Als "Niet storen tijdens autorijden" is geactiveerd, kun je maar weinig doen met je iPhone. Je ziet maar één enkele melding, die aangeeft dat de functie aan staat. Om de functie uit te schakelen, tik je op de melding en kies je "Ik ben niet aan het rijden" "Schakel Niet storen tijdens autorijden uit". Ben je passagier, dan kan je eventueel op de Home-knop drukken en tikken op "Ik ben niet aan het rijden". Maar dat is het wel zo'n beetje. Als "Niet storen tijdens autorijden" eenmaal aan staat, ontvangt je iPhone niet alleen geen berichten maar kun je ook niet bij het Beginscherm, Widget-scherm, Bedieningspaneel of de camera. Vreemd genoeg kan je Siri wel activeren door de Home-knop in te drukken maar werkt de hands-free "Hey Siri"-functie niet.
Als je echter voor je rit al iets afspeelt, kan je dit wel bedienen met de knoppen op het Toegangsscherm. Stapsgewijze navigatie werkt ook normaal. Google Maps heeft alleen audio-navigatie terwijl Apples app Kaarten naast audio-navigatie ook beeld op het Toegangsscherm toont. Maar als je tijdens het rijden je route wilt aanpassen dan zal je "Niet storen tijdens autorijden" moeten uitschakelen.
Als je CarPlay gebruikt schijnt het nog steeds te werken, hoewel meldingen wel worden geblokkeerd. Geen van mijn auto's ondersteunen CarPlay dus ik kan dit niet bevestigen.
Als iemand je een bericht stuurt als je aan het rijden bent, zullen ze een geautomatiseerd bericht ontvangen dat standaard luidt:
Ik ben aan het rijden met "Niet storen tijdens autorijden" ingeschakeld. Ik zie je bericht wanneer ik op mijn bestemming aankom.
Je kunt dit bericht aanpassen onder "Instellingen > NIET STOREN TIJDENS AUTORIJDEN > Automatisch antwoord".
Standaard stuurt Berichten alleen automatische antwoorden naar mijn favoriete contacten. Om iemand toe te voegen, tik je bij het desbetreffende contact in Contacten helemaal onderaan op "Zet in favorieten". Je kunt in "Instellingen > NIET STOREN TIJDENS AUTORIJDEN > Automatische antwoorden sturen aan" instellen dat andere contacten ook dit bericht krijgen.
Dit lijkt echter alleen te werken voor de ingebouwde app Berichten, voor zowel sms-berichten als iMessages. Wellicht dat Apple dit in de toekomst ook open zal stellen voor andere apps.
In mijn ervaring zit "Niet storen tijdens autorijden" me niet in de weg. Ik rijd er eigenlijk rustiger door, omdat ik geen berichten meer ontvang. Die zijn bij mij zelden dringend. Wat me stoort, is niet zozeer het ontvangen van de berichten als wel het feit dat ik erover moet nadenken of ik er iets mee ga doen. Het is dus prima dat ze allemaal tegelijkertijd binnenkomen zodra ik op mijn bestemming ben.
Belangrijker is natuurlijk dat "Niet storen tijdens autorijden" het aantal gewonden en doden in het verkeer zou kunnen helpen reduceren doordat jij en andere chauffeurs beter op de weg letten. Het zou geweldig zijn als die statistieken inderdaad verbeteringen laten zien zodra iOS 11 beschikbaar komt.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Hoewel het voelt alsof we al eeuwen vingerafdrukscanners in onze iPhones en iPads hebben, is het toch pas vier jaar geleden dat Apple Touch ID introduceerde. Touch ID heeft de manier waarop we onze apparaten activeren voorgoed veranderd. (Lees voor meer details over hoe vingerafdrukscanners werken mijn artikel "Vragen en antwoorden over vingerafdrukken scannen", 10 september 2013.) Touch ID was een geraffineerde, kleine innovatie die voor doorsnee iPhone-gebruikers een verbetering van de beveiliging betekende zonder de bediening noemenswaardig ingewikkelder te maken.
De echte innovatie van Touch ID was niet het inbouwen van een vingerafdrukscanner in een smartphone (Apple was zeker niet de eerste die dat deed) maar de wijze waarop Apple Touch ID integreerde met de hardware van de iPhone, zijn sleutelhanger en lange wachtwoorden. Touch ID is geen vervanging voor wachtwoorden maar een toevoeging. Met je vingerafdruk ontgrendel je feitelijk je wachtwoord, waarmee vervolgens je iPhone en je sleutelhanger, waarin zich al je app-wachtwoorden bevinden, ontsloten worden.
Dit alles gebeurt onder beheer en bescherming van speciale beveiligingshardware in de Secure Enclave, een coprocessor die is ingebouwd in de A7 en nieuwere versies van Apples iPhone-chip voor het afhandelen van versleuteling en wachtwoordenbeheer. Je vingerafdruk wordt alleen op je apparaat opgeslagen en herkend (hij kan er niet eens uit) en die vingerafdruk zelf verlaat nooit de Secure Enclave.
Het resultaat van dat alles is dat iOS-gebruikers de veiligheid hebben van een sterk wachtwoord en het gemak van helemaal geen wachtwoord. Weliswaar vereist Apple dat gebruikers soms, onder speciale omstandigheden, hun wachtwoorden ingeven, maar in het dagelijkse gebruik hoef je niet elke keer als je op een sms-bericht wilt reageren je wachtwoord in te tikken. Het grootste nadeel van Touch ID is dat de sensor ruimte vereist op de voorkant van de iPhone, ruimte die dus niet beschikbaar is voor het scherm.
Speculeren over hypothetische Apple-producten is nooit zonder risico, maar het is een feit dat Apple onlangs, en ongetwijfeld per ongeluk, de firmware voor de nog te introduceren HomePod smart speaker publiceerde. Deze firmware zit vol met verwijzingen naar andere producten en technologieën die onder ontwikkeling zijn, en deze verwijzingen maken het tamelijk waarschijnlijk dat Apple werkt aan een geüpdatete iPhone die met gezichtsherkenning in plaats van een Touch ID sensor werkt.
Gezichtsherkenning is een totaal andere biometrische technologie die historisch veel moeilijker te implementeren is dan een vingerafdrukscanner. Vingers kunnen nat en vies worden en schrammen kunnen oplopen, maar moderne sensors maken van meer zaken gebruik dan enkel de randen en groeven en apparaten als iPhones kunnen meerdere vingerafdrukken opslaan.
