Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands

TidBITS Logo

TidBITS#1273, 18 mei 2015

Deze week vult Michael Cohen zijn bespreking van Fountain, het opmaaksysteem voor filmscripts, aan met een korte recensie van Highland, een tekstverwerker die is ontworpen rondom Fountain. In de eerste aflevering van een tweedelige serie verkent Adam Engst de Apple Watch-hardware voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de mogelijkheden ervan voor fitness-tracking. Voor mensen die meer tijd achter het stuurwiel doorbrengen, bespreekt Josh Centers Automatic, een combinatie van een dongle en een iPhone-app die belooft je rijgedrag te verbeteren. Ten slotte zijn we verheugd om het verschijnen van Joe Kissells "Take Control of Security for Mac Users" aan te mogen kondigen. Toevallig is dit ook Joe's 50e Take Control-boek. We vieren dat met een feestje, en jij bent uitgenodigd! Belangrijke software-uitgaven deze week zijn Postbox 4.0.1, Voila 3.8.4, Final Cut Pro X 10.2.1 en Motion 5.2.1, en FileMaker Pro/FileMaker Pro Advanced 14.
 
Artikelen
 

De Nederlandse editie van TidBITS is een letterlijke vertaling van de oorspronkelijke Engelse versie. Daarom is het mogelijk dat een deel van de inhoud niet geldt in bepaalde landen buiten de VS.


Deze editie van TidBITS werd gedeeltelijk gesponsord door:
Help TidBITS te ondersteunen door onze sponsors te sponsoren!

Dit nummer werd uit het Engels vertaald door:

Verder werkten mee:

Hoe je ons kunt bereiken kun je lezen op:
<de contactpagina>


"Take Control of Security for Mac Users" klaar voor iedereen

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst

[vertaling: TK]

Na de wekelijkse afleveringen voor TidBITS-leden van "Take Control of Security for Mac Users" van Joe Kissell de laatste maanden, kondigen we met veel plezier aan dat de finale versie van het 159 pagina's tellende boek nu verkrijgbaar is voor $ 15 (zie ""Take Control of Security for Mac Users" in afleveringen in TidBITS", 2 februari 2015). Dus wie geen TidBITS-lid is dat elk hoofdstuk al heeft gelezen, heeft nu de kans om het boek te kopen. TidBITS-leden kunnen het ook nog altijd lezen op de TidBITS-site, of 30 procent korting krijgen op een exemplaar in PDF-, EPUB- of Mobipocket-formaat (Kindle). Klik door naar de Take Control-site vanop je Member Benefits-pagina om de kortingsbon te laden.

Eenvoudig gezegd: geen enkele Mac is een eiland. Onze Macs zijn constant verbonden met de buitenwereld en we bewaren er onze belangrijkste gegevens op: financiële gegevens, e-mailcommunicatie, persoonlijke foto's, en wie weet wat nog meer. Een internethacker, malwareprogramma of wifi-sniffer de beveiliging van je Mac en de gegevens erop laten compromitteren zou wel eens ernstige gevolgen voor je echte leven kunnen hebben. Gelukkig kun je de beveiliging verhogen met gezond verstand en de gepaste voorzorgsmaatregelen, en dit zonder groot ongemak. Onder andere de volgende onderwerpen komen aan bod in "Take Control of Security for Mac Users":

En wat misschien wel het belangrijkste is: je vindt er ook advies over wat je kunt doen als er iets slechts gebeurt, met suggesties over hoe je kunt herstellen van gegevensverlies, een malware- of phishing-aanval, een netwerkindringing of identiteitsdiefstal.

Omdat beveiliging en privacy vaak in elkaar overlopen, hebben we ook net de tweede uitgave van Joe's "Take Control of Your Online Privacy" (135 pagina's; $ 15) uitgegeven. Bezorgdheid om privacy omvat een heel spectrum, en wij bespreken alle mogelijke facetten. Maar het is een feit dat je online activiteiten worden gevolgd en geanalyseerd. Dit kan goed zijn: als je dan toch reclame gaat zien, dan waarschijnlijk liefst wel voor producten die je interesseren, maar dat zou er ook kunnen toe leiden dat je hogere prijzen worden aangerekend of dat een gênante medische kwaal openbaar wordt gemaakt. Dit is slechts één voorbeeld, maar Joe heeft alle vragen die wij normale mensen hebben over privacy (samen met wat je eraan kunt doen!) gedistilleerd tot dit boek.

Omdat ze bij elkaar passen zoals chocolade en pindakaas, krijgt wie zowel "Take Control of Security for Mac Users" als "Take Control of Your Online Privacy" koopt, een korting van 20 procent. Je betaalt dus niet $ 30, maar slechts $ 24 voor beide boeken.

Om de volledige trilogie van Joe over beveiliging en privacy te lezen (met wat romige nougat!), kun je ook nog een exemplaar van zijn hit "Take Control of Your Passwords" (normaal $ 10 voor 105 pagina's) aan je bestelling toevoegen en 30 procent besparen, waardoor je niet $ 40 betaalt, maar slechts $ 28. Dit boek heeft ook net een kleine update gekregen om het actueel voor 2015 te houden, en je krijgt dan ook al het nieuwste advies over hoe je een wachtwoordsysteem instelt.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Scenarioschrijven met Highland

  door Michael E. Cohen: [email protected], @lymond
  1 reactie (Engelstalig)

[vertaling: RAW, LmR]

Een tijdje terug beschreef ik Fountain, een opmaak-syntax voor scenarioschrijven (zie "Filmscripts vormgeven met Fountain", 5 maart 2015). Kort samengevat: met Fountain kunnen scenarioschrijvers zo ongeveer alle tekstverwerkers op zo'n beetje alle platforms gebruiken om een scenario te maken, door gewoon een paar eenvoudige opmaakregels toe te passen: Fountain-bestanden kunnen met verschillende apps gemakkelijk worden omgezet naar traditioneel opgemaakte scenariodocumenten.

Hoewel het lijkt alsof het gebruik van een afzonderlijke opmaakomzetapp een irritante extra stap is, is het in de praktijk niet zo vervelend: het traditionele scenarioformaat is zelf al lastig om voor elkaar te krijgen wanneer je een meesterwerk in de knop aan het herzien en bewerken bent. Daarnaast hebben Fountainbestanden door hun ontwerp al precies voldoende scenario-opmaak om er niet afleidend vreemd uit te zien wanneer je schrijft en bewerkt. Bovendien hoef je de omzetting alleen uit te voeren wanneer je je werk met iemand anders wilt delen. In elk geval is het voor de stereotiepe koffiebar-bewonende scenariokrabbelaar een enorm voordeel dat je een scenariobestand kunt verplaatsen van het ene apparaat naar het andere, en dat je iedere beschikbare tekstverwerker kunt gebruiken.

Toch zou het aardig zijn om een standaard tekstverwerkingsapp te hebben die de Fountain-syntax zou begrijpen en met de klik van een muis een opgemaakt scenario zou kunnen produceren. Zo aardig, dat een van de breinen achter Fountain zelf een team leidt bij Quote-Unquote Apps, dat een dergelijke oplossing heeft gemaakt: het $ 29,99 kostende Highland, een eenvoudige, Fountain-capabele tekstverwerker en scenario-opmaakapp in één.

Feitelijk doet Highland meer dan alleen Fountain-tekstbestanden bewerken en ze omzetten naar opgemaakte scenario-pdf's. Hij kan ook scenario-pdf's importeren en omzetten naar Fountain-tekstbestanden (een proces dat Highland "smelten" noemt), en bestanden importeren van en exporteren naar Final Draft, een populaire tekstverwerker in het hogere marktsegment die speciaal gemaakt is voor het schrijven van scenario's.

Als tekstverwerker heeft Highland weinig toeters en bellen, wat geen slecht ding is: hoe meer functies een app heeft, hoe meer je er moet snappen en instellen. (En omdat Fountainbestanden platte tekst zijn, is het gemakkelijk om terug te vallen op iets als BBEdit als je krachtig tekstmanipulatiegereedschap nodig hebt.) Zoals een vel papier in een typemachine is het bewerkscherm in Highland een eenvoudige uitgestrektheid van witte leegte, klaar om gevuld te worden met actie en dialoog. De enige knoppen op het scherm zijn twee wisselknoppen bovenaan in de linkerkantlijn (om te wisselen tussen de tekst bewerken en het opgemaakte resultaat bekijken) en een export-knop onderaan in de linkerkantlijn.

