Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Het treurigste aspect van bijna 27 jaar TidBITS uitgeven is afscheid nemen van mensen uit onze peergroup. Het is al erg genoeg als de reden professioneel is, zoals toen MacWorld veel van hun vaste krachten ontsloeg bij het opheffen van de gedrukte uitgave. (Zie "Macworld ontslaat medewerkers, stopt de gedrukte editie", 10 september 2014.) Maar veel erger is het als er iemand in onze uitgebreide kennissenkring overlijdt.
Bij oudgediende Mac-auteur Tom Negrino is het nog niet zo ver, maar zal dat spoedig wel het geval zijn. Bij Tom werd in 2010 nierkanker geconstateerd, en ondanks chirurgische was de kanker in 2014 weer terug, met uitzaaiingen door zijn hele lichaam. Een paar jaar geleden brachten Tom en zijn echtgenote Dori Smith ons en andere collega's op de hoogte van deze diagnose en de onafwendbare afloop, en afgelopen mei maakte hij het nieuws ook openbaar op zijn blog. Sinds die tijd is zijn gezondheid hard achteruit gegaan, zozeer dat hij op dit moment meer dan 20 uur per dag slaapt, en hij is van plan om gebruik te maken van de mogelijkheid in Californië om met hulp van artsen een eind aan zijn leven te maken, onder de End of Life Option Act. Ray Holley van de Healdsburg Tribune schreef een indrukwekkend stuk over Tom en Dori en hoe zij met deze situatie omgaan.
In 1996 schreef Tom mij een e-mailbericht naar aanleiding van mijn artikel "But You Didn't Mention..." (23 september 1996) en ik publiceerde zijn antwoord in "En je vergat ook nog..." (14 oktober 1996). Het is zeer wel mogelijk dat we elkaar voor die tijd al tegen het lijf waren gelopen op Macworld Expo, maar dat was de eerste keer dat ik een e-mail van hem kreeg, en daarna zagen we hem en Dori regelmatig op Mac-gerelateerde bijeenkomsten. De meest memorabele van die ontmoetingen was de Mac Mania Geek Cruise in 2002, waar we allebei een voordracht hielden. Omdat er maar liefst 2400 mijl tussen onze woonplaatsen ligt, was de laatste keer dat we Tom en Dori zagen in maart 2014 bij het Ink-Stained Wretches dinner dat we de afgelopen jaren tijdens Macworld/iWorld organiseerden voor collega-auteurs. Tom kwam graag op die informele bijeenkomsten.
Hoewel Tom nooit een artikel schreef voor TidBITS hebben we wel ooit eens samengewerkt aan een intermezzo voor een artikel over e-mailprogramma's dat ik voor MacWorld schreef. Tom was een uitgesproken fan van Microsoft Entourage, terwijl ik destijds een groot voorstander van Eudora was. Op herhaald verzoek van onze redacteur, Scholle McFarland, schreven we E-Mail Grudge Match: Entourage Versus Eudora. Enige tijd later gebruikte ik een van mijn grote bezwaren tegen Entourage, het totaal ontbreken van een officiële Microsoft-handleiding, om Tom te verleiden "Take Control of What's New in Entourage 2004" te schrijven voor onze net nieuwe serie Take Control-boeken. En dat midden in een carrière van meer dan 30 jaar over Apple en de Mac schrijven, waarin Tom ontelbare artikelen en zo'n 50 boeken schreef.
Ik heb grote bewondering voor Toms kracht en overtuiging om zelf waardig zijn einde te kiezen, onder zijn eigen voorwaarden. En Dori's onvoorwaardelijke steun gedurende een aantal bijzonder zware jaren is zo mogelijk nog bewonderenswaardiger.
Tom, al je vrienden en kennissen zullen je gevoel voor humor, professionaliteit, expertise en moed missen. En in de woorden van onze gezamenlijke vriend en collega Jason Snell en die van Andy Ihnatko: deze wereld is duidelijk slechter af zonder jou.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Kort nadat de 2016 MacBook Pro met Touch Bar op de markt kwam, werd de levensduur van de batterij een veelbesproken onderwerp. Hoewel Apple een batterijduur van 10 uur per oplaadbeurt claimt, kon ik op mijn machine niets waarnemen dat enigszins in de buurt kwam. Bij mij was het misschien 4 uur. Een tijdlang weigerde Consumer Reports vanwege de batterijduur de MacBook Pro aan te bevelen, hoewel hun testmethode twijfelachtig was. (Zie "Waarom de beoordeling van de MacBook Pro door Consumer Reports ons raakt", 12 januari 2017.)
Het voordeel van de opwinding was dat Apple een aantal problemen met afbeeldingen en batterijduur bij de MacOS Sierra-updates 10.12.2 en 10.12.3 heeft weten op te lossen. Een van die problemen had te maken met hoe MacOS schakelde tussen de ingebouwde grafische processor van Intel en de afzonderlijke grafische kaart AMD Radeon Pro die in de 15 inch-modellen zit.
(Hoewel ik specifiek over de 2016 MacBook Pro met Touch Bar schrijf, geldt de volgende bespreking ook voor elke MacBook Pro met een afzonderlijke grafische kaart.)
Wanneer je een grafisch veeleisende app opstart, zoals Adobe Photoshop, schakelt MacOS over op de Radeon, die meer energie verbruikt. Wanneer je de energie verslindende app weer verlaat, dient de machine de afzonderlijke kaart uit te zetten en terug te schakelen naar de geïntegreerde grafische processor, die minder grafische mogelijkheden heeft maar niet zoveel van de batterijenergie verbruikt.
Voor 10.12.3 kon MacOS niet nauwkeurig vaststellen dat de overgang had plaatsgevonden en bleef hij het beeldscherm aansturen met de afzonderlijke GPU. Sinds het gebruik van die update is mijn batterijduur drastisch verbeterd.
Toch zijn er nog momenten waarop het lijkt alsof mijn batterijniveau sneller daalt dan wat ik zou verwachten gezien het werk dat ik doe. Als je iets dergelijks ondervindt, kun je als volgt bepalen welke apps welke grafische processor gebruiken en mogelijk de boosdoener opsporen. Je hebt een paar opties:
Klik allereerst op het Batterij-symbool in de menubalk. Je ziet dan welke toepassingen veel stroom gebruiken.
Dat is echter een vage indicator. Je kunt een app gebruiken die veel energie verbruikt en die nog steeds gebruikmaakt van de geïntegreerde grafische processor. Dus een snelle blik in de Activiteitenweergave is behulpzamer.
Open Activiteitenweergave (in de map Hulpprogramma's in de map Programma's; je kunt er snel komen door in de Finder te kiezen voor "Ga naar > Hulpprogramma's") en klik op het tabblad Energie.
Aan de onderkant van het venster kun je zien welke grafische kaart momenteel in gebruik is: "Geïntegreerd" (de Intel GPU) of "Hoge prest." (de krachtige Radeon GPU). Als het laatste het geval is, dan verbruik je wellicht meer energie dan je lief is.
Om te bepalen welke toepassing de afzonderlijke GPU aan het werk houdt, klik je op de kolom "GPU met hoge prestaties vereist". Hiermee sorteer je de lijst van draaiende processen op basis van die eigenschap. Mogelijk moet je tweemaal op de kop van de kolom klikken om correct te sorteren: het dakje aan de rechterkant van de kolomtitel moet naar boven wijzen om aan te geven dat je gesorteerd hebt in oplopende volgorde. De apps bovenaan de lijst, waar ja bij staat, zijn je boosdoeners.
Stop die apps. Zelfs als je ze niet actief gebruikt, kan hun aanwezigheid de afzonderlijke GPU actief houden. De grafische kaart-indicator aan de onderkant van het scherm moet terugschakelen naar Integrated.
Je zult merken dat Activiteitenweergave ook een schatting voor resterende batterijtijd bevat. Toen Apple 10.12.2 uitgaf, werd de ongebruikelijke stap gezet om deze informatie uit de batterij-menubalk te verwijderen. (Zie "macOS 10.12.2 Sierra gericht op nieuwe MacBook Pro's", 13 december 2016.) Gelukkig kun je die informatie nog steeds in de Activiteitenweergave zien. Maar de schatting blijft een schatting, en kan niet worden opgevat als absolute waarheid, omdat MacOS zijn energie-beheerfuncties vaak bijstelt. Niettemin kan de schatting voor de resterende tijd een handige leidraad zijn als je batterijenergie dreigt op te raken.
Natuurlijk zal de batterijduur eronder lijden als je ook maar een enkele app nodig hebt die de afzonderlijke GPU vereist. Daar kun je niets aan doen. En zelfs als er geen apps gebruikmaken van de afzonderlijke GPU of vermeld staan in de lijst apps die veel stroom verbruiken, kan de batterij door andere factoren sneller leeg raken dan je verwacht. Vooral bij de MacBook Pro met Touch Bar heb ik geconstateerd dat het uitschakelen van de toetsenbordverlichting (vouw de Control Strip op de Touch Bar uit zodat de knoppen voor beeldschermhelderheid worden weergegeven) en het verminderen van de helderheid van het scherm een groot verschil kunnen uitmaken.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tim Cook noemde ze een "cultureel fenomeen". Op dit moment is er een leveringsachterstand van zes weken in de Apple online store en sommige onafhankelijke Apple-verkopers vertelden me dat ze er geen kunnen krijgen om te verkopen.
Apples nieuwe draadloze earbuds, de AirPods, zijn zonder enige twijfel een technisch huzarenstukje en hoewel recensenten als onze eigen Julio Ojeda-Zapata en Josh Centers een paar zwakke punten hebben geconstateerd, zijn de AirPods in het algemeen goed ontvangen. (Zie "Apples draadloze AirPods waren het wachten waard", 20 december 2016.)
Het voornaamste minpunt is de prijs van $ 159, wat de kans op verlies of beschadiging van één van de AirPods des te zorgwekkender maakt. Maar al lijkt die prijs hoog, de meeste volwaardige concurrenten van de AirPods zijn minstens zo duur, zo niet duurder. (Zie "CES 2017: opvallende gadgets op de CES-beursvloer, dag 3 en dag 4", 11 januari 2017.)
Dus wat zou je ervan vinden als ik je zou vertellen dat je een concurrerend product zou kunnen kopen voor minder dan een tiende van de prijs? Serieus. Verwacht niet dat het net zo goed is als de AirPods, in de verste verte niet, maar voor een bedrag tussen de $ 5 en $ 20 kun je een losse Bluetooth-earbud kopen die eigenlijk hetzelfde doet als wat de AirPods doen: een luidspreker en microfoon in je oor plaatsen zonder lastige snoeren.
Ik hoorde voor het eerst over deze productcategorie via een hardloopmaatje van Cornell, Rob Kurcoba, die zijn eerste earbud van een Chinese verkoper op eBay kocht. Deze was ontzettend goedkoop, slechts $ 6,99, maar hij moest zes weken wachten voordat deze per vrachtschip arriveerde. Hij koppelde hem met een Android Wear-smartwatch die muziek kon afspelen, de Sony Smartwatch 3 SWR50, en begon hem te dragen tijdens het in zijn eentje hardlopen. Al gauw predikte hij de lof ervan tegenover de rest van ons wanneer we met de High Noon Athletic Club liepen.
Geamuseerd door zijn opwinding keek ik op Amazon en ontdekte ik tot mijn verbazing dat de Bluetooth-earbud voor één oor bijna een algemeen product was geworden, en talloze bedrijven producten verkochten die er bijna hetzelfde uitzagen. Ik koos een model van Nocobot voor $ 15, die iets betere recensies kreeg dan de andere. Ik ontving het na enkele dagen. Met Amazon hoef je niet op het vrachtschip te wachten.
Koppeling aan mijn iPhone en mijn Apple Watch ging prima, en ik kon er goed mee naar podcasts luisteren terwijl ik in de tuin werkte en een paar keer tijdens het hardlopen. Dit was nog voordat de AirPods uitkwamen, en ik vergat het omdat er een tijdje geen tuinwerk meer te doen was. Maar nadat de AirPods waren aangekondigd en leverbaar werden was ik te gast bij MacBreak Weekly en noemde ik de earbud terwijl we over de AirPods spraken. Daarmee raakte ik kennelijk een snaar bij luisteraars, want ik kreeg veel verzoeken om nog meer details. Hier zijn ze dus!
Nocobot Bluetooth Earbud -- De earbud die ik kocht en op MacBreak Weekly aanbeval, werd gemaakt door een bedrijf met de naam Nocobot en verkocht door een ander bedrijf, Duto. Hij kostte $ 14,99 en werd geleverd met een standaard USB-laadkabel van 10 cm die je in een klein gat op de earbud steekt. In mijn ervaring gaan de batterijen ongeveer 3,5 uur mee. Ik weet niet precies hoe snel het opladen duurt, omdat je niet kunt zien hoever hij is opgeladen.
De earbud zelf is zwart en ziet eruit als een ouderwets gehoorapparaat. Hij past mooi in je rechteroor. Dat kan een voor- of een nadeel zijn, afhankelijk van jouw oren. In mijn oren zit hij vrij strak, zo strak dat ik mijn oorschelp wel even moet buigen om hem eruit te halen. In het begin voelt dat gek, maar na een paar minuten was ik eraan gewend. De kans lijkt me echter aanwezig dat hij in een ander oor niet past. Hij past alleen in je rechteroor, en daarom gebruik het enkelvoud: het is echt maar een enkele earbud. Je linkeroor wordt niet gebruikt. Ik vind dat een voordeel als ik hardloop of fiets, omdat het dan gevaarlijk is om beide oren te bedekken, maar als je de buitenwereld wilt buitensluiten is het een nadeel.
De earbud heeft een enkele knop die je gebruikt om hem te koppelen en aan of uit te zetten, en om de weergave van geluid te starten of te stoppen:
Druk op de knop en houd hem 5-10 seconden ingedrukt om de earbud te laten koppelen.
Druk op de knop en houd hem 3-4 seconden ingedrukt om hem aan of uit te zetten.
Druk op de knop en houd hem 1-2 seconden ingedrukt om te schakelen tussen Chinees en Engels.
Druk kort op de knop om de geluidsweergave te starten of te stoppen, of om binnenkomende gesprekken te beantwoorden of te stoppen.
Druk twee keer kort op de knop om het laatst gebelde nummer te herhalen.
De knop zelf is wat stug, en omdat erop drukken betekent dat je de earbud in je oor drukt, is dat wat oncomfortabel. Voordeel is weer dat er niet per ongeluk in je tas op gedrukt wordt.
De enige andere interface is een opgenomen stem die je vertelt dat hij uit of aan gaat, dat er een apparaat verbonden is, of het apparaat klaar is om te koppelen en dat je een gesprek hebt beëindigd. Je hoort het ook als de batterij bijna leeg is, en een keer hoorde ik hem "Battery high" zeggen.
De kwaliteit van het geluid is goed, maar niet geweldig. Ik gebruik hem dus meestal in de tuin, en daar is de kwaliteit goed genoeg. Toen ik voor het eerst naar muziek luisterde tijdens het hardlopen had ik last van wat stiltes, wat ik op kon lossen door mijn Apple Watch naar mijn rechterpols te verhuizen of om de iPhone naar rechts te verschuiven als ik die in een band om mijn middel droeg. Het volume is voor de meeste omgevingen hard genoeg, maar soms is wat extra kracht prettig. Om kort te gaan: dit is geen oplossing voor audiofielen.
Ik had de microfoon van de Nocobot-earbuds nog niet gebruikt, omdat ik zelden op mijn iPhone bel. Toen ik Josh belde, zei hij dat ik goed klonk, maar niet geweldig. Zijn stem kwam luid en duidelijk door, maar niet zo hard als ik zou willen. Toen ik de ingebouwde speaker en microfoon van de iPhone gebruikte, werkte dat beter voor ons allebei. Onze Skype-test was minder succesvol, waarschijnlijk door het trage wifi-netwerk van het hotel dat ik gebruikte. De earbud werkt helaas niet met Siri.
Het is je wellicht opgevallen dat ik nog geen verwijzing naar de earbud heb gegeven. Dat is omdat het exemplaar dat ik heb gekocht niet meer door Amazon verkocht wordt, en ik kan ook geen teken vinden dat Nocobot en Duto nog steeds actief zijn. Het gaat om schimmige Chinese bedrijven, daarom is het zo goedkoop. De G-Cord Ultra Lightweight Wireless Bluetooth Hands-Free Earbud ($ 14,99) ziet er vergelijkbaar uit, inclusief logo op de knop, dus als je de aankoop overweegt, probeer dan de G-Cord.
QCY Q26 Bluetooth Earbud -- Nadat ik de Nocobot earbud tijdens MacBreak Weekly had genoemd, kreeg ik van een luisteraar een aanbeveling voor een product van QCY, een aan de resultaten van een Google-zoekopdracht te zien iets bekender merk. In de kern is de QCY Q26 erg vergelijkbaar met de Nocobot, want ook dit is een Bluetooth-earbud voor een enkel oor die bediend wordt met een enkele knop en die audio feedback geeft. Deze kost $ 13,59 bij Amazon en wordt geleverd in een aantal kleuren.
De QCY Q26 heeft een steelvormig ontwerp, wat voor- en nadelen heeft. Het voordeel is dat hij in ieders oor past. Hij wordt geleverd met rubber oordopjes in drie maten, zodat je het dopje kunt kiezen dat het beste in je oor past. Dit ontwerp zorgt er ook voor dat hij omgevingsgeluiden beter buitenhoudt dan de earbud van Nocobot. Hoewel hij ontworpen is voor in je rechteroor, met de knop bovenop, kan je hem ook omdraaien en in je linkeroor doen, met de knop onderaan. Hij werkt in die stand wellicht niet zo goed voor telefoontjes, maar de knop is makkelijker in te drukken dan die van de Nocobot omdat je de QCY Q26 tussen je vingers kan houden terwijl je drukt.
Maar er zijn ook nadelen. Het steelvormige ontwerp betekent dat hij veel minder goed in je oor weggewerkt zit dan de Nocobot. Ik zou me meer zorgen maken dat hij eruit valt. Bovendien merk ik dat de rubber dop zoveel geluid van buiten wegneemt, dat het lijkt alsof ik water in mijn oor heb. Het zit tussen vreemd en onprettig in. (De Nocobot blokkeert je gehoorgang veel minder, waardoor je hier geen last van hebt.) De knop van de QCY Q26 is makkelijk in te drukken als hij in je zak of tas zit, waardoor hij per ongeluk aan kan gaan en je batterij leeg kan maken of een broekzakgesprek kan opzetten als hij tweemaal kort na elkaar ingedrukt wordt.
De batterijduur is niet zo goed als bij de Nocobot: ongeveer 3 uur tijdens mijn tests. De QCY Q26 wordt geleverd met een micro USB-kabel om mee op te laden. Deze past in de poort aan de andere kant van de knop op de oordop. De poort heeft een klepje dat verduveld moeilijk te openen is. Mij lukt dit alleen met de scherpe punt van een veiligheidsspeld.
Je bedient de QCY Q26 is bijna net zo als de Nocobot: lang indrukken brengt het apparaatje in pairing modus, korter drukken schakelt hem in of uit, door zeer kort te drukken bedien je de geluidsweergave of kun je een gesprek aannemen/beëindigen en door twee keer achter elkaar te drukken bel je het laatste nummer opnieuw. De audio feedback is ook bijna gelijk, hoewel hij geen Chinees lijkt te spreken.
De geluidskwaliteit is, vergeleken met de Nocobot, zowel beter als slechter. De QCY Q26 heeft iets meer kracht. Toen Josh en ik de microfoon testten, meldde hij dat die een beetje beter was maar nog steeds leek op AM-radio. De rubberen oordop blokkeert ook meer omgevingsgeluid. Maar de muziek klonk wat troebeler en er was op de achtergrond, althans in mijn testexemplaar, een zacht gesis hoorbaar. Je hoort het niet als er muziek overheen speelt, maar wel als het volume heel laag of uit staat. Bovendien viel het geluid, toen ik het wilde gebruiken tijdens het hardlopen met mijn iPhone in mijn heupgordel, zo vaak uit dat ik ben gestopt en hem heb omgewisseld voor de Nocobot. Hij werkte echter prima toen ik hem gebruikte om aan mijn bureau naar muziek te luisteren.
Een keuze maken -- Ik zal niet beweren dat een van deze dopjes in de buurt komt van Apples AirPods. Bluetooth koppelen kan irritant zijn, de geluidskwaliteit is niet zo goed en de batterijduur is korter. Het kost meer moeite om de oplaadkabel in te pluggen, de microfoon-kwaliteit laat te wensen over en geen van beide ondersteunt Siri of stemcommando's. En je krijgt er ook nog maar eens één, deksels nog aan toe, wat bij de AirPods wel kan maar niet vereist is.
Maar deze dopjes zijn zo goedkoop dat het je wellicht allemaal niet kan schelen. Ik schreef dit op de ASMC-bijeenkomst, een conferentie voor onafhankelijke Apple-verkopers, en toen ik deze twee kleine oordopjes aan een andere deelnemer liet zien, reageerde die dat hij zijn AirPods niet eens mee had genomen uit angst dat hij ze zou verliezen. En net zoals de beste camera degene is die in je zak zit, is de beste earbud degene die je bij je hebt.
Bovendien heb ik het over een categorie apparaten die veel omvangrijker is dan deze twee exemplaren. Als je op Amazon zoekt naar "Bluetooth earbud" on Amazon, krijg je een keur aan vergelijkbare producten voorgeschoteld die misschien anders ontworpen zijn en daardoor beter bij je passen. Sommige zijn slechts $ 5 en en ik zie geen reden om meer dan $ 20 uit te geven, gezien de overeenkomsten in uiterlijk. Ik ga er niet van uit dat ze lang meegaan en je raakt ze gemakkelijk kwijt, maar de superlage prijs maakt veel van de nadelen goed.
Mijn vriend Rob, die me vorig jaar op deze oordoppen wees, vertelt me dat hij sindsdien al acht exemplaren gekocht heeft, waarvan hij er vier heeft weggegeven aan familie en vrienden. Van de vier die hij heeft gehouden is hij er twee kwijtgeraakt en ging er eentje stuk, maar voor $ 7 per stuk voelt hij zich niet echt benadeeld.
Dus als je op zoek bent naar een goedkope draadloze oplossing voor geluidsweergave in één oor, probeer dan eens een van deze dopjes. Het is geen grote investering mocht het niets voor je zijn, en misschien word je aangenaam verrast.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Toen Tonya en ik begin jaren negentig voor het eerst gingen vliegen, maakte het mij buitengewoon zenuwachtig. Het kwam doordat vliegen voor ons zo duur was, maar ook doordat ik erg opzag tegen de hele procedure van kaartjes kopen, meermalen inchecken en beveiligingscontroles doormaken. Het leek van levensbelang om je tickets, instapkaarten en ID-kaarten niet kwijt te raken. Maar het is nooit fout gegaan, en achteraf bezien zou het waarschijnlijk niet zo'n probleem zijn geweest als we een ticket of instapkaart even niet hadden kunnen vinden. (De eerste keer dat ik naar Canada vloog, nog voor "11 september", had ik mijn paspoort vergeten. Maar de douanebeambte liet mij, na een stevige preek, toch doorgaan. Hoe zou dat vandaag niet aflopen!)
Ik vind vliegen nog steeds niet prettig, maar ik heb het nu zo vaak gedaan dat ik er niet meer zo zenuwachtig van word, zelfs nu de ingrijpende en onprettige beveiligingseisen veel erger zijn geworden. Bovendien is de hele gang van zaken, dankzij het internet en de iPhone, er enorm veel eenvoudiger op geworden. Dat je je tickets online kon kopen, in kon checken en je instapkaarten kon printen was nog maar de eerste stap. De volgende grote stap voorwaarts kwam toen Apple de app Passbook uitbracht, die sindsdien de nieuwe naam Wallet heeft gekregen.
Ik gebruik Passbook/Wallet al zo lang als dat mogelijk is, ook al kostte het kleinere luchthavens, zoals Ithaca, wel even tijd om de noodzakelijke scanners aan te schaffen. Maar al vond ik het heel prettig dat je geen papieren meer nodig had, er waren aanvankelijk nog wel heel wat problemen mee. Het was heel lastig je tickets in de app Passbook te krijgen, vanwege de vreselijke apps van de vliegmaatschappijen, en het was ook lastig om je tickets en instapkaarten tevoorschijn te halen. Zelfs tijdens onze reis naar de MacTech Conference in Los Angeles, in november 2016, toen ik een iPhone 7 gebruikte met iOS 10, had ik er nog problemen mee. Uiteindelijk begreep ik dat de optie 'Til op om te activeren' voortdurend mijn instapkaart verruilde voor het toegangsscherm, telkens als ik mijn iPhone even liet zakken terwijl ik in de rij stond om in te stappen.
Maar op mijn laatste reis, naar Austin, voor de ASMC-bijeenkomst voor onafhankelijke Apple-verkopers, werkte alles gewoon goed. De app van United Airlines kende mijn reisschema direct nadat ik was ingelogd, en de app van Delta Air kwam daarachter zodra ik het nummer van mijn ticket had ingevoerd. Beide gaven mij een melding zodra ik kon inchecken, maakten dat ook gemakkelijk en voegden mijn instapkaarten toe aan Wallet. iOS 10 was samen met Wallet slim genoeg om mij een voortdurende melding op het toegangsscherm te geven zolang ik dat nodig had, een enkel veeggebaar bracht de instapkaart tevoorschijn en die bleef op het scherm staan terwijl ik in de rij stond te wachten, onafhankelijk van de optie 'Til op om te activeren'.
Ik weet zeker dat velen van jullie instemmend knikken, of zich afvagen waarom ik dit allemaal zit te vertellen. Ik vlieg niet vaak, dus ik ben er zeker van dat deze verbeteringen voor de echte mijlenvreters al lang gesneden koek zijn. Toch wilde ik dit allemaal eens beschrijven, omdat ik op deze laatste vlucht heel wat mensen zag die nog de papieren instapkaarten nodig hadden. Deze ervaring van mij, dat je alleen maar je iPhone nodig hebt, was zo goed en zoveel beter dan het gedoe met papieren tickets, dat ik iedereen die deze manier nog uit de weg gaat op het hart wil drukken, dat een volgende keer eens te proberen. Maar neem gerust nog een afdruk op papier mee, voor de zekerheid, totdat je je helemaal op je gemak voelt met alleen je iPhone!
Zorg dat je de app van je vliegmaatschappij hebt -- Deze eerste stap is misschien wel de lastigste. Niet dat het moeilijk of kostbaar is apps van je vliegmaatschappij te vinden en te downloaden. Ze zijn allemaal gratis en je kunt ze downloaden vanuit de App Store net als welke andere app ook. Hier zijn koppelingen naar de belangrijkste vliegmaatschappijen van de VS: Alaska Airlines, Allegiant Air, American Airlines, Delta Air Lines, Frontier Airlines, Hawaiian Airlines, JetBlue, Southwest Airlines, United Airlines en Virgin America.
Het lastige stuk is, in mijn ervaring, het inloggen, in elk geval voor diegenen onder ons die al vele jaren reizen. Ik raad je dringend aan om goed de tijd te nemen, ruimschoots voor je volgende vliegreis, om de apps in te stellen van de vliegmaatschappijen die je misschien gaat gebruiken. Doe ze allemaal maar in één keer, want het kan weleens een irritant rommelig gedoe blijken te zijn, als je nog oude accounts hebt, of als fusies van vliegmaatschappijen de zaak in de war schoppen. Het is veel gemakkelijker om achter je inloginformatie te komen wanneer je op je gemak thuis achter je Mac zit. Vaak is dat een of andere combinatie van frequent flyer-nummer, e-mailadres of gebruikersnaam plus wachtwoord of pincode.
In sommige gevallen zul je een nieuw wachtwoord moeten vragen, en ik zou je in ieder geval aanraden om je wachtwoord te veranderen in een willekeurige reeks van 20 tekens en het op te slaan in een wachtwoordenapp zoals 1Password of LastPass. Ga er maar van uit dat websites van luchtvaartmaatschappijen vanwege de waarde van de informatie die zij opslaan constant worden aangevallen, en ik kan me inbeelden dat identiteitsdiefstal in verband met vliegtuigreizen heel wat problemen kan veroorzaken. Stel dus een sterk wachtwoord in en gebruik zeker een wachtwoordenapp die je ook op je iPhone kan gebruiken.
Inchecken en instapkaarten toevoegen -- Na het inloggen in de airline-app zou het voor de hand moeten liggen hoe je kunt inchecken voor je vlucht, wat meestal 24 uur voor de vlucht kan. Als je de vlucht via dezelfde luchtvaartmaatschappij hebt geboekt, kent de app je reisroute misschien al. Zo niet, dan moet je mogelijk een bevestigingsnummer of ticketnummer invoeren. Ik moest dat doen met de app van Delta toen ik incheckte voor de terugvlucht van mijn laatste reis, die ik was begonnen met United.
Aan het eind van de incheckprocedure boden de apps die ik heb gebruikt een relatief duidelijke koppeling of knop Voeg toe aan Wallet. Druk hierop, controleer wanneer je naar Wallet wordt gestuurd of alles op de instapkaart correct is en druk dan in de rechterbovenhoek op de koppeling Voeg toe. Mogelijk moet je dit doen voor elke instapkaart. Kijk even na wat er na de eerste instapkaart in Wallet zit. Nu ben je klaar voor wanneer je naar de luchthaven vertrekt.
Instapkaart openen -- Wanneer je in de rij aan de veiligheidscontrole staat te wachten, maak je je iPhone klaar om je instapkaart aan de eerste veiligheidspersoon te tonen. Omdat Wallet je vluchttijden kent, begint hij al enkele uren eerder een melding op het toegangsscherm van je iPhone weer te geven.
Die melding verschijnt telkens wanneer je je iPhone wekt, en je kunt naar rechts vegen om de instapkaart weer te geven. Mensen met een iPhone 6, 6s of 7 kunnen ook 3D Touch gebruiken en dan op de knop Toon kaart drukken, maar vegen is iets handiger. De instapkaart blijft tot na de in "Instellingen > Beeldscherm en helderheid > Automatisch slot" ingestelde tijd op het scherm staan, maar controleer even wanneer je bijna aan de beurt bent of je niet per ongeluk op de knop Slapen/Wekken op je iPhone hebt gedrukt.
Wie een Apple Watch heeft, kan daar de app Wallet op oproepen: druk op de knop Keep in Dock zodat je er bij je terugvlucht gemakkelijker aan kan. De app Wallet van de Apple Watch geeft dezelfde instapkaarten weer als in Wallet op de iPhone, en je krijgt dezelfde informatie wanneer je op een instapkaart drukt, maar voor de QR-code voor de scanner moet je wel omlaag scrollen (of de digitale kroon draaien). Wanneer de app Wallet op de Apple Watch staat, wordt het scherm niet uitgeschakeld, wat wel zo handig is wanneer het je beurt is.
Ik kan me geen situatie inbeelden waarin je dit wil gebruiken, maar je kunt ook instellen dat een instapkaart niet op het toegangsscherm mag verschijnen. Veeg naar rechts op de melding, druk op de i-knop in de rechteronderhoek, en schakel Toon op toegangsscherm uit in het volgende scherm. Je kunt hier ook automatische updates uitschakelen, maar ook hier geldt: ik kan me niet inbeelden waarom je een instapkaart niet automatisch zou willen updaten.
Nog een laatste opmerking. Omdat veel reizen uit verschillende vluchten bestaan, elk met een afzonderlijke instapkaart, is het goed om te weten dat Wallet alle instapkaarten van een bepaalde reis bij elkaar probeert te houden. Als je onderaan het scherm met een instapkaart verschillende punten ziet staan, veeg dan naar links en rechts om ertussen te schakelen. Dit geldt ook voor wie met zijn gezin reist en instapkaarten voor meerdere personen in zijn iPhone heeft.
Als jij en je reisgezellen allemaal een iPhone en een account bij een luchtvaartmaatschappij hebben, dan kan elke persoon gewoonlijk zijn eigen instapkaarten beheren. Maar als dit niet kan, dan kun je inchecken voor meerdere reizigers en al hun instapkaarten toevoegen aan je iPhone, al zal je dan wel wat moeten vegen wanneer je de instapkaarten moet tonen.
Kaarten verwijderen -- Vroeger wilde je soms instapkaarten bijhouden om de mijlen te bewijzen voor een frequent flyer programma. Tenzij je een technologiejournalist bent die enkele instapkaarten wil bijhouden om te documenteren hoe Wallet werkt, zijn er tegenwoordig nog maar weinig redenen om ze bij te houden.
Om een instapkaart die je niet meer nodig hebt te verwijderen: open Wallet, druk op de instapkaart, druk op de i-knop in de rechteronderhoek, en druk dan op de optie Verwijder kaart die verschijnt wanneer de instapkaart is verlopen.
Nog iets? -- Documenteren hoe dit allemaal werkt was niet makkelijk omdat ik het live moest doen, terwijl ik in de weer was met mijn bagage en intussen ook moest uitkijken dat ik op de juiste vlucht en op de juiste plaats zat. Ik kan geen andere scenario's simuleren of iets opnieuw testen. Dus als ik iets gemist heb in deze beschrijving hoe je kaarten in Wallet gebruikt, laat het me dan weten in een reactie.
En tot slot: wat te doen als je onderweg je iPhone verliest of vernielt met je reisdocumenten er nog op? Als dat mij onderweg overkomt, dan ga ik naar de eerste de beste balie van een luchtvaartmaatschappij om te informeren of ze een nieuwe instapkaart voor me kunnen afdrukken. En als het halverwege mijn reis gebeurt, wat meer voor de hand ligt, zou ik proberen eerder op de luchthaven te zijn voor vertrek, zodat ik meer tijd heb om in te checken voor mijn vlucht of om een afgedrukte instapkaart te bemachtigen. Als je ooit zo'n iPhone-ongeluk hebt gehad, waardoor je zonder instapkaart of reisinformatie kwam te zitten, vertel er dan over in de reacties en laat ons ook weten hoe je het probleem hebt opgelost.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
1Password 6.6.2 -- AgileBits heeft 1Password 6.6.2 uitgebracht, waarin 1Password Wachttoren standaard aanstaat en de synchronisatie-opties tijdens de eerste installatie uitgelegd worden. De update fikst ook een opmaakkwestie waarbij de prullenmand halverwege de navigatiebalk zweefde, er is een bug verwijderd die voorkwam dat de Wachttoren-database automatisch werd geüpdatet en er is een crash verwijdert bij het toevoegen van een 1Password.com-account door je aan te melden via een webbrowser. AgileBits verzekert verder dat zij die 1Password kochten via het Volume Purchase Program op de Mac App Store niet in alleen-lezenmodus gezet zullen worden.
Vanaf versie 6.6 is de Mac App Store-editie van 1Password gratis te downloaden en werkt die voor 30 dagen als probeerversie. Daarna vraagt hij je in te schrijven op 1Password, zie dit blogbericht van AgileBits voor meer informatie. ($ 64,99 nieuw van AgileBits of gratis met een maandelijks abonnement van $ 2,99 of $ 4,99, gratis update, 47,4 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - 1Password 6.6.2
Hazel 4.0.9 -- Noodlesoft kwam met Hazel 4.0.9. In dit programma om bestanden op te ruimen zijn bugs verholpen. De update lost crashes op die konden optreden bij het bewerken of opslaan van een regel met niet ondersteunde attributen, zorgt ervoor dat het venster voor de Pattern editor niet meer in de linkerbenedenhoek van het scherm verschijnt en lost een kwestie op waarbij het patroonveld niet groter werd als je er iets op sleepte. ($ 32 nieuw of $ 49 voor een gezinspakket voor vijf personen, gratis update, 7,9 MB, toelichting, 10.10+)
Reacties - Hazel 4.0.9
Lightroom CC 2015.9 en Lightroom 6.9 -- Adobe heeft het zelfstandige Lightroom 6.9 en Lightroom CC 2015.9 uitgebracht (beschikbaar als onderdeel van Adobes Creative Cloud), met oplossingen voor bugs en toegevoegde ondersteuning voor nieuwe camera's en lenzen. De professionele programma's om foto's te catalogiseren en te bewerken vertonen geen grillige cursorbewegingen op Point Curves meer, er is een probleem opgelost met Lightroom dat onverwacht de schermvullende weergave verliet in macOS 10.12 Sierra, de snelheid van exporteren is verbeterd, er is een bug verholpen waardoor de iPhone-vastlegtijd verschoof na importeren en een geheugenlek is aangepakt. ($ 9,99 per maand of $ 149 voor het zelfstandige programma, gratis update, toelichting, 10.8+ voor Lightroom CC 2015.9 en 10.9+ voor het zelfstandige Lightroom 6.9)
Reacties - Lightroom CC 2015.9 en Lightroom 6.9
ChronoSync 4.7.4 -- Econ Technologies kwam met ChronoSync 4.7.4, met verbeterde prestaties bij synchronisatie via de cloud (door parallelle bewerkingen om meerdere objecten te kopiëren en te vernietigen; lees in "ChronoSync 4.7 for Cloud Backup nader bekeken", 22 december 2016, waarom dit belangrijk is) en verbeterde reactiviteit van het Analyze-venster. Het programma voor synchronisatie en back-ups gebruikt het geheugen nu beter en slaat gesynchroniseerde documenten sneller op en is beter geworden in het herkennen en koppelen van verplaatste schijfvolumes. De opties voor geheugenbeheer zijn beter afgesteld om geheugengebruik te verminderen bij het synchroniseren met Amazon S3, een geheugenlek in de procedure voor het afleveren van push-meldingen is aangepakt en er is een bug verholpen waardoor verkeerde foutmeldingen werden gegenereerd bij het synchroniseren van bestanden met resource forks naar Amazon S3 en Google Cloud. (Gratis update, $ 49,99 nieuw voor ChronoSync met 20 procent korting voor TidBITS-leden, 41,2 MB, toelichting, 10.8+)
Reacties - ChronoSync 4.7.4
In ExtraBITS deze week: een onderzoek van Jamf wijst uit dat macOS en iOS in de zakelijke wereld terrein winnen, Apple verklaart dat het bedrijf de meeste door WikiLeaks recentelijk gemelde kwetsbaarheden gerepareerd heeft, een rechter heeft bepaald dat niemand gedwongen kan worden een met Touch ID beveiligd apparaat te ontsluiten, en Steve Jobs blijkt het hele idee van een Genius Bar in het begin volkomen idioot te hebben gevonden.
Apple wint terrein in het bedrijfsleven -- Apple mag in het onderwijs terrein verliezen, op de zakelijke markt doet het bedrijf het steeds beter. Uit een onderzoek onder 300 IT-professionals, managers en directeuren van grote commerciële organisaties, uitgevoerd door Jamf, een consultancybureau op het gebied van Apple-producten, blijkt dat 91 procent van de respondenten gebruikmaakt van macOS, en dat 99 procent met iOS werkt. Jamf stelt dat Apple "terrein wint in het bedrijfsleven, omdat medewerkers het liefst werken met apparaten die ze ook privé gebruiken". De vraag blijft wat de waarde van deze uitkomst precies is, aangezien het feit dat één specifieke afdeling in een heel cluster van onderdelen binnen een multinationaal bedrijf zich verlaat op de Mac nog niet betekent dat het bedrijf als geheel in belangrijke mate gebruikmaakt van macOS. Toch is het goed om te zien dat er tekenen van groei op deze markt zijn. Denk daarbij ook aan andere zakelijke initiatieven, zoals de recente samenwerking tussen Apple en IBM.
Apple verklaart meeste WikiLeaks-kwetsbaarheden al gerepareerd te hebben -- WikiLeaks heeft een grote lading kwetsbaarheden gepubliceerd, die volgens de organisatie gebruikt worden door de CIA om computersystemen, waaronder iOS, te infiltreren. Apple reageerde snel met de mededeling de meeste van deze veiligheidslekken al gerepareerd te hebben. Tegen TechCrunch zei Apple: "Hoewel uit ons eerste onderzoek blijkt dat we veel van de vandaag gemelde lekken al verholpen hebben in de laatste versie van iOS, zullen wij steeds snel werken aan oplossingen voor iedere ontdekte kwetsbaarheid". Berichten als deze maken weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om bij te blijven (ook al wil je niet elke update onmiddellijk installeren).
Rechterlijke uitspraak: de FBI kan je niet dwingen om je Touch ID-slot te openen -- Apple heeft indirect een overwinning behaald in zijn doorgaande strijd met de FBI. Een Amerikaanse rechter heeft bepaald dat de FBI verdachten niet mag dwingen om hun vingerafdruk te geven in situaties waarin de dienst toegang probeert te krijgen tot een apparaat dat beveiligd is met Touch ID. De vuistregel in de wereld van beveiliging was lange tijd dat codes sterkere beveiliging bieden dan vingerafdrukken, aangezien je gedwongen kunt worden je vinger op de scanner te leggen, en dat je niet gedwongen kunt worden om je beveiligingscode te geven. Het gaat hier om een "narrow decision" [uitspraak over één specifieke zaak, die niet breder mag worden geïnterpreteerd - nvdv], maar het is goed om te zien dat het rechtssysteem een inhaalslag aan het maken is op het gebied van nieuwe technologie.
Steve Jobs dacht eerst dat de Genius Bar idioot was -- In de podcast Recode Decode onthulde Ron Johnson, voormalig Senior Vice President of Retail Operations van Apple, die de Apple Stores ontwikkelde, dat Steve Jobs in eerste instantie de Genius Bar "idioot" vond. Jobs beargumenteerde dat mensen die weet hebben van technologie geen weet hebben van contact leggen met mensen, maar de volgende dag gaf hij de juristen van Apple de opdracht het handelsmerk "Genius Bar" vast te leggen. Het laat goed zien dat niet alleen niet alle goede ideeën van Jobs zelf kwamen, maar hij ook veel ervan eerst afwees. Maar het geeft ook aan dat Jobs bereid was overtuigd te worden door mensen wier mening hij vertrouwde.
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands