TidBITS#1289, 14 september 2015

Deze week hebben we in TidBITS alle details over Apples grote aankondigingen: betere prijzen voor iCloud-opslag, nieuwe modellen van de Apple Watch, de nieuwe iPhone 6s en 6s Plus, de iPad Pro met optionele Apple Pencil en Smart Keyboard-accessoires en de binnenkort te verschijnen vierdegeneratie-Apple TV. Maar als je van plan bent om een van de nieuwe iPhones aan te schaffen, kan het zijn dat het deze keer een geheel andere ervaring is. Josh Centers en Adam Engst bekijken de details zodat je voor jou en je familie de beste koopmethode en het beste abonnement kunt vinden. Tot slot nagelt Josh Apple aan de schandpaal over wat hij de Mac-achilleshiel noemt: de kwetsbare en soms haperende koptelefoonpoort. Belangrijke software-updates zijn deze week Final Cut Pro X 10.2.2, Compressor 4.2.1, Motion 5.2.2 en ChronoSync 4.6.3.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Apple verlaagt stilletjes prijzen iCloud-opslag

Verborgen in de recente bomvolle aankondigingen van Apple zat een item dat gemakkelijk over het hoofd kon worden gezien: de prijzen voor 200 GB- en 1 TB-opslag worden verlaagd, het eerste opslagniveau waarvoor je moet betalen gaat van 20 GB naar 50 GB, en het niveau van 500 GB lijkt te verdwijnen. Alle iCloud-accounts krijgen gratis 5 GB opslag, maar als je meer nodig hebt voor functies zoals iCloud-fotobibliotheek, iCloud-back-ups en iCloud Drive, dan zijn dit de nieuwe prijsniveaus:

Met deze nieuwe prijzen zit iCloud nu op hetzelfde niveau als de concurrenten Dropbox en Google Drive, waar 1 TB opslag eveneens $ 9,99 kost.

Onze bankrekening zal de prijsverlagingen graag zien komen, maar een jaarlijkse betaaloptie zou ook wat eenvoudiger zijn voor onze boekhouding. Waarschijnlijk bood Apple eerder geen mogelijkheid om per jaar te betalen aan omdat ze zo gemakkelijker de prijzen konden veranderen voor wie al klant was. Met de nieuwe prijzen vermoeden we dat abonnees met een abonnement van 200 GB of 1 TB de nieuwe lagere prijzen zullen betalen, en dat wie een abonnement had van 20 GB of 500 GB, voor dezelfde prijs 50 GB resp. 1 TB opslag zal krijgen.

Apple heeft niet bekendgemaakt wanneer de nieuwe prijzen van kracht worden, maar dit zal waarschijnlijk binnen een periode van een maand of zo zijn, samen met iOS 9 en OS X 10.11 El Capitan.

Apple Watch krijgt nieuwe bandjes en verschijningsdatum watchOS 2

Op zijn herfst-evenement voor de media onthulde Apple een groot aantal nieuwe bandjes om de Apple Watch aan te vullen (met inbegrip van een nieuwe luxe nieuwkomer), evenals de verschijningsdatum 16 september 2015 voor de volgende versie van de software van het apparaat,watchOS 2.

watchOS 2, een paar maanden geleden op de WWDC onthuld (zie "Apples watchOS 2 krijgt eigen apps en informatie van derden ", 8 juni 2015), kan eigen apps draaien op het horloge zelf, in plaats van alleen maar een front end te zijn voor apps op de iPhone, zoals in het huidige watchOS. Verschillende eigen apps werden genoemd, waaronder iTranslate en GoPro, en Dr. Cameron Powell van Airstrip Technologies demonstreerde een app waarmee artsen tijdens de rondes patiëntgegevens raadplegen, toegang tot real-time vitale statistieken hebben, en met andere professionals communiceren, alles met HIPAA-privacymaatregelen. Hij toonde ook Sense4Baby, een app (in samenhang met een aangepaste Sense4Baby-sensor), die de hartslag van een zwangere vrouw, de hartslag van de baby, en de duur van elke wee kan opnemen (terwijl de zwangere vrouw het hart van de baby kan beluisteren) en die de gegevens kan doorsturen naar een arts.

Het binnenwerk van de Apple Watch is nog niet veranderd (waarschijnlijk gaat dat volgend jaar gebeuren), maar Apple heeft twee gekleurde aluminium afwerkingen toegevoegd, goud en roze-goud. Ook toegevoegd aan de reeks is een assortiment van extra bandjes, waaronder lavendel, antiek wit, steen, middernachtblauw, oranje en (PRODUCT)RED sportbandjes en een tweekleurige lederen klassieke gesp in zwart of zadelbruin.

Voor de luxe markt bieden Apple Watch Hermès-edities niet alleen een roestvrijstalen kast en drie stijlen lederen bandjes, maar ook een bijpassende Hermès-wijzerplaat. Prijzen variëren van $ 1.100 tot $ 1.500.

De nieuwe modellen zijn nu beschikbaar. De Hermès-modellen zullen in oktober 2015 beschikbaar komen, maar alleen in geselecteerde Apple-winkels.

iPhone 6s en iPhone 6s Plus worden gevoelig voor aanraking

Zelfs als je geen geruchten over het grote media-evenement van Apple in San Francisco gehoord zou hebben, had je gemakkelijk kunnen raden dat Apple met nieuwe iPhone-modellen zou komen. In het patroon dat al jaren teruggaat, introduceerde Apple de iPhone 6s en iPhone 6s Plus, apparaten die dezelfde behuizing delen als de iPhone 6- en 6 Plus-modellen vorig jaar, maar met aanzienlijk verbeterde componenten. Nieuw in deze reeks echter zijn een paar hardware- en software-toevoegingen, plus een upgrade-deal, die de iPhone 6s en 6s Plus bijzonder interessant maken.

Je kon de iPhone 6s en iPhone 6s Plus vanaf 12 september 2015 reserveren, en vanaf 25 september zullen de telefoons verzonden gaan worden. Dit is er nieuw:

"3D Touch" -- Toen Apple Force Touch voor de Apple Watch introduceerde, wisten we dat het zijn weg naar de iPhone zou vinden. Maar dat het apparaat herkent wanneer je harder drukt, maakt op zichzelf nog geen boeiende functie. Wat wel interessant is, zijn de daaruit voortvloeiende acties, die Apple "3D Touch" noemt op de nieuwe iPhones.

Op het horloge biedt Force Touch extra opties die normaal niet zichtbaar zijn, zoals de wijzerplaat aanpassen of alle meldingen wissen. 3D Touch op de iPhone en iPhone 6s en iPhone 6s Plus gaat een stap verder door twee nieuwe gebaren te bieden: "Peek" en "Pop".

Zoals de naam al doet vermoeden, is Peek ["kijkje" - nvdv] een snelle blik in iets zonder het volledig te openen, opgeroepen met een iets hardere druk op het scherm dan normaal. Als je bijvoorbeeld op de onderwerpregel van een e-mailbericht in Mail drukt, wordt de inhoud van het bericht getoond zonder het te openen (waarna je dan weer terug zou moeten naar de Inbox). Of als je een interessante foto in je Instagram-tijdlijn ziet, krijg je door erop te drukken er een voorvertoning van te zien. Zaken in de achtergrond worden onscherp om het idee kracht bij te zetten dat je iets bekijkt boven al het andere op het scherm.

Een "Pop" betekent nog een beetje harder drukken om verder te gaan en het bericht of de pagina te laden. Nogmaals, zonder de Peek te verlaten of je vinger van het scherm af te halen om van app te wisselen.

3D Touch maakt ook "Quick Actions" mogelijk, die volgens mij veel nuttiger zijn. Bijvoorbeeld: op het startscherm druk je op de icoon van de app Phone om direct een favoriete contactpersoon te bellen. Druk op het pictogram van de Camera-app om een selfie te maken, een video op te nemen, een slowmotion-film op te nemen of een foto te maken. Of druk op de app Kaarten voor een routebeschrijving naar huis, je huidige locatie te markeren, je huidige locatie te versturen, of naar nabijgelegen plaatsen of bedrijven te zoeken. Veel van deze Quick Actions zijn in wezen net als contextuele menu's op de Mac.

Deze 3D Touch-acties worden vaak aangevuld met vegen voor verdere acties. Als de e-mail waar je naar gekeken hebt niets belangrijks bleek te zijn, veeg je naar rechts om deze als gelezen te markeren.

Camera-trucs -- Volgens een bekend patroon breidt Apple met de iPhone "s"-lijn de foto-mogelijkheden uit van wat is uitgegroeid tot een van 's werelds populairste camera's.

