Previous Issue | List of Issues | TidBITS Home Page | Next Issue

TidBITS#352/04-Nov-96

Heeft U het laatste nieuws over Apple en Be gehoord? Zo niet, weet dan wel dat de geruchten en insinuaties de spuigaten uit lopen. Deze week hebben we ook nieuws over de OpenDoc-savvy Nisus Writer 5.0 en een nieuwe Apple extensie voor PowerMacs met Systeem 7.5.5. Dan laten we de stichter van Bungie Software, Alex Seporian, even de verlopen, geldgierige wereld van commerciële software verspreiding aan de kaak stellen, en Adam kijkt grondig naar Mac email adreslijst diensten... of het gebrek daaraan.

Topics:

Copyright 1996 TidBITS Electronic Publishing. All rights reserved.
Information: <[email protected]> Comments: <[email protected]>

This issue of TidBITS sponsored in part by:

MailBITS/04-Nov-96

PowerPC Interrupt Extension -- Als Uw Power Mac af en toe vastloopt of kortstondig stilstaat, heeft Apple misschien een oplossing voor U met hun nieuwe PowerPC Interrupt Extension. Copieër het in Uw System Folder om het probleem te fiksen dat bekend staat als "long interrupt latencies'" oftewel "neigingen tot lange onderbrekingen" - wat men bedoelt is dat de computer gewoon zit te wachten tot iets van belang zal gebeuren. Het is moeilijk om precies te zeggen welke problemen deze extensie zal oplossen, gezien het feit dat veel programmatuur hiermee van doen heeft. Maar er is verslag ingedient dat de extensie voormaals-reproduceerbare moeilijkheden van bepaalde spelletjes, telecommunicatie programmatuur (inclusief PPP), en audio/video editing tools kan herstellen. Deze extensie vereist een Power MacIntosh en System 7.5.5. [GD]

<ftp://ftp.support.apple.com/pub/apple_sw_updates/US/mac/System/Other_System/PowerPC_Interrupt_Extension.hqx>

Aankondiging van SuperCard 3.0 -- Allegiant Technologies maakt bekend dat de eerste uitlevering van SuperCard 3.0 aan het eind van deze maand zal plaatsvinden. Wat de nieuwste versie van deze multi-media auteurs tool kenmerkt zijn de nieuwe schrijfwerktuigen en werktuigen op project-niveau, nieuwe, uitgebreide documentatie, en geïntegreerde Internet ondersteuning voor ontwikkeling aangaande de Allegiant Roadster Web browser plug-in, zowel als geïntegreerde ondersteuning voor URLs en algemene online file formaten. Supercard 3.0 zal ongeveer US $329.00 gaan kosten, terwijl upgrades voor diegenen die de vroegere uitgave bezitten US $99 gaan kosten.[GD]

<http://www.allegiant.com/>

Heads Be Spinning

door Geoff Duncan <[email protected]>

De natuur verfoeit een vacuum; kennelijk geldt hetzelfde voor de mainstream- en handelspers die Apple's besturingssysteemplannen volgt (zie TidBITS-343). Vorige week was er een nieuwe stortvloed aan speculatie door Reuters en MacWEEK over Apple Computer, de nieuwkomer Be, Inc., en de toekomst van het Mac OS. Al met al leken deze artikelen te wijzen in de richting van een gloednieuw Macintosh besturingssysteem dat misschien wel draait op machines met Intel-processoren, een overname door Apple van Be, en een hybride Copland/Be-systeem dat misschien midden 1997 wel klaar is. Voeg aan deze artikelen honderden steeds valsere geruchten en berichtenstromen op het Internet toe, en het grote publiek ziet de grens tussen feit en vervalsing bijna verdwijnen.

<http://cnn.com/TECH /9610/31/apple.reut/index.html>
<http://www.macweek. com/top_stories/news_beos.html>

Zowel Apple als Be hebben "ophelderingen" doen uitgaan om beweringen in deze artikelen te weerleggen. Apple ontkent dat het een nieuwe richting heeft aangegeven in haar besturingssysteem-strategie, of dat het van plan is een nieuwe versie van het Mac OS, dat ook op Intel-processoren zou draaien, van de grond af opnieuw te schrijven. De directeur van Be, Mark Gonzales, heeft zich uitdrukkelijk gedistantieerd van een bericht in de rubriek Mac The Knife van MacWEEK, waarin staat dat Apple het Be OS tenminste voor een deel wil kopen om als BeOS-ontwikkelaar en uitgever van ander BeOS-producten winst binnen te halen. Gonzales zegt ronduit dat Be niet openstaat voor dergelijke zakelijke overeenkomsten.

<http://product.info.apple.com/pr/press.releases/1997/q1/961031.p r.rel.macos.html>
<http://www.macintouch.com/bekn ife.html>

Maar, net als met Apple's recente pogingen om haar besturingssysteem-plannen te verduidelijken, hebben deze officiële reacties meer vragen dan antwoorden opgeroepen: wat Apple zegt wordt overschaduwd door wat Apple niet zegt. Apple heeft niet ontkend dat het overnamebesprekingen voert met Be; evenmin heeft Apple ontkend dat het een hybride besturingsssteem, gebouwd op het microkernel van Copland en met de toepassingenlaag van Be, aan het overwegen is. Voeg daarbij een verhaal in de San Francisco Chronicle van vandaag waarin Apple daadwerkelijk werknemers die verantwoordelijk zijn voor de recente nieuwslekken en -geruchten wil overplaatsen (en mogelijk ontslaan), en je krijgt iets dat alleen beschreven kan worden als een onhoudbare public relations-toestand. Tot nu toe luidt het meest vaststaande bericht van Apple over haar besturingssysteem-plannen dat zij van plan is in "het begin van 1997" een vaststaand bericht te doen uitgaan. Maar als de geruchten zo doorgaan, dan zal deze houding het helaas alleen nog maar erger maken.

<http://www.sfgate.com/cgi-bin/chronicle/article.cgi?file=BU9425.DTL&directory=/chronicle/archive/1996/11/02>

Momenteel is het allemaal nog te duister om te kunnen zeggen wat uiteindelijk de uitkomst wordt van al deze gebakken lucht. Maar Apple en Be hebben wel redenen tot overleg die weinig te maken hebben met Apples eventuele overname van Be's besturingssysteem. Be heeft misschien wel een belangrijke interesse in Apples "middleware" (zoals QuickTime en QuickDraw 3D), en Apple zal ongetwijfeld willen dat Be's omzetting van het Be OS naar de Power Macintosh succes heeft, of dat nu onder de Apple-vlag gebeurt of niet.

Ondertussen maakt Be haast met een ontwikkelaarsuitgave van BeOS voor de Power Macintosh (die gratis meegeleverd zal worden met de januari-uitgave van MacTech Magazine), en er zijn al technische dicussies aan het ontstaan over de realistische mogelijkheden van het Be OS op Macs. We kunnen alleen maar hopen dat Apple en Be begrijpen dat stilte alleen maar ongestaafde speculaties zal oproepen, en dat zij de situatie onder controle moeten zien te krijgen, in plaats van de situatie hen te laten beheersen.

<http://www.mactech.com/>
<http://www.macweek. com/mw_1036/news_mac_beos.html>

Nisus Writer wordt 5

door Tonya Engst <[email protected]>

Met ingang van deze week is Nisus Software van plan om Nisus Writer 5.0, de laatste versie van haar tekstverwerkingspakket, op de markt te brengen. Hoewel er een hele rits grote verbeteringen zijn aangebracht in de hoeveelheid mogelijkheden en de bedieningswijze, is de belangrijkste gooi naar roem van Nisus Writer dat de Power Mac-versie ervan één van de eerste toepassingen is die kan optreden als een OpenDoc-container. Nisus Writer speelt het ook klaar de eerste te zijn met ondersteuning voor drag & drop voor niet-aaneensluitende selecties.

De nieuwe versie ondersteunt allerlei Macintosh-standaarden, zoals Internet Config, Apple Gids, AppleScript (Do Script en een bescheiden Nisus Writer-woordenboek), een robuuste uitvoering van drag & drop, Macintosh Easy Open, QuickDraw GX-afdrukken, en het Word Services-systeem voor utility's van andere fabrikanten zoals spellings- en grammaticacontrole. Ik kijk er in het bijzonder naar uit om de veranderingen in de HTML-mogelijkheden van de nieuwe versie te bekijken. Bovendien zullen de gebruikers van Nisus in een niet-Romeins schrift (behalve mensen die de Hebreeuwse versie of het Hebreeuwse Mac OS gebruiken) het waarderen dat de nieuwe versie geen "dongle" vereist. Een dongle, door Nisus Writer "taalsleutel" genoemd, is een speciaal apparaatje dat je in de ADB-bus inplugt. Zonder een dongle werkt Nisus Writer in een beperkte demonstratiestand (zie TidBITS-170).

Nisus Software beveelt een Macintosh met een 68020-processor of hoger die Systeem 7.0 of later draait, hoewel sommige mogelijkheden een latere versie van het Systeem nodig hebben. Voor de 68K-versie zul je 4 MB toepassingsgeheugen nodig hebben, en voor de Power Mac-versie heb je 2100K toepassingsgeheugen nodig met virtueel geheugen of RAM Doubler aan, of 5100K zonder.

Opwaarderingen kosten $89 als je een gedrukte handleiding wilt; $69 als je een Acrobat-versie van de handleiding gebruikt. Er is ook een korting van $10 als je opwaardeert vóór 22 november 1996.

<http://www.nisus-soft.com /5.0_features.html>

Nisus Software -- 800/890-3030 -- 619/481-1477
619/481-6154 (fax) -- <[email protected]>

Verkoop/distributie: Mythen en leugens

door Alexander Seropian <[email protected]>

Toen ik met Bungie Software begon, was het alleen mijn bedoeling een computerspelletje te schrijven en te verkopen, net zoals ik vroeger ijslollies verkocht in de zomer van mijn vijfde jaar middenschool, of zoals ik mijn nota's van scheikunde verkocht aan de Universiteit. Mijn naieve visie had iets van een elegante eenvoud, zoiets als commerciële onwetendheid.

Het duurde niet lang eer deze onwetendheid bedrogen werd door de lange lijst van verkopers, groothandels, detaillisten en postorderbedrijven, die meer dan gretig waren om met hun grabbelhanden aan mijn stuk van de koek te zitten. Begrijp me niet verkeerd: we zouden niet geraakt zijn waar we nu zijn, of de komende richting inslaan zonder deze verdelers. Maar er zit heel wat achter dat de consumenten zich zelden realiseren.

Bungie wordt verkocht aan een verscheidenheid aan kliënten. Wij verkopen rechtstreeks aan de eindverbruiker, wij verkopen aan postorderbedrijven (waarvan de eindverbruikers kopen), en we verkopen aan groothandels (die op hun beurt verkopen aan winkels (waar de eindverbruikers tevens kopen). Rechtstreeks verkopen aan de eindverbruiker is eenvoudig, maar detaillistenverkoop is al heel wat meer gecompliceerd.

Kanaal 1: Verkoop aan eindverbruiker (eenvoudig)

A) Bungie plaatst een advertentie.

B) De klient ziet de advertentie en koopt het produkt.

C) Bungie verkoopt het produkt aan de eindverbruiker.

Stap A kan hier bv. zijn: een tijdschrift-advertentie, directe mail, nieuwsbrief, Web page, demo enz...

Kanaal 2: Postorderverkoop (moeilijker)

A) Bungie bezorgt een produkt aan het postorderbedrijf ter evaluatie. Als de evaluatie goed is moet Bungie dit nooit meer doen (wat slechts gebeurde nadat wij "Pathways Into Darkness" introduceerden bij de postorderbedrijven).

B) Bungie koopt een advertentie. Zo is het! Bungie verkoopt geen produkt aan de postorderbedrijf. Die hebben verkopers, wier taak het is advertenties te verkopen aan Bungie (en daar krijgen zij commissie op)

Het probleem is hier dat Bungie de advertentie twee tot drie maanden op voorhand moet kopen, dus een advertentie voor december wordt in oktober genoteerd. Zoals je weet is planning voor een nieuw produkt zéér moeilijk. Daarbij komt dat postorderbedrijven wettelijk verplicht zijn een leveringsdatum te geven. Vandaar dat zij in dergelijke gevallen dikwijls "twee weken" zeggen, zelfs indien Bungie zei "wij weten het niet".

Het postorderbedrijf plaatst een bestelling bij Bungie. Dit gebeurt in geen geval zolang stap B niet uitgevoerd is.

De klient ziet de advertentie en koopt het produkt van het postorderbedrijf.

Als het postorderbedrijf teveel heeft aangekocht zenden zij het produkt terug. Zo is het! Eigenlijk koopt niemand het Bungie-produkt: alles is consignatie. Als het produkt niet verkocht is komt het terug naar Bungie. Onthou dit: we komen hier later op terug.

Bijzondere nota's: Met entertainment software maakt een postorderbedrijf het meeste winst met de advertentie-verkoop; dus niet de verkoop van het produkt. Een advertentie van een volle bladzijde in een van de grote Mac-catalogi kost ongeveer $25.000 (vermenigvuldig dit met 150 bladzijden voor sommige maandelijkse catalogen). Op een bepaalde maand zal Bungie misschien wel $9.000 betalen voor een advertentie. Om aan de verkoop van het produkt evenveel te verdienen moet het postorderbedrijf meer dan 1.200 stuks van dit produkt verkopen, wat uiteraard alleen rond kerstmis gebeurt. Neem nu MicroWarehouse, een kliëntgericht bedrijf, dat een jaarlijks cijfer doet van $750.000.000. Zij produceren vier catalogi, met een gemiddeld aantal publiciteitspagina's van 600 per maand. Dit vertegenwoordigt zo'n $180.000.000 per jaar. Het resterende cijfer ($570 miljoen) wordt gerealiseerd door produktverkoop met als basis 20% verdienste. Dat brengt de netto-inkomsten op $180 miljoen voor verkoop van advertenties en $114 miljoen voor produktverkoop. Onthoud dit, het herhaalt zich later.

Distributie aan winkels (zeer moeilijk)

A) Bungie biedt een produkt aan aan een verdeler voor evaluatie. De verdeler denkt nu: "Wie of wat is Bungie?"

B) Bungie spendeert jaren en veel geld, in een poging naam te maken, zodat Bungie terug naar de verdeler kan gaan met een lijst van bestaand kliënteel.

C) Herhaal A en B zolang het nodig is.

D) Tenslotte biedt de verdeler een kontrakt aan Bungie met volgende opties:

E) Bungie tracht betere condities te bedingen maar heeft geen sukses zoals de rest van de software-ontwikkelaars en tekent het contract.

F) De verdeler zegt: OK, plaats je produkten maar in filiaal Nr. X, maar je moet voor $5.000 adverteren in de kataloog van de verdeler. Of nog beter: Je moet $25.000 betalen voor een kopstand (de ruimtes langs beide einden van een gang). Goed jongens (een andere belangrijke les): iedere keer dat je een winkel ziet en op een kopstand 100 exemplaren vindt van bv. Mutant Death Machine, wil dat daarom niet zeggen dat de winkel dat doet omdat het produkt goed verkoopt. Het is echter doordat de leverancier ervoor betaald heeft om die plaats te krijgen. En daar verdient de winkel goed aan.

G)Bungie verkoopt wat produkten aan de verdeler.

H) Nu realiseert Bungie zich dat, als hij de strijd wil aangaan met andere alhier verkochte software, de software-verkopers moeten "omgekocht" worden. Men noemt dat een "spiff". Dat gebeurt wanneer Bungie zegt: "OK, ik geef je één. dollar voor elk produkt dat je aan een winkel verkoopt". We kunnen bv. ook aan de verdeler 5% korting geven vanaf een zekere omzet.

I) OK, hier is het beste gedeelte: De verdeler gaat op de fles en heeft nog een ton schulden aan het softwarebedrijf.

Heel dit relaas klinkt dus waarschijnlijk als het geweeklaag van een firma die heel wat tam-tam gemaakt heeft voor het verkopen van een prachtig spel, en het is inderdaad om mee te wenen. Zou het nu niet mooi zijn als het verkopen van software zoiets zou zijn als het verkopen van ijslollies op een hete zomerdag?

[ Alexander Seropian is CEO en stichter van Bungie software. Hij evolueert constant in zijn functie door het aanwerven van getalenteerde mensen om mee samen te werken. Er zal wel eens een dag komen dat hij voldoende getalenteerd personeel heeft, zodat hij eindelijk de ganse dag aan zijn bureel kan zitten zonder iets te doen.]

Directory Services op de Mac

door Adam C. Engst <[email protected]>

Een tijdje terug schreef ik een artikel over het gebrek aan directory services op de Macintosh voor MacWEEK, en als zo vaak met publikaties op papier, vond ik dat ik niet alle informatie in één artikel kon passen. Hier is dus een nieuwe poging vanuit een nogal ander standpunt.

<http://www.macwee k.com/mw_1035/opinion_working_net.html>

Het begon allemaal toen ik mijn redacteur bij MacWEEK vroeg of ik een stuk kon schrijven over het gebruik van Internet email servers in een intranet situatie. Ik vind intranets nogal vermakelijk, omdat hun hele pointe bestaat uit het gebruik van standaard Internet protocols en software, en tegelijk zijn ze groot nieuws in de publikaties van de industrie. Desalniettemin is email één van mijn favoriete onderwerpen, en omdat we bij TidBITS een grote mailing lijst onderhouden hebben we praktijkervaring met de beperkingen van de meeste LAN email pakketten die een gateway hebben voor het Internet. Wanneer een kantoor een Internet verbinding heeft is het in de meeste gevallen makkelijker, goedkoper en 'vriendelijker' om een echte SMTP/POP server te hebben draaien dan zoiets als QuickMail, cc:Mail of FirstClass.

Er zijn vandaag de dag een aantal complete SMTP/POP servers voor de Mac, variërend van de vrij verspreidbare Apple Internet Mail Server (AIMS) tot het 'Swiss Army' mes van Stalker Software, CommuniGate of Sonic Systems' SonicMail. Voor kantoren die nog geen verbinding met het Internet hebben kan OfficeMail van Claris door middel van SMTP en POP communiceren met email clients als Eudora en Emailer, en UUCP om op het Internet te komen (zie TidBITS-nl-336). Er is ook een nieuwe Mac SMTP/POP mail server genaamd RingTwice in beta testfase, maar deze lijkt ook directory services kenmerken te missen. Voeg hierbij de plannen van Tenon Intersystem om een industrie-sterke mail server gebaseerd op Post.Office uit te brengen en je hebt een uitgebreide keus.

<http://www.stalker.com/>
<http://www.sonicsys.com/>
<http://grant.media-gn.nl/r2x/ index.html>
<http://www.tenon.com/>

Desalniettemin is er, omdat ik niet in een grote organisatie werk, een probleem waar ik geen rekening mee had gehouden toen ik het bewuste artikel schreef: directory services. He kun je het email adres van iemand anders in je grote organisatie vinden? Ik was verrast door de hoeveelheid commentaren op dit onderwerp, omdat ik altijd het Internet als mijn "grote organisatie" heb beschouwd, en op het Internet bestaat er geen manier met gegarandeerd resultaat om email adressen te vinden. (Er zijn pogingen met wisselend succes; de links onder Finding People op de home page voor de Internet Starter Kit voor de Macintosh nemen je mee naar de meeste onder hen).

<http://www.tidbits.com/iskm/>

Laten we aannemen dat iedereen in een grote organisatie valt of staat bij het adresboek in hun email programma. Ik heb QuickMail niet gebruikt sinds 1989, en ik heb cc:Mail nog nooit bekeken, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat al deze adresboeken veel meer bevatten dan velden voor naam en email adres. Wat te doen als een adresboek geen telefoon veld heeft, een fax veld of een veld voor het normale post-adres? En wie heeft de leiding over het verzamelen en invullen van al deze informatie voor lokale mensen? Ik ben er zeker van dat organisaties dit probleem proberen aan te pakken - iemand die had gewerkt voor een contact database voor de hele organisatie in Now Contact of vergelijkbaar, maar deze databases vallen altijd ten prooi aan incorrecte data en andere problemen. Met andere woorden, ik verdenk de bestaande oplossingen in LAN email packages ervan dat ze niet altijd het gehele probleem oplossen.

Bestaande Oplossingen -- Dit gezegd hebbende, hoe kunnen we dit gebrek aan directory services voor bestaande Internet email servers oplossen? Er zijn genoeg mogelijkheden, waarvan sommige afhankelijk zijn van welke email server je gebruikt en welke email client je gebruikt. Het probleem bestaat ruwweg uit drie gedeelten: het omgaan met de informatie op de server, het manipuleren van de informatie daar tussenin en het zoeken van de informatie op de client.

Van de Mac Internet email servers is CommuniGate de enige die de adresboek-functionaliteit ingebouwd heeft (alhoewel het alleen toegankelijk is met de CommuniGator client software), en je kunt het adresboek voor lokale gebruikers exporteren naar een tab-delimited tekstbestand. Dat is helemaal niet mogelijk in SonicMail of Claris OfficeMail, en is bij AIMS slechts mogelijk met het freeware programma MailShare Loader, slechts verkrijgbaar op de onderstaande URL.

<http://www.fairbanks.org/pages/fcdSite/sharedSoftware/SoftwareDirect ory.html>

Als je gebruikers creëert in AIMS of CommuniGate, biedt het exporteren van een lijst naar een tab-delimited tekstbestand een aantal mogelijkheden. Mijn suggestie zou zijn om het te importen in ofwel een database zoals met FileMaker Pro ofwel in Now Contact. Het zou kunnen zijn dat je wat tijd moet investeren om de import filters te maken (of zelfs ook het tekstbestand manipuleren). Zodra je je gebruikers in een database hebt, is het mogelijk om velden toe te voegen die niet ondersteund worden door de email server, de lijst op verscheidene manieren te sorteren en natuurlijk het exporteren naar een veelheid van formaten.

<http://www.nowsoft.com/ products/products.html>

Een mogelijkheid is eenvoudigweg het toegankelijk maken van de database voor iedereen in het bedrijf. Dat kan financieel moeilijk zijn als er sprake was van een site licensie voor een contact database, alhoewel een FileMaker Pro database gebruikt zou kunnen worden als runtime. Zowel FileMaker Pro als Now Contact zijn voldoende scriptable, zodat iemand een script zou kunnen schrijven om email te versturen via een scriptable email client zoals Eudora. Ik ben alleen geen fan van dergelijke scripting oplossingen, en ik zou dit als een tijdelijke hack beschouwen.

Ik ben meer voor het exporteren van de gebruikerslijst naar een paar mogelijke formaten. Als je een site licensie hebt voor Eudora Pro 3.0, zou je kunnen exporteren naar een Eudora nicknames bestand, het op een centrale server kunnen zetten en een alias hiervan kunnen kopiëren naar de Nicknames map in de Eudora map van iedere gebruiker. Eudora Pro 3.0 kan goed overweg met deze nickname bestands-aliasen, alhoewel je het origineel misschien wilt beschermen om ongeauthoriseerde veranderingen tegen te gaan. Als je dus Eudora Pro gebruikt, geeft dit je plotseling een adresboek voor de gehele organisatie, compleet met telefoonnummers en adressen. Het werkt alleen niet met Eudora Light, wat slechts een enkel Eudora Nicknames bestand ondersteunt.

En wat zeg je van het exporteren naar een Web pagina? HTML is eenvoudig genoeg, zodat het niet moeilijk is om een geëxporteerd tekstbestand naar HTML te converteren met een Nisus Writer macro of een andere teksthulp. Ga nog een stap verder met een CGI als Tango, WEBFM, ROFM of Lasso, en je zou je database direct met je intranet of het Web kunnen linken.

<http://www.everywa re.com/Products/Tango/tango.html>
<http://www.macweb.com/webfm/>
<http://rowen.astro.washington.edu/ >
<http://www.blueworld.com/lasso/>

En, voor ik er van beschuldigd wordt een groot aantal opties te vergeten, er zijn ook nog een aantal WebServers die op databaseprogramma's steunen die dat soort dingen gemakkelijk in hun slaap zouden kunnen doen. Tot de keuzemogelijkheden behoren Web Server 4D, NetWings en Webink.

<http://www.mdg.com/>
<http://www.netwings.com/>
<http://www.webink.com/>

Het beschikbaar maken van deze informatie op het Web is prachtig, maar kan lastig zijn met mensen die de duistere email clients van veel Web browsers gebruiken. Als je de email client van Netscape Navigator prettig vindt, OK, maar het is mogelijk om Navigator mailto links door te laten geven aan een ander programma. Kopiëer dit kleine AppleScript in de Script Editor, verander het zodat het overeenkomt met de naam van je kopie van Netscape en de creator code van je email programma (als het niet Eudora is, zoals beneden), en voer het uit. Om eerlijk te zijn weet ik niet welke andere email programma's op deze manier overweg kunnen met Navigator, alhoewel beta-versies van Eudora Light 3.0.1 dit lijken te kunnen.

tell application "Netscape Navigator 3.0"
  register protocol "CSOm" for protocol "mailto:"
end tell

Zonder in details te treden over de nuances van het scripten van Web browsers zou deze techniek ook moeten werken met Microsoft Internet Explorer en Spyglass Mosaic, alhoewel het noodzakelijk zou kunnen zijn om het script iedere keer wanneer je je browser start uit te voeren. Als je het oorspronkelijke gedrag van je browser zou moeten herstellen, verander "CSOm" dan in de creator code voor je browser ("MOSS", in het geval van Netscape) en voer het script opnieuw uit. Als je Eudora Light 1.5.4 gebruikt is het mogelijk om het script te gebruiken om de Eudora GURL Helper applicatie aan te sturen die bijgeleverd wordt met Internet Config in plaats van Eudora Light zelf.

<http://www.share.com/pe terlewis/ic/index.html>

De laatste mogelijkheid, alhoewel elegantie en integratie met andere programma's dan Eudora ontbreekt, is er altijd nog het Finger protocol. Finger bestaat al lang, en kan gebruikt worden om directory services informatie beschikbaar te maken. Er bestaan een aantal Finger servers (zoals FingerToys van Acme Technologies and Daemon van Peter Lewis) en Finger clients (inclusief Finger van Peter en een Finger HyperCard stack, om maar te zwijgen van Eudora Light en Pro), maar volgens mij gebruiken maar weinig mensen Finger om problemen met directory services op te lossen, zodat ik het gevoel heb dat dit niet echt een realistische oplossing is.

<http://www.acmetech.com/ftoys.html >
<http://www.share.co m/peterlewis/daemon/index.html>
<http://www.share.co m/peterlewis/finger/index.html>
<ftp://ft p.tidbits.com/pub/tidbits/tisk/inet/finger-20-hc.hqx>

Toekomstige oplossingen -- Deze "hacks" zijn leuk om te bedenken, maar niet de beste manier om het eigenlijke probleem op te lossen. Daarvoor is naar mijn mening nodig dat in Mac email servers directory services protocol ondersteund gaan worden, of een verbinding komt met een algemene directory services server.

Een mogelijkheid is het Ph protocol dat Eudora schrijver Steve Dorner ontwikkelde. Het is een eenvoudig, op tekst gebaseerd protocol dat voldoende informatie verschaft en al enige ondersteuning heeft in Eudora en in John Norstad's gratis Mac Ph client.

< ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/tisk/inet/mac-ph-12.hqx >

Nog niemand heeft een Ph server (strikt genomen een qi server) voor de Mac ontwikkeld, en dat blijkt een belemmering voor toekomstige acceptatie van Ph. Volgens geruchten zal er Ph ondersteuning zijn in een toekomstige versie van CommuniGate en in AIMS 2.0, dus misschien zal Ph toch nog herrijzen.

Hoe aantrekkelijk Ph ook moge zijn, dankzij de gemakkelijke implementatie en het op tekst gebaseerde karakter, heeft toch een ander protocol de steun van de meeste grote bedrijven. LDAP, ofwel Lightweight Directory Access Protocol, kwam ter wereld aan de Universiteit van Michigan als deel van het X.500 directory access protocol. LDAP ontwikkelaar Tim Howes en twee anderen aan de Universiteit van Michigan die aan het project werkten werken nu bij Netscape Communications. Het spreekt vanzelf dat Netscape voorstander is van LDAP, en talloze andere grote maatschappijen hebben eveneens getekend voor hun medewerking.

Mac client support voor LDAP bestaat in de vorm van een programma van de Universiteit van Michigan onder de naam maX.500. Daarnaast werkt Gavin Eadie ook aan een Live Object LDAP browser voor Cyberdog. Deze programma's lossen min of meer de client-side kwestie op, maar wil een directory services protocol breed geaccepteerd wroden dan moet het opgenomen worden in alle belangrijkste email clients. LDAP is gecompliceerder dan een simpele op tekst gebaseerd protocol als Ph, en dat maakt ondersteuning in een email programma lastiger. Op klassieke wijze merkte Steve Dorner op: "Deze overweldigende complexiteit is een van de redenen dat X.400 en X.500 de strijd hebben verloren, en het Internet heeft gewonnen. LDAP is gezamenlijke wraak".

< ftp://terminator.rs.itd.umich.edu/x500/max500/max500-2.1.1.hqx >

LDAP mag dan gezamenlijke wraak op programmeurs zijn, maar zonder ondersteuning van alle belangrijke Mac email clients en enkele Mac LDAP servers (die vooralsnog niets van zich hebben laten horen), is het moeilijk in te zien hoe LDAP op grote schaal ingang zal vinden in de Macintosh wereld. Bij voldoende steun kan het de oplossing zijn waar iedereen op zit te wachten; tot dan is Eenoog koning.

Luchtkasteel oplossingen -- De ideale oplossing voor dit probleem zou zijn als directory services ingebouwd waren in het Mac OS. In feiten had het omstreden PowerTalk enkele mogelijkheden in deze richting.

Ironie - PowerTalk was een flop als email handling technologie doordat Apple het grootste deel van de email world links liet liggen zolang PowerTalk in ontwikkeling was. PowerTalk leed ook aan rariteiten in interface en ontwerp, maar diverse gesprekken die ik recent had eindigden met Úquot;Natuurlijk deed PowerTalk datÚquot;. PowerTalk had een OS-level database of sorts, ondersteunde OS-level directory services, en had keychain functionaliteit dat het bijhouden vereenvoudigde van talloze userids en passwords voor servers. Die technologieën - naast de vervanging die PowerTalk bood voor de beschamende Kiezer - zouden vandaag welkom zijn, als ze maar niet aanmerkelijke overhead met zich mee droegen, en de bagage van een nauwelijks bruikbare email client.

Ik herinner me dat er, toen Apple afstapte PowerTalk, sprake van was dat de technologie niet volledig zou verdwijnen, maar in stukken verdeeld zou worden en op andere wijze zou worden geïmplementeerd in een toekomstige versie van het Mac OS. Misschien kunnen we sommige van deze technologieën tegemoet zien in toekomstige versies van het Mac OS - welke het ook zullen zijn.

Non-profit, non-commercial publications and Web sites may reprint or link to articles if full credit is given. Others please contact us. We do not guarantee accuracy of articles. Caveat lector. Publication, product, and company names may be registered trademarks of their companies.

Previous Issue | List of Issues | TidBITS Home Page | Next Issue