Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands
De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.
Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:
Verder werkten mee:
Apple heeft OS X 10.11.1 uitgebracht, met diverse reparaties. De belangrijkste is een betere compatibiliteit met Microsoft Office 2016. Hopelijk zijn daarmee de problemen van die gebruikers, zoals frequente crashes van de app, opgelost. De update van 942 MB kan worden geïnstalleerd via Software-update, maar er is ook een delta-updater van 1,19 GB beschikbaar als een standalone mogelijkheid.
Apple meldt dat OS X 10.11.1 ook de stabiliteit van het installatieprogramma verbetert bij het upgraden naar OS X El Capitan, een geval aanpakt waarbij Audio Unit-plugins niet goed functioneerden, en VoiceOver betrouwbaarder maakt. Als je JPEG-afbeeldingen hebt gezien die als grijze of groene vlakken werden weergegeven in Voorvertoning in El Capitan: ook dat is gerepareerd.
Gebruikers van Apple Mail zullen blij zijn dat een bug is weggewerkt waarbij bepaalde berichten en postbussen niet werden weergegeven. Een andere reparatie lost een probleem op waarbij informatie van de uitgaande server kon verdwijnen. Helaas heeft de El Capitan-versie van Mail de mogelijkheid verbroken om in de HTML-uitgave van TidBITS op de koppeling in de inhoudsopgave te klikken, en die bug lijkt niet te zijn opgelost.
De update bevat tevens 150 nieuwe emoji-tekens, inclusief tacos, burritos, pijl en boog, het handgebaar "devil horn" en de veel gevraagde "middle finger". Tech Insider heeft een opsomming voor emoji-verslaafden.
Zoals altijd bevat OS X 10.11.1 een hoop beveiligingsupdates: 37 om precies te zijn.
Onze aanbeveling is dat gebruikers van Microsoft Office 2016 gelijk updaten, zeker als er sprake is van crashes en andere problemen bij het draaien van Office-apps. De rest kan een paar dagen wachten om te zien wat vroege updaters ervan vinden.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Naast update 10.11.1 van El Capitan en watchOS 2.0.1 heeft Apple iOS geüpdatet naar versie 9.1, met slechts twee belangrijke veranderingen. Ten eerste, voor die iPhone 6s- en iPhone 6s Plus-gebruikers die Live Photos maken: iOS merkt het nu wanneer je je iPhone optilt of laat zakken, en voorkomt dat die bewegingen worden opgenomen. Dat is een nuttige aanpassing, aangezien veel Live Photos beginnen en eindigen met onbedoelde bewegingen.
Ten tweede bevat iOS 9.1, net als de update van El Capitan, 150 nieuwe emoji-karakters, waaronder extra voeding, andere familie-eenheden, meer gezichten, nieuwe dieren, meer sportuitrustingen, verscheidene weer-iconen en meer. Je kunt eindelijk laten weten dat je verbijsterd bent dat je boogschietwedstrijd is uitgesteld vanwege zware mist, allemaal zonder dat je over een van die nare woorden hoeft na te denken. Emoji-junkies kunnen bij Tech Insider een samenvatting van de nieuwe plaatjes vinden.
Naast die twee veranderingen concentreert iOS 9.1 zich vooral op stabiliteit, waarbij niet nader gespecificeerde problemen worden verholpen in CarPlay, Muziek, Foto's, Safari en Zoeken, en op prestaties, waarbij naar verluidt de reactiesnelheid in de multitasking-gebruikersinterface is verbeterd. Andere verholpen bugs konden:
Er zitten ook beveiligingsupdates bij, die 24 kwetsbare plekken blokkeren.
Met een omvang van 246 MB voor een iPhone 6, kun je iOS 9.1 waarschijnlijk het gemakkelijkst rechtstreeks op het apparaat zelf installeren via Instellingen > Algemeen > Software-update, hoewel het ook prima te installeren is via iTunes.
Wanneer je een van de net uitgekomen iPhone 6s-modellen hebt en Live Photos maakt, zul je iOS 9.1 zo snel mogelijk willen installeren. Anders kun je beter een paar dagen wachten om te zien wat er online over wordt geschreven, wanneer de snelle instappers verslag uitbrengen van hun bevindingen. Wij hebben geen merkbare problemen ondervonden op onze test-apparaten.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Als vervolg op de update-lawine van besturingssystemen, na de komst van OS X 10.11.1 en iOS 9.1, heeft Apple watchOS 2.0.1 naar voren geschoven. Deze lost enkele slepende bugs op en voegt nieuwe emoji-karakters toe. Je kan de 62,8 MB grote update in de app Watch op je iPhone vinden, in Mijn horloge > Algemeen > Software-update. Om te updaten moet de Apple Watch binnen het bereik van je iPhone zijn, aangesloten op de lader en voor ten minste 50 procent opgeladen.
Volgens Apple fikst watchOS 2.0.1 kwesties die vastgelopen software-updates en een slechte levensduur van de batterij veroorzaken. De nieuwe versie lost ook kwesties op waardoor locatie-informatie niet werd geüpdatet, Digital Touch verzond vanaf een e-mailadres in plaats van een telefoonnummer, en sensoren onbeperkt aan bleven als je Siri gebruikte om de hartslag te meten. De update lost ook een probleem op waardoor een beheerde iPhone geen iOS kalender-evenementen synchroniseerde met de Apple Watch. Ten slotte pakt watchOS 2.0.1 stabiliteitsproblemen bij het gebruik van een Live Photo als wijzerplaat aan.
Met zo weinig updategeschiedenis is het onmogelijk te weten of watchOS-updates problematisch kunnen zijn, zoals sommige OS X- en iOS-updates in het verleden. Maar omdat de opgeloste bugs vrij gering zijn, is het waarschijnlijk de moeite waard een paar dagen te wachten voordat je de update installeert, voor het geval er onvoorziene nadelige effecten zijn. Ironisch genoeg was de Apple Watch van Adam Engst, voor het eerst sinds de update naar watchOS 2.0, helemaal leeggelopen op de dag voordat hij hem bijwerkte naar 2.0.1, dus misschien probeerde zijn horloge hem aan te moedigen de update te doen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Smartwatches die het besturingssysteem Android Wear van Google gebruiken waren tot voor kort vrijwel irrelevant voor gebruikers van de iPhone, omdat ze officieel alleen samenwerkten met Android-smartphones.
