Apple beloofde eerder dat de Vision Pro, een ruimtelijke computer, in het begin van 2024 te koop zou zijn en met de aankondiging van vandaag maakt het bedrijf deze belofte waar: vooruitbestellen kan in de VS met ingang van 19 januari 2024, om 05:00 uur Pacific Standard Time. Het apparaat is beschikbaar met ingang van 2 februari 2024. Apple heeft alleen gezegd dat het apparaat pas later in 2024 in andere landen zal uitkomen maar Mark Gurman van Bloomberg meldt dat Canada, het Verenigd Koninkrijk en China daarna als eerste aan de beurt zijn.

De Vision Pro gaat $ 3499 kosten. Als je een bril nodig hebt, kan je extra lenzen (van Zeiss) in het apparaat zetten. Ze kosten $ 99 voor leeslenzen, en $ 149 voor veraf-lenzen. Het is nog onduidelijk hoe je tijdens het bestelproces de sterktes van je lenzen moet toevoegen; hetzelfde geldt voor de vraag of Apple-winkels voldoende van deze extra lenzen op sterkte in voorraad zullen hebben.

Behalve de headset van de Vision Pro, zit in de doos ook een "Solo Knit""- en een "Dual Loop""-hoofdband, je kunt kiezen welke het lekkerst zit. En er is de Light Seal (een kap die licht afschermt) en twee kussentjes voor die Light Seal. Bovendien een Apple Vision Pro-hoes die je aan de voorkant bevestigt, een USB-C oplaadkabel, een USB-C stroomadapter en natuurlijk een poetsdoekje, zodat je de vingerafdrukken van je virtuele gezicht kunt poetsen.

Ik moet toegeven dat ik me wat ongemakkelijk voel over de Vision Pro. Enerzijds is het een technologisch wonder. Mijn hele leven ben ik al bezig met het testen van nieuwe technologie en ik wil dit apparaat ook heel graag bespreken. Ik zie meteen een paar specifieke situaties waarin de Vision Pro heel aantrekkelijk zal zijn, zoals de mogelijkheid een grote virtuele werkruimte te hebben, ook al ben je op reis met alleen een laptop. Of de kans een film te kijken in je eigen bioscoop. Oof helemaal opgaan in een game... Misschien zijn er ook extra mogelijkheden op het gebied van toegangkelijkheid, als je luistert naar Apples verhaal over het bedienen van de Vison Pro met je ogen, met handbewegingen, met je stem - of via combinaties hiervan. En ik heb een hoge pet op van de ongelooflijke creativiteit en vernieuwingsdrang van alle ontwikkelaars om Apple heen. Mogelijk verschijnt er snel na de lancering al een killer-app.

Aan de andere kant: ik kan me niet voorstellen dat ik $ 4000 ga uitgeven (inclusief glazen met sterkte en btw) op iets dat misschien niet meer is dan een opgepimpte extra scherm voor mijn Mac. Ik red me prima en ben echt productief genoeg met de software en hardware die ik nu dagelijks gebruik. Ik speel geen videogames. Alle tv en films kijk ik samen met Tonya. Hoe open voor techniek zij ook is, het dragen van zo'n masker in haar nabijheid zou ons huwelijksgeluk niet vergroten. Ik voel me nu al wat ongemakkelijk als ik - omdat het even echt noodzakelijk is - bij haar in de buurt mijn AirPods draag. Zoals voor veel mensen geldt: we vinden het beiden niet fijn als de ander volledig opgaat in zijn of haar iPhone. Ditzelfde geldt voor onze andere familieleden. Misschien zijn wij daarin een uitzondering. Veel mensen hebben minder bezwaar tegen familieleden die zich wat terugtrekken in hun digitale wereld, zoals de mensen in het plaatje hieronder. (.. maar als je dan toch besluit een gesprek aan te gaan, waarom houd je dan die Vision Pro op?)