De iSight-camera op de achterkant van de telefoon vangt nu 12 megapixels aan informatie per beeld, een stijging van 8 megapixels in de iPhone 6 en iPhone 6 Plus. Megapixels kunnen nutteloos zijn als de verhoging van de gevoeligheid eigenlijk niet de fotokwaliteit verbetert (meer beeldsensorpunten van lage kwaliteit maken alleen maar een grotere afbeelding van lage kwaliteit), dus maakte Apples Vice President Marketing Phil Schiller er een punt van om te beschrijven waarom de nieuwe sensor beter is. Naast 50 procent meer pixels (en dus 50 procent meer "Focus Pixels", lees voor meer informatie over deze technologie "Apple kondigt iPhone 6 en iPhone 6 Plus met grotere schermen aan", 9 september 2014), zijn de filters die kleur verduidelijken verplaatst van boven de rij sensoren naar de bovenkant van de rij. Apple gebruikt ook "deep trench isolation", een techniek die fotodioden scheidt en de hoeveelheid licht beperkt die overloopt tussen aangrenzende fotosensoren.

De FaceTime-camera aan de voorkant legt nu 5 megapixels aan beeldgegevens vast, en het gebruik van deze camera voor selfies wordt verbeterd door wat Apple "Retina Flash" noemt: het hele scherm licht op om je gezicht te verlichten. (Het klinkt simpel, maar Apple ontwikkelde een speciale chip alleen maar om deze functie te besturen.) De functie maakt gebruik van Apples True Tone flash-technologie (ook te vinden op de flitser aan de achterkant) om de beste kleurtemperatuur te bepalen.

Dat zijn allemaal interessante verbeteringen, maar een functie die echt uniek is voor de iPhone 6s, is "Live Photos". Als je een foto neemt, registreert de iPhone eigenlijk 1,5 seconden aan foto's voor en na het moment dat je de ontspanknop activeert. Samengesteld als een Live Photo, is het effect alsof je kijkt naar een mini-video van dat moment (een beetje zoals de magische foto's in de Harry Potter-films). Live Photos is standaard ingeschakeld, en een gele Live-indicator verschijnt wanneer je een afbeelding vastlegt. Druk op de foto terwijl je hem bekijkt om de live-versie te zien. (Zie de demo van Apple. Je moet het zien om het te geloven.)

Video is in de iPhone 6s en iPhone 6s Plus enorm uitgebreid: het toestel kan clips opnemen met 4K-resolutie, dus 3840 bij 2160 pixels, tegenover de 1080p HD video van 1920 bij 1080 pixels die de iPhone 6 kon opnemen. Apple biedt een aantal 4K-voorbeelden onderaan de iPhone 6s-camerapagina, waar je het zelf kunt zien. In iMovie kan je dergelijke 4K-video's afspelen en bewerken.

Interne zaken -- De nieuwe iPhones hebben verbeterde inwendige onderdelen, die het weliswaar geweldig doen tijdens de introductie van een product maar die op zichzelf minder van belang zijn voor gebruikers die een dergelijk toestel willen aanschaffen. Voor de meeste mensen zijn dingen gewoon beter en sneller. Maar de veranderingen zijn toch niet onbelangrijk.

de iPhone 6s en 6s Plus worden aangedreven door een nieuwe 64-bit A9-processor met de steun van een M9 motion coprocessor die nu aan de A9 gekoppeld is in plaats van de hele tijd als aparte chip te draaien. Volgens Apple is de CPU 70 procent sneller dan de A8-chip en zijn de grafische processen 90 procent sneller.

De Touch ID-sensor reageert nu twee keer zo snel als die op de iPhone 6- en iPhone 5s-modellen, dus er is nu een nog kortere pauze voordat hij je vingerafdruk herkent.

Apple zegt dat de iPhone 6s, als die verbonden is met wifi, nu tot twee keer zo snel is. Ook is mobiel netwerken, wat Apple verbeterd LTE Advanced noemt, verbeterd met twee keer zoveel doorvoer via 23 banden, waardoor roaming wereldwijd beter zou moeten gaan.

Dit alles is verpakt in hetzelfde omhulsel als de iPhone 6, maar dan wel met toevoeging van de een roze-gouden aluminium behuizing. Ofschoon er niemand van TidBITS bij de presentatie aanwezig was, ga ik ervan uit dat de behuizing er nog net zo strak uitziet als vorig jaar, dus dat hij wat lastig vast te houden is. Ik vind de vormgeving van het apparaat schitterend, maar het is de eerste iPhone die ik in een hoesje heb, omdat ik vind dat je hem anders niet stevig genoeg vasthebt.

O, en net als op de Apple Watch kan je Siri op de iPhone 6s en iPhone 6s Plus op elk moment aanspreken door "Hey Siri" te zeggen, en niet alleen maar als je iPhone aan de oplader ligt.

iPhone Upgrade Program -- De prijzen voor de iPhone 6s-modellen zijn dit jaar iets ingewikkelder, omdat de mobiele providers onlangs hun aanpak hebben aangepast. Laten we beginnen met de verschillende configuraties en de prijzen voor losse modellen. Verbazingwekkend genoeg beginnen beide telefoons bij 16 GB (zie "Waarom Apple de 16 GB-iPhone behield, omwille van het 32 GB-model", 24 september 2014), met 64 GB in het midden en een luxe-model van 128 GB. De prijzen van losse toestellen, zonder abonnement zijn als volgt:

Apple introduceert daarnaast het iPhone Upgrade Program, dat alleen beschikbaar is via Apple en waarmee je iedere 12 maanden een nieuwe iPhone krijgt voor een maandbedrag variërend van $ 32-$ 40 (iPhone 6s) of $ 37-$ 45 (iPhone 6s Plus). AppleCare+, dat normaal $ 129 kost bij aanschaf van een van de nieuwe iPhones, zit bij deze prijs inbegrepen, waarschijnlijk omdat je bij een upgrade van de telefoon een onbeschadigde zult moeten inleveren. iPhones die via dit programma worden aangeschaft, zijn niet gesimlockt en werken met elke provider.

Het leed geen twijfel dat de iPhone 6s en iPhone 6s Plus zouden worden aangekondigd. Als Apples voornaamste bron van inkomsten is de iPhone het belangrijkste product van het bedrijf. En hoewel deze updates in de lijn der verwachting lagen (sneller, beter, een kleine variatie door de toevoeging van een roze-gouden model), weet Apple dat het niet kan stilzitten of alleen maar snellere modellen kan bieden. 3D Touch verbetert de camera, softwarefuncties zoals Live Photos maken gebruik van de hardware, en dan ook nog het iPhone Upgrade Program: alles maakt het verleidelijk om op te waarderen naar deze nieuwe apparaten. Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen, zeker niet voor de mensen die nu een iPhone 6 of 6 Plus hebben, maar het is wel aanlokkelijk voor miljoenen mensen met een oudere telefoon die bij willen blijven met Apples nieuwste technieken.

iPad Pro met Smart Keyboard en Apple Pencil aangekondigd

Tim Cook, de CEO van Apple, opende tijdens het mediagebeuren in San Francisco het gedeelte over de iPad met de woorden: "..dat de iPad het duidelijkst uitdrukking geeft aan onze visie op de toekomst van personal computing". Als voorbeeld van deze visie kwam daar de iPad Pro, met zijn kleine maar fijne accessoires. Hieronder een overzicht van wat nieuw is in iPad-land.

Om in de stemming te komen, beginnen we met de iPad mini 4. Vergeleken met de iPad mini 3, die hierdoor vervangen wordt, is deze nieuwe versie van de kleinste iPad dunner en sneller, en heeft hij een opvallend betere camera, voor dezelfde prijs. (Hoesjes voor de iPad mini 3 zouden mogelijk niet kunnen passen! Vraag het na bij de fabrikant voordat je er eentje koopt.) Hij is nu te koop, net als enkele oudere modellen, sommige voor een lagere prijs. Maar daar kwam je hier niet voor, toch? Nou, daar gaan we dan!

De iPad Pro, waar zo vaak geruchten over gingen dat het een vaste grap aan het worden was, komt er nu inderdaad aan, en wel in drie kleuren (zilver, goud en ruimtegrijs), ergens in november. Het apparaat ziet er net zo uit als bijna elke iPad die je ooit gezien hebt, behalve dat deze een scherm heeft van 12,9 inch met 5,6 miljoen pixels in een behuizing van 12 inch (305,7 mm) hoog, 8,68 inch (220,6 mm) breed en 0,27 inch (6,9 mm) dik, net een tikkeltje dikker dan een iPad Air 2. Hij weegt 1,57 pounds (713 gram), net een tikkeltje meer dan de oorspronkelijke iPad.

Binnenin de iPad Pro zit de nieuwste A9X-processor van Apple, met een M9 bewegings-coprocessor, met veel betere prestaties dan eerdere modellen, zoals overduidelijk blijkt uit de vergelijkingstabel van Apple. Per saldo is dit apparaat, volgens Apple, sneller dan 80 procent van alle draagbare computers die vorig jaar over de toonbank zijn gegaan (inclusief, wellicht, enkele die door een firma in Cupertino zijn ontwikkeld).

De maten van het scherm (met de standaard pixel-dichtheid voor Retina van 264 pixels per inch) zijn opzettelijk zo gekozen: de korte kant heeft exact dezelfde maat als de lange kant van een iPad Air / Air 2. Daardoor past een verticaal beeld van een iPad-app precies op het scherm van de iPad Pro, in liggende weergave. Dit laat royaal ruimte aan de zijkant over voor een tweede app middels Split View, de nieuwe optie van iOS 9. Dan zijn er bovendien nog vier luidsprekers: twee aan de bovenkant en twee aan de onderkant, speciaal ontworpen om stereo in hoge kwaliteit af te spelen, hoe je het apparaat ook houdt. Ook heeft het dezelfde batterijduur van 10 uur, de facto standaard voor bijna elke iPad sinds het allereerste model.

Niet alleen de snelheid, het betere geluid en het grotere scherm (groot genoeg voor een scherm-toetsenbord van normale grootte) maken van dit apparaat een professioneel apparaat. Dankzij de accessoires is het apparaat een serieus alternatief voor de standaard laptop die een zakenreiziger meezeult. Allereerst is daar het Smart Keyboard, dat dezelfde functie heeft als de Smart Cover die voor andere iPads verkrijgbaar is, met dit verschil dat deze hoes een ingebouwd fysiek toetsenbord heeft met 4 mm hoge toetsen, met een bekleding van textiel die "individueel met een laser in vorm gesneden zijn". Volgens Apple zorgt het textiel bij zulke dunne toetsen toch voor een echt toetsenbordgevoel. Het Smart Keyboard gebruikt drie kleine magnetische Smart Connectors aan de zijkant van de iPad Pro voor voeding en om met de iPad te communiceren. Deze vaste verbinding betekent dat er geen onbetrouwbare Bluetooth-verbinding nodig is, en ook dat een Bluetooth-hacker in de buurt je toetsaanslagen niet stiekem kan afluisteren.

Het tweede accessoire is er typisch zo een dat Steve Jobs zonder verdere overweging zou hebben afgekeurd (maar dat werd door onze eigen Josh Centers in "Hoe waarschijnlijk is een Apple Pen?", 6 februari 2015) al voorspeld: een stylus, met de naam Apple Pencil. Zoals met zoveel Apple-uitvoeringen van reeds bestaande apparaten is dit geen gewone stylus. De Apple Pencil bevat sensoren die 240 keer per seconde contact maken met elektronica in het scherm van de iPad Pro, om zo nauwkeurig mogelijk de beweging, plaats, oriëntatie en uitgeoefende kracht van de stylus te bepalen. Bekijk vooral de indrukwekkende video van Jony Ive, waarin hij uitlegt hoe de Apple Pencil werkt. Uiteraard heeft een dergelijke stylus stroom nodig, en dus heeft Apple een Lightning-aansluiting in de bovenkant van de Apple Pencil gebouwd: als je hem 15 seconden in de iPad Pro plugt, heb je genoeg batterijlading om er 30 minuten mee te werken. Met een volle batterij werkt de Apple Pencil 12 uur.

Apple liet zien dat je met de iPad Pro zowel zakelijke als creatieve taken kunt verrichten. Kirk Konigsbauer van Microsoft gaf een demo van Office-apps die naast elkaar op het scherm actief zijn, waarbij een gebruiker aantekeningen rechtstreeks in een document maakt met een Apple Pencil en eenvoudig gegevens kopieert tussen twee vensters. Vervolgens liet Eric Snowden van Adobe een niet-destructieve werkwijze zien voor de opmaak van tekst, een foto en een tekening in een samenspel van drie Adobe-apps: Comp CC, Photoshop Sketch, en het nieuwe Photoshop Fix.

Maar, zoals de mensen in infomercials altijd vragen: hoeveel gaat je dit kosten? Voor de iPad Pro hangt het af van het model: het eenvoudigste model met wifi en 32 GB opslagruimte gaat $ 799 kosten, voor het duurdere wifi-model met 128 GB opslag betaal je $ 949 en het uitgebreidste model met 128 GB aan opslag en zowel wifi als mobiele data wordt verkocht voor $ 1079. Voor het Smart Keyboard moet je $ 169 ophoesten en de Apple Pencil voegt nog eens $ 99 toe aan je rekening. Met andere woorden, ongeveer $ 1.347 voor een geavanceerde draagbare combinatie die minder dan een kilo weegt.

Vergelijk de prijs van de iPad Pro met $ 1.449 voor een snelle MacBook Air, een 13 inch-model met een 2,2 GHz dual-core Intel Core i7-processor, 8 GB RAM en 256 GB flash-opslag, die trouwens geen Retinascherm of mobiele data-capaciteiten heeft en een halve kilo meer weegt dan een volledig uitgeruste iPad Pro. Hoewel veel professionele gebruikers een echte Mac nodig hebben, met alle software en diensten waar die gebruik van kan maken, zijn er ook veel voor wie dat niet geldt. Het lijkt waarschijnlijk dat de iPad Pro iets van de verkoopcijfers zal weghalen die anders naar de MacBook Air (en de nieuwe 12 inch-MacBook) gegaan zouden zijn. Apple heeft al vaker een productlijn gekannibaliseerd ten voordele van een andere (de iPhone maakte zo goed als een einde aan de iPod), en de iPad Pro zou die traditie kunnen voortzetten.

Apple heeft lang gewerkt om geavanceerde technologie te ontwikkelen die zichzelf en het apparaat dat ermee werkt vrijwel onzichtbaar maakt, om van de gebruikerservaring een rijke onderdompeling te maken. Dat is Apples visie op persoonlijk computergebruik. De iPad Pro met zijn Smart Keyboard en Apple Pencil zijn in die visie een indrukwekkend ogende, zij het niet echt goedkope, volgende stap.

Eindelijk: de vierdegeneratie-Apple TV

Hij komt nu echt. Er wordt al lang over gespeculeerd, maar de Apple TV komt er nu echt aan (als je mijn voorspellingen wilt toetsen, lees dan "Aanwijzingen voor de nieuwe Apple TV zoeken in iOS 9", 6 juli 2015 en "De toekomst van Apple TV", 21 februari 2014). Hij zal eind oktober 2015 beschikbaar zijn voor $ 149 (de 32 GB versie) en $ 199 (de 64 GB versie). De vierde generatie heeft verbeterde hardware, een nieuwe aanraakgevoelige afstandsbediening met ondersteuning voor Siri, een nieuw, op iOS gebaseerd tvOS dat apps kan draaien, en een eigen App Store.

"Onze visie is eenvoud, en hoewel niet iedereen het met ons eens zal zijn: de toekomst van de televisie bestaat uit apps", riep Apple-CEO Tim Cook uit. (Die visie wordt overigens door Amazon, Microsoft, Roku en Sony al gedeeld: zij werken al jaren met TV-apps.)

Laten we beginnen met de nieuwe Apple TV-hardware. Het nieuwe apparaat is 33 mm hoog en dus een stukje dikker dan de vorige modellen. Het is nog steeds zwart, maar mist de optische audiopoort. De nieuwe Apple TV heeft vier poorten aan de achterkant: stroom, HDMI, 10/100 Ethernet en een USB-C-poort voor diagnose- en ondersteuningsdoeleinden. Binnenin vind je de A8-processor die ook in de iPhone 6 zit, 2 GB RAM, 802.11ac wifi met MIMO en Bluetooth 4.0. De nieuwe Apple TV ondersteunt niet 4K-resoluties, maar wel 1080p met 60 beeldjes per seconde.

Indrukwekkender is de nieuwe afstandsbediening via Siri, eigenlijk een herontwerp van de oorspronkelijke Apple Remote. Voor Siri heeft deze twee microfoons, een glazen aanraakvlak, knoppen voor een menu en thuis, een nieuwe Siri-knop om Siri te activeren, en volumeknoppen om het volume van je televisie of receiver te bedienen. Ook Bluetooth 4.0 is ingebouwd, evenals een IR-ontvanger, een versnellingsmeter en gyroscoop, en een vervangbare batterij. Er is een Lightning-aansluiting om hem op te laden, maar dat zou niet te vaak nodig moeten zijn: Apple zegt dat de afstandsbediening op een enkele lading drie maanden mee zou moeten gaan.

tvOS -- Het nieuwe tvOS is gebaseerd op iOS 9, maar in de woorden van Eddy Cue van Apple "ontworpen voor de woonkamer". Het ziet er niet fundamenteel anders uit, maar er zijn nu natuurlijk wel aardige parallax-animaties voor iconen. Alle Apple TV-apps zijn echter wel geheel nieuw ontworpen.

De interface van de Apple TV is aangepast aan de nieuwe afstandsbediening en aan Siri, en je kunt nu voor- en achteruit spoelen door te vegen, in plaats van door op de ring te drukken die op de oude afstandsbediening zat.

Met Siri op de Apple TV werken is nog indrukwekkender dan ik me voorstelde. Je kunt met Siri natuurlijk apps openen, maar je kunt ook op naam, regisseur, acteur of zelfs leeftijdscategorie naar films en programma's zoeken. En dat zoeken zou niet alleen met iTunes-materiaal moeten werken, maar ook met Netflix, Hulu, HBO en Showtime, en nog meer diensten gaan dit ondersteunen.

Je kunt met Siri nu op de volgende manier zoeken: zeg bijvoorbeeld eerst "Laat me wat films zien", dan "Laat me wat James Bond-films zien" en als laatste "alleen die met Sean Connery". Je kunt Siri zelfs dingen vragen als "Wat zijn goede films om samen met kinderen te zien?"

Wat wel eens de killer-feature van de nieuwe Apple TV zou kunnen zijn, is tegen Siri zeggen: "Wat zei ze?" Ooit een serie gezien en een deel van een dialoog gemist? Op de nieuwe Apple TV kun je Siri dus vragen wat er gezegd werd. Als je dat doet, zal Siri de video 15 seconden terugdraaien en tijdelijk de ondertitels aanzetten. Ik weet zeker dat dat bij mij thuis veel gebruikt gaat worden.

Je kunt Siri ook om informatie over een video vragen terwijl je zit te kijken, of vragen om het weerbericht te laten zien. Je kunt vervolgens omhoog vegen om het afspelen te pauzeren en het gehele weerbericht bekijken.

De interface van de nieuwe Apple TV biedt ook high-definition slow-motion screensavers, die exclusief voor de Apple TV gemaakt zijn. Ze hebben dag- en nacht-scènes, en worden aangepast aan het moment van de dag. Natuurlijk zullen ook Apple Music en iCloud-fotobibliotheek (eindelijk) op de Apple TV worden ondersteund.

Oké, je bent geduldig geweest. Laat ik ook aandacht besteden aan datgene waarop we gewacht hebben: de apps.

Vertel me alsjeblieft over de Apps! -- Zoals ik al zei, zal de nieuwe Apple TV een App Store hebben. Ontwikkelaars kunnen nu intekenen voor de software development kit. tvOS zal niet eigen iOS-apps kunnen draaien, maar ontwikkelaars kunnen wel een universele versie aanbieden, zodat je een app, als je de iPhone-versie gekocht hebt, ook op de Apple TV kunt downloaden.

Gaming is daarmee de grootste winst, en er waren een aantal aardige titels om te tonen, inclusief Crossy Road van Hipster Whale met een nieuwe multiplayer-modus, een racespel, Rock Band, een nieuw Harmonix musical baseball-spel onder de naam Beat Sports, Rayman Adventures, Disney Infinity en Zola: een nieuwe fitness-game, die werkt met je Apple Watch.

Ontwikkelaarsdocumentatie suggereert dat de nieuwe Apple TV spelcontrollers van derden ondersteunt, maar als je de Apple TV ziet als een vervanger voor de Xbox of Playstation dan is de kans op een teleurstelling groot. De meeste spellen zullen waarschijnlijk worden ontworpen rond de Siri Remote, dus met bewegingen en aanrakingen als invoer. Spellen voor meerdere spelers, zoals Crossy Road, kunnen een iOS-apparaat als extra controller gebruiken.

Er was enige onduidelijkheid over hoe groot Apple TV-apps kunnen zijn. Bij installatie is het maximum een matige 200 MB. Maar zoals Serenity Caldwell van iMore uitlegt, kunnen apps daarna 2 GB aan gegevens downloaden, met daarbovenop nog ruimte in iCloud om 20 GB aan gegevens op te slaan. Apps kunnen tijdens het gebruik onnodig materiaal overboord gooien (zoals de eerste niveaus van een spel), dus de opslag van apps op de Apple TV zou efficiënt moeten zijn. Ter vergelijking: Playstation 4-spellen zijn tussen 1 GB en 50 GB.

Maar er is meer voor de Apple TV dan alleen spellen. Zoals gebruikelijk biedt Major League Baseball een fraaie app waarin wedstrijdstatistieken en hoogtepunten te zien zijn. De nieuwe MLB-app kan ook komende wedstrijden en spelmomenten aangeven, en zelfs twee wedstrijden naast elkaar laten zien.

Wellicht het verrassendst is dat de Apple TV ook traditionelere apps krijgt. Toeristensite Airbnb, makelaarssite Zillow, designersite Gilt, en zelfs de stripboekenlezer Madefire komen naar de Apple TV. Straks kun je in je huiskamer niet alleen video's kijken en spellen spelen, maar ook winkelen en stripverhalen lezen.

Onbeantwoorde vragen -- Ondanks al het fraais dat Apple liet zien, blijven er nog veel vragen over de Apple TV onbeantwoord.

In de eerste plaats was er geen aankondiging van een nieuwe dienst. Het gerucht gaat dat Apple bezig is met een eigen televisiedienst, en misschien zelfs met een Netflix-concurrent. Als dat zo is, dan heeft Apple klaarblijkelijk besloten om de hardware eerst te introduceren, en de nieuwe dienst op een later tijdstip. Dat zou ook verklaren waarom de nieuwe hardware zo lang op zich liet wachten: Apple hoopte wellicht op definitieve contracten voor nieuwe producties.

In de tweede plaats is er de kwestie van kabelverificatie. Een vervelend aspect bij het gebruik van een Apple TV (en een die zelfs is verergerd sinds de publicatie van "Take Control of Apple TV"), is de stortvloed aan nieuwe apps waarvoor een abonnement van een deelnemende satelliet- of kabelaanbieder nodig is, waarbij elke app apart moet worden gemachtigd. Ik hoop dat tvOS hier een oplossing voor heeft, al is het maar een centraal machtigingspaneel.

En dan is er de vraag welk model Apple TV je moet kopen: 32 GB of 64 GB? Wanneer apps per keer maximaal 2,2 GB kunnen gebruiken, zou je bij 32 GB 14 apps kunnen herbergen, hoewel we denken dat de meeste apps slechts een fractie daarvan nodig hebben. Het 64 GB-model zou 28 van zulke mega-apps kunnen hebben, dus dat zou een betere keus zijn als je van plan bent om veel spellen te spelen op de Apple TV. De meeste gebruikers zullen zich prima kunnen redden met 32 GB. Maar omdat apps veel gebruikmaken van iCloud, is het nog maar de vraag wat er gebeurt wanneer je internet- of iCloudverbinding in de problemen komt.

Apple meldde ook dat de derdegeneratie-Apple TV te koop blijft voor $ 69. Maar in welke hoedanigheid? Wordt hij nog geüpdatet naar tvOS? En zo ja, welke functies zullen dan worden ondersteund? De derdegeneratie-Apple TV heeft een A5-processor, 512 MB RAM en 8 GB flashgeheugen. Dat is nogal een verschil met generatie vier, met een A8, 2 GB RAM, en 32 of 64 GB opslag. (In de wereld van de iPhone werd de A5 het laatst gebruikt in de iPhone 4S, het oudste model dat iOS 9 ondersteunt.)

Het blijft afwachten hoe de nieuwe Apple TV zich verhoudt tot het vorige model en tot concurrenten zoals de Amazon Fire TV en Roku. Ik denk dat het een inkoppertje is voor de huidige Apple TV-eigenaren, tenzij het persoonlijke budget een punt is. Het is een ander verhaal voor bezitters van Fire TV en Roku. Als je in het Amazon-ecosysteem zit, denk ik dat de Fire TV voor de hand ligt. Als je Fire TV of Roku ziet zitten vanwege hun uitgebreide aanbod aan inhoud, dan moet je kijken of de apps die jij wilt ook op de Apple TV beschikbaar komen. Maar als het gaat om snelheid, interface en stemgestuurd zoeken, dan ziet het ernaar uit dat de nieuwe Apple TV op al die fronten wint.

Er is hoe dan ook geen reden om te klagen. Deze nieuwe Apple TV werd lang verwacht, maar het resultaat is indrukwekkend. De mogelijkheden met Siri alleen al lijken de concurrenten op verre afstand te zetten. Ik kan niet wachten om "Take Control of Apple TV" te updaten.

Vergelijking van Amerikaanse iPhone-abonnementskosten in een contractvrije wereld

Met de lancering van de iPhone 6s (zie "iPhone 6s en iPhone 6s Plus worden gevoelig voor aanraking", 9 september 2015), overwegen veel mensen een upgrade. Maar als je bij een van de vier grote Amerikaanse operatoren zit, dan ziet de situatie er waarschijnlijk wel iets anders voor je uit. Afhankelijk van je situatie kan dit ook een uitstekende gelegenheid zijn om over te stappen naar een andere operator.

De meeste Amerikanen zijn gewend geraakt aan het contractmodel voor gsm-diensten. Bijvoorbeeld: in plaats van de volledige $ 649 voor een instapmodel van de iPhone te betalen, heb je $ 199 betaald, met daarbij nog een abonnement van twee jaar. De operatoren subsidieerden in wezen het verschil van $ 450, en verdienden dat terug (en genereerden gewoonlijk ook meer winst) door het maandelijkse bedrag van je abonnement te verhogen en ervoor te zorgen dat je minstens de duur van je contract bij hen klant bleef.

Dat contractmodel gaat nu de dvd achterna, met T-Mobile voorop en Verizon die het contract volledig afschaffen. In de toekomst zullen de meeste mensen het volledige bedrag voor een iPhone ophoesten, hetzij alles in één keer, hetzij met maandelijkse afbetalingen. Alle operatoren bieden wel een of andere afbetalingsregeling, en Apple, AT&T, Sprint en T-Mobile bieden ook abonnementen waarbij je gemakkelijk kunt upgraden. In ruil daarvoor zul je minder betalen voor je abonnement en hang je niet meer vast aan een contract. Het grootste deel van de rest van de wereld betaalt al lang op deze wijze gsm's en abonnementen.

Hierna volgt een overzicht van hoe je aan je volgende iPhone kan komen, maar merk op dat de prijzen (en zelfs de beschikbaarheid van een afbetalingsregeling) kunnen verschillen afhankelijk van je creditscore.

Een iPhone kopen -- Eerst kijken we naar wat we al kennen: prijzen van abonnementen met een toestel. De prijs voor een iPhone 6s met een abonnement van twee jaar begint op hetzelfde niveau als de vorige iPhones: $ 199. Maar waar kan je nog terecht voor een abonnement met een toestel?

Bij AT&T, bijvoorbeeld, maar alleen rechtstreeks bij AT&T. Als je een iPhone in de Apple Store koopt, moet je intekenen op een AT&T Next-afbetalingsregeling of het iPhone Upgrade Program (zie verderop in dit artikel voor meer informatie). Verizon biedt niet langer rechtstreeks abonnementen met een toestel aan, maar als je een iPhone in de Apple Store koopt, dan kan dat nog steeds met een abonnement van twee jaar. Sprint, ten slotte, biedt nog altijd de ouderwetse abonnementen met toestel van twee jaar aan, zowel bij Sprint zelf als in de Apple Store, maar ook nieuwe opties. In het algemeen zijn contracten echter geen goede deals, aangezien de maandelijkse inbegrepen gesubsidieerde kost vaak hoger uitvalt dan de gesubsidieerde prijs van de iPhone.

En nu wat misschien wel de eenvoudigste optie is: alle vier operatoren laten je de volledige prijs voor de iPhone 6s of iPhone 6s Plus betalen. Dit zijn de prijzen bij Apple voor elk model:

Afhankelijk van je operator en abonnement betekent het volledige bedrag betalen op de lange duur een besparing. Doordat bij abonnementen zonder toestel de kost van het toestel niet in je maandelijkse abonnementskost zit, wordt je aangezet om de telefoon zo lang mogelijk te houden. Als het hoge bedrag dat je eerst moet betalen je niet afschrikt, en je bovendien je telefoon langer dan twee jaar in gebruik kan houden, dan geniet je van lagere maandelijkse betalingen en dus op de lange duur van lagere uitgaven.

Niet iedereen kan zomaar vooraf $ 649-$ 949 voor een telefoon betalen. Dat is geen probleem. Apple en de providers bieden ook hier uitkomst, door de mogelijkheid te bieden de prijs van een telefoon op te knippen in 24 maandelijkse bedragen, waardoor je rekening net zo wordt als onder het abonnementensysteem. Tot onze vreugde zagen we geen financieringskosten voor het op deze manier spreiden van de betalingen.

Verizon en T-Mobile maken dit abonnementensysteem eenvoudig. In beide gevallen is het maandelijkse bedrag voor een 16 GB-iPhone 6s $ 27,08, dus de totale prijs $ 649,92. Sprint biedt Easy Pay, een mogelijkheid die $ 27,09 per maand kost. Dit zijn allemaal fatsoenlijke aanbiedingen.

Het abonnement Next van AT&T biedt meer keuze maar is vrij ingewikkeld (let op: voor de upgrade moet je een werkende oude telefoon inruilen):

Als je een iPhone 6s via AT&T Next 18 koopt (verwarrend genoeg verdeeld in 24 termijnen), zou je $ 27,09 per maand betalen voor je iPhone 6s, hetzelfde als bij Sprint.

Om het nog ingewikkelder te maken, bieden Sprint en T-Mobile verschillende abonnementen waarbij de technisch vernuftigen sneller kunnen opwaarderen. Laten we ze allemaal eens bekijken:

T-Mobile biedt JUMP! On Demand, waarbij je je telefoon drie keer per jaar voor een nieuwe kunt inruilen. Natuurlijk moet je wel nog de maandelijkse betalingen voldoen, maar als introductieprijs bood T-Mobile de 16 GB-iPhone 6 voor slechts $ 15 per maand aan. Mensen die aan deze introductie meededen, kunnen zonder extra kosten naar een nieuwere iPhone upgraden en krijgen voorrang op de beschikbare voorraad. Een uitstekende aanbieding, als je er tijdig bij was.

T-Mobile biedt ook een nieuwe JUMP deal voor de iPhone 6s. Je kunt een iPhone 6s krijgen voor $ 20 per maand of een iPhone 6s Plus voor $ 24 per maand. Waarschijnlijk zijn dit 16 GB-modellen. Er is niets bekend over hoe duur modellen met meer opslag zijn.

Sprint biedt iPhone Forever aan, een aanbieding waarbij je een werkende smartphone inruilt tegen een iPhone 6s voor $ 15 per maand met een contract van 22 maanden, die je echter op elk moment weer kunt inruilen. De prijs van $ 15 per maand is maar tijdelijk. De normale prijs is $ 22 per maand, en dat ga je ook betalen als je je iPhone 6s van $ 15 per maand naar het volgende model laat opwaarderen.

Let op dat je bij de vroegtijdige opwaardeer-abonnementen van AT&T, T-Mobile en Sprint je oude telefoon moet inruilen bij het upgraden, hoewel het mogelijk is dat je deze tegen betaling kan behouden. Dit soort abonnementen zijn met name belangrijk voor hen voor wie de nieuwste technologie belangrijk is. Zorg er wel voor dat je de kleine lettertjes goed leest. Sommige details zijn misschien wat lastig.

En nu heeft Apple deze iPhone contractenarena ook betreden, waardoor de providers eigenlijk amper meer meetellen.

Het iPhone Upgrade Program -- Bij de iPhone 6s lanceert Apple ook het iPhone Upgrade Program, waarbij je ieder jaar kunt opwaarderen en AppleCare+-bescherming krijgt.

Bedenk dat het iPhone Upgrade Program duurder is dan de abonnementen van de providers, vanwege de extra $ 129 voor AppleCare+. (Voor het uitkomen van de iPhone 6s kostte het $ 99).

Er zijn nog een paar voetangels. Om je op te geven moet je naar een fysieke Apple Store gaan, al kan je wel online een afspraak maken. Verder stijgt het eigen risico onder AppleCare+, van $ 79 naar $ 99 voor de iPhone 6s en iPhone 6s Plus. Net als bij de andere vroegtijdige upgrade-abonnementen zal je je iPhone 6s moeten inleveren als je opwaardeert naar de iPhone 7. En tot slot vereist dit abonnement activering bij een van de nationale providers (AT&T, Sprint, T-Mobile of Verizon). Je kan dus niet gebruik van dit aanbod maken en vervolgens naar een kleinere provider stappen.

Het gave aan het iPhone Upgrade Program is dat de iPhone niet is gesimlockt. In theorie kan je dus op elk moment van de ene naar de andere grote merkenprovider overstappen.

Laten we eens kijken hoe die abonnementen eruitzien. Merk op dat ik de belastingen, toeslagen en eventuele kortingen er niet bij vermeld. Dus als je wilt vergelijken met je huidige abonnement, kijk dan even op je recentste rekening en houd rekening met dergelijke bedragen.

T-Mobile -- T-Mobile CEO John Legere een apart figuur noemen is een understatement. Met zijn roze shirts, lederen jas, lange haar en grofgebekte tirades zou je denken dat het een rockster is. En dat is niet helemaal verkeerd bekeken. Hij is een soort rockster die in zijn eentje de Amerikaanse mobiele markt op zijn kop zet.

Sinds 2013 heeft T-Mobile zichzelf de "Un-carrier" genoemd, waarbij ze overeenkomsten en subsidieregelingen beëindigden in een poging meer winst te maken. Deze acties waren niet altijd populair, zoals toen T-Mobile stopte met werknemerskortingen maar de zaken van T-Mobile gaan veel beter sinds het bedrijf een "Un-carrier" werd.

Als je al een tijdje bijT-Mobile zit, is dit geen verrassing voor je. Voor wat betreft de abonnementen hebben de varianten van Simple Choice treffende namen gekregen: ze hebben allemaal onbeperkt veel belminuten en sms-tekstberichten, en een bepaalde hoeveelheid data voor een vast bedrag per maand.

Abonnementsprijzen worden complexer maar ook lager met een gezinsabonnement. Twee lijnen kost $ 80 per maand: $ 50 voor de eerste lijn, $ 30 voor de tweede. Beide lijnen hebben onbeperkt spraak en tekstberichten, en 1 GB data. Drie lijnen wordt $ 90 per maand, waarbij de derde lijn dan $ 10 per maand is, wederom met onbeperkt spraak en tekstberichten, en met 1 GB data voor iedere lijn. Elke bijkomende lijn (maximaal zes) kost $ 10 per maand extra.

Als je meer nodig hebt dan 1 GB data per maand, wordt het wel ingewikkelder maar volgt het nog steeds hetzelfde patroon. Voor de eerste lijn betaal je $ 10 per maand meer voor iedere stap die je in data omhooggaat: $ 60 voor 3 GB, $ 70 voor 5 GB en $ 80 voor onbeperkt. Hetzelfde geldt voor de tweede lijn, maar de prijzen zijn $ 20 lager: $ 40 voor 3 GB, $ 50 voor 5 GB en onbeperkt voor $ 60. Volgende lijnen volgen hetzelfde patroon maar zijn dan weer $ 20 goedkoper dan de tweede lijn dus onbeperkt wordt dan $ 40.

Voor één persoon is T-Mobile goedkoop en makkelijk: $ 50 per maand voor 1 GB. Maar als jij en je partner allebei 1 GB per maand willen, dan kost het gezinspakket in totaal $ 80 per maand. Als je daar een kind aan toevoegt met 1 GB data dan stijgt het totaal met 10 naar $ 90.

Er is goed nieuws over T-Mobiles data-gebruikslimiet. Om te beginnen word je niet aangeslagen voor voor overschrijdingen. Het abonnement levert 4G data. Als je erdoorheen bent, wordt je teruggeschakeld naar 3G-snelheid en kun je 4G data bijkopen als je wilt. Ten tweede heeft T-Mobile ook nog een Music Freedom, een pakket waarin populaire muziekdiensten zoals, inclusief Apple Music, niet van je data afgaan.

T-Mobile heeft ook nog een interessant internationaal element voor hen die regelmatig naar het buitenland gaan. Het abonnement Simple Choice is inclusief onbeperkt bellen en sms'en in Canada en Mexico, en onbeperkt data via 4G LTE. Voor 120 andere landen biedt het abonnement Simple Choice onbeperkt data en sms'jes. Bellen wordt op verschillende tarieven berekend, afhankelijk van het land.

Het grootste probleem met T-Mobile is dat hun dekking niet zo goed is al die van Verizon Wireless of AT&T, hoewel die gestaag verbetert.

Verizon Wireless -- In navolging van T-Mobile heeft Verizon ook de langere contracten laten vallen. Als je er momenteel een hebt, kan je je contract gewoon uitzitten en dan overstappen op een van de nieuwe en eenvoudiger contractloze abonnementen (maar met een hoger bedrag totdat je contract is afbetaald).

Net als bij T-Mobile hebben alle opties van Verizon onbeperkt praten en tekst. In tegenstelling tot T-Mobile rekent Verizon een meerprijs van $ 15 voor elke extra gigabyte aan data, maar je kunt je abonnement op elk gewenst moment upgraden. Verizon heeft niet langer gezinsaanbiedingen als zodanig, maar de gegevens worden gedeeld met alle apparaten op het abonnement.

Deze voorstellen klinken goedkoper dan T-Mobile, maar je moet ook per apparaat een maandelijkse toegangsvergoeding betalen tot $ 50 voor een smartphone, $ 10 voor een tablet, of $ 5 voor een aangesloten apparaat, zoals een wifi-hotspot of een LTE-werkzame smartwatch (niet de Apple Watch). Als je overstapt naar een van de nieuwe abonnementen van Verizon terwijl je nog steeds een contract hebt, zal de toegangsprijs worden verdubbeld voor het apparaat dat een contract heeft. Het zou voor een smartphone dus $ 40 in plaats van $ 20 zijn.

Voor iemand met 1 GB aan gegevens en een iPhone zouden de totale kosten op $ 50 per maand komen, precies zoveel als bij T-Mobile. Voor een stel dat 3 GB aan gegevens deelt, ieder met een iPhone, zou het totaal op $ 85 per maand komen, $ 5 per maand meer dan T-Mobile, maar met een extra 1 GB aan gegevens. Voor een gezin met drie personen zou het $ 105 zijn, $ 15 meer dan bij T-Mobile.

Als Josh gaat rekenen om dit te vergelijken met zijn huidige gezinsabonnement, is het geen daverend koopje. Hij en zijn vrouw delen 3 GB aan gegevens, en betalen in totaal $ 133,76 per maand voor onderhoud (belastingen, heffingen, en kortingen niet meegerekend). Met het nieuwe Verizon Plan zouden ze slechts $ 85 betalen (nadat hun contracten eindigen), maar natuurlijk zouden de kosten van hun iPhones daarin niet worden opgenomen.

Internationaal bezien heeft Verizon diverse abonnementen die niet slecht zijn voor Canada en Mexico, maar die belachelijk duur lijken te zijn (vooral voor data) voor andere landen.

AT&T -- Het nieuwe programma AT&T Next mag dan gecompliceerd zijn, de AT&T Mobile Share Value-abonnementen zijn niet veranderd. Net als de plannen van andere carriers bieden ze onbeperkt praten en tekst, en laten ze je gegevens met andere verbindingen delen. Net zoals bij Verizon zijn er talrijke dataniveaus, maar het best vergelijkbaar met de overige carriers zijn:

Net als bij Verizon is er een maandelijks toegangstarief dat verschilt per apparaat: smartphones op AT&T Next of zonder jaarlijks contract kosten ofwel $ 25 (voor data-abonnementen van 5 GB of minder), ofwel $ 15 (voor data-abonnementen van 15 GB of meer). Tablets en draagbare LTE's kosten $ 10 en wifi-hotspots kosten $ 20.

Dus iemand met 2 GB data zou dan $ 55 per maand betalen, een beetje meer dan T-Mobile of Verizon maar met 1 GB meer data. Twee partners die 2 GB data delen zouden dan $ 80 per maand betalen, hetzelfde als bij T-Mobile. Een gezin van drie, dat 2 GB data deelt, zou $ 105 betalen of $ 125 als er 5 GB data nodig is.

Iedere bijkomende gigabyte data kost $ 15 extra (of $ 20 bij een 300 MB-abonnement) waarbij de ongebruikte data van de ene maand doorschuift naar de volgende maand (slechts van maand tot maand, niet cumulatief).

Adam, Tonya en Tristan delen momenteel een 2 GB-gezinsabonnement en betalen daar $ 130 per maand voor. Slechts een van de iPhones valt momenteel nog in een contract maar het ziet ernaar uit dat overschakelen naar een contractloos abonnement ongeveer $ 25 zou schelen, ofwel grofweg de kosten van een nieuwe iPhone. Dus het is de moeite niet, hoewel dingen als gebruik buiten de bundel en internationaal gebruik natuurlijk de kosten verhogen (zie "Meer problemen met foto-uploads naar de iCloud-fotobibliotheek", 19 juni 2015 en "Overbodige datakosten tegengaan als je naar Canada gaat", 31 juli 2015).

Zoals opgemerkt in ons voorgaande verslag, is AT&T's internationale aanpak niet bijster goed. AT&T Passport, hun pakket voor 30 dagen, biedt onbeperkt sms'en maar dure data en belminuten:

Sprint -- Sprint heeft een eenvoudig onbeperkt abonnement voor $ 60 ($ 85 als je bij je contract blijft). Dus onbeperkt bellen, sms'jes en data.

Het Sprint Family Share Pack is echter ingewikkelder, omdat er geen onbeperkt-mogelijkheden zijn. Sprint biedt een aantal abonnementen waaronder:

De verwarring wordt veroorzaakt door de toegangs-toeslagen die $ 40 per apparaat zijn voor smartphones met een contract maar waarbij dan een korting van $ 15 tot $ 25 geldt voor klanten zonder contract, afhankelijk van het gekozen abonnement. (AT&T werkt op dezelfde manier, alleen is dat niet zo duidelijk omdat het bedrijf contracten afwijst.)

Dus voor 2 GB gedeeld tussen twee mensen zonder contract zijn de maandelijkse kosten $ 25 voor de data plus $ 25 per apparaat, totaal $ 75. Dat is goedkoper dan alle anderen. Voor die mensen die 2 GB delen, wordt de prijs dan $ 25 voor de data plus $ 75 toegangstoeslag, in totaal $ 100. Als je 4 GB wilt, wordt het $ 115.

Als je over je datalimiet gaat, kost iedere bijkomende megabyte 1,5 cent ofwel $ 15,36 per gigabyte, hetgeen vergelijkbaar is met de andere providers.

Voor internationale gebruikers heeft het gratis Sprint Global Roaming onbeperkt sms'jes, 2 GB aan gratis data en bellen voor $ 0,20/minuut. 100 MB aan 3G-data voor 1 dag kan worden toegevoegd voor $ 15, 200 MB aan 3G-data voor 7 dagen kost $ 25 en 500 MB aan 3G-data voor 14 dagen is $ 50. De reeks landen waarin dit geldt is vrij beperkt. Hij omvat Canada, Mexico, Australia, New Zealand en het Verenigd Koninkrijk, maar daarnaast slechts een handjevol landen in Europe en Azië. Verwarrend genoeg biedt het programma Sprint Open World, dat ook gratis is, onbeperkt bellen en sms'jes, plus 1 GB high-speed data, in Canada, Mexico en de meeste andere landen in Latijns Amerika. Als je op deze continenten blijft heb je waarschijnlijk geen problemen, maar in alle andere gevallen moet je Sprints kleine lettertjes goed lezen.

Net als bij T-Mobile heeft Sprint een beperkte dekkingsgraad ten opzichte van Verizon en AT&T.

Conclusie -- Velen van jullie zitten vast aan de provider die de beste dekking heeft waar je woont. Maar voor wie een keus heeft, volgt hieronder een kort overzicht voor mensen die een contractloos abonnement zoeken met 1 of 2 GB per maand:

Dit is een overzicht voor mensen op zoek naar een gezinsabonnement voor twee, met 2 of 3 GB per maand:

Voor gezinnen met een kind, en wederom mikkend op een abonnement met 1 of 2 GB per persoon, wordt het overzicht als volgt:

Het heeft ons uren gekost om de websites van providers uit te pluizen en deze lijsten samen te stellen, en frustrerend genoeg blijft het ingewikkeld om precieze vergelijkingen te maken, omdat de data-abonnementen van verschillende providers niet echt overeen komen. Desalniettemin zijn dit onze conclusies.

We waren verrast dat Verizon, dat doorgaans de beste dekking heeft in de Verenigde Staten, best goede prijzen hanteerde voor reizen naar Canada en Mexico. Maar je moet ze niet hebben als je veel internationaal naar elders reist.

T-Mobile doet het overwegend goed, en heeft de aantrekkelijkste extra's waaronder gratis internationaal roamen, gratis muziek streamen, ongebruikte data meenemen naar de volgende maand bij abonnementen van 3 GB en groter, en snelheidsbeperking in plaats van een toeslag als je over je toegewezen hoeveelheid data heengaat. De beperkte dekking wordt opgevuld door bellen via wifi.

AT&T was de solide middelste, en als zij opvallend duurder waren, kwam dit doorgaans doordat zij ruimere data-abonnementen hebben dan de anderen. Data meenemen naar de volgende maand is prettig, maar AT&T's internationale abonnementen zijn matig.

Van Sprint begrijp ik niet veel. Ze hebben het duurste individuele abonnement, maar zonder datalimiet. Hun gezinsabonnement voor een gezin van twee personen is het goedkoopst, maar het gezinsabonnement voor drie personen is dan weer duur. Bellen in het buitenland met Sprint is ingewikkeld en heeft veel beperkingen, maar is in de landen waar het werkt goeddeels gratis. En ook de regels voor als je boven je limiet uitkomt zijn afwijkend. Je betaalt bijvoorbeeld per megabyte, in plaats van per gigabyte, ook al maakt het per saldo niets uit. Het netwerk van Sprint is, net als dat van T-Mobile, niet heel geweldig, maar daar staat wel de mogelijkheid tot bellen via wifi tegenover.

En wat betekent het nu allemaal? -- We proberen al de hele week chocola te maken van de overgang naar abonnementen zonder telefooncontract, in combinatie met iPhones op afbetaling, en het iPhone Upgrade Program waar Apple onlangs mee kwam heeft het er niet eenvoudiger op gemaakt. Toch denken wij de volgende conclusies veilig te kunnen trekken:

Alles bij elkaar genomen maakt het allemaal niet zo veel verschil, en de overstap naar abonnementen zonder contract lijkt vooral positief uit te pakken voor zowel klanten als Apple, maar duidelijk minder voor telefoonaanbieders, die het risico lopen om doorsnee nutsbedrijven te worden.

De koptelefoonaansluiting: de achilleshiel van de Mac

Apples bureau- en laptopcomputers zijn de mooiste en best ontworpen machines ooit. Maar ze hebben allemaal, zonder uitzondering, een onderdeel dat voor veel problemen zorgt: die vermaledijde koptelefoonaansluiting. Ik heb sinds de jaren tachtig tientallen, zo niet honderden apparaten met een koptelefoonaansluiting gehad, en alleen met mijn twee Macs heb ik daar problemen mee gehad: een MacBook Pro uit 2011 en een fonkelnieuwe iMac met Retina 5K-scherm.

De bron van het probleem, zo legde Chris Breen ooit uit in Macworld, is dat de koptelefoonaansluiting van elke Mac een mini-sensorschakelaar bevat die het registreert als er een stekkertje in wordt gestoken. Sluit je koptelefoon aan en de schakelaar schakelt de interne luidsprekers van je Mac uit en zorgt ervoor dat het geluidssignaal naar je koptelefoon wordt gestuurd. Haal het stekkertje er weer uit, en de schakelaar leidt het signaal weer terug naar de interne speakers.

Dat lijkt een zinvol ontwerp, maar op een computer leidt dat tot allerlei problemen, zoals uit mijn voorbeelden blijkt.

Het geluid der stilte -- Een paar maanden geleden hielden de interne luidsprekers van mijn MacBook Pro ermee op. Als ik het geluid aan probeerde te zetten meldde het bijbehorende icoontje op mijn scherm mij dat ze stuk waren, maar als ik mijn koptelefoon aansloot werkte alles naar behoren.

Na wat onderzoek kwam ik erachter dat die schakelaar in de koptelefoonaansluiting er is, en moest ik concluderen dat die vast was blijven zitten. Dit probleem komt kennelijk vaker voor, gezien ook het hierboven genoemde artikel in Macworld, en de discussies in Apples ondersteuningswebsite, zoals deze, deze, deze en deze.

Maar hoe weet je nu of een probleem wordt veroorzaakt door een vastzittende schakelaar? Uit de volgende symptomen:

Helaas hielp bij mij niets van dat alles. Maar mijn MacBook was nog steeds gedekt door AppleCare, dus ging ik ermee naar een Apple Store. Een paar dagen later, en een nieuw moederbord rijker, was het probleem grotendeels opgelost.

Maar zelfs met dat nieuwe moederbord kwam het probleem nog een paar keer terug. Gelukkig kon ik het op mijn MacBook Pro toen wel oplossen door mijn koptelefoon in en weer uit te pluggen.

Het probleem op de iMac is echter geen kapot onderdeel, maar een ontwerpfout die nog veel irritanter is.

Een dwarse aansluiting -- De iMac met 5K Retina-scherm is bijna een kunstwerk, met zijn gigantische, gestoken scherpe beeldscherm en minimalistische uiterlijk. Een beetje te minimalistisch misschien?

Zoals je wellicht weet, zitten alle aansluitingen van een iMac achterop. Zo ook de koptelefoonaansluiting. Deze merkwaardige beslissing kan slechts toegeschreven worden aan de invloed van Jonathan Ive, met een duidelijke prioriteit van vorm boven functionaliteit.

Het probleem daarbij is dat elke keer als je je koptelefoon wilt aansluiten of ontkoppelen, je achter je iMac moet reiken. En omdat de iMac zo dun en licht is, is het welhaast onvermijdelijk dat je daarbij het scherm verschuift. Ik ben altijd bang dat hij dan omvalt. Je kunt je koptelefoon ook vrijwel niet inpluggen zonder vette vingers op je scherm te krijgen. Het gaat allemaal snel irriteren.

Maar niet getreurd, dacht ik: ik heb een Beats Solo2 als koptelefoon, en hoewel ik die hier nu niet ga bespreken, is het wel de moeite waard om te vermelden dat deze koptelefoon een losse kabel heeft. Ik had gehoopt dat ik dus gewoon de kabel ingeplugd kon laten en alleen de koptelefoon zelf af hoefde te koppelen om het geluid uit de luidsprekers te laten komen. Op sommige apparaten werkt dat namelijk. Helaas hoort de iMac daar niet bij. En een los verlengkabeltje werkt dus ook niet.

En als je nou eens met de hand in OS X de output naar de ingebouwde luidsprekers schakelt? Een tip: optie-klik op het volume-icoontje in de menubalk, om een rolmenu te krijgen waar je je audio-uitvoer en -invoer kunt kiezen. Helaas biedt ook dat geen oplossing voor dit probleem.

Deze opties werken niet, omdat die koptelefoonschakelaar rechtstreeks verbonden is met de geluidsuitvoer-selectie: als de sensor vaststelt dat er een stekkertje in de aansluiting zit, worden de ingebouwde luidsprekers uitgeschakeld. De enige mogelijkheid om ze weer te activeren is om het sensor-schakelaartje fysiek om te zetten.

Dit nu is een achilleshiel op elke Mac, omdat als die schakelaar vast komt te zitten, wat te vaak gebeurt om te verwaarlozen, je ingebouwde luidsprekers permanent gedeactiveerd zijn. In theorie zou die schakelaar ook vast kunnen komen te zitten in een stand waarin juist een koptelefoon niet werkt.

Ik heb nog een andere gratis oplossing bij elkaar gehackt, al is dat niet voor iedereen een optie. Mijn tweede beeldscherm, een van Dell, heeft zijn eigen koptelefoonaansluiting, en omdat de Mini DisplayPort-verbinding vanaf de Mac ook audio kan vervoeren, kan ik het beeldscherm kiezen als een audio-output in het volume-menu. Maar er is een probleem: OS X gaat ervan uit dat het beeldscherm zijn eigen volumeregelaar heeft en laat mij het volume van de koptelefoon niet veranderen.

De oplossing hiervoor is opnieuw gratis. De gratis demo van het audio-hulpgereedschap Sound Siphon 2 ($ 39) geeft precies de volumeregelaar die ik nodig heb. Zoals uitgelegd in de Sound Siphon FAQ start je Sound Siphon op, ga je naar Sound Siphon > Preferences, en selecteer je je uitvoerapparaat in het rolmenu (DisplayPort in dit geval). Doe de Sound Siphon-voorkeuren dicht en klik linksboven op On. Als je nu in het volumemenu Sound Siphon Out kiest, selecteert dat je koptelefoon, terwijl Interne luidsprekers de audio naar de luidsprekers sluist.

Het probleem met deze oplossing is dat de uitvoer naar de koptelefoon nooit echt hard is, en de volume-opvoerende app Boom (zie "FunBITS: Boom voor de Mac op hoog volume", 18 april 2014) werkt niet met deze opstelling. Het is te zacht voor mijn podcastwerk, dus kijk ik opnieuw naar de andere benaderingen.

Dat ik dit probleem heb met een computer die $ 2.200 kost is eigenlijk belachelijk. Het gedoe met mijn iMac en de eerder genoemde stilte van mijn MacBook Pro hebben allebei dezelfde oorzaak: Apple heeft geen softwarebesturing voor die vreselijke schakelaar in de koptelefoonaansluiting.

En wat zo frustrerend is: ik weet dat de luidsprekers kunnen werken wanneer de schakelaar aan is. Wanneer ik mijn iMac opstart met de koptelefoon aangesloten, weerklinkt in mijn kantoor het opstartgeluid van de Mac. Omdat hij dat geluid door de luidsprekers kan afspelen, weet ik dus dat hij ook andere audio zou moeten kunnen laten horen.

Dus alsjeblieft, Apple, ik smeek het jullie: geef ons een manier om in OS X te schakelen tussen interne luidsprekers en koptelefoon. Alsjeblieft? Het is een eenvoudige optie die aan het Geluid-voorkeurenpaneel zou kunnen worden toegevoegd. Het kan niet zo moeilijk zijn. Stop het in de bèta voor OS X 10.11 El Capitan, stop het in een kleine update, of geef op zijn minst de API aan ontwikkelaars zodat zij het kunnen repareren.

Of stel nou dat er geen enkele manier is waarop OS X de sensorschakelaar in de koptelefoonaansluiting zou kunnen negeren. In dat geval, Apple, smeek ik jullie: laat die domme schakelaar weg uit toekomstige Macs. Maak er een softwarefunctie van. Op mijn laatste niet-Mac-computer, een zelfgebouwde Windows-pc, kon ik in de instellingen van de geluidskaart schakelen tussen koptelefoon en luidsprekers. Kom op Apple, Microsoft Windows en een kerel die op zijn keukentafel een goedkope computer in elkaar knutselde hebben jullie op dit vlak verslagen! Dat zou toch voldoende beschamend moeten zijn.

Bedenk dit maar, Apple: die schakelaar weglaten zou de interface voor het beheer van audiobronnen in OS X logischer maken, en leiden tot minder telefoontjes, minder bezoeken aan de Genius Bar en minder afval, omdat niet langer een compleet moederbord zou moeten worden vervangen als een dom klein schakelaartje vastzit. Het is echt de achilleshiel van de Mac.

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 14 september 2015

Final Cut Pro X 10.2.2, Compressor 4.2.1, Motion 5.2.2 -- Apple heeft zijn assortiment professionele video-bewerkingsapps geüpdatet door Final Cut Pro X 10.2.2, Compressor 4.2.1 en Motion 5.2.2 uit te geven. Zowel Final Cut Pro X als Motion herstelt weergavefouten die kunnen optreden bij het gebruik van reflecterend materiaal met 3D tekst, laadt tekststijlen sneller, en exporteert Motion Title-sjablonen met gepubliceerde tekst-opmaakparameters op de juiste manier. Final Cut Pro X heeft nu ook directe ondersteuning voor Sony XAVC-L en Panasonic AVC-Intra 4:4:4, gecodeerd tot 4K-resolutie, en de mogelijkheid om geïnterlinieerd H.264-video te exporteren. Verder kan Final Cut Pro X nu het back-upbestand van een bibliotheek delen met beheersystemen.

Compressor 4.2.1 herstelt een fout die een crash kon veroorzaken na de migratie van een gebruikersaccount naar een ander systeem, herstelt de mogelijkheid om markers te gebruiken om i-frame te plaatsen in H.264-exports, en verbetert de audio- en video-synchronisatie van onderschriften en ondertitels. (Final Cut Pro, $ 299,99 nieuw, 2,83 GB, toelichting, 10.10.4+; Compressor, $ 49,99 nieuw, 431 MB, toelichting, 10.10.4+; Motion, $ 49,99 nieuw, 2,21 GB, toelichting, 10.10.4+; alle drie titels zijn verkrijgbaar via de Mac App Store met gratis update voor vroegere aankopen)

ChronoSync 4.6.3 -- Econ Technologies heeft ChronoSync 4.6.3 uitgegeven, met reparatie van verschillende dingen specifiek in OS X 10.11 El Capitan, en met nieuwe bedieningsmogelijkheden voor bandbreedtegebruik bij het communiceren met ChronoAgent. Voor El Capitan repareert de app voor synchronisatie en back-ups een crash die optrad als je een documentvenster sloot terwijl het corresponderende logvenster open was. Ook lost hij een probleem op waardoor SMB-doelen die El Capitan-systemen zijn niet naar behoren gedetecteerd werden, en werkt automatisch inloggen om bestanden te delen nu ook goed als de gebruikersnaam spaties bevat. De update voegt ook SmartScan-ondersteuning toe voor verwijderbare media (inclusief schijfkopieën), omzeilt een fout bij NAS-apparatuur die parameterfouten veroorzaakt als er bestanden en mappen worden aangemaakt, en repareert een crash die optrad als veel synchroniseerdocumenten op hetzelfde moment werden opgestart. (Gratis update, $ 49,99 nieuw voor ChronoSync met 20 procent korting voor TidBITS-leden, 28,5 MB, toelichting, 10.8+)

ExtraBITS, 14 september 2015

In onze nieuwste ExtraBITS-verzameling: Josh Centers bespreekt op de podcast The Tech Night Owl de aankondigingen van Apple, de New York Times onderzoekt de opkomst en ondergang van de Mac-gebruikersgroepen, en Apple gaat een gevecht met de regering aan over versleuteling.

Josh Centers evalueert in de Tech Night Owl Apples nieuwe aanbiedingen -- Josh Centers voegde zich opnieuw bij de podcast The Tech Night Owl om de laatste ronde aankondigingen van Apple te bespreken. Josh legt uit waarom het herfst-evenement geen saaie bedoening was, waarom Apple geen kerk is en waarom de discussie of iPad een apparaat voor consumptie of voor creatief gebruik is, stom was. Hij geeft ook enkele adviezen voor degenen die een iPad Pro overwegen, en natuurlijk duikt hij in de nieuwe Apple TV.

De opkomst en ondergang van de Mac-gebruikersgroepen -- We houden van de Mac-gebruikersgroepen en hebben ze lang ondersteund, maar in dit artikel in de New York Times is het aardig gelukt om de kwijnende toestand van veel MUG's te beschrijven. Ondanks (of misschien juist door) het enorm toegenomen aantal Apple-gebruikers, worden de meeste groepen te weinig bezocht, hoewel zij er nog steeds in slagen om in de behoeften van hun ouder wordende leden te voorzien. In een verklaring zei Apple tegen de Times dat de firma "vereerd was met de ondersteuning van loyale klanten zoals de leden van Mac-gebruikersgroepen. Veel van hen maken al tientallen jaren deel uit van de Apple-gemeenschap".

De strijd van de Fed met technologiefirma's over versleuteling -- Paranoïde iMessage-gebruikers, houdt moed: Apple is een gerechtelijke uitspraak niet nagekomen om realtime iMessage-gesprekken aan het ministerie van Justitie te overhandigen. De reden? Zelfs Apple kon ze niet ontcijferen, dus kon de firma er niet aan voldoen. Echter, Apple overhandigde wel enkele berichten die in iCloud waren opgeslagen. Ondertussen voert Microsoft een rechtszaak met het ministerie van Justitie in een zaak die zou kunnen bepalen hoeveel gegevens technische bedrijven nou eigenlijk verplicht zijn aan rechtshandhavers te verstrekken.

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef hem gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.