Previous Issue | List of Issues | TidBITS Home Page | Next Issue
Overweeg je om een nieuwe Mac aan te schaffen? De keuze-mogelijkheden die je hebt staan op het punt uitgebreid te worden nu APS, al sinds lang verkoper van Mac hardware, haar entree maakt in de kloon arena. Verder deze week details over het gebruik van Netscape 3.0 op oudere Macs, een niet-ondersteunde methode voor het installeren van gedeeltes van Systeem 7.5.3 onder Systeem 7.5.5, de TagBuilder HTML authoring add-on van Maxum en een vervolg op het verhaal waarom produkten soms niet genoemd worden in gepubliceerde artikelen. Als laatste biedt Adam een gedetailleerde blik op Intermind Communicator, een produkt dat mikt op het veranderen van online communicatie.
Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
System 7.5 Update 2.0 Custom Install -- Als je je systeem hebt opgewaardeerd naar Systeem 7.5.5 (zie TidBITS-346) en vervolgens ontdekte dat je iets moest her-installeren van System 7.5 Update 2.0 (die Systeem 7.5 opwaardeert naar 7.5.3), zul je gemerkt hebben dat System 7.5 Update 2.0 niet werkt onder Systeem 7.5.5! Apple doet dit routinematig om er zo zeker van te zijn dat gebruikers zonder dat zij zich er bewust van zijn systeem componenten met elkaar gebruiken die nooit bedoeld waren om met elkaar te werken. Desalniettemin, met de stroom aan Mac klonen, systeem revisies en updates van de laatste tijd kan het een bezwaar zijn om niet in staat te zijn componenten van System 7.5 Update 2.0 onder 7.5.5 te installeren - gebruikers zouden vooral in staat moeten zijn om Open Transport 1.1, MacinTalk of andere componenten van System Update 2.0 te plukken.
De ondersteunde oplossing van Apple is een 'clean install' van 7.5.3 met welke componenten je dan ook nodig hebt, en vervolgens opnieuw 7.5.5 er overheen te zetten. Toch stelt Apple ook een niet-ondersteund updater installer script beschikbaar dat je kunt gebruiken met System 7.5 Update 2.0 onder Systeem 7.5.5 door dat script naar het 7.5 Update 2.0 installer icoon te verslepen. Back-up je systeem, zet alle niet-7.5.5 extensies uit, en lees de instructies eerst! Alhoewel dit script mogelijk overschaduwd gaat worden door toekomstige component releases (zoals Open Transport 1.1.1), zullen verhalen dat veel computers voorlopig niet met Systeem 7.5.5 uitgerust zullen worden dit script een lang leven geven. [GD]
<ftp://ftp.support.apple.com/pub/apple_sw_upda tes/US/mac/Unsupported/Sys75_Upd2.0_Custom_Install.hqx>
Netscape Navigator 3.0 en Oudere Macs -- Netscape heeft een probleem met Navigator 3.0 op Macs met zogenaamde "dirty" ROMs en meer dan 8 MB RAM geheugen ontdekt. Machines waar dit betrekking op heeft zijn bijvoorbeeld de Mac II, SE/30, IIcx, and IIx. Het probleem is niet bepaald subtiel - een systeemfout bij het opstarten, maar de oplossing is betrekkelijk simpel. Als je het virtuele geheugen aanzet, of RAM Doubler van Connectix installeerd, zal het probleem niet optreden. Een alternatief is om op te waarderen naar de beta van de week van Netscape, 3.01.b1, die of 3.7 MB of 5.1 MB is. [ACE]
<ftp://ftp.netscape.com/pub/navigator/3.01/3.01b1/mac/netscape3.01b1.bin>
<ftp://ftp.netscape.com/pub/navigator/3.01/3.01b1/mac/netscape3.01b1.hqx>
<http://home.netscape.com/eng/mozilla/3.0/relnotes/mac-3.01b1.html>
by Adam C. Engst <[email protected]>
De afgelopen week bracht het interessante nieuws dat hard-drive verkoper (en TidBITS sponsor) APS de bedoeling heeft om een lijn Macintosh klonen te gaan bouwen, waarschijnlijk ergens in november. APS plant in eerste instantie drie machines in de M*Power lijn, twee desktop machines gebaseerd op 160 MHz en 200 MHz PowerPC 603e chips en een minitoren gebaseerd op een 200 MHz PowerPC 604e chip. De moederborden komen van Motorola, en APS is van plan om deze klonen te laten afwijken door het klanten toe te staan om precies te specificeren welke hardware configuraties ze hierbij willen.