Er waren her en der onofficiële hacks beschikbaar om een bepaalde mate van iPhone-compatibiliteit te geven, maar voor de overgrote meerderheid van iOS-gebruikers waren de Google-ige horloges vrijwel niet te gebruiken.
Dat veranderde recentelijk, toen Google een app Android Wear voor iOS uitbracht waarmee je iPhones via Bluetooth kunt koppelen met Android Wear-smartwatches. Over deze stap deden al lang geruchten de ronde.
Google zegt dat de app Android Wear voor iOS compatibel is met veel iPhone-modellen: vanaf de iPhone 5, met iOS 8.2 of later.
Dit maakt Android Wear-horloges enigszins concurrerend op iOS-niveau met de Apple Watch, die waarschijnlijk nooit Android-compatibel zal zijn, en met Pebble-horloges die al lang werken met zowel iPhones als Android-telefoons. (Zie "Pebble Time biedt goedkoop alternatief voor Apple Watch", 7 Sep 2015.)
De vraag is of iemand ooit een Android Wear-horloge met een iPhone zou willen gebruiken, gegeven dat er iOS-vriendelijkere alternatieven zijn?
Het antwoord is... ingewikkeld.
Ik geef toe dat ik een beetje Google-gericht ben, omdat ik een Apple-gebruiker ben die voor clouddiensten vrijwel alleen diensten van Google gebruikt, in plaats van de zwakkere varianten van Apple. Het vooruitzicht om een soort van Google-console om mijn pols te kunnen dragen was voor mij dus aantrekkelijk. Ik heb me best vermaakt met het testen van de app Android Wear op een iPhone met een paar Android Wear-horloges.
Ik kwam wel een aantal problemen tegen die andere iPhone-gebruikers waarschijnlijk zouden hebben doen stoppen, zoals beperkte ondersteuning voor Android Wear-modellen, en beperkte toegang tot apps en wijzerplaten in vergelijking tot die mensen die de horloges gebruiken met Android-smartphones.
Fantastische berichtgeving -- Een Android Wear-horloge via de app Android Wear koppelen met een iPhone is rechttoe rechtaan. Zo eenvoudig, dat ik mij afvraag waarom het Google zoveel tijd gekost heeft.
Zodra ze via Bluetooth gekoppeld zijn, zijn de volgende stappen net zou eenvoudig. Je moet het horloge toegang verlenen tot de agenda op je iPhone, en berichtgeving en locatievoorzieningen instellen.
Ik heb dit allemaal gedaan met de recent uitgekomen Watch Urbane van LG, een van de Android Wear-smartwatches die Google aanbeveelt voor gebruik met de iPhone. Het horloge en mijn iPhone 6 Plus waren snel vriendjes. Ik vind de Urbane niet mooi, maar als apparaat voor berichtgeving werkt hij prima.
Google heeft de vormgeving met kaarten van de computer- en telefoondienst Google Now aangepast voor het scherm van een smartwatch. Dit betekent dat e-mailberichten en andere updates als compacte kaarten verschijnen, en groepen van vergelijkbare berichten (zoals Gmail-berichten) als een stapel kaarten.
Dat werkt prettig en intuïtief. Veeg naar rechts om een kaart weg te gooien, of naar links voor meer informatie (indien beschikbaar). Als je naar boven veegt, kun je de volgende kaart in een stapel zien. De kaarten en kaartenstapels zijn goed herkenbaar (bijvoorbeeld rood voor Gmail, met de icoon van de dienst goed zichtbaar) en kunnen kaart voor kaart of als stapel worden weggegooid.
Dit werkt voor mij beter dan de benaderingen van Apple en Pebble. Tot nu toe is Android Wear dus voor meldingen mijn favoriete platform.
Een iPhone-gebruiker heeft op veel manieren controle over het gedrag van een Android Wear-horloge. Google Now kan nu bijvoorbeeld uitgeschakeld worden. Als je dat doet, komen er geen korte nieuwsberichten meer door, zoals vlucht-, hotel- en verkeersinformatie, maar wel eenvoudige meldingen.
Je kunt zelf beslissen of je ook meldingen uit je Google- of Apple-agenda op je iPhone krijgt, en je kunt meldingen uit bepaalde apps blokkeren (zoals Apple Mail als je Gmail gebruikt). Android Wear heeft optionele "verrijkte Gmail-kaarten" met een bepaalde mate van interactiviteit, zoals de keuze om een bericht te archiveren of te beantwoorden.
Bijvoorbeeld: ik liep naar een bushalte, toen er een bericht binnenkwam van mijn redacteur. Ik activeerde stembesturing (door "Oké, Google" te zeggen in plaats van "Hey, Siri") en kon een snel antwoord dicteren en versturen. Android Wear heeft ook een optie voor emoji, zodat je met de vinger een emoticon kunt tekenen (die dan omgezet wordt naar de corresponderende gele icoon).
Teleurstelling over apps en wijzerplaten -- Het werd echter minder toen ik me realiseerde hoe beperkt mijn ervaring is in vergelijking met Android Wear-smartwatcheigenaars met een Android-smartphone.
Denk aan apps en wijzerplaten. Mensen met Android-telefoons hebben via de Google Play store toegang tot een immense bibliotheek aan apps en wijzerplaten, maar de meeste daarvan zijn op dit moment niet beschikbaar voor iPhone-gebruikers.
In plaats daarvan krijgen iPhone-gebruikers slechts toegang tot een kleine hoeveelheid door Google goedgekeurde apps, zoals een zaklamp, een stopwatch en fitness-apps om caloriegebruik, stappen, hart-activiteit en dergelijke bij te houden. Meen je dat nou, Google?
Wat betreft wijzerplaten is het iets beter: er is een kleine selectie aan wijzerplaten van derden bovenop de standaard platen. Maar mijn favorieten zitten er niet bij, bijvoorbeeld degene die stripboekvoorkanten en diverse andere soorten kunst toont. Een van die wijzerplaten, Street Art, heeft Google zelf gemaakt, waardoor het des te bizarder is dat hij op de iPhone ontbreekt.