Al met al doet, voorzover ik nu kan beoordelen, de Vision Pro niets (belangrijks) dusdanig beter dan de apparatuur die ik nu gebruik, dat dit apparaat mij $ 4000 waard is. Kosten zijn altijd contextafhankelijk, en er zijn mensen die zo'n bedrag neerleggen zonder met de ogen te knipperen. (Zelf zou ik geen nee zeggen als Apple me er één biedt om te recenseren). Vanuit mijn ondernemerschap vind ik het niet rendabel om zoveel geld aan de Vision Pro uit te geven, ook als ik dit afweeg tegen de (relatief kleine) behoefte van mijn lezers aan nieuws over zijn gebruiksmogelijkheden. Mogelijk komt hierin verandering als blijkt dat apps van derden veel mogelijkheden aan het apparaat toevoegen of als TidBITS-lezers veel meer geïnteresseerd raken.

Als jij van plan bent om de Vision Pro de komende weken te bestellen, laat ons dan weten in de reacties wat jij ermee doet.

Apple heeft kleine updates uitgebracht voor macOS, iOS en iPadOS. De bijbehorende toelichting voor iOS 17.2.1 (op dit moment niet voor iPadOS, wat ongebruikelijk is), iOS 16.74 en iPadOS 16.7.4 stelt alleen dat niet nader gespecificeerde "belangrijke bugs hersteld zijn” en vermeld geen beveiligingsupdates.

Voor macOS 14.2.1 Sonoma zijn er wel beveiligingsopmerkingen, met de mededeling dat in deze versie een bug is hersteld waardoor "een gebruiker die zijn of haar scherm deelt onbedoeld de verkeerde informatie kan delen". Die informatie komt naar verluidt van de bekende programmeur Craig Hockenberry van The Iconfactory en hij deelde dat inderdaad onlangs op Mastodon.

Als je Screen Sharing gebruikt in macOS 14.2 Sonoma raad ik aan om de update zo snel mogelijk te installeren. Zo niet, en dat geldt ook voor de andere updates, suggereert de informatie van Apple geen urgentie, en kun je de update doen op een tijdstip dat je goed uitkomt.

Voordat Apple hun geplande functie voor het verbeteren van de beveiliging van de iPhone aankondigde (zie “Apple introduceert diefstalbescherming in iOS 17.3,” 14 december 2023), nam Joanna Stern van de Wall Street Journal dit interview met Aaron Johnson, een iPhone wachtwoorddief die een straf van 94 maanden uitzit in een gevangenis in Minnesota, op. Interessante lectuur.

Wanneer iOS 17.3 beschikbaar komt zal ik deze diefstalbescherming aanzetten en ik raad jullie aan om hetzelfde te doen, tenzij je nu problemen hebt met Touch ID of Face ID .

Dat gezegd hebbende, hoewel Johnson regelmatig beeldmateriaal gebruikte om wachtwoorden te stelen vereisen de meesten van dit soort diefstallen geen ingewikkelde technische hoogstandjes - zoals met dronken café-bezoekers die hun wachtwoorden aan Johnson verklapten omdat hij er naar vroeg als onderdeel van een verhaal. De moraal van het verhaal is nog steeds: geef nooit het wachtwoord van je iPhone aan iemand die je ook niet je bankrekening zou toevertrouwen.

Tijdens de vakantie werkte ik mijn 27 inch-iMac uit 2020 bij naar macOS 14 Sonoma, wat ik al maanden draaide op mijn M1 MacBook Air. Het proces was eenvoudig en snel, en alles bleef zonder problemen werken. Met één uitzondering: Time Machine.

Kort nadat ik voor het eerst in Sonoma opstartte gaf Time Machine een foutmelding: er kon geen back-up gemaakt worden.

Door te klikken op de knop voor meer details kwam ik erachter waarom:: iCloud Drive was nog niet klaar met synchroniseren.

Hoewel er geen duidelijke reden was waarom de synchronisatiestatus van iCloud Drive veranderd zou zijn sinds ik was begonnen met de upgrade werd er hard gewerkt, zoals te zien was aan de voortgangsindicator als ik op iCloud Drive in de navigatiekolom klikte.

