pro van Sophisticated Circuits, een klein maar essentieel apparaatje dat (naast veel andere dingen) gecraste servers automatisch kan herstarten. Het is absoluut de moeite waard om dit uit te proberen als je je in dezelfde situatie bevindt, en een dezer maanden ga ik in Seattle de 7100 opzoeken, en dan zal ik dit persoonlijk kunnen uitproberen.

<http://www.sophisticated.com/>

Maar als je een programmeur bent die serverprogrammatuur schrijft, hoef je geen slaaf te zijn van de spanningsschakelaar van een machine. Voor veel Macs is het mogelijk om code te schrijven die de machine zo configureert dat hij automatisch herstart na een stroomstoring, op vrijwel dezelfde manier als met het Energy Saver-regelpaneel.

<http://devworl d.apple.com/dev/technotes/tn/tn1079.html>

Adobe Brengt PageMill 2.0 In De Molen

door Tonya Engst <[email protected]>

Adobe PageMill 1.0 overdonderde de HTML wereld toen het aan het eind van 1995 uitgebracht werd. Op dat moment was PageMill als enige in staat om HTML te genereren terwijl de gebruiker Web pagina's creëerde in een omgeving die gelijkenis vertoonde met een eenvoudige tekstverwerker. Ondanks het gemak dat PageMill 1.0 bracht voor Web authoring begonnen PageMill gebruikers meteen te roepen om meer mogelijkheden en flexibiliteit. PageMill 2.0 voldoet aan een groot deel van deze eisen, met een speciale nadruk op layout en andere visuele aspecten.

<http://www.adobe.com/prodindex/pagemill/main.html>

De minimum vereisten voor PageMill 2.0 zijn een Macintosh met 8 MB aan totaal RAM geheugen (waarvan op zijn minst 4 MB beschikbaar voor PageMill), Systeem 7.1, en een kleuren monitor. Het programma heeft een adviesprijs van $149, maar zou te krijgen moeten zijn voor $99, en het bedrijf biedt een $49 upgrade vanaf 1.0, een aanbieding van $69 voor eigenaars van andere Adobe producten en $79 voor diegenen die over willen stappen van een concurrent.

Verkennen van het Terrein -- Nadat je PageMill gestart hebt zie je een leeg document venster in de Edit mode, met bovenaan een volle, niet-aanpasbare toolbar. Er is ook een speciaal veld voor het toevoegen van de titel van de pagina die je hebt gemaakt. Alle knoppen in de toolbar zijn behoorlijk klein, behalve de Preview knop, die je van en naar de Preview mode brengt, waar je kunt zien hoe een document er uit zal zien op het Web. In deze Preview mode is het ook mogelijk om te klikken naar andere pagina's die lokaal zijn opgeslagen.

Alhoewel Adobe een HTML Source view heeft toegevoegd heeft dit commando geen knop in de toolbar; in plaats hiervan is het midden in het Edit menu ondergebracht, gelukkig wel met een logische keyboard shortcut. Bij gebruik van HTML Source view is het mogelijk om de achterliggende HTML code te bekijken en het met de hand aan te passen. Je moet dit 'met de hand' wel letterlijk nemen - bijna alle menus en knoppen zijn hier onbereikbaar.

Er is een ongedocumenteerd (slechts te vinden in het ReadMe bestand) hierarchisch menu in het Window menu genaamd Switch to, wat het huidige PageMill document in een ander programma (waarschijnlijk een tekst editor of een Web browser). Als je naar een tekst editor schakelt en het bestand verandert, kun je de veranderingen het snelst bekijken in PageMill door Revert to Saved van het Edit menu te kiezen; ongelukkigerwijs kent Revert to Saved geen ingebouwde shortcut. (In het algemeen kent PageMill goede keyboard shortcuts.)

Een nieuw Download Statistics dialoogscherm toont hoe lang het laden van een bepaalde Web pagina, geselecteerd object (zoals een afbeelding of tabel) of een frameset zou namen met verschillende snelheden.

Geen terreinverkenning zou compleet zijn zonder een blik op de Inspector, een zwevend palet met tabbladen die panelen geeft om de geselecteerde objecten in het document aan te passen. Ik vind dit een aantrekkelijk idee: het biedt snelle toegang tot een grote hoeveelheid functies. Mensen met PowerBooks en monitoren met een resolutie van 640 bij 480 zullen het respect van Adobe voor hun scherm waarschijlijk kunnen waarderen, maar ik zou willen dat er een mogelijkheid was om de grootte van de Inspector aan te passen (inclusief bijbehorende toolbar knoppen). Ieder Inspector paneel is bijvoorbeeld uitgevoerd met een tab die maar net groot genoeg is om een klein ikoontje te bevatten. Het tab ikoon dat op dat moment geselecteerd is heeft een blauwe cirkel om zich heen; andere ikonen hebben meestal een paarse cirkel. Op mijn monitor lijken de ikonen van vorm te veranderen als ik ze selecteer waardoor het moeilijk wordt om ze snel te herkennen. De Inspector heeft ook een aantal kleine pop-up menus waarbij je goed met de muis moet kunnen navigeren.

Goed, goed, ik zal stoppen met klagen over de interface en bekijken wat PageMill goed doet, maar eerst moeten we het "color panel" bekijken, een zwevend palet dat op een doos met waterverf lijkt, met 16 glinsterende klikbare kleuren. Als je hierop dubbelklikt, wordt een color picker geopend om de kleur aan te passen. Er is echter geen hulp om een specifiek palet te gebruiken, zoals het Netscape 216 palet, die kleuren bevat die er goed uitzien in Web browsers onafhankelijk van monitor of platform.

Vreemd genoeg moet je een kleur verslepen om het op een selectie toe te passen. Met de uitzondering van dit bizarre drag & drop is het palet wel bruikbaar omdat het een aanpasbare groep kleuren kent die snel toegepast kunnen worden. Verrassend genoeg kun je ook kleuren naar de pop-up menus van de Inspector verslepen om zo de kleuren van de tekst en de achtergrond van een pagina te bepalen.

Noteren van Features -- PageMill 2.0 voegt meer functies toe dan ik vingers en tenen heb. PageMill is uniek in het ondersteunen van sommige (en misschien wel de meeste) Netscape plug-ins. Dit betekent dat de Preview mode bijvoorbeeld QuickTime filmpjes en Shockwave presentaties kan tonen. Ik vermoed dat het voor Adobe belangrijk is dat PageMill ook PDF documenten door middel van Adobe's Acrobat plug-in kan tonen.

Onderbrengen van Data in Tabellen -- PageMill heeft prima tabellen voor een HTML editor. Een nieuwe PageMill tabel beslaat de volledige breedte van een PageMill venster, waarbij iedere kolom een gelijk deel inneemt. Ik vind dit een prettiger benadering dan die van Netscape Navigator Gold en AOLpress, die nieuwe tabellen presenteren als magere geraamtes net groot genoeg om een paar karakters in te zetten. Als je het geraamte bebruikt om elementen op een pagina te herschikken, zul je de aanpak van PageMill waarschijnlijk beter vinden.

Vind je de breedte of hoogte van een cel niet prettig? Wil je de gehele maat van de tabel aanpassen? PageMill ondersteunt dit met verve door middel van drag & drop opties voor het aanpassen van kolombreedte, celhoogte en grootte van de tabel. Voor meer exacte controle kun je een bepaald element selecteren en het dan formatteren via de Inspector, alhoewel iemand die PageMill slechts incidenteel gebruikt de manual zal moeten raadplegen om dit helemaal onder de knie te krijgen.

Het is makkelijk om meerder cellen te selecteren en bepaalde formaten hierop toe te passen, zoals het veranderen in header cells of het veranderen van de uitlijning. Er is helaas geen 'batch mode' voor het selecteren en formatteren van tekst in cellen, dus als je alle cellen in een bepaalde rij met rode tekst wilt uitvoeren of ongesorteerde lijsten wil laten zijn, zal je dat voor iedere cel apart moeten doen.

De knoppen voor tabellen op de toolbar zorgen voor toegang met één klik voor het bepalen van cellen die meer dan één rij of kolom moeten beslaan en voor het toevoegen of verwijderen van geslecteerde rijen of kolommen. Het is zelfs mogelijk om meerdere rijen of kolommen in één keer te bewerken.

Tabellen moeten inhoud hebben, en PageMill neemt slechts kleine stapjes in die richting. Experts in data entry zullen blij zijn moet de voorziening dat het indrukken van de Tab toets in een tabelcel de cursor naar de volgende cel brengt. Alhoewel het niet mogelijk is om een Excel spreadsheet in een bestaande PageMill tabel te plakken kun je (tenminste volgens de handleiding, ik heb dit zelf niet getest)wel een spreadsheet in PageMill zelf plakken waarna PageMill hier een tabel van zal maken (het moge duidelijk zijn dat dan veel van het oorspronkelijke formaat verloren zal zijn). Alhoewel je ook tab-delimited tekst kan plakken, doet PageMill niets specifieks om je te helpen hier een tabel van te maken.

Verdeel en heers -- PageMill sleept heel wat munitie naar de HTML-editor-functie oorlog, en Adobe heeft het door dat rasters een belangrijk onderdeel van PageMill's arsenaal zijn. Een Optie-sleep aan de rand van een normaal document in Edit-modus verandert het blad in een rasterset, dat twee rasters bevat. Er zijn ook een paar menu-commando's om de bladzijden in twee rasters te verdelen, en je kan meervoudige en "nested" rasters creëren met het menu, of met Optie en Optie-Commando-sleep- routines. Om een raster te verwijderen sleep je één rand lichtjes over de andere rand. Zodra een raster opgesteld is, configureer je het met de Inspector; daarna voeg je inhoud toe zoals je zou doen met eender welke normale Web-page. Je kan tevens een vroeger gecreëerde Web-page invoegen en -hoewel PageMill niet perfect is- gedraagt het zich vrij goed bij het importeren van HTML-dokumenten die gecreëerd zijn in andere programma's.

Als je een link creëert binnen een gerasterde bladzijde, is het belangrijk aan te duiden in welk raster de link-bestemming moet verschijnen, ofwel ervoor te zorgen dat de bestemming in een nieuw venster komt. PageMill helpt je dit te doen aan de hand van een mechanisme waarin je driedubbel-klikt op een bestaande link, en dan een menu toont (dit kan ofwel direct gebeuren vanuit de link, ofwel vanuit een rood gekleurd ikoon, dat zich rechts onder in het dokument-venster bevindt). Dit menu geeft een "thumbnail"-overzicht van de raster-set, en je kan nu snel eender welk raster kiezen ofwel tekst-opties kiezen, zoals "nieuw venster" of "zelfde raster".

In Preview-modus kan je de links volgen die je hebt gecreëerd, en verscheidene bladzijden tonen in de raster-set. Wanneer je nu terugschakelt naar de Edit-modus kan je de bladzijden "editen" die getoond werden in de Preview-modus.

Grafische omwentelingen -- Zoals dat het geval was met versie 1.0 kan PageMill een PICT-beeld tonen en het automatisch converteren in een GIF, terwijl je in deze versie de geconverteerde beelden nog eens kunt benoemen. Zoals je kan verwachten importeert PageMill GIF- en JPEG-beelden. Beelden kunnen visueel aangepast worden in grootte door hun selectiehandels te verslepen, ofwel kan je de "Inspector" gebruiken om precieze afmetingen in te brengen, volledig met opties voor het proportioneel wijzigen van de afmetingen. "Inspector" gebruik je tevens voor het invoegen van alternatieve tekst (bv. tekst die getoond wordt op de plaats van het beeld, voor hen die Web-browsen zonder beelden) en voor het vastleggen van de boorden.

Maak een ommetje langs de gereedschappenbalk om een beeld af te lijnen binnen zijn tekst-plaats, of om de tekst links of rechts van een beeld uit te vullen. Uitgevulde tekst wordt mooi weergegeven, wat niet het geval is bij verscheidene concurrenten van PageMill.

Een achtergrond-beeld (iets wat je ziet op de achtergrond van een Web-bladzijde) is gemakkelijk gemaakt en kan getoond worden zowel in de Edit- als in de Preview-modus.

Dubbelklikken op een ingevoerd beeld toont dit niet in PageMill's beeldvenster, maar alerte PageMillers zullen bemerken dat het de "table"-knoppen van de gereedschappenbalk wijzigt in knoppen voor het maken van kliëntgerichte beeldmappen. Om een server-kant map te maken doe je Commando-klik op het beeld, zodat het geopend wordt in het beeldvenster. In ieder geval "hot spots" kunnen rond, rechthoekig of onregelmatig van vorm zijn, en het is gemakkelijk om links en "shuffle layers" te creëren. Het beeldvenster bevat opties voor zoomen en voor het creëren van transparantie of het toevoegen van "interlacing", alsook met gereedschappen voor het creëren van server-kant mappen.

Rode Tape -- PageMill doet nog geen moeite voor het helpen bij het creëren van CGI's, programma's die vormgegevens kunnen ontvangen en verwerken, en versie 2.0 laat nog steeds slechts één vorm per pagina toe. PageMill helpt bij het creëren van een vorm-interface, volledig met meer exotische elementen zoals verborgen velden en beelden, die dienst doen als "Submit"-knoppen. Om de basisattributen van een element te wijzigen, klik je het een keer om daarna de Inspector te gebruiken. Om in een element te typen (bv. om de bewoording van een Submit-knop te wijzigen) moet je dit element dubbelklikken.

Allen tevreden? Met zijn tafels, rasters, beelden en ondersteuning voor vorm-interfaces maakt PageMill het je gemakkelijk de layout van een bladzijde te maken. Je kan items wel niet slepen en plaatsen waar je wil, zoals je dat zou doen in een desktop-publishing programma, maar je kan ze bewerken in een tabelraster. Diegenen echter, die geïnteresseerd zijn in het plaatsen van lange of gesofistikeerde inhoud op het Web, zullen echter beter hun heil elders zoeken.

PageMill heeft geen Macro's en ondersteunt slechts de elementaire Apple Events, zodat het weinig zin heeft PageMill te gebruiken in situaties waar bladzijden in massa moeten geproduceerd worden met data van andere toepassingen, zoals bv. een database.

De Vind- en Vervang-functie is zelfs te simplistisch voor een lichte "wildcard search", en toch kan je woordzoeken en tekst uitvullen, zaken die verrassend schaars zijn bij PageMill's concurrenten. "Vind" en "Vervang" hebben een ongewone functie: het kan gelimiteerd worden alleen te werken binnen tabellen en vormen.

De spellingcontrolefunctie van PageMill is alleen voor eindnazicht. De "Ignore"-knop had beter een "Skip"-knop geweest, hoewel er toch een "Ignore all"-knop is die tenminste toch alle instanties van een woord skipt langs een spellingscontrole. De documentatie voor de spelling checker is zo vaag en is in feite alleen maar bruikbaar voor bedreven gebruikers. De handleiding vermeldt niet hoe je user-woordenboeken van andere programma's kan gebruiken, of hoe je zelf een woordenboek kan creëren van een tekstdocument.

PageMill heeft gemiddelde ondersteuning voor standard editing conventies. Het invoegen en wegnemen van spaties bij het slepen van een woord naar een andere locatie in het dokument gebeurt niet echt op intelligente wijze, en er zijn geen keyboard-shortcuts voor het verplaatsen van de cursor van woord tot woord of tot het einde van een lijn. Nochtans begrijpt PageMill dat een dubbelklik het selecteren van een woord betekent, en dat wanneer je dubbelklikt-en-sleept om de selectie uit te breiden, de selectie dan moet verdergaan woord voor woord.

Evaluatie -- Als je PageMill's veelvuldige excellente layout functies bekijkt, vergeet je gemakkelijk de rommelige interface, die ik persoonlijk nogal omslachtig vind. De interface-elementen zijn te klein, en ik gebruik PageMill niet genoeg om al die speciale Commando's en Optie-klikken te onthouden, die nodig zijn om het ding vlot te doen werken. Hoewel ik zou wensen dat PageMill meer adekwate schrijf-tools had, kan ik me toch neerleggen bij Adobe's beslissing de nadruk te leggen op de layout. Omwille van Adobe's nadruk op het visuele, verwondert het mij toch dat zij geen style sheets geïmplementeerd hebben. Hoewel Adobe wel gewacht zal hebben op HTML-normen voor style sheets om er wat meer uit te halen, hadden zij PageMill een paar styling opties kunnen meegeven zodat het afstand zou genomen hebben van de concurrentie. Op die manier had het een must geweest voor Web-ontwerpers.

Als je als professioneel Web-pages ontwerpt, is PageMill 2.0 een excellente keuze, vooral voor intensief gebruik in tabellen en rasters. Voor occasionele Web-auteurs is PageMill nog altijd een goede keuze, vooral als je niet erg geïnteresseerd bent HTML te leren. Het MacUser januarinummer van 1997 bevat een artikel dat ik schreef (in september) voor het vergelijken van PageMill met zijn toen geschikbare concurrenten.

< http://www.zdnet.com/macuser/mu_0197/features/pagebuilders/wysiwyg.html >

PageMill krijgt concurrentie van twee kanten. Voor occasionele Web-auteurs is Claris Home Page 2.0 (uit in december) een programma om te bekijken. Langs de professionele zijde zijn er programma's zoals NetObjects Fusion die de aandacht verdienen. Fusion levert nu al voor Windows3.1, Windows '95, en NT gedurende verscheidene maanden, en een Power Macintosh-versie bestaat nu in publieke beta (14 MB groot!).

< http://www.claris.com/products/claris/clarispage20/clarispage20.html >
< http://www.netobjects.com/ >

Cyberian Outpost biedt een korting van $4 voor TidBITS-lezers, die PageMill bestellen via deze URL:

< http://www.tidbits.com/products/page-mill.html >

Adobe Systems -- 800/411-8657 -- 408/536-6000

Niet-winstgevende en niet-commerciele publikaties en Websites mogen artikels overnemen of een HTML link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector. Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.

Vorige aflevering | Overzicht van afleveringen | TidBITS Homepage | Volgende aflevering