Het is mij niet duidelijk of apps en wijzerplaten van derden in de toekomst vanuit Google beschikbaar komen via de app Android Wear, zoals dat bij Android-gebruikers het geval is, of indirect via Apple en hun App Store. Ik denk dat Apple het eerste helemaal niet ziet zitten, wat een reden kan zijn waarom er nog weinig apps en wijzerplaten voor iOS-gebruikers zijn.
Hoe het ook zij, standaard apps zijn ook beperkt als je een Android Wear-smartwatch gebruikt met een iPhone. Hangouts, Googles eigen berichten-app, biedt geen interactieve berichtgevingen zoals Gmail. De app Hangouts verschijnt niet eens op het horloge, zoals dat gebeurt als je deze koppelt aan een Android-telefoon. Ook Google Maps ontbreekt op het horloge als je een iPhone gebruikt. En ik mis de functie om een aangekoppelde telefoon te vinden, vooral nadat ik fan was geworden van die functie op de Apple Watch.
Weinig, en dure, horloges -- Compatibiliteit tussen horloges en prijsbeleid maken het ingewikkeld.
Met de app Android Wear voor iOS ondersteunt Google slechts de Watch Urbane (een maand geleden geïntroduceerd), naast een klein aantal horloges van Asus, Huawei en Motorola die net beschikbaar zijn of zijn aangekondigd. De opvolger van de Urbane, de Watch Urbane Second Edition, is door LG onthuld (maar nog niet te koop) en werkt naar verluidt ook met de iPhone samen.Hiermee werd mijn lang gekoesterde hoop de grond ingeslagen dat ook oudere, goedkopere Android Wear-modellen officieel zouden worden ondersteund, zoals de populaire eerstegeneratie-Moto 360 van Motorola.
Als je hem kunt vinden, dan is de huidige Moto 360 een koopje voor $ 150 of minder. (Motorola heeft de volgende generatie modellen 360 en 360 Sport aangekondigd.) Dat zou een mooi alternatief voor de Apple Watch zijn geweest voor prijsbewuste iPhone-gebruikers die niet alle functies nodig hebben.
Maar onofficieel had ik geen enkele moeite om met behulp van de app Android Wear een eerstegeneratie-Moto 360 aan mijn iPhone te koppelen. Het horloge ontving na koppeling software-updates, en functies zoals meldingen leken prima te werken. Ik had ook toegang tot de wijzerplaten van derden die ik gebruikte op de Watch Urbane.
Dus als je een avontuurlijke iOS-gebruiker bent, en ergens een oud Android Wear-horloge met stevige korting vindt, dan zou dat wel eens de iPhone-metgezel kunnen zijn waar je naar zocht. En zoveel goedkoper dan de Apple Watch.
Maar dit is natuurlijk niet een situatie die veel vertrouwen inboezemt, omdat je geen garantie hebt dat je software-updates ontvangt die nodig zijn om je oude horloge compatibel te houden met toekomstige iPhones.
Ik kijk niet -- Op een emotioneel niveau verlang ik ernaar om bij mijn iPhone een Android Wear-horloge te gebruiken, omdat ik Googles manier van polsmeldingen veruit prefereer. In het algemeen gesproken ben ik onder de indruk van en heb ik mij verbonden aan de diensten van Google.
Maar om $ 300 of meer uit te geven aan een Android Wear-smartwatch heeft geen zin, gezien de beperktheid in het gebruik met een iPhone, vooral voor wat betreft de beschikbaarheid van apps en wijzerplaten. In dat opzicht is een instapmodel Apple Watch of zelfs een Pebble een betere investering.
Het is mogelijk dat over een jaar of twee de prijs van Android Wear-gadgets voldoende is gezakt om interessant te worden als goedkope alternatieven voor de Apple Watch. Hopelijk heeft Google tegen die tijd ook de problemen met de distributie van apps en wijzerplaten opgelost.
Wellicht komt mijn droom van een Google-gadget om de pols als metgezel voor mijn iPhone dan alsnog uit.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
De vierdegeneratie-Apple TV is nu officieel te koop en wordt vanaf 30 oktober 2015 geleverd. Zoals we al vertelden in "Eindelijk: de vierdegeneratie-Apple TV" (9 september 2015), bevat de Apple TV snellere hardware, een nieuwe afstandsbediening met Siri en een App Store. Er zijn twee modellen: 32 GB voor $ 149 en 64 GB voor $ 199. De derdegeneratie-Apple TV blijft in de verkoop voor $ 69, hoewel Apple niet heeft aangegeven of die ook een Software-update zal krijgen om meer op zijn opvolger te lijken.
Hoewel opslag heb je nodig? De meeste mensen zullen aan 32 GB voldoende hebben om video en muziek te streamen, en een aantal apps en games te laten lopen. Apple zegt dat als je van plan bent om veel apps en games te downloaden, je waarschijnlijk liever de 64 GB-versie gebruikt, al zegt het bedrijf niet waarom. Volgens de uitleg op Twitter van Don McAllister van ScreenCastsOnline wordt de lokale opslag van de Apple TV gebruikt voor caching. Dus als je veel apps gaat gebruiken, zal je met een 64 GB-model minder vaak iets opnieuw moeten downloaden. Hoe vaak dat zal gebeuren tijdens gewoon gebruik is nog onduidelijk. We hopen dat de opslagruimte voldoende zal zijn om uiteindelijk foto's van de iCloud-fotobibliotheek te kunnen cachen voor de screensaver, al is die hoop nog op niets gebaseerd.
Interessant genoeg biedt Apple AppleCare voor de Apple TV ($ 29), al is dit voor de meeste mensen weggegooid geld. Weet ook dat bij de nieuwe Apple TV geen HDMI-kabel wordt meegeleverd. Apple verkoopt je er graag een voor $ 19, maar je kunt voor minder geld een betere kabel krijgen via bijvoorbeeld Amazon of Monoprice.
De vierdegeneratie-Apple TV heeft dan wel weer schitterende video-screensavers van China, Hawaii, London, New York City en San Francisco. Voor hen die, terwijl ze wachten tot hun Apple TV arriveert, willen weten hoe die eruitzien, heeft Benjamin Mayo ze op zijn website gepubliceerd.