Zoals eenieder die in de ochtend in een spiegel heeft gekeken je kan vertellen, veranderen gezichten in de loop van de dag. We dragen brillen, begeven ons in verschillende belichtingsomstandigheden en sommige mannen scheren zich onregelmatig. Erger nog: in dit selfie-tijdperk is er geen gebrek aan foto's van onze gezichten in hoge resolutie op internet en veel mensen hebben printers van hoge kwaliteit. Hackers versloegen onlangs Samsungs gezichtsherkenningssysteem met een foto en een contactlens.
Ik heb geen idee hoe een potentieel "Face ID" zou kunnen werken, maar ik weet wel waar ik op moet letten als Apple gezichtsherkenning toevoegt aan het iOS-beveiligingsarsenaal. Als we in overweging nemen hoe Apple normaal gesproken met dit soort transities omgaat, kunnen we bepaalde aannames doen over hoe het eruit zou komen te zien. Het gaat erom gelijkwaardigheid te bepalen, in plaats van nauwkeurigheid. Het maakt ons niet uit of Face ID (voorlopig houden we het op die naam) hetzelfde werkt als Touch ID. We willen gewoon dat het erop lijkt, of zelfs beter is op andere manieren.
Laten we, voordat je in paniek raakt over een wereld waarin iemand je iPhone kan ontgrendelen door een iPad omhoog te houden met daarop een foto van jou (laten we eerlijk zijn, dat is de eerste hack die we allemaal zullen proberen), nadenken over het probleem en waar we op moeten letten wanneer Apple inderdaad Face ID uitbrengt.
Is Face ID net zo veilig als Touch ID? -- Het antwoord op die vraag is meer dan een simpel ja of nee. Wanneer ik naar de beveiliging van Touch ID vandaag de dag kijk, zie ik drie aspecten om in ogenschouw te nemen wanneer Face ID verschijnt:
Kost het net zoveel om te omzeilen? Touch ID is niet perfect. Er zijn een aantal manieren om nep-vingerafdrukken te maken die het voor de gek kunnen houden. De financiële kosten vormen geen belemmering voor een serieuze aanvaller, maar de aanvallen kosten dermate veel tijd dat de overgrote meerderheid van iPhone-gebruikers zich er geen zorgen over hoeft te maken. Ik weet zeker dat er iemand een manier zal bedenken om Face ID voor de gek te houden, maar als je daarvoor foto's vanuit meerdere hoeken moet nemen, een 3D-model moet berekenen, een 3D-print van het model moet maken en dat nauwkeurig moet bekleden met extra gezichtsdetails, dan noem ik dat winst voor Apple. Het zou echter wel een spectaculaire presentatie op een hackersbijeenkomst vormen.
Heeft het een vergelijkbaar percentage fout-positieve resultaten? In de beveiliging is het "percentage fout-positieve resultaten" het aantal keren dat een systeem een vingerafdruk (of gezicht) zal accepteren als correct, terwijl het niet correct is. Als je honderd mensen in een kamer laat proberen jouw iPhone te ontgrendelen en de vingerafdruk van één ander persoon blijkt te werken, dan is het relatieve aantal fout-positieven 1 procent. Uit wat ik zoal zie, is het percentage fout-positieven klein genoeg om het in normaal gebruik praktisch op nul te stellen. Zolang Face ID ongeveer hetzelfde resultaat behaalt, dan kunnen we los.
Gebruikt het systeem een net zo veilige hardware/software-architectuur? Zoals hierboven aangegeven, is een van de belangrijkste aspecten van Touch ID hoe het verknoopt is binnen de Secure Enclave. Ik zou geschokt zijn als Apple niet ditzelfde model zou gebruiken, maar je kunt wel verwachten dat het anders wordt vanwege de ondersteuning van de andere manier van verwerken en het multifunctionele karakter van de hardware die daaronder zit, zoals de camera. Mocht Apple inderdaad Face ID uitbrengen, dan gok ik erop dat zij een speciale processor zullen gebruiken die aan meer dan één sensor verbonden is, zodat de beveiliging ervan minstens zo goed is als die van Touch ID.
Kan Face ID net zoveel als Touch ID? -- Zoals ik al zei: het knappe van Touch ID was dat het de gebruiker in staat stelt om, in de meeste gevallen, een sterk wachtwoord te gebruiken met hetzelfde gemak als helemaal geen wachtwoord. Dit was een van de belangrijkste aspecten die Touch ID onderscheidde van andere manieren van vingerafdruk-beveiliging op de telefoon die eerder geprobeerd zijn: de soepele koppeling van de vingerafdruk met het wachtwoord. Als je het hebt over gebruiksgemak, dan zou je je moeten richten op vier criteria:
Is het net zo snel? De eerste versie van Touch ID was redelijk snel, en had een seconde of minder nodig. De huidige, tweede versie is zo snel dat je het meestal niet eens merkt. Face ID moet niet veel langzamer zijn dan Touch ID, zodat de gemiddelde gebruiker het verschil niet merkt. Als ik mijn iPhone even recht voor mijn gezicht stil moet houden, terwijl een klein venstertje in de zoeker verschijnt met een voortgangsbalk die meldt: "Gezicht aan het verifiëren...", dan wordt het een misser. Maar we weten allemaal dat dat waarschijnlijk niet gaat gebeuren.
Werkt het onder net zoveel verschillende omstandigheden? (in de nacht, terwijl je wandelt enzovoorts) Touch ID is verre van perfect. Ik ga vaak naar sporttraining en, geweldige atleet die ik ben, ik transpireer net zo erg als de kwade Moist uit de meezing-blog van Dr. Horrible. En Touch ID werkt niet zo goed met zweterige vingers. Face ID hoeft echt niet in precies dezelfde omstandigheden te werken, maar moet wel werken in een vergelijkbaar aantal gewone alledaagse situaties. Bijvoorbeeld: ik gebruik Touch ID om mijn telefoon te ontgrendelen, als die op tafel ligt en ik hem doorgeef aan één van m'n kinderen. Ik gebruik hem ook als ik op mijn zij in bed lig, met mijn gezicht geplet in het kussen. Face ID zal dan waarschijnlijk vragen om de telefoon op te pakken en ernaar te kijken. Aan de andere kant zal ik het waarschijnlijk wel kunnen gebruiken als ik natte handen heb, in de keuken. Een compromis is geen probleem zolang het niet veel uitmaakt of per saldo hetzelfde of meer oplevert. Aangezien de HomePod-firmware een aanwijzing geeft dat de sensor van Face ID misschien wel met infrarood werkt, zal het waarschijnlijk ook in het donker werken.