Image

Als wit niet je favoriete achtergrondkleur is, kun je overstappen op de Dark Mode [donkere modus - nvdv], die ook de koppen boven de scènes in je Fountaintekst een kleur geeft om ze op te laten vallen. En om afleidingen weg te werken die jouw uitstelknop zouden kunnen indrukken, kun je de volledig-schermweergave van Highland gebruiken: daarin is Highland zo slim om de tekst te presenteren in een leesbare kolom in het midden van het scherm, in plaats van de tekst uit te spreiden over de volle breedte van het scherm. Je kunt ook onzichtbare tekens laten zien of verbergen, zoals spaties, tabstops en regeleindes.


Omdat Highlands tekstverwerker Fountain-capabel is, heeft hij een aantal handigheidjes. Zo kun je bijvoorbeeld shift-Return indrukken om een regel tekst in hoofdletters te zetten: handig voor de koppen van scènes en dialogen. En het kleurt tekst die volgens de syntaxregels van Fountain bestaat uit aantekeningen of weggegooid materiaal. (Dat laatste wordt in Fountain "knekelhuis"-tekst genoemd.) Highland heeft ook een menu voor het invoegen van "merkers" en om ertussen te navigeren: deze merkers zijn niet meer dan Fountain-aantekeningen die bestaan uit één percentage-symbool, dus je kunt ze met elke tekstverwerker invoegen of verwijderen.

Om af te ronden heeft Highland menucommando's om knekelhuistekst te markeren, en om tekst middels Fountain-syntax vet, gecentreerd, cursief en onderstreept te maken. Je kunt ook scènekoppen en overgangen forceren om Fountain-syntax te gebruiken als die koppen of overgangen niet automatisch voldoen aan de Fountainsyntax-vereisten (bijvoorbeeld scènekoppen die niet beginnen met INT of EXT). Hij heeft zelfs de mogelijkheid om voor je scenario een standaard titelpagina te maken.

Highland wordt geleverd met een ingebouwd lettertype voor het bewerken, Highland Sans genaamd, en een ingebouwd voorvertoningslettertype, Courier Prime, die beide erg goed leesbaar zijn. Maar je kunt er, als je dat liever hebt, een willekeurig ander lettertype op je Mac voor kiezen. Je kunt ook de breedte van de bewerkingskolom en de regelafstand aanpassen, en sommige opties instellen voor de voorvertoning, zoals of scènekoppen vet moeten zijn, en of dialoog die onderbroken wordt door een overgang naar een volgende bladzijde de "MORE" en "CONT'D"-tekst toevoegt, zoals in scenario's gebruikelijk is.


Bij het importeren van scenario's in PDF levert Highland uitstekend, zo niet perfect werk bij pdf's met ingevoegde tekst. Pdf's die alleen afbeeldingen van tekst bevatten (zoals scenario's die van papier gescand zijn) moeten eerst door een OCR-app gehaald worden (zoals Smiles' PDFpen). Je kunt dan wel af en toe tegen rariteiten aanlopen: toen ik bijvoorbeeld een pdf van het scenario voor "The Social Network" converteerde dat ik gekregen had van een vriend "uit die wereld", merkte ik dat niet-standaard alineastijlen niet als alineastijl werden geïmporteerd. Maar in de meeste gevallen is het werk dat je hebt aan het herstellen van zulke "gesmolten" pdf's minimaal.

Highland kan exporteren naar standaard Final Draft FDX-bestanden (dat zijn XML-bestanden), en kan deze ook importeren. Het programma negeert echter alle functies in Final Draft-bestanden die niet in de Fountain-specificatie zijn opgenomen, zoals met sterretjes gemarkeerde wijzigingen. Gelukkig zijn de ontwikkelaars van Highland van plan veranderingen in Fountain zo veel mogelijk in hun programma op te nemen.

Trouwens, als je onderweg alleen een iPad of iPhone bij je hebt, dan heeft Quote-Unquote Apps nog iets leuks: hoewel het bedrijf (nog) geen versie van Highland voor iOS heeft, hebben ze wel Weekend Read, een lees-app voor iOS dat ieder tekstbestand kan openen en Fountain-geformatteerde tekst in standaard scenario-opmaak kan weergeven. Weekend Read kan ook standaard Markdown-bestanden importeren en weergeven, evenals FDX-bestanden en zelfs scenario's in PDF. Het programma ondersteunt ook iCloud Drive, dus als je je Highland-bestanden op je Mac opslaat in iCloud Drive, dan kan Weekend Read ze weergeven.

Als schrijfprogramma kan Highland eigenlijk maar één ding. Maar wel op een vriendelijke en uitdagende manier, en als je graag bezig bent met scenarioschrijven, dan is dit programma zeker de moeite waard.

Trouwens, waarom heet het "Highland"? Dat heeft te maken met de naam "Fountain": als je het advies van Bette Davis volgt en Fountain Avenue neemt als snelste route naar Hollywood, dan moet je naar het noorden afslaan op de kruising van Fountain en Highland.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Trainen met de Apple Watch: de hardware

  door Adam C. Engst: [email protected], @adamengst
  4 reacties (Engelstalig)

[vertaling: JWB, DPF, HR]

Apple zet de Apple Watch als een fitness-gereedschap neer, waarbij het zelfs zover gaat dat het Christy Turlington Burns laat bloggen over haar ervaringen bij het trainen voor en lopen van de Marathon van London (waarbij ze finishte in een zeer respectabele 3:46:45). Het was een win-winsituatie: Apple kon adverteren met een voormalig supermodel in de hoofdrol, en Turlington Burns kreeg onovertrefbare aandacht voor haar goede doel, Every Mother Counts.

Maar is de Apple Watch ook bruikbaar voor marathontraining? En wat als jouw idee van een rondje hardlopen tweemaal in de week een paar kilometer door de buurt is? Of als oefenen voor jou inhoudt dat je op het werk de trap te neemt in plaats van de lift? Wat als je doel enkel is om af te vallen, en je dat genesteld op de bank zou doen, als dat mogelijk was?

Ik leg mijn vooroordelen maar meteen op tafel. Ik houd van hardlopen en racen, en er kan weinig op tegen hardlopen als activiteit waarvoor vrijwel geen materiaal of geld nodig is, die altijd en overal gedaan kan worden, die relatief weinig tijd kost en die een fantastische manier van oefenen is. Als mensen hebben wij lichamen die ontwikkeld zijn om hard te lopen, en ook al is Christopher McDougals boek "Born To Run" wat overdreven in zijn verheerlijking van het blootsvoets hardlopen, het is een aangrijpende leeservaring die ik van harte aanbeveel. (Voor een idee hoe het is om competitief hard te lopen, is John L. Parkers fictieve "Once a Runner" de klassieker op dit gebied. Het vervolg, "Again to Carthage", is ook prachtig.)

Ik hoor de klachten over hardlopen al opkomen. Maak je geen zorgen, ik begrijp dat veel mensen niet kunnen of willen hardlopen, dus als je de voorkeur geeft aan fietsen of zwemmen, dan is dat prima. Of misschien houd je wel van fitness, ook goed. Ook wandelen is natuurlijk beter dan niets. En ik mag dan zelf geen enkel begrip hebben voor mensen die sport als een noodzaak of een straf zien (ik loop hard, rijd op een ElliptiGO, zwem, doe aan sneeuwwandelen, ski en schaats omdat ik dat leuk vind), maar als jij jezelf moet motiveren om af te vallen, dan is dat maar zo.

Als we gaan bekijken wat de betekenis van de Apple Watch is voor fitness, moeten we de software en de hardware gaan scheiden. Ik zal beginnen met de hardware. In de volgende aflevering zal ik ingaan op de software.

Het opvallendste aan de Apple Watch is hoeveel technologie Apple in zo'n klein apparaat gestopt heeft. Maar dat heeft ok nadelen, en die vallen vooral op bij fitness.

Scherm -- Het hoge-resolutiescherm is van prachtige kwaliteit en de bediening is verfijnd, maar dat is niet goed genoeg voor tijdens het sporten. Het scherm is in helder zonlicht moeilijk af te lezen. Dat maakt het tikken op de juiste plek voor de bediening lastig. Gewone handschoenen zullen ook niet werken op de Apple Watch, in tegenstelling tot op een iPhone. (Er zijn echter wel handschoenen met speciale stof op de vingertoppen om dit te omzeilen.)

Het andere grote probleem met het scherm is dat het alleen aangaat als je je pols naar boven beweegt of het scherm aanraakt, en snel weer uitschakelt om de batterij te sparen. Om erop te kunnen kijken moet je dus iets extra's doen, wat niet altijd makkelijk, veilig of mogelijk is.

Ter vergelijking: ik loop altijd hard met een sporthorloge, de Garmin Forerunner 620. Dit gebruikt een lcd-scherm dat in helder zonlicht (indien nodig met achtergrondverlichting) goed af te lezen is, en dat altijd aan staat. Ik kan vrijwel alles doen met fysieke knoppen die ik kan gebruiken zonder ernaar te hoeven kijken. Mocht ik toch het aanraakscherm willen gebruiken, dan kan ik dat met handschoenen aan doen, omdat het drukgevoelig is.

Gps -- De Apple Watch heeft geen gps en kent dus niet je locatie, hoewel het die informatie wel op kan vragen via een gekoppelde iPhone. Vanuit het oogpunt van training is je locatie alleen handig om te bepalen waar je bent en hoe ver je bent gegaan. Dat betekent dus dat je, als je dat wilt, bij het hardlopen of fietsen altijd je iPhone met je mee moet nemen, dus dat de Apple Watch dan niet meer is dan een soort van afstandbediening voor een app op je iPhone.

Als je deze informatie bij wilt houden is het ontbreken van een gps een probleem. Ik heb zelf een running belt voor mijn iPhone 6 (armbanden irriteren me mateloos), maar die gebruik ik eigenlijk alleen als ik me op een onbekende plek bevind en de iPhone me zou kunnen helpen om te navigeren of te communiceren. Als je het zelf geen probleem vindt om je iPhone mee te nemen heb je dit probleem niet, maar let op: sms'en gaat niet samen met sporten.

Versnellingsmeter -- Gelukkig heeft de Apple Watch wel een versnellingsmeter waarmee hij je stappen kan tellen, wat weer gebruikt kan worden om je snelheid en tempo te bepalen. Daar is de iPhone dus niet voor nodig. De Watch kalibreert zichzelf als je de iPhone wel bij je hebt, en ik ben onder de indruk van de accuratesse. Na een paar keer hardlopen komen de gegevens vrijwel overeen met die van mijn Garmin en met de afstandsmarkeringen op de Bay Shore Trail van San Francisco, waar ik recent gelopen heb. De accuratesse wordt wel snel minder als je gaat klimmen (omdat je dan een kortere pas hebt) of sneller loopt dan gebruikelijk (met een langere pas). Ik weet niet of hij ook accuraat is bij het wandelen, omdat ik op mijn wandeltochten de iPhone bij me had en niet de Garmin.

Hartslagmeter -- Apple heeft veel werk gedaan aan de hartslagmeter van de Apple Watch, die optische technieken gebruikt in plaats van de gangbare technieken op basis van geleiding. Het nut van het bijhouden van je hartslag zit hem in het feit dat een van de belangrijkste doelen van training is om je hartslag te verhogen. Het hart is een spier, en net zoals andere spieren wordt het sterker als je het dwingt om sneller te kloppen. Sommige atleten trainen op basis van hun hartslag, en streven ernaar om het hart in specifieke zones te brengen voor specifieke resultaten. Deze technologie van Apple lijkt goed uitgewerkt, want de resultaten komen mooi overeen met de irritante hartslagmeter die ik soms om mijn borst bevestig en die samenwerkt met mijn Garmin. De echte vraag in relatie tot hartslag ligt bij de software: hoe verwerk en interpreteer je deze gegevens?

Waterdichtheid -- Apple zegt dat de Apple Watch het niveau IP-x7 heeft, wat betekent dat hij tot 1 meter diep in water kan voor maximaal 30 minuten. Tegelijkertijd zegt het bedrijf echter:

Apple Watch is spatdicht en waterbestendig, maar niet waterdicht. Je kunt Apple Watch bijvoorbeeld dragen tijdens het sporten, in de regen en bij het handen wassen, maar het horloge onderdompelen wordt afgeraden. Apple Watch heeft een waterdichtheidsklassificering van IP-x7 volgens IEC standaard 60529. De leren band is niet waterbestendig.

Dit lijkt een kwestie waarbij Apple meer biedt dan belooft, want veel mensen hebben de Apple Watch meegenomen onder de douche of in het zwembad. Bekijk voor een uitgebreide serie van testen DC Rainmakers verslag en video's (zijn site is verplichte kost voor iedereen die geïnteresseerd is in sportspullen).

Mijn mening? Maak je geen zorgen als je Apple Watch per ongeluk nat wordt (maar wees voorzichtig met je iPhone!). Ik zou hem zelf nog steeds niet meenemen onder de douche of in het water, want dat heeft geen nut. Ik zwem ook niet met mijn Garmin, en de app Workout van Apple heeft geen categorie zwemmen. Een zwem-app van iemand anders zou in de toekomst kunnen opduiken, maar ik kan mij voorstellen dat Apple zo'n app zou weigeren op grond van het feit dat hij aanleiding geeft tot gebruik waartegen Apple waarschuwt. Het moet nog blijken of Apple garantie zal geven als je horloge nat is geweest en, daardoor of door iets anders, stopt met werken.

De batterij -- Bij mijn gebruik van de Apple Watch heb ik pas één keer te maken gehad met een lege batterij (om 10:00 's avonds). Op dagen waarop het prima ging, deed ik onder meer hardlooptrainingen tot 16 km en een ElliptiGO-training van meer dan 50 km en bijna drie uur. Mijn conclusie is dat batterijduur voor de meeste mensen waarschijnlijk geen probleem zal zijn, hoewel je niet verbaasd moet zijn als een lange training in combinatie met veel overig gebruik van het horloge een lege batterij oplevert.

Als je bezorgd bent over de batterijduur, dan kun je het volgen van je hartslag tijdens het hardlopen of wandelen uitzetten. Doe dit in de app Apple Watch op de iPhone, in Workouts > Power Saving Mode. Als de batterijreserve te laag wordt, dan kun je hem in de Power Reserve-stand zetten, waarbij alleen de wijzerplaat wordt vertoond.

Toch betwijfel ik of de Apple Watch voldoende zal zijn voor serieuze wielrenners, triatleten en ultrahardlopers. Maar deze mensen kopen al gespecialiseerde apparaten, omdat zelfs standaard gps-hardloophorloges het zelden langer dan vijf tot acht uur volhouden.

Hoewel ik er geen ervaring mee heb, bieden sommige sportpolsbanden zoals die van Fitbit en de Microsoft Band ook slaapanalyse. Het zou mij verrassen als Apple dat zou toevoegen, alleen al omdat de meeste mensen de Apple Watch 's nachts zullen opladen.

(Persoonlijk zie ik geen noodzaak voor slaapanalyse. Tonya en ik gaan meestal tussen 23:00 en middernacht naar bed, en staan tussen 07:00 en 08:00 op. Als we laat naar bed gaan en vroeg op moeten staan, of als we slecht slapen, voelen we ons narrig en proberen we de volgende nacht meer slaap te krijgen. Maar als je moeite hebt om regelmatig te slapen of als je verrast bent wanneer slaapgebrek je productiviteit aantast, dan zou elektronische hulp nuttig kunnen zijn.)

Geluid via Bluetooth -- De Apple Watch kan zelfs zonder een iPhone audio opslaan en afspelen op een aangesloten Bluetooth-koptelefoon. Ik heb het niet geprobeerd, dus ik weet niet hoe effectief het is, maar voor de veiligheid raad ik aan om tijdens het fietsen of hardlopen niet alle geluiden van buiten af te sluiten. Kortgeleden deed ik mee aan een bosloop, en liep ik bijna een stel mensen omver die mij niet hoorden roepen dat ik ze links ging inhalen. En omdat ik met vrienden sport, zijn oordopjes van welke soort dan ook sociaal ongewenst. Maar als het veilig gedaan wordt, kan naar muziek luisteren klaarblijkelijk zowel je plezier in het sporten als de gezondheidseffecten ervan verbeteren.

De Apple Watch zal over het algemeen voldoen aan de eisen van mensen wier voorkeur uitgaat naar wandelen of naar de toestellen in de sportzaal, en van degenen die al weten hoe ze een iPhone moeten dragen tijdens het hardlopen of fietsen.

Maar als je tijdens het sporten makkelijk toegang moet hebben tot het horloge, locatievolgen zonder een iPhone wilt hebben, zwemmen wilt bijhouden, of graag lang sport, dan ben je beter af met een speciaal sporthorloge van Garmin, Suunto en Polar. Die zijn makkelijker af te lezen in fel zonlicht, kunnen worden bediend zonder te kijken, bieden ingebouwde gps, ondersteunen meerdere sporten inclusief zwemmen en hebben een lange batterijduur. En als je slaapanalyse belangrijk vindt, kijk dan naar een sportband zoals de Fitbit of de Microsoft Band.

Natuurlijk is de Apple Watch-hardware slechts de helft van het verhaal, naast software die de gegevens analyseert en vertoont. Op de Apple Watch gebruik je apps. Apple kan de hardware tot aan de volgende grote update niet significant veranderen, maar software is een compleet ander verhaal, waarbij zowel Apple als onafhankelijke ontwikkelaars de gebruikerservaring voortdurend zullen verbeteren. Daar zal ik de volgende keer aandacht aan besteden.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Automatic for the People

  door Josh Centers: [email protected], @jcenters
  7 reacties (Engelstalig)

[vertaling: TK, LmR, PAB, HV]

Als je ooit een baan had waarbij je veel moest rijden, zul je je pijnlijk bewust zijn geworden van de reële kost van een wagen. Er is natuurlijk de prijs van de brandstof, maar voor elke kilometer die je aflegt verslijten ook de motor, de banden en de transmissie. Zelfs de auto stoppen kost geld, aangezien de remblokken en remschijven ook verslijten.

Daarnaast zijn er nog andere ongemakken die bij het rijden horen, zoals je auto niet kunnen terugvinden op een volle parkeerplaats, hoe te reageren op het controlelampje van de motor, jonge chauffeurs, en helaas ook ongevallen.

Gelukkig is er nu een apparaatje dat al deze pijnpunten kan verlichten. Automatic (een TidBITS-sponsor) verkoopt een Bluetooth-dongle (de Link) die je aansluit op je auto, en die verbinding maakt met een bijpassende app op je iPhone. Deze app helpt je je rijgewoonten bij te houden, waarschuwt je voor potentiële problemen, en heeft daarnaast nog een reeks andere knappe functies. De Link kost normaal $ 99,95, maar voor een beperkte periode betalen TidBITS-lezers slechts $ 79,96.

Automatic instellen -- Het eerste dat me opviel aan Automatic was de verpakking. Het zit in een zeshoekige buis met de Automatic Link bovenin. Om hem te kunnen pakken moest ik het plastic velletje verwijderen, de silicone dop van de onderkant halen, de meegeleverde documentatie eruit halen en dan in de buis grijpen, op een plastic lipje drukken om de adapter los te krijgen en ten slotte aan een lus trekken om de adapter te bemachtigen. Het uitpakken was dus een heel gedoe.



Maar er zit wel een gedachte achter deze rare verpakking: hij is daarna namelijk te gebruiken als reisbeker met dop! Het dikke plastic is BPA-vrij en uitermate geschikt om koude dranken mee te nemen in de auto. Zelfs de geweldige verpakkingen van Apple hebben zoiets niet. En anders dan bij mijn Apple Watch zat er bij de Automatic wel een sticker.

Als je de Automatic Link uit zijn plastic huisje bevrijd hebt, moet je eerst de iPhone-app Automatic downloaden en installeren. Die geeft zelf instructies over hoe je alles moet instellen en hoe je een account aanmaakt op automatic.com.


Om de Automatic Link te installeren, steek je hem in de OBD-II-poort, die sinds 1996 in iedere auto zit. Meestal zit de poort tussen het stuur en de pedalen. Zodra de app het aangeeft, steek je de Link stevig in de poort. Het voelt een beetje alsof je een cartridge in een ouderwets videospel steekt. Als hij eenmaal op zijn plek zit is de Link nauwelijks zichtbaar, dus je hoeft je geen zorgen te maken over opportunistisch boeventuig.


Helaas werkt Automatic niet met iedere auto met een OBD-II-poort. Ik heb het eerst geprobeerd bij mijn Ford Ranger uit 1996, maar toen gaf de app een foutmelding dat er iets mis was met de adapter. In mijn Toyota Corolla van 2008 werkte het evenwel vlekkeloos, al moest ik enkele minuten wachten op een firmware-update.


Als de instellingen voltooid zijn, wordt je gevraagd of je License+ wilt inschakelen, een trainingsprogramma voor beginnende automobilisten.

Beheersing van de beginneling -- License+ is een functie van Automatic die ondersteuning biedt voor beginnende automobilisten. Hij helpt je, als je net je rijbewijs hebt, met de overgang om een onafhankelijke bestuurder te worden.

Het programma License+ werkt gedurende 100 uur rijtijd, maar kan op ieder moment worden uitgeschakeld. Om je op te geven, moet je een begeleider aanwijzen die je via je contacten kunt uitnodigen. De begeleider kan je voortgang en je ritten bijhouden. Je kunt je ook bij je begeleider melden als je je bestemming bereikt hebt. De app Automatic kan zo worden ingesteld dat hij je een herinnering stuurt om dit te doen zodra je stopt. Dit kan in Instellingen > License+.


License+ pakt het rijden aan als een computerspel. Als begeleid bestuurder kan je punten winnen als je bepaalde doelen behaalt, zoals niet hard remmen, rijden op de snelweg en 's nachts rijden. Naarmate je vordert, kun je meer punten winnen.


Een aantal autofabrikanten, zoals Volkswagen, zijn bezig programma's op te zetten om jonge bestuurders te kunnen volgen, maar wat ik prettig vind aan License+ is dat het een overgangsprogramma is met duidelijk gedefinieerde doelen. Het is een mooie balans tussen je kinderen vrij laten en een satellietouder zijn.

Automatic gebruiken -- Zodra Automatic ingesteld is, verloopt het gebruik ervan... automatisch. De Link wordt actief zodra je je auto start, en je hoeft de app niet aan te zetten tijdens het rijden.

De enige interactie die je met Automatic hebt tijdens het rijden, is een serie piepjes van de Link. De Link piept als hij aangezet wordt en hij piept als je iets verkeerds doet, zoals te hard remmen, plankgas geven of harder gaan dan 70 mijl per uur [112,5 km/u - nvdv]. Als Star Wars-fan denk ik maar dat ik R2-D2 als bijrijder heb.

De piepjes helpen je je bewust te worden van kostbare handelingen. Met sterk versnellen en hard rijden verbruik je onnodig veel brandstof. En hard remmen versnelt de slijtage van je remvoeringen en -schijven, en zou kunnen leiden tot een aanrijding als de bestuurder achter je niet snel genoeg reageert. Je kan de pieptonen in de app aanpassen (of ze volledig uitschakelen) onder "Settings > Audio Feedback".

Een andere nuttige functie van Automatic, als je auto dit ondersteunt, is dat hij je waarschuwt als je nog maar weinig brandstof hebt. Helaas ondersteunt mijn Corolla deze optie niet.

Het thuisscherm van de app staat bol van de nuttige informatie. Tenzij je License+ ingeschakeld hebt, geeft de bovenkant van het scherm het aantal mijlen weer dat je gereden hebt in de huidige week, de totale tijd die je hebt gereden, hoeveel je hebt uitgegeven aan brandstof en hoeveel mijl per gallon je hebt behaald. Hij geeft ook je wekelijkse rijscore weer op een schaal van 0 tot 100. Deze rijscore drukt uit hoe goed je bent in het vermijden van sterk versnellen, hard remmen en snelheidsovertredingen.

Je kan ook door je wekelijkse geschiedenis terugscrollen om cijfers te zien van eerdere weken. Dit is vooral handig als je probeert je brandstofbudget door te rekenen.

Helaas zie je al deze informatie niet als License+ is ingeschakeld. In plaats daarvan zie je dan alleen de resterende tijd, je rijscore en hoeveel badges je hebt verdiend.


Op het startscherm, onder alle gegevens, is een mini-kaart die laatst bekende locatie van je auto toont. Ik heb vaak moeite me te herinneren waar ik in vredesnaam mijn auto parkeerde, vooral bij grote winkels en winkelcentra. Er zijn tal van apps die je parkeerplaats kunt markeren, maar Automatic doet het... automatisch. Want hoe vaak je verwacht nou vooraf dat je zal vergeten waar je auto staat? Tik op de mini-kaart voor een beeldvullende kaart en ontvang wandelaanwijzigingen in Apple Kaarten of Google Maps, of deel de locatie van je auto zelfs met een vriend. Als je een Apple Watch hebt, kan de Automatic-app de locatie van je auto weergeven op je pols.

Onder de kaart is een lijst met recente ritten, met details over de individuele stops, hoeveel elke rit aan brandstof heeft gekost en of je "verboden" dingen hebt gedaan. Tik op een rit om de routekaart te zien, om de route te delen of om deze te markeren als een zakelijke rit.

Als je een zakelijke reiziger bent, kan markeren van zakelijke ritten je als muziek in de oren klinken, maar helaas is deze functie nog niet helemaal gereed, omdat er geen manier is om alleen zakelijke ritten te exporteren.

De OBD-II-poort was natuurlijk oorspronkelijk bedoeld voor autodiagnostiek, en Automatic doet dat ook. Vanuit het startscherm tik je het auto-pictogram in de linkerbovenhoek aan, om foutcodes te zien en uit te zetten. Dat zou de prijs van Automatic op zichzelf al rechtvaardigen, omdat het je een onnodige rit naar een monteur of auto-onderdelenwinkel bespaart.

Een ander belangrijk kenmerk van Automatic is "Crash Alert". Als Automatic een botsing detecteert, kan hij automatisch contact zoeken met het callcenter van Automatic en een bericht sturen naar mensen die jijzelf hebt aangemerkt als personen die gewaarschuwd moeten worden in geval van nood. Je kan tot drie personen opgeven in Settings > Crash Alert. Gelukkig ben ik niet in de gelegenheid geweest deze functie te testen.

Hoewel de iPhone-app veel informatie biedt, biedt het dashboard van de website nog meer. Je kan een kaart bekijken van elke rit die je ooit met Automatic hebt gemaakt, je totale gemiddelde brandstofverbruik inzien, een dagelijkse grafiek van het brandstofverbruik bekijken, ritten exporteren naar CSV-formaat voor verdere analyse in een spreadsheet en nog veel meer.

Ten slotte kan je, als je een automatiseringsfanatiekeling bent, Automatic opnemen in IFTTT om handelingen uitgevoerd te krijgen op basis van de locatie van jouw auto. (Jeff Porten lichtte dit hulpprogramma toe in "IFTTT automatiseert het internet nu, maar wat is de volgende ontwikkeling?", 20 december 2013.) IFTTT kan bijvoorbeeld je echtgenoot een bericht sturen als je vertrekt van je werk, of, als je een SmartThings-compatible slot hebt, automatisch je voordeur ontsluiten als je thuiskomt. Automatic kan in specifieke Ford-modellen ook inhaken op het Ford Sync-systeem, en daarmee vooringestelde IFTTT-acties handsfree activeren. (Ik kon dit niet testen, omdat de meest geavanceerde technologie in mijn Ford Ranger een cd-speler is die ikzelf geïnstalleerd heb.)

Automatic-privacy -- Om eerlijk te zijn: toen ik de geëxporteerde Automatic-gegevens zag, was ik een beetje verontrust. Hij beschikt over een logboek van welke auto ik reed, mijn startadres, hoe laat ik vertrok, waar ik naartoe reed en zelfs de gps-coördinaten van mijn vertreklocaties en bestemmingen.

Gelukkig heeft Automatic een privacybeleid dat één van de beste is die ik gelezen heb. Al het gegevensverkeer van de Link naar hun servers is versleuteld met 128-bit AES. Informatie die specifiek voor jou is wordt niet gedeeld, al verzamelt Automatic wel geanonimiseerde gegevens voor onderzoeksdoeleinden.

Uiteraard is Automatic wel verplicht om die informatie op verzoek te verstrekken aan de politie. En alle goede bedoelingen ten spijt is gegevensdiefstal nooit helemaal te voorkomen, zoals we met verschillende andere clouddiensten al gezien hebben.

Dat betekent dat je uiteindelijk zelf moet bepalen of de vele voordelen die Automatic biedt opwegen tegen de privacy-risico's. Daarentegen heeft een permanent logboek van je locatie ook voordelen. "Nee hoor agent, ik kan het niet gedaan hebben, het moet de man met één arm geweest zijn! Kijk maar, hier is mijn Automatic-logboek van de dag van de moord!"

Toch zou het fijn zijn als Automatic een optie kende om de gegevens alleen op mijn iPhone te bewaren, en niet op het internet.

Is Automatic iets voor jou? -- Ongeacht je gedachten over Automatic, het is in ieder geval een goeie deal, zeker met de 20 procent TidBITS-korting. Gewone OBD-II-scanners kosten rond de 50 dollar, en die kunnen alleen foutcodes uitlezen en resetten. Automatic kan heel veel meer. En er zijn geen maandelijkse abonnementskosten, zoals je die wel hebt bij veel van de vergelijkbare diensten, bijvoorbeeld OnStar van General Motors. (En daar komt nog bij dat Automatic beter werkt dan de software die je van autofabrikanten mag verwachten.)

Als je een groot deel van de dag achter het stuur zit, als forens of voor zakelijk verkeer, is Automatic onmisbaar. Hij kan je helpen geld te besparen, je brandstofverbruik optimaliseren, en hulp inroepen bij een ongeluk. En hoewel de ritadministratie-optie nog niet helemaal is uitgekristalliseerd, is het kunnen exporteren van al je gegevens in ieder geval handig bij het opstellen van declaraties, zelfs al moet je de gegevens handmatig filteren.

Automatic is verder erg zinvol als je een minderjarige chauffeur in huis hebt. De functie License+ helpt hem of haar een betere chauffeur te worden, en geeft je tegelijkertijd een gerust gevoel.

Mocht je, zoals ik, niet zo vaak in de auto stappen, dan is Automatic wellicht minder zinvol. Wat niet wegneemt dat ik de indruk heb dat Automatic me opmerkzaam heeft gemaakt op minder efficiënt rijgedrag. Mijn score zat weliswaar continu in de 90, maar mijn wekelijkse gemiddelde laat wel een stijgende lijn zien, dus ik denk dat de aanwijzingen die Automatic geeft vruchten afwerpen.

Een punt van aandacht is en blijft echter je privacy. Automatic is nou eenmaal een tracking-apparaat. Maar zoals ik hierboven uitleg, je moet zelf kiezen of de voordelen die het biedt, opwegen tegen de privacy-risico's. Ik denk dat dat voor veel mensen positief uitpakt.

En of Automatic nou wel of niet zinvol is voor een individuele gebruiker, het is in ieder geval een fraai, en goed doordacht product, van de verpakking tot aan de software. Er zitten nog wat ongepolijste kantjes aan, maar het werkt nu al beter dan welk kant-en-klaarproduct dat ik heb gezien ook, inclusief de systemen die tegenwoordig in auto's ingebouwd worden.

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


Joe Kissells gedachten over zijn eerste 50 Take Control-boeken

  door Joe Kissell: [email protected], @joekissell

[vertaling: CC, HV, GvH, X1, X2, X3, X4]

Als ik mensen vertel dat ik meer dan 50 boeken heb geschreven, dan knijpen de meesten ongelovig hun ogen dicht, alsof zij op een clou wachten. Maar ik maak geen grapjes en doe niet aan grootspraak: het gebeurt gewoon als je het ene boek na het andere schrijft, zo goed als voltijds, twaalf jaar achter elkaar. Hoe dan ook: 50 van deze titels zijn Take Control-titels, en nu ik deze mijlpaal heb bereikt, vind ik het passend om een klein feestje te vieren. Dat zal gebeuren op 23 mei 2015, en jullie zijn uitgenodigd!

Dadelijk vertel ik meer over het feest. Allereerst wil ik enkele gedachten met jullie delen over de ongewone ervaring om mijn brood te verdienen met het schrijven van Take Control-boeken.

Het verhaal -- Ik kende Adam Engst al sinds midden jaren negentig, toen ik werkte voor Nisus Software, en ik was al lang geabonneerd op TidBITS. Adam was zo vriendelijk om het voorwoord te schrijven voor mijn in 2003 verschenen boek "50 Fast Mac OS X Techniques", en enkele maanden na publicatie van dit boek belde hij me op om te vragen of ik geïnteresseerd was met hem, Tonya, en diverse andere Mac-auteurs en -redacteuren mee te doen aan een klein "experiment" met elektronisch publiceren. Hij beschreef zijn visie op wat uiteindelijk Take Control zou worden, en ik vond het interessant klinken. Ik was recentelijk ontslagen bij Kensington (waar ik software-ontwikkeling had geleid), wat betekende dat ik over vrije tijd beschikte en extra geld nodig had.

En zo schreef ik wat uiteindelijk het eerste boek van een lange serie zou worden: "Take Control of Upgrading to Panther". Wie schetst mijn verbazing dat het onmiddellijk een doorslaand succes bleek! Vanwege het succes van dat boek, en omdat ik nog steeds geen werk had, ging ik er direct mee akkoord om nog een boek te schrijven, over Apple Mail. Dat boek werd zo dik, dat we er twee aparte boeken van maakten (waarvan één uitsluitend over spam). Ook die boeken verkochten goed, en dus ging ik ermee door, het ene boek na het andere. Na een paar maanden stopte ik ook met zoeken naar een baan. Ik verdiende meer dan genoeg met de royalties van de Take Control-titels, en ik kon gewoon thuis werken, op de momenten dat het mij uitkwam. En hoewel ik er nog wel het een en ander naast deed (zoals een kortstondig populaire website genaamd Interesting Thing of the Day opzetten en onderhouden), werd het schrijven van de Take Control-boeken al gauw mijn hoofd-activiteit en belangrijkste bron van inkomsten.

Ik houd het de laatste jaren niet meer zo bij, maar ik denk dat ergens tussen een kwart en een derde van alle Take Control-boeken van mijn hand zijn. Dat is niet zozeer om mezelf op de borst te kloppen, het is gewoon zoals het gelopen is. Mensen bleven mijn boeken kopen, en dus bleef ik ze schrijven. En zo gebeurde het ook dat ik voor Macworld en andere tijdschriften ging schrijven, voordrachten ging geven op congressen en bijeenkomsten van gebruikersgroepen, en meer van dat soort dingen. Ik kon er zelfs vijf en een half jaar van in Parijs wonen, om daarna terug te keren naar Californië om daar een huis te kopen. Het kon allemaal slechter!

"Take Control of Security for Mac Users" is mijn vijftigste Take Control-boek. (Afhankelijk van hoe je precies telt, maar dat leg ik aan het eind van dit artikel wel uit.) Soms verbaast mij dat wel, maar als ik op al die boeken terugkijk, al die duizenden pagina's tekst, is het één groot leerproces geweest.

En wat heb ik dan geleerd? -- Een aantal dingen die ik gedurende die jaren geleerd heb, in willekeurige volgorde:

De toekomst -- Take Control is voortdurend evolueren en nieuwe dingen uitproberen. Ik ben ervan overtuigd dat het er over vijf of tien jaar heel anders uitziet. Ik ben van plan om nog heel lang door te gaan met Take Control-boeken schrijven, zolang de opbrengsten de investering rechtvaardigen. Dat neemt niet weg dat zoveel boeken in zo korte tijd schrijven (en veel van die boeken jarenlang actueel houden) een uitputtingsslag is. Vorig jaar schreef ik zeven nieuwe Take Control-titels, plus updates en nieuwe uitgaven, en dat houdt geen mens vol, zelfs ik niet.

Daarom probeer ik om een aanpak te vinden waarin ik minder boeken schrijf, maar harder werk om van die boeken meer exemplaren te verkopen. Dat kan bijvoorbeeld door boeken een langer leven te geven, door onderwerpen te kiezen die niet compleet achterhaald zijn als de volgende versie van OS X uitkomt. "Evergreen"-titels zoals "Take Control of Your Online Privacy", "Take Control of Your Passwords" en "Take Control of Your Paperless Office" zijn aantrekkelijker dan onderwerpen waarvan ik zeker weet dat ze over een jaar hopeloos achterhaald zijn.

Zo voel ik ook steeds meer voor platform-onafhankelijke titels. Sommige boeken zullen altijd specifiek op Apple gericht blijven, maar als ik iets kan schrijven over wachtwoorden of de cloud op een manier waar iedereen wat aan heeft, ongeacht op wat voor apparaat ze werken, dan kan ik zonder veel moeite mijn potentiële publiek flink vergroten.

En hoewel marketing niet bepaald mijn favoriete bezigheid is, probeer ik er wel meer van te leren en probeer ik nieuwe manieren om mijn boeken uit te geven en ervoor te adverteren. Als ik slechts twee of drie boeken per jaar hoefde te schijven en daar genoeg exemplaren van kon verkopen om van te leven, zou dat helemaal geweldig zijn!

Daarnaast ben ik aan het uitbreiden naar nieuwe gebieden zoals mijn kersverse site Joe On Tech. Mijn doel is om met deze site lezers aan te trekken die zich buiten de TidBITS- en Take Control-kring bevinden.

Waar is het feestje? -- Grof geschat heb ik sinds 2003 ongeveer 196.000 Take Control-boeken verkocht. Ik heb niet het geduld om uit te zoeken hoeveel unieke klanten dit betreft, maar laten we zeggen dat het er tienduizenden zijn. Ik wou dat ik ze allemaal kon uitnodigen voor een barbecue bij mij thuis om boek 50 te vieren, maar aangezien dat waarschijnlijk op logistieke moeilijkheden stuit, organiseer ik gewoon een virtueel feest!

Op zaterdag 23 mei 2015, vanaf ongeveer 10.45 tot 12.00 uur Pacific Daylight Time, zal ik in Google Hangout zitten en zijn jullie allemaal uitgenodigd. Je moet zelf voor eten en drinken zorgen, maar ik zorg voor voor een aantal "feestelijkheden" voor iedereen die op komt dagen. Ik zal verhalen vertellen, interessante objecten tonen en vragen beantwoorden over alles (Mac-dingen, schrijven, eten, mijn tijd in Frankrijk, wat dan ook). Er zullen ook gastoptredens zijn van andere TidBITS- en Take Control-mensen. Als je ooit hebt willen kletsen met een heel licht beroemde schrijver dan is dit je kans.

Om aan het feest mee te doen (waar je je van tevoren voor kan opgeven), ga je naar Joe Kissell's 50th Take Control Book Party op Google Hangouts On Air. Eenmaal daar klik je op de Yes- of de Maybe-knop om aan te geven of je erbij wilt zijn. We weten niet helemaal zeker wat er daarna gebeurt, maar we gaan ervan uit dat Google je een herinnering stuurt als je je vroeg opgeeft. (Het schijnt dat je, als je niet met een Google-account in wilt loggen, tegen die tijd gewoon de video kan afspelen, maar dan geen reacties kan sturen en geen vragen kan stellen.) Het is verstandig om Google Chrome geïnstalleerd te hebben (daar die waarschijnlijk beter werkt dan Safari of Firefox) en je moet waarschijnlijk ook van tevoren de Hangouts-plugin installeren. Als het feest begint, klik je op de driehoekige afspeelknop op de video om mee te doen. Je kan op het rooster-icoon bovenin het scherm klikken om de zijbalk te tonen van de Q&A-app waarin je vragen kunt stellen en kunt stemmen.



En dan nu als afsluiting iets over de verwarrende taak om boeken te tellen.

Een dat is één, en dat is twee, en... -- Hoewel ik veilig kan stellen dat ik "meer dan" 50 boeken geschreven heb, kan ik jullie geen exact aantal geven. Het tellen van mijn eigen boeken is een eigenaardig moeilijke onderneming, vooral als het gaat om Take Control.

Nadat in 1996 mijn eerste boek was gepubliceerd ("The Nisus Way"), kon ik ondubbelzinnig zeggen dat ik een boek had geschreven. (Tenzij je "Arnold and Sam, the Two Dragons" wilt meetellen, dat ik schreef toen ik zeven was, of mijn eindscriptie van 1991, toen ik afstudeerde in de taalkunde. Ik doe dit nu niet.) Mijn tweede gewone boek ("Cyberdog: Live Objects op het internet") had een co-auteur, dus ik was niet zeker of ik op dat punt kon claimen twee boeken te hebben geschreven, of 1,6. Maar tegen de tijd dat ik "50 Fast Mac OS X Techniques" geschreven had, vond ik dat afronding tot een totaal van drie redelijk was. (Voeg "Mac Security Bible" uit 2010 toe en we komen op een solide vier ouderwetse, gedrukte boeken.)

Toen Take Control kwam, hadden we een aantal discussies over de vraag of deze nieuwerwetse e-boeken (waarvan sommige ook gedrukt op bestelling verkrijgbaar waren) zelfs wel zouden moeten meetellen als "boeken". Een deel van mij wilde hun betekenis bagatelliseren. Er is immers een kwalitatief verschil tussen een 600 pagina's tellend papieren boek dat door een grote uitgever uitgegeven wordt, en een pdf van 90 pagina's van een kleine, onbekende uitgever uit Ithaca, New York. Maar het proces van schrijven, bewerken en publiceren van een Take Control-boek is bijna identiek aan wat ik meemaakte met de conventionele boeken. Het enige verschil is de laatste stap van hoe (en of) het boek wordt gedrukt. De kwaliteit is misschien wel beter, omdat een aantal experts de tekst meelezen voordat deze wordt gepubliceerd. En de lengte is niet relevant. Tel maar eens het aantal pagina's in een boek van Dr. Seuss [een in de VS zeer populaire kinderboekenschrijver - nvdv]! Ik was er dus al snel uit dat Take Controle-titels net zo goed "boeken" zijn als al het andere dat ik heb geschreven.

Toch begon de optelsom ook dan bijna direct lastig te worden. Wanneer een Take Control-boek wordt bijgewerkt, is de update dan een nieuw boek, of hetzelfde boek? En verschilt het antwoord naargelang het een kleine update of een geheel nieuwe editie betreft? Telt een vertaling van een van mijn boeken als een nieuw boek? Wat als een paar van mijn Take Control-boeken in druk worden gepubliceerd bij Peachpit (zoals "Take Control of Apple Mail" en "Real World Mac Maintenance en Backups"), telt die gedrukte uitgave als een extra boek? Wat als Peachpit een gedrukte compilatie publiceert die e-boeken van mijzelf en anderen omvat (zoals "Take Control of Panther, Volume 1" en "Take Control of Tiger")? Wat als een nieuw boek gebaseerd is op een eerdere, maar met een nieuwe titel en een zwaar bewerkte inhoud (zoals "Take Control of Upgrading to _" en verscheidene andere)? En wat als een "boek" in feite een reeks van rechtstreekse video-presentaties is, met bijbehorende pdf die eigenlijk een lijst met notities en koppelingen is (zoals "Take Control Live: Working with Your iPad")?

Eigenlijk zou je een willekeurig getal kunnen noemen en bepleiten dat dat het aantal Take Control-boeken is dat ik heb geschreven, maar ik kom aan 50 door unieke titels te tellen. Hier komen ze, op volgorde van publicatie:

  1. Take Control of Upgrading to Panther
  2. Take Control of Spam with Apple Mail
  3. Take Control of Email with Apple Mail
  4. Take Control of Mac OS X Backups
  5. Take Control of Upgrading to Tiger
  6. Take Control of Now Up-to-Date & Contact
  7. Take Control of Apple Mail in Tiger
  8. Take Control of .Mac
  9. Take Control of Maintaining Your Mac
  10. Take Control of Running Windows on a Mac
  11. Take Control of Thanksgiving Dinner
  12. Take Control of Passwords in Mac OS X
  13. Take Control of Troubleshooting Your Mac
  14. Take Control of Upgrading to Leopard
  15. Take Control of Easy Backups in Leopard
  16. Take Control of Apple Mail in Leopard
  17. Take Control of MobileMe
  18. Take Control of VMware Fusion 2
  19. Take Control of the Mac Command Line with Terminal
  20. Take Control of Upgrading to Snow Leopard
  21. Take Control of VMware Fusion 3
  22. Take Control of Easy Mac Backups
  23. Take Control of Getting Started with DEVONthink 2
  24. Take Control of Apple Mail in Snow Leopard
  25. Take Control of Mail on the iPhone, iPad, and iPod touch
  26. Take Control Live: Working with Your iPad
  27. Take Control of Mail on the iPhone and iPod touch, iOS 4 Edition
  28. Take Control of Your Paperless Office
  29. Take Control of Speeding Up Your Mac
  30. Take Control of Upgrading to Lion
  31. Take Control of Backing Up Your Mac
  32. Take Control of iCloud
  33. Take Control of CrashPlan Backups
  34. Take Control of Apple Mail in Lion
  35. Take Control of Upgrading to Mountain Lion
  36. Take Control of Apple Mail in Mountain Lion
  37. Take Control of Calendar Syncing and Sharing with BusyCal
  38. Take Control of Your Passwords
  39. Take Control of Dropbox
  40. Take Control of Your Online Privacy
  41. Take Control of 1Password
  42. Take Control of Upgrading to Mavericks
  43. Take Control of Apple Mail
  44. Take Control of the Cloud
  45. Take Control of Automating Your Mac
  46. Take Control of Beta Testing Yosemite
  47. Take Control of FileVault
  48. Take Control of Upgrading to Yosemite
  49. Digital Sharing for Apple Users: A Take Control Crash Course
  50. Take Control of Security for Mac Users

En ja, ik werk inderdaad al aan boek 51! Ik heb werkelijk geen idee hoe lang deze lijst uiteindelijk zal worden, maar ik weet wel dat ik voorlopig niet zal stoppen.

Hopelijk zien we elkaar op het feest op 23 mei!

Lees reacties op dit artikel of plaats er een | Tweet dit artikel


TidBITS Volglijst: belangrijke software-updates, 18 mei 2015

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: JO]

Postbox 4.0.1 -- Postbox heeft versie 4.0 van het gelijknamige e-mailprogramma uitgebracht, met een gemoderniseerd uiterlijk en ondersteuning voor Dropbox, Box, en OneDrive via zijn Cloud Sharing Add-on. Postbox heeft een verbeterde Focus Pane, waarbij je kunt filteren op meer verschillende kenmerken, zonodig verschillende tegelijk. Je kunt er ook mee zoeken op basis van meerdere onderwerpen, contacten en datums. Deze uitgaven introduceert de Quick Bar, waarmee je handtekeningen, onderwerp-labels, standaard-antwoorden en andere dingen naar een bericht kunt slepen. Je roept de functie op met de toetscombinatie commando-L. Verder is er "Domain Fencing", wat betekent dat je een waarschuwing krijgt als je iemand wilt mailen vanuit een verkeerd account, de functie "Composition Goals" die je waarschuwt als je een van tevoren bepaald aantal woorden of lettertekens hebt bereikt, en de mogelijkheid HTML uitgebreid te bewerken in het "Compose"-scherm. Deze update ondersteunt instelbare kleuren voor citaatniveaus. Vlak nadat deze update was uitgebracht, heeft Postbox het programma nog eens naar 4.0.1 geüpdatet, om daarmee add-ons voor oudere taalpakketten uit te kunnen schakelen, en een probleem op te lossen met het oproepen van iPhoto-menu's, alsmede één dat kon ontstaan als je een account verwijderde. Er geen tarief bekendgemaakt voor mensen die van Postbox 3 willen upgraden naar versie 4, maar wie Postbox op of na 20 november 2014 heeft gekocht kan de nieuwe versie draaien met de oude licentie. ($ 15 nieuw, gratis update, 25,9 MB, toelichting, 10.9+)

Reacties - Postbox 4.0.1

Voila 3.8.4 -- Global Delight heeft Voila 3.8.4 uitgebracht, een update voor de schermafbeeldingen-app, met ondersteuning voor de Foto's voor de Mac, zowel vanuit het contextuele menu als vanuit het "Share"-menu. Het programma kan nu ook zorgen dat je Mac niet in slaapmodus gaat als een langdurige opname van activiteiten bezig is. Bovendien is er een probleem opgelost waarbij een opname vervuild raakte als je die vanuit een gespiegelde situatie startte, is de "Publish"-knop hernoemd naar "Share", en is de "Marquee"-functie aangepast zodat een selectie (na verplaatsen) nu wordt gekopieerd in plaats van geknipt. ($ 29,99 nieuw op de site van Global Delight met 25 procent korting voor TidBITS-leden, of $ 29,99 in de Mac App Store, gratis update, 21,6 MB, 10.8+)

Reacties - Voila 3.8.4

Final Cut Pro X 10.2.1 en Motion 5.2.1 -- Apple heeft twee van zijn professionele video-bewerkingsapps onderhouds-updates gegeven: Final Cut Pro X 10.2.1 en Motion 5.2.1. Final Cut Pro X herstelt ondersteuning voor Panasonic AVCCAM-video op 25p en 30p, en verbetert de precisie als je een gebied in de "Timeline" selecteert door te slepen. In Motion wordt een probleem opgelost waarbij geïmporteerde Photoshop-bestanden een verkeerd kleurenprofiel kregen. Zowel in Final Cut Pro X als in Motion is een fout opgelost die soms zorgde dat de apps bij het opstarten onmiddellijk weer afsloten. (Final Cut Pro, $ 299,99 nieuw, 2,82 GB, toelichting, 10.10.2+; Motion, $ 49,99 nieuw, 2,20 GB, toelichting, 10.10.2+; beide programma's verkrijgbaar in de Mac App Store, gratis updates van eerder gekochte versies)

Reacties - Final Cut Pro X 10.2.1 en Motion 5.2.1

FileMaker Pro/FileMaker Pro Advanced 14 -- FileMaker Inc., eigendom van Apple, heeft zijn FileMaker-platform met een aantal nieuwe functies geüpdatet naar versie 14, om het hooggewaardeerde database-programma te stroomlijnen en voor te bereiden op zijn dertigste verjaardag. FileMaker Pro en FileMaker Pro Advanced kregen het nieuwe "Script Workspace", waarin je op één centrale werkplek scripts en berekeningen kunt creëren, bewerken en bekijken. Er is ook de nieuw vormgegeven FileMaker WebDirect-menubalk, die zorgt voor een 25 procent hogere snelheid en die een nieuw vormgegeven menubalk met zich meebrengt, waarvan de grootte en organisatie zich op een vaste computer of op een tablet aanpassen aan de gebruikte venstergrootte van de browser. Deze update voegt verder een lading ontwerpfuncties toe, die zowel op mobiele schermen als op vaste computers soepel werken, en het nieuwe Launch Center, waar je snel toegang hebt tot al je databases. Er zijn verbeteringen aan de FileMaker Server 14, waardoor de verbinding met een verloren of onbetrouwbaar netwerk sneller weer opgepakt wordt, en de gratis iOS-app FileMaker Go 14 kreeg een nieuw uiterlijk. Je kan upgraden van FileMaker Pro 11, 12, of 13 naar FileMaker Pro 14 voor $ 196, en naar FileMaker Pro Advanced 14 voor $ 329. (NB de mogelijkheid om vanaf versie 11 te upgraden eindigt op 25 september 2015). ($ 329/$ 549 nieuw, upgrades tegen betaling, 420 MB, 10.9+)

Reacties - FileMaker Pro/FileMaker Pro Advanced 14


ExtraBITS, 18 mei 2015

  van de TidBITS-redactie: [email protected]

[vertaling: CC]

In de podcast van ExtraBITS van deze week: uitgever Adam Engst deed mee aan MacBreak Weekly om te praten over Apple Watch-fitness, en Adam en Tonya verschijnen samen op MacVoices om vooruit te blikken op de 25ste verjaardag van TidBITS. Verder: oudgediend schrijver over techniek Ted Landau kondigt zijn pensioen aan, de Nielsen/Norman Group analyseert de bruikbaarheid van de Apple Watch, Jason Snell pleit voor de terugkeer van "Mac OS", en Verizon koopt AOL.

Adam Engst praat bij MacBreak Weekly over Apple Watch Fitness -- Samen met gastheer Leo Laporte en gasten Andy Ihnatko en Susie Ochs, bespreekt Adam zijn indrukken van de Apple Watch vanuit het perspectief van een hardloper. Andere onderwerpen die in het brede programma worden aangesneden zijn de 12 inch-MacBook, Apple Pay en een vooruitblik op de vernieuwing van Beats op WWDC. Erg leuk, zoals altijd.

Reacties

Na 25 jaar kijken Adam en Tonya bij MacVoices vooruit -- Er is momenteel geen ontkomen aan de Apple Watch, en in deze aflevering van MacVoices is veel discussie over hoe de Apple Watch ingezet kan worden voor fitness-doeleinden. Maar om 25 jaar TidBITS uitgeven te markeren, praatten Adam en Tonya met Chuck Joiner ook over enkele technieken die zij het interessantst vinden om vooruit te zien gaan, waaronder autonoom rijdende auto's.

Reacties

Ted Landau gaat met pensioen als schrijver over Apple -- Onze vriend en collega Ted Landau heeft aangekondigd dat hij niet langer meer van plan is om professioneel te schrijven. Hij merkt op dat het einde van de de gedrukte versie van Macworld en de sluiting van TUAW en zijn eigen MacFixIt (uitgevoerd door CNET) een moment markeert waar de fakkel kan worden doorgegeven aan jongere journalisten. De schrijfcarrière van Ted gaat terug op de introductie van de Mac in het midden van de jaren tachtig en hij is sindsdien een deel van het meubilair geweest. Hij schreef zowel artikelen voor talrijke Mac-uitgaven als een verscheidenheid aan boeken (inclusief de klassieke "Sad Macs, Bombs & Other Disasters" en een van de eerste boeken over de iPhone, onze "Take Control of Your iPhone"). We zullen hem missen, maar we zijn er zeker van dat Ted op Twitter blijft verschijnen als hij niet geniet van zijn offline tijd met zijn vrouw Naomi.

Reacties

Nielsen/Norman Group evalueert de bruikbaarheid van Apple Watch -- De experts in gebruikerservaring van de Nielsen/Norman Group hebben hun licht laten schijnen over de Apple Watch. Raluca Budiu bekritiseert de afhankelijkheid van de Apple Watch van kleine aanraakpunten, en merkt op dat een interface met een van links naar rechts schuivend "pak kaarten" beter werkt dan een lijstweergave waarbij gebruikers voortdurend in en uit een detailweergave moeten springen. Budiu zegt ook dat Handoff beter zou werken als je iPhone automatisch ontgrendeld zou worden als de watch in de buurt is, zoal gebeurt bij de smartwatch Samsung Galaxy Gear. Aanbevelingen voor de ontwikkelaars houden in dat ze moeten focussen op het essentiële, dat ze knoppen en ingewikkelde navigatie moeten vermijden, en dat ze op zichzelf staande teksten moeten maken en zich daarbij moeten realiseren dat de watch niet louter een kleine mobiele telefoon is.

Reacties

Breng OS X naar elf -- In Macworld stelt Jason Snell voor om de "X" bij OS X te laten vallen en het Mac-besturingssysteem te herbenoemen naar alleen maar "Mac OS". Snell betoogt dat tenzij Apple van plan is om OS X te laten draaien op apparatuur die niet Mac is, er geen reden is om "Mac" in de naam te hebben. En zonder de de "X" zou Mac OS het versienummer 10 kunnen passeren voordat iOS 10 verschijnt.

Reacties

Verizon koopt AOL -- Verizon Communications Inc. is bezig AOL Inc. te kopen, voor ongeveer 4,4 miljard dollar. Naast de opmerkelijk robuuste dial-up Internet-onderneming (2,3 miljoen actieve abonnees) bezit AOL ook een aantal blogs die in de publieke belangstelling staan, zoals The Huffington Post, TechCrunch en Engadget.

Reacties


Dit is TidBITS, een gratis wekelijkse technologie-nieuwsbrief met recent nieuws, bekwame analyse en grondige besprekingen voor de Apple internet-gemeenschap. Geef hem gerust door aan je vrienden; beter nog, vraag of ze een abonnement willen nemen!
Niet-winstgevende en niet-commerciële publicaties en websites mogen artikelen overnemen of een koppeling maken indien de bron duidelijk en volledig vermeld wordt. Anderen gelieve ons te contacteren. We kunnen de precisie van de artikelen niet garanderen. Caveat lector. Publicatie-, product- en firmanamen kunnen gedeponeerde merken zijn van hun ondernemingen.
Copyright 2015 TidBITS Publishing Inc. reuse governed by this Creative Commons License.
TidBITS Publishing: 50 Hickory Road, Ithaca, NY 14850, USA 607-216-8248

Vorige aflevering | Search TidBITS | Volgende aflevering
TidBITS English | TidBITS Nederlands