Ander Apple TV nieuws is dat Apple drie kanalen heeft toegevoegd aan de derdegeneratie-Apple TV: CBS, NBC, en een kanaal exclusief voor Apple TV, genaamd M2M, dat zich toelegt op mode. De CBS-app kost $ 5,99 per maand voor een CBS All Access-abonnement voor alles buiten kleine clipjes (er is een probeerversie beschikbaar voor één week). CBS All Access streamt in een aantal markten ook rechtstreekse televisiebeelden. De NBC-app biedt volledige afleveringen van recente shows met korte reclameblokken. De NBC-app schijnt activering door een kabeltelevisie-provider te vereisen, maar ik heb dit in mijn tests nooit hoeven doen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Je kent waarschijnlijk wel de zeer handige herinneringsfunctie van Siri, die geïntegreerd is met de ingebouwde app Herinneringen voor iOS. Siri kan je op basis van tijd of locatie eraan herinneren om dingen te doen. Je kunt dus zeggen: "Herinner me eraan om het pakketje morgen om 9 uur 's ochtends af te leveren" of "Herinner me eraan om het pakketje mee te nemen wanneer ik van huis vertrek". Het is vooral handig wanneer het geregeld wordt vanaf een Apple Watch, omdat je dan niet eens je iPhone hoeft boven te halen.
Maar wat je misschien nog niet wist, is dat in iOS 9 Siri je eraan kan herinneren om te reageren op inhoud in bepaalde apps, als je het toverwoord "dit" gebruikt om aan te geven "waar ik nu naar zit te kijken". Ik schreef over deze functie in "iOS 9: A Take Control Crash Course", maar pas toen ik recentelijk op vakantie ging, leerde ik waarderen hoe handig deze functie eigenlijk is.
Ik had mijn verbindingen niet helemaal verbroken terwijl ik weg was: ik keek af en toe naar mijn e-mail en Twitter-tijdlijn om op de hoogte te blijven van wat er zich in de buitenwereld afspeelde. Zo kreeg ik een e-mailbericht van Apple die om diagnostische informatie van mijn Mac vroeg, om een fout te kunnen herstellen die ik gemeld had. Maar ik was honderden mijlen van huis! Dus terwijl ik het e-mailbericht in Mail zag, riep ik Siri op en zei: "Herinner me eraan om dit te lezen wanneer ik thuiskom". Daarna kon ik het uit mijn gedachten zetten tot ik dagen later de oprit voor mijn huis opreed. De app Herinneringen gaf me een waarschuwing op mijn iPhone, en de herinnering bleef op mijn toegangsscherm staan tot ik hem als voltooid aanmerkte.
Maar je hoeft niet op vakantie te zijn om de e-mailherinneringen van Siri te waarderen. Als ik 's nachts in bed op mijn iPad zit te lezen, en er een e-mailbericht binnenkomt over iets dat ik voor TidBITS moet doen, zoals een artikel redigeren, kan ik Siri vragen "Herinner me hier morgenochtend aan", en het zonder problemen tot de volgende dag vergeten.
Deze inhoudsspecifieke herinneringen werken ook met Safari. Natuurlijk kan ik interessante artikelen aan mijn leeslijst toevoegen om later door te lezen, maar als het iets belangrijks is, heb ik liever een herinnering die me kan aanzetten om het te lezen. "Herinner me eraan dit morgen om 10 uur 's ochtends te lezen".
Let wel op: Siri kan geen herinneringen voor webpagina's maken die in een Safari View Controller worden bekeken, zoals die van Tweetbot. Je zult op de Safari-knop moeten tikken om de webpagina in Safari te openen, en dan Siri tevoorschijn moeten halen. Maar Siri kan je wel herinneren aan webpagina's die je op een iPad bekeek in Safari in Slide Over.
Siri kan ook herinneringen aanmaken voor de app Notities, hoewel dit vreemd genoeg niet werkt voor aantekeningen in de map Op mijn iPhone. Zo kun je bijvoorbeeld de nieuwe aankruislijstfunctie in Notities gebruiken om een boodschappenlijstje te maken, en daarna Siri je eraan laten herinneren om naar die lijst te kijken wanneer je in de winkel aankomt. Je zou een contact kunnen maken voor bijvoorbeeld je favoriete supermarkt, maar Siri kan ook locale bedrijven herkennen. Als ik zeg: "Herinner me hieraan wanneer ik in de Walmart kom", maakt Siri een herinnering die actief wordt wanneer ik bij mijn locale Walmart arriveer. Als je ergens achteraf woont, zoals ik, wil je misschien een herinnering krijgen bij een winkel in een andere plaats, dus je zou iets kunnen zeggen als "Herinner me hieraan wanneer ik bij Home Depot in Bowling Green, Kentucky kom".
Waarom dit doen in plaats van gewoon je lijstje maken in Herinneringen? Flexibiliteit: je kunt in Notities plaatjes invoegen en tekeningen maken, iets wat je niet kunt in Herinneringen. Ik neem vaak foto's van gloeilampen met rare vormen die vervangen moeten worden, omdat het onhandig zou zijn om er eentje mee te moeten nemen naar de winkel.
Siri's inhoudsherinneringen werken ook met Kaarten, hoewel ik moeite heb om het consistent te laten werken. Soms herkent Siri een locatie waar ik naar kijk, terwijl het op andere momenten zal zeggen: "Oké, zeg me maar waar je aan herinnerd wilt worden".
Inhoudsherinneringen werken ook in veel apps van derden, hoewel er wel wat proberen aan te pas komt om uit te vinden welke deze functie ondersteunen. Zo kan Siri je bijvoorbeeld herinneren aan open documenten in Pixelmator of de huidige berekening in PCalc. Je zult moeten experimenteren om te zien waar Siri je allemaal nog aan kan herinneren.
Nog één laatste opmerking: er zit een fout in Siri-herinneringen in iOS 9.0.2. Zelfs als je een herinnering meteen nadat hij aangemaakt is van het Siri-scherm verwijdert (zoals je doet wanneer Siri je woorden volledig fout begrijpt, wat nog steeds regelmatig gebeurt), zal die toch nog worden toegevoegd aan de app Herinneringen. Dus als je met een stapel ongewenste herinneringen te maken hebt gehad, weet je nu waarom. Je kunt ze verwijderen in de app Herinneringen. Gelukkig is deze fout gerepareerd in iOS 9.1.