Is het net zo betrouwbaar? Het sleutelwoord is hier "percentage fout-negatieven". Ik meldde het al eerder: het percentage fout-positieve resultaten zegt hoe vaak een sensor de verkeerde biometrische gegevens als correct aanmerkt. Andersom zegt het percentage fout-negatieven hoe vaak de sensor een correcte biometrische input afwijst als fout. Zelfs de tweedegeneratie-Touch ID kan soms wat lastig werken, zoals in mijn voorbeeld hierboven van de sporttraining, en voor sommige gebruikers werkt Touch ID echt niet betrouwbaar. Face ID zal met kwesties moeten kunnen omgaan als veranderingen in de gezichtsbeharing, belichting, bewegingen enzovoort. Deze vraag heeft betrekking op een aantal situaties waar Face ID werkt, maar luidt in feite: "Is Face ID wel net zo bedrijfszeker als Tocuh ID binnen de scenario's die ondersteund worden?" Dit is nu juist een terrein waarin ik mij wezenlijke verbeteringen kan voorstellen ten opzichte van Touch ID.
Biedt het een vergelijkbare reeks functies? Mijn vrouw en ik vertrouwen elkaar en staan elkaar de toegang tot al onze apparaten toe. Met Touch ID nemen wij elkaars vingerafdrukken op. Na verloop van tijd zou Touch ID ook beter moeten worden. In het ideale geval zou Face ID op een vergelijkbare manier moeten werken en meer dan één persoon toegang moeten kunnen geven. Ook zou het beter moeten worden, in plaats van slechter, naarmate de tand des tijds en de zwaartekracht hun weerslag krijgen op ons gezicht.
Wordt het een succes? -- Als Face ID werkelijkheid wordt, zullen er heel wat artikelen geschreven worden over de verschillen met Touch ID. Heel wat mensen zullen klagen dat het niet precies hetzelfde werkt, en heel wat beveiligingsonderzoekers zullen een manier vinden om de beveiliging te omzeilen. Maar wat werkelijk van belang is, is of Face ID hetzelfde doel bereikt, namelijk:
de gebruiker in staat stellen om, in de meeste gevallen, een sterk wachtwoord te gebruiken met hetzelfde gemak als helemaal geen wachtwoord.
Face ID hoeft niet precies hetzelfde te zijn als Touch ID. Het moet alleen maar bij alledaags gebruik redelijk vergelijkbaar werken. Ik zet er geen geld op in dat Face ID in een toekomstige iPhone geïntroduceerd wordt, maar ik wed er wel om dat als het komt, Apple ervoor zal zorgen dat het over het algemeen net zo goed werkt als Touch ID. Mocht Face ID beschikbaar komen, dan denk ik dat het net zo moeilijk of nog moeilijker te foppen zal zijn, dat het verknoopt zal worden in de Secure Enclave, dat het uiterst snel zal werken, en dat het zal werken in de meeste alledaagse situaties waarin de eerdere pogingen tot gezichtsherkenning op de smartphone mislukten.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als kind was ik een boekenwurm en las ik zowat elke dag een boek. Ik woonde in het buitenland en Engelstalige boeken waren lastig te verkrijgen dus ik verslond elk exemplaar waar ik aan kon komen. Hoewel dit lang voordat ik iets van computers afwist was, herinner ik me de fantasie om op de een of andere manier elk boek dat bestaat beschikbaar te hebben via een soort apparaat.
Vandaag de dag benadert de realiteit die droom. We hebben de technologie, maar we worden nog afgeschrikt door intellectuele eigendomsrechten. Miljoenen boeken zijn niet beschikbaar in digitale vorm en zullen dat ook nooit worden als advocaten hun zin krijgen. Ik vind dit frustrerend, omdat ik mijn boeken veel liever digitaal lees. Digitale boeken zijn lichter en makkelijker te lezen, hebben platte in plaats van gebogen pagina's, kunnen consistente verlichting hebben, zijn instelbaar en kunnen worden gemarkeerd zonder dat de leesbaarheid verstoord hoeft te worden en je kan er uitgebreid notities aan toevoegen. En ik kan er duizenden van meenemen op mijn iPad.
Ik geef zelfs zoveel meer om digitale boeken dat ik een paar jaar geleden de radicale stap heb gezet om 90 procent van mijn gedrukte boeken aan de plaatselijke bibliotheken te schenken. Ik bevrijdde er tien boekenkasten van 72 inch mee, in feite een hele kamer met nieuwe ruimte! Ik realiseerde me dat ik in vijf jaar geen van mijn gedrukte boeken gelezen had, sinds de iPad verscheen. Ik wist dat ik dat ook niet zou doen. Als ik een boek dat ik bezat opnieuw wilde lezen (zoals "The Hobbit", voordat de eerste film uitkwam), kocht ik die gewoon opnieuw in de digitale uitvoering.
Ik heb een paar van mijn favoriete gedrukte boeken bewaard en ik heb nog steeds ongeveer duizend boeken over. Maar mijn langetermijndoel was erachter te komen hoe ik ze kon digitaliseren.
Eerste pogingen -- Het eerste wat ik een paar jaar geleden probeerde, was het scannen van boeken met een flatbed-scanner. Dit werkte heel behoorlijk, met name in combinatie met bepaalde software die ik schreef om de scans van twee pagina's te splitsen. Ik heb alle afbeeldingen in Adobe Acrobat Pro gebracht, die hen in een enkele pdf samengevoegde, en ik heb OCR op de tekst toegepast, zodat alles doorzoekbaar werd.
Het probleem was dat het scanproces traag was: ongeveer 30 seconden per pagina, plus de tijd die het me kostte om naar de volgende pagina te bladeren, het boek correct te plaatsen en de volgende scan te starten. Het duurde me ongeveer 2 uur om een boek te doen, het was vervelend en het viel mij fysiek zwaar om zo lang in dezelfde positie blijven staan. En dan moest ik alle nabewerkingen nog doen.
Zoekend op internet naar andere oplossingen kwam ik erachter dat boekscanners waanzinnig duur zijn. Aan de dure kant van het spectrum waren professionele machines die door bibliotheken worden gebruikt en die 100.000 dollar of meer kosten. Aan de goedkope kant waren in elkaar gesleutelde apparaten van twijfelachtige betrouwbaarheid die me nog steeds duizenden dollars kostten.