De basale specificaties voor de twee desktop machines, de M*Power 603e160 en M*Power 603e200, bestaan uit drie PCI slots, 16 MB RAM, 8x CD-ROM drives, 1 MB VRAM (opwaardeerbaar tot 4 MB) en 1.2 GB hard disks met prijzen die variëren van $1,399 tot $1,599. De 603e160 is uitgerust zonder Level 2 cache, terwijl de 603e200 komt met 256K Level 2 cache, en beide machines kunnen tot 512K Level 2 cache aan.
De M*Power 604e200 ($2,599), afgeleverd als een minitoren, kent vijf PCI slots, 24 MB RAM, een 8x CD-ROM drive en standaard een 2.5 GB hard disk. Het heeft 2 MB VRAM en 512K Level 2 cache.
Alhoewel deze prijzen inclusief ADB toetsenborden en muis zijn, zijn ze exclusief monitor, en ik verwacht dat de meeste mensen tevens meer RAM zullen willen, gegeven de enorme RAM vereisten van veel van de programma's van vandaag de dag.
<http://www.apstech.com/aps-mpo wer.html>
Toen ik de vice-president van APS, Paul McGraw, vroeg naar de markt voor klonen, legde hij de stap uit: "We ondersteunen al het grootste gedeelte van het systeem, en dit is de natuurlijke uitbreiding van deze kennis, materialen en interne systemen die we al hebben." Met andere woorden, APS heeft bewezen dat ze weten hoe ze een wijde variëteit aan opslagmedia in elkaar moeten zetten, verkopen en ondersteunen - dit uitbreiden naar Macintosh klonen is een logische uitbreiding van deze vaardigheden.
Daarbovenop probeert APS waarschijnlijk haar produktlijn in de toekomst door te ontwikkelen. De opslagcapaciteit van harde schijven neemt toe met het dalen van de prijzen (de kleinste schijf van APS is nu meer dan 1 GB). Het duidelijke resultaat van deze feiten is dat over een relatief korte tijd de meeste normale gebruikers alle opslagruimte zullen hebben die ze de komende tijd nodig hebben. High-end gebruikers zullen altijd 10 GB drive arrays en dergelijke blijven aanschaffen, maar de markt van mensen die opwaarderen van 80 MB schijven zal blijven afnemen.
Vanuit het standpunt van de industrie, denk ik dat het prachtig is dat APS Macintosh klonen gaat maken. Alhoewel ik natuurlijk bevoordeeld ben omdat ik APS sinds lang een prettig bedrijf vind, denk ik dat het voor Apple en de Macintosh markt in het algemeen belangrijk is dat er meer kloon verkopers zijn, in het bijzonder die die al lang in de markt zitten. Bovendien lijkt het erop dat de machines van APS aan de onderkant van de markt komen te zitten, wat alleen maar kan bevorderen dat meer mensen Macs kunnen krijgen.
door Tonya Engst <[email protected]>
Eén manier om een Macintosh Web server zulke fratsen te laten maken dat het lijkt als of je aan het goochelen bent is met het gebruik van software zoals Maxum's NetCloak en NetForms. Met NetCloak is het mogelijk om verschillende paginas bij diverse browsers te dienen, inclusief tellers, datum en tijd aanduidingen. Het kan ook speciale trucjes vertonen, zoals bijvoorbeeld een gedeelte van een pagina naar voren brengen op bepaalde tijden van de dag, of willekeurig een pagina veranderen. NetForms is handig om formulieren te bewerken: het kan automatisch Web paginas maken met ingezonden mededelingen van mensen die de Web surfen, en het is zelfs flexibel genoeg om email te zenden met ingevulde formulieren. Bijvoorbeeld, met een NetForms formulier kan je via onze Web site een abonnement op Tidbits bestellen.
Maxum heeft zich al jaren bezig gehouden op dit gebied en wat ik hierboven vermeldde is nauwelijks iets nieuws, maar toch geeft het een verklaring hoe sommige op Macintosh gebaseerde Web sites achter de schermen werken. Wat wel nieuws is, is een gratis aanhangsel van Maxum getiteld TagBuilder 1.0. In het besef dat een goed aantal Web auteurs naar graphische HTML "authoring tools", zoals golive and PageMill, overgegaan zijn, heeft Maxum TagBuilder gecreëerd dat zich speciaal toelegt op het probleem dat mensen die zich tot de graphische HTML "authoring tools" aangetrokken voelen, niet graag een hoop Maxum-specifieke HTML uitbreidingen willen typen (wat wel nodig is om met NetCloak en NetForms te kunnen werken). Bovendien, deze HTML "authoring tools" hebben automatisering opties die waardeloos zijn.
Het TagBuilder venster verschaft een eenvoudige, outline-based interface voorzien van tags die met NetCloak of NetForms te gebruiken zijn. Als je een tag ziet waar je gebruik van wil maken, sleep je het in welke HTML editor dan ook (aangenomen dat je HTML editor dit ondersteunt). Jammer genoeg heeft Maxum nog niet het kopieer en plak commando ingevoerd voor die soort editors die het slepen niet ondersteuen. TagBuilder geeft ook een nuttige beschrijving van elke tag, maar NetCloak en NetForms gaan zo diep, dat je goed moet weten wat de juiste tag is en wanneer je het wil gebruiken.
Ik ben blij dat Maxum een eenvoudig product heeft gemaakt waardoor mensen Maxum software kunnen gebruiken in combinatie met software van andere firma's. TagBuilder is een goed voorbeeld hoe een onderneming een product met een nuttige functionaliteit op de markt kan brengen zonder de gebruikers daarmee vast te binden aan een specifiek nevenproduct.
TagBuilder wordt verpakt met NetCloak en NetForms en wordt verzonden met Adobe PageMill 2.0. Een ieder die geïnteresseerd is om bij Maxum een proeforder te bestellen kan de firma bezoeken op de Maxum Website.
Maxum Development -- 630/830-1113 -- 630/830-1262 (fax)
door Adam C. Engst <[email protected]>
Mijn artikel in TidBITS-346 over waarom sommige produkten niet genoemd worden in artikelen lokte enkele aanvullende suggesties en vragen uit waar ik graag even op in ga.
Tom Negrino <[email protected]> schrijft over een reden waarvan vooralsnog niemand mij beschuldigd heeft:
Tot mijn verrassing ging je niet in op de reden voor het overslaan van een produkt die mij het meest frappeert wanneer men mij ervan beschuldigt:
"Je bent omgekocht door Apple / Microsoft / Adobe / Jansen&Jansen Software om een bepaald produkt niet te noemen."
Zoals ik de laatste maand tegen mijn vriendin zij toen Apple zichzelf weer eens met de gebruikelijke opsmuk presenteerde: "Ik kan niet geloven dat sommige mensen de journalistieke integriteit in de Mac wereld in twijfel trekken!"
Oef. Voor mijn bankrekening zou ik wensen dat het waar was.
Peter Rosenthal <[email protected]> schrijft:
Ik ben een kleine Mac ontwikkelaar (Interactive Media Corporation) en ik heb je artikel "But You Didn't Mention." in TidBITS-346 zeer op prijs gesteld. Het was verfrissend om ook eens iets te zien van de andere zijde van het recensiewerk. Je hebt niet gesproken over een kwestie die veel kleine ontwikkelaars bezighoudt: hoe groot is de invloed van grote adverteerders op de recensie? Komen ze met hun ellebogen de redactiekamers binnen en beïnvloeden ze de objectiviteit van de recensies?
Adam antwoordt: Soms denk je misschien aan een samenzwering. Maar zolang ik voor Macintosh publicaties schrijf heeft niemand gesuggereerd dat ik terwille van een adverteerder iets anders opschrijf, en elke redacteur zal categorisch ontkennen dat er een koppeling bestaat tussen de redactionele en advertentionele afdeling. Dat klopt, maar alleen vanuit het standpunt van de redacteuren. De advertentieverkopers weten per aflevering van een tijdschrift welke producten erin worden beschreven of gerecenseerd, en proberen aan de bedrijven die genoemd worden advertenties te verkopen die gericht geplaatst worden. Dat verklaart hoe je een artikel over Microsoft Word kunt lezen met op de volgende pagina een paginagrote advertentie van Word. Het is onwaarschijnlijk dat de redacteur of schrijver op voorhand van de advertentie wist, maar de advertentieverkoper wist donders goed vooraf van het artikel. Als er al een vermenging plaatsvond zou dat vermoedelijk in kleinere publicaties zijn waar de scheiding tussen de redactionele en de advertentionele afdeling minder scherp is.
Het probleem is dat je, als je als redacteur of schrijver hiervan beschuldigd wordt, dit alleen maar kunt ontkennen. Je kunt niets bewijzen. Ik kan (naar waarheid) zeggen dat we nooit op verzoek van een sponsor afgezien hebben van het vermelden van een produkt in TidBITS, maar als iemand niettemin gelooft dat ik een hielenlikkend zwijn ben dat op de vernietiging uit is van een klein bedrijf, dan zal mijn ontkenning weinig gewicht in de schaal leggen. Precies daarom is reputatie zo belangrijk in deze wereld, en al helemaal op het Internet.
Chris Harvey <[email protected]> schrijft:
In besprekingen van groepen hardware in industrie-gerichte tijdschriften ontbreekt soms een belangrijk produkt. Ik vind deze omissies buitengewoon frustrerend, want ze maken het moeilijk om het beste produkt te kiezen. Ik kan het begrijpen wanneer de bespreking verschijnt op een moment dat de modellen van een zekere fabrikant net veranderd worden, maar vaak gaan besprekingen aan produkten voorbij die al maanden beschikbaar zijn en die de eerstkomende maanden niet zullen worden vervangen. Hoe zit het in die gevallen? Is er een andere reden voor dan slechte organisatie? Frustreert deze gang van zaken mensen in de uitgeverswereld?
Adam antwoordt: Hardware is een heel ander verhaal. In tegenstelling tot software wordt de meeste hardware meestal alleen maar uitgeleend aan de redactie terwille van de recensie. Daarom heb je, bovenop de problemen die sommige bedrijven toch altijd al geven, ook nog het probleem van de beperkte voorraad (hardware is veel duurder in het maken dan software, en daarom hebben bedrijven op een willekeurig moment vaak maar enkele recensie-exemplaren beschikbaar) en het probleem van beschadiging tijdens transport of andere storingen die na aankomst blijken te bestaan. Het kan ook nog voorkomen dat een nieuw model is voorzien, maar later dan verwacht de deur uit kan, waardoor het voorafgaande model langer in de markt blijft dan de bedoeling was. En inderdaad, schrijvers die een volledig overzicht willen geven van een bepaalde categorie hardware vinden het uitermate frustrerend als ze een belangrijke mededinger moeten overslaan.
We bespreken haast nooit hardware in TidBITS, omdat het niet loont om het apparaat te ontvangen, voorzichtig uit te pakken zodat je niets kwijtraakt, in betrekkelijk korte tijd te testen (standaard is 30 dagen), en het dan weer in te pakken en terug te sturen. We publiceren daarom voornamelijk recensies van hardware die iemand heeft gekocht en voor ons wil recenseren.
Daar komt nog bij dat goed testen en vergelijken van hardware extreem duur is, omdat je een testlaboratorium nodig hebt. Een organisatie met een omvang als TidBITS heeft eenvoudigweg niet de tijd, het personeel en het geld om daaraan te beginnen.
door Adam C. Engst <[email protected]>
Ondertussen werk ik toch al een aardig aantal jaren op, en denk ik na over Internet en ik heb al heel wat technologieën zien komen en gaan. De meeste houden het niet lang uit omdat ze, eerlijk gezegd, problemen hebben. Misschien waren ze in eerste instantie niet goed uitgedacht, of misschien lukte de implementatie nooit helemaal, of misschien was het desbetreffende bedrijf niet goed genoeg op de hoogte.
Ik zeg dit als introductie van een bedrijf en een technologie waarvan ik denk dat het serieus potentiëel heeft in de toekomst van Internet. Het bedrijf is Intermind, en hun spannende, nieuwe technologie heet Intermind Communicator. Intermind is niet nieuw, zij brachten immers The Internet Adapter (TIA - een software SLIP server), maar ze hebben niet de last van oude technologieën of oude ideeën over hoe Internet werkt. Dat is verademend. En hun nieuwe product, Intermind Communicator, is een reflectie van het bedrijfs nieuwe ideeën en realistische kennis van Internet.
Wat kan het? Intermind Communicator is, in eerste instantie, een nieuwe manier om te communiceren op Internet. Het past netjes tussen e-mail en het Web, die allebei hun voors en tegens hebben. E-mail is aktief, in zoverre dat je direct een boodschap kan sturen naar iemand anders. Maar het is geen efficiënte manier om met veel mensen te communiceren (het gebruik van mailing lijsten is veel! werk), en het heeft niet de aantrekkelijke flexibiliteit van Web media. Het Web heeft daarentegen, de mogelijkheid om te spelen lettertypen, opmaak en plaatjes, om maar niet te spreken over hypertekst, maar het is passief - lezers moeten jou opzoeken, en je kan niet iemand automatisch elke week terug laten keren naar jouw site.
Intermind Communicator is gebaseerd op het Web qua transport en vertoonmogelijkheden, maar het heeft ook dat aktieve van e-mail, waardoor de dynamiek van het communicatieproces veranderd wordt. Ik zal een voorbeeld geven van hoe dit zal werken met TidBITS, omdat TidBITS ook via Intermind Communicator wordt uitgebracht waarbij een door Intermind getermde "hyperconnector" gebruikt wordt. Dit is een klein bestand dat informatie bevat over datgene wat uitgebracht wordt, inclusief naam, omschrijving, frequentie van raadpleging, enzovoorts.
Allereerst installeer je Intermind Communicator, die draait op je computer en een Web browser als interface gebruikt. Als je TidBITS wil ontvangen via Intermind Communicator, dan abonneer je je op onze hyperconnector, hetgeen te doen is door een Web-link te volgen waarmee je het hyperconnector bestand kan downloaden en het daarmee automatisch toevoegt aan jouw Intermind Communicator database. Als je dat gedaan hebt, leest Intermind Communicator de inhoud van de TidBITS hyperconnector en kijkt elke dag een keer op onze Web server voor een update. TidBITS komt maar een keer per week uit, maar elke dag een keer kijken, helpt om de lading te verspreiden omdat niet iedereen op exact hetzelfde tijdstip kijkt. Bijvoorbeeld, als je je computer pas vrijdag aanzet, kijkt Intermind Communicator op onze server en vindt dan de nieuwste editie van TidBITS op dat tijdstip.
Dat is vooral goed omdat er geen mogelijkheid is van een foute adressering, zoals bij onze mailing lijsten, maar alle Intermind Communicator abonnees krijgen wel hun editie direct. Omdat Intermind Communicator de communicatie tussen ons regelt, zijn er meer mogelijkheden. We weten hoeveel mensen onze hyperconnector hebben gebruikt (hoewel we niets weten over de mensen zelf - niet eens een e-mail adres, dus Intermind Communicator beschermt de privacy nog meer dan een mailing lijst) en abonnees kunnen zelf instellen of ze bijvoorbeeld maar delen van een editie willen ontvangen.
Stel je voor, misschien vindt je alleen de Internet edities en de artikelen die Tonya schrijft interessant. Als wij de juiste categorieën (een betrekkelijk klein aantal) opstellen waaronder we de artikelen per editie onderbrengen - iets wat we uiteindelijk van plan zijn te doen - dan zou Intermind Communicator alleen die artikelen ophalen, als het een nieuwe editie van TidBITS vond. Dit is niet hetzelfde als zoeken op keyword: omdat wij als uitgevers de categorizering maken, is het veel waarschijnlijker dat je krijgt wat je wil.
We kunnen TidBITS via Intermind Communicator op een aantal manieren uitbrengen, en elke manier gaat prima met onderwerpen. In eerste instantie kunnen we alleen de koppen uitbrengen en de URLs voor de artikelen op onze Web server. Dat werkt voor mensen met machines die direkt op Internet zijn aangesloten. In tweede instantie kunnen we de hele tekst van een artikel sturen in plaats van de URL, wat beter is voor de mensen die TidBITS off-line willen lezen. Hoewel de keuze tussen deze twee methoden aan de uitgever is, verwacht ik dat wij allebei de methoden uiteindelijk zullen gebruiken; op dit moment gebruiken we echter alleen een derde methode - straks meer over waarom.
Hoe werkt het? Ik ben al een aantal maanden hierover met Intermind in gesprek, en zo denk ik dat Intermind Communicator in elkaar zit. Als basis is er een database, gecombineerd met een Web server die alleen werkt voor een Web browser op dezelfde machine. De database heeft een zoektaal waardoor de interface (die Intermind helemaal in HTML heeft zodat het makkelijk mee kan gaan met Web browser ontwikkelingen) toegang heeft tot de database via de syntax. En natuurlijk heeft de database ook toegang tot Internet, waardoor een systeem van vijf lagen ontstaat dat er ongeveer zo uitziet:
Gebruikersinterface
Zoektaal
Syntax
Object georiënteerde database
Bestands-, en communicatie-infrastructuur
Intermind heeft het programma zeer modulair ontworpen, waardoor de overdraagbaarheid tussen platforms (Macintosh, Windows 95, Windows NT en uiteindelijk ook Unix) verbeterd wordt en waardoor het makkelijker is om bijvoorbeeld de hele interface te herschrijven in Java, mocht Intermind daarvoor kiezen.
In essentie is het nut van Intermind Communicator dat het meer controle over de communicatie aan beide partijen geeft. Uitgevers weten dat er op een goede manier, en met de voordelen van HTML, informatie aan de lezers wordt afgeleverd. En lezers kunnen zeggen welke aspecten van een publicatie ze interessant vinden en kunnen de binnenkomst van data beter controleren.
Niet-winstgevende en niet-commerciële publikaties mogen artikels overnemen of een HTML-link maken als de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te kontakteren. We garanderen de precisie van de artikels niet. Caveat lector! Publikatie-, produkt- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van ondernemingen. Voor meer informatie over TidBITS: hoe zich te abonneren (enkel engelstalige versie!!!), waar vroegere edities te vinden en andere nuttige dingen, stuur e-mail naar: <[email protected]>. Anders, contacteer ons op: <[email protected]>.
Vroeger edities verkrijgbaar via ftp en www:
<ftp://ftp.tidbits.com/pub/tidbits/issues/>
<http://www.tidbits.com/tb-issues/>
Om oude edities te zoeken, gebruik volgende URL met een webbrowser:
<http://wais.sensei.com.au/macarc/tidbits/searchtidbits.html>