Hoewel je ze gemakkelijk over het hoofd ziet, behoren Siri's inhoudsherinneringen tot de beste functies van iOS 9. Je gebruikt ze misschien niet elke dag, maar ze kunnen je helpen om je te concentreren op wat je aan het doen bent, in plaats van op wat je later moet doen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Het kan je niet ontgaan zijn dat er een hoop te doen is om ad-blockers in iOS. Maar voor het geval dat vatten we het nog even samen. Apple heeft in iOS 9 ontwikkelaars de mogelijkheid gegeven om content-blockers te maken die bijvoorbeeld in Safari voor de iPhone en iPad voorkomen dat je advertenties te zien krijgt. En sommige ontwikkelaars hebben dat uiteraard ook gedaan. Op dit moment is Purify Blocker de meest verkochte betaalde app in de categorie Productiviteit. Het is overduidelijk dat men de snellere en minder verstorende surf-ervaring die een ad-blocker biedt weet te waarderen, en sommige ontwikkelaars hebben er kennelijk ook geen moeite mee om te profiteren van appjes die anderen geld kosten. Er zijn ook ontwikkelaars die daar wel over nadenken: de ad-blocker Peace, van ontwikkelaar Marco Arment, was korte tijd de best verkopende iOS-app, voordat hij hem enkele dagen later terugtrok. Het gedoe was zelfs aanleiding voor de branche-organisatie Interactive Advertising Bureau om toe te geven dat het adverteergedrag te ver is gegaan.
In de daaropvolgende weken is er heel wat internet-inkt gevloeid in het debat over ad-blockers. Snel en anoniem surfen is op zich erg fijn, maar aan de andere kant zijn de meeste internet-publicaties afhankelijk van advertentie-inkomsten. En de maatregelen tegen het gebruik van ad-blockers stapelen zich al op. De Duitse uitgever Axel Springer heeft duidelijk hoorbaar aangekondigd dat lezers die ad-blockers gebruiken niet langer welkom zijn op de website van hun tabloid Bild, waarbij ze de keuze krijgen om de site toe te staan advertenties te tonen, hun ad-blocker uit te zetten, of € 2,99 per maand te betalen om de site zonder advertenties te zien.
Als je een ad-blocker hebt geïnstalleerd, of dat hebt overwogen, vanwege de overlast die advertenties veroorzaken bij het surfen over het internet, of omdat je er principieel tegen bent dat anderen je surfgedrag volgen, heb je je ongetwijfeld afgevraagd wie voor deze hele onzin verantwoordelijk is. Daarbij zijn graaiende uitgevers en onkiese adverteerders natuurlijk een makkelijk doelwit, maar feitelijk moeten we verder kijken. Ik stond vanochtend tijdens een stortbad na te denken over deze vraag, en toen ik eronder vandaan kwam en mijn spiegelbeeld in de spiegel tegenover me zag, realiseerde ik me dat wij zelf, iedereen op het internet, de ware boosdoeners zijn.
Dat klopt, het is onze eigen schuld. Omdat we met z'n allen te vrekkig zijn om een paar grijpstuivers te betalen voor het nieuws, de tijdschriftartikelen en de blogs die we verslinden, en zelfs voor de apps die we gebruiken. (Degenen onder jullie die lid zijn van TidBITS mogen zichzelf zien als deel van de oplossing in plaats van het probleem. Jullie betalen niet alleen om TidBITS te ondersteunen, jullie doen dat zelfs vrijwillig.)
Maar dat is wel een heel makkelijke beschuldiging. Gegeven de keus tussen wel en niet gratis kiest iedereen toch voor gratis, en wat is daar mis mee? "Vrek" is niet meer dan een pakkende manier om "rationeel economische speler" te zeggen. Als je uit twee even bruikbare opties kunt kiezen, waarom zou je dan betalen voor de ene optie als de andere gratis is?
Zonder ons te veel in de krochten van de geschiedenis te wagen, lijkt het voor de hand te liggen om de persoon die het meest verantwoordelijk is voor het concept van het vrije-marktkapitalisme, Adam Smith, van de onzichtbare hand, de schuld te geven. Ik heb zijn belangrijkste werk, "Wealth of Nations", niet gelezen (ik ben schrijver, Jim, geen econoom!), maar het lijkt me dat de grondslag van een vrije markt is dat prijzen worden bepaald door vrijwillige afspraken tussen koper en verkoper, zonder inmenging van overheid, marktmonopolie of andere autoriteit. En ik ga ervan uit dat dat impliciet betekent dat de verschillende zakenmodellen die daarbij bedacht worden allemaal acceptabel zijn, zolang ze op enige manier gebaseerd zijn op de genoemde afspraak tussen koper en verkoper (en waar iets gratis verkrijgbaar is volgt die afspraak uit het gebruik van het gratis aangebodene).
Het is echter niet erg bevredigend om Adam Smith te beschuldigen, niet in de laatste plaats omdat de makker al in 1790 overleed, en derhalve weinig weet had van de zakenmodellen van het internet. Hij leefde zelfs te vroeg om Charles Babbage of Ada Lovelace gekend te hebben, die respectievelijk in 1791 en 1815 werden geboren. Het is verleidelijk om hen ook een deel van de schuld in de schoenen te schuiven, samen met Alan Turing, want zonder hen zouden we nu geen computers hebben en dus ook geen digitale informatie die oneindig en zonder verlies aan kwaliteit vermeerderd kan worden. Maar, om met Monty Python te spreken, ook zij zijn gewezen papegaaien.
Laten we een sprongetje maken naar de jaren 1830, met de opkomst van de "penny press": kranten die voor een cent werden verkocht, in plaats van de zes cent die in die tijd normaal was, waarmee beschikbaarheid van het nieuws gedemocratiseerd werd en waarbij de opbrengst voornamelijk uit advertenties kwam. En hoewel ze zeker niet de eersten waren die penny press-kranten uitgaven of advertenties in hun krant opnamen kunnen we ook een deel van de schuld afschuiven op George Jones en Henry Raymond, die in 1851 The New York Daily Times oprichtten, later omgedoopt tot The New York Times.
Nu komen we ergens, want de New York Times heeft zowel de heisa rondom het blokkeren van advertenties behandeld als het nut van ad-blockers besproken, dit alles terwijl ze advertenties vertoonden die ontwerper en blogger Khoi Vinh (voorheen design Director voor NYTimes.com) actief weerhielden het artikel over blokkeren van advertenties te kunnen lezen. Ironisch, niet?
Maar dat is niet helemaal eerlijk, omdat de New York Times moeite doet om mensen te laten betalen, waarbij lezers slechts tien gratis artikelen per maand kunnen bekijken. Tarieven voor online-toegang variëren van $ 3,75 tot $ 8,75 per week, afhankelijk van of je een smartphone, een tablet, of beiden wilt gebruiken (en delen met een familielid). Veelzeggend is dat dagelijkse levering van de fysieke krant slechts $ 8,90 per week kost.
De New York Times probeert dus vooral te verdienen met hun artikelen. Blijkbaar maken al die dode bomen en bestelwagens slechts 15 cent van het abonnementsgeld uit. Dat betekent dat het internet zelf onlosmakelijk met deze hele rotzooi verbonden is. Dus zullen we Al Gore eens de schuld te geven? Hij heeft nooit gezegd dat hij de uitvinder van het internet was, maar hij kan toch wel een beetje de schuld krijgen? Alleen kunnen we hem niet méér voor de voeten werpen dan dat de financiering van de leidingen door de overheid gedaan is. Wat dan als we Tim Berners-Lee aanwijzen, de schepper van het wereldwijde web? Niet voor het maken ervan (bedankt, Tim!), maar voor het negeren van de intellectuele inspanningen van Ted Nelson, wiens Project Xanadu een veel krachtiger concept had voor koppelingen, met onder andere koppelingen in twee richtingen, rechtenbeheer met automatische gebruiksroyalties en microbetalingen. Ach, laten we ook Ted Nelson de schuld geven, omdat hij teveel een visionair geweest is en te weinig waar heeft gemaakt.
Maar ze zijn niet verantwoordelijk voor het dominante internet-bedrijfsmodel waarbij content gratis weggegeven wordt en de volledige inkomsten gegenereerd worden via advertenties. Dat kan wellicht worden neergelegd bij gratis, advertentie-ondersteunde kranten die al van 1885 dateren. Echter, ondanks die vroege start ontwikkelden zij zich tot voor kort niet echt. Een betere kandidaat is misschien de commerciële radio, die in de jaren twintig van start ging, en de commerciële televisie, die dateert uit de jaren vijftig. Aanvankelijk gebruikte zowel radio als televisie een één-sponsormodel, voordat het besef doorbrak dat het gemakkelijker zou zijn om kleinere blokken reclamezendtijd aan meerdere bedrijven te verkopen. Het sponsormodel zou terugkomen voor de financiering van zowel de non-profit National Public Radio (NPR), als de Public Broadcasting Service (PBS), opgericht in 1970. Ook zij zijn schuldig, niet het minst omdat Tonya en ik onze inspiratie bij hen vandaan haalden toen we in 1992 begonnen met het eerste reclame-programma op internet (zie "TidBITS Sponsorship Program", 20 juli 1992). We kunnen ons aandeel in dit alles niet ontkennen. En evenmin
Als ik iets van de schuld op mijn schouders neem, wil ik dat delen met een paar miljardairs. Larry Page en Sergey Brin, wier Google het concept van reclame op het internet oppakte en ermee wegliep. Ze bouwden een zakelijke kolos, op basis van het idee dat je meeslepende internetdiensten gratis beschikbaar kon maken en inkomsten kan genereren op basis van contextueel gerichte reclame, die probeert advertenties te tonen die gebruikers misschien nuttig vinden.
Als we nu toch op het onderwerp van volgen zitten, laten we dan de Amerikaanse National Security Agency de schuld geven voor het oppakken van iets dat potentieel vervelend is en op zijn minst theoretisch verontrustend (ad-based tracking, volgen via advertenties) en dit omzetten in iets echt griezeligs (massaal nationaal afluisteren door overheidsinstelling).
Bij Apple hebben Tim Cook en het bedrijf garen gesponnen bij het feit dat Apple geen informatie over zijn gebruikers vergaart om er beter reclame te kunnen op afstemmen, en om te voorkomen dat overheidsagentschappen deze informatie in handen krijgen. Dat betekent niet dat Apple geen reclame op jou wil richten (denk maar aan iAd), maar het zakenmodel van Apple is voornamelijk op basis van het bijna ouderwetse principe van de verkoop van een product voor geld. Apple is echter zeker niet zonder zonde voor wat betreft de advertentie-ellende op internet, dankzij zijn rol in het creëren van de uiterst kunstmatige markten van de App Store en iBooks Store. Die is te wijten aan Steve Jobs. Omdat Apple weigert demo's en betaalde upgrades voor apps toe te laten, ontwikkelaars afgescheiden van gebruikers houdt, en een slechte interface gebruikt waarin de prijs het voornaamste verschil is tussen gelijkaardig klinkende producten, hebben apps en boeken in de ogen van de consument praktisch al hun waarde verloren. Veel mensen geven nog meer uit aan parkeertickets.
Apple was natuurlijk bij lange na niet de eerste onderneming die software heeft gedevalueerd. Daarvoor moeten we niet verder zoeken dan Richard Stallman, de oprichter van de beweging voor vrije software, en Linus Torvalds, de drijvende kracht achter de Linux-kernel die later in het hart van talrijke besturingssystemen zou zitten, en dan vooral in miljarden exemplaren van Google Android. Eerlijk gezegd moet software voor Stallman vrij zijn zoals in vrijheid van meningsuiting, en niet gratis zoals voor bier, maar dat is een verschil dat nog maar weinigen begrijpen.
Het probleem binnen de discussie van vandaag is dat wanneer software gratis is (zoals bier), ontwikkelaars een alternatief zakenmodel moeten ontwikkelen, zoals betalende technische ondersteuning, hosting, extra diensten of premium functies. Op zich is dat geen probleem, maar het moedigt wel eenzelfde gedrag aan op andere gebieden. Google natuurlijk, maar ook Facebook, waar Mark Zuckerberg en co een manier hebben gevonden om geld te slaan uit je relaties door bij je persoonlijke communicatie reclame te verkopen.
Het ergste is dat we voor al deze ondernemingen niet veel waard zijn. De gemiddelde inkomsten per gebruiker bij Facebook bedragen slechts ongeveer $ 10, ongeveer het dubbele van de $ 5 bij Twitter en ver achter de $ 45 van Google. Als het een optie was, zou ik er zelfs geen twee keer over nadenken en betaalde ik $ 45 per jaar voor alle fantastische dingen die Google me biedt in plaats van reclame te zien, en ik zou zonder problemen $ 15 per jaar betalen voor een reclamevrije combinatie van Facebook en Twitter.
Maar betalen voor de diensten we gebruiken, de content die we verbruiken en de apps die we installeren is letterlijk moeilijk te verkopen, ongeacht alle negatieve punten die het gevolg zijn van zakenmodellen waarbij product en prijs niet met elkaar verbonden zijn. Laten we trouwens ook Jeff Bezos niet vergeten, omdat hij heeft meegeholpen aan de devaluatie van digitale goederen, te beginnen met de manier waarop Amazon de prijs van e-boeken heeft doen zakken door ze te verkopen als lokartikel, en het recentst nog met de nieuwe app en dienst Amazon Underground. Amazon Underground biedt Android-gebruikers gratis toegang tot meer dan 10.000 dollar aan apps, games en in-app aankopen, en betaalt ontwikkelaars $ 0,0020 per minuut (0,2 cent), wat neerkomt op een cent per vijf minuten, of 12 cent per uur. Amazon financiert deze dienst waarschijnlijk door een toegenomen verkoop van andere producten, maar het doet ons denken aan de oude grap "We verliezen geld op elke verkoop, maar we maken het goed door volume".
Er zijn redenen genoeg voor hoe we terechtgekomen zijn in een wereld waar al onze digitale content gratis is en we als grondstof gebruikt worden in steeds maar meer verontrustende monetariseringsprojecten. Het recentste en opvallendste voorbeeld hiervan is het gedrag van de reclame-industrie, maar als we online reclame niet universeel negeerden, zou de industrie zich misschien niet verlaagd hebben tot tracking-based targeting. Of misschien ook wel: kabeltelevisiebedrijven en bioscopen schotelen ons rustig reclame voor zelfs nadat we onze kabelrekening hebben betaald en onze bioscoopkaartjes hebben gekocht. En ofschoon individuele adverteerders ook de kern van het probleem uitmaken, proberen zij alleen maar hun producten en diensten aan de man te brengen. Het is al moeilijk genoeg om iets nieuws met reclame bij de consumenten te brengen. Zonder reclame is dit praktisch onmogelijk.
Om af te sluiten kom ik weer uit bij waar ik begon, en zeg ik dat de samenleving als geheel verantwoordelijk is. Maar de kans op verandering ligt ook bij ons allemaal, in zowel ons dagelijkse gedrag door de keuze voor gratis diensten als de ondersteuning van een algemener beleid. Ik zie ad-blockers als gewoon een wapen in een wapenwedloop, niet als een oplossing, maar dit zijn alvast enkele veranderingen die een echt verschil zouden kunnen maken, in aflopende volgorde van waarschijnlijkheid:
Bedrijven die digitale content, apps en diensten leveren zouden betalende, reclamevrije alternatieven kunnen bieden voor wie direct wil betalen. Google, waar kan ik mijn $ 45 naartoe sturen?
De Amerikaanse regering zou een privacybescherming kunnen instellen zoals die van de Databeschermingsrichtlijn van de Europese Unie.
Iemand zou een internetplatform kunnen ontwikkelen waarop we onze persoonlijke informatie zouden kunnen beheren, om voor accuraatheid en controle over toegang te zorgen en waardoor we rechtstreeks zouden kunnen profiteren van wat voor commercieel gebruik dan ook. Als we commerciële objecten gaan worden, moeten we inspraak hebben in hoe onze gegevens en aandacht in geld worden omgezet.
Ik denk niet dat een van deze veranderingen snel zal komen, dus als je je zorgen maakt over deze situatie, moedig ik je aan om je steun te richten op bedrijven die zaken doen op manieren die jouw goedkeuring kunnen wegdragen.
Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel
Tinderbox 6.3.2 -- Eastgate Systems heeft Tinderbox 6.3.2 uitgebracht, met een nieuw ingebouwd attribuut "$ Tags" (te vinden onder "References"), dat kan worden gebruikt om notities te taggen in vrije opmaak. De persoonlijke content-assistent verbetert het importeren van OPML uit outliners en RSS-lezers, evenals het importeren van werkbladen (met name die met lange tekstvelden). De update brengt ook een aantal verbeteringen aan kaarten, waaronder de mogelijkheid om linker- en rechterpijlen te gebruiken om het volgende of vorige broertje van een geselecteerde notitie te selecteren, geeft pijlpunten correct weer op lineaire verbindingen, en zorgt ervoor dat versieringen op afbeeldingen met transparante of doorschijnende regio's niet meer ondoorzichtig gemaakt worden. De routekaart is nu beschikbaar bij het contextuele boomstructuurmenu, en een afgescheurd kaartvenster past automatisch de breedte van de kolommen aan. ($ 249 nieuw, gratis update, 48,8 MB, toelichting, 10.8+)
Reacties - Tinderbox 6.3.2
Postbox 4.0.7 -- Postbox heeft versie 4.0.6 uitgebracht van zijn befaamde e-mailclient, waarin nu ook OAuth 2 wordt ondersteund bij Gmail/Google-accounts, en het aanmaken van mappen verbeterd is (met nieuwe, aparte commando's om een nieuwe map of een nieuwe sub-map te maken). De update heeft ook een probleem opgelost bij het in de wacht zetten van meerdere berichten. Ook verbeterde de update de vormgeving op Retina-schermen van de bijlagen-knop Alles Opslaan, en werd het updaten prettiger, doordat nu de toelichting binnen het updateprogramma zelf wordt weergegeven.
Kort nadat die update uitkwam, werd Postbox alweer geüpdatet naar versie 4.0.7. Hierin is het context-menu van het venster Opstellen gereorganiseerd, en een optie toegevoegd om een geselecteerde tekst met Google op te zoeken. In Postbox 4.0.7 kan je nu ook tekst selecteren in het venster Opstellen en dan een antwoord opstellen vanuit het context-menu. Bovendien zijn nu de commando's "Ongewensteberichtenbewerking uitvoeren op Map" en "Ongewenste Berichten uit Map verwijderen" toegevoegd aan de Ongewensteberichten-knop op de werkbalk, en Toon/Verberg-knoppen voor de headers toegevoegd in de vensters Mappen en Focus. ($ 15 nieuw, gratis update, 25,6 MB, toelichting, 10.9+)
Reacties - Postbox 4.0.7
SpamSieve 2.9.22 -- Michael Tsai van C-Command Software heeft SpamSieve 2.9.20uitgebracht, waarin nu ook Apple Mail ondersteund wordt in OS X 10.11.1 El Capitan. Het hulpprogramma om spam te filteren krijgt nu meer tijd om op te starten als het in Apple Mail binnenkomende mailberichten aan het filteren is, in het geval dat het systeem de opstartmodule te traag herstart. Bovendien zorgt de update ervoor dat de opstartmodule niet meer vanzelf stopt wanneer Mail of SpamSieve stopt, als het ingesteld staat om continu in de lucht te blijven. Als een bericht ten gevolge van een AppleScript-bug in El Capitan niet wordt gebruikt voor het aanleren van spam, stuurt SpamSieve je direct door naar de nieuwe sectie Apple Mail Accounts in de gebruiksaanwijzing, voor een manier om het probleem te omzeilen. ($ 30 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis update, 14,5 MB, toelichting, 10.6+)
Reacties - SpamSieve 2.9.22
Safari 9.0.1 -- Apple heeft Safari 9.0.1 uitgebracht voor OS X Mavericks 10.9.5, Yosemite 10.10.5 en El Capitan 10.11. De update bevat onder andere een snelle oplossing voor kwetsbaarheden die te maken hebben met verscheidene problemen rond geheugenadresseerfouten binnen WebKit, die tot gevolg kunnen hebben dat een kwaadaardige website willekeurige programmacode zou kunnen uitvoeren. Safari 9.0 is alleen beschikbaar via Software-update. (Gratis, 85,4 MB, 10.9+)
Reacties - Safari 9.0.1
Mac EFI Security Update 2015-002 -- Apple heeft Mac EFI Security Update 2015-002 voor OS X 10.9.5 Mavericks uitgebracht, dat een probleem oplost waarbij de EFI (Extensible Firmware Interface) mogelijk zonder toestemming overschreven zou kunnen worden. Deze update is beschikbaar als directe download en via Software-update. (Gratis, 82 MB, 10.9.5)
Reacties - Mac EFI Security Update 2015-002
Security Update 2015-007 (Mavericks) en 2015-004 (Yosemite) -- Apple heeft Security Update 2015-007 voor OS X 10.9.5 Mavericks en Security Update 2015-004 voor 10.10.5 Yosemite uitgegeven, met de vele veiligheidsverbeteringen die onlangs ook verschenen in de OS X 10.11.1 El Capitan-update (zie "Apple brengt OS X 10.11.1 uit om Microsoft Office 2016-crashes te repareren", 21 oktober 2015). Ondanks de enigszins verwarrende naam (Apple gebruikt veiligheidsupdate-volgnummers doorgaans niet twee keer binnen hetzelfde jaar, en 004 was ook al gebruikt in april) repareert deze veiligheidsupdate een keur aan geheugencorruptie-problemen, waaronder een kwetsbaarheid in het Accelerate Framework in multi-threadingmodus, de behandeling van audiobestanden, CoreGraphics, de behandeling van lettertype-bestanden en het parsen van schijfkopieën. Elk van deze kwetsbaarheden maakte mogelijk dat willekeurige code werd uitgevoerd. De veiligheidsupdates zijn beschikbaar via Software-update of te downloaden van de downloads-website van Apple Support. (Gratis. Voor 10.9.5 Mavericks, 266,2 MB; voor 10.10.5 Yosemite, 334,7 MB)
Reacties - Security Update 2015-007 (Mavericks) en 2015-004 (Yosemite)
In ExtraBITS heeft Josh Centers het deze week over televisieprogramma's bij de Tech Night Owl, is Zoek mijn vrienden nu ook via het web beschikbaar, en twijfelen uitgevers tussen aparte apps en het mobiele web.
Josh Centers bespreekt televisie bij de Tech Night Owl -- In zijn recentste gesprek bij de Tech Night Owl week Josh Centers eens af van de gebruikelijke technologie-onderwerpen, om het met gastheer Gene Steinberg eens over zijn favoriete televisieprogramma's te hebben, waaronder The Blacklist en Hannibal. Natuurlijk kwamen ze uiteindelijk toch weer uit op technologie, met name de nieuwe Apple TV en de veel beroddelde Apple Car.
Zoek mijn vrienden nu in iCloud.com -- Naast de andere updates van vorige week heeft Apple op iCloud.com ook een webversie uitgebracht van de app Zoek mijn vrienden. Net als de iOS-variant laat de web-versie van Zoek mijn vrienden zien waar al je vrienden zich bevinden, tenminste als zij toestemming hebben gegeven om jou hun locatie te tonen.
Uitgevers proberen te kiezen tussen apps en mobiele websites -- De New York Times bespreekt de druk die uitgevers voelen als ze een keuze proberen te maken tussen het distribueren van hun waar via apps of mobiele websites, en maken daar een ietwat overdreven Apple versus Google-debat van. Bij apps gaat trouwe klanten bedienen en vergoedingen ontvangen beter, maar ze zijn voor veel uitgevers veel te duur. Websites daarentegen zijn stukken goedkoper en belangrijk om nieuwe lezers aan te trekken, maar leveren op mobieltjes een minder goede ervaring. (En daarbij is het onduidelijk of de meeste lezers wel het onderscheid tussen apps en sites doorhebben.) Een van de beste citaten komt van uitgever Ann Kjellberg en gaat over hoe Google en Apple niet "proberen de pogingen van de creatieve mensen te steunen maar juist de mensen verslaafd te maken aan hun eigen bedrijfsmodellen, hun apparaten, of de interactie met het scherm".
Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands