TidBITS#1285, 17 augustus 2015

Vandaag trappen we de Back to School-kortingsactie 2015 van Take Control af: bespaar tot en met 24 augustus 50 procent op alle Take Control-titels! Ondertussen beschikt Adam Engst over de details over de updates OS X 10.10.5 en iOS 8.4.1, waarin verschillende beveiligings-kwetsbaarheden worden aangepakt. Josh Centers onthult een geheime methode om de exacte signaalsterkte van je iPhone weer te geven, en in een uitgebreid hoofdartikel somt hij de problemen met Twitter op en biedt hij een aantal mogelijke oplossingen. Noemenswaardige software-updates van deze week zijn Safari 8.0.8, 7.1.8, en 6.2.8; PDFpen en PDFpenPro 7.3; BBEdit 11.1.2; Beveiligingsupdate 2015-006; en iTunes 12.2.2.

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.

Bespaar 50% in de Back to School-kortingsactie 2015 van Take Control

Onze 30ste(!) middelbare-schoolreünies deden ons beseffen over hoe de voortdurende drang naar verbetering binnen de tech-wereld ons dwingt om flexibel te blijven, te blijven leren en regelmatig te controleren of we nog wel efficiënt werken. Take Control helpt je om dit te doen, dus tot en met 24 augustus 2015 kan je elk van onze boeken toevoegen aan je Take Control-bibliotheek met 50 procent korting. Al onze boeken zijn DRM-vrij en beschikbaar als PDF-, EPUB- en Mobipocket- (Kindle-)bestand, zodat je ze overal, wanneer je maar wilt en op ieder apparaat dat je wilt kunt lezen.

(We gaan ervan uit dat alles gewoon werkt, maar als onze nieuw vormgegeven website overstelpt wordt door bezoekers die boeken kopen, probeer het dan wat later nog een keer.)

Weet dat je Take Control-boeken niet helemaal van voor tot achter hoeft te lezen. Ieder boek heeft een Quick Start, die je helpt om meteen bij die informatie te komen die je nodig hebt.

We hebben boeken die je helpen bij allerhande Apple-gerelateerde technologietaken of -projecten, waaronder:

Voor hen voor wie Take Control nieuw is en die een snelle oplossing zoeken, hebben we een paar bundels die je meteen kunt kopen, ook met 50 procent korting:

We hebben ook boeken over Yosemite, iOS 8, Apple Mail, iCloud, Audio Hijack, PDFpen, Scrivener, DEVONthink, Apple TV en nog veel meer. Dus vul vandaag nog je Take Control-bibliotheek met de titels die je altijd al had willen lezen of waarvan je denkt dat je er in de toekomst iets aan kunt hebben!

Hartelijk dank voor jullie niet aflatende steun en de stroom aan nuttige vragen en vriendelijke opmerkingen die jullie de afgelopen jaren gestuurd hebben. En help ons alsjeblieft, door je vrienden en collega's te vertellen over deze kortingsactie. Het is de perfecte manier om iemand met deze e-boeken kennis te laten maken of om je moeder aan Foto's te krijgen.

OS X 10.10.5 Yosemite en iOS 8.4.1 pakken meerdere beveiligingslekken aan

Apple heeft kleine updates uitgebracht voor zowel OS X 10.10 Yosemite als iOS 8, met slechts enkele algemene wijzigingen in de toelichting, maar met bijna 70 beveiligingsreparaties voor OS X en meer dan 40 voor iOS. Het lijkt waarschijnlijk dat Apples moment van uitgave zo werd gekozen dat het zou volgen op de beveiligingscongressen Black Hat en DEF CON, waar de niet publiekelijk gemelde beveiligingslekken openbaar gemaakt zouden kunnen worden. Gezien het aantal beveiligingsreparaties moedig ik je aan deze updates snel te installeren, omdat ze belangrijker zijn dan de toelichting doet vermoeden.

OS X -- Voor Mac-gebruikers is OS X 10.10.5 beschikbaar, via Software-update of als zelfstandige delta- (vanaf 10.10.4, 1,02 GB) of combo-updater (vanaf elke versie van 10.10, 2,12 GB). Deze heeft slechts drie onderwerpen in de toelichting:

Aan de beveiligingskant somt Apple echter 69 onderwerpen op, die het hele gamma beslaan van de Unix-applicaties en -hulpprogramma's van OS X, tot aan de kernel zelf. Voor het grootste gedeelte zijn de details niet interessant, maar een paar zijn de moeite waard om te noemen. Het DYLD_PRINT_TO_FILE-beveiligingslek, ontdekt door Stefan Esser en de CEO van het Informatie-beveiligingsbedrijf GrayHash, die op Twitter doorgaat voor @beist, is geblokkeerd. Dat is belangrijk, want hiermee konden apps zonder een wachtwoord root-rechten krijgen. Nog zorgwekkender was dat dit beveiligingslek daadwerkelijk misbruikt werd. Daarnaast konden vorige versies van het Unix-hulpprogramma sudo, onderdeel van OS X, een aanvaller toegang geven tot willekeurige bestanden. Dat is een slechte zaak.

Als je problemen hebt met het installeren via de App Store, probeer dan de combo-updater. Ik heb een aantal meldingen gezien van installaties die herhaaldelijk niet voltooid werden en opnieuw begonnen.

iOS 8.4.1 -- Voor hen die een iPhone of iPad gebruiken, richt iOS 8.4.1 zijn aandacht op zes kwesties die te maken hebben met Apple Music:

Maar krijg niet het idee dat je de installatie van iOS 8.4.1 kan overslaan als je Apple Music niet gebruikt. Net zoals in OS X 10.10.5 zijn er stapels beveiligingsgaten gerepareerd: 43 alles bij elkaar. Geen daarvan is echter bijzonder opmerkelijk.

Zoals altijd kan je iOS 8.4.1 installeren via "Instellingen > Algemeen > Software-update" op jouw apparaat, of door het aan te sluiten op iTunes.

Hoe je de exacte signaalsterkte van je iPhone kunt zien

Eigenlijk al sinds het verschijnen van gsm's hebben mensen vertrouwd op de streepjes voor signaalsterkte op hun telefoon. Sinds het verschijnen van iOS 7 zijn gebruikers van iPhones (en van iPads met een simkaart) gewend aan stippen voor signaalsterkte. Dat komt natuurlijk op hetzelfde neer. Maar geen van beide is een exacte indicatie, en je hebt eigenlijk geen idee wat er bij een bepaald aantal stippen wel en niet mogelijk is.

Waar ik woon is de ontvangst abominabel, vooral in mijn huis. Soms kan ik prima bellen met slechts één stip, maar niet met drie stippen. Een internetverbinding is nog moeilijker te voorspellen. Mijn internetverbinding werkt vaak alleen maar als ik minimaal LTE-dekking heb. 3G staat tegenwoordig bijna gelijk aan geen signaal.

Bij Tech Insider hebben ze een video gemaakt om je te helpen de signaalsterkte te vertalen in getallen, om zo op problemen te kunnen testen. Maar om welke reden dan ook hebben ze geen instructies gemaakt voor mensen die liever lezen. Dat hebben wij dus maar gedaan. De stappen zijn als volgt:

In plaats van stippen zou je nu een negatief getal in de linkerbovenhoek van je iPhone moeten zien, bijvoorbeeld -102. Dit is je exacte signaalsterkte, uitgedrukt in decibel, en heet de 'Received Signal Strength Indication' (of RSSI als je indruk wilt maken op je helpdesk). Hoe hoger het getal hoe beter, maar merk op dat het negatieve getallen zijn, dus -1 zou een geweldige ontvangst zijn, en -1000 slechter dan slecht. In de praktijk zul je waarschijnlijk een signaalsterkte van tussen de -40 (vijf streepjes) en -120 (één streepje) zien.

En als je geen zin meer hebt om de getallen te interpreteren? Tik op de getallen om weer stippen te zien. Je zult weer getallen zien als je nu op de stippen tikt. En als je dat ook niet meer wil? Herstart je iPhone volgens de normale procedure, ga naar de veldtestmodus (zoals eerder beschreven) en verlaat deze door op de Thuis-knop te drukken.

Ik heb een al jarenlang lopende discussie met Verizon Wireless over hun slechte dekking, en wordt voortdurend met een kluitje het riet ingestuurd. Wat nog het meest leek op echte hulp was toen men mij vertelde om ### te bellen na een afgebroken gesprek, waardoor het in hun logbestanden zou komen te staan. (Probeer dat ook eens als een gesprek afgebroken wordt!) Maar omdat mijn gesprekken zo vaak onderbroken worden, gebruik ik in plaats van een gewone verbinding Google Hangouts of FaceTime, dus ik kan nooit problemen rapporteren. Zucht...

Nu kan ik naar Verizon gaan met deze nieuwe, accurate informatie, en misschien zal ik een technisch persoon vinden die mij adequaat kan helpen. Ik ga er niet op wachten.

Hoe herstellen we Twitter?

Twitter gaat door een moeilijke periode. Wall Street is gefrustreerd omdat het sociale netwerk er niet in slaagt te groeien tot boven zijn gebruikersbestand van slechts zo'n 300 miljoen gebruikers (concurrent Facebook heeft 1,5 miljard gebruikers). Na het vertrek van Dick Costolo, die lang CEO was, en zonder permanente vervanger in zicht, zit Twitter in een soort van identiteitscrisis.

Ik gebruik Twitter nu bijna 10 jaar. Ik meldde me aan in 2007 en herstartte mijn account in 2009, maar het duurde nog een paar jaar voor ik de dienst echt begon te gebruiken, dankzij de uitstekende Tweetbot-client voor de iPhone.

Twitter heeft enkele verbazende voordelen te bieden. Ik heb mijn carrière grotendeels te danken aan Twitter, omdat ik mijn blogberichten via Twitter kon bekendmaken aan invloedrijke leden van de Apple-gemeenschap. Een van mijn eerste artikels hier bij TidBITS ("Vijf apps die Apple uit de iPhone mag weglaten", 10 december 2012) ontstond uit een Twitter-discussie. Meer algemeen is Twitter uitgegroeid tot een belangrijke journalistieke kracht, die het publiek nieuws brengt lang voor de mainstream media, en in veel gevallen ook op een betere manier. De beweging #BlackLivesMatter heeft de aandacht getrokken op incidenten tussen de politie en de zwarte gemeenschap die anders misschien niet aan het licht zouden zijn gekomen. Tegenwoordig is Twitter noodzakelijk voor wie handig is met de media.

Daarom ben ik een groot deel van de uren waarin ik niet slaap op de een of andere manier op Twitter. Maar met de groei van Twitter zijn ook de problemen toegenomen. 54.000 tweets en meer tijd dan ik wil weten later, heb ik enkele ideeën over hoe de dienst kan worden verbeterd.

Twitter past zich niet aan -- Twitter heeft een interessante geschiedenis. Bij het ontstaan in 2006 was het idee van twttr (zoals het oorspronkelijk heette) een op sms gebaseerde blogdienst, en dit verklaart de beperking van 140 karakters.

De techniek is sindsdien dramatisch veranderd. De grootste verandering is het verschijnen van de iPhone en Android smartphones (80 procent van het verkeer op Twitter komt van mobiele clients) en bijbehorende apps om berichten te versturen, en als gevolg daarvan is het gebruik van sms flink afgenomen. Voor diensten als iMessage, WhatsApp en Google Hangouts mag sms dan nog de grootste gemene deler zijn, maar zelfs in 2010 werden de mobiele website en de iPhone-app van Twitter al drie keer meer gebruikt dan sms. Apps en het web worden vandaag de dag door bijna iedereen gebruikt.

Belangrijker: Twitter was destijds bedoeld als platform om te microbloggen, niet als enorm, monolithisch sociaal netwerk. Twitter is doorontwikkeld naar een virtueel café: iedereen kan iedereen horen, herhalen wat de ander zegt, en zich met iedere conversatie bemoeien waar hij of zij zin in heeft. Er zijn er zelfs die een beetje aangeschoten raken en te ver gaan, maar toen het nog een kleine gemeenschap was, was dat eenvoudig om op te lossen.

Klinkt leuk, nietwaar? Maar stel je nu 300 miljoen mensen in je favoriete kroeg voor. Een klant wordt een beetje baldadig, en voor je het weet is er een rel en staat de buurt in de fik. Je trekt je terug in een hoekje en probeert het gesprek met je vrienden gaande te houden. Tot 30 voetbal-hooligans plotseling tegen je beginnen te schreeuwen omdat ze denken dat je iets over Arsenal hebt gezegd. Terwijl ze tegen je schreeuwen probeer je te bedenken welk soort sportteam nou Arsenal kan heten.

Dat is Twitter dezer dagen zo'n beetje. Eén ondoordachte tweet kan je tot een doelwit maken van wereldwijd venijn. Kijk naar wat er gebeurde met Justine Sacco, een relatief onbekend iemand, die een ongelooflijk slechte grap maakte die de hele wereld over ging. Na haar noodlottige tweet stapte ze een vliegtuig in voor een vlucht van 11 uur naar Zuid-Afrika. Toen ze in Kaapstad landde, ontdekte ze dat ze virtueel werd opgejaagd door tienduizenden mensen.

We hebben allemaal wel eens privé iets doms gezegd. Maar je familie en vrienden kennen je goed genoeg om te begrijpen dat je je versprak, of om je te berispen voor een stomme opmerking. Miljoenen gezichtsloze Twitter-gebruikers, die alleen die ene tweet zien en vooral geïnteresseerd zijn in vermaak, zullen niet zo vriendelijk zijn.

Je hoeft zelfs niks fout te doen om de toorn van Twitter op te wekken. Vraag het maar aan een vrouw zoals de cultuurcriticus Anita Sarkeesian, of de ontwikkelaar Brianna Wu, die beiden overspoeld zijn door pesters, puur en alleen omdat ze hun mening gaven over videogames. Het is een verschijnsel dat zo totaal uit de hand is gelopen, dat de journalistieke huiskomiek van HBO, John Oliver, er een fragment van bijna 17 minuten aan gewijd heeft.

En dan is er ook de zaak van Adria Richards. Zij twitterde een foto van twee mannen van wie zij beweerde dat ze op een congres seksueel getinte grappen hadden gemaakt. Eén van die mannen is zijn baan kwijtgeraakt, maar zij zelf ook! En zij kreeg nog jaren verkrachtings- en doodsbedreigingen.

Pestgedrag via Twitter lijkt, triest genoeg, vrouwen vaker te overkomen dan mannen, maar mannen zijn zeker niet onkwetsbaar. Een vriend van mij ging meedoen met Twitter en vroeg onbevangen of er iemand was die jagen leuk vond. Daarop werd hij onmiddellijk zo geïntimideerd dat hij nooit meer heeft ingelogd. Ik ben zelf ook af en toe in het vizier van online haatgroepen geraakt, nadat ik stom genoeg een bepaald trefwoord of bepaalde hashtag had genoemd. (Er zijn verschillende kanalen waar pesters tweets verzamelen en hun doelwit kiezen.) Een eerste indruk is belangrijk, zeker als het gaat om online diensten. En zelfs een heel klein beetje pestgedrag, of de angst daarvoor, kan nieuwe gebruikers afschrikken.

Dit soort gedrag is in een beschaafde maatschappij onaanvaardbaar, wat de reden ook is. Als mensen zich vanuit een soort burgerwacht-achtig gevoel voor eigenrichting geroepen voelen om het bestaan van een ander tot een levende hel te maken, dan drijft dat de maatschappij naar rechteloosheid en chaos. Helaas is er niet veel dat politie en justitie kunnen of willen doen, omdat zij meestal niet eens het probleem bevatten. Het is de hoogste tijd dat Twitter zijn verantwoordelijkheid voor zijn eigen platform neemt en met oplossingen komt.

Hierin spelen een aantal maatschappelijke factoren een rol. Maar ik denk dat het basisprobleem is, dat met Twitter iedereen op het internet dezelfde grote ruimte ingedreven wordt. Facebook is een gesprek met vrienden, terwijl Twitter een megafoon is. En wij weten allemaal hoeveel narigheid megafoons kunnen veroorzaken. Jammer genoeg melden nieuwe gebruikers, zoals mijn vriend, zich bij Twitter aan met het idee dat het net zo werkt als Facebook. En daarna raken ze in totale verwarring als ze ineens ondergesneeuwd worden in een lawine van negativiteit van mensen van wie ze nog nooit gehoord hebben.

Je kunt ervoor kiezen om je gehele profiel privé te maken (door je tweets te beschermen), waarbij je alleen degenen binnenlaat die jij kiest. Maar als je dat doet, isoleer je je meer dan je zou willen. Wanneer je tweets beschermd worden, kunnen alleen degenen die je hebt goedgekeurd je volgen. Niemand kan je tweets retweeten of citeren en, het allerergste, je @-reacties worden niet gezien door mensen die jou niet volgen, zelfs niet door de bedoelde ontvanger. Met beschermde tweets is het vrijwel onmogelijk een publiek op te bouwen of een conversatie te voeren.

In de tijd dat het internet bestaat bouwde over het algemeen iedere groep zijn eigen nestje binnen het web. Apple-fans hadden hun forums, foodies hadden hun websites en mensen die denken dat de wereld in het geheim wordt geregeerd door hagedismensen hadden hun eigen rotsen waaronder ze hun samenzwerings-theorieën uitwisselden. Ja, pestgedrag is er altijd geweest, maar het is eenvoudig scheidsrechter te spelen in een kleine, gerichte groep (zoals hier bij TidBITS). Zelfs in de dagen van het Wilde Westen op Usenet, waar het er flink aan toe kon gaan, was de gebruikersgroep een fractie van die van Twitter.

Pas dezelfde logica toe op de echte wereld en je begint te zien waar het probleem zit bij Twitter. Je wilt echt geen 150 mensen mensen uitnodigen voor een diner, want dat zou een chaos opleveren. Te veel kinderen in een klaslokaal is vragen om problemen. Vraag het een willekeurige onderwijzer! En het is onwaarschijnlijk dat een concert in het park van een kleine stad zou ontaarden in de chaos van Woodstock 1999.

Een deel van de reden waarom pestgedrag niet zo ongebreideld woekert op Facebook, ook al heeft het vijfmaal zoveel gebruikers, is dat Facebook je veel meer controle geeft over wie kan zien wat jij verstuurt en met wie jij wilt omgaan. Natuurlijk, Facebook is berucht om de discussies die het kan opleveren, maar het is veel onwaarschijnlijker dat je daar wordt gebombardeerd door vreemden.

Een andere factor in de relatieve vrede van Facebook is dat anonimiteit en bots niet zijn toegestaan. Ik denk echter dat dat van minder belang is: veel pesters op Twitter hebben er geen enkel probleem mee hun echte naam te gebruiken. Natuurlijk brengen de gedragsregels rond het gebruik van echte namen ook hun eigen problemen mee. Het beleid van Facebook heeft ertoe geleid dat transseksuele gebruikers uit hun account werden gegooid, en TechCrunch' experiment met Facebook-reacties, deels geïmplementeerd om trollen af te weren door hun echte namen te laten zien, joeg hun hele gemeenschap weg.

Twitter heeft heel lang getreuzeld met het aanpakken van pestgedrag, zodat de slachtoffers het zelf maar moesten uitzoeken. Maar als Twittergebruikers iets zijn, dan is het wel vindingrijk. Een groep gebruikers kwam bijeen om The Block Bot te maken, die een automatische blokkadelijst maakt waar gebruikers zich op kunnen abonneren. Er is ook Block Together, dat recent aangemaakte accounts en accounts met minder dan 15 volgers blokkeert, en je blokkadelijsten laat delen met vrienden (blokkadelijsten delen zit nu in Twitter ingebouwd, daar kom ik zometeen op). Hoewel dit geen perfecte oplossingen zijn (The Block Bot, bijvoorbeeld, komt vaak in actie tegen mensen die slechts zijdelings verbonden zijn met bekende pesters, of zelfs helemaal geen verbinding hebben), zijn ze een kleine hulp, terwijl Twitter zich met de grotere problemen bezig houdt. Helaas heeft Twitter veel van de ontwikkelaars weggejaagd die ze hadden kunnen helpen om problemen te vinden.

Twitter beet in de hand die het voedde -- Eén ding dat van Twitter in het begin een hit maakte was hun open ontwikkelaarsplatform, dat leidde tot veel van wat Twitter groot maakte.

Ik zal je iets over Twitter verklappen: de meeste van Twitters beste functies waren niet het idee van het bedrijf. De symbolen @ en #? Uitgevonden door gebruikers, later geadopteerd door Twitter. De retweet? Opnieuw geen uitvinding van Twitter, zoals het bedrijf zelf toegeeft. De term tweet, het vogelpictogram, de lettertekenteller tijdens het typen, antwoorden, conversaties? Allemaal bedacht door The Iconfactory, ontwikkelaars van Twitterrific. Zelfs hun eigen iOS- en Mac-clients zijn Tweetie van Loren Brichter, opgekocht en met een nieuw etiket. (Grappig feit: Tweetie introduceerde ook "naar onder trekken voor hernieuwen" in iOS.)

Met een eindeloze stroom ontwikkelaars die hun product gratis verbeteren, zou je denken dat Twitter op rozen zat. Maar nee, in 2011 waarschuwde Twitter ontwikkelaars tegen het ontwikkelen van hun eigen Twitterclients, en later voegde het de daad bij het woord en beperkte het het aantal gebruikers-tokens tot 100.000, waardoor een Twitter-app slechts dat aantal gebruikers tegelijkertijd kan hebben. Dat is de reden waarom, behalve bij Tweetbot, Twitterrific en Twitters eigen clients, de innovatie in Twitterclients is gestopt. Het is ook de reden waarom Tweetbot voor Mac in het begin $ 19,99 kostte en waarom Twitterrific voor de Mac al bijna twee jaar geen update heeft gehad.

Na ontwikkelaars van buiten te hebben weggejaagd, moet Twitter wel een fantastisch productplan hebben, toch? Nee, helemaal niet. Hun Mac-client is kapot, mist cruciale functies en heeft bijna een jaar geen update meer gehad. Hun iOS-client is beter, maar mist ook functies (terwijl die vervelend genoeg ook exclusieve functies heeft die ontwikkelaars van buiten niet mogen namaken), en velen vinden hem gammel.

Twitters eigen ideeën zijn nooit fantastisch geweest. Een van Twitters eigen productinnovaties was de Quick Bar, die een banner bovenaan hun eigen officiële iOS-app plakte die advertenties en aandachttrekkende onderwerpen liet zien. De gebruikers haatten hem en noemden hem heel snel de "dickbar" (onder andere vanwege Twitters toen nieuwe baas, Dick Costolo).

Maar wat belangrijker is: Twitter is stilgevallen. Er zijn wat nieuwe functies, zoals een tweet citeren zonder dat dat meetelt voor het aantal lettertekens, maar het niveau aan innovatie verbleekt bij dat uit de tijd van voor de API-heksenjacht.

Het lijkt alsof Twitter zich eindelijk realiseert dat ze fout zitten. Medestichter en commissaris Evan Williams zei recentelijk in Business Insider dat de API-heksenjacht "een van onze strategische fouten was die we later terug moesten draaien. Het was geen win-winsituatie voor ontwikkelaars, gebruikers en het bedrijf".

Maar die beperkingen zijn er nog steeds. En zelfs als Twitter ze op zou heffen, waarom zouden ontwikkelaars hun bestaan toevertrouwen aan de wisselende stemmingen van Twitter? Vertrouwen is moeilijk te krijgen, gemakkelijk te verliezen en vrijwel onmogelijk terug te winnen.

Maar al deze problemen verbleken bij een basisfeit over Twitter: het is ingewikkeld.

Twitter is moeilijk om te leren -- Twitter is zo'n beetje de Unix van de sociale media: het werd ontworpen voor één doel en eindigde als iets anders, de meeste van zijn beste functies werden ontworpen door buitenstaanders, en het is vreselijk verwarrend.

Nieuwe gebruikers zijn vaak verbijsterd door Twitters opmaak. Wat precies betekent het symbool @? (Het wordt gebruikt om een andere gebruiker te benoemen, zodat hij zal worden geattendeerd op jouw tweet.) Hoe zit het met het symbool #? (Wanneer gevolgd door een woord, heet het een 'hashtag' en koppelt het jouw tweet aan hen die dezelfde hashtag gebruiken.)

Zelfs nadat gebruikers de verwarrende symbolen hebben ontcijferd, moeten ze nog de conventies achterhalen die hen omringen. Veel gebruikers realiseren zich niet dat als een tweet begint met @, alleen de genoemde persoon en zij, die zowel de tweeter als de genoemde persoon volgen, hem op hun tijdlijn zullen zien. De aanvaarde oplossing is om de @ te laten voorafgaan door een punt, als volgt: .@. Maar als je nieuw bent, is dat is niet meteen duidelijk.

Hier is een truc die de meeste mensen niet kennen. Wat als je meer dan 140 tekens nodig hebt om je gedachten uit te drukken? Je kunt elke opeenvolgende tweet @-beantwoorden, de @ en je twitternaam verwijderen, en die tweet zal verbonden blijven met de vorige. Een gebruiker die de "conversatie" bekijkt, krijgt dan de hele stroom (vaak een tweetstorm genoemd) te zien.

Dan zijn er de sociale normen die rond Twitter zijn ontwikkeld. Bijvoorbeeld, als je de standaard avatar (een ei) hebt, is het waarschijnlijk dat veel mensen met wie je probeert te communiceren je blokkeren, omdat veel online pesters niet de moeite nemen die avatars te veranderen. Als je jezelf in een gesprek begeeft, kunt je worden gebrandmerkt als "rando". Ook moet je oppassen dat het niet lijkt alsof je je schuldig maakt aan "mansplaining" (iets uitleggen alsof je er meer over weet dan de persoon die het ondervindt), "sealioning" (vragen stellen alleen om te irriteren), of "gaslighting" (waarbij je iemands herinnering over een gebeurtenis uitdaagt). Toegegeven, deze dingen zijn niet exclusief voor Twitter, maar als je niet veel tijd in Twitter doorbrengt, durf ik te wedden dat je nog nooit van deze termen gehoord hebt, en je zou ervan kunnen worden beschuldigd dat je dit doet, zelfs al had je geen slechte bedoeling.

Als je nalaat om Twitters etiquette te volgen, zou je kunnen worden lastiggevallen, geblokkeerd, of zelfs toegevoegd aan een blokkadelijst en zo effectief op de zwarte lijst komen.

Gegeven het gemak waarmee pestgedrag mogelijk is, de afkeer van innovatieve ontwikkelaars en de complexiteit die de dienst omringen, is het een wonder dat Twitter ooit zo groot is geworden. Hier zijn een paar ideeën over hoe Twitter deze problemen zou kunnen aanpakken, zonder te verprutsen wat het geweldig maakt.

Twitter herstellen -- Zoals ik al vermeld heb, zit Twitter in een identiteitscrisis. In het eerdergenoemde interview in Business Insider met Evan Williams beschrijft hij Twitter als een "realtime informatienetwerk" en zegt: "Waar Twitter in uitblinkt, is nieuws".

Dat is waar, Twitter blinkt vaak uit in nieuws waarin de reguliere media tekortschieten, zelfs in die mate dat CNN vaak refereert aan Twitter in plaats van aan zijn eigen verslaggevers. Maar voor het grootste deel zijn Twitter-gebruikers gewone mensen en geen journalisten, en er zijn grenzen aan wat Twitter kan doen. Twitter kan een geweldige plek zijn voor het laatste nieuws, maar het kan ook foutieve informatie verspreiden. Vraag maar Kanye West, Jeff Goldblum, Britney Spears, of een aantal beroemdheden die op Twitter ten onrechte doodverklaard zijn.

Het punt is dat de leiding van Twitter nooit een heldere visie heeft gehad, zoals William zelf toegeeft. "In het begin wisten we niet wat Twitter was", zegt hij.

Daarom moet Twitter er op de eerste plaats alles aan doen om ontwikkelaars terug te halen. Ontwikkelaars en gebruikers hebben Twitter gemaakt tot datgene wat het nu is. De firma voorzag enkel in de infrastructuur. Maar ontwikkelaars verleiden terug te keren zal moeilijk zijn. Het kostte Twitters concurrent App.net grote moeite om ontwikkelaars in zijn platform geïnteresseerd te krijgen (lees "App.net ontslaat fulltime werknemers, nog steeds "zelfvoorzienend"", 7 mei 2014), zelfs als ze ervoor betaald werden. (Lees voor meer informatie over het eens veelbelovend sociale netwerk "Nieuw sociaal netwerk App.net streeft naar meer dan chats en ads", 28 augustus 2012.) Maar Twitter prikkelt genoeg fantasie om nog een poging te kunnen wagen om ontwikkelaars terug te lokken.

Twitter moet ook zijn gemeenschappen beter verzorgen. Ik geef de firma hier enigszins krediet: onlangs is het bedrijf ontvankelijker geworden voor berichten over misbruik en heeft het een functie geïntroduceerd om gebruikers blokkadelijsten te laten delen. Maar dit zijn uiteindelijk maar kortetermijnoplossingen.

Want één ding is zeker: blokkeren is een alles-of-nietsoplossing. Als je een gebruiker blokkeert, kan deze gebruiker je niet volgen, geen directe berichten sturen of je aan een lijst toevoegen, en wordt je er niet van op de hoogte gebracht als die gebruiker jou vermeldt. Dat is geweldig als je alle contacten met deze gebruiker wenst te verbreken, maar wat als je wilt dat deze gebruiker jou kan volgen, alleen niet kan lastigvallen? Twitter heeft ook een uitzetfunctie geïntroduceerd, waardoor je andere gebruikers het zwijgen kunt opleggen zonder ze helemaal af te snijden. Maar dat is ook een compromis, want uitgezette gebruikers kunnen je nog steeds retweeten, wat mogelijk kan leiden tot pestgedrag.

Het grootste nadeel van beide oplossingen is dat ze van de kant van de gebruiker veel werk vergen. Ofwel je moet ze handmatig blokkeren of uitzetten, ofwel je moet een blokkadelijst vinden om aan deel te nemen. Ik zou graag opties hebben waarmee ik meldingen kan blokkeren van accounts die ik niet volg of die mij niet volgen. Dat zou het misbruik snel verminderen. Een pester kan je nog steeds @-beantwoorden, maar zelfs blokkeren kan dit niet voorkomen, en zijn volgers zullen de meldingen niet zien behalve als ze jou volgen of handmatig de tijdlijn van de pester nakijken om alle tweets te zien.

Retweets zijn vaak een vector voor misbruik, en ik zou daar graag meer grip op hebben. Het zou bijvoorbeeld goed zijn als ik kon kiezen wie me mag retweeten of me mag citeren, als dat ik een tweet zo kon afsluiten dat hij niet geretweet zou kunnen worden. Als ik bijvoorbeeld een mop twitter die mijn volgers waarderen maar die vervolgens een ietwat boze meute opstookt, zou ik de inhoud kunnen afsluiten zonder die te verwijderen. Toegegeven, er zouden nog steeds manieren zijn om dit te omzeilen, maar die zouden meer moeite kosten dan bij het huidige systeem. Dat is geen perfecte oplossing, maar er bestaan geen perfecte oplossingen op Twitter. Als je een misstap maakt à la Justine Sacco, dan zal zelfs de tweet verwijderen je niet redden.

Al jarenlang kun je in Twitter een lijst gebruikers aanmaken die functioneert als een alternatieve tijdlijn, waarmee je de tweets van gebruikers kunt bijhouden zonder dat je ze werkelijk volgt. (Natuurlijk kun je ze ook volgen als je daarvoor kiest.) Maar die functie is altijd wat halfbakken geweest, en niet erg gebruikersvriendelijk.

Ik denk dat lijsten uitgebreid kunnen worden tot volledige gemeenschappen. Deze gemeenschappen zouden op dezelfde manier functioneren als nu de lijsten: verzamelingen gebruikers die aangemaakt zijn door andere gebruikers, en andere gebruikers zouden ervoor kunnen kiezen om zich bij deze lijsten in te schrijven. Maar het verschil zou zijn dat je ervoor zou kunnen kiezen om alleen te worden vermeld, geretweet, en rechtstreeks aangeschreven door gebruikers in de gemeenschappen waartoe je behoort. Beheerders zouden ervoor kunnen kiezen om gemeenschappen te hebben die open zijn, op verzoek, of op uitnodiging.

Mocht je een probleem hebben met een ander lid van een gemeenschap, dan zou je de beheerder van die gemeenschap kunnen benaderen om hem of haar te vragen het probleem op te lossen. Dit zou het voor gebruikers eenvoudiger moeten maken om hun ervaring te verbeteren: individuele beheerders reageren, als alles goed gaat, beter en sneller dan de centrale bureaucratie van Twitter. Een beheerder van een gemeenschap zou een gebruiker die regelmatig voor problemen zorgt kunnen waarschuwen of, bij volharding, uit de gemeenschap kunnen gooien.

Eén van de interessante aspecten van dit systeem is dat er geen eenvormige Twitter-gemeenschap hoeft te zijn. Het is denkbaar dat er veel sub-gemeenschappen gecreëerd worden met elk hun eigen regels en gebruiken. En uiteraard kun je van zoveel of zo weinig gemeenschappen lid worden als je zelf wilt, of natuurlijk je wel en wee met de gehele Twitterwereld blijven delen.

Een ander probleem dat gemeenschappen op zouden kunnen lossen is het filteren van materiaal. Een voorbeeld: veel van de personen die ik volg zijn erg geïnteresseerd in ijshockey, terwijl mij dat absoluut niet boeit (zoals wijlen George Carlin ooit zei: ijshockey is geen sport, want het wordt niet met een bal gespeeld). Het zou een goed idee kunnen zijn als gebruikers ervoor zouden kunnen kiezen om dergelijke tweets alleen naar een bepaalde gemeenschap te versturen, in plaats van naar al hun volgers. Aan de andere kant: Google+ doet dat nu al, en dat lijkt niet erg populair te zijn. Wellicht is er geen echte oplossing voor dat probleem.

Verder zou er een ontvangst-omgeving voor nieuwe gebruikers gecreëerd kunnen worden, een tijdelijke "nieuwe-gebruikerszone", met twee doelen: gevestigde gebruikers beschermen tegen eenvoudig en snel aan te maken pest-accounts, en nieuwe gebruikers afschermen van de gemeenschap tot zij zich een aantal vaardigheden hebben eigengemaakt. Bijvoorbeeld door ze wel de vrijheid te geven om iedereen te volgen en gevolgd te worden, maar zolang ze zich in deze nieuwe-gebruikerszone bevinden niet toe te staan om personen die hen niet volgen te vermelden of berichten aan ze te sturen, en omgekeerd.

Deze zone voor nieuwkomers zou Twitter ook de mogelijkheid bieden om gebruikers te instrueren over het gebruik van Twitter. De verschillende symbolen die Twitter hanteert kunnen verwarrend zijn, maar vormen wel het hart van deze dienst. Ik denk dat deze symbolen wijzigen of verwijderen veel oudgediende gebruikers zou wegjagen. In dat geval is het beter om nieuwe gebruikers zo goed mogelijk te helpen om met deze conventies vertrouwd te raken.

Probleem daarbij is hoe je nieuwe gebruikers promoveert naar een normale Twitter-status. Uiteraard met toestemming van de gebruiker, maar dat is niet genoeg. Tenslotte is het onder andere de bedoeling om het minder makkelijk te maken om pest-accounts in het leven te roepen. Een minimumtijd is een mogelijkheid, maar dat is tamelijk arbitrair, en kan frustrerend zijn voor sommige nieuwe gebruikers. Wellicht is een betere insteek om een gebruiker de mogelijkheid te bieden om zijn of haar account te verbreden na een zeker aantal positieve interacties, bijvoorbeeld op basis van favorieten en retweets. (En ja, je kunt natuurlijk ook volgers, favorieten en retweets kopen, maar het belangrijkste doel hier is om het pesters moeilijk te maken.)

Al deze ideeën hebben natuurlijk ook nadelen. Je maakt met dit soort maatregelen Twitter minder toegankelijk. Eén van de oorspronkelijke aantrekkelijkheden van Twitter was dat je vrijelijk contact kon leggen met personen die normaliter volstrekt onbereikbaar waren, zoals muzikanten, televisie-persoonlijkheden en filmsterren (een van mijn gedenkwaardigere Twitter-momenten was toen ik een reactie kreeg van Dwayne "The Rock" Johnson).

Met het groter worden van Twitter is daar veel van verloren gegaan. Bovendien dienen mensen te beseffen dat ze geen recht hebben op de aandacht van vreemden. Daar komt nog bij dat veel beroemdheden tegenwoordig personeel hebben dat hun Twitter-accounts voor ze beheert, en dus nog steeds onbereikbaar zijn. Als beroemde gebruikers beter in staat zouden zijn om hun tijdlijnen te beheren en beheersen zouden ze wellicht meer interactie aan kunnen gaan met de personen die ze tot hun omgeving toelaten, omdat veel ruis wordt uitgefilterd.

Twitter experimenteert met een herziening van hun dienst, maar zoals gewoonlijk lijken ze zich op het verkeerde probleem te richten. Twitters Project Lightning heeft tot doel om de tijdlijn zodanig te herstructureren dat gebruikers niet zomaar midden in een conversatie terechtkomen. In plaats van jezelf na inloggen af te vragen waarom iedereen het over Taylor Swift heeft, zou je een aantal geredigeerde tweets te zien krijgen met uitleg. Maar als je nou überhaupt niet in Taylor Swift geïnteresseerd bent? Toch kan het zinvol zijn om populaire onderwerpen van achtergrondinformatie te voorzien, zolang de chronologische tijdlijn maar intact blijft. (Overigens heeft de inmiddels ter ziele gegane Twitter-client Brizzly dit probleem al in 2010 opgelost door gebruikers de mogelijkheid te bieden om beschrijvingen toe te voegen aan populaire onderwerpen.)

Mij zal je niet horen zeggen dat ik de oplossing voor alle Twitter-problemen heb, maar mijn ideeën kunnen wel een basis vormen voor verdere discussies. Sociale media blijft een moeilijk onderwerp, en het vereist input en experimenteren, vanuit verschillende invalshoeken, om een goede invulling te vinden. Aan de andere kant kan te veel experimenteren en verandering oudgediende gebruikers wegjagen. Daarom mijn vraag aan jullie: wat zouden jullie aan Twitter willen verbeteren?

TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 17 augustus 2015

Safari 8.0.8, 7.1.8 en 6.2.8 -- Apple heeft Safari 7.1.8 voor OS X 10.9 Mavericks en Safari 6.2.8 voor 10.8 Mountain Lion uitgegeven, samen met Safari 8.0.8 voor 10.10 Yosemite (dat ook wordt meegeleverd met de net uitgekomen update 10.10.5, zie "OS X 10.10.5 Yosemite en iOS 8.4.1 pakken meerdere beveiligingslekken aan", 14 augustus 2015). De verbeteringen aan de beveiliging zijn onder andere een verbeterde methode om de afkomst van informatie voor de gebruiker weer te geven, diverse verbeteringen tegen geheugen-corruptie in WebKit, verbeterde omgang met cookies, en de reparatie van een probleem met het cachen van HTTP-verificatie (waardoor vertrouwelijke informatie van de Privé-modus in de browser zou kunnen worden overgedragen naar normaal browsen). Safari 7.1.8 en Safari 6.2.8 zijn beschikbaar als losse downloads in Software-update, terwijl Safari 8.0.8 alleen beschikbaar is via de update 10.10.5 van Yosemite. (Gratis)

PDFpen en PDFpenPro 7.3 -- Smile heeft versie 7.3 van PDFpen en PDFpenPro uitgebracht, met verbeterde scan-snelheid en betrouwbaarheid, en verbeterde compatibiliteit met de bètaversie van OS X 10.11 El Capitan. Een bug in de app die ervoor zorgde dat veldnamen na het heropenen van een document terugschoten naar hun oorspronkelijke naam is daarin opgelost, een fout die zorgde dat de inhoudsopgave leeg leek is verholpen, en ook verschillende oorzaken van crashes zijn weggenomen. ($ 74,95/$ 124,95 nieuw met 20 procent korting voor TidBITS-leden, gratis updates, 52,6/53,2 MB, toelichting, 10.10+)

BBEdit 11.1.2 -- Bare Bones Software heeft BBEdit 11.1.2 uitgebracht, met een keur aan foutreparaties en verbeteringen. De update vermeldt in het standaard document de laatste functies en gedragingen, en zorgt ervoor dat de functie Process Duplicate Lines op de juiste wijze de laatste CR (carriage return) meeneemt in de selectie. Het scripting-woordenboek is bijgewerkt zodat het nu ook nieuwe opties voor Zap Gremlins bevat, en er is een fout in de CSS-taalmodule opgelost, die in HTML-documenten voorbij <style>..</style> scande, waardoor er "onverwachte effecten" optraden. Ook is er een geheugenlek opgelost dat optrad na verscheidene teksttransformaties en wanneer er sub-line-verschillen werden berekend. ($ 49,99, gratis update, 11,5 MB, toelichting, 10.8.5+)

Beveiligingsupdate 2015-006 -- Apple heeft Beveiligingsupdate 2015-006 voor OS X 10.8 Mountain Lion en 10.9 Mavericks uitgebracht, een afspiegeling van de vele beveiligingsupdates die zitten in het gelijktijdig uitgebrachte 10.10.5 Yosemite (zie "OS X 10.10.5 Yosemite en iOS 8.4.1 pakken meerdere beveiligingslekken aan", 14 augustus 2015). De lijst met patches die alle OS-versies aangaat, bevat geheugencorruptie-problemen bij het verwerken van lettertype-bestanden waardoor er willekeurige code kon worden uitgevoerd, verscheidene kwetsbaarheden in versies van libxml2 van voor 2.9.2 en geheugencorruptie in QuickTime 7. Beveiligingsupdate 2015-006 is beschikbaar via Software-update of via een directe download van de Apple Support-website. (Gratis. Voor 10.8 Mountain Lion, 206 MB; voor 10.9 Mavericks, 257,2 MB)

iTunes 12.2.2 -- Apple heeft iTunes 12.2.2 uitgebracht, met verscheidene verbeteringen en oplossingen voor de dienst Apple Music. Wanneer je nu in de Radio-tab op de Beats 1-banner klikt, ga je naar een pagina waarop staat wat er momenteel gedraaid wordt, naast koppelingen naar eerdere afspeellijsten en een volledige lijst van wat er komen gaat. Je kunt er ook een lijst zien van artiesten die je volgt op Apple Music, maar Kirk McElhearn (auteur van het onlangs uitgebrachte "Take Control of iTunes 12: The FAQ") wijst erop dat het geen logische plek is. Klik eerst in de toolbar op je naam, en klik dan in de popover op Following, om een volledige lijst met artiesten te zien. Klik op een Following-knop om een artiest niet langer te volgen (de knop verandert in Follow). Nu kun je Apple Music aangeven welke aanbevolen nummers je niet leuk vindt. Daarnaast wordt er door de update een fout opgelost die ervoor zorgde dat iTunes, als hij terugkeerde naar de vorige pagina in Apple Music, niet meer wist waar hij was gebleven, maar ook een probleem waardoor artiesten niet juist werden gerangschikt in Mijn Muziek, en is er een probleem verholpen waardoor afspeellijsten in het actiemenu niet gelijk waren aan de afspeellijsten in je eigen bibliotheek. (Gratis, 222 MB via directe download of via Software-update, 10.7.5+)

ExtraBITS, 17 augustus 2015

In ExtraBITS deze week: Apple roept enkele recente modellen van de Apple TV terug, Marco Arment legt uit waarom mensen webadvertenties blokkeren, Rite Aid beslist om ondersteuning te bieden voor Apple Pay, en Google ondergaat een belangrijke herstructurering.

Apple roept enkele Apple TV's terug -- Apple heeft contact opgenomen met enkele mensen die recent een Apple TV van de derde generatie hebben gekocht, om te melden dat hun toestel werd verzonden met een defect onderdeel en dat ze het toestel gratis zullen vervangen, met als bonus zelfs een iTunes-cadeaubon voor het ongemak. Er was geen publieke verklaring van Apple, wat betekent dat dit probleem waarschijnlijk slechts een handvol klanten treft. Er is geen reden tot paniek als Apple geen contact met je opneemt.

Marco Arment legt uit waarom mensen advertenties blokkeren -- Nu Apple ontwikkelaars de mogelijkheid geeft om webcontent in iOS 9 en OS X 10.11 El Capitan te blokkeren, is het blokkeren van advertenties een actueel onderwerp geworden. Veel content creators klagen dat het hun inkomsten wegneemt. Maar blogger en ontwikkelaar Marco Arment, die zelf ook afhangt van inkomsten door reclame, heeft beslist om advertenties te blokkeren. Zijn reden: het steeds invasiever traceren van advertenties, wat een inbreuk vormt op de online privacy van gebruikers. Arment beweert dat gebruikers onmogelijk kunnen akkoord gaan met het automatisch traceren van al hun webactiviteiten. Arment roept uitgevers op om advertenties die een inbreuk vormen op de privacy te weigeren, zelfs als dit "geen prettige of gemakkelijke overgang wordt".

Rite Aid geeft zich over aan Apple Pay -- Apotheekketen Rite Aid, die vorig jaar Apple Pay aan zijn kassa's blokkeerde (zie "De werkelijke reden waarom sommige winkeliers Apple Pay (voorlopig) tegenhouden", 26 oktober 2014), heeft besloten om zowel Apple Pay als Googles Android Pay officieel te aanvaarden. Rite Aid had Apple Pay geblokkeerd omdat ze al met Merchant Customer Exchange (MCX) en hun betalingssysteem CurrentC werkten, maar veel retailers in de MCX, zoals Best Buy, aanvaarden sindsdien Apple Pay. CurrentC moet nog worden gelanceerd.

Google is dood. Lang leve Google! -- Nee, dit is geen aprilgrap: Google, het beursgenoteerde bedrijf, houdt binnenkort op met bestaan. Later dit jaar wordt het gereorganiseerd als Alphabet, met wat wij kennen als Google als dochteronderneming. Larry Page, medeoprichter en huidige CEO van Google, wordt de CEO van Alphabet, en de huidige Senior Vice President of Products Sundar Pichai wordt CEO van Google. Google zal zich richten op advertenties, Android, apps, kaarten, zoeksystemen en YouTube. Nevenactiviteiten zoals Google Fiber, Google Ventures, het mysterieuze Google X en Nest worden buiten de Google-entiteit beheerd. De bedoeling van Google is om duidelijk te maken hoe goed de zoekactiviteiten van de onderneming het wel doen, zonder de langetermijnprojecten te laten doorwegen op de financiële resultaten.

Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef hem gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!

Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.