“Geen probleem,” dacht ik, “ik wacht wel tot iCloud Drive klaar is, en daarna zal ik een back-up kunnen maken”. Helaas bleef Time Machine mopperen, zelfs nadat iCloud klaar was met synchroniseren. Back-up na back-up kon niet gemaakt worden. Opnieuw starten van de computer loste niets op, dus ik zocht verder.

Ik bedacht me dat Howard Oakley recent veel over iCloud Drive had geschreven op zijn Eclectic Light Company blog, en dat er ook artikelen bij hadden gezeten over hoe Sonoma:

• iCloud Drive achter de schermen radicaal anders laat werken
• het gedrag van het optimaliseren van de opslag anders laat werken
• de bediening van apps verandert die iCloud Drive gebruiken versus die CloudKit gebruiken
• de File Provider-technologie van Apple gebruikt om cloudopslagdiensten te benaderen (zie “Apple's bestandsprovider dwingt tot wijzigingen bij Mac-cloudopslag”, 10 maart 2023)

Het belangrijkste artikel voor mij op zijn blog ging echter over hoe Sonoma iCloud Drive verandert, waardoor back-ups van Time Machine niet afgerond kunnen worden. Maar hij schreef alleen dat de back-ups niet gemaakt kunnen worden voordat iCloud Drive klaar is met synchroniseren, waarvan ik al wist dat het niet het hele verhaal was. Gebruiker whidbeythedog gaf het antwoord echter in een commentaar: iCloud Drive moet het synchroniseren hebben afgerond in alle accounts op de Mac.

Ik heb altijd een tweede account op mijn machines met de naam “Ghost in the Machine”, om problemen op te kunnen lossen. Dit account heeft beheerdersrechten, maar ik houd het account verder zo schoon mogelijk, en eigenlijk is het enige dat ik doe verbinding maken met mijn iCloud-account. Dit is handig als ik een voorkeurenbestand dat problemen geeft moet verwijderen of als ik bepaalde screenshots moet maken die niet de aanpassingen hebben die ik aan mijn eigen account heb gemaakt. (Als het account echt volledig leeg moet zijn maak ik een nieuw gastaccount aan dat ik weer verwijder zodra ik klaar ben.) Omdat ik dat account onregelmatig gebruik en er niet aan denk dat het iCloud Drive gebruikt was het niet eens bij mij opgekomen dat daar het probleem zat, totdat ik het commentaar op de blog las.

Omdat dat account verbinding heeft met mijn iCloud-account en iCloud Drive daar aan staat, moest dat account ook klaar zijn met synchroniseren voordat Time Machine een back-up kon maken. Zodra dat het geval was (dat kon in de achtergrond, terwijl ik werkte op mijn primaire account) werkte Time Machine weer als voorheen. Probleem opgelost.

Voor een aantal anderen was de eenvoudige oplossing van inloggen in aanvullende accounts en die de synchronisatie laten afronden niet genoeg. In een discussie op Apple Support Communities stellen een aantal mensen dat het uitloggen van iCloud, herstarten, handmatig een Time Machine back-up starten en dan weer inloggen het probleem oploste. Ik zou dat alleen als allerlaatste optie gebruiken, omdat in- en uitloggen bij iCloud een recept voor verwarring is.

Ik heb een bugrapport over deze situatie naar Apple verstuurd. Time Machine lijkt niet echt wat fout te zien, maar Apple zou de verwarring kunnen verminderen door beter te vertellen dat het mogelijk kan zijn dat iCloud Drive ook nog de synchronisatie moet afronden op andere accounts. In een ideale wereld zou Time Machine de bestanden die nog niet zijn gesynchroniseerd met iCloud Drive kunnen overslaan, om die een volgende keer wel mee te nemen, maar misschien heeft ook dat te maken met de nieuwe benadering van File Provider en is het inderdaad beter dat de synchronisatie van iCloud Drive eerst afgerond wordt.

Toen Apple eind september de iPhone 15 uitbracht (zie “Stapsgewijze verbeteringen iPhone 15 gericht op fotografie en verbinding,” 12 september 2023), kwam dit voor mij precies op het juiste moment: ik stond op het punt om op het vliegtuig te stappen om mijn zus uit Parijs in het huis van mijn ouders in landelijk New Hampshire te ontmoeten.