De beste oplossing is misschien een eenvoudige doorvoer-scanner die het blijkbaar uitstekend doen, als je bereidt bent de rug van je boeken af te hakken om zo het boek in losse vellen te krijgen, iets dat ik niet was.
Later experimenteerde ik met mijn eigen probeersels, in een poging met een soort houder voor een digitale camera om foto's van boeken te maken.
Het probleem zat hem echter niet in de camera. Het waren de boeken zelf. Perfect gebonden boeken zijn niet ontworpen om plat te blijven liggen en de aard ervan is dat wanneer je een boek doorbladert, de aantallen pagina's aan de rechter- en linkerzijde veranderen, wat een ongelijke hoogte van het boek tot gevolg heeft. Zonder een of andere manier om pagina's plat te drukken, blijf je zitten met allerlei vervormingen van de gebogen en ongelijke pagina's.
Ik gaf het op.
En daar was CZUR -- Onlangs was ik op Amazon en daar zag ik iets dat me herinnerde aan mijn verlaten zoektocht naar een betaalbare, onderhoudbare boekscanner. Zonder veel verwachtingen typte ik 'boek scanner' in en tot mijn verbazing zijn er nu een paar beschikbaar en is de prijs radicaal gedaald.
Aan de goedkope kant zijn er overhead-scanners voor minder dan $ 100. Deze bieden niet veel op het gebied van software of ondersteuning (de meeste zijn niet compatibel met de Mac) en ze zijn niet veel beter dan een constructie met je eigen camera. Je camera is waarschijnlijk ook van een veel betere kwaliteit.
Toen liep ik tegen de CZUR M3000 Professional Book Scanner aan, die blijkbaar een Indiegogo-project was en nu een kant-en-klaar product. De CZUR is niet goedkoop ($ 399), maar ook niet duur in vergelijking met professionele oplossingen. Mijn filosofie is dat als ik er 400 boeken mee kan scannen, ik in feite een dollar per boek betaal, wat al veel goedkoper is dan waarvoor ik ze zou kunnen kopen, zelfs als ze allemaal digitaal beschikbaar waren. Zelfs met maar 100 boeken scannen, haal ik de scanner er al uit, al geldt dat natuurlijk niet voor mijn tijd.
De CZUR is gemaakt door een startend Chinees bedrijf en is een rare mix van professioneel en amateuristisch. Bijvoorbeeld: de verpakking is overdreven uitbundig. Apples verpakkingen lijken er alledaags bij. Zelfs het USB-snoer is in een kleine gelabelde doos verpakt die past in een sleuf in een andere doos. Maar andere onderdelen lijken primitief. De software is eigenzinnig, op zijn zachtst gezegd. Maar het goede nieuws? Het werkt.
Wat hardware betreft, is de CZUR een eenvoudige overhead-scanner. Hij is uitgerust met ingebouwde ledlichten om het voorwerp te verlichten en een 16 megapixel Sony-camera van hoge kwaliteit. (Er zitten ook nog wat extra ledlichten op die werken op ingebouwde oplaadbare batterijen, maar ik ben er niet achter gekomen waarom die nuttig zijn.) Er zit ook een zwarte rubberen scanmat bij die voor het vereiste contrast zorgt, en twee setjes vreemd ogende gele duimkapjes die je moet gebruiken wanneer je de pagina's van je boek openhoudt zodat de app CZUR Scanner je duimen kan identificeren en van de scan verwijderen.
Het belangrijkste zijn de twee bedrade knoppen in de doos: één voor je hand en één als voetpedaal. (Je kunt er echter maar één tegelijk aansluiten.) Deze laatste is fantastisch om pagina's snel te scannen terwijl je het boek met je handen openhoudt.
Hardware die je niet kunt zien is onder meer een microfoon (de scanner luistert naar geluiden waarmee de mobiele app bij het instellen je wifi-wachtwoord verstuurt) en lasers waarmee de CZUR de kromming van elke pagina van je boek detecteert.
De CZUR ondersteunt wifi voor draadloos scannen naar de CZUR-cloud (een account van 10 GB is gratis), maar het instellen is zo ingewikkeld en de software zo beperkt, dat je hem alleen via USB op een computer zult willen aansluiten.
Een voorbeeld van de cloud-rommel: de iPhone-app CZUR Cloud liet me geen nieuwe cloud-account instellen omdat ik niet wist wat ik in het veld "verification" moest invoeren. Uiteindelijk ben ik naar de website gegaan om de account daar in te stellen, en daar kreeg ik een CAPTCHA om in te voeren. Dat was dus de "verification", maar die verscheen nooit in de mobiele app!
Een ander probleem met CZUR Cloud is dat er geen gemakkelijke manier is om een scan te verwijderen. Je kunt inloggen in je cloud-account op de CZUR-website en daar scans verwijderen, maar er is wel een vreselijke bug: de miniaturen die je niet hebt geselecteerd worden verwijderd in plaats van de geselecteerde. Na die slechte ervaring heb ik besloten om alle cloud-functies te laten voor wat ze zijn.
Een boek scannen -- Ik ga jullie niet vervelen met wat ik allemaal heb geprobeerd. Laten we het er gewoon op houden dat de software CZUR Scanner nog wat moet worden verbeterd. De documentatie is in nauwelijks te begrijpen Engels, en soms houdt de tekst helemaal geen steek. Hier is een voorbeeld:
Nothing except scanning material should be in the "the preview area", or will interference algorithm and affect the scanning effect. Such as "hand" USB button 'line' 'mobile phone' and 'pen' etc.
Zoals je ziet: dit is te begrijpen, maar het gaat om een eenvoudige opdracht ("breng alleen voorwerpen die moeten worden gescand in het scanbereik") die praktisch onbegrijpelijk is opgeschreven. Gelukkig zijn er maar weinig instructies!
De interface van CZUR Scanner is niet standaard. In de dialoogvensters worden altijd Confirm-knoppen in plaats van OK gebruikt, ze staan in de omgekeerde volgorde (dus met Cancel rechts) en geen van beide knoppen is standaard geselecteerd, waardoor je niet gewoon op Return kunt drukken. De app heeft zelfs geen menucommando Quit! Je sluit de software af door op de sluitknop van het hoofdvenster te klikken.
Eerst kreeg ik CZUR Scanner helemaal niet aan de praat: ik kreeg een zwart venster in de scan-modus. Nadat ik in een Amazon-bespreking gelezen had dat de software het wel deed in Sierra, heb ik mijn Mac geüpgraded van OS X 10.11 El Capitan naar macOS 10.12 Sierra, waarna CZUR Scanner het wel deed. Na enkele experimenten met middelmatig resultaat probeerde ik eindelijk echt een boek te scannen... en alles ging verrassend goed.
