TidBITS#1305, 25 januari 2016

De afgelopen week heeft Apple zowel OS X 10.11.3 El Capitan als iOS 9.2 uitgegeven, met minimale (en meestal ongespecificeerde) foutreparaties. We leggen uit wat we weten en waarom het misschien waard is om een week met updaten te wachten. Apple heeft ook de vierdegeneratie-Apple TV naar tvOS 9.1.1 geüpdatet, en daarbij de app Podcasts teruggebracht. Onze Apple TV-expert, Josh Centers, geeft een rondleiding in de nieuwe app. Beveiligingsredacteur Rich Mogull schuift aan om ons uit te leggen waarom Apple, in de persoon van CEO Tim Cook, ondanks druk van de regering voortdurend versleuteling verdedigt. Ten slotte bekijkt Julio Ojeda-Zapata Apples systeem CarPlay op zijn integratie van iPhone-mogelijkheden in de aanraakschermen van de auto. Belangrijke software-uitgaven deze week zijn iMovie 10.1.1, Parallels Desktop 11.1.2, Nisus Writer Pro 2.1.3, ClamXav 2.8.9 en Beveiligingsupdate 2016-001 (Mavericks en Yosemite).

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

OS X 10.11.3 en iOS 9.2.1 halen fouten weg

Apple heeft OS X El Capitan 10.11.3 en iOS 9.2.1 uitgegeven. De toelichting is voor beide updates bijkans nihil. Voor 10.11.3 zegt Apple in de app App Store:

Het support-document dat aanvullende details zou moeten geven, komt met maar twee specifieke veranderingen, waarvan de tweede wellicht interessant is voor gebruikers in grote bedrijven.

De updates verhelpen ook een handjevol kwetsbaarheden: negen in 10.11.3 en negen in iOS 9.2.1. Je kunt wel zien dat er veel code gedeeld wordt bij OS X en iOS: vijf van de kwetsbaarheden waren bij beide besturingssystemen hetzelfde.

Je kunt de OS X 10.11.3-update installeren via Software-update (661 MB op een iMac met een Retina 5K-scherm) of via Apples Support Downloads-pagina (662 MB voor de delta-updater van 10.11.2 of 1,47 GB voor de combo updater van alle versies van 10.11). Installeer de iOS 9.2.1-update (37,7 MB op een iPhone 6) via Instellingen > Algemeen > Software-update of via iTunes.

Tenzij de reparaties voor bedrijven belangrijk voor je zijn, raden we aan deze updates nog even een week of zo uit te stellen. Toen Adam zijn iMac naar 10.11.3 bijwerkte, liep het ding vast met een zwart scherm en de Herstart-statusbalk op twee derde. Uiteindelijk ging het apparaat wel gewoon aan en was het bijgewerkt nadat hij de stroom er even afgehaald had, maar voor het geval Adams ervaring een indicatie is voor meer van dergelijke problemen is het beter even te wachten en uit te kijken naar berichten van andere gebruikers. Als je toch besluit een update uit te voeren, maak dan in ieder geval eerst een reservekopie!

Apple brengt in tvOS 9.1.1 Podcasts terug

Meteen na de updates voor OS X en iOS heeft Apple ook tvOS 9.1.1 voor de vierdegeneratie-Apple TV uitgebracht. Je kunt de update verkrijgen door naar Instellingen > Systeem > Software Updates > Update Software te gaan.

Er is geen toelichting bij deze update, maar er is een overduidelijke nieuwe functie: de app Podcasts is weer terug en prijkt na de update op het thuisscherm. Als je Apples app Podcasts voor iOS gebruikt, of podcasts beluistert via iTunes, kan de Apple TV-versie je abonnementen en de afleveringen met die programma's synchroniseren. Het mag geen verrassing zijn dat Podcasts voor tvOS ook video-podcasts ondersteunt, en dat het goed werkt om ze op de Apple TV te bekijken.

De app Podcasts is een fijne toevoeging, maar we kijken reikhalzend uit naar ondersteuning voor Bluetooth-toetsenborden en mappen voor op het thuisscherm, die beide in tvOS 9.2 schijnen te komen. Tot die tijd houd ik mijn ogen open voor meer aanpassingen in tvOS 9.1.1, terwijl ik werk aan de volgende versie van "Take Control of Apple TV".

Waarom Apple versleuteling verdedigt

The Intercept meldde onlangs dat Tim Cook, de CEO van Apple, tijdens een besloten bijeenkomst met functionarissen van het Witte Huis en andere vooraanstaande figuren uit de technologie-wereld, kritiek had geuit op het standpunt van de federale overheid over versleuteling en technologische achterdeurtjes (zie: "Tim Cook valt Witte Huis aan over versleuteling", 14 januari 2016). Omdat de bijeenkomst besloten was, weten we niet precies wat daar gebeurd is. Het is wel bekend dat The Intercept niet objectief is over dit onderwerp, maar dit soort meldingen zouden zeker passen bij het standpunt dat Cook bij eerdere gelegenheden openbaar geuit heeft. Dit is gewoon opnieuw een confrontatie van Apple met de Amerikaanse regering over de kwestie van versleuteling. De eerste keer dat ik daarover schreef was in "Apple en Google ontsteken debat burgerrechten" (10 oktober 2014).

Dit zijn geen vage vragen van privacy-activisten of van Apple-fans. Wij zitten midden in het proces waarbij de verhouding tussen regeringen en burgers fundamenteel wordt herzien, nu we geconfronteerd worden met een technische revolutie in de communicatie tussen mensen. Andere topleiders van technische bedrijven houden zich betrekkelijk rustig over deze kwestie omdat ze de grond missen om stelling op in te nemen, niet zozeer vanwege persoonlijke voorkeur of zakelijke compromissen, maar vanwege hun zakenmodel, en omdat wij, hun klanten, dat niet van ze gevraagd hebben.

(Een verontschuldiging aan onze buitenlandse lezers dat dit artikel zo gericht is op Amerika, want de problemen zijn afhankelijk van waar je woont. Aan de andere kant, een aantal andere regeringen, zoals van het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, houden zich nu met precies dezelfde problemen bezig.)

Waarom de overheid alles van je wil weten -- Wanneer we het hebben over versleuteling en afscherming van afluisteren door de overheid, dan hebben we het eigenlijk over drie aparte, maar gerelateerde, kwesties:

Versleuteling speelt bij elk van deze kwesties een heel belangrijke rol, maar is maar een deel van het verhaal.

Civiele handhavingsinstanties die in dienst van de wet staan (en niet van regeringen) zijn in de wereldgeschiedenis eigenlijk van recente datum. Het gaat om het principe van "handhaving met instemming" ("policing by consent"), wat voorkomt uit de Peelian Principles betreffende toezichthouden. Rechtshandhaving staat los van het leger en van inlichtingendiensten. De politie heeft bijzondere, maar niet ongelimiteerde bevoegdheden om de wet te handhaven en burgers te beschermen. In de Verenigde Staten werken diverse instanties op diverse niveaus (lokaal, staat en federaal) samen met de rechterlijke macht om zo tot een systeem van machtsevenwicht te komen.

In Amerika hebben politiediensten op alle niveaus een lange historie als het gaat om toegang tot persoonlijke informatie ten behoeve van onderzoek. Men is gewend om, mits geautoriseerd, bewijs te verzamelen uit vrijwel iedere bron, volgens een procedure van "wettelijke toegang". De politie kan een brandkast openbreken, je telefoon aftappen, je post lezen, je bankgegevens inzien, en meer, zolang ze maar de juiste wettelijke toestemming hebben. Soms is daar toestemming van een rechter voor nodig (bijvoorbeeld om je post in te zien), in andere gevallen kunnen gegevens worden verzameld met behulp van technieken met een lagere bewijslast (een auto met gps volgen, omdat bewegingen op de openbare weg nu eenmaal openbaar zijn). Hoe dan ook, al deze gevallen zijn binnen het wettelijke kader. Er zijn zelfs wetten die telecommunicatiebedrijven verplichten om achterdeuren voor wettelijke toegang te creëren.

Het probleem voor de politie is, dat nieuwe technologieën de weg versperren naar informatie die zij nodig hebben (of denken nodig te hebben) om hun werk te doen. Zo behoren mobiele telefoons tot de beste informatiebronnen in de geschiedenis van rechtshandhaving, omdat ze zowel de communicatie als de persoonlijke gegevens van een verdachte bevatten. Natuurlijk kan de politie sms-, gesprek- en locatiegegevens via de telefoonmaatschappij krijgen, maar het is makkelijker en sneller om die uit de telefoon te halen, waar waarschijnlijk ook nog Facebookberichten, versleutelde iMessages, e-mailberichten en meer in zitten.

Dit is de eerste keer in de geschiedenis dat wij beschikken over communicatie- en informatieapparatuur waar de politie niet bij kan, zelfs niet met een rechterlijk bevel. Dat is iets overdreven, omdat je kunt worden overreed om je telefoon van slot te doen (martelen is niet toegestaan, maar een rechter kan je wel gevangenzetten totdat je het doet). En zoals ik al zei: de meeste informatie is ook elders aanwezig, maar dat kost veel meer tijd dan die uit de telefoon halen.

Politiefunctionarissen zien sterke versleuteling als iets dat hen verhindert om hun werk te doen, waarbij de gebruikelijke middelen niet meer werken.

Inlichtingendiensten zijn anders. Zij worden niet geacht om Amerikaanse staatsburgers in de gaten te houden (een paar specifieke uitzonderingen daargelaten). Zelfs het massaal verzamelen van gegevens dat de laatste jaren bekend is geworden heeft zijn grenzen, en is vooral gericht op het volgen van buitenlandse communicatie, inclusief communicatie naar en vanuit de Verenigde Staten. Inlichtingendiensten handhaven niet de wet, zij bespioneren andere landen en potentiële vijanden. Maar in de afgelopen decennia hadden ze een groot juridisch en logistiek probleem: een groot gedeelte van de technologie die ze nodig hebben, draait om producten en diensten uit de Verenigde Staten.

Als inlichtingendiensten e-mailcommunicatie van een schurk in Europa moeten aftappen, dan moeten ze vaak inbreken in diensten als Google, Microsoft en andere. In ieder geval moeten ze internationaal aftappen, omdat ze dat binnenlands expliciet niet mogen doen. Maar degenen die weten hoe het internet werkt, weten ook dat het onderscheid tussen binnenlands en internationaal niet altijd duidelijk is.

En "aftappen" is niet het juiste woord. Technologiebedrijven gebruiken versleuteling om informatie en transacties te beschermen tegen aanvallers. Diezelfde versleuteling is krachtig genoeg om inlichtingendiensten dwars te zitten, of op z'n minst om de kosten van het kraken te verhogen. Dus misschien kennen ze een paar zwakke plekken in de software waardoor ze naar binnen kunnen. Of misschien kijken ze of ze een geheime achterdeur kunnen plaatsen. Maar geheimen bestaan niet en iedere achterdeur is een veiligheidsrisico dat elk moment kan worden misbruikt. Bovendien is het met opzet aanbrengen van zwakke plekken of achterdeuren in nationale systemen waarschijnlijk niet alleen een wetsovertreding, maar ook een overtreding van het beleid en de procedures van de inlichtingendiensten zelf.

Justitie en veiligheidsdiensten lopen allebei tegen hetzelfde probleem aan. Elk stuk gereedschap dat gebruikt kan worden voor wettelijke toegang maakt ook onwettelijke toegang mogelijk. Er zijn geen sleuteltjes van goud, alleen lopers.

Daar komt nog bij dat de wetgeving in veel van deze gebieden vaak onduidelijk of achterhaald is, en dat in een tijdsgewricht waarin toegang tot onze apparaten en diensten vrijwel gelijkstaat aan de mogelijkheid om onze gedachten te lezen. Deze conflicten over onze online rechten herschrijven fundamenteel de verhoudingen tussen burgers en overheden.

Waarom Apple stelling neemt en anderen niet -- Apple is zeker niet het eerste bedrijf dat door overheden op de korrel wordt genomen. Zo werd BlackBerry bijvoorbeeld in 2010 gedwongen om berichten te ontsleutelen voor de Indiase overheid, of anders India te verlaten. De daarbij gebruikte technieken zijn in de tussenliggende jaren verder uitgebouwd, en worden ook in andere landen gebruikt om BlackBerry-apparaten in de gaten te houden.

Laten we nog even terugkeren naar de lijst van Gruber: Google, Microsoft, Facebook en Twitter. Voeg daar Amazon en Samsung aan toe. Elk van deze bedrijven heeft een zakenmodel dat het minder eenvoudig maakt om vrijuit te spreken dan het voor Apple is.

Google is in wezen een groot reclamebedrijf dat gegevens over zijn gebruikers verzamelt. Die informatie kan niet zodanig versleuteld worden dat alleen de eindgebruiker erbij kan, omdat op die manier Google er zelf ook niet meer bij zou kunnen om het te gebruiken voor gerichte reclame. En zelfs als we het adverteren even buiten beschouwing laten, zijn er verschillende Google-diensten die niet werken zonder dat Google toegang heeft tot de onderliggende gegevens. Google stelt zich op het gebied van Android-versleuteling standvastiger op, in ieder geval op het vlak van de technologie (ook al gaat dat langzaam, omdat Google geen zeggenschap heeft over de meeste Android-apparatuur). Maar Google hangt dit niet aan de grote klok, omdat al die informatie met een gerechtelijk bevel toch wel toegankelijk is. En het is niet in het belang van het bedrijf om daar de aandacht op te vestigen. Dat neemt niet weg dat ik weet dat Google alles doet wat in zijn mogelijkheden ligt om afluisteren en andere vormen van pottenkijken tegen te gaan, zoals alle communicatie tussen zijn datacenters versleutelen.

Microsoft is eerst en vooral een softwarebedrijf. En natuurlijk hebben ze sterke versleuteling voor pc's (BitLocker), maar dat is niet vriendelijk voor eindgebruikers, en Microsoft heeft maar een miniem deel van de mobiele markt in handen. Hun belangrijkste klanten, bedrijven en overheden, monitoren al jaren Microsoft-platforms, uit hoofde van legitieme beveiligingsoverwegingen. Van alle genoemde bedrijven zou Microsoft het meest aangewezen zijn om Apple te ondersteunen, maar Microsoft heeft een geschiedenis van zakendoen en samenwerken met overheden die zo lang teruggaat, dat het bedrijf zich het liefst op dit gebied onzichtbaar opstelt. Buiten het zicht van de camera's moet Microsoft zich verantwoorden voor obstructie van de rechtsgang met als opponent het Department of Justice in een zaak die gaat over het beschermen van gegevens van gebruikers die in het buitenland zijn opgeslagen, een zaak die grote gevolgen zou kunnen hebben voor de toekomst van cloud computing.

Facebook en Twitter? Alle gegevens in sociale netwerken zijn beschikbaar via wettelijke toegang (en de meeste liggen toch al op straat). Net als Google zijn ze in feite advertentieplatforms, die derhalve zelf bij al onze gegevens moeten kunnen. En hoewel Facebook-CEO Mark Zuckerberg en Twitter-CEO Jack Dorsey persoonlijk sterke versleuteling ondersteunen, kunnen hun bedrijven er in de praktijk weinig mee. Amazon? Amazon verkoopt geen essentiële apparatuur, en is als detaillist absoluut niet in een positie om iets te zeggen of te doen dat impact heeft. (De enige uitzondering is Amazon Web Services, dat uitgebreid gebruikmaakt van versleuteling, inclusief versleuteling die overheden niet eenvoudig kunnen kraken.) Samsung? Samsung is een buitenlands bedrijf en zal als zodanig op dit vlak niet eens serieus genomen worden door de Amerikaanse overheid.

Grote technologiebedrijven als Cisco, IBM, Oracle en zelfs HP zitten eenvoudigweg niet in een deel van de markt waar ze zich geloofwaardig sterk kunnen maken voor de consument, zelfs al zouden ze dat willen. En net als Microsoft zijn ze grotendeels afhankelijk van overheidsopdrachten.

Voor al deze bedrijven is de veiligheid van hun producten en diensten een belangrijke prioriteit, maar ze zijn niet in een positie om apparaten te maken die ons in staat stellen om onze informatie te beheren en geheim te houden.

En nogmaals, om het nog maar eens duidelijk te stellen: als je monitoring toelaat, verminder je privacy en veiligheid. Elke achterdeur is een zwakke plek in de beveiliging. Dit is het IT-equivalent van een natuurwet, niet een technisch probleem waar we het antwoord gewoon nog niet op hebben gevonden.

Apple is in die zin tamelijk uniek onder de technologiebedrijven, dat het bedrijf sterk in de aandacht staat, inkomstenposten heeft die niet ten koste gaan van de privacy, en producten verkoopt die midden in het vizier van het debat over versleuteling staan. Daarom komt alles wat Apple zegt over versleuteling vanuit een goed verdedigbare positie, vooral nu het bedrijf zijn iAd App Network laat vallen.

Niet alles wat Apple maakt, is immuun voor bewaking. Het bedrijf moet nog steeds voldoen aan regeringsverzoeken voor gegevens die niet versleuteld kunnen worden en die aanwezig zijn op Apple-servers, vooral diensten zoals iCloud Mail, iCloud Drive en iCloud-fotobibliotheek, die allemaal openstaan voor wettelijke toegang. Waar het mogelijk is, gebruikt Apple sterke versleuteling die zelfs voor het bedrijf zelf niet toegankelijk is, zolang de technologie en de gebruikerservaringen op elkaar aansluiten.

En Apple geeft, zoals de meeste firma's, pas gegevens af als alle wetgeving die van toepassing is, uitgezocht is. Zouden ze dit niet doen, dan zou de firma met rechtszaken te maken krijgen.

Er zit waarschijnlijk zelfs meer in het standpunt van Apple over versleuteling dan het bedrijfsmodel van de firma en een verlangen om een concurrentievoordeel te bevorderen. Ik vermoed, hoewel ik Tim Cook nooit gesproken heb, dat het van zijn kant op zijn minst voor een deel maatschappelijk activisme is. Ik neem aan dat hij persoonlijk aan dit onderwerp gehecht is, en hij heeft het spreekgestoelte van de populairste en machtigste firma tot zijn beschikking.

We kunnen hopen dat Larry Page, Satya Nadella, Mark Zuckerberg, Jack Dorsey, Jeff Bezos en andere techniek-CEO's zich ook ooit eens over deze zaken zullen uitlaten. Maar zij zijn, nog afgezien van hun persoonlijke gevoelens, niet in dezelfde positie als Tim Cook en Apple om stelling te nemen.

Het is nu het moment waarop we moeten besluiten of we recht hebben op privacy en beveiliging en wat de grenzen van de regering zijn in dit digitale tijdperk. Het zal niet gebeuren door publieke uitspaken van leiders in de technologie. Nee, het is aan ons om onze mening over online privacy en beveiliging kenbaar te maken aan onze gekozen afgevaardigden, om de grenzen te bepalen van handhaving (en bescherming) met instemming.

Je hebt nu daadwerkelijk een gelegenheid om je zegje te doen. In de staat New York is een wet voorgesteld waardoor de verkoop van smartphones binnen de staat verboden kan worden als ze niet door de fabrikant ontsleuteld en ontgrendeld kunnen worden. Het wetsvoorstel is verbazingwekkend slecht onderbouwd, en voor degenen die hun ongeloof willen uiten dat gekozen volksvertegenwoordigers zo onwetend over technologie (en geografie) kunnen zijn: je kan een account bij de Senaat van de staat New York opzetten, ertegen stemmen en een reactie achterlaten. De staat Californië heeft een soortgelijke achterlijke wet geïntroduceerd, maar er is geen enkel ander feedbackmechanisme dan contact opnemen met je afgevaardigde in die staat.

Daarna kun je achterover leunen en wachten op de volgende onwetende uitspraak of slecht onderbouwde wetgeving, want deze problemen zullen niet gemakkelijk, snel of definitief worden opgelost.

CarPlay biedt beperkte integratie iPhone met Auto

Mijn iPhone 6s Plus is mijn onafscheidelijke metgezel in de auto. Hij navigeert, is een radio en muziekspeler, een telefoon, en nog meer.

Omdat mijn bescheiden Mazda 5 geen aanraakscherm heeft zoals die in hippere auto's zitten, vervult mijn iPhone die rol: ik heb hem op mijn dashboard zitten met behulp van een losse houder.

Voor mij is dit goed genoeg, maar mocht je aan een nieuwe auto toe zijn, Apple heeft iets dat in principe beter zou moeten zijn: CarPlay.

Op sommige automodellen zijn de functies van de iPhone nu beschikbaar op de aanraakschermen van die auto's. Als je je iPhone via USB aansluit, wordt de auto feitelijk een groot iPhone-accessoire. CarPlay werkt vanaf de iPhone 5.

Je kunt nog steeds het aanraakscherm van je auto gebruiken zoals je gewend was. In feite wordt CarPlay een extra optie, eigenlijk een app, naast de andere apps die de autoproducent ter beschikking stelt. (Een concurrent van CarPlay, Android Auto, werkt op dezelfde manier.)

Ik heb een Buick Regal (een luxe sedan) en een Chevrolet Silverado (een truck) geleend om het voor dit artikel uit te kunnen proberen. Deze auto's bieden uitgebreide opties voor hun aanraakscherm onder de naam IntelliLink of MyLink. Als je via USB een iPhone aansluit, zie je op het Chevrolet-scherm een CarPlay-knop verschijnen. Een soort van besturingssysteem binnen een besturingssysteem.

Als je op de CarPlay-icoon tikt, zie je de bekende opties voor telefoongesprekken, berichten, navigatie, muziek enzovoort. De interface is iets aangepast voor bestuurders, net zoals de Apple TV-interface is aangepast voor bankhangers. De CarPlay-iconen en menu-opties zijn groter dan op de iPhone.

De meeste van de mogelijkheden van CarPlay kun je ook via Siri bedienen: je kunt Siri vragen om muziek af te spelen, apps te openen, te navigeren, telefoongesprekken te starten, je kunt sms'jes dicteren enzovoort.

Apple heeft CarPlay bewust op een aantal manieren beperkt, om het rijden zo min mogelijk te beïnvloeden Zo kun je in de CarPlay-versies van Podcasts en Music geen video's afspelen.

Tegelijkertijd worden de mogelijkheden van het infotainmentsysteem door CarPlay-apps zoals Audible, iHeartRadio, NPR One, Pandora, Spotify, Stitcher, TuneIn Radio en de podcastspeler Overcast van Marco Arment enorm vergroot. Als een app met ondersteuning voor CarPlay op de iPhone zit, verschijnt hij op het aanraakscherm. Ik had minder dan 20 CarPlay-apps, maar zelfs dat beperkte aantal is al beter dan de hoeveelheid IntelliLink/MyLink-apps die Chevrolet biedt. (Met Pandora en XM Radio heb je het wel zo ongeveer gehad.)

CarPlay werd in de huidige vorm al in maart 2014 aangekondigd, en aan het concept werd al jaren daarvoor gewerkt. De mogelijkheden worden maar heel langzaam door de fabrikanten opgepakt, maar dat lijkt nu toch wel in een stroomversnelling terecht te zijn gekomen.

CarPlay is ook beschikbaar in auto-audiosystemen die je zelf kunt installeren, van merken als Alpine, Kenwood en Pioneer.

Ik heb CarPlay twee weken lang getest (een week met de Silverado en een week met de Regal) en ik vond delen van het systeem handig, en delen frustrerend. In zijn algemeenheid gaf ik wel de voorkeur aan CarPlay boven het ingebouwde infotainmentsysteem. Ik denk dat dat voor iedere iPhone-gebruiker opgaat. Tegelijkertijd irriteerde de vereenvoudigde interface van CarPlay mij, nadat ik jarenlang mijn volledig toegeruste iPhone in mijn auto had gebruikt.

De aanraakschermen in mijn testauto's hadden ook niet de kwaliteit die ik van Apple gewend ben, met matige resoluties en slechte reacties op het aanraken. Het scherm van de Regal was beter dan dat van de Silverado, maar beide verbleekten bij dat van iOS-apparaten.

Bovendien had ik met CarPlay af en toe last van hangende apps, lege schermen enzovoort.

Zolang ik CarPlay gebruikte, bleef ik vinden dat het scherm van mijn iPhone op bijna iedere manier beter is, behalve dan in grootte. Ik ben tevreden met de houders die ik tot nu toe met de iPhone gebruikt heb, maar op zich is de plaatsing en de grootte van een auto-aanraakscherm natuurlijk wel een winpunt.

CarPlay-ritje -- De interface van CarPlay is simpel en meestal op een goede manier.

Hij bestaat voornamelijk uit zeven Apple app-pictogrammen: Telefoon, Muziek, Kaarten, Berichten, Speelt nu, Podcasts en Audioboeken (in die volgorde) op een rooster van twee iconen hoog en vier breed. In de linkerbenedenhoek zit een Thuisknop. Daarboven wordt de tijd weergegeven samen met de netwerk- en wifi-ontvangsticonen.

Als er CarPlay-compatibele apps op de telefoon geïnstalleerd zijn, worden ze weergegeven op het autoscherm. Een derden-app vulde de laatste ligplaats op mijn home-scherm, en de overige apps namen hun intrek op tweede en derde schermen. Vervelend genoeg worden apps van derden alfabetisch gesorteerd, en kunnen ze niet handmatig worden verplaatst over de verschillende schermen.

Bewegen tussen schermen was intuïtief, met vegen naar links en rechts, hoewel de trage respons van het auto-aanraakscherm soms zelfs zulke eenvoudige veegbewegingen vervelend maakte.

CarPlay-versies van Apple en apps van derden hebben consistente, generiekere interfaces in vergelijking met hun iPhone-versies. Apps hebben over het algemeen minder mogelijkheden in vergelijking met hun volledige iPhone-equivalenten. Dit is in die zin goed, dat het complexiteit vermindert in een omgeving met veel te veel afleiding, maar het maakt de CarPlay-ervaring ook een beetje flauw.

Bijvoorbeeld: in Berichten is er geen mogelijkheid om nieuwe berichten op het scherm te typen of om de oude in tekstvorm in te zien. Het enige dat wordt weergegeven, is een lijst van mensen met wie je recent contact gehad hebt. Siri leest je de berichten van deze mensen voor, en vraagt je om antwoorden te dicteren. Er is ook een knop op het scherm om berichten op te stellen, die Siri activeert, of je krijgt toegang tot Siri door een fysieke Siri-knop, die is ingebouwd in het stuurwiel, enige tijd ingedrukt te houden.

De app Audioboeken is ook minimalistisch, en toont alleen een lijst van de gesproken boeken die je hebt gekocht. Tik op één daarvan, of vraag het via Siri, en het begint te spelen. De app leest niet voor uit geschreven iBooks-boeken.

Ook Kaarten blinkt uit in eenvoud. Je locatie wordt weergegeven op een kaart, en er is eenvoudige zoom- en schuifbesturing samen met een 3d-optie. Je kan niet gebruikmaken van knijpen om te zoomen, zoals je zou verwachten.

Maps biedt stapsgewijze aanwijzingen, hoorbaar en op het scherm, samen met de verkeerssituatie en reistijden. Het programma toont ook een lijst met recente bestemmingen. Tik op één daarvan om een routebeschrijving te activeren.

Als het rijden van een route in volle gang is en de automobilist overschakelt naar een andere app (hieronder wordt Overcast getoond), verschijnt er een snelkoppelingsicoon Kaarten in de linkerbovenhoek van het scherm om gemakkelijk terug te keren.

Apples kaarten zien er op het scherm van de Regal fantastisch uit. Veel mooier dan de ingebouwde navigatiefuncties in de meeste auto's die ik heb gezien.

Een onlangs uitgegeven iOS 9.3 bèta voegt een Nabij-optie aan Carplay toe voor degenen die tips willen over bijvoorbeeld nabijgelegen restaurants, benzinestations, koffietenten, hotels, parkeerplaatsen of supermarkten.

De CarPlay-versie van de app Telefoon heeft een numeriek toetsenbord om telefoongesprekken te starten, plus tikbare lijsten van favorieten, recente gesprekken en voicemails. Bestuurders kunnen Siri gebruiken om iemand te bellen, gemiste oproepen te beantwoorden en het antwoordapparaat te beluisteren.

De app Muziek is iets uitgebreider, vooral omdat de streamingsdienst Apple Music er deel van uitmaakt. Met slechts een paar tikken kon ik bij mijn gekochte nummers, naast al mijn iTunes- en Apple Music-afspeellijsten.

Dat gold ook voor mijn radiostations, waaronder het vlaggenschip Beats 1 van Apple Music.

Maar tijdens mijn testen was veel van Apple Music voor mij niet toegankelijk. Om bij Voor jou, Nieuw, Connect en andere functies te komen, had ik mijn iPhone nodig. Dat is een goede zaak: de mentale concentratie die je nodig hebt om door Apples belachelijk ingewikkelde muziekinterfaces te navigeren zou de meeste bestuurders in de sloot doen belanden. Helaas voor hen voegt de nieuwe iOS 9.3 bèta Nieuw en Voor jou toe aan de CarPlay-autoschermen.

Ik kon natuurlijk niet naar A-ha's "Take On Me" kijken, de beste muziekvideo ooit (ja, ik ben een kind van de jaren tachtig) en eentje die ik obsessief vaak had bekeken op mijn MacBook, iPhone en iPad. Ik heb de video aangeschaft, maar CarPlay stond me vanwege veiligheidsredenen niet toe om hem op mijn Regal-console te tonen. Dat is zelfs het geval wanneer de auto stilstaat (stationair draaiend of zelfs met de handrem erop).

Het is niet veel anders met de app Podcasts. Waar de iPhone-versie van de app toegang heeft tot zowel audio- als videopodcast, is de CarPlay-versie beperkt tot audio. Maar toch is het een handige manier om willekeurig een goed programma te starten, zoals Serial of Stuff You Should Know, via de sectie Hitlijsten.

Misschien is de handigste knop van de CarPlay-interface ook de eenvoudigste: Speelt nu. Hij verklaart zichzelf: een tik op de knop laat de afspeler van je audio-selectie zien, met de terugspoel-, snel vooruit- en speel/pauzeknoppen. Maar je moet eerst op de thuisknop drukken om bij de Speelt nu-knop op het CarPlay-thuisscherm te komen.

De Speelt nu-knop is belangrijk vanwege de apps van derden, die van CarPlay een soort menu-labyrint maken. Sommige apps van derden zijn beter uitgevoerd dan andere, hoewel CarPlays inherente eenvoud geen dramatische variatie toelaat.

CBS News werkte me op de zenuwen. Ik wilde het interview met Tim Cook in 60 Minutes van vorige maand in mijn wachtrij zetten (alleen de audio, natuurlijk), maar de app liet alleen de data van de afleveringen zien, niet de onderwerpen. Niet handig. En waarom staat de titel helemaal in hoofdletters?

Overcast van Marco Arment is, niet verrassend, prettiger. De corresponderende iOS- en webversies van Overcast zijn behoorlijk eenvoudig, dus de minimalistische CarPlay-versie is niet schokkend. Afspeellijsten en Podcasts zijn de enige keuze op het hoogste niveau.

Door te tikken op Podcasts kreeg ik een eenvoudig en makkelijk te bedienen lijst met programma's.

Als ik op één van de podcasts tikte, haalde Overcast de recentste afleveringen van het programma op.

CarPlay is belangrijk voor bestuurders met een iPhone, omdat het keuze biedt in verschillende categorieën. Fans van gesproken boeken bijvoorbeeld, scoren niet alleen Apples gesproken boeken maar ook die van Audible, AudioBooks.com en Free Audiobooks.

Op een gegeven moment zat ik via Free Audiobooks gefascineerd te luisteren naar Isaac Asimovs sciencefiction-meesterwerk "The Foundation Trilogy", zonder een dubbeltje te betalen. Hoe gaaf is dat?

Andere apps van derden in mijn vaste riedeltje zijn onder andere Stitcher voor podcasts, Pandora voor muziek en TuneIn Radio (dat ik prefereer boven aartsrivaal iHeartRadio) om radio via de ether te streamen.

Ik ben lang dol geweest op TuneIn op mobiel en desktop vanwege de ruime keuze aan audio, inclusief muziek, gesproken boeken, podcasts en nieuwsuitzendingen, samen met zijn voorbeeldige ontwerp. Het verbaasde mij niet dat hun CarPlay-app perfect is uitgevoerd.

De app NPR One van National Public Radio was net bijgewerkt, en bevat nu ook CarPlay-ondersteuning.

De CarPlay-functies van NPR One zijn onder andere Catch Up voor de nieuwste nieuwsuitzendingen, Recommendations om een samengestelde lijst van nieuwe verhalen en podcastafleveringen te bekijken, Featured Shows met de topprogramma's van NPR en partners en Followed om je favoriete programma's te zien.

Dit is allemaal geweldig, maar houd (net als bij andere streaming-apps, ongeacht of je ze kunt gebruiken op de iPhone of op een scherm in de auto) een oogje op je mobiele gebruik, om een enorme rekening te voorkomen.

CarPlay-problemen -- CarPlay gebruiken was soms echter zeer frustrerend... althans in mijn ervaring.

Tijdens mijn testen kwamen storingen maar al te vaak voor. Soms kwamen de apps met mysterieuze lege schermen.

Op andere momenten bleven apps eindeloos rondjes draaien, zonder aanwijsbare reden.

Het was me niet duidelijk of dergelijke afwijkingen app-specifiek waren, of het gevolg van tijdelijke onderbrekingen in de gegevensstroom naar de iPhone via de telefoon- of (minder vaak) wifi-verbinding. Het kan een beetje van beide zijn geweest.

Siri was een ander pijnpunt. Het activeren ervan was eenvoudig genoeg: auto's met geïntegreerde Siri hebben meestal een stuurwiel-knop. Je kan ook de CarPlay home-knop op het scherm indrukken en vasthouden.

Maar mijn onvermogen om Siri mijn bevelen te laten uitvoeren was huiveringwekkend, en ik gaf het maar op. Het begreep vrijwel alles wat ik sprak verkeerd, zelfs opdrachten die Siri op mijn iPhone zelfverzekerd afhandelde. Toen ik CarPlay Siri vroeg een afspeellijst met New-wave uit de tachtiger jaren naar voren te halen, bijvoorbeeld, bleef het me een Police-afspeellijst aanbieden. Hetzelfde muzikale tijdperk, dat wel, maar niet wat ik vroeg. Dat is verwarrend. Waarom zou Siri anders zijn? Verder kan Siri geen apps van derden besturen, wat de bruikbaarheid beperkt.

Chevrolet biedt zijn eigen stemassistent (die geen naam heeft, voor zover ik weet), en die werkte beter. Dat is verrassend: Siri is over het algemeen beter dan ingebouwde systemen.

Ook telefoongesprekken voeren tijdens het rijden, geïnitieerd door CarPlay, bleek problematisch, omdat de persoon aan de andere kant vaak niet kon verstaan wat ik zei. Dit zegt waarschijnlijk iets ten nadele van de audio-hardware in de auto's, en niet van CarPlay, maar het was toch teleurstellend.

CarPlay wordt niet door alle autofabrikanten identiek uitgevoerd, en sommige hebben het beter gedaan dan andere. In mijn testauto's, bijvoorbeeld, kon ik mijn berichten voorgelezen krijgen, maar niet kiezen welke. Ik heb gehoord dat andere autofabrikanten hun gebruikers meer controle geven, zodat bestuurders zien van wie berichten zijn van en kunnen aangeven welke voorgelezen moeten worden. Ook zijn de onderwerpregels van e-mailberichten beschikbaar.

In sommige voertuigen kan CarPlay worden bediend via knoppen of toetsen. Dit was niet het geval bij mijn leenvoertuigen, hoewel het in sommige situaties een grote opluchting zou zijn.

Mijn grotere probleem met CarPlay was mijn voortdurende drang om terug te schakelen naar mijn iPhone als mijn primaire auto-interface.

Hoewel hij kleiner is, en in de auto een beetje lastiger te manipuleren, is de iPhone 6s Plus een compromisloos apparaat. Het aanraakscherm is veel beter, alle app-functies zijn beschikbaar, en hij is over het algemeen voor mij makkelijker om te gebruiken, na jaren ontwikkeling van mijn spiergeheugen voor de verschillende functies. In sommige gevallen kan ik hem ook dichter bij mij plaatsen dan de aanraakschermen die op het dashboard geplaatst zijn. Ik kan op die manier zeker dingen doen die ik niet moet doen tijdens het rijden, maar ik heb voldoende zelfbeheersing om me van dergelijke activiteiten te onthouden.

In vergelijking daarmee voelt CarPlay in veel opzichten aan als een oplossing van de grootste gemene deler, ondanks dat het is ontworpen door Apple. Een groot deel daarvan is te wijten aan vereenvoudiging om veiligheidsredenen, en, zonder twijfel, omdat het autorijdende publiek zelfs minder technisch kan zijn dan beginnende iPhone- of iPad-gebruikers.

Moet je CarPlay gebruiken? -- CarPlay is nog steeds in ontwikkeling. Momenteel werkt het alleen als je iPhone via een kabeltje aan de USB-poort van de auto is gekoppeld. Verbindingen via Bluetooth bieden nog beperktere functionaliteit, waaronder weliswaar Siri en telefoongesprekken, maar de CarPlay-functies op het scherm werken niet.

Draadloze CarPlay komt er bijna zeker aan. Sterker nog, Volkswagen zei dat ze tijdens de recente Consumer Electronics Show in Las Vegas een draadloze CarPlay wilden tonen, maar dat Apple hen heeft teruggefloten, waarschijnlijk omdat Apple het in de nabije toekomst zelf wil aankondigen.

De beperkingen van CarPlay doen wel de vraag rijzen: als je een iPhone hebt en op zoek bent naar een nieuwe auto, moet je dan je besluit ervan laten afhangen of CarPlay er wel of niet in werkt?

Neen. Maak je eigen afweging een auto te kopen, en als CarPlay toevallig wordt meegeleverd dan is dat een leuke bijkomstigheid. Eigenlijk vind ik het wel teleurstellend. Ik hoopte stiekem dat CarPlay zo goed zou zijn dat je er een nieuwe auto op zou uitzoeken, of dat het zelfs een reden zou zijn om een nieuwe auto te kopen. Helaas zal ik tot die tijd mijn iPhone gewoon aan mijn dashboard koppelen en zien hoeveel kilometer er nog in mijn Mazda 5 zit.

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 25 januari 2016

iMovie 10.1.1 -- Apple heeft iMovie 10.1.1 uitgebracht, met een oplossing voor een bug in YouTube-delen waarbij gebruikers met meerdere accounts niet konden inloggen. De update lost ook een probleem op waarbij witbalansregelingen niet werden toegepast op fragmenten, zorgt ervoor dat Sony XAVC S fragmenten geregistreerd op 100 fps of 120 fps goed worden afgespeeld, lost een bug op waarbij stilstaande beelden soms slecht werden weergegeven, en kopieert nu van de Project Media-container naar evenementen in de Bibliotheeklijst versleepte fragmenten goed. ($ 14,99 nieuw in de Mac App Store, gratis update, 2,02 GB, 10.10.5+)

Parallels Desktop 11.1.2 -- Parallels heeft Parallels Desktop versie 11.1.1 (build 32312) uitgebracht. Deze update biedt een oplossing voor Boot Camp virtuele machines die niet opstarten en voor een probleem waarbij NTFS-schijven niet op het bureaublad verschenen. De virtualiseringssoftware lost ook een bug op waarbij Microsoft Outlook crashte in Windows wanneer je een Outlook-bestand van OS X opende, een andere crash die optrad na het afsluiten van een virtuele machine in schermvullende weergave terwijl een andere virtuele machine draaide, en een bug waarbij de muisaanwijzer verwrongen leek wanneer Retina-instellingen werden toegepast op een extern beeldscherm.

Kort na het verschijnen van deze update heeft Parallels Desktop een update naar versie 11.1.2 (build 32408) gekregen. Deze update biedt een oplossing voor een probleem met het aansluiten van usb-apparatuur op virtuele machines na de upgrade naar OS X 10.11.2 El Capitan, een oplossing voor een bug waarbij een virtuele machine niet uit de sluimerstand kwam, een oplossing voor een probleem met virtuele machines die extra beeldschermen niet herkenden wanneer alle schermen in schermvullende stand werden gebruikt, en een oplossing voor het verschijnen van een zwart scherm na de installatie van Parallels Tools op virtuele machines onder 10.6 Snow Leopard en 10.7 Lion. ($ 79,99 nieuw voor de standaardeditie, $ 99,99 jaarlijks abonnement voor de Pro/Business Edition, $ 49,99 upgrade, gratis update voor licenties van versie 11, 293 MB, toelichting, 10.9.5+)

Nisus Writer Pro 2.1.3 -- Nisus Software heeft Nisus Writer Pro 2.1.3 uitgebracht met oplossingen voor een aantal bugs in de eerbiedwaardige tekstverwerker. De update lost een probleem op waarbij Nisus Writer de voorkeursinstelling van het tijdsinterval van de automatische bewaarfunctie kon negeren, verbetert de CPU-prestaties van de op LibreOffice gebaseerde bestandsomzetter wanneer deze in de achtergrond inactief zou moeten zijn, lost een crash op veroorzaakt door documenten met bepaalde soorten automatische getallen, en lost een probleem op met macro's die niet goed werkten onder OS X 10.11 El Capitan. ($ 79 nieuw bij Nisus Software en in de Mac App Store, gratis update, 221 MB, toelichting, 10.8.5+)

ClamXav 2.8.9 -- Canimaan Software heeft ClamXav 2.8.9 uitgebracht, met een betere betrouwbaarheid van de updates van de virusdefinities en de toevoeging van een Quarantine-gereedschapsbalkknop in de standaard gereedschapsbalk. Bij elke controle van de definitie-updates controleert de virusscanner nu de proxy-instellingen, zorgt ervoor dat de combinatie Command-Delete een geselecteerd bestand weggooit (in plaats van het alleen uit de infectielijst te verwijderen), verbetert de betrouwbaarheid van het scannen vanuit het Finder Services/contextuele menu-item, en lost een bug op waarbij items die aan de bronlijst waren toegevoegd niet goed konden worden geselecteerd. ($ 29,95 nieuw, gratis update, 23,3 MB, toelichting, 10.6.8+)

Beveiligingsupdate 2016-001 (Mavericks en Yosemite) -- Apple heeft Beveiligingsupdate 2016-001 voor OS X 10.9 Mavericks en 10.10 Yosemite uitgebracht met één enkele patch voor de oudere OS-versies met het California-thema. (De rest van de vermelde beveiligingsoplossingen gelden alleen voor het tegelijkertijd uitgebrachte OS X 10.11.3 El Capitan; zie "OS�X 10.11.3 en iOS�9.2.1 halen fouten weg", 19 januari 2016.) De update verbetert het omgaan met het geheugen met libxslt (de bibliotheek die wordt gebruikt voor XSL-transformaties op XML-documenten) om een typeverwarring te voorkomen waardoor een kwaadaardig document willekeurige code zou kunnen uitvoeren. De beveiligingsupdates zijn verkrijgbaar via Software-update of via rechtstreekse download van de Support Downloads-website van Apple. (Gratis. 288,3 MB voor 10.9.5 Mavericks, 369 MB voor 10.10.5 Yosemite)

ExtraBITS, 25 januari 2016

In de ExtraBITS-collectie van deze week: de directeur van de National Security Agency verdedigde versleuteling, een weduwe moest het gevecht met Apple aangaan om het App Store-wachtwoord van haar overleden man te krijgen, Apple bracht een nieuwe iOS-app uit voor muzikanten, en we krijgen een voorbeschouwing van wat iOS 9.3 zal betekenen voor het onderwijs.

NSA-directeur verdedigt versleuteling -- Terwijl FBI-directeur James Comey en procureur-generaal Loretta Lynch verdergaan met hun aanval op versleuteling, heeft de informatie-beveiliging er een opmerkelijke medestander bijgekregen: NSA-directeur admiraal Mike Rogers. Tijdens een toespraak voor de denktank van de Atlantic Council zei Rogers: "versleuteling is fundamenteel voor de toekomst", en haalde hij de recente hack op het Office of Personnel Management aan als een reden om versleuteling aan te moedigen. "Dus om tijd te besteden aan het ruziën over 'hé, versleuteling is slecht en we moeten daarmee stoppen'... dat is naar mijn mening tijdverspilling", zei Rogers. Rogers' voorganger bij de NSA, generaal Michael Hayden, sprak zich recentelijk ook uit ten gunste van versleuteling (zie "Ex-directeur van geheime dienst VS vóór versleuteling", 14 januari 2016).

Apple eiste gerechtelijk bevel van weduwe om wachtwoord van overleden echtgenoot te herstellen -- Apples nadruk op privacy is goed, maar kan soms ongelukkige consequenties hebben. De 72-jarige Peggy Bush probeerde een spel te downloaden op haar iPad, maar wist niet wat het wachtwoord was van de Apple ID van wijlen haar echtgenoot. Haar dochter was twee maanden lang met Apple Support in de weer, om ze te voorzien van serienummers en wettelijke documenten, voordat ze te horen kreeg dat Apple een gerechtelijk bevel eiste om de kwestie op te lossen. Volgens Apples voorwaarden zijn accounts namelijk niet overdraagbaar na overlijden, en mag Apple het account zelfs afsluiten. Gelukkig gaf Apple Bush toegang tot het account nadat ze zich had gewend tot CBC News en Apple-directeur Tim Cook. Dit verhaal illustreert waarom het voor een gezin belangrijk is om een strategie te hebben om de belangrijkste wachtwoorden te delen, zoals 1Password for Teams of op zijn minst een kopie van het hoofdwachtwoord van 1Password in een kluis.

Apple brengt Muziekmemo's voor iOS uit -- Apple heeft een nieuwe gratis app voor muzikanten onthuld: Muziekmemo's voor iPhone en iPad. Anders dan de ingebouwde app Dictafoon is Muziekmemo's toegesneden op muzikanten, met functies als automatisch opnemen, virtuele achtergrondspelers en een ingebouwd stemapparaat. Het is een eenvoudig gereedschap om snel een opname te maken om naar Garageband of een andere geluidsbewerkings-app door te sturen.

iOS 9.3 voegt functies toe voor de onderwijsmarkt -- Bij MacStories bekijkt Fraser Speirs nieuwe op onderwijs gerichte functies die in iOS 9.3. zullen verschijnen. Deze functies behelzen een mogelijkheid Shared iPad, een app Classroom voor leraren en beheer van Apple ID's (via een toegangspunt onder de naam Apple School Manager). Met deze aanstaande uitgave vernieuwt Apple op grootse wijze zijn aandacht voor het onderwijs, en probeert het bedrijf zijn iPad-verkopen te vermeerderen, die in de afgelopen kwartalen langzaam maar gestadig zijn afgenomen. In het onderwijs maakt Apple zich vooral zorgen over Chromebooks, die goedkoper zijn, gemakkelijker te delen en te gebruiken, en voorzien van een toetsenbord.

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef hem gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.