De reis bood mij een technologisch buitenkansje. Wat als ik nou eens geleende exemplaren van alle nieuwe Apple-apparaten in het iPhone-ecosysteem, waaronder de Apple Watch Series 9 (zie “2023 Apple Watch modellen nu met Tik dubbel-gebaar,” 13 september 2023) en de onlangs bijgewerkte tweede-generatie AirPods Pro (zie “Apple werkt AirPods Pro bij met USB-C-oplaadcase en verbeterde stofbestendigheid,” 15 september 2023) meenam, om te zien hoe ze zich in de praktijk van een vakantiereisje staande zouden houden?

Anders dan de doorsnee vakantieganger was ik van plan me volledig te concentreren op de splinternieuwe functies en alle andere eigenschappen van de apparaten te negeren (althans voor dit artikel). Ik had het idee om mijn reis te beschouwen als een technologisch testlaboratorium waar ik een toeristische draai aan gaf. Zou ik wat aan de producten hebben gedurende de tijd die ik met mijn dierbaren door zou brengen en tijdens lange wandeltochten in de prachtige Monadnock-streek in New Hampshire?

Het volgende overzicht heb ik een beetje als een scorekaart opgesteld. Ik zal het rijtje functie voor functie aflopen en mijn ervaringen, zowel de goede als de slechte, beschrijven voordat ik een oordeel vel.

Onder de genoemde functies bevinden zich de verbeterde foto-instellingen, zoals de 5× optische zoom, een instelbare hoofdcamera met meerdere ingebouwde brandpuntsafstanden en meer flexibiliteit in de manier waarop portretfoto’s gemaakt en vervolgens gewijzigd worden. De iPhone 15 Pro Max heeft ook een fysieke actieknop en USB-C-connectiviteit. Op de Apple Watch heb ik Nauwkeurig zoeken en het Tik dubbel-gebaar getest. Bij de AirPods Pro heb ik de nieuwe Gepreksdetectie en de adaptieve modus uitgeprobeerd.

iPhone 15 Pro Max

Voordat ik inga op de functies van de iPhone 15 Pro Max, zal ik eerst aandacht besteden aan de fysieke eigenschappen van het apparaat. Ik moet echter wel bekennen dat ik bevooroordeeld ben: ik haat namelijk grote, zware telefoons.

Apple schiet me dit jaar te hulp. De iPhone 15 Pro Max, met een titanium in plaats van aluminium buitenkant, weegt 221 gram vergeleken met de 240 gram van diens voorganger. De telefoon ligt prettiger in de hand en heeft afgeronde hoeken waardoor de randen van de iPhone 14-serie wat scherper aanvoelen. Je merkt het gewichtsverschil als je een iPhone 15 Pro Max en een iPhone 14 Pro Max tegelijk vasthoudt, maar het lichtere gewicht wordt bijna meteen de nieuwe norm.

Ik ben het niet eens met andere tech-recensenten die beweren dat de iPhone 15 Pro Max “eigenlijk aanvoelt als een gewone telefoon in plaats van een enorme press-papier” (volgens een schrijver bij The Verge). Vol weemoed heb ik tijdens mijn vakantie naar het zakformaat van de o zo handzame iPhone 13 mini-modellen van mijn vader en moeder zitten staren. Mijn vrouw en dochter, die in St. Paul gebleven waren, gebruiken die modellen ook.

Ik vond het een vreselijk vooruitzicht om de iPhone 15 Pro Max mee te moeten sjouwen, maar ik had geen keus: het is het enige iPhone 15-model met de 5× telelens, die ik zo graag wilde testen. Om te voorkomen dat ik met een vervelende bult in mijn broekzak rond zou lopen, heb ik de telefoon uiteindelijk in een klein schoudertasje vervoerd (“Is dat je handtasje?”, grapte mijn zus) of in een korte hardloopbroek met een holsterachtig zijvak.

Oordeel: 👍 Waar is de iPhone 15 Pro Mini?

5× Zoom

Het kleine dorpje Marlow, waar mijn ouders hun welverdiende pensioenjaren doorbrengen, heeft een van de meest gefotografeerde dorpsgezichten van New England. De witte kerk, het gemeentehuis en de Odd Fellows Hall staan bij elkaar tussen bomen die in de herfst spectaculaire kleuren krijgen.

Wat is dan het probleem voor iPhone-fotografen? De gebouwen, die aan de ene kant van een grote vijver staan, moeten voor een goed standpunt vanaf de andere kant gefotografeerd worden. Close-ups van de gebouwen zijn alleen mogelijk door ze digitaal bij te snijden, waardoor de fotokwaliteit verre van ideaal wordt. (De foto hieronder is met een drone gemaakt, niet met de iPhone 15 Pro Max.)

Fotografisch gezien was het meebrengen van de iPhone 15 Pro Max alsof een droom uitkwam. Ik kon nu eindelijk het centrum van Marlow eens vastleggen met goede overzichts- en individuele foto’s die er allemaal geweldig uitzagen, tenminste voor smartphone-foto’s.

Mijn ouders waren onder de indruk toen ik hun vertelde over de tetraprisma-camera van de iPhone 15 Pro Max, die het licht intern vier keer heen en weer pingpongt om zo de vereiste afstand tussen telelens en camerasensor te creëren. Ze konden zich nog herinneren dat ik als tiener in de jaren tachtig een Canon AT-1 met een lange lens rondzeulde.

Ik weet nog hoe moeilijk het was om met de oude Canon AT-1 het onderwerp in beeld te houden. Apple heeft dat probleem weggewerkt door middel van een snel reagerende autofocus en verbeterde optische beeldstabilisatie met een correctie van 10.000 micro-aanpassingen per seconde. Het werkt geweldig.

Dit alles zorgde voor een van de meest memorabele smartphone fotoshoots van mijn leven. Wanneer wordt het tetraprisma-ontwerp eens toegepast op de kleinere iPhones?

Oordeel: 👍 I can see clearly now, om met Johnny Nash te spreken.

Meer brandpuntsafstanden

Mijn vrienden lachen mij uit als ik “met mijn voeten zoom”. Omdat ik gezworen heb nooit digitaal te zoomen, frame ik mijn kiekjes door voor- en achteruit te sprinten totdat ik de juiste compositie gevonden heb.

Het Elizabeth Burns McIntire Forest in Marlow, met wandelpaden die oorspronkelijk zijn aangelegd en nog steeds worden onderhouden door Boy Scout Troep 530, vormde een grote uitdaging. De met rotsblokken bezaaide paden zijn meer verticaal klauteren dan ontspannen wandelen - geen plek om mijn schattige fotojoggen te proberen als mijn lijf en leden me dierbaar zijn.

Gelukkig heeft de iPhone 15 Pro Max maar liefst zeven lenzen: drie fysieke (waaronder de telefoto met 5× zoom) en vier extra brandpuntsafstanden die zijn verkregen door de magie van computationele fotografie. Op de hoofdcamera kun je bijvoorbeeld door op de 1× knop te tikken schakelen tussen de gebruikelijke 24 mm en de nieuwe 28 mm en 35 mm instellingen. Dus foto's maken van mijn zus Maria en mijn vriend Jim op oneffen en potentieel gevaarlijk terrein was in een handomdraai gebeurd.

Foto's zijn native en van volledige kwaliteit, geen digitale uitsnedes. Ongeacht de brandpuntsafstand is de standaardresolutie 24 megapixels (12 megapixels op de iPhone 14 Pro-serie).

Toen ik thuiskwam, kon ik vaker stilstaan terwijl ik foto's maakte. Dat is een hele opluchting voor mijn vrouw, die bang was dat ik zou struikelen en iets zou breken (of aangereden zou worden door een auto) met al dat voet-zoomen.

Oordeel: 👍 Zeven lenzen en niets extra's om te dragen

Portretten in Fotomodus

Ik maak al heel lang portretten wanneer ik samen ben met mijn dierbaren. Toen die beschikbaar kwam, activeerde ik handmatig de Portretmodus van de iPhone voor prachtige soft-focus achtergronden. Later, toen ik aan het klooien was in Foto's, kon ik op verschillende delen van de foto's tikken om het focuspunt en de diepte-intensiteit te veranderen.

De iPhone 15-modellen introduceren coole functies. Zo is het niet langer nodig om de portretmodus in te schakelen. De gewone fotomodus registreert nu diepte-informatie. Vervolgens kan ik, net als voorheen, in de Foto's-app op mijn gemak aanpassingen doen aan de achtergrondvervaging.

Deze automatische portretmodus wordt alleen ingeschakeld als de iPhone een persoon, hond of kat detecteert die prominent in beeld is. In de foto's hieronder is de linkerfoto een normale foto; de rechterfoto is aangepast voor achtergrondvervaging.

Hoewel het geweldig was als het werkte, vond ik de automatische portretmodus vervelend. Soms negeerde hij mensen, maar werd hij wel geactiveerd bij een abstract metalen standbeeld van een kat in een café in Marlow. Dat kan ik begrijpen, maar een roestige oude fiets bij de afvalverwerking in het dorp activeerde hem ook.

Oordeel: 👍 Je ziet er goed uit, mama.

Actieknop

De iPhone 15 Pro-modellen hebben de traditionele belsignaalschakelaar ingeruild voor een actieknop die lijkt op de knop die vorig jaar op de Apple Watch Ultra verscheen.

De actieknop van de iPhone 15 Pro Max werkt standaard als belsignaalschakelaar en andere voorgeprogrammeerde acties zijn beschikbaar in Instellingen. Deze omvatten het gebruik van de knop om een focus in te schakelen, een foto te maken, de zaklamp aan te zetten, een spraakmemo op te nemen, te helpen met vertalen tijdens een live gesprek, de Vergrootglas-app te starten en Toegankelijkheidsfuncties aan te tikken. De actieknop heeft ook ondersteuning voor snelkoppelingen, net als bij de Apple Watch Ultra, wat een wereld aan extra mogelijkheden opent.

Ik was van plan om de actieknop te gebruiken als startknop voor de camera en als sluiterknop, maar ik ben mijn hele reis vergeten om dat te doen - de oude manier om de camera te openen vanaf het iPhone-scherm was te ingebakken.

Ongeacht de functie is voor de actieknop het juiste type hoes vereist. In het begin hadden hoezen van merken die niet op deze functie hadden gerekend standaard uitsnijdingen voor de belschakelaar, vaak met rampzalige gevolgen: de actieknop was half afgedekt en kon maar met moeite worden ingedrukt. Andere merken leverden een perfect product af. De metalen actieknop-afdekking in de lederen Nomad-hoes die ik meenam op mijn reis bood bijvoorbeeld precies genoeg klikrespons. Onlangs probeerde ik een vergelijkbare Mujjo-hoes die even goed presteerde.

Oordeel: 👎 Lastig, dat spiergeheugen.

Ondersteuning voor USB-C

Deze verandering heeft veel aandacht getrokken. Apple is eindelijk afgestapt van de Lightning-connector op zijn iPhones en overgegaan op USB-C, net als op iPads en Macs.

Doordat niet-Apple apparaten USB-C al jaren ondersteunen, had ik mijn huis al omgetoverd tot een USB-C-hemel. In elke grote kamer zijn er een of meer oplaadpunten met kabels en stroomadapters, samen met een oplaadstation voor meerdere apparaten in mijn kantoor aan huis. Het werd steeds vervelender om Lightning-snoeren in de mix te houden.

Maar op mijn reis was alleen USB-C een uitdaging. Het is een indicatie van hoe lang het kan duren voordat mensen volledig zijn overgestapt op toestellen met USB-C-poorten.

Een van mijn standaard powerbanks voor op reis, de Belkin BoostCharge Power Bank 10K met Lightning-aansluiting, laadt apparaten door middel van twee USB-A poorten en kan zelf geladen worden via Lightning. Mijn andere ouwe, trouwe powerbank is de Valet Charger Power Pack van Belkin met een USB-A poort en 'puck' om een Apple Watch op te laden, en deze laadt zelf via een Micro-USB poort. Nieuwe powerbanks zullen USB-C ondersteunen, maar het zou frustrerend zijn om mijn goed werkende powerbanks te vervangen.

Ik heb ook gebruik gemaakt van draadloos laden door middel van Apples geweldige MagSafe Duo, waar ze helaas mee gestopt zijn. Het is een soort wafel die uitgeklapt aan de ene kant een MagSafe-laadschijf heeft en aan de andere kant een puck voor de Apple Watch. De MagSafe Duo heeft een Lightning-aansluiting om te laden, geen USB-C.

In één aspect maakte ik stevig gebruik van USB-C tijdens mijn vakantie: bij het verplaatsen van foto's en video's van mijn iPhone 15 Pro Max naar mijn MacBook Air. De handige en kleine USB-C-naar-USB-C ChargeKey maakte dit mogelijk. Nomad heeft ook een versie voor Lightning-naar-USB-C.

Oordeel: 👎 USB-C is het anwoord, maar nu nog niet voor iedereen.

Apple Watch Series 9

Aan de buitenkant verschillen de Apple Watch Series 9 en de Apple Watch Ultra 2 maar weinig van hun voorgangers. Maar beide hebben een paar nieuwe, handige trucs.

Tik-dubbelgebaar

Toen ik hoorde dat de nieuwe Apple Watches de mogelijkheid hadden om functies op te roepen door snel tweemaal duim en wijsvinger tegen elkaar te tikken, dacht ik alleen maar: “NPR One!” [Amerikaanse publieke radio – nvdv]

Het tik-dubbelgebaar, dat met watchOS 10.1 beschikbaar zal komen op de Apple Watch Series 9 en Apple Watch Ultra, kan dingen doen als telefoongesprekken beantwoorden en stoppen, een timer pauzeren, hervatten en beëndigen, een stopwatch stoppen en hervatten of muziek, podcasts of audioboeken afspelen of stoppen.

Om te ontdekken of er een tik-dubbelgebaar gemaakt wordt, gebruikt de Apple Watch gegevens van de accelerometer, gyroscoop en optische hartsensor. Die laatste kan aan kleine bewegingen in de pols en veranderingen in de bloedsomloop detecteren of de wijsvinger en duim een dubbele tik uitvoeren.

Bepaalde functies van het tik-dubbelgebaar zijn optioneel. In plaats van het afspelen van media te starten of te pauseren, kun je ook doorgaan naar het volgende nummer. Daar komt mijn opwinding vandaan. NPR One is een mogelijkheid in de NPR-app van National Public Radio waarmee je een mix van NPR-nieuws, verhalen van de lokale zenders en je favoriete podcasts kunt luisteren. Je kunt hier doorheen 'bladeren' totdat je iets vindt wat je graag wilt beluisteren.

Het tik-dubbelgebaar leek een geweldige manier om naar het volgende segment in NPR One te gaan, wat een zegen zou zijn wanneer ik me met bagage in mijn handen door luchthaventerminals haast.

Maar ik vond het niet beter dan een Siri-commando of het dubbel drukken op een AirPod-steel. Bovendien moet je je pols optillen en het Huidige-scherm zichtbaar hebben om het overslaan van NPR One via dubbeltikken te laten werken; anders opent het standaard de slimme stapel en blader je door widgets.

Vonnis: 👎 “Hé Siri, herinner me eraan om het tik-dubbelgebaar vaker te gebruiken.”

Nauwkeurig zoeken

Ik heb mijn vrouw eindeloos geërgerd door op Zoek mijn iPhone op mijn Apple Watch te tikken om mijn zoekgeraakte iPhone te laten klingelen. Ik raak mijn telefoon vaak kwijt, en het kost me vaak meerdere pogingen om hem te vinden, wat mijn vrouw irriteert met de herhaalde klingeltjes. Nauwkeurig zoeken is voor jou, lieverd.

Misschien herinner je je Nauwkeurig zoeken als een AirTag-functie. Wanneer je een ontbrekende AirTag opspoort, geeft Nauwkeurig zoeken je richtingsbegeleiding op jouw telefoonscherm in de vorm van afstandsmetingen en een roterende richtingsindicator (de gebogen witte balk in de linker schermafbeelding hieronder).

Apple heeft de functie nu getransplanteerd naar de nieuwe iPhone 15- en Apple Watch-modellen, en deze is exclusief voor die modellen. Om mijn iPhone nu te vinden, tik ik één keer op mijn horlogescherm en loop ik in de richting van de gebogen indicator in de linker schermafbeelding hieronder. De telefoon piept een tweede en laatste keer als ik er een paar meter van verwijderd ben, waardoor het niet meer nodig is om hem herhaaldelijk te laten klingelen (hoewel, als ik in een ondeugende bui ben, is dat een optie via de telefoonvormige knop rechtsonder).

Tijdens de reis bespaarde ik mijn ouders en mijn zus de tik-tik-tik/ting-ting-ting-beproeving, en toen ik thuiskwam, was mijn vrouw blij met de verminderde geluidsoverlast toen ik mijn iPhone voor het eerst kwijtraakte.

Dankzij Nauwkeurig zoeken kan de ene telefoon uit de iPhone 15-serie ook een andere vinden, maar geen van mijn familieleden had er een, dus konden we dit niet testen.

Vonnis: 👍 Zoek en gij zult vinden, sneller en stiller.

Tweede-generatie AirPods met USB-C oplaadhoes

Er is weinig verschil tussen de AirPods van de tweede generatie die in september 2022 werden uitgebracht en de aangepaste versies die een jaar later uitkwamen. De poort op de batterijhouder is de enige zichtbare verandering; de modellen uit 2022 hebben een Lightning-poort, terwijl de varianten van dit jaar een USB-C-poort hebben. Met iOS 17 hebben alle modellen van de tweede-generatie AirPods Pro echter een handige nieuwe functionaliteit gekregen.

Gespreksdetectie

Mijn vrouw heeft de slechte gewoonte om met me te praten als ik aan het afwassen ben. Ik heb haar verteld dat dit mijn heilige podcast-luistertijd is, mijn mindfulness-oefening voor 's avonds, wanneer ik mijn AirPods in mijn oren heb en niet gestoord wil worden.

Maar hoe kan ik haar weerstaan als ze deze regel breekt? Als ze glimlachend op me afkomt, moet ik mijn vinger een seconde naar haar opsteken terwijl ik Siri opdracht geef om te pauzeren waar ik naar luister of verwoed mijn handen afdroog zodat ik in een AirPod-steel kan knijpen.

Er is nu een betere manier, die ik tijdens mijn reis voor het eerst heb getest.

Met een nieuwe functie, Gespreksdetectie genaamd, registreren mijn AirPods Pro wanneer ik begin te praten en versterken ze tegelijkertijd de stem of stemmen van degene met wie ik in gesprek ga - bijvoorbeeld met mijn ouders of mijn zus, of als ik reageer op het aanbod van een stewardess om iets te drinken. Dit maakt het communiceren met andere mensen terwijl ik oordopjes draag veel vloeiender dan voorheen.

En ja, sinds ik thuis ben van mijn reis heb ik Gespreksdetectie gebruikt met mijn vrouw.

Conclusie: 👍 Interactie met anderen terwijl je AirPods Pro draagt is een stuk makkelijker geworden.

Adaptieve audiomodus

Een andere verbetering van AirPods Pro in iOS 17 is de Adaptieve modus, die Actieve ruisonderdrukking en Transparantie combineert om de actieve ruisonderdrukking aan te passen aan veranderende omgevingsgeluiden. Ik heb dit niet veel gebruikt tijdens mijn reis omdat Marlow stil is. Ik heb het echter wel getest op luchthavens en in vliegtuigen en vond het daar maar matig nuttig. Volledige actieve ruisonderdrukking was effectiever. Adam Engst meldde vervolgens dat hij het lagere niveau van ruisonderdrukking van de Adaptieve audio-modus nuttiger vond in vliegtuigen bij interactie met mensen om hem heen.

Conclusie: 👎 Stilte is goud, en de Adaptieve audio-modus bood daar niet zoveel van als ik wilde.