Sindsdien heb ik meerdere boeken gescand, en het proces is vrij eenvoudig. Je zet de scanner aan, start CZUR Scanner op en gaat in de scan-modus. Daar configureer je het type scan (kleur, grijswaarden of zwart-wit) en de vereiste nabewerking (een vlak voorwerp, boekpagina's tegenover elkaar, handmatig instellen of geen nabewerking).
De nabewerking is waar de meeste magie gebeurt, vooral voor boeken, omdat CZUR Scanner daar scans van tegenover elkaar liggende pagina's opsplitst in afzonderlijke pagina's, gekromde pagina's rechtzet enzovoort. Je zou de nabewerking ook nog later kunnen veranderen, maar dat bleek niet goed te werken (tegenover elkaar liggende pagina's worden bijvoorbeeld niet opgesplitst in afzonderlijke pagina's) tenzij je de juiste modus kiest voordat je gaat scannen.
Ik dacht eerst dat zwart-wit de beste stand was voor boeken, omdat de beeldbestanden dan kleiner zouden zijn, maar latere experimenten wezen uit dat grijswaarden beter is en kleinere bestanden oplevert. Vraag me niet waarom, ik denk dat het een bug is.
Na de configuratie van CZUR Scanner ga je naar de scanner en zet je de vingerkapjes op je duimen. Open het boek bij de eerste twee pagina's, houd het open met je duimen en druk op het voetpedaal om een foto te nemen. Volgens CZUR duurt dit minder dan 1,5 seconde. Het eigenlijke nemen van de foto gebeurt misschien wel zo snel, maar de bijkomende stap waarbij de rode laserstralen over het boek gaan om de kromming van de pagina's te detecteren, duurt langer. Niettemin is het snel: slechts enkele seconden per tweetal tegenover elkaar liggende pagina's.
Wanneer de laserstralen weg zijn, draai je de pagina om, houd je het boek open met aan weerszijden een duim en druk je opnieuw op het voetpedaal. Herhaal dit tot je het einde van het boek hebt bereikt.
Het proces klinkt misschien saai, maar omdat het zo snel is, heb je geen tijd om je te vervelen. Toen ik mijn flatbed scans deed, was het proces zo traag dat ik vaak afgeleid werd. Ik ging dan een spel op mijn iPhone spelen of iets op mijn iPad lezen.
Een nadeel van het in één keer scannen van een heel boek is dat je niet weet of je iets verkeerd doet totdat je klaar bent. (Het doet me denken aan de tijd waarin je met de instellingen van je filmcamera wilde experimenteren maar dagen later, als de film ontwikkeld was, je niet meer kon herinneren wat je gedaan had om een bepaald effect te bereiken.)
Je kunt echter stoppen of pauzeren tijdens het scannen van een boek. Aangezien de app CZUR Scanner het grootste deel van de aanpassingen uitvoert, maakt het niet uit of je boek in precies dezelfde positie is als de vorige keer, zodat het makkelijk is door te gaan waar je gebleven was. Ben je eenmaal begonnen en heb je het gevoel dat er met een scan iets mis is, stop dan en controleer de afbeeldingen voordat je verdergaat. Zo leer je wat wel en niet werkt.
Theoretisch kan het scannen van een heel boek minder dan 15 minuten duren, afhankelijk van de lengte ervan, maar mijn eerste pogingen verliepen langzamer. Het scannen van een oude paperback van 150 pagina's nam bijna 30 minuten in beslag, met een paar problemen. Later heb ik een modern boek met harde kaft gescand en dat verliep soepel. Voor 356 pagina's duurde dit 25 minuten. Bij latere pogingen ben ik dichter bij die grens van 15 minuten gekomen, maar 20 minuten per boek lijkt normaal te zijn, en nog een paar minuten extra als je enkele pagina's opnieuw moet doen.
Zodra je klaar bent met het scannen, kun je het scanvenster op je Mac sluiten. Merk op dat je niet op de standaard MacOS-knop om het venster te sluiten klikt, maar op een speciale kleine "x" die verschijnt onder de titelbalk.
Dit brengt je terug naar het hoofdvenster van CZUR Scanner, waar je je scans kunt bekijken, die aan de rechterkant verschijnen als een lijst genummerde beeldbestanden.
CZUR Scanner heeft een batchmodus waarmee je globale reparaties kunt toepassen op groepen afbeeldingen. Dat is wel handig. Je kunt roteren, bijsnijden, het contrast wijzigen, een kleur aanpassen, afbeeldingen verwijderen en zelfs pagina's vervangen. Als je een pagina vervangt, brengt CZUR Scanner je terug naar de scanmodus en zodra je de pagina bevredigend hebt gescand, vervangt hij slim de door jou aangegeven pagina, ook al was het maar één van twee tegenover elkaar liggende pagina's.
Helaas heb ik ervaren dat de scans van pagina's veel verschillen in grootte en positionering, waardoor batchgewijs bijsnijden nutteloos is. Bijvoorbeeld: sommige pagina's worden licht geroteerd, terwijl andere verschillende marges hebben. Als de scans uniformer waren, kon je bijvoorbeeld alle afbeeldingen bijsnijden om dingen zoals kopteksten en voetteksten te verwijderen die je niet wilt in de middels OCR gelezen tekst.
Een video op de website van CZUR toont een extra scherm voor "handmatig bijwerken" dat, voor zover ik weet, niet beschikbaar is in de Mac-versie van CZUR Scanner. Sommige van deze aanpassingen zien er goed uit, zoals het bijstellen van de vorm van de scan en het handmatig instellen van de scheiding tussen pagina's. Hopelijk zullen deze verbeteringen binnenkort in een update verschijnen.
Idealiter, daarentegen, hoeft je geen extra bewerkingen te doen. Bij mijn eerste boek moesten een aantal scans opnieuw gedaan worden, net als bij mijn tweede, maar mijn derde boek was prima bij de eerste poging. (Bewijs dat oefening kunst baart! Een later boek gaf meer problemen, maar ik werkte sneller en het boek was een ouder exemplaar dat ook niet goed deed wat ik wilde.)
Welke problemen kunnen je ondervinden tijdens het scannen?
Het afvlakken van gebogen pagina's werkt verrassend goed, maar is niet perfect. Hetzelfde geldt voor de duimverwijdering en rotatie van pagina's. Ik heb inconsistenties opgemerkt in hoe deze functies werken. In elk boek dat ik heb gedaan, zijn sommige pagina's licht gekromd of niet goed afgesneden. Soms is een duim niet helemaal verwijderd, soms is er visuele vervorming en vaak is extra kantmateriaal meegenomen. In het algemeen zijn dit kleine visuele eigenaardigheden. Ze verstoren niet de OCR of de leesbaarheid van het boek, maar ze betekenen wel dat de scans niet perfect zijn. Voor mijn doeleinden is dit prima, maar als je foutloze scans wilt, zal de CZUR die niet leveren.
Sommige boeken hebben een smalle kantlijn, zodat je duimen in de scan verschijnen. De CZUR-scanner lijkt een beetje te veel te wissen bij het verwijderen van je duimen, dus zelfs als je duim een paar millimeter uit de tekst is, kan een deel van de tekst verdwijnen.
Sommige boeken zijn behoorlijk stug en willen niet open blijven liggen. Gecombineerd met smalle marges zodat je de pagina's nauwelijks vast kan houden, zorgt dit ervoor dat het langer duurt om de pagina's te scannen. Dit is meestal alleen bij de eerste en laatste pagina's een probleem, en het 'breken' van de rug door het boek helemaal open te vouwen helpt vaak, vooral in het geval van paperbacks.
Let erop dat je een pagina niet recht duwt met je duim. Laat de pagina gewoon gebogen zijn, dan kan CZUR Scanner het vlak maken. Als je het met je duim doet, vervormt de scan.
Gebruik de bijgeleverde duimkapjes. Ze voelen gek aan en maken het scanproces ook lastiger, maar CZUR Scanner gebruikt ze om te bepalen waar de randen van het boek zijn. Als je ze niet gebruikt, zul je waarschijnlijk je handen en armen in de scan zien, en moet je deze pagina's nog nabewerken.
Met twee pagina's tegenover elkaar heeft CZUR Scanner moeite met lege pagina's. Als een van beide pagina's leeg is, zal de andere pagina niet op de juiste manier geroteerd worden. Hij wordt dan onder een vreemde hoek getoond en een deel van de tekst valt buiten beeld. De eenvoudigste oplossing is volgens mij om een merkteken op de blanco pagina te zetten. Dan denkt CZUR Scanner dat er iets op de pagina staat, en worden de pagina's correct getoond. Als je geen merktekens in je boek wil zetten, zou je een Post-It met een merkteken op de pagina kunnen plakken.
Omdat er ledlichten ingebouwd zijn, gaan gladde pagina's een beetje reflecteren. Ik had dit gelezen, maar dacht hier geen last van te hebben. De covers van mijn paperbacks uit de zestiger jaren hebben dit echter heel erg. In eerste instantie overweeg ik die met mijn gewone scanner onder handen te nemen, of een foto te maken met mijn iPhone, maar ik realiseerde me vervolgens dat ik het boek ook iets kon verschuiven. De lichten zitten met name in het midden, dus met het boek wat meer naar de rand gaat het al een stuk beter. Wel scan ik een cover met een handmatige scan. De pagina's in het boek gingen verder goed, maar ook daar geeft glimmend papier problemen. Ik denk dus dat CZUR niet zo goed werkt voor tijdschriften. Ik heb een boek op glimmend papier geprobeerd. Het was leesbaar, maar met onduidelijke vlekken, en veel van de foto's waren onscherp.
Wanneer je klaar bent met bewerken, kun je aanvinken dat dat je alle afbeeldingen wilt exporteren naar een doorzoekbaar PDF-bestand. CZUR Scanner past dan OCR toe. Dit kost tussen de 5 en 10 minuten, afhankelijk van de snelheid van je Mac, maar je kunt natuurlijk even iets anders gaan doen.
Dat is eigenlijk de laatste stap. De resulterende pdf kan vrij groot zijn (mijn boek van 356 pagina's is 86 MB groot) omdat hij lagen met tekst en afbeeldingen bevat, in zwartwit modus, wat grotere bestanden lijkt op te leveren dan bestanden met grijswaarden. (Ik heb ook een boek van 162 pagina's gescand in grijwswaarden, en dat bestand was slechts 22 MB.)
Het zal geen verrassing zijn dat de keuze voor pdf betekent dat je vastzit aan de oorspronkelijke lay-out. Je kunt op de meeste apparaten inzoomen, maar je kunt niet de loop van de tekst aanpassen of iets veranderen.
Omdat er een tekstlaag is, kan je het boek doorzoeken en dat is geweldig, al kunnen fouten in de OCR en scan-rariteiten sommige zoekopdrachten doen mislukken. Zo zocht ik bijvoorbeeld eens naar een zin waarvan ik wist dat die in het boek voorkwam maar meldde Voorvertoning dat die tekst niet voorkwam. Het woord bleek aan het eind van de regel te zijn afgebroken en ik had in mijn zoekopdracht geen koppelteken gebruikt.
Werken met OCR-tekst -- Ik heb de ruwe tekst getest en was redelijk onder de indruk. CZUR Scanner gebruikt de OCR-engine ABBYY FineReader, die beter is dan die van Adobe. Daar CZUR Scanner standaard afbeeldingsbestanden genereert, kun je de OCR ook door andere programma's laten uitvoeren. Maar houd hoe dan ook rekening met veel fouten. Het heeft me enkele uren gekost om een heel boek op te schonen zelfs al gebruikte ik regular expression pattern matching om veelvoorkomende fouten te vinden.
Een deel van het probleem is dat teksten ook kop- en voetteksten kunnen zijn (die dan dus midden in de overige tekst verschijnen), dat CZUR Scanner niet altijd kan zien waar een alinea begint of eindigt (zodat verschillende alinea's worden tot één worden samengevoegd) en dat het programma niet zo goed weet om te gaan met afgebroken woorden aan het eind van de regel. (Die verschijnen dan met een spatie in plaats van een streepje, dus "bommel-ding" wordt "bommel ding")
Boeken verschillen ook enorm van elkaar in hoe ze opgemaakt zijn en in hoe hoofdstukken en paginanummers verschijnen, dus dat moet je handmatig oplossen. Eén boek dat ik scande, had mooie afbeeldingen na de hoofdstuktitels. Iedere titel kreeg daardoor wat onzintekens mee.
Ik heb een klein zoek- en vervangscript geschreven dat ongeveer 75 procent van de meest voorkomende fouten oplost, en in eentje (met een harde kaft, ruime marges en goede typografie) kon ik de rest van de grootste fouten en opmaakproblemen in 10 minuten oplossen.
Bedenk wel dat de kwaliteit slechts "voor persoonlijk gebruik" is en verre van foutloos. Om het perfect te krijgen, zou het nodig zijn iedere regel te lezen en door een spellingscontrole te halen. Je zou dan ook handmatig iedere speciale tekstvormgeving, zoals vet of schuingedrukt met de hand moeten aanpassen. Ik moet dan wel mijn script voor ieder boek een beetje aanpassen, maar tot nog toe is het bijzonder veelbelovend voor wat ik nodig heb.
Weet ook dat ik me met name richt op het scannen van fictie, wat maar heel beperkt is opgemaakt. Als je pagina's met gedichten, formules, figuren, tabellen of meer kolommen scant, dan krijg je waarschijnlijk meer problemen. Ik heb een aantal pagina's gescand van enkelen kookboeken om eens te zien hoe CZUR Scanner zou werken met breuken en ingewikkeldere opmaak. Dit zijn de ruwe scans, geheel onbewerkt en ik heb de tekst erbij gevoegd zodat je kunt zien hoe goed de OCR presteert.
Het voordeel van het hebben de OCR-tekst is dat ik die zelf kan omzetten naar PDF en mijn eigen lettertype, -grootte en -vormgeving kan kiezen. Het resultaat is veel leesbaarder dan een foto van een gedrukte pagina. En het boek gaat van 86 MB naar slechts 1,2 MB!
Een ander groot voordeel van platte tekst is dat je deze kan converteren naar andere formaten, zoals EPUB en Mobi. Je wilt dat doen als je liever op een iPhone (EPUB) of Kindle (Mobi) wilt lezen, omdat deze gewoonlijk niet goed werken met pdf's.
Hoewel ruwe tekst goed is, kost het creëren ervan meer inspanning en als de OCR problemen heeft met een stuk tekst, heb je de oorspronkelijke scanlaag in de pdf niet meer om naar terug te kijken.
Is CZUR het waard? -- Alleen jij kan die vraag beantwoorden. Aangezien bijna alle boeken auteursrechtelijk beschermd zijn, kan je de CZUR niet gebruiken om boeken te digitaliseren om te verkopen, zodat je er geen geld mee kan verdienen.
Ik geloof dat het voor persoonlijk gebruik digitaal maken van boeken die ik bezit, volledig legitiem is. Maar technisch gezien zou ik waarschijnlijk de fysieke exemplaren niet mogen verkopen. Zelfs weggeven is een grijs gebied als ik de scans behoud, alhoewel ik daar wel mee kan leven.
Aangezien ik schrijver en uitgever van beroep ben, respecteer ik auteursrechten en dus veroordeel ik de verspreiding van gescande boeken (tenzij hun auteursrechten zijn verstreken, maar dat duurt tegenwoordig vreselijk lang).
Dus houden we alleen persoonlijk gebruik over. Is het de moeite waard om zelfs maar een uur te spenderen om een boek te digitaliseren dat je misschien nooit meer leest? Hoe je die vraag beantwoordt, hangt af van het boek, wat voor een lezer je bent en hoeveel tijd je hebt. De CZUR is makkelijk om te gebruiken, dus je kan 's avonds een paar boeken scannen terwijl je televisie kijkt.
Dat ga ik doen en ik zal waarschijnlijk alleen bij een paar van mijn favoriete boeken, of boeken met verschrikkelijk kleine lettertjes die ik beter leesbaar wil maken, de moeite nemen de ruwe tekst om te zetten. De meeste boeken laat ik gewoon als afbeeldingen.
Maar onthoud: een digitale bibliotheek heeft meer voordelen: het kunnen zoeken naar een tekst van een boek is geweldig en het kan essentieel zijn als je schrijver of onderzoeker bent. Het kan geweldig zijn je thuisbibliotheek met je mee te nemen tijdens een reis. Digitale toegang tot boeken die niet digitaal beschikbaar zijn, is ook een enorme overwinning als je fan bent van digitaal lezen. Bedrijven kunnen de CZUR ook gebruiken voor het digitaliseren van oude catalogi, juridische documenten en dergelijke die een historische waarde hebben maar die veel ruimte innemen.
Als je nog geen flatbed scanner hebt, kan je de CZUR gebruiken voor andere soorten scans en hij is vooral handig voor zeer grote of driedimensionale objecten. Hij is ook veel sneller dan een flatbed, alhoewel dat alleen een belangrijke factor is als je veel scans maakt. Helaas denk ik niet dat deze andere toepassingen de prijs van de CZUR rechtvaardigen. Het echte doel is het scannen van boeken en als dat je niet aantrekt, behoor je niet tot de doelgroep.
De CZUR is zeker geen scanner voor iedereen, maar als je veel gedrukte boeken hebt die je graag in digitale vorm wilt hebben en je bereid bent een leercurve en onhandige software te verdragen, werkt hij goed.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
CleanMyMac 3.8.6 -- MacPaw heeft CleanMyMac 3.8.6 uitgebracht. Het programma werkt nu beter samen met 1Password en LaunchBar, en de cache van Dropbox wordt nu correct genegeerd als deze aan de lijst van te negeren onderdelen is toegevoegd. De update van de universele app voor het opschonen en onderhouden van je Mac geeft nu in het CleanMyMac 3-menu correct weer hoeveel vrije ruimte je nog hebt. De update zorgt dat de hoeveelheid opgeschoonde ruimte in schermen die na een opschoonactie verschijnen daadwerkelijk herberekend is, en lost het probleem op waarbij de grootte van de app in het de-installatiepakket werd weergegeven als 0 wanneer je hier via het contextuele menu naar keek. Tot slot is de fout opgelost die maakte dat SIP-locaties (locaties van de System Integrity Protection) onterecht werden meegenomen in een opschoonactie van macOS-lokaliseringen. ($ 39,95 nieuw, beschikbaar als onderdeel van het Setapp-abonnement ($ 9,99 per maand), gratis als update, 10.9+)
Reacties - CleanMyMac 3.8.6
Alfred 3.4.1 -- Running with Crayons heeft Alfred 3.4.1 uitgebracht. De update van dit programma om met toetsaanslagen andere programma's te starten, voorkomt dat incompatibele workflows (die oudere versies van Alfred-acties bevatten, bijvoorbeeld vanuit apps van derden) actief worden in macOS 10.12.4 Sierra en later. Verder kreeg het JSON-formaat voor output-scripts nieuwe functionaliteit, wordt nu de cache van de tekstfragmenten-database correct bijgewerkt als je fragment-triggers dupliceert, is het nu mogelijk om de functie Snippet Trigger te verbinden aan een input-object, en functioneert het systeemcommando voor schermbeveiliging in 10.13 High Sierra correct. (Gratis voor basisfuncties, £ 17 voor het Powerpack, 2,7 MB, toelichting, 10.9+)
Reacties - Alfred 3.4.1
Mactracker 7.6.6 -- Ian Page heeft Mactracker 7.6.6 uitgebracht. De update brengt gedetailleerde informatie over alle nieuwe hardware die Apple de laatste paar maanden uitbracht, waaronder de iMac en alle verschillende MacBooks (zie "Apple versterkt de iMac- en de MacBook-lijn en licht een tipje van de sluier op van de iMac Pro", 6 juni 2017), en de iPad Pro (zie "Apples 10,5 inch-iPad Pro gaat voor het echte werk", 10 augustus 2017). Deze uitgave bestrijkt ook de recentste updates van Apples besturingssystemen (zie "Apple brengt macOS 10.12.6, iOS 10.3.3, watchOS 3.2.3 en tvOS 10.2.2 uit", 19 juli 2017). (Gratis van de website van Mactracker of uit de Mac App Store, 91,8 MB, toelichting, 10.7+)
Reacties - Mactracker 7.6.6
Bookends 12.8.3 -- Sonny Software heeft Bookends 12.8.3, uitgebracht, en daarmee is het beheerprogramma voor referenties klaar voor de komende uitgave van Mellel 4. Deze update waarschuwt als je probeert teveel pdf's tegelijk als batch te importeren uit de digitale bibliotheek JSTOR (dit om te voorkomen dat je als web-robot gezien wordt). De herkenning van url's in verwijzingen uit Google Scholar is verbeterd, en er is een probleem opgelost in de functie Autofill from Internet, waarbij een SQL-error kon optreden. Verder werd een fout verholpen waardoor een ongewilde extra rechthoek-annotatie op de pdf verscheen als je een notitie toevoegde, en een fout die zorgde dat je bestandsnamen niet langer automatisch, via Apple Events, uit het bijlage-veld kon halen. ($ 59,99 nieuw met 25 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 37,4 MB, toelichting, 10.7+)
Reacties - Bookends 12.8.3
Microsoft Office 2016 15.37 -- Microsoft heeft versie 15.37 van de programmasuite Office 2016 uitgebracht, en voegt Advanced Threat Protection (ATP) toe aan Word, Excel, en PowerPoint, een dienst die het klikken op koppelingen beveiligt. Als je in deze apps op een weblink klikt, wordt deze door ATP geïnspecteerd om te beoordelen of deze kwaadaardig is. Vervolgens kan je de koppeling volgen of word je doorgestuurd naar een waarschuwingspagina in plaats van de bedoelde site. (Dit proces lijkt sterk op Google Safe Browsing, een technologie die Google Chrome, Safari, Firefox, en Opera allemaal gebruiken om pagina's te controleren op potentieel gevaar.) Word krijgt ook de nieuwe functie Onderzoek (te vinden op de tab Verwijzingen), die je helpt bij het vinden van onderwerpen en betrouwbare informatiebronnen en materiaal voor onderzoeksverslagen. ($ 149,99 als eenmalige aankoop, gratis als update via Microsoft AutoUpdate, toelichting, 10.10+)
Reacties - Microsoft Office 2016 15.37
Deze week in ExtraBITS: Apple-CEO Tim Cook reageert op de gewelddadige demonstraties in Charlottesville, Apple investeert fors in televisieprogramma's en door een halfbakken firmware-update zijn veel slimme sloten van LockState onbruikbaar geworden.
Apple-CEO Tim Cook en zijn standpunt over Charlottesville -- In een e-mailbericht aan alle medewerkers van Apple heeft CEO Tim Cook zijn afschuw geuit over de "tragische en weerzinwekkende" gebeurtenissen in Charlottesville. Hij schreef: "We moeten dergelijke uitingen van haat en vooroordelen niet toestaan in ons land, en daar moeten we heel duidelijk in zijn. Dit gaat niet over rechts of links, conservatief of liberaal. Dit gaat over moraal en fatsoen". Hij kondigde verder aan dat Apple donaties van 1 miljoen dollar zal doen aan het Southern Poverty Law Center en de Anti-Defamation League. Cook, opgegroeid in het Zuiden en niet te beroerd om het tegen de Ku Klux Klan op te nemen tijdens een kruisverbranding, is diep geraakt door dergelijke gebeurtenissen, maar hij sloot zijn bericht af met de woorden: "Dit zijn donkere tijden, maar ik ben nog steeds optimistisch dat de toekomst ons veel goeds gaat brengen. Apple kan en zal een belangrijke rol spelen in het bewerkstelligen van een positieve ommekeer".
Apple geeft naar verluidt 1 miljard dollar uit aan televisieprogramma's -- Variety meldt dat Apple een budget van 1 miljard dollar heeft vrijgemaakt voor 10 televisieprogramma's. Dat lijkt veel, maar Netflix geeft volgend jaar alleen al aan nieuwe programma's 7 miljard dollar uit, Amazon 4,5 miljard en HBO 2 miljard. Het is te hopen dat Apples aanbod niet blijft steken in "Planet of the Apps" of "Carpool Karaoke".
Halfbakken firmware-update vernachelt slimme sloten -- Thuisautomatisering kan heel handig zijn, maar er zitten ook nadelen aan, getuige de problemen waar bezitters van de LockState RemoteLock 6i tegenaan liepen. Een foutieve software-update maakte de afstandbediening van hun sloten onbereikbaar, zodat ze alleen nog met een sleutel te openen zijn. Met name Airbnb-verhuurders werden hierdoor getroffen, omdat RemoteLock een samenwerking heeft met Airbnb waarbij Airbnb-accommodaties op afstand beheerd worden. En het ergste is dat gebruikers om het probleem op te lossen hun slot op moeten sturen naar LockState ter vervanging van de firmware, wat 5 tot 7 dagen kost, of een vervangend slot moeten bestellen bij LockState, wat 14 tot 18 dagen kost. In beide gevallen moeten eigenaars de sloten fysiek vervangen om het softwareprobleem op te lossen.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands